Jaargang 35
Nummer 1
Februari 2025

Tromp bouwt in Chris-

Jaargang 35
Nummer 1
Februari 2025
Tromp bouwt in Chris-
Jubal staat al jaren bekend als drum & bugle corps dat vele nationale en internationale kampioenschappen heeft gewonnen. De coronaperiode was echter de nekslag voor drum corps in Europa. De animo liep terug en de concurrentie verdween. Dit was het moment voor Jubal om een nieuwe richting te kiezen. Ronald van der Windt, sinds juni 2021 voorzitter van de vereniging Jubal Dordrecht, vertelt hierover.
Activiteiten
Plaats voor camperopstelplaats
Muziek rond de Reeweg zet de wijk op z'n kop
De IJzeren Kraak bestaat honderd jaar
“Binnen de vereniging hebben we meerdere activiteiten, waar leden van verschillende leeftijden mee bezig zijn. Vooral bij de jeugd in de basisschoolleeftijd doen we het goed. Onze instructeurs geven een aantal keer per jaar les in muziek en dans op basisscholen. Na zo’n lesdag is er in de avond een optreden van de leerlingen samen met Jong Jubal, waar ouders en grootouders komen kijken. Dat slaat aan en is een manier om de kinderen te bereiken en te enthousiasmeren voor muziek en dans. En dat natuurlijk het liefst bij Jong Jubal! Verder hebben we onder andere: Jubal Winds, een groep met blazers en percussie die choreografische indoorwedstrijden speelt; Orange Brassband brengt jazz- en bigbandachtige entertainment; in diezelfde trant
zette onze Xmas Band diverse steden op zijn kop; JD’s Bigband is tot slot een eigen vereniging welke is ontstaan vanuit Jubal. Dus voor elke generatie is er wel iets.”
Toekomst
“We willen ons zoals altijd onderscheiden op ons gebied. Zo zijn we nu bezig met het ontwikkelen van muzikale choreografie op straat met meer showeffecten. We zagen direct in het afgelopen jaar al dat het publiek het fantastisch vindt. We willen ook maatwerk op entertainment gebied kunnen bieden. Zoals theaterproducties waarmee je meerdere avonden kunt optreden, samenwerkingen, shows met
Je staat voor de spiegel en poetst je tanden zoals elke avond. Heel gezond voor je tanden, die tandpasta, zul je denken. Maar wat de meeste mensen niet weten is dat er microplastics in tandpasta zitten.
Hele kleine stukjes plastic die je met het blote oog niet eens kan zien. Hartstikke ongezond natuurlijk! Maar microplastics zitten niet alleen in tandpasta, maar ook in vele andere producten zoals shampoos en make-up.
Wanneer jouw tandpasta door de gootsteen verdwijnt, weet je dat deze microplastics ooit in de oceaan belanden? Daar slokken dieren ongemerkt microplastics op en verslechtert de zeekwaliteit.
Kies daarom bewuster voor producten zonder microplastics, beter voor jezelf, het milieu en de dieren.
Tara Roosken
stroombeheerder) bij een groot internationaal bedrijf. Hij klust graag in zijn eigen huis en is vooral ook creatief bezig. Ronald is een verwoed hobbyfotograaf die bij voorkeur de oude binnenstad van Dordrecht fotografeert.
Ronald van der Windt verschillende artiesten en op grote evenementen. Niet alleen in Nederland maar bijvoorbeeld ook in België en Frankrijk of zelfs Hongarije en Litouwen. Er zijn genoeg activiteiten te bedenken om je muzikale en culturele ei in kwijt te kunnen.”
Organisatie vernieuwd “Op achtjarige leeftijd werd ik lid van Jubal. Ik ben als het ware opgegroeid met Jubal. Net als menig vereniging in Nederland had het altijd een hiërarchische bestuursstructuur. Daar is nu verandering in gekomen. Het is een meer platte organisatie geworden waar vooral de leden hun inbreng hebben en samen aan de slag gaan. Leden met specifieke kennis zetten zich in voor de verschillende onderdelen.
Het bestuur geeft natuurlijk wel kaders aan maar het gaat erom wat onze leden willen en wat hen past.”
Ronald van der Windt
In het dagelijks leven is hij werkzaam als treasury manager (geld-
Goede redenen om lid te worden
“We werken aan het Jubal van de toekomst. Het is interessant om daarbij aan de basis te staan. Jubal is altijd toonaangevend geweest en anders dan anderen. We onderscheiden ons en zijn trots op wat we doen. Word jij hier enthousiast van, wil jij je met ons op een positieve manier onderscheiden en wil je trots zijn op wat je doet? Dan hoor je bij ons.” Kom, geheel vrijblijvend, kijken bij het Jubal Muziek Centrum aan de Jan Ligthartlaan 1. Stuur een e-mail naar info@jubal.org of kijk op de website www.jubal.org voor meer informatie over Jubal. Je vindt daar onder ‘Agenda’ de aankomende evenementen/optredens en de repetities (jubal.org/repetities) van alle verschillende onderdelen.
Tekst Margriet van Beek Foto Ronald van der Windt
Eind januari is er een handtekeningenactie gestart om te voorkomen dat het buitenbad moet sluiten. Er is onvoldoende geld voor noodzakelijk onderhoud aan het openluchtzwembad. Als er geen oplossing
komt kan het bad niet opengaan in mei. Het zwembad in het Reeland wordt iedere zomer druk bezocht. Wilt u de petitie ook tekenen? Dat kan op ‘houd het Wantijbad open’.
Tekst Ans van der Westen
In een deel van het Reeland is het rustig geworden op parkeergebied. In straten die eerst tjokvol stonden met geparkeerde auto’s is er sinds twee januari voldoende plek. Er blijven zelfs veel vakken leeg.
Waar zijn die auto’s dan gebleven? “Aan de andere kant van de spoorlijn”, zo zei een bewoner van het Land van Valk. “Ze staan nu bij ons in de straat, ook veel bedrijfswagens.” Het is een bekend fenomeen, wanneer er in een gebied betaald parkeren wordt ingevoerd dan schuift de overlast door.
Verderop in de wijk ontstaat onrust over het parkeren. Onrust in de straat want er wordt ook onveilig geparkeerd, zoals op de hoeken. En onrust onder de bewoners want het is hartstikke druk met auto’s in hun straat. “Moeten wij nu ook om betaald parkeren gaan vragen?”, is een kwestie die speelt.
Het parkeerbeleid in het Reeland verscheen in de landelijke pers en op TV. Wijkbewoners vertellen dat zij zich door het invoeren van de parkeervergunning gedwongen voelen om hun groene voortuin op te geven. Zij zien zich genoodzaakt die te betegelen om daar hun auto(‘s) te kunnen parkeren. In de televisie-uitzending werd deskundigen gevraagd naar de effecten van betegelen. Wanneer het regent, en dat is steeds vaker en harder in Nederland, dan kan het water door de tegels onvoldoende wegzakken in het grondwater. Een ander punt betreft hittevermindering; groen geeft verkoeling, tegels houden warmte vast.
