De Poorter - Editie 4 - 2021

De Poorter

Jaargang 27, september 2021, nummer 4

Al 25 jaar uw vertrouwde binnenstadkrant!

Een tuin op zijn smalst...

Geveltuintjes zijn klein, hebben meer lengte dan breedte, je kunt er niet in barbecuen of zonnebaden en een tuinkabouter wordt er claustrofobisch in.

Ze zijn om naar te kijken, een gevel te verfraaien en de aanblik van een hele straat op te sieren.

Ze zijn gezellig en blijmakend, maar ook heel waardevol voor het milieu.

Geveltuintjes zorgen voor verkoel­ ing van stad, straat en woning, ze be­ vorderen de biodiversiteit door het aantrekken van vogels, vlinders, bij­ en en andere insecten. En een heel belang­rijk aspect, door minder te­ gels werkt de bodem als een spons en vangt bij hevige regenval - waar wij de laatste jaren steeds meer mee te maken hebben - water op. Dus meer grond zorgt voor minder waterover­ last!

De gemeente Dordrecht is zich van al deze voordelen van geveltuintjes bewust en verschaft genereus de voorwaarden om van één of meer tuintjes eigenaar te worden. De aan­ leg is gratis, er worden tegels gewipt, banden aangebracht en aarde in de dan ontstane bak gestort. De rest doe je zelf, de keuze van planten en het onderhoud daarvan. Als je veel zon

hebt, kun je klimplanten als druif en passiebloem in je tuintje zetten, bij halfschaduw kamperfoelie en bij schaduw klimhortensia of clematis. Je kunt er perkplantjes inzetten, maar de voorkeur verdienen vaste planten die doorgaans meer insecten aantrekken zoals vingerhoedskruid en stokroos.

Beide kun je als plant kopen of zaaien en ze zijn in veel kleuren verkrijgbaar.

Waardering

Om te zorgen dat een geveltuin niet verwordt tot een hondenuitlaatplek of verzamelplek van rotzooi, sluit je een contract met de gemeente, dat je goed voor je stukje grond zorgt. En als je een tochtje langs geveltuintjes maakt, zie je dat de meeste mensen er echt iets van maken. Soms maken de biotoopjes mensen zo blij, dat ze, zoals bij een vriendin gebeurde, een kaart in de bus stoppen waarin ze hun waardering uitdrukken.

Lees verder op pag. 2

“Afval is grondstof” Zo begon de presentatie in het Reeland, gegeven door algemeen directeur Dion Steensel. We werden meegenomen in de wereld van afval en het waarom. We zijn er dagelijks mee bezig, de één bewust bekwaam en de ander onbewust bekwaam.

Omdat de grondstoffen opraken, moeten we anders leren omgaan met ons afval. De gemeente Dordrecht is bezig met een inhaalslag. Zo moe­ ten we nu voor bepaalde onderde­ len betalen, zoals voor het ophalen van grofvuil. Er zijn aanhangwagens en bakfietsen gratis te leen om het grofvuil weg te brengen naar het afvalbrengstation. Doel is: een fijne en schone stad waar iedereen een steentje bijdraagt aan ons milieu. In sommige wijken is het een pittige uit­ daging om bewoners te betrekken bij het juist inleveren van afval. Vorig jaar werd er 100 kilo afval per inwo­ ner ingezameld. Dat is fors.

Foto: Heintje Groesbeek

Een van die geveltuintjes die hoofdzakelijk uit potten en bakken bestaan...

‘we’ dan? We zetten het er naast. Oei! Op die manier trekken we ongedierte aan en boze bewoners. HVC heeft de aandachtswijken in het vizier en af­ valcoaches en coördinatoren worden ingezet. De functie van afvalcoach houdt niet in dat u wordt gewezen op dat ene papiertje op straat of dat uw plastic afvalzak te vroeg aan de lantaarnpaal is gehangen. De afval­ coaches van HVC maken ons bewust hoe we het afval moeten scheiden.

Wist u bijvoorbeeld dat blik niet bij het restafval mag? De afvalcoaches fietsen niet alleen door de wijk, zij weten precies welke vrachten worden afgekeurd. 15 procent van kunststof komt bij het restafval. Een afval­ coach krijgt door waar de vrachten Op de Lijnbaan werd onlangs zo’n opruimdag georganiseerd en op 22 september volgt met teveel plastic vandaan komen het Kasperspad-Krom­hout.

Foto: Ria Besjes en probeert daar mensen bewust te maken.

Daarom is er een doel gesteld: voor ten de afvalstofheffing waarschijnlijk elke Nederlander 30 kilo afval en dat verhogen.

Opruimdagen betekent dat we maar liefst 70 kilo ‘Afvalscheiding aan de bron’ geeft moeten minderen. Dat behalen we Afvalcoach meer bewustwording bij inwoners hopelijk in 2025. Omdat we gewoon­ De ondergrondse containers zitten en meer effect op de verwerking van temensen zijn is 70 kilo afbouwen vaak niet vol, maar klemmen wel eens grondstoffen. Maar hoe gaat dat in lastig. Om die reden zullen gemeen­ en dan kan de zak er niet in. Wat doen de praktijk? Voorlichting en com­

municatie, maar ook opruimdagen.

Op die dagen wordt de hele wijk ‘in actie gezet’. De wijkmanager werkt samen met de buurtwerker en HVC om die dag te organiseren. Zo worden er bezems uitgedeeld om de wijk op te kuisen. Maar er komen ook grote containers waar men het afval in kan gooien. Op die manier hoopt men dat er geen excuses meer zijn, zoals: afval ophalen te duur, geen tijd, geen trekhaak, geen kennissen met auto, enzovoort.

Op de Lijnbaan werd onlangs zo’n opruimdag georganiseerd en op 22 september volgt het KasperspadKrom­hout. Een heuse milieustraat wordt ingericht bij het voormalig pand Yulius (Kasperspad 79), hier kan elke bewoner van de wijk zijn of haar afval kwijt, en ook voorlichting krijgen welk afval apart moet. Dit voorkomt dat vrachten worden af­ gekeurd en het streven om beter ge­ scheiden afval te verzamelen komt in zicht. Er gloort hoop dat de ergernis over afval afneemt.

LIn deze krant:

Buurtwerker Güler Korkulu

pag 2

Vera de Geus

Lezersonderzoek

Larisa Sjoerds pag 3

Soap de Hoop pag 4

Dordtse Feesten pag 5

Win Dordtse Pakkerd! pag 6

Wat vindt u van onze krant?

Wat kan beter? Mist u iets?

Nu krijgt u de kans dat te melden. Op pagina 7 vindt u een vragenlijst om in te vullen. We zijn benieuwd!

Vragenlijst pag 7

Bewoners weten het beste wat er speelt in de wijk l Buurtwerk Dordrecht

Column “Aandacht voor elkaar is waardevol” Wijkpunt de Eendracht, Güler Korkulu:

In de Eendracht is een nieuwe buurtwerker begonnen: Güler Korkulu.

Ze vertelt enthousiast over haar werk: “Ik ben druk bezig met kennismaken met iedereen in de buurt. Alle buurtbewoners zijn welkom om langs te komen bij de Eendracht.”

Güler: “Ik maak een praatje op straat of bel soms ergens aan. Con­ tact maken is heel belangrijk om te weten wat de mensen willen, of waar ze problemen mee hebben.

