Περι υγειας

2 ΠΕΡΙ ΥΓΕΙΑΣ

ΤΑΧΥΔΡΟΜΟΣ

ΤΑΧΥΔΡΟΜΟΣ

ΠΕΡΙ ΥΓΕΙΑΣ 3

4 ΠΕΡΙ ΥΓΕΙΑΣ

ΤΑΧΥΔΡΟΜΟΣ

ΕΝΔΟΦΛΕΒΙΟ LASER ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΦΛΕΒΙΚΗΣ ΑΝΕΠΑΡΚΕΙΑΣ - ΚΙΡΣΩΝ - ΕΥΡΥΑΓΓΕΙΕΣ

Toυ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ Ν. ΞΗΡΟΜΕΡΙΤΗ* MD, PhD, MSc Aγγειοχειρουργού

✍

Τι εννοούμε με τον όρο φλεβική ανεπάρκεια; Tι ακριβώς είναι οι κιρσοί; Οι κιρσοί δημιουργούνται όταν αυξάνεται η διάμετρος των αιμοφόρων αγγείων τα οποία επαναφέρουν το αίμα στην καρδιά (φλέβες). Πολύ συχνά προσβάλλεται το επιφανειακό (επιπολής) φλεβικό δίκτυο. Για να μπορούν οι φλέβες να επαναφέρουν το αίμα στην καρδιά ακόμα και όταν κάποιος στέκεται όρθιος, διαθέτουν τις φλεβικές βαλβίδες οι οποίες με τη λειτουργία τους επιτρέπουν την αιματική ροή μόνο προς την κατεύθυνση της καρδιάς παρεμποδίζοντας με αυτό τον τρόπο την προς τα κάτω παλινδρόμηση του αίματος. Με τον όρο φλεβική ανεπάρκεια επομένως εννοούμε τη μη σωστή σύγκειση κάποιων από τις βαλβίδες της μεγαλύτερης κυρίως σε μήκος φλέβας του επιπολής φλεβικού δικτύου των ποδιών (μείζων σαφηνής) που ως αποτέλεσμα έχει την παλινδρόμηση του αίματος, συνέπεια της οποίας είναι η δημιουργία κιρσών. Ποια η συχνότητα της πάθησης; (επιδημιολογικά στοιχεία) Υπολογίζεται ότι στις κοινωνίες του δυτικού πολιτισμού περίπου το 70% των γυναικών και το 45% των ανδρών ηλικίας άνω των 60 ετών έχουν ή θα αναπτύξουν κιρσούς κάτω άκρων.

θοδοι δεν μπορούν να εφαρμοστούν. Ο ενδοαυλικός αποκλεισμός με Laser επομένως προσφέρει εκτός από βελτιωμένο αισθητικό αποτέλεσμα, αισθητά μειωμένη ταλαιπωρία των ασθενών και εφαρμογή ακόμη και σε εξωτερικούς ασθενείς. Εξασφαλίζει επίσης γρήγορη επιστροφή στις καθημερινές δραστηριότητες του ατόμου, παράμετρος που μειώνει σημαντικά και το πραγματικό κόστος της μεθόδου.

Αν υπάρχουν, ποιοι είναι οι προδιαθεσικοί παράγοντες ; Ενοχοποιείται κυρίως η κληρονομικότητα, η ηλικία του/της ασθενούς, το φύλο, η παχυσαρκία, η εγκυμοσύνη και η μειωμένη δραστηριότητα του ατόμου. Ποια είναι ακριβώς η κλινική εικόνα; Τα συμπτώματα ποικίλλουν ανάλογα με τη βαρύτητα και το στάδιο της φλεβικής ανεπάρκειας. Η σταδιακά αυξανόμενη με την εξέλιξη της πάθησης παλινδρόμηση του αίματος οδηγεί σε αύξηση της εσωτερικής φλεβικής πίεσης του/της ασθενούς και επομένως σε χρόνια φλεβική συμφόρηση. Πέρα επομένως από την ύπαρξη κιρσών και πιθανού οιδήματος, ο ασθενής μπορεί να υποφέρει από πόνους, να παραπονείται για αίσθημα βάρους, τάσης και καύσο, σε προχωρημένα στάδια να φέρει αλλοιώσεις του δέρματος (μελάγχρωση, ξηρότητα) καθώς και να ταλαιπωρείται από επαναλαμβανόμενες (επιπολής) θρομβοφλεβίτιδες. Η πάθηση αυτή μπορεί δυνητικά να εξαπλωθεί και στο εν τω βάθει φλεβικό σύστημα με συνέπεια μία πιθανή εν τω βάθει φλεβική θρόμβωση η οποία αν δεν αντιμετωπιστεί άμεσα και με την κατάλληλη αντιπηκτική αγωγή μπορεί να οδηγήσει ακόμα και σε πνευμονική εμβολή. Πως τίθεται η ακριβής διάγνωση της πάθησης; Με τη λεπτομερή λήψη ιστορικού, την ταυτόχρονη κλινική εξέταση και τη διενέργεια triplex φλεβών των κάτω άκρων όπου διαπιστώνεται μεταξύ άλλων η παλινδρόμηση του αίματος (reflux) λόγω της ανεπάρκειας των φλεβικών βαλβίδων. Ποιοι είναι οι ενδεδειγμένοι τρόποι θεραπείας/αντιμετώπισης; Οι στόχοι της οποιασδήποτε θεραπευτικής αντιμετώπισης επιλεγεί πρέπει να είναι πάντα οι ακόλουθοι : άριστο αισθητικό αποτέλεσμα έλεγχος των δυσάρεστων ενοχλημάτων αποφυγή της επιδείνωσης δερματικών τροφικών αλλοιώσεων επούλωση των ελκών αν υφίστανται Η συμβατική κλασική χειρουργική των κιρσών των κάτω άκρων (σαφηνεκτομή-stripping) που, ως τεχνική, μονοπωλούσε για πολλά χρόνια την παρεμβατική αντιμετώπιση της φλεβικής ανεπάρκειας, πρόσφατα απειλείται από την επιτυχή εισαγωγή νέων τεχνικών (νεότερες ενδοαυλικές μέθοδοι) που ανήκουν στις ελάχιστα επεμβατι-

Πότε ενδείκνυται η σκληροθεραπεία των κιρσών με αφρό: Μία επιπλέον, υπό προθποθέσεις, δυνατότητα αντιμετώπισης της φλεβικής ανεπάρκειας αποτελεί η σκληροθεραπεία. Πραγματοποιείται έγχυση σκληρυντικής ουσίας, πολύ συχνά χρησιμοποιείται polidocanol (Aethoxysklerol) αναμεμιγμένο με συγκεκριμένη ποσότητα αέρα, στην πάσχουσα φλέβας. Ο εγχυόμενος αφρός ερεθίζει έντονα το φλεβικό τοίχωμα και οδηγεί στη σύμπτυξη και στο οριστικό σφράγισμα του αυλού του διευρυμένου φλεβικού κλάδου. Ενδείκνυται στις ακόλουθες περιπτώσεις : απομονωμένοι επιφανειακοί κιρσοειδείς φλεβικοί κλάδοι υποτροπή κιρσών μετά χειρουργική αντιμετώπιση ιδιαίτερα ελικοειδείς κιρσοί ασθενείς που αρνούνται να χειρουργηθούν κιρσοί συνοδευόμενοι από άτονα φλεβικά έλκη σε ασθενείς με αντένδειξη για χειρουργείο

κές μεθόδους αντιμετώπισης των κιρσών όπως ο ενδοαυλικός αποκλεισμός της ανεπαρκούσας μείζονος σαφηνούς φλέβας με τη χρήση θερμικής ακτινοβολίας Laser Θα μας πείτε λίγα λόγια για τη διαδικασία της θεραπείας με Laser; Γίνεται διαδερμική παρακέντηση της μείζονος σαφηνούς φλέβας υπό υπερηχογραφικό έλεγχο. Ακολούθως προωθείται καθετήρας που φέρει στην κορυφή του την οπτική ίνα Laser κατά μήκος της ανεπαρκούσας φλέβας. Γίνεται εφαρμογή διογκωτικής τοπικής αναισθησίας πέριξ της σαφηνούς φλέβας, καθ’ όλο το μήκος της, που δρα προστατευτικά για τους περιφλεβικούς ιστούς και το δέρμα. Ο καθετήρας Laser αποσύρεται κατά περίπου 2mm μετά από κάθε χορήγηση του ενεργειακού κύματος. Η δέσμη φωτός Laser που διοχετεύεται στον εσωτερικό αυλό της φλέβας οδηγεί στη σύμπτυξη και συρρίκνω-

ση του φλεβικού τοιχώματος με τελικό αποτέλεσμα το ολοκληρωτικό σφράγισμα του αυλού του πάσχοντος φλεβικού στελέχους. Ποια είναι , αν υπάρχουν, τα σημαντικά πλεονεκτήματα του ενδοαυλικού αποκλεισμού με Laser; H ενδοφλεβική εξάλειψη με Laser διενεργείται υπό τοπική αναισθησία και χωρίς τη δημιουργία δερματικών τομών. Η διάρκειά της κυμαίνεται γύρω στα 45 min και έχει αποδειχθεί η πλέον εύχρηστη, ασφαλής, ταχεία και αποτελεσματική μέθοδος αντιμετώπισης της φλεβικής ανεπάρκειας και των κιρσών. Πρόσφατα το Εθνικό Ινστιτούτο Υγείας της Μεγάλης Βρεταννίας (NICE) στις κατευθυντήριες οδηγίες του για την αντιμετώπιση της φλεβικής ανεπάρκειας και των κιρσών των κάτω άκρων αναφέρει ότι η σαφηνεκτομή προσφέρεται μόνο στην περίπτωση που οι νεότερες ελάχιστα επεμβατικές ενδοαυλικές μέ-

Πως αντιμετωπίζονται οι ευρυαγγείες; Η έγχυση αμιγώς σκληρυντικής ουσίας είναι σήμερα η πλέον ενδεδειγμένη και ασφαλής θεραπεία. Συνήθως απαιτούνται μερικές συνεδρίες, Η εμπεριστατωμένη γνώση της φλεβικής παθολογίας, η επιμονή, η υπομονή και η εμπειρία του εξειδικευμένου ιατρού οδηγούν σε εξαιρετικό αισθητικό αποτέλεσμα. Ο/η ασθενής δε χρήζει κάποιας προφύλαξης ή περιορισμού. * Μέλος της Ελληνικής Εταιρείας Αγγειακής & Ενδαγγειακής Χειρουργικής Μέλος της European Society for Vascular Surgery Μέλος της Deutsche Gesellschaft für Phlebologie Μέλος της Hellenic Society for Ultrasound in Medicine and Biology Υπεύθυνος Κέντρου Διάγνωσης & Θεραπείας Φλεβικών Παθήσεων Βιοκλινικής Αθηνών Μaster in Endovascular Techniques Website : www.vasculartreatment.gr Διεύθυνση Ιατρείου Αθήνας : Σεμιτέλου 2Α, 11528 Ιλίσσια, Αθήνα (έναντι Αμερικανικής Πρεσβείας Τηλ. 2107474888 6932403597 Διεύθυνση Ιατρείου Βόλου Τοπάλη 56, Βόλος (ραντεβού κατόπιν συνεννόησης)

ΠΕΡΙ ΥΓΕΙΑΣ 5

ΤΑΧΥΔΡΟΜΟΣ

Λιποαναρρόφηση

Λιπομεταφορά & Lipofilling για μόνιμα αποτελέσματα αντιγήρανσης

κευμένη τεχνική εναπόθεσης , το αυτόλογο λίπος μεταμοσχεύεται στην επιθυμητή περιοχή. Η τεχνική του Lipofilling μπορεί να γίνει σε ένα ή και σε δύο στάδια , καθώς ένα ποσοστό του εγχυόμενου αυτόλογου λίπους απορροφάται από τον οργανισμό . Για το λόγο αυτό ο πλαστικός χειρουργός κατά την πρώτη συνεδρία επιδιώκει και πραγματοποιεί μια ήπια υπερ-διόρθωση ώστε το τελικό και μόνιμο αποτέλεσμα να είναι το επιθυμητό. Η διαδικασία μπορεί να πραγματο-

-

σμούς ο πλαστικός χειρουργός αναρροφά το συσσωρευμένο λίπος από την προσχεδιασμένη περιοχή του σώματος. Μετεγχειρητικά , είναι αναμενόμενο το τοπικό οίδημα και κάποιες περιορισμένες εκχυμώσεις , οι οποίες υποχωρούν πλήρως σε διάστημα δύο μηνών. Τις πρώτες τέσσερις εβδομάδες, είναι απαραίτητη η χρήση συσφικτικού κορσέ ή ειδικών ζωνών (αναλόγως την περιοχή) με σκοπό τον περιορισμό των οιδημάτων. Ο μετεγχειρητικός πόνος είναι πλήρως ελεγχόμενος με τα γνωστά σε όλους μας απλά παυσίπονα , ενώ η επάνοδος στις κοινωνικές δραστηριότητες (εργασία / άθληση) είναι πολύ σύντομη. Η λιποαναρρόφηση είναι η μέθοδος εκλογής για την εξάλειψη του τοπικά συσσωρευμένου λίπους. Το βασικότερο πλεονέκτημα της είναι τα μόνιμα αποτελέσματα που επιτυγχάνει, καθώς ο λιπώδης ιστός που αναρροφάται δεν έχει τη δυνατότητα αναγέννησης και έτσι δεν είναι δυνατή η εναπόθεση λίπους εκ νέου στην περιοχή ακόμα και αν ο / η ασθενής «πάρει» κιλά. Οι νέες τεχνικές λιποαναρρόφησης, ο σύντομος διεγχειρητικός και μετεγχειρητικός χρόνος , το προσιτό κόστος και κυρίως τα άμεσα ορατά , θεαματικά και μόνιμα αποτελέσματα, καθιστούν τη λιποαναρρόφηση ως μια από τις συχνότερες και ασφαλέστερες επεμβάσεις της Πλαστικής Αισθητικής χειρουργικής.

Η λιποαναρρόφηση είναι μία χειρουργική επέμβαση της Πλαστικής Αισθητικής χειρουργικής , ελάχιστα επεμβατική, που σκοπό έχει την αντιμετώπιση και εξάλειψη του τοπικά συσσωρευμένου λίπους. Η αναρρόφηση του τοπικού λίπους με είδικές κάνουλες είναι μία μέθοδος βελτίωσης του σχήματος του σώματος. Αφαιρώντας κατόπιν προεγχειρητικού σχεδιασμού τον όγκο λίπους από την περιοχή περίσσειας, ο πλαστικός χειρουργός σμιλεύει το σχήμα του σώματος , με σαφή βελτίωση στη σιλουέτα. Συνήθως οι περιοχές που επωφελούνται της λιποαναρρόφησης , είναι η κοιλιά , τα «ψωμάκια» , οι μηροί ,τα γόνατα , το στήθος αλλά και το πρόσωπο. Ο ιδανικός υποψήφιος για λιποαναρρόφηση είναι αυτός που έχει τοπική συσσώρευση λίπους σε μία ή περισσότερες περιοχές. Επίσης , η λιποαναρρόφηση είναι μία από τις ενδεδειγμένες χειρουργικές μεθόδους αντιμετώπισης της αντρικής γυναικομαστίας. Οι ρεαλιστικές προσδοκίες για το αποτέλεσμα , αλλά και η γνώση πως η λιποαναρρόφηση δεν είναι μια μέθοδος μαζικής απώλειας βάρους είναι απαραίτητες.Η λιποαναρρόφηση πραγματοποιείται από τον πλαστικό χειρουργό είτε υπο γενική αναισθησία είτε με μέθη σε κλινική. Διαμέσου πολύ μικρών τομών που δεν καταλείπουν μετεγχειρητική ουλή , οι κάνουλες εισέρχονται στο λιπώδη ιστό. Με τους κατάλληλους χειρι-

Το lipofilling ,η πλέον σύγχρονη εφαρμογή της Πλαστικής χειρουργικής, είναι γνωστό ως λιπομεταφορά και μεταμόσχευση αυτόλογου λίπους από μία περιοχή του σώματος που βρίσκεται σε περίσσεια (όπως κοιλιά ,γλουτοί ,μηροί, γόνατα ), σε μία άλλη περιοχή που παρουσιάζει απώλεια όγκου και χρήζει «γεμίσματος» . Η εφαρμογή της λιπομεταφοράς και μεταμόσχευσης του αυτόλογου λίπους (microfat grafting) στο πρόσωπο ενδείκνυται για τις ρινοπαρειακές αύλακες, τα ζυγωματικά ,τα χείλη, το κάτω βλέφαρο (βαθιά δακρυική αύλακα - tear trough) και τις μόνιμες ρυτίδες. Στο υπόλοιπο σώμα, η μέθοδος μπορεί να προσθέσει όγκο στο στήθος είτε σε συνδυασμό με κλασσικές μεθόδους αυξητικής μαστοπλαστικής, είτε σαν μοναδική θεραπεία. Μπορεί ακόμη να διορθώσει την απώλεια όγκου στα γηρασμένα χέρια και έχει επίσης σημαντικά αποτελέσματα στη διόρθωση ουλών (μετεγχειρητικές , μετατραυματικές , ακμής) τόσο στο πρόσωπο όσο και στο σώμα. Η διαδικασία συνίσταται στην προετοιμασία της δότριας περιοχής από τον πλαστικό χειρουργό εγχύοντας ειδικό διάλυμα τοπικής αναισθησίας με κάνουλα διήθησης , και αναρρόφηση του λίπους διαμέσου κατάλληλης κάνουλας λιποαναρρόφησης . Το λίπος μετά την αναρρόφηση , υφίσταται επεξεργασία από τον πλαστικό χειρουργό ώστε να διαχωρισθεί το ωφέλιμό του τμήμα από τις προσμίξεις αίματος . Με κατάλληλες σύριγγες , ειδική κάνουλα έγχυσης και εξειδι-

Toυ Κωνσταντίνου Θ. Πάτση, Πλαστικού χειρουργού

ποιηθεί είτε στο ιατρείο του πλαστικού χειρουργού για τις περιπτώσεις που απαιτείται λήψη μικρής ποσότητας λιπώδους ιστού (πχ. για τη διόρθωση των ρινοπαρειακών αυλάκων , αποκατάσταση όγκου στα γηρασμένα χέρια) , είτε σε χειρουργική κλινική , επιλογή που γίνεται εξατομικευμένα βάσει επιστημονικών κριτηρίων και πρωτοκόλλων. Τα αποτελέσματα της λιπομεταφοράς και λιπομεταμόσχευσης είναι εντυπωσιακά, άμεσα ορατά και κυρίως μόνιμα .