In de Wantijbuurt is de parkeerdruk ook toegenomen. Bewoners zien ‘s avonds fietsen die met een ketting vast staan aan een lantaarnpaal. Dat is nieuw voor hen, van wie is die? Is de eigenaar van de fiets nu met de auto weg? Komt die dan morgen de auto parkeren in de wijk om vervolgens met de fiets te vertrekken?
Het is een onderwerp dat al jaren speelt en dat blijft waarschijnlijk het geval. Je kunt de zaak niet zomaar ergens parkeren.
Ans van der Westen
De witte bedrijfspanden in het midden van de Christiaan de Wetstraat, nummers 50 en 52, worden vervangen door nieuwbouw. Aannemers- en timmerbedrijf Gebroeders Tromp voert de werkzaamheden uit en gaat zelf een deel van de panden gebruiken.
De tweelaagse gebouwen dateren van begin jaren ‘70 en zijn verouderd en verzakt. Nieuwbouw was daardoor de enige optie. Op het betreffende terrein worden de twee panden aan de straatzijde gesloopt en vervangen. De loods op het binnenterrein blijft bestaan.
Ontwerp Rik Holierhoek van Stijl Architectuur tekende voor het ontwerp. De afmetingen van de nieuwbouw zijn vergelijkbaar met die van de huidige bebouwing. De nieuwe panden worden uitgevoerd in twee tinten bruinrood metselwerk en de gevel verlevendigt door, iets uitstekende, horizontale en
verdient een bloemetje!
Ineke(L) is zo’n zes jaar geleden begonnen met het volgen van Zumbalessen in de sporthal achter de klimhal in het Leerpark. Ondanks haar ziekte wil Ineke graag blijven meedoen. “En Wies(R), die als vrijwilliger bij de Zumbaschool lessen geeft, heeft mij daar toen liefdevol ontvangen en zich als het ware een beetje over mij ontfermt.”
Wies is zo’n twaalf jaar geleden met Zumbadansen begonnen. De eigenaresse gaf toen driemaal in de week les en vond dat een beetje veel worden. “Toen zeiden de meiden in de groep, joh Wies, waarom ga jij geen les geven? Eigenlijk durfde ik dat helemaal niet. De eerste keren stond ik met buikpijn voor de groep. Maar nu vind ik het geweldig.”
Wies is voor de liefde zo’n 35 jaar
beschikbaar gesteld door Flora Calendula Reeweg Oost 83
geleden in Dordt komen wonen op het woonwagenpark aan het Romboutsplantsoen. “We vormen daar een gezellig buurtje. We hebben er ons eigen speeltuintje geregeld en we houden het allemaal zelf bij.
Toen we er net zaten, zo’n 25 jaar geleden, gaven we een openingsfeest. Uitnodigingen rondge -
verticale metselwerkstroken. Het achterliggende terrein is, net als in de bestaande situatie, bereikbaar via een doorgang tussen de twee panden. Deze doorgang wordt aan weerszijde benadrukt door twee kleine geornamenteerde torentjes bovenop de gevels.
Planning en gebruik
Inmiddels is begonnen met de asbestsanering en als alles volgens planning verloopt wordt er eind februari begonnen met de sloopwerkzaamheden. De nieuwe panden hoopt Ad Tromp, mede directeur van het aannemingsbedrijf, nog deze zomer te kunnen opleveren. “Dat is ook hard nodig”, zegt Ad. “Ons bedrijfsgebouw bij de Weeskinderendijk moet per 1 juni verdwijnen in verband met de woningbouwontwikkeling Maasterras. De nieuwbouw huisvest straks kantoren, showroom en opslagvoorzieningen. Het deel van de nieuwbouw dat we niet zelf gebruiken, gaan we verhuren.”
Tekst Gerard Zwinkels Foto 1 Stijl Architectuur Foto 2 Google Maps
stuurd. Iedereen was welkom en kon bij ons binnenkomen. Maar er kwam helemaal niemand, alleen twee oude vrouwtjes arm in arm. Netjes voorgesteld: ‘neem eten, neem drinken’. En even later, hoe die twee het voor elkaar kregen weten we niet, maar toen werd het ineens heel erg druk. En sindsdien hebben we bijna elk jaar in de zomer een gezellig buurtfeest.”
De Reelander verschijnt vijf keer per jaar in een oplage van 5500 exemplaren. De krant wordt door vrijwilligers / wijkbewoners gemaakt en huis aan huis bezorgd in Het Reeland.
Redactie
Margriet van Beek
Coby Janssen
Willem Moerman
Tara Roosken
Ans van der Westen
Gerard Zwinkels
Kopij dereelander@gmail.com
De redactie behoudt zich het recht voor ingezonden stukken in te korten, te bewerken of te weigeren.
Volgende editie
30 April
Uitgever | advertenties | bezorging
TIEN Plus
Jacob Marisstraat 70
3314 TK Dordrecht 078 - 750 89 66 tienplus@buurtwerkdordrecht.nl www.tienplus.net
Opmaak
Willem Moerman
Druk
Coldset Printing Partners
Zijn naam kom je heel vaak tegen bij Dordtse organisaties en burgerinitiatieven op het gebied van duurzaamheid en milieu. Dat wil zeggen als je zelf ook geïnteresseerd bent in die onderwerpen natuurlijk. Om ‘de duurzame boodschap’ daarom nog beter te kunnen uitdragen besloot Jan die boodschap een menselijk gezicht te geven: dat van zichzelf.
“Want de ervaring leert”, zegt Jan, “dat mensen een boodschap beter onthouden als ze daar een gezicht bij zien.” Hij meldde zich eind vorig jaar aan als klimaatburgemeester van Dordt.
Inhoud van de functie Het klimaatburgemeesterschap is een initiatief van het Ministerie van Economie en Klimaat. In de functieomschrijving op de site van het ministerie is te lezen: klimaatburgemeesters zijn de groene doeners, de inspirators en de verbinders die zich in hun eigen omgeving inzetten voor een beter klimaat. ”Ik doe niet veel anders dan dat ik de laatste acht jaar al doe. Maar ik merk nu al dat de dingen die ik doe extra aandacht krijgen als ik er de sticker van klimaatburgemeester opplak. In die functie gaat het mij om drie dingen: zichtbaar maken – verbinden – actie. Zichtbaar maken van alle lokale burgerinitiatieven via nieuwsbrieven en bijeenkomsten.
Verbinden van verschillende groepen en mensen, zodat zij elkaar kunnen gebruiken en versterken. Acties organiseren en ondersteunen waar ik kan. Elke maandag houd ik van 13.00 tot 14.00 spreekuur in het café van de bibliotheek aan de Groenmarkt. Iedereen is daar welkom om eens kennis te maken of gewoon eens te praten over waar hij of zij duurzaam mee bezig is.”
