2 / ΠΕΡΙ ΥΓΕΙΑΣ
ΤΑΧΥΔΡΟΜΟΣ
ΝοσογOΝοσ παχυσαρκIα οι μEθοδοι χειρουργικHσ αΝτιμετΩπισησ Της ΓΙΟΒΑΝΝΗ ΜΠΕΗ ΑΓΓΕΛΙΚΗΣ MSc ΓΕΝΙΚΟΥ ΧΕΙΡΟΥΡΓΟΥ ΜΕ ΕΞΕΙΔΙΚΕΥΣΗ ΣΤΗ ΛΑΠΑΡΟΣΚΟΠΙΚΗ ΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΗ ΚΑΙ ΝΟΣΟΓΟΝΟ ΠΑΧΥΣΑΡΚΙΑ
Π
ότε λέμε ότι ένα άτομο είναι παχύσαρκο και πότε ότι πάσχει από νοσογόνο παχυσαρκία; Α: Στην κλινική πράξη χρησιμοποιούμε το Δείκτη Μάζας Σώματος (ΔΜΣ), ο οποίος είναι το πηλίκο του βάρους δια του ύψους στο τετράγωνο. Δείκτης Μάζας Σώματος (ΔΜΣ) = Βάρος (kg) / Ύψος2 (m) Φυσιολογικό βάρος έχουν τα άτομα με ΔΜΣ 18,5-24,9. Τα άτομα με ΔΜΣ 25-30 είναι υπέρβαρα και εκείνα που έχουν άνω των 30 θεωρούνται παχύσαρκα. Από ΔΜΣ 35 και πάνω η παχυσαρκία είναι 2ου βαθμού και ο κίνδυνος για την υγεία του ατόμου είναι σοβαρός. Από ΔΜΣ 40 και πάνω ο κίνδυνος είναι πολύ σοβαρός και η παχυσαρκία χαρακτηρίζεται νοσογόνος.
Η νοσογόνος παχυσαρκία είναι μια σοβαρή χρόνια ασθένεια, που χαρακτηρίζεται από τη συσσώρευση λίπους και την αύξηση του σωματικού βάρους. Οφείλεται σε πολλούς παράγοντες (γενετικούς, διατροφικούς, ψυχολογικούς, κοινωνικούς κ.ά.) και γι’ αυτό είναι δύσκολο να βρεθεί συγκεκριμένη θεραπεία. Αρκετοί από τους ασθενείς παρουσιάζουν τα λεγόμενα συνοδά νοσήματα, Διότι όσο αυξάνεται ο ΔΜΣ αυξάνονται παράλληλα και οι επιπτώσεις στη υγεία του ασθενούς. Οι ασθενείς παρουσιάζουν αυξημένη πίεση, καρδιολογικές και αναπνευστικές διαταραχές, διαβήτη, υπερλιπιδαιμία και υπερχοληστεριναιμία, αρθρίτιδες, οσφυαλγία, θρομβοεμβολικά προβλήματα, αυξημένη πιθανότητα εμφάνισης κάποιων καρκίνων, ενδοκρινολογικές διαταραχές, υπογονιμότητα κλπ. Ποιοί από τους ασθενείς είναι υποψήφιοι για χειρουργική επέμβαση; Υπάρχουν ορισμένες προϋποθέσεις για την επιλογή των ασθενών που είναι κατάλληλοι για τη χειρουργική επέμβαση. Αυτές είναι: η ηλικία να είναι πάνω από 18 ετών το BMI να είναι πάνω από 40, ή μεγαλύτερο από 35 όταν συνυπάρχουν και άλλες ασθένειες αποτυχία των συντηρητικών μεθόδων να μην υπάρχουν ορμονικές παθήσεις απουσία ιστορικού αλκοολισμού ή εθισμού σε ναρκωτικά πάνω απ’ όλα πρέπει να υπάρχει ισχυρή θέληση του ασθενούς ν’αλλάξει τρόπο ζωής. Όσοι έχουν παχυσαρκία με δείκτη μάζας σώματος (BMI) άνω του 35-40 Kg/m2 πρέπει να αντιμετωπίζονται επεμβατικά (χειρουργικά) διότι είναι πλέον τεκμηριωμένο από τις μελέτες ότι κινδυνεύουν περισσότερο από την παχυσαρκία τους παρά από την επέμβαση. Επίσης, είναι
σχεδόν αδύνατον να φθάσουν στο κανονικό βάρος και να το διατηρήσουν με δίαιτες και συντηρητικές μεθόδους. Με τις επεμβάσεις αντιμετωπίζονται, εδώ και πολλές δεκαετίες, οι ασθενείς με νοσογόνο παχυσαρκία και πολλά έχουν αλλάξει τα τελευταία χρόνια στον τομέα της χειρουργικής αντιμετώπισης της παχυσαρκίας. Μερικά από τα κριτήρια επιτυχίας των χειρουργικών μεθόδων ήταν πάντα ο έλεγχος και η διατήρηση της απώλειας βάρους, η μείωση των επιπλοκών, η καλή ποιότητα ζωής (π.χ. χωρίς εμετούς ή διάρροιες) και η σύντομη νοσηλεία. Η μεγαλύτερη καινοτομία υπήρξε η λαπαροσκοπική χειρουργική. Πολλοί ασθενείς που θεωρούνταν αδύνατον ή πολύ ριψοκίνδυνο για την υγεία τους να χειρουργηθούν, μπορούν πλέον να αντιμετωπίζονται λαπαροσκοπικά. Όλες οι επεμβάσεις και οι επανεπεμβάσεις της βαριατρικής χειρουργικής γίνονται λαπαροσκοπικά. Η λαπαροσκοπική χειρουργική ικανοποιεί όλα τα κριτήρια των επεμβάσεων που αναφέραμε και επιπλέον προκαλεί λιγότερο μετεγχειρητικό πόνο, ταχύτερη επιστροφή στις δραστηριότητες και καλύτερα αισθητικά αποτελέσματα. Οι επεμβάσεις παχυσαρκίας χωρίζονται σε τρεις κύριες κατηγορίες: Επεμβάσεις περιορισμού που δεν επιτρέπουν κατανάλωση ποσότητας φαγητού. Επεμβάσεις δυσαπορρόφησης, που δεν επιτρέπουν την απορρόφηση του φαγητού Επεμβάσεις μικτού τύπου, που συνδιάζουν και τα δύο παραπάνω. Όσον αφορά στις επεμβάσεις περιορισμού, η επιμήκης γαστρεκτομή (sleevegastrectomy), ενώ εφαρμόζεται τα τελευταία χρόνια σε όλο τον κόσμο, την τελευταία δεκαετία εγκρίθηκε ως αυτόνομη επέμβαση κατά της νοσογόνου παχυσαρκίας και αποτελεί πλέον συνήθη επέμβαση κατά της παχυσαρκίας. Τι είναι η λαπαροσκοπική γαστροπλαστικήSleeve και πώς πραγματοποιείται; Η λαπαροσκοπικήγαστροπλαστικήSleeve (γαστρικό μανίκι ή κάθετη γαστρεκτομή) είναι η πιο σύγχρονη χειρουργική τεχνική αντιμετώπισης της νοσογόνου παχυσαρκίας. Η επέμβαση αυτή έχει χαρακτηριστεί ως η πιο ‘φυσιολογική’ του είδους της και επιτυγχάνει ταυτόχρονα περιορισμό της γαστρικής χωρητικότητας και περιορισμό του αισθήματος πείνας. Ο περιορισμός της χωρητικότητας του στομάχου επιτυγχάνεται με εκτομή τμήματος του οργάνου, χωρίς τεχνητές στενώσεις ή εμφύτευση ξένων σωμάτων (δακτύλιοι, πλέγματα). Με τον τρόπο αυτό αποφεύγονται οι απώτερες επιπλοκές της διαμερισματοποίησης και του γαστρικού δακτυλίου που προκαλούνται από την εμφύτευση ξένων υλικών (λοίμωξη, διάτρηση, συρίγγιο, μετανάστευση εμφυτεύματος). Στη γαστροπλαστικήSleeve πραγματοποιείται εκτομή του θόλου και του μεγαλύτερου μέρους του σώματος του στομάχου, δίδοντας στον στόμαχο τη μορφή μακρόστενου σωλήνα (μανίκι), χωρητικότητας 10-15 φορές μικρότερης της κανονικής. Η νεύρωση του στομάχου καθώς και η ανατομία του πεπτικού συστήματος διατηρείται με αποτέλεσμα να μην επηρεάζεται η απορρόφηση βιταμινών και ιχνοστοιχείων. Οι ασθενείς δεν έχουν περιορισμούς στις διατροφικές επιλογέςκαι δεν απαιτείται μακροχρόνια μετεγχειρητική παρακολούθηση. Τα πλεονεκτήματα της γαστροπλαστικήςsleeve είναι: η επέμβαση πραγματοποιείται λαπαροσκοπικά ακόμα και σε άτομα άνω των 200 κιλών είναι εξαιρετικά ασφαλής μέθοδος με πολύ μικρό ποσοστό μετεγχειρητικών επιπλοκών διατηρείται η ανατομία του πεπτικού συστήματος καθώς και η λειτουργία του στομάχου δεν επηρεάζεται η απορρόφηση βιταμινών και ιχνοστοιχείων δεν υπάρχει περιορισμός στο είδος της διατροφής με-
τεγχειρητικά μείωση των επιπέδων Γκρελίνης που συμβάλλει στην απώλεια βάρους δεν υπάρχουν απώτερες επιπλοκές, καθώς δεν δημιουργούνται στενώσεις και δεν εμφυτεύονται ξένα σώματα μπορεί να πραγματοποιηθεί χωρίς κίνδυνο σε ασθενείς με βεβαρημένο ιατρικό ιστορικό και προβλήματα υγείας δεν απαιτούνται συχνές ιατρικές επισκέψεις στα πλαίσια της μετεγχειρητικής παρακολούθησης. Τα μειονεκτήματα της γαστροπλαστικήςsleeve είναι: σε περιπτώσεις πολύ σοβαρής παχυσαρκίας (BMI > 60) η απώλεια βάρους μπορεί να είναι ανεπαρκής Πώς πραγματοποιείται η λαπαροσκοπική τοποθέτηση γαστρικού δακτυλίου; Η λαπαροσκοπική τοποθέτηση γαστρικού δακτυλίου είναι η απλούστερη και πιο διαδεδομένη στην Ευρώπη, λαπαροσκοπική τεχνική απώλειας βάρους. Με τη μέθοδο αυτή τοποθετείται ένας ειδικός δακτύλιος στο πάνω μέρος του στομάχου. Με τον τρόπο αυτό το στομάχι διαιρείται σε δύο τμήματα που επικοινωνούν μεταξύ τους με στενό στόμιο. Το πάνω τμήμα είναι εξαιρετικά μικρό, γεμίζει γρήγορα με τροφή και διεγείρει σχεδόν αμέσως τους νευροϋποδοχείς του θόλου, προκαλώντας κορεσμό ταχύτατα. Τα πλεονεκτήματα της μεθόδου είναι πολλά: ● είναι μια απλή, σχετικά εύκολη επέμβαση, με ελάχιστες επιπλοκές ● δεν διαταράσσεται η ανατομία του στομάχου, που μπορεί να επανέλθει εύκολα στη φυσιολογική του κατάσταση αφαιρώντας το δακτύλιο ● η απορρόφηση των τροφών γίνεται με φυσιολογικό τρόπο και επομένως δεν υπάρχει έλλειψη βιταμινών ή ιχνοστοιχείων ● η παραμονή στο νοσοκομείο είναι 24-48 ώρες και η επάνοδος στη φυσιολογική δραστηριότητα επιτρέπεται σε μια εβδομάδα. Τα μειονεκτήματα της μεθόδου είναι: ● η μικρή, έως ελάχιστη απώλεια βάρους, όταν ο ασθενής καταναλώνει υγρά πλούσια σε θερμίδες και λίπη (παγωτά, γλυκά, σοκολάτα σε υγρή μορφή κ.τ.λ.) Με τη μέθοδο του γαστρικού δακτυλίου ο ασθενής χάνει το 30% του περίσσιου βάρους τον πρώτο χρόνο, το 40% τον δεύτερο χρόνο κ.ο.κ. Στο τέλος της πενταετίας αναμένεται να χάσει μέχρι και το 70% αυτού του βάρους, το οποίο και διατηρεί ακόμα και μετά από 15 χρόνια. Τονίζεται ιδιαίτερα ότι οι περισσότερες ασθένειες που συνυπάρχουν με την παχυσαρκία (σακχαρώδης διαβήτης, υπέρταση, άπνοια στη διάρκεια του ύπνου, υπερχοληστεριναιμία, πόνους στις αρθρώσεις, κατάθλιψη, προβλήματα καρδιάς ή πνευμόνων) εξαφανίζονται ή βελτιώνονται σημαντικά. Ο γαστρικός δακτύλιος έχει στις μέρες μας περιορισμένη χρήση και δεν προτιμάται από τους χειρουργούς λόγω του υψηλού ποσοστού απώτερων επιπλοκών με γειτονικά όργανα του στομάχου και της επανάκτησης του σωματικού βάρους. Πώς πραγματοποιείται η γαστρική παράκαμψη (gastricbypass); Στη μέθοδο αυτή δημιουργείται ένας μικρός θάλαμος στο στομάχι, αλλά σε μόνιμη μορφή. Επομένως υπάρχει περιορισμός της τροφής που μπορεί να καταναλώσει ο ασθενής, γιατί διεγείρονται σχεδόν αμέσως οι νευρο-υποδοχείς του θόλου του στομάχου, για τους οποίους αναφερθήκαμε πιο πάνω, ενώ μειώνεται και η έκκριση της Γκρελίνης. Στη συνέχεια ο χειρουργός παρακάμπτει μεγάλο τμήμα του λεπτού εντέρου, που ευθύνεται για την απορρόφηση θρεπτικών ουσιών, βιταμινών και ιχνοστοιχείων. Αυτό γίνεται συνδέοντας το μικρό θάλαμο του στομάχου κατευθείαν με τη μεσότητα σχεδόν του λεπτού εντέρου. Επομένως υπάρχει και περιορισμός στη λήψη τρο-
φής, αλλά και μειωμένη απορρόφηση από το μικρό σχετικά σε μήκος λεπτό έντερο. Η υπόλοιπη ποσότητα τροφής αποβάλλεται με τα κόπρανα. Πλεονέκτημα της μεθόδου είναι η μεγαλύτερη απώλεια βάρους. Στα μειονεκτήματα υπάγονται οι σοβαρές επιπλοκές λόγω της αλλαγής της ανατομίας του πεπτικού συστήματος, και η ανάγκη συμπληρωματικής λήψης βιταμινών και ιχνοστοιχείων. Σημαντικό μειονέκτημα επίσης αποτελεί ότι η γαστρική παράκαμψη είναι μόνιμη και δεν υπάρχει δυνατότητα επανόδου στην προηγούμενη φυσιολογική κατάσταση. Η απώλεια βάρους με τη μέθοδο αυτή φτάνει έως και 70% του περίσσιου βάρους, ενώ διατηρείται το 60% της απώλειας αυτής μετά από 15 χρόνια. Υπάρχουν και άλλες μέθοδοι, ακόμα πιο σύνθετες, όπως χολοπαγκρεατική παράκαμψη με ή χωρίς αποκλεισμό του 12δακτύλου. Οι τεχνικές όμως αυτές εφαρμόζονται σε ιδιαίτερα παχύσαρκα άτομα, συνοδεύονται από πολλές και συχνά επικίνδυνες επιπλοκές και δεν εφαρμόζονται συχνά. Στις επεμβάσεις δυσαπορρόφησης το minigastricbypass φαίνεται ότι προσφέρει ικανοποιητικά αποτελέσματα σε σχέση με τις κλασικές υπάρχουσες μεθόδους, οι οποίες θεωρούνται περισσότερο πολύπλοκες και δυσκολότερες τεχνικά (Scopinaro και Duodenalswitch). Ποιά είναι η προσέγγιση του ασθενούς; Η παχυσαρκία είναι μια πάθηση που οφείλεται σε πολλές αιτίες, πολλές φορές μη διακριτές. Για το λόγο αυτό στα περισσότερα κέντρα παχυσαρκίας η ομαδική (από πολλές ειδικότητες ιατρών) προσέγγιση του ασθενούς είναι μια καθημερινή πρακτική. Στην ομάδα συμμετέχουν χειρουργοί, πνευμονολόγοι, γαστρεντερολόγοι, καρδιολόγοι, ενδοκρινολόγοι αλλά και διαιτολόγοι, ψυχολόγοι ακόμα και γυμναστές. Στόχος της ομάδας είναι η λεπτομερειακή εξέταση του κάθε ατόμου ξεχωριστά, η προσπάθεια εξακρίβωσης όλων των αιτιών που ενδεχόμενα ευθύνονται για την παχυσαρκία, η ενημέρωση πριν, αλλά και μετά το χειρουργείο και πάνω απ’όλα η στήριξη του ασθενούς στην προσπάθεια του να επανέλθει σε φυσιολογικό τρόπο ζωής. Η εμπειρία των ειδικών δείχνει ότι σχεδόν όλοι οι παχύσαρκοι (που συνήθως είναι νέοι, μορφωμένοι και ζητούν να ενημερωθούν για το πρόβλημα τους) έχουν μια συγκεχυμένη εικόνα της χειρουργικής επέμβασης, που οφείλεται κυρίως στην αδυναμία τους να βρούνε αξιόπιστες πηγές πληροφόρησης. Η καθοδήγηση τους επομένως, υπό μορφή σεμιναρίων, από όλη την ομάδα αντιμετώπισης της παχυσαρκίας θα τους βοηθήσει στις αποφάσεις τους, και θα τους προσαρμόσει στις απαιτήσεις του νέου τρόπου ζωής που θα προκύψουν μετά από τη χειρουργική επέμβαση. Ε: Τι επιπλοκές μπορούν να παρουσιαστούν από τις επεμβάσεις αυτές? Α: Διαφυγές από αναστομώσεις ή επιμήκεις γαστρεκτομές, αιμορραγία, κοιλιοκήλες (σπανιότερα στη λαπαροσκοπική χειρουργική). Ε: Ποιο είναι το κόστος της επέμβασης; Α: Το συνολικό κόστος της επέμβασης είναι πολύ λιγότερο από το συνολικό κόστος των προηγούμενων μεθόδων στις οποίες κατέφυγε ο ασθενής προκειμένου να αδυνατίσει. Ε : Τι προϋποθέσεις πρέπει να πληροί ο χειρουργός για να κάνει μία τέτοια επέμβαση; Α: Ο χειρουργός πρέπει να έχει ασχοληθεί με αυτό το θέμα σφαιρικά και να είναι εξειδικευμένος στη λαπαροσκοπική χειρουργική της παχυσαρκίας.
