AKADEMIA GITARY: festiwal by TAKE MEDIA

10.08 - 07.08

magazyn : 2014

Chodzież Czarnków Wągrowiec

Murowana Goślina

Szamotuły

Gniezno

Dziekanowice Pobiedziska Poznań

Dąbrówka

Września

(gm. Dopiewo)

Puszczykowo Konin Hermanów Turek Lubiń

Jarocin Gołuchów

Dobrzyca

Krotoszyn

akademia gitary: festiwal Biuro Festiwalowe

al. Niepodległości 53/22 61-714 Poznań info@akademiagitary.pl www.akademiagitary.pl +48 506 215 114

Dr Marcin Poprawski / Dyrektor Dr Łukasz Kuropaczewski / Dyrektor Artystyczny Michał Gołaś (Take Media) / Producent festiwalu rada programowa

Dr Przemysław Kieliszewski / Szef Rady Programowej Prof. Piotr Zaleski / Konsultant merytoryczny Menedżerowie

Sylwia Kretschmer, Kinga Sieminiak, Piotr Firych

zespół festiwalu

Lucyna Eich, Alica Straburzyńska, Marcin Szatkowski, Natalia Dyjas, Kaja Marciniak, Agata Patelka, Dawid Gojżewski, Krystyna Piotrowska, Konstancja Łazowa, Karol Kamiński, Vampek Król, Jakub Mękarski, Basia Borkowska, Magda Brylowska, Kasia Pankowska, Zuzanna Szczerbińska, Agata Ożarowska-Nowicka

02 Program festiwalu 04 Wprowadzenie 05 Niebywały zasięg gitary ARTYŚCI

HAPPENING

06 Kuropaczewski: Wszystko idzie w dobrym kierunku

32 Podróż z Pasażerem

08 Światowa premiera na festiwalu

33 Z-Star: Będzie wielka energia…

09 Angelo Gilardino: Marzenie o harmonii

34 Przygotuj się do Happeningu!

10 Vicente Amigo: mistrz flamenco!

35 Mini happening w Jarocinie

11 Arianna Savall: Pieśni południa i północy 12 Grisha Goryachev: Jedna rzecz pozostaje niezmienna… 13 Artyści: 2014 PRZEWODNIK

Z INNEJ GITAROWEJ BAJKI

21 Odkryj z nami Wielkopolskę

36 Kursy Mistrzowskie

22 Akademia Gitary w drodze (przewodnik)

37 Gitarowa przygoda dla najmłodszych

29 Turystyka kulturowa: wywiad z ekspertem!

38 Pierniczki Babci Krysi w akcji

31 Akademia Gitary laureatem Gwiazd Wielkopolski

39 Rebranding festiwalu

redaktor prowadzący

Tomasz Janas opracowanie graficzne

Małgorzata Wiatr wydawca

BONA FIDE + TAKE MEDIA współpraca

Piotr Firych, Alica Straburzyńska, Lucyna Eich, Konstancja Łazowa, Karol Kamiński korekta

Anna Barańska Materiał fotograficzny

Zuzanna Szczerbińska, archiwum Festiwalu, fotolia.com, materiały promocyjne artystów. okładka

Brandburg / Maciej Kawecki www.take-media.pl

PROGRAM FESTIWALU

pon.

wt.

śr.

Łukasz Kuropaczewski – gitara (Polska) Avi Avital – mandolina (Izrael) Orkiestra Teatru Muzycznego w Poznaniu Michał Klauza – dyrygent * prawykonanie kompozycji „Jerusalem Concerto” Angelo Gilardino, dedykowanej Avi Avitalowi i Łukaszowi Kuropaczewskiemu

Vicente Amigo – gitara (Hiszpania) Rafael Usero – śpiew Francisco González – kahon Antonio Fernandez – gitara

18.08. Jarocin 19:30 : Kościół św. Marcina  Otwarcie „Jarocińskiej Akademii Gitary” Jakub Kościuszko – gitara Jan Bokun – klarnet

Weź gitarę i zagraj z nami utwór Iggy’ego Popa The Passenger Prowadzenie: Z-Star Występy: Bielefelder Gitarrenensemble Uczniowie Szkoły Muzycznej T.Burton

27.08 Arianna Savall – sopran, harfa Miguel Angelo Cordero – kontrabas David Mayoral – instrumenty perkusyjne Petter U Johansen – tenor, mandolina Sveinung Lilleheier – gitara

Poznań 20:00 : Kościół oo. Karmelitów  Koncert młodych wirtuozów gitary Daniel Egielman Adrian Furmankiewicz Błażej Sudnikowicz

Łukasz Kuropaczewski – gitara Karolina Jaroszewska – wiolonczela Maria Nowak – skrzypce Maciej Frąckiewicz – akordeon

3.09 Szczecin 19:00 : Teatr Lalek „Pleciuga”  Aniello Desiderio – gitara klasyczna (Włochy)

Akademia Gitary: festiwal Wydarzenia towarzyszące Festiwalu Wydarzenie z cyklu Akademia Gitary: 60+ Koncert i warsztaty plastyczne dla dzieci. Na wszystkie wydarzenia AGf Kids obowiązują zapisy. Więcej informacji na stronie: www.akademiagitary.pl WSTĘP WOLNY z wyjątkiem: wejściówki: odbiór w kasie kina Echo, City Cafe i Czytelni pod Ratuszem bilety: MOK Gniezno, www.kupbilecik.pl bilety: eventim, koncert w ramach Akademia Gitary: poleca bilety: CIM, eBilet, eventim wejściówki: odbiór CIM bilety: Teatr Muzyczny wejściówki: odbiór CK „Scena To Dziwna”

czw.

sob.

pt. 8.08

10.08 Poznań 20:15 : Kościół oo. Karmelitów Guitar Duo Meng Su & Yameng Wang (Chiny)

Poznań 16:00 : KontenerArt  Otwarte lekcje gitarowe: jazz (Piotr Scholz)

15.08 Poznań 16:00 : KontenerArt  Otwarte lekcje gitarowe: ﬁngerstyle (Robert Kordylewski)

niedz.

 Beijing

16.08 Gniezno 19:00 : Aula I Liceum  Światowa premiera*

17.08 Poznań 19:00 : Aula UAM  Inauguracja Festiwalu

Poznań 19:00 : Hotel Kolegiacki Szalaty – gitara

 Bianka

21.08

22.08

Dziekanowice 16:00 : Kościół pw. św. Anny i św. Wawrzyńca  Poznański Kwartet Gitarowy

Poznań 16:00 : KontenerArt  Otwarte lekcje gitarowe: piosenka autorska (Przemek Mazurek)

17:30 : Muzeum Pierwszych Piastów na Lednicy  Pierwsza Poznańska Niesymfoniczna Orkiestra Ukulele – gitarowy piknik międzypokoleniowy

Wągrowiec 19:00 : Klasztor Pocysterski  Jan Skryhan – gitara Michael Leontchik – cymbały (Białoruś) Jarocin 16:30 : Pałac Radolińskich  Koncert uczestników Jarocińskiej Akademii Gitary Krotoszyn 19:00 : Galeria Sztuki „Refektarz”  Pino Feola – gitara (Włochy)

28.08

29.08

Poznań 20:15 : Kościół oo. Dominikanów  Chór Chłopięcy „Ąžuoliukas” (Litwa) Łukasz Kuropaczewski – gitara

23.08 Poznań 19:00 : Aula UAM  Mistrz ﬂamenco: Vicente Amigo Jarocin 11:30 : Rynek Gitarowy

 Happening

Puszczykowo 19:00 : Kościół pw. Wniebowzięcia NMP  Petra Poláčkova – gitara (Czechy) Lubiń 18:00 : Klasztor Benedyktynów Feola – gitara (Włochy)

 Pino

Gniezno 19:00 : Kościół pw. św. Jana Chrzciciela Redžić – gitara (Bośnia i Hercegowina)

 Sanel

30.08

24.08 Poznań 17:00 : Museum Cafe  Sanel Redžić – gitara (Bośnia i Hercegowina) Hermanów 13:00 : Folwark konny Gitary: kids

 Akademia

Turek 19:00 : Kościół NSPJ  Jan Skryhan – gitara Michael Leontchik – cymbały (Białoruś) Pobiedziska 19:00 : Kościół pw. św. Michała Archanioła  Petra Poláčkova – gitara (Czechy) Dobrzyca 17:00 : Muzeum Ziemiaństwa Feola – gitara (Włochy)

 Pino

31.08

Poznań 20:00 : Dziedziniec Ogólnokształcącej Szkoły Baletowej  Grisha Goryachev – gitara ﬂamenco (Rosja/USA)

Poznań 15:00 : KontenerArt  Otwarte lekcje gitarowe: happening i lekcje dla najmłodszych (Wojtek Jurkiewicz)

Poznań 11:00 : Stary Rynek  Happening Gitarowy

Jarocin 19:30 : Kościół św. Jerzego  Paweł Kwaśny – gitara

18:00 : Teatr Muzyczny  Janga Jan Tomaszewski „Hey, Joe!” – teatr gitarowo-rock’n’rollowo-abstrakcyjny

 Akademia

Gniezno 20:00 : CK „Scena To Dziwna” Jan Tomaszewski „Hey, Joe!” – teatr gitarowo-rock’n’rollowo-abstrakcyjny

 Janga

Września 17:00 : Amﬁteatr im. Anny Jantar  Bielefelder Gitarrenensemble – koncert orkiestry gitarowej

5.09 Konin 19:00 : Kościół pw. św. Bartłomieja  Emanations Quartet

Jarocin 19:00 : Ruiny Kościoła św. Ducha – rock/blues/soul (Wielka Brytania)

 Z-Star

Chodzież 13:30 : Rynek miejski  Bielefelder Gitarrenensemble – koncert orkiestry gitarowej

20:30 : KontenerART – rock/blues/soul (Wielka Brytania)

 Z-Star

Szamotuły 17:00 : Park Zamkowy Goryachev – gitara ﬂamenco (Rosja/USA)

 Grisha

Gołuchów 18:00 : Zamek Książąt Czartoryskich  Grisha Goryachev (Rosja)

6.09 Gniezno 11:00 : CK „Scena To Dziwna”  Akademia Gitary: kids 20:00 : Aula I Liceum Cichoński i Groove Control

 Leszek

Dąbrówka 20:00 : Kaplica pw. św. Urszuli Ledóchowskiej  Jacaras – pieśni i tańce barokowej Hiszpanii kier. Piotr Zaleski Julieta Gonzalez-Springer – sopran (Meksyk) Podczas koncertów będzie prowadzona zbiórka publiczna na rzecz dzieci z wielkopolskich hospicjów i ich rodzin. Bona Fide Stowarzyszenie Wielkopolan, ul. Kutrzeby 14/4, 61-719 Poznań, www.bonaﬁde.org.pl Numer konta: 42 1090 1447 0000 0001 0456 4036 z dopiskiem „AKCJA PACZKA”

13:00 : Klubokawiarnia Meskalina/ Galeria Miejska Arsenał Gitary: kids

Czarnków 19:30 : Kościół pw. Jezusa Chrystusa Najwyższego Kapłana  Emanations Quartet

7.09 Poznań 19:00 : Aula UAM  Arianna Savall i Petter U Johansen: Hirundo Maris „Pieśni Południa i Północy” Jarocin 11:00 : Pałac Radolińskich  Akademia Gitary: kids 19:00 : Spichlerz Paradise – swing/jazz

 Zigzag

Murowana Goślina 17:00 : Aula Gimnazjum nr 1  Jacaras – pieśni i tańce barokowej Hiszpanii kier. Piotr Zaleski Julieta Gonzalez-Springer – sopran (Meksyk)

WPROWADZENIE

W muzycznej podróży

Trudno uwierzyć, że oto minął nam kolejny rok, a Akademia Gitary ponownie wyrusza w podróż po Wielkopolsce. Niezmiernie cieszy mnie fakt, że pomimo siedmioletniej historii, festiwalowi wciąż udaje się unikać rutyny. Tegoroczna edycja jest tego najlepszym przykładem. Cieszy mnie zwłaszcza nieustający, wysoki poziom artystyczny. W tym roku nasz gitarowy maraton rozpocznie wyjątkowa Inauguracja, podczas której miejsce mieć będzie światowa premiera. Nominowany do nagrody Grammy®, światowej sławy mandolinista Avi Avital oraz należący do czołówki gitarzystów klasycznych, Łukasz Kuropaczewski, wykonają dedykowany im przez Angelo Gilardino utwór, „Jerusalem Concerto”. Tydzień później w Auli UAM w Poznaniu zagości jeden z najznakomitszych gitarzystów flamenco na świecie – Vicente Amigo, a podczas koncertu finałowego wybitna harfistka i wokalistka Arianna Savall ze swoim międzynarodowym zespołem. Pamiętajmy jednak, że gitara nie jest instrumentem, na który monopol mają wyłącznie wirtuozi. Przeciwnie! Dlatego, od początku istnienia Akademii Gitary, jej wydarzenia adresujemy do każdego. Obserwujemy, że dzięki festiwalowi gitara staje się naturalnym atrybutem spotkań w gronie przyjaciół i letnich wędrówek. Demonstracją gitarowej siły i kulturalnej integracji jest oczywiście Happening Gitarowy pod poznańskim Ratuszem, co rok gromadzący kilkuset amatorów tego instrumentu. W tym roku jest on wzmocniony energią brytyjskiego zespołu Z-Star. Z radością patrzę na obfitą listę wszystkich muzycznych osobowości, które przywiozą do nas tę muzykę, którą lubimy najbardziej: tętniącą dobrą energią i pasją. Serdecznie dziękujemy wszystkim osobom i organizacjom, które włączają się w to święto kultury muzycznej. Dziękuję również znakomitemu zespołowi młodych entuzjastów, którzy współtworzą to złożone i piękne przedsięwzięcie. Oddajemy w Państwa ręce magazyn festiwalowy w nadziei, że posłuży on nie tylko jako rzetelny informator, lecz również źródło wakacyjnych inspiracji i przewodnik po jednym z najpiękniejszych, a raz do roku także jednym z najbardziej gitarowych zakątków w Europie – Wielkopolsce. Do zobaczenia na gitarowym szlaku! Dr Marcin Poprawski Dyrektor Festiwalu

Akademia Gitary: festiwal

PRZEWODNIK

Niebywały zasięg gitary Akademia Gitary to festiwal, który ma niejedno oblicze. Muzyka stanowi podstawę, pierwiastek, od którego wszystko się zaczęło. Na tym jednak nie koniec. Przede wszystkim ważni są ludzie, którzy tak chętnie przyjmują artystów z całego Świata w różnych zakątkach Wielkopolski. Właśnie oni tworzą niepowtarzalną aurę festiwalu.

Gitara jest niezwykle uniwersalna i w tym tkwi jej siła. Na wielkich, prestiżowych koncertach, rockowych estradach, czy w gronie przyjaciół – to wciąż ten sam instrument. Tę wyjątkową cechę wykorzystali jako fundament twórcy Festiwalu. Tym sposobem powstała niepowtarzalna impreza, której promień obejmuje całą Wielkopolskę, na północ, południe, wschód i zachód od Poznania. Akademia Gitary stara się trafić do każdego potencjalnego słuchacza. Pomaga dotrzeć z ofertą kulturalną w najrozmaitsze zakamarki województwa wielkopolskiego. Każdego roku do współpracy z Akademią Gitary zapraszanych jest wiele samorządów. Ich wkład w kreowanie marki Festiwalu jest nieoceniony. To właśnie zaangażowanie dużego grona niewielkich jednostek z całej Wielkopolski sprawia, że Akademia Gitary może wychodzić poza tradycyjne koncertowe schematy i wkraczać w nowe miejsca, odkrywać nowe przestrzenie i docierać do nowych słuchaczy. Akademia Gitary opiera się na zaledwie 6 strunach, ale z bogatym programem dociera do kilkudziesięciu miejscowości w Wielkopolsce. Poza największymi miastami województwa, Poznaniem, Gnieznem i Jarocinem, Festiwal ma na swojej mapie dziesiątki mniejszych i większych miasteczek. Trudno zliczyć dokładnie w ilu miejscach zabrzmiała już gitara podczas minionych sześciu edycji. Pewne jest jednak to, że te niewielkie wydarzenia wpisały się w poszczególnych społecznościach na stałe

: Trudno zliczyć dokładnie w ilu miejscach zabrzmiała już gitara podczas minionych sześciu edycji. Pewne jest jednak to, że te niewielkie wydarzenia, wpisały się w poszczególnych społecznościach na stałe w wakacyjny program kulturalny. Każdego lata na festiwalowej mapie pojawiają się również zupełnie nowe miejsca. Rok w rok, Festiwal poszerza zasięg swojego oddziaływania w regionie. w wakacyjny program kulturalny. Każdego lata na festiwalowej mapie pojawiają się również zupełnie nowe miejsca. Rok w rok Festiwal poszerza zasięg swojego oddziaływania w regionie. W każdym z miejsc na rzecz Festiwalu pracują przedstawicie samorządów, animatorzy kultury i osoby zaprzyjaźnione z Akademią Gitary. Koncerty mają w sobie również element integrujący lokalne społeczności. Nawet w najdalszych zakątkach województwa znajdują się entuzjaści gitary, którzy poświęcają swój czas na organizację występu festiwalowego artysty. Dla gości Akademii Gitary to często również niezwykle przyjemne zaskoczenie. Zdarza się, że na swój koncert muszą dojechać pond 100 kilometrów z Poznania. Jednak po dotarciu na miejsce czeka ich zawsze entuzjastyczne

przyjęcie lokalnych melomanów. Artyści, przybywający na Festiwal z całego Świata, bywają również prawdziwie zauroczeni malowniczością miejsca, w którym koncertują. Na całość Akademii Gitary składa się kilkadziesiąt wydarzeń. Liczba wszystkich organizowanych koncertów, warsztatów, lekcji otwartych, zajęć dla najmłodszych i pikników gitarowych zdecydowanie przekracza 50. Jednak niezmiennie, każdego roku, lwią część stanowią koncerty organizowane w pomniejszych miejscowościach. Miejmy nadzieję, że Akademia Gitary sukcesywnie będzie powiększać listę odwiedzonych miejsc na mapie Wielkopolski i dotrze wszędzie tam, gdzie znajdzie się choćby garstka miłośników 6 strun. Lucyna Eich

AKADEMIA GITARY: FESTIWAL

Wszystko idzie w dobrym kierunku Rozmowa z Łukaszem Kuropaczewskim

Autorem wielkiego utworu, który zainauguruje tegoroczny festiwal, jest Angelo Gilardino. To jeden z najwybitniejszych współczesnych kompozytorów piszących na gitarę. Od jak dawna się Panowie znacie?

Czy trudno było przekonać do wspólnego projektu Aviego Avitala?

Znam Maestro od początku swojej nauki gry na gitarze. To wielka postać, uczeń Mario Castelnuovo Tedesco, przyjaciel Segovii i Tansmana, wspaniały kompozytor. Wręcz nie sposób go nie znać będąc gitarzystą! Ale osobiście poznałem go dopiero miesiąc temu, podczas mojego recitalu w Mediolanie. Maestro przyszedł na ten koncert i fantastycznie było go zobaczyć po raz pierwszy na żywo.

Błyskotliwie rozwijająca się kariera Avitala przyniosła mu w ostatnich latach wielkie uznanie. Czy obserwuje Pan jego drogę muzyczną i słucha na żywo jego koncertów?

Czy to był Pański pomysł, aby to właśnie Angelo Gilardino skomponował specjalny utwór na tegoroczny festiwal? Dlaczego właśnie jego Pan wybrał? Powiem szczerze, że był to pomysł Aviego Avitala. Zaprosiłem Aviego do wspólnego projektu, a on od razu zaproponował Gilardino, mówiąc, że Maestro już taki koncert napisał i można by o niego poprosić. Skontaktowałem się natychmiast z Maestro, który powiedział, że specjalnie na okazję festiwalu skomponuje dla nas zupełnie nowy koncert, mając na uwadze nasz styl gry. To było niesamowite! Czy dobry kompozytor muzyki gitarowej musi być praktykującym gitarzystą? Znakomitym technicznie? Absolutnie nie, wręcz lepiej jeśli nie jest. Maestro Gilardino przez większość swego życia był kompozytorem, bardzo wcześnie zaprzestał kariery gitarzysty. Zresztą za namową Tedesco, Berkleya, Tansmana czy Rodrigo.

