Περι υγείας 10 by ΤΑΧΥΔΡΟΜΟΣ Media Group

ΠΕΡΙ ΥΓΕΙΑΣ / 3

ΤΑΧΥΔΡΟΜΟΣ

Υπερπλασία προστάτου είναι καλοήθης υπερ- πλασία του προστάτη (ΚΥΠ). Τα πρώτα συμπτώματα της διόγκωσης αυτής εμφανίζονται συνήθως μετά την ηλικία των 50 ετών. Μετά την ηλικία αυτή ένας στους δύο άντρες εμφανίζει συμπτώματα καλοήθους υπερπλασίας του προστάτη.

Ποια είναι τα συνηθέστερα συμπτώματα της Υπερπλασίας Τι είναι ο προστάτης; Ο προστάτης αδένας είναι όργανο του ανδρικού αναπαραγωγικού συστήματος. Κύρια λειτουργία του είναι η παραγωγή προστατικού υγρού μέσα στο οποίο μεταφέρονται τα σπερματοζωάρια. Ο προστάτης βρίσκεται ακριβώς κάτω από την ουροδόχο κύστη και περιβάλλει το αρχικό τμήμα της ουρήθρας.

Τι είναι η Καλοήθης Υπερπλασία του Προστάτη; Το μέγεθος ενός φυσιολογικού προστάτη σε έναν άνδρα κάτω των τριάντα ετών είναι στο μέγεθος ενός καρυδιού ή περίπου 20 γραμμάρια. Μετά την ηλικία των σαράντα ετών, ο προστάτης αρχίζει να διογκώνεται με αποτέλεσμα το αδένωμα να συμπιέζει την ουρήθρα και να εμποδίζει έτσι την ελεύθερη ροή των ούρων. Ο ιατρικός όρος αυτής της διόγκωσης

τι άλλων μεθόδων. Να σνμειώσουμε εδώ ότι είναι τελείως διαφορετική η μέθοδος TURis με τη μέθοδο LASER κάτι που συχνά συγχέουνε οι ασθενείς. Η μέθοδος LASER είναι μια σύγχρονη, μικροεπεμβατική, αναίμακτη τεχνική.

Καθώς το μέγεθος του προστάτη αυξάνεται και η ελεύθερη ροή των ούρων εμποδίζεται, τα συμπτώματα της διόγκωσης γίνονται ολοένα και πιο έντονα. Τα συνηθέστερα συμπτώματα περιλαμβάνουν: ● συχνουρία, ● μικρή ακτίνα ούρησης ● δυσκολία κατά την έναρξή της ● διακοπή και επανέναρξη ● επιτακτική ανάγκη για ούρηση ενίοτε με ελάχιστη ποσότητα ● αδυναμία πλήρους κένωσης της κύστης. Βασανιστικό σύμπτωμα, που επηρεάζει και την ποιότητα ζωής των πασχόντων αποτελεί η νυκτουρία δηλαδή η αφύπνιση τη νύχτα 2 και 3 ή και περισσότερες φορές για ούρηση

κτομής 2.Διουρηθρική προστατεκτομή συμβατική ή με διπολική ενέργεια: μέθοδοςTURis ή PLASMA 3.Διουρηθρηκή προστατεκτομή με LASER Οι παραπάνω χειρουργικές τεχνικές αφαίρεσης της υπερπλασίας αν και αποτελεσματικές προϋποθέτουν, τη διακοπή ενδεχόμενης αντιπηκτικής αγωγής, συνοδεύονται από μετεγ- χειρητικό πόνο, έχουν παρατεταμένη νοσηλεία με παραμονή του καθετήρα και πιθανότητες επιπλοκών (ανάγκη μετάγγισης, σεξουαλική δυσλειτουργία, κ.α.) H πιο σύγχρονη μέθοδος θεραπείας της Καλοήθους Υπερπλασίας που προσφέρει σημαντικά πλεονεκτήματα για τον ασθενή είναι η LASER εξάχνωση του αδενώματος του προστάτη

Ποιοι είναι οι τρόποι χειρουργικής θεραπείας

Ποια τα πλεονεκτήματα της θεραπείας με Laser

Η καλοήθης υπερπλασία του προστάτη μπορεί να αντιμετωπιστεί χειρουργικά με διάφορους τρόπους όπως 1.Ανοικτή χειρουργική επέμβαση προστατε-

Η θεραπεία της καλοήθους υπερπλασίας του προστάτη με Laser (μέθοδος LIFE) προσφέρει σημαντκά πλεονεκτήματα όχι μόνο έναντι των κλασικών χειρουργικών τεχνικών αλλά και έναν-

Αρτηριακή υπέρταση ΤΗΣ ΘΕΟΔΩΡΑΣ ΚΑΡΟΤΣΑΚΗ ΕΥΣΤΑΘΙΟΥ ΕΙΔΙΚΟΥ ΚΑΡΔΙΟΛΟΓΟΥ

ρτηριακή υπέρταση ονομάζεται η νόσος στην οποία η πίεση του αίματος είναι σταθερά μεγαλύτερη από τις επιθυμητές. Χωρίζεται σε συστολική και διαστολική:

Συστολική ΑΠ είναι η πίεση που ασκεί το αίμα στα τοιχώματα των αρτηριών κατά τη διάρκεια της σύσπασης της καρδιάς. Διαστολική ΑΠ είναι η πίεση που ασκεί το αίμα στα τοιχώματα των αρτηριών στο διάστημα μεταξύ των συσπάσεων της καρδιάς. ( στη διαστολή ) Μετριέται σε mmΗg ( χιλιοστά στήλης υδραργύρου ) και αν κάποια από τις δύο τιμές βρίσκεται πάνω από τα επιθυμητά όρια, τότε η κατάσταση χαρακτηρίζεται ως υπέρταση, ανεξάρτητα αν η άλλη είναι φυσιολογική.

Ετσι υπέρταση ονομάζουμε σήμερα τιμές ΑΠ >140mmHg για τη συστολική > 90 mmHg για τη διαστολική Η συστολική ΑΠ είναι η πιο σημαντική. Αποτελεί τη βάση για τη διάγνωση στην πλειονότητα των ασθενών. Ορισμένες κατευθυντήριες οδηγίες προτείνουν τιμές 130/80 για ασθενείς με σακχαρώδη διαβήτη ή χρόνια νεφροπάθεια. Ωστόσο, τα οφέλη αυτού του χαμηλότερου στόχου δεν έχουν τεκμηριωθεί επαρκώς.

Ταξινόμηση της Αρτηριακής Πίεσης Φυσιολογική

Συστολική Διαστολική <120mmHg <80mmHg Προϋπέρταση 120-139 80-89 Υπέρταση σταδίου Ι 140-159 90-99 Υπέρταση σταδίου ΙΙ >160 >100

Ποια είναι τα αίτια; Περίπου το 95% των ενηλίκων με υψηλή αρτηριακή πίεση είναι ιδιοπαθείς. Τα αίτια δεν είναι γνωστά παρότι αναφέρονται περιβαλλοντικοί και γενετικοί παράγοντες που επηρεάζουν την αρτηριακή πίεση. ●Περιβαλλοντικοί παράγοντες, όπως υπερβολική πρόσληψη άλατος, παχυσαρκία, καθιστική ζωή. ● Γενετικοί παράγοντες που προκαλούν αυξημένη δραστηριότητα του συστήματος ρενίνη - αγγειοτενσίνη - αλδοστερόνη και του συμπαθητικού νευρικού συστήματος. ●Η αγγειακή σκληρία, η οποία προκαλεί μεμονωμένη συστολική υπέρταση και τη συναντάμε κυρίως

● Πραγματοποιείται με χειρουργική ακρίβεια και απόλυτη ασφάλεια ελαχιστοποιώντας τις πιθανές επιπλοκές. ● Μπορεί να πραγματοποιηθεί με ελάχιστη αναισθησία (περιοχική) ● Μειώνει σημαντικά τον χρόνο των παρεμβάσεων (30-60 λεπτά ανάλογα με το μέγεθος του προστάτη) ● Ελαχιστοποιεί τον χρόνο νοσηλείας ( 1 ημέρα) ● Ελαχιστοποιεί τον χρόνο καθετηριασμού μετά την επέμβαση ( 24 ώρες ) ● Ελαχιστοποιεί τις επιπλοκές των κλασσικών χειρουργικών επεμβάσεων (ανάγκες μεταγγίσεων, επιβάρυνση καρδιαγγειακού συστήματος με τη διακοπή αντιπηκτικών, σεξουαλική λειτουργία, εκσπερμάτιση). ● Επιτρέπει την γρήγορη ανάρρωση και την επάνοδο των ασθενών στις φυσιολογικές τους δραστηριότητες ● Είναι ιδανική για ασθενείς με αντιπηκτική αγωγή (δεν απαιτεί τη διακοπή της) και εφαρμόζεται και για ασθενείς μεγάλης ηλικίας με συνοδά νοσήματα.

νων του σώματος. Ετσι ως συνέπεια μπορούν να εκδηλωθούν παθήσεις της καρδιάς (καρδιακή ανεπάρκεια, στεφανιαία νόσος ) του εγκεφάλου (αγγειακό εγκεφαλικό επεισόδιο), των νεφρών (νεφρική ανεπάρκεια), των ματιών (αμφιβληστροειδοπάθεια) και των αγγείων (ανευρύσματα). σε ηλικιωμένους. Η δευτεροπαθής ΑΠ αφορά το 5% του συνόλου των υπερτασικών, όπου η αιτία μπορεί να εντοπισθεί και να αντιμετωπισθεί. Τα κύρια αίτια δευτεροπαθούς είναι: ● Χρόνια νεφροπάθεια ● Πολυκυστική νόσος των νεφρών ● Στένωση της νεφρικής αρτηρίας ● Υπεραλδοστερονισμός ● Φαιοχρωμοκύτωμα ● Νόσοι θυροειδούς ● Υπνική άπνοια

Πως μετράμε σωστά; Μπορεί να μετρηθεί είτε με ένα κλασικό πιεσόμετρο ή με τη βοήθεια μιας αυτόματης ηλεκτρονικής συσκευής. (Αυτά που εφαρμόζουν στον καρπό είναι συχνά ανακριβή και δεν θα πρέπει να χρησιμοποιούνται). Είναι σημαντικό να χρησιμοποιείτε σωστό μέγεθος περιχειρίδας. Ο ασθενής πρέπει να είναι καθιστός σε άνετη θέση για τουλάχιστον 5 λεπτά. Είναι καλύτερο να γίνονται 3 μετρήσεις. Την 1η δεν την υπολογίζουμε. Οι άλλες δύο να έχουν 1-2 λεπτά διαφορά και να χρησιμοποιείται ένας μέσος όρος των μετρήσεων.