Mustapha Benchiki, medewerker moskee Toen de prikbus op het Energie­ plein kwam voor de coronavacci­ natie hebben we vooraf affiches en Doel en invulling folders uitgedeeld, zodat het be­ De islam is een religie die gebouwd is op vijf zuilen: de geloofsgetuigenis, kend werd in de buurt. We willen de vijf dagelijkse gebeden, het geven de mensen laten weten wat er ge­ van armenbelasting, de vasten in de beurt in de wijk en het wijkpunt.

Er zijn elke week spreekuren en een maand ramadan en als men daarnaaicafé is gestart.” toe in staat is, de grote bedevaart.

Die religieuze verplichtingen zijn als Er was hier ook een Opruimdag in een stevig koord waaraan moslims zich vasthouden, zodat er structuur, houvast, richting, zingeving en een waardevol leven ontstaat.

Niet dat het leven voor anders- of niet-gelovigen waardeloos is, verre van dat! Maar het maakt het leven vanaf nu weer zoveel mooier als je een groot en elke 3e zaterdag verheven doel hebt. Een doel dat het van de maand gewone leven overstijgt, waardoor het leven juist nog mooier wordt.

Het maakt dat je zaken kunt re­ lativeren, ge­beurtenissen een plek kunt geven, tegenslagen weet te zaterdag 18 september overwinnen en ervan overtuigd zaterdag 16 oktober bent dat alles met een reden gebeurt.

Dat er een hogere macht is die een Nieuwe locatie: plan heeft met de gehele schepping Wijkpunt de Eendracht, en dus ook met jou. Jij doet erNoordendijk 89-1, toe in de ogen van de almachtige beneden (trap af!) en meest barmhartige schepper.

Ongeacht afkomst of status.

Repair Café Centrum

Open van: 10.00-13.00 uur

Het gaat er bij de islam om dat je invulling probeert te geven aan je leven door het nakomen van de religieuze verplichtingen, dat je wegblijft van alles wat slecht is en dat je een goed mens wordt en blijft. Vanuit het geloof dat de mensen zich op een dag moeten verantwoorden voor alles wat ze tijdens hun leven hebben gedaan.

Goed of slecht, je zult het vinden.

Volg ons op Facebook!

de Lijnbaan?

“Ja, daar hebben we ook gestaan met een kraam. We hebben bezems uitgedeeld en flyers. Vaak met mensen kunnen praten, het was een goede dag met nieuwe con­ tacten. Veel bewoners ergeren zich aan het zwerfvuil dat op straat ligt.

We gaan een opruimgroepje start­ en om de wijk schoner te maken. Je kunt wel ergens over klagen, maar je kunt ook proberen er iets aan te doen.”

Naast buurtwerker in de Noordflank ben je ook Sociaal Makelaar voor heel Dordrecht centrum. Wat houdt dat precies in?

“Sociaal makelaar klinkt nogal koel en afstandelijk, maar het is verbin­ ding leggen tussen mensen en or­ ganisaties, bemiddelen wanneer er vragen of problemen zijn. We pro­ beren de vragen helder te krijgen, erachter te komen wat precies het probleem is. Vanaf september gaan huisartsen mensen naar ons door­ verwijzen. Mensen komen vaak bij de huisarts met klachten die niet alleen lichamelijk zijn. Dan is ook andere hulp nodig, die kunnen wij vinden. Sommige mensen bereiken bij een organisatie niet wat ze wil­ len. Soms kunnen we dan meegaan, wij werken samen met organisaties, dus we weten wie we dan moeten benaderen. Bijvoor­beeld helpen met een aanvraag voor Leergeld,

Vervolg van pag. 1

Een tuin op zijn smalst...

Een gelovige moslim wil beloond worden met het eeuwige paradijs voor zijn goede werken. Om die reden doet men zijn best zich dienst­ baar op te stellen naar de medemens. Dat gebeurt natuurlijk niet altijd, omdat moslims ook maar mensen zijn, met al hun beperkingen en tekortkomingen. Maar we hebben (gelukkig) met elkaar te maken en we bevinden ons allen in hetzelfde (corona)schuitje. Het is voor ons allemaal van belang om het volgende goed te onthouden, omdat we ondanks de verschillen, allemaal één zijn: “Oh mensen, wij hebben jullie uit een man en een vrouw geschapen en wij hebben jullie tot volkeren en stammen gemaakt, opdat jullie elkaar leren kennen. Voorwaar, de meest nobele bij Allah is degene die het meest godvruchtig is...” (Koran 49:13) We hebben elkaars hulp, liefde, medeleven, barmhartigheid en begrip meer dan ooit nodig. Hier hoef je geen gelovige moslim voor te zijn, maar het verlangen naar het paradijs geeft ons een hele goede reden om zulke nobele karaktereigenschappen te ontwikkelen. Het zijn zulke eigenschappen die ons door deze moeilijke tijden heen zullen leiden. Wie zou het hiermee nou oneens zijn, niemand toch?

2

Güler: “Veel bewoners ergeren zich aan het zwerfvuil dat op straat ligt, we gaan een opruimgroepje starten om de wijk schoner te maken.”

Foto: Kees Dijkman

of vervanging bij mantelzorg. Of nog andere dingen, we staan open voor iedereen. Ik hou elke woens­ dag spreekuur.”

Waarom doe je dit werk?

“Het contact met mensen vind ik leuk, en mensen helpen geeft veel voldoening. Aandacht voor elkaar is waardevol. Ik wil graag dat mijn werk iets betekent voor de mensen.

Ria Besjes

Wijkpunt de Eendracht

Wat is er te doen?

Yoga maandag 19.45-20.45 uur Koffie-inloop woensdag 14.00-16.00 uur Spreekuur buurtwerk woensdag 14.00-16.00 uur woensdag 14.00-16.00 uur Spreekuur wijkmanager elke 1e en 3e woensdag 14.00-16.00 uur Spreekuur wijkagent Spreekuur financieel hulphuis woensdag 13.00-15.00 uur Naaicafé Uit de lappenmand woensdag 13.00-16.00 uur vrijdag 14.00-16.00 uur Kinderinstuif 3e zaterdag van de maand Repair café zondag 18.00-20.00 uur Arabische les Wijkpunt de Eendracht, Noordendijk 89-6 F wijkpunt de eendracht F buurtwerk centrum

Rectificatie Beste redactie, Wij hebben zojuist De Poorter ontvangen, waarvoor onze dank.

Helaas missen wij in het artikel over de Biesboschhal een stukje van de tekst zoals die was afgesproken. Hier zijn wij erg teleurgesteld over. Wat het nog erger maakt: de bedrijfsnaam is verkeerd gespeld! Het lijkt ons gepast om in de volgende uitgave hier een rectificatie over te plaatsen.

Wij horen graag van u.

Met vriendelijke groet, Natasja Looije PLAN@OFFICE Projectinrichting Beste Natasja, Het stuk was veel te lang, de eindredactie heeft (niet alleen in uw geval) het rode potlood stevig gehanteerd.

Excuus voor de foute spelling van de Na dit pleidooi voor geveltuintjes, waaronder we ook potten met planten naam. We willen dit hierbij herstelen bloemen scharen, rest ons nog geïnteresseerden te verwijzen naar de len: het is niet Planet maar: website Geveltuintjes Dordrecht, waarop je een formulier aantreft waarin PLAN@OFFICE projectinrichting. je een tuintje kunt aanvragen.

