Jubileummagazine Dunnewind by Tom Voortman

19 MAART 1962 - 19 MAART 2012

e n i z a g a m Jubileum Over NONAK Project ‘Ruimte voor de Vecht’ Interview met Bertus Dunnewind Monchoutaart van Jantina

Edith

Breemhaar-Dunnewind

DUNNEWINDGROEP

50JAAR

Voorwoord Vijftig jaar Dunnewind Groep. Dat is langer dan ik zelf op deze wereld ben. In 1962 heeft mijn vader de grondslag gelegd voor het bedrijf dat inmiddels bestaat uit drie dochterondernemingen: Dé-Gé, Dunnewind Grond- en Sloopwerken en NONAK. Binnen deze drie bedrijfstakken verrichten wij zo’n beetje alle werkzaamheden binnen de transportsector, wegen waterbouw en het grond- en sloopbedrijf.

Toen ik geboren werd, bestond het bedrijf dat toen nog de naam Dunne-

wind-Gerrits droeg, al enkele jaren. Ik weet niet anders dan dat er werd gepraat over vrachtauto’s, kranen en projecten. Toch was ik al ruim 20 jaar voordat ook ik besmet raakte met het Dunnewind-virus. En dat is nooit

meer over gegaan. Inmiddels heb ik mijn vader opgevolgd en dagelijks

bezig met het werk dat hij jarenlang heeft gedaan en voor een deel nog steeds doet. Het onderhandelen, binnenhalen van werk, aanschaffen van trucks en machines, het omgaan met klanten en medewerkers, ik zou niet meer zonder kunnen.

Eén ding is echter zeker. Alleen met ons tweeën zouden mijn vader en ik

het bedrijf nooit gemaakt kunnen hebben tot wat het is. Ons succes is voor een heel groot deel te danken aan de deskundigheid, de ﬂow, de trouw en de inzet van onze medewerkers. Zij stonden en staan al die jaren steeds voor ons klaar. Als het moet zelfs midden in de nacht.

Vijftig jaar noeste arbeid dankzij vijftig medewerkers. Dat is reden voor een

feestje. Op 11 mei brachten we met alle medewerkers, klanten, vrienden en familie een toast uit op ons bedrijf. Met dit jubileumblad feesten we nog

een tijdje door. In deze DUNNEWIND. leest u alles over de geschiedenis van ons bedrijf en heel veel over onze projecten, onze medewerkers en onze klanten.

DIRECTEUR

Inhouds

Voorwoord

EDITH BREEMHAAR-DUNNEWIND

Interview

BERTUS DUNNEWIND

Over...

NONAK, DGS EN DÉ-GÉ

Interview

EDITH BREEMHAAR-DUNNEWIND

Interview

WIM LAARMAN

Interview

JANTINA DUNNEWIND

Certificaten

DUNNEWIND GROEP

Sociaal

HOOFDSPONSOR OZC 1

Interview

EVERT NIJKAMP

Project

GLADHEIDSBESTRIJDING

Interview

HENK EN BENNIE

Interview

HENK JONKERS

Interview

HETTI ENDEMAN

Projecten

ONSLUITINGSWEG

2 6 10 16 20 22 24 26 28 30 34 38 40 42

opgave

DUNNEWINDGROEP

50JAAR

COLOFON

DUNNEWIND. is een uitgave van Dunnewind Groep B.V. Aan het magazine werkten mee: Projectbegeleiding:

Organisatiebureau Plan Effect, Ommen

Concept en vormgeving:

Koggel Reclame, Ommen

Tekst:

Erna Ekkelkamp Tekstprodukties

Fotografie:

Ineke Wunnink

Druk:

Koninklijke van Gorcum, Assen

Oplage:

5.000 ex

44 Interview

GERRIT JAN WARMELINK

Interview

KLAAS JAN EN GERRIT BOESSENKOOL

Interview

GOUDEN SAMENWERKING

Projecten

WANDELPROMENADE

Interview

KLAAS KOLLEN

Column

ILONA LAGAS

Projecten

MEANDERENDE VECHT BIJ JUNNE

Recept

MONCHOUTAART VAN JANTINA

44 46 48 50 54 56 57 58

en onderwerpen uitdrukkelijk verboden. Aan de in deze uitgave vermelde feiten en gegevens kunnen geen rechten worden ontleend.

interview

Bertus Dunnewind

â&#x20AC;&#x2DC;Het is mooi om iets te maken wat zichtbaar is. Een riolering aanleggen is leuk, maar je ziet er nooit iets van terug. Het aanleggen van een weg, een dijk of een sloot is iets zichtbaars. Daar kan ik echt van genieten.â&#x20AC;&#x2122;

DUNNEWINDGROEP

50JAAR

TERUGBLIK OVER 50 JAAR DG

in Ommen afgeleverd. Die moesten we met de hand

runnen. Dat was ruim 50 jaar geleden de droom van

de melkfabriek weer leeg te kiepen. Iedere maandag

Emigreren naar Canada en daar een grote boerderij

de toen nog jonge Bertus Dunnewind. Na tien jaar

gewerkt te hebben als onder andere boerenknecht, besloot hij ervoor te gaan. Hij nam ontslag, regelde

de benodigde papieren en plande zijn vertrekdatum. Tijdens de verplichte medische keuring vielen zijn

dromen in duigen. Door een minimale hartafwijking werd hij afgekeurd en moest hij zijn toekomst

leegscheppen in de vrachtwagen om die vervolgens bij

kwam er een wagon bakkersmeel aan. Die moest ik

dan bezorgen bij de bakkers in Ommen en omgeving. Een aantal bakkers bewaarden het meel op zolder en er werd van ons verwacht dat wij die zakken voor hen

naar hun zolder sleepten. Op andere dagen vervoerden we metselzand of bouwmaterialen.”

opnieuw invullen.

AAN DE STUDIE

Bertus Dunnewind bracht zijn jeugd door op een

Remmink in Den Ham. Daar werd hij voorman en

kleine boerderij aan het Ommerkanaal in Ommen. Zijn vader was melkrijder en vervoerde dagelijks de melk van boeren uit de buurt met paard en wagen

en per boot via Dedemsvaart naar de melkfabriek in Balkbrug. “Ik had hem kunnen opvolgen, maar dat

wilde ik niet. Het was mijn droom om naar Canada

te gaan”, vertelt hij. “Toen dat niet doorging heb ik een poosje van alles en nog wat gedaan en belandde uiteindelijk bij de eierveiling in Ede. Daar kwam ik

voor het eerst in aanraking met de transportsector.

