Bij ware schoonheid komt de glans van binnenuit Alle eeuwen door zijn er in de wereld mensen geweest die door hun stralende aanwezigheid anderen inspireerden om door die reflectie in diepte te ervaren dat ze zelf ook een liefdeswezen zijn! Zelf werd ik getroffen door de uitstraling in gebaar, woord en daad van Dom Helder Câmara, in de jaren zeventig aartsbisschop in Noordoost Brazilië, die in gloedvolle bewoordingen en met opvallend moedig gedrag opkwam voor een menswaardiger bestaan voor de allerarmsten in zijn bisdom. Tegenstrevers noemden hem: ‘de rode bisschop’!
Ad de Vries
Indigo’s
Ad de Vries is oud-directeur van een basisschool en werkt in zijn praktijk met kinderen, jongeren en volwassenen om hun emotionele lichaam in balans te brengen. Hij heeft deskundigheid op het gebied van orthopedagogiek, kinesiologie, beelddenken en spirituele pedagogiek. Was begeleider bij de Landelijke Opleiding Spirituele Kinderhulp
In de zeventiger jaren werden er voor het eerst kinderen gesignaleerd die door de paarsblauwe kleur in hun aura indigokinderen werden genoemd. Het zijn wegbereiders, veranderaars, pioniers die heel energiek de weg effenen voor een nieuwe toekomst van de wereld. Naast hun liefdevolle aanwezigheid vallen ze op door hun strijdbaarheid; het zijn krachtpatsers die voor niets en niemand opzij gaan. Ze kunnen bergen werk verzetten vanuit een onuitputtelijke energie; met hand en tand verzetten zij zich tegen conditionering en onrechtvaardige, vastgeroeste regels, afspraken en systemen. Rechtvaardigheid en eerlijkheid zijn bij indigo’s prominent aanwezig; ze zijn wars van onzinnige regelgeving, voorschriften en opdrachten die zonder inspraak van boven af worden opgelegd. Indigo’s scheppen ruimte opdat het nieuwe in de samenle-
[ pagina 6 ] 2/2011
e du c a r e
ving vorm en inhoud kan krijgen. Ze promoten hun leven lang veranderingen en banen zich een eigen weg door het leven. Ze weigeren zich te conformeren! Herkenbaar?
Het levensspel Alle kinderen die het leven binnenstappen zijn nieuwsgierig, staan open voor nieuwe, interessante ervaringen en willen hun kennis vergroten. Al hun zintuigen zijn erop gericht om nieuwe informatie en vaardigheden op te nemen en te integreren in hun wezen. Ze functioneren nog vooral vanuit hun holistische rechterhersenhelft. Ze nemen het geheel waar in beelden en handelingen; ervaren dat alles met alles verbonden is. Op vijf à zesjarige leeftijd begint de analytische linkerkant zich te ontwikkelen en ze krijgen meer begrip voor details, letters, cijfers, grenzen en tijd. Bij kinderen die nog langer vanuit de rechterhersenhelft blijven functioneren, komt op de basisschool het lezen niet of traag op gang. Een té eenzijdig analytische methode bij het aanvankelijk lezen is voor deze kinderen beperkend. Hun meer associatieve manier van denken waarbij het ene beeld het volgende oproept is als een doorlopende film waarbij alle zintuigen zijn betrokken. Alle informatie komt als een overweldigende stroom via de zintuigen binnen. Ze ontwikkelen een eigen systeem om al die informatie te structureren en te verbinden om het weer oproepbaar te maken. Alle binnenkomende beelden moeten benoemd worden met een naam die past bij het passende gevoel. Niet zelden voert dit aanvankelijk tot een vertraagde ontwikkeling bij het leren spreken en later bij lezen, spelling en de vreemde talen.
© IRIS VERBAAS
A
ls pasbenoemde directeur van een nieuwe basisschool mocht ik in 1969 een voorstel doen voor de naam. Eén optreden op de televisie en de ontmoeting bij de uitreiking van een eredoctoraat aan Dom Helder in Utrecht was voldoende om te besluiten dat hij de naamgever van mijn school moest worden. Het ging niet zonder slag of stoot omdat hij nog leefde (pas na je dood word je heilig verklaard!) en hij stond te boek als: ’communistisch’. Zijn naam prijkt nu op de gevel van de school. Vernieuwers, veranderaars, pioniers, revolutionairen hebben het altijd moeilijk omdat de meeste mensen behoudend zijn; hun comfort en veiligheid stellen ze niet graag in de waagschaal. Daarom worden veranderaars vaak genegeerd, vervolgd en soms zelfs gedood.
Hun ogen spiegelen een diepe wijsheid
De nieuwe aarde krijgt haar oude glans door hun ware schoonheid!
