De Reelander - Editie 5 - 2020

jaargang 30 • nummer 5 • september 2020 UITGEVER TIENPLUS • JACOB MARISSTRAAT 70 • 3314 TK DORDRECHT • TELEFOON 078 - 750 89 66 • E-MAIL WIJKKRANTREELAND@LIVE.NL • FACEBOOK.COM/WIJKKRANTDEREELANDER

Blote voeten met wilgentenen 2

Nieuwe boulderhal in het Leerpark

3 Vijf jonge haviken stellen zich voor

4

Au, au, au. Uw verslaggever kwam maar tot en met de schelpen. Te pijnlijk voor zijn zachte voetjes. Maar de meeste kinderen die er komen, rennen er joelend overheen. Sinds half juli ligt er een heus blotevoetenpad bij TussenTij aan de Noordendijk.

Blote voeten

Schoenen uit en lopen, kruipen en voelen. Het ongeveer dertig meter lange blotevoetenpad is opgebouwd uit verschillende materialen en slingert zich tussen de bomen van het klimaatarboretum door. Het ligt in het veld bij de Tiny Houses aan de Noordendijk. Jessie, dochter van Joost en Gaby, bewoners van een van de kleine werken. Rop: “Oorspronkelijk was het idee om er een 15 meter lange schuthuisjes, kwam op het idee. ting als afscheiding naar het speelveld Wilgentenen bouwsels te maken. Plus een zogenaamd ‘long Vorig jaar werd al door het Vogelnest, house’ van vijf meter lang en twee initiatiefnemer van TussenTij, het plan meter hoog. Met tunnels van vijf en geopperd om iets met wilgenteenob- zeven meter lang. Maar Covid kwam jecten te gaan doen. Rop Schrauwen, ertussen en toen zijn de bouwplannen in het dagelijks leven huisman en drastisch bijgesteld. Want met Corona wilgenteenbouwer, wilde dat wel uit- ga je niet gezellig in een grote wilgen-

tenen hut zitten en spelen. Bovendien, wilgen knotten mag je tot eind maart.

De wilgentenen kan je dan tot begin juni gebruiken. Daarna worden ze te droog.”

Zijn bouwsels maakt hij normaal gesproken van wilgentenen die rechtstreeks komen van griend ‘de Pannenkoek’, vlakbij het Biesboschmuseum.

Dat mag hij van Staatsbosbeheer on-

Straatbeeldmuseum van Jacques

5 Verleden & Heden Willem II

Het blotevoetenpad bij TussenTij aan de Noordendijk.

Rop Schrauwen en Irene Kamp.

Eindelijk kunstgras voor SC Emma 6 Reeland’s groen roosachtig

7 Reelander

Zoekplaatje

8 Wateroverlast

in het Reeland

Alle amateurvoetbalclubs in Dordrecht zouden een kunstgrasveld krijgen. In 2009 was Sportclub Emma aan de beurt maar helaas…de crisis gooide roet in het eten. Maar nu is dan toch de kogel door de kerk. Reden om de club te benaderen. Leon Steenbakker was bereid uitleg te geven.

Leon Steenbakker is bestuurslid van SC Emma. Hij beheert de afdeling Technische zaken en onderhoudt contacten met andere sportverenigingen en de gemeente. Hij is al meer dan vijfentwintig jaar lid van de club. Daarvoor heeft hij nog gevoetbald bij ODS. We spreken af na een bestuursvergadering. Hij schuift aan in de kantine en begint zijn verhaal: “Er komt tegenwoordig veel kijken bij het runnen van een voetbalclub. Vroeger had je een shirtje, een broek, een paar schoenen en kon je voetballen. Dat is nu al lang niet meer aan de orde. De sponsoren zijn onmisbaar en ook een kunstgrasveld. Tja, het kunstgrasveld, daar is wel veel energie in gestoken. In 2009 kregen we een schrijven van de toenmalige wethouder van Sport met de mededeling dat alle voetbalclubs in Dordrecht tussen 2009 en 2014 een kunstgrasveld zouden krijgen. Alle clubs waren voorzien, wij waren het laatste aan de beurt sa-

derhouden en gebruiken. Nu moesten de tenen worden gekocht. Uiteindelijk heeft Rop met zijn maatje, half juli, drie tunnels van vier, drie en twee meter lang gemaakt.

Eind juli werd in nog geen dag tijd door de bewoners van de Tiny Houses het pad aangelegd en de gebouwde wilgenteentunnels toegevoegd. “Er zijn al tientallen blotevoetenpaden in Nederland”, vertelt Irene Kamp, een van de bewoonsters. “Op blote voeten voel je de verschillende materialen en ruik je ook waarvan het pad is gemaakt. Bij TussenTij zijn dat: zand, tegels, bamboestokken, schelpen, grind, keien, houtsnippers en gemalen cacaoboondoppen. Het een is scherp, het ander zacht of glad. Het een is heet, het ander koel. Het een stinkt, het ander ruikt lekker. Al je zintuigen worden geprikkeld. Er zijn al heel wat kinderen, met of zonder ouders, overheen gekropen en gelopen. We hebben al erg leuke reacties ontvangen”.

Of de hut en schutting ook nog gebouwd gaan worden is nog niet zeker.

Dit hangt samen met de tijd die bewoners van TussenTij er nog mogen blijven wonen. Het oorspronkelijke idee is namelijk dat vanaf eind 2021 gestart gaat worden met het bouwrijp maken van het gebied voor een hele nieuwe woonwijk. Tot die tijd organiseert het Vogelnest wekelijks activiteiten bij en rond de Tiny Houses. Op facebook van het Vogelnest en in hun Vogeltjeskrant vindt u een overzicht daarvan. Voorlopig kunt u in ieder geval nog minstens een jaar terecht op Jessies blotevoetenpad. Dus schoenen uit en zintuigen aan!

Tekst en foto’s Gerard Zwinkels

baan,” vervolgt Leon geruststellend.

SC Emma heeft een hoofdveld en twee bijvelden. Dat zijn ook wedstrijdvelden. Op het hoofdveld komt het kunstgrasveld, daar wordt dan ook getraind. Dat betekent echt een impuls voor de club. Afgelaste trainingen of wedstrijden behoren zoveel mogelijk tot het verleden; meer groepswedstrijden kunnen worden georganiseerd; geen gerollebol in de modder. Vooral de jeugd traint liever op kunstgras dan in de modder. Alleen het huidige trainingsveld wordt ingeleverd ten gunste van het stadspark wat in de toekomst wordt aangelegd. 24 augustus zijn ze begonnen met de aanleg van het veld en het duurt vier tot zes weken.

“De competitie begint het laatste weekend van september maar we hebben met de KNVB kunnen regelen dat de eerste drie thuiswedstrijden uit worden gespeeld. Op die manier kunnen we het schema invullen.

En dan hopen we dat het ledental weer toeneemt: dat geeft weer inkomsten en een gezonde bloeiende club, rijp voor de concurrentie. Wij van de club zijn hoopvol gestemd”, besluit Leon zijn relaas.

men met SC Amstelwijck en toen werd vanwege de economische crisis de geldkraan dichtgedraaid. Dat was een streep door de rekening. Door zo’n kunstgrasveld kunnen de wedstrijden en trainingen onder alle weersomstandigheden doorgaan. Door het gebrek daaraan hebben we nu oneerlijke concurrentie met de andere clubs. Dat merken we ook aan de terugloop van de leden, soms hele ploegen tegelijk.

In 2015 klommen we weer in de pen voor een aanvraag en na vijf, zes jaar lobbyen is de toezegging binnen. Ik moet zeggen dat er nu een heel nieuwe groep zit bij zowel het sportbedrijf als de gemeente: meer voetbalminded Emma bestuurslid Leon Steenbakker. dan de vorige groep.” dat is niet meer aan de orde. De velden Korrels worden op veiligheid en kwaliteit geEnkele jaren geleden was het kunst- test en voldoen aan alle voorwaarden gras in opspraak. Er zouden korrels in- van, jawel daar is die weer, het RIVM zitten die een giftige stof afscheidden. (Rijksinstituut voor Volksgezondheid “Ja dat waren rubberen korrels, maar en Milieu). Nee, dat is helemaal van de Tekst en foto Coby Janssen

Bewoners weten het beste wat er speelt in de wijk • Buurtwerk Dordrecht

column Hekjes

Margriet van Beek

2

Passie

Ook al leven we in een vlak vlak land, toch ontwikkelt de klimsport zich ook hier spectaculair. Een vrij nieuw onderdeel in die sport is het ‘Boulderen’. De hallen voor deze sport springen als paddenstoelen uit de grond. Ook Mountain Network opent in het najaar een gloednieuwe boulderhal in het Leerpark in Dordrecht.

“In 2008 telde Nederland er nog maar twee, nu alweer zo’n zevenendertig”, vertelt Jasper Rijken enthousiast. Hij is hoofdopleider en coördinator Mountainclub bij Mountain Network. “We zijn volop bezig met de bouw van een nieuwe grote Boulderhal in een van de bestaande gymzalen achter ons complex. Ik heb er zelf het ontwerp voor gemaakt. De uitvoering doen we met eigen mensen en klimmende vrijwilligers onder leiding van professioneel uitvoerder Michel Bik. Ik verwacht dat we in oktober klaar zijn en daarna de hal

De bestaande boulderhal. feestelijk zullen openen.” Nu is het nog één grote bouwplaats, straks is er zo’n 332m2 boulderwand beschikbaar. In de bestaande hal is dat nu nog 110m2.

Toegankelijke sport “De sterke groei van het Boulderen is er met name onder jongeren en studenten”, zegt Jasper. “Het is een echte hype aan het worden. Die groei is met name te verklaren doordat het een erg

Reuzetaart op de Reeweg

Op maandag 29 juni stond deze megataart naast de etalage van bloemenwinkel Flora Calendula.

