Angelo Plessas portfolio 2017 by The Breeder

ANGELO PLESSAS PORTFOLIO

THE BREEDER INTRODUCTION Angelo Plessas describes his work as internet psychogeography, made for the current time of the internet, in a post-internet era. A main focus in his practice is the networking of the offline with the online in ways that make us understand aspects of both conditions and the examination of ways of relating to both. In the case of a gathering of people who know each other only from the internet, for example, one can observe how they react with each other, what works they make, what they will and won’t do. When it’s a monument generated by a website, one understands that cities are just places we scroll and click through, massive multiuser environments full of precarious information graphics. Essentially, Plessas’ work is a portrait of our online and offline selves, together. Plessas started his practice in 2000 by creating websites. They are in a way sketches for online personas, and their single domain-name titles make them unique internet objects. That way, the artist creates interactive portraits of friends or other versions of himself (MeLookingAtYou.com, 2001, www.plagueoffantasy.com 2010). Sometimes these websites “pretend” to be monuments in real cities (Every Website is a Monument, Milan 2010, Mexico City 2011, London 2012), while he als registered his own foundation, The Angelo Foundation, which is used as a vehicle for educational meditational participatory settings, like the “Temple Of Play” (Frieze Projects 2013) and “School of Music” (National Museum of Contemporary Art Athens 2011). Other times the foundation hosts performative works, like the auto-complete theatrical play “Fantasy Plot Generator” where actors recite dialogues produced by a web software fed character names by internet users. He also works on his series Talismania, which is comprised of compositions made out of Neon lights in various shapes and sizes, which he has installed and shown in spaces in Europe, indoors and outdoors. In the last few years the main focus of his practice, however, has been his project Eternal Internet Brotherhood, a gathering and residency of sorts for internet artists that he organizes independently and crowdsources once a year. It has already had six installments in locations all over the world, such as in the Greek island of Anafi, the surrealist park of Las Posas in the mexican jungle and most recently in Sigiriya in Sri Lanka in October of 2016. What is particularly interesting about this event, is that it is an ephemeral exhibition where the only audience is the participating artists. Everybody is free to make what they feel like, whatever the chosen location tells them. Most of Plessas’ works are more or less based on the social lessons that the internet has taught us: you can say anything, be anyone, meet everybody. Nobody will know what color you are, how old you are, or if you are in fact a human or a bot, something which is relevant even to his physical happenings, such as the Eternal Internet Brotherhood, since many of the participants meet in person for the first time during the retreat. In the end, it’s about internet freedom and the existence of our online personality that keeps evolving through social media.

THE BREEDER 45 Iasonos st, GR 10436, Athens, t/f: +30 210 33 17 527, gallery@thebreedersystem.com www.thebreedersystem.com

THE BREEDER ANGELO PLESSAS BIOGRAPHY ! Angelo Plessas (b. 1974. Greek / Italian) lives and works in Athens. He is the founder and curator of The “Eternal Internet Brother/Sisterhood”, a collaborative annual residency/ summit/ project realized in different parts of the world. Angelo Plessas is the winner of the DESTE Prize, 2015. He is participating in Documenta 14 (2017) in Athens and Kassel, curated by Adam Szymczyk. Angelo Plessas has presented his work in a number of exhibitions which among others include: “DESTE Prize: An Anniversary Exhibition” at the Museum of Cycladic Art, Athens (2017); “SI SEDES NON IS” curated by Milovan Farronato at The Breeder, Athens (2017), “Art & Nature”, curated by BAU, South Tyrol, Italy (2016); “Ethereal Sunrise”, Onassis Cultural Center Athens, special commission (2015); “Deste Prize 2015”, Museum of Cycladic Art, Athens (2015), “Mirage Machines” solo exhibition at The Breeder, Athens, (2015), “Supersuperstudio”, PAC Milano curated by Andreas Angelidakis, Vittorio Pizzigoni and Valter Scelsi, (2015), Narcissus Now, Onassis Cultural Center, New York, special commission (2015), “Food” curated by Adelina von Furstenberg in MuCEM, Marseille (2014), A Cab, curated by Valentinas Klimasauskas, Kunsthalle Athena, Athens (2014), "Scenes d' Europe" curated by Florence Derieux and Antoine Marchand, Frac Champagne-Ardenne (2013), Frieze Projects curated by Nicola Lees, Frieze London (2013), Digitart at Studio13/16, curated by Abdel Bounane, Centre Pompidou, Paris (2013), This must be the place, curated by Marina Fokidis, Kunsthalle Athena, Athens (2013), “The Twilight of the Idols, Every Website is a Monument”, Cell Projects, London (2012), "A Rock and a hard place", 3rd Thessaloniki Biennale, curated by Paolo Colombo, Mahita Ebu and Marina Fokidis (2011), "The Angelo Foundation School of Music", curated by Stamatis Schizakis at the National Museum of Contemporary Art, Athens (2011), "Spendid Isolation", 3rd Athens Biennale, curated by Cay Sophie Rabinowitz (2009),The Angelo Foundation Headquarters (with Andreas Angelidakis), curated by Maria Ines Rodriguez, Jeu De Paume, Paris (2009), "In Present Tense", National Museum of Contemporary Art, Athens (2007). ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! THE BREEDER 45 Iasonos st, GR 10436, Athens, t/f: +30 210 33 17 527, gallery@thebreedersystem.com www.thebreedersystem.com

PROJECTS

Angelo Plessas, http://www.documenta14.de, Andreas Angelidakis http://www.documenta14.de/en/artists/1564/angelo-plessas

Angelo Plessas

Angelo Plessas, Reasding Statement #etineterbro 5, digital video, color, sound, 5:15 min,, courtesy Angelo Plessas and The Breeder Gallery, Athens, photo: Danushka Marasinghe

As I walked back from the communal showers, I paused at the gate to take in the scene. It looked like a kid’s drawing of a small village, straw huts on the edge of the desert. The sun was rising over the Dead Sea, and I stood in wonder of this strange situation. I was there as part of Angelo Plessas’s third Eternal Internet Brother/Sisterhood, taking place in and around a semi-abandoned camping ground on the West Bank in a disputed area between Israel and Palestine. The night before, our group of twenty had sat around a fire playing “Manifesto,” a game that Plessas had invented on the spot. He would read a paragraph from a book of art manifestos, and we had to guess the movement. As a group of art-world adults, gradually losing any pretension, performing for no audience, we found ourselves in a fantasy version of a children’s camp, yet in a politicized place where one could not avoid reality. Was this the artwork? Were we the artwork? Plessas, born in Athens in 1974, makes work in and around the internet. He registers domain names like SymmetryOfChaos.com and places his characters in situations, or he Google Street walks around the globe and picks locations for his gatherings. After each Brother/Sisterhood (2011– ) gathering, he stages elaborate and mesmerizing installations with the documentation of these yearly events; works that he claims are not sculptures but “promotional stands” for future gatherings. Instead of people, the installations are inhabited by videos documenting the past proceedings, along with YouTube statements announcing the next venture. Computerized voices proclaim that “ancient mythologies can network our contemporary condition”; “The Internet should not be misguided as a tool but more as a structure against hierarchies and social conventions”; “We become slaves to our clicks and likes”; and “Through a

lack of temptation for the unknown, the biggest global selling merchandise ever is our attention.” Plessas’s work often references social experiments from the earliest days of technology, alternative manifestos on how to be an artist, and made-up recipes for “emotional interfaces” and “new social horizons.” In the case of “Brother/Sisterhood,” and the newly introduced “Experimental Education Protocol” (2016– ), it appears that artists, writers, and thinkers are indeed the medium for Plessas’s work. He gathers and documents the way they produce or play, acting both as facilitator and coach, playground chaperone and activator. Walking along the internet, you find more of Plessas’s fantastic social domains in the form of websites, as this was the artist’s earliest medium. In these online gatherings, Plessas’s abstract talismanic characters shift identities with a click, interacting with one another in social and emotional situations, just as we did during our days as part of the Brotherhood. Online and off, Plessas’s gatherings constitute a series of experiments toward a future society. —Andreas Angelidakis

Angelo Plessas, Eternal Internet Brotherhood/Sisterhood 6, 2017,Multimedia installation, Duration variable, Gottschalk-Halle (University of Kassel), Documenta 14 Kassel, curated by Adam Szymczyk

Angelo Plessas, Experimental Education Protocol, Delphi 2017, Multimedia installation, Dimensions variable, Athens School of Fine Arts (ASFA), Documenta 14 Athens, curated by Adam Szymczyk

THE BREEDER Angelo Plessas Experimental Education Protocol Nisyros Island, Cyclades, Greece 2016 Education is the realization and the unfolding of the limitless potential of the mind. The teacher is essentially an artist, who helps the students shape their attitude from unrefined formless potential, to a set of new experiences. Education unites us, socially, politically, philosophically, culturally and sometimes education and therapy are difficult to distinguish. In todayâ&#x20AC;&#x2122;s political and economic climate, though, knowledge has been burdened by confused speculations. On one hand there are the privileged and stagnant environment prevailing in famous schools. On the other hand people confronted by financial trouble have abandoned physical movement looking hungrily for knowledge and experience online. Isolated from their surroundings, they are panning through screens and windows, space and movement washed out from their brains. The Experimental Education Protocol is an alternative educational model and it is structured around experiential and communal learning. Itâ&#x20AC;&#x2122;s an ongoing navigation of opinions, personalities and approaches who coexist and learn from each other. For the first edition of this project, realized in the summer of 2016, ten initiators brought together ideas, fragments and considerations in order to experiment with the experiential and experience the experiment. The conditioning of the school is open and different classes were formed revolving around influences of nature, spirituality, rituals, topicalities, rethinking institutions and urban mechanisms. Each initiator animated by an experience and by the discovery of a new unconscious and natural force organized a non hierarchical workshop. On the basis of this programme and with the desire for broader regional feedback, all local residents and tourists were welcome to share their own knowledge and stories. There are no rules about attendance. The goal, is the creation of a new pedagogical commune of simultaneous wandering learners and organic instructors, challenging the education hierarchies in a new physical social protocol.

THE BREEDER 45 Iasonos st, GR 10436, Athens, t/f: +30 210 33 17 527, gallery@thebreedersystem.com www.thebreedersystem.com

Angelo Plessas, Experimental Education Protocol, 2016

Agnieszka Gratza, Volcanic Swimming, performance, Experimental Education Protocol, 2016

Sepake Angiama, Desire Lines, flag workshop, Experimental Education Protocol, 2016

Frederik Exner Carstens, Pumice Talisman, Experimental Education Protocol, 2016

Paolo Thorsen Nagel, innit, composition for bluetooth speaker and volcano, Experimental Education Protocol, 2016

Angelo Plessas, Talismania, workshop on talisman and amulet making, Experimental Education Protocol, 2016

Spaces—Experimental Education Protocol | Art Agenda

11/3/17 - 10:01 μ.μ.

Angelo Plessas, Experimental Education Protocol by Tess Edmonson, December 2016 by TESS EDMONSON

December 7, 2016

Spaces—Experimental Education Protocol Share

Spaces is a feature of art-agenda that proposes a thematic examination of exhibition spaces based on the analysis of their physical and spatial configurations. Every two months, art-agenda publishes a new reflection on galleries’ architecture, identity, and relation with their historical and geographical context. The latest feature of Spaces considers the Experimental Education Protocol on the Greek island of Nisyros as a mode to consider an alternative pedagogical case study.

1 Manifesto published on the occasion of the Experimental Education Protocol, Nisyros, 2016.

A manifesto published on the occasion of the Experimental Education Protocol, a meeting of artists and sympathizers on a volcanic Dodecanese island in the Aegean sea this past July, maintains that “sometimes education and therapy are difficult to distinguish.” Under the aegis of Sterna Art Project, artist Angelo Plessas organized a twelve-day retreat devoted to nonhierarchical pedagogy and “communal learning.” By the time I arrived to the island as an invited observer of the Protocol, halfway through its course, fellow guests had taken to using the nomenclature of formal education to organize undivided time, but in a way that didn’t especially seem to change the tone or direction of casual beingtogetherness. A second-floor room of a century-old thermal bathhouse on the island’s north shore, windows facing the sea, became a makeshift classroom, while other, more exploratory learning was scheduled to take place in a variety of wilder locations. What isn’t pedagogy? 2 View of the Nisyros Volcano, 2016.

The Protocol’s guests were continuously participating in workshops. There was a relaxation workshop, where Plessas fitted residents with a headpiece that measured their brain signals in order to determine their level of relaxation. (Those tested were uniformly assessed as very relaxed.) There was a Brazilian jiujitsu workshop, where Oliver Laric gave one-on-one introductory training sessions on the coppery volcanic beach. There was a t-shirt workshop, where one could, if one felt like it, go to the t-shirt shop in town and have one or multiple tshirts made with the help of the shop’s accommodating proprietor. This was likely my first indication that the only requirement for making an experience or a situation educational is the act of naming it as such. Of the more formal workshops was one led by Quinn Latimer, in which she invited individual participants to join her in taking in the hot, salty waters of the island’s volcanic mineral baths in the bathhouse’s adjacent private stalls. From beyond a tiled partition, she read each person a specially chosen text, and asked them to read her one in return. Another was led by Sepake Angiama, who asked the Protocol’s residents to trace onto a large white piece of fabric an individual desire line. (Desire lines, in urban planning, name the vernacular paths created by foot traffic rather than by design, most commonly the quickest or most convenient route between two points.) Angiama then recorded these traces in differently colored embroidered thread. In-between and around these, there was a bee-keeping workshop, a talisman and amulet-making workshop, an anger management workshop, a toenail-painting workshop, and a dinner workshop, where Garrett Nelson recreated dishes from The Alice B. Toklas Cookbook (1954). Another workshop, of Arvo Leo’s design, involved the stamping of euro bills with the image of a ginkgo biloba leaf in bright blue ink. I had brought two-hundredsome euros in various denominations for the trip, ten or so bills that Leo promptly imprinted with the shape. Before the end of the group’s time on the island, one stamped bill had already been recirculated back into the hands of a Protocol resident. When leaving I tried to break my remaining printed bills at Kos airport, anxious that the German shopkeepers I was returning to would be more reluctant to accept vandalized currency than their Greek counterparts, or would be less sympathetic towards the romance of the gesture.

3 View of Experimental Education Protocol Desire Lines workshop, led by Sepake Angiama, Hotel Loutra, Nisyros, 2016.

4 View of Alice B. Toklas Cookbook dinner, organized by Garrett Nelson, Hotel Loutra, Nisyros, 2016.

Adjacent to the seaside bathhouse that hosted the residents of the Protocol was an abandoned one, identical but in disrepair. It became the site of an improvised exhibition that concluded the project, presenting artworks and ephemera evidencing the group’s tenure on Nisyros. A softly textured membrane—the resultant “flag” of Angiama’s desire lines workshop—hung from the ceiling in the building’s central hallway. Whereas a talisman by Frederik Exner Carstens— pumice stones beaded in the shape of an eye—had previously been very

http://www.art-agenda.com/reviews/spaces—experimental-education-protocol/

Page 1 of 4

Spaces—Experimental Education Protocol | Art Agenda

11/3/17 - 10:01 μ.μ.

photogenic floating on the surface of the Aegean, here it took advantage of a disused bathtub. Leo’s Honey Thief (2016), a watermelon-head with a body of stuffed pants and shirt, sat propped up against a wall, crudely analogizing whatever the group was doing on the island—appropriating what it came across, assembling it into something by which it might feel represented. On the penultimate night of the Protocol, musician Paolo Thorsen-Nagel shepherded participants through an exploratory sunset walk across the two craters of the Nisyros volcano. He carried a bluetooth speaker, which broadcast an original composition. Melodic and swelling in the deep of the volcano, the sound followed the pat of Thorsen-Nagel’s sneakers on the soft white earth through sulfurous fumaroles. What kind of learning is this? Plessas’s pedagogy emphasizes community-building over discourse, though of course these aren’t mutually exclusive.

5 View of Experimental Education Protocol bee-keeping workshop, led by Arvo Leo, Nisyros, 2016.

It’s a design that Plessas reproduces in much of his work, which for the last four years has included organizing the Eternal Internet Brother/Sisterhood, an itinerant annual residency program. The inaugural edition took place on the Cycladic island of Anafi, Greece, in 2012, and traveled to Las Pozas, a surrealist architectural park in Xilitla, Mexico, a seven-hour drive north of Mexico City, in 2013. In 2014 the residency was located in the North Dead Sea, in the West Bank, and in 2015, at the medieval Castello Malaspina in Fosdinovo, Italy. This past October saw the fifth edition of the Brother/Sisterhood take place in Sri Lanka’s Sigiriya jungle. Each of these programs has brought together a number of artists, curators, and writers, many of whom, at least for the first iteration, had formed online communities dedicated to art and network circulation. Four years later, looking back at #EtInterBro’s list of past residents, it reads like a micro-history of the post-internet, where concerns once shared have subsequently fractured, and whose practitioners have evolved in wildly variant directions, towards different ends and economies. But the format, and its rotating cast of characters, allows for development and contradiction. While the Brother/Sisterhood is in dialogue with a long tradition of artists establishing intentional or autonomous communities, it’s made particular by the value it attributes to the digital in the practices and the lived lives of its residents. While residencies with locations similar to these— isolated from major urban centers and variously idyllic—sometimes signal a kind of cloistered retreat, prioritizing the immediacy of physical presence over virtual mediation, the discourse surrounding the Eternal Internet Brother/Sisterhood sidesteps any moralizing about how best to relate to others, instead acknowledging the fertility of communicating, at once, and prolifically, in several different modes. A consequently huge amount of images, texts, and artworks have circulated through the proficient networks of EtInterBro, across which one finds a consistent aesthetic: they’re largely backgrounded by natural beauty, feature the figures or preoccupations of mostly young people, and are in some way in conversation with digital mediation, even if it’s just with a nod to the life of the viral image. The most iconic of these, in my own partial estimation, is a photo of artist Vincent Charlebois partially submerged upside down on the beach in Anafi, legs stretched upwards towards the setting, naked ass facing the camera (the documentation of a performance titled I ♥ the Universe and the Universe ♥ me, 2012). With the Eternal Internet Brother/Sisterhood, as with the Experimental Education Protocol, manifesto-writing is a popular activity. In a promotional video for the fifth edition, Plessas provides the following voiceover: “Every year we communally detox from the effects of our neoliberal, post-technological life. We re-connect spiritually with antiquity and other eras, re-wiring our ‘homeless’ minds to a new visual beauty, the eternal beauty of our Mother Earth and its remarkable cultural commons.” In another recent project, conceived under the auspices of the public program of Documenta 14, Plessas took another author’s manifesto as the point of departure. Manifesto for the Noosphere (2011) by New Age writer José Argüelles predicts transcendence through collective consciousness, and formed the theoretical backdrop for a handful of Athens events planned under the rubric of “The Noospheric Society: Rituals and Attempts to Transform Consciousness,” a “communal society […] for people to rest in contemplation, in an altar of digital detox.”