Met welgemeende excuses, Tekst en foto: Heintje Groesbeek

Daar voel ik mezelf dan ook goed bij.”

Güler werkt op maandag, dinsdag, woensdag en vrijdag. Op woens­ dagmiddag is ze van 2 tot 4 uur aanwezig op het wijkpunt de Een­ dracht. Op haar andere werkda­ gen is ze bereikbaar per tel. 06 5111 4194 of mail: guler.korkulu@desocialebasis.nl

Ton Delemarre

Colofon Redactieadres: Wijkcentrum Koloriet, Jacob Marisstraat 70, 3314 TK Dordrecht Tel. 078 - 750 89 66 E-mail: r.besjes@kpnmail.nl Website: www.tienplus.net/poorter

Redactie: Ria Besjes, Ton Delemarre, Kees Dijkman, Vera de Geus, Gerard Goudriaan, Heintje Groesbeek, ­Els Kobec,­­Jole Kraaijo

Medewerkers: Lucy Wouters, Mustafa Benchiki

Druk: Dordt Centraal Kopij binnen: vóór 28 september Bezorging volgende nummers: 20 oktober: alleen digitaal 15 december De Poorter niet in de bus.gekregen?

Haal de krant op bij een van de volgende adressen: Uitgeverij Tienplus: Jacob Marisstraat 70, Stadsbi­bliotheek Dordrecht: Groenmarkt 153, Albert Heijn Supermarkt, Achterom.

Of stuur een mailtje naar het redactieadres:

r.besjes@kpnmail.nl Kijk ook op:

www.tienplus.net/poorter en

Volg ons op Facebook!

Larisa Sjoerds leeft in wereld beeldende taal De voordeur van het statige gebouw, bovenaan de oude trap bevindt zich in de Gravenstraat: Huis Henegouwen, een pand dat eeuwenlang circuleerde in het bezit van edelen. Nu zijn er de werkplaatsen van verschillende kun­ stenaars gevestigd.

een groepsleerkracht uitvalt. Dat is best bijzonder: dan krijgen de kinderen een hele schooldag les van bijv­ oorbeeld een dansdocent.

Larisa Sjoerds heeft een ruim atelier dat ze deelt met haar partner Ron Weijers. Hij is honderd procent kunstenaar, maar maakt ook grafische ontwerpen voor kunstboeken en zij is voor een groot deel kunst-educator, maar maakt ook eigen werk. Het is een enorme ruimte, met kleine aangrenzende vertrekken. Een uitpuilende kast vol monografieën en andere kunstboeken, rondom opgehangen werk en her en der geordende setjes materialen, op kleur gerangschikt. Centraal staan twee grote

Hectiek

Larisa Sjoerds voor haar werk.

bureaus tegen elkaar. Is dat niet lastig, een atelier delen? “Nee, het werkt heel goed”, zegt Sjoerds, “of nou ja, soms maakt Ron grote schilderijen waar hij de hele vloer voor gebruikt, maar dat is goed af te stemmen.”

Leerkracht

Ze is alweer tien jaar docent voor het Dordrechts Museum, en werkt ook voor verschillende andere musea, zoals de Kunsthal Rotterdam, het Belasting- en Douanemuseum, het Chabot Museum en het Stede­ lijk Museum Schiedam.

Voordien werkte ze ook al als kunstdocent voor verschillende culturele centra in binnen- en buitenland. Haar sporen lopen zelfs tot in Nairobi (Kenia), waar ze enige tijd aan een kunsteducatief centrum was verbonden: een bijzondere ervaring. De coronacrisis legde veel van haar museumwerk plat, omdat de musea gesloten waren. Gelukkig werkt ze ook als invaldocent: in het voortgezet onderwijs, bijvoorbeeld op het Johan de Witt gymna­sium, en in het basisonderwijs via Lukida. Die organisatie detacheert kunst­ vakdocenten voor hele Foto: Kees Dijkman dagen op scholen waar

Sjoerds geniet enorm van de hectiek van al haar kortlopende klussen.

“Het is echt een uitdaging om mensen - schooljeugd of volwassenen - mee te voeren in de wereld van de beeldende taal. Met pubers ga ik het gesprek aan over de waarde van kunst. En zet die in het perspectief van de waarde van spullen die voor hen belangrijk zijn.

Hun telefoon of spijkerbroek bijvoorbeeld. Die kostte slechts een paar euro bij productie, maar bij verkoop het veelvoudige. Wat is er zo anders aan kunst? Of wat is er juist hetzelfde? Of we gaan kijken naar kunst in het museum en signaleren wat we allemaal zien. Soms zijn de schuine grappen dan niet van de lucht, maar dat hoort bij die leeftijdsgroep. Daarna vergelij­ ken we de observaties en kijken wat de voorstellingen ons zeggen. Schooljeugd wordt doorgaans heel ’talig’ benaderd, terwijl iets tekenen, of het ‘lezen van plaatjes’ een heel andere sensitieve laag aanspreekt.”

Een heel belangrijke, wat Sjoerds be­ treft. Opeens fel: “...en dit is dus iets anders dan creatief bezig zijn. Dat is zo’n cliché! Het gaat veel dieper, het gaat om een taal die in ons allemaal latent aanwezig is, maar die we te weinig gebruiken. Drang naar perfectie zit in de weg, mensen zijn bang om het fout te doen of ontevreden met het resultaat. En dan houden ze er maar mee op, of beginnen er niet aan.” Veel van haar lessen maakt ze zelf, maar ze draait ook projecten die

Haar meer recente werk is kleiner, gemaakt met inkt op papier en andere technieken, in de kleur blauw.

Foto: Atelier Larisa Sjoerds

het museum ontwikkelt. Sinds kort geeft ze, alsof het nog niet genoeg is, lessen in het Dordtse DOOR, voor atelierhou­ders en bezoekers. “Dat zijn vier dynamische ‘proef’lessen: we proberen een waaier aan materialen, technieken en stijlen uit. Bijvoor-

Colours van Dinie Boogaart Het was gezellig druk bij de ‘Meet en Greet’ van Dinie Boogaart in de galerie van Wilma Geerts aan de Aardappelmarkt. Het hing er vol met olieverfschilderijen en ook twee grote pastels. In de etalage het ‘Por­ tret van haar man’, een onverbidde­ lijk meesterwerk.

Dinie: “Ik houd van schilderen. Voor mij is schilderen eten en drinken, zoiets als brood snijden of aardappels schillen. Ik leef ervoor (en ervan, want ze verkoopt goed TD). Ik weet niet beter. Alle andere dingen gaan me vervelen, maar dit verveelt ­nooit.

Het begon als meisje van veertien op het VWO, waar de tekenleraar opdracht gaf modellen te tekenen.

Dat is de basis van de kunst: je moet jarenlang dag in dag uit modellen tekenen. Ik ben opgeleid in de tijd dat de Rijksacademie nog de nadruk legde op vakmanschap. Je moet de vorm beheersen, anders wordt het geknoei.”

Dat Dinie de vorm beheerst, blijkt wel uit de reeks schilderijen van het Friese landschap. Heitelân heet het fraaie boekje dat 63 landschappen van deze geboren Friezin be­ vat. Ze is verknocht aan de weidse vergezichten en de hoge luchten van haar ge­boortegrond. Bij Wilma hangen vooral portretten, met name Geisha’s, Kaap Verdiaanse mensen en strandtaferelen. Kleur, licht en schaduwwerking zijn de beeldbe­ palende elementen. Het plezier van

beeld portrettekenen, modeltekenen, blindtekenen, tien-minuten-poses schetsen, of we verkennen al schilderend een bepaalde stroming, zoals impressio­nisme of abstracte kunst.”