Over Jan Voor zijn werk bij de gemeente verhuisde hij zo’n 45 jaar geleden vanuit Nijmegen naar Dordt. “Ik heb in die tijd Dordt zien veranderen van een gereserveerde arbeidersstad naar een stad waar het hartstikke aangenaam is om te wonen, te winkelen en je te vermaken”. Elke week deelt Jan in
zijn zaterdagmail de bijgewerkte kunst- en cultuuragenda van Dordt aan inmiddels zo’n vijfhonderd geinteresseerde stadsgenoten. “Dat werkt goed omdat er een persoonlijke noot aan die agenda is toegevoegd, een gezicht. En dat leest toch lekkerder.”
Fysieke ongemakken vormen nauwelijks een rem op zijn drukke agenda. Aan een herseninfarct heeft hij wat motorische problemen overgehouden. Door een operatie aan zijn tong moet hij wat bedachtzamer spreken. “Maar door heel veel oefenen en trainen is het nu wat het is. Ik zwem driemaal per week, want ik wil zorgen dat mijn lichaam stevig genoeg is om te kunnen blijven doen wat ik wil doen.”
‘Met de Buren’ Zijn woning is net voorzien van dubbelglas en vloerisolatie, via het energiebespraingsproject ‘Met de Buren’ van Drechtse Stromen. “Het scheelt me tientjes per maand aan energiekosten. Vorig jaar heb ik het project samen met Drechtse Stromen hier in onze straat opgestart. Van de veertig woningen hebben er zo’n vijftien meegedaan met verschillende maatregelen. Van vloertot dakisolatie. Een hoop mensen hadden al iets gedaan en konden hun ervaringen delen. Iemand die al zonnepanelen op zijn dak had liggen, zei: ‘kom maar langs, kom
Op 30 januari 2025 organiseerde de gemeente Dordrecht een inloopavond voor de bewoners en bedrijven van het Leerpark in de hal van het Stedelijk Dalton Lyceum. Reden hiertoe was dat er sinds een aantal maanden aan een gezamenlijke aanpak wordt gewerkt om de sociale veiligheid in dit gebied te bevorderen. Deze werkgroep Leerpark wil dat leerlingen, personeel en bewoners zich vertrouwd en veilig voelen in hun omgeving.
Op de avond waren vertegenwoordigers van de verschillende betrokken partijen aanwezig. Politie, het SUS-team, de in het Leerpark gevestigde scholen, mensen van de gemeente van verschillende disciplines en natuurlijk de wijkmanager. Bezoekers konden met hen in gesprek gaan, hun ideeën opperen en vragen stellen.
Opvallend veel vragen kwamen er over het betaald parkeren. Bewoners van Leerpark Noord ondervinden overlast van automobilisten die een gratis parkeerplek zoeken in hun deel van de wijk nadat be -
taald parkeren in Leerpark Zuid is ingevoerd. De meningen zijn echter verdeeld hoe dit aangepakt moet worden. Terwijl de een graag wil dat het betaald parkeren volledig wordt afgeschaft pleit de ander voor invoer van verkeersregulering in het gehele Leerpark. Dit zal waarschijnlijk nog een vervolg krijgen door bewonersinitiatieven zoals een enquête onder de bewoners van Leerpark Noord.
Bij de scholen kwamen ook verschillende vragen over het vuil dat leerlingen achterlaten. Sommige bewoners gaan zelf regelmatig met de “prikstok” op pad om hun straatje
maar kijken.’ En dat werkt toch veel prettiger en handiger dan dat iemand van een bedrijf dat bij jou op papier moet komen uitleggen. Je ziet het resultaat meteen voor je. Het succes van dit project gaan we uitbreiden naar straten in de hele Transvaaldriehoek. Flyers voor deelname zijn eind januari huis aan huis verspreid. In februari willen we de eerste bewonersbijeenkomst gaan houden.”
Motivatie en energie “Voor al mijn vrijwilligerswerk geldt: het moet betekenis hebben, maar vooral ook gedaan worden samen met leuke mensen. Het Platform Duurzaam Dordrecht, waar ik secretaris ben, is zo’n groep. Samen maken we een eigen Duurzaam Verkiezingsprogramma. Door er publiciteit aan te geven willen we bereiken dat politieke partijen daar standpunten van overnemen. Dingen veranderen alleen als mensen er energie in steken. Dat gaat niet vanzelf. Als ik geen optimist zou zijn, zou ik niet de energie kunnen opbrengen om dit allemaal te doen. Wat er in de wereld gebeurt in politiek leiderschap vind ik vreselijk. Maar daarvan hoop ik dat het overwaait. Je kunt er pessimistisch over worden, maar als optimist denk ik: ga gewoon in jouw eigen omgeving aan de slag. En ik zie daar fantastische dingen ontstaan door fantastische mensen.
In deze maanden is het rustig in de tuinen. De wintergoene bomen en struiken geven kleur. En toch is er ook bloei te zien. Het leuke aan deze drie is dat hun naam bij het seizoen past.
Van het energiebesparingsproject bij ons in de straat heb ik geleerd, dat je elke dag de wereld een beetje beter kan maken door zelf wat te doen én het samen met de buren te doen. Het is mens eigen dat als je iets moet doen waar je geen moer van afweet, dat je dan al snel denkt: het is te ingewikkeld, het is te duur, het is helemaal niet leuk en het kost me veel teveel tijd. Maar als je er dan echt mee aan de slag gaat blijkt het tegenovergestelde: het is niet ingewikkeld, heel veel ingrepen kosten ook niks en het is superleuk om het project samen met jouw buren te doen en het kost daardoor niet veel tijd. Daar heb ik echt energie van gekregen. En een mooie bijkomstigheid van onze bewonersvergaderingen was dat mensen bij elkaar komen en niet alleen over energie praten, maar over van alles en nog wat met elkaar lullen: waar gaan jouw kinderen op school, wat voor werk doe je, hoe regel jij de oppas. Het heeft een prettige sociale functie.
Vroeger dacht ik dat de wereld en je leven groots en meeslepend moest zijn en dacht ik in termen van een eindpunt, een ideale wereld. Nu denk ik, dat als mijn inzet de wereld een klein stukje beter, menselijker, eerlijker maakt, dat ik blij en tevreden kan zijn.”
Tekst Gerard Zwinkels Foto Marian Vermeeren
schoon te vegen. Er werd gevraagd of ze kleine groepjes leerlingen wilden begeleiden om samen het vuil op te ruimen. Op die manier volgen leerlingen hun maatschappelijke stage en maak je ze verantwoordelijk voor de rommel die ze hebben achtergelaten. Maar daar hadden de bewoners geen behoefte aan.
Al met al waren bewoners en vertegenwoordigers van de deelnemende partijen enthousiast over deze inloopavond. Het is zeker voor herhaling vatbaar werd veelvuldig gehoord.
