Verslag Snohetta Oslo

Snohetta Oslo Nationaal

Naam: Student Nr: School: Opleiding:

Opera

en

Ballet

Timothy Stassen 503330 InHolland, Haarlem Bouwkunde VT

Klas: Vak: Docent:

Bk1c Vorm & Ruimte Dhr. Becker

Datum:

08 April 2011 Periode 3

Snohetta Oslo Nationaal

Opera

en

Ballet

Inhoudsopgave H01 Inleiding

Pagina 3.

H02 Snohetta

Pagina 4.

H03 Interview

Pagina 4.

H04 Geveltekening

Pagina 4.

H05 Plattegronden

Pagina 5.

H06 Exterieur

Pagina 6.

H07 The Voyer

Pagina 8.

H08 Akoestiek

Pagina 9.

H09 Opera Zalen

Pagina 10.

H10 Backstage

Pagina 11.

H11 Bronnenlijst

Pagina 12.

Pagina

2|12

Snohetta Oslo Nationaal

Opera

en

Pagina

Ballet

3|12

H01 Inleiding Voor het vak ‘Vorm & Ruimte’ moeten we een verslag maken over een gebouw, niet zomaar een gebouw, maar een gebouw die op de erfgoedlijst staat op de website; www.unesco.org Op deze website is een lijst de zogehete ‘World Heritage List’ te vinden, hierop staan 911 eigenschappen van erfgoeden die samen deel uitmaken van natuur en cultuur voor universele waarde. Velen erfgoeden zijn niet relevant om te gaan onderzoeken omdat wij als bouwkunde studenen naar gebouwen kijken en niet naar landschappen.

De gebouwen die te vinden zijn op deze lijst zijn over de hele wereld verspreidt. Wat mij hierbij erg op valt is dat deze gebouwen voornamelijk monumenten zijn. De lijst is daarom meer voorzien met gebouwen met meer culturele waarde dan estetische waarde. Ik ben van mening dat er veel meer gebouwen op deze lijst behoren, zo hou ik zelf van een architectuurstijl van de deze tijd; de ‘moderne’ bouwkunst. Daarom heb ik een bouwwerk gekozen die niet op deze lijst staat.

Al snel wist ik een bouwwerk te bedenken waarover ik het in dit verslag wou gaan hebben. Dit komt omdat ik samen met het Podium voor Architectuur (Haarlemmermeer) op excursie ben geweest. Op deze excursie zijn we naar Noorwegen afgereisd, om daar de architectuur te bekijken en te begrijpen.

In deze excursie was er al een heel programma bekend over welke gebouwen we zouden bezoeken. Onderanderen dit architectuurhoogstandje het Opera house.

Ik ben van mening dat dit gebouw ook tot de unesco lijst behoord. Dit mede dankzij de velen awards die dit gebouw heeft gekregen.

In 2008 werd het bouwproject bekroond als cultuurgebouw op het World Architecture Festival in Barcelona. In 2009 werd het de winnaar van de European Union Prize for Contemporary Architecture (Mies van der Rohe Award).

Noorwegen Is een land in Noord-Europa.

Het ligt op het westerlijk deel van het Scandinavisch schiereiland en

grenst aan Zweden. Noorwegen heeft een oppervlak van 385.155km2 en een kustlijn van ruim 25.000 km. Doordat Noorwegen maar zo’n 4.900.000 inwoners telt is het meeste landschap gedomineerd door natuur: Bossen, fjorden, gletsjers en meren dit zijn dan ook de grootste kenmerken voor het Noorse landschap.

Oslo

De hoofdstad van Noorwegen is .

De stad heeft meer dan 50 musea en diverse galerieën. De meeste bezienswaardigheden liggen op loopafstand van het centrum. Vanuit dit centrum, kan je via een binnenweg zo bij de haven komen. In dit havengebied is het Operahuis gevestigd. Deze is op 12 april 2008 geopend.

Snohetta Oslo Nationaal

Opera

en

Pagina

Ballet

H02 Snohetta

H03 Interview

Het Operahuis is een opera in en van Oslo.

