ΠΕΡΙ ΥΓΕΙΑΣ by ΤΑΧΥΔΡΟΜΟΣ Media Group

ΤΑΧΥΔΡΟΜΟΣ

Επέμβαση λεμφαδένα φρουρού με ραδιοσήμανση στην ΑΝΑΣΣΑ γενική κλινική

α τελευταία χρόνια, η βιοψία του λεμφαδένα φρουρού αποτελεί μια από τις σημαντικότερες εξελίξεις στη Χειρουργική Ογκολογία. Ο φρουρός λεμφαδένας είναι ο πρώτος επιχώριος λεμφαδένας ο οποίος δέχεται όλα τα κύτταρα άρα και τα καρκινικά. Στις περιπτώσεις κακοηθών όγκων περνούν πάντα και φιλτράρονται σ' αυτόν τον πρώτο λεμφαδένα.

Γράφει ο Κωνσταντίνοσ αρ. Μαραβέγιασ Γενικός Χειρουργός Επιστημονικός Διευθυντής Κλινικής ΆΝΑΣΣΑ

Υπάρχουν συγκεκριμένοι τύποι καρκίνων όπως το κακόηθες μελάνωμα και ο καρκίνος του μαστού, οι οποίοι χαρακτηρίζονται από το λεγόμενο λεμφοτροπισμό, δηλαδή παρουσιάζουν μεγαλύτερη ευχέρεια διασποράς μέσα από τα λεμφικά αγγεία. Για παράδειγμα, οι λεμφαδένες της μασχάλης, στον καρκίνο του μαστού, αφαιρούνται με σκοπό να δούμε αν ο όγκος έχει ξεφύγει από το μαστό προκαλώντας λεμφαδενική μετάσταση, πράγμα που αλλάζει τη σταδιοποίηση, τη θεραπευτική στρατηγική και τελικά την πρόγνωση. Παλαιότερα, ο χειρουργός ήταν αναγκασμένος να εξαιρεί πάντα όλους τους λεμφαδένες, γιατί δεν υπήρχε τρόπος να διαχωριστεί αν είχαν προσβληθεί από μετάσταση ή όχι.

Η βιοψία του φρουρού λεμφαδένα είναι μία ελάχιστα επεμβατική μέθοδος που μας επιτρέπει να μάθουμε εάν υπάρχει έστω και μία μικρή μετάσταση στην μασχάλη και να γίνει σταδιοποίηση του καρκίνου χωρίς να απαιτείται λεμφαδενικός καθαρισμός. Η μέθοδος αυτή εγκαινιάστηκε το 1990 στην Αμερική και σήμερα αποτελεί μέθοδο ρουτίνας στις μονάδες μαστού σε ολόκληρο τον κόσμο. Εάν ο λεμφαδένας φρουρός έχει μετάσταση από καρκινικά κύτταρα τότε θα πρέπει να αφαιρεθούν χειρουργικά όλοι οι λεμφαδένες της μασχάλης. Εάν όμως δεν έχει υποστεί διήθηση τότε δεν χρειάζεται λεμφαδενικός καθαρισμός της μασχάλης, το χειρουργείο είναι μικρότερης έκτασης και η ανάρρωση και ποιότητα ζωής των ασθενών πολύ καλύτερη. Με αυτή τη μέθοδο η ασθενής μπορεί να γλιτώσει μία πολύ σοβαρή επέμβαση, η οποία πολλές φορές μπορεί να έχει σοβαρές παρενέργειες, όπως ο σχηματισμός λεμφοιδήματος ή ακόμη και κάποιου είδους δυσλειτουργία του άνω άκρου. Η μέθοδος του λεμφαδένα φρουρού θα πρέπει να εφαρμόζεται σε όλες τις ασθενείς οι οποίες κλινικά δεν έχουν ψηλαφητούς λεμφαδένες. Στην ΆΝΑΣΣΑ, τα τελευταία δύο χρόνια έχουμε πλέον τη δυνατότητα αυτής της χειρουργικής αντιμετώπισης

υψηλού ιατρικού επιπέδου, δίνοντας την ευκαιρία στις γυναίκες που μας απευθύνονται να παραμείνουν στην πόλη μας και να αντιμετωπιστούν με τον αρτιότερο, επιστημονικά, δυνατό τρόπο.

ΤΑΧΥΔΡΟΜΟΣ

Αθλητισμός και καρδιά

άσκηση έχει θετικές επιδράσεις στην υγεία της καρδιάς , έχει όμως και περιορισμούς για να μην μετατραπεί από μια ευεργετική σε βλαπτική δραστηριότητα. Ιδιαίτερα προσεκτικοί πρέπει να είμαστε στην περίπτωση του αθλητισμού, πολύ περισσότερο αν αφορά ανταγωνιστικά αθλήματα. νικά διαστήματα. Έχει προταθεί κάθε δεύτερο έτος και συχνότερα σε νεότερους αθλητές για την έγκαιρη αναγνώριση της προόδου ορισμένων καρδιακών παθήσεων.

Γράφει η θΕοΔωρα α. ΚαροτσαΚΗ, Ειδικός Καρδιολόγος

Η αθλητική καρδιά Η χρόνια ενασχόληση με τον αθλητισμό επιφέρει ορισμένες μεταβολές στην καρδιά που περιγράφονται ως «αθλητική καρδιά». Οι μεταβολές αυτές περιλαμβάνουν ελάττωση της καρδιακής συχνότητας, υπερτροφία (πάχυνση των τοιχωμάτων της αριστερής κοιλίας ή και διάτασή της). Με τη διακοπή του αθλητισμού οι μεταβολές υποχωρούν, όχι όμως σε όλους. Είναι λοιπόν σημαντικό να γίνεται ένας προαθλητικός έλεγχος με την έναρξη των δραστηριοτήτων και να επαναλαμβάνεται ανά τακτά χρο-

Πρωτόκολλο προαθλητικού ελέγχου ●Λήψη οικογενειακού ιστορικού: καρδιακή νόσος ή αιφνίδιος θάνατος σε μέλος της οικογένειας (ηλικία < 55 ετών για άνδρα ή <65 ετών για γυναίκα). ●Ατομικό ιστορικό: συγκοπτικά επεισόδια, αρρυθμίες, αίσθημα πόνου και δυσφορία κατά ή μετά την άσκηση, λήψη αναβολικών, “συμπληρωμάτων” αγνώστου συστάσεως ή απαγορευμένων ουσιών. ●Προσεκτική κλινική εξέταση: Λήψη αρτηριακή πίεσης, ψηλάφηση των περιφερικών αγγείων, προσεκτική ακρόαση. (σε ήπτια και καθιστή θέση). ●Ηλεκτροκαρδιογράφημα ηρεμίας. Αυτό βοηθάει στην ανίχνευση αθλητών με μυοκαρδιοπάθειες ή καναλοπάθειες που είναι ασυμπτωματικοί.

αίτια αιφνιδίου καρδιακού θανάτου σε αθλητές ●Υπερτροφική μυοκαρδιοπάθεια ●Συγγενείς ανωμα-

λίες των στεφανιαίων αγγείων ●Μυοκαρδίτιδα ●Διατατικού τύπου μυοκαρδιοπάθεια ●Σύνδρομο Marfan ●Αρρυθμιογόνος μυοκαρδιοπάθεια της δεξιάς κοιλίας. ●Σύνδρομο προδιεγερση-καναλοπάθειες ●Βαλβιδοπάθεια (στένωση αορτικής, ανεπάρκεια μητροειδούς) ●Σε μεγαλύτερης ηλικίας αθλούμενους η στεφανιαία νόσος αποτελεί την πιο συχνή αιτία αιφνιδίου καρδιακού θανάτου κατά την άσκηση. Δυστυχώς μία στις τρεις περιπτώσεις που πεθαίνουν αιφνίδια δεν δύναται να εντοπισθούν από τον ιατρικό έλεγχο της υγείας των αθλητών, ακόμη και όταν αυτός περιλαμβάνει ηλεκτροκαρδιογραφικό έλεγχο. Ειδικότερος διαγνωστικός έλεγχος επί “παθολογικών ευρημάτων”: Σε περίπτωση που από το βασικό καρδιολογικό έλεγχο διαπιστωθούν “παθολογικά” ευρήματα οι αθλητές θα πρέπει να υποβάλλονται σε: ●Ηχοκαρδιογραφικό έλεγχο ●Δοκιμασία κόπωσηςHolter ρυθμού ●Δοκιμασία ανάκλισης(tilt test) Σε ορισμένες περιπτώσεις απαιτείται η διενέργεια αιματηρών εξετάσεων, όπως: ●Στεφανιογραφία ●Κοιλιογραφία ●Μυοκαρδιακή βιοψία ●Ηλεκτροφυσιολογική μελέτη Συμπερασματικά κρίνεται απαραίτητος ο καρδιολογικός έλεγχος των αθλητών, καθώς συμβάλλει στην πρόληψη των δυσάρεστων επιπλοκών της άσκησης και στη μείωση του αιφνίδιου καρδιακού θανάτου. Στόχος του δεν είναι ο αποκλεισμός του αθλητή από την άσκηση αλλά η παροχή συμβούλων για τους χαρακτήρες της άσκησης ώστε να είναι κατάλληλη, ωφέλιμη και ακίνδυνη.

Σύγχρονη αντιμετώπιση της λιθίασης ουροποιητικού

ι νεφροί είναι υπεύθυνοι για την αποβολή τοξικών ουσιών από το αίμα μέσω παραγωγής των ούρων καθώς και για μία σειρά από άλλες σημαντικές διεργασίες. Τα ούρα που παράγονται στους νεφρούς μεταφέρονται μέσω δύο λεπτών σωληναρίων που ονομάζονται ουρητήρες, στην ουροδόχο κύστη . Γνωστή από την εποχή του Ιπποκράτη, η Λιθίαση χαρακτηρίζεται από την ανεύρεση λίθων εντός του νεφρού , του ουρητήρα ή της ουροδόχου κύστεως. θΕραΠΕυτιΚΕσ ΕΠιΛογΕσ αντιΜΕτωΠισΗσ

● Εξωσωματική Λιθοτριψία Γράφει η Ευσταθίου Κωνσταντίνοσ Xειρουργός ΟυρολόγοςΑνδρολόγος Αποτελεί μια από τις συχνότερες αιτίες για τις οποίες ένας ασθενής ζητά τη βοήθεια του ουρολόγου μια και στον γενικό πληθυσμό εμφανίζεται περίπου στο 10 %, αλλά δυστυχώς έχει πολύ υψηλά ποσοστά υποτροπής.Στις περισσότερες περιπτώσεις οι νεφρικοί λίθοι δεν προκαλούν συμπτώματα. Όταν όμως μετακινούνται από το νεφρό προς τον ουρητήρα προκαλούν απόφραξη στη ροή των ούρων, με αποτέλεσμα τον έντονο πόνο και σπασμό του ουρητήρα. Ο πόνος αυτός, που λέγεται κολικός των νεφρών και μπορεί να συνοδεύεται από την αποβολή αίματος στα ούρα.

Αυτή η τεχνική είναι κατάλληλη κυρίως για λίθους του ανώτερου ουρητήρα ή του νεφρού, αποτελεσματική μέχρι ένα ορισμένο μέγεθος πέτρας, συνήθως έως 1 εκατοστού.

● ουρητηροσκόπηση Πρόκειται για επεμβατική τεχνική που συνήθως διενεργείται υπό γενική ή επισκληρίδιο αναισθησία. Ένα ειδικό εργαλείο που λέγεται ουρητηροσκόπιο προωθείται διαμέσου της ουρήθρας και της ουροδόχου κύστεως μέσα στον ουρητήρα έως το σημείο που βρίσκεται η πέτρα. Η πέτρα είναι συνήθως άμεσα ορατή μέσα από το ουρητηροσκόπιο το οποίο μπορεί να είναι ημιάκαμπτο ή εύκαμπτο. Μια ίνα laser υψηλής τεχνολογίας προωθείται διαμέσου οπής του εργαλείου και κατακερματίζει ή κονιορτοποιεί την πέτρα. Η ημιάκαμπτη ουρητηροσκόπηση εκτελείται με ένα ευθύ ενδοσκόπιο, το οποίο «κοιτάζει» σε ένα ευθύ άξονα. Η εύκαμπτη ουρητηροσκόπηση εκτελείται με ένα υπερσύγχρονο πολύ λεπτό και ευέλικτο εργα-

λείο, το οποίο μπορεί να καθοδηγηθεί ώστε να «στρίψει» σε γωνίες έως και 360ο. Αυτό επιτρέπει την πρόσβαση σε κάθε σημείο του νεφρικού αποχετευτικού συστήματος. Έτσι, η εύκαμπτη ουρητηροσκόπηση χρησιμοποιείται για λίθους του νεφρού, ενώ η ημιάκαμπτη για λίθους του ουρητήρα. Το εύκαμπτο ουρητηροσκόπιο μπορεί να φτάσει σε όλα τα σημεία εντός του νεφρού, επιτρέποντας την αφάιρεση ή θρυματισμό λίθων οποιασδήποτε σύστασης ή εντόπισης, ιδιαίτερα εάν το μέγεθός τους δεν υπερβαίνει τα 2.5 cm. Αυτή είναι μια ελάχιστα επεμβατική πράξη, η οποία εκμεταλλεύεται τις φυσιολογικές οπές και διόδους του ανθρωπίνου σώματος. Αποφεύγονται έτσι τομές και ουλές στο δέρμα.

● Διαδερμική νεφρολιθοτριψία PCNL Αυτή είναι μια καλή επιλογή για ιδιαίτερα μεγάλες πέτρες, πάνω από 2εκατοστά που βρίσκονται μέσα στο νεφρό. Εκτελείται υπό γενική αναισθησία. Διενεργείται μια μικρή τομή στο δέρμα και με τη βοήθεια ειδικών εργαλείων ελάχιστα επεμβατικών εισάγεται ένας σωληνίσκος που φτάνει στο νεφρό. Μέσω του οδηγού αυτού προωθείται ένα ειδικό νεφροσκόπιο με πολύ μικρή διάμετρο πλέον που φτάνει έως την πέτρα στο νεφρό. Εκεί εισέρχεται ειδική ίνα LASER που κονιορτοποιεί την πέτρα στο σημείο που εντοπίζεται με μεγάλη επιτυχία. Συμπερασματικά, η ουρολιθίαση αποτελεί συχνή πάθηση του ουροποιητικού συστήματος. Η δυνατότητα όμως σήμερα ελάχιστα επεμβατικών τεχνικών και εφαρμογής υψηλής τεχνολογίας έχει δώσει νέα διάσταση στην σύγχρονη αντιμετώπιση της λιθίασης.

ΤΑΧΥΔΡΟΜΟΣ

Ογκοι σπονδυλικής στήλης: Αντιμετώπιση - Θεραπεία

ι χωροκατακτητικές εξεργασίες της σπονδυλικής στήλης αφορούν όλους τους όγκους (καλοήθεις ή κακοήθεις) που εντοπίζονται κάτωθεν του δεύτερου αυχενικού σπονδύλου. Το μηνιγγίωμα, και το επενδύμωμα είναι μερικοί από τους συχνότερους όγκους της σπονδυλικής στήλης.

Γράφει ο ΜΠριζασ στΕργιοσ MD, Νευροχειρουργός Διευθυντής Β’ Νευροχειρουργικής Κλινικής Ιασώ Θεσσαλίας»

Το μηνιγγίωμα παρατηρείται με μεγαλύτερη συχνότητα στο γυναικείο φύλο σε αναλογία 3 προς 5, εμφανίζονται κυρίως στην τέταρτη και πέμπτη δεκαετία της ζωής των γυναικών και εντοπίζονται στην θωρακική ή την αυχενική μοίρα και σπανιότερα στην οσφυϊκή μοίρα. Τα μηνιγγιώματα της σπονδυλικής στήλης προέρχονται από αραχνοειδή κύτταρα τα οποία εντοπίζονται στο

σημείο εισόδου των νωτιαίων νεύρων ή στο σημείο συνάντησης του οδοντωτού συνδέσμου με την σκληρά μήνιγγα όπου διαπερνούν οι νωτιαίες αρτηρίες. Αιτιολογικοί σχέση για την δημιουργία των μηνιγγιωμάτων μπορεί να έχουν παράγοντες όπως α)οι γυναικείες ορμόνες, β) το τραύμα, και γ) η ιονίζουσα ακτινοβολία. Τα πολλαπλά μηνιγγιώματα είναι πολύ σπάνια (ενδοκράνια και σπονδυλικής στήλης). Ταξινομούνται σε τρεις βαθμούς αναλόγως την βιολογική τους συμπεριφοράς όπου το τυπικό GradeI (μηνιγγοεπηθηλιακό, ψαμμοματώδες) είναι και το συχνότερο. Το επενδύμωμα της σπονδυλικής στήλης διακρίνεται σε εξωμυελικό (οσφυϊκής μοίρας) και σε ενδομυελικό (αυχενικής μοίρας). Το επενδύμωμα της οσφυϊκής μοίρας είναι το συχνότερο και συναντάται στο επίπεδο του Ο1-Ο2 σπονδύλου και ονομάζεται επενδύμωμα τελικού νηματίου ή ιππουρίδας. Λόγω της αργής ανάπτυξης του μηνιγγιώματος ή του επενδυμώματος οι ασθενείς εμφανίζουν αμβλυχρή κλινική εικόνα με το πιο συχνό σύμπτωμα να είναι το άλγος και στην συνέχεια οι κινητικές διαταραχές. Το αστροκύττωμα αποτελεί την πλειονότητα των κακοήθων όγκων της σπονδυλικής στήλης και η θεραπεία εξαρτάται από τον βαθμό κακοήθειας, την εντόπιση και την έγκαιρη αντιμετώπισή τους. Αφορά κυρίως νέους σε ηλικία ασθενείς με ήπια συμπτώματα κατά την έναρξη της πάθησης όπως αιμωδίες στα άνω ή κάτω άκρα.