6 View of Experimental Education Protocol exhibition, Hotel Loutra, Nisyros, 2016.

7 Andreas Angelidakis, #Exedupro, 2016.

8 Frederik Exner Carstens, Pumice Talisman, 2016.

Pedagogical initiatives have long been a way of experimental community-making, especially in the context of art education. Yet while Plessas’s projects refer to twentieth-century experiments like Black Mountain College, it’s more as a kind of spiritual predecessor than a practical model: they marry avant-garde practices with a cultish profile, but without the formal structure of an educational program. Instead, the language of pedagogy is employed in order to formalize lived experience as learning. While the stated goals of these projects vary, they understand mutual support and well-being as integral aspects of art-making, an

http://www.art-agenda.com/reviews/spaces—experimental-education-protocol/

Page 2 of 4

Spaces—Experimental Education Protocol | Art Agenda

11/3/17 - 10:01 μ.μ.

idiosyncratic position that makes Plessas an increasingly important figure fostering a new generation of artists, both online and off.

Tess Edmonson is assistant editor at art-agenda.

9 Arvo Leo, The Honey Thief, 2016.

10 Vincent Charlebois, I ♥ the Universe and the Universe ♥ me, 2012.

11 View of the Eternal Internet Brother/Sisterhood, Las Pozas, Xilitla, 2013.

12 View of the Eternal Internet Brother/Sisterhood, Las Pozas, Xilitla, 2013.

http://www.art-agenda.com/reviews/spaces—experimental-education-protocol/

Page 3 of 4

DESTE Prize nomination Goulandris Museum of Cycladic Art Athens 2015

Eternal Internet Brother/Sisterhood: (1-3) Deste Prize nomination, installation view at Goulandris Museum of Cycladic Art, 2015, Athens Angelo Plessas, Eternal Internet Brother/Sisterhood: (1-3), installation view at Goulandris Museum of Cycladic Art, Deste Prize, 2015, Athens

Eternal Internet Brother/Sisterhood: (1-3) Nomination, installation at Goulandris Museum of Cycladic Art, 2015, Angelo Plessas, DESTE Eternal Prize Internet Brother/Sisterhood: (1-3),view installation view at Goulandris Museum of Cycladic Art,Athens Deste Prize, 2015, Athens

Eternal Internet Brother/Sisterhood: (1-3)

Angelo Plessas, Eternal Internet Brother/Sisterhood: (1-3), installation view at Goulandris Museum of Cycladic Art, Deste Prize, 2015, Athens

DESTE Prize Nomination, installation view at Goulandris Museum of Cycladic Art, 2015, Athens

! Angelo!Plessas,!Eternal!Internet!Brother/Sisterhood:!(193),!installation!view!at! Goulandris!Museum!of!Cycladic!Art,!Deste!Prize,!2015,!Athens! !

Eternal Internet Brother/Sisterhood: (1-3)

DESTE Prize Nomination, installation view at Goulandris Museum of Cycladic Art, 2015, Athens

ΑΓΓΕΛΟΣ ΠΛΕΣΣΑΣ ANGELO PLESSAS Γεννήθηκε το 1974 στην Αθήνα όπου ζει και εργάζεται. Born in 1974 in Athens, Greece, where he currently lives and works.

Special Thanks Andreas Angelidakis, Danae Anesiadou, Poulcheria Tzova, Steph Kretowicz, Jacinto Astiazaran, Lance Wakeling, Vincent Charlebois, Lupo

ΠΡΩΤΟΣ ΟΡΟΦΟΣ FIRST FLOOR

ΟΝΟΜΑ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΗ

«Μπορείς να αναδιατυπώσεις την ερώτηση;» O Άγγελος, µε ελαφρώς σπαστά αγγλικά, µε ρώτησε «γιατί µισείς το ίντερνετ;» και µετά του ζήτησα να ξαναξεκινήσει την ηχογράφηση µε ψεύτικο όνοµα για να µπορώ να είµαι αναιδής, ζητώντας του να διευκρινίσει τι εννοεί, αν και είµαι σχεδόν σίγουρη ότι αναφέρεται σε µένα µε το πραγµατικό µου όνοµα. Είναι αλήθεια ότι µισώ το ίντερνετ. Το µισώ γιατί αποκαλύπτει το προνόµιό µου και το µισώ γιατί αν και δεν είµαι σωµατικά συνδεδεµένη (όσο σωµατικό µπορεί να είναι το να πιέζεις το δάχτυλο σε ένα track pad) µε τα δάχτυλά µου, είµαι ακόµη συνδεδεµένη είτε µου αρέσει είτε όχι. Θέλω να πω, σκατά, είµαι στην Παλαιστίνη χωρίς ίντερνετ αλλά ο Άγγελος είναι στο instagram και κάπως µαθαίνω ότι η Peaches Geldof µόλις πέθανε. Θέλω να πω, ναι, σίγουρα, να πας σε ένα art residency που λέγεται Η Aιώνια Ιντερνετική Αδελφότητα δεν είναι ακριβώς και η πιο έξυπνη επιλογή για να αποτραβηχτείς από το να είσαι online αλλά για µένα είναι όλα ίδια, είτε το ονοµάσεις είτε όχι, το δίκτυο είναι πάντα εκεί. Πάντα µα πάντα εκεί. Το καλύτερο (χειρότερο) κοµµάτι του ίντερνετ είναι ότι όλες οι γαµηµένες σου σχέσεις είναι εκεί. Το να είσαι συνέχεια στο ίντερνετ σηµαίνει ότι είναι και όλοι σου οι εραστές και τότε όλα πάνε κατά διαόλου, που είναι σίγουρο, δεν είναι εύκολο να το αγνοήσεις. ∆εν µπορείς να κάψεις µια εικόνα jpeg. Επίσης δεν µπορείς να κάψεις κάποιον επειδή µιλούσε στο ίντερνετ, που είναι αυτό που κάνουν όλοι, επειδή στο κάτω κάτω αυτή είναι η Αιώνια Ιντερνετική Αδελφότητα! Φυσικά, όταν λέω ότι όλοι είναι στο ίντερνετ εννοώ το ποσοστό των ανθρώπων που ζουν σε µέρη, όπως µε τα λεφτά και την υποδοµή, αλλά και πάλι τους επηρεάζει όλους µε τον έναν ή τον άλλο τρόπο. Υπάρχουν εκείνοι που καταναλώνουν, εκείνοι που παράγουν και οι υπόλοιποι είναι βυθισµένοι στον ωκεανό (υπερβολή). Επίσης, όταν λέω «όλοι» εννοώ και µια γενιά καλλιτεχνών «που µεγάλωσαν µε το Google και έχουν ένα στούντιο στο λάπτοπ τους», που είναι ο τρόπος που ο Άγγελος το περιγράφει στο βιογραφικό του. Επίσης, το Flickr, Facebook, Twitter, Youtube, Instagram, Tumblr, Vine (υπάρχει ακόµη αυτό;) κ.λπ. εννοώ τα πράγµατα τύπου web 2.0... α, το Gmail, το Gmail είναι µεγάλο. Στην ETINTERBRO 2014 λίγοι είναι που δεν έχουν Gmail επίτηδες, και άλλοι που προσπαθούν να φτιάξουν

DESTE PRIZE 2015

ΒΡΑΒΕΙΟ ∆ΕΣΤΕ 2015

Ευχαριστίες Aνδρέας Αγγελιδάκης, ∆ανάη Ανεσιάδου, Πουλχερία Τζόβα, Steph Kretowicz, Jacinto Astiazaran, Lance Wakeling, Vincent Charlebois, Lupo

ANGELO PLESSAS

εφαρµογές για να µπλοκάρουν τα spam και εναλλακτικές κώδικα για το Twitter. Ο Άαρον που είναι Βρετανός αλλά γεννήθηκε στο Ισραήλ έχει το δικό του αυτόνοµο δίκτυο/σέρβερ ή κάτι τέτοιο και η Μία δεν τσεκάρει τα mail της σχεδόν ποτέ. Ο Μέιρ που ζει στο Τελ Αβίβ είναι τέλειος στην πνευµατικότητα και στα ταρό και ο Μίρκο, ο Ιταλός, φαίνεται ότι ζει για το Instagram. Η Πία, από την Τουρκία (ίσως µε υπηκοότητα ΗΠΑ;), ήταν από την καλλιτεχνική σκηνή του UCLA, ή του CalArts, δεν θυµάµαι, αλλά τότε (σοφά) τα παράτησε όλα για ένα άσραµ και τώρα ζει εκεί που γεννήθηκε στην Τουρκία και χρησιµοποιεί το σώµα της ως γλυπτό. Ο Bίνσεντ έχει άπειρα τατουάζ unicode στο σώµα του. Έτσι, µάλλον αυτό που προσπαθώ να πω είναι ότι το ίντερνετ είναι κάτι περισσότερο από

µπλε και γκρίζες σκιές και εταιρικές διασυνδέσεις αλλά µια ολόκληρη κουλτούρα µε τις υποκουλτούρες της που όλες προσεγγίζουν το ίντερνετ ως εργαλείο που µπορείς να παίξεις µαζί του ή αυτό που «η περιγραφή του µικροκινήµατος/µικρογεγονότος» που µου έστειλε ο Άγγελος σε έναν ζιπαρισµένο φάκελο ονοµάζει «νέα δυνητικοποιηµένη ανθρωπότητα» που κατέστη δυνατή από ένα δίκτυο. Οι καλλιτέχνες στην ETINTERBRO είναι νέοι δυνητικοποιηµένοι άνθρωποι. Έτσι, να’ µαι στο ίντερνετ στο Ισραήλ στο χρυσό χαλί του Άγγελου µε θέα στη Νεκρά Θάλασσα και την Ιορδανία, προσπαθώντας να µην είµαι στο ίντερνετ σε µια σύναξη που έχει εµπνευστεί από το ίντερνετ και συνειδητοποιώντας ότι δεν µισώ το ίντερνετ, είµαι απλώς πολύ, πολύ

επιφυλακτική. Είναι τελείως χαζό να νοµίζω ότι µπορώ να αποφύγω το online µε το να µην µπαίνω γιατί τα δίκτυα µας συνδέουν, κάνουν τον κόσµο µικρότερο, online και oﬄine, και είναι ακόµη µικρότερα όταν προέρχονται από µια σκηνή που είναι πάντα online, µερικές φορές εκτός αλλά κυρίως συνολικά. Αυτό ισχύει ιδιαίτερα όταν µιλάµε για µια οµάδα ανθρώπων που συνδέονται κάπως online σε µια διάσπαρτη κοινότητα που πολλοί άνθρωποι δεν έχουν ακούσει γιατί, ξέρεις, υπάρχει το ίντερνετ, έπειτα υπάρχει η υποδοµή, έπειτα υπάρχει η γλώσσα, έπειτα υπάρχει η τέχνη, έπειτα υπάρχει η τέχνη που δεν είναι στο ίντερνετ. Αν ήµουν καλύτερη στα µαθηµατικά, ή στη στατιστική, ή στα δεδοµένα θα µπορούσα να σας δώσω έναν αριθµό για το ποσοστό του κόσµου που ενδιαφέρεται για την τέχνη που υπάρχει στο ίντερνετ και αυτό πιθανότατα θα ήταν σχετικά χαµηλό σε σύγκριση µε τον κόσµο που του αρέσει, ας πούµε, ο Banksy. Είναι εύκολο να το ξεχνάς αλλά περιέργως χρειάζεται κάτι σαν την αιώνια ιντερνετική αδελφότητα για να σου το θυµίζει. Πρώτα απ’ όλα, είµαστε σε ένα µέρος που έχει τόσα µεταλλικά στοιχεία στον αέρα στο χαµηλότερο σηµείο γης στον κόσµο και το wifi πιάνει µόνο γύρω από τη ρεσεψιόν και πίσω από την τουαλέτα όπου η κυρία κοιτάει αν έπλυνες τη λάσπη από τα παπούτσια σου. Οι περισσότεροι στην ETINTERBRO κατεβαίνουν µαζικά σε αυτό το αόρατο δυναµικό πεδίο σαν τα µυγάκια, αλλά δεν εξαιρώ τον εαυτό µου από το σύνολο γιατί έχω ορκιστεί ότι δεν θα µπω στο ίντερνετ για δέκα µέρες σε ένα νοµαδικό καλλιτεχνικό residency µε βάση το ίντερνετ για πλάκα αλλά και για να χαλαρώσω και να καθαρίσει το κεφάλι µου και να ακούσω το τραγούδι του φίλου µου που λέγεται «suﬀer» κυριολεκτικά στο repeat. Το θέµα είναι ότι τόσο πολλοί διαφορετικοί άνθρωποι που έχουν προσκαλεστεί στην αδελφότητα φέτος σηµαίνει ότι ο καθένας έχει τη δική του άποψη για το τι σηµαίνει το ίντερνετ γι’ αυτόν. Όπως είπα ήδη η Μία µόλις που το χρησιµοποιεί και ο Άαρον το κουβαλά στο σακίδιό του, ενώ ο Gil Kuno ξεκίνησε µε µια µπάντα στο ίντερνετ το 1996. Τότε πρέπει να ήταν που πήρα τον πρώτο µου υπολογιστή, µε dial up σύνδεση, και χρειάζονταν αρκετά λεπτά για να φορτώσουν οι σελίδες ενώ κοιτούσα

ANGELO PLESSAS Θάλασσας µπορεί να τσιµπάει στο δέρµα αλλά κάνει καλό, αλλά επίσης κοινωνικά, επειδή οι περισσότεροι από εµάς δεν γνωριζόµαστε µεταξύ µας και ορισµένοι από εµάς είναι δύσκολοι και ορισµένοι από εµάς είναι ευαίσθητοι και οι περισσότεροι από εµάς είµαστε άνθρωποι (συγγνώµη Λούπο) και αρκετοί από µας έχουµε εγώ, επειδή, ε, είναι ένα νοµαδικό residency γεµάτο καλλιτέχνες. Αυτό είναι ένα µεγάλο µέρος της πρόκλησης, όπως επίσης να τα βγάζεις πέρα µε διαδροµές στο νοσοκοµείο, µε αποκαλυπτικές συνεδρίες που σου διαβάζουν τα ταρό και λειτουργούν θεραπευτικά και γυµνές περφόρµανς και γλυπτική γιόγκα και ακριβή µπίρα και να προσπαθείς να καταλάβεις το αιώνιο πρόβληµα του ίντερνετ και της τέχνης.

ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Η ∆ανάη κάνει πρανική θεραπεία αλλά επιµένει ότι δεν είναι καλλιτεχνική πρακτική και η Μία είναι πολεοδόµος και παίρνει ιδέες για την υποδοµή (είναι καταστασιακή; µόλις έµαθα ότι είναι) και το εφαρµόζει για να φυλλοµετρήσει τη γεωπολιτική ή το Ισραήλ/Παλαιστίνη πάνω σε ένα αραβικό άλογο µε τον Χουσεΐν και τον Αµέερ. Ιππικός Όµιλος. Χουρµαδιές. Στρατώνες. Πυροβολισµοί. Ανατολή. iPhones. Ήχοι από ψεύτικα κλικ αναλογικής φωτογραφικής µηχανής.

(JK) πολλή αγάπη -Steph Kretowicz µια πιξελωτή κλεψύδρα να γυρνά σε ένα παράθυρο netscape browser. Ο Άγγελος και ο Ανδρέας συναντήθηκαν προτού µπορούσες να στείλεις εικόνες peer-to-peer και ακόµη θυµάµαι την εποχή που χρειαζόταν µια ολόκληρη µέρα για να κατεβάσεις ένα mp3. Τώρα κατεβάζω τόσα πολλά και δεν µπορώ να κάνω τίποτα χωρίς το Google. Το ίντερνετ είναι αναπόδραστο. Περνά από το σώµα σου και βρίσκει πού πας από το κινητό σου, όπως το GPS που µας προειδοποιεί ότι µπαίνουµε στη ∆υτική Όχθη και µας λέει ότι είναι επικίνδυνο –«Θα συνεχίσετε;». Είναι ακόµη εκεί όταν τρώµε, είναι ακόµη εκεί όταν κοιµόµαστε και είναι ακόµη εκεί όταν οι υπεύθυνοι στα σύνορα της El Al Airlines ήδη ξέρουν γιατί ορισµένοι από τους καλλιτέχνες της ETINTERBRO είναι στο

ΑΓΓΕΛΟΣ ΠΛΕΣΣΑΣ

Ισραήλ. Είναι εκεί όταν οι στατιστικές του website µου επιβεβαιώνουν µια επίσκεψη από το Τελ Αβίβ πριν καν φτάσω εκεί. Για έναν άνθρωπο που γεννήθηκε στη δεκαετία του ‘70, ο Άγγελος ταιριάζει περισσότερο µε εκείνους που γεννήθηκαν τη δεκαετία του ‘80 ή του ‘90· θα το πάω παραπέρα και θα τους ονοµάσω µετά-ίντερνετ καλλιτέχνες, που είναι µάλλον προοδευτικό εκ µέρους του επειδή φαίνεται ότι υπάρχει ένα κενό µεταξύ του web 1.0 και του web 2.0 ενώ ο Άγγελος έκανε τη µετάβαση. ∆εν θα αποκαλούσα τον οποιονδήποτε µετα-ίντερνετ επίσης (σίγουρα όχι τον οποιονδήποτε αυτές τις µέρες), εκτός ίσως από την Τσε που είναι επιµελήτρια και στα είκοσί της όπως εγώ (είµαι 30 τώρα αλλά τότε ήµουν 29).