Het is sinds 2008 de thuishaven van het Noors Nationaal Opera en Ballet. Het gebouw is gelegen aan de Oslofjord in de wijk Bjørvika. Het is de grootste cultuurstempel die in Noorwegen werd gebouwd sinds de domkerk, die rond 1300 werd voltooid.

Architect: Tarald Lundevall

De operazaal biedt plaats aan 1.364 personen (Grote zaal). Het podium is 16m breed en 40m diep. Verlichting wordt geboden door een ovale kandelaar die 5800 handgemaakte kristallen bevat. Verder zijn er nog twee kleinere zalen, die geschikt zijn voor voor 400 en 200 toeschouwers.

We proberen een nauwe samenwerking met kunstenaars te krijgen in al onze projecten. We beschouwen hen als ons team specialisten bij de bespreking van conceptuele zaken. De kunstenaars die betrokken waren bij de planning voor het Oslo Opera House zijn van brede en waardevolle bijdragen.

Het operagebouw heeft 1.100 kamers en een totale oppervlak van 38.500m2.

De dakconstructie kan als een groot hellend vlak worden benut vanwaar bezoekers een overzicht hebben op de stad Oslo.

Was u vanaf het begin al van plan om het Opera House zo te creëren dat het als een publieke ruimte voor iedereen zou zijn? en zo ja, waarom?

Het operahuis was een architectuurwedstrijd waar zo’n 350 mensen aan meedeelde. De Noorse firma Snohetta heeft uiteindelijk deze ontwerp wedstrijd gewonnen. Het project werd van 2003 tot 2007 door architect Tarald Lundevall uitgevoerd.

55,000 mensen kwamen het gebouw bezoeken toen het net geopend werd.

Ontwerp Schets;

Hoe belangrijk is uw samenwerking als architect in samenwerking met kunstenaars, bijvoorbeeld met het ontwerpen en plannen van het Opera House in Oslo.

Zelfs vroeg in onze inzending voor de wedstrijd, hebben we voorgesteld om het opera dak te bouwen als een open en vrije openbare ruimte. Dit liet ons toe om het oppervlak voor twee doeleinden te gebruiken: om de mensen te laten zien waar het Opera House staat met een stedelijke plaza vast te stellen wat in verband staat met het stadsgezicht zodat het een open terrein is voor iedereen.

Snøhetta werkt op vele culturele projecten zoals musea en culturele centra.

In uw referenties, merkte ik een dans paleis in St. Petersburg en zelfs een nieuwe bibliotheek in Alexandrië. Wat is er bijzonder over het maken van concepten voor culturele gebouwen?

Culturele gebouwen zijn altijd geconfronteerd met een breed scala van verwachtingen en zijn gekoppeld aan complexe contexten, zowel functioneel als emotioneel. Om deze redenen is de conceptfase zeer uitdagend en belangrijk voor dit soort gebouwen.

H04 Geveltekening

Bron; http://www.armstrong.com/commflreu/nl-be/linoleum-tarald-lundevall.html (07.04.2011 15:12)

Gevelaanzicht

4|12

Snohetta Oslo Nationaal

Opera

en

Pagina

Ballet

H05 Plattegronden

Begane grond

2e Verdieping

Situatie

1e Verdieiping

3e Verdieping

Dak

5|12

Snohetta Oslo Nationaal

Opera

en

Pagina

Ballet

H06 Exterieur Tijdens mijn reis door oslo zijn we vanuit de binnenstad naar het havengebied gelopen om daar het OperaHouse te bezoeken.

Wat hierbij erg opvalt is dat rondom dit gebiedt veel industrie gebouwen staan, veel daarvan zijn groot en kollosaal.

Wanneer je via een loopbrug over de weg loopt zie je al meteen het Opera gebouw staan. Het witte bouwwerk valt erg op tussen al de grijze massa van wegen en anderen bouwwerken. Ook al is het gebouw niet extreem hoog, het grijpt je blik.

Het OparaHouse is gelegen in het water, het lijkt net een ijsberg wat uit het water doet duiken. Dat is het eerste wat er in je opkomt als je naar het gebouw toe loopt. Dit is natuurlijk ook zo bedoeld door de architect, wat bijzonder goed is gelukt.