Akademia Gitary: festiwal

Avi jest bardzo otwartym muzykiem, chcącym próbować rożnych nowych rzeczy. Natychmiast się zgodził, a ja bardzo się ucieszyłem.

Avi jest doskonałym przykładem na to, że wielka kariera nie jest już zarezerwowana tylko dla skrzypków i pianistów. Teraz głos mają mandoliniści, akordeoniści, gitarzyści i to jest fantastyczne. Sam o to walczę od lat, chociażby zamawiając kolejne kompozycje na gitarę i współpracując z innymi muzykami. Z Avim już występowałem, graliśmy kilka duetów i była to znakomita współpraca, rozumieliśmy się bez słów od samego początku! Czy koncert na gitarę i mandolinę to dla wykonawców trudna formuła? Oba instrumenty są sobie dość bliskie… To się okaże na koncertach już w sierpniu (śmiech). Formuła koncertu na mandolinę i gitarę (lutnię) pozwala na sięganie pamięcią do Vivaldiego, do tzw. muzyki świata albo do eksperymentów współczesnej muzyki gitarowej. W którym kierunku podąża współpraca Angelo Gilardino, Avi Avitala i Łukasza Kuropaczewskiego? Myślę, że najwspanialszą cechą tej współpracy jest fakt, iż nie da się tego zaszufladkować.

Wielką rodzinę twórców flamenco reprezentować będzie podczas Akademii Gitary Vicente Amigo. Miał Pan przyjemność słuchać jego muzyki na żywo? Tak, słuchałem Maestro podczas koncertu w Almerii, w południowej Hiszpanii. Było magicznie, to geniusz. Można powiedzieć nawet, że to następca Paco De Lucíi. Absolutny mistrz. Arianna Savall to jeszcze jedna wielka gwiazda tegorocznego festiwalu. Ze swobodą, ale też niezwykłą finezją przekracza granicę między muzyką dawną i folkiem. Czy bliska jest Panu taka estetyka? Nie jest to moja estetyka, podobnie jak flamenco i jazz, ale kocham te style, tak samo, jak styl Arianny i jej anielski głos. Mam w domu jej płyty i należą one do naszych ulubionych. Moja żona włącza je prawie codziennie. To będzie cudny koncert, nie mogę się go już doczekać. Z kolei ojciec Arianny, Jordi Savall, to absolutny autorytet – jego koncerty i nagrania to wielka lekcja dla każdego muzyka. Jaka jest myśl, założenie, filozofia towarzyszące Panu w trakcie budowania programu kolejnych edycji festiwalu? Zależy mi na tym, by każdy słuchacz znalazł coś dla siebie, ale również na tym, by gitara rosła w siłę. Chcę, by miała coraz więcej zwolenników, by inni widzieli, jak cudowny to instrument. Gitarzyści coraz silniej zaznaczają swoją obecność na rynku muzyki klasycznej, zatem realizacja założeń chyba się nam udaje. Czy traktuje Pan założenia programowe jako kontinuum, kolejne rozdziały muzycznej opowieści? Czy też każdy festiwal różni się w Pańskiej wizji od poprzednich edycji? Oczywiście, w każdym programie jest część wspólna – to gust muzyczny. Zapraszamy tylko takich muzyków, których sztuka ogromnie się nam podoba i wierzymy, że spodoba się też innym. Jak już powiedziałem, bardzo chcę, by każdy znalazł coś dla siebie. Dlatego koncerty są i bardziej, i mniej poważne. Solowe, symfoniczne i kameralne.

: Zależy mi na tym, by każdy słuchacz znalazł coś dla siebie, ale również na tym, by gitara rosła w siłę. Chcę, by miała coraz więcej zwolenników, by inni widzieli, jak cudowny to instrument. Gitarzyści coraz silniej zaznaczają swoją obecność na rynku muzyki klasycznej, zatem realizacja założeń chyba się nam udaje. Staram się być na jak największej liczbie festiwalowych koncertów, ale nie ma szans, bym słyszał wszystko. Bardzo tego żałuję. Czy galowe koncerty w Poznaniu różnią się czymś od tych, które odbywają się w mniejszych miejscowościach? Tylko i wyłącznie wielkością sali. Wszystkie koncerty są dla nas tak samo ważne. Bezcenne są też te mniej zauważane przez publiczność punkty festiwalowego programu, np. warsztaty dla młodych muzyków, prawda?

Patrząc dziś na ewolucję festiwalu, jak ocenia Pan dotychczasowy rozwój jego formuły programowej?

To dla mnie jeden z najważniejszych punktów Festiwalu. Są doskonałą okazją, by wiele nauczyć się od bardziej doświadczonych gitarzystów. Zawsze będę dbał o to, by warsztaty się odbywały!

Wszystko idzie w dobrym kierunku. Zainteresowanie festiwalem jest coraz większe, a to ogromnie cieszy.

Z kim jeszcze zagra Pan podczas festiwalu, poza wspólnymi koncertami z Avi Avitalem?

Nie pytam, czy były sukcesy – bo to oczywiste. Zapytam raczej, który z koncertów dotychczasowych edycji był dla Pana największym przeżyciem?

Zagram kilka koncertów z moimi przyjaciółmi: Maciejem Frąckiewiczem na akordeonie, Marysią Nowak na skrzypcach i Karoliną Jaroszewską na wiolonczeli. Zagramy razem bardzo atrakcyjny program z muzyką Piazzolli, De Falli i Bartoka. Będę też miał przyjemność wystąpić z chórem chłopięcym z Litwy, z którym wykonamy dzieło nauczyciela Maestro Gilardino – Mario Castelnuovo Tedesco Romancero Gitano na gitarę i chór.

Koncert Manuela Barrueco to było przeżycie metafizyczne. Z Pańskiej osobistej perspektywy: trudniej być dyrektorem artystycznym festiwalu czy jego koncertującym uczestnikiem? Ja jestem przede wszystkim muzykiem. Rola doradcy artystycznego sprawia mi wiele radości, ale moim podstawowym zajęciem jest granie.

Mijają dwa lata od wydania Pana ostatniej płyty Nocturnal. Czy Pańscy wielbiciele mogą się spodziewać jakichś nowych nagrań? Już niebawem, myślę…

Czy ma Pan czas w trakcie festiwalu na słuchanie koncertów innych artystów, szczególnie poza Poznaniem?

Rozmawiał Tomasz Janas

AKADEMIA GITARY: FESTIWAL

Inauguracja Festiwalu Jerusalem Concerto Światowej sławy kompozytor Angelo Gilardino oraz światowej klasy wykonawcy Avi Avital i Łukasz Kuropaczewski – tegoroczna Akademia Gitary rozpoczyna się wielkim wydarzeniem!

16.08 / 19:00 / Aula I Liceum, Gniezno 17.08 / 19:00 / Aula UAM, Poznań Avi Avital – mandolina (Izrael) Łukasz Kuropaczewski – gitara (Polska) Orkiestra Teatru Muzycznego w Poznaniu Michał Klauza – dyrygent Festiwalowa publiczność będzie miała niezwykłą okazję wysłuchania premierowego wykonania utworu Jerusalem Concerto napisanego przez Maestro Gilardino specjalnie dla wspomnianych wirtuozów (co więcej, kompozytor podarował ten utwór wykonawcom!) dwukrotnie – w Poznaniu i Gnieźnie, a koncerty prowadzone zostaną przez Michała Klauzę – jednego z najbardziej cenionych dziś polskich dyrygentów. Solistom towarzyszyć będzie Orkiestra Teatru Muzycznego w Poznaniu. Stało się już tradycją, że Łukasz Kuropaczewski zaprasza do wspólnego grania podczas festiwalu gości specjalnych. Przed dwoma laty grali z nim Xufei Yang, Marco Tamayo oraz Anabel Montesinos. Jednym z wydarzeń ubiegłorocznej edycji był występ Kuropaczewskiego z akordeonistą Marcinem Wyrostkiem, a głównym tematem były wówczas kompozycje Astora Piazzolli. Nawet jednak biorąc pod uwagę wspomniany kontekst – i swego rodzaju przyzwyczajenie festiwalowej publiczności do specjalnych projektów – tegoroczne koncerty inauguracyjne zapowiadają się szczególnie ekscytująco. Decyduje o tym osoba znamienitego kompozytora i napisany przez niego na tę okoliczność utwór, ale również pojawienie się dwóch tak oryginalnych instrumentalistów i ich kooperacja. Łukasz Kuropaczewski to postać doskonale znana bywalcom festiwalowych koncertów od samego początku Akademii Gitary. Warto jednak poświęcić kilka słów drugiemu soliście – bo to jedna z najbardziej fascynujących postaci na światowej scenie muzyki klasycznej ostatnich lat. Jego błyskotliwa kariera przysparza mu

Akademia Gitary: festiwal

uznania zarówno wśród krytyków, recenzentów, jak i publiczności na całym świecie. Avi Avital jest wybitnym mandolinistą urodzonym w 1978 r. w Izraelu. Z równym upodobaniem sięga do repertuaru barokowego, muzyki folkowej czy inspirowanej tradycją, jak i muzyki współczesnej. Na koncie ma nominację do nagrody Grammy® dla najlepszego solisty instrumentalisty. Swoją przygodę z mandoliną rozpoczął mając 8 lat. Pytany o wybór właśnie tej muzycznej drogi, odpowiada, że uważa mandolinę za instrument wspaniały oraz pełen głębi i możliwości, które nieustannie można odkrywać. Wielkim echem odbił się w całym muzycznym świecie jego doskonały album Bach z 2012 r., nagrany dla wytwórni Deutsche Grammophon. Zagrał na nim autorskie opracowania bachowskich koncertów klawesynowych d-moll, f-moll i skrzypcowego a-moll oraz sonaty e-moll. Recenzent Polskiego Radia nazywając go fenomenalnym mandolinistą dodał, że Artysta z pełnym zaangażowaniem przyczynia się do kształtowania nowej tradycji mandoliny poprzez wirtuozowskie wykonania i dedykowany jej nowy repertuar. W styczniu b.r. ukazała się kolejna jego płyta – Between Worlds. Złożyły się na nią m.in.

kompozycje Beli Bartoka, Manuela De Falli, Heitora Villi-Lobosa, ale i gruzińskiego kompozytora Sulkhana Tsintsadze. Gościnnie na płycie zagrali m.in. Richard Galliano i Catrin Finch. Co ciekawe, ta ostatnia artystka zabłysnęła przed kilkoma laty autorskimi opracowaniami Wariacji Goldbergowskich Bacha na harfę. Może dzięki temu łatwiej można zrozumieć jej duchowe muzyczne pokrewieństwo z Avitalem. Mandolinista ma na koncie również liczne inne dokonania, m.in. nagrania muzyki Antonia Vivaldiego, Giovanniego Paisiello i Federica Gardelli. Z pewnością czekają nas dwa magiczne wieczory! Autor: Tomasz Janas

Marzenie o harmonii Rozmowa z Angelo Gilardino

Koncertową karierę wybitnego wirtuoza gitary zakończył mając 40 lat, w 1981 roku. Od tego czasu poświęcił się wyłącznie komponowaniu oraz pracy naukowej. Napisał specjalny utwór na tegoroczny festiwal. Wydaje się, że niewielu jest współczesnych kompozytorów, którzy piszą utwory na gitarę klasyczną. Z czego to wynika? Czy to jest szczególnie trudny instrument? Lista kompozytorów, którzy w XX wieku i pierwszych kilkunastu latach tego stulecia pisali na gitarę, nie jest krótka i zawiera wiele słynnych nazwisk. Jednak komponowanie na gitarę wymaga specjalnych umiejętności, które nie są zdobywane przez studentów kompozycji podczas normalnych studiów w konserwatorium. W wielu przypadkach kompozytora musi wspomagać gitarzysta, zarówno podczas opracowywania poszczególnych części, ale też po napisaniu całego utworu, gdy muzyk jest rodzajem edytora czy redaktora. Dość wcześnie zakończył Pan karierę gitarzysty i skoncentrował się na komponowaniu. Czy tych rzeczy nie da się łączyć? A może się nie powinno? W niektórych przypadkach można stwierdzić, że są muzycy, którzy odnieśli sukces w obu tych dziedzinach, jako kompozytorzy i interpretatorzy. Ale to nie był mój przypadek. Jednakże ja nie zrezygnowałem z kariery muzyka z powodu działalności jako kompozytor. W 1981 roku czułem się zmęczony i znudzony jako wędrujący wykonawca. Byłem niezadowolony ze swojego trybu życia, do którego byłem zmuszony. Bardzo też pociągała mnie przygoda jaką jest komponowanie. Ale nie były to dla mnie dwie niekompatybilne rzeczywistości. Szczerze mówiąc, nie byłem Segovią, Breamem, Kuropaczewskim. Zajęło mi trochę czasu, aby uświadomić sobie, że byłem artystą innego rodzaju. Jaki wpływ na Pańską twórczość i myślenie o muzyce mieli Mario Castelnuovo-Tedesco, Andres Segovia czy Aleksander Tansman? Castelnuevo-Tedesco i Tansman byli dla mnie dwoma wzorcami najwyższego rzemiosła i wewnętrznej integralności. To było doskonałe współistnienie umiejętności pisania muzyki i ludzkiej mądrości. Ich przyjaźń była dla mnie bezcennym darem i zawsze bardzo starałem się na to zasłużyć, dbając o ich muzykę jako wydawca i osoba opracowująca niektóre ich utwory. Segovia był największym gitarzystą XX wieku, więc oczywiście słuchanie jego nagrań i studiowanie jego utworów miało na mnie wielki wpływ w młodości. W 1997 r. stałem się odpowiedzialny za publikację jego repertuaru i była to kolejna fala inspiracji, jaką od niego otrzymałem. Spłaciłem mój dług jego pamięci jako kompozytor, redaktor i biograf.

Napisał Pan specjalny koncert dla Łukasza Kuropaczewskiego i Avi Avitala. Co może Pan powiedzieć o tym utworze? Łukasz Kuropaczewski jest w mojej opinii najlepszym działającym gitarzystą. Uprzejmie poprosił mnie o informacje na temat Koncertu na mandolinę, gitarę i orkiestrę, który napisałem w 1997 r. Odpowiedziałem mu, że skomponowałem Koncert… ku pamięci mojego przyjaciela, który był wspaniałym malarzem i amatorem gry na mandolinie – zatem ma raczej prostą konstrukcję i nie zasługuje na to, by być czytanym i granym przez Łukasza i Aviego. Powiedziałem im, że mógłbym napisać bardziej wyrafinowany Koncert, godny ich wirtuozerii i muzykalności. Wyrazili zainteresowanie takim nowym utworem, zatem napisałem go.

: W wielu przypadkach kompozytora musi wspomagać gitarzysta, zarówno podczas opracowywania poszczególnych części, ale też po napisaniu całego utworu, gdy muzyk jest rodzajem edytora czy redaktora. Powiedział Pan w jednym z wywiadów: Moja muzyka jest – jak myślę – po trochu tym wszystkim: klasyczna, romantyczna, nowoczesna, tonalna, politonalna, modalna, polimodalna, serialna, w zależności od chwili i od potrzeby. Jak określiłby Pan utwór, który usłyszymy w Poznaniu? Jest zatytułowany Jerusalem Concerto. Mandolina i gitara nie są traktowane jako dwa różne rozmawiające podmioty, ale zasadniczo właśnie jako jeden instrument z bogatszą paletą i szerszym brzmieniem. Kiedy dwaj soliści grają indywidualnie, powinni być traktowani jako elementy jedności trwającej w czasie. Orkiestra nie tylko akompaniuje solistom, ale działa jak ich wielki kolorowy cień. Jerusalem Concerto jest swobodnym przywołaniem atmosfery cudownego miasta, które jest uważane za święte przez trzy wielkie kultury. Chciałbym, by było to miejsce, gdzie judaizm, islam i chrześcijaństwo mogą spotkać się w zgodzie. To marzenie o pokoju i harmonii dla ludzkości. Rozmawiał Tomasz Janas

AKADEMIA GITARY: FESTIWAL

Vicente Amigo Mistrz flamenco! Rozmowa z Vicente Amigo

23.08 / 19:00 / Aula UAM, Poznań Mistrz flamenco: Vicente Amigo Vicente Amigo – gitara Rafael Usero – śpiew Francisco González – kahon Antonio Frenandez – gitara Maestro, miał Pan szczęście spotkać na swej drodze mistrzów takich jak Manolo Sanlucar, Juan Munoz, Merengue de Córdoba, Paco Peña. Który z nich był dla Pana najważniejszy? Czy spotkanie z nimi kształtowało Pański własny styl? Wierzę, że na styl i osobowość gitarzysty wpływa wiele rozmaitych czynników. Oczywiście, moi mistrzowie mieli na mnie najbardziej bezpośredni wpływ, każdy z nich na swój własny sposób. Uważam, że moja twórczość jest kombinacją, albo ostatecznym efektem inspiracji tych licznych artystów, ale także bardzo różnorodnej muzyki, której słuchałem – szczególnie jazzu i muzyki klasycznej. Czy ważniejsze w graniu flamenco jest czerpanie z tradycji, uczenie się od mistrzów, czy próba szukania własnego stylu, mówienia swoim gitarowym językiem? Zawsze myślałem, że najważniejsze jest to, aby znaleźć swoją własną ścieżkę, swój własny kierunek. Być wiarygodnym w swojej artystycznej wypowiedzi. Wyrażanie siebie to bardzo osobista sprawa i jeśli starasz się naśladować kogoś innego, to przecież okłamujesz samego siebie. We flamenco ważne jest, aby znać tradycję, mieć w sobie tę bazę. Równie istotne jest jednak to, aby znaleźć swój własny styl i ekspresję. Publiczność na całym świecie kocha Pańską muzykę za jej oryginalność. Czy mógłby Pan powiedzieć, czym dla Pana jest flamenco? Flamenco jest uniwersalne, ponieważ wyraża emocje: smutek, szczęście, miłość… Tak, to jest być może najbardziej uniwersalny język. Zawsze czułem się szczęśliwy z tego powodu, że mogę komunikować się z tak wieloma różnymi ludźmi, pochodzącymi z kultur całego świata, a ja przecież mówię tylko po hiszpańsku! Zaczynał Pan grać na gitarze mając 8 lat. Czy marzył Pan wówczas o tym, że zostanie gwiazdą muzyki? Nie uważam siebie za gwiazdę. Jestem gitarzystą i jestem bardzo szczęśliwy z tego powodu, że mogę funkcjonować jako muzyk. Jest coś, co

Akademia Gitary: festiwal

: Zawsze myślałem, że najważniejsze jest to, aby znaleźć swoją własną ścieżkę, swój własny kierunek. Być wiarygodnym w swojej artystycznej wypowiedzi. najbardziej kocham i co zawsze najbardziej chciałem robić. Pewnego dnia, kiedy miałem 4 czy 5 lat, zobaczyłem Paco De Lucię w telewizji. To jest jedno z moich pierwszych wspomnień. Urzekło mnie to i było dla mnie od tamtej chwili jasne, że chcę grać na gitarze. Ma Pan za sobą także współpracę z takimi artystami jak Milton Nascimento, John McLaughlin, Al Di Meola. Czym było dla Pana spotkanie z każdym z nich? Czy to ciekawa przygoda? Czy muzyczna inspiracja? Zawsze cieszyłem się mogąc grać z rożnymi artystami, dzielić się moją muzyką z twórcami innych gatunków i stylów. To jest też doskonała nauka. Dzięki temu uczysz się jak myśleć i komponować w inny sposób. Może tak, jak nie napisałbyś nigdy wcześniej… Rozmawiał Tomasz Janas

