De Staartenaar - Editie 3 - 2020

DERTIGSTE JAARGANG NUMMER 3

JUNI 2020

DE S T A A R T E N A A R

DeStaartenaar

staartenaar@gmail.com

Leefwerf de Biesbosch en het Binnenvaartmuseum zijn op dreef

J os Hubens en bouwer Harry T ullemans bij de maq uette van scheepswerf De Biesbosch De pontons worden op hun plaats gelegd.

F ot o: L eo S c h u it em aker

N a zes jaar voorbereiding liggen de pontons van stichting Leefwerf de Biesbosch op hun plek in de zuidelijke insteekhaven op de Stadswerven. Het lijkt allemaal nog een beetje onwezenlijk maar in de laatste dagen van mei hebben initiatiefnemer Elio Barone en vrijwilligers het plaatsen van de pontons gerealiseerd.

De elf palen waaraan de pontons komen te liggen, zijn door kraanschip C hris tiaan W il l em met uiterste precisie op hun plek gebracht, waarna ze in de havenbodem werden getrild. “We hebben ze getrild in plaats van te heien, zo loopt de natuur geen schade op”, legt Barone uit.

Historische schepen Aan de pontons komen in totaal vijf historische schepen te liggen, zoals het vrachtschip M arot, een zogeheten F ranse Motor, maar ook een drijvend park met daarbij speeltuinschip H et Z warte Z waantje. J os Hubens, ambassadeur van Vereniging De Binnenvaart, die nauw samen werkt met stichting Leefwerf De Biesbosch, hoop dat de nutsvoorzieningen

eind van dit jaar gerealiseerd zijn, zodat de boten op hun plaats kunnen. Aan de randen van de haven worden ligplaatsen gemaakt, waar de Stadswervenbewoners hun boot-jes kunnen afmeren.

Ju bileumcadeau Op 3 februari jl. bestond Vereniging De Binnenvaart dertig jaar.

Ter ere van dit jubileumjaar heeft de vereniging zichzelf een schitterende maq uette van de voormalige scheepswerf De Biesbosch cadeau gedaan. Het is een eerbetoon aan de scheepswerf die van groot belang was voor de binnenvaart in de Dordtse geschiedenis.

F ot o:

L eef w er f De B ies bos

c h

Bouw Prins C lausbrug gestart De werkzaamheden aan de Prins C lausbrug, die de wijk Stadswerven met het N oorderhoofd gaat verbinden, zijn nu echt gestart. Er wordt geheid op de plek waar het bruggenhoofd aan de kant van de Stadswerven gaat komen.

De verwachting is dat de iconische be eegbare fiets-

Museum weer geopend Het binnenvaartmuseum aan boord van de R ené S ieg f ried heeft op donderdag 4 juni jl. haar deuren weer geopend. Op donderdag en zaterdag kunnen geïnteresseerden van 1 0 .0 0 tot 1 6 .0 0 uur een bezoek brengen aan het museum.

U kunt het binnenvaartmuseum vinden op Maasstraat 1 3. Als u met een groep wilt komen, dient u in verband met de coronarichtlijnen vooraf te reserveren op 065356239.

C h ar l es v an S t eenbe r ge n

en voetgangersbrug kort na de zomer van 2 0 2 1 in gebruik wordt genomen. De hoop van de gemeente is dat koning Willem-Alexander, als oudste zoon van de naamgever van de brug, de e o cieel wil openen.

I n d it nu m m er :

G ekrakeel over kosten De kosten van de brug pakken met ruim twaalf miljoen euro flin hoger it dan de eerder geplande negen miljoen. G emeente en aannemer hebben hun geschil voorgelegd aan een arbitragecommissie. Het geschil draait over de vraag wie opdraait voor deze meerkosten, maar ze zijn het er wel over eens dat nog langer wachten alleen maar tot nog meer kosten leidt.

T eks t en f ot o’ s : C h ar l es v an S t eenbe r ge n

Wilt u weten wat andere wijkkranten schrijven?

Kijk op: www.tienplus.net

Pag. 3: Het is druk op het Wantij

Pag. 4: Nieuwe buren

Pag. 6 e n 7: Staartenaars in coronatijd

Pag. 8 : StaART: kunst leidt de weg naar de Biesbosch.

Bewoners weten het beste wat er speelt in de wijk • MEE Buurtwerk

Kattenstaart door onz e s l ui pe nde repor ter M ark

dagen later nog goed gebruik van gemaakt, want dat domme kattenluik vind ik maar omslachtig. Ik ga het liefst door de voordeur naar binnen.

Dus toen ik die hondjes-buurman zag lopen, ben ik met een verdrietige blik op het Hoera, ik mag naar buiten! stoepje voor mijn F ot o: A nj a v an W ees z enbe r g huis gaan zitten.

En hij begreep het Hallo Staartbewoners, ik ben goed nog, ook. Hij heeft keurig voor me op weg, al zeg ik het zelf. Ik ben aangebeld. J e had het gezicht van inmiddels al o cieel vol aardig mijn manmens moeten zien toen sluipende reporter. Ik was echt alleen ik voor de deur stond. niet van plan een maand binnen te Ik heb mijn mensen al aardig geblijven. Ik ben tenslotte een echte dresseerd, al zeg ik het zelf. Z e buitenkat, dus een week na mijn weten al dat ik graag ga wandeeerste ontsnapping ben ik gewoon len, en dat ik het geweldig vind door alle blokkades heengebro- als zij met me meegaan. De eerste ken. Toen mijn vrouwmens om keer was eigenlijk een beetje per vijf uur ‘s ochtends ontdekte dat ongeluk. Ik mocht pas net naar ik uitgebroken was, had ze haar buiten, en mijn vrouwmens vond lesje geleerd en sindsdien mag dat nog een beetje eng en volgde ik naar buiten. Ik heb me trou- me. We zijn samen het hele park rondgewandeld. Toen ontdekte ik hoe prachtig we hier eigenlijk wonen. Ik heb het werkelijk super getro en hier. o veel te ien te ruiken en te beleven... Die eerste wandeling kon me niet lang genoeg duren, maar na bijna een uur vond vrouwtje het welletjes en tilde me zonder pardon op om me de straat over te dragen, terug naar huis. Wat was ik boos.

Z omaar opgepakt worden omdat Z IJ lang genoeg gewandeld heeft.

Kat-onwaardig. Maar inmiddels heb ik haar beter opgevoed, hoor, en mijn manmens ook. We wanHallo, ik wil naar binnen delen waar, wanneer en hoelang F ot o: A nj a v an W ees z enbe r g IK dat wil. We zijn al best ver weg geweest. Niet alleen in het park, wens braaf laten vangen, hoor, ik maar ook langs de rivier, tot ver zat haar al op te wachten op het voorbij het Rivierenplein, en over grasveldje naast het huis. Alleen dat bospaadje op de heuvel, bij de had ze een probleem. De voordeur jachthaven. En ook gewoon door zat dicht, en als ze probeerde haar de hele wijk, natuurlijk, want daar sleutels uit haar zak te halen of is ook altijd van alles te beleven. aan te bellen, zou ik er vandoor Soms probeert mijn vrouwmens kunnen gaan. Toen heeft een buur- alleen op stap te gaan, maar als ik man, die zijn hondjes aan het uit- dat zie, loop ik haar snel achterlaten was, voor haar op de bel ge- na. Dat was niet helemaal de bedrukt, zodat mijn manmens open doeling, geloof ik, want ze ‘ging zou doen. Daar heb ik een paar vreemd’. Z e was op weg naar een

ander huis met een andere kat, Pluisje. Haar mensen waren een weekendje weg, en zij zou voor Pluisje zorgen. Nou, die poezendame wilde ik natuurlijk ook wel eens ontmoeten. Maar dat mocht niet. Vrouwtje zei dat Pluisje een keurige dame was, die geen vreemde katers op bezoek wilde.