ΠΕΡΙ ΥΓΕΙΑΣ / 3
ΤΑΧΥΔΡΟΜΟΣ
Ο ΚΑΡΚΙΝΟΣ ΤΟΥ ΠΑΧΕΟΣ ΕΝΤΕΡΟΥ Του Κωνσταντίνου Μαραβέγια, Χειρουργού Επιστημονικού Δ/ντή «Άνασσα» Γενική Κλινική
καρκίνος του παχέος εντέρου αποτελεί την τρίτη συχνότερη αιτία θανάτων από καρκίνο διεθνώς. Αυτό οφείλεται στο ότι οι πολύποδες του παχέος εντέρου είναι αρκετά συχνοί η συχνότητά τους μάλιστα αυξάνεται με την ηλικία.Το παχύ έντερο (κόλον) αποτελεί το τελευταίο τμήμα του γαστρεντερικού συστήματος και είναι υπεύθυνο για την απορρόφηση κυρίως του νερού και των ηλεκτρολυτών. Εκεί γίνεται ο σχηματισμός των κοπράνων τα οποία στη συνέχεια θα αποβληθούν. Το μήκος του παχέος εντέρου είναι περίπου 1,5 μέτρο. Το τελικό τμήμα του που έχει μήκος περίπου 15 εκατοστά αποτελεί το ορθό. Το ορθό είναι ουσιαστικά ο αποθηκευτικός χώρος του παχέος εντέρου και έχει χωρητικότητα 0,6 - 1,2 λίτρα. Ο βασικός ρόλος του ορθού είναι η αποβολή των κοπράνων (αφόδευση).
O
Οι πολύποδες του παχέος εντέρου αυξάνονται σε συχνότητα όσο αυξάνεται η ηλικία και αποτελούν το πρώιμο καλόηθες στάδιο πριν τον καρκίνο. Το ένα τρίτο του πληθυσμού μετά τα 50 έχει κάποιο πολύποδα και το ποσοστό αυτό αυξάνεται στο 50% μετά την ηλικία των 70 ετών. Όπως έχει αποδειχθεί οι αδενωματώδεις πολύποδες είναι αυτοί που θα εξελιχθούν σε κακοήθεια. Η μετατροπή ενός πολύποδα σε κακοήθη γίνεται με αρκετά βραδύ ρυθμό οπότε προλαβαίνουμε με την κολονοσκόπηση να τον ανακαλύψουμε εγκαίρως και να τον αφαιρέσουμε. Χρειάζονται 5-10 έτη για να εξελιχθεί ένας πολύποδας σε καρκίνο. Συνεπώς κάνοντας την πρώτη κολονοσκόπηση στην ηλικία των 50 ετών και επαναλαμβάνοντας ανά 5ετία προλαμβάνουμε τη νόσο και αποφεύγουμε την ανάγκη για χειρουργική επέμβαση. Το μέγεθος του πολύποδα, η μορφολογία και η σύσταση του επηρεάζουν την πιθανότητα ανάπτυξης κακοήθειας. Οι πολύποδες που είναι μικρότεροι από 1 εκ. σπάνια κρύ-
βουν κακοήθεια (1,5%), ενώ πάνω από 2 εκ το ποσοστό κακοήθειας φτάνει σχεδόν στο 50%. Όταν κατά την κολονοσκόπηση βρεθεί κάποιος πολύποδας αυτός θα πρέπει να αφαιρείται και να αποστέλλεται για βιοψία. Εφόσον δεν υπάρχει κακοήθεια στη βιοψία και η αφαίρεση είναι ολική δεν χρειάζεται περαιτέρω θεραπεία. Στην περίπτωση κακοήθειας συνιστάται παραπομπή για χειρουργική εκτίμηση και αντιμετώπιση. Ο καρκίνος του παχέος εντέρου αποτελεί την 3η συχνότερη κακοήθη νόσο στις γυναίκες μετά τον πνεύμονα και το μαστό και ομοίως στους άντρες μετά τον πνεύμονα και τον προστάτη. Η συνήθης ηλικία εμφάνισης του είναι μετά το 50ο έτος και για αυτό προτείνεται η πρώτη κολονοσκόπηση να γίνεται στην ηλικία αυτή και εάν είναι φυσιολογική να επαναλαμβάνεται ανά 5 έτη. Εξαίρεση στον παραπάνω κανόνα αποτελούν οι κληρονομικές μορφές που εμφανίζονται σε μικρότερες ηλικίες στην περίπτωση αυτή συστήνεται κολονοσκόπηση στους άμεσους συγγενείς τουλάχιστον μια 10ετία νωρίτερα από την ηλικία εμφάνισης του καρκίνου στο συγγενικό πρόσωπο. Αν για παράδειγμα ένας γονιός εμφανίσει καρκίνο στο έντερο σε ηλικία 40 ετών θα πρέπει τα παιδιά του να ελεγχθούν με κολονοσκόπηση πριν τα 30. Τα μισά περιστατικά καρκίνου παχέος εντέρου εντοπίζονται στο ορθό και το σιγμοειδές, τα τελικά τμήματα του παχέος εντέρου που εκεί παραμένουν τα κόπρανα
πριν αποβληθούν και συνεπώς είναι περισσότερο εκτεθειμένα στα τοξικά απόβλητα του οργανισμού. Ο καρκίνος παχέος εντέρου έχει καλή πρόγνωση αν αντιμετωπιστεί έγκαιρα και σωστά. Η θεραπεία του περιλαμβάνει τη σωστή ογκολογική επέμβαση σε συνδυασμό με χημειοθεραπεία όταν ο όγκος ξεφεύγει από τα όρια του εντέρου είτε με τη μορφή τοπικής επέκτασης είτε με τη μορφή μεταστάσεων σε λεμφαδένες. Η ένταξη του ασθενή στο κατάλληλο ογκολογικό πρωτόκολλο είναι απόφαση της διεπιστημονικής ομάδας που συνήθως αποτελείται από το χειρουργό, τον ογκολόγο, τον ακτινοθεραπευτή και τον ενίοτε τον παθολογοανατόμο. Το παχύ έντερο (κόλον) βρίσκεται μέσα στην κοιλιακή χώρα και κρέμεται από μια «μεμβράνη» λίπους το μεσόκολο το οποίο περιέχει το λίπος, τα αγγεία (αρτηρίες και φλέβες), τα νεύρα και τους λεμφαδένες του παχέος εντέρου. Οι λεμφαδένες είναι μικροσκοπικοί αδένες υπεύθυνοι για την άμυνα του οργανισμού τόσο απέναντι στα μικρόβια όσο και απέναντι στα καρκινικά κύτταρα και αποτελούν την πρώτη θέση εντόπισης των μεταστάσεων. Η ογκολογική επέμβαση στο παχύ έντερο διαφέρει από μια οποιαδήποτε επέμβαση εντέρου, επειδή πρέπει να αφαιρείται το σύνολο του πάσχοντος τμήματος μαζί με τους λεμφαδένες και τα αγγεία του ασχέτως εάν ο όγκος καταλαμβάνει μόνο ένα πολύ μικρό κομμάτι.
Η επιβεβαίωση ότι η επέμβαση ακολουθεί τους ογκολογικούς κανόνες προέρχεται από τη βιοψία του αφαιρεθέντος παχέος εντέρου. Οι κανόνες συνοψίζονται παρακάτω: Τα όρια εκτομής του παχέος εντέρου θα πρέπει να είναι υγιή (καθαρά) και τουλάχιστον 5 εκατοστά μακριά από τον όγκο (εξαιρείται το ορθό που εκεί το όριο είναι το 1εκ).
1.
Οι λεμφαδένες που αφαιρέθηκαν μαζί με το έντερο να είναι τουλάχιστον 11. Ο αριθμός αυτός λεμφαδένων θεωρείται αναγκαίος για να μπορεί να γίνει σταδιοποίηση του καρκίνου παχέος εντέρου.
2.
Να μην υπάρχει υπόλοιπο όγκου που παρέμεινε μέσα στον ασθενή. Με αυτούς τους κανόνες μπορούμε να εκτιμήσουμε την ποιότητα της επέμβασης. Η ογκολογική επέμβαση εξασφαλίζει τη μέγιστη επιβίωση στον ασθενή και βοηθάει να επιτύχουμε το καλύτερο αποτέλεσμα από τη χημειοθεραπεία. Συνοψίζοντας ο καρκίνος του παχέος εντέρου είναι ο τρίτος σε συχνότητα καρκίνος σε άντρες και γυναίκες. Η πιθανότητα εμφάνισης καρκίνου εντέρου στη διάρκεια της ζωής μας είναι περίπου 5%. Το 90% των νέων περιστατικών καρκίνου εντέρου εμφανίζονται σε ηλικίες άνω των 50 ετών. Όσοι έχουν συγγενείς πρώτου βαθμού με καρκίνο του εντέρου έχουν διπλάσιο κίνδυνο να εμφανίσουν την νόσο.
3.
4 / ΠΕΡΙ ΥΓΕΙΑΣ
ΤΑΧΥΔΡΟΜΟΣ
ΑΣΤΑΘΕΙΑ ΣΠΟΝΔΥΛΙΚΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΣΠΟΝΔΥΛΟΔΕΣΙΑ Του Μπρίζα Στέργιου, MD Νευροχειρούργου Επιστημονικού Διευθυντή Νευροχειρουργικού τμήματος, ΙΑΣΩ Θεσσαλίας
αστάθεια της σπονδυλικής στήλης αποτελεί το τελικό φαινόμενο το οποίο μπορεί να παρατηρηθεί σε πολλές παθήσεις. Οι παθήσεις αυτές της σπονδυλικής στήλης έχουν επίδραση στην σταθερότητα της σπονδυλικής στήλης. Ως ορισμό της αστάθειας της σπονδυλικής στήλης θα λέγαμε ότι είναι η μη αποτελεσματική απορρόφηση και κατανομή των δυνάμεων που ασκούνται στην καθημερινότητα του ανθρώπου με τελικό αποτέλεσμα την δημιουργία πόνου.Η σπονδυλική στήλη αποτελείται από τους σπονδύλους και τους μεσοσπονδύλιους δίσκους αλλά η συγκράτηση τους γίνεται κυρίως από τις αρθρώσεις, τους συνδέσμους και τα μυϊκά στοιχεία που την περιβάλουν. Οποιαδήποτε πάθηση που έχει επίδραση στα παραπάνω ανατομικά στοιχεία μπορεί δυνητικά να οδηγήσει σε αστάθεια.
Η αστάθεια της σπονδυλικής στήλης μπορεί να δημιουργηθεί κυρίως από δύο κατηγορίες παθήσεων: τις τραυματικές και τις εκφυλιστικές. Οιτραυματικέςπαθήσεις αφορούν τα κατάγματα και τα υπερξαρθρήματα που μπορούν να συμβούν σε οποιοδήποτε σημείο της σπονδυλικής
Η
Η σπονδυλόλυση αποτελεί μία ξεχωριστή πάθηση και αφορά το κάταγμα που συμβαίνει στον σπόνδυλο και τον διαχωρίζει επί της ουσίας σε δύο μέρη (πρόσθιο και οπίσθιο).
φίες και στην συνέχεια με αξονική και μαγνητική τομογραφία. Η θεραπεία της αστάθειας εφόσον επιβεβαιωθεί γίνεται με την στήριξη της σπονδυλικής στήλης (σπονδυλοδεσία).Η σπονδυλοδεσία εφόσον γίνεται μόνο σε περιπτώσεις που υπάρχει πιστοποιημένη αστάθεια αποτελεί την μοναδική και ταυτόχρονα την οριστική θεραπεία. Η σπον-
Σπονδυλόλυση του 05 σπονδύλου
Κάταγμα 02 σπονδύλου στήλης (αυχενική, θωρακική και οσφυϊκή μοίρα). Συμβαίνουν μετά από τροχαία ατυχήματα, πτώση από ύψος κ.α. Οι κακώσεις αυτές μπορεί να οδηγήσουν σε βαριά νευρολογική σημειολογία και χρειάζεται άμεση αντιμετώπιση (εντός 24 ωρών).Παρατηρούνται συνήθως σε νεαρότερη ηλικία χωρίς απαραίτητα να προ υπάρχει προηγούμενο ιστορικό από την σπονδυλική στήλη. Στις τραυματικές κακώσεις της σπονδυλικής στήλης θα πρέπει ξεχωριστά για κάθε ασθενή να γίνεται σταδιοποίηση έτσι ώστε να διευκρινιστεί εάν υπάρχει αστάθεια. Δεν οδηγούν όλες οι κακώσεις σε αστάθεια οπότε διαφέρει και η αντιμετώπισή τους. Οι εκφυλιστικές παθήσεις αφορούν κυρίως μεγαλύτερης ηλικίας ασθενείς στους οποίους λόγω κυρίως καταπόνησης της σπονδυλικής στήλης επέρχεται αλλοίωση των συνδεσμικών στοιχείων. Αφορούν στην πλειονότητά τους την οσφυϊκή μοίρα της σπονδυλικής στήλης και ο κυριότερος αντιπρόσωπος είναι η σπονδυλολίσθηση.Σπονδυλολίσθηση ονομάζεται η πάθηση που αφορά την πρόσθια μετατόπιση ενός σπονδύλου σε σχέση με τον κάτωθεν παρακείμενο σπόνδυλο παρόλο που υπάρχει ακεραιότητα των οπίσθιων τμημάτων του σπονδύλου (πέταλο).Είναι αποτέλεσμα εκφυλιστικών αλλοιώσεων που αφορούν τον μεσοσπονδύλιο δίσκο και τις αρθρώσεις των σπονδύλων.
Κάταγμα θ11 σπονδύλου
Εικόνα σπονδυλολίσθησης
Η σπονδυλική στένωση ή σπονδύλωση αποτελεί μία εκφυλιστική πάθηση κατά την οποία λόγω εκφυλιστικών διεργασιών που συμβαίνουν στην σπονδυλική στήλη όπως δισκοκήλες, οστεόφυτα ή υπερτροφία των αρθρώσεων, οδηγεί σε ελάττωση κάτω των 12 χιλιοστών της διαμέτρου του σπονδυλικού σωλήνα. Η υπερτροφία των συνδέσμων μερικές φορές συμβαίνει ως αντι-
Στένωση 04-05 στο μεσοσπονδύλιο διάστημα σταθμιστικός μηχανισμός του οργανισμού για την αντιμετώπιση της αστάθειας. Η κλινική εικόνα όλων των παραπάνω παθήσεων είναι πολλές φορές όμοια λόγω του ότι οδηγούν σε αστάθεια. Ο πόνος είναι χαρακτηριστικός και αφορά το σημείο της αστάθειας με μικρή ή μηδαμινή αντανάκλαση στα άκρα. Αναλόγως εάν αφορά την αυχενική, την θωρακική ή την οσφυϊκή μοίρα της σπονδυλικής στήλης τα συμπτώματα μπορεί να διαφέρουν. Στην αυχενική μοίρα κυρίως παρατηρείται δυσκαμψία, αυχεναλγία που επιδεινώνεται με κάθε κίνηση, αστάθεια στην βάδιση και ίλιγγος. Στην θωρακική μοίρα της σπονδυλικής στήλης ο πόνος εκτός από το σημείο της αστάθεια μπορεί να αντανακλά κατάμήκοςτων πλευρών.Στηνοσφυϊκήμοίρα αφορά την χαρακτηριστική οσφυαλγία, άλγος στην μέση με αντανάκλαση στους γλουτούς και στους μηρούς που επιδεινώνεται με την βάδιση και την ορθόσταση. Επίσης αναφέρονται συμπτώματα όπως μουδιάσματα και αδυναμία στα κάτω άκρα. Η διάγνωση της αστάθειας γίνεται κυρίως από την κλινική εξέταση και επιβεβαιώνεται από τον απεικονιστικό έλεγχο με απλές ακτινογρα-
Σπονδυλοδεσία 04 - 011 σπονδύλου λόγω σπονδυλόλυσης δυλοδεσία γίνεται με κύριο στόχο την προστασία των νευρικών στοιχείων (νωτιαίος μυελός, νωτιαία νεύρα), που μπορεί να οδηγήσει σε κινητικές διαταραχές (αναπηρία). Με την πρόοδο της τεχνολογίας και την εμπειρία της νευροχειρουργικής ομάδας η σπονδυλοδεσία αποτελεί πλέονμία επέμβασηρουτίνας.Αναλόγως της πάθησης υπάρχει η δυνατότητα η σπονδυλοδεσία να γίνει ανοικτά ή διαδερμικά. Κατά την διάρκεια της επέμβασης υπάρχει η δυνατότητα ελέγχου της σωστήςτοποθέτησηςτωνυλικών καθιστώντας την σπονδυλοδεσία μία ασφαλή και αποτελεσματική μέθοδο. Το κρίσιμο σημείο είναι να έχει αποφασιστεί προεγχειρητικά το είδος της σπονδυλοδεσίαςκαι φυσικάτομήκοςτης.Θα πρέπει να αφορά εξατομικευμένα τονκάθε ασθενή και να μηνγίνεται ούτε λιγότερη αλλά και ούτε περισσότερη σπονδυλοδεσία από αυτή που χρειάζεται. Η νοσηλεία που χρειάζεται είναι συνήθως ολιγοήμερη (3 έως 5 ημέρες) και στην συνέχεια ο ασθενής επιστρέφει στην οικία του. Στην πλειονότητα των περιπτώσεων δεν χρειάζονται μετεγχειρητικά ειδικές θεραπείες ή παραμονή σε κέντρο αποκατάστασης.Η έγκαιρηθεραπεία της αστάθειας, πρινδημιουργήσεινευρολογικά προβλήματα στον ασθενή, αποτελείτο πιο σημαντικό στοιχείο. Πλέον η νευροχειρουργική παρέμβαση για την θεραπεία της αστάθειας είναι μόνιμη, ασφαλής και οριστική χωρίς να απαιτείται πάντοτε η διενέργεια μεγάλων και πολύπλοκων επεμβάσεων.
Aριστερά: Eκφυλιστική σχολίωση οσφυικής μοίρας και δεξιά σπονδυλοδεσία θ12 - 11
ΠΕΡΙ ΥΓΕΙΑΣ / 5
ΤΑΧΥΔΡΟΜΟΣ
ΑκρAτειΑ οYρων το κρυφO μυστικO των γυνΑικων Του Δημήτρη Γεωργαντζή Χειρούργου Γυναικολόγου Μαιευτήρα Απόφοιτου Α.Π.Θ. Εξειδικευμένου στο Royal Free Hospital of London
ακράτεια ούρων αποτελεί ένα μεγάλο πρόβλημα του γυναικείου πληθυσμού, σε ποσοστό περίπου 25%, ενώ με την πάροδο της ηλικίας, το ποσοστό αυτό αυξάνεται και αγγίζει εώς και το 50%. Με απλά λόγια για μία στις τέσσερις γυναίκες που ταλαιπωρείται από ακράτεια, η πιθανότητα να φτερνιστεί, να βήξει ή απλώς να γελάσει την προβληματίζει και την γεμίζει με άγχος και φόβο, να μην έρθει σε δύσκολη θέση.