De medewerkers Ezra, Jolanda en Rika hadden een verrassingsfeest georganiseerd voor eigenaar Saskia de Haan.

Samen met collega’s en klanten vierde Saskia haar 50e verjaardag in de zaak. Voor iedere bezoeker stond er thee en een cakeje klaar.

toegankelijke sport is. Zonder training of cursus en na een korte veiligheidsinstructie kan je meteen aan de gang.

Je kunt verschillende moeilijkheidsgraden boulders klimmen, zonder dat je aan touwen gezekerd bent. De wand is maximaal 4,5 meter hoog en je kan dus maar een kleine 3 meter vallen. En die val eindigt altijd op een heerlijk zacht kussen. Boulderen is fitness maar dan met een spelelement.

Je moet, vaak samen, puzzelend een probleem oplossen; een manier vinden om boven te komen.”

Olympische Spelen

Jasper zelf klom als 6-jarig ventje in bomen en alles wat hij maar tegenkwam. Al klauterend in een klimhal in Breda ontwikkelde hij zijn passie voor de sport. En uiteindelijk wist hij van zijn passie zijn werk te maken. Hij beoefent verschillende disciplines binnen de klimsport waaronder ijsklimmen, rots- en bergklimmen en boulderen. Stond onder andere op de top van de Mont Blanc en de Galenstock.

“Maar het gaat mij niet echt om het behalen van de hoogste toppen van de wereld, want daar wordt het mij eigenlijk veel te druk. Het meeste plezier beleef ik met het technisch klimmen.

Een uitdagende route samen met een klimmaatje klimmen en genieten van de rust als we helemaal alleen op een mooie top staan.”

Wil je ook eens beleven hoe het voelt om in een verticale wand te klauteren.

Kijk op mountain-network.nl of kom gewoon eens kijken wat er allemaal kan. Klimmen en boulderen wordt steeds populairder. Het zit ons toch blijkbaar in het bloed. Nog even, en we evolueren onze aapachtige voorouders zomaar weer voorbij.

Straks in 2021 is het klimmen voor het eerst ook een Olympische sport. Tekst en foto’s Gerard Zwinkels Dat zal ongetwijfeld nog meer groei opleveren. Jasper: “Er is een driekamp bedacht met spectaculaire onderdelen. Ten eerste de discipline ‘Speed’ waarbij je zo snel als mogelijk een 15 meter hoge wand moet beklimmen.

Het wereldrecord staat op 5,48 seconden. Moet je je voorstellen dat je binnen 6 seconde een flatgebouw van vijf verdiepingen op klimt. Fantastisch! De tweede discipline ‘Boulderen’ bestaat uit vier Boulders die je elk binnen 4 minuten moet klimmen met telkens 4 minuten pauze daartussen. De derde en laatste discipline is het ‘Leadklimmen’ waarbij je zo hoog mogelijk probeert te komen in een super moeilijke Jasper Rijken in de bouwplaats voor de Ans van der Westen route van minimaal 15 meter hoog.” nieuwe boulderhal.

Dat verdient een bloemetje!

Het Reelander boeket is beschikbaar gesteld door

Flora Calendula Reeweg Oost 83

De uitreiking van het bloemetje geeft deze keer wel wat misverstanden. Terwijl Gerard Vervoorn op zijn verrassing op het Vogelplein staat te wachten, overvallen wij DOOR aan de Spuiboulevard, waar Gerard deze bewuste dag werkt. Een telefoontje en 15 minuten later, wel bezweet en ietwat geïrriteerd, arriveert hij alsnog. Gelukkig maakt het boeket het weer helemaal goed.

Eveline kent Gerard van het Vogelnest. Maar hij is nu wat vaker bij DOOR, sociale en culturele ontmoetingsplaats

&

en podium voor jong en oud. Hij serveert, ruimt op en wast af bij de vrijdagmiddag-ontmoetingslunch. Hij helpt mee bij de activiteiten op de woensdag-kindermiddag. Bakt hamburgers bij de vrijwilligers-BBQ. U vraagt, Gerard draait. Als hij het bloemetje krijgt, applaudisseren alle aanwezigen vrolijk. Gerard vindt de aandacht heel erg lief, maar gaat graag gauw weer aan de slag. We hebben hem wel een beetje van zijn (vrijwilligers)werk afgehouden.

ER MAG WEER GEVOETBALD WORDEN, MAAR ZINGEN IN HET STADION MAG NIET....

Zingen in de kerk mag weer wel Maar dat zit me niet lekker

Dan ga je toch voor het zingen de kerk uit

JasPer

50

De Reelander verschijnt zes keer per jaar in een oplage van 5500 exemplaren.

De krant wordt door vrijwilligers / wijkbewoners gemaakt en huis aan huis bezorgd in het Reeland.

Redactie Margriet van Beek André Boesberg Peter Jansen Coby Janssen Ad Klous Sylvia Korpel Robert Kraak Ans van der Westen Gerard Zwinkels

Tekst en foto Gerard Zwinkels

R E ELAND

colofon

Even terug naar de tijd dat het Leerpark nog in de kinderschoenen stond. Straks gaan we weer terug in het heden.

De huizen aan de leerparkpromenade moesten nog gebouwd worden. Het Da Vinci College, Insula en Dalton College hadden er wel al hun nieuwe huisvesting gekregen. De bewoners van het ‘oude wijkje’ waren door middel van het bewonerscomité vertegenwoordigd in het overleg van het leerparkmanagement. Als er weer een gebouw klaar was werden bewoners uitgenodigd om alles te bewonderen en werden daarbij getrakteerd op een hapje en een drankje.

Scholieren van een van de scholen wilden iets aardigs doen voor de buurt. Eerder waren er problemen geweest met stenen gooiende leerlingen op het ‘mandeligpad’ aan de Kees Boekelaan. Er werd voorgesteld het pad aan de kant van de Waterinklaan af te sluiten met een hekje. Dit voorstel zorgde bij de bewoners voor eindeloze discussies. De een wilde een goed afsluitbaar hek van twee meter.

Een ander wilde een hoog metalen hek zonder slot. Een volgende opteerde voor een laag hekje waar je nog net niet overheen kon stappen. Een aantal bewoners was faliekant tegen. Een hek was alleen maar lastig als je aan kwam fietsen.

De scholieren wilden zich niet in de discussie mengen en maakten voor de bewoners, in plaats van een hek, vier mooie barbecues.

(Waar zijn die trouwens gebleven?

Maar dit terzijde).

De inrichting van het wijkje veranderde. Er kwam een woonerfje aan de Waterinklaan waardoor de bewoners in eigen tuin konden parkeren. Alleen voor het eerste huis was het om verkeerstechnische redenen niet mogelijk om via het woonerf de auto in de tuin te parkeren. Er werd een uitrit gecreëerd van de tuin, over het ‘mandeligpad’ naar het ernaast gelegen parkeerterrein. De bewoner parkeerde echter niet in eigen tuin maar op de uitrit. Niemand maakte daar een probleem van. Hij verhuisde en de nieuwe bewoner wilde wel in eigen tuin parkeren.

Ook dat was voor niemand een probleem.

Terug naar het heden. Plotseling staan er op het ‘mandeligpad’ aan de Kees Boekelaan, vlakbij de uitrit van de tuinparkeerder, twee hekjes. Waar zijn die vandaan gekomen? De eigenaren van het pad zijn in rep en roer. Wie heeft dit op hun pad gezet? Navraag leert dat de gemeente dit heeft gedaan. Zonder toestemming van de bewoners, zonder hen ook maar te informeren. De man van de fietsersbond zegt dat het plaatsen van dit soort hekjes tegen de afspraken is die met de gemeente zijn gemaakt. De man van de gemeente zegt dat de hekjes er niet hadden mogen komen. Waarom zijn ze dan überhaupt geplaatst? Wat gaat er met de hekjes gebeuren? De toekomst zal het leren.

Nieuwe Boulderhal in het Leerpark

Kopij E wijkkrantreeland@live.nl F FBredactiereelander@gmail.com De redactie behoudt zich het recht voor ingezonden stukken in te korten, te bewerken of te weigeren.

Volgende editie: 4 november Uitgever advertenties bezorging TIEN Plus Jacob Marisstraat 70 3314 TK Dordrecht T 078 - 750 89 66 E tienplus@meeplus.nl W www.tienplus.net Opmaak Peter Jansen

Druk Rodi rotatiedruk

De Reelander

Vijf jonge haviken stellen zich voor Aan de Krommedijk, achter FC Dordrecht, liggen sinds 1977 de velden van de gerenommeerde honken softbalvereniging The Hawks. Wedstrijdsecretaris Marianne de Bruijn is “al heel lang” betrokken bij de vereniging. “Mijn zoon is op zijn vierde begonnen als Peanut. Vanaf die leeftijd kunnen kinderen al beginnen, dan leren ze het snelst, natuurlijk met aangepaste knuppels en handschoenen. We zijn een echte familieclub, kinderen moeten het leuk hebben, ouders moeten het naar hun zin hebben. We organiseren van alles. Vorig jaar met het 60-jarige jubileum hebben we een groot feest gegeven waar ook veel oud-leden en oud-spelers op af kwamen.”

Jaydien, beeball

Nikita, junior

Immie, aspirant

Deze zeventienjarige speelt bij de junioren, als enige meid. Ze vindt het hartstikke leuk om met de jongens in een team te zitten maar een heel meidenteam kan ook gezellig zijn. Haar broer, inmiddels speler van Heren 1, heeft zowel Nikita als hun vader aangestoken. Pa is jaren coach geweest en Nikita speelt nu al acht jaar met veel plezier. “Gewoon lekker bezig zijn met het spel, een beetje slaan, beetje gooien.” Ze honkbalt tussen de wedstrijden en trainingen door met haar broer in het park. “Als ik straks aan de koksopleiding in Breda ga beginnen moet ik even kijken hoe dat gaat. Gelukkig kun je veel regelen met je coach.”

