6 minute read
Leo Damen, commissielid van de gemeenteraad voor de Partij van den Arbeid
Het beste om een portret van Leo mee te beginnen is het slot van ons gesprek: ‘Krispijn is en blijft een geweldige wijk en het is fantastisch om er te wonen’. Leo is uitgesproken. Zoals altijd steekt hij zijn mening niet onder stoelen of banken.
Leo is in 1980 in Dordrecht komen wonen. In Utrecht had hij ervaring opgedaan in het actievoeren voor meer huisvesting van jongeren. Voor studenten ging dat nog wel in die stad, maar voor jongeren die niet studeerden was een eigen woonruimte niet te krijgen.
In 1980 begon hij in Dordrecht bij het Jongeren Advies Centrum. Voor vele jongeren een toevluchtsoord om hun verhaal kwijt te kunnen en advies te krijgen in hun zoektocht in de wereld. Samen met het eveneens beroemde Spuigat kwam het JAC, en dus Leo, op voor huisvesting voor jongeren. De huizenmarkt was in Dordrecht geliberaliseerd. Dat betekende in hun ogen dat veel woonruimte ongestraft leeg gelaten kon worden. Leo streed voor een nette afspraak over het gebruik van woonruimte voor iedereen. Zij steunden de Kraakbond en vonden in wethouder Nico Lamers een bondgenoot die ook betere afspraken en een regeling met de Krakersbond wilde. Leo stond mede aan de wieg van wat een landelijk voorbeeld werd. Na het JAC werd Leo fulltime raadslid. Dat heeft hij 20 jaar gedaan. Met passie en overtuiging. Het hart op de tong, niet bang om zijn mening te geven, in de fractie, in de gemeenteraad en in de stad. Daarna is hij 20 jaar eruit geweest. Hij ging bij de gemeente Zwijndrecht woonruimteverdeling doen. Nu is hij weer terug, als commissielid van de gemeenteraad.
Leo woont aan de Dubbeldamseweg in Nieuw Krispijn. Dat is het deel dat hij het beste kent. Over zijn eigen woonplaats zegt hij: "Het is een heerlijk huis. Zoals veel huizen is het gebouwd met liefde voor architectuur en detail." Leo gaat zelf niet meer de ladder op om te schilderen. Zijn hoogtevrees speelt tegenwoordig ook parten. Onderhoud moet evenwel blijven gebeuren. Daarbij gaat het ook om kleine dingen. Een aantal bewoners van de wijk stopt de ventilatiegaten voor ventilatie onder de vloer dicht. Daardoor kan het vocht niet weg en ontstaat schimmel.
De ‘Oranjebuurt’ - Nieuw Krispijn Oost vraagt een zorgvuldig beheer om de eigenheid en kwaliteit te behouden. Leo wijst naar een recent artikel in AD/Dordtenaar waar John Steeg van de werkgroep Verwaarloosd Monumentaal Erfgoed van het Historisch Platform Dordrecht het als hun derde prioriteit voor het monumentenbehoud van de stad aangeeft. Zijn buurman Henk ’t Jong omarmde het in de social media en wijst er in zijn website www.krisisinkrispijn.nl op. Tja dat zorgvuldig behoud moet, maar moet ook betaald worden. Leo ziet dat er vaker gekozen wordt voor oplossingen met trespa of bouwkundige ingrepen die het beeld niet ten goede komen. Hoe hier het hoofd aan kan worden geboden? In ons gesprek kwamen we er niet aan toe.
Leo zou wel graag zien dat er meer woonruimte voor ouderen zou komen. Ouderen willen best wel kleiner gaan wonen maar die woningen moeten er dan wel zijn. Liefst in de buurt die ze kennen, bij mensen die ze kennen en familie. Mocht het ooit komen tot vervanging van de witte flats dan zou daar een complex ouderenhuisvesting prima kunnen.
Over het huidige Weizigtpark maakt Leo nog drie opmerkingen:1. Er moeten meer bankjes komen. Dat heeft de wethouder ook toegezegd maar moet nog wel uitgevoerd worden.2. De ‘Frits Baardabrug’ moet er komen en een verbinding maken tussen het park en de Krispijnse Driehoek. Waarom staat de witte ophaalbrug (die per ongeluk de naam Frits Baardabrug kreeg) altijd omhoog?3. De Orangerie moet eigenlijk in het Park staan en niet ergens op het terrein van Milieueducatiefcentrum Weizigt waar bezoekers van het park niet zomaar kunnen komen.
Leo en ik maken een kort uitstapje naar buurthuizen. Leo vindt dat die in de wijken nodig zijn en blijven. Buurthuizen moeten dan wel van en voor de bewoners zijn, een huiskamer van de wijk. Lang geleden volgde hij eens een cursus boekbinden in het buurthuis op Slikveld. Bewoners hadden de sleutel en na afloop van de avond staken ze nog even de koppen bij elkaar om te kijken wie in de buurt in de lappenmand zat, wie een bezoekje zou kunnen gebruiken en nog meer van dat soort warmte in de buurt. Leo weet als geen ander dat het vandaag de dag anders is dan vroeger. Bewoners verhuizen vaker, veel van het netwerk van bewoners ligt buiten de buurt. Maar het zou toch zo moeten zijn dat elke buurt een huiskamer heeft. De Buitenwacht heeft dit nog wel. Bij de op moderne leest geschoeide Koloriet en Prinsenmarij zou dat veel meer moeten zijn. Een gemeentelijk wijkteam zou ook meer van en voor de bewoners moeten zijn.
Leo houdt niet alleen van mooie gebouwen, van woonruimte voor mensen. Ook de mensen zelf doen ertoe. Het valt hem op dat bewoners van de bloemenbuurt bij voorbeeld met eigen inzet hun huizen opknappen. Ze vinden steeds manieren om het betaalbaar te houden en het toch te doen. Het valt Leo ook op dat bewoners die elkaar tegenkomen elkaar groeten, een praatje maken. De buurtwinkels bieden ook alles wat een Krispijner nodig heeft. Alles dichtbij. En is het er niet dan is het centrum van de stad op een steenworp afstand. De gemeente zegt de 3-30-300 regel te hanteren: Bij elke woning, werkplek of school staan minimaal 3 volwassen bomen, elke buurt heeft minstens 30 procent boomkronen en dus lekkere schaduw, op een afstand van 300 meter is er voor elke woning, werkplek of school een parkje om te verblijven en recreëren. Of dat in Krispijn overal zo is weten we niet. Het zou in elk geval wel zo moeten.
Nog een paar wensen voor de wijk: Maak ruimte voor jongeren, geef ze bijvoorbeeld meerdere voetbalveldjes. Controleer vaker op hardrijden. Dit is geen megaprobleem maar wel storend voor spelen en wandelen in de wijk.Zorg beter voor groen in de wijk.
En nog een laatste wapenfeit: Leo wilde graag bomen op de parkeerplaats van de ALDI. De gemeente verwees hem, toen hij ernaar vroeg, naar de ALDI. De baas van ALDI vond het een prima idee. De bomen staan er nu. Dat zou bij veel meer parkeerplaatsen moeten. Terug bij het begin: Krispijn is een prachtige wijk en het is er geweldig om te wonen.
JJ