Maar ik wist van geen wijken, dus toen heeft ze mijn manmens opgebeld, of die even met mij wilde

Wat woon ik hier mooi, zeg...

Kennismaken met bewoners van WZ C De Merwelanden F ot o: A nj a v an W ees z enbe r g Maar ze heeft wel een beetje gelijk. Het is hier namelijk gewoon geweldig. Dus waarom zou je ver weg moeten gaan? Ik snap echt niet waar die mensen zo moeilijk over doen. Z et een opblaasbad in je achtertuin, steek de barbecue aan en je hebt je eigen C osta, zonder dat je eerst twee dagen in de auto moet zitten. Enne... als je gaat barbecuen mag je mij ook best uitnodigen, hoor. Ik eet graag F ot o: A nj a v an W ees z enbe r g een hapje mee. Dat doe ik thuis

gaan wandelen, zodat zij rustig bij Pluisje op bezoek kon gaan. Ook geen probleem, hoor, ik ben gewoon lekker gaan wandelen met mijn manmens. Er is tenslotte genoeg te beleven hier. Er zitten allerlei vreselijk interessante dieren in het park. Mijn vrouwmens is vreselijk jaloers op me, want ik

gen te beleven, en ze zijn nu helemaal in de war omdat dat dit jaar waarschijnlijk niet kan. Z e moeten dicht bij huis blijven, omdat ze anders ziek kunnen worden, maar dat is niet echt vakantie, volgens hen. Rare wezens, die mensen, want eigenlijk hoef je helemaal niet ver weg te gaan om te genieten en bijzondere dingen te beleven.

Mijn mensen tillen er gelukkig niet zo zwaar aan, ze maken er zelfs grapjes over. Met Pinksteren trokken ze allebei een rare, kleurige bloes aan, batik heet dat, en zetten een tropenWat ruik ik?

F ot o: A nj a v an W ees z enbe r g hoed op, en toen maa ten een selfie heb de reeë n gezien die er regel- in de achtertuin.Die hebben ze matig komen grazen, en zij nog rondgestuurd met als bijschrift: steeds niet. Tja, vrouwtje, dan groeten uit Tuindonesië . En toen moet je maar vroeger opstaan en we tijdens een van onze wandedan met mij naar het park gaan, lingen een paar mensen zagen want ze zitten er meestal ‘s och- picnicken aan het Wantij, grapte tends heel vroeg. vrouwtje dat die vakantie hielden Sommige mensen schijnen de hele ‘au bord de la Marée Sauvage’.Z e wereld over te reizen om wilde had dus ‘de oever van het Wantij’ dieren te zien en spannende din- letterlijk in het F rans vertaald.

Mijn eigen stoel F ot o: A nj a v an W ees z enbe r g ook altijd. Als mijn mensen in de tuin zitten, ga ik op een vrije stoel zitten. Maar denk je dat ze dan een extra bord voor me neerzetten als ze gaan barbecuen? Echt niet.

F lauw, hè? Maar ze vinden het wel heel gezellig als ik erbij kom zitten. En ik ben niet de enige. De andere katten schuiven ook graag aan. En als er dan iets voor ons overschiet, zeggen we natuurlijk geen nee, dat begrijpen jullie zeker wel.

I k zie, ik zie, wat jij niet ziet, en de kleur is...

Wijkbewoners picnicken ‘ au bord de la Marée Sauvage’ .

Bij het huis van Pluisje F ot o: N el l ie Har r ew ij n F ot o: A nj a v an W ees z enbe r g F ot o : A nj a v an W ees z enbe r g

C olofon

Redactie: Anja van Weeszenberg, C harles van Steenbergen, 2Nellie Harrewijn, Rita Kramer, Ruud Paap

Kopij, tips en informatie: staartenaar@ gmail.com 06- 139712 U iterste inzenddatum kopij: 13 a ugustus 20 Bezorging v.a. 16 s eptember

De redactie behoudt zich het recht voor ingezonden brieven in te korten of te weigeren.

Anonieme brieven worden niet geplaatst.

C ontactadres voor vragen/ advertenties wijkkranten: TIEN Plus: 078750896 of tienplus@ meeplus.nl Ondersteuning TIEN Plus

Klachten over bezorging kunt u doorgeven op werkdagen tijdens kantooruren aan T I EN Plus: 078- 7508966 Druk: RODI Rotatiedruk

Het is druk op het Wantij Wat doe je als het mooi weer is en de gemeente oproept drukke plekken te vermijden? Dan ga je toch lekker het water op?

F ot o:

A nj a v an W ees z enbe r g

Helaas hebben vaarovertredingen ( varen met hoge snelheid) een negatief effect op de natuurkwaliteit van de Biesbosch en een waardevolle rivier als het Wantij. I n het broedseizoen maken vogels hun nesten in en aan de wateroever. Met veel golfslag kunnen die wegspoelen. Daarnaast trekken in de schemer bevers en reeën door de kreeklopen en riviertjes. De kans op aanvaringen is dan groot. Helaas hebben we dit voorjaar al twee bevers aangetroffen die zijn aangevaren. Beide hadden verwondingen van een scheepsschroef.

B os w ac h t er T homas van Es

O p het Wantij geldt een maximum snelheid van negen kilometer per uur en voor de meeste kreken in de Biesbosch geldt een maximumsnelheid van zes kilometer per uur.

Een boete voor te hard varen begint bij € 9 0,- en kan oplopen tot €1400,Hinderlijke waterbewegingen maken waar het niet mag kan een boete van € 23 0,- opleveren.

Een kijkje in het Noorderkwartier eef rond slingerend afval niet de kans. Het is niet alleen vies, het trekt ook plaagdieren zoals muizen en ratten aan. En….z e zijn al gesignaleerd in de brandgangen!

Maak eens een wandeling door alle straatjes en doe alsof je er voor het eerst loopt. Kijk met de ogen van een vreemde, een toerist.

Wat valt je op, wat vind je leuk en wat kan beter, hoe kunnen we ons Noorderkwartier laten stralen?

Alleen jammer… de ogen van veel be oners i n fig rli - gesloten. Want wordt er goed gezorgd voor dit mooie wijkje?

Dit is erfgoed en dat moeten we in stand houden. Wat is er dan aan de hand? Dat is het zwerfafval in de straten. J e kunt er van alles vinden: papiertjes, platgereden blikjes, kartonnen drinkdoosjes, sigarettenpeuken, luiers, olieresten, etensresten en poepresten. Te

veel en te vies om op te noemen.

Waterafvoerputten worden dicht gepropt met lege blikjes en ook de ventilatieruimtes in de muren van sommige huizen zitten soms vol met afval. Dat kan echt niet.

Het regenwater kan zo niet weg en huizen moeten ventileren.