Immie is een stoere gast van 13 jaar.

Eigenhandig verkort hij zijn naam “Immanuel is ècht te lang”. Hij wil piloot worden “vliegen lijkt me heel leuk” of politieagent “ik kan wel streng zijn”.

En stoer op de foto is ook geen probleem.

Dit is zijn eerste seizoen bij The Hawks.

Hij speelt in hetzelfde team als Midas. Hiervoor deed hij aan ijshockey maar dat vond hij niet meer zo leuk.

“Schaatsen doe ik nu op de schaatsbaan. Slaan en vangen vind ik het allerleukste. In de trainingen sla ik vaak raak maar in de wedstrijden nu nog maar één keer, dan is het gewoon wat spannender.”

Midas, aspirant Midas is bijna 15 en hoopt volgend jaar naar de junioren door te stromen.

Als dat betekent dat er dan te weinig aspiranten zijn dan blijft hij nog een jaartje hangen: “Anders kan het hele team niet meer spelen”. Hij speelt sinds zijn tiende en werd enthousiast nadat iemand van The Hawks op zijn school een gastgymles gaf. Hij heeft er geen spijt van. “Het is echt een hele leuke club. Mijn moeder denkt er over om op softbal te gaan. De actie in het honkballen is het leukste, beetje je agressie kwijt als je tegen een bal aan slaat. Het is explosief. Mijn sterkste punt is eerste honk, ik kan makkelijk ballen vangen.”

Jaydien is al drie jaar beeballer. Hij kijkt uit naar het volgende seizoen: “Na de zomervakantie mag ik naar de aspiranten”. Met weidse armgebaren en een grote grijns vertelt hij hoe leuk hij het vindt, honkballen. Hij oefent zelfs thuis, in zijn kamer. Dan zal er best wel eens wat sneuvelen? Hij grinnikt, haalt verontschuldigend een schouder op. “Valt wel mee. Ik moet van mijn moeder een knuffel op een plek zetten en dan moet ik van ver gooien en proberen ‘m om te gooien.” Hij wil het ook nog heel lang blijven doen en er misschien wel zijn beroep van maken. “Anders wil ik meester worden. Of coach.”

Improviseren met Fijn Dank U Wel! In het theater van Inter Amicos in de Christian de Wetstraat heeft de Vereniging voor Improvisatietheater Fijn Dank U Wel! haar standplaats gevonden. Zij repeteert en treedt daar ook op. Maaike Hoogerwerf en Annemarie Zomer leggen uit hoe deze culturele formule in elkaar steekt.

Wij spreken af in het kleine sfeervolle theater. Maaike steekt van wal op mijn vraag hoe het begon. “Eigenlijk ligt de oorsprong bij culturele educatie ToBe in De Berckepoort. Je kon daar een basiscursus theatersport doen: dat is improvisatietheater in teams op een competitieve manier. Fijn Dank U Wel! was daaraan gekoppeld sinds ongeveer 1995. Ik kwam in 1998 en Annemarie in 2001 bij Fijn Dank U Wel. Wij hebben na een tijdje, met de toenmalige leden, het gezelschap losgekoppeld van To Be.” Annemarie:

Een scène uit de voorstelling ‘Het Hotel’.

“Theatersport is een vorm van improvisatietheater. De titel sport verwijst naar het wedstrijdelement: twee teams van vier personen dagen elkaar uit tot het spelen van korte scènes; combinaties van geïmproviseerd spel, zang en dans kunnen een verbluffend

eindresultaat geven. De toeschouwers geven input voor de scènes en ook de punten achteraf.”

Andere vormen van improvisatietheater zijn ‘De Vloer Op’, bekend van het gelijknamige tv-programma: korte scènes, spelers krijgen voor ze het po-

Tiny Houses TussenTij In het jaar 2020 is heel Nederland bezet door de gedachte dat alleen economische groei goed is voor ons land en ons gelukkig maakt. Heel Nederland? Nee, een kleine nederzetting, TussenTij aan de Noordendijk, blijft moedig

september 2020

Foto Robert Kraak

weerstand bieden aan dat idee. Ze probeert met ‘anders en minder’ een duurzamer leven te leiden dat meer in evenwicht is met wat planeet aarde ons te bieden heeft.

(Vrij vertaald naar de eerste pagina van Asterix en Obelix)

Tekst Sylvia Korpel Foto’s Robert Kraak

Domenico, junior Deze zestienjarige is sinds groep 6 fanatiek aan het honkballen. “Leraren kwamen langs om sporten te laten zien. De leraar zag dat ik potentie had, toen ben ik mee gaan trainen en vind het nog steeds heel leuk. Ik wil ook echt omhoog en als het kan een professionele carrière in het honkbal. Ik heb al een paar keer meegedaan met de trainingen voor het Nederlandse jeugdteam. Catcher is mijn lievelingspositie.

Je controleert het team, ziet als enige het veld, je helpt en motiveert iedereen. Het is een superleuke sport, het team heeft een goeie teamsfeer. Lukt het professioneel niet dan word ik fysio of sportleraar. Maar ik blijf honkballer.”

dium op gaan een dilemma voorgeschoteld, de Impromusical, waarbij de liedjes ter plekke worden verzonnen.

Dan heb je nog de Superscene. Dit is avondvullend met vier verhalen. Vier regisseurs, elk met een eigen ‘filmstijl’, presenteren zogenaamd hun film. Er zijn vier ronden. Na elke ronde valt er een verhaal af, dus maar één verhaal wordt helemaal uitgespeeld. Het publiek geeft input en bepaalt ook welk verhaal doorgaat. Theatersport bestaat uit korte scènes waarin de acteurs steeds een ander personage spelen, bij de avondvullende vormen (longform) spelen de acteurs de hele voorstelling hetzelfde personage.

Daardoor krijgen de personages meer diepgang.

Kick

en regels die gelden.” Dat brengt mij op de vraag hoe men aan de naam van het gezelschap kwam. Maaike legt uit: “Theatersport, waar alles mee begon, speelt met teams. De teamcaptains dagen elkaar uit. De medespeler krijgt een aanbod en als je dat accepteert, zeg je ‘Fijn dank u wel!’. Accepteren van aanbod is de basis van improvisatie. Daar begint alles mee. Tja, dat improviseren geeft je een enorme kick; het brengt je in een flow en je voelt je verbonden met elkaar, er ontstaat iets wat je rond de tafel niet kunt bedenken.” Annemarie lachend: “En soms gaat het faliekant mis, maar dan heeft het publiek juist veel lol. Vaak zien zij het al als er iets wringt.”

Door de Corona zijn twee voorstellingen geannuleerd maar in juni is ‘De Vloer Op’ toch uitgevoerd. Weliswaar op 1½ meter afstand en met maximaal dertig personen. “Voor ons is dat wel goed genoeg voor een gezellige interactieve voorstelling. In oktober gaat het seizoen beginnen, we hopen dat we veel Reelanders mogen ontvangen. Men hoeft alleen maar mee te denken en bang zijn dat je het podium opgesleurd wordt, is niet nodig.

Mensen die wel interesse hebben om mee te spelen en enige toneelervaring hebben, mogen zich aanmelden.

Dat geldt ook voor mensen die een onvergetelijke avond willen organiseren voor bruiloften, verjaarspartijen, personeelsverenigingen enzovoort.

Wij zijn met negen personen en kunnen ook in kleine ruimtes uit de weg.

Informatie www.fijndankuwel.nl We maken gewoon even gebruik van de gelegenheid, “ besluiten beide dames lachend dit gesprek.

“Het is zo’n mooie vorm van theater.

Je vult elkaar aan. De een kan zingen, de ander kan mimen, ieder heeft zijn eigen sterke punten. Als iemand blokkeert, helpen de anderen. Improvisatietheater is ontstaan doordat tekstacteurs erg in paniek konden raken als ze de tekst kwijt waren. De Britse toneelregisseur Keith Johnstone kwam op het idee te oefenen om dat op te vangen. Deze theatervorm is nooit hetzelfde. Als we uit het publiek een suggestie krijgen die we eerder hebben gespeeld, b.v. leren fietsen, dan vragen we andere inbreng om de kans op herhaling te vermijden. Maar zouden we wel met dezelfde suggestie spelen, zal de scène anders uitpakken.

We trainen ook de bewustwording van het podium en het publiek, emoties, het luisteren naar elkaar, het niet te snel een oplossing zoeken, want dan is het verhaal snel klaar. We doen niet zomaar wat. Er zijn allerlei afspraken Tekst Coby Janssen

3

Het Straatbeeldmuseum van Jacques De een verzamelt postzegels, de ander autobussen en straatmeubilair. Jacques van IJsseldijk, voormalig bewoner uit het Land van Valk, doet het laatste. Hij heeft inmiddels zoveel spullen dat hij er een heus museum in Moerdijk van heeft gemaakt.

Als ventje van vier kreeg hij van zijn zus zijn eerste verkeersbord. Wat later van zijn ouders een verkeerszuil type RVV uit 1966 en een stoplicht. “Alles wat op straat te vinden was vond ik fascinerend. Met name straatverlichting. Ik zag al op jonge leeftijd dat dingen in het straatbeeld veranderden. En dan zei ik tegen mijn moeder, ik was 11 jaar oud, ik wil dat ouwe armatuur wel hebben. En dat lukte dan nog ook. Maar ja, toen was het hek van de dam hè, de hele tuin aan de Vorensaterstraat kwam vol te staan. Probleem is, ik wil gewoon niet dat het verdwijnt, al dat mooie ouwe spul, dus ja, dan bewaar je wel eens wat”, zegt Jacques lachend.