Η ιστοπαθολογική εξέταση είναι μείζονος σημασίας για την μετεγχειρητική θεραπεία που θα ακολουθήσει ο ασθενής. Η ακτινοβολία δεν πρέπει να εφαρμόζεται πριν την οριστική διάγνωση της πάθησης δηλαδή την ιστοπαθολογική εξέταση, που διενεργείται εφόσον γίνει η χειρουργική αντιμετώπιση. Η θεραπεία των όγκων της σπονδυλικής στήλης είναι πρωτίστως χειρουργική και εάν γίνει πλήρης αφαίρεση, η θεραπεία στην πλειονότητα των περιπτώσεων είναι οριστική. Γι’ αυτόν τον λόγο μεγάλη σημασία έχει η πρώτη χειρουργική αντιμετώπιση να είναι ριζική και χωρίς νευρολογικές συνέπειες για τον ασθενή. Η χρήση του νευροχειρουργικού μικροσκοπίου, η διεγχειρητικήνευροπαρακολούθηση, και η μικροχειρουργική τεχνική που εφαρμόζεται αποτελούν τον ακρογωνιαίο λίθο για την ασφαλή και πλήρη εξαίρεση των όγκων. Μετεγχειρητικά ο ασθενής κινητοποιείται σε 24 ώρες και επιστρέφει στην οικία του σε 48 ώρες. Επανεξέταση διενεργείται σε ένα μήνα με διενέργεια μαγνητικής τομογραφίας. Συμπερασματικά θα λέγαμε ότι η νευροχειρουργική επέμβαση αφαίρεσης των όγκων της σπονδυλικής στήλης αποτελεί το goldstandardγια την πλήρη και οριστική θεραπεία αυτών των παθήσεων. Η αντιμετώπιση των όγκων της σπονδυλικής στήλης απαιτεί εμπειρία και σύγχρονο τεχνολογικό εξοπλισμό για την ασφαλή και χωρίς νευρολογικές επιπτώσεις αφαίρεσηςτους.

Ουρεόπλασμα, μυκόπλασμα και προβλήματα

ο ουρεόπλασμα, το μυκόπλασμα αλλά και οποιοσδήποτε μικροοργανισμός, μπορούν να οδηγήσουν σε μειωμένη ικανότητα σύλληψης, καθώς μια μήτρα με μικροοργανισμούς δεν αποτελεί και το πιο φιλόξενο περιβάλλον για να γονιμοποιηθεί ενα ωάριο. Όσο για τους άνδρες, οι δυο αυτοί μικροοργανισμοί μπορούν να προκαλέσουν μειωμένη κινητικότητα σπέρματος και αυξημένες ανώμαλες μορφές στα σπερματοζωάρια, με αποτέλεσμα ο άνδρας να αντιμετωπίζει πρόβλημα υπογονιμότητας.

Γράφει ο ΠαναγιωτΗσ Κ. Λουτσοσ Χειρουργός - Γυναικολόγος, επιστημονικός συνεργάτης Πανεπιστημιακής Μαιευτικής Γυναικολογικής Κλινικής Δημοκριτείου Πανεπιστημίου Θράκης, επιστημονικός συνεργάτης ΙΑΣΩ ΘΕΣΣΑΛΙΑΣ, επιστημονικός, συνεργάτης Κλινικής Κωνσταντινόπουλου

Από τη στιγμή που βρεθεί μυκόπλασμα, είτε στη γυναίκα είτε στο σύντροφό της, υπάρχει αυξημένος κίνδυνος για αποβολή, εφόσον δεν θεραπευτεί και προκύψει εγκυμοσύνη. Το ουρεόπλασμα μπορεί να επηρεά-

σει τη γονιμότητα, αλλά δε θεωρείται ιδιαίτερα υπεύθυνο για αποβολές. Πρόκειται πάντως για μικροοργανισμό που κρύβεται πίσω από υποτροπιάζουσες μυκητιάσεις και αποκαλύπτεται μετά από συγκεκριμένη καλλιέργεια.

συΜΠτωΜατα Δεν υπάρχουν απαραίτητα κλινικά συμπτώματα που μαρτυρούν ότι μια γυναίκα ή ένας άνδρας έχουν προσβληθεί από μυκόπλασμα ή ουρεόπλασμα.

ΔιαγνωσΗ Για να διαγνωστούν το ουρεόπλασμα και το μυκόπλασμα θα χρειαστεί συγκεκριμένη καλλιέργεια κολπικού υγρού.

θΕραΠΕια Θεραπεία με αντιβίωση, την οποία θα πρέπει να λά-

βουν και οι δύο σύντροφοι,καθώς οι μικροοργανισμοί αυτοί μεταδίδονται εύκολα με την επαφή.

ΤΑΧΥΔΡΟΜΟΣ

Aντιγριπικός εμβολιασμός Γράφει ο ΧρΗστοσ ΔαΕνασ Πνευμονολόγος

Πότε ξεκινά η επιδημία της γρίπης; Κάθε επιδημική έξαρση της γρίπης εισβάλει ταχύτατα, με αποτέλεσμα να είναι δύσκολη η πρόβλεψη του χρόνου αλλά και του τόπου εκδήλωσής της, ενώ συχνά προκαλεί την αποδιοργάνωση της επαγγελματικής και της κοινωνικής ζωής, την υπέρμετρη αύξηση της κατανάλωσης φαρμάκων και όχι σπάνια, την αύξηση της θνησιμότητας. Η διαχρονική παρακολούθηση του νοσήματος στην Ελλάδα δείχνει ότι η δραστηριότητα της εποχικής γρίπης συνήθως αρχίζει μετά τα κρύα των Χριστουγέννων, αυξάνεται κατά τον Ιανουάριο, κορυφώνεται κατά τους μήνες Φεβρουάριο - Μάρτιο και διαρκεί περίπου ως το Πάσχα.

γιατί συστήνεται ο εμβολιασμός; Οι τοπικοί εποχικοί παράγοντες που ευνοούν τον ταχύτατο τρόπο μετάδοσης του ιού της γρίπης μέσω σταγονιδίων καθιστούν αναποτελεσματική την πρόληψη μόνο με τους κλασσικούς τρόπους (π.χ. αποφυγή συγχρωτισμού σε κλειστούς

χώρους, απομόνωση πασχόντων, μέτρα ατομικής υγιεινής κλπ.). Ο αποτελεσματικότερος τρόπος πρόληψης είναι ο εμβολιασμός με το αντιγριπικό εμβόλιο, το οποίο, όταν χορηγηθεί σωστά και έγκαιρα, καλύπτει σε υψηλό ποσοστό και προφυλάσσει από τη μετάδοση του ιού της γρίπης συμβάλλοντας μεταξύ άλλων στην μείωση απουσιών από την εργασία και το σχολείο και κάθε άλλη κοινωνική εκδήλωση.

γιατί από όλες τις ιώσεις και τα κρυολογήματα είναι σημαντική η γρίπη; Υπολογίζεται ότι κάθε χρόνο στην Ευρώπη, 250.000άνθρωποι καταλήγουν λόγω επιπλοκών της νόσου. Δεδομένου όμως της κοστοβόρου και χρονοβόρου διαδικασίας πιστοποίησης του ιού, οι θάνατοι είναι πολλαπλάσιοι.

γιατί κάνουμε κάθε χρόνο εμβόλιο; Κάθε χρόνο ο ιός της γρίπης μεταλλάσσεται σε διαφορετικούς υπο-ορότυπους. Υπάρχουν δεκάδες ορότυποι. Με βάση τις συστάσεις του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας (ΠΟΥ), κάθε χρόνο παρασκευάζονται διαφορετικές παρτίδες εμβολίων με εγκεκριμένα στελέχη του ιού, προσπαθώντας να προβλέψουμε εκείνο τον ιό που θα προκαλέσει επιδημία.Και φέτος, το εμβόλιο είναι τετραδύναμο, γιατί περιλαμβάνει προστασία από 4 διαφορετικά στελέχη.

Πότε γίνεται το εμβόλιο; Το αντιγριπικό εμβόλιο πρέπει να χορηγείται έγκαιρα και πριν την έναρξη της συνήθους περιόδου εμφάνισης της έξαρσης των κρουσμάτων γρίπης, δεδομένου ότι

απαιτούνται περίπου 2 με 4 εβδομάδες για την επίτευξη ανοσολογικής απάντησης. Η δράση του διαρκεί περίπου 4 μήνες. Με βάση τα προαναφερθέντα, ο ιδανικός χρόνος εμβολιασμού είναι τα μέσα Νοεμβρίου. Ο αντιγριπικός εμβολιασμός περιλαμβάνει 1 μόνο δόση του εμβολίου.

Ποιος μπορεί να εμβολιαστεί; Ο αντιγριπικός εμβολιασμός συνιστάται σε όλα τα άτομα ηλικίας μεγαλύτερης των 6 μηνών (εφόσον το επιθυμούν). Στα παιδιά μέχρι την ηλικία των 3 ετών χορηγείται η μισή δόση του τριδύναμου εμβολίου ενηλίκων. Μετά την ηλικία αυτή συνιστάται η χορήγηση αντιγριπικών εμβολίων τύπου ενηλίκου.

Ποιοι πρέπει να εμβολιάζονται; Οι ομάδες αυξημένου κινδύνου είναι οι εξής: Το ιατρονοσηλευτικό προσωπικό, άτομα ηλικίας 60 ετών και άνω, ασθενείς με άσθμα ή χρόνιες πνευμονοπάθειες, καρδιακή νόσο, ανοσοκαταστολή (κληρονομική ή επίκτητη εξαιτίας νοσήματος ή θεραπείας), σακχαρώδη διαβήτη, χρόνια νεφροπάθεια ή νευρομυϊκά νοσήματα, έγκυες ανεξαρτήτου ηλικίας κύησης, λεχωίδες και θηλάζουσες. Επίσης, οι κλειστοί πληθυσμοί (σπουδαστές γυμνασίων- λυκείων, στρατιωτικών και αστυνομικών σχολών, τρόφιμοι και προσωπικό ιδρυμάτων κ.ά.), στρατεύσιμοι στα κέντρα κατάταξης καθώς και επαγγελματίες όπως πτηνοτρόφοι, χοιροτρόφοι, κτηνίατροι, εκτροφείς, σφαγείς και γενικά άτομα που έρχονται σε συστηματική επαφή με πουλερικά.

Ο ήρωας πίσω από τον Dr. Larry Einhorn

ταν Νοέμβριος του 1973 όταν ο 23χρονος τότε φοιτητής John Cleland διαγνώστηκε με καρκίνο του όρχεος. Μετά από πολλαπλά χειρουργεία και μερικούς κύκλους χημειοθεραπείας της εποχής η νόσος του ελέγχθηκε μερικώς.Ο καρκίνος επέστρεψε σύντομα πιο επιθετικός και τον Σεπτέμβριο του 1974 ο ασθενής ζύγιζε πλέον λιγότερο από 50 κιλά. Άλλες διαθέσιμες θεραπείες δεν υπήρχαν. Την εποχή εκείνη η βενζίνη στις ΗΠΑ κόστιζε 14 cents το λίτρο, οι πρώτες αριθμομηχανές τσέπης έβγαιναν στην κυκλοφορία και σχεδόν όλοι οι ασθενείς με καρκίνο του όρχεος πέθαιναν ένα χρόνο μετά τη διάγνωσή τους.

Γράφει ο Dr. ΕυαγγΕΛοσ γ. βοYΛγαρΗσ Ογκολόγος-Στρατιωτικός Ιατρός Τμήμα Ογκολογίας Χημειοθεραπείας, Κλινική «Άνασσα», Βόλος

Στις 27 Σεπτεμβρίου του 1974 οJohn επισκέφθηκε το Πανεπιστήμιο της Ιντιάνα για να συναντήσει τον νεαρό τότε ογκολόγο DrLarryEinhorn που ασχολούνταν με κλινικές δοκιμές στον καρκίνο του όρχεος. Άκουσε τον γιατρό να του λέει ξεκάθαρα, “Αυτή είναι μια κλινική δοκιμή. Μια έρευνα.Θα δοκιμάσω έναν συνδυασμό τριών φαρμάκων. Δεν

ξέρουμε αν αυτό θα σε βοηθήσει. Στην πραγματικότητα, δεν το έχουμε δοκιμάσει πριν.” Ο John κοίταξε τον Dr Einhorn στα μάτια και είπε: “Τι έχω να χάσω; Εάν δεν με βοηθήσει, μπορεί να βοηθήσει κάποιον άλλο. Ας το κάνουμε.” Το έκαναν και τα υπόλοιπα είναι ιστορία. Για πρώτη φορά στην ιστορία ένας μεταστατικός συμπαγής όγκος είχε εξαφανιστεί. Ο John είχε θεραπευτεί. Ο δρόμος είχε ανοίξει για τη θεραπεία χιλιάδων ανδρών που νόσησαν από καρκίνο του όρχεος. Όλα αυτά χάρη στη θεραπεία που είχε το θάρρος να δοκιμάσει ο John για πρώτη φορά. Τα ποσοστά ίασης του καρκίνου του όρχεος σήμερα, ακόμα και σε προχωρημένα στάδια, είναι πάνω από 90%. Αυτός ήταν ο πραγματικός ήρωας πίσω από τον γιατρό. Ιστορίες όπως αυτή τονίζουν την αξία των κλινικών μελετών. Κάθε προϊόν που χρησιμοποιείται στην ιατρική - από νέα φάρμακα έως εμβόλια και ιατρικές συσκευές - έχει δοκιμαστεί αυστηρά σε πολλές φάσεις κλινικών δοκιμών για την ασφάλεια και αποτελεσμα-

τικότητά του, προτού αδειοδοτηθεί για να χρησιμοποιηθεί στην καθημερινή κλινική πρακτική. Οι χρονοβόρες κλινικές μελέτες μας δίνουν εκείνες τις πληροφορίες που χρειαζόμαστε για το αν ένα καινούργιο φάρμακο είναι καλύτερο σε σχέση με ένα παλιότερο. Ως γιατροί θέλουμε να κάνουμε το καλύτερο για τους ασθενείς μας. Μερικές φορές έχουμε την τάση να σκεφτόμαστε ότι κάθε νέο φάρμακο είναι καλύτερο από ένα παλιό. Μερικές φορές δεν είναι. Ο μόνος τρόπος που μπορούμε να γνωρίζουμε με βεβαιότητα είναι η διεξαγωγή κλινικής έρευνας πουδίνειδωρεάν πρόσβαση σε πανάκριβα πιθανά δραστικά φάρμακα για τον ασθενή μας και για όλους τους μελλοντικούς ασθενείς. Οι κλινικές μελέτες μας βοηθούν τελικά στο να είμαστε πιο συστηματικοί στην πρακτική μας και να παρέχουμε καλύτερη κλινική φροντίδα για τον ασθενή μας. Μία πετυχημένη κλινική δοκιμή που θα φέρει μια νέα θεραπεία στην αγορά μπορεί να επηρεάσει χιλιάδες ή και εκατομμύρια ζωές. Η εμπειρία μας από την πανδημία και η αναμονή για ένα δραστικό εμβόλιο ή θεραπεία για τον COVID19 είναι ένα καλό παράδειγμα για το πώς προχωράει η επιστήμη. Στην αρχή με δειλά βήματα, σήμερα με άλματα.Αλλά πάντα με ασφάλεια. Ήρωες όπως ο John Cleland υπάρχουν μεταξύ μας και σήμερα. Είναι όλοι οι ασθενείς ή υγιείς εθελοντές που αποφασίζουν να εγγραφούν στις κλινικές δοκιμές που διεξάγονται σε δημόσια και ιδιωτικά νοσηλευτικά ιδρύματα.Είναι αυτοί που δοκιμάζουν σήμερα, ιδιαίτερα σήμερα, εμβόλια για τον κορωνοιό ή φάρμακα για τον καρκίνο. Σε αυτούς οφείλουμε ένα μεγάλο ευχαριστώ.

ΤΑΧΥΔΡΟΜΟΣ

Μέλασμα - χλόασμα (πανάδες)

υχνά παρατηρούνται καφέ έως γκρι περιοχές συμμετρικά στις παρειές, στο άνω χείλος και στο μέτωπο, οι οποίες συνδέονται και επιδεινώνονται με την έκθεση στον ήλιο. Αυτή η εικόνα ονομάζεται μέλασμα ή χλόασμα (πανάδες) και εμφανίζεται περισσότερο στις γυναίκες αλλά και σε ποσοστό 5-10% στους άνδρες. Μπορεί και άλλα μέλη της οικογένειας να έχουν ιστορικό μελάσματος.