Ποιες οι συνέπειες της Αρτηριακής Υπέρτασης; Η αυξημένη αρτηριακή πίεση μπορεί μακροχρόνια να προκαλέσει βλάβες στα αγγεία των οργά-

Πως αντιμετωπίζεται; Το πιο σημαντικό είναι η υιοθέτηση ενός υγιεινού τρόπου ζωής και διατροφής που περιλαμβάνει: Υγιεινή διατροφή: Ελάττωση κατανάλωσης αλατιού και έμφαση στην πρόσληψη τροφών, όπως τα λαχανικά, φρούτα και ψάρια. Αντίστοιχα περιορισμός στη λήψη κρεάτων-λιπαρών τροφών. ● Καθημερινή σωματική άσκηση. ● Διατήρηση κανονικού σωματικού βάρους. ● Διακοπή καπνίσματος.

Τι φάρμακα διαθέτουμε για την αντιμετώπιση της Κυκλοφορούν πολλές ομάδες φαρμάκων που βοηθούν τον ανθρώπινο οργανισμό. Μπορεί να χρειαστεί η λήψη από μία έως και παραπάνω από τρεις διαφορετικές κατηγορίες για να πετύχουμε το στόχο μας. Είναι πολύ σημαντικό όμως να θυμόμαστε ότι: Κάθε οργανισμός είναι ιδιαίτερος γι’ αυτό και η θεραπεία διαφέρει από άτομο σε άτομο. Απαραίτητη είναι η στενή συνεργασία του ασθενούς με τον θεράποντα ιατρό του και η σχέση εμπιστοσύνης που αναπτύσσεται μεταξύ τους. Η ΛΗΨΗ ΦΑΡΜΑΚΩΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΡΤΗΡΙΑΚΗ ΠΙΕΣΗ ΣΥΜΠΛΗΡΩΝΕΙ ΤΟΝ ΥΓΙΕΙΝΟ ΤΡΟΠΟ ΖΩΗΣ ΚΑΙ ΔΙΑΤΡΟΦΗΣ, ΔΕΝ ΤΟΝ ΑΝΤΙΚΑΘΙΣΤΑ!

4 / ΠΕΡΙ ΥΓΕΙΑΣ

ΤΑΧΥΔΡΟΜΟΣ

Η νόσος Πάρκινσον Της ΖΩΗΣ Β. ΘΕΟΥ ΙΑΤΡΟΥ ΕΙΔΙΚΟΥ ΓΕΝΙΚΗΣ ΙΑΤΡΙΚΗΣ Πρ. Επιμελήτριας ΠΕΔΥ Μαγνησίας

νόσος Parkinson είναι μια προοδευτική νευροεκφυλιστική ασθένεια του εγκεφάλου η οποία εμφανίζεται συνήθως στην μέση ηλικία, με μέσο όρο έναρξης τα 55-60 έτη. Αποτελεί τη δεύτερη σε συχνότητα νευροεκφυλιστική νόσο, μετά τη νόσο Alzheimer. Υπολογίζεται ότι 2 με 3 στους 1000 ανθρώπους στον γενικό πληθυσμό πάσχουν από νόσο Parkinson, αλλά η συχνότητα της νόσου αυξάνει με την πάροδο του χρόνου, και σε ηλικίες άνω των 65 ετών εμφανίζεται στο 1% περίπου του πληθυσμού. Λόγω της αύξησης του μέσου όρου ζωής του γενικού πληθυσμού υπολογίζεται ότι η συνολική επιβάρυνση με τη νόσο θα αυξηθεί σημαντικά στο μέλλον.

ΠΑΘΟΦΥΣΙΟΛΟΓΙΑ Βασική βλάβη στη νόσο Parkinson είναι η απώλεια συγκεκριμένων νευρώνων στη περιοχή του μεσεγκέφαλου. Οι νευρώνες αυτοί φυσιολογικά περιέχουν μια ουσία τη μελανίνη και παράγουν έναν νευροδιαβιβαστή, ο οποίος λέγεται ντοπαμίνη. Η ντοπαμίνη που παράγεται μεταφέρεται με τις νευρικές απολήξεις τους σε μία άλλη περιοχή του εγκεφάλου, που ονομάζεται ραβδωτό σώμα και συνδέεται εκεί με τους υποδοχείς της. Με την απώλεια των νευρώνων και των νευρικών τους απολήξεων, δημιουργείται έλλειμμα μεταβίβασης του σήματος μέσω ντοπαμίνης, με αποτέλεσμα την κινητική δυσλειτουργία. Εκτός όμως από την απώλεια νευρώνων, χαρακτηριστική είναι και η ύπαρξη συσσωματώσεων στο κυτταρόπλασμα των εναπομείναντων νευρώνων που ονομάζονται σωμάτια ή έγκλειστα Lewy. Έλλειμμα παρουσιάζεται επίσης εκτός της ντοπαμίνης και σε άλλους νευροδιαβιβαστές, όπως στη νοραδρεναλίνη και στην ακετυλοχολίνη.

ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΑ Υπάρχει διάσταση απόψεων αναφορι-

κά με την γενετική ή την περιβαλλοντολογική προδιάθεση της νόσου Parkinson. Ωστόσο αν και μικρό ποσοστό των ασθενών έχουν οικογενειακό ιστορικό, είναι σήμερα αποδεκτό ότι γενετικές παραλλαγές παίζουν μεγάλο ρόλο στην ανάπτυξη της νόσου. Μέχρι σήμερα, μεταλλάξεις σε 6 γονίδια έχουν συσχετιστεί με τη νόσο ενώ υπάρχουν ενδείξεις και για αρκετά ακόμη γονίδια.

ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ Τρόμος ηρεμίας (δηλαδή τρέμουλο) που εμφανίζεται στην ηρεμία ή την ανάπαυση και εξαφανίζεται κατά την εκούσια κίνηση και τον ύπνο. Με το χρόνο επεκτείνεται προοδευτικά στο κεφάλι (τα χείλη, την κάτω γνάθο, τη γλώσσα) και τα πόδια. Παρουσιάζει επιδείνωση μετά από κούραση, συναισθηματική φόρτιση, πνευματική προσπάθεια ή άγχος. Δυσκαμψία (αντίσταση κατά την παθητική κίνηση των αρθρώσεων) που εκδηλώνεται με προβλήματα στην κίνηση ιδιαίτερα των αρθρώσεων του καρπού και του αγκώνα, σκυφτή στάση σώματος και ακαμψία μυών. Βραδυκινησία που εκδηλώνεται με καθυστέρηση ή σταμάτημα των αυτόματων κινήσεων, δυσκολία στην κατάποση, και σιελόρροια, διαταραχή βάδισης (αργή βάδιση με μικρά συρόμενα βήματα)και ανέκφραστο πρόσωπο (σαν μάσκα, υπομιμία - απώλεια κίνησης μιμικών μυών). Διαταραχή αντανακλαστικών στάσεως που εκδηλώνεται με διαταραχή της ισορροπίας και της βάδισης και δυσκολία στην έναρξη ή τη συνέχιση κίνησης. Υποκειμενικές αισθητικές διαταραχές με αισθήματα μυαλγιών, αρθραλγιών, παραισθησίες και αιμωδίες (μουδιάσματα). Διαταραχές αυτόνομου νευρικού συστήματος που εκδηλώνεται με ορθοστατική υπόταση,συχνουρία,δυσκοιλιότητα

και σμηγματόρροια. Διαταραχές από την ψυχική σφαίρα όπως επιβράδυνση σκέψης και προσοχής, διαταραχή του ύπνου και κατάθλιψη. Άλλα συμπτώματα: άνοια, σύγχυση, άγχος και ένταση

ΔΙΑΓΝΩΣΗ Η διάγνωση της νόσου βασίζεται κυρίως στην χαρακτηριστική κλινική σημειολογία. Εργαστηριακές εξετάσεις μπορεί να κριθεί αναγκαίο να γίνουν για τον αποκλεισμό άλλων παθολογικών καταστάσεων.