Muizen en ratten et o o fi n i n als alle bewoners hun eigen straatje zouden schoonhouden. Een mooi geveltuintje maken. Een leuke potplant bij de deur zetten en de struikjes, die rondom de bomen zijn geplant, water geven en blijven verzorgen. Al dat afval en al die dode planten staan zo armoedig en dat hoeft echt niet. Elke bewoner heeft wel een containertje buiten en in hun eigen huis een afvalbak.

Waterwegpiraten Helaas gedragen niet alle waterrecreanten zich even netjes. De wegpiraten van het water vergallen niet alleen het plezier van de andere recreanten, ze kunnen

F ot o:

A nj a v an W ees z enbe r g

roeiers en kayakkers zelfs in gevaar brengen. Bovendien zijn de Wantij-oevers erg kwetsbaar, zeker in de lente, wanneer er veel vogelnesten in de rietkragen zitten. Bevers en reeë n zijn soms ook slachto er van hardvaarders.

A nj a v an W ees z enbe r g

Sommige mensen hebben lak aan regels, zoals blijkt uit deze beelden van de Wantij-watch camera

Rommeldam of iets heel bijzonders?

O p de Staart, tussen twee rivieren in, ligt het N oorderkwartier. Als je er licht op zou laten schijnen, zou het zomaar het N oorderlicht kunnen worden. Heel bijzonder. Het N oorderkwartier lijkt op een soort hofje. Eigenlijk is het een heel lieflijk hofje en als je met andere ogen zou kijken, kun je dat echt zien. De huisjes hebben een knusse uitstraling en zien er gezellig uit.

Z o dachten veel mensen er op Hemelvaartsdag en in het Pinksterweekend ook over. Of je nu een motorjacht hebt, een kano of een opblaasbootje, op het water heb je geen last van de anderhalvemeter-beperkingen. Het was dan ook aardig druk op het Wantij, en niet alleen tijdens de feestdagen.

Een wijk om trots op te zijn In de toekomst komt er een brug vanaf de Stadswerven naar het centrum. Dit betekent ook dat toeristen het Noorderkwartier eerder zullen bezoeken. We hebben een prachtige wijk aan het prachtige Wantij. Leuke plekjes om te picknicken, zonder hondenpoep en zonder afval. Wat is leuker dan een wandeling van toeristen door ons woonwijkje? Maak het mooi en bijzonder. Laat het zonlicht schijnen in ons Noorderkwartier.

J onge en oudere mensen wonen graag in het Noorderkwartier, dus kom op, neem je verantwoordelijkheid voor een nog leukere en schonere wijk, waar kinderen in veiligheid op straat kunnen spelen en meehelpen om schoon te houden .Een woonwijk die een “oude” jas uittrekt en die er mag zijn. Een wijk om trots op te zijn!!

T eks t en f ot o’ s : Je an R u s t - S c h ot s

G emeente wil gat zagen in kraanbaan van G oedhart De gemeente wil een gat zagen in de monumentale kraanbaan van G oedhart in de nieuwe wijk Stadswerven. Dat is nodig om langs de noordelijke oever een weg aan te kunnen leggen naar de nieuwe parkeergarage, de nieuwe horeca en de nieuwe woongebouwen op de westelijke punt van het schiereiland.

Omdat het talud vanwege overstromingsgevaar opgehoogd moet worden van drie naar vier meter boven NAP, kan verkeer niet meer onder de kraanbaan door rijden.

Ook hulpdiensten zouden dit deel van de wijk niet kunnen bereiken.

Daarom wil de gemeente in het midden van de baan betonnen dwarsbalken verwijderen, zodat een vier meter breed viaduct ontstaat. Erg jammer, zegt bouwhistoricus Ineke de Visser van de Welstands- en Monumentencommissie.

Plan voor sloop De kraanbaan werd in 1 9 33 gebouwd in opdracht van de Staats-

mijnen. Sleepboten kwamen er kolen bunkeren voordat ze konvooien van vrachtschepen naar Duitsland sleepten. In 1947 werd de kraan overgenomen door de firma oedhart die er and loste. In 1 9 9 2 werd de kraan op de constructie verwijderd en in 201 1 wilde de gemeente ook de hele kraanbaan slopen.

I ndustrieel verleden Daartegen kwam protest uit de stad. De gemeente besloot daarna de kraan te behouden. In 2015 werd hij gerestaureerd en in 2017 op de monumentenlijst geplaatst.

Het stukje erfgoed dient als herinnering aan het industrië le verleden van Stadswerven.

G een horecaterras Een uitkijkpunt of een horecaterras op de kraanbaan komt er niet.

Wel werd er de afgelopen drie jaar een muziekfestival gehouden. Een speeltuin onder het achterste deel lijkt in de toekomst wel mogelijk.

Het voorste deel verdwijnt deels onder het opgehoogde talud.

T eks t en f ot o: C h ar l es v an S t eenbe r ge n

3

A artje en Saar tje ( 123)

Processierecessie Het was een mooie, warme junidag op de Staart, de wind klopte kleine golfjes op het Wantij en veel vogels waren druk in de weer, genietend van de frisse buitenlucht. Ook de staartmezen Aartje en Saartje, die net een rondvlucht langs het Wantij hadden gemaakt, genoten. Van Staart-West naar Staart-Oost, overal kwamen ze ijverige vogels tegen die insecten zochten of aan het opruimen of klussen waren.

Opa G eeuw, de oude spreeuw, zat in de zon te turen over het spaarbekken, waar een paar jonge nijlganzen elkaar luidruchtig met water bespetterden. Aartje en Saartje ont e en voor ichtig een flin e struik met processierupsen en landden op de boomtak naast hem.

“Bent u ook aan het genieten van het weer en het mooie uitzicht? ” vroeg Aartje. De hoogbejaarde spreeuw draaide zijn grijze kop en antwoordde langzaam, “J a en nee, Aartje. Het is prachtig hier in de buurt van het Wantij te wonen, maar ik voel me de laatste tijd zo nutteloos.” Hij zuchtte. Saartje vroeg bezorgd, “Wat is er veranderd, Opa G eeuw? U was vroeger zo strijdlustig voor de wijk.” De spreeuw zuchtte nogmaals, “Nou, de laatste maanden had ik al geen bezoek en ik was ook een poosje ziek. Nu ik weer langzaam opknap en merk hoe iedereen zo in de weer is, ze lijken allemaal een doel te hebben maar ik, tja, ik zit maar heel de dag. Wat voor nuttigs kan ik nu nog doen op mijn leeftijd? ” Hij staarde over het water waar de nijlganzen elkaar begonnen te meppen met hun vleugels.

Als boswachter ecologie van N ationaal Park De Biesbosch krijg ik regelmatig waarnemingen van Dordtenaren door.

Via de sociale media zijn we immers goed te vinden.

De hele vroege berichten van dit voorjaar zijn het vermelden waard. Vaak gaat het dan om spontane ontmoetingen van burgers met wildlife in de stedelijke omgeving. Ik vindt het altijd erg leuk om te merken dat veel mensen dan nieuwsgierig zijn naar hun waarneming en de bijzonderheid bij een boswachter willen toetsen. Een zwemmende bever in een kaarsrechte sloot in wijken Stadspolders en Dubbeldam.

