ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ
KRD – ΧΡΥΣΟΣ Ο∆ΗΓΟΣ
16
X.O., όπως Χρυσά Οχήματα; Δοκιμάζουμε τις δύο νέες εισόδους στο χώρο των αγώνων αντοχής στην Ελλάδα και μένουμε εντυπωσιασμένοι από το επίπεδο της εξέλιξης, την προσοχή στη λεπτομέρεια και την οργάνωση της ομάδας που έχει την υποστήριξη του Χρυσού Οδηγού.
17
Ξ
ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ
KRD – ΧΡΥΣΟΣ Ο∆ΗΓΟΣ 18
έραμε όλοι ότι έτρεχαν να είναι έτοιμοι μέχρι την τελευταία στιγμή, αν και το πλάνο μιλούσε για ολοκλήρωση των project πολλούς μήνες πριν. Δεν υπολόγισαν όμως την ελληνική πραγματικότητα, την προσθετική των καθυστερήσεων, την έλλειψη ακόμη και βασικών προϊόντων εξέλιξης και την… αδυναμία ακόμη και των διεθνών μεταφορικών εταιριών να παραδώσουν στην ώρα τους. Όλοι περιμέναμε τα βρεφικά προβλήματα, που δεν έλειψαν. Κανείς όμως δεν περίμενε ότι τα δύο αυτοκίνητα θα κέρδιζαν την… εκτίμηση του «big boss» τεχνικού εφόρου της ΟΜΑΕ που δήλωσε: «…μπορούν να τρέξουν άνετα σε rally, ακόμη και αύριο!». Κανείς επίσης δεν περίμενε ότι το Jimny θα ήταν ανάμεσα στα
τρία αυτοκίνητα που έπιασαν το χρόνο στην πρώτη ειδική του 24ωρου, ότι οι μηχανικοί της ομάδας θα άλλαζαν βοηθητικό μέσα σε μία ώρα, βοηθητικό που έσπασε στην άσφαλτο της οδού Αθηνάς! Πλέον τα «γκαζάκια», οι τρεις (τέσσερεις;) της ομάδας Campingaz, θα έχουν να αντιμετωπίσουν τα «καφεδάκια» της Kafeneio Racing Development. Και ο Trayanov θα πρέπει να βρει τρόπο να σταματήσει τη δίψα του Σιούτη να είναι αυτός ο οδηγός με τις περισσότερες νίκες στον 24ωρο – σήμερα είναι 2-2 και μάλλον πάμε για παράταση το 2012!
Kafeneio Racing Development H ιστορία της ομάδας έχει ηλικία ίδια με τον 24ωρο. Και πορεία παράλληλη. Το 2003, στη διάσχιση της Στερεάς, πρωτοεμφανίστηκαν τα στελέχη της. Κάποιοι με «δανεικά από τον μπαμπά» τετρακίνητα, κάποιοι με νοικιασμένα Jimny. Η συνταγή έδεσε την επόμενη χρονιά όταν ο «μικρός» της παρέας εντυπωσίασε τους πάντες στο τιμόνι ενός 2πορτου KIA Sportage, με ανοιχτή την οροφή! Δεν άργησε η στιγμή που έγιναν η αγωνιστική ομάδα του Ιχνηλάτη, τρέχοντας ακόμη και στη μακρινή Ροδόπη… Τα μέλη αυξάνονταν, μειώνονταν, άλλαζαν. Η πορεία παράλληλη με τον 24ωρο και το περιοδικό. Κάποια στιγμή έρχονται και οι επιτυχίες (Σιούτης Χ2 στον 24ωρο το 2007 και το 2008) και το γλυκό αρχίζει να δένει. Η βάση της ομάδας, το καφενείο του Γιαννακούλη στην Κάτω Κηφισιά, δίνει το όνομα στην ομάδα και φτάνει στο περιοδικό η «αίτηση» για σχεδίαση