Zijn volgende uitdaging lag bij transportbedrijf H. werden zijn taken als chauffeur uitgebreid met admi-

nistratie en regelwerk. “Dat soort werk lag me goed. Na een paar jaar dacht ik: dat kan ik ook zelf wel. Ik

ben toen aan de studie gegaan om mijn transportdiploma’s te halen. Om meer tijd te hebben voor mijn

huiswerk, nam ik ontslag bij Remmink en werd ik

venter bij bakker Woertink. Overdag bracht ik brood rond, ’s avonds studeerde ik en op zaterdagmiddag ging ik naar de cursus.”

Rijden op zo’n vrachtwagen, dat leek me wel wat. ‘Wie

GLADHEIDSBESTRIJDING

eierauto’, zei onze baas. Als je in die tijd het vrachtwa-

rijp voor een eigen bedrijf. Behalve een vrachtauto,

van jullie het eerste slaagt, mag komen rijden op de genrijbewijs wilde halen, moest je zelf voor een vrachtauto zorgen om in te lessen en examen te doen. Ik heb

toen een vrachtauto van hem geleend en slaagde als

eerste. Niet lang daarna kon ik beginnen als eierrijder. Daarmee trad ik uiteindelijk toch in de voetsporen van

mijn vader. Want net zoals hij de melkbussen van de boeren haalde en naar de melkfabriek bracht, deed ik

dat met de eierkisten van de Veluwse boeren naar de eierveiling in Ede.”

COKES EN BAKKERSMEEL

Inmiddels had Bertus verkering gekregen met Jantina

en wilde daarom terug naar Ommen. Hij solliciteerde bij het Ommer transportbedrijf Van Elburg en werd daar aangenomen als vrachtwagenchauffeur. “Het

werk bij Van Elburg was een stuk afwisselender dan

bij de eierveiling, maar ook een stuk zwaarder. Iedere ochtend werd er een wagon met cokes op het station

Na het behalen van zijn diploma in 1961 was de tijd had hij daarvoor toestemming nodig van de gemeente

Ommen. “Zij moesten beslissen of het verantwoord was om een extra transportwagen te laten rijden binnen de gemeente. Bovendien moest je kredietwaardig zijn om vergunningen te kunnen krijgen. Ik

wist ze te overtuigen en ging met de vergunning op

zak op zoek naar een vrachtauto. Ik vond een goede tweedehands. Die koste 17.500 gulden. Daarvoor wilde

de bank niet garant staan. Ze dachten waarschijnlijk: ‘wat moet zo’n jongen met zo’n dure vrachtauto’, dus leende ik het geld bij familie en kennissen.” De zaken

gingen goed. Bertus had al snel werk genoeg, maar hij had één probleem: hij was geen monteur. “Dus als

de wagen kapot was kon ik hem niet repareren. Mijn broer Jan Dunnewind en kennis Frits Gerrits waren

monteurs en hielpen mij in de avonduren met de reparaties. In augustus van datzelfde jaar besloten we met

ons drieën verder te gaan. We hebben er toen twee

interview

auto’s bijgekocht en zijn gestart in augustus 1962. We

AANNEMERIJ

hadden we net een contract afgesloten voor glad-

grondwerk te verrichten, besloten ze in 1970 een eigen

vielen gelijk met onze neus in de boter. Heel toevallig

heidsbestrijding, toen de strenge winter van ‘62/’63 inviel. Daardoor hebben we het eerste jaar ontzettend

veel uren kunnen draaien. Het kwam goed uit dat we met ons drieën waren. Frits en ik hielden de straten en

wegen vanaf depot Provinciale Waterstaat schoon in

het gebied rond Balkbrug, Dedemsvaart en Slagharen. We moesten vooral heel vaak sneeuwploegen omdat

er door de felle oostenwind steeds weer sneeuw op

de wegen terecht kwam. Jan reed in Ommen met de gemeentearbeiders mee. Zij schepten de sneeuw uit

de straten op de vrachtauto die Jan vervolgens buiten de bebouwde kom weer loste. Zo’n winter hebben we nooit weer gehad. De sneeuw lag zo hoog dat je

niet eens via Witharen naar Balkbrug kon rijden. Ik

heb toen halverwege de winter zelfs een bulldozer gehuurd om de Balkerweg schoon te krijgen.”

GROEIEN DOOR OVERNAME

Dunnewind-Gerrits was in de beginjaren gevestigd

op het woonadres van Bertus en Jantina aan de Alteveerweg net buiten Ommen. Koffie werd er gedronken bij Jantina in de keuken en de auto’s werden onder-

houden in de tot garage omgebouwde kippenschuur. “We hadden er een smeerkelder in gemaakt en er een

kachel geplaatst die we stookten op afgewerkte olie. We waren toen dus al heel duurzaam.” In 1970 werd industrieterrein de Strangen ontwikkeld. Daar kocht

het drietal toen een kavel en bouwde een echte werk-

plaats. “De zaak breidde snel uit. De meeste groei werd echter gehaald uit overnames van andere bedrijven uit

de buurt. Dat konden partijen zijn die failliet gingen, maar ook bedrijven die er gewoon mee stopten. Het

eerste bedrijf dat we overnamen was Ringeling in

Dedemsvaart. Die hadden een paar auto’s en kraantjes.

We namen ook hun werk ‘de ontzanding van De Haar’ over, daar veranderden we de schrale heidegrond in weilanden voor de boeren.”

Omdat Dunnewind-Gerrits vaak gevraagd werd om aannemersbedrijf in het leven te roepen. Dat deden ze samen met een onderaannemer uit Hardenberg

met wie ze vaak samenwerkten. “Dit was het begin van NONAK, de Noord-Oost Nederlandse Aannemers Kombinatie. De bewuste aannemer uit Hardenberg had bulldozers en een aannemersdiploma en wij nog

niet, dus was het handig om samen te beginnen”, zegt Bertus. “Het werk dat NONAK uitvoert, bestaat

vaak uit de aanleg van wegen, fietspaden, bruggen en rioleringen voor uitbreidingsplannen, maar we hebben ook de renovatie van het historisch centrum in Ommen gedaan en een driewegbrug in Lemeler-

veld geplaatst. We werken dus vaak in opdracht van provincies of gemeenten, maar ook voor ondernemers en particulieren. In feite kan iedereen bij ons terecht.”