Γράφει η ΔΗΜΗτρα ντασιου, Ιατρός Δερματολόγος Διευθύντρια Derma Clinic

γιατί να θεραπεύσω το μέλασμα; Η θεραπεία του μελάσματος προτείνεται για λόγους αισθητικούς, συναισθηματικούς, αλλά καικοινωνικούς και στοχεύει στη: ● Βελτίωση της εμφάνισης ● Τόνωση της αυτοπεποίθησης ● Προαγωγή της υγείας του δέρματος

Μέλασμα, τι χρειάζεται να γνωρίζω; Το μέλασμα εμφανίζεται όταν τακύτταρα που είναι υπεύθυνα για το χρωματισμό της επιδερμίδας (μελανοκύτταρα) αρχίζουν να παράγουν επιπλέον χρώμα. Αυτό οδηγεί στην ανάπτυξη μεγάλων κηλίδων με καφέ ή γκρίζα απόχρωση στην επιδερμίδα και μπορεί να εμφανιστεί στα μάγουλα, στα ζυγωματικά, στο πηγούνι, στη μύτη, στο μέτωπο, πάνω από τα φρύδια και/ή στο άνω χείλος. Κατά περίπτωση σε ασθενείς με σημαντική έκθεση σε UV ακτινοβολία το μέλασμα μπορεί να εμφανιστεί στα χέρια και στο λαιμό, πιο συχνά σε σκορόχρωμους ασθενείς ή σε άτομα με οικογενειακό ιστορικό. Η ηλιακή έκθεση και τα υψηλά ποσοστά των γυναικείων ορμονών μπορούν να επιδεινώσουν το μέλασμα. Η θερμοκρασία, η έντονη ξηρότητα της επιδερμίδας, ορισμένα καλλυντικά ή φάρμακα και η φλεγμονή είναι άλλοι επιβαρυντικοί παράγοντες. Το μέλασμα διαρκεί αρκετά χρόνια έως δεκαετίες και έτσι οι ασθενείς θα χρειαστούν ένα πρόγραμμα θεραπείας και συνεχή φροντίδα. Η θεραπεία συχνά αρχίζει με ένα πρόγραμμα φροντίδας του δέρματος με καθημερινή χρήση αντηλιακής, ενυδατικής κρέμας και προϊόντα λεύκανσης. Μερικές από τις πιο συνηθισμένες φαρμακευτικές ουσίες που περιλαμβάνονται στα προϊόντα φροντίδας είναι η υδροκινόνη, βιταμίνη C, αζελαϊκό οξύ, τρετινοϊνη,κοχικό οξύ και η νεότερη επαναστατική ουσία το τρανεξαμικό οξύ. Οι ασθενείς οι οποίοι δε βλέπουν βελτίωση με το πρόβλημα του μελάσματος με τη χρήση τοπικώνσκευασμάτων αποκλειστικά, μπορούν να ακολουθήσουν πιο δραστικές θεραπείες. Αυτές περιλαμβάνουν επιφανειακά χημικά πίλινγκ, μικροδερμαπόξεση και/ή Laser τα οποία πρέπει να χρησιμοποιούνται με ιδιαίτερη προσοχή σε ασθενείς με πιο σκουρόχρωμους φωτότυπους

και κυρίως από έμπειρο δερματολόγο. Το μέλασμα είναι μία ιδιαίτερη και ευαίσθητη κατάσταση και οι ασθενείς μπορεί και να παρουσιάσουν επανεμφανίσεις κατά τη διάρκεια της ζωής τους. Ο δερματολόγος θα είναι στη διάθεσή σας ώστε να παρέχει φροντίδα σε σας και την επιδερμίδα σας σε βάθος χρόνου.

"Πρέπει" και "δεν πρέπει" Πρέπει: ● Να αποφύγετε την παρατεταμένη ηλιακή έκθεση ● Να φοράτε καπέλο, γυαλιά, να αναζητάτε σκιά όταν είστε έξω ● Να χρησιμοποιείτε αντηλιακή κρέμα καθημερινά με SPF μεγαλύτερο του 30 και θυμηθείτε να επαναλαμβάνετε ανά δύο ώρες σε επαρκή ποσότητα Δεν πρέπει: ● Να ξεχνάτε το αντηλιακό σας. Μία μέρα έκθεσης στον ήλιο χωρίς αντηλιακή κρέμα μπορεί να επιδεινώσει το μέλασμά σας ● Μην κακοποιείτε την επιδερμίδα σας με έντονη τριβή, με πίλινγκ που περιέχει κόκκους

θΕραΠΕιΕσ LimeLight Το Limelight είναι θεραπεία μη επεμβατική που στοχεύει στην ανανέωση του δέρματος του προσώπου και

του σώματος. Προσφέρει πολλά πλεονεκτήματα, καθώς βελτιώνει τόσο την τονικότητα όσο και τον χρωματικό τόνο της επιδερμίδας, καθώς επίσης και τις επιφανειακές ατέλειες που συνδέονται με τη γήρανση και τις ηλιακές βλάβες. Πρόκειται για μια φωτοθεραπεία που προσαρμόζεται ανάλογα με τον χρωματικό τόνο της επιδερμίδας, την κατάστασή της και προσφέρει αναγέννηση των κυττάρων. Είναι η απόλυτα ενδεδειγμένη θεραπεία για τις καλοήθεις χρωματικές βλάβες, τις δυσχρωμίες (εξάλειψη των καφέ κηλίδων) και των πανάδων. Οι παράμετροι που χρησιμοποιούνται εξατομικεύονται ανάλογα με τον τύπο του δέρματος και το πρόβλημα που πρόκειται να αντιμετωπισθεί. Οι θεραπευτικές συνεδρίες συνήθως είναι 1-2 και γίνονται ανά 4 εβδομάδες. Η μέθοδος αποτελεί μία ιδανική θεραπεία για την διόρθωση των βλαβών από τον ήλιο μετά το πέρας του καλοκαιριού.

Μικροδερμοαπόξεση Κρύσταλλοι αργίλου ή οξειδίου του αλουμινίου εκτοξεύονται ελεγχόμενα, προσκρούουν στην επιφάνεια του δέρματος , ενώ συγχρόνως αναρροφώνται μαζί με το απολεπισμένο δέρμα. Η Μικροδερμοαπόξεση διεγείρει, ενεργοποιεί, τονώνει και αποκαθιστά όλες τις φυσικές λειτουργίες του δέρματος σε βάθος, ώστε να έχουμε μία ουσιαστικά υγιή, εμφανισιακά λαμπερή και λεία επιδερμίδα. Με τη διαδικασία αυτή το πάχος της επιδερμίδας συνεχώς αυξάνεται, αναπαράγεται ελαστίνη, ενώ σταδιακά βελτιώνεται ο τόνος του δέρματος και η ελαστικότητα, καθώς και η υφή και το χρώμα του. Συστήνεται η επανάληψη των συνεδρίων σε διαστήματα 2 εβδομάδων.

Χημικά πίλινγκ Το χημικό πίλινγκ είναι η μέθοδος που χρησιμοποιείται για τη βελτίωση της εμφάνισης του δέρματος, του προσώπου, του λαιμού και των χεριών. Ένα χημικό διάλυμα εφαρμόζεται στο δέρμα που προκαλεί μέσα σε λίγες μέρες την απολέπισή του. Έτσι, νέο δέρμααναγεννάται το οποίο είναι φρέσκο, απαλό, ομαλό (χωρίς ρυτίδες) και με ομοιόμορφο χρωματισμό. Η διαδικασία μπορεί να ενισχυθεί αποτελεσματικά με τη χρήση της τεχνικής των μικρονυγμών (Dermapen, Dermaroller).

ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ

ΤΑΧΥΔΡΟΜΟΣ

Παρασιτοκτόνα / Φυτοφάρμακα στα τρόφιμα και πόσο επικίνδυνα είναι

α παρασιτοκτόνα είναι χημικές ουσίες που χρησιμοποιούνται στις γεωργικές καλλιέργειες για την καταπολέμηση εντόμων, αγριόχορτων και μυκήτων, τα οποία μπορεί να επηρεάσουν την παραγωγικότητα της καλλιέργειας. Οι παραγόμενοι καρποί, βάση νομοθεσίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης περνάνε από συχνούς ελέγχους έτσι ώστε οι ποσότητες φυτοφαρμάκων που φέρουν να είναι εντός των ασφαλών ορίων για βρέφη, παιδιά και ενήλικες.

Γράφει ο ΚαραγιαννΗσ νιΚοΛαοσ BSc, SRD, MPhil Κλινικός ΔιαιτολόγοΔιατροφολόγος - Ερευνητής

Τα παρασιτοκτόνα είναι επικίνδυνα για τον άνθρωπο και μπορεί σε μεγάλες ποσότητες να προκαλέσουν δηλητηρίαση και επηρεάζουν διαφορετικά βάση της συγκέντρωσης τους και αν κάποιος θα τα καταπιεί, θα τα εισπνεύσει ή απλά θα τα αγγίξει. Συμπτώματα ήπιας δηλητηρίασης είναι πονοκέφαλος, ζαλάδα, αναγούλα, διάρροια, ενόχληση στις αναπνευστικούς διόδους και στα μάτια και αδυναμία ύπνου. Συμπτώματα μέσης δηλητηρίασης παρουσιάζουν

αδυναμία όρασης, σύγχυση, εμετό, ταχυκαρδία και συστολή του λαιμού. Συμπτώματα έντονης δηλητηρίασης είναι χημικά εγκαύματα, αναισθησία, αδυναμία αναπνοής και αυξημένη παραγωγή φλεμάτων από τους πνεύμονες. Υπολείμματα παρασιτοκτόνων υπάρχουν στα τρόφιμα, εφόσον οι καλλιέργειες ψεκάζονται, αλλά και στο νερό καθώς μπορεί να περάσουν από τις καλλιέργειες στο υπέδαφος και κατά επέκταση στις πηγές νερού. Οι συχνοί ποιοτικοί έλεγχοι που γίνονται βάση νομοθεσίας εξασφαλίζουν ότι οι ποσότητες παρασιτοκτόνων που φέρουν τα τρόφιμα και το νερό είναι εντός των επιτρεπτών ορίων και τα κάνουν ασφαλή για κατανάλωση. Το 2018 οι ποιοτικοί έλεγχοι που έγιναν σε τρόφιμα στην Αμερική έδειξαν ότι το 99 % των δειγμάτων έφεραν τις επιτρεπόμενες και ασφαλείς ποσότητες παρασιτοκτόνων, εκ των οποίων το 47,8 % τον δειγμάτων έφεραν μηδενική ποσότητα παρασιτοκτόνων. Τα τρόφιμα τα οποία συνήθως παρουσιάζουν τις χαμηλότερες ποσότητες παρασιτοκτόνων είναι το καλαμπόκι, το αβοκάντο, ο αρακάς, ο

ανανάς, η παπάγια, το κρεμμύδι, τα σπαράγγια, η μελιτζάνα, το λάχανο, το ακτινίδιο, το πεπόνι, το κουνουπίδι, τα μανιτάρια και το μπρόκολο. Τα τρόφιμα τα οποία παρουσιάζουν τις υψηλότερες ποσότητες παρασιτοκτόνων είναι οι φράουλες, το σπανάκι, τα νεκταρίνια, η λαχανίδα, τα σταφύλια, το μήλο, τα κεράσια, τα ροδάκινα, η ντομάτα, τα αχλάδια, οι πατάτες και το σέλερι. Πάντως θεωρείται ότι 30 δευτερόλεπτα πλύσιμο κάτω από τρεχούμενο νερό είναι επαρκές για απομάκρυνση παρασιτοκτόνων από τα τρόφιμα. Τα βιολογικά τρόφιμα από την άλλη, βάση νομοθεσίας, καλλιεργούνται χωρίς την χρήση φυτοφαρμάκων και συνθετικών λιπασμάτων, καθιστώντας τα πολύ πιο ασφαλή, αλλά λίγο πιο ακριβά. Επίσης, δεν έχουν και ιδιαίτερη διαφορά στην διατροφική τους αξία σε σχέση με τα μη βιολογικά τρόφιμα βάση πρόσφατης έρευνας. Μακροχρόνια έκθεση σε παρασιτοκτόνα και σε μεγάλες ποσότητες μπορεί να επηρεάσει το αναπαραγωγικό σύστημα του ανθρώπου και να οδηγήσει σε καρκινογένεση, με τους ανθρώπους που καλλιεργούν να διατρέχουν τον μεγαλύτερο κίνδυνο σε σχέση με όλους τους υπόλοιπους. Η αυξημένη κατανάλωση φρούτων και λαχανικών είναι αναπόσπαστο κομμάτι της ισορροπημένης διατροφής και το καλό πλύσιμο είναι απαραίτητο. Η κατανάλωση βιολογικών τροφίμων είναι η καλύτερη επιλογή για όσους επιθυμούν να έχουν μηδενική κατανάλωση φυτοφαρμάκων.

ΤΑΧΥΔΡΟΜΟΣ

Τι πρέπει να περιλαμβάνει η οφθαλμολογική εξέταση στα παιδιά

ιατί είναι τόσο σημαντικό να πάμε τα παιδιά μας στον παιδοοφθαλμίατρο; Ό,τι διορθώνεται έγκαιρα, τότε μόνο διορθώνεται σωστά. Η προληπτική παιδοοφθαλμολογική εξέταση έχει στόχο να ανακαλύψει βλάβες που δεν είναι σε θέση να γνωρίζει ο γονέας και να προσφέρει λύσεις αντιμετώπισής τους. Σημαντικό ρόλο παίζει η παρατήρηση σε βάθος χρόνου για την επιβεβαίωση της αποτελεσματικότητας της θεραπείας. Τα παιδιά είναι ένα ευαίσθητο και ιδιαίτερο κομμάτι του πληθυσμού. Η επαφή μαζί τους μας δίνει πολλές πληροφορίες από τη γλώσσα του σώματος και τη συνολική συμπεριφορά τους στο χώρο. Ωστόσο, η λεκτική επικοινωνία είναι ελλειπής καθώς δεν είναι σε θέση να περιγράψουν ακριβώς τι βλέπουν είτε γιατί δεν το συνειδητοποιούν είτε γιατί δε βρίσκουν το κατάλληλο λεξιλόγιο να μας το εκφράσουν. Γράφει η ΕυτυΧία τουΛιου Χειρουργός Οφθαλμίατρος, MD, FEBO Staedtisches Klinikum Karlsruhe (Ειδικότητα και Μετεκπαίδευση) Allgemeines Krankenhaus Wien (Επιμόρφωση) Επειδή η υπομονή στα παιδιά εξαντλείται γρήγορα, καλό είναι ο ρυθμός εξέτασης να είναι σχετικά γρήγορος και ανάλαφρος , σαν να είναι παιχνίδι. Η ευχάριστη διάθεση και η χημεία με τους γονείς είναι τα κλειδιά για να μας εμπιστευτεί και να νιώσει άνετα ο μικρός ασθενής. Η παρατήρηση και το στοχευμένο εξετασιολόγιο εξασφαλίζουν την έγκαιρη και σωστή διάγνωση των παιδοοφθαλμολογικών παθήσεων….. Η παιδοοφθαλμολογική εξέταση καλό είναι να πραγματοποιείται τις πρωινές ώρες που ο εγκέφαλος έχει τη μέγιστη απόδοση και δεν επηρεάζεται από παράγοντες όπως κούραση. ●Το κληρονομικό ιστορικό και το ιστορικό κύησης. Ασθένειες των γονέων ή σοβαρές φλεγμονές κατά την κύηση μπορούν να έχουν συνέπεια σοβαρές παθήσεις που χρήζουν αποκλεισμού από τις πρώτες κιόλας μέρες ζωής. Για παράδειγμα, μία πρόωρη γέννα μπορεί να επηρεάσει τη σωστή αιμάτωση του αμφιβληστροειδούς, ή η μόλυνση με τοξόπλασμα ή ερυθρά μπορεί να προκαλέσει θόλωση του φακού του ματιού. ●Η συνολική παρουσία και συμπεριφορά του παιδιού στο ιατρείο. Ένα υπερκινητικό παιδί που δε συγκεντρώνεται , ή ένα παιδί που αγγίζει συνέχεια την περιοχή των ματιών του ή έχει βλεφαρόσπασμο (τικ) μπορεί υποσυνείδητα να εκφράζει μια ενόχληση που χρήζει αποκλεισμού μιας λανθάνουσας υπερμετρωπίας ή αλλεργικής επιπεφυκίτιδας. ●Η εξωτερική ανατομία των βλεφάρων, κόγχων, βολβών. Από την πρώτη στιγμή που ο μικρός ασθενής μπαίνει στο ιατρείο γίνονται αντιληπτά χαρακτηριστικά που παραπέμπουν σε μία διάγνωση. Από τη γέννηση παρατηρούμε αν τα βλέφαρα παρουσιάζουν ασυμμετρίες, διάφορες βλάβες όπως ελιές ή άλλες διαφοροποιήσεις και τις εκτιμούμε στην πορεία του χρόνου. (ο επίκανθος ή ψευδοστραβισμός μπορεί να αποκλειστεί με το Hirschberg test όπου επβεβαιώνεται η παράλλη-

λη πορεία των 2 οπτικών αξόνων). Η οπτική οξύτητα. Υπάρχουν εξειδικευμένα οπτότυπα για κάθε ηλικία και πολλές φορές χρειάζεται συνδυασμός τους ώστε να προσαρμόζονται στις ιδιαιτερότητες του κάθε μικρού ασθενούς και να βγάζουμε σαφές συμπέρασμα για την πραγματική όραση του παιδιού. Για παράδειγμα, ένα παιδάκι πρώτης δημοτικού μπορεί να μπερδεύει κάποιους αριθμούς ή να μην αναγνωρίζει όλες τις γραμματοσειρές. Εδώ μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε τα κινούμενα Ε ή τους δακτύλιους με τα κενά για να μην υποτιμήσουμε την όραση του παιδιού.