Τον Βίνσεντ επίσης αλλά είναι ακόµη στην πιο ιντερνετική πλευρά της τέχνης του ίντερνετ επειδή του αρέσουν οι εφαρµογές και οι κώδικες και κοιτάζει πέρα από την επιφάνεια ως καµβά αλλά ως κατασκευή. Ή κάτι τέτοιο. Εγώ και ο Βίνσεντ τα πάµε καλά επειδή εγώ είµαι Αυστραλή και εκείνος Καναδός και µας αρέσει και στους δύο να πίνουµε –ίσως είναι κάτι αποικιακό. Και µια που µιλάµε για αποικίες νιώθω ότι έχουµε τη δική µας της ETINTERBRO στο κέντρο του Νεβέ Μιντµπάρ, µε τους χαµηλούς ξύλινους φράχτες που οριοθετούν τα καλυβάκια µας που είναι κρύα τη νύχτα και ζεστά κατά τη διάρκεια της µέρας µόλις έναδυο βήµατα από τη µαύρη λάσπη και τη θάλασσα. Πληρώνουµε µε έκπτωση 5 ή 10 ευρώ κάθε νύχτα για να µείνουµε

εδώ για οχτώ µέρες ενώ Παλαιστίνιοι, Ισραηλινοί, Νιγηριανοί, Μαλαισιανοί, Ρωσικοί, διάφοροι Καυκάσιοι λαοί έρχονται και φεύγουν. Μ’ αρέσει να θεωρώ την ETINTERBRO σαν µια σύναξη νεοσυλλέκτων. Αυτό όµως υπονοεί ότι είναι καταπόνηση ενώ είναι περισσότερο επιβίωση, όπως το λέει ο Άγγελος, δεδοµένου ότι δεν υπάρχουν νεοσύλλεκτοι και αρχές, εκτός από τα σκάφη του λιµενικού του Ισραήλ ανάµεσα σε εµάς και την Ιορδανία, που η Γερµανίδα κυρία που έχει το θέρετρο προειδοποιεί ότι θα µας πυροβολήσουν αν ξανακολυµπήσουµε αργά το βράδυ. Η «επιβίωση» µου κάνει, όχι µόνο εξαιτίας µιας τοποθεσίας που είναι ζόρικη περιβαλλοντικά, πολιτικά και όπως το αλάτι της Νεκράς

DESTE PRIZE 2015

ΒΡΑΒΕΙΟ ∆ΕΣΤΕ 2015

ANGELO PLESSAS Άγγελος Πλέσσας, Temple of Play, 2013 Εγκατάσταση πολυµέσων Ανάθεση έργου για το Frieze Projects/ Family Space 2013 Ευγενική παραχώρηση του καλλιτέχνη και της γκαλερί The Breeder, Αθήνα

DESTE PRIZE 2015

ΒΡΑΒΕΙΟ ∆ΕΣΤΕ 2015

Angelo Plessas, Temple of Play, 2013 Multimedia installation Commissioned for Frieze Projects/Family Space 2013 Courtesy the artist and The Breeder, Athens

Άγγελος Πλέσσας, Monument to Internet Hookups I, 2009 Περφόρµανς, γλυπτό σε συνεργασία µε το Athens Pride Μέρος της 2ης Μπιενάλε της Αθήνας Heaven Ευγενική παραχώρηση του καλλιτέχνη και της γκαλερί The Breeder, Αθήνα

Άγγελος Πλέσσας, MonumentToSomething.com, 2013 Προβολή κατά τη διάρκεια της παρουσίασης του The Eternal Internet Brotherhood/Sisterhood II στο πάρκο Las Pozas, Xilitla, Μεξικό (Απρίλιος 2013)

Angelo Plessas, Monument to Internet Hookups I, 2009 Performance, sculpture in collaboration with Athens Pride Part of the 2nd Athens Biennale 2009 Heaven Courtesy the artist and The Breeder, Athens

Angelo Plessas, MonumentToSomething.com, 2013 Projection during the presentation of The Eternal Internet Brotherhood/Sisterhood II at Las Pozas Park, Xilitla, Mexico (April, 2013)

ΑΓΓΕΛΟΣ ΠΛΕΣΣΑΣ

WORKS IN EXHIBITION

ANGELO PLESSAS

DESTE PRIZE 2015

ΒΡΑΒΕΙΟ ∆ΕΣΤΕ 2015

ΕΡΓΑ ΣΤΗΝ ΕΚΘΕΣΗ

ΑΓΓΕΛΟΣ ΠΛΕΣΣΑΣ

ANGELO PLESSAS

ΑΓΓΕΛΟΣ ΠΛΕΣΣΑΣ

Άγγελος Πλέσσας, Αιώνια Ιντερνετική Αδελφότητα (1-3), 2015 Εγκατάσταση µικτής τεχνικής Μεταβλητές διαστάσεις Ευγενική παραχώρηση του καλλιτέχνη και της γκαλερί The Breeder, Αθήνα Φωτο© Γιώργος Σφακιανάκης

DESTE PRIZE 2015

ΒΡΑΒΕΙΟ ∆ΕΣΤΕ 2015

Σελίδες 50-55

Pages 50-55: Angelo Plessas, Eternal Internet Brother/Sisterhood (1-3), 2015 Mixed media installation Dimensions variable Courtesy the artist and The Breeder, Athens Photo© George Sfakianakis

ANGELO PLESSAS

ΑΓΓΕΛΟΣ ΠΛΕΣΣΑΣ

DESTE PRIZE 2015

ΒΡΑΒΕΙΟ ∆ΕΣΤΕ 2015

THE BREEDER Angelo Plessas The Eternal Internet Brotherhood/Sisterhood Ongoing Various Locations The Eternal Internet Brother/Sisterhood is an independent project organized and curated by artist Angelo Plessas. It takes place annually in a different place in the world which is usually an historic site surrounded by nature, away from the urban grid. It is a meeting place of artists, writers, architects and various cultural practioners, a gathering offering cultural heterogeneity and exchange. The Eternal Internet Brother/Sisterhood, offers participants an opportunity to expand and develop their practice and proposes new relationships between people and place, between work and leisure, artist and audience. During the Eternal Internet Brother/Sisterhood all participants stay and work closely and they take a cross disciplinary medium approach with activities ranging from perfomance, discussions, workshops, readings but also as a starting point to visualize future projects. They key themes are revolved around the effects of our neoliberal post-technological life of phenomena such as hyperconnectivity and solitude, re-evaluation of life in urban areas and spiritual re-connections with antiquity and other eras. The duration of the project is about 7 to 10 days. The 1st Eternal Internet Brotherhood took place on Anafi, an island with a rich ancient Cycladic culture. The 2nd Eternal Internet Brotherhood took place in April 2013 in Xilitla, Mexico in the surrealist of park Las Pozas. The 3rd edition happened in the North Dead Sea area in the West Bank while the 4th edition happened at the Castello Malaspina in Fosdinovo, where poet Dante Alighieri spent his exile. The 5th edition happened near the rock of Sigiriya in Sri Lanka in October 2016. A physical version of this project was also presented in 2015 as a mixed media installation at the Goulandris Museum of Cycladic Art in Athens, as part of an exhibition organized by the DESTE Foundation for Contemporary Art, showcasing the nominees for their annual DESTE Prize, which Plessas won.

THE BREEDER 45 Iasonos st, GR 10436, Athens, t/f: +30 210 33 17 527, gallery@thebreedersystem.com www.thebreedersystem.com

Eternal Internet Brother/Sisterhood 5 Sigiriya, Sri Lanka October 2016

Angelo Plessas, Eternal Internet Brother/Sisterhood 5, Sigiriya, Sri Lanka, 2016

Luca Pozzi in collaboration with Kris Lemsalu, The Wind of Change, ceremony performed on the Pidurangala rock Eternal Internet Brother/Sisterhood 5, Sigiriya, Sri Lanka, 2016

Angelo Plessas, The 5th Eternal Internet Brother/Sisterhood Statement, written and perfomed in Back of Beyond in Sigiriya, Eternal Internet Brother/Sisterhood 5, Sigiriya, Sri Lanka, 2016

Luca Pozzi in collaboration with Ruwangi Amarasinghe, OYOD Eternal Internet Brother/Sisterhood 5, Sigiriya, Sri Lanka, 2016

Candice Jacobs, Free The Mind, audio work performed in different places around Sigiriya Eternal Internet Brother/Sisterhood 5, Sigiriya, Sri Lanka, 2016

Eternal Internet Brother/Sisterhood 4 Castello Malaspina, Fosdinovo, Italy July 2015

Angelo Plessas, Eternal Internet Brother/Sisterhood 4, Castello Malaspina, Fosdinovo, Italy, 2015

Ylva Ogland, The Rituals, Eternal Internet Brother/Sisterhood 4, Castello Malaspina, Fosdinovo, Italy, 2015

Santiago Taccetti, Non-smokers (s05e01-10), Eternal Internet Brother/Sisterhood 4, Castello Malaspina, Fosdinovo, Italy, 2015

Danai Anesiadou, Portraits of Angelo, Corrado, Pietro and Maddalena, sculptures from compressed personal objects from their rooms Eternal Internet Brother/Sisterhood 4, Castello Malaspina, Fosdinovo, Italy, 2015

SOFT BAROQUE, Fireworks Chair Eternal Internet Brother/Sisterhood 4, Castello Malaspina, Fosdinovo, Italy, 2015

ZoĂŤ Paul, Suspended rock weavings Eternal Internet Brother/Sisterhood 4, Castello Malaspina, Fosdinovo, Italy, 2015

Michelangelo Corsaro, Phantasmagoria for an aesthetic machine, lecture/presentation Eternal Internet Brother/Sisterhood 4, Castello Malaspina, Fosdinovo, Italy, 2015

Robert Pettena, Il Cardinale Eternal Internet Brother/Sisterhood 4, Castello Malaspina, Fosdinovo, Italy, 2015

Eternal Internet Brother/Sisterhood 3 Dead Sea, West Bank April 2014

Angelo Plessas, Eternal Internet Brother/Sisterhood 3, Northern Dead Sea, West Bank, 2014

Priscilla Tea, Mirroring Places, painting and images, Eternal Internet Brother/Sisterhood 3, Northern Dead Sea, West Bank, 2014

Luca Pozzi, The Big Jump, Eternal Internet Brother/Sisterhood 3, Northern Dead Sea, West Bank, 2014

Danai Anesiadou with Alkistis Poulopoulou, Pranalysis and Pranal rejuvenation, Eternal Internet Brother/Sisterhood 3, Northern Dead Sea, West Bank, 2014

Meir Kordevani, Night Visionquest, Eternal Internet Brother/Sisterhood 3, Northern Dead Sea, West Bank, 2014

Andreas Angelidakis, Golden Brotherhut, Eternal Internet Brother/Sisterhood 3, Northern Dead Sea, West Bank, 2014

Eternal Internet Brother/Sisterhood 2 Las Pozas, Xilitla, Mexico Summer 2013

Angelo Plessas, Eternal Internet Brother/Sisterhood 2, Las Pozas, Xilitla, Mexico, 2013

Mai Ueda + Mike Calvert, A Wedding Tea Ceremony, Eternal Internet Brother/Sisterhood 2, Las Pozas, Xilitla, Mexico, 2013

Eva Papamargariti , EternalVow.com, website, Eternal Internet Brother/Sisterhood 2, Las Pozas, Xilitla, Mexico, 2013

Brenna Murphy, Untitled Eternal Internet Brother/Sisterhood 2, Las Pozas, Xilitla, Mexico, 2013

Camilo Villegas Salazar, The Couple Eternal Internet Brother/Sisterhood 2, Las Pozas, Xilitla, Mexico, 2013

Birch Cooper, Las Pozas Entities 1-3, computer generated 3D work Eternal Internet Brother/Sisterhood 2, Las Pozas, Xilitla, Mexico, 2013

Daniel Eksdeman, Astronomy workshop, Eternal Internet Brother/Sisterhood 2, Las Pozas, Xilitla, Mexico, 2013

Eternal Internet Brother/Sisterhood 1 Anafi Island, Cyclades, Greece August 2012

Angelo Plessas, Eternal Internet Brother/Sisterhood 1, Anafi Island, Cyclades, Greece, 2012

Angelo Plessas, A Spatial diagram of the 2012 Eternal Internet Brotherhood Eternal Internet Brother/Sisterhood 1, Anafi Island, Cyclades, Greece, 2012

Vincent Charlebois, Iâ&#x20AC;&#x2122;m the Universe and the Universe is me, perfomance Eternal Internet Brother/Sisterhood 1, Anafi island, Cyclades, Greece, 2012

Guglielmo Fabian, INTERNET, happening, Eternal Internet Brother/Sisterhood 1, Anafi Island, Cyclades, Greece, 2012

Nate Hitchcock, Apache Anafi, slideshow at a beach cave Eternal Internet Brother/Sisterhood 1, Anafi Island, Cyclades, Greece, 2012

Amalia Ulman, IGS, part 2, Eternal Internet Brother/Sisterhood 1, Anafi Island, Cyclades, Greece, 2012

Paolo di Landro and Luv Unused, BROTHERHOOD/SISTERHOOD Beachwear Eternal Internet Brother/Sisterhood 1, Anafi Island, Cyclades, Greece, 2012

Angelo Plessas, BODY INTERFACING, happening Eternal Internet Brother/Sisterhood 1, Anafi Island, Cyclades, Greece, 2012

Mona Mahall and Asli, Cursor waiting for spinning, Eternal Internet Brother/Sisterhood 1, Anafi Island, Cyclades, Greece, 2012

THE BREEDER

Angelo Plessas Websites 2000 - ongoing Websites are what initiated Angelo Plessas’ practice back in 2000 and they still are a major part of his work. However, the websites Angelo Plessas creates are far from the conventional idea of a web page; they’re not just platforms with information sitting in a server somewhere, appearing on a screen, they are fully immersive and interactive, spaces where the viewer gets lost in. Usually the websites host entertaining little “games”, with an obvious sense of irony and humor, particularly evident in things such as the frequent self-references of the artist - around me.com - or hilariously honest domain names, such as Self-Involved.com and TryingSoHard.net. They are a world of their own, blurring the lines between virtual and actual; they become a reality that exists independently. In his websites, Plessas also plays a lot with the notions of the permanent and the temporary: those sites will exist online for a very long time, even forever, unless taken down, but often they function as vague, blank spaces, some kind of “tabula rasa” for the viewer to manipulate and make into their own; they constantly shift and change. An example is the Mirage Machines website. For that piece, the user, by moving the cursor on the screen and clicking their mouse, can fill the screen with strokes of color that eventually fade, causing the screen to return to its initial condition, being plain white. This gesture of the user, even if it happens online, remains a gesture, accentuating the inherent human element of the works.

THE BREEDER 45 Iasonos st, GR 10436, Athens, t/f: +30 210 33 17 527, gallery@thebreedersystem.com www.thebreedersystem.com

Angelo Plessas, FaunaMagica.com, 2016

Angelo Plessas, miragemachines.com, 2011

Angelo Plessas, melookingatme.com, 2010

Angelo Plessas, angelingaround.com, 2007

Angelo Plessas, nicetohaveyouaround.com, 2003

Angelo Plessas, journeytotheendofhistory.com, 2001

THE BREEDER

Angelo Plessas Talismania Various Locations 2015 - Ongoing Angelo Plessas makes internet psychogeography. Through his projects he understands mutual support and well-being as integral aspects of art-making, an idiosyncratic position that makes Angelo Plessas an increasingly important figure fostering a new generation of artists, both online and off. His series of neon sculptures and installations reflect this position, as they function as talismans, energy symbols that attact positive vibes cyber and non. Protecting from the technological evil eye, they bring new friends on instagram and facebook, discourage hackers, multiple our likes and retweets and exorcize bad connections. Extropic Optimisms I & II are presented at the faĂ§ade of The Breeder in Athens as part of The Breeder Skin and at a public building in Merano, South Tirol, Italy as part of Naturno: Nature and Art exhibition curated by BAU. These installations refer to symbols inspired from the iconography of Ancient Greece and Mesopotamia but also from the familiarized symbols of internet culture. In todayâ&#x20AC;&#x2122;s hyper-connected reality a new techno- paganist iconography is emerging and is spreading mainly through copy paste Unicode characters and Emoticons. They are spontaneous narration of human history, consisting of anthropomorphic figures, flying creatures, animals, symbols relating to primitive phenomena like birth, fertility, catharsis, but also more contemporary experiences like connectivity, communication, physical, rebirth and creativity. The neon series Fauna Magica further extends Angelo Plessas obsession with portraiture, as when installed together the sculptures resemble a smiling face. A surreal partnership of a hand, a head or a leg with a spaceship, or a fish, sprinkled with universal symbols to compose these talismans. FaunaMagica.com the interactive website / artwork from this body of work shows us this face coming to life with a click of the mouse.

THE BREEDER 45 Iasonos st, GR 10436, Athens, t/f: +30 210 33 17 527, gallery@thebreedersystem.com www.thebreedersystem.com

Angelo Plessas, Extropic Optimisms, 2015, neon installation at the faรงade of The Breeder, Athens

! ! Angelo Plessas, Extropic Optimisms, 2015, neon installation at the faรงade of The Breeder, Athens

! !

! ! ! ! ! Angelo Plessas, Extropic Optimisms, 2015, neon installation at the faรงade of The Breeder, Athens

! Angelo Plessas, Extropic Optimisms II, 2015, neon installation at Naturno: Art & Nature, curated by BAU at Merano, Italy

! !

! Angelo Plessas, Extropic Optimisms II, 2015, neon installation at Naturno: Art & Nature, curated by BAU at Merano, Italy

Angelo Plessas, Extropic Optimisms II, 2015, neon installation at Naturno: Art & Nature, curated by BAU at Merano, Italy

! !

! Angelo Plessas, Fauna Magica I-III, 2015, neon, 96.6 x 140 x 15 cm / 96.6 x 140 x 15 cm / 95 x 140 x 15 cm

! ! Angelo Plessas, Fauna Magica III-V, 2016, three neon sculptures,158x80 cm / 140x117 cm / 140.5x64.8 cm, ed. of 3

Angelo Plessas, FaunaMagica.com, 2016, website

Angelo Plessas, Fauna Magica, 2016, billboard installation at Override Chicago, part of ExpoChicago Public Program

THE BREEDER

Angelo Plessas Monument Generator Frieze Art Fair New York 2016

For the Breeder’s booth at the Frieze Art Fair New York 2016, Angelo Plessas created geometrical sculptures to adorn the gallery’s space. His main piece, however, was the website monumentgenerator.com, which generated digital “monuments”, resembling his physical objects in the booth.