ΘΕΡΑΠΕΙΑ Μέχρι σήμερα δεν υπάρχει καμιά πλήρως θεραπεία για τη νόσο ή ένας τρόπος αποτροπής της εξέλιξης της. Ωστόσο υπάρχουν αρκετά φάρμακα που βελτιώνουν σημαντικά τα συμπτώματα για πολλά χρόνια, βελτιώνοντας έτσι την ποιότητα ζωής. Οι θεραπευτικές παρεμβάσεις έχουν συμπτωματικό χαρακτήρα, καθώς στοχεύουν στην υποστήριξη του ασθενή και την ανακούφιση του από τα συμπτώματα της νόσου. Ο συμπτωματικός χαρακτήρας της νόσου στοχεύει σε 5 επίπεδα 1. φαρμακοθεραπεία ● L-Dopa (Levodopa), που αποτελεί πρόδρομη ουσία της ντοπαμίνης και χορηγείται συνήθως σε συνδυασμό με αναστολέα του ενζύμου αποκαρβοξυλάση. ● Αγωνιστές της ντοπαμίνης ● Αναστολείς COMT ● Αναστολείς της βήτα-μονοαμινοξειδάσης ● Μη ντοπαμινεργικοί παράγοντες σαν συμπληρωματική θεραπεία 2. νευροχειρουργική παρέμβαση Απαραίτητες προϋποθέσεις για να αρχίσει κάποιος να προσεγγίζει την πιθανότητα να υποβληθεί σε χειρουργική επέμ-

βαση είναι η αποτυχία της φαρμακευτικής αγωγής, η νεαρά ηλικία, η εντόπιση του παρκινσονισμού πολύ περισσότερο στη μία πλευρά του σώματος, οι σοβαρές κινητικές διακυμάνσεις, ή ο τρόμος κλπ. 3. φυσικοθεραπεία 4. λογοθεραπεία 5. ψυχολογική και συμβουλευτική υποστήριξη. Μια από τις πρώτες μορφές παρέμβασης που θα χρειαστεί ο ασθενής είναι η ψυχολογική και συμβουλευτική υποστήριξη. Οι ασθενείς είναι καλό να ενθαρρύνονται να παραμένουν κοινωνικά και επαγγελματικά ενεργοί, όσο αυτό βέβαια καθίσταται εφικτό. Ο ασθενής έχει δυνατότητες να συνεχίσει να εργάζεται και να ασχολείται με ενδιαφέροντα που βρίσκει ικανοποίηση και να λειτουργεί επαγγελματικά και κοινωνικά σύμφωνα με τις δυνατότητες του και την ιδιοσυγκρασία του σε συνδυασμό με το στάδιο της νόσου. Κυρίαρχος στόχος αποτελεί η ποιότητα ζωής του ασθενούς αναλογικά της εξέλιξης των σταδίων της νόσου. Επιπλέον, στόχος αποτελεί η ανάταξη των λειτουργιών του ασθενούς με εμπλουτισμό των γνωστικών του ανησυχιών

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ Η νόσος του Πάρκινσον είναι μια προοδευτική νευροεκφυλιστική ασθένεια του εγκεφάλου που δεν είναι μεταδοτική, δεν προκαλεί θάνατο και οι ασθενείς μπορούν να εξακολουθούν να απολαμβάνουν μακροβιότητα και παραγωγική ζωή ακόμη και ζώντας με τη νόσο. Μπορεί να χρειαστούν πολλά χρόνια για να αναπτυχθούν τα συμπτώματα σε σημείο τέτοιο που να προκαλούν κύρια προβλήματα και ακόμα και όταν συμβεί αυτό, πολλά από αυτά τα συμπτώματα μπορούν να αντιμετωπιστούν αποτελεσματικά με θεραπευτική αγωγή και υποστήριξη.

6 / ΠΕΡΙ ΥΓΕΙΑΣ

ΤΑΧΥΔΡΟΜΟΣ

Πρόληψη, Διάγνωση και σύγχρονη θεραπεία των Αγγειακών παθήσεων Του Αθανασίου Γιαννούκα, MSc, MD, PhD, FEBVS Καθηγητή Αγγειοχειρουργικής Τμήματος Ιατρικής Πανεπιστημίου Θεσσαλίας, Διευθυντή Αγγειοχειρουργικής Κλινικής Πανεπιστημιακού Γενικού Νοσοκομείου Λάρισας

ι αρτηριακές παθήσεις όπως στένωση των καρωτίδων, στένωση των αρτηριών στα πόδια, στένωση της κοιλιακής αορτής αποτελούν εκδηλώσεις της αθηρωματικής νόσου, της ίδιας πάθησης που προκαλεί και την στένωση των στεφανιαίων αρτηριών στην καρδιά. Πολλές φορές συνυπάρχει στεφανιαία νόσος με νόσο των καρωτίδων ή των αρτηριών στα πόδια. Ο κίνδυνος θανάτου από έμφραγμα του μυοκαρδίου ή από εγκεφαλικό είναι το ίδιο αυξημένος ανεξάρτητα από το πού εμφανίζεται η νόσος, στην καρδιά, τις καρωτίδες ή στις αρτηρίες των ποδιών.

Σημαντική είναι πρόληψη και για τον λόγο αυτό άνδρες ηλικίας άνω των 45 ετών και γυναίκες άνω των 55 ετών, ιδιαίτερα αν υπάρχει και οικογενειακό ιστορικό στεφανιαίας ή άλλης αρτηριακής νόσου, θα πρέπει να υποβάλλονται σε προληπτικές εξετάσεις. Είναι σημαντικό να ανακαλυφθούν πολύ νωρίς και να αντιμετωπισθούν οι γνωστοί παράγοντες κινδύνου όπως υπέρταση, υπερλιπιδαιμία, σακχαρώδης διαβήτης και η διακοπή του καπνίσματος. Σήμερα με την πρόοδο της τεχνολογίας η διάγνωση γίνεται αναίμακτα με την έγχρωμη υπερηχογραφία Τρίπλεξ και την αξονική αγγειογραφία ενώ η θεραπεία μπορεί να γίνει με ενδαγγειακές τεχνικές (αγγειοπλαστική, στεντ) στις καρωτίδες και τις αρτηρίες στα κάτω άκρα που δεν απαιτούν μεγάλη νοσηλεία και δεν επιβαρύνουν πολύ τον ασθενή. Βέβαια όταν η νόσος είναι εκτεταμένη μπορεί να απαιτηθεί ανοιχτή χειρουργική επέμβαση ή συνδυασμός ανοιχτής και ενδαγγειακής

ΑΓΓΕΙΑΚΕΣ ΕΠΕΜΒΑΣΕΙΣ

επέμβασης. Είναι σημαντικό όμως να τονισθεί ότι και μετά την όποια επέμβαση η φαρμακευτική θεραπεία για τον έλεγχο των παραγόντων κινδύνου θα πρέπει να συνεχισθεί γιατί η στένωση των αγγείων μπορεί να παρουσιασθεί ξανά είτε στο ίδιο σημείο είτε σε διαφορετικό. Μια άλλη συχνή πάθηση είναι το ανεύρυσμα της κοιλιακής αορτής, που συνήθως δεν δίνει συμπτώματα μέχρι να γίνει ρήξη, οπότε το 50% πεθαίνει πριν φθάσει στο νοσοκομείο και από το 50% που θα φθάσει στο νοσοκομείο οι μισοί μόνο θα επιβιώσουν από την επέμβαση. Και εδώ σημαντικό ρόλο έχει η πρόληψη κυρίως η διακοπή του καπνίσματος και η ρύθμιση της αρτηριακής πίεσης. Άνδρες ή γυναίκες καπνιστές ηλικίας άνω των 60 θα πρέπει να υποβάλλονται σε ένα έγχρωμο υπερηχογράφημα Τρίπλεξ της κοιλιακής αορτής. Αν όμως υπάρχει θετικό οικογενειακό ιστορικό τότε αυτό θα πρέπει να γίνεται νωρίτερα, στην ηλικία των 45-50 ετών. Σήμερα με την πρόοδο της τεχνολογίας, της αναισθησιολογίας η χειρουργική θεραπεία έχει πολύ μικρή θνητότητα (3% για την ανοιχτή επέμβαση - 1% για την ενδαγγειακή με στέντ). Ιδιαίτερα αν η ανατομία του ανευρύσματος επιτρέπει την ενδαγγειακή θεραπεία με στεντ αυτό γίνεται χωρίς γενική αναισθησία και ο ασθενής μετά παραμονή 3-4 ημερών στο νοσοκομείο επανέρχεται στην συνηθισμένη δραστηριότητά του. Τέλος, οι φλεβικοί κιρσοί των κάτω άκρων αποτελούν μία πολύ συχνή πάθηση στο γενικό πληθυσμό, ενώ η αιτία για την ανάπτυξη τους έχει γενετικό υπόβαθρο. Ισχυρή ένδειξη γι’ αυτό αποτελεί το γεγονός ότι υπάρχει κληρονομική προδιάθεση στην ανάπτυξη κιρσών. Η νόσος

μπορεί να εμφανιστεί από την εφηβική ηλικία και να εξελιχθεί αργότερα ή να εμφανιστεί μετά την ενηλικίωση, πολλές φορές με αφορμή κάποιο γεγονός όπως για παράδειγμα στις γυναίκες κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης. Άλλοι παράγοντες που μπορεί να αναδείξουν την υπάρχουσα προδιάθεση είναι η παχυσαρκία, η λήψη αντισυλληπτικών φαρμάκων, η παρατεταμένη ορθοστασία κ.α. Εκτός από την κλινική εξέταση, το Τriplex (έγχρωμο υπερηχογράφημα φλεβών) αποτελεί την βασική εξέταση για τη διάγνωση. Για την θεραπεία στα αρχικά στάδια συστήνονται η αποφυγή ορθοστασίας, η εφαρμογή ελαστικής κάλτσας, η απώλεια σωματικού βάρους και τα φλεβοτονικά φάρμακα για την μείωση της φλεγμονής του φλεβικού τοιχώματος. Στα πιο προχωρημένα στάδια (κιρσοί, οίδημα, δερματικές αλλοιώσεις) συστήνεται επεμβατική αντιμετώπιση. Σήμερα έχει καθιερωθεί η ενδοαγγειακή θεραπεία με τη χρήση Laser ή ραδιοσυχνοτήτων, οι οποίες γίνονται με τοπική αναισθησία και χωρίς νοσηλεία στο νοσοκομείο. Νεώτερες ενδαγγειακές μέθοδοι, όπως η εφαρμογή συγκολλητικής ουσίας (κόλλας) εντός της σαφηνούς φλέβας ή η φαρμακο-μηχανική σύγκλιση της φλέβας, δεν απαιτούν κανενός είδος αναισθησία και νοσηλεία. Ο ασθενής μετά από ενδαγγειακή θεραπεία των κιρσών, μπορεί να επανέλθει στην καθημερινή του δραστηριότητα σε 1-2 μέρες από την επέμβαση. Υποτροπή των φλεβικών κιρσών μπορεί να συμβεί μετά την πάροδο ετών, κυρίως εξαιτίας της προόδου της νόσου, ωστόσο δεν συνοδεύεται με σημαντικά ενοχλήματα και μπορεί να αντιμετωπιστεί με σκληροθεραπεία με αφρό ή με τοπική κιρσεκτομή

με τοπική αναισθησία. Όλες οι προληπτικές και διαγνωστικές εξετάσεις και οι μοντέρνες θεραπείες γίνονται σήμερα στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Λάρισας και έτσι δεν απαιτείται η εσωτερική μετανάστευση ασθενών από την Θεσσαλία και την Κεντρική Ελλάδα προς την Αθήνα και τη Θεσσαλονίκη.