Arianna Savall Petter U Johansen Hirundo Maris Pieśni południa i północy 07.09. / 19:00 / Aula UAM, Poznań Arianna Savall i Petter U Johansen: Hirundo Maris “Pieśni Południa i Północy” Arianna Savall – sopran, harfa Petter U Johansen – tenor, mandolina Miguel Angelo Cordero – kontrabas David Mayoral – instrumenty perkusyjne Sveinung Lilleheier – gitara „W Bazylei, kiedy miałam osiem, dziewięć lat, miałam fantastyczną nauczycielkę fortepianu, która zawsze wspierała mnie i zachęcała do komponowania oraz improwizowania. To właśnie tutaj odnajduję moje połączenie z muzyką dawną, chociaż również bardzo lubię muzykę klasyczną i współczesną” – mówiła Arianna Savall w niedawnym wywiadzie dla miesięcznika Muzyka w Mieście. W ten sposób artystka pięknie definiuje też swój stosunek do muzyki – jako zgodnej koegzystencji wielu nurtów, czego wyrazem jest również program „Hirundo Maris. Pieśni południa i północy”, którego posłuchamy podczas festiwalu. Program, którego współtwórcą jest Petter Udland Johansen. Hirundo Maris to morska jaskółka, wymyślony przez artystów wędrowny ptak, swobodnie przekraczający granice. Nazwa ta rozumiana jest jako symbol wysiłku twórców, polegającego na łączeniu stylów i odwołań do odmiennych kultur. W repertuarze płyty spotykają się bowiem skupienie i nastrojowość muzyki dawnej z bezpretensjonalnością folku. Za główną inspirację posłużyły tradycyjne pieśni z Katalonii i Norwegii – a więc z dwóch krańców Europy, z których pochodzą artyści. Odnajdziemy tu też tematy sefardyjskie, szkockie i własne kompozycje wykonawców. Głównym wątkiem większości utworów jest właśnie morze – a dla twórców słowo i przekaz werbalny jest równie ważny, jak muzyka. Płytę wydała przed trzema laty słynna monachijska wytwórnia ECM. Arianna Savall zadedykowała ten album zmarłej w 2011 roku (w trakcie jego nagrywania) matce, wielkiej, wspaniałej wokalistce

Montserrat Figueras. Autorka „Hirundo Maris” od lat pracuje na własne nazwisko, zdobywając wielkie uznanie, bardzo często powtarza jednak jak wiele zawdzięcza swym rodzicom – Figueras i Jordiemu Savallowi – mając na myśli nie tylko miłość do muzyki, ale i myślenie o świecie. Arianna Savall, Katalonka urodzona w Bazylei, gra m.in. na harfie barokowej, celtyckiej, jest też ceniona w świecie za sprawą swego „kryształowo brzmiącego”, czystego, dźwięcznego głosu. Zarówno fantastyczna płytowa realizacja tego materiału, jak i koncerty projektu „Hirundo Maris” sygnowane są dwoma nazwiskami: Arianny Savall i Pettera Udlanda Johansena. Ten ostatni to również bardzo ceniony interpretator muzyki dawnej i klasycznej. Śpiewający tenorem artysta pochodzi z Oslo. Ma na koncie cenione nagrania z muzyką Bacha, Monteverdiego czy bardziej współczesnych kompozytorów. Stoi również na czele zespołu Pechrima. To międzynarodowe trio wokalne proponuje muzykę wychodzącą w kierunku soulu, gospel, muzyki popularnej. Świadczą o tym również płytowe dokonania grupy, które doskonale odzwierciedlają też otwartość Johansena i gotowość do muzycznych poszukiwań. W Hirundo Maris ten norweski artysta nie tylko śpiewa, ale także gra na mandolinie oraz hardingfele – tradycyjnym norweskim instrumencie, zbliżonym do skrzypiec, choć miewającym osiem lub dziewięć strun.

: Hirundo Maris to morska jaskółka, wymyślony przez artystów wędrowny ptak, swobodnie przekraczający granice. Nazwa ta rozumiana jest jako symbol wysiłku twórców, polegającego na łączeniu stylów i odwołań do odmiennych kultur. Składu zespołu dopełniają: Miguel Angelo Cordero – kontrabas, David Mayoral – instrumenty perkusyjne i Sveinung Lilleheier – gitara. Tomasz Janas

AKADEMIA GITARY: FESTIWAL

Jedna rzecz pozostaje niezmienna… Rozmowa z Grishą Goryachevem Jaka była Pańska droga do flamenco? Kiedy usłyszał Pan ten gatunek po raz pierwszy? To było za sprawą mojego ojca, który zaczął interesować się tym stylem w połowie lat 80. Usłyszałem flamenco około 1984 r. i polubiłem je. Jednak dopiero koncert Paco De Lucíi w Sankt Petersburgu (wtedy jeszcze Leningradzie) w 1986 r. sprawił, że pokochałem ten styl. Zapewne w Sankt Petersburgu niełatwo było kochać flamenco i uczyć się go? Jeśli chodzi o miłość, flamenco nie zna granic. Możesz mieszkać na Islandii i grać tę muzykę. Ale nauka w Rosji była rzeczywiście trudniejsza, musiałem bardzo liczyć na swoje ucho. A skąd ma Pan takie umiejętności, które zachwycają nawet Hiszpanów? Słyszałem o pamiętnej Nocy flamenco przed kilkoma laty w Almerii, kiedy doprowadził Pan do zachwytu tamtejszych gitarzystów… Moje umiejętności są efektem wspólnie działających czterech elementów. Zaczynałem w bardzo młodym wieku, miałem wspaniałego nauczyciela (mojego ojca), miałem talent i – last but not least – ciężko pracowałem. Noc w Almerii była rzeczywiście świetna. To był czas, kiedy poznałem Łukasza Kuropaczewskiego, którego naprawdę podziwiam, i który wciąż mnie inspiruje. Kto był Pańskim mistrzem? Moim pierwszym nauczycielem był, jak wspomniałem, ojciec. Zaczął uczyć mnie gry na gitarze, gdy miałem 6 lat i później pomagał mi przy poznawaniu flamenco. Mogę szczerze powiedzieć, że bez jego unikalnych rad nie osiągnąłbym poziomu technicznego, jakim teraz dysponuję. Moim jedynym innym nauczycielem był Eliot Fisk, u którego studiowałem w New England Conservatory w Bostonie. Eliot rzeczywiście otworzył mi oczy na interpretację i podejście do muzyki. Odnosił Pan sukcesy już jako dziecko i nastolatek. Czy dzisiaj inaczej traktuje Pan muzykę i koncerty niż wówczas? Kiedy byłem dzieckiem, występowanie było zawsze świetną zabawą. Teraz, gdy jestem starszy, wszystko jest bardziej skomplikowane. Mam więcej życiowego doświadczenia, głębiej rozumiem muzykę, mam szerszy zestaw umiejętności. Ale jest też dziś zdecydowanie większe napięcie, gdy wychodzę na scenę i wyrażam to, co chcę wyrazić. Zwłaszcza grając kompozycje tak trudne, jak te, które jestem w stanie dziś wykonać. Jedna rzecz pozostaje niezmienna – moja miłość do tej muzyki.

Akademia Gitary: festiwal

: Jest dziś zdecydowanie większe napięcie, gdy wychodzę na scenę i wyrażam to, co chcę wyrazić. Zwłaszcza grając kompozycje tak trudne, jak te, które jestem w stanie dziś wykonać. Jedna rzecz pozostaje niezmienna – moja miłość do tej muzyki. Mieszka Pan w Stanach Zjednoczonych. Czy czuje się Pan amerykańskim gitarzystą? Czy to ważna kwestia? Jako gitarzysta nie traktuję siebie jako Amerykanina czy Rosjanina. Moja gitara nie ma narodowości. Powiedziałbym, że jestem zamerykanizowanym Rosjaninem. Na okładce swojej płyty poświęconej muzyce Sabicasa, napisał Pan: Jego kompozycje były zawsze bardzo melodyjne i przedstawiały niemal klasyczne harmonie. Czy to powinna być recepta dla innych kompozytorów? Niekoniecznie. To z pewnością funkcjonowało w jego muzyce, tak jak i w muzyce Mario Escudero. Ale dzisiejsi gitarzyści flamenco potrafią pisać piękną skomplikowaną muzykę, używając jazzowych harmonii i bardzo synkopowanych rytmów. Oba te style brzmią wspaniale. To wielka zaleta flamenco, że ciągle się zmienia i jednocześnie pozostaje sobą. Czy chętnie udziela Pan rad młodym gitarzystom? Lubi dzielić się w ten właśnie sposób swoja pasją? Kocham nauczanie i chciałbym mieć uczniów, którzy przewyższą mnie technicznie i artystycznie. Jeśli mogę zainspirować czy pomóc choć jednej osobie, myślę że nie przeżywam swego życia na próżno. Co zagra Pan podczas Akademii Gitary? Zagram moje ulubione utwory flamenco napisane przez takich artystów jak Vicente Amigo, Rafael Riqueni, Sabicas, Mario Escudero, Manolo Sanlúcar i, oczywiście, Maestro Paco de Lucía. Rozmawiał Tomasz Janas

Artyści 2014 16.08 / 19:00 / Aula I Liceum, Gniezno 17.08 / 19:00 / Aula UAM, Poznań

Avi Avital Avi Avital określany jest mianem niezwykle utalentowanego wirtuoza mandoliny. Przede wszystkim jednak jest to muzyk bezgranicznie zakochany w swoim instrumencie. Urodził się w 1978 r. w izraelskim mieście Beersheba. Swoją przygodę z mandoliną rozpoczął mając 8 lat. Pytany o wybór właśnie tej muzycznej drogi, odpowiada, że uważa mandolinę za instrument wspaniały oraz pełen głębi i możliwości, które nieustannie można odkrywać. Avital studiował w Jerusalem Academy of Music. Następnie wyjechał do Włoch, gdzie szlifował swoje umiejętności pod okiem Ugo Orlandiego w konserwatorium w Padwie. Swojego włoskiego wykładowcę Avital wspomina jako prawdziwego profesora mandoliny, dzięki któremu poznał autentyczny mandolinowy repertuar. Gra Avitala opisywana jest jako kunsztowna i pełna wrażliwości. Artystycznym celem muzyka jest popularyzacja i zmiana sposobu postrzegania mandoliny. Wygląda na to, że cel ten jest z sukcesem realizowany. Avital koncertuje na całym świecie, zbierając świetne recenzje. Jako pierwszy mandolinista zdobył nominację do nagród Grammy®. Miejsca, w których Avital do tej pory występował, to takie prestiżowe sale koncertowe jak Carnegie Hall w Nowym Jorku, Wigimore Hall w Londynie, Filharmonia Berlińska, czy Wiener Konzerthaus. Towarzyszyły mu m.in. Orkiestra Filharmonii Izraelskiej, Berlin Symphoniker oraz Genewska Orkiestra Kameralna. Oprócz tego Avital współpracował z wieloma muzykami, m.in. z klarnecistą Giorą Feidman, sopranistką Dawn Upshaw i trębaczem oraz kompozytorem Frankiem Londonem. Wielkopolska publiczność będzie miała szansę podziwiać talent Avitala podczas Inauguracji Akademii Gitary, w trakcie której muzyk pojawi się na scenie z Łukaszem Kuropaczewskim oraz Orkiestrą Teatru Muzycznego w Poznaniu. W czasie koncertu będzie miała miejsce światowa premiera utworu skomponowanego przez włoskiego kompozytora Angelo Gilardino specjalnie dla tych solistów.

10.08 / 20:15 / Kościół oo. Karmelitów, Poznań

Beijing Guitar Duo

Chińskie gitarzystki Meng Su i Yameng Wang tworzą coraz bardziej ceniony w świecie Beijing Guitar Duo. Każda z nich sukcesy odnosiła już we wczesnej młodości. Spotkały się w konsewatorium w Pekinie, gdzie studiowały pod kierunkiem profesora Chen Zhi. Dostrzeżone przez wielkiego Manuela Barrueco zostały zaproszone do kontynuowania nauki w Peabody Conservatory of Music w Baltimore. To właśnie pod wpływem Barrueco podjęły decyzję, by powołać do życia duet i wspólnie koncertować. Jednym z ich najważniejszych sukcesów było otrzymanie nagrody Solomon H. Snyder Award, której następstwem był owacyjnie przyjęty koncert w słynnej nowojorskiej Carnegie Hall. Uważane za jeden z najlepszych gitarowych duetów na scenie międzynarodowej, członkinie Beijing Guitar Duo nagrały dwie bardzo ciepło przyjęte płyty. Pierwszą była nominowana do Grammy® Maracaipe, w większości wypełniona kompozycjami Sergio Assada. Kolejną była Bach to Tan Dun. Artystki obecnie na stałe mieszkają w USA.

AKADEMIA GITARY: FESTIWAL

29.08 / 17:00 / Amfiteatr im. Anny Jantar, Września 30.08 / 13:30 / Rynek miejski, Chodzież 31.08 / 12:15 / Stary Rynek, Poznań

Bielefelder Gitarrenensemble Na tegorocznym Happeningu Gitarowym tłoczno będzie nie tylko pod sceną, ale również na niej. A to za sprawą ponad dwudziestoosobowej orkiestry gitarowej – Bielefelder Gitarrenensemble. Orkiestra została założona w 1990 r. w Niemczech przez Hansa Irmera. Początkowo w jej skład wchodzili uczniowie ze szkoły muzycznej w Bielefeld. Z czasem zespół wzbogacali absolwenci szkoły, a także studenci klas gitary z okolicznych szkół wyższych. Orkiestra była wielokrotnie nagradzana. W 2011 r. zdobyła pierwsze miejsce na 3. Międzynarodowym Konkursie Orkiestr Gitarowych w Rhein, a w 2009 r. – nagrodę Grand Prix dla najlepszej formacji ze wszystkich kategorii na festiwalu Praskie Struny. Występy Bielefelder Gitarrenensemble pod kierunkiem Hansa Irmera stanowić będą połączenie muzyki klasycznej, rozrywkowej i folkowej.

18.08 / 19:30 / Kościół św. Marcina, Jarocin

Jan Bokun Jakub Kościuszko Bokun-Kościuszko to jedyny w swoim rodzaju duet klarnetowo-gitarowy, który narodził się z fascynacji arcydziełami muzyki kameralnej. Jan Jakub Bokun jest klarnecistą wyróżnionym nagrodą Fundacji Kultury Polskiej oraz stypendium Rządu Francuskiego. Jako dyrygent i solista nagrał aż 10 albumów. Pełni funkcję przewodniczącego polskiego oddziału International Clarinet Association. Prowadził lekcje mistrzowskie w Królewskim Konserwatorium w Brukseli, Sofii, Brnie, Belgradzie, Pradze, Meksyku, Pekinie i Avili pod Madrytem. Jakub Kościuszko jest gitarzystą klasycznym. Ukończył Akademię Muzyczną we Wrocławiu i Królewskie Konserwatorium w Hadze, a swoje umiejętności doskonalił u takich mistrzów gitary jak Marco Socias, Scott Tennant czy Abel Carlevaro. Muzyków łączy zamiłowanie do muzyki kameralnej, w szczególności do romantycznego kompozytora Franza Schuberta. Wspólna pasja pozwoliła stworzyć niezwykły koncertowy program, podczas którego usłyszeć można sonatę Arpeggione Schuberta na klarnet i gitarę czy Arabesque no. 1 Claude’a Debussy’ego. Program zawiera też utwory solowe – Jay Jay Bee Piotra Szewczyka i Zmienną geometrię Petera Grahama na klarnet oraz Hommage a Villa-Lobos Rolanda Dyensa na gitarę.

28.08 / 20:15 / Kościół oo. Dominikanów, Poznań

Chór Chłopięcy„Ąžuoliukas” Chór Chłopięcy „Ąžuoliukas”

Gość XI Międzynarodowego Festiwalu Chórów Chłopięcych w Poznaniu Ąžuoliukas, stanowi nazwę jednej z najbardziej znanych i cenionych organizacji muzycznych na Litwie. Nazwa obejmuje szkołę muzyczną oraz osiem chórów męskich, do których należy łącznie kilkuset śpiewaków w różnym wieku. Struktura Ąžuoliukas oparta jest na tradycji europejskich chórów chłopięcych. Śpiewacy przyjmowani są do zespołu mając 6 lat i uczęszczają do Wileńskiej Szkoły Muzycznej Ąžuoliukas. Wszyscy dorośli chórzyści są członkami zespołu od dziecka. W repertuarze Ąžuoliukas znaleźć można dzieła muzyki współczesnej, sakralnej, klasycznej. Od początku swojego istnienia chór zdobył wiele międzynarodowych wyróżnień oraz wygrał niemal wszystkie konkursy narodowe, w których brał udział. Nagrał ponad 50 albumów, koncertował na całym świecie i współpracował z prestiżowymi orkiestrami. Podczas tegorocznej Akademii Gitary chór chłopięcy Ąžuoliukas wystąpi z Łukaszem Kuropaczewskim, pod dyrekcją Vytautasa Miškinisa.

Akademia Gitary: festiwal

5.09 / 19:00 / Kościół pw. św. Bartłomieja, Konin 6.09 / 19:30 / Kościół pw. Jezusa Chrystusa Najwyższego Kapłana, Czarnków

Emanations Quartet Emanations Quartet, w którego skład wchodzi m.in. Łukasz Kuropaczewski, to niecodzienne połączenie skrzypiec, wiolonczeli, akordeonu i gitary. Łukasz Kuropaczewski jest jednym z najwybitniejszych polskich gitarzystów klasycznych. Emanations Quartet współtworzy z nim Karolina Jaroszewska, Maria Nowak i Maciej Frąckiewicz. Karolina Jaroszewka jest wychowanką jednej z największych sław wiolonczeli naszych czasów – Zary Nelsovej. Jej gra określana jest jako pełna pasji i wrażliwości. W 2001 r. brała udział w prestiżowym festiwalu Europalia, a jej debiut w Stanach Zjednoczonych zdobył uznanie za wirtuozerską technikę, piękny dźwięk i wspaniałą muzykalność. Maria Nowak gra na skrzypcach od siódmego roku życia. Jest absolwentką Wyższej Szkoły Sztuk w Berlinie. Zdobyła nagrodę Ministra Kultury, a także wiele stypendiów, m.in. Fundacji Muzycznej AMADEUS. Akordeonista Maciej Frąckiewicz jest zwycięzcą XX Międzynarodowego Konkursu Arrasate Hiria w Hiszpanii (2012). W 2013 r. został nagrodzony Paszportem Polityki za bardzo dojrzałe i wyraziste interpretacje muzyki klasycznej. Z wyróżnieniem ukończył Uniwersytet Muzyczny Fryderyka Chopina w Warszawie.