●Η διόφθαλμη όραση. Εκτός από την όραση του κάθε ματιού χωριστά, σημασία έχει και η καλή συνεργασία των 2 ματιών μεταξύ τους. Ο στραβισμός στα νεογνά και μέχρι τους πρώτους 4 μήνες ζωής δικαιολογείται από την ανωριμότητα του νευρομυικού ιστού των βολβών να συνεργαστούν. Στην πορεία τελειοποιείται η κινητικότητα των 2 βολβών σε όλες τις κινήσεις (πχ.σύκγλιση, απαγωγή) .Εάν κάτι τέτοιο δε συμβεί χρειάζεται διερεύνηση. Με το Cover test , το Bagolini test και το Maddox test μπορούμε να μετρήσουμε ακόμη και λανθάνοντες στραβισμούς και να παρατηρήσουμε τη μεταβολή τους στο χρόνο. ●Η στερεοσκοπική όραση. Ο ακρογωνιαίος λίθος της όρασης είναι η όραση στις 3 διαστάσεις. Η αίσθηση βάθους αργεί να αποκτηθεί και απαιτεί ορισμένες προϋποθέσεις όπως η ορθοφορία και η έλλειψη αμβλυωπίας.(τεμπέλικου ματιού). Με το titmus test και stereo lang test μπορούμε να μετρήσουμε ακριβώς την πρόοδό της , η οποία ολοκληρώνεται στα 7 με 8 έτη ζωής.

●Η χρωματική αντίληψη. Τα ευρέως διαδεδομένα τεστ Ishihara μας βοηθούν να αποκλείσουμε τυχόν κληρονομούμενες δυσχρωματοψίες. Και εδώ σεβόμαστε την ηλικία του παιδιού και επαναλαμβάνουμε το τεστ σε βάθος χρόνου. Για παράδειγμα , η έλλειψη συγκέντρωσης ή ενδιαφέροντος δε σημαίνει ότι δε βλέπει πραγματικά τα χρώματα. ●Η εξέταση στη σχισμοειδή λυχνία . Η σχισμοειδής λυχνία είναι ένα ογκώδες μηχάνημα που μπορεί να φοβήσει τα παιδιά. Είναι όμως τόσο απαραίτητη καθώς μας δίνει πληροφορίες για την ακριβή ανατομία τόσο των προσθίων όσο και των οπισθίων μορίων του ματιού. Μπορούμε με ακρίβεια να εντοπίσουμε και να αφαιρέσουμε ξένα σώματα, να εξετάσουμε με λεπτομέρεια ένα ένα τα επιμέρους όργανα του ματιού από τον κερατοειδή μέχρι το οπτικό νεύρο και τον αμφιβληστροειδή . ●Η τονομέτρηση. Στα βρέφη χρησιμοποιούμε το φορητό τονόμετρο. Στα πιο μεγάλα παιδάκια χρησιμοποιούμε το τονόμετρο αέρος το οποίο μετρά την πίεση του ματιού από απόσταση. ●Η εκτίμηση της διαθλαστικής κατάστασης των ματιών. Με τα φορητά διαθλασίμετρα στα παιδιά μπορούμε από απόσταση , να κάνουμε μια πρώτη εκτίμηση της διαθλαστικής δύναμης των ματιών τους. Η μέθοδος μπορεί να εφαρμοστεί και σε βρέφη χωρίς να απαιτεί ιδιαίτερη προσύλωση αφού μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα κοιτούν έναν ευχάριστο στόχο , όπως μια φατσούλα, ακόμα και καθισμένα στο καρότσι ή στην αγκαλιά της μαμάς. ●Η κυκλοπληγία. Πρόκειται για την πλέον διαδεδομένη μέθοδο εύρεσης της πραγματικής διαθλαστικής δύναμης του ματιού. Στα παιδιά, ο μηχανισμός εστίασης του ματιού (zoom in , zoom out) είναι πολύ δυνατός και υπερχρησιμοποιείται . Τα παιδιά είναι σε θέση να «κρύψουν» βαθμούς χρησιμοποιώντας άθελά τους, τον κυκλικό μυ των ματιών τους. Με την κυκλοπληγία (σταγόνες) χαλαρώνουμε προσωρινά αυτό το μυ ώστε η τελική μέτρηση να είναι αντικειμενική και να μην επηρεάζεται από την προσπάθεια του παιδιού να δει το στόχο εκείνη τη στιγμή. Έτσι, εξασφαλίζεται η σωστή συνταγογράφηση των γυαλιών. ●Η βυθοσκόπηση. Το οπτικό νεύρο, ο αμφιβληστροειδής, η ωχρά κηλίδα είναι ιστοί «κρυμμένοι» στο πίσω μέρος του ματιού και δε φαίνονται καλά με κλειστή κόρη . Αρχικά, μπορούμε εύκολα με το Bruckner test να εντοπίσουμε μία πρώτη ασυμμετρία στο πορτοκαλί αντανακλαστικό του βυθού των 2 ματιών. Αν αυτή δεν υπάρχει προχωράμε στη μυδρίαση (άνοιγμα κόρης με ειδικό κολλύριο) και παρατηρούμε με λεπτομέρεια τους παραπάνω ιστούς.

ΤΑΧΥΔΡΟΜΟΣ

Πρόληψη, διάγνωση και σύγχρονη θεραπεία των Αγγειακών Παθήσεων

Γράφει ο αθανασιοσ γιαννουΚασ MSc, MD, PhD, FEBVS Καθηγητής Αγγειοχειρουργικής Τμήματος Ιατρικής Πανεπιστημίου Θεσσαλίας, Διευθυντής Αγγειοχειρουργικής Κλινικής Πανεπιστημιακού Γενικού Νοσοκομείου Λάρισας Σημαντική είναι πρόληψη και για τον λόγο αυτό άνδρες ηλικίας άνω των 45 ετών και γυναίκες άνω των 55 ετών, ιδιαίτερα αν υπάρχει και οικογενειακό ιστορικό στεφανιαίας η άλλης αρτηριακής νόσου, θα πρέπει να υποβάλλονται σε προληπτικές εξετάσεις. Είναι σημαντικό να ανακαλυφθούν πολύ νωρίς και να αντιμετωπισθούν οι γνωστοί παράγοντες κινδύνου όπως υπέρταση, υπερλιπιδαιμία, σακχαρώδης διαβήτης και η διακοπή του καπνίσματος. Σήμερα με την πρόοδο της τεχνολογίας η διάγνωση γίνεται αναίμακτα με την έγχρωμη υπερηχογραφία Τρίπλεξ και την αξονική αγγειογραφία ενώ η θεραπεία μπορεί να γίνει με ενδαγγειακές τεχνικές (αγγειοπλαστική, στεντ) στις καρωτίδες και τις αρτηρίες στα κάτω άκρα που δεν απαιτούν μεγάλη νοσηλεία και δεν επιβαρύνουν πολύ τον ασθενή. Βέβαια όταν η νόσος είναι εκτεταμένη μπορεί να απαιτηθεί ανοιχτή χειρουργική επέμβαση ή συνδυασμός ανοιχτής και ενδαγγειακής επέμβασης. Είναι σημαντικό όμως να τονισθεί ότι και μετά την όποια επέμβαση η φαρμακευτική θεραπεία για τον έλεγχο των παραγόντων κινδύνου θα πρέπει να συνεχισθεί γιατί η στένωση των αγγείων μπορεί να παρουσιασθεί ξανά είτε στο ίδιο σημείο είτε σε διαφορετικό. Μια άλλη συχνή πάθηση είναι το ανεύρυσμα της κοιλιακής αορτής, που συνήθως δεν δίνει συμπτώματα μέχρι να γίνει ρήξη, οπότε το 50% πεθαίνει πριν φθάσει στο νοσοκομείο και από το 50% που θα φθάσει στο νοσοκομείο οι μισοί μόνο θα επιβιώσουν από την επέμβαση. Και εδώ σημαντικό ρόλο έχει η πρόληψη κυρίως η διακοπή του καπνίσματος και η ρύθμιση της αρτηριακής πίεσης. Άνδρες ή γυναίκες καπνιστές ηλικίας άνω των 60 θα πρέπει να υποβάλλονται σε ένα έγχρωμο υπερηχογράφημα Τρίπλεξ της κοιλιακής αορτής. Αν όμως υπάρχει θετικό οικογενειακό ιστορικό τότε αυτό θα πρέπει να γίνεται νωρίτερα, στην ηλικία των 45-50 ετών. Σήμερα με την πρόοδο της τεχνολογίας, της αναισθησιολογίας η χειρουργική θεραπεία έχει πολύ μικρή θνητότητα

(3% για την ανοιχτή επέμβαση - 1% για την ενδαγγειακή με στέντ). Ιδιαίτερα αν η ανατομία του ανευρύσματος επιτρέπει την ενδαγγειακή θεραπεία με στεντ αυτό γίνεται χωρίς γενική αναισθησία και ο ασθενής μετά παραμονή 3-4 ημερών στο νοσοκομείο επανέρχεται στην συνηθισμένη δραστηριότητά του. Τέλος, οι φλεβικοί κιρσοί των κάτω άκρων αποτελούν μία πολύ συχνή πάθηση στο γενικό πληθυσμό, ενώ η αιτία για την ανάπτυξη τους έχει γενετικό υπόβαθρο. Ισχυρή ένδειξη γι’ αυτό αποτελεί το γεγονός ότι υπάρχει κληρονομική προδιάθεση στην ανάπτυξη κιρσών. Η νόσος μπορεί να εμφανιστεί από την εφηβική ηλικία και να εξελιχθεί αργότερα ή να εμφανιστεί μετά την ενηλικίωση, πολλές φορές με αφορμή κάποιο γεγονός όπως για παράδειγμα στις γυναίκες κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης. Άλλοι παράγοντες που μπορεί να αναδείξουν την υπάρχουσα προδιάθεση είναι η παχυσαρκία, η λήψη αντισυλληπτικών φαρμάκων, η παρατεταμένη ορθοστασία κ.α. Εκτός από την κλινική εξέταση, το Τriplex (έγχρωμο υπερηχογράφημα φλεβών) αποτελεί την βασική εξέταση για τη διάγνωση. Για την θεραπεία στα αρχικά στάδια συστήνονται η αποφυγή ορθοστασίας, η εφαρμογή ελαστικής κάλτσας, η απώλεια σωματικού βάρους και τα φλεβοτονικά φάρμακα για την μείωση της φλεγμονής του φλεβικού τοιχώματος. Στα πιο προχωρημένα στάδια (κιρσοί, οίδημα, δερματικές αλλοιώσεις) συστήνεται επεμβατική αντιμετώπιση. Σήμερα έχει καθιερωθεί η ενδαγγειακής θεραπείας με τη χρήση Laser ή ραδιοσυχνοτήτων, οι οποίες γίνονται με τοπική αναισθησία και χωρίς νοσηλεία στο νοσοκομείο. Νεώτερες ενδαγγειακές μέθοδοι, όπως η εφαρμογή συγκολλητικής ουσίας (κόλλας) εντός της σαφηνούς φλέβας ή η φαρμακο-μηχανική σύγκλιση της φλέβας, δεν απαιτούν κανενός είδος αναισθησία και νοσηλεία. Ο ασθενής μετά από ενδαγγειακή θεραπεία των κιρσών, μπορεί να επανέλθει στην καθημερινή του δραστηριότητα σε 1-2 μέρες από την επέμβαση. Υποτροπή των φλεβικών κιρσών μπορεί να συμβεί μετά την πάροδο ετών, κυρίως εξαιτίας της προόδου της νόσου, ωστόσο δεν συνοδεύεται με σημαντικά ενοχλήματα και μπορεί να αντιμετωπιστεί με σκληροθεραπεία με αφρό ή με τοπική κιρσεκτομή με τοπική αναισθησία. Όλες οι προληπτικές και διαγνωστικές εξετάσεις και οι μοντέρνες θεραπείες γίνονται σήμερα στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Λάρισας και έτσι δεν απαιτείται η εσωτερική μετανάστευση ασθενών από την Θεσσαλία και την Κεντρική Ελλάδα προς την Αθήνα και τη Θεσσαλονίκη.

ΑΓΓΕΙΑΚΕΣ ΠΑΘΗΣΕΙΣ

ι αρτηριακές παθήσεις όπως στένωση των καρωτίδων, στένωση των αρτηριών στα πόδια, στένωση της κοιλιακής αορτής αποτελούν εκδηλώσεις της αθηρωματικής νόσου, της ίδιας πάθησης που προκαλεί και την στένωση των στεφανιαίων αρτηριών στην καρδιά. Πολλές φορές συνυπάρχει στεφανιαία νόσος με νόσο των καρωτίδων ή των αρτηριών στα πόδια. Ο κίνδυνος θανάτου από έμφραγμα του μυοκαρδίου ή από εγκεφαλικό είναι το ίδιο αυξημένος ανεξάρτητα από το πού εμφανίζεται η νόσος, στην καρδιά, τις καρωτίδες ή στις αρτηρίες των ποδιών.

ΤΑΧΥΔΡΟΜΟΣ

Μηνιγγιώματα εγκεφάλου

α μηνιγγιώματα εγκεφάλου αποτελούν περίπου το 30-35% των πρωτοπαθών όγκων, στις περισσότερες περιπτώσεις αποτελούν καλοήθεις βλάβες, ενώ συναντάται κυρίως στους ενήλικες στις ηλικίες άνω των 60-65 ετών. Στα παιδιά εξαιρετικά σπάνια συναντάται σε ποσοστό 1-3%. Ο παγκόσμιος οργανισμός υγείας το 2007 (WorldHealthOrganizationWHO) ταξινόμησε τα μηνιγγιώματα του κεντρικού νευρικού συστήματος σε τρείς κατηγορίες ή τύπους σύμφωνα με την ιστολογική τους συμπεριφορά (Ι-ΙΙΙ). Γράφει ο γΕωργιαΔΗσ Κ. ιορΔανΗσ, Επιμελητής 'Α Νευροχειρουργικής νευροχειρουργικής κλινικής ΙΑΣΩ Θεσσαλίας Επιστημονικός συνεργάτης κλινικής ΑΝΑΣΣΑ Βόλου

Ο ιστολογικός τύπος Ι αποτελεί ουσιαστικά και την πλέον συχνή μορφή, κατά την οποία η σωστή και πλήρη χειρουργική εξαίρεση αυτομάτως οδηγεί σε πλήρη θεραπεία. Ενώ τα μηνιγγιώματα τύπου ΙΙ (άτυπα μηνιγγιώματα) συχνά έχουν την τάση να υποτροπιάζουν. Πιο σπάνια εμφάνιση αποτελούν τα μηνιγγιώματα τύπου ΙΙΙ (αναπλαστικά) τα οποία είναι και τα μοναδικά τα οποία μπορούν να δώσουν μεταστάσεις Τα μηνηγγιώματα είναι πολύ συχνότερα στις γυναίκες συγκριτικά με τους άνδρες με την συχνότητα εμφάνισης να αγγίζει περίπου 7/3, ενώ προδιαθεσικοι παράγοντες που έχουν ενοχοποιηθεί στην ανάπτυξη τέτοιου είδους βλαβών αποτελούν: 1.παλαιότερη κρανιο-εγκεφαλική κάκωση 2.έκθεση σε ακτινοβολία για θεραπευτικούς λόγους 3.θεραπεία με ορμόνες 4. καρκίνος του ορθού, νόσος του Crohn Πρόσφατες επιδημιολογικές μελέτες έχουν παρουσιάσει πως η έκθεση σε ηλεκτρομαγνητική ακτινοβολία αυξάνει την συχνότητα εμφάνισης μηνιγγιωμάτων, χωρίς ωστόσο να έχει αποδειχθεί επιστημονικά πως η χρήση κινητών τηλεφώνων αυξάνει την συχνότητα εμφάνισης. Η κλινική εμφάνιση των μηνιγγιωμάτων είναι συνήθως ήπια η οποία προοδευτικά μπορεί να επιδεινωθεί. Το πιο συχνό σύμπτωμα είναι η κεφαλαλγία, ενώ η συμπτωματολογία μπορεί να περιλαμβάνει επιληπτικές κρίσεις, πάρεση, διαταραχές στην συμπεριφορά, εμβοές ή ακόμα και διαταραχή στην όραση. Αξίζει να αναφερθεί πως αρκετές φορές η παρουσία μηνιγγιώματος εγκεφάλου ανευρίσκεται τυχαία σε έλεγχο με αξονική τομογραφία εγκεφάλου. Τα μηνιγγιώματα μπορεί να εμφανισθούν με οποιαδήποτε νευρολογική εικόνα ανάλογα την εντόπιση τους δηλαδή της ανατομικής τους θέσης . Η μαγνητική τομογραφία εγκεφάλου (MRI) είναι η εξέταση εκλογής για την απεικόνιση των μηνιγγιωμάτων, ενώ η μαγνητική φασματοσκο-

