r o o v f ie Exclutsernet! in s.net/poorter enplu www.ti
De Poorter Jaargang 24, oktober 2018, nummer 5
Binnenstadkrant, verschijnt elke twee maanden
Op de Open Monumentendagen van 8 en 9 september was er in de stad weer veel te genieten. Er waren meer dan zestig monumenten opengesteld. Meestal zijn ze niet open voor publiek. Nu waren ze, op een enkele uitzondering na, gratis te bezoeken.
Pag. 3 Nieuwe wijkmanager
Film: Jole Kraaijo
Open Monumentendagen
Op de Open Monumentendagen van 8 en 9 september was er in de stad weer veel te genieten. Er waren meer dan zestig monumenten opengesteld. Meestal zijn ze niet open voor publiek. Nu waren ze, op een enkele uitzondering na, gratis te bezoeken. Ook waren er veel aanvullende activiteiten: VVV-rondleidingen en speciale wandelingen die de invloed van Europa op de architectuur van Dordrecht lieten zien. Dat was het thema van de Monumentendagen. Over Europa gesproken: Lenny Kuhr, gedeeld winnares van het Eurovisiesongfestival in 1969, trad op in de Bonifatiuskerk. Er was straattheater, waar bijvoorbeeld het schapenkoppenverhaal werd uitgebeeld. Ook muziekvoorstellingen stonden op het programma en de Voorstraat Noord had zijn eigen festival.
Zelf nam ik de gelegenheid te baat om binnen te stappen bij voor mij totaal onbekende monumenten. Zo bezocht ik het uit 1611-1617 daterende pand ‘In den Hatert’ (Vlak 6) waar in de voorkamer een kleine,
beperkt geopende parfumwinkel is gevestigd. Dat de Open Monumentendagen soms ook een commercieel tintje hebben, wordt duidelijk als de bezoeker geattendeerd wordt op ‘de bijzondere parfums die zorgen voor een unieke geurbeleving’. Minstens zo uniek is het mooie uitzicht vanuit de winkel - of is parfumboetiek een beter woord in deze sferen? - op de Wolwevershaven. Het commerciële tintje was ook terug te vinden in het statige voormalige patriciërshuis Voorstraat 125 dat circa 1730 werd gebouwd. Het is nu een conferentiecentrum met
als motto ‘Oog voor dialoog’ en dat mochten de bezoekers weten. Maar desondanks was het een genoegen om dit pand met de prachtige tuin een keer te kunnen bezoeken. Ook totaal onbekend voor mij was het pand van Sociëteit Amicitia aan Vlak 1. Het werd tussen 1870 en 1876 gebouwd als winkelruimte en magazijn en heeft de status van rijksmonument. Sinds 1974 zetelt hier de Herensociëteit Amicitia, waar vrouwen slechts incidenteel welkom zijn. Voor mij een verrassende kennismaking met een deel van het Dordtse gezelschapsleven. Lees verder op pag. 2
Graffiti (straatkunst) een pure kunstvorm!
Minstens drie maal per week loop ik met mijn ‘leen-hond’ langs de Wantijdijk, dus niet op het harde gedeelte maar in het gras. Het is een geweldige omgeving met veel gras en overal water en de hond mag hier loslopen, dat is een feest.
Dezelfde dijk is ook een geliefde plek voor fietsers en joggers dus rekening houden met elkaar is geboden, zo staat het ook op de borden aangegeven. Niet iedereen neemt die aanwijzing ter harte. Zo zijn er fietsers die willen racen op de dijk. Zij vinden eigenlijk dat iedereen dan maar ruim baan moet maken en aan hen voorrang moet geven, maar dat lijkt mij niet de bedoeling. Andersom zijn er ook hondenbezitters die weinig oog hebben voor de lopers en fietsers en dat is ook niet
oké, maar over het algemeen gaat het goed. Waar ik altijd met enige spanning naar uitkijk zijn de schilderingen op de muren van de Wantijbrug. “Is er dit weekend weer een nieuw kunstwerk, is de muurschildering van vorige week nog steeds intact?” Soms tref ik de jongens aan als ze aan het werk zijn, heel geconcentreerd en zorgvuldig bezig. Soms hebben we een kort gesprekje: “Hoeveel tijd heb je nou nodig om zo’n werk te maken. Maak je thuis eerst een uitgebreide schets en kosten de spuitbussen veel geld?” Ik loop weer lekker door met de hond, ik moet ze niet van hun werk houden. Morgen even kijken wat het is geworden, spannend! Bepaald chagrijnig word ik als ik zie dat één of andere Is er dit weekend weer een nieuw kunstwerk, is de muurschildering van vorige eikel doelloos zijn spuitbus heeft week nog steeds intact?
Pag. 4 Scouting Arooda
Pag. 5 Cultuurnacht bij DOOR
Pag. 7 Gevelsteen ‘De Onbeschaamde’ leeggespoten op een Piece van een ander, een kunstwerk waar ik blij van werd. Ze deden dit niet met de bedoeling om het mooier of beter te maken maar gewoon om het te verpesten. Balen vind ik dat! De negatieve sfeer die er rond Graffiti hangt, vind ik onterecht. Wanneer de een of andere onverlaat in de binnenstad of in één van de andere wijken, doelloos deuren, muren of rolluiken heeft volgespoten met verf dan heeft dat niks, maar ook helemaal niks, te maken met Graffiti. Dat zijn gewoon zielepietjes die zich vervelen. Het is vergelijkbaar met acties als het doelloos lek prikken van autobanden of het vernielen van een fiets die geparkeerd staat. Lees verder op pag. 2
Bewoners weten het beste wat er speelt in de wijk • MEE Buurtwerk