AFSCHEID

Vlak voor het 25-jarige jubileum van Dunnewind-

Gerrits namen Bertus en Jan afscheid van Frits Gerrits, die vanwege gezondheidsklachten het werk moest

neerleggen. Omdat de Gerrits van Dunnewind-Gerrits niet langer meedraaide in de zaak, werd de naam

veranderd in Dunnewind Groep. Zo kon het logo gewoon gebruikt blijven. Rond het 30-jarig bestaan

trok ook broer Jan zich terug uit het bedrijf. “Jan was fanatiek in alles wat hij aanpakte. Hij was onder

andere verantwoordelijk voor het bietentransport. Daar maakte hij zich enorm druk voor. Tijdens de bietencampagne maakte hij lange dagen en korte nachten. Ook hij kreeg gezondheidsklachten. Begin

jaren ’90 heeft hij op doktersadvies afscheid moeten nemen van de zaak. Hij heeft zich toen gestort op de

paardenfokkerij. Daar beleefde hij veel plezier aan. Maar het bedrijf bleef een warme plek in zijn hart

houden. Tot zijn overlijden kwam hij zeker tweemaal per week even langs voor een praatje en een bakje koffie of thee.”

DUNNEWINDGROEP

50JAAR

DOCHTER

Helemaal alleen bleef Bertus overigens niet achter. In

1989 kwam zijn oudste dochter Edith in het bedrijf. Een aangename verrassing voor Bertus, die nooit had

verwacht dat er één van zijn dochters interesse zou hebben in de Dunnewind Groep. “Ik ging er eigenlijk

vanuit dat ik de zaak op termijn zou moeten verkopen aan derden. Toen ik dat thuis ter sprake bracht, kwam

Edith er opeens mee dat zij er wel wat mee wilde doen. Ik besloot haar die kans te geven. In het begin was het

wel een beetje bijzonder, een vrouw in zo’n mannenwereld, maar ze heeft een enorm doorzettingsvermogen en ik vind dat ze het heel goed oppakt.” Hoewel

Bertus de zeventig inmiddels ruim is gepasseerd, is ook hij nog dagelijks op het bedrijf te vinden. “Ik zou

het niet kunnen missen. Het is een harde wereld en

je moet tegenwoordig een echte prijsvechter zijn. Aanbestedingen vind ik nog altijd prachtig om mee

te maken. Daarin denk ik mee met Edith en de heren van de calculatie. Ook breng ik de prijsopgaven naar de

aanbestedingsbus. Dat scheelt Edith in tijd en ik vind het mooi om te doen.”

DANK

“Een van de meest indrukwekkende klussen was de ruilverkaveling in de Mastenbroekerpolder. Een project van 3 miljoen gulden, waarbij we een laag en drassig gebied moesten ophogen. Ik heb er wel lang over getwijfeld of we het moesten doen of niet. We hebben de klus aangenomen en het is goed afgelopen. Doordat de vorst in de grond zat, konden we veel transporteren over harde grond, dat scheelde heel veel in kracht en energie.” Nieuw kavelsloten graven, andere dempen, draineren en kavels opnieuw afwaterend egaliseren, er is door de jaren heen heel veel werk verzet en klaargemaakt. “Ik vind het heel mooi dat ik daaraan een bijdrage mocht en mag leveren. Hiervoor dank aan alle medewerkers en oud-medewerkers voor hun inzet en kennis in allerlei variaties van werkzaamheden. En op de eerste plaats bedank ik mijn vrouw Jantina voor alle hulp en bijstand in al die jaren. Eind vorig jaar mochten wij ons 50-jarig huwelijksjubileum vieren. Ook daar zijn wij dankbaar voor.”

over nonak

Noord-Oost

Nederlandse Aannemers Kombinatie

NONAK is voor honderd procent een dochteronderneming van de Dunnewind Groep. Waar DGS voornamelijk werkt voor bedrijven en particulieren, doet NONAK dat voor de overheid en semi-overheid.

Noord-Oost Nederlandse Aannemers Kombinatie

NONAK huurt haar materieel in bij de zusteronderne-

fietspaden, bruggen en rioleringen voor uitbreidings-

het werk, maar ook gunstig voor de klant. Want dankzij

(NONAK) is gespecialiseerd in de aanleg van wegen, plannen. Onlangs heeft de aannemerskombinatie ook de renovatie van het historisch centrum van Ommen

afgerond, een project waarin vooral de bestrating een belangrijke rol speelde. Daarnaast heeft NONAK zich

in de afgelopen jaren gespecialiseerd in natuurprojecten.

mingen DĂŠ-GĂŠ en DGS. Dit is niet alleen praktisch in

deze interne samenwerking kan NONAK scherpe prijzen bieden en dat is zeker in de huidige economische tijd van groot belang.

DUNNEWINDGROEP

50JAAR

Noord-Oost Nederlandse Aannemers Kombinatie NONAK is de aannemer binnen de Dunnewind Groep.

De werken die met name voor de overheid en semi-

overheid worden uitgevoerd bevinden zich in de civiele-, cultuur- en natuurtechnische sector. Zo houdt NONAK zich onder andere bezig met: •

bouwen woonrijpmaken terreinen

•

kleinschalige kunstwerken (stuwen, bruggen, e.d.)

• • • • • • •

aanleg en reconstructies van wegen en rioleringen kust- en oeverwerken

land- en waterbodemsaneringen kavelaanvaardingswerken

terrein inrichtingen / recreatieve voorzieningen groot grondverzet

natuurbouwprojecten

NONAK is een bedrijf klein in personeel en materieel, maar groot in werken. Zij huurt personeel en materieel in bij haar zusterbedrijven Dé-Gé en DGS.

over dgs

Dunnewind Grond en Sloopwerken

DUNNEWIND DUNNEWI NDGROEP GROEP

50JAAR

DGS staat voor Dunnewind Grond- en Sloopwerken. DGS is een dochteronderneming van de Dunnewind Groep en houdt zich voornamelijk bezig met de verhuur van mobiele kranen, rupskranen, shovels en minikranen, uitvoering van sloopwerken, riolering en verharding en handel in bouwmaterialen. De machines worden deels ingehuurd door NONAK, maar ook door derden. Daarnaast neemt DGS zelfstandig sloop- en grondwerken aan. Het DGS-team is deskundig en van alle markten thuis. Haar klantenkring bestaat uit ondernemers en particulieren. De klussen variĂŤren van het bezorgen van een kuub zand of grind tot het aanleggen van een straat.