ΠΕΡΙ ΥΓΕΙΑΣ / 9

ΤΑΧΥΔΡΟΜΟΣ

Σταφυλοκοκκική δερματική λοίμωξη «Η ΝΟΣΟΣ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΤΩΝ ΕΝΗΛΙΚΩΝ» lΠΟΙΑ ΤΑ ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ; ΠΟΙΑ ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΑ ΜΕΣΑ ΕΧΟΥΜΕ ΣΤΗ ΔΙΑΘΕΣΗ ΜΑΣ ΚΑΙ ΠΟΙΑ ΜΕΤΡΑ ΠΡΟΛΗΨΗΣ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΕΦΑΡΜΟΣΟΥΜΕ;

Του Γεωργίου Μωραΐτη Γενικού Οικογενειακού Ιατρού

ε έξαρση και φέτος ο σταφυλόκοκκος....Ποιος από εμάς δεν διάβασε ή δεν άκουσε την παραπάνω φράση!!!! Η πιο πολυσυζητημένη νόσος ''εισέβαλε'' με μεγάλη ευκολία το φετινό καλοκαίρι και όχι μόνο στις ζωές μικρών και μεγάλων. Ας ενημερώσουμε για τα συμπτώματα τη θεραπεία αλλά και τις βασικές αρχές πρόληψης.

Ο σταφυλόκοκκος είναι ένα ομώνυμο βακτηρίδιο με

30 είδη αυτού, αλλά το πιο γνωστό σε αναφορές είναι staphylococcus aureus - Χρυσιζων σταφυλόκοκκος. Οι δερματικές βλάβες και μολύνσεις στα παιδιά, αλλά και στους ενήλικες είναι το κύριο σύμπτωμα. Ο καθένας από μας μπορεί να προσβληθεί και να νοσήσει από σταφυλόκοκκο, αλλά υπάρχουν και ορισμένες συνθήκες που θέτουν κάποιες ομάδες ανθρώπων σε μεγαλύτερο κίνδυνο όπως: l Νεογέννητα l Ασθενείς με εξασθενημένο ανοσοποιητικό ή σε καταστολή l Εγκυμοσύνη ή γυναίκες σε λοχεία l Διαβήτης και διαφορές αγγειακές παθήσεις l Xχειρουργημένοι ασθενείς l Κακοήθειες Τα συμπτώματα της νόσου είναι εμφανή από τις πρώτες μέρες προσβολής. Αναφορικά για να μπορεί να γίνει κατανοητό σε όλους, τα συμπτώματα είναι ήπιας εμφάνισης ή σοβαρής ανάλογα με την έκταση: l Ερυθρότητα-κνησμός περιοχής l Οίδημα στη πάσχουσα περιοχή l Επώδυνο κατά την επαφή l Αυξημένη θερμοκρασία περιοχής l Εμφάνιση πύου είναι συνήθης. Κάθε πληγή του δέρματος ή έλκος που έχει αυτά τα συμπτώματα μπορεί να μολυνθεί. Εάν η μόλυνση εξαπλωθεί, ο ασθενής μπορεί να αναπτύξει πυρετό, μερικές φορές με ρίγη και εφίδρωση. Οι κυριότεροι τύποι δερματικών μολύνσεων είναι: l το μολυσματικό κηρίο, μια επιφανειακή σταφυλοκοκκική λοίμωξη του δέρματος (η συχνότερη όλων),

l η κυτταρίτιδα, λοίμωξη που φτάνει πιο βαθιά έως και το χόριο που βρίσκεται κάτω από το δέρμα μας, l η θυλακίτιδα, που είναι η επιφανειακή φλεγμονή του θυλάκου των τριχών και l ο δοθιήνας που είναι η βαθύτερη φλεγμονή του θυλάκου των τριχών, και μπορεί να οδηγήσει στο σχηματισμό αποστήματος. Όπως τόσες φορές έχω αναφέρει η άμεση διάγνωση και εκτίμηση των συμπτωμάτων καθώς και η άμεση αντιμετώπιση μπορεί να περιορίσει τις βλάβες του δέρματος καθώς και την περαιτέρω επέκταση της λοίμωξης. Η θεραπεία περιλαμβάνει χορήγηση κατάλληλων αντιβιοτικών (που ο κάθε ιατρός έχει στην φαρέτρα του). Χρήση τοπικής αντιβιοτικής αλοιφής ή και λήψη αντιβιοτικών από το στόμα, κατά την κρίση πάντα του κλινικού ιατρού που εκτιμά τη βαρύτητα της κλινικής εικόνας. Σε μεγάλη έκταση βλάβης του δέρματος ή σε περιπτώσεις που η θεραπευτική αγωγή δεν βοηθά στην υποχώρηση των συμπτωμάτων κρίνετε αναγκαία η καλλιέργεια υλικού βλάβης και αντιβιόγραμμα για πιο στοχευμένη θεραπευτική αντιμετώπιση. Το δασολογικό σχήμα καθορίζετε πάντα από τον ιατρό και δεν λαμβάνουμε μόνη μας αντιβιοτικές θεραπείες, για τον λόγο ανθεκτικότητας που μπορούμε να δημιουργήσουμε. Μέτρα πρόληψης l Πλύσιμο των χεριών ΠΑΝΤΑ με σαπούνι και νερό: l πριν και μετά την επαφή με τραυματισμένο μολυσμένο δέρμα, l πριν και μετά την επαφή με μολυσμένη επιφάνεια, l μετά την τουαλέτα, l μετά το φύσημα της μύτης,

l πριν την προετοιμασία του φαγητού, l μετά την επαφή με κατοικίδια ζώα. l Κάλυψη των τραυματισμένων περιοχών με στεγνή γάζα και επίδεσμο, εφόσον υπάρχει εκροή πύου, l Αποφυγή χρήσης των ίδιων κλινοσκεπασμάτων, πετσετών και προσωπικών αντικειμένων που έχουν μολυνθεί από σταφυλόκοκκο, από περισσότερα του ενός πρόσωπα, l Αποφυγή της προετοιμασίας και του σερβιρίσματος του φαγητού από πρόσωπα που έχουν σταφυλοκοκκική δερματική μόλυνση. l Τα νύχια να είναι καθαρά και κομμένα l Να αποφεύγεται η στενή επαφή με άλλα παιδάκια που έχουν ανοικτές πληγές l Πλένουμε τα ρούχα γενικά σε πιο υψηλές θερμοκρασίες. Αξίζει να σημειωθεί ότι μπορεί να γίνει επανεμφάνιση των συμπτωμάτων σε περίπτωση που δεν εφαρμόζουμε τους κανόνες υγιεινής, σε περίπτωση που κάποιο άλλο μέλος του στενού περιβάλλοντος δεν έχει λάβει σωστή φαρμακευτική αγωγή και είναι φορέας της λοίμωξης ή το δασολογικό σχήμα φαρμακευτικής αγωγής που έλαβε ήταν ελλιπές και δεν έγινε εκρίζωση της αιτίας.

10 / ΠΕΡΙ ΥΓΕΙΑΣ

ΤΑΧΥΔΡΟΜΟΣ

Οιδήματα κάτω άκρων 2. ΛΕΜΦΙΚΑ ΟΙΔΗΜΑΤΑ

Του ΙΣΑΑΚ ΤΟΠΑΛΙΔΗ ΙΑΤΡΟΥ ΕΙΔΙΚΟΥ ΠΑΘΟΛΟΓΟΥ ΕΠΙΜΕΛΗΤΗ ΑΓΓΕΙΟΛΟΓΙΚΗΣ ΚΛΙΝΙΚΗΣ ΠΑΝ/ΜΙΟΥ ΕΣΣΕΝ ΓΕΡΜΑΝΙΑΣ ΜΕΛΟΥΣ ΕΛ/ΚΗΣ ΚΑΙ ΓΕΡΜ/ΚΗΣ ΦΛΕΒΟΛΟΓΙΚΗΣ ΑΓΓΕΙΟΛΟΓΙΚΗΣ ΕΤΑΙΡΕΙΑΣ

Αυτά είναι σπάνια πρωτογενή από κάποια πάθηση των μικρών λεμφαγγείων .Πιο συχνά είναι μαζί με παχυσαρκία ως σε ΛΙΠΟΟΙΔΗΜΑΤΑ . Εδώ η Διάγνωση γίνεται επίσης στα πλαίσια της εξέτασης με το Τρίπλεξ δια αποκλεισμού . Η Θεραπεία είναι συνδυασμός από χρήση Κάλτσας , λεμφοτονικών φαρμάκων , λεμφομασάζ και αδυνάτισμα .Συχνά έχουμε και στα άνω άκρα μετά από Χειρουργείο Μαστού .(φωτό πριν και μετά θεραπεία )

3. ΜΕΤΑΤΡΑΥΜΑΤΙΚΑ και ΦΛΕΓΜΟΝΩΔΗ ΟΙΔΗΜΑΤΑ

ιδήματα στα κάτω ΄Άκρα είναι πάρα πολύ συχνά και δημιουργούν γρήγορα φόβο και ανησυχία στον Ασθενή ! Οι σημαντικότερες κατηγορίες είναι

1. Φλεβολογικά Οιδήματα Αυτά οφείλονται σε Χρόνια Φλεβική Ανεπάρκεια οπότε είναι χρόνια και το πόδι έχει εμφανώς κιρσούς και ευρυαγγείες η και μελάχρωση σε προχωρημένα στάδια . Υπάρχουν όμως και ξαφνικά οιδήματα σε ένα πόδι με ΠΟΝΟ και δυσκολία στη βάδιση συνήθως μετά από κάποιο Χειρουργείο ,ταξίδι με Αεροπλάνο που οφείλονται σε ΕΠΙΠΟΛΗΣ η ΕΝ τω ΒΑΘΗ ΘΡΟΜΒΩΣΗ Εδώ πρέπει άμεσα να γίνει ΑΓΓΕΙΟΛΟΓΙΚΟΣ ΕΛΕΓΧΟΣ με ΤΡΙΠΛΕΞ των Αγγείων κάτω άκρων για να γίνει άμεσα θεραπεία με αντιπηκτικά

Μετά από ένα διάστρεμμα η πιο σοβαρά μετά από Κάταγμα η Χειρουργείο στα Οστά έχουμε για αρκετό καιρό οίδημα στο άκρο που αφορά. Συχνά υπάρχει και ΑΙΜΑΤΩΜΑ στην περιοχή ως αιτία του πρηξίματος. Εδώ στα πλαίσια της εξέτασης με το Τρίπλεξ δια αποκλεισμού και από το Ιστορικό γίνεται η Διάγνωση .Η θεραπεία είναι ΔΙΑΚΟΠΗ αντιπηκτικών !!!! (αν λαμβάνονται) και θεραπεία του αιματώματος με αντιφλεγμονώδη .

4. ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΑ ΟΙΔΗΜΑΤΑ Συχνά όμως είναι και τα Φαρμακευτικά Οιδήματα συνήθως λόγω Φαρμάκων για την Υπέρταση ( Νιφεδιπίνη Αμλοδιπίνη, Φελοδιπίνη, Μανυδιπίνη, Νιτρεδιπίνη κλπ) όπως επίσης και Φάρμακα για τη Ν. Πάρκινσον κα η χρήση Κορτιζόνης για μεγάλη διάρκεια .

5. ΚΑΡΔΙΟΛΟΓΙΚΑ ΟΙΔΗΜΑΤΑ Εδώ έχουμε συνήθως γνωστό Ιστορικό καρδιοπάθειας και συνοδεύονται από δύσπνοια κόπωσης , νυκτουρία ,ταχυκαρδία . Η Διάγνωση γίνεται από την κλινική εξέταση με Υπέρηχο Καρδιάς , Ακτινογραφία Θώρακος και δια αποκλεισμού στην εξέταση με το Τρίπλεξ στα κάτω άκρα .

Τενοντίτιδα του ώμου Του Γεώργιου Βαβέτση Ορθοπεδικού - Χειρουργού

Η άρθρωση του ώμου Τα οστά που αποτελούν τον ώμο είναι τρία: η κλείδα, η ωμοπλάτη και το βραχιόνιο οστό. Τα οστά αυτά μεταξύ τους σχηματίζουν 2 βασικές αρθρώσεις. * ακρωμιοκλειδική άρθρωση (μεταξύ της κλείδας και της ωμοπλάτης) και * γληνοβραχιόνια άρθρωση (μεταξύ βραχιονίου οστού και ωμοπλάτης) Υπάρχουν επίσης μια σειρά από μύες, συνδέσμους και τένοντες γύρω από τον ώμο. Ένα ακόμα βασικό στοιχείο της ανατομίας του ώμου είναι το στροφικό πέταλο (rotator cuff). Αυτό αποτελείτε από τους τέσσερις τένοντες των μυών του στροφικού πετάλου που ενώνονται για να σχηματίσουν ένα μεγαλύτερο τένοντα, τον τένοντα του στροφικού πετάλου. Αυτός ο τένοντας ενώνεται με την κεφαλή του βραχιονίου. Όλα τα πιο πάνω συμβάλουν στη σταθεροποίηση της άρθρωσης του ώμου και επίσης βοηθούν στην κίνηση του ώμου.

Τι είναι η τενοντίτιδα του ώμου; Είναι η φλεγμονή και ο ερεθισμός των τενόντων του στροφικού πετάλου. Συνήθως υπάρχει ιστορικό

πρόσφατης υπερβολικής χρήσης του ώμου ενώ η εμφάνιση του πόνου είναι αιφνίδια (οξεία). Πιο συχνά συμβαίνει σε αθλητές που χρησιμοποιούν τα χέρια τους πάνω από το κεφάλι (ρίπτες, αθλητές μπάσκετ, handball, volley). Το ίδιο συχνά, ίσως και σε μεγαλύτερη συχνότητα συμβαίνει σε μη αθλητές ύστερα από ανύψωση βάρους ή σε επαναλαμβανόμενες κινήσεις με το χέρι πάνω από το κεφάλι (πχ. ‘’ξεσκόνισμα’’). Μια άλλη εξίσου συχνή τενοντίτιδα είναι η ασβεστοποιός τενοντίτιδα. Στην περίπτωση αυτή η βλάβη είναι χρόνια και το χαρακτηριστικό της είναι πως υπάρχουν απασβεστώσεις (‘’άλατα’’) στον τένοντα του στροφικού πετάλου. Οι απασβεστώσεις αυτές είναι το αποτέλεσμα μιας χρόνιας φλεγμονής.

Πόσο συχνή είναι η τενοντίτιδα του στροφικού πετάλου; Είναι η πιο συχνή πάθηση του ώμου. Ακριβή στοιχεία δεν υπάρχουν γιατί πολλοί από τους ασθενείς δεν προσέρχονται στον ιατρό, ενώ άλλοι προσέρχονται με ρήξη του στροφικού πετάλου που μπορεί να είναι το τελικό αποτέλεσμα πολλών ατελώς θεραπευμένων επεισοδίων τενοντίτιδας.

Ποια τα συμπτώματα της τενοντίτιδας του ώμου; Φυσικά το πιο συχνό είναι ο πόνος. Αυτός έχει αιφνίδια έναρξη και συνοδεύεται από επώδυνη κίνηση του ώμου. Έχουμε επώδυνη κίνηση ειδικά όταν χρησιμοποιούμε το χέρι μας πάνω από το επίπεδο του ώμου. Έτσι απλές καθημερινές δραστηριότητες όπως το χτένισμα ή το λούσιμο γίνονται αδύνατες να εκτελεστούν από τον ασθενή. Επί-

6. ΝΕΦΡΟΛΟΓΙΚΑ ΟΙΔΗΜΑΤΑ Είτε σε Οξεία είτε σε Χρόνια Νεφρική Ανεπάρκεια έχουμε Πρωτεινουρία , Οιδήματα κάτω Άκρων και μικροβιολογικά αύξηση της Κρεατινίνης και Ουρίας στο Αίμα .Συχνά έχουμε και Αύξηση της Πίεσης και Οιδήματα στα Μάτια . Εδώ η Θεραπεία θα γίνει με την καθοδήγηση του Νεφρολόγου.

7. ΡΕΥΜΑΤΟΛΟΓΙΚΑ και ΑΙΜΑΤΟΛΟΓΙΚΑ ΟΙΔΗΜΑΤΑ Οι περισσότερες Ρευματολογικές και Αιματολογικές ασθένειες κάνουν Οιδήματα .Επίσης σε Υπερουριχαιμία έχουμε στο μεγάλο δάκτυλο του ποδιού ξαφνικά οίδημα και πόνο . Και εδώ η διάγνωση γίνεται από τον Ιατρό με την κλινική Εικόνα , το Ιστορικό και δια αποκλεισμού με τον Υπέρηχο Τρίπλεξ και εξετάσεις αίματος

ΠΩΣ ΓΙΝΕΤΑΙ Η ΔΙΑΓΝΩΣΗ Μπορούμε λοιπόν να πούμε πως σε περίπτωση Οιδημάτων στα κάτω Άκρα με το Ιστορικό , την Κλινική εξέταση , Υπέρηχο Τρίπλεξ κάτω άκρων και Αιματολογικές εξετάσεις μπορούμε πολύ γρήγορα να κάνουμε Διαφορική Διάγνωση της αιτίας και να προχωρήσουμε στην άμεση θεραπεία . Η συνεργασία του Αγγειολόγου με τις άλλες ειδικότητες μπορεί πάντα να δώσει τεκμηριωμένη απάντηση σε κάθε περιστατικό.Σε κάθε περίπτωση πρέπει να γίνει ένας ειδικός ΑΓΓΕΙΟΛΟΓΙΚΌΣ και ΦΛΕΒΟΛΟΓΙΚΟΣ έλεγχος με Έγχρωμο Υπερηχογράφημα ΤΡΙΠΛΕΞ των Αγγείων Κάτω Άκρων .

σης υπάρχει πόνος, αλλά σε μικρότερη ένταση και σε κινήσεις κάτω από το επίπεδο του ώμου (πχ γράψιμο, χρήση υπολογιστή). Τέλος ο πόνος γίνετε πιο βασανιστικός την νύχτα και πολλοί ασθενείς αδυνατούν να κοιμηθούν.

Διάγνωση της τενοντίτιδας Η διάγνωση βασίζεται στο ιστορικό, την κλινική εξέταση και τις απεικονιστικές μεθόδους. Στο ιστορικό βρίσκουμε στοιχεία για την φύση του πόνου, την έναρξη και ένταση του, όπως και τι τον επιδεινώνει. Η κλινική εξέταση ουσιαστικά ξεχωρίζει την τενοντίτιδα από κάποια άλλη πιο σοβαρή βλάβη. Συνήθως υπάρχει επώδυνο τόξο κίνησης, δηλαδή καθώς ο ασθενής σηκώνει το χέρι του προς τα έξω, μεταξύ των 70ο -120ο αναπαράγεται μέγιστα ο πόνος. Εκτός βέβαια από αυτό το τεστ υπάρχουν και άλλα πολλά (περίπου 80 καταγεγραμμένα) που κάποια από αυτά βοηθούν τον ορθοπεδικό να καταλάβει την διάκριση της τενοντίτιδας από άλλη παθολογία. Τέλος στις απεικονιστικές μεθόδους χρησιμοποιούμε την απλή ακτινογραφία, τον υπέρηχο και την μαγνητική τομογραφία. Οι απλή ακτινογραφία βοηθά στο να βρούμε κυρίως την ασβεστοποιό τενοντίτιδα. Οι άλλες δύο μέθοδοι χρησιμεύουν μόνο εάν δεν είναι σίγουρος ο ιατρός για την διάγνωση του και αναζητά και άλλες πιθανές αιτίες πόνου στον ώμο.

