ΤΕΤΑΡΤΗ 19 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2011 ΕΔΡΑ ΚΟΖΑΝΗ, ΤΣΟΝΤΖΑ 2 Tηλ. 24610 38611 \ 29872 Fax 24610 34611 e-mail: tharos@otenet.gr
www.tharos.gr
ΚΑΘΗΜΕΡΙΝH ΕΦΗΜΕΡIΔΑ ΤΗΣ ΔΥΤΙΚΗΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ Åôïò 49ï
Áñéèìüò öýëëïõ 13645
Αισιοδοξία, απαισιοδοξία και... αχρωματοψία Β΄ ΟΥΔΕΝ ΚΑΚΟΝ ΑΜΙΓΕΣ ΚΑΛΟΥ ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΗ ΚΟΡΟΜΗΛΗ
Τ
ο σύνολο σχεδόν των Ελλήνων – όπως τουλάχιστον δείχνουν επανειλημμένες έρευνεςβλέπει, από πέρσι προπαντός αλλά και νωρίτερα, το μέλλον με απαισιοδοξία, ανησυχία, απογοήτευση. Εννιά στους δέκα πιστεύουν ότι οικονομικά τα πράγματα γι’ αυτούς και τις οικογένειές τους θα γίνουν χειρότερα. Ο δέκατος προφανώς ανήκει στους «έχοντες και κατέχοντες» ή σε κάποιες ειδικές κατηγορίες πολιτών που έχουν λύσει με διάφορους τρόπους- όχι απαραίτητα νόμιμους και θεμιτούς – τα οικονομικά τους προβλήματα. Η, εν πάσει περιπτώσει, στηρίζεται σε έσοδα που από τη φύση τους δεν διατρέχει κανέναν κίνδυνο απώλειάς τους. Τι θα μπορούσαμε να πούμε σ’ αυτούς τους αναξιοπαθούντες ανθρώπους, να πούμε και στο εαυτό μας δηλαδή, αφού «όλοι μας στο ίδιο καζάνι βράζουμε»; Δεν είμαστε βλέπεις από τους ισχυρούς ή τους τυχερούς αυτής της ζωής, που εξάλλου είναι πολύ λίγοι. Θάταν απαράδεκτο και συνάμα, ανόητο να υποστηρίξει κανείς ότι ανακάλυψε κάποια θαυματουργική συνταγή που θεραπεύει τα βάσανα και τις στενοχώριες των ανθρώπων. Θα μπορούσε όμως να φωτίσει κάποιες πλευρές της πραγματικότητας εντονότερα ή να επαναλάβει τις συμβουλές και τις απόψεις σοφών ανθρώπων που ανακάλυψαν κάποιες αλήθειες που επιβεβαιώθηκαν από την εμπειρία και αντέχουν ως τέτοιες στο χρόνο και στις όποιες συνθήκες. Θα μπορούσε επίσης να καταφύγει στην εξ αποκαλύψεως αλήθεια της Ελληνορθόδοξης πίστης μας.
ÔéìÞ öýëëïõ 0,75 ÅÕÑÙ
Η τρόικα επανέρχεται την άλλη Πέμπτη
ΑΓΩΝΑΣ ΔΡΟΜΟΥ
για κλειστά, συγκοινωνίες, ενιαίο μισθολόγιο Απεργούν από σήμερα οι Φαρμακοποιοί του Ν. Κοζάνης ΣΕΛ.4
ΣΕΛ.5
ΣΤΙΣ 3 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ ΘΑ ΕΡΘΟΥΝ ΚΑΙ ΟΙ ΕΠΙΚΕΦΑΛΗΣ ΤΗΣ ΤΡΟΪΚΑΣ ΣΕΛ.5
Ορκωμοσία γιατρού και υπαλλήλων στο Μποδοσάκειο
Πρόταση του ΚΕΠΚΑ Ν. Κοζάνης για τον Πόρο
Ναι στην μετεγκατάσταση των οικισμών όχι όμως με κονδύλια του Πόρου Αποφάσισε το Περιφερειακό Συμβούλιο Δυτ. Μακεδονίας ΣΕΛ.3
Την παραμονή της λειτουργίας της «Κοβενταρείου» Δημοτικής Βιβλιοθήκης, ως Νομικού Προσώπου, αποφάσισε το Δημοτικό Συμβούλιο Κοζάνης ΣΕΛ.3
ΣΕΛ.9 ΣΕΛ.4
ΧΡΟΝΟΓΡΑΦΗΜΑ
Επιστολή Π. Κουκουλόπουλου προς το Περιφερειακό Συμβούλιο Δυτ. Μακεδονίας και το Δημοτικό Συμβούλιο Κοζάνης για τη μετεγκατάσταση της Ακρινής