4

Een geheimzinnig idee “Daar heb ik ook zin in, een potje meppen,” ging Opa G eeuw verder en moest ondanks zijn somberheid toch lachen. De staartmezen lachten mee en bleven nog even praten, totdat Aartje plotseling zei, “Ik heb een idee, Opa G !” De twee andere vogels keken hem nieuwsgierig aan maar Aartje wilde nog niets uitleggen. “Ik ga eerst kijken of het wat wordt,” zei hij geheimzinnig. En daarmee moesten Opa G eeuw en Saartje het voorlopig doen.

Een paar weken later kwamen de twee staartmezen de oude spreeuw opzoeken, deze keer bij de vissteiger langs het Wantij. En nu waren Kooltje de koolmees en Pim Blaauw de pimpelmees er ook bij. “Kijk eens, Opa G ,” zei Aartje en overhandigde hem triomfantelijk een pakketje. “Nou, nou, wat zullen we hier hebben? ” vroeg de bejaarde vogel nieuws-

om ze te bestrijden. Er zijn maar een aantal soorten die deze rupsen eten, dus ze moesten dit project goed aanpakken.” Aartje straalde. “Z e hebben ons groen licht gegeven om een georganiseerde groep eters te vormen om overal op de Staart te werk te gaan.

Kooltje, Pim, Saartje en ik willen graag meedoen, want wij lusten die schadelijke harige kruipers rauw. En we weten dat ze ook op het menu van spreeuwen staan.

Dus hebben we ons, met u als hoofd, aangemeld als Team Processierupsbestrijding Staart oftewel TPS!” I l l u s t r at ie: M ar is ka Har r ew ij n Inmiddels had Opa G eeuw zijn uniform aangetrokken gierig. Voorzichtig maakte hij en zijn badge opgespeld. Hij de doos open en zijn snavel viel salueerde met glimmende ogen open van verbazing. “Wat is dit en een grote glimlach. “G eweldig, nu toch? ” vroeg hij terwijl hij een Aartje! Klaar om aan het werk te uniform met pet eruit tilde. “Tja,” gaan!” riep hij blij. “Z ullen we? ” antwoordde Aartje. “U bent nu De vier mezen trokken hun eigen o cieel benoemd tot eamleider uniformen aan en enthousiast ginProcessierupsbestrijding Staart. gen de vijf vogels op zoek naar Daar hoort dit uniform bij, trek bosjes met grote groepen proceshet maar aan en kijk, hier is uw sierupsen, eerst in Park Merwebadge waaruit uw gezag zal blij- polder en daarna verder langs het ken voor alle andere bewoners Wantij. De volgende weken ginhier. Want u gaat een heus team gen de TPS-vogels driftig aan het rupsenbestrijders leiden, Opa G .” werk, totdat ze zelfs in Nationaal De oude spreeuw kon alleen maar Park de Biesbosch belandden. met open snavel staren naar de IJ verig en goed georganiseerd staartmeesjes. als ze waren, ruimden de vogels duizenden schadelijke rupsen op.

T PS gaat van start “J a,” legde Saartje uit. “Aartje en Bijzonder bezoek ik zijn naar de gemeente gegaan Weken later, toen hun werk erop om te vragen of we iets konden zat, kregen ze bij het woon- en doen tegen de processierupsplaag. zorgcentrum, waar Opa G eeuw De gemeente wil vogels inzetten woonde, hoog bezoek van wet-

houder Arthur, de statige tureluur die over zaken van de natuur ging.

Na een korte dankspeech aan het team en in het bijzonder de leiding van Opa G eeuw, kregen de vijf leden van het TPS een oorkonde en een zilver speldje in de vorm van een rups als teken van erkenning voor hun grote inzet bij het bestrijden van de rupsenplaag op de Staart.

Toen de samengestroomde media en toeschouwers waren vertrokken, spraken de vijf vogels elkaar nog even. Z e waren allemaal opgetogen over de welverdiende erkenning, vooral Opa G eeuw, die tranen in zijn ogen had toen hij Aartje en Saartje, vol trots, nogmaals bedankte voor het opstarten van dit nuttige project waar hij leider van was geworden. “En we krijgen allemaal een fotoalbum dat Pim voor ons heeft gemaakt waarin hij onze bestrijdingsmomenten heeft vastgelegd. Leuk hoor!” voegde Kooltje eraan toe.

“Prachtig!” reageerde Aartje, “en het volgende project ligt al voor ons!” riep hij lachend. “Welk project is dat, Aartje? ” vroeg Opa G eeuw nieuwsgierig. “Project Afvallen geblazen” antwoordde Saartje glimlachend en wees met een vleugeltje naar de buiken van alle vijf teamleden die als gevolg van hun enthousiaste aanpak duidelijk in omvang toe waren genomen. En met een hartelijk gelach gaf Team PS Aartje en Saartje groot gelijk.

N el l ie Har r ew ij n

N ieuwe buren om van te genieten

Vaak op een onwijs vroeg tijdstip, waarbij de meeste mensen nog op één oor liggen. Toch is het bewijs van hun aanwezigheid vaak ook overdag aan te tre en. et grote Biesbosch knaagdier laat ook zijn sporen achter. Afgeknaagde houtjes en spontane glijbanen bij slotjes verraden zijn aanwezigheid.

Voor Dordtenaren op de Staart is het Wantij natuurlijk een prachtige plek. Deze uiterst bijzondere rivier is het leefgebied van zo’n beetje alles wat ook in de Biesbosch voorkomt. Bevers hebben op diverse locaties langs dit riviertje hun burchten gemaakt. In de avond zijn ze met wat geluk en geduld goed waarneembaar.

Ook vogels zoals de ijsvogel en

F ot o:

T h om

as v an de r E s

de cetti’s zangers hoor en zie je langs de waterkant. In omgewaaide wilgen die met hun wortelkluit blijven liggen bouwen ijsvogels holletjes waarin ze hun jongen groot brengen.

Waarschuwingsbordjes De bordjes pas op zwangere reeë n in de oostelijke stadsdelen deden dit voorjaar menig Dordtenaar de wenkbrauwen fronsen. Reeen IN Dordrecht? J azeker! In de Biesbosch is een mooie populatie reeë n. Ook langs de recreatieve terreinen in de Merwelanden kun je ze in de vroege ochtendschemer en avondschemer aantre en.

Sterker nog, dit voorjaar zag ik op Twitter een foto van een overzwemmende ree in de rivier de Beneden-Merwede waarbij een ree via Dordrecht richting Papendrecht zwom. Een bijzonder fenomeen en een kwaliteit die de dieren bezitten. Dat is wel nodig ook.

In het voorjaar van 2 0 2 0 was het extreem hoog water in de Biesbosch en veel landzoogdieren, waaronder reeë n, moesten op drift naar hogere droge gronden. Toen zag je in Polder de Biesbosch, maar ook in en rondom de Noord Bovenpolder, diverse groepen reeë n staan. Ook langs de Wantijdijk en de omgeving van de G rote Rug zijn ze soms te vinden. Het

risico op verstoring is dan echter wel groot. Door jachtdruk en verstoringsactiviteiten zijn de meeste reeë n erg schuw. Z e vermijden de drukste momenten overdag en gedragen zich schemer- en nachtactief. Het kan best zijn dat je op die momenten aan de rand van de stad een ontmoeting hebt met reeë n.