Γιατί θα πρέπει να επισκεφτώ ορθοπεδικό για μια «απλή» τενοντίτιδα; Η απάντηση είναι απλή: γιατί ίσως να μην είναι ‘’απλή’’ και κυρίως να μην είναι τενοντίτιδά. Πολλές παθήσεις του ώμου μιμούνται την τενοντίτιδα του στροφικού πετάλου και πολλές από αυτές είναι και πολύ πιο επικίνδυνες εάν παραμείνουν χωρίς

θεραπεία. Τέτοιες παθήσεις είναι για παράδειγμα η αυχενική ριζαλγία, η οστεοαρθρίτιδα της ακρωμιοκλειδικής, η υπακρωμιακή θυλακίτιδα, η τενοντοπάθεια του δικεφάλου, η ρήξη του στροφικού πετάλου και του επιχείλιου χόνδρου και συμφυτική θυλακίτιδα (παγωμένος ώμος). Πολλές από αυτές τις παθήσεις είναι ‘’υποψήφιες’’ για χειρουργική επέμβαση εάν αφεθούν χωρίς την κατάλληλη θεραπεία, ενώ στην περίπτωση της ρήξης του στροφικού πετάλου η αρθροσκοπική επέμβαση μπορεί να είναι η πρώτη επιλογή σε πολλές περιπτώσεις.

Τι θεραπευτικές επιλογές υπάρχουν; Στην οξεία φάση χρησιμοποιούμε κρυοθεραπεία, τοποθετούμε το άκρο σε θέση ανάπαυσης (σε φάκελο-ανάρτηση αντιβραχίου) ενώ κατά περίπτωση ασθενή χορηγούμε αναλγητικά η μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα. Επίσης η φυσικοθεραπεία έχει πολύ καλό αποτέλεσμα. Σε ορισμένες περιπτώσεις ενδοαρθρικές ενέσεις στεροειδών ή λιπαντικών κολλαγόνων χρησιμοποιούνται από πολλούς ορθοπεδικούς. Τελευταία η χρήση PRP’S(παράγοντα ενεργοποίησης των αιμοπεταλίων) ειδικά στις ΗΠΑ κερδίζει τεράστια απήχηση. Στην περίπτωση της ασβεστοποιού τενοντίτιδας η χρήση κρουστικού υπέρηχου (Shockwaves) θεωρείται ίσως η πιο σωστή συντηρητική επιλογή. Η συνολική θεραπεία κρατά από μερικές μέρες έως και 2-3 μήνες ανάλογα την περίπτωση και τον βαθμό της βλάβης, ενώ στην περίπτωση προχωρημένης νόσου με ρήξη του τένοντα πιθανό να καταλήξουμε σε αρθροσκοπική επέμβαση. Έτσι λοιπόν γίνετε κατανοητό ότι δεν είναι μια εύκολη θεραπευτική πράξη και πολύ περισσότερο ότι χρειάζεται καλή επικοινωνία ασθενή-ιατρού για να έχουμε ένα ολοκληρωμένο αποτέλεσμα.

ΠΕΡΙ ΥΓΕΙΑΣ / 11

ΤΑΧΥΔΡΟΜΟΣ

Χρόνιο υποσκληρίδιο αιμάτωμα εγκεφάλου Tου Μπρίζα Στέργιου, MD Νευροχειρουργού Επιστημονικά Υπεύθυνου Νευροχειρουργικού Τμήματος, ΙΑΣΩ Θεσσαλίας

α αιματώματα του εγκεφάλου διακρίνονται σε δύο μεγάλες κατηγορίες α)τα αιματώματα που βρίσκονται μέσα στο εγκεφαλικό παρέγχυμα και β) τα αιματώματα που βρίσκονται έξω από το εγκεφαλικό παρέγχυμα.

Τα εξωπαρεγχυματικά αιματώματα διακρίνονται στα υποσκληρίδια και στα επισκληρίδια. Τα υποσκληρίδια αιματώματα που είναι και η πλειονότητα των περιπτώσεων αφορούν κυρίως α) ασθενείς μετά από βαριά κρανιοεγκεφαλική κάκωση (οξύ υποσκληρίδιο) και β) ασθενείς άνω

Χρόνιο υποσκληρίδιο αιμάτωμα με έντονα πιεστικά φαινόμενα επί του εγκεφάλου

Αφαίρεση του υποσκληρίδιου αιματώματος με τοπική αναισθησία των 60 ετών και μπορούν να συμβούν μετά από μικρή κάκωση σε συνδυασμό με την λήψη αντιπηκτικών φαρμάκων που λαμβάνει ο ασθενής για άλλες παθήσεις (χρόνιο υποσκληρίδιο). Παρατηρείται μετά από ένα μήνα από την κάκωση και γι’ αυτό ονομάζεται χρόνιο υποσκληρίδιο αιμάτωμα. Γι’ αυτό τον λόγο θα πρέπει να διενεργείται αξονική τομογρφία εγκεφάλου όχι άμεσα μετά την κάκωση αλλά όταν υπάρχουν συμπτώ-

ματα που επιμένουν ένα μήνα αργότερα. Το αιμάτωμα ονομάζεται υποσκληρίδιο όταν η συλλογή του αίματος γίνεται εσωτερικά της σκληράς μήνιγγος του εγκεφάλου αλλά εξωτερικά του εγκεφάλου. Τη στιγμή της κάκωσης αυτό που προκαλεί και την έναρξη δημιουργίας του υποσκληρίδιου αιματώματος είναι η διακίνηση (κίνηση) του εγκεφάλου στο εσωτερικό του κρανίου. Το αποτέλεσμα είναι να αιμορραγήσουν μικρές φλέβες που ενώνουν τον φλοιό του εγκεφάλου με την σκληρά μήνιγγα (bridging vein). Η φυσική πορεία των χρόνιων υποσκληριδίων αιματωμάτων είναι να αυξάνονται σε μέγεθος και να αρχίσουν να έχουν πιεστικά φαινόμενα επί του εγκεφάλου. Η αύξηση του χρόνιου υποσκληρίδιου αιματώματος είναι μία εξελικτική διαδικασία και οφείλεται κυρίως στην προσρόφηση υγρού από το αιμάτωμα και στην δημιουργία εντός του αιματώματος μεμβρανών από νεόπλαστα αγγεία που είναι εύθρυπτα και επαναιμορραγούν. Δηλαδή υπάρχει μία συνεχής διαδικασία δημιουργίας μικροαιμορραγιών και προσρόφησης υγρού. Η κλινική εικόνα που συνήθως παρατηρείται είναι πρωταρχικά η επίμονη κεφαλαλγία, οι διαταραχές μνήμης και σύγχυση που σε συσχέτιση με την προηγηθείσα κάκωση προ μηνός θα πρέπει να θέτει πάντοτε την υπόνοια δημιουργίας χρόνιου υποσκληριδίου αιματώματος. Όταν δεν αντιμετωπιστεί εγκαίρως αυξάνεται περισσότερο σε μέγεθος με αποτέλεσμα να πιέζει τον εγκέφαλο προς το αντίθετο ημισφαίριο. Πολλές φορές λόγω της ηλικίας του ασθενούς τα συμπτώματα δικαιολογούνται χωρίς να δοθεί η απαραίτητη προσοχή. Έτσι, η κλινική εικόνα επιδεινώνεται και παρατηρούνται διαταραχές ομιλίας, αδυναμία ή παράλυση στο άνω ή κάτω άκρο

από την μία πλευρά ή και αμφοτερόπλευρα. Εάν και πάλι δεν αντιμετωπιστεί το αιμάτωμα, οδηγεί τον ασθενή σε κώμα και τελικά σε θάνατο. Η αντιμετώπιση των χρόνιων υποσκληριδίων αιματωμάτων που αφορούν και την πλειοψηφία των αιματωμάτων γίνεται με την παροχέτευση τους με μία πολύ μικρή επέμβαση (κρανιοανάτρηση). Κατά καιρούς εφαρμόστηκαν και άλλες τεχνικές αφαίρεσης του χρόνιου υποσκληρίδιου αιματώματος αλλά χωρίς να υπάρξει σημαντική διαφορά στην ανάρρωση του ασθενούς. Το χρόνιο υποσκληρίδιο αιμάτωμα αφορά ασθενείς μεγαλύτερης ηλικίας οι οποίοι έχουν και άλλα συνοδά προβλήματα (καρδιοαγγειακά, αναπνευστικά κ.α.) γι’ αυτό και η χορήγηση γενικής (ολικής) αναισθησίας αποτελεί μεγάλη καταπόνηση για τον οργανισμό. Πλέον η επέμβαση γίνεται πάντοτε με τοπική αναισθησία αφού είναι εφικτή η πλήρης αφαίρεση του αιματώματος χωρίς γενική αναισθησία και χωρίς επιβάρυνση του ασθενούς. Επίσης ανεξαρτήτως μεγέθους του αιματώματος δεν αλλάζει η χειρουργική τεχνική. Στην κλινική μας (Νευροχειρουργικό Τμήμα ‘ΙΑΣΩ Θεσσαλίας’) η αντιμετώπιση παθήσεων όπως το χρόνιο υποσκληρίδιο αιμάτωμα αποτελεί μία απλή διαδικασία χωρίς επιβάρυνση του ασθενούς από μεγάλες και πολύωρες επεμβάσεις και κυρίως χωρίς την χορήγηση γενικής (ολικής) αναισθησία. Η ανάρρωση του ασθενούς είναι άμεση με κινητοποίηση εντός 24 ωρών και επιστρέφει στην οικία του περιπατιτικός. Για όλους τους λόγους που αναφέρθηκαν θα πρέπει να γίνεται έγκαιρη διάγωση και αντιμετώπιση του χρόνιου υποσκληρίδιου αιματώματος αφού, η θεραπεία του, απαιτεί μόνο μία απλή νευροχειρουργική επέμβαση.