Wanneer er gesloopt moet worden, is men bij DGS aan het juiste adres. Dankzij haar uitgebreide machine-

park sloopt DGS snel en vakkundig ieder pand, zonder een spoortje afval achter te laten.

over dé-gé

Of het nu gaat om een paar kuub grind, asfalt, bieten, baggerslib, pallets, cement, hout of een complete bouwkelder, Dé-Gé brengt iedere vracht op de plek van bestemming. Veilig, vertrouwd en binnen de vastgestelde tijd. Dé-Gé heeft zo’n dertig trucks op de weg waarvan de meeste eenheden zijn ingericht voor een specifieke

taak. Zo heeft Dé-Gé een speciale houttransporter

voor in de bosbouw, wordt cement vervoerd met een

bulkauto en verzorgen ze het vervoer van pallets. Kortom, alle vrachten die vervoerd moeten worden met diepladers, stenentrailers, voorwagens met auto-

laadkraan, walkingﬂoor, kippers en containerauto’s worden dankzij Dé-Gé keurig op tijd afgeleverd op het juiste adres.

Voor iedere machine heeft Dé-Gé de benodigde vervoersvergunningen in huis. Daarmee wordt de klant volledig ontzorgd. Een aantal van de wagens zijn uitgerust met overdrukunits. Daardoor kunnen ook giftige stoffen zoals asbest op een veilige manier

worden vervoerd. ADR-transporten worden vervoerd met een speciaal daarvoor uitgevoerde huiftrailer.

Bij Dé-Gé wordt zowel eenmalig als op contractbasis vervoerd. Voor iedere klus hebben zij de specifieke machines. Bij langer lopende contracten heeft de klant zelfs inspraak bij de aanschaf van een nieuwe auto.

Mocht één van de wagens onverhoopt een mankement

vertonen, dan wordt dat snel verholpen in de eigen werkplaats, waar dagelijks een team van deskundige monteurs aanwezig is.

Gaat u verbouwen? Dé-Gé plaatst afvalcontainers op

iedere gewenste bouwplaats en haalt deze na oplevering van de bouw niet alleen op, maar verwerkt ook het afval. Dat is pas service!

DUNNEWINDGROEP

50JAAR

Edith’s favoriete auto is de bomenauto met eigen kraan en cabine. “Een schitterende auto, waarmee we bomen rechtstreeks vanuit de bossen vervoeren naar houtfabrieken in Nederland, Duitsland en Belgie of laden in wagons en boten. Hij is stoer, sterk en degelijk. Echt een lust voor het oog” (zie middenpagina voor een grote poster)

interview 16

DUNNEWINDGROEP

50JAAR

Toen ze jong was, had ze er geen idee van dat ze ooit in de voetsporen van haar vader zou treden. Edith Breemhaar-Dunnewind had niets met Dé-Gé. Ze maakte weleens een ritje met haar vader in een vrachtauto, maar dat was dan ook alles. Wel haalde ze direct na het behalen van haar rijbewijs haar vrachtwagenrijbewijs. Gewoon omdat ze het leuk vond om een vrachtauto te kunnen besturen. Inmiddels staat ze alweer heel wat jaren aan het roer van het bedrijf.

interview

Als Edith niet was gezakt voor de Middelbare Detailhandel School was ze misschien wel nooit op het

bedrijf van haar vader terecht gekomen. “Ik stond er goed voor op school en zakte echt totaal onverwacht

voor mijn examens. Ik baalde er zo van, dat ik geen

zin had om het een jaar over te doen”, vertelt Edith. “Ik

wilde aan het werk en geld verdienen, net als al mijn vrienden en vriendinnen. Mijn vader had toevallig net

iemand nodig op kantoor en zei dat ik wel bij hem

kon komen, mits ik mijn diploma in de avonduren

zou halen. Dat besloot ik te doen. Ik ben helemaal onderaan begonnen op het kantoor, als manusje

van alles. De eerste maanden deed ik niets anders

dan lijsten optellen, maar ik vond het heel leuk. Alles sprak mij aan, de sfeer, de collega’s, de klanten die op bezoek kwamen, de nieuwe vrachtwagens die gekocht werden, er ging gewoon een wereld voor mij open.”

AAN DE STUDIE

het een en ander moest weten, zette hij een kapotte

ze goed was met cijfers. Ze deed steeds vaker klusjes

uit hoe zo’n motor werkt. Daar was ik blij mee, want

Edith zat bij de dames op kantoor en merkte al snel dat

voor de boekhouder en toen hij met pensioen ging, nam zij zijn werk over. Ze bleef plezier houden in haar

werk en kreeg steeds meer gevoel voor het bedrijf. Toen haar vader de pensioengerechtigde leeftijd naderde

en er over begon te denken om de zaak van de hand te doen, meldde Edith zich als gegadigde. “Mijn ouders waren verrast, maar ook blij. Ik had inmiddels de MDS

gehaald in de avonduren en was aan het leren voor

het diploma Beroepsgoederenvervoer. Toen eenmaal

duidelijk werd dat ik de zaak wel wilde overnemen, ging ik ook aan de slag voor het vakdiploma voor buitenlandtransport en haalde ik in de jaren erna het

middenstandsdiploma en deed een middelmanagementopleiding.”

THEORIE EN PRAKTIJK

Ondertussen kreeg Edith verkering met Richard

Breemhaar en trouwde met hem. Na hun huwelijk bleef ze aan de studie, want ze wilde zo snel mogelijk de benodigde papieren halen. “Richard stond er helemaal achter en hielp mij waar hij kon. Toen ik bezig was met

beroepsgoederenvervoer en ook qua motortechniek

automotor op zijn werkbank en legde mij precies wettelijke theoretische kennis kun je uit je hoofd leren, maar de techniek moet je begrijpen en dat lukt beter

als je ziet hoe het zit. Ook mijn klasgenoten sleepten me er doorheen. Ik was de enige vrouw op de vakopleiding en dat vonden ze zo stoer dat ze wilden dat

ik tegelijkertijd met hen zou slagen. Dat vond ik heel mooi. Een typisch voorbeeld van de kameraadschap binnen de mannenwereld.” Edith is nog steeds een van

de weinige vrouwen binnen de transportwereld en dat bevalt haar prima. “Het enige nadeel is misschien

dat vrijwel iedereen mij bij naam kent, terwijl ik zelf niet iedereen ken. Maar verder gaat het prima. Ik weet niet anders.”

