Het moet voelen alsof het er al was…

Aan het einde van een bijzonder lange gang is de studio van Arjan de Wit, een jonge musicus die in Dordrecht al verschillende activiteiten heeft ontplooid en nu een nationale Award gewonnen heeft. Aanleiding voor de redactie van De Poorter om hem te interviewen in een studio vol geluidsapparatuur en muziekinstrumenten, zoals gitaren, een citer en mengpanelen.

Op 17 april was in het Tropenmuseum in Amsterdam de uitreiking van de Music In Media Awards (MIMA) en jij won de prijs voor je muziek bij de film ‘Onder de blote hemel’ van Lilian Sijbesma. Hoe ben jij bij deze film betrokken geraakt?“Ik heb Composition and Music Production gestudeerd aan de Kunst, Media en Technologie faculteit van de Hogeschool voor de Kunsten (HKU) in Utrecht. Lilian was een studiegenoot en toen zij de fondsaanvraag voor de film indiende, ben ik aangehaakt.”

Het is nu een paar dagen geleden dat je de Award gewonnen hebt, had je verwacht uit de drie genomineerden gekozen te worden?“Ik had niet direct verwacht te zullen winnen, ik vond de nominatie al een hele eer.”

De film draait om het meisje Elvie, dat met haar verstandelijk beperkte moeder op een camping in het bos woont. Een gevoelig onderwerp over een puber die voor haar moeder moet zorgen in plaats van andersom. Hoe zet je dat om in muziek?"Wat is haar interpretatie van wat er gebeurt? De muziek gaat over haar, de klankwereld moet passen bij de plek, zoals haar toevluchtsoorden boven in een boom en bij haar pony Romeo. De klassieke gitaar genereert ronde klanken, passend bij het bos. De citer geeft het geheel een magisch tintje, oerkracht. Kleine klanken zijn afkomstig van de piano en de strijkers.”

Hoe gaat het proces om tot passende muziek te komen?“Schrijven is een vorm van luisteren, zoeken, het moet voelen alsof het er al was. Geen trucjes, geen gekunsteldheid. Met filmmakers is er een leuk spanningsveld, omdat je niet dezelfde taal spreekt. Pas in een laat stadium, parallel aan de montage, kom je erbij en ga je op zoek naar de functie van de muziek in de film.”

In 2023 presenteerde je, in samenwerking met Bas van Nienes, een muziekbeleving. Beeldend kunstenaar Jelle Korevaar maakte er beelden bij. Het was een luisterrijke, sfeervolle gebeurtenis in een in verschillende kleuren aangelichte Grote Kerk van Dordrecht. Hoe kwamen jullie aan de naam Antifoon, een muzikale reis van vroeger naar nu?“Het begon met een pagina uit een antifonarium, een zeer oude bundel Gregoriaanse beurtzangen (antifoon is tegenstem) die ongeveer acht eeuwen geleden in de Grote Kerk geklonken hebben. Die hebben we gebruikt als inspiratie voor moderne composities.”

Wat ga je nu doen?“Van jongs af aan ben ik met muziek bezig. Ik begon als producer en dat blijf ik ook doen voor mezelf en anderen, maar mijn focus ligt ook op compositie, in samenwerking met andere disciplines. Muziekcreatie in de meest brede zin. Op dit moment ben ik bezig met een tweede album van ISLE, een duo act samen met Lise Low, een zangeres en songwriter. Ik wil creëren, schrijven vanuit een basis, als er maar een context is.”

Heintje Groesbeek

...een pagina uit een antifonarium, een zeer oude bundel Gregoriaanse beurtzangen...