του λογότυπου. Η υποστήριξη στον πρωταθλητή 4Χ4 Ιγνάτιο Ορφανό προσφέρει την απαραίτητη εμπειρία. Οι επαφές με την ORC την απαραίτητη τεχνογνωσία. Οι συμμετοχές, ακόμη και στο Balkan Off Road Marathon, το κίνητρο για την εξέλιξη. Σήμερα; Το G και το Jimny, αντί να μεταφέρουν τα παιδικά καθίσματα των υπαρχόντων και μελλούμενων γόνων των οικογενειών, έχουν μετατραπεί σε δύο καθαρόαιμα αγωνιστικά με βλέψεις κορυφής. Ποιοι είναι η ομάδα; Ψυχή, αν και δεν του το έχεις λόγω της γιάπι εμφάνισης, ο ‘Εκτορας Κιμωνίδης. Με παράδοση στους αγώνες, λόγω του γρήγορου μπαμπά, έχει κρεμάσει πλέον τα γάντια και ασχολείται με τα οργανωτικά, περιμένοντας να μεγαλώσει ο διάδοχος. Αρχηγοί, οδηγοί και… σχεδιαστές ο Δημήτρης Γιαννακούλης και ο Πέτρος Σιούτης, που μοιάζουν να ξέρουν ακόμη και που βρίσκεται η τελευταία βίδα στα αυτοκίνητά τους. Μηχανικοί εξέλιξης ο… γαμπρός και συνοδηγός Λευτέρης Κυλιακούδης και ο Κώστας Πλαγκεσής. Συνοδηγοί; Ο… μηχανικός και ο Κώστας Μακρής, που έφερε ουσιαστικά, με τη σοβαρότητα από το δεξί κάθισμα, τις επιτυχίες. Στους υποψήφιους; Ο Λευτέρης «Αέρας» Μανιαδάκης, που έχει αποδείξει πολλάκις ότι δεν… πιάνεται, ακόμη και με μισό αυτοκίνητο. Τα αυτοκίνητα τα ξέραμε σαν επιβατικά. Είχαμε ακούσει πολλά
για την εξέλιξή τους. Τα είδαμε και μείναμε με το στόμα ανοιχτό Σάββατο πρωί στην πλατεία Κοτζιά, λίγο πριν το «go…» του 24ωρου. Σε πρώτη… ανάγνωση είχαν όλα εκείνα τα χαρακτηριστικά που συνθέτουν ένα προσεγμένο αγωνιστικό. Σε δεύτερη; Σειρά είχε η Πεντέλη, λίγες μέρες μετά τον 24ωρο…
Suzuki Jimny 1.8! Το Jimny είναι το αυτοκίνητο που έχει κερδίσει δύο φορές τον 24ωρο! Σε απλή μορφή τότε, ένα πραγματικό όπλο σήμερα. Βασική διαφορά ο κινητήρας. Αν και σε πρώτη όψη δε δείχνει να διαφέρει από τον «μαμά», μια πιο προσεκτική ματιά φανερώνει το λεκτικό Μ18Α στην πλευρά του μπλοκ και
19
ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ
KRD – ΧΡΥΣΟΣ Ο∆ΗΓΟΣ 20
μαρτυρά τις διαφορές. Προέρχεται από Liana, για να ταιριάζουν τα όποια παρελκόμενα, έχει χωρητικότητα 1,8 λίτρα, ισχύ 130 ίππους και ροπή 19 ολόκληρα κιλά, πέρα από ικανοποιητικές τιμές για τα 1200+ κιλά του Jimny. Παρόλο που η λύση Suzuki έμοιαζε να περιορίζει τα προβλήματα προσαρμογής, αυτά δεν έλειψαν και μόνο χάρη στην απίστευτη δουλειά του Λευτέρη και του Πέτρου, ηλεκτρικά και ηλεκτρονικά ταίριαξαν και δούλεψε. Συνδυάζεται με ένα φίλτρο εισαγωγής της BMC και μία εξάτμιση από τον Popay. Από εκεί και πέρα η μεγάλη αλλαγή αφορά τα φρένα. Κιβώτιο, βοηθητικό, άξονες, μπράτσα και λοιπά έμειναν τα «μαμά». Απλά πίσω βρίσκουμε ένα LSD της αυστραλιανής Suzy Sport. Αμορτισέρ και ελατήρια προέρχονται από την προηγούμενη έκδοση και είναι της Hot Bits και της Old Man Emu. Στα φρένα τώρα, οι ρυθμοί του πληρώματος έκαναν τα normal να δείχνουν λίγα. Έτσι