22.08 / 19:00 / Galeria Sztuki „Refektarz”, Krotoszyn 23.08 / 18:00 / Klasztor Benedyktynów, Lubiń 24.08 / 17:00 / Muzeum Ziemiaństwa, Dobrzyca

Pino Feola Pino Feola to znakomity włoski gitarzysta klasyczny. Ceniony jest przede wszystkim za wspaniałe interpretacje muzyki hiszpańskiego kompozytora Isaaca Albéniza. Pino Feola urodził się w Rzymie. Tam też skończył gitarowe studia w klasie Maestro Massimo Delle Cese. Umiejętności rozwijał również w Konserwatorium Alfred Casella w L’Aquila. Został pierwszym studentem w historii uczelni, który zakończył naukę z podwójnym wyróżnieniem. Jest laureatem wielu międzynarodowych konkursów, takich jak Fernando Sor Competition w Rzymie, John Duarte Festival of Rust w Austrii oraz Tokyo Guitar Competition w Japonii. W 2010 r. Feola nagrał nieskróconą wersję Suite Espanola i Cantos de Espana Isaaca Albeniza. Album został bardzo dobrze przyjęty. Krytycy zwracali uwagę na wirtuozerię i zdolności interpretacyjne włoskiego gitarzysty. Obecnie muzyk mieszka w Szwajcarii. Jest wykładowcą gitary na Musik-Akademie der Stadt Basel. 29.08 / 20:00 / Dziedziniec Ogólnokształcącej Szkoły Baletowej, Poznań 30.08 / 18:00 / Zamek Książąt Czartoryskich, Gołuchów 31.08 / 17:00 / Park Zamkowy, Szamotuły 28.08 / 20:15 / Kościół oo. Dominikanów, Poznań

Vytautas Miškinis Urodził się w 1954 roku w Wilnie. Do Chóru Chłopięcego Ąžuoliukas dołączył jako śpiewak w wieku 7 lat. W wieku 25 lat został jego Dyrektorem Artystycznym. W swojej działalności artystycznej jest związany również z Litewską Akademią Muzyczną. Współpracował z wieloma chórami na Litwie oraz za granicą, zdobywając na tym polu wiele prestiżowych nagród. Koncertuje na całym świecie, m.in. w Austrii, Niemczech, Francji, Włoszech, Norwegii, Estonii, Polsce, Japonii, Kanadzie oraz USA.

Grisha Goryachev To muzyk znany z umiejętności grania obłędnie szybkich gam, wybitny technik, specjalista w dziedzinie muzyki flamenco. Zdarzało się wielokrotnie, że budził zachwyt również innych znakomitych instrumentalistów. Łukasz Kuropaczewski wspominał pewną noc flamenco w hiszpańskiej Almerii, gdy Goryachev swoim fantastycznym graniem wprowadził w zakłopotanie miejscowych mistrzów flamenco… Pochodzi z Sankt Petersburga. Swą przygodę z gitarą rozpoczął mając 6 lat, a pierwszym jego nauczycielem był ojciec. Gdy miał 9 lat okrzyknięto go cudownym dzieckiem, a jego koncerty oklaskiwano w wielu miastach Rosji. Gdy cztery lata później wziął udział w telewizyjnym muzycznym show, oglądano go w wielu krajach świata. Otrzymał drugą nagrodę na międzynarodowym konkursie w Hadze. Występował też w siedzibie ONZ, odbywał trasy koncertowe w wielu krajach. Jego filmy na YouTube doczekały się ponad 2 milionów odsłon i wielu komentarzy zachwyconych słuchaczy. Grisha nagrał płyty Alma Flamenca i Homenaje Sabicas. Znany jest jako człowiek o niezwykłej wrażliwości muzycznej oraz mistrz wirtuozowskiej techniki gry na gitarze. Od kilkunastu lat mieszka w Kalifornii.

AKADEMIA GITARY: FESTIWAL

29.08 / 19:30 / Kościół św. Jerzego, Jarocin

Paweł Kwaśny Jeden z ciekawszych gitarzystów na dzisiejszej polskiej scenie muzycznej. Jest absolwentem Akademii Muzycznej w Magdeburgu oraz w Krakowie, gdzie uzyskał tytuł doktora. Zdobywał laury na wielu ogólnopolskich i międzynarodowych konkursach. Uczestniczył w ważnych kursach mistrzowskich pod kierunkiem takich mistrzów jak Pepe Romero, Eduardo Catemario, Abel Carlevaro, Marco Tamayo, Roland Dyens czy Thomas Müller-Pering. Jest również absolwentem krakowskiej Akademii Wychowania Fizycznego. Jako gitarzysta-solista współpracował m.in. z Orkiestrą Filharmonii Krakowskiej, Akademii Muzycznej w Krakowie, Orkiestrą Akademii Beethovenowskiej oraz Stadtskapelle Halle. Jako kameralista występował m.in. z The Hilliard Ensemble i orkiestrą Capella Cracoviensis. Na stałe współpracuje z klarnecistą Bartłomiejem Koziną oraz skrzypkiem Wiesławem Kwaśnym. Prowadzi ponadto działalność pedagogiczną. 16.08 / 19:00 / Aula I Liceum, Gniezno 17.08 / 19:00 / Aula UAM, Poznań 28.08 / 20:15 / Kościół oo. Dominikanów, Poznań 05.09 / 19:00 / Kościół pw. św. Bartłomieja, Konin 06.09 / 19:30 / Kościół pw. Jezusa Chrystusa Najwyższego Kapłana, Czarnków

Łukasz Kuropaczewski

Akademia Gitary: festiwal

Łukasz Kuropaczewski, Dyrektor Artystyczny Akademii Gitary, to jeden z najwybitniejszych polskich gitarzystów klasycznych. Ceniony jest za nieprzeciętne zdolności techniczne, jak i interpretacyjne. Urodził się w 1981 roku w Gnieźnie. Wychowywał się w wielkopolskim Strzałkowie. Naukę gry na gitarze rozpoczął mając 10 lat. Jest absolwentem Szkoły Talentów w Poznaniu, Akademii Muzycznej we Wrocławiu oraz prestiżowego Peabody Conservatory of the Johns Hopkins University w USA, gdzie studiował pod okiem samego Maestro Manuela Barrueco. Występował z recitalami w Polsce, Białorusi, Czechach, Bułgarii, Niemczech, Francji, Anglii, Hiszpanii, Holandii, Chorwacji, na Islandii, Węgrzech, w Grecji, na Wyspach Kanaryjskich, w Japonii, Kanadzie, USA, Meksyku oraz Panamie. Współpracował z wieloma prestiżowymi orkiestrami, takimi jak Orkiestra Kameralna Polskiego Radia AMADUES, Narodowa Orkiestra Symfoniczna Polskiego Radia w Katowicach, Polska Orkiestra Radiowa, New York Philharmonic Orchestra, San Francisco Symphony, San Antonio Symphony oraz Cleveland Symphony. Łukasz Kuropaczewski jest również znakomitym pedagogiem. Prowadzi kursy oraz lekcje mistrzowskie na licznych uniwersytetach w Europie i obu Amerykach, a także podczas wielu festiwali gitarowych w kraju i za granicą. W latach 2007-2009 był wykładowcą na University of Pennsylvania w Filadelfii. Obecnie prowadzi międzynarodową klasę gitary w Akademii Muzycznej w Poznaniu. Nagrał sześć albumów. Pierwszy z nich, zatytułowany Recital Gitarowy, zebrał entuzjastyczne opinie krytyków z całego świata, którzy podkreślali ogromny zmysł muzyczny oraz wybitne umiejętności techniczne jedynie szesnastoletniego wówczas artysty. Druga płyta – Łukasz Kuropaczewski wykonuje Muzykę Hiszpańską zdobył jeszcze większe uznanie krytyki. Grę muzyka opisywano jako przekraczającą próg wirtuozerii i mistrzostwa. Z entuzjastycznymi opiniami spotkały się również następne nagrania – Portrait, Polish Music z muzyką Tansmana i Lutosławskiego oraz Aqua e Vinho. W 2012 roku ukazał się najnowszy album – Nocturnal, zawierający tytułową kompozycję Benjamina Brittena oraz nagranie Koncertu na gitarę, orkiestrę i kotły, napisanego specjalnie dla Łukasza Kuropaczewskiego przez Krzysztofa Meyera. Od 2008 r. Łukasz Kuropaczewski jest Dyrektorem Artystycznym Akademii Gitary, jednego z największych festiwali gitarowych w Europie. Oprócz sprawowania pieczy nad kształtem artystycznym przedsięwzięcia, gitarzysta angażuje się w nie również jako koncertujący muzyk, zapraszając do współpracy prawdziwe muzyczne gwiazdy. W tym roku podczas inauguracji Akademii Gitary zasiądzie na scenie wspólnie z Avi Avitalem – wirtuozem mandoliny izraelskiego pochodzenia. Artyści wykonają utwór Jerusalem Concerto skomponowany specjalnie dla nich przez włoskiego kompozytora Angelo Gilardino.

6.09 / 20:00 / Kaplica pw. św. Urszuli Ledóchowskiej, Dąbrówka, gm. Dopiewo 7.09 / 17:00 / Aula Gimnazjum nr 1, Murowana Goślina

Jacaras

W swojej twórczości członkowie zespołu Jacaras podróżują w czasie do Hiszpanii XVII i XVIII wieku. Na nowo odkrywają pieśni i tańce tego okresu, opracowując je na współczesne instrumentarium. Zespół Jacaras powstał w 2009 r. Tworzą go studenci i absolwenci Wydziału Instrumentalnego Akademii Muzycznej im. K. Lipińskiego we Wrocławiu. Kierownikiem zespołu oraz autorem aranżacji jest profesor Piotr Zaleski. Jacaras wykonuje m.in. opracowane na współczesne instrumentarium barokowe tańce hiszpańskie. Należą do nich tarantela, fandango czy folia, których różnorodna rytmika stanowi podstawę stylu flamenco. We wrześniu 2012 r. do zespołu dołączyła pochodząca z Meksyku śpiewaczka Julieta Gonzalez-Springer, absolwentka studiów wokalnych w Akademii Muzycznej w Krakowie. Sopranistka specjalizuje się w wykonawstwie barokowym, które doskonaliła podczas studiów podyplomowych w Centrum Muzyki Dawnej w Genewie. Debiutancki album Jacaras został wydany w 2013 r. Na płycie znalazła się dawna muzyka rozrywkowa oraz instrumentacje najwybitniejszych gitarzystów XVII i XVIII wieku – Santiago de Murcii i Gaspara Sanza. Do stałego instrumentarium zespołu należą: gitary klasyczne, bas akustyczny, timple canario i instrumenty perkusyjne.

22.08 / 19:00 / Klasztor Pocysterski, Wągrowiec 24.08 / 19:00 / Kościół Najświętszego Serca Pana Jezusa, Turek

Jan Skryhan Michael Leontchik

Michael Leontchik

Przed nami znakomity oklaskiwany w świecie białoruski duet, który tworzą gitarzysta Jan Skryhan oraz cymbalista Michael Leontchik. Skryhan grywał już kilkukrotnie podczas festiwalu Polska Akademia Gitary. Urodził się w Mińsku w 1979 r. Swą muzyczną edukację rozpoczynał na Białorusi – studiował m.in. w tamtejszej Akademii Muzycznej, a kontynuował w Niemczech w konserwatorium w Kolonii. Od końca lat dziewięćdziesiątych zdobył wiele nagród na międzynarodowych konkursach gitarowych – m.in. w Polsce, Niemczech, Austrii i Japonii. Na scenie towarzyszyć mu będzie grający na cymbałach Michael Leontchik, absolwent konserwatoriów w Mińsku i Monachium. Jego niekonwencjonalny sposób myślenia o muzyce pozwala na łączenie w jedno fascynacji klasyką, jazzem, ale i muzyką ludową. Grywał również z własnym zespołem M-Side. Jego niezwykły talent pozwalał mu na granie tras koncertowych w kilku europejskich krajach już w wieku trzynastu lat. Dziś jest dojrzałym, znakomitym muzykiem. Artyści koncertują wspólnie od 2010 r.

27.08 / 20:00 / Kościół oo. Karmelitów, Poznań

Młodzi wituozi gitary

Daniel Egielman, Błażej Sudnikowicz, Adrian Furmankiewicz

Jan Skryhan

Dla wielu Akademia Gitary to przede wszystkim koncerty największych światowych mistrzów. Jednak równie ważną misją festiwalu jest wspieranie rodzimej sceny gitarowej. O tym, że nie brakuje na niej niezwykłych talentów, będzie można się przekonać podczas festiwalowego Koncertu młodych wirtuozów. Do gitar zasiądzie trójka bardzo młodych i utalentowanych polskich gitarzystów, laureatów wielu konkursów w kraju i za granicą. Będą to: Daniel Egielman – student Universität Mozarteum w Salzburgu w klasie prof. Marco Tamayo, Błażej Sudnikowicz – student Akademii Muzycznej w Katowicach w klasie Marcina Dylli oraz studiujący pod okiem Łukasza Kuropaczewskiego w poznańskiej Akademii Muzycznej – Adrian Furmankiewicz.

AKADEMIA GITARY: FESTIWAL

21.08 / 16:00 / Kościół pw. św. Anny i św. Wawrzyńca, Dziekanowice

Poznański Kwartet Gitarowy Poznański Kwartet Gitarowy tworzy czwórka młodych i zdolnych gitarzystów, wychowanków klasy gitary Łukasza Kuropaczewskiego. Członkowie grupy – Anna Chorążyczewska, Adrian Furmankiewicz, Wojciech Jurkiewicz i Karol Mruk to laureaci wielu konkursów gitarowych w Europie. Są studentami Akademii Muzycznej w Poznaniu. Z inicjatywy kierującego tamtejszą klasą gitary Łukasza Kuropaczewskiego stworzyli Poznański Kwartet Gitarowy. Wykonywany przez czworo muzyków repertuar jest bardzo różnorodny. Oprócz utworów na kwartet gitarowy, zawiera również opracowania arcydzieł muzyki klasycznej.

29.08 / 20:00 / CK „Scena To Dziwna”, Gniezno 30.08 / 18:00 / Teatr Muzyczny, Poznań

Jan Janga Tomaszewski 16.08 / 19:00 / Hotel Kolegiacki, Poznań

21.08 / 17:30 / Muzeum Pierwszych Piastów na Lednicy, Dziekanowice

Bianka Szalaty

Pierwsza Poznańska Niesymfoniczna Orkiestra Ukulele

Bianka Szalaty reprezentuje najmłodsze pokolenie gitarzystów tegorocznej edycji Festiwalu. Bianka Szalaty urodziła się w 1994 r. we Wrocławiu. Naukę gry na gitarze rozpoczęła mając 7 lat. W 2013 r. ukończyła edukację w ZPSM im. G. Bacewicz w Koszalinie pod kierunkiem Zbigniewa Dubielli. Jest laureatką ponad 30 konkursów o randze ogólnopolskiej i międzynarodowej. Biorąc udział w wielu festiwalach i kursach, odbyła lekcje mistrzowskie z takimi wirtuozami gitary jak: Scott Tennant, Carlo Marchione, Thomas Muller-Pering, Kurt Hiesl, Petrit Çeku. Występowała jako solistka z orkiestrą Filharmonii Koszalińskiej wykonując Koncert D-dur Antonio Vivaldiego oraz pierwszą część Concerto del Sur Manuela Marii Ponce. Do osiągnięć gitarzystki należy również nagranie w 2012 roku w Polskim Radio Koszalin pierwszej solowej płyty Gitara – moja miłość. Jej pasją jest kompozycja, a wynikiem twórczych poszukiwań są m.in. Wariacje na temat pieśni ludowej.

Akademia Gitary: festiwal

Czterech przyjaciół połączyła jedna miłość – ukulele. Trwają w niej, jak sami mówią, wbrew logice od 2010 r. Tomek Grdeń, Piotr Kończal, Tomek Kasprzak i Jacek Ciepliński – to członkowie Pierwszej (i, jak można wyczytać na ich stronie internetowej, najlepszej) Poznańskiej Niesymfonicznej Orkiestry Ukulele. Inspirują ich wszyscy i wszystko, dlatego często zaskakują słuchaczy swoimi wykonaniami utworów Guns’N’Roses czy Michaela Jacksona. Ich koncerty cechują duże dawki humoru i energii, a przede wszystkim bardzo wysoki poziom artystyczny.

Wielki rockowy hit Hey, Joe! stanowi klucz do autorskiego spektaklu Jana Jangi Tomaszewskiego – opowieści będącej połączeniem teatru i rock’n’rolla. Muzyka i teatr to drogi, które od początku splatają się w życiu Tomaszewskiego – aktora, gitarzysty, kompozytora oraz niekwestionowanego mistrza lirycznego bluesa. Działalność aktorską rozpoczął w PWST w Krakowie. Następnie zasłynął jako wykonawca piosenki aktorskiej i utworów Edwarda Stachury. Występował również w filmach. Artysta świetnie odnajduje się w teatrze jednego aktora. W znakomity sposób łączy monologi w humorystycznym stylu z odrobiną melancholii, śpiewem i gitarowymi dźwiękami, czego wyraz dał w monodramie Hey, Joe! Spektakl ten, na co dzień wystawiany w Teatrze Polonia Krystyny Jandy, stanowi znakomite połączenie kunsztu aktorskiego z gitarowymi popisami w prawdziwie rockowo-bluesowym stylu. Opowiada o miłości, zdradzie oraz walce z przeciwnościami losu, szukając odpowiedzi na podstawowe pytaniami związane z szarą codziennością ludzkiego istnienia. W przedstawieniu obok Tomaszewskiego wystąpi Wiesław Sałata (gitara basowa) oraz Grzegorz Poliszak (perkusja).

23.08 / 19:00 / Kościół pw. Wniebowzięcia NMP, Puszczykowo 24.08 / 19:00 / Kościół pw. św. Michała Archanioła, Pobiedziska

Petra Poláčková To zupełnie inny świat – mówi o swojej ośmiostrunowej gitarze romantycznej Petra Poláčková. Wybór muzycznej drogi był prosty – Petra mieszkała z rodzicami w małym mieszkaniu w bloku, więc po prostu nie mogła sobie pozwolić na instrument głośniejszy niż gitara. Naukę gry zaczęła mając 6 lat. W 2010 r. skończyła studia gitarowe na Konserwatorium w czeskich Pardubicach. Petra Poláčková zdobyła 19 nagród na krajowych i międzynarodowych festiwalach. Jak sama podkreśla, najważniejszą była ta z 2007 r. – pierwsze miejsce na Międzynarodowym Konkursie Gitarowym w Kutnej Horze. Właśnie to wyróżnienie spowodowało, że Poláčková zaczęła koncertować w całej Europie. O ogromnym talencie młodej czeskiej gitarzystki będzie można przekonać się podczas tegorocznej edycji Akademii Gitary. W programie znajdzie się muzyka klasyczna i romantyczna.

07.09 / 19:00 / Aula UAM, Poznań

6.09 / 20:00 / Aula I Liceum, Gniezno

Arianna Savall Petter U Johansen

Leszek Cichoński

Hirundo Maris to jeden z najnowszych muzycznych projektów Arianny Savall – światowej sławy śpiewaczki, harfistki oraz kompozytorki katalońskiego pochodzenia, córki jednego z najwybitniejszych interpretatorów muzyki dawnej – Jordi Savalla. Projekt współtworzy z artystką między innymi pochodzący z Norwegii Petter Udland Johansen. Wydaje się, że kraje ojczyste muzyków to miejsca kulturowo od siebie bardzo odległe, niemal nie do pogodzenia. Jednak Hirundo Maris to właśnie zestawienie kompozycji katalońskich i norweskich – Pieśni południa i północy. Stanowi swoistą podróż łączącą dwa krańce Europy poprzez kompozycje dawne i ludowe, pochodzące z tych dwóch tylko pozornie odległych od siebie miejsc. Koncert Arianny Savall i Pettera U Johansena wraz z zespołem (Miguel Angelo Cordero – kontrabas, David Mayoral – instrumenty perkusyjne i Sveinung Lilleheier – gitara) zakończy tegoroczną edycję Akademii Gitary – jednego z największych festiwali gitary klasycznej w Europie.

Muzyk doskonale znany zwłaszcza wielbicielom bluesa i rocka; nie tylko znakomity instrumentalista, ale również doświadczony i ceniony pedagog, autor podręczników i kursów gry na gitarze. Leszek Cichoński to gitarzysta mogący pochwalić się współpracą z wieloma krajowymi i zagranicznymi artystami. Właśnie on jest pomysłodawcą i głównym realizatorem dorocznego bicia Gitarowego Rekordu Guinnessa, który odbywa się każdorazowo we Wrocławiu. W latach 80. grał m.in. w zespołach Ozzy i CDN oraz współpracował z Tadeuszem Nalepą. Podczas mnóstwa koncertów prezentował w kraju swój słynny Guitar Workshop, który funkcjonuje na muzycznych scenach od początku lat 90. Jest wielkim wielbicielem muzyki Jimiego Hendrixa. Współtworzył wiele albumów muzycznych, ale również nagrał kilka płyt samodzielnie. Szczególne znaczenie ma krążek Sobą gram – dzieło w pełni autorskie. Cichoński był na tej płycie kompozytorem, aranżerem, autorem tekstów, a nawet wokalistą w kilku utworach!