Stadsbussen In 2010 kocht hij zijn eerste stadsbus, een DAF CSA1 uit 1975. Nu heeft hij er elf. De een in betere conditie dan de ander. Sommige zijn prachtig compleet, andere vergen nog een restauratie van tienduizenden euro’s. Zoals

de bus uit 1968 die hij onlangs op de kop tikte. De enige nog overgebleven Mercedes Benz O 302 van het oude Gemeentelijk Vervoerbedrijf. “Hij is in erg slechte staat. Dus het is nog maar de vraag of die ooit weer kan rijden, maar goed, ik heb hem toch maar mooi.

Stiekem hoop ik wel eens op een subsidie van de gemeente Dordrecht. Zo’n bus heeft tenslotte museale waarde en is gezamenlijk erfgoed. En misschien kan ik er dan bij gelegenheid B&W eens in rondrijden”, grijnst hij. Jacques is een gemoedelijke reus van een vent en een gezellige prater. Hij is een wandelend geschiedenisboek als het over het openbaar vervoer gaat. “Hier, deze Wright Commander heb ik rechtstreeks van het vervoerbedrijf kunnen overnemen toen hij uit de dienst ging.

Ze hadden een beetje ouderwetse uitstraling, met van die ronde voor- en achterlichten, een gedeelde voorruit, gaatjesplafond en ramen in rubbers.

Ik weet nog dat ik in mijn auto zat en

Nieuwe parkeerzone in het Reeland Op 1 september is betaald parkeren ingevoerd in het gebied rondom de Nagtegaalplaats en Dr. L.L. Zamenhoflaan. In deze buurt was de mening van de bewoners gepeild via een enquête. Driekwart van de respondenten was voor invoering van parkeerregulering. Het betaald parkeren geldt van maandag tot en met zaterdag van 09.00 tot 22.00 uur en op zondag van 12.00 tot 17.00 uur.

Moerdijk’ bijvoorbeeld. “Ik speel dan groepschef in uniform. Dan rijd ik in zo’n oud klein wagentje van de dienst”, lacht hij. “Dat vind ik leuk. Een beetje het nostalgische busverkeer regelen met oude communicatieapparatuur.

Maar dan moet je ook niet alles willen zien hè. Loopt een vent met een kinderwagen ineens een paar grote klappen op de zijkant van mijn bus te geven, want hij wilde nog mee. Jaaa, zo eentje zou ik het liefst gelijk doodschieten, sorry dat ik het zeg. “Je moet van die bus af blijven”, zeg ik. “Ja maar we moeten nog mee”, zegt ie. “Moet je dan zo op zo’n mooie bus slaan”, roep ik. “Ja maar dit en dat en die deur moet open.” Ik zeg, “Jij komt deze bus niet in.

Jacques van IJsseldijk bij zijn Wright Commander.

Er komt zo een bus die is geschikt voor ik een van die bussen voor het eerst in ‘Straatbeeldmuseum IJsseldijk’ is nog een kinderwagen, daháág.” Ja, daar kan ik slecht tegen hoor, tegen die rare 2003 zag rijden. Ik reed bijna een licht- veel meer moois te vinden. mensen. Ik ben ook wel een bietje gek mast op de Burgemeester de Raadtnatuurlijk, maar ik gedraag me wel.” singel uit de grond, omdat ik zo zat te Evenementen kijken. Wow wat is dat mooi, het ziet er Soms worden zijn oude bussen ingeals nieuw uit, dacht ik. Ja, het was ook zet op evenementen. Bij ‘Nostalgisch Tekst en foto’s Gerard Zwinkels nieuw natuurlijk.”

Straatbeeldmuseum In 2012 is Jacques met zijn vriendin in Moerdijk gaan wonen. Met alle ruimte voor zijn verzameling. In het straatbeeldmuseum is van alles te vinden wat maar met het busvervoer te maken heeft. Er is zelfs een complete busbaan aangelegd met werkende verkeerslichten, oversteekplaats en bushalte. Sinds kort staat er ook een oude Sik diesellocomotief, de kleinste locomotief van de NS uit de jaren dertig. Netjes op rails, compleet met spoor- en seinmateriaal en spoorwegbomen. Nieuwsgierig? Op Facebook Een Sik diesellocomotief uit de jaren dertig.

IJs uit de muur Verkoeling was welkom, in welke vorm dan ook, want het was puffen toen het al dagenlang boven de dertig graden was. Gordijnen dicht, ventilator aan, veel water drinken en misschien straks een ijsje… uit de eigen diepvries.

Hoewel je in Dordrecht natuurlijk ook terecht kan bij ijssalons, waarvan La Venezia al beroemd was in mijn kinderjaren. Thuis hadden we geen aparte diepvries, wel zo’n klein diepvriesvakje boven in de koelkast. Daar stond een ijsblokjesbakje, van metaal, dat plakte akelig en pijnlijk aan je handen wanneer je er blokjes uit wilde halen voor in je limonade. Die blokjes moest je zien los te krijgen met een soort van hefboomconstructie, daarbij duwde je op het handvat van de hefboom en dan zouden de blokjes vlot uit het bakje komen. Het klinkt als een moeizame actie met weinig kans van slagen en zo was het ook. Wanneer het warm was en je zin had in een ijsje én je woonde vlakbij de Balistraat dan

De Reeweg Oost omstreeks 1965 met op de hoek van de Balistraat het witte pand van banketbakker Post.

Ik woon hier al een tijdje

gen per ongeluk. De ijswagen van

had je echt geluk. Want daar was iets nieuws te koop.

Hoe kwam dat zo? In 1934 heeft een ijsverkoper in Amerika per ongeluk een ontdekking gedaan. Volgens mij gaan veel ontdekkingen of uitvindin-

hij kon niet weg en het ijs smolt in zijn wagen. Hij probeerde het snel te verkopen en tot zijn verrassing lukte dat.

De ‘zachte ijsjes’ vielen enorm in de smaak. Hij besloot om voortaan altijd softijs te gaan maken.

Vanaf de jaren zestig werd softijs ook

door Ans van der Westen deze verkoper had een lekke band,

in Nederland verkocht, vooral in cafetaria’s. Zo niet in de Balistraat, daar was het een banketbakkersproduct. Want in het pand, nummer 91, waar nu het cv-en loodgietersbedrijf van De Kruyf gevestigd is, bevond zich toen banketbakkerij Post. De entree was aan de Reewegzijde, de winkel was niet zo diep. De buitenmuren waren wit geschilderd. Echter in de zomermaanden bleek er nog meer te koop te zijn, achter de eigenlijke winkel. Want aan de zijkant van het pand, in de Balistraat, werd er dagelijks een luik in de witte muur geopend en dan begon daar de verkoop van die heerlijke ijsjes. Het luik was krap een meter in het vierkant.

Wanneer je aan de beurt was en naar binnen kon kijken dan zag je vooral de dame die de ijsmachine bediende.

Zij droeg een witte jasschort en stond heel dichtbij. Wanneer je besteld had pakte zij een hoorntje en kon je van nabij zien hoe dat nauwkeurig gevuld werd met langzaam golvende draaiingen van softijs, met een puntje tot slot.

De ijsjes van Post waren zo populair

dat er regelmatig een rij wachtenden voor het loket stond, een bijzonder beeld zo op de stoep van de Balistraat.

Bakker Post stopte met de winkel.

Gelukkig is er nog steeds softijs te koop, gewoon de Balistraat uitlopen en bij het kruispunt oversteken. Het beeld van een megagrote softijs wijst je de weg.

Adverteren in De Reelander

Marketingcommunicatie voor de kleine ondernemer die wil uitblinken • inspiratie, frisdenken en anderskijken • coaching bij het persoonlijk stappenplan • praktische hulp bij het uitvoeren

Beter Voor Dordt is er voor u!

REELAND@BETERVOORDORDT.NL 06 1220 1572 FACEBOOK.COM/BETERVOORDORDT @BETERVOORDORDT POSTBUS 844, 3300 AV DORDRECHT

Margriet Aalberts | 06 4317 6256 www.zinsels.nu

4

’n Heel Jaar voor € 145 kan dat ?

De Reelander wordt zes keer per jaar huis aan huis bezorgd in het Reeland.

Uw advertentie verschijnt dus in een afgebakend gebied en dat betekent lage tarieven. Dit formaat advertentie kost slechts € 145 per jaar.

Daarnaast kunt u combineren met andere Dordtse wijkkranten.

De opmaak is altijd gratis. informatie: 078 - 750 89 66 tienplus@meeplus.nl

De Reelander

Korenmolens, zaagmolens, volmolens, trasmolens, pelmolens, oliemolens.... Dordrecht kon vroeger met recht een molenstad genoemd worden. In Een stukje en rond de stad hebben in de loop der eeuwen zo’n 120 molens gestaan. De overgang van windkracht op stoom luidde het einde in van het molentijdperk.

In 1930 waren in heel Dordrecht nog maar twee molens in bedrijf.

Eén daarvan stond in het Reeland: de korenmolen Willem II. nieuwe koning. Aan de Dub-

Verleden & Heden

Dordrecht, 8 Januari 1934 Mijne Heeren, Daar ik geheel en al ingebouwd wordt met mijn molen zoo heb ik hem om die reden verkocht aan een bouw ondernemer die hem zal afbreken.

Deze molen dateert van 1841. Hij is onder familie de Haan gebleven van 1875 tot 1934 van vader op zoon.