Η
Ακόμα και η καθημερινότητα της επηρεάζεται, αφού αναγκάζεται να μην λείπει πολλές ώρες από το σπίτι, να αποφεύγει τη σωματική δραστηριότητα, με αποτέλεσμα να επηρεάζεται και ψυχολογικά. Δυστυχώς οι περισσότερες γυναίκες αποφεύγουν να μιλήσουν για την ακράτεια που τους ταλαιπωρεί στον γυναικολόγο τους, είτε γιατί ντρέπονται, είτε γιατί νομίζουν ότι είναι θέμα που αφορά γυναίκες μεγάλης ηλικίας μόνο. Ποια είναι όμως τα αίτια που προκαλούν την ακράτεια; Πρώτη σε συχνότητα αιτία αποτελεί η μυϊκή ατροφία του ουροποιητικού συστήματος, η χαλάρωση δηλαδή των ουρηθρικών μυών και η χαλάρωση του κολλαγόνου και της ελαστίνης που τους περιβάλλουν, με αποτέλεσμα την ανεπαρκή στήριξη των τοιχωμάτων. Δεύτερη σε συχνότητα έρχεται η πτώση(κήλη) της ουροδόχου κύστης ή/και της ουρήθρας σε σημείο χαμηλό-
τερο από το φυσιολογικό. Τα παραπάνω συνήθως οφείλονται: 1.Η ελάττωση των οιστρογόνων που φυσιολογικά παρατηρείται στην εμμηνόπαυση προκαλεί την ατροφία του ουροποιητικού συστήματος 2. Η γέννηση μεγαλόσωμου παιδιού, ο πολύωρος τοκετός, η χρήση «βεντούζας», οι πολλοί τοκετοί, οδηγούν σε κακώσεις της περιοχής. 3. Οι πολλαπλές κολπικές γυναικολογικές επεμβάσεις (πχ αποξέσεις) αποτελούν επίσης αιτία ακράτειας. Μέχρι σήμερα η αντιμετώπιση περιελάμβανε είτε χειρουργική θεραπεία (άρα αναισθησία, νοσηλεία σε κλινική, αποχή από την εργασία για μεγάλο χρονικό διάστημα, αυξημένο κόστος)
είτε φαρμακευτική αντιμετώπιση (καθημερινή λήψη, πιθανή αντένδειξη λόγω ιστορικού, αντίσταση του οργανισμού μετά από ορισμένο διάστημα, αντιμετώπιση συμπτωμάτων και όχι της αιτίας) Τα παραπάνω έρχεται να αντικαταστήσει η νέα μέθοδος αντιμετώπισης, που εφαρμόζεται στο ιατρείο μας, με τη χρήση του fractional Laser CO2 EDGE ONE. Η πρωτοποριακή αυτή μέθοδος γίνεται με τη χρήση ειδικής κολπικής κεφαλής laser(μιας χρήσης), η οποία αποδίδει θερμότητα στα κολπικά τοιχώματα και έχει σαν αποτέλεσμα την αύξηση του όγκου του βλενογόννου και την πάχυνση της επιδερμίδας. Εξαιτίας της νεοκολλαγογέννεσης που προκαλείται, τα τοιχώματα του κόλπου αποκτούν ελαστικότητα και έτσι αποκαθίσταται το μυϊκό τοίχωμα. Η θεραπεία με το Laser CO2 EDGE ONE -είναι ανώδυνη -πραγματοποιείται στο χώρο του κατάλληλα εξοπλισμένου ιατρείου -διαρκεί 10-15 λεπτά -δεν απαιτεί αναισθησία -εφαρμόζεται σε όλες τις ηλικίες -είναι ακίνδυνη -επιτρέπει την άμεση επάνοδο στην δραστηριότητα -είναι αναίμακτη -δεν απαιτεί προετοιμασία Το Laser CO2 EDGE ONE επιτρέπει στο γιατρό την πλήρη ρύθμιση των κατάλληλων παραμέτρων (customized laser), ώστε να προσαρμόζεται στην κάθε γυναίκα, ανάλογα με το βαθμό της ακράτειας και την ιδιαιτερότητα της ανατομίας της. Με απλά λόγια η χρήση του Laser
CO2 οδηγεί σε σύσφιξη του κόλπου, της ουρήθρας και ανάπλαση του περινέου, επαναφέροντας την ελαστικότητα και ενισχύοντας τους ιστούς που ευθύνονται για την ακράτεια. Η θεραπεία περιλαμβάνει 2-3 συνεδρίες με μεσοδιάστημα 5 εβδομάδων και έχει θεαματικά αποτελέσματα, ειδικά σε αρχόμενες καταστάσεις. Όσο πιο σύντομα ‘παραδεχτεί’ μια γυναίκα την ακράτεια της και αναζητήσει βοήθεια, τόσο συντομότερη και αποτελεσματικότερη θα είναι η αποκατάσταση της. Η μέθοδος είναι τόσο ασφαλής που μπορεί να εφαρμοστεί ακόμα και άμεσα μετά τον τοκετό. Η επιλογή κατάλληλα εκπαιδευμένου γυναικολόγου στη συγκεκριμένη μέθοδο, εξασφαλίζει την ασφάλεια της διαδικασίας, αλλά και την σωστή επιλογή των γυναικών, οι οποίες μπορούν να αντιμετωπιστούν με τη συγκεκριμένη μέθοδο. Η ακράτεια ούρων δεν πρέπει να μένει μυστικό, δεν είναι κάτι το φυσικό που η γυναίκα πρέπει να μάθει να ζει με αυτό! Αντιμετωπίζεται με την κατάλληλη μέθοδο, ανάλογα με την περίπτωση. Η χρήση του fractional laser CO2 κολπικά, είναι μια σύγχρονη, ανώδυνη, μη επεμβατική μέθοδος που εφαρμόζεται με επιτυχία από τις αρχές του 2017 στο ιατρείο μας (το μοναδικό στη Θεσσαλία), καλύπτοντας μεγάλο φάσμα παθήσεων.
6 / ΠΕΡΙ ΥΓΕΙΑΣ
ΤΑΧΥΔΡΟΜΟΣ
ΠΝΕΥΜΟΝΙΚΗ ΕΜΒΟΛΗ Tου ΙΣΑΑΚ ΤΟΠΑΛΙΔΗ ΙΑΤΡΟΥ ΕΙΔΙΚΟΥ ΠΑΘΟΛΟΓΟΥ ΕΠΙΜΕΛΗΤΗ ΑΓΓΕΙΟΛΟΓΙΚΗ ΚΛΙΝΙΚΗΣ ΠΑΝ/ΜΙΟΥ ΕΣΣΕΝ ΓΕΡΜΑΝΙΑΣ, ΜΕΛΟΥΣ ΕΛ/ΚΗΣ ΚΑΙ ΓΕΡΜ/ΚΗΣ ΦΛΕΒΟΛΟΓΙΚΗΣ ΑΓΓΕΙΟΛΟΓΙΚΗΣ ΕΤΑΙΡΕΙΑΣ
Σήμερα έχουμε πάρα πολύ καλά, σίγουρα και αποτελεσματικά Φάρμακα για γρήγορη αντιμετώπιση της ΠΝΕΥΜΟΝΙΚΗΣ ΕΜΒΟΛΗΣ ΜΕ ΗΠΑΡΙΝΕΣ ΧΑΜΗΛΟΥ ΜΟΡΙΑΚΟΥ ΒΑΡΟΥΣ και στη συνέχεια για 1-3 χρόνια χορήγηση αντιπηκτικών τύπου ΝΟΑΚ ( ΡΙΒΑΡΟΞΑΜΠΑΝΗ, ΑΠΙΞΑΜΠΑΝΗ, ΝΤΑΠΙΓΑΤΡΑΝΗ). Σπάνια θα χρειαστεί ΕΜΒΟΛΕΚΤΟΜΗ. Συχνά τοποθετείται και μια προστατευτική ΟΜΠΡΕΛΙΤΣΑ στην κάτω κοίλη Φλέβα για να πιάνει τυχόν επαναλαμβανόμενα έμβολα.
νευμονική εμβολή είναι η απότομη, ξαφνική απόφραξη κλάδου της πνευμονικήςΑρτηρίας από έμβολο. Αυτός μπορεί να είναι θρόμβος (ΘΡΟΜΒΟΕΜΒΟΛΗ) , αμνιακό υγρό σε εγκυμοσύνες, λίπος σε τραυματισμούς οστών και μαλακών μορίων. Στην πλειονότητα οφείλεται στην απόσπαση ΘΡΟΜΒΟΥ από τα τοιχώματα θρομβωμένης εν τω Βάθη Φλέβας των κάτω άκρων και στην ολική η μερική απόφραξη ξαφνικά μέρους(μικρού η μετρίου μεγέθους εμβολή ) η ολόκληρης της δεξιάς η αριστερής πνευμονικής αρτηρίας (ΜΑΖΙΚΗ ΠΝΕΥΜΟΝΙΚΗ ΕΜΒΟΛΗ )με την αίσθηση του ΠΟΝΟΥ ΣΤΟ ΣΤΗΘΟΣ .Συχνά έχουμε και ΑΙΜΟΠΤΥΣΗ
Π
Διαγνωστικά γίνονται Ακτινογραφία Θώρακος, Αξονική Τομογραφία Θώρακος, Τρίπλεξ Αγγείων, Τρίπλεξ Καρδιάς, Οξυμετρία, ΗΚΓ,Εξετάσεις αίματος με D-Dimers και αργότερα ΘΡΟΜΒΟΦΙΛΙΚΟΣ ΕΛΕΓΧΟΣ!!!
Λόγω αυτής της ξαφνικής απόφραξης το αίμα δεν φτάνει στον πνεύμονα για να εμπλουτισθεί με οξυγόνο και έχουμε υποξαιμία με την ΑΙΣΘΗΣΗ ΤΗΣ ΔΥΣΠΝΟΙΑΣ ΚΑΙ ΤΑΧΥΠΝΟΙΑΣ και ταυτόχρονα η καρδιά αντιδρά με ΤΑΧΥΚΑΡΔΙΑ και συχνά με σοβαρή ΠΤΩΣΗ ΤΗΣ ΠΙΕΣΗΣ ΔΗΛΑΔΗ ΚΑΡΔΙΑΚΟ ΣΟΚ. Συχνά ο ασθενής δεν μπορεί να περπατήσει ούτε λίγα μέτρα και λιποθυμά . Η ΦΛΕΒΟΘΡΟΜΒΩΣΗ των κάτω άκρων λόγω κάποιου πρόσφατου Χειρουργείου, Παχυσαρκία με κάπνισμα και αντισύλληψη, Καρκίνος, ΘΡΟΜΒΟΦΙΛΙΑ λόγω γενετικών παραγόντων είναι η σημαντικότερη αιτία Πνευμονικής Εμβολής. Το 10% των ΠΕ είναι θανατηφόρες στους 3 πρώτους μήνες !!Το 60% είναι μικροέμβολα και δεν δημιουργούν σοβαρές καταστάσεις γιατί σήμερα γίνεται έγκαιρα η Διάγνωση της Θρόμβωσης με ΕΓΧΡΩΜΟ ΤΡΙΠΛΕΞ ΑΓΓΕΙΩΝ ΚΑΤΩ ΑΚΡΩΝ και η Θεραπεία μπορεί να ξεκινήσει αμέσως.
Η ΠΡΟΛΗΨΗ είναι πολύ σημαντική για να αποφεύγονται ΠΕ. Δηλαδή αντιπηκτική αγωγή με ενέσεις σε μεγάλα Χειρουργεία, σε ασθενείς με ακινησία, σε καρκινοπαθείς με ιστορικό θρομβώσεων, σε ασθενείς με Χρόνια Φλεβική Ανεπάρκεια και κιρσούς κάτω άκρων , χρήση αντιθρομβοτικών καλτσών. Ιδιαίτερα θέλει περαιτέρω διερεύνηση κάθε περιστατικό εν τω βάθη θρόμβωσης χωρίς άμεση αιτία , γιατί συχνά έχουμε περιπτώσεις γενετικής αιτιολογίας ΘΡΟΜΒΟΦΙΛΙΑΣ (APC RESISTANCE, PROTEIN C+S, HOMOCYSTEIN, ΜΕΤΑΛΛΑΞΕΙΣ ΓΟΝΙΔΙΩΝ )
ΠΕΡΙ ΥΓΕΙΑΣ / 7
ΤΑΧΥΔΡΟΜΟΣ
ΚολπΙΚη ΜαρΜαρΥΓη Tης Καροτσάκη Θεοδώρας, Ειδικού Καρδιολόγου
κολπική μαρμαρυγή ανήκει στις υπερκοιλιακές αρρυθμίες και είναι η πιο συχνή αρρυθμία παγκοσμίως. Η συχνότητα της αυξάνει καθώς ο πληθυσμός της χώρας μας γερνάει. Υπολογίζεται ότι περίπου 150.000 Έλληνες πάσχουν από κολπική μαρμαρυγή και προσβάλλει πάνω από 1% του γενικού πληθυσμού. Η παρουσία της μάλιστα αυξάνεται σε 10% σε άτομα ηλικίας άνω των 80 ετών.
Η
Στην κολπική μαρμαρυγή οι δύο κόλποι της καρδιάς ουσιαστικά δεν συστέλλονται για να προωθήσουν το αίμα
προς τις κοιλίες. Το αίμα έτσι προωθείται μηχανικά λόγω διαφοράς πιέσεων μεταξύ κόλπων και κοιλιών. Αυτό συμβαίνει γιατί οι κόλποι δεν διεγείρονται σωστά ηλεκτρικά. Διεγείρονται άναρχα γιατί καταργείται η φυσική ηλεκτρική διέγερση από διάφορα ηλεκτρικά βραχυκυκλώματα τα οποία αναδύονται και επικρατούν. Η κολπική μαρμαρυγή μπορεί να ταξινομηθεί σε τρεις κατηγορίες: - Παροξυσμική : Αν αναταχθεί μόνη της πριν τις 48 ώρες. - Εμμένουσα: Αν αναταχθεί μετά τις 48 ώρες με ή χωρίς ιατρική παρέμβαση. - Χρόνια: Όταν παραμένει μόνιμα. ΑΙΤΙΑ Τα αίτιά της διακρίνονται σε: ● Καρδιαγγειακή αιτιολογία ● Βαλβιδοπάθεια ● Αρτηριακή Υπέρταση ● Ισχαιμική καρδιακή Νόσος- Στεφανιαία Νόσος ● Οξύ έμφραγμα του μυοκαρδίου ● Καρδιακή ανεπάρκεια ● Συγγενείς ανωμαλίες (π.χμεσοκολπική επικοινωνία) Μη καρδιακή αιτιολογία: ● Θυρεοειδοπάθεια ● Πνευμονοπάθεια (ΧΑΠ, ● Πνευμονική Εμβολή) ● Αλκοολισμός ● Παχυσαρκία ● Σακχαρώδης Διαβήτης
● stress ● Άπνοια ● Χρόνια νεφρική ανεπάρκεια Η κολπική μαρμαρυγή δεν είναι και τόσο «αθώα» όσο θέλαμε να πιστεύουμε τα προηγούμενα χρόνια. Έχει βρεθεί ότι διπλασιάζει τον κίνδυνο θανάτου ανεξαρτήτου λόγου, διπλασιάζει τον καρδιαγγειακό κίνδυνο, πενταπλασιάζει την πιθανότητα νοσηλείας ενώ επταπλασιάζει τον κίνδυνο αγγειακού εγκεφαλικού επεισοδίου. Επιπρόσθετα δεν πρέπει να ξεχνάμε τις επιπλοκές που προκαλούνται από την φαρμακευτική αγωγή ή τις επεμβατικές θεραπευτικές τεχνικές. ΣΥΠΜΤΩΜΑΤΑ Η κλινική εικόνα μπορεί να διαφέρει από ασθενή σε ασθενή. Τα πιο συχνά όμως αναφερόμενα συμπτώματα είναι αίσθημα παλμών, ταραχή, αίσθημα δύσπνοιας, εύκολη κόπωση, ζάλη, αδυναμία, πόνος στο στήθος. ΔΙΑΓΝΩΣΗ Η διάγνωση γίνεται μέσω καρδιογραφήματος. Έχει συγκεκριμένα ηλεκτροκαρ- διογραφικά ευρήματα που πρέπει να δια- φοροδιαγνωστούν από άλλες υπερκοιλιακές αρρυθμίες. ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ Για την αντιμετώπιση του ασθενούς πρέπει να εκτιμηθεί:
Ο κίνδυνος του για αγγειακό επεισόδιο Οι παράγοντες που διαθέτει που προδιαθέτουν σε επεισόδια κολπικής μαρμαρυγής. Ένα από τα σημαντικότερα κεφάλαια στην κολπική μαρμαρυγή είναι αυτό της αντιπηκτικής θεραπείας. Όπως αναφέρθηκε προηγουμένως η συγκεκριμένη αρρυθμία προδιαθέτει σε αγγειακά εγκεφαλικά επεισόδια. Τα λεγάμενα κουμαρινικά αντιπηκτικά με κύριους εκπροσώπους τη βαρφαρίνη (Ραηwarfiη) και την αδενοκουμαρόλη (sintrom), αποδείχθηκαν για πάρα πολλά χρόνια ιδιαίτερα αποτελεσματικά για την πρόληψη των εγκεφαλικών επεισοδίων σε ασθενείς με κολπική μαρμαρυγή, με εύκολη χορήγηση μια φορά την ημέρα, εξατομικευμένη για κάθε ασθενή δόση και χαμηλό κόστος. Το μειονέκτημα αυτών των αντιπηκτικών είναι η ανάγκη των συχνών α ι ματολογι κών εξετάσεων ( ΡΤ ή ΙΝΡ) για την διαμόρφωση της δόσης ώστε να υπάρχει το καλύτερο θεραπευτικό όφελος με τον μικρότερο κίνδυνο αιμορραγίας. Μια νέα γενιά θεραπειών που εμποδί ζουν τελικά την παραγωγή θρομβίνης και έτσι τον σχηματισμό θρόμβων, ήρθε να προστεθεί στη φαρέτρα του καρδιολόγου. Το πλεονέκτημα τους σε σχέση με τα παλαι- ότερα αντιπηκτικά είναι ότι δεν απαιτεί επαναλαμβανόμενες αιμολη-
ψίες για τον καθορισμό της δόσης τους, δεν επηρεάζεται η δράση τους από την τροφή και έχει μικρή πιθανότητα αλληλεπίδρασης με άλλα φάρμακα. Αυτά είναι η δαμπικατράνη ή ριβαροξαμ- πάνη και η αμπιξαμπάνη. Για το πρώτο έχει κυκλοφορήσει πρόσφατα και αντίδοτο σε περίπτωση είτε αυτόματης αιμορραγίας είτε από τραυματισμό. Ποιοι όμως ασθενείς έχουν αυξημένο κίνδυνο για κάτι τέτοιο; Όλοι όσοι έχουν κολπική μαρμαρυγή πρέπει να λαμβάνουν αντιπηκτική αγωγή; Η απάντηση ήρθε μέσα από κλινικές μελέτες πληθυσμού επιλεγμένων ατόμων οι οποίοι έχουν συγκεκριμένα χαρακτηριστικά. Την τελική απόφαση θα την πάρει ο θεράπων καρδιολόγος και όχι ο ασθενής μιμούμενος τη θεραπεία κάποιου συγγενικού ή φιλικού του προσώπου. Χορηγούνται επίσης φάρμακα αντιαρρυθ- μικά για τον έλεγχο του καρδιακού ρυθμού όπως αμιοδαρόνη, φλεκαϊνίδη, σοταλόλη, προπαφαινόνη. ΒΑΣΙΚΟΙ ΚΑΝΟΝΕΣ ΠΡΟΛΗΨΗΣ Ακολουθείτε υγιεινή διατροφή για την καρδιά. Αυξήστε την καθημερινή σωματική άσκηση. Αποφύγετε ή περιορίστε το κάπνισμα. Διατηρείστε ένα υγιές σωματικό βάρος. Περιορίστε ή αποφύγετε εντελώς την κατανάλωση αλκοόλ και καφεΐνης. Μειώστε το stress.