Tekst en foto Margriet van Beek
Winterjasmijn, vrolijk met al die gele sterretjes
Als eerste bloeien deze bolletjes: sneeuwklokjes
Reelander Zoekplaatje
In elke editie van de Reelander wordt een detail van een object getoond, dat alleen in het Reeland voorkomt.
Het Zoekplaatje is dus te vinden in de Vogelbuurt, Indische buurt, Transvaalbuurt, Wantijbuurt, Leerpark of het Land van Valk.
Voor buurtspeurders/ kenners
Herkent u wat het is en waar het staat?
Stuur dan uw oplossing met naam en adres binnen drie weken na verschijnen van deze krant naar de redactie: dereelander@gmail.com of naar Wijkkrant De Reelander, Jacob Marisstraat 70, 3314 TK Dordrecht.
Onder de goede inzenders wordt een cadeaubon ter waarde van €10,- verloot. De winnaar wordt in de volgende krant bekend gemaakt. Daarin vindt u ook de complete afbeelding met het verhaal erachter. En een nieuw Reelander Zoekplaatje natuurlijk.
Petra van der Luit heeft 2024 afgesloten als winnares van het Zoekplaatje. Zij was een van de vele inzenders van de puzzel in de laatste editie van De Ree-
Realisatie van zes camperopstelplaatsen op de parkeerplaats aan de Vlijhaven lijkt nu toch wat dichterbij gekomen. De aanvraag voor de omgevingsvergunning daarvoor is door de gemeente eind januari ingediend.
Even uw geheugen opfrissen want het is alweer wat jaartjes geleden. Doordat er hier en daar wat camperplaatsen in Dordrecht zijn verdwenen, is de gemeente Dordrecht op zoek naar een nieuwe locatie voor een kleinschalige opstelplaats voor zes campers. Optie daarvoor werd gevonden op de bestaande parkeerplaats naast de Vlijhaven langs de Tijpoort.
Overleg met de buurt
Eind 2019 hield de gemeente een inloopbijeenkomst waar bewoners van Plan Tij en gebruikers van de aangrenzende watersportver-
eniging werden geïnformeerd. In oktober 2020 werden er, op verzoek van bewoners van Plan Tij, vijf opties in proefopstellingen op de parkeerplaats getest. Na afweging van alle plussen en minnen bleef er, ondanks bezwaren van een aantal bewoners langs de Tijpoort, uiteindelijk één optie voor de gemeente over. De Raadscommissie Fysieke Leefomgeving besloot in januari 2022 dat op basis hiervan een ruimtelijke ordeningsprocedure op-
gestart kon worden.
Ontwerp
Voor aanvraag van de omgevingsvergunning heeft de gemeente een ontwerp gemaakt. In dit ontwerp stelt ze markeringen op het asfalt voor, voor zes camperopstelplaatsen, dwars aan de rijbaan in de zuidwesthoek van de parkeerplaats. Oorspronkelijk had de watersportvereniging wel interesse om de plaatsen te exploiteren, maar zij is
Nava Benyamini is een veelzijdig musicus, muziekdocent, koordirigent en muziektherapeut voor kinderen en volwassenen. Ze gaat iets nieuws doen in de vorm van Narratieve-Creatieve therapie. Ze vroeg of ze daarover en hoe ze daartoe gekomen is in De Reelander mocht vertellen. Ze stuurde mij een link van haar website om een idee te geven wat het inhield, maar ik moet eerlijk zeggen dat ik niet alles begreep. Dus ging ik in gesprek met haar en dat was heel verhelderend. Niet zweverig maar met twee voeten op de grond.
Dit is haar verhaal. In 2016 is Nava zelf in therapie gegaan. Ze had een gevoel waar ze niet bij kon komen. Mijn vraag of ze op zoek was naar haar identiteit, beant-
woordde ze volmondig: ”Jazeker. Ik heb een hele onveilige jeugd gehad. Ik ben in Israël opgegroeid als tweede generatie Holocaust. De eerste generatie zat er nog tus-
lander. De oplossing was het beeld van het leeuwtje met het wapen van Dordrecht. Dat is onderdeel van het toegangshek van de woning Dubbeldamseweg Zuid 248. Petra loopt nogal eens een rondje door de wijk met haar oppaskinderen. Mede door de kinderen was het leeuwtje haar opgevallen. Ze wist alleen het huisnummer niet, maar dat was snel gevonden op Google. Ze was zeer verguld met de cadeaubon.
daar later toch op teruggekomen.
De gemeente wil dit nu zelf gaan doen. Gebruikers kunnen dan via internet een plek reserveren en zich bij aankomst melden bij een informatiepaal bij de opstelplaatsen en daar inchecken. Daar krijgen zij toegang tot water en stroom.
Planning
Drie jaar na het besluit tot opstart ruimtelijke ordeningsprocedure, is dus nu de aanvraag om de
omgevingsvergunning voor dit ontwerp daadwerkelijk ingediend. Na goedkeuring door de Omgevingsdienst Zuid-Holland Zuid en eventuele vergunningverlening, hebben belanghebbenden nog gelegenheid om hun eventuele bezwaren kenbaar te maken. Mogelijk komen er dan nog voor de zomer van dit jaar zes camperopstelplaatsen in Dordrecht bij.
Tekst en foto's Gerard Zwinkels
sen. Die konden hierover niet communiceren. Ik heb veel onderzoek gedaan en ben daarover ook een boek aan het schrijven. In eerste instantie wilde ik gaan werken als ervaringsdeskundige. Dat ben ik natuurlijk ook en dat feit helpt mij om me in cliënten te verplaatsen. Uiteindelijk heb ik gekozen om therapie aan te bieden binnen mijn eigen praktijken. En zo is ‘Jouw Verhaal’ - Narratieve-Creatieve therapie, geboren. Het is wel een mond vol, hè. Je kunt ook zeggen: ervaringsgerichte therapie.”
Narratieve-Creatieve therapie “Ik zal uitleggen wat dit betekent. Creatieve therapie maakt gebruik van klank, kleur, vorm en verbeelding. Bijvoorbeeld: wat neem je waar als je je ogen sluit. Narratieve therapie gaat over de ver-
haallijn (de inhoud die je inbrengt) en overtuiging. Overtuiging kan behulpzaam zijn maar ook belemmeren. Je verkent een levensthema door middel van gesprekken, verbeelding en expressieve creatieve oefeningen. Dat zijn bijvoorbeeld kaarten en tekeningen. Het thema kan rouwverwerking, verlies van een dierbare of terugblik op een beladen periode zijn. Kortom iets wat in de weg zit en waar je niet bij kunt: een knoop. Door gesprekken probeer je samen het probleem vorm te geven en te denken in mogelijkheden om het tot een tastbare bouwsteen te maken. Het is een organisch proces met een klein aantal sessies gedurende een periode en tussenperiode die de cliënt bepaalt. Je kunt niet altijd met therapie bezig zijn. Het probleem ‘de knoop’ zal namelijk niet altijd verdwijnen, maar je leert er wel mee omgaan. Iedereen heeft
wel zo'n knoop en deze therapie is laagdrempelig. Ik ben een professioneel geregistreerde zorgverlener en mijn therapie kan door de aanvullende zorgverzekering vergoed worden. Ik krijg een praktijkruimte bij Soepel in de Nieuwstraat in het centrum. Ik ben blij met deze nieuwe afslag in mijn leven. Hopelijk hebben de cliënten net zoveel baat bij het vormgeven van hun verhaal zoals ik heb gehad en nog heb.”