THE BREEDER 45 Iasonos st, GR 10436, Athens, t/f: +30 210 33 17 527, gallery@thebreedersystem.com www.thebreedersystem.com

Angelo Plessas, Frieze Art Fair New York, 2016, production design

Angelo Plessas, Frieze Art Fair New York, 2016, installation view

Angelo Plessas, monumentgenerator.com, 2016, website

THE BREEDER Angelo Plessas Mirage Machines The Breeder Gallery, Athens 2015 Angelo Plessas' works strongly reflect and master the language of the internet since the late 90s. Using the internet as a vehicle for exploration of subjectivity, iconography, abstraction and as a powered tool for experience, he creates mechanical landscape generators, where his online environments are visionary propositions that have been begotten in browser windows. Plessas is part of a generation of artists that grew up with Google and maintain a studio in their laptop, so pasting traditional media such as drawing onto a website is a natural act. By turning the title of the work into a registered web-domain, he makes animated drawings that are at once electronic and unique, the image reproducible on millions of computers but existing only on its particular location of the singular internet address. Often focusing on the themes of authority and identity, Plessas’ web drawings become characters and portraits, alternating between funny and poignant, they reflect the abstract emotions often experienced in electronic communication and everyday misunderstandings. Works such as MeLookingAtYou.com (2005) are indeed portraits that owe as much to text emoticons as to Paul Klee’s naïve and complex emotional spirituality.

THE BREEDER 45 Iasonos st, GR 10436, Athens, t/f: +30 210 33 17 527, gallery@thebreedersystem.com www.thebreedersystem.com

Angelo Plessas, Mirage Machines, 2015, installation view

Angelo Plessas, Mirage Machines, 2011, website

THE BREEDER

Angelo Plessas Temple of Play Frieze Projects Family Space, Frieze Art Fair London 2013

Temple of Play was a site-specific installation by Angelo Plessas, commissioned for the Frieze Projects 2013 Family Space, which was curated by Nicola Lees. The Temple of Play is a creative playground that provides activities for young people as well as adults and it was accessible for the whole duration of the fair. It's a multimedia playground – part art installation, part education space, part performance area, part meditation zone – that offered all visitors, particularly children, the chance to experience art in a relaxed, informal environment. It was intended to be fully interactive, enabling visitors to create their own aesthetic environments via different activities, physical and/or online. The Temple of Play comprised of three main stations: the Emoticon Theatre, the Podcast Relaxation – both of which offered creative workshops by child specialists - and lastly, the Individual Relaxation Pods where participants could enter for self relaxation and meditation. The activities of the Emoticon Theatre took place in a designated area where participants explored portraiture and the art of making faces, both physically and digitally. 'Emoticon', after all, is a word describing small symbols showing facial gestures, designed to help us express an emotion during online communication. The section included references to early examples of children’s art books, such as The Cubies from 1913, as well as Italian artist Alighiero Boetti’s Faccine colorate and the artist's own online archive of photos called the International Portrait Gallery. Last but not least, the Individual Relaxation station offered visitors the chance to relax and meditate alone, with the help of two specially designed individual meditation pods adjacent to the Emoticon Theatre, where one could enter for few minutes and forget of the outside world for a bit. The pods were available for the public throughout the opening hours of the Frieze art fair without requiring any booking.

THE BREEDER 45 Iasonos st, GR 10436, Athens, t/f: +30 210 33 17 527, gallery@thebreedersystem.com www.thebreedersystem.com

Angelo Plessas, Temple of Play, Frieze Projects, 2013, production designs

Angelo Plessas, Temple of Play, Frieze Projects 2013, installation view

THE BREEDER

Angelo Plessas Fantasy Plot Generator Various Locations 2011 - ongoing

Fantasy Plot Generator is an ongoing project comprised by a website, a stage and a series of performances. The website is the base of the project where visitors invent character names and generate automatically a story with the function of a programming code. This code “borrows” extracted texts from different philosophical dialogues speaking about extreme concepts and social conditions, “remixing” them in a random way and different plots take shape. During the course of different exhibitions, some of these stories are “animated” by actors in the exhibition space within a stage of special furniture and costumes. These perfomances also take the form of an archive of fotonovelas, which is accessible online. The Fantasy Plot Generator book was published by Automatic Books in 2013.

THE BREEDER 45 Iasonos st, GR 10436, Athens, t/f: +30 210 33 17 527, gallery@thebreedersystem.com www.thebreedersystem.com

Angelo Plessas, Fantasy Plot Generator, website, 2011

Angelo Plessas, Fantasy Plot Generator, at the At Trust exhibition, Kunsthal Charlottenborg, Denmark, 2015

Angelo Plessas, Fantasy Plot Generator, at the Scenes d' Europe exhibition, France, 2013

Angelo Plessas, Fantasy Plot Generator, at the Word of Mouth exhibition, 3rd Athens Biennale, Athens, 2011

Angelo Plessas, Fantasy Plot Generator photonovelas

THE BREEDER Angelo Plessas Monument To Internet Hookups 2nd Athens Biennale 2009 3rd Thessaloniki Biennale 2011 Greece Plessas often calls his –mostly – online creations, monuments. Since they are being viewed through a screen which can only be so big, this definition helps us take a peek inside the artist’s imagination and give us a sense of the size and significance of each piece. In this case, however, Plessas builds an actual monument, a physical object, or “performance sculpture” as he names it. Still playing around with the meaning of the word and its connotations, though, his “monument” is neither massive nor unmovable, but he tours it in various locations across Greece, such as Athens and Thessaloniki, redefining the notion of the monument and bringing it into the era of social media and online communication. In the Athens edition of 2009, the sculpture was being moved around by a truck. The happening was in collaboration with the Athens Pride Festival, a very successful allegiance, since through the anonymity the internet can provide, one is free to be their true self and connect with similar people from all around the globe, and this is especially helpful for people belonging to marginalized groups, such as the LGBTQ community. There is a sense of belonging, of community and unity. In 2011, for the 3rd Thessaloniki Biennale, Plessas transforms his sculpture into a proper installation, set up in a public space and open to all. Once more, the inclusiveness of the web is brought into the real, physical world.

THE BREEDER 45 Iasonos st, GR 10436, Athens, t/f: +30 210 33 17 527, gallery@thebreedersystem.com www.thebreedersystem.com

Monument To Internet Hookups I 2nd Athens Biennale 2009

Angelo Plessas, Monument To Internet Hookups I, 2009

Monument To Internet Hookups II 3rd Thessaloniki Biennale 2011

Angelo Plessas, Monument To Internet Hookups II, 2011, curated by Paolo Colombo, Mahita Ebu and Marina Fokidis

Angelo Plessas, Monument To Internet Hookups II, 2011

THE BREEDER

Angelo Plessas Every Website is a Monument 2009 - Ongoing Various Locations One of the main characteristics of Angelo Plessas’ body of work is the merging of the online with the offline, the virtual and the physical. The physical world has many limitations, while online one can do anything they imagine. In his project Every Website is a Monument, Plessas takes full advantage of this feature of the virtual space and with the help of Google Maps, he brings his online creations into the real world. In addition, he “enlarges” them to the point of them becoming monumental. While in reality this means only a few centimeters since we are talking about an image on a screen, when a shape is being placed next to the London Eye and is about half as tall, the centimeters become tens, maybe even hundreds of meters. Our experiences and unavoidable anthropocentric approach forbid us from being cynical and pragmatist, which here works in favor of the piece and is a big part of the appeal of Plessas’ online and digital works. Every Website is a Monument has three installments so far. The first one was presented at the Gloria Maria Gallery in Milan in 2009, the second in Mexico in 2011 at Preteen Gallery in collaboration with Domus magazine and the third took place in London in 2012, at Cell Project Space with the title Twilight of the Idols. The exhibitions featured printed versions of Plessas’ images, sculptural objects and projections.

THE BREEDER 45 Iasonos st, GR 10436, Athens, t/f: +30 210 33 17 527, gallery@thebreedersystem.com www.thebreedersystem.com

The Twilight of the Idols Every Website is a Monument: London Cell Project Space 2012

Angelo Plessas, The Twilight of the Idols, Every Website is a Monument, 2012, installation view

Angelo Plessas, The Twilight of the Idols, Every Website is a Monument, 2012

Every Website is a Monument: Mexico Preteen Gallery 2011

Angelo Plessas, Every Website is a Monument, 2011, installation view

Angelo Plessas, Monument to Leo Sky, Every Website is a Monument, 2011

Angelo Plessas, Monument to TheHistoryOfADecadeThat: HasNotYetBeenNamed.com, Every Website is a Monument, 2011

Angelo Plessas, PlagueOfFantasy.com, Every Website is a Monument, 2011

Every Website is a Monument: Milan Gloria Maria Gallery 2009

Angelo Plessas, Every Website is a Monument, 2009, installation view

Angelo Plessas, MeLookingAtYou.com(offline monument) , Every Website is a Monument, 2009

Angelo Plessas, PlagueOfFantasy.com (offline monument), Every Website is a Monument, 2009

Angelo Plessas, Every Website is a Monument, 2009, installation view

THE BREEDER Angelo Plessas The Angelo Foundation 2007 – ongoing Angelo Plessas establishes in 2007 the Angelo Foundation. There is no manifesto or specific agenda; its main function seems to be simply to provide a framework for the artist’s various projects and works. However, it soon becomes obvious that it’s more than that. A focal element/mission of Plessas’ works and a reoccurring theme, is alternative education and how knowledge can be transmitted outside the walls of educational institutions. This is particularly evident in some of the projects under the name of the Angelo Foundation, leading to the conclusion that its existence is not so much just a formality, but the goal is for it to function as a vehicle for the realization of educational meditational participatory settings. One of them is the Temple of Play, an interactive installation commissioned for the Frieze Projects Family Space in Frieze London 2013, and the second is the Angelo Foundation School of Music, a project which took place in 2011 at the National Museum of Contemporary Art in Athens, curated by Stamatis Schizakis. In this School of Music there are no instruments and no experience is required. Through three interactive websites that produce sounds – and thus potentially music - and workshops featuring guest lecturers and audience participation, Plessas activates the School of Music, each time in a different manner, and transposes to actual space the ludic, participatory, collaborative, and arbitrary spirit that characterizes the Internet. Other events of the Foundation include the project Robot Poetry Reading in 2008, where a robot would generate a poem for the visitors, or help them write it and consisted of a website, a series of performances and a printed publication, and the founding of its Headquarters, with the website for the Angelo Foundation Headquarters in 2009, in collaboration with Andreas Angelidakis and Jeu De Paume Gallery in Paris. The Headquarters were also presented alongside an exhibition at Rebecca Camhi Gallery in Athens, Greece. Although the Angelo Foundation Headquarters are presented with every formality, one cannot but realize the sense of humor hiding behind this project, a deliberate “delusion of grandeur” in a way. Plessas’ work in its majority is full of colors, patterns and references to whimsical elements of the popular culture of the internet, such as the use of emoticons. However, the landscape he creates here is severe, glum, dystopian and abstract, almost everything is in grayscale and the only presences among the surrealistic structures are either robots or shadows of bodies, as if they came straight out of an Orwell novel. The internet has become a tool, a medium for selfbranding and promoting. In there, anyone can be anything they want, and often it is difficult to separate the real from the fake, since it is all just creations that can vary from little to extremely detailed. In this case, it is all here: there is a bank, a gallery, a temple, a welcome center, everything a proper city needs. Thus, the Headquarters get established and the Angelo Foundation comes to life. THE BREEDER 45 Iasonos st, GR 10436, Athens, t/f: +30 210 33 17 527, gallery@thebreedersystem.com www.thebreedersystem.com

The Angelo Foundation School of Music 2011

Angelo Plessas, The Angelo Foundation School of Music, 2011, installation view

The Angelo Foundation Headquarters 2009

Angelo Plessas, The Angelo Foundation Headquarters, 2009

The Angelo Foundation Presents: Robot Poetry Reading 2008

Angelo Plessas, Robot Poetry Reading, 2008

Angelo Plessas, Robot Poetry Reading, 2008, publication

2 0 15 AnGElO PlESSAS

171

ΑΓΓΕΛΟΣ ΠΛΕΣΣΑΣ

Deste Prize catalogue_22_3_NEW.indd 171

25/03/2017 06:37

QUANTUMPROOFOFKNOWLEDGE.COM, 2016

172 Deste Prize catalogue_22_3_NEW.indd 172

25/03/2017 06:37

ΤΑΛΙΣΜΑΝΙΑ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΣΤΗ ΣΤΑΜΑΤΙΑ ΔΗΜΗΤΡΑΚΟΠΟΥΛΟΥ

ΣΤΑΜΑΤΙΑ ΔΗΜΗΤΡΑΚΟΠΟΥΛΟΥ: Ερχόμενη εδώ σκεφτόμουν το Τalismania, τη νέα εγκατάσταση που παρουσιάζεις στην ομαδική έκθεση του Bραβείου ΔΕΣΤΕ. Περνώντας έξω από το μικρό εκκλησάκι του Πολεμικού Μουσείου, το συνδύασα με το έργο σου. Θα μπορούσε να συνιστά και αυτό μια ιδιότυπη εκκλησία, ένα σύστημα που αποτελείται από πρωτόκολλο, πιστούς και εναποθέσεις. Ποια είναι η σχέση σου με την πίστη; ΑΓΓΕΛΟΣ ΠΛΕΣΣΑΣ: Ό,τι πιο κοντινό στην πίστη για μένα είναι ο κβαντικός διαλογισμός που κάνω καθημερινά. Αυτός ο διαλογισμός απαλλάσσει από τα ενεργειακά μπλοκαρίσματα και δεν έχει ανατολική θρησκευτική προσέγγιση. Πρόσφατα στην Σρι Λάνκα, έμαθα ότι ο Βουδισμός και Ινδουισμός είναι στην πραγματικότητα πολύ πιο εθνικιστικές θρησκείες, δεν είναι τα ειρηνικά και “εναλλακτικά” δόγματα που μας λένε στην Δύση. Εντέλει, όλες οι θρησκείες δημιουργούν εμπόδια και όρια στην σχέση μας με τον εαυτό μας, και αυτό είναι το λιγότερο πνευματώδες. Ο διαλογισμός, από την άλλη, σου μαθαίνει να δίνεις την πλήρη προσοχή στον εαυτό σου, που είναι και το πιο απαιτητικό κομμάτι. Έχεις δοκιμάσει τελευταία να δώσεις πλήρη προσοχή σε κάτι;

αυτήν τη λογική, το μυαλό μας δεν είναι σαν μία θρησκεία με μνήμη που λειτουργεί συνεχώς με τον ίδιο τρόπο και κοιτάει στο παρελθόν; Κάθε σκληρός δίσκος, μυαλό ή θρησκεία που συνηθίζει να λειτουργεί με ένα συγκεκριμένο πρωτόκολλο επικοινωνίας, μετά από κάποιο χρόνο σίγουρα θα “κρασάρει”. Κάπως έτσι σκέφτομαι και εγώ. Πρέπει περιοδικά να κάνουμε “delete” τα πάντα και να κατεβάζουμε καινούργιες ενημερώσεις. Δεν βλέπω μέλλον στους κολλημένους ιδεαλιστές. Σύμφωνα με την εγκατάσταση Τalismania, τι συνιστά φυλακτό σήμερα; Το έργο Talismania περιστρέφεται κυρίως γύρω από τη δύναμη της συγκέντρωσης, της προσοχής, και την αυθυποβολή. Μια άλλη πτυχή του έργου αυτού είναι ο “φετιχισμός” της στιγμιαίας οπτικής και ψυχολογικής ευχαρίστησης, ο οποίος ενισχύεται με μια αυξανόμενη ροή πληροφορίας και την ολοένα τεχνολογική δεισιδαιμονία που φτάνει σε επίπεδα σύγχρονου τεχνολογικού παγανισμού. Η προσοχή μας είναι πια τελείως ξεχαρβαλωμένη. Αν προσπαθήσουμε να παρακολουθήσουμε με απόλυτη συγκέντρωση για παράδειγμα ένα όμορφο τοπίο, είμαι σίγουρος πως οι πιο πολλοί από μας θα το κάνουν με δυσκολία. Αμέσως ξεκινάμε να σκεφτόμαστε διάφορα άλλα, απομακρύνοντας το μυαλό μας από αυτό που βλέπουμε. Είτε θα προσπαθήσουμε να ανεβάσουμε την εικόνα στο Instagram γράφοντας μία έξυπνη λεζάντα, ή θα ψάξουμε αμέσως τριγύρω για το αν υπάρχει κάτι καλύτερο να δούμε.

Deste Prize catalogue_22_3_NEW.indd 173

Talismania is mainly about the power of concentration, about attention and autosuggestion. Another aspect of the work is the “fetishism” of the momentary

According to the Τalismania installation, what is a talisman today?

AnGElO PlESSAS: To me, the closest thing to faith is the quantum meditation I practice every day. This meditation releases energy blockages and does not have an Eastern religious approach. I learned in Sri Lanka recently that Buddhism and Hinduism are in fact quite nationalistic religions, not the pacifist, “alternative” dogmas as we think of them in the West. Ultimately, all religions hinder and limit the relationship with the self, and this is the least spiritual thing about them. Meditation, on the other hand, teaches you to focus your entire attention on yourself, which is the most demanding aspect. Have you recently tried to focus entirely on one thing (figure 1)? Look at it like this: our brain is like a hard disk with a communication protocol. Religion is like a big folder that contains our thoughts or the faithful in the form of files. In this sense, isn’t our brain like a religion with a memory that operates in the same way all the time and is looking at the past? Any hard disk, brain, or religion that functions using a communication protocol is bound to “crash” after a while. This is how I see it. We need to “delete” everything from time to time and download new updates. I see no future in rigid idealism.

STAMATIA DIMITRAKOPOULOS: On my way here I was thinking of Τalismania, the new installation you are presenting in the group exhibition for the DESTE Prize. I saw the little church outside the Athens War Museum, and I made the association with your work; it could be a kind of church, too–a system that involves a protocol, faithful followers, and offerings. How do you feel about faith?

