ΠΟ∆ΟΣΦΑΙΡΟ
O Koκκίνης είχε 5 ξεζανταρισμένα λάστιχα, τη στιγμή που είχε «ξεχάσει» το γρύλο. Ο Ιωσήφ έναν ολοκαίνουριο κεντρικό που έγινε σαν κοκορέτσι. Ο Ραυτόπουλος έχασε το υδραυλικό του τιμόνι. Ποιος τους ξεκίνησε; Μα ποιος άλλος από τον Αποστολίδη; Δε σας είπα στο προηγούμενο τεύχος όταν σας ξεκινάει να πηγαίνετε για καφέ και να μη συνεχίζετε τον αγώνα; Δε σας το είπα;
Και καλά οι αγωνιζόμενοι δεν το κατάλαβαν. Οι οργανωτές; Όπου εμφανίζεται σα μέλος της οργάνωσης γίνεται ο χαμός! Ήταν στο Ναύπλιο, μπάχαλο. Πήγε στον Έβρο; Ακόμη χειρότερα! «Εριφοσκελής» ένα πράγμα!!! Το αποκορύφωμα όλων; Στην υπερειδική με την οποία έκλεινε το Έβρος Trophy ο «έμπειρος οργανωτής» έδινε 3λεπτο από τον τερματισμό της μίας ομάδας μέχρι τη εκκίνηση της επόμενης! Και η απονομή πήγε από τις 14:30 στις 17:30! Να τον καλέσετε και του χρόνου. Αλλά να σχεδιάσετε έναν αγώνα μίας μέρας. Αυτός θα σας τον κάνει τριήμερο!!!
Τελευταία δυσκολεύομαι να καταλάβω ποιος κάνει τι στην οργάνωση. Ποιος είναι αλυτάρχης, ποιος αγωνοδίκης, ποιος παρατηρητής. Και βέβαια κανείς δεν ανακοινώνει τους ειδικούς κανονισμούς; Γιατί άραγε; 114
Θύρα 0
«Έγραψε» ο Έβρος, περισσότερο από όσο θα θέλαµε. «Έγραψε» και η Eurovision, λίγο λιγότερο από όσο περιµέναµε. «‘Εγραψε» και ο ∆ΝΤ Στροτς Καν. Ρε λες να πάµε για σατιρική εφηµερίδα;
Απίστευτος επιχειρηματίας του χώρου άπλωσε πανό στην υπερειδική, σε έναν αγώνα που υποστήριζε ο βασικός του αντίπαλος. Ευτυχώς το πήρε είδηση έγκαιρα η οργάνωση και δεν είχαμε περεταίρω.
Το 2006, σε μία αντίστοιχη κατάσταση είχαμε διώξει τους Βούλγαρους, τους Ρουμάνους και τους Βέλγους – που κυριαρχούν τελευταία στα trophy. Λες φέτος να καταφέρουμε να μην ξαναέρθουν και οι Τούρκοι; Οι περισσότεροι δεν κάθισαν καν στην απονομή. Τους είδαν, την ίδια ώρα, να πίνουν ούζα στην παραλία στην Αλεξανδρούπολη! Απίστευτη η κατάσταση το Σάββατο το πρωί στο Μικρό Δέρειο στην κατασκήνωση του Έβρος Trophy. Ένας αριθμός ομάδων είχαν περάσει τα δύσκολα πρώτα 7,5 χιλιόμετρα της Παρασκευής και έπρεπε να κάνουν τα υπόλοιπα της πρώτης μέρας. Μία άλλη παρέα από 6 ομάδες ήταν μέσα στα 7,5 χιλιόμετρα. Κάποια άλλη είχε παρακάμψει τα χιλιόμετρα αυτά. Και κάποιοι δεν είχαν ξεκινήσει καν. Απλά μαθηματικά! Αν η πρώτη ομάδα κάνει 1,5 ώρα σε ένα εμπόδιο και έχεις 20 ομάδες, χρειάζεσαι 30 ώρες – τουλάχιστον – για να περάσουν όλοι το εμπόδιο. Αν δεν τις έχεις διαθέσιμες, ΠΑΡΑΚΑΜΠΤΕΙΣ το εμπόδιο. Το καταλάβατε ή να κάνω και…
Ανεπανάληπτος τετρακίνητος εμφανίστηκε σε forum με δύο παρόμοια ονόματα, που υποστήριζαν εκ διαμέτρου αντίθετες απόψεις. Και έστειλε και e-mails που επεσήμαναν τις διαφορές ανάμεσα στα δύο «πρόσωπα». Αλλά, το αστέρι, τα έστειλε από την ίδια διεύθυνση, κατά λάθος, φανερώνοντας μόνος του το χαζό παιχνίδι που έπαιζε!
