ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 20 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 2010 ΕΔΡΑ ΚΟΖΑΝΗ, ΤΣΟΝΤΖΑ 2 Tηλ. 24610 38611 \ 29872 Fax 24610 34611 e-mail: tharos@otenet.gr
www.tharos.gr
ΚΑΘΗΜΕΡΙΝH ΕΦΗΜΕΡIΔΑ ΤΗΣ ΔΥΤΙΚΗΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ Åôïò 49ï
ÔéìÞ öýëëïõ 0,75 ÅÕÑÙ
Áñéèìüò öýëëïõ 13541
Ποιός τελικά μας κυβερνάει;
Άνοδος τιμών στο ψωμί και στα αρτοσκευάσματα
ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΗ ΚΟΡΟΜΗΛΗ
Σ
τις 3 Μαρτίου του 1947 η Ελλάδα με αίτηση της ζητάει από την Αμερική να παρέμβει και να τη στηρίξει. Είχε προηγηθεί η συνθήκη της Γιάλτας και η Ελλάδα, σύμφωνα με τη συνθήκη, τέθηκε υπό την επιρροή του δυτικού καπιταλιστικού κόσμου, επικεφαλής του οποίου ήταν οι ΗΠΑ. Είχε προηγηθεί επίσης και η δήλωση (1947) της Αγγλίας, ότι αδυνατούσε πλέον να στηρίξει άλλο την Ελλάδα. Σακατεμένη η χώρα μας από τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, αλλά και τις αδελφοκτόνες συγκρούσεις του εμφυλίου δεν μπορούσε να τα βγάλει πέρα μόνη της. Χωρίς έξωθεν βοήθεια ορατό ήταν το ενδεχόμενο να περιέλθει στη σοβιετική ζώνη επιρροής. Μετά την ελληνική αίτηση αποφασίσθηκε το γνωστό σχέδιο Μάρσαλ. Το σχέδιο δηλαδή οικονομική βοήθειας προς την Ελλάδα, την Τουρκία και το Ιράν. Σκοπός της βοήθειάς η στήριξη των χωρών αυτών ώστε να μην τις προσεταιρισθεί η Σοβιετική Ένωση. Για την Ελλάδα η οικονομική βοήθεια ορίσθηκε στα 300 εκατομμύρια δολάρια, ποσό που δόθηκε σε τρεις ετήσιες δόσεις. Μεγάλο μέρος του ποσού αυτού κατέληξε στις τσέπες των περίφημων 200 οικογενειών της Ελλάδας. Πίσω από την νομική βοήθεια των ΗΠΑ, «εν κρυφώ και παραβύστω», οι ελληνικές κυβερνήσεις θα παραδώσουν μεγάλο μέρος της εξουσίας στους Αμερικάνους. Έτσι το τρίπολο της εξουσίας – Στέμμα, Στρατός, Κυβέρνηση – έγινε τετράπολο. Προστέθηκαν οι ΗΠΑ. Και μάλιστα με τον τέταρτο πόλο να ελέγχει ασφυκτικά τους άλλους τρεις. Και το λαό μας φυσικά.
«Αναγκαζόμαστε να προβούμε σε αυξήσεις» λέει ο πρόεδρος των αρτοποιών Κοζάνης ΣΕΛ.3
ΠΑΝΑΚΡΙΒΟ
Άμεση αναστολή των δραστηριοτήτων στα λιγνιτωρυχεία ζήτησε εκ νέου ο Νομάρχης Κοζάνης
το καλάθι της νοικοκυράς
ΣΕΛ.4
ΣΕΛ.5
Επιτροπή Δαπανών και Εκλογικών Παραβάσεων Στη Δυτική Μακεδονία
Ο ι Έλ λην ε ς κ α τ α να λ ωτ έ ς χ ρ υ σο π λ η ρ ώνο υ ν τ α π ρ ο ϊ ό ν τ α
ΣΕΛ.3
ΣΕΛ.5
«Ο Αντιδήμαρχος προσβάλει τους κτηματομεσίτες και μένει στα ευχολόγια...!» Απάντηση του Προέδρου Κτηματομεσιτών Κοζάνης στο Γ. Παπαγεωργίου ΣΕΛ.4
Αντιδρούν οι περιπτερούχοι της Κοζάνης στην απόφαση του Νομάρχη για νέες άδειες περιπτέρων ΣΕΛ.3
Το Ψωμί, Ψωμάκι Του Κων/νου Τζέκη
Οι Πολίτες του Φρουρίου παίρνουν την τύχη του χωριού τους στα χέρια τους! ΣΕΛ.3
ΣΕΛ.5
ΧΡΟΝΟΓΡΑΦΗΜΑ
Ό
Μια φωτιά στη Ρωσία, που κατέβασε τους Μοσχοβίτες θέλοντας και μη στη Χαλκιδική και την Πιερία για αναγκαστικές διακοπές και μια είδηση ότι η Ρωσία θα ξεμείνει από σιτάρι, στάθηκε αφορμή να στηθεί στη χώρα μας ένας τρελός χορός απειλών και εκβιαστικών διλλημάτων, για τον εξακοντισμό της τιμής του ψωμιού μέχρι και τριάντα τα εκατό πάνω από τις σημερινές.