Dordrecht

Voor het nieuwe bedrijf ‘Ontdek Dordrecht’ van Remy Balistreri gaat Sjoerds zich als gids-docent helemaal in het Dordtse inwerken. “Binnenkort zal ik ook maar op cursus Dordt­ ologie gaan”, grinnikt ze. De vondst van hun prachtige atelier vormde eigenlijk de aanleiding om hierheen te verhuizen. Het stond al heel lang leeg omdat de eigenaar, Gemeente Dordrecht, vage plannen had voor een stadshotel in het gebouw. “Het atelier kwam vrij en aangezien we nog­ al moeilijk woonden, was er weinig nodig om de knoop door te hakken en naar Dordrecht te verhuizen. Het is mijn geboortestad, dus eigenlijk ben ik weer thuis. Dat voelt wel goed.”

Eigen werk

Werk van Dinie Boogaart: ‘Portret van haar man’ rechtsboven: ‘“Zelfportret, rechtsonder: Visvrouw”

het schilderen spat er van af. Het lijkt geïmproviseerd, maar dat kan alleen maar bij volledige beheersing van de techniek. “Je moet de techniek volkomen beheersen, dan kun je hem loslaten,” zegt ze.

De tentoonstelling is nog tot eind augustus te zien in de weekends van 12.00-17.00 uur, of op afspraak via wilmageerts@live.com. Daarna, van 4 september tot 31 oktober, komt Suus Suiker met ‘It’s all Nature’.

Ton Delemarre

Kijk ook op:

www.dinieboogaart.nl en www.wg-gallery.com

Larisa tekent al van kinds af aan. Het zit in haar bloed. Haar werk oogt heel organisch. In het atelier hangen enkele oudere werken op groot formaat, met figuren en anatomische studies van harten, verwikkeld tot bizarre wezens. Haar meer recente werk is kleiner, gemaakt met inkt op papier en andere technieken. Sjoerds heeft een diepe fascinatie voor het lichaam en de inwendige processen op celniveau. Ze neemt de wetenschappelij­ ke vormen niet letterlijk over, maar maakt er een eigen wereld mee. De kleur blauw geeft alles een bevreemdende sfeer, het zou een onderwaterwereld kunnen zijn, of de hemel. “Ik ga onderzoeken of borduurwerk iets aan mijn werk kan toevoegen. Als een extra laag, een intensivering, een verdieping.”

Larisa Sjoerds leeft in de kunst, zoveel is duidelijk. En daar raakt ze nooit op uitgekeken.

Annenies Keur

3

Soap de Hoop We doen een stapje terug in de tijd: 19 maart 2018. Tussen Stichting De Hoop en Stichting BuitenZinnig vindt de spreekwoordelijke sleutel­ overdracht plaats. De Hoop biedt aan BuitenZinnig de mogelijkheid om op haar terrein te beginnen met de aanleg van de ProefTuin, een opstap naar een heus VoedselBos. Ruim vier hectare braakliggend terrein ligt klaar om ontgonnen te worden. BuitenZinnig is op dat moment al jaren aan het zoeken naar een geschikte plek.

Veel vergaderingen en overlegvor­ men gingen aan dit moment vooraf.

Presentaties werden gegeven, hon­ derden telefoontjes gepleegd, elke markt werd bezocht met een kraam van BuitenZinnig met promotie­ materiaal, want hoe mooi zou het zijn: Een sociaal VoedselBos op het eiland van Dordrecht te realiseren?

‘Sociaal’ omdat er plaats is voor die mensen die in een isolement zitten, een verslavingsverleden hebben of psychische aandachtspunten. Al deze mensen werken straks samen in één groep aan één VoedselBos: Voedsel­ Bos BuitenZinnig. Met de komst van de plek op Dorp de Hoop gaat er ein­ delijk een droom in vervulling.

Er is sprake van een samenwer­ kingsverband. Cliënten van De Hoop Werkvisie kunnen bij Buiten­ Zinnig terecht als ze graag werken in het groen en deelnemers en par­ ticipanten van BuitenZinnig kun­ nen ervoor kiezen om een deel van de week juist weer bij Werkvisie aan

de slag te gaan. Deze kruisbestui­ ving levert beide stichtingen voor­ delen op en de samenwerking lijkt een stap in de goede richting van de medemenselijk­heid. BuitenZinnig investeert flink, met behulp van fond­ sen en donateurs. Voor vele duizen­ den euro’s wordt er extra aandacht besteed aan het creëren van een ge­ zonde vruchtbare bosbodem, want alles begint bij de bodem. Door HVC worden opgeveegde herfstbladeren gebracht om als natuurlijke compost te dienen, er worden honderden planten ingekocht om het Voedsel­ Bos gestalte te geven.

BuitenZinnig wil graag werken vol­ gens de principes van de perma­ cultuur, waarbij de verschillende groeilagen in het VoedselBos elkaar versterken en waar op ieder niveau eetbare vruchten groeien. Boven­ dien fungeert een Voed­selBos als een grote groene spons die heel veel wa­ ter opzuigt. Geen overbodige luxe op het eiland van Dordrecht, dat al

Met nieuwe ogen wandelen…

eeuwenlang strijdt tegen het water. Er lijken geen nadelen, enkel voordelen.

Toen werd het februari 2020 en uit het niets kwam de me­ dedeling in AD de Dordte­ naar dat BuitenZinnig moest vertrekken. Reden was dat de grond waarop de ProefTuin komt, verkocht zou worden.

Die deceptie was al groot, maar de echte klap kwam pas toen we er achterkwamen dat het voornemen tot de verkoop al bestond voordat Hans van de Velde, de bedenker van het Voedselbos - duidelijk teleurgesteld - voor de ingang van Foto: Kees Dijkman we waren begonnen. Van die zijn proeftuin. informatie zijn we lange tijd verstoken gebleven en al ons enthou­ mers werken hier elke week met veel onze vurigste wens dat BuitenZinnig siasme om er iets moois van te maken plezier en we ontwikkelen nog steeds binnenkort weer mag gaan bouwen, voor de medemens werd de bodem nieuwe werkzaamheden. aan een Voed­selBos of een proeftuin. in geboord. Het is vervelend om op En dit keer permanent. Help ons om zo’n moment het vertrouwen in een BuitenZinnig is op zoek naar een deze droom te verwezenlijken. Bij organisatie als de Hoop te verliezen. nieuwe locatie, een stukje grond en voorbaat hartelijk dank.