Op vrijdag 7 maart om 15.30 uur geeft Nava een lezing over Narratieve-Creatieve therapie bij Soepel Therapie & Massage, Nieuwstraat 29, Dordrecht.
Meer informatie op Nava's website www.muzalater.nl en www.soepel.info
Tekst en foto Coby Janssen
Het artikel in de vorige editie van De Reelander en de flyers hebben effect gehad. De tweede editie van het evenement ‘Muziek rond de Reeweg’ was een groot en groots succes. Het wijkeigen festijn is gelijk aan het concept van ‘Gluren bij de Buren’ alleen willen de Reelanders in de winter ook feest. Veel mensen waren onderweg van het ene naar het andere adres. De 26 deelnemende huiskamers waren te herkennen aan het aantal fietsen op de stoep. De gastvrouwen en -heren stelden hun huiskamer gratis ter beschikking en zorgden zelfs
met veel enthousiasme voor een drankje en een hapje. Er was een grote diversiteit aan bandjes, singer -songwriters, orkestjes met een evengrote variatie in muziek zoals easy listening, blue grass, pop, country, rock, indiepop, instrumentaal, Nederlandstalige liederen kortom voor ieder wat wils. Het was verrassend en van hoog niveau wat de artiesten ten gehore brachten. Ook zij traden belangeloos op.
En dat alles is mogelijk gemaakt door de wijkwens die is aangevraagd door de organisatie van
GroenLinks Dordrecht zet zich in voor een menselijke, eerlijke en duurzame stad
Heeft u ideeën voor onze wijk of stad. Neem contact met ons op Dordrecht.GroenLinks.nl
PAUL DEN HARTOG
Contactpersoon voor uw wijk
‘Muziek rond de Reeweg’. Mooi dat een hele wijk en veel bezoekers hebben genoten van deze wijkwens. Ans, Margriet en ik hebben voor De Reelander veel verschillende locaties bezocht, maar helaas kunnen niet alle foto's geplaatst worden.
Enne…wilt u ook een wijkwens aanvragen om iets te organiseren in de straat of buurt schroom niet: op www.dordrecht.nl/wijkwensen vindt u informatie.
Franciske van Vugt raadslid
De IJzeren Kraak, het schip waarmee Scouting Willem de Zwijgergroep III op kamp gaat, bestaat honderd jaar. Reden voor een artikel in de Reelander. In een interview vertelt groepsvoorzitter Koen Nieuwpoort, over de scoutingvereniging en het schip.
We hadden een afspraak op een zaterdagmiddag, dus er heerste veel bedrijvigheid in clubhuis Dillenburg. In de winter wordt er veel onderhoud verricht aan de zeilvletten, de boten en het gebouw. Koen vertelt vlot en enthousiast het verhaal van scouting en de boten: “De meeste Dordtenaren kennen onze club of hebben wel van ons gehoord. We zijn al heel lang gevestigd op Wantijpark 10. Scouting bestaat uit drie onderdelen: land-, lucht en waterscouting. Willem de Zwijgergroep III is een waterscouting. Dat wil zeggen dat wij Nederland verkennen vanaf het water. De groepen zijn onderverdeeld naar leeftijd, te beginnen bij de Welpen. Dat zijn jeugdleden van 7 tot 11 jaar. In het welpenhok werken
we met het thema Jungle Book. De muren zijn beschilderd met voorstellingen uit het verhaal en de leiding heeft namen van Jungle Book figuren. De welpen leren spelletjes, knutselen, knopen en vuurtje stoken. Ook krijgen ze EHBO-les. Met herfstkamp gaan zij op kamp met De IJzeren Kraak. Die dient dan als clubhuis op het water. De Biesbosch is heel geschikt, zeker voor korte kampen. Dichterbij huis kan niet. Met zomerkamp wordt een ander clubhuis in Nederland gehuurd, waar de welpen de omgeving leren verkennen en leren hutten bouwen. Zij gaan dan een week op kamp.
Vervolgens krijg je de groep van 12 tot 16: de Zeeverkenners. Zij leren echt zeilen. Vier of vijf verkenners in een zeilboot, de Lelievlet. Die zie je regelmatig in de zomer op het Wantij. Zij verkennen Nederland vanaf het water. Ze worden hierbij begeleid door een klein schip ‘Stalen Willem’. In de winter stallen we de vletten onder in het clubhuis en plegen de verkenners zelfstandig onderhoud aan de casco’s en hout-
Het was in 1998 dat we feest vierden omdat ons buurtspeeltuintje geopend werd. Een prachtig verhaal voor in de wijkkrant, ik heb ook nog zulke leuke foto’s! Toch moet dat wachten want…
…wat mis ik die leuke plek in ons buurtje. Een plaats van ontmoeten en een praatje maken. De schommels gingen huizenhoog en de glijbaan zoevend omlaag. Er werd volop gespeeld en je kon er lekker op het bankje zitten. Maar het is al een tijd mis. Voor de aanleg van een hemelwateropvang in de Komatistraat vond begin mei 2023 de eerste actie plaats: het afbreken van de speeltuin aan de Ambonstraat. Het plan voor de riolering is blijkbaar in het water gevallen, we ontvangen
af en toe brieven over de niet vorderende voortgang. Daar wil ik het in dit artikel niet over hebben.
Spelend kind
Vorig jaar heb ik geschreven over speeltuin Oosterkwartier die zeventig jaar bestond. Ik heb me ingelezen in het onderwerp en in de geschiedenis. De bouw van de speeltuin, aan de Noordendijk, werd in korte tijd gerealiseerd. De gemeente had in 1954 het spelende kind hoog in het vaandel. En ook in het huidige beleid staat dat punt fier overeind. Ik las over de vier speeltuinverenigingen in Dordrecht, over de tien grote speeltuinen, zoals in het Weizigtpark, de Merwelanden, Park Merwestein en de vele kleine speelplekken in de wijk. Wanneer je wil kijken of er bij jou in de buurt zo’n gelegenheid is dan kun je naar
uit de regio op af. Er is een mooie bar in het clubhuis en die wordt door hen beheerd. Leuke bijkomstigheid is dat ze ook horeca-ervaring opdoen.”
Jubileum
werk. Dat is belangrijk. In maart gaan ze weer het water op. De verkenners gaan ook op zomerkamp met de IJzeren Kraak en de vletten op sleep erachter. Vaak gaan ze naar Zeeland. Elke vier jaar is er een groot nationaal kamp voor waterscouting, NaWaKa. Hier komen bijna 4000 waterscouts op af. Daar gaan we dan ook met de hele groep heen.
