"Ik ben geen kunstenaar, maar doe wel iets wat niet iedereen doet"

Tekst: Arie Kuperus

Gerrit Welgraven stuurde een mail als reactie op de serie over kunstenaars in Stadspolders. Hij zegt daarin geen kunstenaar te zijn, maar wel iets te doen wat niet iedereen doet. En dat wil hij graag laten zien. En omdat we het heel leuk vinden om bijzondere mensen in de Polderkrant aan het woord te laten zijn we bij Gerrit op bezoek gegaan.

Gerrit Welgraven met zijn portretten

Wat maakt Gerrit?

Gerrit maakt tekeningen en doet dat zowel met een potlood als met inkt. De laatste jaren is hij vooral bezig met inkt. Hij tekent veel portretten en doet dat door met inkt kleine stipjes te zetten. Die techniek heet pointillisme. Hij kan pennen met verschillende diktes gebruiken en kan het daarmee wat lichter of zwaarder aanzetten.

Gerrit heeft ook veel tekeningen met potlood gemaakt. Met potlood komt een tekening zachter over. Naast portretten heeft hij ook een aantal auto’s getekend. Gerrit werkt nog als chauffeur bij Ames en enkele van zijn tekeningen hangen daar in de showroom en op een directiekamer.

Portretten

Meestal tekent Gerrit portretten van bekende mensen waarvan hij een foto in de krant of in een tijdschrift ziet. Gezichten drukken iets uit, tonen emotie. Dat vindt hij een uitdaging om in de tekening weer te geven. Hij heeft ook regelmatig op verzoek portretten getekend van familieleden en kennissen. Vorig jaar nog als herinnering aan een overleden persoon. Als mensen daar blij mee zijn, geeft hem dat veel voldoening.

Van jongs af, maar vooral als gepensioneerde

Gerrit vond tekenen als kind al leuk en was vaak bezig met een potlood. In zijn familie werd het gewaardeerd, maar niet gestimuleerd. Gerrit had ook geen drang om er iets speciaals mee te doen. Het is voor hem hobby en het bezorgt hem ontspanning. Hij heeft gewerkt als wegbouwkundige en tekende af en toe in zijn vrije tijd. Toen president Kennedy overleed in 1962, heeft hij op verzoek een aantal portretten van deze president getekend. Maar toen hij met pensioen ging (alweer zestien jaar geleden) is het tekenen voor hem echt een hobby geworden. Gerrit tekende portretten, maar toen een buurman vroeg of hij voor zijn zoon een model van een tank wilde natekenen, heeft hij dat met inkt gedaan. Daarna is hij naast de portretten bijvoorbeeld ook auto’s gaan tekenen. Hij heeft een aantal exposities gehad: in het Stadskantoor, in het politiebureau aan de Vissersdijk, in het Vrijwilligershuis aan de Spuiweg en ook in de ontvangsthal van de rechtbank. Inmiddels is Gerrit 79 jaar en doet hij het iets rustiger aan.

“Het is voor hem hobby en het bezorgt hem ontspanning.”

Mart Smeets

Nooit een cursus gevolgd

Les heeft Gerrit nooit gehad. Hij heeft zijn vaardigheid in het tekenen helemaal zelf ontwikkeld. Als hij gaat tekenen maakt hij eerst een opzet met potlood. Dat doet hij op gevoel. Vervolgens bepaalt hij of hij het fijn of wat dikker wil neerzetten. Hij heeft maar weinig nodig: een bureau, een kistje met potloden en inktpennen en natuurlijk inkt. Zijn tekeningen bewaart hij in een map, die hij met plezier laat zien. Het is bijzonder knap en verrassend wat deze vriendelijke en bescheiden man gemaakt heeft.

Ayrton Senna