Reeland door de jaren heen Door Peter Jansen

De laatste molen van het Reeland Willem II moest wijken voor woningen

Verleden Tot anderhalve eeuw geleden was het Reeland grotendeels onbebouwd gebied. Aan de Toulonselaan was enige bedrijvigheid, langs de Dubbeldamseweg stonden enkele boerderijen en aan de Noordendijk stond een aantal zaagmolens. Het Reeland telde ook drie korenmolens. Aan de Toulonselaan stond de Zouw, aan de Noordendijk de Ooievaar en aan de Krommedijk de Willem II. Vanaf 1850 ging men geleidelijk over van windkracht op stoom en rond 1900 waren veel molens al afgebroken.

Van alle Dordtse zaagmolens hield de Nagtegaal aan de Noordendijk het nog het langste vol, pas in 1930 werd deze molen gesloopt. Daarna waren in Dordrecht nog maar twee molens in bedrijf: de korenmolen Willem II en de bewaard gebleven korenmolen Kijck over den Dijck.

beldamseweg kwam een molenaarswoning, samen met drie arbeiderswoningen. De molen was bereikbaar via een pad door het weiland. Het was een van de laatst gebouwde molens in Dordrecht. Dankzij de goede windvang middenin de open polder kon de Willem II bijna een eeuw lang rendabel draaien.

ruimte nodig voor stadsuitbreiding. Begin vorige eeuw had Dubbeldam al terrein moeten prijsgeven en was het gebied ten zuiden van de spoorlijn aan Dordrecht toegewezen. In 1930 kocht de gemeente het land van de gebroeders Valk en werd het huis gesloopt.

Ingekapseld

Hoog Achtend Arie de Haan Dubbeldamsche weg 228 Dordrecht In 1934 werd de Willem II, die nog in uitstekende staat verkeerde, gesloopt.

De molen was letterlijk de wind uit de wieken genomen.

De allerlaatste molen

En toen had Dordrecht van de 120 Met de aanleg van de nieuwe molens er nog maar een over: de Kijck Familie Kooijman woonwijk ‘Land van Valk’ raakte over den Dijck. Die was echter in zo’n Dirk en Jannigje hadden geen de molen ingebouwd. Een blok slechte staat dat hij nauwelijks nog gelukkig huwelijk. Vijf van hun huizen van drie verdiepingen kon draaien. Toen een jaar later ook zes kinderen stierven kort na hoog op nog geen dertig meter deze laatste molen gesloopt dreigde de geboorte. Al na twee jaar afstand maakte het de molenaar te worden kwamen de Dordtenaren verkocht Dirk de molen aan zijn praktisch onmogelijk zijn molen in verzet, met als gevolg dat de Kijck schoonvader Jacobus Kooijman, in de wind te zetten. De Vereni- over den Dijck op de monumentenlijst die daarmee het beroep van visging de Hollandsche Molen stel- werd geplaatst. Na de oorlog kocht de ser verruilde voor dat van korende de gemeente aansprakelijk gemeente de molen en volgde er een molenaar. En dat bleef hij tot aan voor het afgeven van de bouw- restauratie. zijn dood in 1862, waarna zijn vergunning voor het huizenblok Bijna een eeuw lang stond de korenmolen Willem II en drong aan op een financi- Heden weduwe de molen beheerde.

Drie jaar later nam Jannigje, die te midden van landerijen. Links de Krommedijk. ele tegemoetkoming. Voor een Van een enkele molen in het Reeland eerder al gescheiden was van goede windvang zou de molen is de naam blijven voortleven. Op de Willem II Dirk, de molen over. Ze was inmiddels de gemeente Dubbeldam, aan den Dub- anderhalve meter moeten worden op- plaats van zaagmolen de Nagtegaal Dubbeldammer Dirk ’t Hooft wilde ko- hertrouwd en uit dit huwelijk werden beldamschen Grindweg, en strekkende gevijzeld, een operatie die maar liefst staan nu twee flats aan de Nagtegaalrenmolenaar worden. Na aan zijn “ver- nog vijf kinderen geboren. In 1868 zei tot den Krommendijk. Zijnde in 1869 de 6000 gulden zou kosten. Een goedko- plaats. Wat de Willem II betreft: Hier plichtingen ten aanzien der nationale het echtpaar het molenaarsleven vaar- as vernieuwd en twee nieuwe roeden pere oplossing was, de molen voorzien staat nu een rij huizen aan de Krommemilitie” te hebben voldaan, trouwde hij wel. De Willem II werd voor 8000 gulden ingestoken, terwijl zich in den molen be- van een ander wiekensysteem om ook dijk tegenover de Vorensaterstraat. In in 1840 met de achttienjarige Jannigje verkocht aan Jan de Bruin. Die maakte vinden vier koppel stenen. met weinig wind te kunnen draaien. De de kelder van het woonhuis dat op de Kooijman, die van hem in verwachting er maar kort gebruik van, want drie jaar De nieuwe eigenaar werd koffiehuis- gemeente gaf echter niet thuis en voor molenplaats staat, zijn nog de fundawas. Een jaar later liet hij op het land later stond de molen opnieuw te koop. houder Izaak van Schelven. Maar niet de molenaar waren de plannen onbe- menten te vinden. Verder is er ter plektussen de Krommedijk en Dubbeldam- Hij werd als volgt aangeprezen: voor lang, want vier jaar later stond de taalbaar. Een jaar lang wist De Haan ke niets wat aan de molen herinnert. seweg een ronde stenen stellingmolen Een kapitalen, goed onderhouden en molen alweer te koop. zijn bedrijf nog draaiende te houden, Dordrechts laatste molen, de verzakte bouwen. Dit molentype heeft rondom gunstig gelegen stenen windkorenmomaar de slechte windvang deed hem en scheefstaande Kijck over den Dijck, de onderbouw een omloop, vanwaar len, genaamd Willem de Tweede, met Familie De Haan de das om. Noodgedwongen liet hij de is in 1999 opgevijzeld. Na een twee de molen in de wind gezet kan wor- een hecht en sterk woonhuis en erf en Johannes de Haan was de zoon van Vereniging de Hollandsche Molen we- jaar durende restauratie staat hij weer den. De molen kreeg de naam Willem gevolgen en daarbij gelegen uitmun- een arts uit Alblasserdam. Hij wilde ten dat hij zijn bedrijf moest sluiten en fier overeind en is zo nu en dan zelfs in bedrijf.

II, naar de kort daarvoor ingehuldigde tende landen, staande en gelegen onder molenaar worden en in 1875 kocht hij de molen verkopen: de Willem II. Hij trouwde met een Capelse en het echtpaar kreeg zeven kinderen. In 1903, na het overlijden van zijn vrouw, deed Johannes de molen over aan zijn twee oudste zoons Arie en Arent, die elk voor de helft eigenaar werden. Twintig jaar lang werkten de broers samen. Toen trok Arent zich terug en werd Arie de enige eigenaar.

In 1926 kreeg de molenaar overburen.

De broers Dirk en Jacobus Valk hadden het land tussen de spoorlijn en de Krommedijk gekocht om daar het tuindersbedrijf van hun vader voort te zetten, en Dirk liet tegenover de molen een huis bouwen. Het heeft De korenmolen Willem II. Op de achtergrond de Krommedijk en Vorensaterstraat. er maar kort gestaan. Dordrecht had De molen wordt omsingeld door de bebouwing van het Land van Valk.

Doe mee met Dordt Schoon

Heren T 078 - 614 26 88 Dames T 078 - 647 27 37

Krommedijk 51 3312 CD Dordrecht lwww.harryskapsalon.nl n.nolaspaksyrrah.www

Dordtse roomboter SCHAPEKOPPEN

19 t/m 26 september Bewoners en gemeente werken samen om de stad schoner te maken en te houden.

Kijk op www.weizigt.nl hoe je mee kunt doen.

september 2020

leuk om te trakteren of cadeau te geven! nú ook chocolade schaapjes!

BANKETBAKKERIJVANDERBREGGEN.NL

REEWEG OOST 31 • 078- 6134702

Blijf op de hoogte van berichten over uw buurt

Burendag in het Reeland Op zaterdag 26 september is het weer Burendag en het Reeland is ook van de partij.

Het Vogelnest, Bij Bosshardt in De Linde ,Speeltuin Oosterkwartier en TussenTij zullen diverse activiteiten organiseren in de wijk.

Via de website Over uw Buurt vindt u informatie over zaken als bouwplannen, kapvergunningen en het organiseren van evenementen in uw omgeving. Met de e-mailservice van Over uw Buurt krijgt u deze berichten direct in uw mailbox. Informatie en aanmelden:

www.overuwbuurt.overheid.nl

5

Frans bij de Alliance Dit jaar geen vakantie naar la douce France. Volgend jaar nieuwe kansen. Maar dan misschien wel met wat meer taalkundige, culturele of actuele bagage. En die doe je prima op bij de Alliance Française Dordrecht. Ook voor diegenen die nog geen woord Frans spreken. De nieuwe cursussen in het Leerpark beginnen al op 28 september.

Denise Hoebee en Stella Maaswinkel

Stella Maaswinkel is er secretaris en lid van het bestuur. Studeerde ooit Frans in Nijmegen, maar in het dagelijks leven is zij nu, naast docent en vertaler Frans, vooral docent Nederlands aan buitenlanders. Denise Hoebee, fiscaal juriste, is ook bestuurslid en houdt zich bezig met de PR van de Dordtse afdeling van de Alliance. Sinds 2002 volgt ze er verschillende cursussen en leest nu dagelijks Le Parisien. We spreken elkaar bij Denise thuis in Papendrecht.

richt als een wereldwijde non-profit organisatie die haar hoofdzetel in Parijs heeft. Zij heeft als doel de Franse taal en cultuur te bevorderen en te verspreiden, met respect voor de culturele diversiteit. Er zijn ruim 800 Alliances Françaises verspreid over 134 landen. Nederland telt 34 afdelingen. Die in Dordrecht is door de heer Geschiedenis Mouton, leraar in de Franse taal, in De Alliance Française is in 1883 opge- 1905 opgericht.