STAMATIA DIMITRAKOPOULOS IN CONVERSATION wiTh AnGElO PlESSAS

TALISMANIA

173

Δες το ως εξής: το μυαλό μας είναι σαν σκληρός δίσκος αποτελούμενος από ένα πρωτόκολλο επικοινωνίας. Η θρησκεία είναι σαν ένας μεγάλος φάκελος, που μέσα βρίσκονται ως αρχεία οι σκέψεις μας ή οι πιστοί. Με

Θεωρώ πως η σύγχρονη έννοια του φυλακτού αναφέρεται σε “κάτι” που το προσεγγίζουμε αποφασιστικά και με απόλυτη συγκέντρωση. Όταν αυτό επιτευχθεί, τότε θα βρούμε την πλήρη ευχαρίστηση. Η συγκέντρωση έρχεται σαν μια στιγμή “αγιασμού”, στη σύγχρονη εποχή.

25/03/2017 06:37

Τι εννοείς παραπάνω με τον όρο «σύγχρονος τεχνολογικός παγανισμός»; Ο σύγχρονος τεχνολογικός παγανισμός, στον οποίο αναφέρεται η εγκατάσταση Talismania, έχει ρίζες στην αρχαία και μεσαιωνική εικονογραφία. Ξεκίνησε από μια ομάδα προγραμματιστών και Web Designers, που εισήγαγαν στον κώδικα των ιστοσελίδων πολύ απλά σύμβολα πληκτρολογίου (πυραμίδες, φωτιές, μάτια, ζώα) Unicode ή Ascii με σκοπό την προσέλκυση επισκεπτών και την προφύλαξή τους από Hackers και κάθε είδους Spamware.

στο σπίτι της γιαγιάς μου, που ήταν γεμάτο με όλα αυτά τα μικροαντικείμενα συναισθηματικής αξίας τα οποία μάζευε με ζήλο ρακοσυλλέκτη. Στο video essay ακούμε τη φωνή σου να διηγείται: «whatever image or material creates comfort could be called a talisman»· έχεις συνδυάσει το φυλακτό με προσωπικές μνήμες; Μεγαλώνοντας ως παιδί στα ’80, θυμάμαι να ακούω μία συζήτηση των γονιών μου για την απειλή πυρηνικού πολέμου.

Τα σύμβολα αυτά αργότερα εξελίχθηκαν σε emoticons, και αργότερα στα σημερινά Emoji. Βλέπουμε, λοιπόν, πως έχει δημιουργηθεί ένα ψηφιακό φολκλόρ, που συνήθως γίνεται με πολύ απλά εργαλεία. Αυτά τα οξύμωρα, στα οποία ο εσωτερισμός συναντά την τεχνολογία και το αντίστροφο, με ενδιαφέρουν πολύ, όπως και το γεφύρωμα του αρχαίου μέλλοντος με το παρόν. Ως αυτοδίδακτο καλλιτέχνη, με ενδιαφέρουν επίσης οι ερασιτεχνικές και αρχέγονες μορφές της τέχνης. Τέτοια παραδείγματα διαδίδονται εκτενώς online, όπως μέσω κάποιας απλής εφαρμογής με την οποία ο καθένας θα μπορούσε να φτιάξει ένα καταπληκτικό βίντεο ή να ανεβάσει μια εικόνα. Αυτό που συμβαίνει στο ίντερνετ και το κάνει ακόμα πιο ενδιαφέρον, είναι ότι συνεχώς μας αποκαλύπτει σημαντικά εργαλεία και υλικό. Τούτα τα εργαλεία παρ’ όλο που δεν χρειάζονται παρά μόνο τη στοιχειώδη εμπειρία, διαταράσσουν κοινωνικές και πολιτικές πτυχές παραγωγής περιεχομένου. Αυτά έχουν μια επιρροή και στην δουλειά μου. Έτσι, θα μπορούσα ακόμα και να περιγράψω ένα κομμάτι της πρακτικής μου σαν μια “τεχνολογική arte povera”.

Ύστερα ακολούθησε το Τσερνομπίλ, επιφέροντας τη γενική παράνοια που υπήρχε τότε. Αναδρομικά σκέφτομαι εκείνο το Cabinet de curiosités που είχα τότε, μικρός, με όλα αυτά τα αντικείμενα που θεωρούσα μυστικά και ιερά. Κούκλες, ανθρωπάκια και άλλα παρόμοια, χωρίς τα οποία δεν μπορούσα να πάω πουθενά. Θυμάμαι τα αυτοκόλλητα σε σχήμα ματιών που είχα δίπλα στο κρεβάτι μου. Με κάποιο τρόπο ήταν σαν να περίμενα τα Emoji. Αν προσέξεις τα σύμβολα και τα λογότυπα στα προγράμματα φιλοξενίας που οργανώνω, υπάρχουν μάτια, όπως και στα websites μου. Αργότερα τα αντικείμενα εκείνα που αντιλαμβανόμουν ως ιερά, αντικαταστάθηκαν με πιο ψηφιακά, όπως βιντεοκασέτες και κονσόλες video games, με τα πρώτα γραφιστικά που θυμίζουν πρώιμα μεσοποτάμια σχέδια, τα οποία συναντά κανείς σε κιλίμια και αμφορείς. Αυτά όλα πλέον αναπαράγονται στο Τumbir, από πιτσιρίκια που δεν είχαν καν γεννηθεί εκείνη την εποχή.

Η ιδέα του φυλακτού μού προκαλεί ένα πολύ ζεστό συναίσθημα, μάλλον επειδή μεταφέρομαι συνειρμικά

Αυτή η ερώτηση έχει ενδιαφέρον, γιατί κάπως έτσι ξεκίνησε και η ιδέα του talisman. Μέσω των social media

Deste Prize catalogue_22_3_NEW.indd 174

The idea of talismans gives me a very warm feeling, probably because it takes me back to my grandmother’s

The latter-day techno-paganism to which Talismania refers has its roots in ancient and medieval iconography. It started when programmers and Web designers introduced into the Unicode or ASCII codes (figure 3) a series of simple keyboard symbols (pyramids, fires, eyes, animals) in order to attract visitors and safeguard themselves against hackers and all kinds of spamware. These symbols evolved into emoticons and then into the current emoji. So we see the emergence of a digital folklore, usually built with very simple tools. These oxymora where the esoteric meets technology and vice versa fascinates me, as does the bridging of the ancient future with the present. As a selftaught artist I am also interested in amateur and primordial forms of art. Such models are easily disseminated online through simple applications with which anyone can make an amazing video or upload a picture. What makes the Web even more interesting is that it keeps revealing important tools and material. These tools require only an elementary level of experience, yet they impact the social and political aspects of content generation. All this affects my own work too: indeed, I could describe part of my practice as a “technological arte povera.”

What do you mean by “latter-day technopaganism”?

visual and psychological pleasure, boosted by increasing information flows and the escalating technological superstition that approaches the level of a latter-day technopaganism. Our attention is a total mess these days. If we try to focus entirely on, say, a beautiful landscape, I am sure that most of us would find it very hard. We start at once to think of various other things, and our mind wanders from what we are looking at. We will either try to upload the picture on Instagram with a clever caption or we’ll immediately look around for something better to see (figure 2). I believe that the contemporary meaning of talisman is about “something” that we approach decisively and with full concentration. When this is achieved, we will find utter pleasure. Concentration comes as a moment of “sanctity” in our age.

174

Μπορεί να υπάρξει “κακό μάτι” μέσα από το ίντερνετ; Πιστεύεις σε δεισιδαιμονίες;

25/03/2017 06:37

μοιραζόμαστε τη ζωή μας με χιλιάδες κόσμο, μας βλέπουν πολλά μάτια, και γι’ αυτό θα ήταν καλό να μην ελκύουμε αρνητικά vibes. H πίστη μου σε δεισιδαιμονίες εκδηλώνεται καμιά φορά όταν ανεβάζω φωτογραφίες του σκύλου μου Lupo, και μετά φοβάμαι μην αρρωστήσει.

ρούσε να ληφθεί επίσης ως δεισιδαιμονία. Μέσα από τέτοια παραδείγματα, καταλαβαίνουμε πως η φύση είναι το καλύτερο φυλαχτό. Αινιγματική και κομψή, θα είναι πάντα το καταφύγιο έμπνευσης και στοχασμού ακόμα και για τεχνοκράτες. Μεταφέρω ένα quote από το video essay: «imagination creates comfort, and whatever image or material creates comfort could be a talisman». Αντιλαμβάνεσαι τη φαντασία σαν ένα είδος φυλακτού;

5 Στην Ελλάδα έχουμε γαλουχηθεί σε μια προκατάληψη γλωσσοφαγιάς. Έχω κάποιες συνήθειες που θα μπορούσες να συσχετίσεις με προκατάληψη, οι οποίες με βοηθούν να συγκεντρωθώ. Συνήθως σχετίζονται με τοπία και την ομορφιά της φύσης. Ίσως έχω ανάγκη να εξαγνιστώ από την τεχνολογία με κάτι πιο οικολογικά φιλικό. Έχω εγκαταστήσει για παράδειγμα μια επέκταση του Google Chrome, που όταν ανοίγω μια νέα καρτέλα εμφανίζεται κάποια εικόνα από ένα ασυνήθιστο τοπίο στο google earth. Αυτά τα snapshots μού θυμίζουν land art φυλαχτά, περίεργα στοιχεία της φύσης που τα βλέπουν οι δορυφόροι και τα αποτυπώνουν.

6 Σε τι λες να οφείλεται αυτή η επιλογή της google;

Αντιλαμβάνομαι τη φαντασία σαν το software που θα σε οδηγήσει να φτιάξεις το “φυλακτό” εκείνο που αντιπροσωπεύει κάτι πολύ συγκεκριμένο, σε σχέση με αυτό που σκέφτεσαι. Είναι κάτι που εμείς δημιουργούμε, προβάλλοντας ένα μέρος του συνειδητού ή υποσυνειδήτου μας στον εξωτερικό κόσμο. Οι σκέψεις μας είναι ηλεκτρικές αποφορτίσεις τις οποίες στην πορεία το software, η φαντασία δηλαδή, τις αποκωδικοποιεί και τις διοχετεύει σε διάφορα αντικείμενα που περιβάλλουν τη ζωή μας. Αν, για παράδειγμα, είδες έναν εφιάλτη ότι είσαι ας πούμε σε ένα μέρος και προσπαθούν να σε σώσουν υάκινθοι από το να σε καταπιεί η γη, ξυπνάς και σκέφτεσαι τον υάκινθο, αγοράζεις έναν από το ανθοπωλείο είτε βρίσκεις μια εικόνα στο ίντερνετ και την κάνεις επιφάνεια εργασίας. Αυτό με κάποιο τρόπο σού δημιουργεί ασφάλεια. Ποιές είναι οι βασικές αναφορές στην εγκατάσταση Τalismania; H όλη ιδέα ξεκίνησε σαν ένα κείμενο/δήλωση που προέκυψε από το ομώνυμο εργαστήριο το οποίο έκανα κατά τη διάρκεια του Εxperimental Education Protocol, που οργάνωσα το καλοκαίρι του 2016 στην Νίσυρο.

Deste Prize catalogue_22_3_NEW.indd 175

That’s an interesting question, because this is how the talisman idea came to me. Over social media we share our lives with thousands; too many eyes are upon us, so it might be best not to attract any negative vibes. My belief in superstition emerges sometimes when I upload photos of my dog, Lupo (figure 5), and I then fear he may get sick. Here in Greece we are steeped in a culture of superstition against the evil tongue. I have certain habits that could be linked to superstition, and they help me to concentrate. They usually have to do with landscapes and the beauty of nature. Maybe I need to cleanse myself from technology with something more eco-friendly. For instance, I have installed a Google Chrome extension that shows an unusual landscape from Google Earth every time I open a new tab. These snapshots remind me of land-art talismans, weird natural formations that are picked up by satellites (figure 6).

Can there be an “evil eye” over the Internet? Are you superstitious at all?

Growing up in the ’80s, I remember listening to my parents talking about the threat of nuclear war. Then came Chernobyl (figure 4) and the general paranoia it brought about. I think back to that cabinet of curiosities I had at the time, with all these objects I believed to be sacred and mystical–the dolls and things that I dragged with me everywhere. I remember the eye-shaped stickers I had by my bed. In a way, it was as if I was waiting for the emoji. If you notice the symbols and logos in the hosting programs I organize, they have eyes, as do my websites. Later, the objects I thought of as sacred were replaced by more digital ones, like videotapes and game consoles, with those early graphics that look like the Mesopotamian drawings you find on rugs and pottery. All this is now reproduced on Τumblr by kids who weren’t even born at the time these digital objects were being used.

house, which was full of such objects of sentimental value that she collected with a ragman’s obsession. In the video essay we hear you saying that “whatever image or material creates comfort could be called a talisman.” Is the talisman associated with personal memories?

175

Η τεχνολογική ετυμολογία και γλώσσα έχει βασιστεί πολύ σε στοιχεία της φύσης, όπως οι λέξεις cloud, feedback, torrent, safari, streaming, tweet, που προέρχονται από περιβαλλοντολογική ορολογία. Το video essay του Τalismania σχολιάζει αυτήν τη μαρκετίστικη στρατηγική, η οποία αποβλέπει στο να καθιστά τα προϊόντα πιο θετικά, φέρνοντας στο νου ενέργεια και κάθαρση, κάτι που θα μπο-

25/03/2017 06:37

Στο Τalismania είναι σαν να παραθέτω ένα κομμάτι από το υποσυνείδητό μου. Μέσω της αφήγησής μου στο βίντεο/διάλεξη, ανοίγω ένα συρτάρι με όλα τα bookmarks από οτιδήποτε σχετίζεται με την έρευνά μου. Στις αναφορές μου, συμπλέκονται διάφορα στοιχεία: Από το περιοδικό Parabola το οποίο διάβαζα παλιά για την επιστημονική φαντασία και τους αρχαίους πολιτισμούς, ως το website Public Domain Review με ξεχασμένες ιστορίες από έργα που είναι πια εκτός copyright, την έκθεση Magiciens de la Terre που έγινε το 1989 στο Παρίσι και την τεχνοουτοπία των ’70. Μέρος των αναφορών μου αποτελούν και οι “εναλλακτικές επιστήμες”, όπως για παράδειγμα οι θεωρίες του Wilhelm Reich για τους οργονίτες, τα μικρά κομμάτια από διάφορες πέτρες και μέταλλα που απωθούν την ηλεκτρομαγνητική ενέργεια και υποτίθεται ότι έχουν θεραπευτικές ιδιότητες.

Το ίντερνετ δεν είναι πια όπως πριν. H αρχική του αρχιτεκτονική βασιζόταν σε μία ανοικτή πλατφόρμα χωρίς σύνορα και λογοκρισία, με σκοπό να ενώσει τον κόσμο. Η Google διακηρύττει πως οργανώνει τις πληροφορίες του κόσμου και τις κάνει προσβάσιμες και χρήσιμες για όλο τον κόσμο. Προσωπικά θα το αναδιατύπωνα ως ότι οργανώνει τις πληροφορίες του κόσμου και τις κάνει απρόσιτες και κερδοφόρες για κάποιον κόσμο. Το πρόβλημα είναι πως το ίντερνετ μιμείται πλέον τον “έξω” κόσμο. Από τη στιγμή που ο κόσμος έχει αλλάξει προς το χειρότερο, θα γίνει το ίδιο και με το ίντερνετ. Οι κυβερνήσεις πλέον μπορούν να επιλέγουν ποιες πληροφορίες θα φτάνουν στους πολίτες τους, και τα κοινωνικά δίκτυα μπορούν να αποφασίζουν ποιες πληροφορίες θα προωθήσουν σε σχεδόν φονταμενταλιστικά επίπεδα, με στόχο το κέρδος και τον θρησκευτικό φανατισμό ― δηλαδή πάλι το κέρδος. Υπάρχει μια πολύ οργανωμένη μαφία γύρω από τα πνευματικά δικαιώματα, που ολοένα μεγαλώνει. To ίντερνετ έχει γίνει είναι ένα υπερκορεσμένο νευρικό σύστημα γεμάτο βουλωμένες αρτηρίες. Όπως επισήμανες και εσύ πιο πριν, κατά τη διάρκεια του video essay βλέπουμε να περνάνε εικόνες από παλαιότερα έργα σου, όπως για παράδειγμα το έμβλημα του The Angelo Foundation (2009) και μέρος του έργου Every Website is a Monument (2011) που αποτελείται και αυτό με τη σειρά του από παλαιότερα websites. Θα μπορούσαμε να πούμε πως «Every website is a talisman»; Χα, χα ακριβώς! Το συνειδητοποίησα τελευταία, ξανακοιτώντας το Every Website is a Monument (2011). Το έργο αυτό αποτελείται από μια εικονογραφία παλαιότερων websites τοποθετημένων σε διάφορα μέρη στο Google Street View.

Deste Prize catalogue_22_3_NEW.indd 176

The idea came from a manifesto produced during a workshop of the same title that was held as part of the Experimental Education Protocol I organized on Nisyros, Greece, in the summer of 2016. with Τalismania it is as if I present a part of my subconscious. My narration in the video opens a drawer with all the bookmarks for everything that relates to my research. My references combine various elements: from the Parabola magazine in which I used to read about sci-

What are the main references in the Τalismania installation?

I see imagination as the software that will help you make a “talisman” associated with some specific thing that’s on your mind. It is something we create by projecting part of our consciousness or subconsciousness onto the external world. Our thoughts are electrical discharges that the software–our imagination–decodes and feeds into various objects that surround our life. For instance, if you have a nightmare where the earth is about to swallow you and some hyacinths are trying to save you, you wake up thinking of hyacinths; then you may go to a florist and buy one, or download a hyacinth picture from the Internet and keep it as your desktop image. This gives you a sense of security, in a way.

To quote from the video essay, “imagination creates comfort, and whatever image or material creates comfort could be a talisman.” Do you see imagination as a kind of talisman (figure 7)?

The language of technology is heavily based on natural elements, with terms like cloud, feedback, torrent, safari, streaming, tweet coming from the environmental terminology. The video essay in Τalismania comments on this marketing strategy that aims to make the products more attractive by mentally associating them with energy and purification–and this could also be seen as superstition. Such examples demonstrate that nature is the best talisman. Elegant and enigmatic, it will always be a haven for inspiration and reflection, even for technocrats.

Google’s?