ΑΝΟΡΘΩΣΗ ΣΤΗΘΟΥΣ (ΜΑΣΤΟΠΗΞΙΑ) Η ανόρθωση στήθους ή «μαστοπηξία» είναι η χειρουργική επέμβαση της πλαστικής χειρουργικής με την οποία ο πλαστικός χειρουργός διορθώνει την πτώση των γυναικείων μαστών. Το στήθος είναι σήμερα η δεύτερη -μετά το πρόσωπο- συνηθέστερη περιοχή του σώματος που χρήζει συνδρομής του πλαστικού χειρουργού για τη βελτίωσή του. Ο βαθμός της πτώσης είναι μετρήσιμο μέγεθος και ο ορισμός του προβλήματος και της μετέπειτα αντιμετώπισής του, καθορίζεται κατά την κλινική εξέταση. Αρχικά , ο μαστός έχει σφρίγος με συγκεκριμένο σχήμα και όγκο , χαρακτηριστικά τα οποία αλλοιώνονται στο χρόνο από διάφορους παράγοντες. Πρωτίστως η βαρύτητα προκαλεί την πτωτική πορεία του στήθους , ενώ οι εγκυμοσύνες και η γαλουχία επιπροσθέτως οδηγούν στη χαλάρωση και «καθοδική» όψη των μαστών. Ακόμη η μαζική απώλεια βάρουςεντείνει την κλινική εικόνα. Σημαντικούς παράγοντες επίσης αποτελούν ο αρχικά μεγάλος όγκος και μέγεθος , που συμπαρασύρουν ένα υπερτροφικό στήθος σε ταχύτερη πτώση. Η μαστοπηξία (ανόρθωση) ενδείκνυται για όλες τις γυναίκες με πτωτικούς μαστούς . Ο στόχος του πλαστικού χειρουργού είναι να επαναφέρει το στήθος στη φυσιολογική του θέση στο πρόσθιο θωρακικό τοίχωμα , κατόπιν προεγχειρητικών μετρήσεων και σχεδιασμού. Στην πλειοψηφία των περιπτώσεων ακολουθείται η μέθοδος της γενικής αναισθησίας σε κατάλληλη χειρουργική κλινική και ενίοτε απαιτείται νοσηλεία μίας ημέρας. Οι χειρουργικές τομές διαμέσου των οποίων ο πλαστικός χειρουργός αποκτά πρόσβαση στον ιστό του μαστού είναι εξατομικευμένες, κατά τεχνική προσπέλασης και κλινική περίπτωση. Περιθηλαία είναι η τομή στην περιοχή της θηλαίας άλω που συχνά και ανάλογα με το χειρουργικό σχεδιασμό πλαισιώνεται από: μία κάθετη τομή στη μεσότητα του κάτω πόλου και μία οριζόντια τομή στην υπομάστιο πτυχή. Το μέγεθος των τομών μπορεί να ποικίλει ανάλογα την περίπτωση . Επιγραμματικά οι κυριότερες τομές είναι: η «κυκλοτερής» (περιθηλαία)

η τύπου “Lollipop” (περιθηλαία & κάθετη) η «αντεστραμμένο Τ»( κάθετη & υπομάστιος) η τύπου «άγκυρας» (περιθηλαία & κάθετη & υπομάστιος) . Όσο ευρύτερη είναι η πρόσβαση στους εν τω βάθει ιστούς, τόσο καλύτερο είναι το αισθητικό αποτέλεσμα στο στήθος. Κατά την επέμβαση της μαστοπηξίας ο στόχος του πλαστικού χειρουργού είναι να επαναφέρει του ιστούς στην ανορθωμένη τους θέση χρησιμοποιώντας εξειδικευμένες τεχνικές της πλαστικής χειρουργικής. Για τον ίδιο σκοπό ο πλαστικός χειρουργός δύναται να χρησιμοποιήσει και εγκεκριμένα ενθέματα σιλικόνης, τονίζοντας έτσι τον άνω πόλο και το περίγραμμα του στήθους αλλά και αυξάνοντας τη μακροβιότητα των ανορθωτικών επιδράσεων της μαστοπηξίας. Ταυτόχρονα, με τη χρήση ενθεμάτων σιλικόνης οι τομές είναι μικρότερες. Τα ενθέματα τοποθετούνται είτε υπομυικά είτε υπομαζικά (υπό του μαζικού αδένα). Με τον τρόπο αυτό προκύπτει η αυξητική μαστοπηξία, επέμβαση που εκτός από ανορθωμένη θέση στο στήθος , προσδίδει και πληρότητα στον άνω πόλο καθώς και μεγαλύτερο μέγεθος. Στο τέλος της επέμβασης, οι τομές συγκλείνονται με ειδικές τεχνικές από τον πλαστικό χειρουργό και μετεγχειρητικά οι ουλές που καταλείπουν είναι συνήθως αδιόρατες. Η χειρουργική επέμβαση της ανόρθωσης στήθους, συνήθως δεν επηρεάζει την γαλουχία. Μία γυναίκα μπορεί να θηλάσει κανονικά μετά από μια επέμβαση μαστοπηξίας. Η επάνοδος στις κοινωνικές δραστηριότητες γίνεται βαθμιαία και εντός της πρώτης εβδομάδας η ασθενής επανέρχεται στους φυσιολογικούς της βιορυθμούς. Η μαστοπηξία είναι σήμερα μια από τις συχνότερες και ασφαλέστερες επεμβάσεις της πλαστικής χειρουργικής , με ιδιαίτερα υψηλό δείκτη ικανοποίησης της ασθενούς από το μετεγχειρητικό αποτέλεσμα.

Κ. Καρτάλη 172- Βόλος τηλ. 2421-404084 www.drpatsis.gr

6 ΠΕΡΙ ΥΓΕΙΑΣ

ΤΑΧΥΔΡΟΜΟΣ

Πόσο έτοιμα είναι τα παιδιά για την επόμενη σχολική χρονιά Έφτασε το καλοκαίρι και μαζί του οι εγγραφές των παιδιών στις επόμενες τάξεις όλων των βαθμίδων της εκπαίδευσης. Η Ελληνική Εταιρεία Παιδοφθαλμολογίας και Στραβισμού ( Ε.Ε.Π.Ο.Σ) συντονισμένη με τις οδηγίες της διεθνούς οφθαλμολογικής κοινότητας συστήνει: Προληπτικό έλεγχο των ματιών κάθε νεογέννητου Προληπτικό οφθαλμολογικό έλεγχο μέσα στα 2 πρώτα χρόνια της ζωή Προληπτικό οφθαλμολογικό έλεγχο σε ηλικία 3-4 ετών Προληπτκό οφθαλμολογικό έλεγχο σε ηλικία 5-6 ετών Στα σχολικά χρόνια κάθε 2 χρόνια Τα τελευταία 3 χρόνια ο θεσμός του προληπτικού οφθαλμολογικού ελέγχου χαρακτηρίστηκε ως μη υποχρεωτικός, υποβαθμίστηκε και ουσιαστικά καταργήθηκε. Το γενονός αυτό οδήγησε σε μια ανησυχητική αύξηση αδιάγνωστων οφθαλμικών παθήσεων που μπορούν να προκαλέσουν μόνιμες βλάβες στην όραση. Ωστόσο , οι ίδιες αυτές παθήσεις αντιμετωπίζονται με επιτυχία, μόνο όταν διαγνωστούν και και θεραπευτούν έγκαιρα. Για το λόγο αυτό τα προγράμματα πρόληψης θεωρούνται πρόληψη θεμελιώδους σημασίας. Οι προληπτικοί οφθαλμολογικοί έλεγχοι στην προσχολική και σχολική ηλικία είναι καταξιωμένοι θεσμοί σε όλα τα κράτη του οικονομικά ανεπτυγμένου κόσμου επι δεκαετίες τώρα. Η χρησιμότητα τους σήμερα είναι ακόμη μεγαλύτερη, αφού η “κατάχρηση” της όρασης ξεκίνα απο τρυφερές ηλικίες. Η ΕΕΠΟΣ ξεκινά ένα αγώνα ευαισθητοποίησης όλων των εμπλεκομένων φορέων, κρατικών και μη αλλα της κοινωνίας στο σύνολο. Θεωρεί δε την ενεργή συμμετοχή της ιατρικής κοινότητας και όλων μας ως γονείς εξαιρετικά ση-

μαντική, ιδιαίτερα τη περίοδο αυτή που ξεκινούν οι εγγραφές στα σχολεία.

10 Λόγοι που κάνουν απαραίτητη την προληπτική οφθαλμολογική εξέταση στα παιδιά Επειδή η καλή όραση είναι απαραίτητη για την σωματική, πνευματική και συναισθηματική ανάπτυξη του παιδιού, την ομαλή σχολική και κοινωνική του ζωή. Επειδή σήμερα τα παιδιά ζουν μια οπτικά απαιτητική ζωή, με πρόωρη έκθεση σε έντονες οπτικές δραστηριότητες (μαθησιακή διαδικασία,ηλεκτρονικές συσκευές). Επειδή οι οφθαλμολογικές παθήσεις αυξάνονται.

5-7 παιδάκια στα 100 έχουν σημαντικό πρόβλημα όρασης και οι γονείς δεν το γνωρίζουν. Υπολογίζε-

Tης Αρετής Βαϊοπούλου Χειρουργού Οφθαλμίατρου Μέλους της Ελληνικής Εταιρείας Παιδοφθαλμολογίας και Στραβισμού Email: aretivaio@gmail.com

ται ότι το 2050 ο μισός πληθυσμός του πλανήτη θα πάσχει απο Μυωπία. Επειδή ο σύγχρονος τρόπος ζωής απαιτεί δυνατή όραση, ικανή να αντεπεξέλθει στις οπτικές προκλήσεις της εποχής. Κι αυτή χτίζεται απο την παιδική ηλικία. Επειδή η όραση κατα την γέννηση είναι ατελής, σταδιακά ολοκληρώνεται στην ηλικία των 8 ετών και πρέπει να παρακολουθείται η φυσιολογική εξέλιξη. Επειδή οι οφθαλμικές παθήσεις στα χρόνια της ανάπτυξης ενός παιδιού μπορούν να προκαλέσουν σοβαρή και μόνιμη βλάβη στην όραση, η οποία δεν μπορεί να βελτιωθεί με κανένα τρόπο στην ενηλική ζωή.Επειδή το 80% των παθήσεων που οδηγούν σε μόνιμη βλαβη της όρασης, θα μπορούσαν να θεραπευτουν εάν είχαν διαγνωστεί έγκαιρα.

✍

Επειδή υπάρχουν παθήσεις των ματιών που φαίνονται, αλλα και άλλες που εντοπίζονται τυχαία με την προληπτική οφθαλμολογική εξέταση. Επειδή τα παιδιά με σοβαρό πρόβλημα όρασης αντιμετωπίζουν δυσκολίες και σαν ενήλικες στη προσωπική και επαγγελματική τους ζωής. Οι συχνότερες παθήσεις που μπορούν να οδηγησούν σε βλάβη της όρασης αλλα μπορούν να προληφθούν με έγκαιρη διάγνωση είναι: ο στραβισμός, η αμβλυωπία και οι αδιόρθωτες διαθλαστικές ανωμαλίες( Μυωπία, αστιγματισμός, υπερμετρωπία.) Η Λύση είναι μία: ΠΡΟΛΗΨΗ!!!!! Υπο την αιγίδα της Ελληνικής Εταιρείας Παιδοοφθαλμολογίας και Στραβισμού, η οποία έχει ξεκινήσει αγώνα επανοφοράς του υποχρεωτικού χαρακτήρα του θεσμού των προληπτικών οφθαλμολογικών ελέγχων στα παιδιά.

ΠΕΡΙ ΥΓΕΙΑΣ 7

ΤΑΧΥΔΡΟΜΟΣ

ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΤΗΣ ΣΠΟΝΔΥΛΙΚΗΣ ΣΤΕΝΩΣΗΣ Η σπονδυλική στένωση ή σπονδύλωση αποτελεί την κατάσταση κατά την οποία λόγω εκφυλιστικών διεργασιών όπως δισκοκήλες, οστεόφυτα ή υπερτροφία των αρθρώσεων, οδηγεί σε ελάττωση κάτω των 12 χιλιοστών της διαμέτρου του σπονδυλικού σωλήνα. Παρατηρείται στην αυχενική και στην οσφυϊκή μοίρα της σπονδυλικής στήλης με διαφορετικά συμπτώματα και κλινική σημειολογία. Η αυχενική στένωση παρατηρείται σε ποσοστό 20% έως 25% σε ηλικία μέχρι 50 ετών και στο 70% έως 95% σε ηλικία μεγαλύτερη των 65 ετών. Συνήθως η πάθηση εξελίσεται ύπουλα χωρίς να εμφανίζει αξιόλογα συμπτώματα και γι’ αυτό πριν την ανάπτυξη των απεικονιστικών μεθόδων (μαγνητική τομογραφία) παρατηρούνταν περισσότεροι ασθενείς σε προχωρημένο στάδιο αυχενικής μυελοπάθειας. Η έναρξη των συμπτωμάτων γίνεται στην έκτη δεκαετία και οι άνδρες υπερτερούν έναντι των γυναικών. Το μεσοσπονδύλια διαστήματα Α5-Α6 και Α6-Α7 συνήθως συμμετέχουν περισσότερο λόγω του μεγαλύτερου εύρους κίνησης. Χαρακτηριστικό της αυχενικής στένωσης είναι ότι η έναρξη των συμπτωμάτων είναι ήπια και ακολουθείται από περιόδους σταθεροποίησης και αφού εξελιχθεί εμφανίζονται συμπτώματα αυχενικής μυελοπάθεια (πίεση του νωτιαίου μυελού) και ριζοπάθειας (πίεση των νεύρων). Η κλινική εικόνα εξαρτάται από την βαρύτητα της αυχενικής μυελοπάθειας που μπορεί να είναι η αστάθεια στην βάδιση, άλγος στον αυχένα με αντανάκλαση στην ινιακή περιοχή του κρανίου (κεφαλαλγία), άλγος στους ώμους και ριζιτικό άλγος στα χέρια. Όταν η πάθηση εξελιχθεί εμφανίζονται αισθητικές διαταραχές στα χέρια, δυσχέρεια ή αδυναμία βάδισης, έντονη μυϊκή αδυναμία, τρόμος και ακράτεια ούρων. Η διαγνωστική προσέγγιση αφορά της κλινική εξέταση και την διενέργεια απεικονιστικών εξετάσεων όπως απλή ακτινογραφία αυχένος και στην συνέχεια μαγνητική τομογραφία αυχενικής μοίρας σπονδυλι-

κής στήλης. Η αντιμετώπιση της αυχενικής στένωσης είναι πλέον αρκετά απλή και ασφαλής. Εξαρτάται κατά κύριο λόγο από τον βαθμό της στένωσης και την σοβαρότητα των συμπτωμάτων. Η νέα αντίληψη που επικρατεί είναι ότι η συντηρητική αντιμετώπιση δεν ωφελεί και έχει υψηλό βαθμό αποτυχίας γιατί η εξέλιξη της πάθησης συνεχίζεται σε ποσοστό που κυμαίνεται από 70% έως 90%. Η νευροχειρουργική αντιμετώπιση της αυχενικής στένωσης ή σπονδύλωσης γίνεται για δύο κυρίως λόγους: απαλλάσει τον ασθενή από τον πόνο και σταθεροποιεί τον βαθμό της πάθησης μή αφήνοντας την περεταίρω επιδείνωση και εξέλιξη. Ο κανόνας είναι ότι οι ασθενείς με αυχενική στένωση θα πρέπει να αντιμετωπίζονται προφυλακτικά για να αποφευχθεί η ανάπτυξη αυχενικής μυελοπάθειας. Οι μικροχειρουργικές τεχνικές μας δίνουν της δυνατότητα να γίνονται αυτές οι επεμβάσεις με ασφάλεια αφού στην πλειονότητα των περιπτώσεων χρειάζεται μόνο μία ημέρα νοσηλείας. Οι πρόσθιες προσπελάσεις χρησιμοποιούνται κατά κύριο λόγο ήτε με την διενέργεια δισκεκτομής και τοποθέτησης μεσοσπονδύλιου προθέματος (PEEK) όταν η πίεση είναι από το μεσοσπονδύλιο διάστημα ήτε με σωματεκτομή και τοποθέτηση διατεινόμενου κλωβού όταν η πίεση προέρχεται από το σώμα του σπονδύλου.