Cursussen “Als je een cursus wilt volgen”, vertelt Stella, “dan doe je eerst een instaptoets. Daarmee wordt bepaald wat jouw kennis van de taal en de grammatica is. En dat bepaalt een beetje het niveau van de cursus die je wilt gaan volgen.” Maar ook met nul ervaring in de Franse taal kun je bij de Alliance terecht. Inschrijven kan via de site, maar ook op de speciaal daarvoor

Sociaal Wijkteam Dordrecht

zijn charme. Het Vogelnest kwam er bij met schilderingen en kunst en ook als een vast punt in de wijk.” (En met lekkere koffie natuurlijk, red.)

Nooit saai en nooit klaar

Op 2 januari 2015 gingen de deuren van het Sociaal Wijkteam open voor de bewoners van het Centrumgebied, dat wil zeggen: Centrum, Reeland en Staart.

Gelukkig voor de Reelanders is de standplaats van het team het badhuis, annex de Driesprong, in de Bankastraat. Nu, vijf en een half jaar verder, blikken we terug met Anne Scheening, manager Sociaal Wijkteam Dordrecht, kijken we met haar naar het heden en werpen we een blik in de toekomst.

Anne: “Terugkijkend zie je dat de buurtbewoners in het begin even moesten wennen aan ons, we zaten tenslotte in het oude buurthuis maar er waren geen buurthuisactiviteiten. En de Vogelbuurt was toen een probleemwijk waar eigenlijk niets mocht; samenscholingen waren verboden. Het was voor ons belangrijk om een band met de buren te krijgen, maar een activiteit organiseren vanuit het SWT, dat kon dus niet. We hebben een van de

Tekst en foto Sylvia Korpel Anne Scheening bij de ingang aan Bankastraat 10 buren gevraagd om een aanvraag te doen voor Burendag, juist ook om de buurt op een andere manier in beeld te brengen. Al snel werkten het Leger des Heils, de Linde en winkeliers mee,

de Franse Keuken vertellen. En op 19 november a.s. presenteert de Nederlandse Fransman Sylvain Lelarge een van zijn super interactieve Conferences over de Franse Taal en Cultuur in The Movies. In samenwerking met diezelfde Movies wordt er tweemaal per jaar een filmavond met gezellige nabespreking in Café Français georganiseerd. En misschien zit er ook nog wel een vierdaagse reis naar Deauville in Normandië in het vat. Het draaiboek daarvoor ligt al helemaal klaar omdat, op het allerlaatste moment vanwege Corona, de reis van het afgelopen cursusjaar niet doorging.

Aan het eind van ons gesprek kom ik op de proppen met het vooroordeel dat Fransen toch best bijzondere mensen zijn. Maar Stella wil daar lachend maar wel duidelijk tegenoverstellen dat zij, als lerares Nederlands, van haar buitenlandse cursisten hoort dat die Nederlanders toch best wel aparte figuren zijn. Het is maar net vanuit welke gezichtshoek je het bekijkt, of Cultuur beter gezegd: “sous quel angle vous le Met het culturele programma voor regardez”. Uiteindelijk kunnen we veel komend cursusjaar is het bestuur nog van elkaar leren. Bonne Chance! volop bezig. In ieder geval komt er iemand op 5 maart 2021 uitgebreid over Tekst en foto Gerard Zwinkels georganiseerde inschrijfavond op 14 september van 19.00 tot 20.30 uur in de Triniteitskapel aan de Vriesestraat.

Er wordt in negen groepen door negen verschillende docenten lesgegeven op maandagavond tussen 19.00 en 20.30 uur in gebouw Ocra van het Da Vinci College. De nieuwe cursussen starten op 28 september. Je betaalt € 290 voor 24 lessen van 1,5 uur. “En dat is helemaal niet duur”, zegt Denise. “Je krijgt les van deskundige en gepassioneerde docenten in kleine groepen van zo’n acht tot tien cursisten. Er ontstaat een echt groepsgevoel, je leert van en motiveert elkaar. Dat geeft een veel betere basis dan het volgen van een digitale training via Internet.

Bovendien leer je niet alleen uit een cursusboek, maar wordt er ook gepraat over het dagelijks nieuws of een cultureel onderwerp. Lid worden zonder cursus voor € 35 kan ook. Je neemt dan alleen aan de verschillende culturele activiteiten deel.”

mochten er meer activiteiten worden georganiseerd en werd de buurt stukje bij beetje leefbaarder. Natuurlijk heb je in elke wijk overlastdingetjes, hier dus ook, maar dat heeft ook weer

Reeland’s groen In het Reeland loopt je pad langs rozen. Gewoon een stukje wandelen en je treft ze aan.

De rozen zijn tevreden met een klein oppervlak aan grond, klimmen tot grote hoogte en bloeien overvloedig.

Roosachtig!

Foto’s Ans van der Westen

de stad, binnen of buiten de buurt of wijk. Dat is wel veranderd. We zijn echt meer samen gaan werken, kennen elkaar beter, we weten wat de ander doet. Natuurlijk houdt de inwoner zelf Hoe is jullie samenwerking met de regie, tenzij er omstandigheden zijn het Vogelnest? waardoor dit (tijdelijk) echt niet lukt.

“Als je niet de ‘drempel’ van een hulpverleningsorganisatie over wil maar Hoe zie je de toekomst? wel een luisterend oor kunt gebruiken, “Wat de effecten van corona betreft dan is samen een kop koffie drinken in kunnen we daar nu nog niets over zeghet Vogelnest de ultieme laagdrempe- gen, dat merken we pas over een tijdje. ligheid natuurlijk. We werken mee als Tot nu toe bestond 80 tot 90 procent buur maar zijn tegelijkertijd een team van de hulpvragen al uit financiële van samenwerkende professionals. We vraagstukken. We zien een verschuizijn nu aan het kijken waar we wel van ving naar woningvraagstukken, maar de achterliggende problemen kunnen zijn en waar van niet.” heel divers zijn. Je kunt in de probleEn waar zijn jullie van? men komen door verlies van bijvoor“De inwoner heeft een vraag, dat kan beeld werk, ziekte, beperkingen etc. In van alles zijn. Daarmee kan hij terecht Dordrecht krijgen inwoners met een bij het SWT. Soms is het SWT niet de hulpvraag een zogenaamde integrale geschikte partij, dan gaan we met die klantroute waarbij we in een paar geinwoner kijken bij welke partij(en) hij sprekken duidelijk moeten krijgen of of zij wel terecht kan. We hebben ook iemand korter of langer hulp nodig een beeld van de diverse expertises in heeft en hoe die hulp er uit gaat zien.

De komende jaren staan dus in het teken van de vraag ‘waar is de bewoner het best mee geholpen’. We kunnen met samenwerkingspartners ook meer punten in de wijk als vindplaatsen creëren. Denk aan het buurtcafé en ontmoetingsplekken. Het SWT blijft verbonden met Geldenzo en Geefhetdordt. Die samenwerking met elkaar maakt dat de inwoner zo passend mogelijk ondersteund wordt. Conclusie is dat het nooit saai is en nooit klaar is en dat je je moet blijven ontwikkelen.”

Meer info: www.swtdordrecht.nl www.geldenzodordt.nl www.geefhetdordt.nl

Sociaal Wijkteam Dordrecht Het Sociaal Wijkteam is voor Dordtenaren van elke leeftijd. Je kunt er terecht met alle vragen waar je in het dagelijks leven tegenaan loopt. Ouders kunnen er terecht met vragen over hun kinderen, van baby’s tot pubers. Jongeren met problemen thuis of op school zijn welkom. Ouderen - volwassenen of familieleden van volwassenen - kunnen aankloppen voor vragen over zorg of ondersteuning. Kleine of grote vragen. We helpen je er graag bij.

6

De Reelander

Afscheid Mariska Gennisse

Het bloemenmeisje van De Reelander Regelmatig liep ze met een grote bos bloemen door de wijk. Mariska Gennisse verzorgde jarenlang de rubriek ‘Dat verdient een bloemetje!’ voor de wijkkrant.

Onlangs nam ze afscheid van De Reelander.

Zeven jaar geleden meldde Mariska zich aan als verslaggever bij de wijkkrant. Als winkeliersdochter van poelier Gennisse - decennialang een begrip aan de Reeweg - interviewde ze graag de winkeliers in de omgeving.

Ook bij activiteiten op het Vogelplein was ze vaak van de partij. Als ‘Bekende Reelander’ maakte ze graag een gezellig praatje met iedereen in de wijk.

Daarnaast was ze ‘sleutelfiguur’ voor onze vergaderruimte in de wijkpost van Woonbron en stond ze altijd klaar voor de redactie met koffie en thee.

Enkele jaren geleden verhuisde Mariska, met haar nieuwe vriend, naar Sterrenburg. Maar het bloemetje, dat elke keer weer beschikbaar wordt gesteld door Flora Calendula, daar kon ze nog geen afstand van nemen.

Tot nu. Onlangs overleed haar oma - haar trouwste fan - en vervolgens is Mariska zélf oma geworden. Daarmee krijgt haar leven een nieuwe invulling en dat is voor haar het moment om afscheid te nemen van de wijkkrant.

Wij vinden het jammer dat Mariska De Reelander verlaat en we zullen haar missen. Bij deze willen we haar bedanken voor haar inzet, de samenwerking en de mooie artikelen die ze schreef.

We wensen haar het allerbeste.

ELANDER E R

ZOEK

PLAATJE

In elke editie van de Reelander wordt een detail van een object getoond, dat alleen in het Reeland voorkomt.

Het Zoekplaatje is dus te vinden in de Vogelbuurt, Indische buurt, Transvaalbuurt, Wantijbuurt of het Land van Valk.