αποφασίστηκε η αλλαγή με κάτι καλύτερο. Οι 15άρες ζάντες όμως του Jimny από τη μία και η αδυναμία να αλλάξουν αυτές, λόγω του περιορισμένου χώρου κάτω από τα φτερά, έκαναν τις επιλογές ιδιαίτερα περιορισμένες. Τελικά επιλέχθηκαν για εμπρός δισκόφρενα με τετραπίστονες δαγκάνες της Wildwood. Πίσω τοποθετήθηκαν δίσκοι από Grand Vitara. Από το ίδιο αυτοκίνητο προέρχονται η τρόμπα και το servo. Αρχικά υπήρχε πρόβλημα κατανομής της ισχύος της πέδησης, που λύθηκε με έναν κατανεμητή της AP Racing, που τοποθετήθηκε δίπλα στο λεβιέ ταχυτήτων. Εξωτερικά οι διαφορές είναι μικρές. Μεγαλύτερη η… απουσία της χαρακτηριστικής σκάρας του Jimny, που διαφοροποιεί αρκετά τη σιλουέτα. Βασικές; Τα πίσω
τζάμια και αυτό της πίσω πόρτας, που έχουν αντικατασταθεί με lexan πολυκαρμπονικά, για χαμηλότερο βάρος. Έχουν βαφτεί στο χρώμα του αμαξώματος για να προσφέρουν… περισσότερο χώρο για τον χορηγό. Πολύ δουλειά έχει γίνει και με τους λασπωτήρες, που έχουν σχεδιαστεί και στηριχθεί ιδανικά. Βελτίωση χρειάζονται τα φώτα, μια και οι δύο, χαμηλά τοποθετημένοι, Hella Luminator δεν είναι αρκετοί για νυχτερινό αγώνα και το ρυθμό του πληρώματος. Εσωτερικά, τίποτε δε θυμίζει Jimny! Έχουν αφαιρεθεί σχεδόν τα πάντα, από τις επενδύσεις στις πόρτες μέχρι τη μόνωση στο πάτωμα, για μείωση του βάρους. Εντύπωση κάνει το επιπέδου WRC, και σύμφωνο με το J, roll cage της Auto Ενίσχυσης- Καραταρούκ. Τα καθίσματα και οι ζώνες είναι της Sabelt. Το αριστερό κάθισμα υπέστη… προκρούστια μεταχείριση για προσαρμοστεί στο μέγεθος του οδηγού. Το τιμόνι είναι της Sparco, σχετικά μικρό σε διάμετρο. Πίσω από τα μπροστινά καθίσματα βρίσκεται ένα ντεπόζιτο ασφαλείας της ATL, με τρόμπα που μεταγγίζει στο μαμά. Κάτω από το κάθισμα του συνοδηγού βρίσκεται μία αγωνιστική μπαταρία της Red Valey. Μπροστά στο συνοδηγό υπάρχει ένα Garmin 276C και ένα Terratrip, που συνοδεύονται από panels για τον οδηγό. Το χειριστήριο της κόρνας και της τρόμπας του ATL βρίσκεται στη μεριά του συνοδηγού επίσης. Τα παράθυρα είναι συρόμενα πλέον, ενώ καλή δουλειά έχει γίνει και με τις
21
ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ
KRD – ΧΡΥΣΟΣ Ο∆ΗΓΟΣ μεταλλικές επενδύσεις στις πόρτες. Πίσω υπάρχει η ρεζέρβα (μονή;), μία λυτή εργαλειοθήκη, ένα ηλεκτρικό μπουλουνόκλειδο (πάντα συνδεδεμένο), δύο ιμάντες και ένας γρύλος – κροκοδειλάκι, έξυπνα στηριγμένος σε μία βάση πλατφόρμα, που αυξάνει δραστικά την επιφάνεια επαφής του με το έδαφος!