πία (MRS) προσθέτει σημαντικές πληροφορίες στον νευροχειρουργό έτσι ώστε να διαφοροδιαγνώσει το μηνιγγίωμα. Το ζήτημα της χειρουργικής εξαίρεσης του μηνιγγιώματος πρέπει να αναλυθεί από τον εκάστοτε νευροχειρουργό επιμελώς, και ο υποψήφιος ασθενής να τύχει ενημέρωσης για όλες τις επιλογές που αφορούν την θεραπεία του. Κύρια στοιχεία που πρέπει να ληφθούν υπόψη είναι η ηλικία του ασθενούς, η γενικότερη κατάσταση υγείας του, η ανατομική θέση της βλάβης και σαφώς η νευρολογική εικόνα του ασθενούς. Εφόσον αποφασισθεί χειρουργική αντιμετώπιση, ο ασθενής υποβάλλεται σε ενδοτραχειακή διασωλήνωση (γενική αναισθησία) αφού προηγήθηκε ο πλήρης κλινικο-εργαστηριακός έλεγχος. Επίσης πλέον οι σύγχρονες τεχνικές αποτελούν εφόδιο στην φαρέτρα του νευροχειρουργού, και οι οποίες βοηθούν σε μεγάλο βαθμό την μείωση του χειρουργικού χρόνου αλλά και της μέγιστης δυνατής εξαίρεσης των μηνιγγιωμάτων. Το τρισδιάστατο μικροσκόπιο, η νευροπλοήγηση, ο ηλεκτροφυσιολογικός έλεγχος κατά την διάρκεια τέτοιου είδους επεμβάσεων αυξάνουν την επιτυχία και την ομαλή πορεία του χειρουργείου. Η μετεγχειρητική παρακολούθηση ασθενών που υποβάλλονται σε τέτοιες χειρουργικές επεμβάσεις αφορά τον έλεγχο με μαγνητική τομογραφία εγκεφάλου (με χορήγηση ενδοφλεβίως παραμαγνητικής ουσίας) ανά εξάμηνο για τα πρώτα δύο έτη, έτσι ώστε να υπάρχει έλεγχος (followup) της πορείας και της αποφυγής υποτροπής . Η χορήγηση επιπλέον ακτινοθεραπείας μετά από χειρουργική εξαίρεση ενός μηνιγγιώματος, αφορά αυτές τις περιπτώσεις που η μέγιστη αφαίρεση της βλάβης δεν κατέστη δυνατή, πρακτικά αυτό σημαίνει πως σε περιπτώσεις ολικής αφαίρεσης του όγκου είναι αδικαιολόγητη η επιπλέον ακτινοθεραπεία. Στις περιπτώσεις υφολικής αφαίρεσης η χορήγηση ακτινοθεραπείας εξαρτάται από τον ιστολογικό τύπο του μηνιγγιώματος. Εν κατακλείδι σημαντική αποτελεί η πλήρης ενημέρωση του υποψήφιου ασθενή για χειρουργείο, από τον Νευροχειρουργό που έχει επιλέξει, και από την μεριά του ο Νευροχειρουργός οφείλει να ενημερώσει πλήρως τον ασθενή του για όλες τις πιθανές επιλογές που αφορούν την θεραπεία αλλά και τις πιθανές επιπλοκές που καταγράφονται στην παγκόσμια επιστημονική βιβλιογραφία.

ΤΑΧΥΔΡΟΜΟΣ

Διαβητική αμφιβληστροειδοπάθεια

διαβήτης είναι μια μεταβολική πάθηση , η οποία προκαλεί διαταραχή στην ρύθμιση των επιπέδων γλυκόζης στον οργανισμό . Περίπου 346 εκατομμύρια άτομα παγκοσμίως πάσχουν από αυτή και ο αριθμός αυτός αυξάνεται συνεχώς . Με τον όρο διαβητική αμφιβληστροειδοπάθεια εννοούμε τη βλάβη που προκαλείται στα αγγεία του φωτοευαίσθητου χιτώνα , ο οποίος καλείται αμφιβληστροειδής . Για την εκδήλωσή της συνήθως απαιτείται η παρουσία διαβήτη για αρκετό χρονικό διάστημα ( 10 χρόνια περίπου ) . Εμφανίζεται στο 23% περίπου των διαβητικών ασθενών . Οι δύο βασικές μορφές της νόσου είναι η μη παραγωγικήκαι η παραγωγική .

Γράφει ο νταΦοσ Κ. αντωνιοσ ΧΕΙΡΟΥΡΓΟΣ ΟΦΘΑΛΜΙΑΤΡΟΣ Υπ. ΔΙΔΑΚΤΩΡ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ ΘΕΣΣΑΛΙΑΣ Συνεργάτης ΙΑΣΩ ΘΕΣΣΑΛΙΑΣ , ΚΛΙΝΙΚΗΣ «ΕΛΠΙΣ» Στην μη παραγωγική μορφή τα αγγεία του αμφιβληστροειδή παρουσιάζουν παθολογικό τοίχωμα με συνέπεια αυξημένη διαπερατότητα και μικροδιαρροές , μικροανευρύσματα , αιμορραγίες , εξιδρώματα και οίδημα . Το τελικό αποτέλεσμα είναι η κακή κυκλοφορία και παροχή αίματος στον αμφιβληστροειδή , τον ιστό του ανθρώπινου οργανισμού με την μεγαλύτερη κατανάλωση οξυγόνου . Στην παραγωγική μορφή οι παραπάνω βλάβες έχουν προκαλέσει τόσο έντονη ισχαιμία σε περιοχές του αμφιβληστροειδή, που στα όρια αυτών αναπτύσσονται παθολογικά νεόπλαστα αγγεία τα οποία καλούνται νεοαγγεία . Τα αγγεία αυτά είναι ιδιαίτερα εύθραυστα και ανά πάσα στιγμή μπορεί να ραγούν προκαλώντας αιμορραγίες στο υαλώδες σώμα (το διάφανο ζελέ που γεμίζει το εσωτερικό του οφθαλμικού βολβού), οι οποίες καλούνται ενδοϋαλοειδικές . Τα νεοαγγεία είναι δυνατόν να αναπτύξουν μεμβράνες , οι οποίες προσφύονται και έλκουν ανώμαλα τον αμφιβληστροειδή με κατάληξη ελκτική αποκόλληση αυτού . Επιπλέον η παρουσία αυτών των αγγείων στο πρόσθιο τμήμα του οφθαλμού (ίριδα και γωνία αποχέτευσης υδατοειδούς υγρού) προκαλεί αυξημένη ενδοφθάλμια πίεση και νεοαγγειακό γλαύκωμα . Μια ιδιαίτερη κλινική οντότητα αποτελεί το διαβητικό οίδημα της ωχράς κηλίδας , το οποίο εμφανίζεται στο 7% των διαβητικών ασθενών ( περίπου >24 εκατομμύρια άτομα παγκοσμίως) . Από αυτούς ένα 2,8% περίπου (10 εκατομμύρια περίπου παγκοσμίως) παρουσιάζει έκπτωση όρασης . Μπορεί να συνυπάρχει τόσο με μη παραγωγική όσο και με παραγωγική διαβητική αμφιβληστροειδοπάθεια. Αιτία εκδήλωσής του είναι η διαρροή υγρού στο κέντρο του πίσω τμήματος του οφθαλμού, το οποίο καλείται ωχρά κηλίδα και είναι υπεύθυνο για την κεντική όραση.

συμπτώματα Στα αρχικά στάδια της νόσου δεν εκδηλώνονται ιδιαίτερα συμπτώματα . Προχωρώντας όμως οι αλλοιώσεις σε έναν όχι και τόσο καλά ρυθμισμένο ασθενή

θα παρουσιαστεί μείωση της όρασης λόγω οιδήματος ωχράς κηλίδας , ενδοϋαλοειδικής αιμορραγίας, αποκόλλησης αμφιβληστροειδή, γλαυκώματος. Ο διαβήτης αποτελεί μια από τις πιο συχνές αιτίες τύφλωσης, όταν παραμεληθεί με σημαντικό κόστος, τόσο για τον ασθενή, όσο και για τα συστήματα υγείας των χωρών .

Διάγνωση

Η διάγνωση της διαβητικής αμφιβληστροειδοπάθειας γίνεται από τον οφθαλμίατρο. Όλοι οι διαβητικοί ασθενείς πρέπει να παραπέμπονται για οφθαλμολογική εξέταση, η οποία θα πρέπει να γίνεται τακτικά και σε συχνότητα η οποία θα καθοριστεί με βάση τη βαρύτητα των ευρημάτων . Ο τρόπος εξέτασης γίνεται με μέτρηση της οπτικής οξύτητας και της ενδοφθάλμιας πίεσης, βυθοσκόπηση, φωτογράφιση βυθού, τομογραφία οπτικής συνοχής (OCT) , φλουοροαγγειογραφία .

Πρόληψη Υπάρχουν αρκετοί παράγοντες κινδύνου, εκ των οποίων άλλοι μπορούν να ελεγχθούν από τον ασθενή και άλλοι όχι. Αυτοί που δεν μπορούν να επηρεαστούν από τον ασθενή είναι η ηλικία και η διάρκεια παρουσίας του διαβήτη . Αυτοί που είναι δυνατόν να ρυθμιστούν από τον ασθενή με τη βοήθεια και του ιατρού είναι το υπερβολικό σωματικό βάρος, η υψηλή αρτηριακή πίεση, η υψηλή χοληστερόλη του αίματος, η επάρκεια σωματικής άσκησης, το κάπνισμα, ο γλυκαιμικός έλεγχος (γλυκοζυλιωμένη αιμοσφαιρίνη < 7) .

θεραπεία Στη θεραπεία της διαβητικής αμφιβληστροειδοπάθειας περιλαμβάνεται από παλαιά η φωτοπηξία με

laser. Εφαρμόζεται κυρίως στην παραγωγική μορφή και στο διαβητικό οίδημα ωχράς κηλίδας . Στις βαριές περιπτώσεις εκτεταμένης ενδοϋαλοειδικής αιμορραγίας ή ελκτικής αποκόλλησης αμφιβληστροειδή απαιτείται εγχείρηση υαλοειδεκτομής . Τα τελευταία χρόνια στη φαρέτρα των θεραπευτικών μέσων έχουν προστεθεί τα σκευάσματα ενδοϋαλοειδικής ένεσης αντιαγγειογενετικών παραγόντων (anti-VEGF) τα οποία εφαρμόζονται ανά μήνα και έχουν εκτοπίσει σημαντικά την χρήση laser. Αυτά δρούν μειώνοντας την αγγειακή διαπερατότητα και τη διαρροή υγρού στην ωχρά κηλίδα (διαβητικό οίδημα) . Κατά τον ίδιο τρόπο λειτουργούν και σκευάσματα ενέσιμων κορτικοειδών βραδείας απελευθέρωσης επεμβαίνονοντας στους μηχανισμούς φλεγμονής που εμπλέκονται στη δημιουργία διαβητικού οιδήματος ωχράς κηλίδας .

ΤΑΧΥΔΡΟΜΟΣ

Λιποαναρρόφηση με διεγχειρητικούς υπέρηχους

νεότερη μορφή λιποαναρρόφησης σήμερα πραγματοποιείται με τη συνδρομή υψηλής ιατρικής - διεγχειρητικής τεχνολογίας σύμφωνα με τα πλέον πρωτοποριακά πρωτόκολλα πλαστικής χειρουργικής ,επιτυγχάνοντας αποτελέσματα αδιανόητα με τις έως τώρα γνωστές τεχνικές.Η λιποαναρρόφηση είναι μια χειρουργική επέμβαση της πλαστικής χειρουργικής, που στόχο έχει τη σμίλευση της σιλουέτας, τη μείωση του τοπικού επίμονου λίπους και την απόδοση ενός πιο αρμονικού σχήματος των περιοχών προς επέμβαση. Απευθύνεται τόσο σε άντρες όσο και σε γυναίκες που επιθυμούν να απαλλαγούν από το περιττό λίπος, μόνιμα και στο μέγιστο βαθμό.

Γράφει ο Κωνσταντινοσ ΠατσΗσ Πλαστικός Χειρουργός

Οι περιοχές που επωφελούνται της λιποαναρρόφησης , είναι η κοιλιά, τα πλαινά ψωμάκια, οι γοφοί, οι γλουτοί , η εσωτερική επιφάνεια των μηρών και των γονάτων, το στήθος (συνήθως το αντρικό) , τα μπράτσα, οι γάμπες, οι αστράγαλοι και το προγούλι. Σπανιότερα η πλάτη, ο αυχένας ή άλλες περιοχές. Οι κλασσικές τεχνικές υπόκεινται σε περιορισμούς όπως το χαμηλό όριο στην ποσότητα του λίπους που θα αφαιρεθεί, η επίπονη και μακρόχρονη ανάρρωση, η περιορισμένη αποτελεσματικότητα και το αναπόφευκτο «κρέμασμα» των περιοχών μετά το «άδειασμα» από το λιπώδες περιεχόμενο. Η εξέλιξη στον τομέα της λιποαναρρόφησης ξεκίνησε από τις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής λίγα χρόνια πρίν, με τον εμπλουτισμό της κλασσικής τεχνικής (Suction Assisted Lipoplasty –SAL) με διεγχειρητικούς υπερήχους που προκαλούν τη γαλακτωματοποίηση του λίπους και προάγουν τη ραγδαία αύξηση της παραγωγής κολλαγόνου με επακόλουθη θεαματική σύσφιξη των ιστών. Η μέθοδος (Ultrasound Assisted Lipoplasty – UAL) εδραιώθηκε βιβλιογραφικά μέσα από μελέτες παγκοσμίου βεληνεκούς και εξαπλώθηκε στις μητροπόλεις της Πλαστικής χειρουργικής διεθνώς όπου και κυριάρχησε. Τα συγκριτικά πλεονεκτήματα της UAL, είναι η αναρρόφηση της μέγιστης ποσότητας λίπους, η ελάχιστα τραυματική διαδικασία, η άμεση και ανώδυνη ανάρρωση και τα εντυπωσιακά αποτελέσματα. Η κατά 45% αύξηση παραγωγής κολλαγόνου περιοχικά, μέσω ελεγχόμενης θερμοδιέγερσης των ιστών, προκαλεί τη μέγιστη σύσφιξη εκμηδενίζοντας τις πιθανότητες «κρεμάσματος» ακόμα και σε περιπτώσεις που μέχρι πρότινος δεν ήταν κατάλληλες για λιποαναρρόφηση. Σύμφωνα με τις νεότερες οδηγίες, η μέθοδος αναισθησίας μπορεί να ποικίλει από απλή τοπική , τοπική με μέθη, περιοχική ή γενική αναισθησία. Η νοσηλεία, είναι από μηδενική έως 24ώρη και εξαρτάται από την αρχική κλινική εικόνα και το συνολικό όγκο λίπους που θα αναρροφηθεί. Η ανάρρωση είναι ταχύτατη και επιτρέπει την επάνοδο στις καθημερινές δραστηριότητες άμεσα (από λίγη ώρα έως δύο ημέρες) Η επέμβαση πραγματοποιείται με εξειδικευμένο εξο-

πλισμό (ψηφιακή αντλία διήθησης, διεγχειρητική συσκευή υπερήχων, ειδικές κάνουλες σμίλευσης σώματος, κλειστό κύκλωμα λιποανακύκλωσης & λιπομεταφοράς) επιτυγχάνοντας αποτελέσματα που ανοίγουν νέους ορίζοντες στην προσπάθεια αντιμετώπισης του περιττού λίπους.