Het gebouw lijkt helemaal niet vast te staan aan Noorwegen, het is meer een eiland wat toevallig langs de kust is komen te liggen waarna ze achteraf een loopburg hebben geplaatst om zo een connextie te maken voor de normale mensen die ‘toevallig’ voorbij lopen.

Rondom het gebouw is voornamelijk water te zien, wat het natuurlijk meer een eiland op zichzelf doet lijken.

Wanneer we via de grote weg dichter bij het gebouw komen ga je jezelf pas realiseren hoe groot het OperaHouse werkelijk is. Van veraf is het al een immens groot bouwwerk (wat ook door de kleurcontrast te maken heeft) maar van dichtbij ga je de details van het gebouw goed zien. Zo zie je van veraf niet dat de witte vlakte uit wit marmer opgebouwd is. Maar van dichtbij zijn alle elementen zichtbaar.

De loopbrug om op het Opera gebied te komen is ook helemaal uit dit italiaans marmer opgebouwd. Zodra je dan eenmaal op het ‘ijsblok’ staat wordt je een soort van verblind door de witte intense kleur, vooral als het mooi weer is en de zon volop het OperaHouse gebouw staat weerkaatst het alsof je op een witte piste op skivakantie bent beland. Je kan wanneer je doorloopt naar het dak de diepte daarbij ook niet goed meer inschatten.

Het dak van het Opera gebouw is voor iedereen te betreden, bezoeker of geen bezoeker van een voorstelling. Zo is het een gebied geworden voor publieke doeleinden. Je ziet daarom ook heelveel verschillend publiek rondlopen van jonge mensen tot ouderen, tot zelfs moeders met kinderwagens of skatende mensen, het lijkt wel allemaal te kunnen. Deze mensen zullen misschien wel

helemaal geen interresse hebben met wat er binnenin het Opera gebouw afspeeld, maar toch van het gebied gebruik willen maken. Voornamelijk komen de mensen vanwege het uitzicht op de haven, dit is uitermate goed te zien vanuit het grote dakvlak.

Eenmaal aangekomen op het dak moet je echt even bijkomen van de wandeling, zo groot is het. Je kan er op twee manieren komen, de jonge manier (wat ikzelf heb gedaan) is zo snel mogelijk de relatief steile helling proberen op te lopen of de wat makkelijke manier via de zijkant waar ze een trap hebben gevormd in de massa. Hier zijn vooral de aantredes erg groot gemaakt, hierdoor merk je ook dat de afstand behoorlijk lang is.

In het midden van het dakvlak kan je rondom om je heen kijken, het lijkt net of er geen reling aan het dakvlak is bevestigd, dat je zo van het dak kunt aflopen. Dit is natuurlijk ook een kleine trucage. Langs de dakrand hebben ze het marmer als een bordes en tevens als reling laten doorlopen, waardoor het een geheel krijgt.

Rondom dit dakvlak kan je dan naar beneden kijken wat toch zo’n dertig meter naar beneden daalt. Iets verder van deze dakrand af loopt de vloer van het dak weer omhoog waardoor je de trucage weer beleeft van een open witte veld met daarboven alleen maar de blauwe lucht.

Ontwerp Schets;

Ballustrade

6|12

Snohetta Oslo Nationaal

Opera

en

Ballet

H06 Exterieur Wat je merkt is dat er in het dakvlak allemaal geulen zijn gemaakt in het marmer. Zelf stond ik er niet zo erg bij stil waarvoor ze nou precies zijn, maar later op de dag kwam ik hier achter. Het is een soort dreinage voor het hemelwater wat op het gebouw valt, hierdoor stroomt het water met een bepaalde richting het gebouw af zo de zee weer in. Ik heb hier een foto van gemaakt waarop tezien is dat zo’n watergeul plotseling stopt met zijn richting. Er gebeurd dan iets heel vreemds, er ontstaat een klein fonteintje aan het einde hiervan. Dit zullen de kunstenaars ook wel zo bedoeld hebben, wat een heel grappig effect heeft op het gehele beeld.