Mercedes G-Wagen 320 Εδώ τα πράγματα είναι λίγο πιο περίπλοκα! Το συγκεκριμένο G είναι ελληνικής κατασκευής. Ξεκίνησε την ζωή του με… θητεία στον ελληνικό στρατό. Οπότε είναι σειράς 61! Έφτασε στα χέρια του Δημήτρη Γιαννακούλη, με το γνωστό τρόπο, μέσω του Οργανισμού Διαχείρισης Στρατιωτικού Υλικού. Και εγέννετο σειράς 63, μετά από πολύ δουλειά και πράγματα που ήρθαν από το εξωτερικό. Πολύ καλό για καθημερινή χρήση, είχε σημαντικά μειονεκτήματα όσον αφορά την αγωνιστική. Πρώτα από όλα ήταν βαρύ. Σε δεύτερο πλάνο η όλη μετατροπή είχε επιπτώσεις πάνω στις βάσεις στήριξης της ανάρτησης, που αποδείχτηκαν «λίγες» στο Balkan του 2010, παρόλη τη νίκη και την καλή εμφάνιση. Εκεί ήρθε και η ιδέα για μετατροπή του σε ORC. Η ORC είναι μία εταιρεία
22
που ασχολείται με βελτιώσεις G-Wagen στην Γερμανία. H σχέση του Δημήτρη μαζί τους ξεκίνησε από την εποχή που ετοίμαζε το 500άρι που έχουμε δοκιμάσει σε άλλο τεύχος του περιοδικού. Η επαφή με τα αυτοκίνητα της ομάδας στο Balkan, ήταν η… χαριστική βολή στο… επιβατικό 320. Εδώ η μεγαλύτερη αλλαγή αφορά την καρότσα. Τα περισσότερα μέρη – καπό, μπροστινά φτερά, πόρτες, πίσω πόρτα – είναι πλέον από carbon, μειώνοντας σημαντικά το βάρος. Η δουλειά στο εμπρός μέρος, όλη της
ORC, είναι εκπληκτική, αφού δεν έχει μείνει σχεδόν τίποτε από το normal G. Ρύγχος και φτερά έχουν αντικατασταθεί με άλλα, που κάνουν φανερή την προσπάθεια για μείωση του βάρους. Όλο το μπροστινό μέρος είναι ένα κομμάτι, που ανοίγει μαζί, κάνοντας την πρόσβαση στα μηχανικά μέρη πανεύκολη. Τα παράθυρα είναι από συνθετικό υλικό, ακριβώς για τον ίδιο λόγο. Πανέμορφοι και εδώ οι λασπωτήρες καθώς και οι προστατευτικές ποδιές της ORC. Της ίδιας και οι προσεγμένοι προφυλακτήρες εμπρός και πίσω. Εσωτερικά βρήκαμε δύο καθίσματα της Sabelt στηριγμένα σε ειδικές βάσεις της ORC, ένα πολύ πλούσιο πίνακα οργάνων
εμπρός από το συνοδηγό, που έχει στη διάθεσή του και όλη την ασφαλειοθήκη, ένα χρονόμετρο, ένα Terratrip και ένα Garmin 276C. Το cage είναι και εδώ της Auto ΕνίσχυσηςΚαραταρούκ, αρκετά πιο απλό από του Jimny, αλλά εξίσου μέσα στις προδιαγραφές. Η μπαταρία είναι τοποθετημένη ανάμεσα στα δύο καθίσματα και η ρεζέρβα χαμηλά στο χώρο αποσκευών. Στα μηχανικά μέρη δεν έχουν γίνει σημαντικές αλλαγές. Ακόμη και το κιβώτιο είναι το αυτόματο πεντάρι του 320! Ένα φίλτρο της BMC φροντίζει απλά για την καλύτερη αναπνοή του κινητήρα. Τα σωληνάκια των φρένων έχουν αλλαχθεί με άλλα υψηλής πίεσης και έχει αποσυνδεθεί το ABS, με περίεργες δυστυχώς συνέπειες. Η ανάρτηση αποτελείτε από ελατήρια της ORC και αμορτισέρ Bilstein, τα οποία σύντομα – μεταφορέων επιτρεπόντων – θα αντικατασταθούν με ρυθμιζόμενα χρυσά.