Του Μπρίζα Στέργιου, MD Νευροχειρουργού Επιστημονικού Διευθυντή Νευροχειρουργικού τμήματος, ΙΑΣΩ Θεσσαλίας

✍

Η οσφυϊκή στένωση ή σπονδύλωση αφορά την κατάσταση κατά την οποία υπάρχει ήτε κεντρική στένωση που αφορά το σπονδυλικό σωλήνα ήτε πλάγια στένωση που αφορά το πλάγιο κόλπωμα. Σχετική στένωση ονομάζεται όταν η διάμετρος είναι από 10 έως 12 χιλιοστά και απόλυτη στένωση όταν είναι κάτω των 10 χιλιοστών. Η οσφυϊκή στένωση οφείλεται σε υπερτροφία του ωχρού συνδέσμου που ασκεί οπίσθια πίεση και η αποπλάτυνση του μεσοσπονδύλιου δίσκου με τα οστεόφυτα που ασκούν πρόσθια πίεση επί των νευρικών στοιχείων. Τα συμπτώματα εμφανίζονται στην έκτη ή έβδομη δεκαετία και κυρίως είναι η χαρακτηρηστική διαλείπουσα χωλότητα με τον ασθενή να περπατάει μία ορισμένη απόσταση και να χρειάζεται να σταματήσει για λίγο για να συνεχίσει. Η απόσταση αυτή μειώνεται σταδιακά και καθώς η πάθηση εξελίσεται επιπροστήθεται ο νευρογενής ριζιτικός πόνος από την πίεση της εξερχόμενης νωτιαίας ρίζας και εμφανίζεται χωλότητα κατά την βάδιση. Ο ασθενής αναφέρει άλγος με αντανάκλαση στο πόδι κατά την βάδιση και στην συνέχεια κατά την ανάπαυση (με την εξέλιξη της πάθησης), αδυναμία, ακράτεια ούρων και μούδιασμα με τελικό αποτέλεσμα την αδυναμία βάδισης. Η διαγνωστική προσέγγιση αφορά την κλινική εξέταση και την διενέργεια απεικονιστικών εξετάσεων με μαγνητική τομογραφία. Αυτό που κυρίως πρέπει

ΑΠΟΚΟΛΛΗΣΗ ΑΜΦΙΒΛΗΣΤΡΟΕΙΔΗ Ο αμφιβληστροειδής είναι μια ημιδιαφανής μεμβράνη που καλύπτει το εσωτερικό πίσω μέρος του βολβού του ματιού.Βρίσκεται εσωτερικά του σκληρού και του χοριοειδούς χιτώνα, δηλαδή του τοιχώματος του οφθαλμικού βολβού.Από άποψη βασικής λειτουργίας,αποτελείται από δύο ξεχωριστά τμήματα, το μελάγχρουν επιθήλιο και τον νευρογενή αμφιβληστροειδή, με εννέα διαφορετικές στοιβάδες αποτελούμενες από διαφορετικά κύτταρα. Κατά την αποκόλληση διαχωρίζονται σταδιακά οι δύο βασικές στοιβάδες του αμφιβληστροειδούς, δηλαδή ο νευρογενής αμφιβληστροειδής από το μελάγχρουν επιθήλιο, που υπό φυσιολογικές συνθήκες είναι σε πλήρη επαφή για τη σωστή λειτουργία της όρασης. Μεταξύ των δύο αυτών στοιβάδων, όταν δημιουργηθεί αποκόλληση, αθροίζεται υγρό το οποίο ονομάζεται υποαμφιβληστροειδικό υγρό (ΥΑΥ). Καθώςαυτό αυξάνεται με τον χρόνο ,η αποκόλληση επεκτείνεται.

Επιδημιολογία 1 ανά 10.000 άτομα προσβάλλονται κάθε χρόνο. Εμφανίζεται στο 3% των ατόμων που έχουν υποβληθεί σε επέμβαση για καταρράκτη 5% των ατόμων που εμφανίζουν αποκόλληση στο ένα μάτι,εμφανίζουν και στο άλλο χωρίς προδιαθεσικούς παράγοντες. Άτομα με προδιαθεσικούς παράγοντες (αφακία, κιγκλιδωτή εκφύλιση) και αποκόλληση στο ένα μάτι έχουν πιθανότητα 10% να εμφανίσουν και στο άλλο μάτι.

Είδη αποκόλλησης Στις περισσότερες περιπτώσεις η αποκόλληση είναι «ρηγματογενής», οφείλεται δηλαδή σε ρωγμή του αμφιβληστροειδή ή στη δημιουργία οπής. Σε αυτή την περίπτωση, το υγρό του υαλώδους σώματος περνά κάτω από τον αμφιβληστροειδή και τον ξεκολλάει από τη θέση του, όπως μια φυσαλίδα

υγρασίαςμπορεί να ξεκολλήσει την ταπετσαρία από τον τοίχο. Σπανιότερη είναι η εξιδρωματική αποκόλληση, η οποία οφείλεται σε αγγειακό πρόβλημα, φλεγμονή ή τραύμα. Σε αυτή την περίπτωση συσσωρεύεται υγρό κάτω από τον αμφιβληστροειδή που τον αποκολλά από τη θέση του. Ένας τρίτος τύπος είναι η ελκτική αποκόλληση, η οποία οφείλεται σε συρρίκνωση του υαλώδους σώματος, το οποίο με τη σειρά του παρασύρει τον αμφιβληστροειδή από τη θέση του. Η αποκόλληση του αμφιβληστροειδούς είναι συχνότερη σε άνδρες, σε άτομα με μεγάλη μυωπία (πάνω από 6 βαθμούς), σε ασθενείς που έχουν υποβληθεί σε επέμβαση καταρράκτη και σε όσους έχουν εμφανίσει άλλες παθήσεις του ματιού ή έχουν οικογενειακό ιστορικό.

Συμπτώματα Ο ασθενής συνήθως δεν νιώθει πόνο, εμφανίζονται όμως προειδοποιητικές ενοχλήσεις ή διαταραχές της όρασης.Αρχικά μπορεί να εμφανιστούν λάμψεις (φωταψίες) και μυοψίες (μυγάκια), δηλαδή μαύρα στίγματα που κινούνται, διπλά είδωλα, σκιές ή κουρτίνα, η οποία εμποδίζει την όραση, θολερότητα οφθαλμών.Θα πρέπει να διευκρινιστεί ότι οι λάμψεις και τα μυγάκια μπορεί να εμφανιστούν σε απλή αποκόλληση υαλώδους και δεν είναι απαραίτητο να συνοδεύουν ρωγμές.

Θεραπεία Σε περιορισμένης και μικρής εκτάσεως αποκόλληση του αμφιβληστροειδούς, η χειρουργική τεχνική που εφαρμόζεται είναι η πίεση του βολβού του ματιού εξωτερικώς (μόνιμη σκληρική πίεση) με

να καθοριστεί είναι εάν συνυπάρχει αστάθεια της σπονδυλικής στήλης εκτός από την στένωση. Η συντηρητική αντιμετώπιση εφαρμόζεται μόνο σε ασθενείς με ήπια μορφής στένωση και με ήπια συμπτώματα. Η αντιμετώπιση ασθενών με προχωρημένη κεντική στένωση ή πλάγια στένωση με έντονο ριζιτικό άλγος και δυσχέρεια στην βάδιση είναι σίγουρο ότι θα αποτύχει και θα καθυστερήσει την οριστική θεραπεία της πάθησης. Η νευροχειρουργική αντιμετώπιση της οσφυϊκής στένωσης είναι πλέον ρουτίνα, προσφέροντας άμεση και οριστική απαλαγή από τον πόνο συντελώντας στην ριζική θεραπεία. Κυρίως εφαρμόζονται μικροχειρουργικές τεχνικές με αποσυμπίεση των νευρικών στοιχείων χωρίς να αλλάξει η σταθερότητα της σπονδυλικής στήλης. Γι’ αυτό στην πλειονότητα των ασθενών δεν χρειάζονται μεγάλες επεμβάσεις όπως σπονδυλοδεσία. Η διενέργεια σπονδυλοδεσίας για την οσφυϊκή στένωση έχει πλέον εγκαταληφθεί για τον απλό λόγο ότι με τις σύχγρονες νευροχειρουργικές τεχνικές δεν επηρεάζεται η σταθερότητα της σπονδυλικής στήλης. Στην κλινική μας (Νευροχειρουργικό τμήμα ‘Ιασώ Θεσσαλίας) πλέον διενεργούνται σε καθημερινή βάση, νευροχειρουργικές επεμβάσεις για την αντιμετώπιση της αυχενικής και οσφυϊκής στένωσης. Επίσης, θα πρέπει να αναφερθεί ότι η ηλικία δεν αποτελεί αντένδειξη αφού η αυχενική και η οσφυϊκή στένωση αφορούν παθήσεις που εμφανίζονται μετά την έκτη δεκαετία και θεωρούνται επεμβάσεις χαμηλού κινδύνου, με μέγιστη διάρκεια νοσηλείας τις 48 ώρες.

Ιατρείο: Εντός κλινικής «ΙΑΣΩ Θεσσαλίας», Λάρισα και Ιάσονος 125, Βόλος Τηλ.: 2421030010, 2410996010, 6944385711 και 6947820060 Toυ ΝΤΑΦΟΥ Κ. ΑΝΤΩΝΙΟΥ ΧΕΙΡΟΥΡΓΟΥ ΟΦΘΑΛΜΙΑΤΡΟΥ Υπ. ΔΙΔΑΚΤΩΡ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ ΘΕΣΣΑΛΙΑΣ

✍

¨μοσχεύματα¨ συμπαγούς σιλικόνης ή σπόγγου σιλικόνης, τα οποία ράβονται στην εξωτερική επιφάνεια του βολβού με απώτερο σκοπό, την μόνιμη προσέγγιση και επανακόλληση του σκληρικού τοιχώματος με τον αμφιβληστροειδή. Για την συγκόλληση της ρωγμής του αμφιβληστροειδή εφαρμόζεται κρυοπηξία ή laser φωτοπηξία. Εάν η αποκόλληση του αμφιβληστροειδή είναι εκτεταμένη, τότε η τεχνική που εφαρμόζεται είναι η υαλοειδεκτομή.Με αυτή την τεχνική διανοίγονται από την περιφέρεια του βολβού τρεις μικρές οπές. Από τις οπές αυτές, εισέρχονται μικροεργαλεία με τα οποία αφαιρείται το υαλοειδές σώμα του οφθαλμού επανατοποθετείται ο αμφιβληστροειδής στην θέση του και εφαρμόζεται κρυοπηξία ή ενδο-laser φωτοπηξία για την συγκόλληση των χειλέων της αμφιβληστροειδικής ρωγμής. Στο τέλος της επέμβασης, η οφθαλμική κοιλότητα πληρούται με ένα ειδικό αέριο το οποίο θα διατηρήσει τον αμφιβληστροειδή στην θέση του για τουλάχιστον 15 ημέρες.Το αέριο αυτό σταδιακά θα απορροφηθεί από τον οφθαλμό και θα αντικατασταθεί με τον φυσιολογικό ορό του ασθενούς. Σε παραμελημένες ή δύσκολες αποκολλήσεις στο τέλος της εγχείρησης αντί του αερίου, το μάτι συμπληρώνεται με έλαιο υγρής σιλικόνης.Η σιλικόνη έχει τον ίδιο ρόλο όπως και το αέριο μόνο που δεν απορροφάται και πρέπει να αφαιρεθεί χειρουργικά όταν κρίνει ο χειρουργός. Το πλεονέκτημα της σιλικόνης είναι ότι προσφέρει σταθερότητα για μακρύ χρονικό διάστημα. Συνεργάτης ΙΑΣΩ ΘΕΣΣΑΛΙΑΣ , ΚΛΙΝΙΚΗΣ «ΕΛΠΙΣ», ΚΛΙΝΙΚΗΣ «ΑΝΑΣΣΑ» Γαλλίας 27-Δον Δαλεζίου, Βόλος Τηλ.: 2421036476, Κιν. : 6936526197 Email : ntafosantonios@gmail.com

8 ΠΕΡΙ ΥΓΕΙΑΣ

ΤΑΧΥΔΡΟΜΟΣ

Διόρθωση εντροπίου με τη μέθοδο Jones Το εντρόπιο είναι μία από τις πιο συχνές παθήσεις του κάτω βλεφάρου και οφείλεται κυρίως στο γήρας Η χαλάρωση του διαφράγματος (septum), η επικάλυψη («overriding») που ασκεί ο περιφερικός στον κεντρικό σφιγκτήρα , η χαλάρωση έως και αποκόλληση της απονεύρωσης των κατασπαστήρων (lower lid retractors) σε συνδυασμό με την ατονία της έσω ή έξω βλεφαρικής γωνίας (κανθού) συντελούν στην αλλαγή της φυσιολογικής φοράς του κάτω βλεφάρου, το οποίο πλέον στρέφεται προς τον βολβικό επιπεφυκότα. Οι βλεφαρίδες μπορούν έτσι να τραυματίζουν το κάτω μέρος του κερατοειδούς λόγω της μόνιμης πλέον επαφής με το επιθήλιο του κερατοειδούς. Οι συχνοί μικροτραυματισμοί οδηγούν με τη σειρά τους στην αλλοίωση της ανατομίας της περιοχής σε κυτταρικό επίπεδο αρχικά και αργότερα και μακροσκοπικά (κερατινοποίηση επιπεφυκότα) και δημιουργούν ένα ευνοικό περιβάλλον για τοπικές σηπτικές ή άσηπτες φλεγμονές. Εκτός της φλεγμονής, μία συνεχής τριβή τοπικά μπορεί σε χρόνια βάση να διαβρώσει την επιφάνεια του κερατοειδούς και σταδιακά να προκαλέσει έλκος ή ακόμα και διάτρηση αυτού. Τα απλά κολλύρια που αντικαθιστούν το δακρυικό φιλμ (τεχνητά δάκρυα), ή οι αντίστοιχες αλοιφές που διατηρούν την επιφάνεια του κερατοειδούς ενυδατωμένη δεν αρκούν για να αντιμετωπίσουν το μόνιμο πλέον stress που ασκείται στην περιοχή. Από την άλλη , η συχνή χορήγηση αντιβιοτικών κολλυρίων ή αλοιφών για την αντιμετώπιση των φλεγμονών οδηγεί σε αντοχή των μικροβίων στα διάφορα σκευάσματα και στη δημιουργία ανθεκτικών στελεχών. Το αποτέλεσμα είναι μία χρόνια φλεγμονή (ερυθρότητα, πόνος, πρήξιμο) του επιπεφυκότα

καθώς και των συνοδών ιστών (κερατίτιδα,βλεφαρίτιδα). Η χρόνια φλεγμονή οδηγεί στην έλλειψη λειτουργικότητας του ιστού. Δηλαδή , το κάτω βλέφαρο που φυσιολογικά εξυπηρετεί το σωστό σφράγισμα της βλεφαρικής σχισμής και την αποχέτευση των δακρύων στο δακρυικό πόρο, αδυνατεί να εξυπηρετήσει αυτούς τους στόχους, με αποτέλεσμα την ακατάπαυστη δακρύρροια. Η σωστή αντιμετώπιση του εντροπίου συνίσταται στη χειρουργική διόρθωσή του. Μία από τις πιο διαδεδομένες μεθόδους είναι η μέθοδος Jones. Εφαρμόζεται τοπική αναισθησία και αντισηψία. Στη συνέχεια δημιουργείται μία τομή παράλληλη στη φορά του κάτω βλεφάρου στα έξω δύο τρίτα αυτού , περίπου 4 χιλιοστά κάτω από το χείλος του ταρσού. Μετά από παρασκευή των ιστών και αιμόσταση, εντοπίζουμε κάτω από το λιπώδη ιστό τους retractors. Με 2 έως τρία ράμματα ενώνουμε τον ταρσό με τους retractors και τελικά με το δέρμα. Το ράμμα αυτό αφού το σφίξουμε στο βαθμό που χρειάζεται κάθε φορά, έχει την ικανότητα να στρέφει το κάτω βλέφαρο προς τα έξω και να επαναφέρει με αυτόν τον τρόπο το ταρσικό χείλος και τις βλεφαρίδες στην αρχική σωστή ανατομική τους θέση. Η περιοχή του κάτω επιπεφυκότα και κερατοειδούς είναι πλέον ελεύθερη τριβής με αποτέλεσμα τη βελτίωση της ανατομίας, την πρόληψη της χρόνιας φλεγμονής και τη σωστή αποχέτευση των δακρύων. Η χειρουργική αποκατάσταση συνίσταται στη λήψη μίας αντιβιοτικής αλοιφής για 10 μέρες και την αφαίρεση των ραμμάτων το αργότερο σε 4 εβδομάδες.

Ασθενής με αμφοτερόπλευρο εντρόπιο πριν τη χειρουγική διόρθωση

Ο ίδιος ασθενής 3 μήνες μετά τη διόρθωση με τη μέθοδο Jones

Ερυθρού Σταυρού 9, (έναντι Κτελ Λάρισας) Web site: www.iris-eyecenter.gr Τηλ: 2410 538800 Fax: 2410 538900

H ΥΓΕΙΑ ΤΟΥ ΔΕΡΜΑΤΟΣ ΣΥΓΧΡΟΝΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ

Tης Δήμητρας Ντάσιου- Πλακίδα Ιατρού Δερματολόγου, Διευθύντριας του Δερματοχειρουργικού κέντρου Derma Clinic, Επιστημονικού Συνεργάτη Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου: «Α. Συγγρός» Mentor ITMP/ASDS Επ. Πρόεδρου Ελληνικής Εταιρείας Δερματοχειρουργικής

Οι Έλληνες έχουν συνείδηση της υγείας του δέρματος;

αποτελεί το 5% των καρκίνων του δέρματος. Με την έγκαιρη ανίχνευση και κατάλληλη θεραπεία τα περισσότερα μελανώματα θεραπεύονται εύκολα με μικρές χειρουργικές επεμβάσεις και σώζεται η ζωή του ασθενούς.

