Ik woon hier al een tijdje - Rood met witte stippen

Door Ans van der Westen

De laatste maanden is er veel geschreven over het laagwaterzwembad in het Wantijpark. Het beste bekend als: de paddenstoel. Het bad wordt gerenoveerd en hoe dat allemaal loopt, daar praat Dordt over.

In mijn archief, dat van wanorde en willekeur aan elkaar hangt, want waarom bewaar ik het een wel en het ander niet? In dat archief dus trof ik een krantenartikel uit januari 2001 over de dreigende sluiting van de paddestoel (toen nog zonder een tussen-N). De kop: ‘Flutrapportje basis voor sluiting spartelbad’, wat je noemt een pakkende titel. Twee bewoners uit de Vogelbuurt, jonge vrouwen met kinderen, waren van plan een actie te beginnen om de gemeente te overtuigen dat het bad dit jaar weer open moest. In de zomer van 2000 zouden er vier kinderen ziek zijn geworden van het spelen in het water van deze vijver. Om hygiënische redenen zou het bad niet meer gebruikt mogen worden.

De moeders in de krant hadden een brief geschreven naar de gemeente, een rapport opgevraagd bij de Gemeentelijke Geneeskundige Dienst en een consultatiebureauarts geraadpleegd. De uitkomst liet zich als volgt samenvatten: ‘de vier kinderen hadden last van braken en diarree, bij een van de kinderen waren er acht klasgenoten ziek met dezelfde klachten. Daar ging waarschijnlijk een virus rond op school, meldde de GGD. De CB-arts zei dat de kans dat dergelijke klachten veroorzaakt worden door spelen in het badje zeer klein is.’

En de paddenstoel is in 2001 weer opengegaan en gebleven. Zoals die nu in 2022 ook weer open zal gaan.

In het artikel vertelt een van de vrouwen dat ze er zelf als kind al speelde en dat ze er mooie herinneringen aan heeft. Het is een sfeervolle plek. Je zit in het park, het is er rustig en schoon. En dan is er midden in het bad die paddenstoel, een klassieke; rood met witte stippen. Dat geeft toch een sprookjesgevoel. Een paddenstoel- fontein, waar soms een ondeugende elf de waterstraal tegenhoudt.

Onze kinderen hebben er fijn gespeeld, echt een superplek. En misschien komen we er over een paar jaar weer, dan kan onze allernieuwste en kleinste kabouter mee. Gewoon een volgende generatie voor de waterpret bij de paddenstoel.