ΥπερπλασΙα προστατοΥ Του Ευσταθίου Κωνσταντίνου, MD, FEBU, PhD Χειρούργου Ουρολόγου Ανδρολόγου Διδάκτωρ Ιατρικής Σχολής Θεσσαλίας
τΙ εΙναΙ ο προστατησ; προστάτης αδένας είναι όργανο του ανδρικού αναπαραγωγικού συστήματος. Κύρια λειτουργία του είναι η παραγωγή προστατικού υγρού μέσα στο οποίο μεταφέρονται τα σπερματοζωάρια. Ο προστάτης βρίσκεται ακριβώς κάτω από την ουροδόχο κύστη και περιβάλλει το αρχικό τμήμα της ουρήθρας.
O
Τι είναι η Καλοήθης Υπερπλασία του Προστάτη; Το μέγεθος ενός φυσιολογικού προστάτη σε έναν άνδρα κάτω των τριάντα ετών είναι στο μέ-
γεθος ενός καρυδιού ή περίπου 20 γραμμάρια. Μετά την ηλικία των σαράντα ετών, ο προστάτης αρχίζει να διογκώνεται με αποτέλεσμα το αδένωμα να συμπιέζει την ουρήθρα και να εμποδίζει έτσι την ελεύθερη ροή των ούρων. Ο ιατρικός όρος αυτής της διόγκωσης είναι καλοήθης υπερ- πλασία του προστάτη (ΚΥΠ). Τα πρώτα συμπτώματα της διόγκωσης αυτής εμφανίζονται συνήθως μετά την ηλικία των 50 ετών. Μετά την ηλικία αυτή ένας στους δύο άντρες εμφανίζει συμπτώματα καλοήθους υπερπλασίας του προστάτη. Ποια είναι τα συνηθέστερα συμπτώματα της Υπερπλασίας Καθώς το μέγεθος του προστάτη αυξάνεται και η ελεύθερη ροή των ούρων εμποδίζεται, τα συμπτώματα της διόγκωσης γίνονται ολοένα και πιο έντονα. Τα συνηθέστερα συμπτώματα περιλαμβάνουν: συχνουρία, μικρή ακτίνα ούρησης, δυσκολία κατά την έναρξή της, διακοπή και επανέναρξη, επιτακτική ανάγκη για ούρηση ενίοτε με ελάχιστη ποσότητα, αδυναμία πλήρους κένωσης της κύστης. Βασανιστικό σύμπτωμα, που επηρεάζει και την ποιότητα ζωής των πασχόντων αποτελεί η νυκτουρία δηλαδή η αφύπνιση τη νύχτα 2 και 3 ή και περισσότερες φορές για ούρηση Ποιοι είναι οι τρόποι χειρουργικής θεραπείας Η καλοήθης υπερπλασία του προστάτη μπορεί
να αντιμετωπιστεί χειρουργικά με διάφορους τρόπους όπως 1.Ανοικτή χειρουργική επέμβαση προστατεκτομής 2.Διουρηθρική προστατεκτομή συμβατική ή με διπολική ενέργεια: μέθοδοςTURis ή PLASMA 3.Διουρηθρηκή προστατεκτομή με LASER Οι παραπάνω χειρουργικές τεχνικές αφαίρεσης της υπερπλασίας αν και αποτελεσματικές προϋποθέτουν, τη διακοπή ενδεχόμενης αντιπηκτικής αγωγής, συνοδεύονται από μετεγ- χειρητικό πόνο, έχουν παρατεταμένη νοσηλεία με παραμονή του καθετήρα και πιθανότητες επιπλοκών (ανάγκη μετάγγισης, σεξουαλική δυσλειτουργία, κ.α.) H πιο σύγχρονη μέθοδος θεραπείας της Καλοήθους Υπερπλασίας που προσφέρει σημαντικά πλεονεκτήματα για τον ασθενή είναι η LASER εξάχνωση του αδενώματος του προστάτη Ποια τα πλεονεκτήματα της θεραπείας με Laser Η θεραπεία της καλοήθους υπερπλασίας του προστάτη με Laser (μέθοδος LIFE) προσφέρει σημαντκά πλεονεκτήματα όχι μόνο έναντι των κλασικών χειρουργικών τεχνικών αλλά και έναντι άλλων μεθόδων. Να σνμειώσουμε εδώ ότι είναι τελείως διαφορετική η μέθοδος TURis με τη μέθοδο LASER κάτι που συχνά συγχέουνε οι ασθενείς.
Η μέθοδος LASER είναι μια σύγχρονη, μικροεπεμβατική, αναίμακτη τεχνική. ● Πραγματοποιείται με χειρουργική ακρίβεια και απόλυτη ασφάλεια ελαχιστοποιώντας τις πιθανές επιπλοκές. ● Μπορεί να πραγματοποιηθεί με ελάχιστη αναισθησία (περιοχική) ● Μειώνει σημαντικά τον χρόνο των παρεμβάσεων (30-60 λεπτά ανάλογα με το μέγεθοςτουπροστάτη) ● Ελαχιστοποιεί τον χρόνο νοσηλείας (1 ημέρα) ● Ελαχιστοποιεί τον χρόνο καθετηριασμού μετά την επέμβαση (24 ώρες) ● Ελαχιστοποιεί τις επιπλοκές των κλασσικών χειρουργικών επεμβάσεων, (ανάγκες μεταγγίσεων, επιβάρυνση καρδιαγγειακού συστήματος με τη διακοπή αντιπηκτικών, σεξουαλική λειτουργία, εκσπερμάτιση). ● Επιτρέπει την γρήγορη ανάρρωση και την επάνοδο των ασθενών στις φυσιολογικές τους δραστηριότητες ● Είναι ιδανική για ασθενείς με αντιπηκτική αγωγή (δεν απαιτεί τη διακοπή της) και εφαρμόζεται και για ασθενείς μεγάλης ηλικίας με συνοδά νοσήματα
ΠΕΡΙ ΥΓΕΙΑΣ / 11
ΤΑΧΥΔΡΟΜΟΣ
ΙΝΟΜΥΩΜΑΤΑ ΤΗΣ ΜΗΤΡΑΣ: ΔΙΑΓΝΩΣΗ ΚΑΙ ΘΕΡΑΠΕΙΑ Toυ Αναστάσιου Ν. Κωνσταντινόπουλου, Χειρουργού Μαιευτήρα - Γυναικολόγου Ειδικευμένου στην Ενδοσκοπική και Λαπαροσκοπική Χειρουργική στο “WOMEN'S HEALTH", AINTREE UNIVERSITY HOSPITAL OF LIVERPOOL” Επιστημονικού Διευθυντή της Γυναικολογικής Μαιευτικής Κλινικής ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΠΟΥΛΟΥ
α ινομυώματα της μήτρας είναι οι πιο συχνοί γυναικολογικοί όγκοι- καλοήθη νεοπλάσματα, και συναντώνται σε μεγάλο ποσοστό κυρίως γυναικών που βρίσκονται σε αναπαραγωγική ηλικία. Η διάγνωσή τους γίνεται κατά τον γυναικολογικό έλεγχο, με την αμφίχειρη εξέταση της μήτρας, το διακολπικό υπερηχογράφημα μήτραςωοθηκών, ενώ η μαγνητική τομογραφία καθορίζει καλύτερα το μέγεθος, τον αριθμό και τη θέση τους.
Τ
Η θεραπεία τους είναι εξατομικευμένη κι εξαρτάται από τα συμπτώματα, τη θέση, το μέγεθός τους αλλά κι από το εάν η γυναίκα επιθυμεί μελλοντικά να τεκνοποιήσει. Τα ινομυώματα μπορεί να είναι μεμονωμένα ή πολλαπλά, κάποιες φορές μπορεί να έχουν και μίσχο και να προβάλλουν είτε προς την κοιλότητα της μήτρας είτε εκτός αυτής, μέσα στην περιτοναϊκή κοιλότητα.Παρουσιάζονται με σχήμα σφαιρικό-κατά κύριο λόγο- ή πολυλοβώδες . Ανάλογα με την ανατομική τους θέση διακρίνονται σε α) υποβλεννογόνια, β) τοιχωματικά γ) υπορογόνια , η συμπτωματολογία αλλά και η αντιμετώπισή τους σχετίζεται και με τη θέση τους. ΚΛΙΝΙΚΗ ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΟΛΟΓΙΑ: Στις περισσότερες περιπτώσεις η ύπαρξη ινομυώματος δεν συνοδεύεται από συμπτώματα, ενώ μόνο ένα ποσοστό της τάξης του 30-35% εμφανίζει συμπτωματολογία. Η συνη-
θέστερη κλινική ένδειξη είναι η ανώμαλη αιμορραγία της μήτρας /μηνορραγία η οποία αν κι εφόσον παρατείνεται χωρίς αντιμετώπιση φέρει ως επακόλουθο της και την σιδηροπενική αναιμία. Οι γυναίκες με υποβλεννογόνια ινομυώματα , είθισται να έχουν έντονη εμμηνορρυσία κι έρχονται συχνότερα αντιμέτωπες με δυσκολία στο να συλλάβουν. Σε αυτές τις περιπτώσεις η χειρουργική θεραπεία είναι ενδεικνυόμενη. Ασθενείς με ινομυώματα αναφέρουν αίσθημα πίεσης στην πύελο, συχνουρία κι αίσθημα έπειξης για ούρηση. Το πυελικό άλγος δεν είναι ιδιαίτερα συχνό, όταν εμφανίζεται συνδέεται με περιπτώσεις εκφύλισης, συστροφής και πιθανότατα συνυπάρχουσας αδενομύωσης. Σε μεταεμμηνοπαυσιακές
γυναίκες με ινομυώματα και πυελικό άλγος πρέπει οπωσδήποτε να ερευνάται η περίπτωση σαρκωματώδους εξαλλαγής. ΘΕΡΑΠΕΙΑ: ΣΥΝΤΗΡΗΤΙΚΗ Ή ΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΗ Η επιλογή της χειρουργικής ή συντηρητικής θεραπείας των ινομυωμάτων, εξετάζεται κατά περίπτωση κι εξαρτάται από την ηλικία της ασθενούς, την ύπαρξη συμπτωμάτων, το μέγεθος τους. Σε ασθενείς στις οποίες δεν συντρέχουν λόγοι για την αφαίρεση των ινομυωμάτων (δηλαδή είναι ασυμπτωματικές, με μέγεθος ινομυώματος μέχρι και 4-5 cmκι εφόσον δεν επηρεάζουν τη γονιμότητα ή μια ενδεχόμενη κύηση κλπ.) , η επιλογή της συντηρητικής θεραπείας είναι η συνήθης. Στην συντηρητική θεραπεία, είναι απαραί-
τητος ο τακτικός γυναικολογικός έλεγχος και η παρακολούθηση του μεγέθους τους. Αντίστοιχα, υπάρχουν κι όλες εκείνες οι περιπτώσεις ινομυωμάτων κατά τις οποίες η ασθενής παρουσιάζει συμπτωματολογία, έχει ινομύωμα με μεγάλο μέγεθος ή παρουσιάζει ινομυώματα με τάση απότομης αύξησης του μεγέθους. Σε αυτές τις περιπτώσεις, η ενδεικνυόμενη μέθοδος αντιμετώπισής τους δεν μπορεί να είναι άλλη πέραν της χειρουργικής. Η μέθοδος της χειρουργικής επέμβασης θα σταθμιστεί από τον χειρουργό γυναικολόγο, ανάλογα με την θέση τους στην μήτρα και τα ειδικότερα χαρακτηριστικά του ινομυώματος. Στην περίπτωση των υποβλεννογόνιων ινομυωμάτων, δηλαδή των ινομυωμάτων που βρίσκονται ακριβώς κάτω από το ενδομήτριο και προβάλλουν προς την κοιλότητα της μήτρας, συνήθως επιλέγεται ημέθοδος της επεμβατικής υστεροσκόπησης.Η υστεροσκόπηση είναι μία μέθοδος με την οποία ο εξειδικευμένος στην ενδοσκοπική χειρουργική γυναικολόγος, εισάγει από τον κόλπο μέσα στη μήτρα της ασθενούς ένα πολύ λεπτό εργαλείο με κάμερα, βλέπει ακριβώς την θέση του ινομυώματος και το αφαιρεί από τον κόλπο, χωρίς καμία απολύτως τομή στην κοιλιακή χώρα. Η υστεροσκόπηση είναι μία εξειδικευμένη κι ανώδυνη για την ασθενή μέθοδος και δεν μπορεί ποτέ να αντικατασταθεί από την απόξεση της μήτρας. Έχει ως πλεονέκτημα ότι είναι σύντομη, αποτελεσματική, ανώδυνη και με ελάχιστα ποσοστά επιπλοκών. Στην περίπτωση των υπορογόνιων και τοιχωματικών ινομυωμάτων, η μέθοδος που συνήθως επιλέγεται για την αφαίρεσή τους είναιη λαπαροσκόπηση. Τα υπορογόνια προβάλλουν στην εξωτερική επιφάνεια της μήτρας ενώ τα τοιχωματικά βρίσκονται στο τοίχωμα της , διαταράσσοντας το σχήμα και τη μορφολογία της. Με τη μέθοδο της λαπαροσκόπησης, ο εξειδικευμένος χειρουργός-γυναικολόγος, κάνει 34 πολύ μικρές οπές στην κοιλιά της ασθενούς και μέσω αυτών εισέρχεται στο εσωτερικότης. Με τη χρήση κάμερας χειρουργεί χωρίς νυστέρι, με τη χρήση ειδικών εργαλεία.Τέλος αφαιρεί το ινομύωμα, από μία μικρή οπή που ήδη υπάρχει στην κοιλιά. Το αισθητικό αποτέλεσμα είναι άριστο αφού οι μικρές τομές συρράπτονται με την τεχνική της πλαστικής χειρουργικής. Είναι μια μέθοδος ανώδυνη, αναίμακτη και με μικρό ποσοστό επιπλοκών. Μετά την αφαίρεση των ινομυωμάτων, η μήτρα και η κοιλότητά της επιστρέφουν σταδιακά στο φυσιολογικό τους μέγεθος.Το εύρημα των ινομυωμάτων δεν θα πρέπει να ανησυχεί την σύγχρονη γυναίκα, εφόσον αυτή προβαίνει σε συχνό γυναικολογικό έλεγχο προκειμένου ο θεράπων ιατρός να αξιολογεί αντίστοιχα την κλινική τους κατάσταση.
12 / ΠΕΡΙ ΥΓΕΙΑΣ
ΤΑΧΥΔΡΟΜΟΣ
ΔΙΑΤΡΟΦΗ ΓΙΑ ΤΡΟΠΙΚΟ ΜΑΥΡΙΣΜΑ Της Χορέμη Άντας Διαιτολόγου Διατροφολόγου
Τ
ο καλοκαίρι έφτασε και πλέον είναι δύσκολος καιρός για δίαιτες. Δεν είναι όμως καθόλου δύσκολος καιρός για το τέλειο μαύρισμα. Το χρώμα το δέρματος εξαρτάται κατά κύριο λόγο από τη μελανίνη, η οποία προστατεύει το δέρμα από την επιβλαβή δράση της ηλιακής ακτινοβολίας. Η δράση της ενισχύεται από κάποια μίκρο- και μάκρο-θρεπτικά συστατικά των τροφίμων. Αυτά είναι τα καροτενοειδή, το λυκοπένιο, οι βιταμίνες του συμπλέγματος Β (θειαμίνη ή Β1, ριβοφλαβίνη ή Β2, νιασίνη ή Β3, παντοθενικό οξύ, πυριδοξίνη, κοβαλαμίνη, φυλλικό οξύ, βιοτίνη), η βιταμίνη C, η βιταμίνη Ε ο χαλκός και ο ψευδάργυρος. Σημαντικό ρόλο στην προστασία του δέρματος παίζει και η ενυδάτωση. Η ενυδάτωση δεν επιτυγχάνεται μόνο μέσω του νερού, αλλά και με την κατανάλωση φρούτων και λαχανικών.
Επομένως, για να μαυρίσουμε πιο εύκολα, καλό είναι να τρώμε: Καρότα, βερίκοκα, ντομάτες, μάνγκο: Λόγω της μεγάλης περιεκτικότητάς τους σε νερό, καροτενοειδή και λυκοπένιο το οποίο συμβάλει και στην αντιοξειδωτική προστασία του οργανισμού και του δέρματος. Πολύχρωμες πιπεριές: Έχουν 92% περιεκτικότητα σε νερό και είναι πλούσιες σε βιταμίνη C, θειαμίνη, βιταμίνη Β6, βκαροτένιο και φυλλικό οξύ. Όσπρια, ξηρούς καρπούς, σουσάμι: Τα όσπρια, τα αμύγδαλα και τα φιστίκια είναι τροφές που ενισχύουν την παραγωγή μελανίνης στο σώμα. Η ουσία που τους προσδίδει αυτή την ιδιότητα είναι η τυροσίνη. Πρόκειται για ένα αμινοξύ που στοχεύει στην παραγωγή της μελανίνης και μπορούμε να το βρούμε και στο σουσάμι. Αποτελεί και κύριο συστατικό των αντηλιακών. Φυτικά έλαια: Το ελαιόλαδο, το αβοκάντο και η μαργαρίνη είναι πλούσια σε βιταμίνη Ε και καλά λιπαρά τα οποία προστατεύουν από τις ρυτίδες, ενώ παράλληλα ενισχύουν την δράση της μελανίνης και την ελαστικότητα του δέρματος Αβγά: Τα αβγά γενικά είναι πλούσια σε βιταμίνες, υψηλής ποιότητας πρωτεΐνες, και μέταλλα. Πιο συγκεκριμένα η συμβολή τους στο μαύρισμα είναι ο ψευδάργυρος ο οποίος συμβάλλει στην ανάπλαση των ηλιακών εγκαυμάτων και στην επούλωση του δέρματος και η βιταμίνη Ε. Σκούρα πράσινα λαχανικά: Το μπρόκολο, το σπανάκι και το σπαράγγι είναι τα κυριότερα λαχανικά που βοηθούν στην παραγωγή μελανίνης και επίσης περιέχουν βιταμίνη Ε. Τροφές που περιέχουν χαλκό: Ο χαλκός αποτελεί απαραί-
τητο συστατικό για το μαύρισμα, καθώς συμβάλλει στην παραγωγή της μελανίνης και της ελαστίνης (πρωτεΐνη του δέρματος). Υπάρχει στα στρείδια, τα οστρακόδερμα, το κρέας (ιδιαίτερα στο συκώτι), καθώς και στα μανιτάρια. Βέβαια όλα τα παραπάνω δεν ωφελούν μόνο στο μαύρισμα αλλά σε μια πιο υγιεινή ζωή ☛ TIP! Καλό είναι να καταναλώνουμε ωμά εποχιακά φρούτα και λαχανικά γιατί είναι πιο θρεπτικά και δεν χάνονται τα συστατικά τους από το μαγείρεμα.