«Βόσπορος» - «Οξφόρδη» μετ’ επιστροφής;… νάθεμά σε, τρόικα, με τα φαρμάκια πόχεις!» είπε ο θείος Αφεντούλης. Κόντευε να τελειώσει κάποιο τηλεοπτικό δελτίο. Στο εξωτερικό κυριαρχούσε στην επικαιρότητα το μακελειό στην Αριζόνα, στο οποίο έχασαν τη ζωή τους έξι άνθρωποι και τραυματίστηκε πολύ βαριά μια Αμερικανίδα βουλευτής. Σε ότι αφορά τα δικά μας, είχε επαναληφθεί, για μια ακόμη φορά, η σχεδόν καθημερινή πια διαμάχη μεταξύ κάποιων «Μνημονιολατρών» που θεωρούν εαυτούς «σωτήρες» της πατρίδας, από τη χρεοκοπία, και ορισμένων «Μνημονιομάχων» που δεν χάνουν ευκαιρία να αφήσουν να εννοηθεί ότι η εκχώρηση μέρους της οικονομικής κυριαρχίας, στους «τροϊκανούς», παραπέμπει ενδεχομένως σε «προδοσία». Ωστόσο δεν έχει διατυπωθεί εισέτι διαφορετική πειστική και εφαρμόσιμη πρόταση για την απεμπλοκή της χώρας, από το πακέτο στήριξης, και την επανασύνδεση με τις αγορές, ώστε το πηδάλιο του «Τιτανικού» να βρεθεί αποκλειστικά σε ελληνικά χέρια, χωρίς τη συμμετοχή των όποιων κηδεμόνων, στη χάραξη της ρότας, προς τη μελλοντική ανάπτυξη. Αυτές οι αλληλοκατηγορίες και το «αυτομαστίγωμα» που σε κάποιες περιπτώσεις δημιουργούν την εντύπωση ότι τις προηγούμενες δεκαετίες υπήρξαμε «μπαταχτσήδες» και η παρατεταμένη απόδοση ευθυνών στους πολιτικούς, ενώ είναι αδύνατο να έφταιξαν όλοι, πιθανώς να οδηγήσουν σε επικίνδυνες ατραπούς. Μην ξεχνάμε ότι εκεί που σταματάει η πολιτική αρχίζει ενίοτε η παραφροσύνη. Η αλήθεια αυτής της διαπίστωσης μάλλον καταδείχθηκε στην Αριζόνα με τις γνωστές τραγικές επιπτώσεις στην πολιτική και κοινωνική ζωή των ΗΠΑ. Ο ένας, από τους δύο νομπελίστες που είχαμε, πριν το 1980-η περίοδος αυξημένης ευημερίας, που ακολούθησε, συνοδεύτηκε άραγε και από σιωπή της διανόησης;(!)- χαρακτήρισε τη χώρα μας: «τόπο των παράλληλων μονόλογων, όπου όλοι είμαστε τόσο τραγικά αυτοδίδακτοι» και μάλλον η σημερινή κατάσταση επαληθεύει τον Γιώργο Σεφέρη. Μήπως λοιπόν μια από τις ευκαιρίες που υπάρχουν σε κάθε κρίση είναι η επαναφορά του εποικοδομητικού διαλόγου και της υγιούς διδασκαλίας και φιλοσοφίας; «Ένα τραγούδι θέλω, μια παραγγελιά, για προδομένους να μιλάει!...» τραγούδησε (Λέμε τώρα καθότι φάλτσος!) ο θείος, μπουχτισμένος, από τις αλληλοκατηγορίες «σωτήρων» και «προδοτών», επί της τηλεοπτικής οθόνης, και ξεκίνησε να βγει έξω. Ήθελε να πάρει λίγο αέρα για να ξεσκάσει. «Προδομένος εσύ, προδομένη κι εγώ για μια νέα ζωή ξαναβάζουμε πλώρη;...» ρώτησε η «καλλικέλαδη», κυρία Πολυτίμη, παραφράζοντας τους στίχους του Βίρβου. Στα λαϊκά άσματα που έγιναν εμπορικά σουξέ μπορεί η «προδοσία» να αναφέρεται στον έρωτα και στην αγάπη, ενώ τον θείο τον απασχολούσε η «προδοσία» της αρετής. Πάντως ανταποκρίθηκε στην πρόσ-