Μία Αφρικανή καμαριέρα στη Νέα Υόρκη είχε μεγαλύτερα… απίδια από έναν ολόκληρο λαό! Προσπάθησε να τη βιάσει ο Στροτς Καν και τον κατήγγειλε. Εμάς, 10 εκατομμύρια νοματαίους, μας βιάζει για περισσότερο από ένα χρόνο και δε βγάζουμε άχνα… Μήπως είμαστε άξιοι της μοίρας μας;
ΠΟ∆ΟΣΦΑΙΡΟ
«Οι αγώνες γίνονται για τους αγωνιζόμενους…» ανέφερε το μέλος της ΕΘΕΠΑ Γιώργος Μαυρουδής στο σεμινάριο αγωνοδικών στις 2 Μάη. Ακούτε εσείς εκεί έξω; ΟΙ ΑΓΩΝΕΣ ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΓΙΑ ΤΟΥ ΑΓΩΝΙΖΟΜΕΝΟΥΣ.
«Ας ξεκινήσουμε λοιπόν με το τι είναι αγώνες, αγώνες μηχανοκίνητου σπορ, ερασιτεχνικοί αγώνες μηχανοκίνητου σπορ. Ή μάλλον τι σκοπό έχουν! Οι σκοποί τους είναι ουσιαστικά δύο: η ευχαρίστηση των συμμετεχόντων και το θέαμα, προς τέρψη των θεατών», έγραφε το περιοδικό μας στο τεύχος του Μάη που είχε κυκλοφορήσει μόλις λίγες μέρες πριν.
Και συνέχιζε παρακάτω το περιοδικό: « Σε καμία περίπτωση ένας αγώνας δε μπορεί να είναι ο φορέας εξουσιαστικής ικανοποίησης των οργανωτών. Κάτι τέτοιο εξασφαλίζει την αποτυχία του!». Να δω πότε θα μάθουμε τα απλά αυτά μαθήματα. Για να τα μάθουμε όμως πρέπει να συμμετέχουμε στα σεμινάρια. Και οι «υπεύθυνοι» απουσίαζαν χαρακτηριστικά από το τελευταίο!