23.08. / 19:00 / Kościół pw. św. Jana, Gniezno 24.08. / 17:00 / Museum Cafe, Poznań

Sanel Redzić To jeden z najwybitniejszych gitarzystów młodego pokolenia, któremu eksperci wróżą wielką międzynarodową karierę. Prezentuje szeroki repertuar od baroku po muzykę współczesną. Urodził się w Tuzli, w Bośni i Hercegowinie. Naukę gry na gitarze rozpoczął w wieku 8 lat. W czasie studiów zgłębiał tajniki gry na tym instrumencie u boku takich mistrzów jak David Russell, Costas Cotsiolis, William Kanengiser, Aniello Desiderio. Przed dziewięcioma laty zdobył w Tuzli nagrodę dla najlepszego nastoletniego muzyka. Dziś może pochwalić się kilkudziesięcioma nagrodami z najważniejszych gitarowych konkursów na całym świecie. W 2007 r. Redzić nagrał bardzo dobrą płytę z kompozycjami Scarlattiego, Mertza, Barriosa, Asencio. Przed rokiem na rynku pojawił się album Segovia Inspirations, na którym gitarzysta przedstawił swoje interpretacje utworów skomponowanych m.in. przez Torrobę, Tansmana, Milhauda, Schuberta.

AKADEMIA GITARY: FESTIWAL

23.08 / 19:00 / Aula UAM, Poznań

Vicente Amigo Vicente Amigo uważany jest za jednego z najwybitniejszych przedstawicieli flamenco. Mówi się o nim również jako o najgodniejszym następcy zmarłego w lutym tego roku wielkiego Paco De Lucii. Uczył się od wielu legendarnych mistrzów, takich jak Juan Munoz i Merengue de Cordoba, a środowisko, w którym dojrzewał, tworzyli m. in. Paco Pena, Manolo Sanlucar czy Camaron de La Isla. Swoistym ukoronowaniem tej drogi była też współpraca sceniczna z innymi legendami flamenco, takimi jak El Pele i Luis De Cordoba. Począwszy od końca lat 80. zdobywał liczne nagrody za swe solowe dokonania. Przełomowy był rok 1991, kiedy stanął na scenie wspólnie z Paco De Lucią podczas festiwalu Leyendas de la Guitarra w Sewilli. W tym samym roku Amigo nagrał swój debiutancki, znakomicie przyjęty solowy album De Mi Corazon al Aire. Wydana w 2002 r. płyta Ciudad de las Ideas była pierwszym z krążków Vicente Amigo, który zdobył prestiżową nagrodę Grammy®. Jego ostatnim, póki co, albumem jest znakomity ubiegłoroczny Tierra. Nagrywany był w Londynie pod okiem cenionego brytyjskiego producenta Guya Fletchera, a w jego realizacji brali udział m.in. członkowie słynnej szkockiej grupy folkowej Capercaillie. 30.08 / 19:00 / Ruiny Kościoła św. Ducha, Jarocin 31.08 / 20:30 / KontenerART, Poznań

Z-Star Z-Star to autorski zespół, na czele którego stoi wokalistka i gitarzystka (okazjonalnie także perkusistka) Zee Gachette. Artystka urodziła się w Wielkiej Brytanii, a jej matka pochodzi z Trynidadu. Swe życie toczy między Trynidadem, Stanami Zjednoczonymi, a Londynem. W początkach kariery zdobyła prestiżową nagrodę Brighton Music Awards. Oklaskiwali ją wówczas rockowi herosi Jimmy Page z Led Zeppelin i Roger Daltrey z The Who. Obaj wyrażali się z entuzjazmem o scenicznej ekspresji i spontaniczności Gachette. Długa i bogata jest lista artystów, z którymi Zee współpracowała. Są na niej m.in. Meshell Ndegeocello, Keziah Jones, Max Sedgley, Nigel Kennedy, Dizraeli, Richie Havens, Matthew Herbert i Natacha Atlas. Jak sama przyznawała, to właśnie dzięki znajomości z Nigelem Kennedym poznała Jarosława Śmietanę, z którym wielokrotnie koncertowała w naszym kraju – także w Poznaniu, podczas Akademii Gitary. W 2011 r. artyści pojawili się m.in. na poznańskim Starym Rynku podczas gitarowego Happeningu. Tym razem Zee i jej zespół będą dowodzili armią gitarzystów tegorocznego Happeningu z Passengerem Iggy’ego Popa. Zee Gachette towarzyszą na scenie Diogenes Baptisttella – gitara, Nikolaj Bjerre – perkusja, Sylvain Lamotte – gitara basowa, Lee Spreadbury – instrumenty klawiszowe, Sebastien Heintz – instrumenty klawiszowe oraz Daisy Palmer – perkusja.

16.08 / 19:00 / Aula I Liceum, Gniezno 17.08 / 19:00 / Aula UAM, Poznań

7.09 / 19:00 / Spichlerz, Jarocin

Michał Klauza

Zigzag Paradise

Ukończył Akademię Muzyczną im. Fryderyka Chopina w Warszawie oraz studia podyplomowe w Konserwatorium im. Nikołaja Rimskiego-Korsakowa w Sankt Petersburgu. Jest Kierownikiem Muzycznym Opery i Filharmonii Podlaskiej oraz drugim dyrygentem Narodowej Orkiestry Symfonicznej Polskiego Radia. Współpracował z wieloma zagranicznymi instytucjami muzycznymi, mi.in. Narodową Operą Ukrainy w Kijowie, Orchestre National Capitole de Toulouse, Orkiestrą Akademii Beethovenowskiej, Państwową Orkiestrą Symfoniczną Federacji Rosyjskiej i Filharmonią Moskiewską, a także z większością orkiestr symfonicznych polskich Filharmonii i Akademii Muzycznych. W latach 1998–2003 był dyrygentem w Teatrze Wielkim – Operze Narodowej w Warszawie, a w latach 2004–2008 obejmował stanowisko dyrygenta i zastępcy dyrektora muzycznego Welsh National Opera w Cardiff w Wielkiej Brytanii. Pod jego dyrekcją wystawione zostały m.in. „Carmen” G. Bizeta, „Aida” G. Verdiego, „Wesele Figara” W.A. Mozarta, „Cyganeria” G. Pucciniego oraz „Wesoła wdówka” F. Lehára, którą zarejestrowała Telewizja BBC.

Zigzag Pradise to pierwszy i prawdopodobnie jedyny w Polsce zespół grający paryski swing jazz lat 30. Zespół Zigzag Paradise, zwany kiedyś Manouches De Poznan, od niedawna gra akustyczny jazz lat 30. W skład zespołu wchodzą Alex Wirtz (śpiew, gitara, duduk), Panos Anasontzis (gitara, perkusja), Marcin Tuliszkiewicz (gitara) i Zbygniew Francuzik (kontrabas). Wśród swoich inspiracji muzycy wymieniają Oscara Alemana, Django Reinhardta, braci Ferret i Motorhead.

Akademia Gitary: festiwal

Odkryj z nami Wielkopolskę Po co fanom gitary mapa i kompas? Żeby nie przegapić żadnego z festiwalowych wydarzeń! A o to nietrudno, bowiem Akademia Gitary dociera z sześcioma strunami aż do kilkudziesięciu miejsc w regionie. Nasze 7-letnie doświadczenie związane z organizacją festiwalu potwierdza tezę, że gitara to najbardziej mobilny instrument. Przez trzy tygodnie przemierzamy z nią każdego sierpnia i września setki kilometrów, a zasięg wydarzeń organizowanych w ramach programu to ewenement na skalę Europy. To właśnie docieranie do tak wielu miejsc rozlokowanych po całej Wielkopolsce sprawia, że Akademia Gitary to coś więcej niż tylko zestaw muzycznych wydarzeń, których latem możemy naliczyć wiele. Podróżowanie za festiwalem Akademia Gitary dostarcza kilkudziesięciu pretekstów (w postaci festiwalowych wydarzeń) do opuszczenia domu i udania się w podróż, dzięki której możemy odkryć nie tylko piękno gitarowych dźwięków, ale i uroki otaczającego nas świata. Staramy się, aby każdego roku festiwal prezentował nowe, niezwykłe miejsca regionu – dworki, pałace, kościoły, a także synagogi, folwarki, zabytkowe ruiny i plenery, których urok współtworzy klimat koncertów. Wszystkie te miejsca służą nam doskonale jako sale koncertowe. Nasze działania promujące region doceniła Wielkopolska Organizacja Turystyczna, obejmując w tym roku festiwal swoim patronatem. Dostrzegł i wyróżnił je także Urząd Marszałkowski Województwa Wielkopolskiego, przyznając Akademii Gitary nagrodę Gwiazda Wielkopolski w kategorii Atrakcja turystyczna i kulturalna (więcej o konkursie na str. 31). Spotkajmy się w Poznaniu Swoistym manifestem, będącym wyrazem miłości do gitary, a zarazem wydarzeniem zachęcającym do podróżowania po Wielkopolsce jest także tegoroczny Happening Gitarowy, podczas którego zabrzmi legendarny Pasażer z repertuaru Iggy’ego Popa. Jeśli wciąż wahacie się, czy dołączyć do kilkuset

gitarzystów zgromadzonych 31 sierpnia na Starym Rynku w Poznaniu, mamy dla Was małą zachętę. Miłośników gitary z całego regionu dowiozą do Poznania za darmo Koleje Wielkopolskie. Szczegóły promocji na naszej stronie internetowej. Życzymy smacznego! Wydarzenia w ramach tegorocznej edycji Akademii Gitary budzą ogromny apetyt, dlatego przed wyjściem z domu oprócz kompasu i mapy nie zapomnijcie o stosie kanapek i termosie z herbatą. W podróżowaniu za festiwalem pomogą Wam przygotowane przez nas propozycje. Znajdziecie je na kolejnych stronach magazynu. Smacznego! Piotr Firych Rzecznik Prasowy Akademii Gitary

Akademii Gitary patronuje Wielkopolska Organizacja Turystyczna „Wspieranie Akademii Gitary to wielka przyjemność. Warto doceniać inicjatywy kulturalne, które oprócz troski o najwyższy poziom oferty artystycznej dostrzegają i wykorzystują potencjał drzemiący w otaczającym nas świecie”. Tomasz Wiktor Prezes Wielkopolskiej Organizacji Turystycznej

PRZEWODNIK

Akademia Gitary w drodze Za gitarą można w sierpniu i we wrześniu podróżować po całej Wielkopolsce. Przygotowaliśmy propozycje dla każdego miłośnika 6 strun. Wyprawy dla tych co chcieliby odnaleźć w urokliwym miejscu gitarę solo oraz dla poszukiwaczy innych doznań i ciekawych brzmień.

Gniezno 23.08 : Sanel Redžić Dziekanowice 21.08 : Poznański Kwartet Gitarowy Pobiedziska 24.08 : Petra Poláčkova Poznań 10.08 : Meng Su & Yameng Wang 16.08 : Bianka Szalaty 24.08 : Sanel Redžić Puszczykowo 23.08 : Petra Poláčkova Jarocin 22.08 : Koncert uczestników Jarocińskiej Akademii Gitary 29.08 : Paweł Kwaśny Lubiń 23.08 : Pino Feola Dobrzyca 24.08 : Pino Feola Krotoszyn 22.08 : Pino Feola

GITARA KLASYCZNIE

Zestaw koncertów dla miłośników wyjątkowego brzmienia gitary klasycznej: solo, w duecie, czy w kwartecie. Ten instrument w rękach profesjonalistów może zaskoczyć swoimi możliwościami i niezwykłą różnorodnością barw – każdy z muzyków odnajduje w niej coś innego, indywidualnego.

Chodzież

Dąbrówka (gm. Dopiewo)

Chodzież położona jest w północnej Wielkopolsce, na wzgórzach morenowych w otoczeniu trzech jezior i rozległych lasów oraz w sąsiedztwie pradoliny Noteci, którą zalegają rozległe połacie łąk. Ze względu na ten piękny, polodowcowy krajobraz – miasto i okolice często nazywa się „Szwajcarią Chodzieską”. Jest to również miejsce, w którym co roku odbywają się prestiżowe Międzynarodowe Warsztaty Jazzowe „Cho-Jazz”.

Przez lata o Dąbrówce nie mówiono wcale lub bardzo mało. Może poza lakonicznym stwierdzeniem, że jest to mała miejscowość położona na zachód od Poznania. Nie działo się tutaj nic nadzwyczajnego. Przełom nastąpił kilkanaście lat temu. Niesamowicie intensywny rozwój budownictwa mieszkaniowego sprawił, że Dąbrówka z sennej, małej miejscowości stała się trzytysięcznym miasteczkiem z perspektywą dalszego rozwoju. W miejscu, gdzie kiedyś były pola i łąki, stoją dziś domy. Osiedle otacza piękny las. Jest nowoczesna szkoła. Nie brakuje sklepów. Powstała również parafia pw. św. Urszuli

Akademia Gitary: festiwal

Ledóchowskiej. Dzisiaj w kaplicy parafialnej oprócz kultu religijnego odbywają się również koncerty. Zdecydowana większość mieszkańców to ludzie młodzi. Być może dla niektórych z nich Dąbrówka jest tylko „sypialnią” na peryferiach Poznania. Jednak poprzez każde wydarzenie, spotkanie, koncert, dyskusje tworzy się lokalna społeczność, a ta, jak każda inna, ma swoje ograniczenia, ale i szanse na stworzenie czegoś ciekawego i inspirującego dla mieszkańców. Wydaje się, że w Dąbrówce tych szans jest dużo. Ks. Karol Górawski Proboszcz Parafii pw. Św. UrszulI Ledóchowskiej w Dąbrówce (gm. Dopiewo)

Czarnków 06.09 : Emanations Quartet Wągrowiec 22.08 : Jan Skryhan Michael Leontchik Gniezno 16.08 : Światowa premiera Poznań 17.08 : Inauguracja Festiwalu 28.08 : Chór Chłopięcy „Ąžuoliukas” Łukasz Kuropaczewsk Konin 05.09 : Emanations Quartet Turek 24.08 : Jan Skryhan Michael Leontchik Jarocin 18.08 : Otwarcie „Jarocińskiej Akademii Gitary” Jakub Kościuszko Jan Bokun

GITARA W DIALOGU Gitara klasyczna w ciekawych zestawieniach i niecodziennych aranżacjach. Możemy usłyszeć ten instrument w połączeniu z mandoliną, klarnetem, cymbałami, skrzypcami, wiolonczelą i chłopięcym chórem. Każde połączenie jest absolutnie inne i otwiera zupełnie nowe możliwości przed artystami. Niebywała gratka dla amatorów ciekawych współbrzmień.

Dobrzyca

Lubiń

Murowana Goślina

Muzeum Ziemiaństwa w Dobrzycy to miejsce, gdzie piękno i historia na co dzień się przeplatają. Czar tego miejsca pozwala nazywać je Wielkopolskimi Łazienkami. To miejsce, gdzie o każdej porze roku warto się spotkać, wziąć udział w wydarzeniach kulturalnych, odpocząć i z sercem przepełnionym pozytywnymi wrażeniami już myśleć o powrocie.

Opactwo Benedyktynów w Lubiniu to miejsce wyjątkowe. Tak zwykli mówić ci, którzy tutaj przyjeżdżają – goście, turyści, ale także ci, którzy tutaj mieszkają na co dzień – mnisi. Kościół klasztorny w najstarszej części z XII wieku, dziś barokowy, zachwyca nie tylko wystrojem, ale także przedziwną atmosferą. Jest świadkiem wielowiekowej modlitwy mniszej, świadkiem historii tego miejsca, a także świadkiem kultury. W tym kościele obecne są liturgia, modlitwa i muzyka rozbrzmiewająca podczas koncertów w ramach „Lubińskich Czterech Pór Roku”. To miejsce wyjątkowe także dlatego, że jest żywe. Benedyktyni, znani ze swej drogi do Boga poprzez modlitwę i pracę, dzisiaj, tutaj – jak dawniej – wiodą swoje życie, oddając chwałę Bogu i służąc ludziom. Prowadzą zajęcia dla młodzieży i kursy medytacji, przyjmują gości szukających duchowego wsparcia, produkują likier ziołowy „Benedyktynka”, a wszystko to pod dewizą „aby we wszystkim Bóg był uwielbiony”.

Społeczność Murowanej Gośliny tworzą rodziny zamieszkujące tu od pokoleń oraz ci, którzy ją sobie wybrali. Do tych drugich zaliczam się ja z moją rodziną. Murowaną Goślinę otaczają przepiękne lasy i jeziora. Dla turystów są tu doskonałe warunki do wędrówek pieszych czy jazdy na rowerze. Można tu realizować swoje pasje aktorskie, sportowe, muzyczne, plastyczne. Staramy się, aby naturalne piękno było dopełnione pięknem tworzonym przez człowieka, dlatego dbamy o przestrzeń wokół nas. Wizytówką Murowanej Gośliny jest historyczna część miasta uzupełniona niezwykle interesującym osiedlem Zielone Wzgórza, a także coraz atrakcyjniejszymi miejscowościami położonymi w pobliżu miasta. Murowana Goślina nie jest dla nas tylko adresem pocztowym, jest adresem marzeń, miejscem w którym się dobrze żyje, w którym jest miejsce dla naszych rodzin i naszych przyjaźni.

Andrzej Filipiak – Muzeum w Dobrzycy

Dziekanowice W Dziekanowicach największą atrakcją jest bez wątpienia Wielkopolski Park Etnograficzny. Ten położony nad brzegiem jeziora skansen wielkopolskiej wsi należy do Muzeum Pierwszych Piastów na Lednicy – największego muzeum na wolnym powietrzu w Polsce. Jest to miejsce, w którym prawdopodobnie pierwszy władca Polski, Mieszko I, przyjął chrzest. Zgromadzono tu chałupy mieszkalne, budynki gospodarcze, wiatraki, drewniany kościół, kaplicę oraz rekonstrukcję szlacheckiego dworu ze Studzieńca pod Rogoźnem. Odwiedziny w tym miejscu pozwalają przenieść się w czasie i zobaczyć w jakich warunkach żyli w minionych wiekach mieszkańcy wsi.

Tomasz Łęcki – Burmistrz Murowanej Gośliny

Izaak Kapała OSB – Przeor

PRZEWODNIK Chodzież 30.08 : Bielefelder Gitarrenensemble Szamotuły 31.08 : Grisha Goryachev Murowana Goślina 07.09 : Jacaras Gniezno 29.08 : Janga Jan Tomaszewski 06.09 : Leszek Cichoński i Groove Control Dziekanowice 21.08 : Pierwsza Poznańska Niesymfoniczna Orkiestra Ukulele Poznań 23.08 : Vicente Amigo 29.08 : Grisha Goryachev 30.08 : Jan Janga Tomaszewski 31.08 : Happening Gitarowy 31.08 : Z-Star 07.09 : Arianna Savall i Petter U Johansen Dąbrówka (gm. Dopiewo) 06.09 : Jacaras Września 29.08 : Bielefelder Gitarrenensemble Jarocin 30.08 : Z-Star

RÓŻNORODNOŚĆ BRZMIENIA

Gołuchów 30.08 : Grisha Goryachev

Gitara to nie tylko klasyka. Bogactwem tego instrumentu jest niezwykła różnorodność. Na festiwalu spotkamy ją w temperamentnym flamenco, w wersji rock’n’rollowej, swingująco-jazzowej, barokowo śpiewnej i tanecznej. Poznamy również moc brzmienia gitar grających wspólnie – za sprawą profesjonalnej orkiestry gitarowej i rzeszy miłośników tego instrumentu, którzy wspólnie muzykować będą na Rynku w Poznaniu i Jarocinie.

