Aluşta'da Emethan Sultan'ın Heykeli/ Ana Hediyesi 25

Aluşta'da Emethan Sultan'ın Heykeli1

Emet Sultan, De, nerdedir şimdi senin ana yurdun? Sen cephede Rusya'yı koruyordun, Aynı ülke vatanından sürgün etti milletini. · Ayakladı namusunu, gayretini O, yüzüne güle güle İyiliğin ödülünü verdi böyl e ! İşitmişim, bu tahkirden Sinen oldu oyuk oyuk, Senin ana toprağından kendine yok, Yalnız senin heykeline yer verdiler Sana senin kan paham gösterdiler. Değerine dikkat eyle

Alçaltılan şeref, şanın! Vatanında yücelttiler

Heykelini kahramanın. Dediler ki, biz severiz Emethanı Demediler: Bu yi�idi yetiştiren millet ham? O, gökten mi düştü yere? Babası kim, annesi kim? Milleti ne? O yiğidin sadakati peki neymiş Vatanından kovduğunuz milletine?

1 Muharebe yıllarında (1941-1945) Kırım Türklerini Kırımdan sürgün etmiş ama o yıllarda büyük kahramanlık gösterip iki defa Sovyetler Birliği tarafından "Kahraman" adı verilmiş Türkoğlu Emethan Sultan'a mevcut kanuna esasen doğduğu Aluşka şehrinde heykel yapmışlar. Paradoksa bakın; milletin kovulduğu yerde, o milletin oğluna heykel... 2 hanı: nerde

Yücelikde Tenhalık

22

Sinesine yıldız takıp dediler ki "Öz milletin bugün sana yabancıdır Baban da biz, anan da biz", Dediler ki, "Sen iyisin, Baban da pis3 , anan da pis! " Heykele bak! Gazap yağar bakışından, Sen dostunla düşmanını Seçemedin, ey Emethan ! Sen gazapla ne bakarsın Garb'a sarı4 Çevir, çevir sen Şimal'e O gazaplı bakışları. Garpta değil, kardaş senin Şimaldedir öz düşmanın! O düşman ki, to�rağına sahip olup

Seni dandı "Ayı dağda"6 ayılandı. Nasıl deyim kahramansın ben de sene?Dostu ile düşmanını seçmeyene? Senin iti7 nazarın var, İyi vuran, Ancak niçin vurduğunu Düşünmeyen bir avcıya benzerin var, Ateşine kendi kalbin hedef oldu.

J pis: kötü 4 san: doğru � danc.'ı: inkar etti 6 Ayı dağ: Kırım'da bir dağ adı 7 iti: seri

Yücefikde Tenhalık 23

Heykele bak! Durmaktadır azametle Liyakat l a Milletinin ş�refini koruyan bir yiğit gibi Kazandığı madalyalar Kaybettiği toprağının bedeli mi? Emet Sultan! Sana haram eylediler helalini, Yan yana koy heykeldeki gururunla Hayattaki bu halini, Yallah, Billah, yakışmıyor gurur sana, Anlayanlar güler sana! Hani kimdir senin geçmiş gururunu

Bir kuruşa bugün alan? Ey vatanda taşa dönüp yalnız kalan! Ne diyeyim şimdi sana, Sinendeki ödüllerden Bugün gerek vatan kadar Dert çimlene, gam çimlene!

6-7 Nisan 1980

Yüceljkde Tenha/ık 24

Ana Hediyesi

Anam namaz üste el açmış göğe, Allaha yalvarır "Ya Rabbim! " diye: "Sensin halk eyleyen bu göğü, yeri. Candan şirin olur bala 1 , ya Allah. Sen benim ömrümden kesip yılları, Yavrumun ömrüne cala2 , ya Allah! İsterdim bir ana, bir yavru sözü Lugatta sözlerin önünde gide. Yüce olduğundan ananın özü, Yücedir, büyüktür hediyesi de. Bu nedir? Arzuya, dileğe bir bak! Gör, bir neler geçer ana kalbinden? Çoktur bu dünyada hediye . . . ancak Ömürden hediye görmemişim ben. Çoktur hediyeler insan adına: Kıymetli ziynetler, kıymetli taşlar Ana hayat verir öz evladına, Hem de öz ömründen ömür bağışlar!

Mayıs, 1969

1 bala: yavru 2 cala: ekle

Yücelikde Tenha/ık 25