Το δέρμα είναι το πιο ορατό όργανο του σώματος, προδίδει τη ληξιαρχική ηλικία και την κατάσταση της σωματικής και ψυχικής υγείας. Στη χώρα μας, τις τελευταίες δεκαετίες, παρατηρήθηκε αύξηση του ενδιαφέροντος για πρόληψη από τους βλαπτικούς παράγοντες που επηρεάζουν την υγεία του δέρματος, καθώς και βελτίωση της υγιεινής και φροντίδας του. Για παράδειγμα, όταν ενημέρωνα τους ασθενείς μου πριν τη δεκαετία του 1990 για την καταστροφική επίδραση της ηλιακής ακτινοβολίας στο δέρμα, τη φωτογήρανση και την καρκινογένεση και συνιστούσα τρόπους προστασίας, διαπίστωνα αμφισβήτηση και με θεωρούσαν μάλλον υπερβολική. Σήμερα, η πλειοψηφία των Ελλήνων είναι ενημερωμένη και γνωρίζει ότι πρέπει να παίρνει μέτρα προστασίας όταν εκτίθεται στον ήλιο, κι όχι μόνο τους θερινούς μήνες, αλλά όλο το χρόνο. Επίσης παρατηρείται αύξηση του ενδιαφέροντος για καλαίσθητη εμφάνιση του δέρματος και συνειδητοποίηση ότι δεν αρκεί η φροντίδα μόνο με καλλυντικά κι ότι με μικρές παρεμβάσεις του ειδικού ιατρού υπάρχει η δυνατότητα βελτίωσης των προβλημάτων του δέρματος και αποκατάστασης της νεανικής εμφάνισης. Ποια είναι τα σύγχρονα προβλήματα στην υγεία του δέρματος; Οι μικροβιακές λοιμώξεις του δέρματος έχουν μειωθεί, ίσως χάρις στην καλή υγιεινή του σημερινού Έλληνα, παρατηρούνται περισσότερο τους θερινούς μήνες, ενώ αυξάνει η επίπτωση ιογενών λοιμώξεων, όπως ο έρπης και η ανάπτυξη διαφόρων δερματικών μορφωμάτων που οφείλονται στον ιό των θηλωμάτων (HPV: Human Papilloma Virus), ένας ιός που υπάρχει στο δέρμα σε ποσοστό άνω του 50% των ανθρώπων. Τα πρώτα μορφώματα συνήθως εμφανίζονται στη νεανική ηλικία με τη μορφή μικρής ελιάς σε καφέ ανοιχτό χρώμα στο λαιμό, πρόσωπο ή κορμό , αρχικά σε μικρό αριθμό και με τα χρόνια να αυξάνουν σε μέγεθος και αριθμό. Στις μεγάλες ηλικίες παίρνουν τη μορφή

-

υπερκεράτωσης, πλάκας με καφέ χρώμα και σκληρή επιφάνεια. Για λόγους πρόληψης, αλλά και εμφάνισης είναι καλό αυτά τα ογκίδια να θεραπεύονται. Έχει αποδειχθεί με ανοσοϊστοχημικές μελέτες, ότι ορισμένοι τύποι του ιού HPV είναι υπεύθυνοι για ανάπτυξη καρκίνου της μήτρας, αλλά και του δέρματος.

Θεραπεία

Πως θεραπεύονται τα θηλώματα και οι υπερκερατώσεις; Τα ογκίδια που παρουσιάζονται στο δέρμα θεραπεύονται με τοπική ψύξη, καυτηρίαση ή Laser. Η θεραπεία με Laser πλεονεκτεί έναντι των άλλων μεθόδων ως προς την ταχύτητα, ακρίβεια στο στόχο, ταχεία και καλή επούλωση. Ποιες είναι οι δυνατότητες που παρέχουν τα Laser Υπάρχουν πολλών ειδών Laser,ανάλογα με το είδος της βλάβης που θέλουμε να θεραπεύσουμε. Για παράδειγμα, για ογκίδια του δέρματος όπως τα θηλώματα και οι υπερκερατώσεις, χρησιμοποιούμε το χειρουργικό Laser CO2. Το φως που εκπέμπεται από αυτά τα Laser έχει ένα ειδικό μήκος κύματος που απορροφάται από το νερό των ιστών, έτσι ώστε να προκαλεί εξάχνωση των ιστών και να τους διαλύει. Για θεραπεία χρωματικών βλαβών του δέρματος επιλέγεται ένα Laser που εκπέμπει μήκος κύματος που να απορροφάται μόνο από το κόκκινο, ή το καφέ ή μαύρο χρώμα. Το πλεονέκτημα αυτών των Laser είναι ότι επιλεκτικά καταστρέφουν μόνο τη βλάβη και δεν επηρεάζουν το υπόλοιπο δέρμα. Επίσης υπάρχουν Laser επιλεκτικά για μόνιμη μείωση της ανεπιθύμητης τριχοφυΐας, και άλλα που ενεργοποιούν την αναγεννητική ικανότητα του δέρματος και χρησιμοποιούνται για τη θεραπεία ρυτίδων και ανανέωση ή τη βελτίωση των ουλών και των ραβδώσεων του σώματος. Εξειδικευμένα είναι επίσης τα Laser Q-switch Nd-Yag που σβήνουν το σκούρο χρώμα όπως τα τατουάζ.

Τι πρέπει να γνωρίζουμε για τους σπίλους και τον καρκίνο του δέρματος - Ιάσιμος 100% με τη σωστή αντιμετώπιση Τις τελευταίες δεκαετίες η συχνότητα του καρκίνου του δέρματος έχει αυξηθεί σημαντικά. Όμως, με την έγκαιρη διάγνωση και θεραπεία, οι περισσότεροι δερματικοί καρκίνοι θεραπεύονται εντελώς. Υπάρχουν πολλοί διαφορετικοί τύποι δερματικού καρκίνου, οι οποίοι διακρίνονται ανάλογα με τα είδη κυττάρων που προσβάλλονται αρχικά. Οι τρεις πιο συχνοί τύποι δερματικού καρκίνου είναι: 1. Βασικοκυτταρικός καρκίνος. Ο πιο συχνός, σπάνια κάνει μεταστάσεις 2. Ακανθοκυτταρικό καρκίνωμα Όταν διαγνωσθεί νωρίς και θεραπευθεί προλαμβάνεται η διασπορά της νόσου σε άλλα σημεία του σώματος με πολύ καλή έκβαση.

3. Μελάνωμα Το μελάνωμα είναι ένας από τους πιο θανατηφόρους καρκίνους, επειδή μπορεί να διασπαρεί πολύ γρήγορα σε άλλα όργανα. Ευτυχώς δεν είναι συχνός,

Η χειρουργική αφαίρεση του όγκου και ενός μέρους υγιούς δέρματος γύρω από αυτόν είναι η μέθοδος επιλογής. Το τραύμα που σχηματίζεται διορθώνεται με απλή συρραφή ή με τοποθέτηση μοσχεύματος ή κρημνού. Η πλέον αξιόπιστη θεραπεία είναι η Χειρουργική αφαίρεση με τη μέθοδο Moh’s Με τη μέθοδο αυτή αφαιρείται ο καρκίνος μετά από χαρτογράφηση και αμέσως μετά γίνεται άμεση μικροσκοπική εξέταση με ταχεία βιοψία. Εάν αποδειχθεί ότι υπάρχουν καρκινικά κύτταρα στα όρια της αφαίρεσης αμέσως ακολουθεί δεύτερη ή τρίτη διαδοχική αφαίρεση μέχρις ότου αποδειχθεί στο μικροσκόπιο ότι αφαιρέθηκε όλη η βλάβη. Κατόπιν γίνεται η αποκατάσταση του τραύματος. ● Είναι η πιο αξιόπιστη από όλες τις θεραπείες για όλους τους καρκίνους του δέρματος γιατί εξασφαλίζει μεγαλύτερα ποσοστά ίασης κατά 98 έως 99%. ● Εξοικονομείται υγιές δέρμα, οπότε το χειρουργικό τραύμα είναι όσο το δυνατόν μικρότερο και επομένως η αποκατάσταση αφήνει λιγότερη ουλή και καλύτερη λειτουργικότητα. ● Η διαδικασία αυτή γίνεται την ίδια μέρα με τοπική αναισθησία και ο ασθενής μετά την αποκατάσταση του τραύματος επιστρέφει στο σπίτι του, δεν απαιτείται νοσοκομειακή περίθαλψη.

Αντωνοπούλου 114 Βόλος 382 21 Τηλ. + Φαξ 24210 31000 www: dermaclinic.com.gr E-mail: dasiou.dimitra@gmail.com Derma Lab, Μέρλιν 7 Κολωνάκι, Αθήνα Τηλ. 210 3638738

ΠΕΡΙ ΥΓΕΙΑΣ 9

ΤΑΧΥΔΡΟΜΟΣ

ΤΡΟΦΙΚΗ ΔΗΛΗΤΗΡΙΑΣΗ: Ο ΕΧΘΡΟΣ ΤΟΥ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΟΥ… Οι τροφικές δηλητηριάσεις είναι πολύ συνηθισμένες κατά τους καλοκαιρινούς μήνες. Οι υψηλές θερμοκρασίες ευνοούν την αλλοίωση των τροφίμων, αλλά και τον πολλαπλασιασμό βακτηρίων όπως ο σταφυλόκοκκος, η σαλμονέλα, το εντεροβακτήριο,και η λιστέρια, που ευθύνονται για τα περισσότερα κρούσματα τροφικών δηλητηριάσεων. Η αυξημένη θερμοκρασία της εποχής αποτελεί τον βασικότερο παράγοντα για την ταχεία ανάπτυξη των μικροοργανισμών. Τι είναι όμως η τροφική δηλητηρίαση; Τροφική δηλητηρίαση συμβαίνει όταν καταναλώνετε φαγητό ή νερό που περιέχει βακτήρια, παράσιτα, ιούς ή τοξίνες. Οι περισσότερες περιπτώσεις τροφικής δηλητηρίασης προκαλούνται από κοινά βακτήρια όπως ο σταφυλόκοκκός και η E-coli. Η τροφική δηλητηρίαση συχνά εκδηλώνεται από την κατανάλωση: •Γαλακτοκομικών προϊόντων και άλλων τροφίμων που έχουν μείνει εκτός ψυγείου για μεγάλο διάστημα • Ωμά φρούτα ή λαχανικά που δεν έχουν πλυθεί καλά •Κατεψυγμένα τρόφιμα που δεν φυλάσσονται στην κατάλληλη θερμοκρασία ή δεν αποψύχονται κατάλληλα •Οποιουδήποτε φαγητού προετοιμάστηκε από κάποιον που δεν χρησιμοποιεί κατάλληλες τεχνικές καθαρισμού των χεριών •Αλλοιωμένα ψάρια και οστρακοειδή •Χυμό φρούτων και γαλακτοκομικά (που έχει παρέλθει η ημερομηνία λήξης αυτών) •Κρέατα ή αυγά που δεν είναι καλά μαγειρεμένα •Νερό από ένα πηγάδι ή ρυάκι, που δεν έχει υποστεί κατεργασία Συμπτώματα: •Κοιλιακές κράμπες •Διάρροια (σε κάποιες περιπτώσεις μπορεί να είναι αιματηρή)

•Πυρετός •Πονοκέφαλος •Ναυτία και έμετο •Αδυναμία Καταβολή με πτώση της αρτηριακής πιέσεως κυρίως στα παιδία και τους ηλικιωμένους Τα συμπτώματα δηλητηρίασης γενικά εκδηλώνονται μέσα σε λίγες ώρες από την κατανάλωση του φαγητού. Ο χρόνος μπορεί να είναι μεγαλύτερος (ακόμα και κάποιες ημέρες), ανάλογα με το αίτιο της τροφικής δηλητηρίασης. Αντιμετώπιση: Συνήθως τα συμπτώματα της τροφικής δηλητηρίασης υποχωρούν μέσα σε δύο ημέρες. Ο στόχος ε να αποφύγουμε την αφυδάτωση. Δεν τρώμε στερεά τροφή μέχρι να περάσει η διάρροια και ο έμετος,. αποφυγή των γαλακτοκομικών προϊόντων, που μπορεί να επιτείνουν τη παραμονή των συμπτωμάτων. Να πίνουμε υγρά (εκτός από γάλα ή καφεϊνούχα ποτά) για να αντικαταστήσουμε τα υγρά που χάθηκαν με τη διάρροια και τον έμετο. Δώστε στα παιδιά διάλυμα ηλεκτρολυτών σύμφωνα με τις οδηγίες του ιατρού σας. Εάν έχετε διάρροια και έμετο και δεν μπορείτε να πιείτε υγρά μπορεί να χρειαστεί ιατρική παρέμβαση για την παρεντερική χορήγηση υγρών. Αυτό ισχύει ιδιαίτερα για τα μικρά παιδιά και τους ηλικιωμένους( ηλεκτρολυτικές διαταραχές ). Εάν λαμβάνουμε φαρμακευτική αγωγή για οποιαδήποτε πάθηση Μιλήστε με το γιατρό σας - μπορεί να πρέπει να σταματήσετε ενώ έχετε διάρροια και έμετο. Μην σταματάτε ή αλλάζετε φάρμακα χωρίς να έχετε μιλήσει με το γιατρό σας. Υπάρχει κατάλληλη φαρμακευτική αγωγή για την κάθε περίπτωση ασθενούς συνεκτιμώντας την ηλικία και το ιστορικό του. Μην χρησιμοποιήσετε φάρμακα πριν μιλήσετε με το γιατρό σας,. Μην δίνεται αυτά τα φάρμακα στα παιδιά και τους ηλικιωμένους σε κάθε περίπτωση αλλάζει η δοσολογία και το θεραπευτικό σχήμα.

Του Γεωργίου Μωραΐτη Γενικού Οικογενειακού Ιατρού

✍

Εάν έχετε καταναλώσει μανιτάρια θα πρέπει να αναζητήσετε ιατρική βοήθεια άμεσα. Συμβουλές για αποφυγή δηλητηρίασης: •Να τηρούμε τις θερμοκρασίες στο φαγητό και να αποθηκεύετε στο ψυγείο το αργότερο δύο ώρες έπειτα από την ολοκλήρωση του μαγειρέματος. σωστός διαχωρισμός των πρώτων υλών-ωμών τροφών από τις μαγειρεμένες τροφές για κατανάλωση στο ψυγείο (π.χ. ωμό κρέας με αίμα σε δίσκο δίπλα στα φρούτα ή σε ανοιχτή συσκευασία τυριού) αποτελεί συχνή αιτία τροφικής δηλητηρίασης.

•Σωστός τρόπος υγιεινής των χεριών. Συχνό πλύσιμο πριν και μετά την επαφή με τρόφιμα.

• Να πλένετε καλά τις επιφάνειες κοπής των τροφίμων με σαπούνι και ζεστό νερό - το ίδιο και τα σκεύη (μαχαιροπίρουνα, τηγάνια κτλ.) έπειτα από κάθε χρήση.

• Να τρώτε καλομαγειρεμένα τα κρέατα και τα πουλερικά. Να αποφεύγετε επίσης να τρώτε αυγά ωμά. Να θυμάστε ότι τα τρόφιμα αυτά περιέχουν εκ φύσεως παθογόνους μικροοργανισμούς που μόνο με το καλό μαγείρεμα εξασφαλίζουμε την καταστροφή τους..

• Να πλένετε πολύ καλά τα φρούτα και τα λαχανικά. Να πετάτε επίσης τυχόν κομμάτια ή φύλλα που έχουν αλλοιωθεί.

• Προσέξτε τι είδους νερό καταναλώνετε. Εάν δεν είστε σίγουροι για το νερό βρύσης να πίνετε εμφιαλωμένο (αρκεί να μην το προμηθεύεστε από μέρη όπου υπάρχουν εμφιαλωμένα νερά εκτεθειμένα στον ήλιο και τη ζέστη).

• Να αποφεύγετε την κατανάλωση πάγου σε χώρους εστίασης • Να θυμάστε ότι τα γαλακτοκομικά προϊόντα (λ.χ. μυζήθρα, ξινόγαλα) από το χωριό ή το νησί όπου παραθερίζουμε, κατά κανόνα δεν είναι παστεριωμένα, οπότε μπορεί να αποτελούν εστία μικροβίων και κατά συνέπεια εκδήλωση τροφικής δηλητηρίασης.