Hadden we het wel geweten, dan is de mogelijkheid om van een gebouw­ Thierry Dinjens het maar de vraag of we deze keuze tje gebruik te maken of er zelf een­ hadden gemaakt. tje neer te zetten. Zoveel vragen we Kijk ook op: niet en hebben we ook niet nodig. www.stichtingbuitenzinnig.nl Nu staan we met nagenoeg lege han­ Wat we wel vragen is openheid. Eer­ den, vertoeven we tijdelijk in drie lijke communicatie. We hebben onze schoollokalen van speciaal onder­ vingers gebrand maar laten ons niet wijs Het Kompas en zijn naarstig op uit het veld slaan. Dat zijn we aan zoek naar iets anders. Hier moeten onze mensen en onszelf verplicht. we aan het eind van dit jaar ook weer Wie mee wil denken of een oplos­ vertrokken zijn, omdat het gebouw sing voor ons heeft is meer dan wel­ Wij zijn een plakje van de taart gesloopt wordt. Tientallen deelne­ kom om te komen praten. Het is Wij zijn een stukje van de kaart Wij zijn de beste plek op de aard Van Kop tot Staart De Beverenwaard

Buurtfeest in de Beverenwaard

Vreemde postzegel in de stad Een rosarium met geurende rozen in sublieme kleuren, een vijver om op te spelevaren, klaterende fontein­ en, stallen met paarden en koetsen, een oranjerie waarin de weelderigste planten groeien en bloeien. Dat is het plaatje van de in Italiaanse stijl aangelegde buitenplaats Weltevre­ den, die stamt uit de achttiende eeuw.

Hendrik Kuipers (1768-1845) her­ noemde dit buiten Rozen Hof nadat hij het aan het begin van de negen­ tiende eeuw gekocht had. Hij was een Dordtse koopman die heer van Meerdervoort was, omdat hij die heerlijkheid, eeuwenlang in het bezit van de familie Pompe, in 1827 in een openbare verkoop gekocht had. Kui­ pers handelde duidelijk in vastgoed, wat blijkt uit de koopakten van hui­ zen die op zijn naam geregistreerd staan.

viescommissie en Rijkswaterstaat.

Vanaf 1991 is het een verzamelge­ bouw waarin verschillende bedrijven gevestigd zijn.

Rozenhof is nu een vreemde postze­ gel in de stad, een klein stukje dat duidelijk anders van karakter is dan andere delen van Dordrecht. Het heeft van oorsprong aan de rand van de stad gelegen, zo ongeveer van de Singel tot de huidige spoorlijn en was bedoeld als buitenverblijf voor aanzienlijke stadsbewoners die het zich financieel konden veroorloven er meerdere huizen op na te houden.

Hendrik Kuipers bijvoorbeeld had, getuige het uitzicht uit het raam op een dubbelportret in olieverf van voor woningbouw. In hoefijzer­ hem en zijn vrouw Elisabeth Catha­ vorm werd rond het immense pand rina Heye, een huis in de buurt van tot 1912 een aantal huizen gebou­ de Kalkhaven. wd. In 1917 vertrok de verzekering­ smaatschappij een eindje verderop De glorie is vergaan, al is het nog naar een groter pand op het voorma­ steeds een mooi en uniek stukje van Dordrecht. Wat rest van de ‘heerlijk­ lige buiten Bellevue.

In Rozenhof, zoals het nu heette, was heid’ is een stukje van het rosarium van 1917-1977 de belastingdienst dat inmiddels wat minder onder­ gevestigd. In 1940 werd het door het houd vergende rozen bevat. rijk aangekocht en van 1977-1990 bood het onderdak aan de huurad­ Tekst en foto’s Heintje Groesbeek

twintig kamers, in het park eromheen waren waterpartij­en, een kwekerij met broeikassen, een koetsierswo­ ning met stallen en opnieuw een oranjerie. Opvallend was een ‘nieuwe’ ruïne van het familiekasteel zoals de graaf van Limpurg beweerde, een zo­ Nadat een aantal eigenaren met ‘dure genaamde folly, een decoratief, ludiek namen’ zoals Jonkheer Jantzon van element, ook wel vermaaksarchitec­ Erffrenten van Babyloniënbroek, lid tuur genoemd. raad van Dordrecht, mede­oprichter Dordrechts Museum, zijn dochter Nauwelijks drie jaar later in 1895 Jonkvrouwe Mevrouw van den Sant­ verhuisden graaf heuvel van Hoogeveen de buiten­ en gravin naar plaats bewoonden, gaf de dochter S­ che­veningen, van Van den Santheuvel, Constance waar­bij ze wel een Jacoba Johanna Wilhelmina, vrouwe aantal bijzonde­ van Hoogeveen in 1892 de opdracht re vruchtbo­men tot sloop van het buiten. Zij had er meenamen. amper twee jaar gewoond, met haar De buitenplaats echtgenoot Willem Reinhard Adolph werd verkocht aan Carel, graaf van Rechteren Limpurg. Levensverzeke­ In 1887 was het paar getrouwd in de rings Maatschap­ Waalse kerk op de Voorstraat. pij Dordrecht, Er kwam een nieuw huis in neo­ die kantoor hield renaissance stijl, gebouwd door de vanuit het grote architect A.L. van Gendt, die ook huis. Het park het Amsterdamse Concertgebouw werd onmiddel­ Een tekening van het eerste buiten Rozen Hof ontwierp. Het huis bevatte lijk opgeofferd

4

Dit is de buurtzang die de bewoners van dat stukje kaart op 4 septem­ ber zullen zingen. De Beverenwaard is het stuk grond tussen Singel en Cornelis de Wittstraat, eind 19e eeuw nog het stadsgoed Villa Ma­ ria hoek Singel Johan de Wittstraat.

De grond rond de buitenplaatsen werd toen bij opbod geveild en er kwamen straten.

Projectontwikkelaars met namen als Schouten en Schotel namen het voortouw en bouwden huizen voor de gegoede burgerij, soms ook ar­ beiderswoningen. Groeven riolen, waaraan - de nieuwe tijd - waterclo­ setten worden aangesloten. De ge­ meenteraad staat hun dat toe, maar laat wel flink betalen. De Raad be­ paalt de straatnamen, naar Dordtse notabelen uit vroeger eeuwen: Cor­ nelis van Beveren, Adriaen van Bleij­ enburg. Een straat en kerk worden naar de zojuist gekroonde koningin Wilhelmina genoemd.

Met een stevige gemeentesubsidie kan de buurt nu haar saamhorigheid vie­ren en bevorderen door een feest met high tea, sport, spel, springkus­ sen voor de kids, open podium. Er zijn ook balkons om op te treden, een buurtmaaltijd en er kan gedanst worden met silent disco. Er komt een buurtboek met alle bewoners op de foto voor hun huis. Oud bewoners en uit-huis-wonende kinderen zijn ook welkom. Voor de gelegenheid is een episch lied gemaakt (1604 woorden) Buurtzang geheten, waar de muziek speciaal voor wordt gecomponeerd.

Dat lied eindigt zo: Dit was de zang van de Beverenwaard een stuk historie een monument van 130 jaar, dat nog bestaat in volle glorie Hendrik Kuipers op een dubbelportret met voorwaar een feestje waard. zijn vrouw,

Ton Delemarre

Dordtse Feesten 801

Tekst en foto’s Kees Dijkman

Vorig jaar kon het feest van het achthonderd jarig bestaan van Dordrecht niet doorgaan.

Daarom viert onze stad nu het achthonderd en één jarig bestaan. Met een festivalprogramma met concerten, dans, kunst, cabaret en film. Dat wordt groots aangepakt door vele partners. Ik nam een kijkje bij twee Dordtse Feesten, die Dordtse artiesten presenteerden en volgde de Dordtse Stadswandeling. Het loopt allemaal anders. Anders dan wat? Anders dan anders! De pandemie, de schommelende coronacijfers, het wisselvallige zomerweer en de vakanties, zorgen ervoor dat het Dordtse festivalseizoen anders dan normaal verloopt. Er moet steeds worden geschakeld en geïmproviseerd.