Aan de waterzijde hebben ze het gebouw schuin in het water laten aflopen, hierdoor stroomt het water zo het gebouw op, alsof het een soort van strand is waar het ep en vloed kan worden. Je kan bij mooi weer bij wijze een handdoekje neerleggen aan de waterkant en lekker gaan genieten van de zon alsof je op het strand ligt. Je moet je hierbij wel gaan realiseren dat het wit marmer niet erg fijn zal aanvoelen aan je lichaam.

Pagina

7|12

De entree bevind zich op een open vlakte aan het einde van de loopbrug.

De entree is vooral introvert gehouden. Dit doet de menselijke maat goed ten goede. De entree is op een eerste induk niet tezien. Ze hebben de deuren van het OperaHouse goed geĂŻntegreerd in de gevel. Deze gevel hebben ze ook nog eens volop van glazen panelen voorzien, die de weerspiegeling van rondom liggende opjecten reflecteren. Deze gevel loopt taps toe, in het midden hiervan zit dan de entree om het gebouw te betreden.

De ingang van het gebouw zijn geen twee openslaande deuren die je even open doet als een normaal gebouw, nee het zijn drie grote roldraaideuren. Pas daarna ga je jezelf realiseren hoeveel mensen het gebouw wel niet moeten betreden, dat is natuurlijkj ook niet onlogisch aangezien er in de hoofdzaal ruim 1.000 man aanwezig kunnen tegelijkertijd. Als er nou een kalimiteit ontstaat zouden deze mensen wel het gebouw optijd moeten verlaten. Daar is dan ook gelijk goed rekening mee gehouden met nooddeuren die direct open kunnen slaan, deze zijn aan weerzijde kanten van de roldeuren geplaatst.

Het gebouw is afgewerkt met Italiaans marmer (La Facciata) en wit graniet. Dit materiaal is van groot belang geweest voor de uitstraling van het gebouw. Zo blijft de steen zijn glans en kleur behouden zelf als het nat is. Het heeft goede technische kwaliteiten, zoals dichtheid en duurzaamheid.

Ontwerp Schets;

Snohetta Oslo Nationaal

Opera

en

Pagina

Ballet

8|12

H07 The Voyer Bij binnenkomst merk je gelijk hoe groot de open ruimte is, deze open ruimte noemen ze de ‘voyer’. Bij het betreden van het gebouw is het eerste wat je ziet de voorsprong van de entree. Deze is heel erg mooi gedetailleerd, echt een stukje detailwerk wat goed terug tezien is op pagina 4.

In het laagste deel van het glooiende daklandschap is een openbare gadarobe geplaatst zodat alle bezoekers daar de jassen kunnen hangen. Dit begin kan omschreven worden als een formalistische reis die de bezoeker van de open plekken meeneemt naar het onbekende, wat afgesloten en beveiligd is.

Tegelijkertijd is het een duidelijk doel van de kunstenaars dat de meubels elementen bevatten die hetzelfde taalgebruik bevatten als het gebouw zelf.

Grotere elementen zoals het cafe, de toog, winkelinrichting, ticketting bureau, en een cafe interieurs zijn ofwel geïntegreerd in grotere gebouw vormen of ontworpen als vrijstaande sculpturale vormen in witte corian. Deze kunnen volledig naar beneden worden gesloten wanneer ze niet in gebruik zijn.

De garderobe en de foyer zijn verder ingericht met behulp van eenvoudige stoelen vormen en hoge tafels gemaakt van staalplaat bekleed met industriële rubberen zwarte lak. Bekleding is met vlakke platen van vilt en schapen huid. Bewegwijzering is gemaakt van hetzelfde zwarte staal en wit glas oppervlakken, zo om nog te kunnen voldoen aan het interieur element.

Verder in de foyer zijn vier volumes gemaakt, het lijkt hierbij net of deze het dak dragen. De wand is van plastic gemaakt en voorzien van geperforeerd ruitjespatroon. Er zit zelfs verlichting achter deze bekleding die volledig geïntegreerd is in het kunstwerk, de kleur van het licht kan ook nog eens veranderen. Dit is gemaakt door Olafur Eliasson.

Deze witte blokken vormen de openbare toiletten.

De ervaring die de architect meebrengt met zijn gebouwen zijn zowel exterieur als interieur van hoogwaardig architectonisch kwaliteit.