●Σπ. Σπυρίδη 30, Βόλος (Στο εμπορικό κέντρο) 2421106980
ΠΕΡΙ ΥΓΕΙΑΣ / 13
ΤΑΧΥΔΡΟΜΟΣ
ΔΙΑΔΕΡΜΙΚΗ ΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΗ ΤΟΥ ΠΟΔΙΟΥ Του Δρ. Στέφανου Π. Λαζαρίδη Ορθοπαιδικού Χειρούργου, Μέλους της Αμερικανικής Ακαδημίας Διαδερμικής Χειρουργικής Άκρου Ποδός (AAFAS)
δημιουργία εξόστωσης («ΚΟΤΣΙ») στο μεγάλο δάχτυλο του ποδιού αποτελεί μία από τις συχνότερες παραμορφώσεις του άκρου ποδός και οι αιτίες που την προκαλούν διακρίνονται σε ενδογενείς ( Κληρονομικότητα, βλαισοπλατυποδία, αστάθεια αρθρώσεων ταρσού κτλ) και εξωγενείς (στενά παπούτσια με ψηλά τακούνια).
H
Κατά την εξέλιξη της παραμόρφωσης, τα υπόλοιπα δάχτυλα εφιππεύουν το ένα το άλλο, με αποτέλεσμα τη δημιουργία επώδυνων κάλων στα δάχτυλα ή τα μετατάρσια (πτώση μεταταρσίων –δημιουργία κάλων πέλματος – μεταταρσαλγία). Αρχικά, οι ασθενείς πρέπει να επισκεφθούν Ποδολόγο για να περιποιηθεί τους κάλους και τα πόδια τους, μπορούν να δοκιμάσουν ειδικά ναρθηκάκια του εμπορίου για βελτίωση των παραμορφώσεων κι όταν εξαντληθούν τα συντηρητικά μέσα θεραπείας, να χειρουργηθούν. Η Διαδερμική Χειρουργική είναι μια ελάχιστα παρεμβατική τεχνική που αναπτύχθηκε αρχικά στις ΗΠΑ και εφαρμόζεται και στην Ευρώπη την τελευταία δεκαετία. Με την τεχνική αυτή μπορεί κάποιος να διορθώσει ακόμη και σύνθετες παραμορφώσεις του ποδιού με το ελάχιστο δυνατό τραύμα. Απαιτεί εξειδικευμένα χειρουργικά εργαλεία και φυσικά, άρτια χειρουργική τεχνική και εκτεταμένη εμπειρία στον τομέα αυτό.
Βαριά παραμόρφωση δακτύλων δεξιού ποδιού
Στη χειρουργική αίθουσα
ΙΔΙΑΙΤΕΡΟΤΗΤΕΣ ΤΗΣ ΤΕΧΝΙΚΗΣ
● Περιορισμένη τοπική Αναισθησία ● Τομές 2-3 χιλιοστών ( αποφυγή ουλής ) ● Ελαχιστοποίηση μετεγχειρητικού πόνου ● Άμεση κινητοποίηση (βάδισμα) χωρίς νοσηλεία
Αμέσως μετά τη διαδερμική διόρθωση. Η ασθενής φεύγει την ίδια μέρα περπατώντας
Ένα μήνα μετά, στο ιατρείο. Ήπιο οίδημα
● Γρήγορη αποκατάσταση ● Καμία παρενόχληση της αγγείωσης (ιδιαίτερα ελκυστική για τους ηλικιωμένους ασθενείς, τους Ρευματοειδείς ασθενείς και τους Διαβητικούς)
● Παναγούλη 12,
Λάρισα τηλ. 2410 - 539140 Βαρειά οστεοαρθρίτιδα 1ης ΜΤΦ με εντονότατο πόνο και αδυναμία βάδισης
Διαδερμική αρθρόδεση με 3 τομές των 3 χιλιοστών και 2 βίδες. Τοπική αναισθησία και άμεση βάδιση !!
Ένα μήνα μετεγχειρητικά. Άνετη βάδιση.
Οι ουλές των 3 χιλιοστών, ένα μήνα μετά το ΧΡΓ. Ολοκλήρωση μιας σημαντικής επέμβασης χωρίς ταλαιπωρία και με πολύ γρήγορη αποκατάσταση.
ΠΕΡΙ ΥΓΕΙΑΣ / 15
ΤΑΧΥΔΡΟΜΟΣ
Εμβρυομητρικη ιατρικη (ΠρογΕννητικος ΕλΕγχος) Του Dr. Παναγιώτη Θ. Πολύζου Μαιευτήρα - Χειρούργου Γυναικολόγου Ειδικού Αναπαραγωγής Εμβρυομητρικής Ιατρικής Μέλους του Institute of Life - Μονάδα Εξωσωματικής Γονιμοποίησης στο Μαιευτήριο Ιασώ
ε γνωρίζεις τι είναι ή απλά δε ξέρεις για ποιό λόγο είναι τόσο σημαντικός; Συγκεντρώσαμε συχνές ερωτήσεις περί προγεννητικού ελέγχου, ρωτήσαμε το γιατρό και λάβαμε απαντήσεις. Ο Δρ Παναγιώτης Πολύζος μας απαντά σε ερωτήματα για τον προγεννητικό έλεγχο.
Δ
-Τι είναι ο προγεννητικός έλεγχος; Ο προγεννητικός έλεγχος αποτελείται από μια σειρά εξετάσεων, που έχουν στόχο να εξασφαλιστεί η καλή υγεία της μητέρας και του μωρού. Πολλές γυναίκες πιστεύουν ότι πρόκειται μόνο για αιματολογικές εξετάσεις που γίνονται στην αρχή της εγκυμοσύνης, προκειμένου να δείξουν την κατάσταση της υγείας της μητέρας και αν είναι σε θέση να φέρει σε πέρας την κύηση. Πράγματι, οι εξετάσεις αυτές είναι πολύ σημαντικές, εξίσου όμως σημαντικές είναι και αυτές που αφορούν το έμβρυο και πραγματοποιούνται βιοχημικά και με την βοήθεια υπερήχων κατά την διάρκεια της κύησης. -Πότε μια γυναίκα πρέπει να τον κάνει; Γιατί είναι σημαντικός; Ξεκινά με το θετικό τεστ κυήσεως ή πριν το ζευγάρι ξεκινήσει προσπάθειες και συνεχίζεται καθ’ όλη τη διάρκεια της εγκυμοσύνης. Ο προγεννητικός έλεγχος παίζει κομβικό ρόλο στην κύηση. Καταρχήν η υποψήφια μητέρα υποβάλλεται σ ένα βασικό έλεγχο για ορισμένα νοσήματα που συνήθως μπορούν και πρέπει να θεραπευτούν εκ των προτέρων. Εκτός αυτού αναδεικνύονται προβλήματα κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης που ενέχουν κινδύνους για την υγεία τόσο του εμβρύου όσο και της μητέρας και στα οποία τις περισσότερες φορές είναι εφικτή η θεραπεία. Σε κάθε περίπτωση η μέλλουσα μητέρα έχει πληροφόρηση πριν το τοκετό για την κατάσταση του παιδιού της, πάντα στα πλαίσια του δυνατού.
-Το ιατρικό ιστορικό διαδραματίζει κάποιο ρόλο; Ασφαλώς και πολύ σημαντικό μάλιστα. Λαμβάνονται υπ’ όψιν διάφορες καταστάσεις που χρειάζονται ιδιαίτερη φροντίδα όπως: -όταν η γυναίκα είναι σε «προχωρημένη» ηλικία -σε υπερηχογραφικά ευρήματα προηγούμενης κύησης (π.χ. αυξημένη αυχενική διαφάνεια, καρδιακές ανωμαλίες, ενδομήτρια υπολειπόμενη ανάπτυξη του εμβρύου (IUGR), λαγώχειλο, λυκόστομα, κ.α.) ● Οικογενειακό ιστορικό με χρωμοσωμική ανωμαλία ● Προηγούμενη κύηση με παθολογικά ευρήματα στον καρυότυπο του εμβρύου ● Τρεις ή παραπάνω αυτόματες αποβολές ● Γονέας-φορέας δομικής ισοζυγισμένης χρωμοσωμικής μετάθεσης ή άλλης χρωμοσωμικής ανωμαλίας ● Οικογένεια υψηλού κινδύνου για μονογονιδιακό νόσημα, ανιχνεύσιμο με βιοχημικό έλεγχο/DNA ανάλυση ● Οικογένεια υψηλού κινδύνου για ανοικτές βλάβες του νευρικού σωλήνα ● Πολλαπλές συγγενείς ανωμαλίες
για να επιβεβαιωθεί η εγκυμοσύνη. ● U/S αυχενικής διαφάνειας και PAPP-A (11-14 εβδομάδες): γίνεται έλεγχος της ανατομίας του εμβρύου και του πάχους του υποδόριου υγρού πίσω από τον αυχένα του εμβρύου. ● Αναλυτικό Υπερηχογράφημα Β’ Επιπέδου (20-24 εβδομάδες): μελετά λεπτομερώς την ανατομία του εμβρύου. ● Υπερηχογράφημα Ανάπτυξης Doppler (24-40 εβδομάδες): μελετά την ανάπτυξη και τη θρέψη του εμβρύου. ● Βιοφυσικό προφίλ (U/S & καρδιοτοκογράφημα-ΝST): ελέγχεται την κατάσταση της μήτρας και οι καρδιακοί παλμοί του εμβρύου.
-Ποιές είναι οι απαραίτητες εξετάσεις που πρέπει να γίνουν; Αναλυτικά οι εξετάσεις είναι οι εξής:
-Στα επεμβατικά test είναι επώδυνη η διαδικασία; Πως γίνεται; Η αμνιοπαρακέντηση είναι η πιο παλιά μέθοδος λήψης εμβρυικών κυττάρων.Η εξέταση πραγματοποιείται μετά από τη 16η εβδομάδα και μέχρι το τέλος της κύησης αλλά συνηθέστερα μέχρι την 22η εβδομάδα . Η λήψη του αμνιακού υγρού γίνεται με μια λεπτή βελόνη από την κοιλιά της εγκύου υπό συνεχή υπερηχογραφική παρακολούθηση. Όλη η διαδικασία είναι σχεδόν ανώδυνη και ολοκληρώνεται σε λίγα δευτερόλεπτα. Υπάρχει ένας μικρός αλλά υπολογίσιμος κίνδυνος αποβολής, ενώ ο κίνδυνος τραυματισμού του εμβρύου, όπως και για την έγκυο, είναι ουσιαστικά αμελητέος. Η λήψη τροφοβλάστης γίνεται από την 12η εβδομάδα της εγκυμοσύνης και μετά, επίσης κάτω από συνεχή υπερηχογραφική παρακολούθηση και τη χρήση πολύ λεπτής βελόνης. Και η αμνιοπαρακέντηση και η λήψη τροφοβλάστης έχουν τον ίδιο κίνδυνο αποβολής. Το πλεονέκτημα της λήψης τροφοβλάστης είναι ότι γίνεται νωρίτερα από την αμνιοπαρακέντηση, ενώ το μειονέκτημά της είναι ότι δεν είναι πάντα δυνατή η εκτέλεσή της λόγω ανατομικών συνθηκών (θέση μήτρας, θέση πλακούντα, σωματική διάπλαση της εγκύου). Υπάρχει βέβαια πλέον και ο μη επεμβατικός προγεννητικός έλεγχος (Non Invasive Prenatal Testing or Screening, NIPT/NIPS). Είναι μια εξέταση που χρησιμοποιεί το εμβρυικό DNA που κυκλοφορεί στο μητρικό αίμα για τον προσδιορισμό με μεγάλη ακρίβεια, του κινδύνου που παρουσιάζει το έμβρυο να έχει σύνδρομο Down (τρισωμία 21), σύνδρομο Edward’s (τρισωμία 18), σύνδρομο Patau (τρισωμία 13) καθώς και αριθμητικές ανωμαλίες των φυλετικών χρωμοσωμάτων (X και Y). Η εξέτα-
Αιματολογικές εξετάσεις και εξετάσεις ούρων ● Γενική αίματος ● Ομάδα αίματος - Rhesus ● Σάκχαρο αίματος - Γλυκοζυλιωμένη αιμοσφαιρίνη HbA1c ● Oυρία - Κρεατινίνη- Ουρικό οξύ ● Ηλεκτροφόρηση αιμοσφαιρίνης test δρεπανώσεως ● Αυστραλιανό αντιγόνο HbsAg (Έλεγχος για Ηπατίτιδα Β) ● Αντισώματα Ηπατίτιδας C ● HIV I & II ● Αντισώματα Ερυθράς IgG-IgM ● Αντισώματα Ανεμευλογιάς IgG-IgM ● Αντισώματα Τοξοπλάσματος IgG - IgM ● Αντισώματα Κυτταρομεγαλοιού (CMV) IgG - IgM ● Λιστέρια ● Γενική ούρων ● Ουρολογικά test για Σύφιλη (VDRL) ● Ορμόνες θυρεοειδούς (TSH, FT3, FT4) ● G6PD ● Kυστική Ίνωση (CFTR) Γυναικολογικές εξετάσεις - testΠαπανικολάου -Κ/Α κολπικού υγρού και για μυκόπλασμα, ουρεόπλασμα, χλαμύδια Καρδιολογική εξέταση Υπερηχογραφήματα (U/S) εγκυμοσύνης ● U/S αρχόμενης κύησης (6-11εβδομάδες)
Επεμβατικάδιαγνωστικάtest -Αμνιοπαρακέντηση -Βιοψία τροφοβλάστης (CVS) Και στις δύο περιπτώσεις γίνεται χρωμοσωμικός έλεγχος του εμβρύου, αλλά και ανάλογα με το νόσημα που εξετάζεται, των γονιδίων και των ενζύμων.
ση γίνεται με μια απλή αιμοληψία της μητέρας. Το δείγμα αποστέλλεται σε εργαστήριο στις ΗΠΑ.Η εξέταση πραγματοποιείται σε μονήρεις κυήσεις μεγαλύτερες των 9 εβδομάδων. Δεν έχει κίνδυνο αποβολής. -Οι διαγνώσεις από τα επεμβατικά test είναι απόλυτα ακριβείς; Στο σύνολο σχεδόν των περιπτώσεων που έχει γίνει διάγνωση από πιστοποιημένο εργαστήριο, το παιδί θα γεννηθεί φυσιολογικό. Παρ’όλα αυτά, ορισμένα σύνδρομα που οφείλονται σε μικροελλείψεις (π.χ. Williams syndrome, PraderWilli/Angelman syndrome, Di George syndrome κλπ.) δεν είναι ορατά με το μικροσκόπιο και ανιχνεύονται μόνο με εξειδικευμένες μοριακές μεθόδους, όπως MLPA και array-CGH. Θα πρέπει όμως να τονίσουμε ότι επί φυσιολογικού αποτελέσματος του προτεινόμενου προγεννητικού ελέγχου, δεν θα πρέπει αυτό να θεωρηθεί από τούς γονείς ως διαβεβαίωση ότι θα έχουν φυσιολογικό παιδί για οποιοδήποτε νόσημα. Για παράδειγμα, ο φυσιολογικός καρυότυπος του εμβρύου εγγυάται ότι το παιδί δεν θα έχει συγγενείς ανωμαλίες που οφείλονται σε χρωμοσωμικό σύνδρομο, αλλά δεν αποκλείει οποιαδήποτε γενετική διαταραχή ή συγγενή ανωμαλία άλλης αιτιολογίας. -Είναι διαφορετικός ο έλεγχος ανάλογα με την ηλικία ή τις συνθήκες ζωής μίας γυναίκας; (π.χ. επάγγελμα) Οι προγεννητικός έλεγχος αρχικά προσφέρεται με τον ίδιο τρόπο σε όλες τις γυναίκες ανεξαρτήτως ηλικίας ή άλλων παραγόντων. Παρόλα αυτά κάθε περίπτωση μπορεί να έχει ιδιαιτερότητες που ασφαλώς λαμβάνονται υπόψιν. Ορισμένες δε φορές χρειάζεται η συνδρομή και άλλων ειδικοτήτων, ώστε να εξασφαλιστεί η ομαλή πορεία της εγκυμοσύνης. Dr. Παναγιώτης Θ. Πολύζος
● Website: www.drpolyzos.gr
16 / ΠΕΡΙ ΥΓΕΙΑΣ Του ΝΤΑΦΟY Κ. ΑΝΤΩΝΙΟY, ΧΕΙΡΟΥΡΓΟΥ ΟΦΘΑΛΜΙΑΤΡΟΥ Υπ. ΔΙΔΑΚΤΩΡ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ ΘΕΣΣΑΛΙΑΣ Συνεργάτη ΙΑΣΩ ΘΕΣΣΑΛΙΑΣ, ΚΛΙΝΙΚΗΣ «ΕΛΠΙΣ», ΚΛΙΝΙΚΗΣ «ΑΝΑΣΣΑ»
χρά κηλίδα είναι το όνομα της περιοχής που βρίσκεται ακριβώς στο κέντροτου αμφιβληστροειδούς.Αυτή η περιοχή είναι υπεύθυνη για την οξεία κεντρική όραση και για το μεγαλύτερο μέρος της έγχρωμης όρασης.Είναι υπεύθυνη για την ικανότητα να διαβάζουμε, να αναγνωρίζουμε πρόσωπα, να οδηγούμε αυτοκίνητο, να βλέπουμε καθαρά τα χρώματα και για οποιαδήποτε άλλη δραστηριότητα απαιτεί καλή όραση.Το υπόλοιπο τμήμα του αμφιβληστροειδούς ονομάζεται περιφερειακός αμφιβληστροειδής.Τον χρησιμοποιούμε για να βλέπουμε γενικά σχήματα και για την πλευρική ή περιφερειακή όραση.