• Να αποφεύγετε να καταναλώνετε συσκευασμένα γαλακτοκομικά προϊόντα ,χυμούς φρούτων όπου η

Ανοσοθεραπεία: η αρχή του τέλους ή το τέλος της αρχής στη μάχη με τον καρκίνο; Ο καρκίνος είναι η πρώτη αιτία θανάτου παγκοσμίως. Περίπου 8,2 εκατομμύρια άνθρωποι πεθαίνουν ετησίως από καρκίνο σε ολόκληρο τον κόσμο εκ των οποίων οι μισοί στις ηλικίες 30-69 ετών. Η πρόοδος στη θεραπεία ορισμένων τύπων καρκίνου– όπως του μελανώματος, του πνεύμονα, του εγκεφάλου και του παγκρέατος- υπήρξε μέχρι τώρα πιο αργή συγκριτικά με την πρόοδο σε κάποιους άλλους. Η μάχη όμως κατά του καρκίνου είχε και σημαντικές επιτυχίες. Για παράδειγμα, περισσότερο από το 96% των ανδρών θεραπεύονται από τον καρκίνο των όρχεων με τη χημειοθεραπεία, σε σύγκριση με το λιγότερο από 70% πριν από τρεις δεκαετίες. Επίσης, περισσότερο από το 75% των παιδιών με καρκίνο θεραπεύονται από το μόλις 25% που θεραπευόταν το 1970. Η επιβίωση από τον καρκίνο έχει διπλασιαστεί τα τελευταία 40 χρόνια στο Ηνωμένο Βασίλειο, ενώ η θνησιμότητα έχει μειωθεί κατά 10% μόνο την τελευταία δεκαετία. Το όφελος όμως από τη χρήση της κλασικής χημειοθεραπείας στη καταπολέμηση του καρκίνου παρουσίασε ένα plateau και νεότερες - πιο στοχευμένες – θεραπείες ήταν αναγκαίες. Οι ερευνητές, στη προσπάθεια για την αντιμετώπιση του προβλήματος, αναζήτησαν τη λύση στις πιο στοχευμένες θεραπείες και στην πολύπλοκη σχέση του ανοσοποιητικού συστήματος με τα καρκινικά κύτταρα. Έτσι, πολλά καινούργια φάρμακα έλαβαν έγκριση αλλάζοντας σταδιακά τον τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίζουμε τον καρκίνο. Η ανοσοθεραπεία, για την οποία ήδη πολλά ακούγονται στα ΜΜΕ, αποτελεί έναν καινούργιο τέτοιο τρόπο αντιμετώπισης του καρκίνου. Ο μηχανισμός δράσης είναι τελείως διαφορετικός από εκείνον της χημειοθεραπείας. Ενώ η χημειοθεραπεία καταστρέφει απευθείας τα καρκινικά κύτταρα (μαζί με κάποια φυσιολογικά), η ανοσοθεραπεία αξιοποιεί και ενισχύει τη φυσιολογική ικανότητα του ανοσοποιητικού συστήματος στην καταπολέμηση του καρκίνου. Η γνώση ήδη υπήρχε από τα μέσα του προηγούμενου αιώνα αλλά μόλις πρόσφατα οι εξελίξεις στον τομέα των υπολογιστών, της βιολογίας και της φαρμακολογίας επέτρεψαν την αξιοποίησή της. Πώς όμως το ανοσοποιητικό σύστημα καταφέρνει να εξουδετερώσει τα καρκινικά κύτταρα; Το ανοσοποιητικό μας σύστημα (η αποκαλούμενη και «άμυνα» του οργανισμού) έχει την ικανότητα του να αναγνωρίζει καθετί «ξένο» προς τον οργανισμό και το καρκινικό κύτταρο είναι κάτι τέτοιο. Η αναγνώριση οδηγεί, μέσω πολύπλοκων μηχανισμών, στην τελική ενεργοποίηση μιας σειράς κυττάρων της άμυνας και στην εξάλειψη

των καρκινικών κυττάρων. Η "μάχη" ανάμεσα στο ανοσοποιητικό μας σύστημα και τα καρκινικά κύτταρα μπορεί να οδηγήσει είτε στην πλήρη εξάλειψη όλων των καρκινικών κυττάρων είτε στη μερική εξάλειψη των καρκινικών κυττάρων τα οποία όμως παραμένουν κάτω από τον έλεγχο του ανοσοποιητικού κατά την οποία ο καρκίνος υπάρχει αλλά δεν εκδηλώνεται κλινικά. Η κλινική εμφάνιση της νόσου έρχεται όταν αυτή η φάση ισορροπίας διαταράσσεται από μεταβολές στα καρκινικά κύτταρα που τους επιτρέπουν να ξεφύγουν από τον έλεγχο του ανοσοποιητικού ή από αλλαγές στο ανοσοποιητικό σύστημα που μειώνουν την ικανότητά του να συγκρατεί τον καρκίνο. Η ανακάλυψη του τρόπου με τον οποίο τα καρκινικά κύτταρα ξεφεύγουν της επιτήρησης ή καταστέλλουν το ανοσοποιητικό σύστημα, οδήγησε στη δημιουργία μιας σειράς φαρμάκων ανοσοθεραπείας (θεραπευτικά αντισώματα) που χρησιμοποιούνται με μεγάλη επιτυχία σε μια ποικιλία νεοπλασμάτων. Τα φάρμακα αυτά απελευθερώνουν το ανοσοποιητικό σύστημα από τα φυσικά του «φρένα», επιτρέποντάς του να επιτίθεται και να σκοτώνει τα καρκινικά κύτταρα. Ένα τέτοιος μηχανισμός δράσης φαίνεται στη σχηματική παράσταση. Ορισμένα χαρακτηριστικά παραδείγματα αποτελούν το nivolumab, το

pembrolizumab, το atezolizumab και το ipilimumab που έχουν είδη εγκριθεί και χρησιμοποιούνται στην αντιμετώπιση του μελανώματος, του καρκίνου του πνεύμονα και του καρκίνου του νεφρού. Σε πολλές περιπτώσεις τα αποτελέσματα των κλινικών μελετών ήταν τόσο ενθαρρυντικά ώστε κάποια εγκρίθηκαν με ταχείες διαδικασίες καθώς κρίθηκε αναγκαίο να διατεθούν άμεσα στους ασθενείς. Τα ποσοστά ανταπόκρισης στην ανοσοθεραπεία ήταν ανώτερα της κλασικής χημειοθεραπείας, με ανταπόκριση που σε πολλές περιπτώσεις έφτανε μέχρι την πλήρη ύφε-

συσκευασία παρουσιάζει φθορά η υπάρχει έκθεση σε υψηλές θερμοκρασίες.

• Να επιλέγετε πού θα τρώτε σε χώρους εστίασης να τηρούνται οι κανόνες υγιεινής Κρίνοντας σκόπιμο σε αυτό το σημείο θα πρέπει να διαφοροποιηθεί η γαστρεντερίτιδα ,που τα κρούσματα της παίρνουν μορφή επιδημίας ,από την τροφική δηλητηρίαση μιας και πολλοί συγχέουμε τα συμπτώματα που μόνο ένας ειδικός ιατρός μπορεί να διακρίνει με την φυσική εξέταση του ασθενούς.Τα συμπτώματα είναι παρεμφερή με οξεία έναρξη αυτών .Τα αίτια είναι η λοίμωξη του εντερικού σωλήνα από βακτήρια, παράσιτα ή ιούς. Αξίζει να σημειωθεί ότι ο ροταϊός είναι κυρίως υπεύθυνος για την γαστρεντερίτιδα στα παιδιά .Μεταδίδεται με την εντεροστοματικη οδό και από την άμεση επαφή από άτομα που νοσούν στην τροφική δηλητηρίαση δεν υπάρχει μετάδοση από επαφή. Τις περισσότερες φορές η έγκαιρη κλινική εξέταση και η αξιολόγηση των συμπτωμάτων βοηθά στην ομαλή πορεία και ίαση της κάθε περίπτωσης .Κρίνεται σκόπιμο αλλά και απαραίτητο η έγκαιρη επίσκεψη στον ιατρό των ευπαθών ομάδων ( ηλικιωμένους, παιδιά και άτομα με ιατρικό ιστορικό). Στην περίπτωση της ιογενούς γαστρεντερίτιδας για αποφυγή μετάδοσης στα άτομα του άμεσου περιβάλλοντος μπορούμε να λάβουμε ορισμένα μέτρα.

• Τα παιδιά να απέχουν από το σχολείο και οποιαδήποτε άλλη ομαδική δραστηριότητα • Οι ενήλικες να απέχουν από την εργασία τους • Αποφυγή επισκέψεων σε χώρους όπως νοσοκομεία και γενικά ιδρύματα • Καλή υγιεινή των χεριών • Απολύμανση των επιφανειών και των σκευών που χρησιμοποιούνται από άτομα που νοσούν. Φυτόκου 1, Νέα Ιωνία Βόλου (Οπισθεν παλαιού κοιμητηρίου) Τηλ: 24210 90044, κιν: 6947008163

Του Δρ. Ευάγγελου Γ. Βούλγαρη*

✍

ση της νόσου. Σημαντική επίσης ήταν η επιμήκυνση του χρόνου επιβίωσης αλλά και διατήρηση της ποιότητας ζωής των ασθενών κατά τη διάρκεια της θεραπείας καθώς τα φάρμακα είναι πολύ καλά ανεκτά. Για παράδειγμα, υπάρχει ένα 30% ασθενών με μεταστατικό μελάνωμα που χάρη στην ανοσοθεραπεία επιβιώνουν χωρίς υποτροπή για 10 έτη. Πριν την ανοσοθεραπεία η επιβίωση τους δε θα ξεπερνούσε το ένα έτος. Ανάλογα φάρμακα μελετώνται αυτή τη στιγμή σχεδόν σε όλες τις μορφές καρκίνου (μόνα ή σε συνδυασμούς με άλλες στοχευμένες θεραπείες) και αναμένεται να λάβουν έγκριση στο άμεσο μέλλον. Η ογκολογία έχει μπει σε μια συναρπαστική περίοδο καθώς η όλη θεώρηση της αντιμετώπισης του καρκίνου αλλάζει. Η ανοσοθεραπεία καλύπτει ως θέμα το 90% του χρόνου των μεγάλων συνεδρίων ογκολογίας. Πολλά ερωτήματα παραμένουν αναπάντητα και συνεχώς δημιουργούνται νέα (σχέση κόστους-οφέλους, αλληλουχία φαρμάκων, ρόλος της κλασικής χημειοθεραπείας και πολλά άλλα). Δε μπορούμε να πούμε ακόμα ότι έφτασε η αρχή του τέλους για τον καρκίνο αλλά σίγουρα μπορούμε να πούμε ότι έφτασε το τέλος της προηγούμενης θεώρησης σχετικά με το πώς πρέπει να αντιμετωπίζεται ο καρκίνος. Η εμφάνιση νέων φαρμάκων και οι πρόοδος στις θεραπείες δε θα πρέπει σε καμία περίπτωση να μας κάνουν να ξεχνάμε δύο απλές και χιλιοειπωμένες αλήθειες για την αντιμετώπιση του καρκίνου: ● ο καλύτερος τρόπος να μειωθούν οι θάνατοι από καρκίνο είναι η πρόληψη. Η υιοθέτηση μιας σειράς αλλαγών στις συνθήκες ζωής μας όπως η αποχή από το κάπνισμα, η σωματική δραστηριότητα, η διατήρηση υγιούς βάρους και η μείωση της κατανάλωσης αλκοόλ. ● ο πιο αποτελεσματικός τρόπος θεραπείας είναι η έγκαιρη διάγνωση και η αντιμετώπιση από την εξειδικευμένη ογκολογική ομάδα.

*O Δρ. Ευάγγελος Γ. Βούλγαρης είναι Ογκολόγος, Στρατιωτικός Ιατρός, Διδάκτορας Ιατρικής Σχολής Πανεπιστημίου Ιωαννίνων με μετεκπαίδευση στην ογκολογία μαστού στις ΗΠΑ. Υπηρετεί στην Ογκολογική Κλινική του 424 Στρατιωτικού Νοσοκομείου Θεσσαλονίκης, συνεργάζεται με το Ιατρικό Διαβαλκανικό Θεσσαλονίκης και διευθύνει το Ογκολογικό Τμήμα της Κλινικής «Άνασσα» Βόλου. Περισσότερες πληροφορίες: www.oncoconsult.gr

10 ΠΕΡΙ ΥΓΕΙΑΣ

ΤΑΧΥΔΡΟΜΟΣ

Επανειλημμένες αποβολές: Τι φταίει & πώς αντιμετωπίζονται; Δεν είναι μόνο η υπογονιμότητα αλλά και οι αποβολές που ταλαιπωρούν τα ζευγάρια που προσπαθούν να αποκτήσουν παιδάκι. Που οφείλονται οι συχνές αποβολές; Ποιά είναι τα αίτια και τι πρέπει να κάνει ένα ζευγάρι σε αυτή την περίπτωση; Ο Δρ. Παναγιώτης Πολύζος, μαιευτήρας – γυναικολόγος αναπαραγωγής και μέλος του Institute of Life - Μονάδας Εξωσωματικής Γονιμοποίησης στο Ιασώ, μας κατατοπίζει. Η απώλεια κύησης προκαλεί σωματικό και ψυχικό πόνο στα ζευγάρια, ειδικά όταν αυτό συμβαίνει επανειλλημένως (καθέξιν αποβολές) και σίγουρα χρειάζονται συμπαράσταση και ψυχολογική υποστήριξη τόσο από το περιβάλλον τους (οικογενειακό, φιλικό), όσο και από το ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό που έχει αναλάβει την φροντίδα τους. Στις ημέρες μας πόσο συχνές είναι οι αποβολές; Η αυτόματη απώλεια κύησης αποτελεί δυστυχώς συχνό φαινόμενο. Περίπου 15% των κλινικά εμφανών κυήσεων καταλήγουν σε αυτόματη αποβολή, ενώ ένας αρκετά μεγάλος αριθμός κυήσεων χάνεται πριν ακόμα γίνουν κλινικά εμφανείς. Τι εννοούμε με τον όρο "καθ' έξιν αποβολές"; Ιστορικά ο όρος καθ'έξιν αποβολές αφορά σε 2-3 συνεχόμενες απώλειες κύησης πριν τις 20 εβδομάδες, με συχνότητα 1στις 300 κυήσεις και ποσοστό 1%-2% των γυναικών αναπαραγωγικής ηλικίας. Αν και η οδηγία είναι να γίνεται ο σχετικός έλεγχος μετά την τρίτη αποβολή, στην πράξη πολλές φορές πρέπει να γίνεται ακόμα και μετά την πρώτη, ανάλογα με την περίπτωση. Τι πρέπει να κάνει μια γυναίκα που βιώνει συνεχόμενες απώλειες κύησης;

Ο έλεγχος των καθ'έξιν αποβολών περιλαμβάνει την λήψη ενός λεπτομερούς ιστορικού, κλινική και υπερηχογραφική εξέταση καθώς και τον χρωμοσωμικό και ειδικό ιστοπαθολογικό έλεγχο του υλικού της αποβολής, ο οποίος θα αναδείξει ιστοπαθαλογικά ευρήματα που συνδέονται με συγκεκριμένα αίτια αποβολών(πχ ανοσολογικά, θρομβοφιλικά) και θα οδηγήσει στον περαιτέρω εργαστηριακό έλεγχο. Που οφείλονται οι επαναλαμβανόμενες αποβολές; Η αιτιολογία των καθ'έξιν αποβολών είναι συνήθως πολυπαραγοντική και περιλαμβάνει γενετικά αίτια, ανατομικές ανωμαλίες της μήτρας, ενδοκρινικά αίτια, ανοσολογικά αίτια, θρομβοφιλικά αίτια, λοιμώξεις, περιβαλλοντικούς παράγοντες και άγνωστα αίτια. Γενετικά αίτια: Περίπου 2%-4% των καθ'έξιν αποβολών συνδέονται με ισοζυγισμένες χρωμοσωμικές ανωμαλίες των γονέων και ανάλογα με την ειδική διάγνωση (καρυότυπος ζεύγους) η θεραπεία/αντιμετώπιση περιλαμβάνει εξωσωματική γονιμοποίηση με προεμφυτευτικό γενετικό έλεγχο. Ανατομικές ανωμαλίες της μήτρας: 10%-15% των καθ'έξιν αποβολών συνδέονται με ανατομικές ανωμαλίες της μήτρας, η διάγνωση των οποίων γίνεται με υστεροσαλπιγγογραφία ή και υστεροσκόπηση και η θεραπεία/ αντιμετώπιση είναι χειρουργική. Ενδοκρινικά αίτια: Περίπου 17%-20% των καθ'έξιν αποβολών συνδέονται με ενδοκρινικά αίτια (πχ σακχαρώδης διαβήτης, θυρεοειδοπάθειες κλπ), η διάγνωση των οποίων βασίζεται σε ειδικές εργαστηριακές εξετάσεις και η θεραπεία/ αντιμετώπιση είναι φαρμακευτική.