To what do you attribute this choice of

176

Στην ίδια κατηγορία ανήκουν οι ηλεκτρομαγνητικοί “κόφτες”, όπως είναι το χρυσό και ασημένιο ύφασμα που χρησιμοποιώ και σε άλλα έργα μου. Η θεματική αυτή, στο σύνολό της με γοητεύει πολύ. Με ιντριγκάρει το ρεύμα των Εξτροπιστών, που πιστεύουν ότι η εξέλιξη του ανθρώπου κινείται στη θετική πλευρά και είναι υπέρ της τεχνολογίας και της επιστήμης, και όλες αυτές οι ομάδες αιρετικού τύπου που ασχολούνται με τον πνευματισμό και το πώς η τεχνολογία μπορεί να λειτουργήσει σαν ένα μαγικό ραβδί. Το υλικό αυτό είναι πολύ ενδιαφέρον, και η δημοτικότητά του οφείλεται στην ιντερνετική κουλτούρα. Στο video essay υπάρχει επίσης υλικό από δικά μου έργα, αλλά και από πηγές Κοινού Κτήματος (Public domain), εικόνες δηλαδή με ελεύθερα πνευματικά δικαιώματα που αποτελούν κομμάτι μιας τεχνο-ουτοπίας, μια ρομαντική πλευρά του διαδικτύου που τείνει να εξαφανίζεται σιγά-σιγά.

Σε τι οφείλεται η εξαφάνιση της ρομαντικής πλευράς του διαδικτύου; Είναι θέμα προστασίας πνευματικών δικαιωμάτων ή μιας περισσότερο πραγματολογικής σχέσης με το μέσο;

25/03/2017 06:37

Unknown Clicktivist, The Temple of Sharing, The Tower of Soft Power, Τorrent observatory, Stalker Firewall.

9 Πήρα δηλαδή σύμβολα παλιότερων websites μου και τα τοποθέτησα σαν μνημείο σε μία άποψη ενός δημόσιου χώρου που βρήκα στο Google Street View. Στη συνέχεια ανέβασα τις νέες εικόνες πίσω στο google maps, παριστάνωντας πως υπάρχουν στα αλήθεια ― είμαι και λίγο τρολ. Η ιδέα ξεκίνησε όταν κάποια από τα websites μου είχαν εκατομμύρια visits, σε κάποια από αυτά έγινε “δημόσιο προσκύνημα”. Υπάρχουν στιγμές που από την κίνηση πέφτει ο server. Μία τέτοια εμπειρία, δεν έχει και κάτι το μεταφυσικό; Πρόκειται για κάτι στο οποίο συμμετέχουν ταυτόχρονα χιλιάδες χρήστες, ο καθένας ατομικά. Αυτή η “μυστική” διαδραστικότητα δίνει τελετουργικό χαρακτήρα στα websites. Με τόσα μάτια πάνω τους και τέτοιο πασπάτεμα, γίνονται σαφώς φυλακτά! Ώστε με το Every Website is a Monument εξηγείται και το “Μασωνικό Σύμβολο” που εμφανιζόταν σαν PokéStop στο Pokémon Go και έδειχνε το τρίγωνο από το Μomument to Internet Hookups!

11 Όλα είναι ύλη. Το ίντερνετ, το γράψιμο ακόμα και οι σκέψεις. Eδώ και καιρό οι επιστήμονες διερευνούν τη σχέση μεταξύ σκέψης και ύλης, ανακαλύπτοντας συνεχώς συσχετισμούς μεταξύ των δύο. Τα αντικείμενα, ανεξάρτητα από το αν είναι online ή offline, έχουν μάζα. Τα online αρχεία βρίσκονται σε έναν server κάπου στον κόσμο και καταλαμβάνουν φυσικό χώρο μέχρι κάποια στιγμή να πάψουν να υπάρχουν. Το ίντερνετ είναι ύλη, καταναλώνει ενέργεια για να λειτουργεί. Ειδικά με το Internet of Things, την πλήρη διαδικτύωση των φυσικών συσκευών, η ιδέα αυτή ενισχύεται ακόμα περισσότερο και εμφανίζεται μια νέα κοινωνική οντολογία. Ακόμη και στην απλή καθημερινότητά μας, νέες θεωρίες πρόκειται να καταπιαστούν με το πώς οι άνθρωποι σκέφτονται μέσω των αντικειμένων, και θα προκύψει μία κοινωνικοποίηση μέσω αυτών. Το Internet of Things χαρακτηρίζεται από μια τοπολογία δικτύου, που είναι ακόμα άγνωστη αλλά πολύ δυναμική. Αυτά τα “πράγματα” είναι αισθητήρες, ενεργοποιητές, κινητές συσκευές, και ούτω καθεξής. Θεωρείται πως μπορούν να ενεργήσουν αυτόνομα ή να παρέχουν υπηρεσίες που βασίζονται στην αλληλεπίδραση μεταξύ αντικειμένων και ανθρώπινου νου. Σε αυτό το νέο όραμα, ο ορισμός του φυλακτού παίρνει μια νέα ερμηνεία. Εκεί, πραγματικά, η σύμπτυξη ύλης-σκέψης θα διαμεσολαβείται από το ίντερνετ.

Deste Prize catalogue_22_3_NEW.indd 177

As you pointed out earlier, during your video essay we see images from your earlier works, such as the emblem from The Angelo Foundation (2009) or part of Every

The Internet is no longer what it used to be. It was designed as an open platform without borders or censorship, meant to unite the world. Google claims to be organizing information and making it accessible and useful to all. I would put it differently: it organizes information and makes it inaccessible to most and profitable to some. The problem is that the Web now imitates the “real” world. As the world has changed for the worse, so will the Internet. Governments can now choose what information will reach their citizens, and social media can decide which information to promote on an almost fundamentalist level with the aim of profit and religious fanaticism–i.e., profit again. There is a well-organized and expanding “Mafia” around copyright; the Internet has become a hyper-saturated system full of clogged arteries.

To what do you attribute the loss of the Web’s romantic side? Is it a question of copyright protection or a more pragmatic relationship with the medium?

ence fiction and ancient civilizations, the Public Domain review website (figure 8) with forgotten stories from outof-copyright works, to the Magiciens de la Terre exhibition that took place in 1989 in Paris and the techno-utopia of the ’70s. They also include “alternative sciences” such as Wilhelm Reich’s theories on orgonites, chips of stone and metal that repel electromagnetic energy and are thought to have therapeutic properties. The electromagnetic “barriers” such as the gold and silver fabric I use in this and other works belongs in the same category. This whole subject area fascinates me. I am intrigued by the Extropists, who believe that man’s evolution is moving on the positive side and who are in favor of technology and science, and all these heretic-type groups that are into spiritualism and how technology can act like a magic wand. It’s an interesting area and owes its popularity to Internet culture. The video essay also includes material from my own projects as well as from public-domain sources, e.g., copyright-free images that form part of a techno-utopia–the romantic side of the Internet, which tends to disappear.

177

Είδες πού φτάσαμε... Αυτό λοιπόν το Μασωνικό Σύμβολο, σύμφωνα με το Pokémon Go είναι το Μνημείο Ιντερνετικών Συναντήσεων, και στο παιχνίδι σαρώνει. Ίσως θα έπρεπε να κάνω μια σειρά από μνημεία με την Pokémon Go. Έχω τις εξής ιδέες: Emoji Catacombes, Cave of the Selfie, Totem of Headspace, The Tomb of Intellectual Property, The Kingdom of Develotopia, Monument to the

Στην εγκατάσταση Talismania παρατηρώ μια ενδιαφέρουσα αντίθεση. Την ίδια στιγμή που το έργο αναφέρεται στον τεχνο-παγανισμό αποτινάσσοντας κάθε είδους υλισμό, εμπλέκει την έννοια του φυλακτού ως σύμπτυξη ύλης και πίστης. Συμφωνείς;

25/03/2017 06:37

Πώς σχετίζεται η τεχνο-σαμανιστική προσέγγιση του διαδικτύου με το Νoospheric Society και τις συναντήσεις που οργανώνεις στο πλαίσιο του δημόσιου προγράμματος της επικείμενης Documenta; Τι ακριβώς οργανώνεις εκεί; Επίσης, τι έχεις αποκομίσει από την αλληλεπίδραση με το κοινό, μέσα από όλες αυτές τις συναντήσεις; Υπήρξε κάτι που να σου έκανε εντύπωση κατά τη διάρκεια αυτής της διαδικασίας;

Μία άλλη “αμφισημία” που παρατηρώ, είναι πως την ίδια στιγμή που μου εξηγείς πόσο σημαντική είναι η μοναχικότητα, οργανώνεις το Noospheric Society, το Eternal Internet Brotherhood/Sisterhood και το Εxperimental Education Protocol, πρωτοβουλίες που έχουν κατ’ εξοχήν συλλογικό χαρακτήρα.

13 Iσως οι πιο σημαντικές στιγμές είναι αυτές που είμαστε μόνοι μας, με τον εαυτό μας, όταν διαλογίζομαστε. Αυτή είναι η πιο απλή απόδραση από την υπερ-συνδεδεμένη πραγματικότητα, κατά την οποία είμαστε ουσιαστικά αποξενωμένοι. Σε οτιδήποτε κάνω, υπάρχει μια διαδικασία απόδρασης. Ακόμα και η αρχική μου προσέγγιση με το ίντερνετ πριν από είκοσι χρόνια, ήταν μια απόδραση από την πραγματικότητα. Τώρα που τα πράγματα έχουν αλλάξει, μία απο τις αποδράσεις μου είναι και η αναζήτηση ξεχωριστών ανθρώπων και ομοϊδεατών μέσα από τα residencies που οργανώνω. Εγώ θα έλεγα οτι όλες οι συγκεντρώσεις που επιμελούμαι, είναι μια συλλογική θεραπεία. Στο Brotherhood λειτουργώ για παράδειγμα και λίγο σαν μηχανικός αυτοκινήτου, βάζω λάδι στην μηχανή, γεμίζω τις μπαταρίες… Αυτό που κάνω κάθε φορά, είναι να παροτρύνω τους συμμετέχοντες να θυσιάσουν το μέλλον και να αφουγκραστούν όλοι μαζί το παρόν. Αυτό το project, που ξεκίνησε πολύ ανορθόδοξα, έχει διαμορφώσει πλέον μια κοινότητα που επεκτείνεται συνεχώς. Σε αυτή την κατάσταση που ζούμε, είναι πολύ σημαντικό να τονίσω την ανάγκη ύπαρξης κοινοτήτων για κοινές εμπειρίες. Εκεί

Deste Prize catalogue_22_3_NEW.indd 178

Everything is matter: the Internet, writing– even thoughts. For some time now, scientists have been exploring the relationship between thought and matter, constantly discovering correlations between the two. Ob-

I find an interesting contrast in Talismania: while the installation refers to techno-paganism and repudiates all kinds of materialism, it still brings in the notion of the talisman as a fusion of matter and faith...Do you agree (figure 11)?

Yes, we’ve got to that... This Masonic symbol, according to Pokémon Go, is the Monument to Internet Hookups, and is very powerful in the game. Maybe I should do a series of monuments with Pokémon Go. I’ve had the following ideas: Emoji Catacombs, Cave of the Selfie, Totem of Headspace, The Tomb of Intellectual Property, The Kingdom of Develotopia, Monument to the Unknown Clicktivist, The Temple of Sharing, The Tower of Soft Power, Torrent Observatory, Stalker Firewall.

So Every Website is a Monument also explains the Masonic symbol that appeared as a PokéStop in Pokémon Go and showed the triangle from Monument to Internet Hookups (2009; figure 10)!

[Laughs.] Precisely! I realized this recently, looking again at Every Website is a Monument. That work was made up of imagery of older websites placed like monuments at various locations taken from Google Street View (figure 9). Then I uploaded the new images back to Google Maps pretending they were real; I am a bit of a troll. The idea came when some of my websites clocked up millions of visits, becoming something of a “mass pilgrimage”; there are times when the server crashes with all that traffic. Isn’t there something metaphysical about such an experience? You get thousands of users participating simultaneously, yet individually. This “mystical” interactivity invests websites with a ritualistic character. With all those eyes upon them and with so much “handling and groping,” they clearly become talismans!

Website is a Monument (2011), which is also made up of older websites. Could we say that “every website is a talisman”?

178

Εμπνευσμένος από το Μανιφέστο της Νοόσφαιρας του José Αrgüelles, δημιούργησα την Κοινωνία της Νοόσφαιρας. H νοόσφαιρα επινοήθηκε σαν όρος από τον Teilhard de Chardin και αναφέρεται στην εννοιολογική εκδοχή της βιόσφαιρας και το εννοιολογικό πεδίο της Γης. Η Κοινωνία της Νοόσφαιρας φωτίζει πτυχές της πνευματικότητας, της τεχνολογικής πολιτισμικής ετερογένειας και της pop-up εκπαίδευσης. Ταυτόχρονα, αποτελεί μια τελετουργία εξαγνισμού του φυσικού χώρου που λειτουργούσε ως τόπος βασανιστηρίων την εποχή της Χούντας. Υποκινώντας τους συμμετέχοντες, φτιάξαμε ένα βωμό αποτοξίνωσης από την υπερ-συνδεδεμένη καθημερινότητα, ο οποίος εξελίχθηκε σε μια σειρά θεραπευτικών συνεδριών, σε συνεργασία με τον δάσκαλο Μιχάλη Φιλίνη. Εκεί φτιάξαμε έναν χώρο εξερεύνησης νου και σώματος και κάναμε ηχητικό διαλογισμό, ταντρικό μασάζ και παρουσιάσεις γύρω από σχετικά θέματα, τα οποία άνοιξαν μια συζήτηση που δεν τηρεί τους συμβατικούς κανόνες και τη θεματολογία της σύγχρονης Τέχνης. Σε αυτό ακριβώς το σημείο νομίζω πως βασίζεται η επιτυχία που είχε το δημόσιο προγράμμα του Paul Preciado για την Documenta 14. Το πρώτο κεφάλαιο ολοκληρώθηκε μέσα από τέσσερις συνεδρίες, οι οποίες ήταν πολύ ιδιαίτερες και διαφορετικές. Παρ’ όλο που η Κοινωνία της Νοόσφαιρας

είναι μεταγενέστερο έργο, λειτουργεί σαν prequel της προετοιμασίας για το Eternal Internet Brotherhood/Sisterhood. Αυτό που μου έκανε εντύπωση, ήταν πως οι συμμετέχοντες δεν ήταν το προβλέψιμο κοινό που βλέπεις συνήθως στα εγκαίνια εκθέσεων, και καλύτερα, γιατί θα γκρίνιαζαν πάλι.

25/03/2017 06:37

νομίζω τείνει να πάει η Τέχνη, σε καταστάσεις πιο συλλογικές και περιεκτικές. Στην εκδοχή της Σρι Λάνκα υπήρχαν τρομερές δυσκολίες, κυρίως οικονομικές. Mπορεί και να μην συνέβαινε, αν δεν υπήρχε κόσμος που με παρότρυνε να το οργανώσω γιατί ήθελε να συμμετάσχει. Ευτυχώς βρέθηκε χρηματοδότηση από το Ινστιτούτο Goethe στη Σρι Λάνκα και διάφορα art councils που βοήθησαν, και έτσι πραγματοποιήθηκε. Στην Ελλάδα, παρεμπιπτόντως, κανένας θεσμός δεν μ’ έχει βοηθήσει, παρ’ όλο που έχω αιτηθεί. Αυτό που με ενδιαφέρει κάθε φορά, είναι να είμαστε όλοι μαζί σε ιδιαίτερα μέρη, μακριά από τις κοινότυπες συμπεριφορές του κόσμου της Τέχνης που είναι σχεδόν πάντα μπλαζέ, και να πέφτουν όλα τα προσωπεία. Σε όλες αυτές τις πρωτοβουλίες, ασχολούμαστε με θέματα που δεν έχουν καμία σχέση με την κοινή καθημερινότητα. Γινόμαστε θεραπευτές, σαμάνοι, ψυχολόγοι, τοπόφιλοι και άλλα πολλά που ποτέ πριν δεν φανταζόμασταν. Από το Angelo School of Music στο Eternal Internet Brotherhood/Sisterhood και από εκεί στο Experimental Educational Protocol. Πώς ενσωμάτωσες το concept της εκπαίδευσης στο έργο σου, και με αυτή την ευκαιρία, ποια είναι η προσωπική σου εμπειρία σε σχέση με την εκπαίδευση;

Tι διαφορά έχει το Eternal Internet Brotherhood/ Sisterhood από το Εxperimental Education Protocol;

14 Λοιπόν, ήθελα πάντα να κάνω ένα residency που θα εστιάσει στην εκπαίδευση. Η ιδέα για το Πρωτοκολλο Πειραματικής Εκπαίδευσης ήρθε όταν έκανα την Αιώνια Ιντερνετική Αδελφότητα, να οργανώσω ένα άλλο πρόγραμμα φιλοξενίας εστιασμένο μόνο στη μάθηση. Στην Αδελφότητα, η μάθηση πολλές φορές περνάει σε δεύτερη μοίρα, γιατί το πρόγραμμα είναι γεμάτο με ένα σωρό διαφορετικά πράγματα. Με ενδιαφέρει η μάθηση, ακολουθώντας μη συμβατικά μοντέλα. Έτσι έφτιαξα το Εxperimental Education Protocol. Βρήκα έναν τοπικό γρίφο, μέσα από τον οποίο ξεκίνησε μία συζήτηση με στόχο να μάθει ο ένας από τον άλλο. Η κάθε εκδοχή του, αναφέρεται σε ένα συγκεκριμένο case study, που σε συνδυασμό με ένα πρόσωπο ή έναν τόπο βγαίνουν διάφορα σενάρια εκπαίδευσης. Δεν έχει την τέχνη στον πυρήνα του, αλλά κυρίως την εκπαίδευση και τη συζήτηση που αναπόφευκτα μπορεί να εξελιχθεί σε Τέχνη, ή απλά να παραμείνει ένα εργαστήριο. Το Eternal Internet Brotherhood/ Sisterhood από την άλλη είναι ένας τρόπος ζωής, μια πιο μεταφυσική περιπέτεια. Σκέψου πως γινόμαστε όλοι κομμάτια ενός μεγάλου παιχνιδιού/έργου. Δημιουργούνται νέες εικόνες που η φύση τις φτιάχνει μαζί μας τελετουργικά, ξαναέρχομαστε σε επαφή με την πολιτιστική κληρονομιά και τα δημόσια ορόσημα του πλανήτη μας. Είναι ένα κοινωνικό πείραμα σύμπνοιας, προς έναν νέο αισθητικό εκφυλετισμό. Πάντως και τα δύο πρότζεκτ έχουν και μία κοινή διαδικασία, που βασίζεται στην παραγωγή αυτoσχέδιου (improptu) περιεχομένου και μια φυσική προέκταση ενός δικτύου πληροφοριών.