Dan heb je de groep genaamd Wilde Vaart. Dat zijn 16- tot 18-jarigen. Zij zeilen weer in een andere zeilboot: de Lelieschouw. Die is groter en heeft een buitenboordmotor. Het zeilen is uitdagender en ze leren over het gebruik en onderhoud van de buitenboordmotor. De Lelieschouw en de Lelievlet zijn ontworpen voor het scoutingspel. Ze kunnen tegen een stootje.
De oudste groep bij de waterscouting is de Loodsen. Dat zijn 18- tot 23-jarigen. Die zijn volledig zelfstandig. Ze organiseren hun eigen kampen. Ook feestjes regelen ze. Daar komen dan ook scoutingleden
Speeltuin Ambonstraat vóór de ontruiming. Foto van site ‘buitenspeelkaart.nl’
‘buitenspeelkaart.nl’ gaan.
Dat heb ik gedaan. Daar trof ik een foto van de speeltuin aan de Ambonstraat van vóór mei 2023, wat een plaatje! En ook twee foto’s van de huidige situatie. Je kunt zien dat het een grote zandvlakte is, een openbaar toilet voor honden en katten. Ik had juist die dag een foto gemaakt van het wildrooster, dat ligt er nog. Omdat het een afgesloten speelplek was zorgde het wildrooster er voor dat er geen honden binnenkwamen. Nu is het wildrooster overgroeid met graspollen die gelardeerd zijn met drollen.
IJzeren Kraak “Het schip is in 1924 te water gelaten als het m.s. Zaandam. Zij vervoerde pakketten koekjes en kaakjes voor Verkade. Zij heeft brede gangboorden om de pakken in het ruim te kunnen opbergen. In de jaren zestig werden veel schepen vervangen door een moderne versie. De regelgeving was veranderd. Onze groep was toen ook op zoek naar een ander schip. We konden de Zaandam voor een symbolisch bedrag overnemen. De brede gangboorden waren heel veilig voor de jeugdleden. Het schip werd aangepast voor gebruik van scouting. Er was een takelkraan aan boord om de koekpakketten te bergen, die was overbodig dus werd verwijderd. De stuurhut was van hout en inklapbaar om onder bruggen door te varen. Deze werd vervangen door een vaste, stalen constructie. Een nieuwe kombuis werd aangebracht, ook een toilet en het ruim werd ingericht als slaapplaats en recreatieruimte. Het schip werd de IJzeren Kraak gedoopt en ons drijvend clubhuis, geheel zelfvoorzienend, was een feit. Een tiental leden hebben een vaarbewijs en andere leden worden opgeleid als stuurman. Opleiding en kennis van het schip is erg belangrijk. Het moet wel veilig zijn. Het is niet alleen het schip maar ook de sleep vletten die achter het schip hangen als we op kamp gaan. Je ziet ook regelmatig dat leden bij de zeevaart en beroepsvaart hun toekomst vinden. Dat is wel mooi.”
Oktober 2024 bestond het schip 100 jaar en dat werd gevierd. Groot feest in clubhuis Dillenburg. Alle jeugdleden, oud-leden en andere betrokkenen waren er. Er waren groepsactiviteiten zoals lasergamen, bumperballen, paintballen. Ook was er een Italiaanse pizzabakker. Er is een speciaal insigne uitgegeven binnen de groep: het logo van de club met het silhouet van de IJzeren Kraak en honderd jaar IJzeren Kraak. Een waardevol aandenken.
Vrijwilligers
“Scouting draait op vrijwilligers. Zowel leiding, begeleiding, vaarschippers, bestuur en stichting zijn stuk voor stuk waardevolle vrijwilligers, waar we ontzettend trots op zijn! Zonder hen kunnen onze leden geen toffe avonturen, uitdagingen en kampen beleven. Binnen scouting zijn we altijd op zoek naar vrijwilligers!
Dus heb je affiniteit met scouting, heb je ooit als klein welpje bij scouting gezeten, of heb je toffe avonturen beleeft als zeeverkenner en lijkt het je leuk om weer deel te nemen in het scoutingspel, je bent welkom!
Ik hoop dat ik in dit artikel een indruk heb gegeven van wat we doen. Kinderen kunnen altijd drie keer gratis komen kijken of scouting iets voor hen is. Gewoon even het contactformulier invullen op de website van Willem de Zwijgergroep III www.wdzdordt.nl. Wij kijken naar jullie uit!”
Tekst en foto 1 Coby Janssen foto 2 Robin Bakker foto voorpagina Koen Poortvliet
Het wildrooster dat bij de ingang van het speeltuintje lag. Hier stond het speeltuintje, het bankje is gebleven.
Wat overigens is blijven staan op deze speelplek is het bankje. Dat maakt een misplaatste indruk. De omgeving nodigt allerminst uit om daar te gaan zitten.
Actie
Afgelopen zomer heeft de gemeente een speeltuinabonnement aangeboden aan de bewoners, ter compensatie voor het gemis van hun speeltuintje. Dat is vriendelijk. Maar met een peuter van twee sjees je niet tussendoor even naar speeltuin Oosterkwartier. Je gaat wel voor een half uurtje naar de speelplek vlakbij.
We zijn als buurtbewoners geduldig geweest, we zijn beleefd gebleven. Dat is correct, daar is niets mis mee. Maar ik mis actie, ik mis dat het serieus genomen wordt. Ik mis betrokkenheid bij ons probleem. Misschien mis ik vooral dat ik er zelf iets aan doe. Zoals er een artikel over schrijven. Dordrecht is een gemeente die zich inzet voor de gezondheid van kinderen. Daar hoort bewegen en buiten zijn bij, goed voor de motoriek en heilzaam tegen schermogen. Laat de speelplek aan de Ambonstraat daar weer een rol in spelen.
Ken je het gevoel dat je een nummer zó mooi vindt, dat je veronderstelt dat iedereen het kent. De verbazing slaat toe als blijkt dat er toch mensen in je directe omgeving zijn die dat prachtige nummer nog nooit gehoord hebben. Of zelfs de band niet kennen.
Ik hoop dat Great Mother van HAEVN zo’n nummer is. HAEVN behoeft, denk ik dan, geen nadere introductie. Een Nederlandse band, gevormd door Jorrit Kleijnen en Marijn van der Meer.
In Great Mother doet een gastzanger mee, Neco Novellas, opgegroeid in Mozambique. Hij geeft het nummer een extra dimensie en zodra hij op het podium verschijnt breekt de glimlach door. De zang van Neco Novellas smelt samen met de prachtige warme stem van Marijn van der Meer tot een heerlij-
ke HAEVN-song. De poëtische tekst geeft ruimte om er jouw verhaal van te maken. Het verhaal van respect voor de aarde waarvan we allemaal afhankelijk zijn. Of gaat het over iets anders? Er valt veel moois te ontdekken als je op zoek gaat naar de muziek van HAEVN, voor zover je daar nog onbekend mee bent, en de veelzijdige muziek van Neco Novellas.