Verstoten reekalfjes De waarschuwing voor de extra kwetsbare zwangere reeë n is wel terecht. Vooral als de reekalfjes geboren worden ( medio mei) dan blijven die soms een tot twee weken liggen in het hoge gras. De moeder ( geit) gaat op zoek naar voedsel en biedt het jonge dier een paar keer op de dag melk aan.

Als het kalfje echter door mensen wordt aangeraakt en de mensengeur om zich heen heeft hangen kan dat verstotend werken voor de moeder( geit) . Daarnaast is het risicovol dat nieuwsgierige honden op zo’n kalfje afgaan. Natuurlijk geldt dat niet alleen voor reeë n.

In het voorjaar in het bijzonder is de natuur op zijn kwetsbaarst.

Broedende vogels, met nesten, maar ook populaties van insecten en libellen beleven hoogtijdagen. Een beetje bescheidenheid in werkzaamheden kan dan ook geen kwaad.

F ot o:

A nj a v an W ees z enbe r g

G enieten van natuur om de hoek Of we moeten vrezen voor de opmars van deze ‘nieuwe’ buren?

Dat lijkt me niet! Alleen moeten we ze niet teveel gaan vertroetelen. Een ree, vos of bever is een wild dier. Die kunnen prima zelf voor voedsel zorgen en hebben het meeste baat bij met rust gelaten worden. Dan kan dat prima samengaan in veel gevallen. G eniet er vooral een beetje van! Het is een van de bijzondere aspecten van wonen in Dordt, omringd door rivieren en naast Nationaal Park De Biesbosch.

B os w ac h t er T h om

as v an de r E s

Eerste activiteiten WI Jk haven weer van start De afgelopen maanden was WI J khaven gesloten. Alleen op afspraak kon er een individueel contact plaatsvinden met Stacy Huijzers of Errol C an.

In de eerste week van juni is WIJ khaven coronaproof gemaakt. Er zijn stickers en belijning aangebracht en de nodige ontsmettingsmiddelen aangeschaft, zodat de veilige afstand in acht kan worden genomen en alles volgens voorschrift gedesinfecteerd kan worden.

Met ingang van 8 juni is WIJ khaven weer beperkt open voor groepen, voor zover de voorzorgsmaatregelen de veiligheidsmaatregelen dit toelaten. G estart wordt met de ouderengym en er is na overleg gekozen om buiten te gymmen. De creaclub op de woensdagmiddag gaat ook weer van start. Ook dit wordt voorlopig buiten gehouden. Ook de handwerk groep gaat weer starten met acht personen. Alle activiteiten vinden uiteraard plaats met inachtneming van de regels.

De schakelklas van Da Vinci kan buiten weer basketballen. ( F ase 2 )

Van het slot Naast het feit dat alles coronaproof gemaakt moest worden, werd er ook nog druk geklust in WIJ khaven. Er is behangen en gesaust en het geheel ziet er weer fris uit.

Er komt nog een nieuwe vloer en een nieuwe keuken voor de o ecorner. pnieuw & C o heeft meubels geschonken om het geheel gezellig te maken voor de bewoners van de Staart. G eleidelijk aan gaat WIJ khaven weer van het slot af.

T eks t en f ot o’ s : R it a K r am er

F amiliebezoek op hoog niveau

F ot o:

Door de q uarantainemaatregelen zijn de bewoners van WZ C De Merwelanden al een paar maanden vrijwel volkomen afgescheiden van hun familie en vrienden buiten. N atuurlijk is er van alles bedacht om die isolatie iets te verzachten en de stemming er in te houden.

Er worden regelmatig optredens georganiseerd in de tuin, die bewoners en personeel van achter de ramen en vanaf de balkons kunnen bijwonen. Voor de ramen van het Merwehuis, de in De Merwelanden gevestigde psychogeriatrische afdeling van het Parkhuis, is een trap geplaatst met een soort veranda, waar de familie van de bewoners op bezoek kan komen.

N extdoor-gebruikers buigen zich over naamloos stukje bos

Scholier Ahmetcan C anli van het Westerdiep was heel benieuwd naar de naam van het park en de beboste heuvel langs de Haringvlietstraat en Wielingenstraat. Hij plaatste dus een bericht op N extdoor.

Op zijn vraag: “In Merwedepolder-oost is er een klein bos, ik heb gezocht hoe dat bos heet en nergens kunnen vinden. Weet iemand van jullie hoe dat bos heet? ” kwamen heel wat reacties, niet alleen vanuit de wijk, maar zelfs vanuit Stadspolders.

G een onderdeel van het park Marian Beuming reageerde: ik geloof dat het niet echt een bos( je) is en dat het een naam heeft.

Het heet daar gewoon zoals je al zei Merwedepolder oost en ligt ingeklemd tussen Baanhoekweg,

G eneraal S.H.Spoorpad en Wielingenstraat. Kim Lelijveld uit Merwedepolder-West vond op de informatiepagina van de gemeente dat het park tussen WZ C De er elanden en de flats van de Haringvlietstraat geregistreerd stond als Park Merwepolder, maar dat de beboste heuvel tussen de Wielingenstraat, het G eneraal Spoorpad en de Baanhoekweg daar eigenlijk niet meer bijhoorde.

Polder De Smoker F okke van Z eijl ontdekte dat dit gebied vanaf 1 8 5 0 De Smoker genoemd werd. “Voor 1850 was het gewoon wildernis van De Biesbosch. Naderhand veranderende dit in Smoker en Polder de Smoker. Vanaf 1 9 6 0 kom je de Smoker niet meer tegen op de kaart.

Ik denk dat dit is gekomen door de aanleg van het spaarbekken en de bebouwing in deze polder, rond 1 9 8 0 .” Hij kwam met een goede oplossing: “Het zuidelijke deel heet Park Merwepolder omdat de gemeente dat eertijds heeft besloten. Het noordelijke deel is de gemeente blijkbaar vergeten te benoemen dus dan wordt dat het Smokerbos" .

A nj a v an W ees z enbe r g

Pluktuin Boterdiepstraat

A nj a v an W ees z enbe r g

O p grote hoogte Voor de bewoners van de hogere verdiepingen van de orgflat erd een grote hoogwerker geregeld, die de bezoekers tot vlakbij het raam of het balkon van hun ouders of grootouders brachten. G elukkig worden de maatregelen nu voorzichtig versoepeld, en ook het mooie zomerweer helpt mee. De bewoners die voldoende mobiel zijn gaan lekker wandelen in het park, waar ze elkaar en hun familie per ongeluk expres kunnen ontmoeten. Ook de fysiotherapeut en podotherapeut kunnen - met inachtneming van de veiligheidsmaatregelen – de behandeling van de bewoners langzaam maar zeker weer opstarten.

T eks t : A nj a v an W ees z enbe r g F ot o’ s : W im B aau w

O ptreden van operazangeres F rancis van Broekhuizen

De lente is bij uitstek de tijd om te zaaien en te planten.

Dat geldt natuurlijk ook voor de pluktuin. Helaas had niemand op een virusuitbraak gerekend. Door de intelligente lockdown, het advies om toch vooral zoveel mogelijk thuis te blijven en anderhalve meter afstand te bewarens werd samen tuinieren erg lastig.

