Door de bril van Kees - En dan is er koffie

Door: Kees Joosten

Winkelcentrum Sterrenburg timmert momenteel aardig aan de weg. Kortgeleden uitgebreid met een grotere Jumbo inclusief een koffiehoek. Zes jaar geleden kwam ik in de wijk wonen en genoot elke dag van twee lekkere koffie met koekje en de krant. Slechts twee omdat ik vanwege nierproblemen niet meer mag drinken per dag. Vóór coronatijd had ik de keuze uit twee koffiezaakjes en om en om bezocht ik deze voor mijn dagelijkse ritueel. Eén van die koffiezaken was destijds ook delicatessenzaak. Het was er smal maar er kon prima een rij tafels met stoelen staan en door de klanten die er ook hun boodschappen deden, had het iets zuidelijks. In Portugal zie je vaak van deze koffietenten annex slagerij of bakkerij.

Het zijn zaken waar je gemakkelijk in gesprek komt met andere bezoekers. Het was daar bij van Pelt waar een oude dame met een rollator me regelmatig vroeg of ze bij mij mocht komen zitten. Elke keer bestelde ze dan een broodje en startte het gesprek. Haar verhaal was steeds hetzelfde verhaal maar het verveelde mij nooit. Ze was Duitse maar woonde al lang in Sterrenburg, haar man was jaren geleden overleden. De dame was negentig jaar vertelde ze maar ze was nog puber toen de oorlog uitbrak. Haar ouders waren anti Hitler, werden daar op aangekeken en overal buitengesloten. Eenmaal bevrijd van de naziterreur, werkte ze jaren later in een café en ontmoette daar haar toekomstige man. Hij was schipper, ze koos voor de liefde en vertrok met hem naar Nederland. Zo kwam ze in Dordrecht terecht. Terwijl ze in Duitsland werd gezien als een nazimeid door de geallieerden, ondanks dat zij en haar familie anti-naziregime waren, werd ze in Holland uitgejouwd als mof. Ze worstelde nog dagelijks met het gevoel zich nergens écht thuis te voelen.

Nu, ruim twee jaar later, verkoopt van Pelt alleen nog delicatessen en is de koffie te verkrijgen in hun mooie lunchroom. Oké, er is meer plaats, mooie entourage en de bediening is uitstekend maar toch mis ik een beetje het gezellige, intieme koffietentgevoel van destijds. De oude Duitse mevrouw heb ik helaas nooit meer gezien.