MOEDER EN ZAKENVROUW

Nadat Edith in 2002 haar laatste papieren haalde, werd ze zwanger. Het was voor haar geen vraag of ze door zou blijven werken en ook niet voor hoeveel

uren. In haar haar vak en functie is parttime werken gewoon niet mogelijk, dus regelde ze opvang en nam

haar kinderen regelmatig mee naar het werk. “Vanaf

het moment dat ze zes weken oud waren, gingen ze

DUNNEWINDGROEP

50JAAR

GROEIEN

Edith is graag vernieuwend bezig en volgt zoveel

mogelijk de laatste trends op haar vakgebied. Net als

in de tijd van haar vader, zit de groei van het bedrijf ook nu nog steeds vooral in de overnames. “We krijgen

regelmatig bedrijfsovernames of failliete boedels aangeboden. Die beoordeel ik dan op basis van de

cijfers. Ik kijk naar bezittingen, schulden, leasecontracten en medewerkers en puzzel uit of het voor ons

voordelig is om het over te nemen of niet. Dat vind ik hartstikke leuk werk. Toch is het niet mijn doel om

eeuwig door te blijven groeien. Zoals het nu is, zijn we eigenlijk groot genoeg. Ik wil het allemaal wel zelf

kunnen overzien en dat lukt nu prima. Ik zie het zelf zo: de eerste vijftig jaar van de Dunnewind Groep werden

gekenmerkt door groei, de tweede vijftig jaar zullen we consolideren. We hebben nu ongeveer vijftig medevijf halve dagen per week naar de opvang. De rest van

de tijd waren ze bij mijn moeder of hier op het bedrijf

werkers in dienst en dat is zeker in deze tijd heel mooi. Want zonder hen waren we nooit zo ver gekomen.”

waar ik een campingbedje en een box had staan. Als ik

afspraken had of even weg moest, dan vroeg ik Hetti of een van de andere dames even op te letten. Vanaf het

moment dat ze naar de basisschool gingen, zijn ze na schooltijd bijna altijd thuis. Richard heeft een loon- en akkerbedrijf en plooit zijn werk altijd zo, dat hij na drie

uur thuis werkt. Iedereen helpt zoveel mogelijk mee, dus alles loopt op rolletjes.”

AFVALOPSLAG

Sinds Edith in 1996 het bedrijf officieel overnam van

haar vader, richtte ze zich vooral op de vervoerskant. “We ontplooien steeds meer activiteiten op dat gebied en dat vind ik leuk, want daar ligt echt mijn hart. Zo hebben we inmiddels een bomenauto waarmee we

hout vervoeren en een cementwagen. Ook hebben we een vestiging geopend in Olst. We hebben daar

een overslag voor afval, verhuren containers en we verkopen er zand, cement en grind. Particulieren en

bedrijven brengen daar hun tuinafval in karretjes of containers, wij voeren het vervolgens weer af. Sinds kort hebben we in Olst een walkingﬂoor, dat is een trailer waarvan de bodem beweegt/schuift, zodat we niet hoeven te kiepen.”

MOOIE KLUSSEN De gladheidsbestrijding vind ik één van de mooiste klussen. “In vorstperiodes ben ik dag en nacht bereikbaar. Je moet dan zodra het glad dreigt te worden op heel korte termijn van alles inzetten en regelen. Dat vind ik heel leuk om te doen. Het is ook dankbaar werk, want dankzij onze medewerkers kunnen de mensen veilig de weg op. Daarnaast vind ik het mooi om iets te maken dat tastbaar is. Wanneer het slecht weer is, toeren we op zondag regelmatig rond en nemen een kijkje bij onze werken. Ik vind het ook heel leuk als de kinderen bij mij in de auto zitten en we één van onze vrachtauto’s tegenkomen. ‘Kijk mama, die auto is van jou’, zeggen ze dan. Dat vind ik wel iets hebben. Of ze mij gaan opvolgen? Dat weet ik niet, maar de kans zit er wel in want ze zijn beiden ondernemend en technisch. Maar dwingen zullen we ze nooit. Want we willen het liefst dat ze iets gaan doen waar ze gelukkig van worden. Dat is tenslotte het allerbelangrijkste.”

interview

‘NONAK is Tot voor kort kende Wim Laarman de Dunnewind Groep vooral van naam. Maar nu het Ommer bedrijf twee klussen voor Waterschap Velt en Vecht heeft geklaard, weet de gebiedsbeheerder precies waar het bedrijf voor staat. “De lijnen zijn kort. Ze denken niet alleen mee, maar zelfs vooruit en komen met goede oplossingen. Dat is heel prettig werken”, vindt Wim.

Als gebiedsbeheerder is Wim Laarman verantwoorde-

Op de dijk hebben ze een wandelpad aangelegd. Qua

de zogenaamde ‘kunstwerken’ zoals bruggen, stuwen

NONAK gedaan heb. Wat ik als beheerder belangrijk

lijk voor het peilbeheer, het onderhoud van de Vecht, en sluizen, de rivierbedding en de dijken. In die hoeda-

nigheid maakt hij ook deel uit van de twee projectgroepen die de Hardenbergse wandelpromenade en

de herinrichting van de Oude Radewijkerbeek voor haar rekening nemen. En die klus werd geklaard door NONAK, een onderdeel van de Dunnewind Groep.

uitvoering was dit het eerste grote project dat ik met

vind, is de afstemming met alle partijen en met name

met de burgers. Want als een project wordt afgerond, vertrekken de aannemers, maar ik blijf. Als er dingen fout gaan, heb ik daar nog lang werk mee. Maar dat is in dit geval gelukkig niet zo. Dunnewind heeft het omgevingsbeleid uitstekend uitgevoerd.”

