Bewoners van Wielwijk: Janny Kooy

Tekst: Sophia Knol - Foto: Cees Knoppers

In deze rubriek wil de redactie van Wielwijk Ahoy bewoners aan het woord laten over het wonen In Wielwijk. Deze keer vertelt mevrouw Janny Kooy haar verhaal.

Geboren (1949) en getogen in Dordrecht. Janny groeide op in Nieuw Krispijn en heeft daar goede herinneringen aan. Als eerste bewoners van een toendertijd nieuwgebouwde flat.

“Even naar de bakker kan wel een tijdje duren”

Janny leerde haar man kennen en na hun huwelijk ging het jonge echtpaar wonen op het Land van Valk en wel in een bovenwoning. Een gezellige volksbuurt. De buurtbewoners zaten met mooi weer buiten met stoeltjes. Heel gezellig. Maar.. de ooievaar kwam langs en de woning werd uiteindelijk te klein

Wielwijk

Een nieuwe woning werd gezocht en gevonden. Een flat in de Van Kinsbergenstraat in Wielwijk. De eerste 5 jaar had Janny haar koffer bij wijze van spreken altijd klaar staan. Ze vond het niet echt leuk. Maar de tijd verstreek en de kinderen, een zoon en dochter, kregen vriendjes en vriendinnetjes. Zelf leerde Janny ook steeds meer mensen kennen en werd het een goeie woonplek. Het Wielwijkpark werd aangelegd waar Janny veel met de kinderen ging wandelen. Het was goed in Wielwijk.

Flats zoals gebouwd in de Van Kinsbergenstraat waren Rijksvoorkeurswoningen. En Janny vertelt dat het niet fijn was dat naderhand Wielwijk afgleed en uiteindelijk gekwalificeerd werd als een Vogelaarsbuurt. Een probleemwijk. Er was criminaliteit en er werden drugs verhandeld.

Plannen om Wielwijk op te knappen bestaan al een tijd volgens Janny. Zij is blij dat er nu grote stappen worden genomen. De wijk wordt mooi.

Wel jammer dat er een stuk van het park ten behoeve van woningen af is.

Er is, vertelt Janny, nog een tijdje sprake geweest om te verhuizen richting de Hoekse Waard. Uiteindelijk is het Wielwijk gebleven.

Sinds 10 jaar woont Janny, zij was inmiddels weduwe, met veel genoegen in een 55-plus flat aan het Admiraalsplein. Prachtig uitzicht op het plein met de winkels. Vanwege de hoogte (7e etage) is Zwijndrecht en de brug te zien. Ook de silo’s van Puttershoek en een kerkje in ’s-Gravendeel. En vertelt Janny hoewel de bomen in blad staan is de haven nog steeds zichtbaar. De nieuwbouw die er aan komt voor de deur zal op de 7e etage geen belemmering vormen voor het uitzicht.

Het leven is voor Janny duidelijk niet alleen maar rozengeur en maneschijn geweest. Maar met haar instelling en levensmoed zit Janny niet bij de pakken neer. Een interview met een lach en een traan doorspekt met humor. Bij het maken van de afspraak voor het interview dacht ik dat ik een vrij jonge vrouw zou gaan ontmoeten. Hoewel ik 72 zeker niet oud wil noemen had ik dat niet verwacht. Zo een krachtige jonge stem. Dit typeert Janny.

Wielwijk nu

Janny vindt het prettig wonen. Veel te zien en reuring. De sfeer is gemoedelijk en de gemeenschapszin groot. Even naar de bakker kan wel een tijdje duren. Veel praatjes onderweg. Mensen delen dan vaak hun sores. Janny biedt graag een helpende hand. Wielwijk wordt mooi. En er is veel groen en aandacht voor het milieu. Heel belangrijk.