Pobiedziska

Krotoszyn

Turek

Jeżeli chcesz poczuć ducha kolebki państwa polskiego, stanąć na ziemi, po której wędrował Mieszko I – koniecznie musisz przyjechać do nas, do Pobiedzisk. To niewielkie miasto posiada ponad 950-letnią historię i kryje w sobie wiele tajemnic i atrakcji. W dwóch parkach krajobrazowych: Puszcza Zielonka i Promno oraz czterech rezerwatach przyrody, które są wizytówką całego regionu, możesz uprawiać nordic walking czy wycieczki rowerowe. Jeśli lubisz pływać kajakiem, czeka cudowna trasa przez cztery jeziora. W Skansenie Miniatur zobaczysz wszystkie ważniejsze zabytki wielkopolski. Dynamicznie rozwijająca się baza noclegowa zachęca do odwiedzania Pobiedzisk i okolic.

Krotoszyn jest miastem położonym na południu Wielkopolski, którego historia sięga początków XV wieku. W miejscowości znajduje się wiele perełek architektury, takich jak: wzniesiony w XVIII wieku przez ówczesnego właściciela Krotoszyna Józefa Potockiego były klasztor trynitarzy, Pałac Gałeckich oraz dwie drewniane świątynie – kościół św. Fabiana i Sebastiana oraz kościół Św. Marii Magdaleny. W Krotoszynie i okolicach nie brakuje także atrakcji przyrodniczych. Należą do nich pałacowy park krajobrazowy oraz rezerwaty przyrody.

Turek to miasto niezwykłych miejsc, spotkań, ludzi, historii. Na co dzień niedostrzeganych, bo mijanych zbyt pospiesznie. Ale wystarczy wieczór, kilkoro znajomych przybyłych do Turku pierwszy raz lub wracających po wielu latach, a codzienne miejsca, kamienice, skwery, uliczki zaczynają żyć przestrzenią czasu. Kościół Najświętszego Serca Pana Jezusa z polichromią i witrażami Mehoffera, z cudowną niezwykłością miejsc świętych, ciszą i skupieniem, modlitwą barw, motywów, światła, muzyką organów – wielkim dziełem ludzkiego artyzmu, tworzonym siłą przyjaźni i wysiłkiem małej społeczności niebogatego wówczas miasta. Rynek, plac Wojska Polskiego – rozpięty kwietnymi dywanami pomiędzy Ratuszem i Kościołem. Muzeum Mehoffera w Ratuszu – zawieszone pomiędzy tradycją i nowoczesnością. Kościół Ewangelicki, cmentarze i lapidarium po cmentarzu żydowskim – świadectwa minionej wielokulturowości Turku. Domy tkaczy sprzed niemal dwustu lat. Miasto, które mija się pobieżnie, miasto, które budzi się na nowo opowiadane, wspominane w anegdotach o ludziach, którzy je tworzyli i tworzą każdym swoim dniem.

Hermanów

Aleksandra Mazurek – Yamaha Szkoła Muzyczna

Września Niewielkie miasto położone w połowie drogi między Poznaniem a Koninem. Jak głosi legenda, swą nazwę zawdzięcza wrzosom porastającym brzegi rzeki Wrześnicy. Będąc we Wrześni, warto odwiedzić wybudowany w 1664 i odrestaurowany w 1850 roku drewniany kościółek pw. Św. Krzyża, Pałac i park dworski na Opieszynie, jak i urokliwą starówkę.

Akademia Gitary: festiwal

Hermanów to niewielka miejscowość w środkowej Wielkopolsce. Wyróżnia ją przede wszystkim bliskość cudów natury, które w Hermanowie są na wyciągnięcie ręki. Wioska położona jest w okolicach Żerkowsko-Czeszewskiego Parku Narodowego, obfitującego w starorzecza, łąki, wspaniałe lasy z kilkusetletnimi drzewami, wzniesienia i parowy. Dodatkową atrakcję stanowi położony z dala od zgiełku i hałasu Folwark Konny Hermanów.

Mirosław Mękarski – Zastępca Burmistrza

Akademia Gitary: 60+ Dziekanowice 21.08 : Poznański Kwartet Gitarowy Pierwsza Poznańska Niesymfoniczna Orkiestra Ukulele Akademia Gitary: kids Gniezno 06.09 : CK „Scena To Dziwna” Poznań 31.08 : Klubokawiarnia Meskalina/ Galeria Miejska Arsenał Hermanów 24.08 : Folwark konny Jarocin 07.09 : Pałac Radolińskich

FAMILIJNIE Muzyka łączy pokolenia, a gitara doskonale się w tej roli sprawdza. Najmłodszych zachęcamy do zabawy z instrumentem podczas koncertów i warsztatów plastycznych. Seniorów zapraszamy na gitarowy piknik międzypokoleniowy, który gwarantuje znakomite muzyczne doznania i miło spędzony czas w towarzystwie gitar.

Puszczykowo

Wągrowiec Dzieje Wągrowca przez wieki pisali cystersi, związani z nim od 1319 aż do 1796 roku. Pozostał po nich barokowy kościół pw. Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny, klasztor, opatówka, w której jest teraz Muzeum Regionalne, a także kościół farny pw. św. Jakuba Apostoła. Przed farą stoi pomnik ks. Jakuba Wujka, pierwszego tłumacza Biblii na język polski, który lekcje pobierał u cystersów w rodzinnym Wągrowcu. Dziś jest to miasto dynamicznego rozwoju kultury. Akademia Gitary gości tu nie po raz pierwszy, a tegoroczny koncert odbędzie się właśnie w Klasztorze Cysterskim.

Leżące na obrzeżach lasów Wielkopolskiego Parku Narodowego Puszczykowo, to tonące w zieleni miastoogród. Sławę zdobyło na przełomie wieków XIX i XX oraz w dwudziestoleciu międzywojennym, gdy było popularną miejscowością letniskową. Atmosferę tamtych lat wciąż można poczuć wędrując wśród willi wtedy wzniesionych czy na wybudowanym w 1911 roku specjalnie dla potrzeb letników drewnianym dworcu w Puszczykówku. Z okresu międzywojennego pochodzi też kościół pw. Matki Boskiej Wniebowziętej. W kościele, który ma wspaniałą akustykę, koncertują mistrzowie gitary, ale również odbywają się recitale organowe. Tutaj mieści się muzeum Arkadego Fiedlera, usytuowane w tzw. ogrodzie tolerancji, w którym znajdują się m.in. repliki legendarnego żaglowca Krystyna Piotrowska

Gołuchów Gołuchów leży w powiecie pleszewskim. Ta nieduża miejscowość obfituje w przyrodnicze oraz historyczne atrakcje. Jednym z najważniejszych obiektów jest Zamek Książąt Czartoryskich, którego historia liczy 400 lat – najstarsze elementy budowli pochodzą z drugiej połowy XVI wieku. Zamek otoczony jest parkiem-arboretum w stylu angielskim o powierzchni 160 hektarów. Na jego terenie znajduje się Mauzoleum Izabelli z Czartoryskich Działyńskiej, która gołuchowską rezydencję nazywała „rajem na ziemi”.

PRZEWODNIK

Poznań

Gniezno

Jarocin

„Jest w Poznaniu na Operze Pegaz, / jak chce, to on leci, a jak nie chce, to biega / po Sołaczu, Łazarzu, po Krętej, po Młyńskiej… / Czy nie tak, panie Gulczyński?” – Kazimiera Iłłakowiczówna dedykowała ten wiersz śmiałkowi, który ponoć odważył się wejść na Pegaza na Teatrze Wielkim. Żeby dokonać czegoś takiego trzeba wykazać się naprawdę dużą odwagą, ale gdy wyobrazi się, jaka panorama na miasto musi się rozciągać z dachu Opery i strach powinien minąć. Tuż po zajęciu miejsca na figurze naszym oczom ukazałby się Zamek Cesarski, zbudowany na początku XX wieku dla Wilhelma II. Wystarczy spojrzeć w lewo i zauważy się Stary Rynek z jego wąskimi uliczkami, nad którymi dominuje renesansowy Ratusz. Pewnie nie dostrzeglibyśmy trykających się koziołków, chociaż, być może… Gdybyśmy byli na tyle odważni, żeby odwrócić się w lewo jeszcze bardziej, zauważylibyśmy Ostrów Tumski, który pamięta początki Polski, a tuż obok płynącą Wartę. Do Poznania z roku na rok przybywa coraz więcej gości, również tych zagranicznych. To z pewnością zasługa nie tylko zabytkowych miejsc (a takich w Poznaniu nie brakuje), ale także bogatej oferty kulturalnej. Stolica Wielkopolski to miasto, w którym warto zostać więcej niż kilka godzin, dni. Szacunkowo mieszka tu około tysiąca obcokrajowców. Mówią zazwyczaj, że zauroczyła ich dobra atmosfera miasta. Jednak Poznań to przede wszystkim miasto dobre dla rodowitych mieszkańców. Profesor Jonathan Vickery z uniwersytetu w Warwick napisał, że ludzi, których tu spotkał, łączy przekonanie: „Mamy przed sobą przyszłość, zmierzamy w jakimś kierunku, podobnie jak miasto, w którym żyjemy”.

„A pragnąc tam zbudować pierwsze mieszkanie, aby zapewnić schronienie sobie i swoim rzekł: ››Zbudujmy gniazdo!‹‹. Stąd i owa miejscowość aż do dzisiaj zwie się Gniezno, to jest ››budowanie gniazda‹‹” – kto dziś nie zna legendy o Lechu, założycielu państwa polskiego? Pewnie trudno o takie osoby. Opowieść ta przez wiele lat inspirowała kronikarzy i krąży wśród nas do dzisiaj. W 2009 roku swoje gniazdo w Gnieźnie założyła Akademia Gitary i od tamtego czasu pierwsza stolica Polski jest jednym z najważniejszych festiwalowych miast. Gniezno można poznawać na wiele różnych sposobów. Możemy po prostu przechadzać się jego ulicami i podziwiać widoki. Uliczkami starego miasta dojdziemy do Katedry Gnieźnieńskiej, miejsca, w którym zostało niegdyś złożone ciało św. Wojciecha. Kolejnym rozwiązaniem jest zwiedzanie miasta z perspektywy rowerowego siodełka, poruszając się jednym z kilku szlaków rowerowych. Być może dotrzemy do powstałego w połowie XIV wieku kościoła św. Jana Chrzciciela – najstarszego kościoła w mieście. W tym roku ze swoim koncertem zawita do niego Akademia Gitary. Warto też zapoznać się z innymi legendami – Gniezno to nie tylko opowieść o Lechu, ale także o miejskim kacie i wzgórzu Cierpięgi – miejscu jego pracy. Zwiedzając pobliskie miejscowości poznamy legendy o trójgłowym smoku, zielarkach spalonych na stosie… W końcu – możemy je poznać przez rozmowę z mieszkańcami. Jest ich kilkadziesiąt tysięcy, a z pewnością nikt nie zna miasta tak jak oni. To im rodzice i dziadkowie opowiadali legendy – nie te sprzed tysiąca lat, a legendy miejskie, które na nowo tworzą pierwszą stolicę Polski.

Niepełne trzydzieści tysięcy mieszkańców, kilka rozrzuconych jakby w bezładzie zabytków, piękny stary park ze słynną aleją grabową, parę barów i kawiarni. A jednak od czasu do czasu tu wracamy. U nas, nasze, nam – tak mówią jarocinianie, podkreślając przynależność do miasta, jego historii, Pałacu Radolińskich i polany pełnej kasztanowców na jego tyłach. Jarocin nie stanowi dla nich peryferii, która świeci odbitym światłem, z której należy uciec do centrum. Wielu znalazło swoje centrum właśnie tu i traktuje je jako swoją małą ojczyznę. Dzięki stowarzyszeniom, a przede wszystkim ludziom w nich działającym, Jarocin tętni kulturą i to tą z najwyższej półki. Jarocinianie mają możliwość zobaczyć wybitne spektakle teatralne, wysłuchać koncertów, brać udział w wystawach oraz warsztatach twórczych. Mieszkańcom spoza Wielkopolski Jarocin kojarzy się z Festiwalem Muzyków Rockowych – w czasach PRL-u prawdziwą oazą wolności, miejscem, gdzie rodziły się takie legendy jak Dżem. Musimy wspomnieć o jeszcze jednej imprezie o światowym rozmachu, która wtopiła się na stałe w krajobraz kulturalny miasta – o Akademii Gitary. „Jarocin. To miasto brzmi’” – głosiła jedna z kampanii promujących miasto i coroczny festiwal. Dla nas Jarocin brzmi ludzkim oddechem, plotką, dzwonami Świętego Marcina. Zaakcentowany jest chęcią, aby dużo zrobić, zmienić. Dynamikę nadają ci, którzy swoją kreatywnością i iskrą Jarocin rozpalają, a pomysły mnożą się – i co najważniejsze – są realizowane. Bo tak naprawdę sekretem miasta jest to, że Jarocin to jarocinianie. Gwarantujemy wam to. Jarocin to małe miasto Wielkich Ludzi. Olga i Leszek Świderscy

Akademia Gitary: festiwal

Czarnków

Szamotuły

Konin

Mam szczęście żyć i pracować w tym urokliwym miasteczku na skraju Puszczy Noteckiej. To miejsce, gdzie pamięta się o ponad 800-letniej historii i pod patronatem kronikarza Janka z Czarnkowa gromadzi się pamiątki z przeszłości. Jednocześnie to dynamicznie rozwijające się centrum życia gospodarczego, administracyjnego i społeczno-kulturalnego.Tzw. „Szwajcaria Czarnkowska” to kraina wzgórz i wzniesień przecinana rzeką Noteć, która dzięki niedawno otwartej marinie daje niepowtarzalna szansę obcowania z unikatową przyrodą. Plenerowy amfiteatr w parku Staszica, odrestaurowana Starówka, kompleks basenów – to przestrzeń, która, tętni sportowym i artystycznym życiem. W salach Muzeum Ziemi Czarnkowskiej goszczą laureaci konkursu plastycznego „Salon Wielkopolski”, puszcza zaprasza poetów na „Grzybobranki Liryczne” i wreszcie po raz drugi gościmy miłośników gitarowego grania. Mamy też plany – otwarcie w listopadzie zmodernizowanej sali widowiskowokinowej z cyfrową techniką i 3D.

Dawny klasztor franciszkański z XVII wieku ukryty jest za barokowym kościołem pw. Św. Krzyża w Szamotułach. Nie widać go z drogi prowadzącej do centrum miasta. Przyczaił się w cieniu kościoła jak skromny starzec. Jesteśmy na małym wzniesieniu nieopodal szamotulskiego Rynku, z trzech stron otacza nas rzeka Sama. W średniowieczu z czwartej strony, od wschodu, były bagna. Doskonałe miejsce na twierdzę. To właśnie tu w XIII wieku powstał pierwszy zamek w Szamotułach, i to właśnie tu zaczęło się miasto! Po prawie 250 latach od tego momentu na świat przyszedł Wacław z Szamotuł, uważany za najwybitniejszego kompozytora polskiego przed Chopinem, kompozytor kapeli królewskiej Zygmunta Augusta. I tak wiedzeni głosami jego pieśni mijamy kolegiatę szamotulską i trafiamy na drugą stronę miasta i w XV wiek – czasy po których do dziś podziwiać możemy basztę Halszki i zamek Górków. W tym czasie też w Szamotułach powstał pierwszy zachowany list miłosny napisany w języku polskim.

Konin, lokowany w drugiej połowie XIII wieku, szybko zyskiwał na znaczeniu, jako jeden z ważniejszych ośrodków władzy monarszej w ówczesnej Polsce. Zamek w Koninie odwiedził jego fundator Kazimierz Wielki i trzykrotnie Władysław Jagiełło. Ten ostatni nad wyraz lubił muzykę. Szczególną sympatią darzył ruskie gęśle. Przemierzając kraj woził ze sobą nadwornego muzyka i jest raczej pewne, że towarzyszył on królowi podczas pobytu w Koninie. W pięknym przedwojennym gmachu w 1974 roku w Koninie powstała Państwowa Szkoła Muzyczna I st., a trzy lata później szkoła drugiego stopnia. Gitara klasyczna zajęła tam poczesne miejsce. Przez sześć lat od roku 1991 Konin był gospodarzem sześciu Ogólnopolskich Konkursów Gitary Klasycznej stopnia podstawowego i jednej edycji Ogólnopolskich Przesłuchań Gitary Klasycznej w 2003 r. W tym czasie Państwowa Szkoła Muzyczna I i II st. w Koninie, gościła najzdolniejszych młodych gitarzystów z terenu całego kraju.

Piotr Michalak – Dyrektor

Andrzej Majewski

Szamotulskiego Ośrodka Kultury

gitarzysta i pedagog

Jan Pertek – Dyrektor Miejskiego Centrum Kultury w Czarnkowie

SPONSOR GŁÓWNY

SPONSORZY

WSPÓŁFINANSOWANE ZE ŚRODKÓW

HONOROWY PATRONAT Prezydent Miasta Poznania Ryszard Grobelny

PATRONI MEDIALNI

PATRONI MEDIALNI KIDS

ORGANIZATORZY

BILETY

PARTNERZY

Klasztor Dominikanów w Poznaniu

WSPÓŁPRACA

czarnków

Klasztor Benedyktynów w Lubiniu

GOŁUCHÓW

konin

szamotuły

turek

koscian

mdk

W¥GROWIEC

września

Kultura powinna kwitnąć wszędzie tam, gdzie są ludzie. Rozmowa z dr hab. Arminem Mikosem von Rohrscheidt Wyjaśnijmy naszym czytelnikom: czym jest turystyka kulturowa? Najprościej rzecz ujmując, są to podróże ludzi w czasie wolnym, gdzie motywacją do ruszenia się z domu jest jakiś walor kulturowy. Mówiąc kultura mam na myśli wszystko, co wytworzył człowiek. Nie muszą to być jednak wyłącznie rzeczy materialne jak zabytki, obrazy, czy pomniki, ale także np. gwara, tradycyjne potrawy lub wydarzenie kulturalne. A czy atrakcje turystyczne i zabytki to dobre miejsca do organizowania koncertów? Znakomite! Znam np. festiwal w czeskim mieście Jaroměř, gdzie festiwal rockowy odbywa się w fortecy z XVII wieku. W tym sensie zabytki mogą służyć jako ciekawe tło wydarzenia.

mikroregiony) są wyróżniane na podstawie właśnie swojej odrębności kulturowej. Przy dzisiejszej globalizacji i konkurencyjności na rynku warto znajdować i promować takie małe ojczyzny, chociażby ze względu na realne i wyliczalne zyski. To znaczy? Tego typu promocja przynosi miejsca pracy w obsłudze gości, ponieważ wpływa ona na zwiększanie się ruchu turystycznego. To z kolei oznacza wykupywanie usług takich jak noclegi, żywienie, zwiedzanie, itp. Patrząc z punktu widzenia turysty: człowieka pociąga to, co inne, obce. Dobrze jest więc prezentować i podkreślać te różnice między nami a całą resztą.

Dlaczego Pana zdaniem warto promować region poprzez kulturę?

Co w takim razie wyróżnia Wielkopolskę na tle innych województw?

