ΜΕΤΑΤΡΟΠΗ
JEEP WRANGLER YJ 2.5
24
…Face Lift! Κολλαγόνο, πλαστική, laser… Πείτε το όπως θέλετε, αλλά αυτή τη φορά αφήσαµε στην άκρη διαδροµές, ιπποδυνάµεις, βοηθητικά και κιβώτια, για να απολαύσουµε ένα πανέµορφο YJ που φτιάχτηκε µε πολύ µεράκι από τον πατέρα για τον γιό!
25
H
ΜΕΤΑΤΡΟΠΗ
JEEP WRANGLER YJ 2.5 26
«
ανακατασκευή ενός αυτοκινήτου, που για πολλούς είναι ένα όνειρο, για μένα έγινε πραγματικότητα και μοναδική εμπειρία, χάρη στον πατέρα μου!» Έτσι ξεκινούσε το κείμενο με τις αλλαγές που έγιναν στο αυτοκίνητο που είχαμε μπροστά μας. Και πώς να μην αναφερθείς σε κάτι τέτοιο, όταν η όλη ανακατασκευή κράτησε 3,5 ολόκληρα χρόνια και κόστισε εκατοντάδες, αν όχι χιλιάδες, ώρες δουλειάς. Σκληρής, απαιτητικής, ψιλοδουλειάς, για να βγει ένα τόσο προσεγμένο αποτέλεσμα. Βάση για το αυτοκίνητο που μας συνέστησε ο Γιάννης Ραβάνης και ολοκλήρωσαν οι «Βασιλικοί»; Ένα απλό, διομισάρι, Wrangler YJ, της δεκαετίας του ’90. Το μοντέλο ήταν η συνέχεια του κλασικού Jeep και ενώ έχασε τα χαρακτηριστικά στρογγυλά φώτα, διατήρησε τους άκαμπτους άξονες, τις σούστες, το αρκετά ευθύγραμμο σασί, τις κοντές σχέσεις και την τετρακίνηση κατ’ επιλογή. Ήταν ουσιαστικά ένα «λάθος» των Αμερικανών, που αγνόησαν ότι οι χρήστες πλέον αυτοκινήτων του είδους ήθελαν, μεταξύ άλλων, άνεση και ανεκτή οδική συμπεριφορά. Επανήλθαν με το TJ και ολοκλήρωσαν με το
JK, που άξια θεωρείται ένα από τα καλύτερα, αν όχι το καλύτερο, καθαρόαιμο με άκαμπτους άξονες.
Επί τω έργω, κυριολεκτικά Αν δεν ακολουθήσεις, έστω και με τη βοήθεια των φωτογραφιών, την δουλειά που έχει γίνει στο YJ, δε μπορείς να καταλάβεις τι σημαίνει ανακατασκευή, restora/on στα… ελληνικά. Δε μιλάμε για τρίψιμο, βάψιμο, ανανέωση και μόνο. Μιλάμε για αποσύνθεση, επισκευή-ανανέωση και ανασύνθεση του αυτοκινήτου στο μηδέν και από το μηδέν. Σα να φτιάχτηκε εξ’ αρχής. Και αυτό είναι που κόστισε τόσο σε χρόνο, αλλά και αυτό που έδωσε το εκπληκτικό, πράγματι, αισθητικό αποτέλεσμα με προσοχή στη λεπτομέρεια. Σασί, αμάξωμα και μηχανικά μέρη αρχικά αποχωρίστηκαν και άρχισε η ανακατασκευή τους. Το σασί τρίφτηκε, περάστηκε με αστάρι και βάφτηκε. Το αμάξωμα λύθηκε στα κομμάτια του – κεντρικό και φτερά – και επιδιορθώθηκε στα λίγα σημεία που είχε πρόβλημα. Σε δεύτερη φάση βάφτηκε στα «εσωτερικά του σημεία, αυτά που δε θα μπορούσαν να βαφτούν μετά. Τα μηχανικά μέρη λύθηκαν και αυτά, επισκευάστηκε ότι χρειάστηκε, δέθηκαν και βάφτηκαν με μία ευλαβική προσοχή στη λεπτομέρεια. Εξίσου… εξουθενωτικό ήταν και το δέσιμο. Ιδίως στο κομμάτι του βαψίματος, όπου εσωτερικό και εξωτερικό διαχωρίστηκαν και βάφτηκαν ξεχωριστά. Εξετάζοντας το τι χρησιμοποιήθηκε, τι θα μπορούσε να χαρακτηρίσει το Wrangler σα μετατροπή, δεν πας πολύ