Deste Prize catalogue_22_3_NEW.indd 179

I created the Νoospheric Society after being inspired by the Manifesto for the Noosphere by José Αrgüelles. The term noosphere, coined by Pierre Teilhard de Chardin, refers to the conceptual version of the biosphere and the conceptual field of the Earth. Νoospheric Society illuminates aspects of spirituality, technological cultural heterogeneity, and pop-up education. It is also a ritual for purifying the physical space used for torture during the Junta. We mobilized the participants into building a shrine for detoxing from our hyper-connected daily life, which evolved into a series of therapeutic sessions in collaboration with the teacher Mihalis Filinis. We built a space for exploring the mind and the body, and we performed sound meditation, tantric massage, and presentations on related subjects, which led to a discussion beyond the conventional rules and subjects of contemporary art. This is what I think explains the success of Paul Preciado’s public program for Documenta 14. The first part was completed in four

How does the techno-shamanic approach to the Internet fit in with the Νoospheric Society and the meetings you are organizing in the context of the forthcoming Documenta’s public program? What is it that you do there? Also, what have you gained from the interaction with the public in those meetings? Is there anything that has struck you in this process (figure 12)?

jects have a mass, regardless of whether they are online or off-line. Online files are on a server somewhere in the world, taking up physical space until they cease to exist. The Internet is matter; it consumes energy to operate. The Internet of things, the full online networking of tangible devices, especially promotes this notion further, and a new social ontology emerges. Even in our simple everyday reality, new theories are examining how people think via these objects, and a new socialization will emerge through them. The Internet of things has a network topology that remains unknown, yet is highly dynamic, consisting of “things” like sensors, activators, mobile devices, and so on. They are thought to be able to act autonomously or provide services based on the interaction between objects and the human mind. In this new vision, where the talisman acquires a new interpretation, the fusion of matter and thought will be mediated by the Internet.

179

Αντιδρώ σε αυτό το status qυο που επιβάλλεται σε ό,τι αφορά την εκπαίδευση στην Τέχνη. Ειδικά στο εξωτερικό, η εκπαίδευση σε μία διάσημη σχολή έχει γίνει αυτοσκοπός, και είναι μεγάλη “business”, η οποία ανατροφοδοτεί τη νεοφιλελεύθερη κλίση που έχει πάρει η αγορά της Τέχνης. Η “πληροφορία” είναι το νέο κεφάλαιο και έχει εισέλθει σε ένα βαθμό φιλελευθεροποίησης με τον οποίο δεν συμφωνώ. Η ανοικτή και δωρεάν πληροφορία είναι από τους βασικούς πυλώνες ενός υγιούς επιμορφωτικού συστήματος όπως και το τυχαίο, το αποσπασματικό και το αδόμητο είναι πυλώνες της γνώσης. Τούτο νομίζω είναι πολύ σημαντικό στην εποχή μας, η επιμόρφωση δηλαδή, ως μορφή Τέχνης. Με αυτό τον τρόπο, ο κόσμος ξαναγυρνά σε

ένα αρχετυπικό μοντέλο γνώσης, “αντι-διδακτικό” και κάπως “αυτοθεραπευτικό”.

25/03/2017 06:37

Ποια είναι η εμπειρία μετά από πέντε οργανώσεις; Τι θα άλλαζες στο επόμενο Eternal internet Brotherhood/Sisterhood; Καταρχήν, κατάλαβα ότι όσο το λιγότερο ξέρεις κάποιον, τόσο το καλύτερο. Ίσως να καλούσα λιγότερους γνωστούς και φίλους. Για παράδειγμα, στην τελευταία Αδελφότητα στη Σρι Λάνκα, οι ντόπιοι καλλιτέχνες που δεν ήξερα πριν, ήταν καταπληκτικοί, δημουργικοί και πολύ “αδελφικοί”. Ίσως να παίζει ρόλο ότι έχουν γαλουχηθεί σε μια κουλτούρα πιο αλτρουιστική και λιγότερο ατομικιστική, από ό,τι ένας καλλιτέχνης που ζει στη Δύση. Θα δοκίμαζα μια ακόμα προσέγγιση προς το άγνωστο, για παράδειγμα να μην ανέβαζα στο ίντερνετ τίποτα από μια εκδοχή ― να έμενε απλά σαν ανάμνηση στο μυαλό μας. Άραγε θα κρατηθώ ποτέ μακριά από αυτό τον πειρασμό; Με ενδιαφέρει πάντα, ως οικοδεσπότη, να δημιουργώ μία μοναδική εμπειρία για όλους μας, με την επιλογή των τοποθεσιών και κυρίως των ατόμων που προσκαλώ, είτε αυτό που παράγεται ονομάζεται βουβός περίπατος στη ζούγκλα, είτε είναι μία προβολή ενός συμμετοχικού βίντεο, ή ένας ομαδικός διαλογισμός, ή απλά παρατηρώντας ομαδικά το πέταγμα των πυγολαμπίδων με φόντο τα αστέρια. Θέλω όλοι μαζί να χαθούμε σε ένα σύμπαν υπερ-πραγματικότητας.

15 Υπάρχουν έργα-σταθμοί στο έργο σου που να υποδηλώνουν την εξελικτική σου σχέση με το μέσο σου, το οποίο από τη φύση του αλλάζει συνεχώς;

Το έργο σου έχει στοιχεία από την Αθήνα; Αν ζούσες ακόμα στη Νέα Υόρκη, θα δούλευες αυτά τα concept με τον ίδιο τρόπο;

16 Μα γι’ αυτό και δε ζω πια στη Νέα Υόρκη, είναι μια πόλη που πριμοδοτεί την αποξένωση και τον ατομικισμό. Στην Νέα Υόρκη είναι πολύ μονοδιάστατα τα πράγματα και, παρ’ όλο που έχει τη φήμη μιας πόλης με πολλές καινοτομίες, είναι ακόμα αγκιστρωμένη σε έναν πολύ παλιό τρόπο σκέψης, όπως αυτός της βεβιασμένης επιτυχίας και της αιώνιας εγρήγορσης. Οι πόλεις έχουν μετατραπεί σε απολυταρχικά portals του νεοφιλελευθερισμού, και θυμίζουν τις “πόλεις-κράτη” που υπήρχαν πριν από χιλιάδες χρόνια. Αντιλαμβάνομαι και το διαδίκτυο ως μια επιθετική επέκταση του συστήματος αυτού. Κάνοντας ένα flashback σε σχέση με την Αθήνα, ξεκίνησα να ασχολούμαι με το ίντερνετ για προσωπικούς λόγους: το θεωρούσα κάτι σαν προσκύνημα καινοτομιών στα τέλη της δεκαετίας του ’90. Ήταν τότε η εποχή που σταμάτησα να πηγαίνω σε raves, είχαν αρχίσει να χάνουν τη φρεσκάδα τους. Στο ίντερνετ, τότε, βρήκα ένα άλλο μέρος όπου μπορώ να γνωρίσω κόσμο, να μιλήσω και να μάθω περισσότερο για την gay

Deste Prize catalogue_22_3_NEW.indd 180

Perhaps the key moments are when we are on our own, meditating. This is the simplest escape from our hyper-connected reality, which essentially alienates us. There is an escape process in everything I do. Even my initial turn to the Web, twenty years ago, was an escape from reality. Now that things have changed, one of my escapes is to seek special, like-minded people through the residencies I organize. I would say that all the gatherings I organize are a kind of collective therapy. in the Brotherhood, for instance, I act a bit like a car mechanic, adding oil to the engine, charging the batteries . . . What I do is encourage the participants to sacrifice the future and listen en masse to the present. This project, which began in such an unorthodox way, has now established a constantly expanding community. Given our current juncture, I feel I have to stress the need for communities in which to share experiences. I think this is where art is heading, toward more collective and inclusive situations. The Sri Lanka version came against major difficulties, especially in terms of finance. It might not have happened without the people who urged me to go ahead because they wanted to participate. Happily, we obtained funding from the local Goethe Institute and various other art councils, so it went ahead. In Greece, by the way, I’ve had no help from any of the institutions I approached. What matters to me is that we all get together in special places, away from the almost invariably blasé behaviors of the art world, and for all masks to fall. In all these projects we deal with subjects that have nothing to do with

Another “ambivalence” I have noted is that while you emphasize the importance of isolation, you organize things like the Noospheric Society, the Eternal Internet Brotherhood/Sisterhood and the Εxperimental Education Protocol –all of a clearly collective nature (figure 13).

sessions, which were very special and original. Although Νoospheric Society came afterward, it acts as a prequel in preparation for the Eternal Internet Brotherhood/Sisterhood. What struck me was the fact that the participants were not the usual crowd one finds at exhibition openings–and that’s good, because they would grumble about it.

180

Το Eternal Internet Brotherhood με κάποιο τρόπο με έβαλε σε διαδικασία να κάνω restart και ταυτόχρονα ενίσχυσε το προηγούμενο κομμάτι της δουλειάς μου. Ίσως να παίζει ρόλο και η περίοδος της οικονομικής

κατάστασης στην Ελλάδα ή η ψυχοθεραπεία, που με οδήγησε να εξετάσω διαφορετικά τις προσεγγίσεις μου. Με αυτό το έργο, παρουσιάζω λίγο την εμμονή μας με την τεχνολογία, αλλά και τη διαφοροποίηση με τον τρόπο που προσεγγίζουμε το ίντερνετ. Επίσης, πιστεύω ότι ένας όρος όπως “ψηφιακό”, είναι εντελώς ασήμαντος και ξεπερασμένος στην εποχής μας, καθώς τα πάντα είναι ψηφιακά τώρα. Για παράδειγμα, το γεγονός ότι ακόμα μπορεί να θεωρούμαι “ψηφιακός” καλλιτέχνης, είναι σχεδόν παρόμοιο με να αποκαλείται κάποιος άλλος “καλλιτέχνης του χαρτιού” κ.λπ.

25/03/2017 06:37

και underground κουλτούρα, τέχνη, μουσική, μόδα, που δεν υπήρχε ακόμη τότε στην Αθήνα η οποία ήταν εκ των πραγμάτων μια περιφερειακή πόλη, και ειδικά, φαντάσου, στο προάστιο του Πειραιά όπου εγώ ζούσα. Τώρα πια όλα αυτά έχουν αλλάξει. Πάντως, δεν νομίζω ότι το έργο μου έχει στοιχεία από την Αθήνα, γιατί είναι πολύ επιθετική πόλη. Πώς ξεκίνησες να κάνεις τέχνη μέσα από το

18 Όταν οργάνωνες τα Eternal Internet Brotherhood/Sisterhood, είχες φανταστεί πως αυτό το πρότζεκτ, μετουσιωμένο σε μια εγκατάσταση, θα σε έκανε να κερδίσεις το Βραβείο ΔΕΣΤΕ;

ίντερνετ; Γιατί υπήρχε αυτός ο ενδιαφέρον κόσμος, που δεν υπήρχε στον έξω κόσμο. Μόλις τελειώσα τις σπουδές μου στο βιομηχανικό design, άρχισα να σχεδιάζω τεχνικά αξεσουάρ για φαρμακευτικό εξοπλισμό στη μικρή επιχείρηση του πατέρα μου. Εκεί που ψευτο-δούλευα, έκλεινα το παράθυρο και μάθαινα να κάνω flash animations, Macromedia Director και τέτοια. Mου άρεσε πάρα πολύ αυτή η “πρωτόγονη” γλώσσα του ίντερνετ. Έτσι άρχισα να ασχολούμαι σιγά-σιγά, ήθελα να φτιάξω ένα δικό μου σύμπαν, που ξεκίνησε με τα πρώτα websites. Στην αρχή έκανα κάτι demos γεωμετρικά, μπαλίτσες, τρίγωνα τα οποία έκαναν κάτι ανεπαίσθητες κινήσεις με γράμματα και χαρακτήρες, που ήταν πολύ δημοφιλή στην “πρωτόγονη” εποχή των gay chat-rooms, τότε.

19 Τα αρχεία που παρατίθενται στο έργο, είναι ελαφρώς τηλεκατευθυνόμενα. Για παράδειγμα, το ένα από τα videos που παρουσιάζονται στην εγκατάσταση, προέκυψε στο τρίτο Eternal Internet Brotherhood/Sisterhood στη Νεκρά Θάλασσα, κατά τα τελευταία τριάντα λεπτά της παραμονής μας. Είχαμε οργανώσει ένα live streaming από το κινητό μου για την καλλιτέχνη Anna Franceschini, που συμμετείχε τότε σε ένα residency στο μουσείο Maxxi της Ρώμης. Είπα, λοιπόν, στους συμμετέχοντες: «Παιδιά, θέλω να αποτυπώσω ακριβώς αυτήν εδώ την κατάσταση». Ήταν τη στιγμή που η

Deste Prize catalogue_22_3_NEW.indd 181

Well, I always wanted to do a residency focused on education. The idea for the Experimental Education Protocol came after the Eternal Internet Brotherhood/ Sisterhood: I thought I would organize another residency focused exclusively on learning. In the Brotherhood, learning often takes a back seat, because the program is full of all sorts of different things. I am interested in learning that is based on nonconventional models. So I built the Experimental Education Protocol. I found a local riddle that triggered a discussion aimed at learning from one another. Each version refers to a specific case study that combines with a person or a place to generate different educational scenarios. The core is not art but education and discussion, and these may evolve into art or simply remain as a workshop. The Eternal Internet Brotherhood/Sisterhood,

how does the Eternal Internet Brotherhood/ Sisterhood differ from the Experimental Education Protocol (figure 14)?

I resist the imposed status quo in relation to art education. Especially abroad, training at a famous school has become an end in itself and a big “business” that nurtures the current neoliberal trends in the art market. “Information” is the new name of the game, and it has reached a degree of liberalization I cannot condone. Open and free access to information is one of the pillars of a healthy system of education, just as the random, the fragmented, and the unstructured are the pillars of knowledge. I think this is important in our age: training as a form of art. In this way we go back to an archetypal model of knowledge, “anti-didactic” and somewhat “self-therapeutic.”

From the Angelo Foundation School of Music to the Eternal Internet Brotherhood/Sisterhood and then on to the Experimental Educational Protocol, many of your projects have an educational aspect. How did you introduce the concept of education in your work– indeed, what is your personal experience with regard to education?

commonplace reality. We become healers, shamans, psychologists, topophiles, and much more that we had never imagined before.

181

Θα μπορούσαμε να πούμε πως “διακτινίστηκα” μέσα από το ίντερνετ με τη γνωρίμια μου με τον Ανδρέα [Αγγελιδάκη]. Δεν ήμουν σε κάποιον κύκλο στην Τέχνη, και όπως σου είπα είμαι αυτοδίδακτος. Δεν έχω ακαδημαϊκό background και ούτε θεωρώ ότι μου έλειψε ποτέ. Όπως λέει και ο Krishnamurti, το άδειο κεφαλι έχει πιο πολύ χώρο για δημιουργία. Έχει πλάκα, γιατί το λογότυπο του Angelo Foundation είναι ένα άδειο κεφάλι.

Ήθελα να κάνω κάτι καινούργιο, σε ένα περιβάλλον στο οποίο οι θεατές θα ήταν και συμμετέχοντες σε μία ζωντανή κατάσταση. Με ενδιέφερε, κυρίως, ο θεατής να αισθανθεί σαν να συμμετέχει σε μία από αυτές τις συναντήσεις. Σαφώς αποσκοπούσα και στην προσέλκυση περισσότερων συμμετεχόντων! Η εγκατάσταση λειτουργούσε σαν προωθητικό stand, ένα νοσταλγικό memoir του κάθε ταξιδιού. Στη διάρκεια των Eternal Internet Brotherhood/Sisterhood, δρούσα σαν αόρατος camera-man καταγράφοντας διάφορες στιγμές. Στα βίντεο που παρουσιάστηκαν στην τελική εγκατάσταση στο Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης, εισήγαγα ψηφιακά κολλάζ, σκέψου μια εγκατάσταση εικονικής πραγματικότητας που συναντά το National Geographic.

25/03/2017 06:37

Αδελφότητα στη Νεκρά Θάλασσα έφτανε στο τέλος, ακριβώς πριν φύγουμε. Έγινε μια καταπληκτική performance, στην οποία ο καθένας αυτοσχεδίασε κάτι, με εμένα ως υποκινητή και αρχειοθέτη να ενορχηστρώνω και να ξεσηκώνω ένανέναν τους συμμετέχοντες σε αυτό το multi-performance. Με τη συμμετοχή όλων μας, προέκυψε αυτό το μαγικό μισάωρο στο οποίο φαίνονταν όλα σαν να ήταν προμελετημένα. Αυτό το έργο μεταφέρει πολύ τον παλμό της Αδελφότητας. Τραβήχτηκε εξολοκλήρου από το iPhone, χωρίς κανένα φίλτρο ή video editing και με πολύ αδύναμο internet. Γι’ αυτό τον λόγο το τελικό αποτέλεσμα είναι τόσο “πιξελαρισμένο”, πράγμα που πιστεύω είναι και το καλύτερο στοιχείο του. Aυτή η εγκατάσταση, λοιπόν, συμβολίζει το πορτρέτο της Αδελφότητας.

Deste Prize catalogue_22_3_NEW.indd 182

The Eternal Internet Brotherhood/Sisterhood led me to something like a restart and at the same time reinforced my previous work. It may have to do with the state of the economy in Greece, or with psychotherapy leading me to see my approaches differently. In this work I present our obsession with technology as well as the different ways we approach the Internet. I also believe that the term digital is obsolete and makes no sense in our time, when everything is

Are there any milestone works in your oeuvre to mark your evolving relationship with your medium, whose nature it is to change all the time?

First of all, I realized that the less you know someone, the better, so I might invite fewer friends and acquaintances. In the latest Brotherhood, in Sri Lanka, for instance, the local artists I’d never met before were amazing–creative and very “brotherly.” It may be that they come from a more altruistic, less individualist culture than their Western counterparts. I might try one more approach to the unknown; for instance, not to upload on the Internet anything from one version, and keep it as a simple memory in our mind. Will I be able to resist this temptation? As a host, I am always keen to create a unique experience for all of us through the choice of venues and–mostly–participants, irrespective of whether the event is a silent walk in the jungle, the projection of a collective video, a session of group meditation, or simply the collective watching of fireflies against a backdrop of stars. I want all of us together to lose ourselves in a universe of hyper-reality (figure 15).