Μπορούν να αντιμετωπιστούν περιπτώσεις με ποσότητες λίπους ενός, δύο ή και τριών λίτρων, με ολιγόωρη νοσηλεία και αμεσότατη επιστροφή στην καθημερινότητα. Ξεχωριστή θέση έχουν οι επεμβάσεις λιποαναρρόφησης με αφαίρεση ποσότητας μεγαλύτερης των έξι (6 λίτρων) ,οι αποκαλούμενες Mega-λιποαναρροφήσεις, οι οποίες με την παλαιότερη τεχνική δεν μπορούσαν να πραγματοποιηθούν με ασφάλεια για τον ασθενή αλλά και χωρίς να προσεγγίζουν τα αποτελέσματα της νέας μεθόδου. Επίσης, η λιποαναρρόφηση με υπερήχους είναι η απόλυτη μέθοδος εκλογής για τη θεραπεία της νόσου του λιποιδήματος , της γυναικομαστίας και για τις περιπτώσεις που υποβάλλονται για δεύτερη φορά σε λιποαναρρόφηση στην ίδια περιοχή. Φυσικά, πέραν των θεαματικών αλλαγών στη σιλουέτα που εξασφαλίζει, η UAL τεχνική είναι η μοναδική τεχνική που σμιλεύει τους κοιλιακούς μύες και δίνει εικόνα «εκγυμνασμένου» σε ανατομικές περιοχές. Επίσης,είναι δυνατή η λιπογλυπτική. Η ποιότητα του αναρροφημένου λίπους είναι εξαιρετική, καθώς οι κάνουλες υπερήχων είναι ατραυματικές προς τα λιποκύτταρα. Επίσης το κλειστό κύκλωμα λιποαποθήκευσης και λιπομεταφοράς, με ειδικό κάδο συλλογής και διαχωρισμού, εξασφαλίζει την πλήρη απομόνωση του λίπους από κάθε παράγοντα και από τον ατμοσφαιρικό αέρα τόσο κατά τη λήψη όσο και κατά την έγχυση στη νέα περιοχή. Έτσι, αν πχ το λίπος που αναρροφήθηκε από την κοιλιακή χώρα, «μεταμοσχευθεί» στο στήθος ή τους γλουτούς για τη διενέργεια αυξητικής στήθους ή γλουτών εξασφαλίζουμε τη μέγιστη διάρκεια στο χρόνο (λόγω της ατραυματικής λήψης του λίπους) και φυσικά την απόλυτη ασφάλεια (λόγω του κλειστού κυκλώματος επεξεργασίας) σύμφωνα με τις διεθνώς ισχύουσες κατευθυντήριες ιατρικές οδηγίες . H νέα τεχνολογία διεγχειρητικών υπερήχων έδωσε στην κλασσική μέθοδο την απαραίτητη ώθηση για την επίτευξη των αποτελεσμάτων που μέχρι «χθές» θεωρούνταν ακατόρθωτα.

ΤΑΧΥΔΡΟΜΟΣ

Απώλεια βάρους και αδυνάτισμα με βελονισμό

α τελευταία χρόνια αναπτύχθηκε, ιδιαίτερα γύρω από το γυναικείο φύλο, μια ολόκληρη βιομηχανία, με τα πρότυπά της και τις σχετικές υποσχέσεις για το πως μπορούμε γρήγορα να χάσουμε βάρος, να γίνουμε πιο αδύνατες, πιο ελκυστικές. Μέσω των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης έχει εντυπωθεί τόσο στην συνείδηση όσο και στο υποσυνείδητό μας μία “ιδανική εικόνα” γυναίκας, που κάθε τόσο μας αναγκάζει να βελτιώνουμε συνεχώς κάτι στην δική μας εμφάνιση.

Γράφει η γιοΛαντα ιρΕνα στΕΠιΕν τοΠαΛιΔΗ Γενική ιατρός, βελονισμός, εναλλακτική ιατρική

Και καθώς συχνά λειτουργούμε έχοντας “ιδανικές εικόνες” ως πρότυπο, αυτές έχουν ως αποτέλεσμα να αισθανόμαστε μη ικανοποιημένες με τον εαυτό μας και εν τέλει δυστυχείς! Όμως, είναι πραγματικά σημαντικό να αποστασιοποιηθούμε από αυτά τα ιδανικά πρότυπα και τους περιορισμούς που αυτά επιφέρουν, προκειμένου να αλλάξουμε κάτι ουσιαστικό στον εαυτό μας. Όπωςοποιαδήποτευγιήςκαιαποτελεσματικήαλλαγή,έτσικαιμία αποτελεσματική θεραπεία αδυνατίσματος, ξεκινά από την βάση τηςαγάπηςκαιτηςαποδοχήςτουεαυτούμαςκαιτουσώματόςμας, όπως είναι! Με όλες τις ατέλειες ή τις ελλείψεις μας! Ειδικά όσον

αφορά στις θεραπείες απώλειας βάρους, υπάρχουν πολλά σημεία που απαιτούν ιδιαίτερη προσοχή και πρέπει κανείς να λάβει υπόψη του. Θα αναφερθώ στα, κατά την άποψή μου, βασικότερα: Η ψυχολογική μας κατάσταση, παίζει πολύ σημαντικό ρόλο και στην προσπάθεια απώλειας βάρους. Εάν, τώρα, στο καθημερινό στρες, που μπορεί ακόμη να διαχειριζόμαστε, προσθέσουμε και το άγχος του αδυνατίσματος, τότε είναι πολύ πιθανό να έχουμε να αντιμετωπίσουμε βουλιμικά επεισόδια, επεισόδια υπερφαγίας. Ακριβώς για αυτόν τον λόγο, το αδυνάτισμα δεν θα πρέπει να αποτελέσει έναν επιπρόσθετο στρεσογόνο παράγοντα. Σωστή διατροφή. Ζούμε σε μία χώρα που αποδεδειγμένα προτείνει μία από τις πιο υγιεινές κουζίνες του κόσμου, την Μεσογειακή κουζίνα – διατροφή. Τι, λοιπόν, φταίει; Κατά τις τελευταίες δεκαετίες προέκυψε από την έως τότε, τόσο υγιεινή μεσογειακή διατροφή μας, μία υπερβολική καταναλωτική διατροφική συνήθεια, που περιλαμβάνει μεγάλη κατανάλωση κρέατος, λιπαρών, ζάχαρης, fast food, άρα υπερβολικά πολλές θερμίδες καθημερινά. Ωστόσο και εδώ, ισχύει μία από τις βασικές εξισώσεις: η πρόσληψη των θερμίδων πρέπει να εξισορροπεί-

ται με την καύση αυτών, άρα, εάν θέλουμε να επιτύχουμε απώλεια βάρους, η θερμιδική πρόσληψη πρέπει να είναι χαμηλότερη της κατανάλωση-καύσης αυτών. Σωματική άσκηση. Τουλάχιστον 1 ώρα, 2 έως 3 φορές την εβδομάδα έντονης σωματικής κίνησης, που μπορεί να ποικίλει. Είτε γρήγορο περπάτημα, τρέξιμο, κολύμπι, οποιοδήποτε ομαδικό άθλημα, αρκεί να αισθανόμαστε μετά ότι το σώμα μας έχει δουλέψει. Τέλος, και υπό την ιδιότητά μου ως γιατρού, ειδικευμένης στον βελονισμό και τις εναλλακτικές θεραπείες, δεν θα μπορούσα να μην αναφερθώ στον σημαντικό ρόλο του Βελονισμού ως θεραπείας για την απώλεια βάρους. Με την τοποθέτηση ειδικών, μίας χρήσης βελόνων, τόσο σε συγκεκριμένα σημεία του σώματος, όσο και στα αυτιά (ωτοβελονισμός) ενισχύεται και σταθεροποιείται η προσπάθειά μας για απώλεια βάρους. Και αυτό, διότι, ο βελονισμός επιδρά τόσο στον μεταβολισμό μας, στο αίσθημα πείνας, αλλά και στην ψυχοσυναισθηματική μας κατάσταση, ενισχύοντας έτσι ακόμη περισσότερο το κίνητρό μας. Εκτός από τις ατομικές συνεδρίες, μεγάλη αποτελεσματικότητα, ιδιαίτερα για την αύξηση ή και διατήρηση του κινήτρου, έχουν οι ομαδικές συνεδρίες. Φυσικά, μία σωστή και αποτελεσματική θεραπεία για απώλεια βάρους, θα πρέπει πάντοτε να είναι ιατρικά καθοδηγούμενη και να περιλαμβάνει εργαστηριακό έλεγχο. Σε κάθε περίπτωση, ο στόχος είναι ένας: Να βρει η κάθε μία/ο καθένας, την δική του “συνταγή”, τον προσωπικό του τρόπο, ώστε όχι μόνον να χάσει το ανεπιθύμητο βάρος, αλλά – και κυρίως – να διατηρήσει μακροχρόνια πια το επιθυμητό βάρος, χωρίς η όλη διαδικασία να αποτελέσει ένα επιπρόσθετο πρόβλημα ή “βάρος” στην καθημερινότητα και την ζωή του.

Αρτηριακά νοσήματα, διάγνωση και θεραπεία

ΙΝΑΙ ΤΑ ΝΟΣΗΜΑΤΑ ΤΩΝ ΑΡΤΗΡΙΩΝ δηλαδή των αγγείων που μεταφέρουν αρτηριακό( οξυγονωμένο ) αίμα από την καρδιά στην περιφέρεια, δηλαδή προς τον εγκέφαλο ,χέρια , κοιλιά και πόδια Οι περισσότερες είναι αποφρακτικές λόγω αθηρωμάτωσης. Υπάρχουν και διατακτικές όπως τα ανευρύσματα .Πιο σπάνιες είναι οι αρτηρίτιδες ΣΤΙΣ ΑΠΟΦΡΑΚΤΙΚΕΣ ΑΡΤΗΡΙΟΠΑΘΕΙΕΣ Η ΑΡΧΗ ΚΑΙ ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΕΙΝΑΙ Η ΑΘΗΡΩΜΑΤΙΚΗ ΠΛΑΚΑ Η ΑΘΗΡΩΜΑΤΙΚΗ ΠΛΑΚΑ δημιουργείται στα τοιχώ-

ματα των αρτηριών σε ασθενείς με ΣΑΚΧΑΡΩΔΗ ΔΙΑΒΗΤΗ ,ΑΥΞΗΜΕΝΗ ΧΟΛΗΣΤΕΡΙΝΗ LDL , ΜΕΙΩΜΕΝΗ HDL ( <40ΑΝΔΡΕΣ Η <50 ΓΥΝΑΙΚΕΣ) ,ΑΥΞΗΜΕΝΑ ΤΡΙΓΛΥΚΕΡΙΔΙΑ >150 ,ΑΥΞΗΜΕΝΗ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΑ ΣΥΜΠΑΘΗΤΙΚΟΥ ΜΕ ΤΑΧΥΚΑΡΔΙΑ ( ΣΤΡΕΣ) ,ΚΑΤΑΚΡΑΤΗΣΗ ΝΑΤΡΙΟΥ ΚΑΙ ΥΠΕΡΤΑΣΗ >130/85 , ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ , ΚΟΙΛΙΑΚΗ ΠΑΧΥΣΑΡΚΙΑ (ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑ ΜΕΣΗΣ > 102cm ΑΝΔΡΕΣ > 88cm ΓΥΝΑΙΚΕΣ ).

Γράφει ο ισααΚ τοΠαΛιΔΗσ Ιατρός, ειδικός παθολόγος

Η ΑΡΤΗΡΙΟΠΑΘΕΙΑ ΚΑΡΩΤΙΔΩΝ ΚΑΙ ΕΓΚΕΦΑΛΙΚΩΝ ΑΡΤΗΡΙΩΝ , Η ΠΕΡΙΦΕΡΙΚΗ ΑΡΤΗΡΙΟΠΑΘΕΙΑ ΛΑΓΟΝΙΩΝ ΚΑΙ ΑΡΤΗΡΙΩΝ ΚΑΤΩ ΑΚΡΩΝ, Η ΑΡΤΗΡΙΟΠΑΘΕΙΑ ΚΟΙΛΙΑΚΩΝ ΑΓΓΕΙΩΝ ΚΑΙ ΑΝΕΥΡΥΣΜΑΤΑ ΑΟΡΤΗΣ , Η ΣΤΕΦΑΝΙΑΙΑ ΝΟΣΟΣ ΚΑΙ ΕΜΦΡΑΓΜΑ ΜΥΟΚΑΡΔΙΟΥ. ΤΟ ιδιαίτερο στην ΑΓΓΕΙΟΠΑΘΕΙΑ ΤΩΝ ΚΑΡΩΤΙΔΩΝ είναι πως για πάρα πολλά χρόνια είναι ασυμπτωματικοί οι ασθενείς. Μόνο με τρίπλεξ φαίνονται οι

στενώσεις. Πολλές φορές ακούγετε ένα φύσημα πάνω από τον λαιμό . Αρκετοί ασθενείς έχουν ΠΑΡΟΔΙΚΑ ΙΣΧΑΙΜΙΚΑ ΕΠΕΙΣΟΔΙΑ με πολύ λίγα συμπτώματα με προσωρινή απώλεια όρασης ,ζαλάδα , θαμπάδα, δυσαρθρία ,λιποθυμία .Ο ασθενής επανέρχεται πλήρως σε φυσιολογική κατάσταση μέσα σε λίγες ώρες !!! Ειδικά σε αυτούς τους ασθενείς θέλει πολύ καλή διερεύνηση με ΤΡΙΠΛΕΞ ΑΡΤΗΡΙΩΝ για να εντοπίσουμε τις στενώσεις σε πρώιμα στάδια. Υπάρχει μεγάλος κίνδυνος αν δεν παρέμβουμε να έχουμε ΤΕΛΙΚΑ ΜΟΝΙΜΟ ΙΣΧΑΙΜΙΚΟ ΕΠΕΙΣΟΔΙΟ ΜΕ ΒΛΑΒΗ ΚΑΙ ΜΟΥΔΙΑΣΜΑ Η ΠΑΡΕΣΗ ΑΚΡΟΥ. Η ΠΕΡΙΦΕΡΙΚΗ ΑΡΤΗΡΙΑΚΗ ΝΟΣΟΣ ( Π Α Ν) αναφέρεται στις παθήσεις της ΑΠΟΦΡΑΚΤΙΚΗΣ ΑΡΤΗΡΙΟΠΑΘΕΙΑΣ ΜΕΓΑΛΩΝ ΚΑΙ ΜΙΚΡΩΝ ΑΡΤΗΡΙΩΝ ΣΤΑ ΑΚΡΑ . Κλινικά έχουμε τα εξής στάδια ΣΤΑΔΙΟ 0 ΧΩΡΙΣ ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ ΚΑΙ ΑΛΛΟΙΩΣΕΙΣ ΣΤΑΔΙΟ 1 ΧΩΡΙΣ ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ ΜΕ ΑΛΛΟΙΩΣΕΙΣ ΣΤΑΔΙΟ 2α ΠΟΝΟΣ ΠΑΝΩ ΑΠΌ 200 ΜΕΤΡΑ περπάτημα ΣΤΑΔΙΟ 2β ΠΟΝΟΣ ΚΑΤΩ ΑΠΌ 200 ΜΕΤΡΑ περπάτημα.

ΣΤΑΔΙΟ3 ΠΟΝΟΣ ΣΕ ΗΡΕΜΙΑ ΣΤΑΔΙΟ 4 ΜΕ ΓΑΓΓΡΑΙΝΑ ΣΤΑ ΔΑΚΤΥΛΑ ΚΑΙ ΠΤΕΡΝΑ Η ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΤΩΝ ΑΡΤΗΡΙΑΚΩΝ ΝΟΣΗΜΑΤΩΝ ΕΙΝΑΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΠΡΟΛΗΠΤΙΚΗ ΜΕ ΜΕΙΩΣΗ ΧΟΛΗΣΤΕΡΙΝΗΣ <180,HDL>45,LDL<100 (ΣΕ ΕΜΦΡΑΓΜΑ <70) ΜΕ ΣΤΑΤΙΝΕΣ+ΕΖΤΙΜΙΜΠΗ ,ΜΕΙΩΣΗ ΤΩΝ TΡΙΓΛΥΚΕΡΙΔΙΩΝ <150 ΜΕ ΦΕΝΟΦΙΜΠΡΑΤΗ ΚΑΙ Ω 3 ΛΙΠΑΡΑ , ΡΥΘΜΙΣΗ ΤΗΣ ΑΡΤΗΡΙΑΚΗ ΠΙΕΣΗΣ <130/80( ΜΕ Α-ΜΕΑ,ΑΤ1 ΑΝΤΑΓΟΝΙΣΤΕΣ) ,ΡΥΘΜΙΣΗ ΤΟΥ ΣΑΚΧΑΡΩΔΗ ΔΙΑΒΗΤΗ ΜΕ ΗBA1C <7% ΧΟΡΗΓΗΣΗ SALOSPIR, PLAVIX,ISCOVER ΣΕ ΑΡΤΗΡΙΟΠΑΘΕΙΑ , ΣΕ ΑΠΟΦΡΑΞΕΙΣ ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΜΕ ΣΙΛΟΣΑΤΖΟΛΗ , ΕΓΚΑΙΡΗ ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΛΟΙΜΩΞΕΩΝ ΣΤΑ ΠΕΡΙΦΕΡΙΚΑ ΔΑΚΤΥΛΑ ΒΟΗΘΕΙΑ ΓΙΑ ΔΙΑΚΟΠΗ ΚΑΠΝΙΣΜΑΤΟΣ , ΒΟΗΘΕΙΑ ΓΙΑ ΔΙΑΙΤΑ ΜΕ ΦΑΡΜΑΚΑ,ΒΕΛΟΝΙΣΜΟ, ΧΕΙΡΟΥΡΓΙΟ ΣΕ ΠΡΟΧΩΡΗΜΕΝΑ ΣΤΑΔΙΑ ΜΕ ΣΤΕΝΩΣΕΙΣ ΑΝΩ ΤΩΝ 70% ΟΜΩΣ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΕΠΕΜΒΑΣΗ ΜΕ ΔΙΑΔΕΡΜΙΚΗ ΑΓΓΕΙΟΠΛΑΣΤΙΚΗ ΣΤΕΝΤ Η ΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΗ ΕΠΕΜΒΑΣΗ ΜΕ ΜΠΑΙΠΑΣΣ ΓΙΑ ΝΑ ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΘΕΙ Η ΑΙΜΑΤΩΣΗ ΤΟΥ ΑΚΡΟΥ ΓΙΑ ΝΑ ΑΠΟΦΥΓΟΥΜΕ ΤΟΝ ΑΚΡΩΤΗΡΙΑΣΜΟ !!! ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΣΗΜΑΤΙΚΟ ΛΟΙΙΠΟΝ ΣΕ ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΝΩ ΤΩΝ 40 ΕΤΩΝ ΜΕ ΚΑΠΝΙΣΜΑ ΥΠΕΡΤΑΣΗ, ΣΑΚΧΑΡΩΔΗ ΔΙΑΒΗΤΗ ,ΥΠΕΡΧΟΛΗΣΤΕΡΙΝΑΙΜΙΑ , ΠΑΧΥΣΑΡΚΙΑ ΚΑΙ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΝΑ ΓΙΝΕΤΑΙ ΕΝΑΣ ΑΓΓΕΙΟΛΟΓΙΚΟΣ ΕΛΕΓΧΟΣ ΑΝΑΙΜΑΚΤΑ ,ΓΡΗΓΟΡΑ ΚΑΙ ΧΩΡΙΣ ΜΕΓΑΛΗ ΤΑΛΑΙΠΩΡΙΑ ΜΕ ΤΡΙΠΛΕΞ ΑΡΤΗΡΙΩΝ ΓΙΑ ΕΓΚΑΙΡΗ ΑΝΙΧΝΕΥΣΗ ΣΕ ΣΤΑΔΙΟ 0/1 ΤΗΣ ΑΘΗΡΩΜΑΤΙΚΗΣ ΝΟΣΟΥ.