Ενοχλήθηκαν οι Γερμανοί με την επιτυχία της Ελλάδας στο διαγωνισμό της Eurovision! Τους πόνεσε το γεγονός ότι η «φτωχή» Ελλαδίτσα τερμάτισε εμπρός από πολλούς και δυνατούς. Το Ρούπελ τους θυμίζει τίποτε; Και τότε τα στοιχήματα ήταν υπέρ τους! Αλλά αναγκάστηκαν να παρουσιάσουν όπλα εμπρός σε μια χούφτα πενιχρά εξοπλισμένους Έλληνες φαντάρους! Ε, Φρίτσιδες, αν δεν θυμάσαι την ιστορία σου, είναι καταδικασμένος να την ξαναζήσεις. Μην παίζετε λοιπόν βρώμικα παιχνίδια με την Ελλάδα. Αν και όταν ξυπνήσουν οι Έλληνες, δε σας ξεπλένει ούτε ο Δούναβης… Η καθυστέρηση στα ελληνικά βουνά σας στοίχισε το Ανατολικό Μέτωπο τότε… Πού πήγαν αλήθεια τα λεφτά που λείπουν από τον ελληνικό κορβανά; Αν κάποια εκατομμύρια δόθηκαν από γερμανικές εταιρείες σαν μίζα για να επιλεγούν γερμανικά προϊόντα σε κρατικές προμήθειες, πόσο ήταν το όφελος των εταιριών αυτών; Μήπως μιλάμε για δις ευρώ; Μήπως αυτά ήταν σε βάρος της ελληνικής οικονομίας; Μήπως θα κάλυπταν μέρος του χρέους μας; Λέω μήπως;
Σε εστιατόριο στα βόρεια προάστια βρέθηκε γνωστός καντέμης τετρακίνητος με την Εβραϊκή παρέα του. Λίγο πιο εκεί καθόταν στέλεχος του περιοδικού μας. Και ο αθεόφοβος «φίλος» μας δε δίστασε να κάνει… σκηνή στον καταστηματάρχη για το γεγονός! Και σα δεν έφτανε αυτό, έγινε και ρεζίλι διεθνώς, ενημερώνοντας τους φίλους του για το «πρόβλημα» που είχε. Οφείλουμε να του ζητήσουμε συγνώμη που δεν εγκαταλείπουμε τη χώρα για να μην πέφτει 112 πάνω μας!!!
Το εκπληκτικότερο όλων το είπε η Λιάνα Κανέλλη: «… πιο είναι το όφελος του Βρετανικού Μουσείου από τα Μάρμαρα του Παρθενώνα; Πόσους περισσότερους επισκέπτες έχει το χρόνο, χάρη σε αυτά; Ποιο ποσοστό από αυτά τα κέρδη ανήκει στην Ελλάδα, σαν προμηθευτή των «προϊόντων»; Μπορείτε να υπολογίσετε τι μας χρωστούν για 200 και βάλε χρόνια;». Έλα μου ντε!
ΟΚ! Παγκόσμια κληρονομιά τα μάρμαρα. Το εκεί μουσείο ήταν καλύτερο από τα δικά μας – μέχρι πρόσφατα. Αλλά έχουν και κάποια δικαιώματα αυτοί που τα κατασκεύασαν και τα διατήρησαν για τόσα χρόνια; Να μιλήσουμε με αριθμούς; Περισσότερα από 6 εκατομμύρια άτομα επισκέπτονται το Βρετανικό Μουσείο κάθε χρόνο. Και «προκαλούν» έσοδα που αγγίζουν τα 200 εκατομμύρια λίρες Αγγλίας, δηλαδή 300 εκατομμύρια ευρώ το χρόνο. Τα έσοδα προέρχονται από τις ξεναγήσεις, την πώληση ενθυμίων, τις δωρεές κλπ. Πόσα από αυτά οφείλονται στα 100.000 ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΕΚΘΕΜΑΤΑ που «φιλοξενεί» το μουσείο; Έστω και ένα 10% να πεις, τα 65 χρόνια, μόνο, μετά τον Β’ΠΠ, μιλάμε για περίπου 2 δις ευρώ, χωρίς να υπολογίσει κανείς τους τόκους και το όποιο «ενοίκιο» των θησαυρών! Είπατε τίποτε; Θυμηθήκαμε τη φωτογράφιση του Infinity στην πλατεία Κοτζιά πριν από δύο χρόνια και τη συγκρίναμε νοερά με την σημερινή κατάσταση του κέντρου της Αθήνας. Και πραγματικά μας πήραν τα δάκρυα. Κρίμα, πολύ κρίμα, που το αφήσαμε και κατάντησε έτσι. Το αφήσαμε, γιατί φταίμε ΟΛΟΙ για ότι έγινε.