What have you learned after five events? What would you change in the next Eternal Internet Brotherhood/ Sisterhood ?

on the other hand, is a way of life, a more metaphysical adventure. Imagine us all becoming the pieces of a large game/work. New images emerge that nature ritualistically builds with us, and we regain contact with cultural heritage and the public landmarks of the planet. It is a social experiment of consensus toward a new aesthetic racialization. What the two projects share is a common process, based on generating impromptu content and the natural expansion of an information network.

182

1 – Μηχανισμός ηλεκτρικής διέγερσης εγκεφάλου foc.us v2 (πηγή εικόνας: https://foc.us/) 2 – Εικονογράφηση βασιλικού ειδώλου (samply) από το Βασίλειο Imerina, Μαδαγασκάρη (πηγή εικόνας: https://commons.wikimedia.org) 3 – Άγγελος Πλέσσας, Ascii Angelo, 2002 Εκτύπωση inkjet σε χαρτί Α4 4 – Πυρηνικός σταθμός Τσέρνομπιλ (πηγή εικόνας: thebohemianblog.com) 5 – Screenshot του Lupo από το Instagram 6 – Screenshot του γεωγλυφικού «Marree Man» στο Marree, Νότια Αυστραλία από το Google 7 – Ψηφιακή εικόνα κοινού κτήματος του Hunab Ku, αρχαίου συμβόλου των Maya που αντιπροσωπεύει τον «Έναν Θεό» (πηγή εικόνας: https://innerworldawakening.wordpress. com/2012/) 8 – Screenshot του ιστότοπου https://publicdomainreview.org/ 9 – Άγγελος Πλέσσας, Monument To Re-TwitteringMachine. com, 2012, ψηφιακό σχέδιο, ευγενική παραχώρηση του καλλιτέχνη και της γκαλερί The Breeder, Αθήνα 10 – Screenshot του Pokémon GO από iPhone με το έργο του Άγγελου Πλέσσα Monument to Internet Hookups, 2009 11 – Δείκτης Σωματικής Έντασης και Διανόησης Noumic (πηγή εικόνας: http://www.noumic.com/)

12 – Εξώφυλλο του βιβλίου Manifesto for the Noosphere: The Next Stage in the Evolution of Human Consciousness (2011) του José Argüelles από τη βιβλιοθήκη του Άγγελου Πλέσσα 13 – ‘Αγγελος Πλέσσας, Eternal Internet Brotherhood/ Sisterhood 5 Promo, 2016 (στιγμιότυπο βίντεο), βίντεο, 03:24 λεπτά, ευγενική παραχώρηση του καλλιτέχνη και της γκαλερί The Breeder, Αθήνα 14 – Φυλλάδιο για το Experimental Education Protocol, 2016 του Άγγελου Πλέσσα 15 – Εικόνα κοινού κτήματος από το Tumblr (πηγή εικόνας: http://the-joint-radio.tumblr.com/ post/154959188310) 16 – Screenshot της παιδικής γειτονιάς του Άγγελου Πλέσσα στη Νίκαια, Πειραιάς, από το Google Earth 17 – Εικόνα του Jiddu Krishnamurti από το Pinterest (πηγή εικόνας: https://www.pinterest.com/ pin/558305685029301962/) 18 – Άγγελος Πλέσσας, Angelosays head, 2005, ψηφιακό σχέδιο, ευγενική παραχώρηση του καλλιτέχνη και της γκαλερί The Breeder, Αθήνα 19 – Άγγελος Πλέσσας, Eternal Internet Brotherhood/ Sisterhood 3, Dead Sea, 2014, υλικό τεκμηρίωσης, ευγενική παραχώρηση του καλλιτέχνη και της γκαλερί The Breeder, Αθήνα

25/03/2017 06:37

Deste Prize catalogue_22_3_NEW.indd 183

how did you start to do art through the

Because of that interesting world you couldn’t find outside it. When I finished my studies in industrial design, I began to design technical accessories for pharmaceutical equipment for my father’s small enterprise. As I dabbled with all that, I would close the window and learn how to do flash animations, Macromedia Director, and all that. I loved that “primitive” language of the Internet, so I gradually went into it; I wanted to make a universe of my own, and it started with the first websites. At first I did some geometric demos, little spheres and triangles with letters and characters with some imperceptible movement, and they were very popular in the “primitive” age of the gay chatrooms of that time.

Internet?

This is precisely why I no longer live in New York, a city that promotes alienation and individualism. Things are too rigid in New York: although it is touted as an innovative place, it is actually stuck in old ways of thinking, such as those associated with rapid success and constant alertness. Cities have become totalitarian portals of neoliberalism, reminiscent of the city-states of thousands of years back. I see the Internet as another aggressive extension of the same system. Doing a flashback in relation to Athens, I took up the Internet for personal reasons: I saw it as something of a shrine to innovation in the late ’90s. It was the time when I’d stopped going to raves, because they had started to lose their freshness. On the Internet I found another way to meet people, to talk and to learn more about the gay and the underground culture, art, music, and fashion that had not reached Athens yet: it was a de facto peripheral city–let alone the Piraeus suburb where I used to live. All this has changed now. Still, I don’t think my work has elements from Athens, because it is too aggressive a city.

Does your work have elements from Athens? If you still lived in New York City, would you work on these concepts in the same way (figure 16)?

digital. The fact that I may still be seen as a “digital” artist is almost the same as describing someone else as a “paper artist,” and so on.

183

ΔΗΛΩΣΗ ΠΡΩΤΟΚΟΛΛΟΥ ΠΕΙΡΑΜΑΤΙΚΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ, 2016

25/03/2017 06:37

EXPERIMENTAL EDUCATION PROTOCOL STATEMENT, 2016

Deste Prize catalogue_22_3_NEW.indd 184

25/03/2017 06:37

I wanted to do something new in a setting where the viewers would also be participants in a live situation. I wanted the viewers to feel that they were taking part in one of those meetings. I certainly aimed at attracting more participants! The installation acted like a promotional stand, a nostalgic memoir from each journey. During the Eternal Internet Brotherhood/Sisterhood I was like an invisible cameraman, shooting various moments. In the videos for the final presentation at the Museum of Cycladic Art I introduced digital collages: think of it as a cross between a virtual-reality installation and National Geographic. The files inserted in the work are remote-controlled in a way. For instance, one of the videos in the installation came about in the third Eternal internet Brotherhood/Sisterhood on the Dead Sea, in the last thirty minutes we were there. We had organized a live-stream from my mobile phone for the artist Anna Franceschini, who was doing a residency at the maxxi museum in Rome. I said to the participants: “I want to record this situation here exactly as it is.” And right then, just before we were about to leave, we mounted this amazing performance in which everyone improvised something, with me instigating, orchestrating, and shooting as I roused the participants one by one in this multi-performance (figure 19). Our collective efforts resulted in this magical half hour where everything seemed to have been premeditated. This footage conveys much of the Brotherhood’s atmosphere. It was shot entirely on an iPhone, with no filters or video editing and with a very weak Internet signal. This is why the outcome is so “pixelated,” and I believe this is what’s best about it. So this installation symbolizes the portrait of the Brotherhood.

When you were organizing the Eternal internet Brotherhood/Sisterhood, had you ever thought that this project, translated into an installation, would earn you the DESTE Prize?

We could say that I was “beamed up” through the Internet thanks to my acquaintance with Andreas [Angelidakis]. I wasn’t in any art circles, and as I told you, I am self-taught. I have no academic background, and I’ve never felt the lack of it, either. As Krishnamurti (figure 17) says, an empty head has more room for creation. It’s funny, because the logo of the Angelo Foundation is an empty head (figure 18).

184

TALISMAN#1, 2015

MONUMENTGENERATOR.COM, 2016

Deste Prize catalogue_22_3_NEW.indd 185

25/03/2017 06:37

1 – Foc.us v2 electrical brain stimulator (image source: https://foc.us/) 2 – Illustration of a royal idol (sampy) of the Kingdom of Imerina, Madagascar (image source: https://commons.wikimedia.org) 3 – Angelo Plessas, Ascii Angelo, 2002, inkjet print on A4 paper 4 – Chernobyl Nuclear Power Plant (image source: thebohemianblog.com) 5 – Instagram screenshot of Lupo 6 – Google screenshot of the Marree Man geoglyph in Marree, South Australia 7 – Digital stock image of the Hunab Ku, an ancient Mayan symbol that represents the “One God” (image source: https://innerworldawakening.wordpress. com/2012/) 8 – Screenshot of https://publicdomainreview.org/ 9 – Angelo Plessas, Monument To Re-TwitteringMachine.com, 2012, digital image, courtesy of the artist and The Breeder, Athens 10 – iPhone screenshot of Pokémon GO featuring Angelos Plessas’ Monument to Internet Hookups, 2009 11 – Noumic Body Monitor and Meditation Tool (image source: http://www.noumic.com/) 12 – Book cover of José Argüelles’ “Manifesto for the Noosphere: The Next Stage in the Evolution of Human Consciousness” (2011) (Ιmage Source: Angelo Plessa’s private library) 13 – Angelo Plessas, Eternal Internet Brotherhood/ Sisterhood 5 Promo, 2016 (video still), video, 03:24 min., courtesy of the artist and The Breeder, Athens 14 – Flyer for the Experimental Education Protocol, 2016 by Angelo Plessas 15 – Stock image on Tumblr (image source: http://the-joint-radio.tumblr.com/ post/154959188310) 16 – Screenshot of Angelo Plessas’ childhood neighborhood in Nikaia, Piraeus from Google Earth 17 – Jiddu Krishnamurti; image on Pinterest (image source: https://www.pinterest.com/ pin/558305685029301962/) 18 – Angelo Plessas, Angelosays head, 2005, digital drawing, courtesy of the artist and The Breeder, Athens 19 – Angelo Plessas, Eternal Internet Brotherhood/ Sisterhood 3, Dead Sea, 2014, footage documentation, courtesy of the artist and The Breeder, Athens

185

TALISMAN#2, 2015

Deste Prize catalogue_22_3_NEW.indd 186

25/03/2017 06:37

186

MONUMENTTOFAUNAMAGICA.COM, ATHENS, 2016

MONUMENT TO INTERNET BROTHERHOOD, 2016

187

EXTROPIC OPTIMISMS 2, 2016 Deste Prize catalogue_22_3_NEW.indd 187

25/03/2017 06:37

QUANTUMPROOFOFKNOWLEDGE.COM, 2016

MONUMENTTOFAUNAMAGICA.COM, AThEnS, 2016

ΙΣΤΟΤΟΠΟΣ ΔΗΜΟΣΙΑ ΑΝΑΘΕΣΗ ΤΟΥ MUSEUM OF CONTEMPORARY ART KIASMA, EΛΣΙΝΚΙ ΕΥΓΕΝΙΚΗ ΠΑΡΑΧΩΡΗΣΗ ΤΟΥ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΗ ΚΑΙ ΤΗΣ ΓΚΑΛΕΡΙ THE BREEDER, ΑΘΗΝΑ

ΨΗΦΙΑΚΟ ΣΧΕΔΙΟ ΑΝΑΘΕΣΗ ΤΟΥ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟΥ ART IN AMERICA ΕΥΓΕΝΙΚΗ ΠΑΡΑΧΩΡΗΣΗ ΤΟΥ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΗ ΚΑΙ ΤΗΣ ΓΚΑΛΕΡΙ THE BREEDER, ΑΘΗΝΑ

EXTROPIC OPTIMISMS 2, 2016

ΔΗΛΩΣΗ ΠΡΩΤΟΚΟΛΛΟΥ ΠΕΙΡΑΜΑΤΙΚΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ, 2016

ΕΓΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΝΕΟΝ 53,23 X 43,20 Μ. ΜΟΝΙΜΗ ΕΓΚΑΤΑΣΤΑΣΗ, ΔΗΜΟΣ NATURNO, ΝΟΤΙΟ ΤΙΡΟΛΟ ΕΥΓΕΝΙΚΗ ΠΑΡΑΧΩΡΗΣΗ ΤΟΥ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΗ ΚΑΙ ΤΗΣ ΓΚΑΛΕΡΙ THE BREEDER, ΑΘΗΝΑ ΦΩΤΟ: DANIEL MAZZA

ΕΚΤΥΠΩΣΗ INKJET ΣΕ Α0 KAPPA MOUNT ΧΑΡΤΙ ΕΥΓΕΝΙΚΗ ΠΑΡΑΧΩΡΗΣΗ ΤΟΥ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΗ ΚΑΙ ΤΗΣ ΓΚΑΛΕΡΙ THE BREEDER, ΑΘΗΝΑ

MONUMENTGENERATOR.COM, 2016 ΙΣΤΟΤΟΠΟΣ ΕΥΓΕΝΙΚΗ ΠΑΡΑΧΩΡΗΣΗ ΤΟΥ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΗ ΚΑΙ ΤΗΣ ΓΚΑΛΕΡΙ THE BREEDER, ΑΘΗΝΑ

TALISMAN#1, 2015 ΒΙΝΤΕΟ ΚΙΝΟΥΜΕΝΩΝ ΣΧΕΔΙΩΝ ΕΥΓΕΝΙΚΗ ΠΑΡΑΧΩΡΗΣΗ ΤΟΥ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΗ ΚΑΙ ΤΗΣ ΓΚΑΛΕΡΙ THE BREEDER, ΑΘΗΝΑ

TALISMAN#2, 2015 ΒΙΝΤΕΟ ΚΙΝΟΥΜΕΝΩΝ ΣΧΕΔΙΩΝ ΕΥΓΕΝΙΚΗ ΠΑΡΑΧΩΡΗΣΗ ΤΟΥ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΗ ΚΑΙ ΤΗΣ ΓΚΑΛΕΡΙ THE BREEDER, ΑΘΗΝΑ

MONUMENT TO INTERNET BROTHERHOOD, 2016

Deste Prize catalogue_22_3_NEW.indd 188

DiGiTAl DrAwinG COMMISSIONED BY ART IN AMERICA COURTESY OF THE ARTIST AND THE BREEDER, ATHENS

MONUMENT TO INTERNET BROTHERHOOD, 2016

VIDEO ANIMATION COURTESY OF THE ARTIST AND THE BREEDER, ATHENS

TALISMAN#2, 2015

VIDEO ANIMATION COURTESY OF THE ARTIST AND THE BREEDER, ATHENS

TALISMAN#1, 2015

WEBSITE COURTESY OF THE ARTIST AND THE BREEDER, ATHENS

MONUMENTGENERATOR.COM, 2016

INKJET ON Α0 KAPPA MOUNT PAPER COURTESY OF THE ARTIST AND THE BREEDER, ATHENS

EXPERIMENTAL EDUCATION PROTOCOL STATEMENT, 2016

nEOn inSTAllATiOn 53.23 X 43.20 M PERMANENT INSTALLATION, NATURNO MUNICIPALITY, SOUTH TYROL COURTESY OF THE ARTIST AND THE BREEDER, ATHENS PHOTO: DANIEL MAZZA

DiGiTAl DrAwinG COMMISSIONED BY ART IN AMERICA COURTESY OF THE ARTIST AND THE BREEDER, ATHENS

WEBSITE PUBLIC COMMISSION BY THE MUSEUM OF CONTEMPORARY ART KIASMA, hElSinki COURTESY OF THE ARTIST AND THE BREEDER, ATHENS

EXTROPIC OPTIMISMS 2, 2016

MONUMENTTOFAUNAMAGICA. COM, AThEnS, 2016 QUANTUMPROOFOF KNOWLEDGE.COM, 2016

188

25/03/2017 06:37

ΑΓΓΕΛΟΣ ΠΛΕΣΣΑΣ

Angelo Plessas (b. 1974, Athens) lives and works in Athens. The focus of Plessas’ work is to network the offline with the online in ways that help us understand both conditions. Plessas’ activities range from performances to artist residencies; from self-publishing books to creating interactive websites; and from making sculptures to conducting educational projects. Over the last four years he has organized annual, weeklong gatherings in faraway places of The Eternal Internet Brotherhood/Sisterhood and, most recently, of the Experimental Education Protocol, creating intensive experiences that blur the limits of work and free time. Plessas’ work has been exhibited in venues internationally including the Centre Pompidou, Paris; Jeu de Paume, Paris; the DESTE Foundation for Contemporary Art, Athens; the National Museum of Contemporary Art, Athens; and Frieze Projects 2013, London. Upcoming projects include Documenta 14 in Athens and Kassel. Plessas is a Fulbright alumnus and the recipient of the 2015 DESTE Prize.

AnGElO PlESSAS

189

Ο Άγγελος Πλέσσας (γενν. 1974, Αθήνα) ζει και εργάζεται στην Αθήνα. To έργο του Πλέσσα επικεντρώνεται στη δικτύωση της ψηφιακής μας ζωής και της ζωής μας εκτός δικτύου με τρόπους που να μας κάνουν να κατανοήσουμε και τις δύο καταστάσεις. Οι δραστηριότητες του Πλέσσα περιλαμβάνουν περφόρμανς και artist residencies, ιδιωτικές εκδόσεις και ιστοσελίδες, γλυπτική και εκπαιδευτικά projects. Τα τελευταία τέσσερα χρόνια διοργανώνει σε μακρινούς τόπους ετήσιες συγκεντρώσεις, όπως της Αιώνιας Διαδικτυακής Αδελφότητας και πιο πρόσφατα του Πρωτοκόλλου Πειραματικής Εκπαίδευσης, δημιουργώντας εντατικές εμπειρίες, συνήθως διάρκειας μιας εβδομάδας, που καθιστούν ασαφή τα όρια εργασίας και ελεύθερου χρόνου. Το έργο του Πλέσσα έχει παρουσιαστεί διεθνώς σε χώρους όπως το Centre Pompidou και το Jeu de Paume στο Παρίσι, το Ίδρυμα ΔΕΣΤΕ και το Εθνικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης στην Αθήνα, και στο πλαίσιο του Frieze Projects 2013 στο Λονδίνο. Προσεχώς, έργα του θα παρουσιαστούν στην Documenta 14 στην Αθήνα και στο Κάσελ. Ο Πλέσσας είναι απόφοιτος του Ιδρύματος Fulbright και αποδέκτης του Βραβείου ΔΕΣΤΕ 2015.

Deste Prize catalogue_22_3_NEW.indd 189

25/03/2017 06:37

Angelo Plessas, Art in America, October 2016 ! !