Voor buurtspeurders en -kenners

Herkent u wat het is en waar het staat?

Stuur dan uw oplossing met naam en adres binnen veertien dagen na het verschijnen van deze krant naar de redactie: wijkkrantreeland@live.nl of naar Wijkkrant De Reelander, Jacob Marisstraat 70, 3314 TK Dordrecht.

Redactie wijkkrant De Reelander Onder de goede inzenders wordt een cadeaubon verloot. De winnaar wordt in de volgende krant bekendgemaakt.

Daarin vindt u ook de complete afbeel4 oktober: Wereld- ding met het verhaal er achter. En een dierendag, met nieuw Reelander Zoekplaatje natuurlijk. een kattenavontuur. Ons oudste kind moest op korte termijn verhuizen en kwam in een flat driehoog, met balkon(netje) te wonen. Dat was een tegenvaller voor Ot en Sien, de twee meeverhuisde katten, ze waren gewend aan buiten zijn.

Bovendien was Sien ooit van twaalf meter hoog uit het raam gevallen en had daarbij breuken opgelopen die weliswaar geopereerd en geheeld waren, maar die oudste bevreesd hadden gemaakt voor de combinatie kat en grote Dit is de oplossing van het Zoekplaatje van de julikrant. Het is de brug Getijtafel hoogten. Of de katten dan bij ons mochten logeren terwijl die de wijk Plan Tij aan de oostzijde verbindt met de Wantijdijk. er gezocht ging worden naar een woning gelijkvloers. Ach, Dit keer was het erg lastig naar het schijnt. Er waren maar vijf goede inzenders.

Na loting kwam dhr. Jan Stolk op de Reeweg Oost als winnaar uit de bus. Hij kinderen en huisdieren… je blijft er voor zorgen.

Sien is de kat van onze oudste, direct vanuit het nest in huis koos voor een cadeaubon van € 10 ,- van Tuinwereld. gekomen, intussen tien jaar oud, een gecyperde dame die De Reelander ging langs om de bon af te geven en belandde in het oude genergens bang voor is. Ot is negen jaar en pas sinds kort bij bouw van de LTS aan de Reeweg. Dat was natuurlijk al een monument, maar na dit gezelschap aangesloten. Hij schoot over bij een verhui- de remake blijkt het nu geen leerplek, maar een moderne gestileerde woonplek zing en is toen geadopteerd door onze oudste. Ot is zwart te zijn. Jan en Ineke Stolk zijn dan ook erg trots op hun appartement. “Een parelmet een wit voetje. Hij is timide, schrikkerig, schrokkerig en tje”, vinden ze. Temeer omdat Jan zelf vroeger op deze school zat in de opleiding zit graag op ieders schoot. Het is een film, deze twee katten Timmeren. Vol trots gaf hij de Reelander een inkijk in zijn woning en in het fraaie in ons huis. Sien heeft het duidelijk voor het zeggen, zij ligt verbouwde schoolgebouw, nog vol nostalgie door de foto’s van het technisch op de bank, Ot op het vloerkleed. Wanneer Ot dolletjes ach- onderwijs vroeger in de gangen. Het bleek bovendien dat Jan en Ineke echte ter een speeltje aanrent ligt ze vanaf bankhoogte een tikje authentieke Reelanders zijn. Om de oplossing te zoeken had Jan op de fiets meewarig op hem neer te kijken. Bij de maaltijd geeft ze Ot diverse bruggen bekeken en na die fietstocht wist hij het: de Getijtafelbrug. De voorrang, alsof ze begrijpt dat hij echt niet kan wachten. cadeaubon van Tuinwereld kwam goed van pas voor het onderhoud en verSoms werken ze samen, om binnen te komen gaan ze om de fraaiing van hun eigen binnentuin. beurt op de achterpoten staan mauwen bij de achterdeur.

Als redactielid van de Reelander stapte ik na de koffie bij hen op de fiets en En dan is het na een klein jaar zo ver, verhuizen naar een dacht: waar vind je nog zulke Reelanders? benedenwoning. De katten kunnen komen, of willen wij Ot houden? Nee, we hebben afgesproken dat we geen huisdie- Tekst Ad Klous - foto Robert Kraak ren meer nemen. In hun nieuwe huis moeten Ot en Sien binnen blijven, eerst wennen voordat ze naar buiten mogen.

Na een week of twee ben ik laat thuis uit mijn werk, ik ben alleen en zit een boek te lezen. Ineens meen ik een kat te horen miauwen. Ik wil opspringen om de achterdeur open 1979 te gaan doen en realiseer me dan dat de katten niet meer bij ons wonen. De volgende ochtend stap ik de keuken in en zie Ik wandel normaal al veel, maar tijdens de Coronacrisis vielen bijna al mijn door het raam van de deur Ot op zijn achterpoten staan. Hoe activiteiten weg met als gevolg: nog meer vrije tijd dan je al hebt als je met kan dat nu? Wat blijkt: hij was twee dagen geleden weggepensioen bent. Dus verplaatste ik me bijna uitsluitend met de benenwagen van glipt. Die angstige Ot heeft een heel eind gelopen om ónze A naar B. Daarbij passeerde ik vaak het Halmaheirafietstunneltje waar boven terugkeerkat te worden.

Ans van der Westen de ingang 1979 prijkt, het jaartal van de openstelling van deze fietstunnel, tenminste dat denk ik.

Herinneringen borrelden op want het is ook het jaar dat ik in Dordrecht kwam technische installaties zijn vernieuwd en er is een nieuw wonen. Vanuit een klein gehuchtje op het platteland trok ik naar hier om de standaardsysteem ontwikkeld voor de bediening, bestuopleiding tot verpleegkundige te volgen. Niet alleen een carrièreswitch maar ring en bewaking van de brug. ook een nieuw leven in, voor mij, ‘de grote stad’.

In juli zijn de twee nieuwe vallen van de Wantijbrug inNa vijf jaar in de binnenstad te hebben gewoond, verhuisde ik naar de Transgehesen. Ze hebben een omvang van 15 bij 15 meter en vaalbuurt die is opgegaan in het huidige Reeland. Daar ondervond ik de bewegen circa 110 ton per stuk. Ze zijn aangevoerd over het trekkelijkheid van de grote stad. Al na een paar klusjesdagen in mijn nieuwe water. De aannemer hees de oude vallen uit met een grote huisje kwam ik er achter bij de bakker op de hoek. Zij wist dat ik hier kwam hijskraan vanaf een ponton, waarna de nieuwe vallen op wonen en dat ik in het ziekenhuis werkte. Ik was werkelijk verbijsterd. Hoezo hun plek werden gehesen. De operatie verliep zonder proanoniem in de grote stad? Toch sociale controle? Nee het is een wijkgevoel dat blemen. Tot begin november zullen er nog weekend- en mij het oude dorpsgevoel bezorgt. Ik woon nu al 36 jaar met heel veel plezier nachtafsluitingen nodig zijn om de Wantijbrug te testen. in het Reeland. Regelmatig kijk ik naar een ander optrekje of een nieuwbouwDe renovatie van de Wantijbrug is onderdeel van het plan project maar steeds is het een goed huis op de verkeerde plek. Dat geeft een van Rijkswaterstaat om de komende jaren de bestaande tevreden gevoel over wat ik heb, dus laat ik hier voorlopig maar blijven. Want infrastructuur aan te pakken. Veel bruggen, viaducten, sluidat dorpsgevoel van 36 jaar geleden is er nog steeds. zen en tunnels stammen uit de jaren vijftig en zestig van de Coja vorige eeuw. Het verkeer is sindsdien enorm toegenomen Heeft u een verhaal of gedicht voor Het Reeland Cursief ? en vrachtwagens zijn zwaarder geworden. Door renovatie Stuur het - met uw naam - naar wijkkrantreeland@live.nl of vervanging werkt Rijkswaterstaat aan de infrastructuur voor de komende generatie(s).

De wegloophond en de terugkeerkat Op een dag kwam vader thuis van zijn werk met een lichtbruin jong hondje van amper twee maanden oud. Het was een bastaardboxer met lange oren en zwiepende staart. Wij noemden hem Youka.

Youka had een eigen willetje en luisterde niet.

Wanneer de buitendeur openging rende hij er als een haas vandoor. Moeder holde dan achter hem aan, luidkeels zijn naam roepend. Zij was vrij klein, en met haar kromme benen kon ze niet hard lopen. Na een tiental meters gaf ze de strijd op en begon boos tegen de hond uit te varen, Youka ging op korte afstand van haar zitten en hield zijn kop schuin om haar aan te kijken. Hij kon heel lief kijken.

Moeder was al snel vertederd. Met zachte woordjes probeerde ze hem naar huis te lokken. Youka beantwoorde dit met vrolijk geblaf maar gehoorzamen deed hij niet. Pas als hij honger had kwam hij naar huis. Moeder dacht een oplossing gevonden te hebben en kocht een ketting met uitsteeksels. Als hij zou trekken dan drongen de punten in zijn hals en dan moest hij wel gehoorzamen, had de verkoper gezegd. Youka reageerde niet op de halsband. Uitsteeksels of niet, Youka sleurde haar zonder moeite mee naar de plaatsen waar hij naar toe wilde.

Hij leek geen pijn te voelen. Wij kinderen voelden medelijden met de hond. We deden de halsketting af en gooiden hem weg. Moeder kon er niet eens boos om worden.

Op een dag verscheen een groepje schilders die de flats aan de overkant een grondige opknapbeurt gingen geven. Youka was nu steeds terug te vinden bij een van de schilders. Na twee weken schilderen was de klus klaar. De schilder waar Youka zo gek op was vroeg mijn moeder of hij de hond mocht kopen. Nee, kopen mocht hij niet, hij mocht de hond gratis meenemen, met mand, riem, etensbak en al. Moeder werd er helemaal vrolijk van. De man riep de hond bij zich en Youka gehoorzaamde onvoorwaardelijk aan zijn nieuwe baas.