De grand staicase is geschild uit de houten wand en leidt tot 3 galerijen rond de aula. Zo verschaffen van toegang tot de hogere niveaus van der te interieur van de houten wand heeft een intieme sfeer in tegenstelling tot de open, witte foyer.Dark licht sluizen leiden het publiek in het hart van het gebouw. De belangrijkste auditorium.The gevoel is dat hij in een uitgehakt stuk hout, of misschien binnen een muziekinstrument.

Binnen het auditorium is eik gekozen voor een aantal redenen: Het is dicht van densiteit, gemakkelijk gevormd, stabiel en tactiele.

Het eik is behandeld met amonia om het zo een donkere tint te geven.

Ook is hier eikenhout gebruikt voor de vloeren, wanden en plafonds, evenals een balkon fronten, en akoestische reflectoren.

De draagpalen zijn zo gedimensioneerd dat wanneer ze de grond raken, een zo klein mogelijk oppervlak op de vloer geven.

Voor de golf muur is een licht en gevarieerd oppervlak gekozen. Eiken is gebruikt voor de vloeren, wanden en plafonds. De golf muur heeft een complexe organische geometri uit kegel vormen, het is opgebouwd uit allemaal kleinere elementen die zorgen dat er een akoestische absorptie mogelijk is. Het is ook nog eens een belangrijke akoestische demper in de foyer ruimte.

Oak werd gekozen als de overheersende materiaal voor zowel de ‘wavemuur’ als de grote zaal. De vloer is hier van marmer gemaakt, alleen dan gepolleist.

Buitenkant & Binnenkant De buitenkant van het operagebouw wordt diffuse als de nacht valt. De grote houten ‘wave muur’ in de foyer wordt verlicht en het gebouw neemt een geheel ander karakter aan. Zo kan je stellen dat het interieur de nieuwe gevel wordt. Het laat zien hoe afhankelijk het interieur en exterieur wel niet zijn van het gebouw.

Snohetta Oslo Nationaal

Opera

en

Ballet

H07 The Voyer toiletten

Pagina

De in deze foyer, zijn wel met heelveel zorg ontworpen en gedetailleerd.

Wat heelerg opvalt aan de toiletten is dat deze erg donker zijn. Het operahuis heeft vooral een heel licht contrast ten opzichte van de toiletten die een heel donker contrast geven.

Ik ben van mening dat het de toiletten een sjieke uitstraling geeft.

9|12

H08 Akoestiek Een optimale akoestiek zijn bereikt door de volgende methoden: • We hebben, ook als een esthetische verplaatsen, gezien het balkon fronten een geometrie die veranderingen ten opzichte van de locatie in de ruimte en de akoestische functie noodzakelijk is op elke locatie.

Aan de zijkanten van de vorm weerspiegelt geluid terug naar het publiek, terwijl aan de achterkant stuurt soungs in meerdere richting te vermijden scherpstellen.

• De ovale reflector plafond visueel afwerkingen de hal en geeft ook geluiden in zeer specifieke manieren. Hetzelfde principe is als gebruikt in combinatie met het balkon fronten.

• De achterwanden op elk niveau zijn gemaakt van bolle panelen tot het zwaartepunt te vermijden en naar een evenwichtige spreiding geluid door de kamer.

• De geometri van de interlying muren, de belangrijkste orkest reflector, en de mobiele torens zijn gemoduleerd om geluid te verstrooien over de hele ruimte. Gebruik van hout balken van verschillende afmetingen te moduleren geluid van verschillende golflengtes.

• Alle oppervlakken zijn van relatief dichte materialen om hoogfrequente trillingen te voorkomen. Balkon fronten zijn 50mm massief eiken waar de achterwand panelen zijn 100 mm MDF met eiken fineer.

De dubbele kromming van het balkon fronten en ovaal plafond ring gemaakt van pre-fabrcated eiken elementen zijn gemaakt van massief notenbalk aan elkaar gelijmd, amonia behandeld en de gerouteerd van 3D computer tekeningen voor het smeren en te polijsten. De donkere coluour is vooral geschikt voor het theater ruimte en de eik geeft een rijke, warme en intieme sfeer aan de ruimte.

De stoelen zijn ontworpen om te absorberen zo weinig mogelijk geluid.