Region definiować można na różne sposoby, np. za pomocą kryteriów geograficznych czy historycznych. Bardzo często natomiast (zwłaszcza

Unikalne w Wielkopolsce jest to, że określa się ją mianem kolebki państwa polskiego. Nie jest nią Małopolska, nie jest Mazowsze, tylko

PRZEWODNIK

właśnie Wielkopolska. Pamiętajmy o tym, że historycznie była to Polonia Maior, a więc Polska Starsza. Właśnie tak należy rozumieć i tłumaczyć nazwę terenów wielkopolskich. Wcale nie jako większą, jak to mamy w oficjalnej nazwie, która jest wynikiem pomyłki. Wielkopolskę wyróżnia także specyficzna mentalność, przedsiębiorczość i najróżniejsze lokalne tradycje… Długo by opowiadać! Pytam o to nie bez powodu. Wydaje się, że Wielkopolsce trudno jest konkurować z miejscami położonymi chociażby nad morzem czy w górach. Może właśnie dlatego pora postawić na turystykę kulturową. Nie ma co ukrywać, że Wielkopolska jako teren głównie nizinny ze względów geograficznych nie przyciągnie do siebie tłumów turystów. Może natomiast czynić to skutecznie właśnie z uwagi na swoje unikatowe walory kulturowe. Nawiążę do naszego festiwalu. Jednym z głównych założeń Akademii Gitary jest integracja regionu. Dlaczego Pana zdaniem jest ona taka ważna? Często zdarza się, że potencjał – i kulturalny, i turystyczny – mniejszych miejscowości jest widoczny dopiero po połączeniu ich w sieć. To oczywiście bardzo dobry pomysł. Jest to również o tyle ciekawe, że dzięki temu festiwal ma szansę wyjść poza duże ośrodki miejskie docierając do miejsc, które z wielu względów same nie byłyby w stanie udźwignąć organizacji tego typu imprezy. Poza tym, życie kulturalne naszego regionu jest za mocno skoncentrowane w Poznaniu. Warto walczyć o to, aby kwitła ona także w mniejszych miejscowościach. Co powinno motywować mieszkańców do walki o kulturę w swojej miejscowości? Nie ma ludzi lepszych i gorszych, dlatego kultura powinna kwitnąć wszędzie tam, gdzie są ludzie. Nikt nie powinien być w tej kwestii dyskryminowany przez gorszy dostęp do pewnych dóbr. Dla wielu Wielkopolan przejechanie kilkudziesięciu kilometrów do Poznania, żeby usłyszeć koncert, jest problemem. Właśnie dlatego istnieje realna potrzeba umożliwiania ludziom uczestnictwa w kulturze bliżej domu. Dlatego warto o to zabiegać. Jako organizator Akademii Gitary dostrzegam jeszcze jedno pozytywne zjawisko jakim jest integracja ludzi wokół poszczególnych wydarzeń i entuzjazm towarzyszący ich tworzeniu. Wokół każdego wydarzenia kulturalnego zawsze gromadzą się ludzie. I nie mówimy tu tylko o widzach, ale o tych pasjonatach, którzy go organizują i mają wpływ na jego losy. Dla nich tego typu festiwal trwa cały rok. Ten wspólny cel sprzyja powstawaniu swoistych grup działania. Wokół każdej dużej imprezy tworzy się środowisko i jest to ogromna wartość dodana tego typu przedsięwzięć.

: Wokół każdego wydarzenia kulturalnego zawsze gromadzą się ludzie. I nie mówimy tu tylko o widzach, ale o tych pasjonatach, którzy go organizują i mają wpływ na jego losy. Dla nich tego typu festiwal trwa cały rok. Ten wspólny cel sprzyja powstawaniu swoistych grup działania. Wokół każdej dużej imprezy tworzy się środowisko i jest to ogromna wartość dodana tego typu przedsięwzięć. Wróćmy do punktu wyjścia naszej rozmowy, czyli do turystyki kulturowej – wystarczy odpowiednia promocja. Tego typu imprezy tematyczne i skupione wokół nich środowiska mają ogromny potencjał do przyciągania niczym magnes nie tylko samych mieszkańców (bo tych zawsze będzie większość), ale też fanów danej dziedziny sztuki z całego regionu, nawet kraju, a w niektórych przypadkach z terenu Europy. Które wydarzenia w tegorocznym programie Akademii Gitary wydają się Panu szczególnie ciekawe? Skupię się przede wszystkim na miejscowościach. Oczywiście poza Poznaniem, o którym mówić nie trzeba. Wspomnę aktywne w organizacji kultury Jarocin czy Gniezno – z dużym potencjałem okolicznych obiektów Szlaku Piastowskiego. Myślę, że na wyróżnienie zasługuje także Gołuchów ze swoim unikalnym, kulturowo-przyrodniczym otoczeniem wydarzenia. Znakomitym pomysłem jest ulokowanie festiwalu w Dziekanowicach, na terenie Wielkopolskiego Parku Etnograficznego. Mam nadzieję, że odbiorcy festiwalu słuchając muzyki zauważą także, że mamy tam właśnie takie kilkusetletnie dziedzictwo budownictwa ludowego. Doceniam wykorzystanie uroków klasztoru Benedyktynów w Lubiniu. Na zakończenie małe wyzwanie: jak zachęciłby Pan kogoś do podróżowania za naszym festiwalem? Po pierwsze, jeśli masz wolny czas, warto zużyć go sensownie. Po drugie, sensownym wykorzystaniem czasu jest z pewnością przeznaczanie go na kulturę. Po trzecie, ważnym elementem kultury, dla każdego – od urodzenia aż po śmierć – jest muzyka. Po czwarte, jeśli lubisz gitarę, to nie ma w tym kraju ważniejszego i ciekawszego wydarzenia z tym instrumentem w roli głównej. Dziękuję bardzo za rozmowę.

Mówimy wyłącznie o mieszkańcach danej miejscowości. Jak skutecznie przyciągać na wydarzenia kulturalne gości z zewnątrz?

Rozmawiał: Piotr Firych

Prof. GSW, dr hab. Armin Mikos von Rohrscheidt – ekspert w dziedzinie turystyki kulturowej, redaktor naczelny czasopisma naukowego „Turystyka Kulturowa”, badacz, wykładowca m.in. na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu.

Akademia Gitary: festiwal

Akademia Gitary laureatem konkursu Gwiazdy Wielkopolski Tegoroczny konkurs organizowany przez Urząd Marszałkowski Województwa Wielkopolskiego okazał się dla nas wyjątkowo szczęśliwy. Akademia Gitary zwyciężyła w kategorii Atrakcja turystyczna i kulturalna, pokonując blisko 40 projektów finansowanych z funduszy europejskich. Uroczysta gala wręczenia nagród odbyła się 14 maja. Jurorzy docenili projekt zwłaszcza za jego wymiar społeczny, jakość oferty kulturalnej oraz zasięg imprezy. Organizatorzy festiwalu nie kryli radości: Niezmiernie cieszy nas ten sukces. Nagroda jest potwierdzeniem sensu inwestowania w projekty, które stanowią przykład działania międzysektorowego: obywatelsko-publicznego. Od 7 lat dokładamy wszelkich starań, aby organizowana przez nas impreza docierała do jak największej liczby miejsc w Wielkopolsce i umożliwiała jej mieszkańcom kontakt z muzyką gitarową na najwyższym światowym poziomie – powiedział dr Marcin Poprawski, Dyrektor Festiwalu dodając – W ciągu 2 lat trwania finansowania z funduszy europejskich projekt festiwalowy zintegrował ponad 40 samorządów, 70 instytucji w Wielkopolsce. Stało się to również dzięki tym, którzy w szczególny sposób zaufali Akademii Gitary. Jesteśmy wdzięczni zwłaszcza społeczności Jarocina, powiatowi gnieźnieńskiemu, miastu Poznań oraz oczywiście Urzędowi Marszałkowskiemu Województwa Wielkopolskiego. Uroczyste wręczenie nagród odbyło się 14 maja podczas Gali Funduszy Europejskich w Sali Ziemi na Międzynarodowych Targach Poznańskich. Na gali obecni byli wszyscy dyrektorzy festiwalu: dr Przemysław Kieliszewski (Dyrektor Festiwalu w latach 2007-2012), dr Marcin Poprawski i dr Łukasz Kuropaczewski. Autor: Piotr Firych

O konkursie: Organizatorem konkursu Gwiazdy Wielkopolski jest Urząd Marszałkowski. Kapituła konkursu wybrała laureatów 9 maja, wyróżniając 5 projektów z różnych dziedzin życia. O wyborze decydowali także mieszkańcy regionu biorący udział w głosowaniu. Celem inicjatywy było zaprezentowanie projektów, które zostały zrealizowane lub ukończone dzięki środkom unijnym w ramach Wielkopolskiego Regionalnego Programu Operacyjnego na lata 2007-2013, w okresie od stycznia 2012 r. do sierpnia 2013 r.

HAPPENING

Happening – podróż z Pasażerem

I am a passenger, and I ride, and I ride… – te słowa, poprzedzone niezapomnianym klasycznym już dziś gitarowym riffem, rozpoczynają jeden z najsłynniejszych rockowych hitów wszechczasów. Tak, to właśnie słynny The Passenger Iggy’ego Popa będzie wykonywany podczas tegorocznego Gitarowego Happeningu. Spotykamy się z instrumentami na poznańskim Starym Rynku w niedzielę, 31 sierpnia. Początek happeningu o godz. 11:00, ale oczywiście koniecznie trzeba przyjść na Rynek nieco wcześniej. Zaproszenie to dotyczy zarówno uczestników, jak i słuchaczy – zwłaszcza, że to bodaj jedyna okazja, gdy słuchacz w parę chwil może stać się wykonawcą. Wystarczy tak naprawdę tylko instrument i odrobina odwagi. Idea, by w niedzielne przedpołudnie spotkać się przed poznańskim Ratuszem i wspólnie muzykować w gronie pasjonatów gitarowej sztuki, nie jest obca Akademii Gitary. Pomysł na swoiste pospolite ruszenie gitarzystów o różnym doświadczeniu muzycznym wszedł już na stałe do programu festiwalu. Jest doskonałym sposobem upowszechniania gry na tym instrumencie i zachętą do spotkania gitarzystów reprezentujących różne pokolenia, lubiących różne gatunki muzyki. Pierwszym utworem, który rozpoczął naszą happeningową tradycję było When I’m 64 Beatlesów, wykonane przez uczestników Kursu Gitarowego w Jarocinie w 2009 r. W ten trochę spontaniczny sposób zrodziła się idea wspólnego grania. Rok później wykonywaliśmy Shape of my Heart Stinga, a w 2011 r. klasyczny utwór Tadeusza Nalepy i zespołu Breakout Kiedy byłem małym chłopcem. Skoro jednym z gości festiwalu przed dwoma laty był Bryan Adams, to nie przypadkiem jego hit Summer of 69 graliśmy wówczas na kilkaset gitar na

Akademia Gitary: festiwal

poznańskim Starym Rynku. Przed rokiem całkiem sprawnie wyszło nam wykonanie kolejnego z rockowych hitów wszechczasów, Sultans Of Swing Marka Knopflera i Dire Straits. Uczestnicy spotkania zawsze mogą liczyć na profesjonalną pomoc artystów, którzy prowadzą nasze muzykowanie, a w minionych latach byli to m.in. muzycy zespołu The Colors (Krzysztof Ścierański, Marek Raduli i Przemek Kuczyński), Robert Horna, Z-Star, a także nieodżałowany Jarosław Śmietana. Tegoroczny temat wybieraliśmy, podobnie jak w latach minionych, w formie plebiscytu. Klasyczny hit Iggy’ego Popa wyprzedził w głosowaniu inne standardy – Should I Stay Or Should I Go The Clash oraz All Along The Watchtower Boba Dylana. Utwór napisali wspólnie Iggy Pop i Ricky Gardiner. Po raz pierwszy pojawił się na jednej z najlepszych płyt w dyskografii Popa, Lust For Life z 1977 r. Dodajmy, że słynny Pasażer doczekał się niezliczonej ilości wykonań – spośród polskich artystów mieli go w repertuarze m.in. Kult i Pidżama Porno. Ton naszemu wspólnemu graniu będą w tym roku nadawać Zee Gachette i jej koledzy z zespołu Z-Star. I raz jeszcze najważniejsza sprawa: kto może pod ich kierownictwem zagrać podczas happeningu? KAŻDY! Zapraszamy do udziału we wspólnej zabawie wszystkich chętnych,

którzy mają gitary lub inne (szczególnie szarpane) instrumenty. Może być więc też ukulele, mandolina, bandżo – możliwości jest wiele. W przygotowaniach pomogą zapewne otwarte warsztaty oraz filmik instruktażowy. Happeningowe szczegóły odnaleźć można na naszej

: Pomysł na swoiste pospolite ruszenie gitarzystów o różnym doświadczeniu muzycznym wszedł już na stałe do programu festiwalu. Jest doskonałym sposobem upowszechniania gry na tym instrumencie i zachętą do spotkania gitarzystów reprezentujących różne pokolenia, lubiących różne gatunki muzyki. stronie www.akademiagitary.pl, a także na naszym profilu na Facebooku. TJ

Będzie wielka energia… Rozmowa z Zee Gachette, liderką zespołu Z-Star Czyli jesteś – jak sama mówisz – dzieckiem miłości Jimiego Hendrixa i Niny Simone?

razie tu znalazłam swoją muzyczną rodzinę. Z Nikolajem, perkusistą, gram już od ponad dekady.

W czwartym wymiarze – oczywiście, że tak! (śmiech)

Grałaś wiele razy w Polsce z Jarkiem Śmietaną. Jak wspominasz tego muzyka?

Współpracowałaś z wieloma artystami, m.in. Meshell Ndegeocello, Nigelem Kennedym, Matthew Herbertem, Natachą Atlas. Na ile ważne są dla Ciebie takie doświadczenia? Każdy z tych artystów jest niezwykle utalentowanym muzykiem. Pozostawanie w ich orbicie i współpraca z nimi poszerzyły moją kreatywność i rozumienie muzyki jako formy sztuki.

Odwiedziłam go przed śmiercią w szpitalu, to było takie smutne. Był wielkim człowiekiem o ogromnej energii i silnym duchu – no i był wspaniałym muzykiem. Zawsze podnosił poprzeczkę i uruchamiał kreatywność innych artystów, by dawali z siebie coraz więcej. A to szalenie ważne u lidera zespołu. Lubił również się dobrze bawić i był świetnym kompanem. Swego czasu muzykowaliśmy w polskich miastach do wczesnych godzin porannych doskonale bawiąc się z Polish Super Bandem…

A kto jest Twoim mistrzem? Mam wielu muzycznych mistrzów, którzy wpływają na skład chemiczny mojej muzyki. Dwoje z nich już wymieniłeś… Dodałabym jeszcze Led Zeppelin, The Black Keys, Alabama Shakes, The Doors, PJ Harvey, Marvina Gaye’a… Jest ich zbyt wielu, by wszystkich wymienić, mnóstwo gwiazd błyszczy na naszym wspaniałym ogromnym muzycznym niebie.

Jarek nawet jammował z Nigelem Kennedym na moim przyjęciu urodzinowym w Momo w Londynie. Podczas wspólnej trasy z muzyką Hendrixa, pożyczył mi gitarę, swojego Telecastera 1952. Ta trasa wpłynęła na mój powrót od akustycznej muzyki, do rock’n’rolla. Zatem był głównym natchnieniem brzmienia, które można usłyszeć na mojej najnowszej epce 16 Tons.

Wiemy, że jesteś znakomitą wokalistka i gitarzystką, ale bywasz również perkusistką…

Występowaliście także wspólnie podczas Akademii Gitary przed trzema laty. Czy pamiętasz tamte wydarzenia?

Tak, granie na perkusji jest świetne dla uwolnienia nadmiaru energii. To także podstawa mojego komponowania. Zazwyczaj słyszę rytm, śpiewam go perkusiście (albo nawet gram sama), a potem dochodzą riffy gitarowe. Nie mogę powiedzieć, żebym była bardzo sprawnym technicznie perkusistą, ale czuję w sobie bogactwo rytmu. (śmiech)

Pamiętam, że chciałam stanąć pośrodku tych wszystkich gitarzystów. To było niewiarygodne. Zobaczyć ich tak pozytywnych, radosnych i wspólnie przeżywających to doświadczenie – każdy muzyk na swoim poziomie. Podczas Gitarowego Happeningu poczułam się częścią polskiego morza miłośników gitary.

Jesteś fantastyczną liderką i solistką, ale wiem, że bardzo ważny jest dla ciebie też Twój zespół – muzycy, którzy z Tobą grają.

W tym roku podczas Happeningu będziemy wspólnie grali The Passenger Iggy’ego Popa. Czy to bliski Ci utwór?

Tak, nie mogę grać bez moich facetów. Kiedy słyszę jak bezbłędnie grają, jestem – śpiewając – w siódmym niebie. Chciałabym tworzyć muzykę, która inspiruje artystów do tego by kochali granie, żeby nawet nie-muzycy chcieli ją wykonywać. Z moim zespołem zawsze chcę czuć się jak z rodziną – wspieramy się i inspirujemy wzajemnie. Może wynika to z problemów w mojej własnej rodzinie? W każdym

Tak, Iggy Pop jest taki skandalizujący. Kocham także brzmienie The Stooges i te melodeklamacje Iggy’ego! Utwór The Passenger to świetny wybór. Nie mogę się doczekać, aby bawić się z zespołem i wszystkimi tymi gitarzystami na Rynku! Będzie wielka energia! Rozmawiał Tomasz Janas

HAPPENING

Przygotuj się do Happeningu w Poznaniu! Na Happeningu Gitarowym zagrać może każdy. Wystarczy gitara oraz dobre chęci. Do wspólnego muzykowania można się oczywiście przygotowywać – na przykład dzięki materiałom zamieszczonym na festiwalowej stronie internetowej www.akademiagitary.pl i na naszym profilu facebookowym. W ćwiczeniu pomogą Wam także trwające przez cały sierpień darmowe warsztaty gitarowe w KontenerART.

otwarte warsztaty gitarowe | sierpień | KontenerART w Poznaniu W ramach zaplanowanych warsztatów odbędą się cztery lekcje, podczas których wszyscy chętni będą mogli pod okiem doświadczonych nauczycieli opanować tegoroczny utwór happeningowy – The Passanger Iggy’ego Pop’a. Co więcej, każda z lekcji będzie miała inny motyw przewodni, tak, aby umożliwić uczestnikom warsztatów rozwój gitarowych umiejętności w różnych stylach i gatunkach muzycznych. Lekcje zorganizowane zostaną we współpracy ze Szkołą Muzyczną T.Burton. Spotkania w KontenerArt odbędą się w terminach: : piątek, 8 sierpnia, 16:00-18:00 | jazz prowadzi: Piotr Scholz : piątek, 15 sierpnia, 16:00-18:00 | fingerstyle prowadzi: Robert Kordylewski : piątek, 22 sierpnia, 16:00-18:00 | piosenka autorska prowadzi: Przemek Mazurek : sobota, 30 sierpnia, 15:00-17:00 | happening i lekcje dla najmłodszych prowadzi: Wojtek Jurkiewicz Aby uczestniczyć w którejkolwiek z lekcji, wystarczy po prostu w wyznaczonym terminie przyjść ze swoim instrumentem do KontenerART. Nie posiadasz własnej gitary? Nie szkodzi! Umożliwimy Ci wypożyczenie jej na miejscu.

Akademia Gitary: festiwal

Darmowy przejazd pociągiem na Happening Gitarowy Jeśli wahacie się, czy dołączyć do kilkuset gitarzystów, którzy zagrają wspólnie przebój „The Passenger” podczas Happeningu Gitarowego, mamy dla Was małą zachętę. 31 sierpnia miłośnicy gitary z całego regionu mogą przyjechać do Poznania za darmo. Umożliwią to Koleje Wielkopolskie. Darmowy bilet oraz warunki promocji dostępne są na stronie: www.akademiagitary.pl

Mini Happening Jarocin Tak, Happening powraca do Jarocina! Uważni obserwatorzy naszego Festiwalu pamiętają z pewnością, że pierwszy Happening był wyrazem spontanicznego muzykowania uczestników jarocińskiego Kursu Gitarowego. I chociaż od kilku lat główną areną tego zbiorowego grania kilkusetosobowej orkiestry gitarowej jest poznański Stary Rynek, to w tym roku można się spodziewać również jarocińskiego happeningowego epizodu. Odbędzie się on 23 sierpnia o godz. 11:30 (a zatem na nieco więcej niż tydzień przed poznańskim graniem) na Rynku w Jarocinie. 23 sierpnia to ostatni dzień Jarocińskiej Akademii Gitary, a zarazem tamtejszego kursu mistrzowskiego. Dlatego też podczas tej specjalnej akcji zagrają na pewno uczestnicy kursu, ale i wszyscy chętni są oczywiście zaproszeni, także ci, którzy chcą potrenować przed poznańskim wielkim finałem Happeningu. W Jarocinie wykonywany będzie również klasyczny temat Iggy’ego Popa The Passenger.