Δομές και παρεχόμενες υπηρεσίες της μονάδας αντιμετώπισης νόσου ALZHEIMER κοινωνικών δεξιοτήτων των ασθενών.

● Την εκπαίδευση και παροχή βοήθειας στους

Tης Σουσουρή Μαγδαληνής Κοιν. λειτουργούΕπιστημονικά Υπεύθυνης της Μ.Α.Ν.Α.

νόσος Alzheimer και οι άλλες μορφές άνοιας έχουν ολοένα και μεγαλύτερο αντίκτυπο στην κοινωνία μας, η οποία γηράσκει. Η νόσος επηρεάζει όχι μόνο τους ασθενείς, αλλά και τις οικογένειές τους.

Για το λόγο αυτό δημιουργήθηκαν δομές με στόχους: ● Την διασφάλιση της ποιότητας ζωής των ανοικών ασθενών και των φροντιστών τους. ● Την διατήρηση της αυτονομίας, της ικανότητας αυτοφροντίδας, των ικανοτήτων και των

φροντιστές προκειμένου να μειωθεί το κοινωνικό, συναισθηματικό και οικονομικό κόστος από την μακρόχρονη φροντίδα. ● Την επιμόρφωση του γενικού πληθυσμού ώστε να εξοικειωθεί με το πρόβλημα. ● Την υπεράσπιση των ατομικών και κοινωνικών δικαιωμάτων των ασθενών. Στον Βόλο από το 2005 λειτουργεί η Μ.Α.Ν.Α. και απευθύνεται σε ασθενείς με Α.Τ.Α. αλλά και στις οικογένειές τους, παρέχοντας ημερήσια απασχόληση και φιλοξενία στους ασθενείς καθώς και ενημέρωση και στήριξη στους φροντιστές τους. Το προσωπικό που εργάζεται περιλαμβάνει τις ειδικότητες: νευρολόγος, παθολόγος, ενδοκρινολόγος, ψυχολόγος, κοιν. Λειτουργός, νοσηλευτές, φυσικοθεραπευτής κ.α. Οι δομές που περιλαμβάνει η Μ.Α.Ν.Α. διαμέσου των οποίων παρέχει τις υπηρεσίες της είναι: ΚΕΝΤΡΟ ΗΜΕΡΑΣ Λειτουργεί από τις 08:00 π.μ. έως τις 16:00 μ.μ. και έχει ως στόχο την απασχόληση των ασθενών μέσα από δημιουργικές δραστηριότητες, την ψυχαγωγία τους μέσα από μουσικοχορευτικά δρώμενα και εκδρομές και την εξάσκηση των γνωστικών λειτουργιών τους (μνήμη, λόγο, μάθηση, προσοχή, κρίση και συγκέντρωση) διαμέσου ατομικών και ομαδικών προγραμμάτων γνωστικής παρέμβασης.

Η συμμετοχή στο Κ.Η., στοχεύει: - Στην παροχή εξειδικευμένης φροντίδας. - Στην ανακούφιση των φροντιστών από το βάρος της συνεχούς φροντίδας των ασθενών τους, ώστε να έχουν προσωπική και κοινωνική ζωή. ΟΙΚΟΤΡΟΦΕΙΟ Παρέχεται φιλοξενία 24ώρου βάσεως, 7 ημέρες την εβδομάδα, βραχείας διάρκειας, σε ανοϊκούς ασθενείς, προκειμένου να ξεκουραστούν οι φροντιστές και να αποφορτιστούν συναισθηματικά από την επίπονη σε σωματικό και ψυχικό επίπεδο κόπωση. Η διαμονή στο οικοτροφείο δεν έχει μόνιμο χαρακτήρα, αλλά στοχεύει: Στην παροχή εξειδικευμένης φροντίδας, στην προσωρινή ανακούφιση των φροντιστών του ασθενούς από το βάρος της συνεχούς φροντίδας. ΜΟΝΑΔΑ ΣΤΗΡΙΞΗΣ ΤΗΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΣ Η Μονάδα Στήριξης της Οικογένειας (Μ.Σ.Ο.), παρέχει τις υπηρεσίες της: -Σε καταγεγραμμένους ασθενείς στα αρχεία της, που βρίσκονται μέσα στα όρια του Δήμου, όπως και σε κοντινούς Δήμους αλλά οι ασθενείς είναι κλινήρεις και δεν μπορούν να προσέλθουν για συμμετοχή ή φιλοξενία στις δομές του Κ.Η. ή του οικοτροφείου -Σε ασθενείς που ζουν σε απομακρυσμένες περιοχές και η γεωγραφική τους έκταση δυσχεραίνει την πρόσβασή τους στην Μ.Α.Ν.Α.

Η Μονάδα Στήριξης της Οικογένειας στοχεύει:

● Στην καταγραφή νέων περιστατικών άνοιας ● Στην κατ΄ οίκον παρέμβαση, νοσηλεία και πα-

ρακολούθηση της φαρμακευτικής αγωγής για την αντιμετώπιση των συμπτωμάτων της νόσου ● Στην βοήθεια και στήριξη του ασθενούς αλλά και στην συμβουλευτική-υποστηρικτική παρέμβαση στην οικογένεια του για την αντιμετώπιση πρακτικών του αναγκών και προβλημάτων. ● Στην καταπολέμηση του κοινωνικού στίγματος, μέσω της ενημέρωσης της κοινότητας ● Βοήθεια σε νομικά και οικονομικά θέματα «Το δικαίωμα στη ζωή και στην ποιότητα ζωής, απαιτεί βαθιές αλλαγές στο πως οι κοινωνίες βλέπουν τους ηλικιωμένους. Ο τρόπος που οι κοινωνίες αυτό-οργανώνονται για να φροντίσουν τους ηλικιωμένους είναι ένας καλός δείκτης του πόσο σέβονται την ανθρώπινη αξιοπρέπεια».

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΝΟΣΟΥ ΑΛΤΣΧΑΪΜΕΡ ΚΑΙ ΣΥΓΓΕΝΩΝ ΔΙΑΤΑΡΑΧΩΝ ΒΟΛΟΥ ΜΟΝΑΔΑ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗΣ ΝΟΣΟΥ ΑΛΤΣΧΑΙΜΕΡ Τοπάλη 7 - Βόλος Τ.Κ. 38221 Τηλ. : 24210 31227/87267 Fax : 24210 31227 e-mail: alzheimervolos@gmail.com

12 / ΠΕΡΙ ΥΓΕΙΑΣ

ΤΑΧΥΔΡΟΜΟΣ

Παιδική Βαρηκοΐα - Αναγκαίες Νεογνικές Εξετάσεις Του Χολέβα Κωνσταντίνου, Ακοοπροθετιστή Κέντρου Ακοής Βόλου Earplus

την Ελλάδα, κάθε χρόνο, 1-2 παιδιά στα 1000 γεννιέται με σοβαρή αμφοτερόπλευρη βαρηκοΐα (πρακτικά κώφωση) και πολύ περισσότερα με μεγάλου βαθμού βαρηκοΐα. Ο επιπολασμός της βαρηκοΐας είναι ακόμη μεγαλύτερος σε μεγαλύτερα παιδιά, καθώς πολλές επίκτητες αλλά και κληρονομικές βαρηκοΐες προστίθενται με την πάροδο του χρόνου.

Στην έγκαιρη και αποτελεσματική αντιμετώπιση του προβλήματος είναι πολύ σημαντικός ο καθολικός νεογνικός έλεγχος ακοής (ΚΝΕΑ) πρώτα, και ο ρόλος της οικογένειας στην συνέχεια. Ο ΚΝΕΑ (screening test) είναι μία γρήγορη, ασφαλής, ελεύθερη επιπλοκών και αρκετά αξιόπιστη διαδικασία. Διενεργείται πριν την έξοδο του νεογέννητου από το μαιευτήριο. Βασικοί λόγοι είναι η αποφυγή της ταλαιπωρίας του νεογέννητου και των γονέων αλλά και το γεγονός ότι όσο νωρίτερα τεθεί η υποψία της ύπαρξης βαρηκοΐας και ολοκληρωθεί ο αναγκαίος έλεγχος, τόσο καλύτερα είναι τα μακροχρόνια αποτελέσματα της αποκατάστασης της βαρηκοΐας. Για τον έλεγχο χρησιμοποιείται μία ειδική συσκευή που ονομάζεται συσκευή ανίχνευσης ωτακουστικών εκπομπών ((OAEs), και μετρούνται σε ποσοστό. Οι εξετάσεις συνεχίζονται με ακουστικά προκλητά δυναμικά (ABR) που είναι μέθοδος πρώτης επιλογής για την διάγνωση της παιδικής βαρηκοΐας από τη γέννηση έως και τα 3-4 χρόνια της ζωής, συνήθως γίνεται με μέθη, διαρκεί 30 λεπτά, και το αποτέλεσμα αποτυπώνεται σε κυματομορφή. Οι δύο αυτές εξετάσεις είναι διαγνωστικές και σε συνεργασία με το τυμπανόγραμμα είμαστε σε θέση να αναγνωρίσουμε την βαρηκοΐα και να συνεχίσουμε στην αντιμετώπισή της.