G elukkig zijn de initiatiefnemers van de pluktuin niet voor één gat te vangen. Als je kant en klare planten koopt in plaats van het terrein in te zaaien, kan je met minder mensen en voldoende onderlinge afstand heel wat voor elkaar krijgen. Binnenkort staat de pluktuin dus weer in volle bloei.

T eks t : A nj a v an W ees z enbe r g F ot o’ s : W im B aau w

5

H oe heef t de c oronac ris is de l ev ens v an m ens en die wonen of werken op de S taart b eï nv l oed? Een g reep u it de v el e v erhal en:

Staartenaars in coronatijd aan het werk zou kunnen steeds meer aan hem te vreten. Hij sliep slecht en merkte dat hij soms zelfs de neiging had wat passief en hume rig te orden. ver de financië le draagkracht van de praktijk hoefde hij zich op korte termijn niet direct zorgen te maken, maar hi begon steeds meer te bese en hoe belangrijk zijn werk voor hem was.

Wim Baauw in actie als fotograaf tijdens de Spierdaagse F ot o: N el l ie Har r ew ij n

Wim Baauw, vrijwilliger Vrijwilliger Wim Baauw, geboren in1 9 37 , heeft als kind de Tweede Wereldoorlog met zijn beperkingen meegemaakt. In 197 is hij in Dordrecht komen wonen, eerst in Sterrenburg en vijf jaar later op de Staart. Hier woont hij inmiddels 38 jaar en hoopt dat nog lang te blijven doen.

Voor zijn pensioen werkte hij 2 5 jaar voor F okker als medewerker Tekeningen Archief en bedrijfsfotograaf, maar heeft daarvó ó r een scala aan functies uitgeoefend o.a. vrachtwagen-, taxi- en buschauffeur en werken op een stoomsleepboot en in een tuinderij. “Alles behalve als predikant en arts,” zegt hij lachend.

Hij heeft al 2 6 jaar vrijwilligerswerk verricht, vroeger o.a. bij buurthuis De Rietschors en wijkkrant De Staartenaar, tegenwoordig bij WZ C De Merwelanden.

Alhoewel… daar valt niet zo veel meer voor hem daar te doen tegenwoordig omdat zoveel gesloten is, inclusief de sportzaal daar.

Wat is de grootste impact dat deze crisis op hem heeft? Wim: “J e dagelijkse ritme is weg. J e moet iets zoeken om bezig te zijn.” Hij kan bijvoorbeeld nu niet meer met de bewoners mee, zoals vroeger, met busreizen en wandelactiviteiten om deze voor het woon- en zorgcentrum te fotograferen. Wandelen door de wijk met de vaste groep op dinsdag gaat ook niet meer. “Maar ik verveel me niet,” voegt hij eraan toe. Hij leest, gaat erop it met de fiets maa t hier en daar wat foto’s waarvan sommige voor F acebook, behandelt e-mails enz. Oorlogskind Wim laat zich niet door deze hedendaagse lockdown kisten!

N el l ie Har r ew ij n

Wim Baauw F ot o: N el l ie Har r ew ij n 6

Edwin Boender, 5 6 , is fysiotherapeut en manueel therapeut bij F ysiotherapiepraktijk Plein 1 9 4 0 -1 9 4 5 en speelt gitaar in de One Night Stand coverband. In februari, na het carnaval en de vakantieperiode, kwam het virus, dat tot die tijd een voor hem vooral een ‘ver van mijn bedshow’ was, opeens erg dichtbij. Op 1 6 maart moest de praktijk als gevolg van de veiligheidsmaatregelen zijn deuren sluiten, en ook de optredens van zijn band werden afgelast.

Van de ene dag op de andere was zijn drukke leven verleden tijd.

Niet alleen zat hij plotseling de hele dag thuis, maar de zekerheid van zijn baan en zijn praktijk stond ook ineens op losse schroeven. G elukkig ging het werk van zijn vrouw wel gewoon door, en Edwin benutte de onverwachte vrije tijd met allerlei klusjes die

Edwin Boender F ot o:

R ob P

Edwin was dan ook dolblij met de berichten dat de praktijk zich moest voorbereiden op de 1 ,5 meter samenleving om het werk weer veilig op te kunnen pakken.

Vol goede moed ging hij aan de slag. Er kwam een baliescherm, het aantal zitplaatsen in de wachtruimte werd beperkt en er kwamen desinfecterende middelen.

Er werden mondkapjes besteld en Edwin haalde zijn witte doktersjas uit de mottenballen. Inmiddels is hij - met de nodige aanpassingen weer volop aan het werk. “Wel helemaal aangepast aan de nieuwe situatie, natuurlijk, waarbij ons motto is: veiligheid voorop. En ja, het is wennen je werk te doen met een mondkapje en in een witte jas, maar nu besef ik meer dan ooit wat een voorrecht het is, dit werk weer te mogen doen op ons mooie plekje op de Staart”.

A nj a v an W ees z enbe r g Vrijwilligers Wilma van Kooten en Patrick Munck zijn zeer actief op Staart-West. Het was een enorme domper dat door de coronacrisis alle activiteiten rond het EK zijn afgeblazen. Z e zijn echter niet bij de pakken neer gaan zitten en hebben voor het komende jaar, als er een EK komt, geïnformeerd of het budget van dit jaar meegenomen kan worden naar 2 0 2 1 .

Inmiddels is er toestemming van de gemeente. Z e wachten op de kalender van het EK, zodat er alvast weer afspraken gepland kunnen worden. Veel afspraken die nodig zijn moeten op tijd vastgelegd worden. Op het moment van het gesprek met Wilma en Patrick, is WIJ khaven gesloten. Het liefst zouden ze weer aan de slag willen om met alle ideeë n die ze hebben

Edwin Boender voor de coronacrisis met zijn band F ot o: Hans de B r u ij n verder te kunnen. Inmiddels heeft Wilma haar Sociaal Hygiene diploma gehaald en is klaar om in

Wilma van Kooten F ot o: R it a K r am er de o ecorner de mensen van de Staart te ontvangen met een prat e en een op e o e te schenken. Voor het zo ver is moet er nog wel een nieuwe keuken geplaatst worden. Daar is het wachten op.

Dan willen Wilma en Patrick zich graag weer nuttig maken voor de kinderen en de ouderen van de wijk. Wilma heeft inmiddels de creaclub voor de jeugd in aangepaste vorm weer opgestart. Totdat de regels verder versoepeld worden zijn de kinderen uit de wijk, hun ouders, opa’s en oma’s woensdagmiddag vanaf 1 3:30 buiten bij WIJ khaven welkom.

R it a K r am er Bart en Marian van Leeuwen wonen heerlijk aan de Haringvlietstraat, met prachtig zicht op

l u y t er

allang op de planning stonden. Hij ocht afleiding in i n hobb s gitaar spelen en fotografie en maa te gebruik van het mooie weer om te gaan andelen of fietstochten te maken. Ook kon hij, ondanks de sluiting van de praktijk, een aantal acute patië nten nog steeds via telefoon en video helpen met advies en oefeningen.