Materialen zijn donker hout en een speciaal design oranje rode stof als een contrapunt. Tekst schermen zijn ingebouwd in de rugleuningen, zodat het publiek individueel kan kiezen om het libretto te lezen in een aantal talen.

Het auditorium wordt verlicht door een Snøhetta ontworpen kroonluchter in de vorm van een ondiepe lens alsmede ingebouwde LED-armaturen in de cailigs en de ​​ vloer.

kroonluchter

De , die is geschorst in de ovale reflector, is een belangrijk element in de hal een aantal taken uitvoert. Het is de auditoria belangrijkste bron van verlichting, het gebruik van LED voor het eerst in een dergelijke setting. Het weegt 8,5 ton en heeft een diameter van 7m. Het is samengesteld van 5800 met de hand gegoten glas kristallen door middel waarvan 800 LED-lampen schijnen. Dit baadt de ruimte in een koele diffuus licht. De hele kroonluchter kan worden verlaagd op de grond voor onderhoud.

Het is ook een belangrijke akoestische reflector. Dit verklaart de bijzondere vorm, die verstrooit en verspreidt geluid. De afstand tussen de stroken van kristallen verhoogt naar het podium om een grotere hoeveelheid geluid door te laten en dus de galm van de ruimte bij te dragen. Het is geplaatst vóór het centrum, zodat ongehinderd zichtlijnen vanaf de plek kamer aan de achterzijde van de ovale reflector te volgen.

Ten slotte vormt het een visuele afsluiting van de zaal zelf te nemen de aandacht weg van de technische ruimten en de structuur hierboven.

Snohetta Oslo Nationaal

Opera

en

Pagina

Ballet

10|12

Zaal 2 kan, afhankelijk van de gekozen configuratie maximaal 400 personen kwijt. Het zal worden gebruikt door zowel opera en ballet, alsmede voor banket functies, rockconcerten, experimentele voorstellingen en theater voor kinderen. Het is een ‘multi use’ zaal waar de stoelen, die op grote wagens, kunnen worden geherpositioneerd in een aantal verschillende configuraties. Er zijn 2 grote liften die een amfitheater, orkestbak en vervoer zitplaatsen wagens vorm voor de opslag in de kelder.

Het gebied dat normaal gesproken is het podium is opgebouwd uit verwijderbare vloerelementen. De auditium heeft geen toneeltoren, maar eerder een uitgebreide gemotoriseerd pully systeem om op te hangen en vervoer landschappen, decors en akoestische reflectoren indien nodig. Een 9m hoge schuifhekken verbindt het podium met de rug podium zones en landschap winkels. De nagalmtijd in de zaal kan worden gedempt naar beneden voor versterkte optredens.

grote zaal

auditorium

De opdrachtgever vereist een met de flexibiliteit van een black box, maar met een bedrag van architectonische kwaliteit en identiteit. Deze eisen worden in het algemeen beschouwd als elkaar uitsluitende, maar na nauw overleg met de eindgebruiker, werd een oplossing gevonden waar van een black box heeft een hoge kwaliteit cotrasting, vrijstaande bouwwerk geplaatst erin.

Dit ‘object’ afgerond is, hoogglans, rode lambrisering aan de buitenkant en een koelere metallic zilveren afwerking in de richting van het podium.

Vier technische bruggen overspanning over de ruimte op een hoog niveau huisvesting verlichting en ventilatie en de vorming van een belangrijk visueel en akoestisch plafond.

Tussen de kolommen, zijn groot, zwart gelakte deuren en verwijderbare panelen gebruikt om aan te passen aan verschillende configuraties. Deze panelen zijn ook gegeven akoestische gehouden.

H09 Opera Zalen vorm

De van de zaal is gebaseerd op meerdere relaties: korte afstand tussen het publiek en de performers, goede zichtlijnen, en vooral, een uitstekende akoestiek. De architectonische plannen voor een modern auditorium met traditionele, akoestische muzikale prestaties zijn ontwikkeld in parallel met de eisen voor visuele intimiteit en uitstekende akoestische eigenschappen. In oudere opera zalen akoestische demping werd vaak bereikt met behulp van een rijke decoratieve, sculpturale elementen op de meeste ondergronden. In dit geval zijn de vereisten is voldaan met een schone, gesneden esthetische met behulp van een moderne formalistische taal.