Α
κληση της συζύγου και επέστρεψε. Σιγά μην έχανε την ευκαιρία να αναπτύξει της απόψεις του και να κάνει μια σύντομη διδασκαλία! «Πώς φτάσαμε ως εδώ;» ρώτησε τη σύζυγο. «Εγκαταλείψαμε τις παραδοσιακές αξίες και πέσαμε με τα μούτρα στα λεφτά» απάντησε εκείνη. Στο σημείο αυτό, ο Αφεντούλης, θέλησε να κάνει μια υπόθεση εργασίας. Ας παρακολουθήσουμε την πορεία του Μήτσου του αγελαδοτρόφου κατά τη μεταπολίτευση. Ένα ρυάκι χωρίζει τον στάβλο, από τα βοσκοτόπια του. Στην αρχή ο Μήτσος το έλεγε «Βόσπορο» που πάει να πει «βοϊδοπέρασμα»! Κάθε μέρα περνούσε το ρυάκι, μαζί με τα γελάδια για να τα βοσκήσει. Βοηθούσαν και τα υπόλοιπα μέλη της οικογένειας στις δουλειές. Πουλούσαν τα προϊόντα στους εμπόρους και τα έφερναν βόλτα. Δύσκολα χρόνια αλλά χαρούμενα. Έρχονταν στον στάβλο φίλοι, από την πόλη, γραμματιζούμενοι, πολιτευτές και άλλοι. Η σύζυγος τρατάριζε γιαούρτια και ρυζόγαλα. Σε εξαιρετικές περιπτώσεις είχε μοσχαροκεφαλή και κρασάκι. Όταν οι έμποροι έκαναν τίποτε τζιριτζάντζουλες με τις τιμές στα γάλατα και στα κρέατα, ο Μήτσος, κατέβαινε στην πόλη να ζητήσει από τον βουλευτή να τους «τραβήξει τα λουριά» και μέχρι εκεί το «ρουσφέτι», αν ανάλογα αιτήματα μπορούν να θεωρηθούν χαριστικές εξυπηρετήσεις. Στη συνέχεια άρχισαν οι ευρωπαϊκές επιδοτήσεις. Ο στάβλος έγινε αγροτική έπαυλη. Σήμερα μάλιστα διαθέτει και ημιτελή πισίνα, την τρόικα μέσα! Η σύζυγος βρήκε την ευκαιρία, μέσω των ευεργετικών διατάξεων κάποιου νόμου, και «χώθηκε» στο δημόσιο (Αμ πώς!) Και πού ρυζόγαλο πια;(!) Τα παιδιά «βοσκούσαν» στο ιντερνέτ! Ο Μήτσος ήθελε ουίσκι να ξεκουραστεί! Το όνομα του ρυακιού προσαρμόστηκε στο νέο τρόπο ζωής. Ο Μήτσος το είπε: «Oxford» ή «Οξφόρδη»! «Στα αγγλικά “ox” λέγεται το “βόδι”, “ford” είναι το “πέρασμα” και “Oxford”, το «βοϊδοπέρασμα»!» διευκρινίζει ο θείος Αφεντούλης. Οι καλεσμένοι απολάμβαναν εμφιαλωμένους οίνους και τυρί «μουχλιασμένο», ονόματι «ροκφόρ». Στην οικογένεια είχαν όλα τα κομφόρ. Ο βουλευτής είχε «τσιμπούρι», τον Μήτσο να ζητάει διαρκώς «χάρες». Ο Μήτσος είχε δάνεια και πονοκέφαλο. Τα γελάδια δεν είχαν βοσκή. Τα έσοδα λιγόστευαν! Τώρα, με την ύφεση, ο Μήτσος βλέπει το «Oxford» και προβληματίζεται. «Λες να το ξαναπεί “Βόσπορο”, κυρία Πολυτίμη;» ρώτησε ο θείος. «Αν όχι, θα φάμε, θα πιούμε και νηστικοί θα κοιμηθούμε!» απάντησε εκείνη, μιμούμενη τον Καραγκιόζη. Μάλιστα! -Ω-
ΣΕΛ.3
Προδημοσίευση προγράμματος Εναλλακτικός Τουρισμός ΣΕΛ.8