Kinderen die vooral vanuit hun creatieve rechterhersenhelft blijven functioneren zijn de veranderaars van de samenleving; ze denken in overeenkomsten, zoeken naar hetgeen verbindt in plaats van het benadrukken van de verschillen.
en/of verwaarlozing, dan desintegreert hun leven. Wel tasten ze de grenzen van de ouderlijke macht en het gezag van hun leraren voortdurend af; diep van binnen weten ze dat zij op dit moment de leerling zijn en niet de meester! Ze sluiten zich gemakkelijk voor ‘niet-ingewijden’ af en vertoeven dan liever in hun eigen wereld. Het anders-zijn, het ontbreken van een echte vriend(in) waarmee ze open en vertrouwd kunnen communiceren en hun voortdurende strijd om hun eigenheid neer te zetten zorgt dat ze zich heel vaak eenzaam en onbegrepen voelen. Ze hebben een open communicatie met wie zich voor hen openstelt, invoelt en begrijpt; leeftijdverschil speelt geen rol. Ze weigeren serieus aan het competitiesysteem in de samenleving mee te doen; hoogstens maken ze er een spelletje van. Discipline die berust op bedreiging of omkoperij doorzien ze en wordt als belachelijk afgedaan.
Hoe ga je met ze om?
Liefdevolle betrokkenheid Ze zijn gediend met liefdevolle betrokkenheid van ouders en leerkrachten om zichzelf voluit te leren kennen en te accepteren. Basale veiligheid heeft in de onbewuste kindperiode de hoogste prioriteit omdat ze dan de wereld zonder schroom kunnen omarmen en hun levensopdracht uitvoeren! Wanneer in de opvoeding geen structuur of grenzen worden aangereikt, zich uitend in totale vrijheid
[ pagina 8 ] 2/2011
e du c a r e
Verslavingen Zonder angst duiken deze jongeren het leven in om met volle teugen te genieten van alle heerlijkheden van het aardse bestaan. Verslavende en geestverruimende middelen kunnen daar bij horen en zijn voor hen niet automatisch taboe. Bij groeiende bewustwording en een krachtig signaal van buitenaf kunnen ze dat direct loslaten. Helaas lukt dat lang niet iedereen; ze zijn dan te diep in het verslavingscircuit ingedaald. Het is begrijpelijk omdat verslaving aan hun eenzaamheid en hooggevoeligheid tijdelijk wat ruimte en demping geeft. Het blijft een persoonlijk wilsbesluit; vanuit ons beperkte perspectief kunnen wij niet inschatten welke zelfgekozen lessen door hen nog afgewerkt dienen te worden. Op aarde missen wij immers het zicht op het grotere plaatje! Triest maar waar, we zien te veel van deze schitterende jonge mensen met hun unieke taak in de wereld verloren lopen in een doodongelukkig leven, ten onder gaan aan een slopende ziekte, of zelf een einde maken aan hun trieste bestaan. Hartverscheurend om mee te maken! Je kunt alleen maar hulp bieden door zelf je innerlijke schoonheid naar buiten te brengen en stralend in de wereld te staan. Zelf ervaar ik dat het zo werkt. Daarbij gaat het maar beperkt om mijn eigen inbreng, maar meer het zien van hun kwaliteiten, hun kracht en innerlijke schoonheid. Wanneer je hen dit spiegelt en het in positieve bewoordingen benoemt, herkennen ze zichzelf. Het is belangrijk om de nadruk te leggen op de innerlijke schoonheid van elk mens, die door de aanraking van buitenaf, de reflectie van de ander, zichzelf ziet. Dan kan hij/zij zichzelf accepteren en tot grote vreugde ervaren een liefdeswezen te zijn. Dat is het moment dat hij/zij de glans van de eigen liefdevolle, innerlijke schoonheid gewaar wordt.
© IRIS VERBAAS
Deze kinderen zijn van jongs af aan op een heel eigen, karakteristieke wijze aanwezig in het gezin en op school. Hun afwijkende gedrag, hun anders-zijn, valt direct op. Hun ogen spiegelen een diepe wijsheid. Ze maken direct contact met je wanneer ze een gelijke energie ervaren. Als baby al kijken ze je met heldere ogen aan en volgen al je bewegingen. Door hun groot gevoel voor eigenwaarde stellen zij zich naar volwassenen toe heel gelijkwaardig op. Ze hebben grote moeite met van buitenaf opgelegd gezag. Ze wensen inspraak en een keuzemogelijkheid. Een opdracht dient helder uitgelegd te worden. Onbegrepen regels en voorschriften negeren ze simpelweg. Steeds morrelen ze aan opgelegde grenzen om te ervaren of het besluit van de volwassene ten aanzien van structuur en grenzen oprecht en doorvoeld genomen is. Oneerlijkheid en niet recht door zee zijn, voelen ze feilloos aan. Hun directe en onomwonden wijze van reageren kan heel confronterend zijn voor volwassenen. Ze leiden hun leven op een eigen, creatieve manier. Hun intelligentie vraagt voortdurend om nieuwe uitdagingen. Overbodige herhalingen en niet relevante leerstof in het onderwijs stuit op weerstand, wat zich uit in desinteresse, moedeloosheid, verzet en ten slotte apathie. Zowel thuis als op school wensen ze gehoord en gezien te worden.