Ω
Τι ειναι η εκφυλιση ωχρας κηλιδας; Η εκφυλιση ωχρας κηλιδας ειναι το ονομα που δινουμε σε μια ομαδα χρονιων, εκφυλιστικων νοσων του αμφιβληστροειδους του ματιου, οι οποιες προκαλουν απωλεια της κεντρικης ορασης, αφηνοντας ανεπαφη την περιφερειακη η πλευρικη οραση. Η εκφυλιση ωχρας κηλιδας συνδεεται συνηθως με την ηλικια και πληττει κατα κανονα ατομα ανω των 50 ετων. Συχνα ονομαζεται ηλικιακη εκφυλιση ωχρας κηλιδας η AMD. Ωστοσο, δεν ειναι μια φυσιολογικη η αναποφευκτη συνεπεια της γηρανσης.Ορισμενες μορφες της νοσου μπορει να προσβαλουν και νεαροτερα ατομα. Η εκφυλιση ωχρας κηλιδας ειναι προοδευτικη και ανωδυνη. Αν και προκαλει τυφλωση με τη νομικη σημασια του ορου, δεν καταληγει σε πληρη η ολοκληρωτικη τυφλωση , καθώς η περιφερική όραση δεν επηρεάζεται. Τι συμβαινει στην εκφυλιση ωχρας κηλιδας; Η εκφυλιση ωχρας κηλιδας ειναι μια νοσος που πληττει ενα συγκεκριμενο στρωμα κυτταρων στο
ΤΑΧΥΔΡΟΜΟΣ
ΗΛΙΚΙΑΚΗ ΕΚΦΥΛΙΣΗ λεσμα να υπάρχει διαρροή υγρών και αίματος. Αυτή η διαρροή δημιουργεί αλλοιώσεις οι οποίες καταστρέφουν τα νευρικά φωτοευαίσθητα κύτταρα της ωχράς και έχουν σαν τελικό αποτέλεσμα την απώλεια της κεντρικής όρασης με γρήγορο ρυθμό.
ματι, που ονομαζεται μελαγχρουν επιθηλιο αμφιβληστροειδους (RPE). Το RPE μοιαζει με ενα τοιχωμα που διαχωριζει τον αμφιβληστροειδη απο το κεντρικο συστημα αιματωσηςτου, εναστρωμααγγειωνπου ονομαζεται χοριοειδης χιτωνας.Ο σημαντικοτερος ρολος του RPE ειναι να τρεφει τον αμφιβληστροειδη και να αποβαλλειτα αχρησταυλικα.Επιπλεον, το RPEδρα ως φραγμα αναμεσα στον χοριοειδη και τον αμφιβληστροειδη χιτωνα. Τι προκαλει την εκφυλιση ωχρας κηλιδας; Η εκφυλιση ωχρας κηλιδας προκαλειται απο γενετικους και περιβαλλοντικους παραγοντες.Οι παραγοντες κινδυνου περιλαμβανουν την ηλικια, το οικογενειακο ιστορικο, το καπνισμα, τη διατροφη και τον τροπο ζωης.Μπορει ακομη να ειναι κληρονομικο νοσημα, με 50% πιθανοτητες εμφανισης, εαν υπαρχει ιστορικο στο στενο οικογενειακο κυκλο.Επειδη τουλαχιστον 70% των περιπτωσεων παρουσιαζει μια γενετικη συνδεση, ειναι πολυ σημαντικο οι ασθενεις με εκφυλιση ωχρας κηλιδας να ενημερωνουντα αδερφιακαι τα παιδια τους, και να τα ενθαρρυνουν να εξεταζουν τα ματια και την ωχρα κηλιδα τους. Μελετες εχουν δειξει οτι οσοι καπνιζουν εχουν τρεις εωςτεσσεριςφορεςπερισσοτερεςπιθανοτητες να εμφανισουν εκφυλιση ωχρας κηλιδας, ενω οι καπνιστες μπορει να εμφανισουν τη νοσο πεντε εως δεκα χρονια νωριτερα σε συγκριση με τους μη καπνιστες.Οσοιεχουνγενετικη προδιαθεσηκαι καπνιζουν διατρεχουν πολυ μεγαλυτερο κινδυνο να εμφανισουν υγρη εκφυλιση ωχρας κηλιδας.Ο οφθαλμίατρόςμπορεί να υποπτευθεί την ΗΕΩ, αν ο ασθενής είναι πάνω από 60 ετών και παρουσιάζει πρόσφατες αλλαγές στην κεντρική όραση. Η ΗΕΩ διαγιγνώσκεται κατά τη διάρκεια μιας ολοκληρωμένης οφθαλμολογικής εξέτασης, η οποία περιλαμβάνει: - Μέτρηση οπτικής οξύτητας: Πόσο καλά βλέπει ο ασθενής τους αριθμούς που προβάλλονται σε έναν πίνακα. - Βυθοσκόπηση: Οι κόρες των οφθαλμών διαστέλλονται με τη χρήση σταγόνων και ο οφθαλμίατρος χρησιμοποιεί έναν ειδικό μεγεθυντικό φακό για να εξετάσει λεπτομέρειες στην ωχρά κηλίδα, το οπτικό νεύρο και τον αμφιβληστροειδή γενικότερα. Μετά την εξέταση και μέχρι να περάσει η επίδραση των σταγόνων, η κοντινή όρασή μπορεί να παραμείνει θαμπή για λίγες ώρες. Επιπρόσθετα, ο οφθαλμίατρός , μπορεί να ζητήσει περαιτέρω εξετάσεις για να εκτιμήσει καλύτερα την κατάσταση των οφθαλμών του ασθενούς. Κατά τη διάρκεια της εξέτασης, μπορεί να
χρησιμοποιήσει το δίκτυο Amsler, ένα καρτελάκι με μικρά τετράγωνα που θυμίζει σκακιέρα.Ο κάθε οφθαλμός εξετάζεται ξεχωριστά και ζητείται από τον ασθενή να παρατηρήσει τις ευθείες γραμμές και να προσέξει αν γίνονται κυματιστές ή αν κάποιες γραμμές και κάποια τετραγωνάκια λείπουν από το δίκτυο.Αυτά είναι συμπτώματα ΗΕΩ. Μία άλλη εξέταση, που ζητείται συχνά σε ασθενείς με ΗΕΩ, είναι η φλουοροαγγειογραφία.Σε αυτήν την εξέταση γίνεται ενδοφλέβια ένεση μιας ειδικής χρωστικής στο χέρι και στη συνέχεια φωτογραφίζεται η κυκλοφορία του αίματος στο βυθό του οφθαλμού.Έτσι μπορεί ο οφθαλμίατρος να δει τα αγγεία που διαρρέουν. Άλλες εξετάσεις που μπορεί να ζητηθούν είναι η αγγειογραφία με ινδοκυανίνη (μια διαφορετική χρωστική από αυτήν που χρησιμοποιείται στη φλουοροαγγειογραφία), και η τομογραφία οπτικής συνοχής, μια εξέταση που είναι γνωστή και ως OCT από τα αρχικά των αγγλικών λέξεων OpticalCoherenceTomography. Amsler Test ΜΟΡΦΕΣ ΗΛΙΚΙΑΚΗΣ ΕΚΦΥΛΙΣΗΣ ΤΗΣ ΩΧΡΑΣ ΚΗΛΙΔΑΣ
α. Ξηρά μορφή Η ξηρά μορφή ΗΕΩ είναι η πιο διαδεδομένη (8090% των περιπτώσεων) και λιγότερο επικίνδυνη μορφή ΗΕΩ καθώς εξελίσεται. με αργό ρυθμό . Χαρακτηριστικό της ξηράς μορφής είναι τα «κενά» ή σκοτώματα στην κεντρική όραση.Αν και δεν υπάρχουν φαρμακευτικές ή χειρουργικές θεραπείες για αυτή τη μορφή ΗΕΩ, τα οπτικά βοηθήματα όπως οι μεγεθυντικοί φακοί μπορούν να βοηθήσουν τα άτομα αυτά να εκμεταλλευτούν την περιφερική τους όραση και να διαχειριστούν καλύτερα την καθημερινή τους ζωή. β. Υγρή μορφή Η υγρή μορφή είναι λιγότερο συχνή, αλλά είναι υπεύθυνη για το 90% των περιπτώσεων σοβαρής απώλειας στην όραση. Η υγρή μορφή της νόσου χαρακτηρίζεται από την ανάπτυξη παθολογικών αγγείων κάτω από την ωχρά τα οποία είναι εύθραυστα, με αποτέ-
ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΗΛΙΚΙΑΚΗΣ ΕΚΦΥΛΙΣΗΣ ΩΧΡΑΣ ΚΗΛΙΔΑΣ Υιοθέτηση πιο υγιεινού τρόπου ζωής Οι γρήγοροι ρυθμοί του σύγχρονου τρόπου ζωής, το stress, το κάπνισμα, η κακής ποιότητας διατροφή, η έλλειψη άσκησης κλπ.οδηγούν σε πρόωρη γήρανση του οργανισμού προσβάλλοντας όλα τα συστήματά του, όχι μόνο τον οφθαλμό.Η διακοπή του καπνίσματος, η ισορροπημένη διατροφή (με ψάρια, φρούτα, λαχανικά) και γενικά η υιοθέτηση πιο υγιεινού τρόπου διαβίωσης, φαίνεται να συνεισφέρει στην πρόληψη και της ηλικιακής εκφύλισης της ωχράς, πέρα από τα προφανή οφέλη για τη γενικότερη υγεία του ασθενούς. Διατροφικά συμπληρώματα Μια μεγάλη επιστημονική μελέτη (AREDS) έδειξε ότι ασθενείς με μέτρια ηλικιακή εκφύλιση ξηρού τύπου στο ένα ή και στα δύο μάτια, ή προχωρημένη ξηρού ή υγρού τύπου στο ένα μόνο μάτι, μπορούν να μειώσουν τον κίνδυνο επιδείνωσης της νόσου λαμβάνοντας καθημερινά ένα συνδυασμό αντιοξειδωτικών παραγόντων, βιταμινών και ψευδαργύρου. Βιταμίνη C ......................................500mg Βιταμίνη E .......................................400 IU Βήτα-καροτένιο(*) ...........................15 mg Ψευδάργυρος ..................................80 mg Οξείδιο του Χαλκού ............................5 mg (*) Προσοχή στη χορήγηση σε καπνιστές λόγω αυξημένης επίπτωσης καρκίνου του πνεύμονα.Νεώτερη μελέτη που βρίσκεται αυτή τη στιγμή σε εξέλιξη (AREDS2) μελετά την και την ενδεχόμενη χρησιμότητα της λουτεΐνης και των ω3 λιπαρών οξέων σε αυτή την αγωγή. Αυτές οι «βιταμίνες», αν και μπορεί να επιβραδύνουν τη νόσο στις περιπτώσεις που προαναφέρθηκαν, σε καμία περίπτωση δεν αποτελούν θεραπεία, ούτε επαναφέρουν την όραση που χάθηκε. Επιπλέον, παρά τη χρησιμότητά τους σε ορισμένους ασθενείς, μπορεί να αποδειχθούν επιβλαβείς σε κάποιους άλλους.Για παράδειγμα η χορήγηση βήτα-καροτένιου σε ενεργούς ή και παλαιούς καπνιστές, φαίνεται να προκαλεί αύξηση του κινδύνου εμφάνισης καρκίνου του πνεύμονα, γεγονός που δεν επιτρέπει τη χρήση του στην ηλικιακή εκφύλιση της ωχράς. Εκπαίδευση του ασθενούς Αν και η ηλικιακή εκφύλιση της ωχράς είναι δυνητικά μια πολύ σοβαρή ασθένεια, δεν καταλήγει σε ολοκληρωτική τύφλωση.Μάλιστα, με την κατάλληλη εκπαίδευση μπορεί ο ασθενής να μάθει να χρησιμοποιεί μια άλλη, περιφερικότερη του κεντρικού βοθρίου, υγιή περιοχή για τις απαιτητικές σε λεπτομέρειες δραστηριότητες, όπως το διάβασμα κλπ. Βοηθήματα χαμηλής όρασης Ειδικά γυαλιά ή μεγεθυντικοί φακοί, καθώς και η εφαρμογή της σύγχρονης τεχνολογίας μπορούν να διευκολύνουν άτομα που η κεντρική τους όραση μειώθηκε λόγω κάποιας ωχροπάθειας.
ΠΕΡΙ ΥΓΕΙΑΣ / 17
ΤΑΧΥΔΡΟΜΟΣ
ΩΧΡΑΣ ΚΗΛΙΔΑΣ Αντι-VEGF θεραπεία Η συνηθέστερη μορφή θεραπείας στην «υγρού τύπου» Ηλικιακή Εκφύλιση συνίσταται στη χορήγηση φαρμάκων που σταματούν την ανάπτυξη των παθολογικών νεοαγγείων και την αιμορραγία.Αυτά τα φάρμακα που λέγονται αντιαγγειογενετικοί παράγοντες (Αντι-VEGFs), στρέφονται εναντίον μιας χημικής ένωσης (VEGF), που παράγεται από το ανθρώπινο σώμα όταν τα κύτταρα δεν λαμβάνουν αρκετό οξυγόνο.Η χορήγηση γίνεται με ένεση απευθείας στο βολβό του ματιού, μια διαδικασία που κρατά μερικά δευτερόλεπτα και είναι πολύ απλή και ανώδυνη. Θεραπεια με εγχυσεις για την υτρή μορφή ΗΕΩ Η επιλογη του καταλληλοτερου φαρμακου πρεπει να συζητειταιμε τον οφθαλμιατρο. Ταπαρακατωισχυουν ανεξαρτητααπο τοφαρμακοπουχρησιμοποιειται: ●Η διαδικασια δεν διαρκει πολυ και συνηθως λαμβανει χωρα στο ιατρειο, αν και ορισμενοι ασθενεις μπορει να νοσηλευτουν σε μια μοναδα ημερησιας φροντιδας. ● Δεν πρεπει να παραλειπονται τα ραντεβου με το γιατρο, ακομα κι αν δεν φαινεται να υπαρχει καποιο προβλημα στην οραση. ● Η οραση πρεπει να παρακολουθειται από τον ίδιο τον ασθενή με τον πινακα Amsler, για καθε
ματι ξεχωριστα. Αυτη η παρακολουθηση ειναι σημαντικη για ολα τα προγραμματα εγχυσεων, ακομη κι αν το διαστημα μεταξυ των εγχυσεων εχει επιμηκυνθει η οι εγχυσεις εχουν σταματησει. ● Τυχον ξαφνικες αλλαγες στην οραση πρεπει να αναφερονται αμεσως στον οφθαλμιατρο ως επειγον περιστατικο, ανεξαρτητα απο το αν γινονται εγχυσεις η οχι. Μην περιμενετε το επομενο ραντεβου.
● Ακομα κι αν η οραση σταθεροποιηθει η βελτιωθει, η θεραπεια θα πρεπει πιθανον να συνεχιστει. ● Η θεραπεια δεν πρεπει να σταματησει αν δεν το συστησει ο οφθαλμιατρος. ● Οι εγχυσεις συνεχιζονται συχνα επ’ αοριστον, ωστε να διατηρηθει η οραση. ● Αν ανησυχειτε για τις εγχυσεις η αντιμετωπιζε-
τε δυσκολιες μετα απο καθε εγχυση, ειναι σημαντικο να συζητησετε με τον οφθαλμιατρο σας απο την αρχη, δεδομενης της κρισιμοτητας της θεραπειας. ● Γαλλίας 27-Δον Δαλεζίου, Βόλος Τηλ.: 2421036476, Κιν.: 6936526197 Email: ntafosantonios@gmail.com
γνωση και παρακολούθηση, non-contact παχυμετρία κερατοειδούς, μελέτη αιματικής ροής και ηλεκτροφυσιολογική μελέτη οπτικού νεύρου). .η αντιμετώπιση των γλαυκωματικών ασθενών γίνεται μόνο από έμπειρους οφθαλμιάτρους με κατάλληλη εκπαίδευση σε αντίστοιχα τμήματα πανεπιστημιακών κλινικών του εξωτερικού. Μάλιστα , είναι δυνατόν να γίνει θεραπεία του Γλαυκώματος και με χρήση Laser ενώ είναι εφικτή στο χώρο μας και η χειρουργική αντιμετώπιση του εφόσον αυτή καταστεί αναγκαία.
Πίπης Γεώργιος, χειρουργός οφθαλμίατρος MD
Το οφθαλμολογικό κέντρο Iris αποτελεί το πρώτο και μέχρι σήμερα μοναδικό σύγχρονο διαθλαστικό κέντρο στην κεντρική Ελλάδα στο οποίο από το 1999 έως και σήμερα έχουν πραγματοποιηθεί και πραγματοποιούνται συνεχώς χιλιάδες διαθλαστικές επεμβάσεις στον χώρο του. Παράλληλα η συνεχής ανανέωση του εξοπλισμού μας, ο εξοπλισμός του Iris με Laser τελευταίας γενιάς καθώς και η πολυετής πείρα και εξειδίκευση των οφθαλμοχειρουργών του εξασφαλίζουν την επιτυχία του αποτελέσματος. Στο οφθαλμολογικό κέντρο Iris:... ... η επέμβαση του καταρράκτη πραγματοποιείται με την πλέον σύγχρονη μέθοδο φακοθρυψίας. Τις επεμβάσεις πραγματοποιούν οι υψηλά εξειδικευμένοι οφθαλμοχειρουργοί του Iris με συνολική εμπειρία άνω των 50.000 επεμβάσεων καταρράκτη σε άριστα οργανωμένο εξοπλισμένο
Τούλιου- Πίπη Ευτυχία, χειρουργός οφθαλμίατρος MD, FEBOphth
Πίπης Αντώνιος, χειρουργός οφθαλμίατρος, MD, FEBOphth
χειρουργείο (χειρ. μηχανήματα Alcon Infiniti ®, Constellation ®, μικροσκόπιο Leica, βιομετρία Haag streit Lenstar ®, πιστοποίηση χώρου ISO 9001, 2008 ) σε συνεργασία με την κλινική «ΘΕΡΑΠΕΥΤΗΡΙΟ ΑΣΛΗΠΙΕΙΟ ΛΑΡΙΣΑΣ».
όπου πραγματοποιούνται χειρουργικές επεμβάσεις υαλώδους /αμφιβληστροειδούς με τον τελειότερο για αυτόν τον σκοπό εξοπλισμό (Alcon constellation ®,Oculus BIOM ®) από υψηλά εξειδικευμένο οφθαλμοχειρουργό και προσωπικό, στους χώρους μας.