Mensen mogen in beperkte aantallen bij elkaar zijn en ze moeten op een vaste plek zitten op anderhalve meter van elkaar. De Energiekade aan het Wantij blijft over als enige locatie voor grote aantallen mensen. Met een drijvend podium op ‘Het Zwaantje’. Big Rivers werd vanwege deze plek aan het water toepasselijk omgedoopt Back tot the Rivers. Evenementen vinden ook plaats in de Kloostertuin, het Energiehuis en de Augustijnenkerk.

Op de Energiekade zijn weinig mensen, ondanks de behoefte aan contact en ontmoeting, aan ontspanning en amusement. Er zijn zelfs gratis kaartjes. De mensen worden naar hun plek ge­bracht en groeten elkaar op afstand met een zwaai­handje.

In plaats van te hossen en te dansen in een menigte kun je nu rustig aan het Wantij zitten chillen. De kalmte en de kleinschaligheid geeft mij een prettig gevoel van intimiteit.

Samen zijn zonder massaal gedrang.

De artiesten treden op grote afstand op.

Het lijkt wel livestreaming op mijn scherm.

Alleen de dansers op de kade bewegen aan je voeten. Je kunt de passen horen en hen bijna aanraken.

Al met al biedt het programma voor elk wat wils. Mijn gevoel zegt, zonder nostalgie, dat het heerlijk is om rustig met vrienden of familie te genieten van muziek, dans, kunst, cabaret en film. Tussendoor wegmijmeren en je gedachten de vrije loop laten is simpelweg heel prettig, amusant en ontspannend.

Dordtse ondernemers presenteren een leuk idee: Een interactieve stadswandeling naar de feestlocaties. Bij de startpunten krijg je een rugzakje met wat lekkers erbij. In mijn geval een waterflesje en twee bitterballen. De route krijg je digitaal en voert je langs leuke winkeltjes, twee waterpunten en geeft lokale winkeltips.

5

Er was eens een ont­zet­ tende luilak die nergens voor deugde. Hij leed lie­ ver honger dan zijn handen vuil te maken met werken.

Toen hij weer eens lang­ uit in een greppel lag te slapen kwam er een boer langs die op zijn wijngaard aan het werk wilde gaan.

Het geluk

Een sprookje uit Georgië

Toen hij de in lompen gehul­ de man zag liggen, vroeg hij bezorgd: “Waarmee kan ik je helpen, beste man, gaat het wel goed?” De nietsnut begon me­ teen te klagen en te jammeren: “Ach ik, arme! Ik lijd honger en kou, terwijl de rij­ken in weel­ de leven! Hun honden krijgen nog beter te eten dan ik! Waar­ om heeft het lot mij zo hard getroffen?” De boer had me­ delijden en zei: “Kom bij mij in dienst, dan ­krijg je goed te eten en hoef je ook geen kou meer te lijden. Wat vind je daarvan?”

“Ik zal er eens over denken, meneer,” zei de luilak, maar hij wilde er natuurlijk helemaal niet over denken!

Ja, hij wilde wel graag goed te eten en te drinken heb­ ben, maar het moest niets met werken te maken hebben. “Doe dat, het zal je beter gaan,” zei de boer en ging zelf ijverig aan het werk. De nietsnut ­kroop

moeizaam uit de greppel en ging heen waar de wind hem heenvoerde. Onderweg kwam hij bij een grote kudde koeien die vredig bij elkaar graasden en er mooi en gezond uitzagen.

Opeens klonk er het geluid van wel duizenden klokjes en er verscheen een klein wezentje dat de dieren stuk voor stuk streelde en liefdevol toesprak.

“Wie of wat ben jij?” vroeg de

Tekst en illustratie Els Kobec

Dit sprookje lijkt op geen ander, al wie het leest wordt dubbel schrander. nietsnut verwonderd, want hij had nog nooit zoiets gezien. “Ik ben Het Geluk van de boer aan wie deze kudde toebe­hoort,” zei het kleine wezen, “Ik bescherm zijn dieren tegen alle gevaar, zodat hen niets overkomt.” De nietsnut mopperde geërgerd: “Bah, waarom heeft de ene mens alles en de andere niets?”

“Ach, ik zie dat jouw geluk ver weg is,” zei het kleine wezen treurig, “Zoek het op, je Geluk, het wacht op jou! Ga langs de rivier naar de hoge en eenzame bergen, daar vind je haar bron en daar is je Geluk!”

De nietsnut zag wel tegen zo’n lange reis op, maar hij ging toch op stap, want je weet maar ­nooit. Lange, lange tijd liep hij langs de rivier tussen de hoge en eenzame bergen tot hij tenslotte bij de bron aankwam.

Maar zijn Geluk liet zich niet zien. Onze nietsnut liet zich uitgeput op de harde stenen neervallen en dacht moedeloos: “Alles is voor niets! Nee, geluk heb ik niet!” Toen klonk er op­ eens een huilerig stemmetje dat zachtjes jammerde: “Kijk naar mij, ik ben je Geluk!” Het

stemmetje kwam uit een vor­ meloos hoopje stof naast hem op de grond. “Wat, ben jij mijn Geluk?” riep onze luilak nijdig, “Waarom trek jij je niets van mij aan? Waarom zorg je niet voor me, zoals het Geluk van die boer dat voor hem zorgt? Alles groeit en bloeit bij hem, en ik heb niets. Waarom doe jij niets voor mij?” Het treurige hoopje antwoordde: “Luister: jij wilt helemaal niet werken, nou, ik ook niet! Jij jammert en klaagt de hele tijd, dus dat doe ik ook.

Maar als je iets gaat doen, dan doe ik met je mee. Ik wacht hier al zo lang op jou!”

Bij die woorden besloot de niets­ nut zijn leven te veranderen en ging in dienst bij de boer. Hij werkte ijverig en vlij­tig en zijn Geluk werkte net zo hard mee.

Al snel was alle armoede voorbij en leed hij geen honger meer.

Hij kreeg een grote kudde met prachtige koei­en, want het Ge­ luk zorgde goed voor alles.

Onze nietsnut was geen ­nietsnut meer en zijn Geluk is altijd bij hem gebleven.

Dordtse Pakkerd voor jonge ‘doorpakkers’ In oktober reikt Duurzaamheidscentrum Weizigt de Dordtse Pakkerd uit. Dat is een speciale onderscheiding voor kinderen die zich actief inzetten om Dordrecht een stukje schoner te ma­ken. Tijdens een feestelijke bij­ eenkomst worden deze kinderen in het zonnetje gezet en bedankt voor hun bijdrage aan een schone stad.

Naast bijna 1400 volwassen Dordtse Doorpakkers zijn er in Dordrecht ook flink wat kinderen die het erg belangrijk vinden dat al het rondslin­gerende afval wordt opgeruimd. Deze jonge Dord­ tenaren zorgen er alleen of samen met hun vriendjes voor dat bijvoor­beeld het school­ plein, de speeltuin, het park of het voetbalveld weer een fijne plek is om te spelen. Die kin­ deren verdienen het dan ook om eens goed in het zonnetje gezet te worden!

Duurzaamheidscentrum Wei­ zigt reikt daarom op woens­ dag 20 oktober een speciale onderscheiding uit: de Dordt­ se Pakkerd.