In het begin vond hij het eigenlijk best relaxed: geen tijdsdruk, geen gehaast, geen afspraken, weinig verkeer, minder mensen buiten en volledige controle over zijn eigen tijdsindeling. Toch begon de onzekerheid wanneer hij weer

Patrick Munck F ot o:

R it a K r am er

Marian en Bart van Leeuwen

het Wantij, maar zijn eigenlijk de meeste tijd in hun tweede huis in het bos in Baarle-Nassau. Toen corona in al zijn hevigheid in Brabant losbarstte, zaten ze dus ook daar. Het eerste waar ze echt mee te maken kregen was het verbod voor Brabanders om naar hun werk te reizen als je maar even kuchte, en al snel werd dat een totaal verbod. Dat was het moment dat het Bart echt raakte, omdat hij op dat moment als inwoner van Baarle dus als Brabander gold, en in Dordt werkte. Maar vrij snel erna ging de boel voor iedereen op slot. Hij moest toen dus thuis werken, en ze brachten wekelijks – met zoveel mogelijk afstand - een bezoek aan Marians moeder van 9 7 jaar, die nog zelfstandig woont en die ze toch echt de noodzakelijke boodschappen moesten gaan brengen. G elukkig wonen ze in Baarle-Nassau heel rustig, al gaat Bart zeker twee keer per week een dag naar de Haringvlietstraat om daar rustig te kunnen werken. Hun kinderen, die ook in Dordt wonen, hebben ze de afgelopen maanden vooral via F aceTime gezien, en alle verdere contacten hebben ze ook bewust tot een minimum beperkt. Toch hebben ze gemerkt dat ze, ook al zijn ze normaal gesproken altijd heel druk in het verenigingsleven en de kerk, de rust die nu gedwongen is ontstaan, ook zeker waarderen. “Een stukje minder gejaagdheid is heerlijk, we hopen dat hier iets van blijft hangen, als alles weer ‘normaal’ is.”

A nj a v an W ees z enbe r g

O ndanks corona gaat het werk bij Moestuin De T erp door

Jan s en Evander: pompen of verdrogen Het is een stralende Hemelvaarstdag, zonnig en warm en het is druk op het etspad en op het Wantij. O ok bij Moestuin De T erp aan de Reggestraat is het een drukte van belang. Een tiental vrijwilligers is aanwezig en is het dus een “ volle bezetting” vandaag.

Beheerder J ans Sieben, zoals gewoonlijk op klompen, en tiener Evander Hartog zijn al in de weer met een voertuig en slang om water van de rivier te tappen naar de moestuin, een klus dat zo’n twee tot drie uur zal vergen en drie keer per jaar gebeurt.

O pslagtanks Inge van Alphen en Orsine Roosveld in hun gele veiligheidshesjes zijn onderwijl bezig om fietspadgebr i ers veilig bi de fietspadkruising over te laten steken, aangezien de dikke waterslang de normale oversteek enigszins hindert. Michel Visser en Mark de G raaf zorgen dat het water uit de slangkop goed opgevangen wordt in de drie 3.0 0 0 liter-opslagtanks naast het gebouw van De Terp. Mark Roosveld, J oë lle van den Berg, G ladys J acobson en Sabrië lle G roenenbergh zijn ook aanwezig om hand- en spandiensten te verlenen.

Water is essentieel voor deze groene oase.

Wat voor impact heeft corona op de levens van deze mensen die Moestuin De T erp een warm hart toedragen? Hieronder het verhaal van vier van hen: J oëlle van den Berg, 30 , komt oorspronkelijk uit ’s-G ravendeel maar woont zo’n zes jaar in Dordrecht, waarvan drie op de Staart. Z ij merkt wel verandering in haar werksituatie als invalkracht voor een buitenschoolse opvang in Papendrecht en omgeving. Normaal zouden er 5 0 tot 6 0 kinderen aanwezig zijn, nu zijn dat er minder dan tien, vaak maar drie kinderen. Dat betekent dat minder personeel nodig is met als resultaat voor J oë lle dat ze nu maar één dag werkt en zes dagen thuis is. Wat merkt zij in haar persoonlijke leven? Z e woont alleen en zonder gezin om zich heen mist ze voornamelijk het contact, ook met de kerk, maar gelukkig heeft ze wel “appcontact” met familieleden en vrienden. Het duurde zo’n één à twee weken om om te schakelen in de lockdown maar het nieuwe ritme kan ze goed aan. Z e was al eerder gewend om periodes met geen of minder werk om te gaan en kan zich nu ook goed vermaken met o.a. wandelen, lezen en haar qui lthobby.

G lady s J acobson, 4 9 , is geboren op de Staart en woont hier al haar hele leven. Ook zij merkt verandering in haar werksituatie, bij een stedenbouwkundig bureau in Rotterdam. Z e heeft haar computer en scherm mee naar huis genomen waar ze nu vier dagen per week werkt in plaats van met het openbaar vervoer naar de drukke havenstad te reizen. En dat gemak van thuis werken vindt ze ideaal. Een sportliefhebster, ze doet tegenwoordig maar mee met het ochtendgymnastiek op televisie aangezien georganiseerde sport nu even niet kan.

Sabriëlle G roenenbergh, 38 , geboren in Sleeuwijk, woont inmiddels elf jaar op de Staart. Als planner onderhoud en reparatie

rsine en nge regelen het etsverkeer

voor een internationaal bedrijf in Brabant, heeft ook zij te maken met veranderingen in haar baan, aangezien zij zaken als o.a. beschermingsmiddelen voor monteurs moet regelen in zowel Nederland als België . Z e moet rekening houden met bijvoorbeeld regels met betrekking tot het grensgebied.

Bovendien zijn diverse regels in beide landen niet altijd hetzelfde, zoals over het gebruik van mondkapjes. Z e werkt nu volledig thuis en haar weekendbaan in een café valt nu ook weg dus heeft ze meer tijd over, wat haar goed bevalt. Daardoor kan ze meer bewegen, zoals lopen met haar ta ord hond en n th is sporten in haar fitness amer. n daardoor anders dan vele andere thuisblijvers in deze coronatijd, is ze niet aangekomen maar juist acht kilo afgevallen. Z e zag tijdens de lockdown wel minder vrienden maar al met al zal ook zij niet klagen.

J ans Sieben, 6 5 , de beheerder van Moestuin De Terp, is geboren in Schoonebeek, Drenthe, maar woont inmiddels 6 3 jaar in Dordrecht, waarvan 5 8 jaar op de Staart.

Hij heeft zo’n 4 0 jaar in de transportsector ge er t als vracht agencha e r o.a. voor chemiebedrijf DuPont op de Staart.

Z ijn interesse in land en tuinbouw is eindelijk tot vervulling gekomen toen hij in 2 0 1 6 de moestuin oprichtte; daar steekt hij dan ook met enorm plezier veel tijd en energie in. In zijn privéleven heeft de coronacrisis hem het meest getro en in de beper te omgang met zijn kleinkinderen; zoals voor vele andere grootouders, was dat voor hem een gemis.

Vrijwilliger verloren Wat De Terp betreft was de grootste impact van de coronacrisis dat de medewerkers van de moestuin een zeer gewaardeerde vrijwilliger verloren zijn. Henk Veenstra, die tijdens de lockdown overleden is, is lang als vrijwilliger actief geweest, niet alleen

Sabriëlle, Joë lle, G ladys en O rsine

voor De Terp, maar ook elders op de Staart.

J ans vond het jammer dat in deze coronatijd afscheid nemen niet op de vertrouwde, uitgebreide manier kon.

Meer bezoekers Een nadeel van de lockdown vond J ans dat de gemeente beperkt bereikbaar was.