...διαθέτουμε εξειδικευμένο τμήμα αντιμετώπισης των παθήσεων του αμφιβληστροειδούς και της ωχράς κηλίδας με πλήρη και υπερσύγχρονο διαγνωστικό, θεραπευτικό και χειρουργικό εξοπλισμό (Διάγνωση με υψηλής ανάλυσης οπτική τομογραφία συνοχής HD-SD-OCT, ψηφιακή φλουοροαγγειογραφία, εργαστήριο α και β υπερηχογραφίας, περιμετρία. Θεραπεία με Laser, εγχύσεις ενδουαλοειδικών παραγόντων, εμφυτεύματα κλπ). Το τμήμα λειτουργεί υπό την διεύθυνση εξειδικευμένων στον τομέα αυτό οφθαλμιάτρων με πολυετή πείρα και μετεκπαίδευση σε αντίστοιχα τμήματα μεγάλων πανεπιστημιακών κλινικών της Ευρώπης . Το οφθαλμολογικό κέντρο Iris αποτελεί επίσης ένα από τα λίγα κέντρα στην Ελλάδα
...διαθέτουμε ειδικό τμήμα παιδοοφθαλμολογίας /ορθοπτικής το οποίο είναι οργανωμένο σύμφωνα με τα ευρωπαϊκά πρότυπα και διαθέτει τον πλέον σύγχρονο και κατάλληλο για αυτό τον σκοπό εξοπλισμό ώστε να μπορεί να προσφέρει πρόληψη, διάγνωση αλλά και θεραπεία του μεγαλύτερου φάσματος των παιδοοφθαλμολογικών παθήσεων. ...διαθέτουμε πλήρη και τελευταίας τεχνολογίας εξοπλισμό για την έγκαιρη διάγνωση και παρακολούθηση των γλαυκωματικών ασθενών (οπτικά πεδία με blue and yellow perimetry, OCT οπτικού νεύρου, RNFL και δυνατότητα μέτρησης στιβάδας γαγγλιακών κυττάρων για έγκαιρη διά-
...διαθέτουμε πλήρη εξοπλισμό και τεχνογνωσία για την διάγνωση και θεραπεία των παθήσεων του οπτικού νεύρου και της οπτικής οδού. Δυνατότητα μέτρησης γαγγλιακών κυττάρων, ηλεκτροφυσιολογική εξέταση για παθήσεις της οπτικής οδού. ...Σε συνεργασία με το τμήμα πλαστικής χειρουργικής της κλινικής Ασκληπιείο Λάρισας πραγματοποιούνται πλαστικές και επανορθωτικές επεμβάσεις βλεφάρων (βλεφαροπλαστική άνω και κάτω βλεφάρου, διόρθωση εντρόπιου, εκτρόπιου, βλεφαρόπτωσης, Botox).
Ερυθρού Σταυρού 9, (έναντι Κτελ Λάρισας) Web site: www.iris-eyecenter.gr Τηλ. 2410 538800 Faχ: 2410 538900
ΠΕΡΙ ΥΓΕΙΑΣ / 19
ΤΑΧΥΔΡΟΜΟΣ
ΑΝΟΙΕΣ - ΟΤΑΝ ΧΑΝΕΤΑΙ Η ΜΝΗΜΗ και 6η δεκαετία και μπορεί να είναι τόσο συχνή όσο η νόσος Alzheimer σε αυτές τις ηλικίες. Χαρακτηρίζεται από ατροφία του μετωπιαίου και του κροταφικού λοβού, ενώ έχουν περιγραφεί τρία σύνδρομα. 1. Άνοια μετωπιαίου τύπου Χαρακτηρίζεται από αλλαγές στην προσωπικότητα και τη συμπεριφορά του ατόμου, από την απάθεια έως την άρση των αναστολών. Συνήθως, η προσοχή είναι επηρεασμένη ενώ η μνήμη παραμένει ανέπαφη στα πρώτα στάδια. 2. Πρωτοπαθώς προϊούσα μη ρέουσα αφασία Χαρακτηρίζεται από έντονη εκλεκτική διαταραχή της εκφοράς λόγου. Η ροή του λόγου είναι παθολογική. Τα υπόλοιπα γνωστικά πεδία παραμένουν σχετικά ανεπηρέαστα. 3. Σημασιολογική άνοια Χαρακτηρίζεται απόαπώλεια γνώσης για τη σημασία των λέξεων και των αντικειμένων. Οι ασθενείς αδυνατούν να κατονομάσουν αντικείμενα και πρόσωπα. Τα υπόλοιπα γνωστικά πεδία παραμένουν σχετικά ανεπηρέαστα.
Της ΖΩΗΣ Β. ΘΕΟΥ, ΙΑΤΡΟΥ ΕΙΔΙΚΟΥ ΓΕΝΙΚΗΣ ΙΑΤΡΙΚΗΣ Πρ. Επιμελήτρια ΠΕΔΥ Μαγνησίας
νοια ονομάζεται η παθολογική κατάσταση η οποία χαρακτηρίζεται από επίκτητη και σοβαρή έκπτωση των νοητικών λειτουργιών από βλάβη του εγκεφάλου από διάφορα αίτια. Σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας, η έκπτωση των νοητικών λειτουργιών πρέπει να συνδυάζει διαταραχή της μνήμης και μιας τουλάχιστον από τις άλλες νοητικές λειτουργίες (αφασία, απραξία, αγνωσία ή διαταραχή των μετωπιαίων-επιτελικών λειτουργιών).
Α
Η άνοια αποτελεί μία χρόνια κατάσταση και για να χαρακτηρισθεί ένας ασθενής ως ανοϊκός, πρέπει: α) η νοητική έκπτωση να μην συμβαίνει στα πλαίσια μιας οξείας διαταραχής των νοητικών λειτουργιών ή μιας σοβαρής κατάθλιψης και β) να συνυπάρχει έκπτωση στην καθημερινή λειτουργικότητά του. Η συχνότητα της άνοιας αυξάνεται με την αύξηση της ηλικίας. Επιδημιολογικές μελέτες έχουν δείξει ότι εμφανίζεται στο 10% των ατόμων ηλικίας άνω των 65 ετών και έως και στο 50% των ατόμων ηλικίας άνω των 85 ετών. Οι επιπτώσεις της είναι σοβαρές, όχι μόνο για τα άτομα που παρουσιάζουν άνοια, αλλά και για την οικογένεια και το άμεσο περιβάλλον τους. Σύμφωνα με μελέτες, στις αναπτυγμένες χώρες η συχνότερη αιτία άνοιας είναι η νόσος του Alzheimer, με συχνότητα άνω του 50% του συνόλου των ανοιών. Δεύτερη έρχεται η Αγγειακή Άνοιαμε συχνότητα 20% και τρίτη η άνοια με σωμάτια του Lewy η οποία αφορά ένα 15%. Ακολουθεί με 5% η Μετωποκροταφική Άνοια και στη συνέχεια σπανιότερες νευρολογικές παθήσεις ‘όπως η άνοια της νόσου του Parkinson, Προϊούσα Υπερπυρηνική Παράλυση κ.α.. Τέλος ένα ποσοστό γύρω στο 5% αφορά καταστάσεις όπου η άνοια προκαλείται από δευτεροπαθή-δυνητικά αναστρέψιμα αίτια (έλλειψη Β12, υποθυρεοειδισμός, όγκοι, λοιμώξεις, νοσήματα του κολλαγόνου, σύφιλη, κ.α.). Τα δευτεροπαθή-δυνητικά αναστρέψιμα αίτια είναι σημαντικά ιδιαίτερα σε άνοιες που συμβαίνουν σε προ-γεροντική ηλικία (<65 ετών) και σε άνοιες που έχουν ταχεία εξέλιξη (πορεία εντός μηνών). Η όσο το δυνατόν πρωιμότερη διάγνωση ενός νοσήματος που προκαλεί άνοια πρέπει να συνδυάζεται και με έγκαιρη έναρξη
φαρμακευτικής θεραπείας καιπαράλληλη ενημέρωση του ασθενή και των οικείων του. ΗΠΙΑΝΟΗΤΙΚΗ ΕΚΠΤΩΣΗ Η Ήπια Νοητική Έκπτωση αποτελεί μια συχνή στους ηλικιωμένουςπαθολογική κατάσταση στην οποία υπάρχουν διαταραχές των νοητικών λειτουργιών (κυρίως της μνήμης) οι οποίες όμως δεν είναι τόσο σοβαρές για να διαταράξουν την καθημερινή λειτουργικότητα του ατόμου. Οι διαταραχές αυτές μπορεί να διαπιστωθούν με την κλινική εξέταση, καλύτερα με τη χρήση δοκιμασιών. Τα άτομα που παρουσιάζουν ήπια νοητική έκπτωση βρίσκονται ουσιαστικά λίγο πριν την Άνοια. Έχει παρατηρηθεί ότι από τα άτομα αυτά, ένα 12% περίπου προχωρούν στην Άνοια σε ένα έτος, ενώ σε φυσιολογικά άτομα ίδιας ηλικίας το ποσοστό ανέρχεται στο 2%. Για το λόγο αυτό, οι ασθενείς αυτοίθα πρέπει να αναγνωρίζονται και να παρακολουθούνται για επιδείνωση στις νοητικές λειτουργίες ή στην καθημερινή λειτουργικότητά τους. ΝΕΥΡΟΕΚΦΥΛΙΣΤΙΚΕΣ ΑΝΟΙΕΣ ΝΟΣΟΣ ALZHEIMER Αποτελεί τη συχνότερη μορφή άνοιας, αφού προσβάλλει το 10% των ατόμων άνω των 60 ετών και το 20% των ατόμων άνω των 80 ετών. Το πρώτο σύμπτωμα είναι η διαταραχή στην εγχάραξη νέων μνημονικών παραστάσεων και πληροφοριών με αποτέλεσμα ο ασθενής να μη θυμάται τα πρόσφατα γεγονότα. Παρουσιάζε-
ται επίσης διαταραχή στην αντίληψη του χώρου, χρόνου και εύρεσης λέξεων. Σε προχωρημένα στάδια παρουσιάζονται διαταραχές στον λόγο ο οποίος γίνεται πτωχός, χωρίς συνοχή, Συμπεριφορικές αλλαγές εκδηλώνονται με απάθεια και ευερεθιστότητα, ενώ εμφανίζονται και ψυχιατρικές διαταραχές όπως παρανοϊκές ιδέες, ψευδαισθήσεις και κατάθλιψη. Στα τελικά στάδια έχουμε πλήρης έκπτωση όλων των νοητικών λειτουργιών, αύξηση του τόνου των μυών και ακράτεια ούρων. Παράγοντες κινδύνου Το φύλο: η νόσος προσβάλλει συχνότερατις γυναίκες Αγγειακοί παράγοντες κινδύνου: διαβήτης, υπέρταση, καρδιοπάθειες, κάπνισμα και υψηλά επίπεδα χοληστερόλης. Η έλλειψη νοητικής κινητοποίησης κατά τη μέση ηλικία και η έλλειψη σωματικής άσκησης. ΔΙΑΓΝΩΣΗ Η διάγνωση της νόσου βασίζεται στην κλινική εικόνα και στα ευρήματα του παρακλινικού ελέγχου. Πρέπει να γίνει απεικονιστικός έλεγχος με μαγνητική ή αξονική τομογραφίαεγκεφάλου κυρίως για τον αποκλεισμό δομικών βλαβών (π.χ. όγκοι) ή σοβαρής αγγειακής εγκεφαλικής νόσου. Ο γενικός αιματολογικός και βιοχημικός έλεγχος βοηθάστον αποκλεισμό δευτεροπαθών-δυνητικά θεραπεύσιμων αιτίων. ΜΕΤΩΠΟΚΡΟΤΑΦΙΚΗ ΑΝΟΙΑ Αποτελείνόσο που εκδηλώνεται κατά την 5η
ΑΝΟΙΑΜΕΣΩΜΑΤΙΑ LEWY Χαρακτηρίζεται από σημαντικές μεταβολές στις νοητικές λειτουργίες και την εγρήγορση, οπτικές ψευδαισθήσεις, διαταραχές του ύπνου REM και σχετικά ήπια εξωπυραμιδικά στοιχεία (παρκινσονισμό). Οι νοητικές λειτουργίες κυρίως επηρεάζονται στο επίπεδο των επιτελικών λειτουργιών, της προσοχής, της ταχύτητας επεξεργασίας δεδομένων και τις οπτικοχωρικές ικανότητες. Η μνήμη είναι επηρεασμένη αλλά σε σχετικά ηπιότερο βαθμό, ενώ συχνή είναι η κατάθλιψη. Η διάγνωση τίθεται κλινικά. Πρέπει να γίνεται απεικονιστικός έλεγχος, ώστε να αποκλειστούν βλάβες, που πιθανόν επηρεάζουν, όπως τα αγγειακά εγκεφαλικά επεισόδια. ΜΗ ΝΕΥΡΟΕΚΦΥΛΙΣΤΙΚΕΣ ΑΝΟΙΕΣ ΑΓΓΕΙΑΚΗ ΑΝΟΙΑ Η αγγειακή άνοια αποτελεί μια από τις πιο συχνές μορφές άνοιας και διαχωρίζεται σε τρεις τύπους. υποφλοιώδη ισχαιμική αγγειακή άνοια από ισχαιμικές αλλαγές μικρών αγγείων. Προκαλείται απάθεια, διαταραχή των μετωπιαίων λειτουργιών, κατάθλιψη, ευερεθιστότητα καιάρση αναστολών. άνοια από πολλαπλά εγκεφαλικά έμφρακτα λόγω πολυεστιακών θρομβοεμβολών μεγάλων αγγείων άνοια από μονήρη έμφρακτα σε στρατηγικές θέσεις Αποτέλεσμα της ετερογενούς αιτιολογίας της είναι η κλινική της ανομοιογένεια. Στην αγγειακή άνοια, σε αντίθεση με τη νόσο Alzheimer, η έκπτωση εμφανίζεται συνήθως κατά επεισόδια, με μικρές ενδιάμεσες βελτιώσεις. Η διάγνωση της είναι κλινική και απεικονιστική με μαγνητική ή αξονική τομογραφία εγκεφάλου ● Ιωλκού 249, Βόλος Τηλ.: 2421404899 Κιν.: 6938809907
ΠΕΡΙ ΥΓΕΙΑΣ / 21
ΤΑΧΥΔΡΟΜΟΣ
οστΕοαρθριτιΔα θούν σε μικρότερο βέβαια ποσοστό. Toυ Γεώργιου Βαβέτση Ορθοπεδικού - Χειρούργου
οστεοαρθρίτιδα είναι η εκφυλιστική νόσος των αρθρώσεων που προκαλεί σταδιακή απώλεια του αρθρικού χόνδρου και οδηγεί ουσιαστικά σε καταστροφή της άρθρωσης. Αυτό θα οδηγήσει σε πόνο, παραμόρφωση και λειτουργική ανικανότητα.
H Επιδημιολογία
Υπολογίζεται σε 88 νέες περιπτώσεις ανά 100.000 πληθυσμού κάθε χρόνο που αφορούν το ισχίο, ενώ αντίστοιχα είναι 240/ 100. 000 νέες περιπτώσεις που αφορούν το γόνατο. Άλλες αρθρώσεις επίσης μπορούν να προσβλη-
Παράγοντες κινδύνου για ανάπτυξη της οστεοαρθρίτιδας Η παχυσαρκία,το τραύμα, η σκληρήσωματική εργασία, η μυϊκή αδυναμία, το μεταβολικό σύνδρομο, το γυναικείο φύλο, η αύξηση της ηλικίας και γενετικοί παράγοντες (γονίδια της βιταμίνης D) είναι οι κύριοι παράγοντες. Η πάθηση εμφανίζεται σε μεγάλη ηλικία, κυρίως αφορά λίγες αρθρώσεις ή μόνο μια άρθρωση. Σε μικρότερες ηλικίες, η εμφάνιση της νόσου μπορεί να είναι μέρος μιας ρευματολογικής πάθησης ή ως απότοκος παλαιού τραύματος ή λόγο άλλων λιγότερο συχνών αιτιών.
Συμπτώματα της οστεοαρθρίτιδας Το κύριο σύμπτωμα είναι ο πόνος. Στα αρχικά στάδια της νόσου μπορεί να εμφανίζεται κατά διαστήματα και να υποχωρεί με ξεκούραση και απλά αναλγητικά. Καθώς αυξάνει το στάδιο της νόσου, αυξάνουν παράλληλα σε συχνότητα τα επεισόδια του πόνου και τελικά σε προχωρημένα στάδια ο πόνος γίνεται καθημερινός και βασανιστικός για τον ασθενή που αδυνατεί να αυτοεξυπηρετηθεί. Παράλληλα η άρθρωση χάνει την κίνηση
της, εμφανίζεται συλλογή υγρού και παραμόρφωση.
Τι θεραπευτικές επιλογές υπάρχουν;
● Αναλγητικά, φυσικοθεραπεία, λειτουργική αποκατάσταση και απώλεια βάρους. Είναι θεραπεία πρώτης γραμμής σύμφωνα με τις οδηγίες της αμερικανικής ορθοπεδικής εταιρίας. Η χρήση τους πρέπει να είναι συνεχής και μελέτες έδειξαν πως το όφελος χάνεται μετά από διακοπή των ασκήσεων για 6 μήνες. Τα οφέλη είναι μεγαλύτερα εάν αρχίσει η χρήση τους από τα αρχικά στάδια την νόσου. ● Ενδαρθρικές ενέσεις κορτικοστεροειδών Παλαιά ήταν θεραπεία πρώτης γραμμής, ενώ τελευταία χρησιμοποιούνται όλο και λιγότερο. Έχουν χρήση βέβαια εξατομικευμένα και κατά περίπτωση ασθενούς. ● Ενδαρθρικές ενέσεις υαλουρονικού οξέος Λειτουργώντας ως λιπαντικό, μειώνει τις τριβές και κατ’ αυτόν τον τρόπο και την φλεγμονή σε μια άρθρωση. Το όφελος είναι μεγαλύτερο όσο μικρότερη είναι η έκταση της νόσου.
● Orthobiologics - PRP (πλάσμα πλούσιο σε αιμοπετάλια) Είναι η πλέον νέα μέθοδος που χρησιμοποιείται. Η μέθοδος χρησιμοποιεί αίμα του ίδιου του ασθενή, από όπου συλλέγονται και ενεργοποιούνται παράγοντες του αίματος που μπορεί να επιδιορθώσουν την βλάβη. Η μέθοδος έχει φανατικούς υποστηρικτές και επικριτές, ενώ οι τελευταίες ενδείξεις μιλούν για πολύ καλά αποτελέσματα εφόσον γίνεται με συγκεκριμένο τρόπο. ● Ολική αρθροπλαστική Χαρακτηρίστηκε ως η «επέμβαση του 20ου αιώνα» στην χειρουργική. Αποτελεί την μόνη θεραπεία σε μια κατεστραμμένη άρθρωση. Με τις νέες τεχνικές πετυχαίνεται μικρότερος χρόνος χειρουργείου με μικρότερη τομή, άρα και λιγότερη νοσηρότητα για τον ασθενή.