Tekst Hans de Bakker
Op vrijdag 14 en zaterdag 15 maart zijn de jaarlijkse ‘NL doet-dagen’. Welke hulp wordt er gevraagd? Ik lees verzoeken om vlonders te maken, kampvuurplaats op te knappen, actie: de buurtspeeltuin zomerklaar, vogelhuisjes timmeren, terras opfrissen, een lentewandeling maken.
Er was een zoekopdracht bij die me opviel. ‘Gezocht: stucadoors
en muurschilders om onze soos op te fleuren’. De Koninklijke Dordrechtse Roei-en Zeilvereniging zou graag een beschilderde muur hebben in hun sociëteit. ‘ Bij voorkeur een schildering die laat zien hoe mooi de omgeving is waarin wij roeien’.
Ik ben benieuwd of dat gaat gebeuren. Als de beschilderde muur er komt dan willen we graag een foto plaatsen in de volgende Reelander.
In de krant van december 2024 stond een artikel over het bombardement van 24 oktober 1944 in het Merwesteinpark. Jan Rietveld vertelde hoe zijn vader door de Wehrmacht verplicht werd tot het bergen van de slachtoffers van de ingestorte Villa Merwestein.
In deze editie van Parels van het Reeland interview ik Jacobus Wieman, ook wel Koos genoemd. Koos woont nu 28 jaar in het Reeland. De kans is groot dat u Koos kent van ‘Poppentheater Jacobus Wieman’. Naast het spelen, schrijft Koos ook met veel plezier vier keer per jaar een column voor het tijdschrift ‘De Wereld van het Poppenspel’.
Ik ben benieuwd hoe Koos is begonnen met het poppenspel en waarom? Koos vertelt: “Als klein jongetje zag ik mijn vader naaien op de naaimachine. Mijn vader was een goede kleermaker en als hobby maakte hij poppen. Mijn vader had voor een vereniging een poppenkast gemaakt. Wij gingen daarom ook vaak met karton en papier aan de slag om eigen poppen te maken. Mijn moeder speelde toneel. Toen ik iets ouder was mocht ik zelf op de naaimachine en maakten we zelf poppen van stof. Toen ik en mijn broer een jaar of veertien waren, werden we uitgenodigd voor het toen bekendste kinderprogramma: ‘Stuif es in’. Daar vertelden we over onze hobby, poppen maken, en mochten we optreden.”
Ik vraag verder over hoe hij is begonnen met theatershows. Koos begint meteen te vertellen: “Ik wilde nog naar school en daarom ging ik naar de Pedagogische Academie om leraar te worden. Ik had een ontzettend leuke klas met allerlei verschillende en bijzondere mensen. Aan het einde van mijn studie werd er tegen ons gezegd dat er te weinig banen waren, maar je kon wel als invalleerkracht werken. Dat wilde ik niet. Daarom ben ik verder gegaan met mijn grootste hobby.”
Koos vertelt verder: “In 1980, helemaal
aan het begin van mijn carrière, werd ik gevraagd voor een improvisatieconcours in Haarlem. Alle deelnemers moesten ter plekke een stukje improviseren dat maar 10 minuten mocht duren, anders werd je gediskwalificeerd. Ik was ontzettend zenuwachtig, want de deelnemers voor mij werden gediskwalificeerd of het publiek vond het niks. Gelukkig ging mijn optreden fantastisch. Ik won uiteindelijk niet, maar kreeg wel een ter plaatse bedachte aanmoedigingsprijs en er werd een lovend stuk in de Volkskrant geschreven over mij. Hierna mocht ik op veel plekken shows geven.”
Verder ben ik ook benieuwd of er een moment uit zijn carrière is dat Koos bij blijft? “Er zijn veel momenten die ik heel mooi vind, maar er is wel een moment dat ik nooit zal vergeten. Ik mocht optreden in het ziekenhuis. Ik werd naar een ka-
mer begeleid, waar een groot hemelbed stond. Daar lag een heel ziek jongetje in. Toen ik begon met spelen, schaterde hij het al snel uit van de lach. Na afloop hoorde ik de dominee zeggen: ‘Hij accepteert het nu.’ Ik zat met deze zin in mijn hoofd en op de terugweg naar huis besefte ik dat het jongetje zou komen te overlijden. Ik zat te huilen achter het stuur.”
Ik wil ook meer weten over zijn poppen en over de verhalen die Koos speelt. “Ik schrijf mijn voorstellingen zelf en meestal gaan de verhalen over respect hebben voor elkaar. Verder heb ik ontzettend veel poppen in allerlei soorten en maten. Ik maak ze allemaal zelf. Bij het maken van poppen moet je een heleboel technieken toepassen om alle onderdelen goed te laten bewegen.” Koos heeft ook één van zijn poppen meegenomen en laat hem zien; Poesie. Poesie is heel lief, maar ook een beetje stout, maar Poesie zou nooit gemeen doen tegen iemand. Poesie
We ontvingen een reactie van Patrick. In zijn mail attendeerde hij ons op de foutieve naam die we voor het oudste park van Dordrecht gebruikt hebben. De juiste naam is: ’Park Merwestein’
Daarom plaatsen we een rectificatie, onze naamgeving is onjuist. We
hebben de naam van het park gebruikt zoals Jan die in de verhalen over zijn vader noemde.
Wanneer u meer wil weten over de naam en de geschiedenis van het park kunt u terecht op www.parkmerwestein.nl
staat ook op de foto samen met Koos.
En de allerlaatste vraag is zoals altijd wat er nog beter kan en al heel fijn is aan het Reeland. “Soms parkeren mensen hun
auto’s op een manier zodat er geen auto meer bij kan, daar zou ik graag verandering in zien. Maar de sfeer in het Reeland is heel erg fijn en de mensen zijn altijd bereid om elkaar te helpen.”
▪ Een bruisende binnenstad met nachthoreca
▪ Lagere lasten voor de burger
▪ Wegwerken van de taalachterstand
• Extra verdiepingen op bestaande appartementen
▪ Voorrang voor Dordtenaren in de sociale woningbouw
Vorig jaar in november collecteerde ik, voor het gehandicapte kind, in de wijk Renaissance. Ik belde aan en zei tegen de glimlachende vrouw die open deed, “Ik heb net een foto van uw tuin genomen, voor in de wijkkrant.” ”Leuk”, zo reageerde ze, ”ik zou er zelf ook wel in willen staan.” Terwijl de gift voor de collecte doorgang vond, informeerde ik waarom ze in de krant zou willen. ”Ik treed volgend jaar op in Kunstmin en ik zou dat graag laten weten aan de mensen in de buurt.” Dat leek me wel iets voor de Reelander, dus kreeg ik een flyer van de voorstelling, waar ze haar mailadres opgeschreven had. Jennifer Evenhuis is haar naam.