Maar het viel hem op dat er juist ook in deze tijd meer bezoekers naar Moestuin De Terp kwamen. Mensen wilden meer weten over deze groene trekpleister in onze wijk. Nog een positieve ontwikkeling: de grote zandhopen vó ó r het veld van de moestuin die straks gebruikt gaan worden voor het speelbosproject kregen alvast een onverwacht leuke bestemming voor talrije inderen die het maar at fi n vonden om in te springen en vanaf te glijden – een leuke invulling voor hun vele vrije uren.

Het hele terrein moet straks opgehoogd worden i.v.m. deze natuurspeeltuin dat op het veld vóór de moestuin later dit jaar zal komen te staan. Al met al hebben deze vier Staartenaars hun levens in ieder geval aardig weten aan te passen aan deze ongekend ingrijpende lockdown.

T eks t en f ot o’ s : N el l ie Har r ew ij n

7

Drie topideeën voor Biesboschkunst op Baanhoekweg

Kunst op de Staart. Mirte van LaarhoKlei printen ‘Ons idee met ven & Bruno Vermeersch, Studio Rap Biesbosch Exen Dieke Venema werken hun idee uit voor een op de Biesbosch geïnspireerd perience is om kunstwerk. Met als uitgangspunt dat kenmerkende de Baanhoekweg de oprijlaan naar de elementen uit Biesbosch wordt, nodigde Stichting de Biesbosch voor de Werkplaats kunstenaars en te vergroten ontwerpers uit om een ideeschets in en langs de te dienen. Projectleider Lotti Hesper weg te plaatwas positief verrast over het aantal sen. De eleinzendingen (61) én het niveau ervan. menten willen De ambitie is om begin 2021 het kunstwe samen met werk te onthullen. Dit zijn in het kort Bruno Vermeersch & Mirte van Laarhoven, Dieke Venema en Studio RAP kinderen uit de de kunstenaars en hun ideeën. buurt vormgeRitme van dag en nacht ven. De kinderen bedenken de vormen die Bevroren bos als brug naar “Wie ’s nachts over de Baanhoekweg komt, wij verwerken tot 3D-modellen van klei. de Biesbosch heeft een totaal andere beleving dan over- Samen met lokale ondernemers willen we Landschapsarchitect Mirte van Laarho- dag. De reflecterende verbindingselemen- de klei stoken en glazuren. Natuurlijke vorven en architect Bruno Vermeersch hoef- ten lichten op in het schijnsel van de maan men, geïnspireerd op de Biesbosch, verden niet lang na te denken of ze een idee of door het licht van een passerende fietser werken we in het oppervlak. De prachtige zouden indienen voor het kunstproject of automobilist. Dit zorgt voor een mys- kleuren uit de Biesbosch komen herkenbaar Baanhoekweg. “De Biesbosch is uniek tiek spektakel.” Samen met bewoners en terug in het glazuur. De unieke kunstwerken met haar ruige, uitdagende en verrassende bedrijven willen ze het bouwprogramma zetten De Staart op de kaart. Let maar op!’ landschap. Boeiend, en aan één kant een vormgeven. “De herinnering aan het boubeetje verloren: de Baanhoekweg met de wen, de samenhorigheid en de kracht die Vogels als uitgangspunt omringende industrie. Met ons ontwerp uit de samenwerking voortkomt is minstens De vogels van De Biesbosch zijn het uitgangspunt bij het idee van beeldend kunste‘Bevroren bos’ willen we de beleving van zo belangrijk als het eindresultaat.” naar Dieke Venema voor het kunstproject de Biesbosch verbinden met de wijk. En Baanhoekweg. Op een abstracte maar assodat nadrukkelijk samen met de bewoners Biesbosch Experience De Staart ciatieve manier vertaalt ze dit naar een serie en de bedrijven. Voor onze kunst maken op de kaart we gebruik van hout dat gerooid is in de Samen met Wessel van Beerendonk runt verschillende elementen die overigens wel Biesbosch en omgeving. Het is hout dat Lucas ter Hall Studio RAP. Vanuit dit Rot- met elkaar verbonden zijn. “Monumentale dood is, maar tegelijkertijd springlevend. In terdamse bureau ontwikkelen de twee jon- werken, maar ook mobiele in de vorm van dode bomen kunnen vogels nestelen en rup- ge architecten nieuwe technieken om deze vlaggen en banieren. Ook de bedrijven op sen verpoppen. Takken en stammen worden vervolgens toe te passen op ontwerpen. Een De Staart kunnen een onderdeel zijn door opnieuw tot een boom aan elkaar gezet met voorbeeld hiervan is de 3D-printer die op een sticker op hun voertuigen te bevestistalen verbindingselementen. Alle onder- grote schaal klei kan printen en die ze wil- gen. Ik vind het een uitdaging om met de delen van het kunstwerk zijn gemonteerd, len gebruiken voor het kunstproject. Dit verschillende elementen de route speels en dus ook losmaakbaar. Dit maakt de houten maakt het mogelijk om complexe vormen verrassend te maken, ook als je er vaker sculpturen duurzame en indien nodig ook in keramiek te maken. “Perfect voor kunst komt. Bij een project als dit in de openbare langs de Baanhoekweg.” buitenruimte is het geweldig dat je iederverplaatsbare objecten.”

een bereikt en niet alleen een kleine groep kunstliefhebbers.”

Samenwerking “Leuk dat juist op deze route Vogelvereniging De Volière, met veel vogelexpertise, ligt. Met hen ben ik in gesprek over hun idee om nestkastjes te bouwen en welke rol dit kan spelen binnen het project. Ik heb ook verschillende bedrijven in het gebied benaderd over een mogelijke samenwerking bij het realiseren van de elementen.

Het karakter van materiaal vind ik belangrijk. Kwaliteit en duurzaamheid, maar dat is absoluut te vinden op De Staart. Als laatste aanvulling lijkt het me mooi om een educatief programma voor kinderen te maken dat een link legt tussen kunst en de Biesbosch.”

Diana Henneken

OPROEP! Bewoners weten het beste wat er speelt op De Staart.

De redacties van verschillende Dordtse wijkkranten zijn op zoek naar nieuwe enthousiaste collega’s.

Lijkt het je leuk om af en toe een stukje te schrijven over je wijk?

Meld je dan aan via tienplus@meeplus.nl.

Ervaring is niet vereist, enthousiasme wèl.

Beter Voor Dordt is er voor u!

STAART@BETERVOORDORDT.NL 06 1220 1572 FACEBOOK.COM/BETERVOORDORDT @BETERVOORDORDT POSTBUS 844, 3300 AV DORDRECHT

Adverteren in de Staartenaar ‘n Heel jaar voor € 465,De Staartenaar wordt vijf keer per jaar huis aan huis bezorgd, met een oplage van 3500 en openbare ophaalplekken verspreid door de wijk.

Uw advertentie verschijnt in een afgebakend -voor u relevantgebied en dat betekent lage tarieven. Dit formaat á 1/4e pagina kost bijvoorbeeld € 465,- per jaar. Beslist u om in drie of meer Dordtse wijkkranten te adverteren, dan krijgt u 10% korting.

De opmaak is altijd gratis.

Meer weten? Kijk op www.tienplus.net of mail naar tienpus@meeplus.nl

8