Πρόσεχε, θείε Αφεντούλη …
λα τα είχε ο θείος Αφεντούλης, η γάτα του έλειπε. Την κουβάλησε προψές το απόγευμα, στην αγκαλιά του, ο εγγονός Αφεντούλης τζούνιορ. Στην αρχή ο θείος δεν κατάλαβε ότι πρόκειται περί γαλής και την πέρασε για χνουδωτή μπάλα. Μόλις όμως ο μικρός πήγε να συστήσει την «Κανέλα» στον παππού, αυτή «πέταξε» και σκαρφάλωσε σε ένα κλαδί της μουσμουλιάς που έχει ο θείος στην αυλή. Ο Αφεντούλης έχει ένα συνήθειο, κατάλοιπο του γλωσσικού ζητήματος που αντιμετώπισε η χώρα μας κατά το παρελθόν. Όταν εκνευριστεί ή φοβηθεί, ομιλεί την καθαρεύουσαν. Τη διαπίστωση αυτή έκανε για πρώτη φορά η σύζυγος κυρία Πολυτίμη, προ αμνημονεύτων ετών, όταν του ζήτησε να της μάθει να οδηγεί αυτοκίνητο. Πήγαν λοιπόν σε μια αλάνα στην οποία το μοναδικό εμπόδιο ήταν ένα καραγάτσι. Ο θείος κάθισε στη θέση του συνοδηγού, πήρε το απαραίτητο ύφος δασκάλου και μετά τη θεωρία ακολούθησε η πράξη. Η Πολυτίμη έβαλε μπροστά το αυτοκίνητο αλλά στη συνέχεια μπερδεύτηκε και γκάζωνε συνεχώς, παρά τις οδηγίες του δασκάλου να πατήσει φρένο. Το αυτοκίνητο πήγαινε κατ΄ ευθείαν στο δέντρο και η ψυχή του Αφεντούλη έκανε το δρομολόγιο Κούλουρη –Πέραμα, μετ΄ επιστροφής, μέχρι που στο παρά ένα η οδηγός λόξεψε το τιμόνι και πέρασαν ξώφαλτσα, από το καραγάτσι. Στο τέλος βρήκε, επί τέλους, το φρένο και το πάτησε. Το αυτοκίνητο σταμάτησε λίγα μέτρα πιο κάτω. Ένα κοπάδι τρομαγμένα γκαραβέλια,
που σηκώθηκαν από το δέντρο και ίσως να πετάνε ακόμα από το φόβο τους, ήταν οι μοναδικοί αυτόπτες μάρτυρες του συμβάντος. Πιθανώς να άκουσαν το θείο που έλεγε με τρεμάμενη φωνή στην οδηγό: «Κυρία Πολυτίμη διατί τα αυτοκίνητα έχουσι τροχοπέδην;» Άχνα δεν έβγαλε η σωφερίνα αλλά από τότε δεν ξαναέπιασε τιμόνι στα χέρια της. Κάθεται στη θέση του συνοδηγού και έχει ταράξει τον κύριο Αφεντούλη στα «Πρόσεχε». «Πρόσεχε το φανάρι, θα ανάψει κόκκινο». Μόνο που το φανάρι απέχει καμιά διακοσαριά μέτρα και ο θείος σπάει το κεφάλι του για την οξύτητα της οράσεως της συζύγου, παρά το γήρας. Ο ίδιος, όταν οδηγεί, φέρει ζεύγος μυωπικών υάλων και έτερον εφεδρικόν και καμιά φορά, όταν οι καιρικές συνθήκες είναι αντίξοες, δυσκολεύεται να διακρίνει αντικείμενα σε τόσο μεγάλες αποστάσεις. «Πρόσεχε θα κόψεις τον πεζό στη διάβαση» είπε η θεία τις προάλλες. Όταν έφτασαν στο σημείο που υπέδειξε η συνοδηγός, είδαν τον πεζό. Ήταν ένας γείτονας, ο οποίος απολάμβανε, στο πεζοδρόμιο, το παγωτό που είχε αγοράσει, από παρακείμενο περίπτερο. Ο θείος σταμάτησε και είπε στην Πολυτίμη: «Έλα στο σπίτι με τον γείτονα που δεν κόβει πεζούς». «Πύραυλο» έτρωγε ο πεζός, «πυραυλοκίνητη» κατέβηκε η θεία, από το αυτοκίνητο, «αεριωθούμενο» έγινε ο Αφεντούλης. Στο τέλος την πλήρωσαν τα λάστιχα του αυτοκινήτου που «τσίριξαν» στην άσφαλτο.
ΣΕΛ.12