“Ter bescherming van het centrum van Hardenberg

Projectleider Iwan Brinkhuis heeft eenmaal eerder

bekleed met zogenaamde kraagstukken en bestor-

de Vecht in Ommen. “Ik heb toen ervaren hoe handig

heeft NONAK een paar honderd meter van de Vechtdijk ting”, vertelt Wim. “Tegelijkertijd hebben ze delen van

de dijk vervangen door schanskorven gevuld met puin.

met de firma gewerkt. Dat was bij het ontstenen van het is dat de Dunnewind Groep behalve aannemer, ook transporteur is. Logistiek zat die klus ijzersterk in

DUNNEWINDGROEP

50JAAR

zowel onder, als boven water ijzersterk’

elkaar en dat was nu opnieuw zo”, vertelt hij. Technisch

prachtig stukje natuur geworden, waar het publiek

NONAK een echte uitdaging. Een groot deel van de

met zorg aangelegd en waar nodig verstevigd, want

gezien was dit project volgens de projectleider voor dijk moest onder water worden bekleed en dat is zeer

specifiek werk. “De stroming in de Vecht is vrij sterk, dus het werk was niet zonder risico en kostte veel voorbereiding. Daarvoor heeft NONAK dan ook de nodige deskundigheid in huis gehaald.”

Binnen het tweede project werd de Oude Radewijkerbeek aangepakt. De dijk tussen de Vecht en de

beek werd versterkt en het stroomgebied van beekje teruggebracht in haar natuurlijke staat. “Naast een

stukje natuurinrichting, zijn er ook stapstenen en

een struinpad aangelegd”, zegt Laarman. “Het is een

met laag water heerlijk kan wandelen. Het gebied is bij hoog water zal het onderlopen.”

interview

De Dunnewind Groep loopt als een rode draad door het leven van Jantina Dunnewind. Als jonggehuwde vrouw stond ze aan de wieg van het bedrijf, dat inmiddels door haar dochter is overgenomen. Ze bewoog zich nooit opvallend op de voorgrond, maar stond altijd klaar voor man, dochter en bedrijf. Jantina en Bertus leerden elkaar bijna 55 jaar geleden

Bertus dat ik daarmee zou stoppen, want hij is echt

het eerste gezicht. Toch dreigde hun relatie aanvan-

gezellig werk. Zolang we nog geen kinderen hadden,

kennen via één van Bertus’ broers. Het was liefde op kelijk uit te lopen op liefdesverdriet, maar dankzij

een lichte hartafwijking van Bertus zijn ze nu nog

steeds bij elkaar. Jantina herinnert het zich nog goed.

nog van de oude stempel, maar ik vond het leuk en

wilde ik daar gewoon mee doorgaan en dat heb ik ook gedaan.”

“Toen we pas verkering hadden, liep Bertus rond met

KINDEREN

beslist niet mee en zelf zag ik het eerlijk gezegd ook

naast zijn woonhuis aan de Alteveerweg. Op de dagen

plannen om te emigreren. Van mijn ouders mocht ik niet echt zitten om zover weg te gaan. Tot mijn grote opluchting werd hij tijdens de medische keuring die verplicht was voor een emigratie, totaal onverwacht

afgekeurd. Zo werden een heleboel problemen vanzelf opgelost.”

OUDE STEMPEL

Nadat haar verloofde zijn teleurstelling had verwerkt, zocht hij een baan en kwam terecht in de transportwe-

Bertus startte zijn bedrijfje vanuit een kippenschuur dat Jantina vrij was, pakte ze de telefoon op en schonk

liters koffie voor Bertus, zijn klanten en medewerkers. “In 1969 werd Edith geboren en stopte ik met werken. Een jaar later verhuisde het bedrijf naar de Stran-

geweg. Dat vond ik eerst wel jammer, want het werd

een stuk rustiger op het erf. Ik miste de gezelligheid, maar niet lang na Edith werd onze tweede dochter Ingrid geboren en ging ik helemaal op in het gezin.”

reld. “Bertus is een ondernemend type. Na een paar jaar

BESCHEIDEN

hij om voor zichzelf te beginnen. Hij studeerde in de

Ze luisterde naar de verhalen van Bertus en maakte

gewerkt te hebben bij verschillende bedrijven, besloot

avonduren voor de benodigde diploma’s en startte zijn eigen bedrijf precies vier maanden nadat we

getrouwd waren.” Jantina had het volste vertrouwen

in de plannen van haar man. En mocht het misgaan, dan had ze ook altijd zelf nog een inkomen. “Bertus

doet nooit dingen die hij niet kan overzien, dus ik ging ervan uit dat het wel een succes zou worden. Zelf werkte ik toen nog een paar dagen per week in een

winkel voor huishoudelijke artikelen. Eigenlijk wilde

Op de achtergrond bleef ze betrokken bij het bedrijf. samen met hem een proefrit in iedere nieuwe vrachtauto. Ook doet ze al vijftig jaar de benodigde boodschappen voor het bedrijf en heeft ze inmiddels

ontelbaar veel monchoutaarten gemaakt voor de

medewerkers. “Ach, dat stelt allemaal niets voor hoor”, relativeert ze. “Bertus en Edith houden allebei heel erg

van monchoutaart. Wanneer een van beiden jarig is, maak ik een paar van die taarten, zodat ze kunnen

trakteren op de zaak. En wat betreft de boodschappen,

DUNNEWINDGROEP

50JAAR

die moeten nu eenmaal gedaan worden en ik heb

TROTS

er allemaal gehaald moet worden aan koffie, koekjes,

verrassing voor Jantina. “We hebben haar in de eerste

daar wel tijd voor. De dames op kantoor noteren wat

schoonmaakmiddelen en dat soort zaken. Bertus neemt het briefje eenmaal per week mee en dan doe ik de boodschappen. Dat is dan ook het enige wat ik

actief doe binnen het bedrijf. Daarnaast heb ik een

heel eigen leven opgebouwd. Ik volg regelmatig allerlei workshops en ben ik graag creatief bezig. Ook pas ik vaak op de kinderen van onze dochters.”

Dat Edith haar vader wilde volgen, was een grote instantie wel gewaarschuwd, want een bedrijf runnen

is een hele klus, zeker in combinatie met een gezin. Ze wist zeker dat ze het wilde en heeft een heel druk

leven. Maar ik vind dat ze het heel goed doet. Ik ben echt trots op haar.”