Jaren later woonde ik het Reeland in Dordrecht. Aan de overkant van mijn huis waren schilders bezig een flat op te knappen. Een van hen had een lichtbruine hond bij zich die op een boxer leek. Ik raakte aan de praat met de man.

Hij vertelde dat zijn hond een afstammeling was van een bastaardboxer die zijn grootvader eens had gekregen.

De schilder ging weer aan het werk en riep zijn hond: Youka....

Margriet van Beek

Renovatie Wantijbrug

Rijkswaterstaat renoveert de Wantijbrug in de N3. De brug heeft nu nieuwe zwaardere stalen beweegbare delen, zogeheten vallen, met een geluiddempende onderkant en voldoet hiermee aan de nieuwste eisen. De kelder van de brug is versterkt om deze vallen te kunnen dragen. De

september 2020

Het Reeland Cursief

7

Eigenaardig Reeland

Natuurlijk Reeland

Kijk in de Wijk Bewoners, maatschappelijke organisaties , ondernemers en gemeente werken samen aan een leefbaar, sociaal en veilig Reeland.

Wijkwens

Weesfiets schiet wortel aan de Krommedijk. Foto Margriet van Beek

De Raamkil aan de rand van het Land van Valk. Foto Herman Zuijderduijn

Heb jij een bijzondere Eigenaardig Reeland foto?

Stuur ‘m - met je naam - naar wijkkrantreeland@live.nl

Heb jij een mooie Natuurlijk Reeland foto?

Stuur ‘m - met je naam - naar wijkkrantreeland@live.nl

Op maandag 29 juni heeft minister Cora van Nieuwenhuizen (Infrastructuur & Waterstaat) de Vogelbuurt bezocht. Tijdens een rondleiding door de wijk kon zij zien hoe er gewerkt wordt aan meer groen. Het Rijk draagt daar financieel aan bij. Dordrecht is een van de vijf geselecteerde steden die overheidssubsidie heeft gekregen om klimaatveranderingen op te vangen. Een belangrijk onderdeel daarvan is de Dordwijkzone, een groenstrook van stads-en sportparken die het Wantij verbindt met de Nieuwe Dordtse Biesbosch. De Vogelbuurt krijgt een wijkpark bij de sportvelden van de Reeweg.

Na de wandeling over sportpark Reeweg en de Noordendijk werd de minister verwacht op het Vogelplein. Zij sprak de aanwezigen op het terras van het Vogelnest toe en benoemde het belang van veel groen in de stad. “Het geeft koelte, je kunt onder de boom

Minister op wijkbezoek

gedreven mannen met grote camera’s en snelle vragen. Voor de Reelander kreeg ik daarna rustig de gelegenheid om de minister een vraag voor te leggen: ”In de wijk zien we de trend om tuinen te betegelen toenemen. Dat is nadelig voor de waterafvoer, het milieu en het aanzicht. Hoe is dat te veranderen? Wat adviseert u?” Minister van Nieuwenhuizen antwoordde dat ze blij is met het initiatief van Woonbron, die bij de nieuwbouwwoningen in de Vogelbuurt een contract met de bewoners afsluit dat ze hun voortuin groen houden. Ze noemt dit een van de goede voorbeelden en ze hoopt dat die gevolgd worden. “Ik word zelf gelukkig van groen”, zei de minister, “en tuinieren hoeft echt niet je grote hobby te zijn om een groene tuin te Minister Cora van Nieuwenhuizen spreekt het publiek toe op het Vogelplein. hebben, je kunt makkelijk planten en bomen nemen die weinig onderhoud in de schaduw zitten, zoals hier op het water in een tuin of park weg in de vragen. In het tuincentrum kunnen het plein. Vergroening geeft meer in- grond, dan is er minder wateroverlast.” ze je tips geven over onderhoudsvrij secten en vlinders en er is een betere Daarna sprak de minister met de wijk- groen.” kans extreme weersomstandigheden bewoners en vervolgens met de verzaop te vangen. Bij piekregenbuien zakt melde landelijke en plaatselijke pers; Tekst en foto Ans van der Westen

Wateroverlast in het Reeland Het is alweer even geleden maar de wateroverlast van 16 juni in Dordrecht was groot. Ook in het Reeland. De gemeente erkent het probleem. Op korte termijn komt ze met allerlei maatregelen om mogelijke overlast zoveel als mogelijk te beperken. Op de iets langere termijn wordt gewerkt aan meer structurele oplossingen. Maar alle overlast overal te allen tijde voorkomen lijkt niet realistisch.

In een persgesprek op 8 juli gaf wethouder Marco Stam daarover wat meer tekst en uitleg. “In juni viel er op die dag in korte tijd 50mm regen. De capaciteit van de riolering is, volgens de daarvoor geldende normen, berekend op slechts 20mm per uur. Dus kon het water niet snel genoeg worden afgevoerd en stonden met name de laag gelegen straten in Dordrecht onder water. En als dan ook nog het peil van de woning lager ligt dan het peil van de straat, loopt het water zo je woning in. Dit was onder andere het geval bij som-

mige woningen aan de Komatistraat en aan de Reeweg Oost. Vergroting van de capaciteit van de riolering is op veel plaatsen niet mogelijk omdat de straat al vol zit met kabels en leidingen. Bovendien is vervanging van riolering een kostbare operatie die in de tientallen miljoenen euro’s loopt en vooralsnog niet realistisch. Op een aantal plaatsen zal bij extreme regenval dus kans op wateroverlast blijven bestaan.”

Klimaatadeptatie-plannen Klimaatverandering is een feit, ook al

beweren sommige complotdenkers anders. We merken het aan de hogere temperaturen, langere periodes van droogte en heftige stortregenbuien.

Landelijk maar ook op gemeentelijk niveau worden er maatregelen genomen die samen te vatten zijn onder de term klimaatadaptatie. Lees: aanpassing aan het klimaat. Marco Stam: “Met maatwerk wil de gemeente de kans op wateroverlast zo klein mogelijk maken. Dat doet ze door het aanleggen van ondergrondse waterbergingen zoals bij de sportvelden bij het Halmaheiraplein en de betonnen bakken onder nieuwbouwwoningen in de Vogelbuurt in het Reeland. Ook wordt steeds meer groen in de wijk gerealiseerd, zodat het water geleidelijk in de grond kan zakken en niet het rioolsysteem overbelast. Daarnaast worden wegen plaatselijk verhoogd en worden extra afvoergoten / molgoten gemaakt.” Ook wil de gemeente zandzak-

ken dichter bij de kritieke plaatsen ter beschikking stellen zodat bewoners in geval van wateroverlast daar snel over kunnen beschikken. Over deze maatregelen is de gemeente al in overleg met sommige bewonersgroepen in de getroffen gebieden.

Eigen inbreng bewoners Ook bewoners zelf kunnen maatregelen nemen. Zoals het (tijdelijk) afkoppelen van de hemelwaterafvoer van de riolering en het regenwater direct lozen op eigen groen of water. Door het maken van hogere dorpels, zodat water niet naar binnen kan stromen.

Tegels in de tuin vervangen door groen, zodat regenwater niet direct naar het riool spoelt.

Wilt u weten over wat u nog meer kunt doen? Kijk bijvoorbeeld eens op www. huisjeboompjebeter.nl Tekst Gerard Zwinkels

Heb je een goed idee om je wijk, buurt of straat mooier, leefbaarder, schoner of veiliger te maken? Dan kun je een wijkwens indienen. De gemeente geeft jaarlijks een bedrag voor het vervullen van deze wensen.

Aanmelden en informatie: wijkendordrecht.nl/wijkwensen

Wijkwebsite Vr i j w i l l i g e r s en medewerkers van organisaties verzorgen het wijknieuws voor het Reeland op de website van DordtCentraal: reeland.dordtcentraal.nl Wil je zelf nieuws of foto’s plaatsen?

Meld je aan als wijkverslaggever via TienPlus@MeePlus.nl

Wijklijn Voor meldingen, vragen en opmerkingen over onder meer onderhoud aan wegen, groenvoorzieningen en straatverlichting: Wijklijn, tel. 14 078 www.dordrecht.nl/wijklijn

BuurtApp De Buurtapp is een initiatief van Buurtcontact.nl en heeft als doel het contact tussen buurtbewoners te bevorderen en vergemakkelijken.

Elkaar beter leren kennen, elkaar helpen en ondersteunen.

Meer informatie en downloaden van de app: www.buurtapp.nl

Wijkagenten Voor het Reeland: Martijn Otten, martijn.otten@politie.nl.

Voor het Leerpark: André Klijmij, andre. klijmij@politie.nl. Tel. 0900 - 8844.

Elke eerste vrijdag van de maand van 14.30 - 16.30 uur: Koffie met een Cop op het Eemsteynplein.

Facebook Wijkkrant De Reelander heeft een Fa c e b o o k p a g i n a .

Hiermee speelt De Reelander ook op internet een actieve rol bij het informeren, interesseren en verbinden van buurtbewoners en organisaties in de wijk het Reeland. facebook.com/wijkkrantdereelander

Sociaal Wijkteam In het Sociaal Wijkteam werken mensen van verschillende organisaties samen. Je kunt er terecht met alle vragen waar je in het dagelijks leven tegenaan loopt. Bijvoorbeeld over gezin, relatie, kinderen, opvoeden, wonen, werk en inkomen, zorg, gezondheid en vrijetijdsbesteding.

Bankastraat 10, tel. 078 - 22 10 200 www.swtdordrecht.nl 16 juni 2020: De Reeweg staat blank.

8

Hetzelfde beeld, maar dan zestig jaar eerder.

De Reelander