Ανοσολογικά αίτια: Η κύηση αποτελεί ένα «ανοσολογικό παράδοξο» δεδομένου του οτι αν και το έμβρυο δεν είναι πανομοιότυπο με την μητέρα του, εκείνη δεν το απορρίπτει αλλά το προστατεύει μέσω πολύπλοκων ανοσολογικών μηχανισμών, πιθανές ανωμαλίες των οποίων σχετίζονται με μεμονωμένες ή και επαναλαμβανόμενες αποβολές. Η διάγνωση των ανοσολογικών αιτίων γίνεται με αιματολογικές εξετάσεις και ειδικό έλεγχο του υλικού της αποβολής, αρκετά εκ των οποίων αντιμετωπίζονται βελτιώνοντας τα ποσοστά γεννήσεων υγιών παιδιών. Θρομβοφιλικά αίτια: Η θρομβοφιλία διακρίνεται σε κληρονομική (15% του πληθυσμού) και επίκτητη θρομβοφιλία ή και συδυασμό των δύο. Η διάγνωση της θρομβοφιλίας γίνεται με ειδικές αιματολογικές εξετάσεις και η θεραπεία της είναι φαρμακευτική. Λοιμώξεις: Ορισμένες λοιμώξεις (τοξόπλασμα,ερυθρά, κλπ) έχουν συσχετισθεί με μεμονωμένες αποβολές και ουσιαστικά όχι με καθ'έξιν αποβολές (0,2%-0,5%). Περιβαλλοντικοί παράγοντες: Κατά καιρούς μεμονωμένες ή και καθ'έξιν αποβολές έχουν συνδεθεί με έκθεση σε διαφόρους βλαπτικούς παράγοντες. Σε κάθε περίπτωση οι έγκυες θα πρέπει να αποφεύγουν το κάπνισμα, το αλκοόλ και την καφείνη. Ανεξήγητες καθ'έξιν αποβολές: 20%-30% των καθ'έξιν αποβολών παραμένουν ανεξήγητες και αντιμετωπίζονται εμπειρικά. Γίνεται πρόγνωση; Η πρόγνωση των καθ'έξιν αποβολών εξατομικεύεται ανά περίπτωση, εξαρτάται από τα αίτια και τον αριθμό των αποβολών και γενικά είναι ενθαρρυντική, αν ληφθεί υπ'όψιν οτι ακόμη και με-

Η πάχυνση του πέους, η αύξηση δηλαδή της περιμέτρου, αποτελεί το δεύτερο και πιο σύνθε-

✍

τά 4 συνεχόμενες αποβολές η πιθανότητα επιτυχούς κύησης είναι 60%-65%. Υπάρχει συσχέτιση με την υπογονιμότητα; Εδώ ίσως αξίζει να σημειώσουμε ότι αρκετά από τα αίτια των καθ'έξιν αποβολών, ιδιαίτερα αυτά που οδηγούν σε πρώιμες αποβολές, μπορεί να σχετίζονται αιτιολογικά με υπογονιμότητα και αποτυχημένες προσπάθειες υποβοηθούμενης αναπαραγωγής. Στα πλαίσια του ελέγχου και της θεραπείας των αιτίων της υπογονιμότητας είναι σημαντική η συμβολή της ιστοπαθολογικής εξέτασης βιοψίας ενδομητρίου, η οποία λαμβάνεται κατά την διάρκεια διαγνωστικής υστεροσκόπησης. Τέλος θα πρέπει να τονίσουμε ότι τόσο οι περιπτώσεις καθ'έξιν αποβολών όσο και οι περιπτώσεις υπογονιμότητας αποτελούν αντικείμενο περισσοτέρων της μιας ιατρικών ειδικοτήτων με ένα και μόνο σκοπό να δώσουν στα πραγματικά ταλαιπωρημένα ζευγάρια υγιή παιδιά!

Website: www.drpolyzos.gr Ιατρείο Βόλου Τηλ: 24210 22988 Ιωλκού 46, Βόλος Του Δρ. Κουτσιαρή Α. Επαμεινώνδα MD, Ph.D, FEBU Χειρουργού Ουρολόγου Ανδρολόγου www.andrologikovolou.gr

Φαλλοπλαστική Οι επεμβάσεις στα έξω γεννητικά όργανα του άνδρα έχουν μακρά ιστορία, με τις πρώτες επεμβάσεις του είδους να έχουν καταγραφεί στην αρχαιότητα και ειδικότερα στην αιγυπτιακή εποχή. Η φαλλοπλαστική είναι το σύνολο των επεμβάσεων που αλλάζουν τη μορφή του πέους. Είναι επεμβάσεις που μπορούν να μεγαλώσουν το πέος, να αλλάξουν τη μορφή του οσχέου, να ισιώσουν το πέος, ή όλα αυτά ταυτόχρονα. Η επιθυμία για ένα μεγαλύτερο ή ωραιότερο πέος είναι απόλυτα σεβαστή. Κάποιες φορές πέρα από το αισθητικό πρόβλημα δημιουργούνται σοβαρές διαπροσωπικές διαταραχές ή ακόμα και λειτουργικά προβλήματα. Η φαλλοπλαστική δεν αποτελεί αποκλειστικά αισθητική επέμβαση, αφού στην ιατρική υπάρχει ο όρος «μικροφαλλία». Αφορά άνδρες στους οποίους το πέος δεν ξεπερνά τα 7.5 εκατοστά σε στύση, με αποτέλεσμα η σεξουαλική επαφή να καθίσταται εξαιρετικά δύσκολη. Το μέγεθος του πέους μπορεί να μεταβληθεί μόνο με χειρουργική επέμβαση. Διάφορες τεχνικές με χάπια, αλοιφές και διάφορα εξαρτήματα που κατακλύζουν το διαδίκτυο και τα περιοδικά, όχι μόνο δεν προσφέρουν λύση αλλά συνήθως έχουν καταστροφικές συνέπειες που δεν επιδέχονται διόρθωση. Το γεγονός αυτό σε συνδυασμό με την δυσκολία να μιλήσουμε για αυτό το θέμα, έχει οδηγήσει πολλούς άνδρες σε λανθασμένες επιλογές και αποφάσεις. Η επιμήκυνση του πέους γίνεται με διατομή των ηβοπεϊκών συνδέσμων με αποτέλεσμα να αποκαλυφθεί κομμάτι του πέους που είναι κρυμμένο κάτω από την ηβική σύμφυση.

Toυ Dr. Παναγιώτη Θ. Πολύζου Μαιευτήρα - Χειρουργού Γυναικολόγου, Ειδικού Αναπαραγωγής Μέλους του Institute of Life Μονάδας Εξωσωματικής Γονιμοποίησης στο Μαιευτήριο Ιασώ

✍

το βήμα της φαλλοπλαστικής. Έχουν χρησιμοποιηθεί διάφορες τεχνικές με τη χρήση ομογε-

νοποιημένου λίπους από τον ίδιο ασθενή να είναι μια από αυτές. Με τη νέα μέθοδο Lipogems, η επεξεργασία του λίπους είναι ταχεία, γίνεται μέσα στο χειρουργείο και παράγει υψηλής ποιότητας λίπος, πλούσιο σε ενεργοποιημένα βλαστοκύτταρα. Το «καθαρό» λίπος κατόπιν μετεμφυτεύεται στο πέος και του δίνει μια ομοιογενή και αυξημένη σε όγκο εικόνα, ενώ παράλληλα εξασφαλίζεται η μακροχρόνια διατήρηση της πάχυνσης της περιοχής. Η φαλλοπλαστική, η επέμβαση για την αύξηση των διαστάσεων του πέους, αποτελεί μια πραγματικότητα και είναι η ρεαλιστική απάντηση στις επιθυμίες και προσδοκίες των ανδρών.

ΠΕΡΙ ΥΓΕΙΑΣ 11

ΤΑΧΥΔΡΟΜΟΣ

Του Νικολάου Γ. Αχιλλέα MD, MSc ΑΓΓΕΙΟΧΕΙΡΟΥΡΓΟΥ Master of Endovascular Techniques 28ης Οκτωβρίου 122 – Γκλαβάνη Τηλ.: 24210 76265 Κ: 6974 007 056

ΕΝΗΜΕΡΩΘΕΙΤΕ ΓΙΑ ΤΗ ΣΤΕΝΩΣΗ ΚΑΡΩΤΙΔΩΝ Ευρωπαϊκών και Αμερικανικών Επιστημονικών Εταιρειών όλοι οι ασθενείς με καρωτιδική στένωση μεγαλύτερη από 70% καθώς και οι συμπτωματικοί ασθενείς με στένωση μεγαλύτερη από 50% πρέπει να αντιμετωπίζονται με επέμβαση (ενδαρτηρεκτομή ή αγγειοπλαστική). Όλοι όμως οι ασθενείς με στένωση μεγαλύτερη από 30% πρέπει να παίρνουν κατάλληλη φαρμακευτική και υγιεινοδιαιτητική αγωγή (διακοπή καπνίσματος, δίαιτα χαμηλή σε λιπαρά, σωματική άσκηση, ρύθμιση αρτηριακής πίεσης και σακχάρου). Ενδαρτηρεκτομή καρωτίδας Τι είναι η καρωτιδική στένωση; Είναι η νόσος που χαρακτηρίζεται από τη δημιουργία αθηρωματικής πλάκας στον καρωτιδικό διχασμό που έχει σαν συνέπεια τη στένωση των αγγείων. Σπάνια η στένωση μπορεί να μην οφείλεται σε αθηρωματική βλάβη αλλά σε άλλα αίτια (πχ ινομυϊκή δυσπλασία). Ποιες οι συνέπειές της; Όταν η πλάκα προκαλεί μεγάλη στένωση αυξάνει η πιθανότητα να σχηματισθεί θρόμβος αίματος ή να ραγεί η αθηρωματική πλάκα με αποτέλεσμα να αποσπασθούν τμήματα του θρόμβου ή της πλάκας που λέγονται έμβολα και στη συνέχεια να αποφράξουν αρτηρίες του εγκεφάλου και να προκαλέσουν ισχαιμικό εγκεφαλικό επεισόδιο. Ποια είναι τα συμπτώματα της καρωτιδικής στένωσης; Δυστυχώς σε μεγάλο αριθμό των ασθενών η πρώτη εκδήλωση μπορεί να είναι ένα εγκεφαλικό επεισόδιο. Σε αρκετούς όμως ασθενείς η πρώτη εκδήλωση - σύμπτωμα μπορεί να είναι ένα παροδικό ισχαιμικό επεισόδιο (δηλαδή απώλεια της συνείδησης ή της όρασης από το ένα μάτι, διαταραχές της ομιλίας, μούδιασμα του ενός χεριού/ποδιού με διάρκεια από λεπτά έως ώρες). Η έγκαιρη πρώιμη διάγνωση της νόσου είναι πολύ σημαντική για την καλή έκβαση των ασθενών. Πως γίνεται η θεραπεία της καρωτιδικής στένωσης; Μελέτες έχουν δείξει ότι η πιθανότητα εγκεφαλικού επεισοδίου αυξάνει όταν η στένωση της καρωτίδας είναι μεγαλύτερη από 70% (με κριτήριο την ταχύτητα ροής του αίματος στο Triplexείτε με ειδικές μετρήσεις στην περίπτωση της αγγειογραφίας). Σύμφωνα λοιπόν με τις μελέτες και τις κατευθυντήριες οδηγίες των

e-mail: nikolaouax@gmail.com, W: www.artiriafleva.gr

-

του τραχήλου. Η αθηρωματική πλάκα ανακατανέμεται στο αγγειακό τοίχωμα συνήθως με τη χρησιμοποίηση ενός stent και μιας συσκευής εγκεφαλικής προστασίας. Ποια επεμβατική μέθοδος είναι καλύτερη; Και οι δύο μέθοδοι έχουν ενδείξεις και αντενδείξεις που εξατομικεύονται για κάθε ασθενή. Ο ΑΓΓΕΙΟΧΕΙΡΟΥΡΓΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΜΟΝΟΣ ΓΙΑΤΡΟΣ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΕΚΠΑΙΔΕΥΜΕΝΟΣ ΚΑΙ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΕΙ ΤΗ ΝΟΣΟ ΚΑΙ ΜΕ ΤΙΣ ΔΥΟ ΤΕΧΝΙΚΕΣ. ΚΑΤΑ ΣΥΝΕΠΕΙΑ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟΣ ΠΟΥ ΘΑ ΕΝΗΜΕΡΩΣΕΙ ΤΟΝ ΑΣΘΕΝΗ ΓΙΑ ΤΟ ΠΟΙΑ ΜΕΘΟΔΟΣ ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΑΛΛΗΛΟΤΕΡΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΤΟΥ.

Πρόκειται για επέμβαση που γίνεται συνήθως με γενική αναισθησία, με μικρή τομή στον τράχηλο. Παρασκευάζεται η καρωτίδα, διανοίγεται, αφαιρείται η αθηρωματική πλάκα και στη συνέχεια συγκλείεται είτε άμεσα είτε με χρησιμοποίηση ενός εμβαλώματος (patch). Αγγειοπλαστική καρωτίδας

Πρόκειται για επέμβαση που γίνεται συνήθως με τοπική αναισθησία, με παρακέντηση της μηριαίας ή με πολύ μικρή τομή στη βάση

ΟΔΗΓΙΕΣ ΠΡΙΝ ΤΗΝ ΕΠΙΣΚΕΨΗ ΣΤΟΝ ΜΙΚΡΟΒΙΟΛΟΓΟ Οι εξετάσεις αίματος είναι μια από τις σημαντικότερες μεθόδους πρόληψης διότι μπορεί να δώσει στο γιατρό σας μια εικόνα για τη γενικότερη κατάσταση του οργανισμού σας. Ανά περιόδους, είναι ωφέλιμο να επισκεπτόμαστε τον μικροβιολόγο μας για τον απαραίτητο εργαστηριακό έλεγχο. Κρίνεται απαραίτητο μια φορά ανά έτος, εκτός αν συντρέχουν λόγοι για πιο τακτικά. Όταν, λοιπόν, έχετε ραντεβού με τον μικροβιολόγο σας, το τελευταίο 24ωρο προκύπτουν διάφορα διλήμματα σχετικά με την κατάλληλη προετοιμασία του ασθενούς και τους κανόνες που επιβάλλεται να τηρηθούν πριν γίνουν οι εξετάσεις ώστε να λάβουμε αξιόπιστες μετρήσεις - αποτελέσματα. Ο σημαντικότερος από τους κανόνες που πρέπει να τηρούνται είναι αυτός της νηστείας. Πιο συγκεκριμένα, η νηστεία 12 ώρες περίπου πριν την αιμοληψία είναι απαραίτητη για τον προσδιορισμό των τριγλυκεριδίων, της HDL-χοληστερόλης ενώ δεν επηρεάζει σημαντικά τα επίπεδα της ολικής χοληστερόλης. Βέβαια, αξίζει να σημειωθεί ότι καλό είναι να μην υπάρχουν έντονες αλλαγές στις διατροφικές συνήθειες και στο σωματικό βάρος γιατί αυτό μπορεί να προκαλέσει αλλοίωση των αποτελεσμάτων. Για την εξέταση του σακχάρου, επίσης, κρίνεται απαραίτητο να είσαστε νηστικοί για περίπου 8 ώρες πριν την αιμοληψία, άρα καλό είναι η μέτρηση να γίνεται τις πρώτες πρωινές ώρες έχοντας λάβει το τελευταίο σας γεύμα μέχρι τις 10 το προηγούμενο βράδυ. Αυτή η οδηγία δίνεται διότι τα επίπεδα σακχάρου στο αίμα αυξάνονται μετά την κατανάλωση ενός γεύματος και για να επανέλθουν πρέπει να περάσουν 3 - 4 ώρες. Ωστόσο, για την μέτρηση της γλυκοζυλιωμένης αιμοσφαιρίνης δεν είναι απαραίτητη η νηστεία και μπορεί να γίνει οποι-

αδήποτε ώρα της ημέρας. Τις παραπάνω οδηγίες πρέπει να τις ακολουθήσετε και για τη μέτρηση του καλίου και του νατρίου στο αίμα σας που είναι και οι πιο βασικοί ηλεκτρολύτες στον οργανισμό μας και η διατήρησή τους σε φυσιολογικά επίπεδα είναι απαραίτητη για τη σωστή λειτουργία των οργάνων μας. Νωρίς το πρωί, επίσης, χωρίς να έχετε φάει πρέπει να γίνονται και οι μετρήσεις για το ουρικό οξύ, όπως και για την ουρία και την κρεατινίνη που αποτελούν δύο πολύ σημαντικές εξετάσεις αφού δίνουν πληροφορίες σχετικά με τη λειτουργία των νεφρών. Ένα ακόμα πολύ συχνό ερώτημα που τίθεται είναι αν ο ασθενής μπορεί να πάρει τα χάπια του για τον θυρεοειδή πριν την αντίστοιχη εξέταση. Η απάντηση είναι ότι συνήθως συνιστάται η λήψη θυροξίνης αμέσως μετά την εξέταση προκειμέ-

νου να μην επηρεαστεί το αποτέλεσμα. Οι εξετάσεις, ωστόσο, που μπορείτε να κάνετε χωρίς να είσαστε νηστικοί και οποιαδήποτε ώρα της ημέρας είναι η γενική αίματος που δείχνει τον αιματοκρίτη, τα λευκά και τα ερυθρά αιμοσφαίρια και της οποίας το αποτέλεσμα δεν επηρεάζεται από το φαγητό. Εξετάσεις που συνδέονται με τη λειτουργία και την κατάσταση του ήπατος όπως η χολερυθρίνη, Sgot, Sgpt, γGt και ALP, η ταχύτητα καθίζησης ερυθρών (TKE) η οποία όταν είναι αυξημένη υποδηλώνει την ύπαρξη φλεγμονής, λοίμωξης ή διαταραχής στον οργανισμό. Οποιαδήποτε στιγμή, επίσης, της ημέρας μπορεί να γίνει η εξέταση LDH, η οποία είναι ένα ένζυμο που αυξάνεται σε αρκετές παθολογικές καταστάσεις, κυρίως αιματολογικής φύσεως προβλήματα, και η CPK, ένα ένζυμο του οποίου η αύ-

Toυ ΚΟΥΤΑΝΙΤΗ Μ.ΙΩΑΝΝΗ ΒΙΟΠΑΘΟΛΟΓΟΥ ΜΙΚΡΟΒΙΟΛΟΓΟΥ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΟΥ ΥΠΕΥΘΥΝΟΥ ΜΙΚΡΟΒΙΟΛΟΓΙΚΟΥ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΟΥ ΓΕΝ. ΚΛ. ΑΝΑΣΣΑ

-

ξηση συνδέεται με διαταραχές του μυϊκού συστήματος, γι’ αυτό καλό είναι αυτή η εξέταση να μην γίνεται μετά από έντονη άσκηση και κόπωση. Κλείνοντας, σημαντικό είναι να επισημάνουμε ότι η γενική εξέταση των ούρων αποτελεί απαραίτητο τμήμα κάθε προληπτικού ελέγχου (checkup). Απαραίτητη προϋπόθεση είναι η σωστή συλλογή και η συντήρηση των ούρων πριν την ανάλυση. Αυτό σημαίνει σωστός καθαρισμός της ευαίσθητης περιοχής πριν τη συλλογή των πρώτων πρωινών ούρων, αφού θα έχετε προμηθευτεί από το φαρμακείο έναν αποστειρωμένο ουροσυλλέκτη. Αυτή η εξέταση δίνει πολύτιμες πληροφορίες για την υγεία όλου του οργανισμού, ενώ αποτελεί συγκεκριμένα βασικό εργαλείο για τη διάγνωση πλήθους παθήσεων στο ουροποιητικό σύστημα, στο αναπαραγωγικό σύστημα κ.α.