CERTIFICERING

De DUNNEWIND GROEP voldoet Kwaliteitscertificaten en keurmerken zeggen meer dan alleen maar iets over de veiligheid van een bedrijf. Deze certificaten zijn tegenwoordig verplicht om in te kunnen schrijven bij aanbestedingen. De Dunnewind Groep is trots op haar certificaten en doet er alles aan om ze up-todate te houden.

ISO

ISO 9001 bevat de normen waaraan een bedrijf moet

voldoen. Om het certificaat te behalen, moet het

kwaliteitsbeleid op papier staan en bekend zijn bij alle medewerkers. Ook wordt getoetst of het bedrijf voldoet aan de wettelijke eisen die van toepassing

zijn op het product of de dienst van de organisatie. Het bedrijf moet de verschillende bedrijfsprocessen

beheersen en kunnen aantonen. Het doel van de ISO is het verhogen van de klanttevredenheid.

Na een zogenaamde externe audit kan de organisatie het certificaat ontvangen, waaruit blijkt dat zij voldoet

aan de eisen van de standaard. De Dunnewind Groep is gecertificeerd sinds 1995.

ISO

VCA

VCA staat voor Veiligheid, Gezondheid en Milieu Checklist Aannemers.

Aannemers ontvangen dit certificaat wanneer zij kunnen aantonen dat zij voldoen aan de weten regelgeving op het gebied van de Arbo-wet. Daarnaast

bevat de norm aanvullende eisen om het veiligheidsbewustzijn tijdens het werk te verhogen.

Uitvoerende medewerkers moeten een VCA-examen doen. Hierin wordt onderscheid gemaakt

tussen

Basisveiligheid (voor operationele medewerkers) en Veiligheid voor operationeel Leidinggevenden (VOL-

VCA

VCA). Het bijbehorende certificaat is tien jaar geldig

en geeft aan dat de medewerker in ieder geval op de hoogte is van de geldende veiligheidseisen. Om deze

kennis up-to-date te houden worden er regelmatig toolboxmeetings gehouden.

De Dunnewind Groep is VCA-gecertificeerd sinds 2002.

KWALIBO

De KWALIBO staat voor Kwaliteitsborging bij bodemintermediairs en is in het leven geroepen om de

KWALIBO

betrouwbaarheid van het werk te vergroten van iedere organisatie die werkzaamheden uitvoert binnen het bodembeheer. De KWALIBO is een wettelijke regeling.

DUNNEWINDGROEP

50JAAR

aan iedere norm Sinds 2007 is de Dunnewind Groep in het bezit van

protocol 7001 voor landbodemsaneringen en 7003 voor waterbodemsanering.

FSC

De Forest Stewardship Council (FSC) is een interna-

tionale organisatie die zich inzet voor verantwoord bosbeheer wereldwijd. FSC spreekt van verantwoord bosbeheer wanneer op evenwichtige wijze rekening

wordt gehouden met de sociale, ecologische en economische aspecten die bij bosbeheer horen. Hout- en

papierproducten die afkomstig zijn uit een FSC-gecertificeerd bos zijn herkenbaar aan het FSC-label. Om

FSC

er zeker van te zijn dat producten met dit keurmerk

daadwerkelijk uit een verantwoord beheerd bos komen, moeten alle schakels in de handelsketen van het product worden gecertificeerd. Dus ook de vervoerder.

De Dunnewind Groep bezit sinds 2010 het FSC-certificaat

GMP

Door middel van GMP oftewel Good Manufacturing / Managing Practice, kunnen bedrijven aantonen dat

hun producten en diensten voldoen aan de wettelijke voorschriften en eisen binnen de grondstoffenhandel.

De Dunnewind Groep gebruikt het certificaat om aan

te tonen dat zij werken volgens de verplichte hygiënische standaard binnen het vervoer van onder andere diervoeders.

BTR

Om opdrachten uit te kunnen voeren op of naast het

spoor, is naast het VCA-certificaat het BTR (Branchegerichte Toelichting Railinfrastructuur) certificaat

verplicht. In deze norm die betrekking heeft op het

veiligheidsbeheerssysteem, zijn aanvullende reglementen en de typisch ‘spoorse’ aspecten opgenomen

om ongevallen te voorkomen op plaatsen met een hoog veiligheidsrisico.

De Dunnewind Groep heeft het certificaat ontvangen in 2008.

BTR

sociaal

Er is net weer getekend en wanneer dit contract is afgelopen, is de Dunnewind Groep precies 20 jaar hoofdsponsor van het eerste van OZC. Behalve sponsor is Bertus Dunnewind volgens de vereniging ook nog eens de grootste fan van de Ommer voetbalclub. Als echte voetbalman slaat hij vrijwel geen wedstrijd over en is hij iedere zaterdagmiddag van de partij, zowel uit als thuis. Sponsorwerver Henk Steen weet het inmiddels uit

ervaring. Het vinden van een goede hoofdsponsor staat gelijk aan het zoeken naar een naald in een

hooiberg. Bertus Dunnewind is zo’n naald en daar

is de club erg blij mee. “Bertus was al jarenlang een trouwe fan. Toen wij in 1995 op zoek waren naar een nieuwe hoofdsponsor heb ik hem eens gepolst. Hij had er wel oren naar. Inmiddels zijn we bijna twee decennia verder en nog altijd erg tevreden met hem.”

Volgens Henk is de Dunnewind Groep een goede

sponsor die zijn verplichtingen punctueel nakomt. “Bertus zorgt er persoonlijk voor dat onze kleding

altijd up to date is. We hebben een hele brede collectie

aan broeken, kousen, shirts, sokken, trainingspakken, presentatiepakken en tassen. We hebben onlangs zelfs

prachtige zwarte jacks gekregen. Dankzij Dunnewind lopen we er gewoon altijd hartstikke mooi bij”, vindt

hij. Wat Henk bijzonder vindt aan Bertus is dat

hij, ondanks dat hij jaarlijks veel geld in het team steekt en bij iedere wedstrijd aanwezig is, zich nooit

hiervoor direct toestemming, mits er bij slecht weer

“Het enige wat hij pertinent niet wil, is dat er grove

lijk. Maar, hij zit er nooit alleen. Hij brengt vrijwel altijd

en te nimmer bemoeit met het technische beleid. woorden gebruikt worden in het veld. Al trapt iemand

de bal nog zo vaak buiten het veld, hij zegt er niets van. Maar wanneer iemand vloekt, dan krijgt hij dat na

aﬂoop van de wedstrijd wel te horen. En dat vinden wij eigenlijk wel heel erg goed.”