27
ΜΕΤΑΤΡΟΠΗ
JEEP WRANGLER YJ 2.5 μακριά, αφού δεν ήταν αυτός ο στόχος. Η ανάρτηση είναι τεσσάρων ιντσών της Pro Comp, συνδυασμένη με αμορτισέρ Old Man Emu. Της ίδιας είναι και το αμορτισέρ τιμονιού, απαραίτητο σε αυτοκίνητο με άξονα εμπρός, πόσο μάλλον με σούστες. Το σήκωμα έδωσε τη δυνατότητα να χωρέσουν τα Cooper STT Discoverer 305/70 R16, πάνω σε ζάντες Moto Metal 951 σε πλάτος 9 ιντσών. Αλλάχθηκαν δίσκος-πλατώ, τακάκια και μαρκούτσια στα φρένα, καθώς και η εξάτμιση. Η μοκέτα και η ταπετσαρίες αλλάχθηκαν με καινούριες, χειροποίητες. Από τα έξτρα της εμφάνισης τα περισσότερα είναι χειροποίητα, φτιαγμένα από τους κατασκευαστές: προφυλακτήρας εμπρός, προφυλακτήρας πίσω, σκαλοπάτια, κοτσαδόρος, βάση για ρεζέρβα και όλα τα ανοξείδωτα που έχουν κατασκευαστεί με τη νεροκοπή. Από την Αμερική έχουν έρθει τα υπόλοιπα, όπως οι καθρέπτες, τα χερούλια, οι μεντεσέδες, το soundbar κ.α.
Η… εντύπωση Το χρώμα είναι το κυρίαρχο του αυτοκινήτου. Ένα εκπληκτικό πορτοκαλί που παραπέμπει σε Robby Gordon και χτυπάει πρώτο στο μάτι, σε απόλυτο συνδυασμό με τα nickel
28
που στολίζουν το αυτοκίνητο. Δεν είναι διακριτικό, είναι «αμερικανιά», αλλά ποιος θα ανακατασκεύαζε ένα YJ και θα ήθελε να περνά απαρατήρητος; Οι ζάντες, τα μεγάλα ελαστικά, η μάσκα, οι προφυλακτήρες, τα τέλεια τοποθετημένα και βαμμένα φτερά, το «ανοιχτό» αμάξωμα, τονίζουν τον χαρακτήρα. Μόνη παραφωνία; Η βάση του κοτσαδόρου, που σίγουρα θέλει επανασχεδίαση, τόσο αισθητικά, όσο και από πλευράς ασφαλείας. Από εκεί και πέρα; Ο συνδυασμός σούστας με τα 33άρια φαρδιά ελαστικά δεν είναι ο καλύτερος για εκτός δρόμου χρήση, παρόλη την ανάρτηση και τα φτεράκια. Τα λάστιχα βρίσκουν εύκολα, η προς τα κάτω διαδρομή είναι μικρή και το όλο πακέτο αποδεικνύει το γιατί οι Αμερικάνοι έκαναν λάθος επιμένοντας στη λύση τότε. Σήμερα τα ελατήρια μπορούν να δώσουν διαδρομές της τάξης των 50 και βάλε εκατοστών σε αντίστοιχες λύσεις, που είναι υπεραρκετά για αυτοκίνητα καθημερινής χρήσης. Αν σε όλα αυτά προσθέσει κάποιος τον «λίγο» για το αυτοκίνητο κινητήρα των 2,5 λίτρων, σίγουρα δε μπορείς να μιλάς για ένα rock crawler. Αλλά στις μέρες μας, πόσοι μπορούν να ανέβουν πιο πάνω; Σίγουρα θέλει λίγη δουλειά ακόμη. Το είχαμε στα χέρια μας λίγο μετά την ολοκλήρωσή του και έπασχε από «ασθένειες» νεότητας, όπως αναμέναμε άλλωστε. Το αποτέλεσμα όμως είναι πανέμορφο και πολύ προσεγμένο αισθητικά, οπότε ο στόχος έχει επιτευχθεί. Στόχος που δεν ήταν άλλος από την ανακατασκευή ενός κλασικού τετρακίνητου και την εξέλιξη του σε ένα όχημα που δεν περνά απαρατήρητο.