Ποια μέθοδος είναι η καλύτερη; Ανάλογα με το στάδιο στης νόσου, τις προσδοκίες του ασθενή και τα ενδεχόμενα προβλήματα υγείας καθορίζεται και η στρατηγική της θεραπείας. Το σίγουρο είναι πως εάν αρχίσει η θεραπεία σε αρχικό στάδιο, τότε τα αποτελέσματα της συντηρητικής αγωγής μπορεί να είναι εντυπωσιακά και ίσως και μόνιμα
ΠρOγραμμα ΕνημEρωσησ και ΔωρΕAν κλινικοY ΕλEγχου μαστοY για γυναIκΕσ 20-39 Ετων Πανελλήνιος Σύλλογος Γυναικών με Καρκίνο Μαστού «Άλμα Ζωής» για ακόμα μία χρονιά διοργανώνει τοΠρόγραμμα Ενημέρωσης και Κλινικής Εξέτασης μαστού για νέες γυναίκες 20-39 ετών, σε συνεργασία με την Ελληνική Χειρουργική Εταιρεία Μαστού (ΕΧΕΜ).
O
Το πρόγραμμα απευθύνεται αποκλειστικά σε γυναίκες 20-39 ετών και περιλαμβάνει Δωρεάν Κλινικό Έλεγχο μαστού από χειρουργούς της ΕΧΕΜ και εφόσον κριθεί απαραίτητο από τους ειδικούς, παραπομπή για δωρεάν εξετάσεις (Μαστογραφία, Υπέρηχο μαστού ή Κυτταρολογικές εξετάσεις) σε διαγνωστικά κέντρα. Στόχος του προγράμματος είναι ναενημερωθούν οι γυναίκες 20-39 ετών για τις μεθόδους έγκαιρης διάγνωσης, να έρθουν σε επαφή με ειδικούς γιατρούς μαστού που θα τις ενημερώσουν για τη υγεία του μαστού τους, να εξοικειω-
θούν οι νεότερες γυναίκες με τη διαδικασία της κλινικής εξέτασης μαστού και να κάνουν δωρεάν εξετάσεις ανάλογα με τις συστάσεις των ειδικών. Το πρόγραμμα θα πραγματοποιείται για 2 εβδομάδες, από Δευτέρα 22 Μαΐου έως Παρασκευή 2 Ιουνίου ταυτόχρονα σε Αθήνα - Πάτρα και Θεσσαλονίκη. Ο κλινικός έλεγχος μαστού θα λάβει χώρα στους χώρους του συλλόγου «Άλμα Ζωής» της εκάστοτε πόλης. Οι ενδιαφερόμενες μπορούν να καλούν για ραντεβού από 8 έως 19 Μαΐου, 10πμ -1μμ στα τηλέφωνα: Πανελλήνιος Σύλλογος Γυναικών με Καρκίνο Μαστού «Άλμα Ζωής» (Αθήνα): 210 88 15 444 Σύλλογος Γυναικών με Καρκίνο Μαστού «Άλμα Ζωής» Ν. Αχαΐας (Πάτρα): 2610 222 274 Σύλλογος Γυναικών με Καρκίνο Μαστού «Άλμα Ζωής» Ν. Θεσσαλονίκης (Θεσσαλονίκη): 2310 285 181 Το πρόγραμμα Ενημέρωσης και Κλινικού ελέγχου μαστού γυναικών 20-39 ετών υλοποιείται από τα καθαρά έσοδα του συμβολικού αγώνα δρόμου και περίπατου GreeceRacefortheCure®, με την ευγενική υποστήριξη των δημητριακών FITNESS® της Nestlé.
22 / ΠΕΡΙ ΥΓΕΙΑΣ
ΤΑΧΥΔΡΟΜΟΣ
ΕπαγγΕλματικOς προςανατολιςμOς νEων Tης Μαρίζας Στ. Χατζησταματίου Ψυχολόγου, M.Sc, PhD, Διδάκτορος Παν/μίου Θεσσαλίας www.my-psychology.gr
όλο και αυξανόμενη εργασιακή και κοινωνική αβεβαιότητα που επικρατεί στις μέρες μας επιβάλλει στους νέους τη συνεχή προσπάθεια να αφήνουν ανοιχτές για τον εαυτό τους όσο το δυνατό περισσότερες ευκαιρίες, με μεγάλο όμως ψυχολογικό κόστος, διότι όλη αυτή η κατάσταση εντείνει το άγχος τους. Έχει καταδειχθεί ότι οι νέοι στην εποχή μας αφιερώνουν πολύ περισσότερο χρόνο για να προσανατολισθούν επαγγελματικά και να βρουν την ταυτότητά τους σε σύγκριση με τα άτομα της ίδιας ηλικίας πριν σαράντα χρόνια. Άλλωστε στην εποχή μας περισσότερο από κάθε άλλη εποχή η αβεβαιότητα για το μέλλον και ο φόβος της ανεργίας είναι από τις σημαντικότερες πηγές άγχους ενός νέου ατόμου που επιδιώκει να προσανατολισθεί και να αποκατασταθεί επαγγελματικά.
H
Η όλο και αυξανόμενη εργασιακή και κοινωνική αβεβαιότητα που επικρατεί στις μέρες μας επιβάλλει στους νέους τη συνεχή προσπάθεια να αφήνουν ανοιχτές για τον εαυτό τους όσο το δυνατό περισσότερες ευκαιρίες, με μεγάλο όμως ψυχολογικό κόστος, διότι όλη αυτή η κατάσταση εντείνει το άγχος τους. Έχει καταδειχθεί ότι οι νέοι στην εποχή μας αφιερώνουν πολύ περισσότερο χρόνο για να προσανατολισθούν επαγγελματικά και να βρουν την ταυτότητά τους σε σύγκριση με τα άτομα της ίδιας ηλικίας πριν σαράντα χρόνια. Άλλωστε στην εποχή μας περισσότερο από κάθε άλλη εποχή η αβεβαιότητα για το μέλλον και ο φόβος της ανεργίας είναι από τις σημαντικότερες πηγές άγχους ενός νέου ατόμου που επιδιώκει να προσανατολισθεί και να αποκατασταθεί επαγγελματικά. Αν ένας νέος δεν έχει αποφασίσει με τι
ακριβώς θέλει να ασχοληθεί, ο φόβος για μια λάθος επιλογή είναι αρκετά μεγάλος καθώς η επιλογή καριέρας μπορεί να επηρεάσει την επιτυχία και την ευτυχία του στον επαγγελματικό αλλά και σε άλλους τομείς της ζωής. H λανθασμένη επιλογή επαγγέλματος καταλήγει συνήθως σε έναν φαύλο κύκλο επαγγελματικών αποτυχιών, οι οποίες συχνά καλλιεργούν το έδαφος για ένα σύμπλεγμα κατωτερότητας που ορισμένοι μπορεί να μην καταφέρουν να ξεπεράσουν ποτέ. Προκειμένου να βοηθηθούν οι νέοι σήμερα να μειώσουν το άγχος της επαγγελματικής τους αποκατάστασης κρίνεται απαραίτητη η συμβουλευτική σταδιοδρομίας και επαγγελματικού προσανατολισμού. Όταν ένας νέος επιλέξει να σπουδάσει ένα αντικείμενο, το οποίο ανταποκρίνεται τόσο στην προσωπικότητά του όσο και στις κλίσεις του και επιπλέον έχει θετικές προοπτικές εξέλιξης, τότε η επαγγελματική του αποκατάσταση θα είναι σίγουρα πιο εύκολη. Επομένως, βασική επιδίωξη του Επαγγελματικού Προσανατολισμού είναι να συμβάλλει στη μείωση του σχολικής αποτυχίας και στην άμβλυνση της σχολικής διαρροής, μέσω της διερεύνησης των εκπαιδευτικών οριζόντων των μαθητών και της υποβοήθησής τους να επιλέξουν σχολικές ή ακαδημαϊκές κατευθύνσεις που ανταποκρίνονται στα ενδιαφέροντα, τις ικανότητες, και τις κλίσεις τους. Ο Επαγγελματικός Προσανατολισμός είναι μια προσωπική εμπειρία ανακάλυψης των ιδιαίτερων στοιχείων που κρύβει μέσα του ο κάθε νέος και η κάθε νέα. Βοηθά τα νέα άτομα να γνωρίσουν τον εαυτό τους, να συνειδητοποιήσουν τις ικανότητες και τις αδυναμίες τους και να καταλήξουν στην οριστικο-
ποίηση ενός συστήματος αξιών, στο ξεκαθάρισμα των απαιτήσεών τους από τη ζωή, στην αποσαφήνιση των ενδιαφερόντων και φιλοδοξιών τους, προϋποθέσεις απαραίτητες για μια ορθή επαγγελματική επιλογή. Απευθύνεται σε ανθρώπους 14 έως 22 ετών (χωρίς αυτό να σημαίνει ότι και μεγαλύτερα σε ηλικία άτομα δεν έχουν το δικαίωμα αλλαγής καριέρας), που προβληματίζονται για την εκπαιδευτική και μετέπειτα επαγγελματική τους πορεία. Αυτή την πορεία, που θα τους οδηγήσει στην ικανοποίηση και την επιτυχία. Αξίζει να σημειωθεί ότι ο ρόλος των γονέων είναι εξαιρετικά σημαντικός στις εκπαιδευτικές και επαγγελματικές αποφάσεις των νέων. Ας μην ξεχνάμε ότι από το περιβάλλον της οικογένειας ο νέος διαλέγει τα επαγγελματικά του πρότυπα. Στο πλαίσιο της οικογένειας διαμορφώνει τα ενδιαφέροντα και τις αξίες. Η επιρροή της οικογένειας και του ευρύτερου κοινωνικού κύκλου γύρω από τις σπουδές και την επιλογή επαγγέλματος, είναι σημαντική, λαμβάνοντας υπόψη και τον ιδιαίτερα στενό σύνδεσμο ανάμεσα στα μέλη της ελληνικής οικογένειας. Καθώς οι εξελίξεις της εποχής τρέχουν με γρήγορους ρυθμούς, το έργο της διαπαιδαγώγησης αλλά και της καθοδήγησης των νέων αναφορικά με το επάγγελμα που θα επιλέξουν γίνεται ολοένα και δυσκολότερο. Και σίγουρα οι γονείς από τη μια ανησυχούν αρκετά για το μέλλον των παιδιών τους από την άλλη νιώθουν ανίκανοι να αναλάβουν εξολοκλήρου την ευθύνη του επαγγελματικού προσανατολισμού των παιδιών τους. Τα τε-
λευταία χρόνια μάλιστα ολοένα και περισσότεροι γονείς απευθύνονται σε ειδικούς επιστήμονες για την συμβουλευτική σταδιοδρομίας και τον επαγγελματικό προσανατολισμό των παιδιών τους. Ο ρόλος του συμβούλου επαγγελματικού προσανατολισμού είναι επίσης εξαιρετικά σημαντικός διότι προσφέρει στον νέο τη γνώση και τη στήριξη, έτσι ώστε να εστιάσει σωστά στις προσπάθειές του και να πολλαπλασιάσει τις δυνατότητές του για επιτυχημένη εκπαιδευτική διαδρομή και επαγγελματική αποκατάσταση. Φυσικά η γνώση που ο σύμβουλος παρέχει στον νέο προέρχεται από τη χρήση αξιόπιστων και έγκυρων ψυχομετρικών εργαλείων (τα λεγόμενα τεστ επαγγελματικού προσανατολισμού). Τα εργαλεία αυτά είναι εξαιρετικά χρήσιμα καθώς διερευνούν την προσωπικότητα (τι του ταιριάζει να κάνει), τις κλίσεις, τις προτιμήσεις και τα ενδιαφέροντα (τι του αρέσει να κάνει), τις ικανότητες και δεξιότητες (τι εργασίες μπορεί να εκτελέσει εύκολα και ποιοτικά), τις αξίες (τι θέλει να κερδίσει από την εργασία του), την αυτοεκτίμηση (την εικόνα που έχει για τον εαυτό του), την αίσθηση αυτεπάρκειας κάθε ατόμου προσδιορίζοντας ταυτόχρονα τα επαγγέλματα εκείνα που του ταιριάζουν. Επισημαίνουν ταυτόχρονα ποια από τα επαγγέλματα αυτά έχουν θετικές ή περιορισμένες προοπτικές απασχόλησης στην ελληνική αγορά εργασίας, για τα επόμενα 5-10 χρόνια. Επομένως, μπορεί εύστοχα ο νέος να επιλέξει τις σπουδές και τα επαγγέλματα που του ταιριάζουν, διασφαλίζοντας μια επιτυχημένη καριέρα. Αξίζει να σημειωθεί ότι τα ψυχομετρικά εργαλεία βάσει των οποίων πραγματοποιείται ο επαγγελματικός προσανατολισμός των νέων, δίνουν τη δυνατότητα τόσο στους ίδιους τους νέους να γνωρίσουν καλύτερα τον εαυτό τους, όσο και στους γονείς τους να γνωρίσουν πραγματικά το παιδί τους με αποτέλεσμα να αποκτήσουν καλύτερη επικοινωνία μαζί του. Επιπλέον, οι γονείς μέσω των τεστ ενημερώνονται για εκπαιδευτικές κατευθύνσεις που δεν γνώριζαν την ύπαρξή τους και επίσης αρκετές φορές διαπιστώνουν λάθη που κάνουν σε σχέση με τις κατευθύνσεις που δίνουν στα παιδιά τους ως προς τον επαγγελματικό τους προσανατολισμό. Εν κατακλείδι, ο επαγγελματικός προσανατολισμός των νέων δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να θεωρείται περιττή πολυτέλεια διότι τότε αφήνουμε το μέλλον των νέων στην τύχη παρεμποδίζοντας την επαγγελματική αποκατάστασή τους καθώς και την ευχαρίστηση από την εργασία τους.
ΝΕΥΡΟΛΟΓΙΚΗ ΚΛΙΝΙΚΗ Ν. ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ Η ιστορία της Κλινικής Παπαγεωργίου ξεκινά από το μακρινό 1937, τότε ως Μαιευτική Κλινική του Νικόλαου Παπαγεωργίου. Ο Dr μαιευτήρ γυναικολόγος, παππούς του νυν ιδιοκτήτη της κλινικής Νικόλαου Ι. Παπαγεωργίου, αναθέτει σε γνωστό αρχιτέκτονα την ανέγερση του κτιρίου της κλινικής στην οδό Δημητριάδος 221, όπου βρίσκεται και σήμερα. Αρχικά, το κτίριο ήταν διώροφο με ημιυπόγειο. Στο ισόγειο στεγαζόταν το ιατρείο, με είσοδο από την οδό Δημητριάδος. Στον πρώτο όροφο λειτουργούσε η γυναικολογική-μαιευτική κλινική με 8 θαλάμους νοσηλείας. Το 1974, ο υιός του Νικόλαου Παπαγεωργίου επίσης μαιευτήρας γυναικολόγος Ιωάννης Παπαγεωργίου, αναλαμβάνει τη διεύθυνση της κλινικής, η οποία είχε ήδη αποκτήσει την τελική της, σημερινή μορφή (πενταόροφο κτίριο). Ο Ιωάννης Παπαγεωργίου διηύθυνε την Κλινική έως το 1989. Τον Ιανουάριο του 2010, έπειτα από ορισμένες αναγκαίες επεμβάσεις τόσο στον εξωτερικό όσο και στον εσωτερικό χώρο του κτιρίου, ξεκινάει η λειτουργία της Νευρολογικής Κλινικής του Νικόλα Ι. Παπαγεωργίου, εγγονού του ιδρυτή της Κλινικής Νικόλαου Παπαγεωργίου, ιατρού νευρολόγου. Ο Νικόλας αποτελεί την Τρίτη γενιά ιατρών της οικογένειας Παπαγεωργίου.
ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ ΚΛΙΝΙΚΗΣ ΚΑΙ ΕΞΟΠΛΙΣΜΟΣ
◗
Από το 2010, η πλήρως ανακαινισμένη κλινική στο κέντρο της πόλης του Βόλου, η οποία έχει σύμβαση με τον ΕΟΠΥΥ, έχει τη δυνατότητα να νοσηλεύει ασθενείς με νευρολογικά προβλήματα. Τα δωμάτια της κλινικής είναι ευρύχωρα, σέβονται τις ανάγκες των ασθενών που φιλοξενούν (κάθε ένα διαθέτει τηλεόραση, κλιματισμό, ειδικά κουδούνια με τα οποία καλούνται οι νοσηλευτές, κρεβάτια με προστατευτικά κάγκελα). Η καθημερινή, σχολαστική καθαριότητα των δωματίων και των υπόλοιπων χώρων, κάνει πιο ευχάριστη τη διαμονή τόσο των ασθενών όσο και των συγγενών τους.
◗
Υπάρχει ακτινολογικό και μικροβιολογικό εργαστήριο, καθώς και ειδικός εργαστηριακός νευρολογικός εξοπλισμός τελευταίας τεχνολογίας: ηλεκτροεγκεφαλογράφος με χαρτογράφηση εγκεφάλου και ηλεκτρομυογράφος.
◗ ◗ ◗
Ιατρικό προσωπικό αρκετών ειδικοτήτων (νευρολόγος, ψυχίατρος, παθολόγος, καρδιολόγος), που έχει καθημερινή επαφή με τους ασθενείς. Ψυχολόγος, τόσο για την εκτίμηση της κατάστασης των ασθενών με τη χρήση ειδικών ψυχομετρικών τεστ, όσο και για την παροχή ηθικής και ψυχολογικής υποστήριξης αυτών και των συγγενών τους. Στην κλινική εργάζονται σε καθημερινή βάση δυο φυσιοθεραπευτές για την ταχύτερη και αποτελεσματικότερη κινητοποίηση - φυσιοθεραπεία των ασθενών που έχουν κάποιο κινητικό πρόβλημα - έλλειμμα.
Δημητριάδος 221, Τ.Κ. 38221 - ΒΟΛΟΣ τηλ: 24210 97474 - 24210 97475 κιν: 6973321166 fax: 24210 36035 nickpap1973@hotmail.com
◗ ◗
Ακολουθείται ειδική διατροφή ανάλογα με το πρόβλημα του κάθε ασθενούς.
Καθημερινή λειτουργία εξωτερικού νευρολογικού ιατρείου για διερεύνηση, διάγνωση και παρακολούθηση των παρακάτω νευρολογικών νοσημάτων - προβλημάτων: κεφαλαλγία, ζάλη και λιποθυμικά επεισόδια, αστάθεια βάδισης, διαταραχές μνήμης, κρίσεις επιληψίας, αγγειακά εγκεφαλικά επεισόδια, σκλήρυνση κατά πλάκας, εξωπυραμιδικά σύνδρομα (νόσος Parkinson), μυασθένεια Gravis, μυοπάθειες, πολυνευροπάθειες, λοιμώξεις κεντρικού νευρικού συστήματος (ΚΝΣ), νεοπλάσματα και εκφυλιστικά νοσήματα του ΚΝΣ.