ΤΑΧΥΔΡΟΜΟΣ

Παραστομιακή κήλη; Κι όμως υπάρχει λύση!

ολλοί συνάνθρωποί μας, κυρίως μετά από ένα χειρουργείο καρκίνου του ορθού ή ελκώδους κολίτιδας, φέρουν μόνιμα μία παρά φύσιν έδρα ή αλλιώς στομία (ειλεοστομία, κολοστομία). Η πλειοψηφία αυτών των ασθενών θα αποκτήσει με τον καιρό μία παραστομιακή κήλη, καθώς θα αρχίσουν να προβάλουν μέσα από το κοιλιακό τοίχωμα έλικες εντέρου κάτω από το δέρμα της περιοχής γύρω από την στομία.

Γράφει ο Μαριοσ Κωνσταντινοσ ΚοΚΚαΛΗσ MD, Επιμελητής Α’ Χειρουργικής Κλινικής ΙΑΣΩ Θεσσαλίας Μια παραστομιακή κήλη μπορεί να πάρει μεγάλες διαστάσεις και να εμφανίσει τα τυπικά συμπτώματα μιας κήλης, όπως πόνος, δυσκολία στην κίνηση και στην εργασία ή και την κλασσική επιπλοκή μιας κήλης, την περίσφιξη, με συνέπεια ειλεό, έως και νέκρωση εντέρου. Πολύ συχνά δε, οι ασθενείς με παραστομιακή κήλη και ο γιατρός τους καλούνται να αντιμετωπίσουν προβλήματα, που σχετίζονται ειδικά με την λειτουργεία και την περιποίηση της στομίας, με σοβαρές συνέπειες στην ποιότητα ζωής αυτών των ασθενών, όπως: ●Στένωση της έλικας της στομίας. ●Φλεγμονή του παρακείμενου δέρματος. ●Δυσκολία στην τοποθέτηση του σάκου της στομίας. Για μία παραστομιακή κήλη που μεγαλώνει, εμφανίζει συμπτώματα ή μία επιπλοκή, το χειρουργείο είναι η μοναδική θεραπεία. Ωστόσο ένα τέτοιο χειρουργείο δεν είναι εύκολη υπόθεση και αποτελεί μεγάλη πρόκληση σε σχέση με τις άλλες κήλες του κοιλιακού τοιχώματος για δύο κυρίως λόγους: 1.Τον αυξημένο κίνδυνο επιμόλυνσης του πλέγματος. 2. Τα αυξημένα ποσοστά υποτροπής (επανεμφάνισης) της κήλης. Συνέπεια αυτών των δυσκολιών είναι συχνά οι ασθενείς με παραστομιακή κήλη να υποβάλλονται σε πολλαπλά επώδυνα χειρουργεία. Οι ασθενείς αυτοί σε περίπτωση υποτροπής, προτιμούν να υποφέρουν από την κήλη τους και να ρισκάρουν μία επιπλοκή, παρά να υποστούν εκ νέου ένα χειρουργείο με αμφίβολα αποτελέσματα, σύμφωνα με την εμπειρία τους. Δεν είναι δε, λίγες οι περιπτώσεις, όπου οι ίδιοι οι γιατροί αποτρέπουν τους ασθενείς τους να χειρουργηθούν, επειδή η εντύπωση που υπάρχει είναι πως οι παραστομιακή κήλη και ειδικά η υποτροπή της δεν έχει λύση. Και όμως, υπάρχει λύση! Η λαπαροσκοπική χειρουργική με την εφαρμογή της στην αντιμετώπιση των παραστομιακών κηλών, έχει πρακτικά δώσει λύση στο πρόβλημα της επιμόλυνσης του πλέγματος, καθώς αυτό εισάγεται εντός της κοιλιάς (ενδοπεριτοναϊκά) από μία μικρή τομή

μακριά από την περιοχή της στομίας και έτσι μειώνεται η πιθανότητα επαφής του πλέγματος με τα μικρόβια της στομίας. Τα επιπλέον οφέλη της λαπαροσκόπησης έναντι των ανοιχτών τεχνικών είναι ο λιγότερος μετεγχειρητικός πόνος, ο μικρότερος χρόνος νοσηλείας και η γρηγορότερη επάνοδος στις καθημερινές δραστηριότητες. Οι παραστομιακές κήλες, εάν δεν υπάρχει αντένδειξη, πρέπει πλέον να χειρουργούνται λαπαροσκοπικά. Το πρόβλημα των αυξημένων υποτροπών έρχεται να λύσει η προηγμένη χειρουργική τεχνική Σάντουιτς (Sandwich), με τα δύο ενδοπεριτοναϊκά πλέγματα. Εδώ τα ποσοστά υποτροπής πέφτουν κάτω του 3%, σε σχέση με το 35% της τεχνικής με πλέγμα κλειδαρότρυπα (key hole) και το 8% της τεχνικής Sugarbaker. Η τεχνική Σάντουιτς εφαρμόζεται κυρίως λαπαροσκοπικά, ενώ αντενδείκνυται σε ασθενείς, που δεν επιτρέπεται η χρήση πλέγματος ενδοπεριτοναϊκά (π.χ. Νόσος Crohn). Σε αυτούς τους ασθενείς, αλλά και στις περιπτώσεις μεγάλων παραστομιακών κηλών, που πρέπει να χειρουργήσουμε ανοιχτά ή υβριδικά, τη λύση δίνουν τα νέα 3D-πλέγματα. Αυτά είναι φτιαγμένα από υλικό εξαιρετικά φιλικό στα ενδοκοιλιακά σπλάχνα και είναι κατασκευασμένα, έτσι ώστε να μπορούν να τοποθετηθούν τόσο ενδοπεριτοναϊκά, όσο και εκτός της κοιλιάς, ενώ τα ποσοστά υποτροπής παραμένουν χαμηλά. Οι νέες τεχνικές χρειάζονται χειρουργούς υψηλής εξειδίκευσης στην χειρουργική των κηλών με αυξημέ-

νες δεξιότητες στην λαπαροσκοπική χειρουργική και γνώση των τεχνικών διαχωρισμού των ανατομικών διαμερισμάτων (component separation). Εφαρμόζονται σε ελάχιστα κέντρα στην Ελλάδα και το εξωτερικό, με ένα από αυτά να είναι η Α’ Χειρουργική Κλινική του ΙΑΣΩ Θεσσαλίας.

ΤΑΧΥΔΡΟΜΟΣ

Κοινωνικός λειτουργός και άνοια

Ο ρόλος του ψυχολόγου στην άνοια

Ελλάδα είναι πρωτοπόρα χώρα των γερασμένων εθνών, είτε λόγω μείωσης του δείκτη θνησιμότητας είτε λόγω μείωσης του δείκτη γεννητικότητας. Η αύξηση των ηλικιωμένων οδηγεί στην αναγκαία μελέτη και αντιμετώπιση των ιατροκοινωνικών προβλημάτων που παρουσιάζονται. Επειδή ακριβώς πρόκειται για ηλικιωμένο πληθυσμό ,επακολούθως, μιλάμε για νευροεκφυλιστικά νοσήματα και κυρίως της Νόσου Αλτσχάιμερ που προσβάλουν αυτή την ηλικιακή ομάδα.

άνοια είναι ένας γενικός, περιγραφικός όρος ο οποίος αναφέρεται σε ένα σύνολο νευροεκφυλιστικών διαταραχών του εγκεφάλου και οδηγεί στη προοδευτική έκπτωση των ανώτερων γνωστικών λειτουργιών. Ο ασθενής εμφανίζει εξασθένηση της μνήμης, προβλήματα προσανατολισμού, δυσκολία σε ορισμένες απλές δραστηριότητες (ντύσιμο, τηλεφωνήματα), διαταραχές της σκέψης και του λόγου, διαταραχές της συμπεριφοράς, και αλλαγή στοιχείων του χαρακτήρα. Η νόσος δημιουργεί προβλήματα στην καθημερινή λειτουργικότητα και στην επαγγελματική και κοινωνική ζωή του ατόμου.

Γράφει η τσιαΜασΦυρΗ αιγΛΗ, κοινωνική λειτουργός Παρόλα αυτά πρέπει να είμαστε προσεκτικοί ώστε να μπορούμε να διαχωρίζουμε τις διαταραχές που χρήζουν ιατροφαρμακευτικής φροντίδας και όσες είναι αποτέλεσμα της γήρανσης και να μην ακολουθούμε την γενικευμένη πεποίθηση ότι η Τρίτη Ηλικία σχετίζεται με την ασθένεια, την ανικανότητα και την κατάθλιψη. Στην χώρα μας η κοινωνική πρόνοια για τους ηλικιωμένους χαρακτηρίζεται από τον σημαντικό ρόλο που παίζει η οικογένεια. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να διασφαλίζεται μέσα από μικρές οικονομίες κι άλλες παροχές ένα οριακά χαμηλό επίπεδο διαβίωσης σε άτομα ή οικογένειες. Ο ρόλος της οικογένειας είναι λοιπόν πολύ σημαντικός και ταυτόχρονα δύσκολος, καθώς το βιολογικό, το συναισθηματικό και το οικονομικό κόστος του περιθάλποντα είναι τεράστιο. Οι φροντιστές αντιμετωπίζουν πολλά και ποικίλα προβλήματα που σχετίζονται με την εργασία, τον ελεύθερο χρόνο, τα οικονομικά και ιδιαίτερα με τον κλονισμό της σωματικής και ψυχικής τους υγείας. Για την αντιμετώπιση αυτών των προβλημάτων είναι κύρια η παρέμβαση της διεπιστημονικής ομάδας. Η παρέμβαση του κοινωνικού λειτουργού αναπτύσσεται σε συνεργασία με γιατρούς, ψυχολόγους, νοσηλευτές κτλ. Ο κοινωνικός λειτουργός μελετά τις ανθρώπινες ανάγκες και τα προβλήματα που προκύπτουν από τις διαπροσωπικές σχέσεις. Πραγματοποιεί συμβουλευτική στήριξη και αναζητά τους καλύτερους τρόπους για την αντιμετώπιση των προβλη-

μάτων. Επίσης, παρέχει υποστήριξη και ενδυνάμωση στους ανθρώπους που αδυνατούν να παραμείνουν ανεξάρτητοι, εκπαιδεύει τους περιθάλποντες σε θέματα άνοιας αλλά και συμβουλεύει κυρίως σε θέματα χειρισμού και παρέχει διασυνδετική υποστήριξη με άλλες υπηρεσίες και διεκπεραιώνει γραφειοκρατικά ζητήματα (πχ επιδόματα, παροχές κτλ). Οι ρόλοι που παίρνει ένας κοινωνικός λειτουργός είναι του μεσολαβητή ανάμεσα στον εξυπηρετούμενο και τις υπηρεσίες είτε/και του συνηγόρου για την αναγνώριση και την προστασία των δικαιωμάτων του. Η ομάδα του Προγράμματος Διασύνδεσης του Ειδικού Κέντρου Ημέρας του Αλτσχάιμερ Βόλου απαρτίζεται από κοινωνικό λειτουργό, ψυχολόγο και νευρολόγο. Σκοπός της ομάδας είναι η ενημέρωση του κοινού σχετικά με την άνοια και το Αλτσχάιμερ, η εκπαίδευση των φροντιστών και του προσωπικού των δομών που απασχολούν ηλικιωμένα άτομα (πχ Κ.Α.Π.Η., Κ.Η.Φ.Η. κτλ) και ο ιατρικός έλεγχος από νευρολόγο. Τέλος γίνονται Test Μνήμης και νοητικής ενδυνάμωσης και επιπλέον παρέχονται κοινωνικές υπηρεσίες. Υπενθυμίζουμε ότι όλες οι υπηρεσίες παρέχονται ΔΩΡΕΑΝ. ●Πληροφορίες για το νέο αυτό Πρόγραμμα Διασύνδεσης θα βρείτε, στις κοινωνικές δομές του Δήμου στον οποίο ανήκετε καθώς και στο τηλέφωνο 2421031227, στην σελίδα στο FB «Διασύνδεση Κέντρου Ημέρας για Αλτσχάιμερ - ΟΤΑ - Βόλος» ή/και στο e-mail «dkentrohmeras @gmail.com». Τα γραφεία μας στεγάζονται στην Τοπάλη 7 με Ιάσονος στο κέντρο του Βόλου.

Το πιο συχνό είδος άνοιας που συναντάται είναι η Alzheimer, η οποία ευθύνεται για το 60% των περιπτώσεων περίπου. Άλλες συχνές αιτίες άνοιας είναι η αγγειακή , η μετωποκροταφική και η άνοια με σωμάτια του Lewy. Η άνοια μπορεί επίσης να σχετίζεται με άλλες καταστάσεις όπως η χρόνια χρήση αλκοόλ και το Parkinson. Παρά το γεγονός ότι η άνοια είναι αποτέλεσμα εγκεφαλικών αλλαγών, οι επιπτώσεις της είναι και ψυχολογικές. Η επιρροή της στη ζωή των ατόμων είναι βαθιά καθώς επιδρά στην ταυτότητα τους, στον τρόπο που συμπεριφέρονται, στην διάθεση τους και στη γενικότερη ευεξία τους. Παράλληλα με τους ασθενείς, η νόσος έχει αντίκτυπο στο οικογενειακό αλλά και φιλικό περιβάλλον του ατόμου. Ο ψυχολόγος ως ειδικός εστιάζει στο άτομο και στόχος του είναι να ζήσει το άτομο με άνοια με αξιοπρέπεια. Οι ψυχολογικές παρεμβάσεις μπορούν να βελτιώσουν την ποιότητα ζωής των ασθενών αλλά και των φροντιστών τους. Η προσπάθεια αυτή, για βελτίωση της εμπειρίας που βιώνουν τα άτομα με άνοια περιλαμβάνει την υποστήριξη ώστε να επεξεργαστούν αυτά που νιώθουν, το πώς κατανοούν και σκέφτονται για την κατάσταση τους, το μέλλον τους και τις σχέσεις τους. Η διατήρηση αίσθησης ελέγχου, ταυτότητας και σύνδεσης είναι σημαντικά στοιχεία καθώς η άνοια προχωρά. Επιπλέον, οι ψυχολόγοι μπορούν να διαδραματίσουν σημαντικό ρόλο όσον αφορά τη διάγνωση μέσω της νευροψυχολογικής αξιολόγησης. Αυτή περιλαμβάνει τη συμπλήρωση έργων που εκτιμούν την γνωστική ικανότητα του ατόμου ώστε να αναγνωριστούν οι δυνατότητες αλλά και οι αδυναμίες τους. Αυτά συνήθως καλύπτουν την μνήμη, τη σκέψη, την επίλυση προβλημάτων, την λήψη αποφάσεων, τον σχεδιασμό, την προσοχή, τη γλώσσα και την οπτική αντίληψη. Μέσω της νευροψυχολογικής εκτίμησης σχεδιάζονται παρεμβάσεις που συνάδουν με τις δυνατότητες αλλά και τις ανάγκες του ατόμου. Αυτά τα ανιχνευτικά εργαλεία ενδέχεται να τονίσουν την ανάγκη για μια πιο ενδελεχή