12 ΠΕΡΙ ΥΓΕΙΑΣ

ΤΑΧΥΔΡΟΜΟΣ

ΤΑΧΥΔΡΟΜΟΣ

ΠΕΡΙ ΥΓΕΙΑΣ 13

14 ΠΕΡΙ ΥΓΕΙΑΣ

ΤΑΧΥΔΡΟΜΟΣ

Του Γεώργιου Βαβέτση ορθοπεδικού χειρουργού

Οστεοαρθρίτιδα...

✍

Orthobiologics – PRP (πλάσμα πλούσιο σε αιμοπετάλια) Είναι η πλέον νέα μέθοδος που χρησιμοποιείται. Η μέθοδος χρησιμοποιεί αίμα του ίδιου του ασθενή, από όπου συλλέγονται και ενεργοποιούνται παράγοντες του αίματος που μπορεί να επιδιορθώσουν την βλάβη. Η μέθοδος έχει φανατικούς υποστηρικτές και επικριτές, ενώ οι τελευταίες ενδείξεις μιλούν για πολύ καλά αποτελέσματα εφόσον γίνετε με συγκεκριμένο τρόπο.

Η οστεοαρθρίτιδα είναι η εκφυλιστική νόσος των αρθρώσεων που προκαλεί σταδιακή απώλεια του αρθρικού χόνδρου και οδηγεί ουσιαστικά σε καταστροφή της άρθρωσης. Αυτό θα οδηγήσει σε πόνο, παραμόρφωση και λειτουργική ανικανότητα. Επιδημιολογία Υπολογίζεται σε 88 νέες περιπτώσεις ανά 100.

000 πληθυσμού κάθε χρόνο που αφορούν το ισχίο, ενώ αντίστοιχα είναι 240/100.000 νέες περιπτώσεις που αφορούν το γόνατο. Άλλες αρθρώσεις επίσεις μπορούν να προσβληθούν σε μικρότερο βέβαια ποσοστό. Παράγοντες κινδύνου για ανάπτυξη της οστεοαρθρίτιδας Η παχυσαρκία,το τραύμα, η σκληρήσωματική εργασία, η μυϊκήαδυναμία, το μεταβολικόσύνδρομο , το γυναικείο φύλο, η αύξηση της ηλικίαςκαιγενετικοί παράγοντες (γονίδια της βιταμίνης D) είναι οι κύριοι παράγοντες. Η πάθησηεμφανίζεται σε μεγάλη ηλικία, κυρίως αφορά λίγες αρθρώσεις ή μόνο μια άρθρωση. Σε μικρότερες ηλικίες, η εμφάνιση της νόσου μπορεί να είναι μέρος μιας ρευματολογικής πάθησης ή ως απότοκος παλαιού τραύματος ή λόγο άλλωνλιγότερο συχνών αιτιών. Συμπτώματα της οστεοαρθρίτιδας Το κύριο σύμπτωμα είναι ο πόνος. Στα αρχικά στάδια της νόσουμπορεί να εμφανίζεται κατά διαστήματα και να υποχωρεί με ξεκούραση και απλά αναλγητικά. Καθώς αυξάνει το στάδιο της νόσου, αυξάνουν

Ολική αρθροπλαστική Χαρακτηρίστηκε ως η ‘’επέμβαση του 20ου αιώνα’’ στην χειρουργική. Αποτελεί την μόνη θεραπεία σε μια κατεστραμμένη άρθρωση. Με τις νέες τεχνικές πετυχαίνετε μικρότερος χρόνος χειρουργείου με μικρότερη τομή, άρα και λιγότερη νοσηρότητα για τον ασθενή.

παράλληλα σε συχνότητα τα επεισόδια του πόνου και τελικά σε προχωρημένα στάδια ο πόνος γίνεται καθημερινός και βασανιστικός για τον ασθενή που αδυνατεί να αυτοεξυπηρετηθεί. Παράλληλα η άρθρωση χάνει την κίνηση της, εμφανίζεται συλλογή υγρού και παραμόρφωση. Τι θεραπευτικές επιλογές υπάρχουν; Αναλγητικά, φυσικοθεραπεία, λειτουργική αποκατάσταση και απώλεια βάρους. Είναι θεραπεία πρώτης γραμμής σύμφωνα με τις οδηγίες της αμερικανικής ορθοπεδικής εταιρίας. Η χρήση τους πρέπει να είναι συνεχής και μελέτες έδειξαν πως το όφελος χάνεται μετά από δια-

κοπή των ασκήσεων για 6 μήνες. Τα οφέλη είναι μεγαλύτερα εάν αρχίσει η χρήση τους από τα αρχικά στάδια την νόσου. Ενδαρθρικές ενέσεις κορτικοστεροειδών Παλαιά ήταν θεραπεία πρώτης γραμμής, ενώ τελευταία χρησιμοποιούνται όλο και λιγότερο. Έχουν χρήση βέβαια εξατομικευμένα και κατά περίπτωση ασθενούς. Ενδαρθρικές ενέσεις υαλουρονικού οξέος. Λειτουργώντας ως λιπαντικό, μειώνει τις τριβές και κατ’ αυτόν τον τρόπο και την φλεγμονή σε μια άρθρωση. Το όφελος είναι μεγαλύτερο όσο μικρότερη είναι η έκταση της νόσου.

Το άσθμα αποτελεί μια χρόνια φλεγμονώδη νόσο των αεραγωγών (βρόγχων) Είδη άσθματος Εξωγενές ή αλλεργικό άσθμα οφείλεται κυρίως στην επίδραση διαφόρων παραγόντων που προέρχονται από το περιβάλλον και λέγονται αλλεργιογόνα. Η μορφή αυτή του άσθματος προσβάλει συνήθως την παιδική ηλικία και οφείλεται κυρίως σε αλλεργική αντίδραση του οργανισμού προς τους εξωγενείς παράγοντες. Έχει σημαντικά καλύτερη εξέλιξη από το ενδογενές, αφού το μεγαλύτερο ποσοστό των παιδιών είτε απαλλάσσονται από την νόσο τους είτε βελτιώνονται σημαντικά σε βαθμό που να μην χρειάζονται. Ενδογενές ή μη αλλεργικό άσθμα στο οποίο δεν ανευρίσκεται κανένας παράγοντας που να θεωρείται υπεύθυνος για την πρόκλησή του. Το άσθμα μετά από άσκηση. Στη μορφή αυτή του άσθματος οι κρίσεις δύσπνοιας επέρχονται μετά από άλλοτε άλλου βαθμού άσκηση. Το επαγγελματικό άσθμα. Η μορφή αυτή του άσθματος εμφανίζεται σε άτομα που έρχονται σε επαφή με διάφορες εισπνεόμενες ουσίες που σχετίζονται με το επαγγελματικό περιβάλλον (π.χ. αλεύρι σε αρτοποιούς, σκόνη ξύλου σε μαραγκούς, βαφές χρωμάτων σε βαφείς κ.λ.π.).

Αίτια Η πρώτη κατηγορία περιλαμβάνει κυρίως γενετικούς παράγοντες (π.χ. ύπαρξη μελών στην οικογένεια με άσθμα ή άλλες αλλεργίες) και η δεύτερη κυρίως περιβαλλοντικούς παράγοντες (π.χ. αλλεργιογόνα, καπνός τσιγάρου, μόλυνση του περιβάλλοντος, επαγγελματικές ουσίες που προκαλούν ευαισθητοποίηση των πνευμόνων). Σημαντικό ρόλο στην εμφάνιση του άσθματος σε κάποιον άνθρωπο παίζει η αλληλεπίδραση που αναπτύσσεται μεταξύ των ιογενών λοιμώξεων που περνά κάθε φορά και της ατοπίας του, δηλαδή της αλλεργικής του προδιάθεσης.

Διάγνωση - Εξετάσεις Οι ασθενείς με άσθμα συχνά περιγράφουν χαρακτηριστικά συμπτώματα, όπως δύσπνοια που εμφανίζεται τις πρώτες πρωινές ώρες , συριγμό, βήχα και αίσθηση βάρους στο στήθος. Χρήσιμα εργαλεία για τον γιατρό για να διαγνώσει την ύπαρξη άσθματος σε έναν ασθενή είναι η

Μέτρηση της αλλεργικής εικόνας Στο άσθμα είναι συχνή η συνύπαρξη αλλεργικών νοσημάτων όπως είναι η αλλεργική ρινίτιδα. Η μέτρηση της αλλεργικής απάντησης ενός ασθενούς με δερματικές δοκιμασίες ευαισθησίας ή η μέτρηση ειδικών ουσιών στο αίμα που αυξάνονται σε αλλεργίες, των ανοσοσφαιρινών (ολική IgE, RAST tests),.

Δύσκολες περιπτώσεις στη διάγνωση του άσθματος Παιδιά κάτω των 5 ετών Η διάγνωση του άσθματος στη βρεφική και πρώτη παιδική ηλικία είναι συχνά δύσκολη και βασίζεται περισσότερο στην κλινική εμπειρία του γιατρού και το ιστορικό του παιδιού. Συχνά επεισόδια συριγμού που βελτιώνονται θεαματικά μετά από χορήγηση εισπνεόμενων βρογχοδιασταλτικών και εισπνεόμενων κορτικοειδών αυξάνουν τις πιθανότητες ύπαρξης άσθματος. Ιδιαίτερα, επεισόδια συριγμού συχνότερα από ένα το μήνα, συριγμός ή βήχας στο παιχνίδι, νυκτερινός βήχας σε περιόδους ελεύθερες από ιώσεις, συμπτώματα που συνεχίζουν να εμφανίζονται και μετά την ηλικία των 3 ετών, θέτουν με μεγάλη πιθανότητα τη διάγνωση του παιδικού άσθματος.

Θεραπεία Yπάρχουν κάποιες κατηγορίες φαρμάκων που βοηθούν στον έλεγχο και την ανακούφιση των συμπτωμάτων, βελτιώνοντας παράλληλα και την πνευμονική λειτουργία. Tα φάρμακα αυτά είναι τα εισπνεόμενα φάρμακα.. Το σημαντικότερο πλεονέκτημα της εισπνεόμενης θεραπείας είναι ότι τα φάρμακα λαμβάνονται κατ' ευθείαν από τους αεραγωγούς άρα έχουν καλύτερη και εντονότερη δράση με πολύ λιγότερες παρενέργειες .Η αντιμετώπιση περιλαμβάνει τη θεραπεία ελέγχου της νόσου,

Σπ. Σπυρίδη 3 - Ιάσονος , Βόλος Τηλ.: 2421308762, 6957211171 e-mail: vavetsis@gmail.com Tης Dr Ευαγγελίας Β. Παπαγεωργίου Πνευμονολόγου-Φυματιολόγου Διδάκτωρ Παν/μίου Θεσσαλίας Διευθύντριας Πνευμονολογικού Τμήματος Κλινικής «ΕΛΠΙΣ» Βόλου Επιστημονικού Συνεργάτη Παν/κής Πνευμ/κής Κλινικής Λάρισας

Τι είναι το βρογχικό άσθμα; Υπάρχει θεραπεία; εμφάνιση των παραπάνω συμπτωμάτων μετά από την έκθεση του ασθενούς σε κάποιον αλλεργικό παράγοντα. Σε άλλους ασθενείς τα ενοχλήματά τους εμφανίζονται εποχιακά δηλαδή άνοιξη ή φθινόπωρο. Σημαντικό ρόλο στη διάγνωση παίζει ησπιρομέτρηση και το τεστ μεταχολίνης.

Ποια μέθοδος είναι η καλύτερη; Ανάλογα με το στάδιο στης νόσου, τις προσδοκίες του ασθενή και τα ενδεχόμενα προβλήματα υγείας καθορίζεται και η στρατηγική της θεραπείας. Το σίγουρο είναι πως εάν αρχίσει η θεραπεία σε αρχικό στάδιο, τότε τα αποτελέσματα της συντηρητικής αγωγής μπορεί να είναι εντυπωσιακά και ίσως και μόνιμα

τη θεραπεία των παροξυσμών, την αποφυγή των ειδικών αντιγόνων, εφόσον αυτά εντοπίζονται στο περιβάλλον του ασθενή και την ειδική ανοσοθεραπεία (απευαισθητοποίηση).

Θεραπεία ελέγχου 1. Εισπνεόμενα κορτικοειδή Τα εισπνεόμενα κορτικοειδή αποτελούν αυτή τη στιγμή την πιο σημαντική αντιφλεγμονώδη θεραπεία για το βρογχικό άσθμα. Είναι δραστικά στη μείωση των συμπτωμάτων, στη βελτίωση της ποιότητας ζωής, στη βελτίωση της λειτουργίας των πνευμόνων, στη μείωση της συχνότητας αλλά και της βαρύτητας των ασθματικών παροξυσμών και στη μείωση της θνητότητας της νόσου

2. Ανταγωνιστές λευκοτριενίων Οι ουσίες αυτές χορηγούνται με τη μορφή χαπιών από το στόμα. Φαίνεται ότι έχουν μια ήπια βρογχοδιασταλτική δράση, μειώνουν τα συμπτώματα (ιδίως το βήχα), βελτιώνουν τη λειτουργία του αναπνευστικού και μειώνουν τους παροξυσμούς.

3.Μακράς δράσης β2 διεγέρτες Οι μακράς δράσεως β2 διεγέρτες χορηγούνται σε εισπνοές. Είναι βρογχοδιασταλτικά φάρμακα που δεν πρέπει ποτέ να χρησιμοποιούνται μόνα τους στην θεραπεία του άσθματος. Τα φάρμακα αυτά δεν φαίνεται να επηρεάζουν την φλεγμονή των βρόγχων, άρα δεν δρουν στην αιτία του άσθματος. Παρουσιάζουν ισχυρότερη δράση όταν συνδυάζονται με εισπνεόμενα κορτικοειδή και αυτός ο συνδυασμός είναι η προτιμώμενη θεραπεία για το άσθμα όταν τα εισπνεόμενα κορτικοειδή από μόνα τους, σε μέτρια δόση, αδυνατούν να ελέγξουν τη νόσο.

5. Ομαλιζουμάμπη Πρόκειται για μια φαρμακευτική ουσία που επιλέγεται για μια πολύ μικρή μερίδα ασθενών που παρουσιάζουν μέτρια αυξημένη αλλεργική εικόνα (όπως αυτή εκφράζεται από την μέτρηση στο αίμα μιας ουσίας που ονομάζεται «ολική IgE») και πάσχουν από σοβαρό μη ελεγχόμενο άσθμα, παρά τη μέγιστη θεραπεία την οποία λαμβάνουν. Σε αυτούς τους ασθενείς, η χρήση της ομαλιζουμάμπης, η οποία δίδεται σε ενέσιμη μορφή, μειώνει τον αριθμό και τη βαρύτητα των παροξυσμών, την σοβα-

✍

ρότητα των συμπτωμάτων και βελτιώνει την ποιότητα της ζωής τους.

6. Συστηματικά κορτικοειδή Με τον όρο αυτό εννοούμε τη χρήση κορτικοειδών με τη μορφή χαπιών από το στόμα ή ενέσεων. Η χρήση τους είναι εξαιρετικά περιορισμένη λόγω των πολλών παρενεργειών που παρουσιάζουν. Χρησιμοποιούνται μόνο στις περιπτώσεις εκείνες που τα άσθμα δεν μπορεί να ελεγχθεί ικανοποιητικά με οποιαδήποτε άλλη διαθέσιμη θεραπεία.

Πρόληψη Μπορείτε να μειώσετε τα συμπτώματα του άσθματος, με την αποφυγή γνωστών αλλεργιογόνων και ουσιών που ερεθίζουν τις αναπνευστικές οδούς.

• Καλύψτε το κρεβάτι με ειδικά καλύμματα αντιαλλεργικά ώστε να μειωθεί η έκθεση στα ακάρεα της σκόνης. Αφαιρέστε τα χαλιά από τα υπνοδωμάτια και καθαρίζετε τακτικά.

•Χρησιμοποιείτε απορρυπαντικά χωρίς αρώματα, χρωστικές, συντηρητικά.

•Το ίδιο και για τα καθαριστικά μέσα στο σπίτι.

•Κρατήστε χαμηλά επίπεδα υγρασίας για τη μείωση της ανάπτυξης των μικροοργανισμών, όπως η μούχλα.

