ΠΑΡΑΜΥΘΟΪΣΤΟΡΙΕΣ Το λιοντάρι , ο κυνηγός και ο λαγός
Συγγραφέας Άγγελος Μπ.
Ζούσε κάποτε ένας λαγός που τον έλεγαν Μαξ. Ο Μαξ είχε ένα μικρό σπιτάκι απέναντι του ζούσε ένα λιοντάρι που τον έλεγαν Τομ. Μια φορά συναντήθηκαν ο λαγός με το λιοντάρι κι έγιναν φίλοι.
Την άλλη μέρα κάτι παιδιά έπιασαν το λαγό και του είπαν « Ααα! Τι ωραίος λαγός! Να τον κρατήσουμε!» Μόλις όμως το λιοντάρι είδε να παίρνουν το λαγό , όρμησε και τα παιδιά φοβήθηκαν κι έφυγαν. Τότε ο λαγός
ευχαρίστησε το λιοντάρι και προσκάλεσε το βράδυ για δείπνο.
τον
Το βράδυ ήρθε κι ο λαγός έπρεπε να πάρει κρέας από τον κρεοπώλη. Πήγε ο λαγός στον κρεοπώλη και ζήτησε ένα κιλό κρέας. Μαγείρεψε κοτόσουπα κι έφαγαν. Την επόμενη μέρα το λιοντάρι βγήκε για να περπατήσει. Καθώς περπατούσε, άκουσε έναν κυνηγό να πηγαίνει προς το μέρος του. -
Θα φάμε μεζέ! Είπε το λιοντάρι.
Όμως δεν κατάλαβε ότι ο κυνηγός κρατούσε όπλο και όταν όρμησε κατά λάθος του έσκισε το παντελόνι. Τότε το λιοντάρι άρχισε να γελάει και ο κυνηγός συγχύστηκε κι έγινε σαν παντζάρι! Έτυχε όμως να περνάει ο λαγός από εκεί. Καθώς είδε τον κυνηγό να σημαδεύει το λιοντάρι , έτρεξε και τον δάγκωσε στο πόδι και ο κυνηγός πέταξε το όπλο. Πριν πέσει το όπλο το λιοντάρι
πάτησε τη σκανδάλη και άρχισε να πετάει μικρά μπιλάκια. Τότε άρχισαν να σκίζονται τα ρούχα του και μόλις πήγε σπίτι η γυναίκα του τού είπε: « Πώς έγινες έτσι; Είσαι σαν να έπαιζες μπάλα στη λάσπη!» μετά ο κυνηγός έκανε μπάνιο και τι να δει . το σώμα του ήταν γεμάτο σπυριά. Έβαλε αλοιφή και πήγε για ύπνο. Το λιοντάρι βρήκε σπίτι κοντά στην αυλή του λαγού κι έγιναν φίλοι αχώριστοι!
ΠΑΡΑΜΥΘΟΪΣΤΟΡΙΕΣ Μια μέρα στο ορυχείο
Συγγραφέας
Άγγελος Μπ. Πριν πολλά χρόνια ζούσε σ’ ένα λιβάδι μια οικογένεια με δύο παιδιά . Τον Στέφανο και το Γιάννη. Ζούσαν ήρεμα μέχρι τη μέρα που αποφάσισαν να μπουν σ’ ένα ορυχείο που βρισκόταν εκεί κοντά.
Μόλις μπήκαν στο ορυχείο , ήταν πολύ σκοτεινά. Ευτυχώς είχαν μαζί τους φακούς , φτυάρια και κράνη. Καθώς περπατούσαν άρχισαν να πέφτουν χώματα και τα παιδιά πήραν τα φτυάρια και άνοιξαν δρόμο.
Μετά βρήκαν ένα φάρμακο και συνέχισαν να προχωρούν για να φύγουν. Την επόμενη μέρα ήταν άρρωστοι και όταν ήπιαν το φάρμακο έγιναν καλά. Τότε το έδωσαν στους γονείς τους και το ανακοίνωσαν παντού. Όταν οι επιστήμονες το έμαθαν έκαναν μια μεγάλη γιορτή και τους βράβευσαν!