Wanneer dit stukje in de Reelander verschijnt zijn de dagen alweer langer aan het worden en kunnen we wat vaker lekker naar buiten.
Deze keer wil ik dan ook een boek bespreken waarmee je kinderen (of je zelf) kunt leren wat de namen zijn van de bomen/planten of dieren die in de buurt leven. Zo wordt het
Afspraak
Via de mail spreek ik af met Jennifer, ze is actrice en speelt dit seizoen ‘De moedermonologen’. We praten eerst over de buurt, Jennifer woont er met haar gezin sinds 2011. Ze vindt het een prettige en rustige wijk, waar de kinderen fijn buiten kunnen spelen. Ze kwamen uit Rotterdam en zochten een huis met een tuin, toen ze deze zagen waren ze meteen verkocht.
Jennifer is geboren en opgegroeid in Gelderland. Ze vertelt dat ze als kind graag wilde toneelspelen maar verlegen was. Het trok haar wel sterk maar het kwam er niet van. Ze studeerde in Groningen een
nog leuker om naar buiten te gaan. Je leest over buurtbomen, buurtplanten, buurtvogels…
Hoe kan je bijvoorbeeld de namen van de boom uit je straat onthouden? Er staan handige ezelbruggetjes in. Zo lukt het vast beter om de bomen te herkennen en de namen te onthouden. De illustraties zijn lekker duidelijk en mooi. Wanneer je op de site van uitgeverij Gottmer
jaar Sociale Geografie en daarna Facility Management. Vervolgens ging ze een jaar reizen en bij terugkomst vond ze een goede baan in de ICT. En toen kriebelde het weer. Wilde ze toch niet op het podium? Jennifer besloot in Amsterdam een particuliere opleiding te gaan volgen tot: ‘spelende theatermaker’. De lessen waren in de avond en in het weekend, daarnaast werkte ze bij ‘het Uitburo’ om haar studie te kunnen betalen.
Jennifer koos na haar afstuderen de cabaretkant, ze stond in 2009 in de finale van het Camarettenfestival. Zo kwam ze in de stand-up-comedy terecht, ze speelde bij de Comedytrain. Nu ze er op terugkijkt was dat een gespannen tijd, de werksfeer was erg competitief en weinig ondersteunend.
Intussen ging Jennifer vaker acteren, werd gevraagd voor series, commercials, gastrollen. Ze merkte dat ze dit werk het leukste vond, niet solo maar in een team. Daarom stopte ze met cabaret. In de coronatijd werkte Jennifer samen met Renate Reijnders. Dat klikte heel goed. Jennifer vertelde haar idee over de Moedermonologen, Renate legde het voor aan haar theaterbureau. Die waren enthousiast, onder andere Claudia de Breij werd gevraagd om te schrijven. Malou Gorter verzorgde de
kijkt en zoekt op het boek Soortenschat, zie je wat plaatjes uit het boek, een quiz en een interview met de schrijver.Het boek is geschikt voor kinderen vanaf 8 jaar of eerder wanneer je merkt dat je kind heel veel interesse heeft in alle plantjes en beestjes die je tegenkomt tijdens jullie wandeling door de buurt.
Tekst Janneke van Esch
regie, want ze vond het echt een onderwerp dat bij haar paste. Het proces liep zo vlot, echt geweldig. Er werden direct vijftig voorstellingen verkocht.
De voorstelling
De monologen gaan over vrouwen die het moeilijk hebben met het moederschap. Vooropgesteld; het zijn moeders die van hun kind houden. Het gaat over de beperkingen die het moederschap geeft, over de problemen waar je voor komt te staan. En dat daar zo weinig over gepraat wordt. De verhalen worden open, herkenbaar en met de nodige zelfspot gebracht. Er wordt vaak gelachen, het cabaretachtige zit er nog in.
Jennifer en Renate staan steeds samen op de planken. Bij iedere voorstelling speelt er nog een derde vrouw mee, dat is in wisselende bezetting. Jennifer kijkt er naar uit om op zaterdag 17 mei in Dordrecht op te treden, in Kunstmin, ons prachtige theater. “En op die avond staat er nog een Dordtse op ons podium, de zeer ervaren actrice Astrid van Eck.”
Jennifer nodigt ons uit: “Kom naar de voorstelling want iedereen heeft een moeder, we brengen het zware met lichtheid, er valt te lachen want ook daar gaat troost van uit.”
Tekst en foto's Ans van der Westen
Foto Willem Moerman
Heb jij ook zo'n bijzonder Natuurlijk Reeland plaatje geschoten?
Deel ‘m met ons inclusief je naam - via dereelander@gmail.com
Foto Douwe Klijnsoon
Heb jij ook zo'n bijzonder Eigenaardig Reeland plaatje geschoten?
Deel ‘m met ons inclusief je naam - via dereelander@gmail.com
Bewoners, maatschappelijke organisaties, ondernemers en gemeente werken samen aan een leefbaar, sociaal en veilig Reeland.
Wijkwens
Heb je een goed idee om je buurt of straat mooier, socialer, of veiliger te maken? Dan kun je een wijkwens indienen. De gemeente geeft jaarlijks een bedrag voor het vervullen van deze wensen. Aanmelden en informatie: www.wijkendordrecht.nl/wijkwensen
Wijkkrant
De Reelander wordt gemaakt door wijkbewoners. Lijkt het je leuk om ook een stukje te schrijven over je eigen wijk? Meld je dan aan bij uitgever TIENPlus via tienplus@desocialebasis.nl. Meer informatie: www.tienplus.net
Fixi
Voor meldingen, vragen en opmerkingen over onder meer het onderhoud aan wegen, groenvoorziening en straatverlichting: www.fixi.nl/#/drechtsteden/issue/
Wijkagenten
Voor Het Reeland: Mike Verzijl & Evert Muller michael.verzijl@politie.nl evert.muller@politie.nl
Voor het Leerpark: Marieke de Lang marieke.de.lang@politie.nl Tel. 0900 - 8844.
Spreekuur: eerste woensdag van de maand 10.00-11.00, Gro-up, Leerparkpromenade 320
Wijkkrant De Reelander heeft een Facebookpagina. Hiermee speelt De Reelander ook op internet een actieve rol bij het informeren, interesseren en verbinden van buurtbewoners en organisaties in de wijk Het Reeland. facebook.com/ wijkkrantdereelander
Sociaal Wijkteam
In het Sociaal Wijkteam werken mensen van verschillende organisaties samen. Je kunt er terecht met alle vragen waar je in het dagelijks leven tegenaan loopt. Bijvoorbeeld over gezin, relatie, kinderen, opvoeden, wonen, werk en inkomen, zorg, gezondheid en vrijetijdsbesteding. Bankastraat 10, tel. 078-2210200 www.swtdordrecht.nl