αξιολόγηση. Επίσης παρέχονται σημαντικές πληροφορίες για το αν υπάρχει άνοια και αν ναι, ποιος τύπος, για το επίπεδο σοβαρότητας,για τον έλεγχο της πορείας της νόσου, και την διαμόρφωση ενός προγράμματος γνωστικής παρέμβασης (νοητική ενδυνάμωση). Η διάγνωση της άνοιας πρέπει όμως να συνοδεύεται από τις κατάλληλες πληροφορίες, θεραπεία και υποστήριξη. Η υποστήριξη αμέσως μετά τη διάγνωση είναι ζωτικής σημασίας για τους ασθενείς ώστε να ζήσουν καλά με την άνοια. Επίσης κομμάτι του ρόλου του ψυχολόγου είναι η εκπαίδευση των ατόμων αλλά και των οικογενειών τους ως προς τη διαχείριση και τη αντιμετώπιση της νόσου. Η ψυχολογική υποστήριξη και η πρόσβαση σε ψυχοκοινωνικές παρεμβάσεις μπορεί να συμβάλλει στην προσαρμογή, στη διατήρηση της λειτουργικότητας, στην ανακούφιση του συναισθηματικού φορτίου και εν συνεχεία στη μείωση ανάγκης για φαρμακευτική αγωγή. Θεραπευτικές παρεμβάσεις όπως η συστημική και η γνωστικο-συμπεριφορική μπορούν να βοηθήσουν (ατομικά ή σε ομάδες) να επεξεργαστούν τα άτομα δύσκολα συναισθήματα που σχετίζονται με τη διάγνωση, την προσαρμογή αλλά και τη διαχείριση. Η παροχή λεπτομερών συμβουλών και εκπαίδευσης σε συγκεκριμένες δεξιότητες στους φροντιστές ώστε να αναπτύξουν ανθεκτικότητα και δεξιότητες διαχείρισης, για τη διατήρηση της ευεξίας και της δικής τους αλλά και των ασθενών και για τη διατήρηση καλής ποιότητας ζωής. Η συμβολή του ψυχολόγου στη φροντίδα ατόμων με άνοια αλλά και η παροχή υποστήριξης για τις οικογένειες τους είναι καθοριστικής σημασίας. Καθώς ο αριθμός των ατόμων με άνοια συνεχίζει να αυξάνεται, τόσο θα συνεχίσει να αυξάνεται και η ανάγκη για ψυχολόγους εκπαιδευμένους ώστε να παρέχουν υπηρεσίες σε αυτό τον πληθυσμό. Οι ψυχολόγοι μπορούν να διαδραματίσουν καταλυτικό ρόλο στην πρόληψη, στη θεραπεία και διαχείριση της νόσου καθώς και στην υποστήριξη των ατόμων ώστε να βελτιωθεί η ποιότητα ζωής των ατόμων με άνοια.

ΤΑΧΥΔΡΟΜΟΣ

Νόσος Alzheimer

όρος «άνοια» αναφέρεται σε μια σειρά συμπτωμάτων που προκαλούνται από νοσήματα που καταστρέφουν τα εγκεφαλικά κύτταρα. Τα συμπτώματα αυτά είναι καταρχήν απώλεια της μνήμης και ακολούθως διαταραχή των υπολοίπων νοητικών λειτουργιών και μείωση της καθημερινής λειτουργικότητας. Πολύ συχνά υπάρχει στο ευρύ κοινό μία σύγχυση των όρων άνοια και Αλτσχάιμερ. Η άνοια είναι ένας περιγραφικός, γενικός όρος, ενώ η νόσος Αλτσχάιμερ είναι συγκεκριμένη ασθένεια, η οποία ευθύνεται για περισσότερες από τις μισές περιπτώσεις άνοιας. Γράφει η τσιαΜασΦυρΗ αιγΛΗ, κοινωνική λειτουργός Άλλες νοσολογικές οντότητες που οδηγούν σε άνοια είναι η αγγειακή άνοια (άνοια λόγω εγκεφαλικών επεισοδίων), η Παρκινσονική άνοια (άνοια ως αποτέλεσμα της νόσου του Πάρκινσον), η άνοια με σωμάτια Lewy, η μετωποκροταφική άνοια κλπ. Η νόσος Αλτσχάιμερ χαρακτηρίζεται από την εναπόθεση στον εγκέφαλο δύο παθολογικών πρωτεϊνών, του β αμυλοειδούς και της τ πρωτεΐνης που προκαλούν εκφύλιση των νευρώνων του. Τα συμπτώματα της είναι: διαταραχές μνήμης, διατα-

ραχές της ικανότητας κατανόησης και έκφρασης του λόγου, διαταραχές της κρίσης, απώλεια προσανατολισμού στο χώρο και χρόνο και έκπτωση καθημερινής λειτουργικότητας. Επίσης υπάρχουν αλλαγές στην προσωπικότητα, συχνά σωματικά ενοχλήματα και ψυχιατρικά συμπτώματα όπως απάθεια, κατάθλιψη, επιθετικότητα, ευερεθιστότητα, αρνητισμός, παραλήρημα και ψευδαισθήσεις. Από την έναρξη των συμπτωμάτων μέχρι τα τελικά στάδια της νόσου μεσολαβούν κατά μέσο όρο 10 χρόνια. Η έναρξη της νόσου Αλτσχάιμερ είναι αργή και προοδευτική, με τα συμπτώματα να εκδηλώνονται με διαφορετικό τρόπο

σε κάθε άτομο και να επιδεινώνονται με την πρόοδο της νόσου. Συνήθως,αλλά όχι απαραίτητα, οι διαταραχές της μνήμης είναι το πρωιμότερο σύμπτωμα, ακολουθούμενο από τα υπόλοιπα. Τα άλλα ανοϊκά σύνδρομα εμφανίζουν παρόμοια προϊούσα εκπτωτική εικόνα. Οι αιτίες της νόσου Αλτσχάιμερ δεν είναι συνολικά γνωστές. Οι σημαντικότεροι παράγοντες κινδύνου είναι η γενετική προδιάθεση και η αύξηση της ηλικίας, παράγοντες μη τροποποιήσιμοι. Ο κίνδυνος για ανάπτυξη άνοιας αυξάνεται με τη γήρανση και η νόσος είναι εξαιρετικά συχνή στις μεγάλες ηλικίες; 2% του πληθυσμού ηλικίας 65-74 έχει άνοια, ποσοστό που ανεβαίνει στο 19% για τις ηλι-

κίες 75-84 και στο 42% για τους μεγαλύτερους των 85 ετών. Μια συχνή ωστόσο παρανόηση είναι ότι η έκπτωση των νοητικών ικανοτήτων αποτελεί τμήμα της φυσιολογικής διαδικασίας της γήρανσης. Είναι σήμερα γνωστό ότι αυτό δεν είναι σωστό. Όσο μεγαλώνουμε, ορισμένοι από εμάς θα νοσήσουν και ορισμένοι δε θα νοσήσουν από άνοια. Άλλοι παράγοντες υγείας και τρόπου ζωής που φαίνεται να παίζουν κάποιο ρόλο στον κίνδυνο ενός ατόμου να πάθει άνοια είναι η αρρύθμιστη αρτηριακή υπέρταση και ο σακχαρώδης διαβήτης, η υπερλιπιδαιμία, το κάπνισμα, η μειωμένη σωματική και πνευματική δραστηριότητα.

Πώς να θωρακίσουμε την άμυνα των παιδιών Γράφει ο: Κωνσταντινοσ ΛαΜΠΗσ Διατροφολόγος - Διαιτολόγος Κάθε γονιός θέλει το παιδί του να ειναι υγιές και προστατευμένο απο τα μικρόβια και τις ιογενείς λοιμώξεις, ειδικα κατα τις περιόδους που η γριπηβρισκεται σε εξαρση. Σίγουρα η πρόληψη αποτελεί την καλύτερη θεραπεία. Καθημερινες συνήθειες όπως το τακτικό πλύσιμο των χεριών, ο αρκετός ύπνος και φυσικα τα εμβόλια βοηθούν στη προστασια των παιδιων, ωστόσο ας μην ξεχνάμε οτι η διατροφή παίζει καθοριστικό ρόλο στην επίτευξη ενος υγιούς και ισχυρού ανοσοποιητικού συστήματος. Υπάρχουν τροφές που θωρακίζουν τον οργανισμό μας απέναντι σε ιους και λοιμώξεις. Τροφές που ενισχύουν το ανοσοποιητικό σύστημα είναι:

το γιαουρτι και τα προβιοτικα Το γιαούρτι ειναι πηγή προβιοτικών στοιχίων, δηλαδή καλών βακτηρίων, που καταπολεμούν και σταμα-

τούν τον αποικισμό των κακών στο στομάχι και το έντερο. Ορισμένα στελέχη προβιοτικών μπορει να βοηθησουν στην ενίσχυση της ανοσολογικής απόκρισης και στη μείωση της φλεγμονής, κατι που σημαίνει λιγότερα κρυολογήματα και γρίπη. Σε περίπτωση που στο παιδί σας δεν αρέσει η γεύση του γιαουρτιού μπορείτε να το σερβίρετε με φρούτα η με μέλι.

τα φρουτα και τα λαχανικα Είναι απαραίτητο να δίνετε καθημερινά στα παιδιά σας φρούτα και λαχανικά που είναι πλούσια σε βιταμίνη C και Ε, καθώς και σε β-καροτένιο (προβιταμίνη Α) και ψευδαργυρο. Επιλέξτε φρούτα και λαχανικά διαφορετικών χρωμάτων όπως, μπανάνες, μήλα, ακτινίδια, ανανά, πορ-

τοκάλια, μανταρίνια, ρόδι, μούρα, κρεμμύδια, χρωματιστές πιπεριες, σκόρδο, σπανάκι, γλυκοπατάτες, καρότα, μπρόκολο κ.α. Η ιδανική ποσότητα φρούτων και λαχανικών που πρέπει να καταναλώνουν τα παιδιά είναι 2-3 φρουτα και 1 μερίδα σαλάτας ημερησίως. Η ποικιλία των χρωμάτων στα φρουτα και τα λαχανικά εξασφαλίζει την προσληψη του μεγαλύτερου δυνατού εύρους βιταμίνων.

τα αυγα Ερευνες υποδεικνύουν οτι τα αυγά δρούν ως μια «πολυβιταμίνη της φυσης». Το σελήνιο, οι βιταμίνες Α, D και Β12 που περιέχονται στα αυγά, αποτελούν σημαντικά στοιχεία για τη διατήρηση της καλής λειτουργίας του ανοσοποιητικού συστήματος.

ΤΑΧΥΔΡΟΜΟΣ

Ανοσοποιητικό Σύστημα και Μήλα

θυμόσοφος λαός μας κουβαλάει στη παράδοσή του τη γνωστή παροιμία για την ημερήσια κατανάλωση μήλων και την θετική επίδρασή τους στην υγεία των ανθρώπων. Στην περίοδο που διανύουμε η παραπάνω ρήση είναι άκρως επίκαιρη και ίσως καθίσταται “ενθαρρυντική” για το ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό, που με δυναμισμό και υπομονή καλείται να αντιμετωπίσει τις έκτακτες περιστάσεις που βιώνει η ανθρωπότητα.

Σύμφωνα με τη Βολιώτισσα διαιτολόγο – διατροφολόγο, Πέπη Οικονόμου, απόφοιτη του Χαροκοπείου Πανεπιστημίου, τα μήλα είναι φρούτα που ενισχύουν σημαντικά το ανοσοποιητικό μας σύστημα, το οποίο θωρακίζεται για να αντιμετωπίσει αποτελεσματικότερα τις προσβολές στον ανθρώπινο οργανισμό. Τα μήλα είναι πλούσια σε αντιοξειδωτικά, φλαβονοειδή (πολυφαινόλες) και φυτικές ίνες. Έχουν από τα υψηλότερα επίπεδα αντιοξειδωτικής δράσης σε σύγκριση με άλλα φρούτα. Μια σειρά μελετών έχει αποδείξει τις θετικές επιδράσεις των φλαβονοειδών στην υγεία, όπως είναι η καταπολέμηση των φλεγμονών και η προστασία της καρδιάς. Η κερκετίνη (φλαβονοειδές) που περιέχεται σε μεγάλη ποσότητα στο μήλο είναι ισχυρό αντιοξειδωτικό και συμβάλλει στην καλή λειτουργία των πνευμόνων. Σε δύο μελέτες οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι η κατανάλωση πέντε μήλων την εβδομάδα μείωσε τον κίνδυνο για ασθένειες του αναπνευστικού συστήματος, όπως το άσθμα. Επιπλέον, η βιταμίνη C, οι βιταμίνες του συμπλέγματος B, η βιταμίνη A και το β- καροτένιο, η βιταμίνη Ε, η βιταμίνη Κ, το κάλιο που περιέχονται στο μήλο, συμβάλουν στην καλή λειτουργία του νευρικού και μυϊκού συστήματος, στη βελ-

τίωση της αντιοξειδωτικής και αντιθρομβωτικής του ικανότητας. Οι φυτικές ίνες που περιέχονται στα μήλα δρουν ευεργετικά στη σωστή λειτουργία του εντέρου και μαζί με τα φλαβονοειδή συμβάλουν στη μείωση του σακχάρου στο αίμα και του κινδύνου για καρκίνο, στη μείωση της χοληστερίνης και της εμφάνισης θρομβωτικών επεισοδίων. Όλα τα παραπάνω συμβάλουν στην ενίσχυση του ανοσοποιητικού, θωρακίζοντας τον οργανισμό απέναντι στις ιώσεις, χωρίς αυτό βέβαια να σημαίνει ότι δεν υπάρχουν εξίσου σοβαρές πιθανότητες προσβολής, ανάλογα και με τη προσωπική κατάσταση κάθε ανθρώπου. Το μισό όμως της περιεκτικότητας της βιταμίνης C στο μήλο, είναι ακριβώς κάτω από τη φλούδα, ενώ στο εξωτερικό περίβλημα βρίσκονται κυρίως οι φυτικές ίνες και τα φλαβονοειδή (κερκετίνη). Πολλοί ενδεχομένως στο σημείο αυτό προβληματίζονται, καθώς ο εξωτερικός φλοιός θεωρείται περισσότερο εκτεθειμένος σε σκευάσματα φυτοπροστασίας, που είναι ωστόσο απαραίτητα για την παραγωγή των φρούτων. Για την αποφυγή αυτού του ενδεχόμενου, είναι χρήσιμο να επιλέγονται μήλα που αποδεδειγμένα εξασφαλίζουν ανώτερη ποιότητα και είναι επώνυμα. Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα ελληνικών μήλων είναι

τα Π. Ο. Π. Μήλα Ζαγοράς Πηλίου τα οποία διακινούνται αποκλειστικά από τον Αγροτικό Συνεταιρισμό Ζαγοράς με το οβάλ αποτύπωσης εμπορικό σήμα “ZAGORIN”, που είναι εμφανές σε αυτοκόλλητο που επικολλάται σε κάθε μήλο. Τα συγκεκριμένα μήλα, παράγονται σύμφωνα με το πρότυπο AGRO 2 για την ολοκληρωμένη διαχείριση της παραγωγής, συσκευάζονται στη πιστοποιημένη με ISO 22000 μονάδα του ιστορικού Συνεταιρισμού, ο οποίος παράλληλα διαθέτει και την παγκοσμίως αναγνωρισμένη πιστοποίηση GLOBALG.A.P./G.R.A.S.P. Ο Συνεταιρισμός ακολουθεί μια σειρά από φιλικές προς το περιβάλλον, τους παραγωγούς και τους καταναλωτές καλλιεργητικές μεθόδους. Έχει μειώσει αισθητά τις εφαρμογές φυτοπροστασίας και ακολουθεί ειδικό σχεδιασμό για πλήρη εκμηδενισμό των όποιων υπολειμμάτων από δραστικές ουσίες, επενδύοντας σε αναλύσεις και ειδικό εξοπλισμό. Μάλιστα, ένα καινοτόμο πρόγραμμα που ακολουθεί στη καταπολέμηση του βασικότερου εντομολογικού εχθρού των μήλων, έχει καταχωρηθεί ως “καλή πρακτική” στο Ευρωπαϊκό Δίκτυο Αγροτικής Ανάπτυξης. Σύμφωνα με τα παραπάνω, δικαίως το μήλο θεωρείται ισχυρός σύμμαχος της υγείας και απαραίτητο τρόφιμο στην καθημερινή μας διατροφή, ενώ ειδικά τα μήλα “ZAGORIN” αποτελούν τα πλέον αναγνωρίσιμα ελληνικά μήλα. Παράλληλα τα μήλα ως φρούτα έχουν κατά μέσο όρο 80 θερμίδες και περίπου 84% νερό, συνεπώς η κατανάλωσή τους συμβάλλει σε μια ισορροπημένη διατροφή, απαραίτητη για ισχυρό ανοσοποιητικό σύστημα. ΠΗΓΗ: https://zagorin.gr/anosopoiitiko-systima-mila/