Επί τω έργω… Δύο τελείως διαφορετικά αυτοκίνητα, δύο διαφορετικές προσεγγίσεις, ο ίδιος στόχος: η επικράτηση στους αγώνες αντοχής. Από τη μία το μικροκαμωμένο, ντελικάτο αλλά πλέον δυνατό Jimny και από την άλλη το «tanκ» G-Wagen, με το θηριώδες σασί, τον ροπάτο κινητήρα και το αυτόματο κιβώτιο. Πώς τα καταφέρνουν άραγε; Το Jimny εντυπωσιάζει πλέον με τη δύναμή του! Οι 130 ίπποι είναι υπεραρκετοί για το συμμαζεμένο Suzuki και με αναλογία κιλών ανα ίππο κάτω από το 10, σε κερδίζει στο κομμάτι αυτό. Είναι χαρακτηριστικό ότι ο Πέτρος, οπαδός της κίνησης με «κοντά», δεν τα χρησιμοποίησε καθόλου στον 24ωρο, πριν τον εγκαταλείψουν τα φρένα από ένα σπασμένο σωληνάκι. Το 1800άρι Jimny είναι υπάκουο, ευέλικτο, υπερστροφικό σε γενικά πλαίσια, αν και όχι τόσο που να προβληματίζει. Αν αρχίσει να «μουριάζει», λόγω κούρασης στην ανάρτηση, ο κατανεμητής μπορεί να διορθώσει τις όποιες τάσεις, αλλάζοντας την κατανομή της δύναμης των φρένων. Η ανάρτηση όμως, που στο normal 1300άρι έμοιαζε
23
ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ
KRD – ΧΡΥΣΟΣ Ο∆ΗΓΟΣ
υπεραρκετή, εδώ έχει αρχίσει να δείχνει τις αδυναμίες της. Λίγο το παραπάνω βάρος του κινητήρα μπροστά, λίγο η περισσότερη ισχύς, λίγο τα δυνατότερα φρένα, μοιάζει να μην ακολουθεί την όλη φιλοσοφία, παρόλο που το βάρος, σε σύνολο και παρ’ όλες τις ενισχύσεις και τα συστήματα ασφαλείας, έχει μείνει στα ίδια επίπεδα. Εμείς θα λέγαμε ότι συνυπεύθυνο για όλα αυτά είναι και το μικρό, πλέον, για τη δύναμη μεταξόνιο, αν και ο ιδιοκτήτης διαφωνεί και οι επιδόσεις, μέχρι στιγμής, τον επιβεβαιώνουν. Απλά θα πούμε ότι οι εποχές όπου τα μικρά, ελαφριά αυτοκίνητα (Mini Cooper S, Renault Alpine A110 κλπ.) κυριαρχούσαν στους αγώνες, μάλλον έχουν περάσει. Το Mercedes από την άλλη είναι ακριβώς το αντίθετο.
«Αυτόματο» με τα όλα του. Δεν υπακούει, δεν είναι ευέλικτο, δε θυμίζει αυτοκίνητο rally. Είναι όμως ένα οδοστρωτήρας που καταπίνει τα πάντα και ποντάρει σε αυτό για να σημειώσει χρόνους. Είναι χαρακτηριστικό ότι στη διάρκεια της φωτογράφισης κινούταν στους ίδιους ρυθμούς με το Jimny, επιδεικνύοντας μία χαρακτηριστική άνεση στην απαιτητική διαδρομή, παρόλο που η ανάρτηση δεν είναι ολοκληρωμένη ακόμη. Είναι όμως πιο… raid από το Jimny. Θα κερδίσει, κατά κράτος, στο κακό κομμάτι και θα επιβληθεί στα πατημένα, χάρη στην ιδιότητα «όλα τα καταπίνω», υστερώντας μόνο στο απανωτό στροφιλίκι, όπου τόσο σχεδιαστικά, όσο και σαν αγωνιστικό concept, δε μπορεί να αντισταθεί στο Jimny, παρόλο που η
ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ
KRD – ΧΡΥΣΟΣ Ο∆ΗΓΟΣ 26
αναλογία κιλών ανα ίππο των δύο είναι σχετική. Η όλη αίσθηση είναι ότι «μπορεί», αν και εδώ ένα μακρύτερο μεταξόνιο μάλλον θα ήταν προτιμότερο – άποψη σε συμφωνία με αυτή του ιδιοκτήτη αυτή τη φορά. Στα υπέρ του και τα «θηριώδη» μηχανικά μέρη, που μπορούν να αντέξουν την πίεση από τον 6κύλινδρο σε σειρά, αντίθετα με αυτά του Jimny, που θέλουν προσοχή για να αντέξουν τους 50 περίσσιους ίππους και τα 10 παραπάνω κιλά ροπής. Έτσι και αλλιώς όμως δεν είναι μόνο τα αυτοκίνητα. Από πίσω υπάρχουν δύο ικανά πληρώματα, που έχουν αποδείξει την αξία τους με υποδεέστερα όπλα. Και μία ομάδα που στον 24ωρο απέδειξε – αλλαγή βοηθητικού μέσα στον αγώνα – ότι έχει τα φόντα. Και με έναν χορηγό, το Χρυσό Οδηγό, που έρχεται να τιμήσει με την υποστήριξή του μία προσπάθεια που δείχνει, αν μη τι άλλο, σοβαρή. Ας ελπίσουμε ότι η συμμετοχή τους στους αγώνες αντοχής θα ανεβάσει – κι άλλο – το επίπεδο συναγωνισμού και να θέσει – επιτέλους – ένα όριο στην κυριαρχία Trayanov!