•Διατηρείτε το σπίτι καθαρό και κρατήσει τα τρόφιμα σε δοχεία και έξω από το υπνοδωμάτιο ώστε να μην εμφανιστούν κατσαρίδες, οι οποίες μπορούν να προκαλέσουν κρίσεις άσθματος σε ορισμένους ανθρώπους.

•Εάν ένα άτομο είναι αλλεργικό σε ένα ζώο που δεν μπορεί να απομακρυνθεί από το σπίτι, το ζώο πρέπει να κρατιέται έξω από το υπνοδωμάτιο.

•Αγοράστε υλικό για φιλτράρισμα που να παγιδεύει το τρίχωμα των ζώων.

•Εξαλείψτε τον καπνό από το σπίτι. Αυτό είναι το πιο σημαντικό πράγμα που μια οικογένεια μπορεί να κάνει για να βοηθήσει ένα παιδί με άσθμα. Το κάπνισμα έξω από το σπίτι δεν είναι αρκετό. Τα μέλη της οικογένειας και οι επισκέπτες που καπνίζουν έξω μεταφέρουν υπόλειμμα καπνού μέσα στα ρούχα και τα μαλλιά τους – και αυτό μπορεί να προκαλέσει συμπτώματα άσθματος.

•Τα άτομα με άσθμα πρέπει επίσης να αποφεύγουν την ατμοσφαιρική ρύπανση, βιομηχανική σκόνη, και άλλες ερεθιστικές αναθυμιάσεις όσο το δυνατόν περισσότερο.

ΠΕΡΙ ΥΓΕΙΑΣ 15

ΤΑΧΥΔΡΟΜΟΣ

Ανδρική υπογονιμότητα Κιρσοκήλη Όταν ένα ζευγάρι προσπαθεί χωρίς αποτέλεσμα να τεκνοποιήσει επί τουλάχιστον 1 χρόνο, με τακτικές σεξουαλικές επαφές χωρίς προφυλάξεις, θεωρείται ότι το ζευγάρι αυτό αντιμετωπίζει πρόβλημα υπογονιμότητας. Η υπογονιμότητα αυξάνεται με την ηλικία και ειδικά στον άνδρα μετά τα 35 έτη. Τα τελευταία χρόνια παρατηρείται μια αύξηση στην ηλικία των ζευγαριών που προσπαθούν να αποκτήσουν παιδιά. Σαν αιτίες αναφέρονται η φιλοδοξία για επιτυχημένη επαγγελματική καριέρα και τα οικονομικά προβλήματα. Από τα 100 ζευγάρια που προσπαθούν να συλλάβουν φυσιολογικά: • Τα 20 θα συλλάβουν τον 1ο μήνα.

• Τα 70 θα έχουν συλλάβει μέσα σε 6 μήνες.

• Τα 85 θα έχουν συλλάβει μέσα σε 1 χρόνο. Επομένως, αν και τα περισσότερα ζευγάρια θα καταφέρουν να πετύχουν εγκυμοσύνη μέσα στο πρώτο έτος, μία σημαντική μειοψηφία (15%) θα αντιμετωπίσει πρόβλημα στη σύλληψη. Στις περιπτώσεις αυτές, το 30-40% οφείλεται μόνο στον αντρικό παράγοντα (ανδρική υπογονιμότητα), το 30-40% μόνο στο γυναικείο παράγονται (γυναικεία υπογονιμότητα) και στο 20-30% υπάρχουν προβλήματα και στους δύο. Ωςκιρσοκήλη θεωρείται η διάταση του φλεβικού πλέγματος του σπερματικού τόνου, δηλαδή των φλεβών που συγκεντρώνουν το αίμα από τον όρχη. Ανευρίσκεται στο 30-50% των ανδρών με πρωτοπαθή στειρότητα και αποτελεί την πιο συνήθη αιτία της ανδρικής υπογονιμότητας. Δημιουργείται συνήθως αριστερά σε ποσοστό 80 έως 95%. Η δεξιά κιρσοκήλη είναι σπάνια (κάτω από 5%) ενώ αμφοτερόπλευρα είναι σαφώς συχνότερη (έως και 20%). Η κιρσοκήλη μπορεί να εμφανισθεί νωρίς στην

εφηβεία ή ακόμα και από την παιδική ηλικία. Σχετίζεται με αναστολή της ανάπτυξης του όρχη και υπογονιμότητα. Η κιρσοκήλη συχνά δεν προκαλεί κλινικά σημεία ή συμπτώματα. Σπάνια, μπορεί να προκαλέσει πόνο. Ο πόνος μπορεί να ποικίλλει. Συχνά από τους ασθενείς περιγράφεται μια δυσφορία, ένα αίσθημα βάρουςκυρίωςσεαπότομη αλλαγή θέσης από καθιστή σε όρθια ή με τη φυσική άσκηση, ειδικά για μεγάλες χρονικές περιόδους.Μπορεί να επιδεινωθεί κατά τη διάρκεια της ημέρας με την ορθοστασία και να περνά με την κατάκλιση και την ξεκούραση. Στους εφήβους προκαλείται αναστολή της ανάπτυξης του όρχη με αποτέλεσμα τη διαφορά μεγέθους ανάμεσα στους δύο όρχεις. Βασικό εργαλείο στον έλεγχο της γονιμότητας του άντρα με κιρσοκήληείναι το σπερμοδιάγραμμα. Πρέπει να γίνεται σε εξειδικευμένα μικροβιολογικά εργαστήρια και βασικά χαρακτηριστικά του είναι ο όγκος του σπέρματος, η συγκέντρω-

ση των σπερματοζωαρίων ανά ml σπέρματος, ο συνολικός αριθμός των σπερματοζωαρίων και η κινητικότητα των σπερματοζωαρίων. Είναι σημαντικό να τονιστεί ότι δεν υπάρχουν σαφή όρια μεταξύ «φυσιολογικού» και «παθολογικού» σπερμοδιαγράμματος. Έτσι, ο Διεθνής Οργανισμός Υγείας έχει οριοθετήσει κάποιες τιμές αναφοράς. Αν ο άνδρας παρουσιάζει τιμές χαμηλότερες από τις τιμές αναφοράς, τότε έχει μειωμένες πιθανότητες να πετύχει σύλληψη με τον φυσιολογικό τρόπο. Σε γενικές γραμμές, το σπέρμα πρέπει να έχει όγκο πάνω από 1,5ml, αριθμό σπερματοζωαρίων >15 εκατομμύρια/ml, συνολικό αριθμό σπερματοζωαρίων πάνω από 39 εκατομμύρια, κινητικότητα >45% γρήγορα ή μέτρια κινούμενων σπερματοζωαρίων και μορφολογία πάνω από 4% φυσιολογικά σπερματοζωάρια. Τα πιο συχνά ευρήματα στο σπερμοδιάγραμμαανδρών με κιρσοκήληείναι η αύξηση του αριθμού των παθολογικών μορφών, η μειωμένη κινη-

«ΣΥΝΟΔΟΙΠΟΡΟΣ ΣΤΟ ΤΑΞΙΔΙ ΤΗΣ ΑΝΟΙΑΣ» Η άνοια ως νευροεκφυλιστική νόσος, καταστρέφει προοδευτικά τα κύτταρα του εγκεφάλου και οδηγεί σε μια βαθμιαία επιδείνωση των καθημερινών δραστηριοτήτων. Ως κυρίαρχο σύμπτωμα είναι η σταδιακή μείωση των νοητικών ικανοτήτων που οδηγεί το άτομο που πάσχει, σε πλήρη αποδιοργάνωση της ζωής και της προσωπικότητάς του. Η άνοια δεν επηρεάζει όμως μόνο τον ασθενή, επηρεάζει και το περιβάλλον γύρω από αυτόν, δεδομένου ότι οι ασθενείς χρειάζονται συνεχή φροντίδα καθ΄όλη την πορεία της ασθένειας. Άρα μαζί με τον ασθενή πάσχει όλη η οικογένεια. Στη συντριπτική τους πλειοψηφία, οι ανοϊκοί ασθενείς, φροντίζονται στο σπίτι από τα μέλη των οικογενειών τους, συζύγους, παιδιά, αδέλφια, ανίψια και ίσως ακόμη και από πιο μακρινούς συγγενείς. Στην χώρα μας η οικογένεια διατηρεί την ευθύνη της φροντίδας των ασθενών ακόμη και όταν υπάρχουν επαγγελματίες βοηθοί ή ακόμη κι όταν οι ασθενείς νοσηλεύονται σε κλινικό πλαίσιο ή ξενώνα. Οι υψηλές απαιτήσεις φροντίδας των ανοϊκών ασθενών επιδρούν στην υγεία των περιθαλπόντων (φροντιστών), επηρεάζουν τη συμμετοχή τους σε κοινωνικές και επαγγελματικές δραστηριότητες, περιορίζουν τον ελεύθερο χρόνο τους, κλονίζουν την κοινωνική τους θέση και απειλούν την οικονομική τους ασφάλεια. Η διαδικασία της φροντίδας μπαίνει συνήθως σταδιακά στη ζωή κάποιου ατόμου με τον ερχομό της ασθένειας. Η φροντίδα ενός ασθενή με άνοια, εξαιτίας της διαφορετικότητας των σταδίων που έχει η νόσος είναι πολύ απαιτητική και στρεσσογόνος. Ο ασθενής, καθώς εξελίσσεται η νόσος, εξαρτάται όλο και περισσότερο από τον φροντιστή(περιθάλπων), που πρέπει να έχει σε συνεχή εποπτεία τον ασθενή, να φροντίζει το χώρο του, τα οικονομικά και νομικά ζητήματα που προκύπτουν, για τη σωστή φαρμακευτική του αγωγή κλπ.

Tου Αθανάσιου Ζαχαρίου Χειρουργού Ουρολόγου, MD, PhD, BEFU Διδάκτωρ Ιατρικής Σχολής ΑΠΘ

-

τικότητα και ο μειωμένος αριθμός των σπερματοζωαρίων. Η διάγνωση της κιρσοκήλης είναι σχετικά απλή και αφορά στην κλινική εξέταση και στον εργαστηριακό έλεγχο. Η φυσική εξέταση θα πρέπει να γίνεται με τον ασθενή τόσο στην ύπτια όσο και στην όρθια θέση. Μια ψηλαφητή κιρσοκήλη είναι σαν μια «σακούλα με σκουλήκια» πάνω από τον όρχη και εξαφανίζεται ή μειώνεται σημαντικά, όταν ο ασθενής είναι ξαπλωμένος. Τέλος, με τη χρήση έγχρωμου υπερηχογραφήματος του οσχέου, μετράται το εύρος των φλεβών, η μεταβολή αυτών και η παλινδρόμηση του φλεβικού αίματος όταν αυξάνεται η πίεση με το δοκιμασία valsalva. Η θεραπεία της κιρσοκήλης είναι εγχειρητική και γίνεται με μικροχειρουργική διατομή των διογκωμένων φλεβών του όρχεως, που δημιουργούν το πρόβλημα. Έχουν δοκιμασθεί και άλλες τεχνικές όπως η λαπαροσκοπική απολίνωση, ο εμβολισμός της φλέβας κλπ χωρίς όμως να παρουσιάζουν τα ίδια ποσοστά επιτυχίας. Γενικότερα, τα ποσοστά επιτυχίας που επιτυγχάνονται μετά από μικροχειρουργική επέμβαση στην κιρσοκήλη θεωρούνται τα υψηλότερα από όλες τις μορφές θεραπείας που χρησιμοποιούνται στην αντιμετώπιση των αιτίων της ανδρικής υπογονιμότητας. Τα ποσοστά βελτίωσης της ποιότητας του σπέρματος είναι περίπου 70% και το αντίστοιχο ποσοστό επιτυχίας της σύλληψης κυμαίνεται από 30 έως 55%. Ωστόσο, όταν η κιρσοκήληέχει προκαλέσει σοβαρή μείωση του αριθμού των σπερματοζωαρίων (κάτω των 5 εκατομμυρίων ανά ml), τότε η διόρθωση της κιρσοκήλης θα έχει μικρή επιτυχία στον επανέλεγχο της γονιμότητας του άντρα.

Της Σουσουρή Μάγδας Κοινωνικής Λειτουργού Επιστημονικά Υπεύθυνης στην Μονάδα Αντιμετώπισης Νόσου Alzheimer Βόλου

-

αλληλεπίδρασης του με το περιβάλλον. Με την έναρξη της νόσου, ξεκινάει το ταξίδι. Ένα ταξίδι με συνοδοιπόρο του ασθενούς, τον φροντιστή. Παρέα τους, η ομάδα επαγγελματιών υγείας, που έχουν γνώση, εμπειρία και αγάπη για τον ασθενή, τον φροντιστή και την οικογένειά του. ΠΩΣ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΣΑΣ ΒΟΗΘΗΣΟΥΜΕ

● Τηλεφωνική επικοινωνία με τους ειδικούς

της Μ.Α.Ν.Α., σύντομη καταγραφή στοιχείων

● Νευροψυχολογική εκτίμηση(test)

του ασθενούς από ψυχολόγο

● Νευρολογική και παθολογική

εξέταση του ασθενούς

Έτσι ο φροντιστής καλείται να έχει έναν καινούριο «ρόλο» και είναι συχνό το φαινόμενο να ζει μια υποβαθμισμένη καθημερινότητα από την έλλειψη νοημάτων και ουσιωδών δραστηριοτήτων για την προσωπική του ανάπτυξη και εξέλιξη. Στην προσπάθειά του να προσαρμοστεί, υποβιβάζει την ζωή του, εκλογικεύοντας την καινούρια κατάσταση, στην οποία βρίσκεται. Άλλοτε ασχολείται πάρα πολύ με το να προσπαθεί να ξαναζωντανέψει το παρελθόν και άλλοτε ασχολείται με το να προσπαθεί να προδιαγράψει το μέλλον. Μιλά συνεχώς, για τις δυσκολίες που αντιμετωπίζει, αλλά νιώθει αδύναμος να δώσει λύσεις. Στην αδυναμία αυτή συμβάλλει και η έλλειψη γνώσης για την πορεία της άνοιας. Ορισμένα από τα συναισθήματα που μπορεί να νιώσει είναι λύπη, ενοχή, θυμός, ντροπή, μοναξιά. Πρόκειται για φυσιολογικές αντιδράσεις σε μια οδυνηρή πραγματικότητα. Αντιμετωπίζει την ζωή χωρίς ενθουσιασμό και συχνά παραπονείται για την σωματική κούραση του, χωρίς πολλές φορές να έχει την ικανότητα να εφαρμόσει σημαντικές λύσεις για να καλύψει την ανάγκη του για ξεκούραση αν και φαίνεται αυτή να έχει προτεραιότητα.

Υπάρχουν φροντιστές που κυριολεκτικά δεν βλέπουν αυτό που πρέπει να δουν, δεν ακούνε αυτό που πρέπει να ακούσουν, δεν αισθάνονται αυτό που πρέπει να αισθανθούν και όλα αυτά προκειμένου να αποφύγουν αυτό που θεωρούν επικίνδυνο, την ασθένεια που έχει μια αρνητική κάθεξη για αυτούς. Για να γίνει κατανοητή η πρακτική σημασία της αντιμετώπισης των συναισθημάτων των φροντιστών είναι αναγκαίο να σκεφτούμε ότι ο φροντιστής πρέπει να μάθει να αντιμετωπίζει ό,τι καινούριο έρχεται στη ζωή του. Δεν «τελειώνει η ζωή», του φροντιστή ,με την εμφάνιση της νόσου. Απλά παίρνει άλλο χρώμα. Η επαφή με τη νόσο δεν πρέπει να είναι παθητική, αλλά απλά προσαρμογή στο νέο γεγονός. Για να επιτευχθεί αυτό, ο φροντιστής χρειάζεται έναν αποδέκτη της θλίψης του, έναν σύμμαχο, κάποιον να τον ακούσει, χρειάζεται επιβεβαίωση και ενίσχυση του αυτοελέγχου και του σεβασμού του. Αυτό που μας αφορά, ως επαγγελματίες υγείας, σε αυτό το συνεχώς μεταβαλλόμενο πεδίο, είναι οι συνεχείς αλλαγές σε διάφορους τομείς που πρέπει να αντιμετωπίσει, αν θέλει να έχει ποιότητα ζωής. Για να το πετύχει αυτό πρέπει να αποκτήσει την ικανότητα τροποποίησης των τεχνικών χειρισμού και

● Λήψη νοσηλευτικού και κοινωνικού ιστορικού ● Συνεδρίαση από την επιστημονική ομάδα,

πόρισμα, υποστήριξη. ΠΑΡΑΛΛΗΛΑ Στην Ελληνική Εταιρεία Νόσου Alzheimer και Συγγενών Διαταραχών Βόλου πραγματοποιούνται ΔΩΡΕΑΝ ΤΕΣΤ ΜΝΗΜΗΣ κατόπιν ραντεβού, σε άτομα άνω των 60 ετών. Επικοινωνία με την γραμματεία στα τηλ.

2421031227 και 2421087267

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΝΟΣΟΥ ΑΛΤΣΧΑΪΜΕΡ ΚΑΙ ΣΥΓΓΕΝΩΝ ΔΙΑΤΑΡΑΧΩΝ ΒΟΛΟΥ ΜΟΝΑΔΑ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗΣ ΝΟΣΟΥ ΑΛΤΣΧΑΙΜΕΡ Τοπάλη 7 – Βόλος Τ.Κ. 38221 Τηλ. : 24210 31227/87267 Fax : 24210 31227 e-mail: alzheimervolos@gmail.com www.alzheimervolos.gr

16 ΠΕΡΙ ΥΓΕΙΑΣ

ΤΑΧΥΔΡΟΜΟΣ