Συνήθως, προχωρούμε σε εφαρμογή ακουστικών βαρηκοίας και λογοθεραπεία. Η χρήση των ακουστικών έχει αποδειχθεί ότι βοηθά σε όλες τις περιπτώσεις βαρηκοΐας. Η ρύθμιση του ακουστικού βαρηκοΐας θα πρέπει να γίνεται με βάση τις εκλογικές εξετάσεις και τις απαιτήσεις του παιδιού. Ταυτόχρονα όμως θα πρέπει να ενθαρρύνεται η χρήση του για το μεγαλύτερο δυνατό διάστημα της ημέρας. Γενικά συνιστάται η αμφίπλευρη ενίσχυση σε αμφοτερόπλευρες βαρηκοΐες. Τα ακουστικά βαρηκοΐας μπορούν να εφαρμοστούν από την νεογνική ηλικία. Εάν ωστόσο τα αποτελέσματα με τα ακουστικά βαρηκοΐας δεν είναι ικανοποιητικά, τότε η επόμενη ενδεδειγμένη αντιμετώπιση είναι το κοχλιακό εμφύτευμα που αποτελεί σημαντικό επίτευγμα της σύγχρονης ιατρικής. Εδώ, θα πρέπει να τονιστεί, πως για την βέλτιστη ρύθμιση των ακουστικών του παιδιού προχωρούμε σε εξέταση ASSR (Ακουστικά Προκλητά Δυναμικά Συνεχούς Ερεθίσματος ). H μεγάλη του διαφορά με τα ABR είναι το ότι εξετάζονται είναι οι βασικές συχνότητες της κλασικής ακουομετρίας, δηλαδή τα 500, 1000, 2000, και 4000 Hz. Με αυτό τον τρόπο παράγεται ένα διάγραμμα το οποίο προσεγγίζει κατά πολύ το τονικό ακουόγραμμα. Ακουολογικός Έλεγχος ανάλογα με την ηλικία του

παιδιού Σε ηλικία 0 - 6 μηνών : Ακουομετρία συμπεριφοράς Τυμπανομετρία & ηχητικά αντανακλαστικά AABR ή OAEs +/- ABR Σε ηλικία 6 - 36 μηνών : Ακουομετρία οπτικής ενίσχυσης Τυμπανομετρία & ηχητικά αντανακλαστικά AABR ή OAEs +/- ABR Σε ηλικία 3 ετών - 5 ετών : Παιχνιδοακουομετρία Τυμπανομετρία & ηχητικά αντανακλαστικά OAEs ( επί παθολογικών AABR ή ABR ) Σε ηλικία μεγαλύτερης των 5 ετών : Τυμπανομετρία & ηχητικά αντανακλαστικά Ακουόγραμμα Αν καθυστερήσει η διάγνωση το βαρήκοο παιδί δε θα μπορέσει να δεχτεί τα ακουστικά ερεθίσματα που πρέπει ώστε να αναπτύξει λόγο , ομιλία , επικοινωνία στον ίδιο βαθμό με ένα παιδί με φυσιολογική ακοή . Η μελλοντική πνευματική , ψυχική , κοινωνική του θέση και εξέλιξη εξαρτώνται άμεσα από την έγκαιρη αντιμετώπιση. Κλείνοντας, να τονίσω πως, η βαρηκοΐα δεν είναι τόσο σπάνια όσο νομίζουμε, Σαν γονείς πρέπει να διαβάζουμε έγκαιρα τα συμπτώματα, αφήνοντας στην άκρη τις προσωπικές μας αμφιβολίες, για το καλύτερο του παιδιού μας. Σαν επαγγελματίες, είμαστε υπεύθυνοι για την επικοινωνιακή ανάπτυξη του παιδιού, για το ίδιο του το μέλλον. Οφείλουμε να κατανοούμε τις ανάγκες του παιδιού, τις δυσκολίες των γονέων, και να λειτουργούμε υποστηρικτικά και αποτελεσματικά. Τα παιδιά είναι το μέλλον όλων μας, είναι πολύτιμα, και αξίζουν την αμέριστη προσοχή μας.

ΠΕΡΙ ΥΓΕΙΑΣ / 13

ΤΑΧΥΔΡΟΜΟΣ

Πρωτοπορία στο Laser H νέα επαναστατική μέθοδος αποτρίχωσης Soprano ICE ΚΑΙΝΟΤΌΜΟ ΜΗΧΑΝΗΜΑ

Της Δήμητρας Ντάσιου, Ιατρού Δερματολόγου Διευθύντριας Derma Clinic, Επιστημονικού Συνεργάτη Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου: «Α. Συγγρός» Mentor ITMP/ ASDS Επ. Πρόεδρου Ελληνικής Εταιρείας Δερματοχειρουργικής

έχρι στιγμής γνωρίζαμε ότι η αποτρίχωση με laser έχει κάποιους απαράβατους κανόνες και αρκετούς περιορισμούς, που σχετίζονται κυρίως με τον τύπο του δέρματος, την ποιότητα της τρίχας αλλά και την έκθεσή μας στον ήλιο. Με τη νέα πρωτοποριακή συσκευή Soprano ICE δεν θα έχουμε πια περιορισμούς, καθώς φέρνει την επανάσταση στην αποτρίχωση και σπάει κάθε κανόνα.

Το Soprano ICE είναι ένα βραβευμένο σύστημα laser αποτρίχωσης με σοβαρά πλεονεκτήματα: Τεχνολογία Speed (τεχνολογία διοδικού laser): Ιδανική για μεγάλη αποτελεσματικότητα και ταχύτητα κατά τη διάρκεια της συνεδρίας. Πετυχαίνει μεγαλύτερη διείσδυση στην τρίχα και είναι η πλέον κατάλληλη για τους πιο σκουρόχρωμους τύπους δέρματος. Χάρη σε αυτήν την τεχνολογία μπορούμε πλέον να έχουμε τέλειο αποτέλεσμα ανεξάρτητα από τον τύπο του δέρματος και της τρίχας.

ΛΕΙΤΟΥΡΓΊΑ Η συσκευή Soprano ICE ενσωματώνει την αποκλειστική, παγκοσμίως αναγνωρισμένη και πολυβραβευμένη μέθοδο αποτρίχωσης SHR (SuperHairRemoval), η οποία αυξάνει σταδιακά τη θερμοκρασία του δέρματος, μέχρι να φτάσει στο επίπεδο καταστροφής του θύλακα της τρίχας, και δεν επιτρέπει την αναδημιουργία της. Επίσης, παρέχει ακόμα μεγαλύτερη ασφάλεια από τυχόν εγκαύματα και είναι εντελώς

ανώδυνη, καθώς η κεφαλή του laser βρίσκεται σε μόνιμη επαφή με το δέρμα και διαθέτει ειδικό ψυκτικό μηχανισμό. Αξίζει ακόμα να αναφερθεί ότι η τεχνική SHR αποτελεί τη μόνη εγκεκριμένη από τον FDA (Food and Drug Administration) για χρήση και σε μαυρισμένες από τον ήλιο επιδερμίδες.

ΤΑ ΠΛΕΟΝΕΚΤΉΜΑΤΑ Η μέθοδος αποτρίχωσης Soprano ICE είναι αποτελεσματική, ανώδυνη και απόλυτα ασφαλής. Ξεχωρίζει λόγω της μεγαλύτερης ταχύτητάς της,χάρη στη μεγάλη κεφαλή θεραπείας που διαθέτει. Εξασφαλίζει τη δυνατότητα αποτελεσματικής αποτρίχωσης και στις πιο δύσκολες περιοχές, ενώ μετά τη συνεδρία δεν απαιτείται χρόνος αποθεραπείας.

Στοματική αποκατάσταση υπό καταστολή (Μέθη - Sleep Dentistry) ΝΕΑ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ ΣΤΗΝ ΟΔΟΝΤΙΑΤΡΙΚΗ ΣΤΟ ΝΟΜΟ ΜΑΓΝΗΣΙΑΣ Του ΑΝΑΣΤΑΣΙΑΔΗ ΟΡΕΣΤΗ DDS, DT ΧΕΙΡΟΥΡΓΟΥ ΟΔΟΝΤΙΑΤΡΟΥ ΣΥΝΕΡΓΑΤΗ ΤΗΣ ΓΕΝΙΚΗΣ ΚΛΙΝΙΚΗΣ ΑΝΑΣΣΑ, ΣΥΝΕΡΓΑΤΗ ΤΟΥ ΔΙΚΤΥΟΥ DENTAL GROUP

ε ένα μεγάλο ποσοστό ασθενών, στους οποίους για λόγους υγείας είναι αδύνατον να κάνουμε επεμβάσεις στο οδοντιατρείο με τοπική αναισθησία, εφαρμόζουμε την μέθοδο της καταστολής με μέθη και της μικροσκοπικής οδοντιατρικής στην Γενική Κλινική ΑΝΑΣΣΑ.

Οι ασθενείς που μπορούν να υποβληθούν σ’ αυτή τη θεραπεία είναι: ● ασθενείς που λαμβάνουν φαρμακευτική αγωγή

● παιδιά με δυσκολία συνεργασίας ● ΑΜΕΑ ● ασθενείς με κινητικά ή νοητικά προβλήματα ● ασθενείς με ψυχικά νοσήματα ● ασθενείς με έντονο το αντανακλαστικό εμετού ● ασθενείς που υποβάλλονται σε χειρουρ-

γεία εμφυτευμάτων ● ασθενείς που υποβάλλονται σε χειρουργεία εγκλείστων και μη δοντιών ● φοβικοί ασθενείς Η ενδοφλέβια καταστολή (μέθη), αποτελεί μια πολύ ασφαλή μέθοδο κατά την οποία ο ασθενής λαμβάνοντας ειδικά φάρμακα κατά τη διάρκεια της θεραπείας, δεν έχει συνείδηση, δεν αισθάνεται πόνο και μετά το πέρας της δεν έχει καμία ανάμνηση από αυτήν, χωρίς να του γίνεται γενική αναισθησία.Η μέθοδος της μέθης πραγματοποιείται υπό την επίβλεψη εξειδικευμένου αναισθησιολόγου σε νοσοκομειακό περιβάλλον, χωρίς όμως να χρειάζεται η νοσηλεία του ασθενούς στο νοσοκομείο. Μετά το τέλος της θεραπείας οι ασθενείς της κλινικής βρίσκονται σε ένα πρόγραμμα παρακολούθησης και επανελέγχου (follow up), ώστε να εξασφαλίζουμε το θεραπευτικό αποτέλεσμα.