De eis voor een lange nagalmtijd resulteert in een kamer met een groot volume. In dit geval het volume wordt verhoogd door het gebruik van een technische galerij die uit uitkragingen over de muren onder, waardoor de zaal een T vormige doorsnede. De belangrijkste structuur van de steen beklede dak boven is opgenomen in het volume van de zaal in plaats van verscholen achter een vals plafond.

De is een klassieke hoefijzervorm theater gebouwd voor opera en ballet. Het herbergt ongeveer. 1370 bezoekers verdeeld tussen kraampjes, perterre, en drie balkons. Technische ruimten bezet het gebied boven balkon 3.

De orkestbak is zeer flexibel en kan worden aangepast in hoogte en het gebied met het gebruik van drie afzonderlijke liften.

Aan elke kant van het podium zijn mobiele zendmasten die het mogelijk maken voor de aanpassingen in het voortoneel breedte voor ballet of opera zonder beschadiging van de akoestiek van de zaal. Nagalmtijd is afgestemd met gordijnen langs de achterste muren en meldkamers voor licht en geluid zijn gelegen aan de achterzijde van de hal.

Snohetta Oslo Nationaal

Opera

en

Pagina

Ballet

H10 Backstage Backstage waar de normale mens niet kunnen komen, ben ik wel geweest.

Hier is bijvoorbeeld een hele binnentuin gelegen in het hart van het project.

Deze binnentuin is een groot vierkant oppervlak wat net doet lijken of het uit de massa is getrokken. Door deze binnentuin is er voldoende daglicht mogelijk rondom de honderden kamers die hier gelegen zijn.

Voornamelijk zijn dit kleedkamers, maar ook de zo gehete ‘lounch’ rooms of gewoon wachtruimtes. Ook zijn er veel oefenruimtes aanwezig, voor zowel ballet als een heel orkest. Iedereen heeft een eigen plek in het gebouw zonder dat ze elkaar storen. Zelfs de deurhendels zijn zelf ontworpen. Dit bleek zelfs goedkoper te zijn voor zo’n groot project. Er zijn namelijk 1600 deuren in het gebouw.

Wat je merkt als je achter de schermen loopt is dat de materiaal gebruik minder mooi is dan wanneer je bijvoorbeeld in de foyer loopt. Dit komt omdat het publiek normaal gesproken ook helemaal niet achter de schermen kunnen komen. Maar over het algemeen ziet alles er wel heel erg goed uit ook voor een backstage zijn de afwerkingen niet afgedaan aan het geheel.

binnenplaats

De is een tuin in het midden van de productie omgeving van het gebouw. Omgeven door gevels van zwart glas, aluminium en hout. met een open lucht helemaal naar de hemel. Er is een directe toegang tot de binnenplaats van de beganegrond en kelder niveaus, terwijl de hogere niveaus ervaart het als een groene long diep in het gebouw.

Aan de voorzijde van het geluid geïsoleerde oefenruimtes in het souterrain, is de vegetatie aangeplant om een ​​scherm te vormen. De vloer van de binnenplaats is een samenstelling van hout Dekking, wit marmer, en groene gebieden. Een marmeren trap cladd verbindt de twee niveaus. Grassen, klimplanten en vaste planten worden geplant rond clusters van kabels die kunnen oplopen tot de hogere niveaus en de wijze schaduw op de gevels.

11|12

Snohetta Oslo Nationaal

Opera

en

Operahouse in Oslo INMED Institute of Neurobiology

Ballet

H11 Bronnenlijst Excursie;

Geweest op: donderdag 21 mei 2009 t/m maandag 25 mei 2009

Website;

http://www.arcspace.com/architects/snoehetta/oslo_opera/oslo_opera. html (Tijd: 17:58 Datum 09-03-2011) http://www.archdaily.com/440/oslo-opera-house-snohetta/ (Tijd: 18:02 Datum 09-03-2011)

Project:

Location: Typology: Scope: Size: Client: Schedule: Project: Location: Typology: Scope:

Size: Client: Schedule:

INMED Institute of Neurobiology Marseille, France New Research Institute Arch, L Arch, Int, Planning: Full Contract 5,000 m2 INMED 1st prize int. comp. in Oslo New Operahouse built 2003 Oslo, Norway

Operahouse Arch, L Arch, Int, Planning: Full Contract 38,500 m2 Ministry of Church and Cultural Affairs 1st prize int. comp.

