Luisterend oor bij Slachtofferhulp Nederland

Caroline Klijnsoon werkt sinds januari 2023 als vrijwilliger bij Slachtofferhulp Nederland. Hoe kom je hier terecht? Moet je zelf een traumatische ervaring hebben doorstaan? Om dat te weten te komen toog ik naar het kantoor aan de Burgemeester de Raedtsingel. Caroline biedt een luisterend oor aan de slachtoffers en ik ben nu haar luisterend oor gedurende het interview voor De Reelander.

Het was even zoeken in het grote gebouw, ondanks dat Caroline het goed had uitgelegd. In het kantoor steekt zij van wal als ik de bovenstaande vraag stel. “Nee, je hoeft niet zelf een trauma te hebben ervaren om vrijwilliger te worden. Dat geldt wel voor degene die om hulp vraagt. Luisteren en inlevingsvermogen zijn wel belangrijke eigenschappen. Ikzelf had al heel lang geleden bedacht om me eens te verdiepen in Slachtofferhulp Nederland. Maar steeds parkeerde ik het plan naar ‘later’. Ik heb altijd gewerkt met mensen met een verstandelijke beperking: als leerkracht, als teamleider en als psycholoog.

Tijdens die studie psychologie had ik nog gedacht om een stage te doen bij Slachtofferhulp Nederland maar dat werd toch een andere stage. Het idee intrigeerde me heel erg maar door de studie en drukke baan was er geen ruimte voor vrijwilligerswerk. Echter begin vorig jaar vond ik toch dat daar verandering in moest komen. Ik heb altijd interesse gehad in de sociale kant van het leven en wilde nu wel tijd investeren in slachtofferhulp. Ik spitte de website door: de inhoud en de taken kwamen wel overeen met wat ik dacht. Dus meldde ik mij aan voor een gesprek. Dat was heel interessant. Ik ben eind januari dus begonnen als vrijwilliger en heb in augustus mijn betaalde baan opgezegd. Geen uitstel meer: later is begonnen! Oké, dat was het antwoord op jouw vraag.”

De slachtoffers“Nu, het belangrijkste: over de inhoud van het werk. Het is een brede doelgroep. Je hebt slachtoffers die zelf een traumatische ervaring hebben doorgemaakt bijvoorbeeld een zedendelict, maar er zijn ook getuigen van een ernstig verkeersongeval, een zelfdoding waarbij iemand voor de trein springt of een schietpartij zoals laatst in Rotterdam. In alle gevallen brengt de politie Slachtofferhulp ter sprake en melden zij slachtoffers aan. Je wordt dan gecontacteerd door Slachtofferhulp. Je kunt kiezen op welke manier het gesprek plaatsvindt: mondeling op kantoor, telefonisch of videobellen. Bij twijfel spreekt men een termijn af waarbinnen besloten wordt om wel of niet een gesprek te plannen. Het is vrijblijvend en je kunt altijd op je beslissing terugkomen. Slachtoffers kunnen zichzelf ook aanmelden via de website of telefonisch.

HulpverleningWe hebben de afdeling Algemene Dienstverlening: deze verzorgt emotionele ondersteuning en geeft praktische adviezen. Dat is mijn gebied. Wat erlangs komt is heel divers. Soms hoor je verhalen, waarbij je denkt: bestaat dat? Andere keren gaat het over burenruzies. Voor allemaal is het een situatie waarbij de impact op de persoon groot is. Luisteren is belangrijk, we kunnen adviezen geven maar ‘kant-en-klare’ oplossingen zijn er niet altijd. Wij ondersteunen ze graag bijvoorbeeld door ze te verwijzen naar instanties als het Sociaal Wijkteam. Dat geldt zeker voor mensen met een klein sociaal netwerk of soms helemaal geen netwerk. Die proberen we weer op de rails te helpen maar uiteindelijk moet men het zelf doen.

Ook is er een juridische afdeling. Deze staan slachtoffers bij als er sprake is van schade, fraude of andere dingen waarbij juridische ondersteuning nodig is. De juristen zijn vaak betaalde krachten evenals leidinggevenden. De verhouding is, heb ik me laten vertellen, 75 procent vrijwilligers en 25 procent betaalde krachten. De diensten voor de slachtoffers zijn gratis.

OpleidingHet werk hier is heel interessant. Op ons landelijk kantoor in Utrecht is de Slachtoffer-Academie. Daar worden trainingen gegeven op allerlei gebied . Sowieso is de basistraining verplicht. Daarin ontwikkel je nieuwe kennis en vaardigheden. Daarnaast kun je je specialiseren voor onder andere zedendelicten, cybercrime, verkeer, zelfdoding, het leiden van lotgenotengroepen. Ook voor stagiaires die Toegepaste Psychologie of Social Work studeren is dit een goede plek. Zij krijgen ook die trainingen aangeboden en genieten veel zelfstandigheid. Een leuke bijkomstigheid is dat het jonge mensen zijn, wat goed mixt met de (vaak oudere) vrijwilligers. We leren van elkaar. Ik werk ongeveer tien uur per week. Ik vind het erg leuk en hoop dat ik het lang mag doen. Helaas is het noodzaak. Er is een mooie website met duidelijke informatie: www.slachtofferhulp.nl. Als iemand iets heftigs meegemaakt heeft, kan die al hulp bieden. Ook kan men altijd bellen. Ik ben heel graag jouw luisterend oor. En mocht je geïnteresseerd zijn in het werk als vrijwilliger, dan kun je hierover ook informatie vinden op de website.”

Tekst en foto: Coby Janssen