Dom Helder Câmara Dom Helder Câmara vertelde mij dat hij vanuit zijn bisschoppelijk paleis de hongerige, dakloze armen door de ramen naar binnen zag gluren terwijl hij zat te eten. In een plotseling inzicht begreep hij zijn opdracht in de wereld: hij stelde zijn paleis beschikbaar aan deze dakloze mensen en ging zelf in een klein huisje wonen! Ieder van ons krijgt diverse keren in zijn leven een passende aanraking tot zo’n radicale ommekeer van 180 graden; met je vrije wil beslis je of je er wel of niet op ingaat. Mijn ervaring is dat kinderen, jonge mensen maar ook volwassenen groeien wanneer hun innerlijke schoonheid gezien en benoemd wordt! Dat voert tot het ware inzicht en niet tot egoverheffing. Diep van binnen weet elk mens wat hij/zij nog te leren, te accepteren of te ontwikkelen heeft. Volwassenen hel-
pen jongeren door hen te zien en te waarderen voor wie ze nú zijn, interesse te tonen voor hun talenten en mogelijkheden. Samen wegen te zoeken om hun dromen te helpen realiseren. Als je als bewuste volwassene zó met deze schitterende generatie jongeren omgaat, dan zal respect, liefde, genegenheid en verbondenheid je deel zijn. De oude maatschappij van macht, geld, egocentrisme, verdeeldheid en afgescheidenheid verdwijnt. Kinderen en jonge mensen van nú hebben de uitstraling, de kracht, inzet en kennis om een nieuwe, schitterende samenleving op te bouwen. Openheid, eerlijkheid en liefdevolle samenwerking zijn de peilers waarop deze nieuwe wereld zal rusten. De nieuwe aarde krijgt haar oude glans door hun ware schoonheid!
Wat kun je doen om indigokinderen te helpen? - Sluit onderliggende problemen uit (zoals chemische onbalans, leerproblemen die frustratie veroorzaken) - Geef zoveel mogelijk keuzes: kinderen zijn op hun best als ze inbreng hebben in hun leven en toekomst - Gebruik lichaamswerk zoals reiki, chiropractie en lichaamsoefeningen om de energie te laten stromen. Zo help je je kinderen gevoelens te verwerken. - Gebruik zintuiglijke integratie
- Creëer thuis een plek voor ontladen en verwerken - Help hen kiezen wat ze willen doen - Word detective: ontdek de problemen voor je kind instort, houd een dagboek bij om patronen op het spoor te kunnen komen - Ontspan je: je kind neemt ook jouw spanningen waar, hoe beter je zelf in balans bent, des te beter voor hen. Uit: ‘De indigokinderen 10 jaar later’, p. 93
e du c a r e
Meer weten? Lee Carroll en Jan Tober, De indigo-kinderen; 10 jaar later; uitgeverij Petiet Hans Stolp: De levensopdracht van nieuwetijdskinderen, Ankh Hermes.
2/2011 [ pagina 9 ]
Dit artikel kreeg je van Educare! Educare is een tijdschrift over opvoeden en onderwijzen vanuit verbondenheid. Het wordt uitgegeven door Stichting Universele Opvoeding en verschijnt 5x per jaar. Ieder nummer bevat een uitneembaar katern met praktische oefeningen en informatie die je thuis en/of in de klas kunt uitvoeren. Wanneer je op de hoogte wilt blijven van nieuws over opvoeding en onderwijs in verbondenheid, dan kun je je inschrijven op onze digitale nieuwsbrief. We sturen je dan ook bericht wanneer de nieuwe Educare (het tijdschrift) uitkomt. We gebruiken de nieuwsbrief tevens voor nieuws wat niet in het tijdschrift gedrukt kon worden en om je op de hoogte te houden van ontwikkelingen op onze websites. Schrijf je nu in op de nieuwsbrief en ontvang direct 6 Educare katernen (pdf):
1. 2. 3. 4. 5. 6.
Leren met Hart Focus Schatgraven in jezelf Verrassend tekenen Opgroeien in verbondenheid Leren kun je leren De rol van spiegelneuronen
Je vindt het inschrijfformulier op onze homepage op www.educare.nl Op onze website kun je ook een abonnement afsluiten op het tijdschrift zelf of ter kennismaking een proefnummer aanvragen. De websites van Stichting Universele Opvoeding: www.educare.nl – alles over het tijdschrift Educare www.opvoedingsboek.nl – wekelijks een boekbespreking... www.opgroeieninverbondenheid.nl – wekelijks een praktische tip... opvoedingenonderwijs.ning.com – digitale ontmoetingsplaats voor leden Copyrights van alle teksten en foto’s in deze pdf berusten bij Stichting Universele Opvoeding en de respectievelijke auteurs en fotografen. Je mag er niets uit kopiëren zonder hier vooraf toestemming voor te vragen. Je mag wèl deze pdf in zijn geheel doorgeven aan vrienden en/of collega’s van wie je denkt dat ze belangstelling hebben voor de inhoud ervan. St. Universele Opvoeding – Hendrik Marsmanweg 16 – 4103 WS Culemborg – redactie@educare.nl