6

Zet er ook bij waarom die een Dordtse Pakkerd verdient: vertel wat hij of zij doet, waar hij of zij opruimt en waarom.

Vermeld ook vooral je eigen gegevens: naam, mailadres en Aanmelden telefoonnummer. Meld dus Weizigt is hiervoor op zoek snel je klasgenootje, vriend of naar kinderen tussen de 9 en vriendin, buurjongen of buur­ 12 jaar oud die hiervoor in meisje aan! aanmerking komen. Kinderen die zelfstandig - dus niet met hun gezin of klas - zwerfafval Meer info over opruimen en andere kinderen zwerfafval op aansporen om ook mee te hel­ www.weizigt.nl pen.

Jonge Doorpakkers in actie tijdens Dordt Schoon in maart.

Ken jij iemand die een Dordt­se Pakkerd verdient? ­Stuur dan voor 20 sep­ tember een mail­ tje naar schoon@ dordrecht.nl met daarin wie jij wil aanmelden: naam, leef­tijd, mailadres, telefoonnummer.

Foto: Jeroen Niemeijer

Mopje:

Jantje zit aan de rand van de vijver te hengelen, als er een agent voorbij komt. “Zeg jongeman, weet je wel dat je hier alleen maar met een vergunning mag vissen?” zegt hij streng. “Bedankt voor de tip, agent!” zegt Jantje blij, “Ik probeer het al een hele tijd met een re­ genworm, maar iets vangen? Ho maar!”

Koken uit de tuin

"

Vragenlijst wijkkrant

In iedere wijk in Dordrecht verschijnt 4 tot 6 keer per jaar een wijkkrant. Deze is op papier en digitaal te lezen. Namen van deze wijkkranten zijn: De Poorter, De Stem van Krispijn, De Reelander, De Staartenaar, Wielwijk Ahoy, Galerij Magazine, De Sterrenburger, De Nieuwe Dubbeldammer en De Polderkrant. De volgende vragen gaan over de wijkkrant in uw eigen wijk.

Uw antwoorden worden door de computer verwerkt. Graag uw antwoord aankruisen in de hokjes of invullen in het tekstvak.

Leest u de wijkkrant regelmatig, af en toe of In welke onderwerpen over de wijk bent u vooral (bijna) nooit? geïnteresseerd? (meerdere antwoorden mogelijk)

Leest u de wijkkrant meestal als papieren versie of digitaal op internet?

□ ja, regelmatig □ ja, af en toe □ nee, (bijna) nooit

□ informatie over veranderingen in de wijk □ wijknieuws □ verslagen van activiteiten die in de wijk

□ papieren versie □ digitale versie op internet □ allebei ongeveer even vaak

Hoeveel van de wijkkrant leest u ongeveer?

□ activiteitenagenda (wat is er te doen de

Hoe wilt u de wijkkrant het liefst ontvangen?

zijn geweest

□ (bijna) helemaal □ ongeveer de helft □ ik blader het door, maar lees er niet □

veel van weet niet

komende tijd?)

□ ervaringen van andere bewoners □ contactgegevens van instellingen in de wijk □ geen □ anders, namelijk:

Welk rapportcijfer geeft u de wijkkrant voor …? (1 = zeer slecht, 10 = zeer goed, WN = weet niet / geen mening) A

□ □ □ □ □ □ □ □ □ □ □

B

1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 WN

□ □ □ □ □ □ □ □ □ □ □

C

1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 WN

□ □ □ □ □ □ □ □ □ □ □

D

1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 WN

□ □ □ □ □ □ □ □ □ □ □

E

1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 WN

□ □ □ □ □ □ □ □ □ □ □

A = vormgeving (ziet het er mooi uit?)

B = variatie onderwerpen (afwisselend/van alles wat) C = Leesgemak (is de tekst goed te begrijpen?)

D = leesplezier (is het leuk om te lezen?)

E = de wijkkrant in het algemeen

1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 WN

In welke wijk woont u?

□ de papieren versie □ digitaal: zelf opzoeken op de website □ □

www.tienplus.net maakt me niet uit ik hoef hem niet te ontvangen, want ik lees hem toch niet

Wat zijn verbeterpunten voor de wijkkrant?

□ Binnenstad & Noordflank □ Oud & Nieuw Krispijn □ Reeland □ Staart □ Wielwijk □ Crabbehof & Zuidhoven □ Sterrenburg □ Stadspolders □ Dubbeldam & de Hoven

Tomatenchutney ‘Als in september de donder knalt: met Kerstmis de sneeuw in hopen valt.’ We moeten maar afwachten of deze oude spreuk nog opgaat in ons veranderende klimaat. Het afgelopen voorjaar is lang koud en nat geweest, waardoor de groei van de gewassen laat aan de gang kwam. Bovendien hadden wij zelf met tijdgebrek te maken, zodat ons groente-assortiment nu niet zo uitgebreid als anders is geworden.

De spitskool en de prei doen het altijd goed: geen moeilijke jongens.

Maar de andijvie en de knolselderij hebben flink te lijden van de slakken. Die ‘grazen’ zich - bepaald niet met een slakkengang! - door die smakelijke groentes heen. We hebben de ‘biervallen’ maar weer neergezet om nog iets van de oogst te redden. Dit jaar slooft onze vijg zich wel uitzonderlijk uit met een overdaad aan vruchten, die allemaal geduldig op de hete, late augustusdagen hangen te wachten.

In het kasje gaat alles gewoon zijn gang. De tomaten rijpen goed en leveren heel wat trossen af. We ma­ ken er, als bijgerecht, eens chutney van, die lekker pikante Indiaanse saus en prima smaakmaker!

Wat is uw leeftijd? jaar

Online reageren? Scan de code: Of bezoek: https://www.tienplus.net/vragenlijst

!

Graag de vragenlijst invullen, uitknippen en in een envelop verzenden naar: OCD, Antwoordnummer 50, 3300 VB Dordrecht. Er hoeft GEEN postzegel op Of ga naar www.tienplus.net/vragenlijst

Nodig: 5 à 6 tomaten (zo’n 750 gram) 1 appel 3 kleine rode uien of sjalotten halve rode peper (zonder zaad) 75 gr bruine basterdsuiker 50 ml gembersiroop 125 ml rode wijnazijn Kruiden: zwarte peper, kaneel, knoflookpoeder, gerookt paprikapoeder en zout, van alles een theelepel of naar eigen smaak.

Abdelkader Benali houdt Henri Nouwen lezing Abdelkader Benali komt naar Dordrecht om de traditionele jaarlijkse Henri Nouwen lezing te houden.

De 25-jarige sterfdag van de be­ kende priester en spiritueel auteur wordt op die dag herdacht. Het is de 4e maal dat in Dordrecht de Henri Nouwenlezing wordt gehouden.

Dordrecht vervangt dit jaar Utrecht, waar voorheen een jaarlijkse lezing werd gehouden.

Benali is een bekend schrijver en columnist, winnaar van de Libris literatuurprijs. Zijn thema is Thuis, met een verwijzing naar het meest bekende boek van Henri Nouwen: Eindelijk Thuis. “Wat is de betekenis van thuis in onze tijd, als persoon en als gemeenschap? Wanneer ben je thuis? Wat betekent thuis nog in deze mobiele tijd waarin de idee van een huis onder druk staat? Om te ont­ vangen moet men thuis zijn, maar als men nog maar zelden thuis is, kan men dan nog wel ontvangen? Slaat de bejubeling van de thuisloosheid,

het permanent onderweg zijn, door?