Built 2008

http://www.mleuven.be/agenda/mies-van-der-rohe-award.jsp (Tijd: 18:11 Datum 09-03-2011) http://www.snoarc.no/#/projects/15/true/all/image/876/ (Tijd: 20:00 Datum 10-03-2011)

PDF;

http://www.snoarc.no/files/1210672296-filename.pdf (Tijd: 20:01 Datum 10-03-2011)

Video;

http://newmedia.ufm.edu/gsm/index.php/Snohetta:_Recent_Projects (Tijd: 18:18 Datum 09-03-2011)

Artikel;

http://knackweekend.rnews.be/nl/life-and-style/wonen/architectuur/ prestigieuze-europese-architectuur-in-beeld/article-1194861746178.htm (Tijd: 18:22 Datum 09-03-2011)

Magazine;

http://www.blueprintmagazine.co.uk/index.php/architecture/snøhettasopera-house-wins-mies-van-der-rohe-award/ (Tijd: 21:02 Datum 09-03-2011)

Boek;

Oslo Opera House Opera Forlag (Opera Publishing), Jon Otterbeck AS Editor: Jon Otterbeck Book design: Tina Fjotland, Opera Forlag Print & binding: Editoriale Bortolazzi Stei srl, Verona, Italy

ISBN 978-82-92845-04-2

Foto’s;

Zelf gemaakte foto’s © Timothy David Stassen Meer foto’s over de excursie vind je op; http://www.tdstassen.nl/index.php?/more/excursion-oslo/

The operahouse is the realisation of the winning competion entry. Four diagrams, which were part of the entry, explain the building’s basic concept. ”The wave wall” Opera and ballet are young artforms in Norway. These artforms evolve in an international setting . The Bjørvika peninsula is part of a harbour city, which is historically the meeting point with the rest of the world.. The dividing line between the ground ’here’ and the water ‘there’is both a real and a symbolic threshold. This threshold is realised as a large wall on the line of the meeting between land and sea, Norway and the world, art and everyday life. This is the threshold where the public meet the art. ”The Factory” A detailed brief was developed as a basis for the competition. Snøhetta proposed that the production facitities of the operahouse should be realised as a self contained, rationally planned ‘factory’. This factory should be both functional and flexible during the planning phase as well as in later use. This flexibility has proved to be very important during the planning phase: a number of rooms and romm groups have been adjusted in collaboration with the end user. These changes have improved the buildings functionality without affecting the architecture. ”The Carpet” The competion brief stated that the operahouse should be of high architectural quality and should be monumental in it’s expression. One idea stood out as a legitimation of this monumentality: The concept of togetherness, joint ownership, easy and open access for all. To achieve a monumentality based on these notions we wished to make the opera accessible in the widest possible sense, by laying out a ‘carpet’ of horizontal and sloping surfaces on top of the building. This carpet has been given an articulated form, related to the cityscape. Monumentality is achieved through horizontal extension and not verticality.

The conceptual basis of the competition, and the final building, is a combination of thes three elements – The wave wall, the factory and the carpet.

The operahouse is the first element in the planned transformation of this area of the city. In 2010 the heavy traffic beside the building will be moved into a tunnel under the fjord. Due to its size and aesthetic expression, the operahouse will stand apart from other buildings in the area. The marble clad roofscape forms a large public space in the landscape of the city and the fjord.

The public face of the operahouse faces west and north – while at the same time, the building’s profile is clear from a great distance from the fjord to the south. Viewed from the Akershus castle and from the grid city the building creates a relationship between the fjord and the Ekerberg hill to the east. Seen from the central station and Chr. Fredriks sq. the opera catches the attention with a falling which frames the eastern edge of the view of the fjord and its islands.

The building connects city and fjord, urbanity and landscape.

Pagina

12|12