EDUKACJA

Miłość do gitary przekazywana dalej Akademia Gitary, dzięki swojemu szerokiemu zasięgowi oraz artystycznej różnorodności, stwarza niezwykły klimat sprzyjający poszerzaniu muzycznych horyzontów. Klimat ten wykorzystują odbywające się już od lat festiwalowe kursy mistrzowskie gitary klasycznej. Tegoroczną nowością jest organizacja nie jednego, ale aż dwóch niezależnych cyklów warsztatowych, w których udział biorą adepci oraz uczniowie klas gitary, w zależności od wieku i posiadanych umiejętności. Trochę historii Początki kursów mistrzowskich sięgają Międzynarodowych Letnich Kursów Gitary Klasycznej w Szczawnie Zdroju, nad którymi opiekę artystyczną sprawował profesor Piotr Zaleski. W 2008 roku kurs przeniesiono do wielkopolskiego Żerkowa. W kolejnych latach młodzi gitarzyści szkolili swój warsztat podczas Międzynarodowego Kursu Gitary Klasycznej w Jarocinie. W roku ubiegłym kurs zmienił swój kształt i odbył się po raz pierwszy w Poznaniu, a jednym z wykładowców był Maestro Manuela Barrueco. Okazało się jednak, że jarocińska odsłona kursu zdążyła w trakcie swojego istnienia zgromadzić pokaźną grupę zwolenników, którym w roku ubiegłym zabrakło tej formy festiwalowej nauki. Dlatego też w ramach tegorocznej edycji Akademii Gitary odbywają się aż dwa niezależne kursy. Pierwszy z nich to Kurs Mistrzowski w Poznaniu, adresowany do doświadczonych adeptów gry na gitarze, posiadających już imponujący dorobek muzyczny. Drugi kurs to Jarocińska Akademia Gitary współorganizowana ze stowarzyszeniem Jarocin XXI oraz Towarzystwem Muzycznym w Jarocinie. Jest ona dedykowana młodszym i mniej doświadczonym uczniom gitary klasycznej oraz nawiązująca do tradycji festiwalowej edukacji gitarowej w Jarocinie. Uczeń i mistrz Uczestnictwo w jednym z kursów mistrzowskich stanowi wyjątkową okazję do nauki u wybitnych specjalistów w dziedzinie gry na gitarze klasycznej. Grono pedagogiczne Jarocińskiej Akademii Gitary tworzą najlepsi nauczyciele tego instrumentu w Polsce. Są

Akademia Gitary: festiwal

to: prof. Piotr Zaleski, prof. Ryszard Bałauszko, Piotr Pałac, Paweł Kwaśny, Robert Horna, Mirosław Drożdżowski, Tatiana Stachak oraz Łukasz Kuropaczewski. Kadra nauczycielska Kursu Mistrzowskiego w Poznaniu to międzynarodowa grupa doskonałych gitarzystów koncertujących na całym świecie. Oprócz Łukasza Kuropaczewskiego do ich grona należą Sanel Redžić (Bośnia i Hercegowina), Petra Poláčková (Czechy), Grisha Goryachev (Rosja / USA) oraz Jan Skryhan (Białoruś / Niemcy).

Jarocińska Akademia Gitary

18-23.08.2014

prof. Piotr Zaleski

Ryszard Bałauszko

Tatiana Stachak

Łukasz Kuropaczewski

Mirosław Drożdżowski

Robert Horna

Piotr Pałac

Paweł Kwaśny

Kurs mistrzowski w poznaniu

Atmosfera sprzyjająca nauce Rozwijaniu gitarowych umiejętności sprzyja nie tylko obecność wybitnych pedagogów, ale także miejsca, w których odbywają się lekcje, jak i wydarzenia im towarzyszące. Jarocińska Akademia Gitary odbywa się w zabytkowym Pałacu Radolińskich w Jarocinie. Oprócz warsztatów w ramach kursu zaplanowane są koncerty i happeningi. Koncerty towarzyszą również Kursowi Mistrzowskiemu w Poznaniu, który odbywa się w poznańskiej Akademii Muzycznej. Przede wszystkim miłość do gitary Poprzez festiwalowe kursy mistrzowskie realizowane są fundamentalne założenia Akademii Gitary – edukacja, działalność artystyczna oraz wkład w kulturalny rozwój regionu. Jednak najważniejszą ideą towarzyszącą kursom jest dzielenie się pasją i przekazywanie jej dalej. Wierzymy, że efektem kursowej działalności festiwalu będzie prosty mechanizm: mistrzowie gitary klasycznej zaszczepią w swoich uczniach miłość do tego instrumentu, tak aby w przyszłości również oni zapragnęli się tą miłością dzielić. Autor: Alicja Straburzyńska

25-28.08.2014

Sanel Redžić

Petra Poláčková

Grisha Goryachev

Jan Skryhan

Łukasz Kuropaczewski Więcej informacji na temat kursu można znaleźć na www.akademiagitary.pl

Gitarowa przygoda dla najmłodszych Wydarzenia dedykowane dzieciom odbywają się w ramach Akademii Gitary już od lat, w czasie trwania festiwalu lub niezależnie od niego. Dlatego w 2014 r. ta sfera naszej działalności debiutuje jako niezależny projekt o nazwie Akademia Gitary: kids.

Organizatorom wydarzeń z serii Akademia Gitary: kids towarzyszy chęć zarażenia najmłodszych miłością do muzyki i gitary. Przedsięwzięcie to, powstające we współpracy z pedagogami oraz animatorami, stanowi uzupełnienie tradycyjnej edukacji muzycznej, a zarazem stwarza ciekawą ofertę wakacyjnych zajęć dla dzieci. Angażowanie najmłodszych w gitarową zabawę to od lat stały punkt programu Akademii Gitary. Wydarzenia skierowane do dzieci, które odbyły się do tej pory, to między innymi koncert Mai Koman z Piosenkami dziecinnymi Witolda Lutosławskiego oraz zorganizowane w grudniu Mikołajki z Akademią Gitary. Tegoroczna festiwalowa odsłona projektu Akademia Gitary: kids ma miejsce w Poznaniu, Gnieźnie, Jarocinie i Hermanowie. W miejscowościach tych zaplanowane są koncerty oraz warsztaty plastyczne. Zaangażowani w nie artyści, pedagodzy oraz animatorzy postarają się zafascynować uczestniczące w wydarzeniach dzieci instrumentem stanowiącym serce festiwalu – gitarą klasyczną. Projekt Akademia Gitary: kids będzie kontynuowany po zakończeniu festiwalu. Zachęcamy najmłodszych miłośników muzyki, a także ich rodziców, do śledzenia zakładki KIDS na festiwalowej stronie internetowej, gdzie na bieżąco będą pojawiać się informacje

o aktualnym programie gitarowych wydarzeń dedykowanych dzieciom i rodzicom. Autor: Alicja Straburzyńska Koncerty i warsztaty dla dzieci ::

24.08.2014 / Hermanów 13:00 : Folwark konny

31.08.2014 / Poznań 13:00 : Galeria Miejska Arsenał/ Klubokawiarnia Meskalina

06.09.2014 / Gniezno 11:00 : CK „Scena to dziwna”

07.09.2014 / Jarocin 11:00 : Pałac Radolińskich

warsztaty plastyczne: Magdalena Kuropaczewska gitara: Karol Mruk skrzypce: Tomasz Citak wiolonczela: Marek Szymański animator: Natalia Adamczyk wizualizacjie: Marcin Ptaszyński Na wszystkie wydarzenia Akademia Gitary Kids obowiązują zapisy. Więcej informacji na stronie: www.akademiagitary.pl

AKADEMIA GITARY: FESTIWAL

Gitarowe pierniczki w akcji Rozmowa z Agatą Czajką-Komorowską, koordynatorką działań Fundacji Niesiemy Nadzieję

Festiwal Akademia Gitary to nie tylko muzyka. Twórcy oraz przyjaciele festiwalu są również inicjatorami słodkiej tradycji, która pozwala pomóc wielu potrzebującym dzieciom. Pierwsze gitarowe Pierniczki upiekła Babcia Krysia, dzisiaj są one wypiekane w hurtowej ilości przez festiwalowych pracowników i wolontariuszy. Wszystko po to, aby obdarować gitarowym ciasteczkiem każdego dobroczyńcę, który po festiwalowym koncercie zdecyduje się wspomóc zbiórkę prowadzoną przez Akademię Gitary oraz Fundację Niesiemy Nadzieję. To już VII edycja festiwalu Akademia Gitary. Proszę powiedzieć, jak rozpoczęła się współpraca pomiędzy festiwalem a Fundacją Niesiemy Nadzieję? Skąd taki pomysł? Prezesi Fundacji oraz Akademii Gitary podczas jednej z rozmów wpadli na pomysł, aby połączyć swoje siły i zarazić uczestników bakcylem pomagania. Kim są podopieczni Fundacji Niesiemy Nadzieję? W jaki sposób Fundacja prowadzi swoją działalność? Fundacja opiekuje się dziećmi cierpiącymi na choroby zagrażające ich życiu, takie jak mukowiscydoza, zanik mięśni oraz porażenie mózgowe. Działamy od 2006 r. i na co dzień opiekujemy się kilkudziesięcioma najbardziej potrzebującymi rodzinami. Dofinansowujemy zakup lekarstw, pomagamy w zakupie innych niezbędnych w leczeniu i rehabilitacji środków. W naszych działaniach staramy się również sprawiać jak najwięcej radości naszym małym przyjaciołom, aby chociaż na chwilę mogły zapomnieć o swojej chorobie i związanych z nią trudach dnia codziennego. Nasza pomoc skierowana jest do najmłodszych głównie z województwa wielkopolskiego i lubuskiego. W jaki sposób Akademia Gitary wspomaga Fundację i jej podopiecznych? Podczas koncertów Akademii Gitary prowadzone są zbiórki, z których środki przeznaczane są na paczki świąteczne dla potrzebujących rodzin przed Wielkanocą oraz Bożym Narodzeniem. Czy kwoty ze zbiórek prowadzonych podczas koncertów pozwalają realnie wspomóc potrzebujące rodziny? Czy słuchacze chętnie wspierają tę prowadzoną od lat akcję charytatywną? Dzięki kwotom zebranym podczas Akademii Gitary oraz szczodrości słuchaczy udaje się już od kilku lat zorganizować Akcję paczka. Gdyby nie ta pomoc, nie bylibyśmy w stanie obdarować potrzebujących rodzin.

Na czym dokładnie polega Akcja Paczka, w którą włączyła się Akademia Gitary? Co otrzymują w ramach pomocy potrzebujące rodziny?

: Dzięki kwotom zebranym podczas Akademii Gitary oraz szczodrości słuchaczy udaje się już od kilku lat zorganizować „Akcję paczka”. Przed świętami Bożego Narodzenia przygotowujemy około 100 paczek dla potrzebujących rodzin, przed Wielkanocą około 40. Wolontariusze docierają z nimi do rodzin, w których dzieci cierpią na choroby zagrażające ich życiu. Choroba dziecka powoduje bardzo często, że rodzice zmuszeni są przeznaczać większość swoich dochodów na jego leczenie. Pod naszą opieką znajdują się rodziny w bardzo ciężkiej sytuacji materialnej, które co roku starannie wybieramy po konsultacji z lekarzem z hospicjum dla dzieci. W paczkach znajdują się artykuły żywnościowe potrzebne do przygotowania Świąt o wartości około 300 zł. O tym, że tego rodzaju pomoc jest bardzo potrzebna, świadczą telefony od podopiecznych już od początku grudnia z pytaniami, czy na pewno w tym roku uda nam się przygotować paczki. Dlatego mam nadzieję, że po raz kolejny publiczność Akademii Gitary wesprze naszą zbiórkę. Czy możemy powiedzieć, że gitarowy pierniczek jest już kojarzony z dobroczynnością wielkopolskich melomanów? Gitarowy pierniczek był doskonałym pomysłem, który świetnie przyjął się w świadomości wielkopolskich miłośników dobrej muzyki. Mam nadzieję, że na stałe wpisze się już w kalendarz letnich festiwali w Wielkopolsce wraz z prowadzoną przez nas akcją charytatywną. Dziękuję za rozmowę. Rozmawiała: Lucyna Eich

Akademia Gitary: festiwal

Rebranding festiwalu Rozmowa z Maciejem Kaweckim

Masz ogromne doświadczenie w tworzeniu znaków, marek i identyfikacji. Zdobyłeś wiele nagród i wyróżnień – pozwolę sobie zaryzykować stwierdzenie, że możesz wybrać projekty, nad którymi chcesz pracować. Co skłoniło Cię do stworzenia znaku dla AG:festiwal? Spodobał Ci się ten projekt, czy miałeś obawy związane z tym, jak nowe logo zostanie przyjęte?

identyfikacji pozwala zilustrować bogactwo doznań, odczuć i emocji, które muzyka w nas wywołuje… jest łagodna i doskonała jak koło czy fala, by za chwilę wręcz kłuć kształtami i ostrym kolorem, równa, ale też chaotyczna, prosta i skomplikowana… i co najważniejsze można ją w nieskończoność zmieniać i czuć wciąż na nowo. Jak muzykę. Rozmawiał Michał Gołaś

Co mnie skłoniło? (Śmiech) To, że Akademia Gitary to jeden z takich tematów, który bym właśnie wybrał. Od lat należę do wiernej publiczności festiwalu. To wydarzenie na świetnym, artystycznym poziomie. Ponadto sam gram na gitarze, można powiedzieć że gitara to moja druga po sztukach wizualnych pasja… więc wybór nie był dla mnie trudny. Oczywiście przy każdym projekcie dotyczącym znanej marki jest pytanie jak jej zmiana zostanie przyjęta. Szczególnie gdy w grę wchodzi marka tak emocjonalna jak np. festiwal muzyczny. Z drugiej strony stanowi to tym większe wyzwanie dla projektanta. Zwrócili się do mnie Marcin Poprawski dyrektor organizacyjny festiwalu oraz Michał Gołaś z TAKE MEDIA, które zajmuje się obsługą graficzną całości. Od razu zobaczyłem, że mam do czynienia z czującymi, otwartymi i bardzo inteligentnymi ludźmi, całym sercem zaangażowanymi w festiwal – a to bardzo ważne, z kim i dla kogo pracuje się nad kreacją. Od razu też złapaliśmy flow i zaczęliśmy myśleć o festiwalu w podobny sposób. Poza tym, w swojej pracy używam narzędzi design thinking, które zakładają czynny udział klienta, ludzi zaangażowanych oraz podejmujących decyzje w proces kreacji. Dzięki temu wspólnie wypracowane założenia takie jak np. osobowość marki, jak i do kogo ma mówić, a w konsekwencji jak ma wyglądać i jakie wartości nieść logo, nie są na końcu dla nikogo zaskoczeniem.

: Zdefiniowaliśmy, że festiwal ma bardzo wysoki, akademicki poziom artystyczny i jest mocno rozpoznawalny w Wielkopolsce. Że to dobry czas na odświeżenie wizerunku festiwalu oraz otwarcie go dla szerszej publiczności.

Maciej Kawecki Właściciel i Creative Director studia brandingu i myśli kreatywnej Brandburg. Zajmuje się tworzeniem szeroko pojętego wizerunku marek. Łączy myślenie strategiczne o marce (Service Design) z grafiką. Współtwórca unikalnej na polskim rynku oferty sense brandingu łączącej tożsamość wizualną marki z jej wymiarem zapachowym.

Jakimi założeniami kierowałeś się tworząc nowe logo?

Współpracuje z Instytutem Adama Mickiewicza w Warszawie w ramach tworzenia i promowania polskiego designu podczas międzynarodowych

Zdefiniowaliśmy, że festiwal ma bardzo wysoki, akademicki poziom artystyczny i jest mocno rozpoznawalny w Wielkopolsce. Że to dobry czas na odświeżenie wizerunku festiwalu oraz otwarcie go dla szerszej publiczności. Organizatorom zależało jednak na zachowaniu w pewnym stopniu tego akademickiego charakteru wydarzenia.

wystaw takich jak Polish Job, Meet My Project. Autor identyfikacji innowacyjnych start-upów (Wine Coach, e-24 Cloud), niezależnych inicjatyw artystycznych i społecznych,eventów

I jak zdecydowałeś się to pokazać?

i organizacji (festiwal Akademia Gitary, Spływacy, Kinodajnia

Postanowiłem, że logo musi być proste w formie, geometryczne, wręcz matematyczne – jak zapis nutowy. Identyfikacja jest zabawą z formą pięciolinii zawartą w znaku, zmienia ona kształty i formy, kadruje się, otwiera lub zamyka, przybliża do nas lub oddala, wciąga w abstrakcyjną grę, pozostając jednak zawsze rozpoznawalnym znakiem Akademii Gitary. Do tego dochodzą kolory. Takie mobilne potraktowanie

Raj), centrów promujących design i działania kreatywne (Concordia Design). Prowadzi interaktywne warsztaty poświęcone sense brandingowi i visual thinking.

Hotel Kolegiacki ****

Hotel Kolegiacki mieści się w samym centrum Poznania, tuż przy Starym Rynku, w pieczołowicie odrestaurowanych kamienicach z XVIII i XIX w. Jest to butikowy, w pełni klimatyzowany hotel z 24. pokojami o najwyższym standardzie, posiadającymi minibar, telewizor LCD, sejf oraz WiFi. Luksusowe pokoje wyposażone są w stylowe meble, antyki oraz nowoczesne łazienki wykonane z naturalnych kamieni. W hotelu znaduje się profesjonalnie wyposażona sala konferencyjna oraz urokliwa restauracja „Patio Provence”, która słynie zarówno z doskonałej kuchni staropolskiej jak i śródziemnomorskiej. Specjalizujemy się w organizowaniu przyjęć indywidualnie dostosowanych do Państwa potrzeb i okoliczności do 150 osób. Serdecznie zapraszamy do zorganizowania w Naszym hotelu uroczystości rodzinnych, eventów, konferencji, szkoleń oraz wyjazdów integracyjnych.

Kolegiacki Hotel is situated in the very heart of Poznań, near the Old Market Square, in the carefully renovated tenement houses from 18th and 19th century. This is boutique, fully air-conditioned hotel with 24 high-standard rooms, offering a mini-bar, LCD TV set, safe and WiFi. Luxurious rooms are furnished with stylish furniture, antiques and modern bathrooms made of natural stone. The hotel houses also a conference room with professional equipment and a charming ‘Patio Provence’ Restaurant, famous both for its delicious traditional Polish and Mediterranean cuisine. We specialize in organising parties customised to your needs and occasions, for up to 150 people. Do feel invited to organise family parties, events, conferences, training sessions and integration trips in our hotel.

Hotel Kolegiacki ul. Plac Kolegiacki 5 61-841 Poznań

e-mail recepcja@hotelkolegiacki.pl www.hotelkolegiacki.pl

telefon / fax +48 61 855 05 05 +48 61 855 00 25

Gazeta Wyborcza

Patron prasowy największych wydarzeń kulturalnych

O najgłośniejszych wydarzeniach kulturalnych czytaj co piątek w „Gazecie Co Jest Grane”, dodatku do „Gazety Wyborczej”

Poznań. Dobrze się znamy

Podróżuj

w rytmie Kolei Wielkopolskich

Kolej

Warta podróżowania więcej szczegółów na:

www.koleje-wielkopolskie.com.pl

Nasza pasja, Twoja muzyka. Sponsorem Głównym Festiwalu jest PGNiG

akademiagitary.pl