Want mensen hebben behoefte aan een huis. En hoe maken wij als ge­ meenschap dat huis groot genoeg dat iedereen zich thuisvoelt, of is het zaak om het huis intiem te maken, dus klein, want vinden we in het kleine de ruimte om te zijn? Ik teken graag voor u uit welke wegen ik ben gegaan om thuis te zijn.”

Abdelkader Benali (1975) werd geboren in Marokko, kwam op vier­ jarige leeftijd naar Nederland. Benali schrijft behalve romans en toneel ook artikelen en recensies. Hij is twee­ wekelijks columnist voor Trouw en een veelgevraagd spreker. Voor zijn ro­ mandebuut Bruiloft Aan Zee werd hij in 1997 genomineerd voor de Libris Literatuur Prijs, die hij in 2003 kreeg voor zijn tweede roman, De Langverwachte. In de Marathonloper be­ schrijft hij zijn ervaringen als hard­ loper. Benali presenteerde in 2010 het NPS-programma De schrijver en de stad. In 2011 volgde een zesdelige

serie Benali Boekt, waarin hij bekende Nederlandse schrijvers interviewde. In 2016 trad Benali samen met vrouw en dochter op in de tv-serie Chez Benali, een culinair-historische ontdekkings­ reis door zijn geboorteland. De Stilte van de Ander is zijn laatste publicatie.

Wie was Henri Nouwen?

Henri Nouwen (1932-1996) was een Nederlands katholiek priester en psycholoog, als hoogleraar verbon­ den aan de Yale en Harvard univer­ siteit. Hij was betrokken bij de Civil Rights Movement van Martin Luther King en kreeg naam als schrijver van een groot aantal spirituele werken. Hij brak zijn wetenschappelijke carrière op het hoogtepunt af om zich te wij­ den aan de zorg voor mensen met een verstandelijke beperking in een van de Arkgemeenschappen: L’Arche Daybreak in Canada. Maar hij bleef actief als geliefd predikant (Hour of Power). Hij was auteur van meer dan 40 religieuze geschriften en talloze brieven. Zijn bekendste werk is Ein-

Verwarm de azijn, de gembersiroop en de suiker in een pan, tot de suiker is opgelost.

Leg de tomaten kort in ko­ kend water om ze te pellen en snijd ze in grove stukken.

Snipper de uitjes en snijd de (ge­ schilde) appel in kleine stukjes.

Abdelkader Benali houdt de Henri Nou­ Doe deze ingrediënten, plus alle krui­den erbij in de pan en wen lezing in de Wilhelminakerk laat de brij zo’n 45 minuten delijk Thuis, een overdenking over de op niet te hoog vuur, zachtjes Verloren Zoon, bij het beroemde werk pruttelen. Af en toe roeren.

van Rembrandt in de Hermitage. Het Alles moet tot een soort jam-dikis in meer dan 30 talen vertaald.

De Henri Nouwen lezing is op 21 september van 20.00-22.00 uur in de Wilhelminakerk en wordt om­ lijst door beeld, muziek en zang. Na de pauze is er gesprek met de zaal.

Toegang gratis, vrijwillige bijdrage welkom op NL47 RABO 0307637522 voor Present, Dordrecht onder ver­ melding van: Henri Nouwen.

Ton Delemarre

te ingekookt zijn. Giet de hete massa in schone, gesteriliseerde potten en sluit goed af, dan blijft de chutney wel zo’n twee maanden goed. Overigens wordt in India dit soort sauzen bij de maaltijd altijd vers bereid, dat kan natuurlijk ook. Succes!

Smakelijk eten...

Maartje Schaffels

7

WOORDZOEKER

Je bent alleen met ogen grote ogen Je bent alleen met ogen, grote ogen en daaromheen lopen wel honderd lijntjes alle kanten uit zo mooi als dolmen. Menhirs of patronen van Stonehenge De Mapuche indianen groeven vroeger in de huid van moeder aarde strepen naar de zon bron van leven en licht. De maan: liefde en nacht En zacht lopen de lijnen rond je ogen over je wangen naar mijn levenslicht Ik schrijf mijzelf in voor de reis door dit gedicht toegangsbewijs tot het lijnenweb op jouw gezicht.

Ton Delemarre

Beelden van beelden en bomen Welke van deze verborgen woorden komt niet voor in de woordzoeker?

CANNIBALE DROOMVLUCHT MONSIEUR PIRANHA FATA MORGANA HOLLE BOLLE GIJS

PYTHON DIORAMA PAGODE MONORAIL SPOOKSLOT SPROOKJESBOS

VILLA VOLTA VOLK VAN LAAF STOOMCAROUSSEL VLIEGENDE HOLLANDER VOGELROK CARNAVAL FESTIVAL

Ook naar de Efteling geweest in de vakantie? Dan ken je de bovenstaande attracties wel. De puzzel werd gemaakt door Caroline van Café Americain, het leescafé in de bibliotheek. Puzzel mee en maak kans op een VVV-cadeaukaart van 10 euro. Laat ons weten welk woord niet in de puzzel voorkomt. Stuur uw oplossing vóór 28 september naar: De Poorter, Jacob Marisstraat 70, 3314 TK Dordrecht. Of mail uw oplossing onder vermelding van uw naam en adres naar: r.besjes@kpnmail.nl.

De oplossing van de puzzel in de vorige krant was: Viersprong. Winnaar van de puzzel in krant 3 was Josephine de Groot. Gefeliciteerd!

Tot en met woensdag 15 september zijn park Merwestein en de beeldententoonstelling daar het onderwerp voor de fotowedstrijd ‘Stad in Beeld, Beeld in Park’. De opdracht is een foto te maken van een boom met een beeld. Of een deel van een boom met een deel van een beeld. Zowel volwassenen als kinderen kunnen meedoen.

Vanaf begin augustus werden iedere week de drie beste kinderfoto’s en de drie beste algemene foto’s door een weekjury uitgekozen. Dit gebeurt ook de komende weken nog, dus je kunt nog meedoen. De uitgekozen foto’s komen op de website. Alle foto’s worden anoniem door een professionele jury beoordeeld. Dat zijn: Frits Baarda, Teus de Groot en Fokko van der Straaten.

Voor zowel de eerste, als de tweede en de derde prijs worden een algemene en een kinderfoto geselecteerd.

De hoofd­prijs voor de algemene foto is een diner voor twee, voor de kinderfoto een vaartocht over het Wantij.

De prijzenpot voor de tweede en derde prijzen is nog niet definitief vastgesteld. Als het mogelijk is, is de prijs­ uitreiking begin oktober in Kunst­ min. www.beeldinparkdordrecht.com Criteria die gehanteerd worden, zijn: passend binnen het thema, originaliteit, sfeer, beleving. Belangrijke voorwaarden zijn: niet meer dan twee foto’s per persoon per week inleveren. De foto mag niet eerder gepubliceerd zijn. Digitale aanlevering

als JPEG of PNG-bestand van ma­ximaal 6 MB. Aanlevering als bijlage bij een mail aan info@beeldinparkdordrecht.com.

In de mail moeten de volgende gegevens opgenomen zijn: titel van de inzending, naam van de inzender, e-mailadres, leeftijd inzender. De gegevens mogen niet op de foto vermeld worden.