In de koude wintermaanden zit Bertus in zijn eigen

verwarmde skybox op de tribune. Die heeft hij daar

zelf op eigen kosten laten plaatsen. “Het bestuur gaf

ook andere mensen in mogen. En dat mocht natuurde heren Abma en Paarhuis mee”, weet Henk. Hij heeft

Bertus in de loop der jaren leren kennen als een prettig en breed geïnteresseerd man. “Eenmaal in de drie

weken drink ik een kop koffie met hem en dan nemen

we de wereld door. Of het nu gaat om sport, politiek, kerk of economie, hij heeft overal wel een mening over. Als club en als mens waarderen wij hem enorm.”

DUNNEWINDGROEP

50JAAR

OZC 1 met hoofdsponsor Bertus Dunnewind

interview

‘Wij zijn van alle markten thuis’ Ruim voordat hij zelfs maar een rijbewijs had, kwam Evert Nijkamp als draglinemachinist terecht bij de Dunnewind Groep. In de loop der jaren klom hij op tot calculator/planner. Hij is de zestig inmiddels ruim gepasseerd, maar weet nog van geen ophouden. Want de Dunnewind Groep voelt voor hem als was het zijn eigen bedrijf. Kersvers van de landbouwschool, ging Evert jaren geleden op zoek naar een baantje. Toen hij hoorde dat ze bij de Dunnewind Groep, destijds nog Dunnewind-Gerrits, een drag-

linemachinist zochten, meldde hij zich aan en werd aangenomen. “De dragline was een machine waarop alleen Bertus kon draaien. Hij heeft het mij geleerd en al snel kon ik hem zelfstandig bedienen. Toch bleef ik er de eerste jaren hulp bij nodig hebben, want

deze machine stond op een auto en ik was nog maar zestien en had nog geen rijbewijs. Ik mocht deze machine dus niet zelf verplaatsen.”

OVERNAMES

Evert bewaart mooie herinneringen aan die beginperiode. “We werkten met ons vijven

vanuit een kleine werkplaats naast het huis van Bertus; Bertus en Jan Dunnewind, Frits Gerrits, Gerrit Jan Warmelink en ik. In de 44 jaar die ik hier nu werk, hebben we heel veel meegemaakt en is de zaak enorm gegroeid”, vertelt hij. “Maar hoe hard we ook werkten

en hoe vroeg we er iedere ochtend ook bij waren, we zijn vooral gegroeid door de talloze overnames van andere bedrijven. De eerste was Ringeling in Dedemsvaart, daarna

volgden Jansen Den Ham, Bruins Nieuweroord, Mennink Balkbrug, Borgers Nieuwleusen, G.J. van den Esschert Olst en Volkerink Ommen. Al die overnames heb ik van dichtbij meegemaakt. Sterker nog, ik werd er altijd bij betrokken nadat de overnamekandidaat

was getaxeerd door een taxateur maakten wij daarvan allemaal afzonderlijk ook een waardebepaling, namen daarvan het gemiddelde en deden op basis daarvan dan een bod. We slaagden er meestal in om een scherp bod neer te leggen en eventuele mededingers achter ons te laten. Dat waren iedere keer weer spannende tijden.”

TEAMBUILDING

Dankzij al die overnames, is de Dunnewind Groep volgens Evert nu van alle markten thuis. “Tegelijk met de machines namen we meestal ook mankracht over. Daarmee haalden we veel ervaring in huis. Het team werd steeds groter en het mooie daarvan is dat de ene dit

goed kan en de andere dat. Zo helpen we elkaar steeds voort. Wat dat betreft zijn we hier

voortdurend aan het teambuilden en dat heb ik altijd als positief ervaren.” Minder prettig vindt Evert de veranderde weten regelgeving. “Vroeger maakten we een berekening

achterop een sigarendoosje en gingen dan aan het werk. Tegenwoordig is er veel meer ambtenarij en heb je allerlei vergunningen nodig. Daardoor is de factor zelfstandigheid nu een stuk kleiner. Dat vind ik heel erg jammer.”

DUNNEWINDGROEP

50JAAR

SAMENWERKEN

KONINGIN

maakte de oprichting van NONAK het meeste indruk

Edith neemt in zijn hart wel een hele speciale plaats

Van alles wat hij bij de Dunnewind Groep beleefde, op Evert. “Grondverzet was de ontbrekende schakel

binnen ons bedrijf. Tot die tijd verhuurden we ons materieel aan aannemers en stonden de machines

veel te vaak stil. NONAK is een aparte BV, die haar materieel inhuurt bij Dé-Gé en DGS. Samenwerken op die manier maakt je als bedrijf erg sterk. Want dankzij

NONAK kunnen we al onze activiteiten combineren met al ons eigen materieel. Dat betekent dat het

materieel nooit stilstaat en er altijd deskundig vakvolk voorhanden is. Er zijn maar weinig concurrenten die

volgens die constructie werken. Voor de klanten is

het trouwens ook gunstig, want dankzij die interne samenwerking, kunnen wij scherpe prijzen bieden en dat is zeker in de huidige economische tijd van levensbelang.”

Al kan Evert met Bertus heel goed door een deur, in. “Ze is een hele goede directievrouw. Heel sociaal

voor het personeel, maar daarnaast ook superscherp. Ze is pienter, kan goed luisteren en snel beslissingen nemen. Ik merk dat er door de mannen heel goed naar haar geluisterd wordt, dat dwingt ze ook af. Vroeger werd weleens gezegd dat vrouwen geen leidingge-

vende posities aankunnen, maar dat is nu volledig

achterhaald. Er staan steeds meer vrouwen aan de top. Kijk alleen maar eens naar onze koningin, zij doet het

ook perfect”, vindt hij. “Ik heb alle bewondering voor Edith. Want behalve een topzakenvrouw is ze ook een teamlid én moeder en echtgenote. Met haar aan het roer blijven we zeker op koers.”

projecten

Voor gladheidsbestrijder Nanning Bulthuis is de zomerperiode het drukst. Dan is hij bezig met de voorbereidingen op de komende winter. Maar is het eenmaal winter, dan is het vooral een kwestie van de weersberichten in de gaten houden en vroegtijdig aan de bel trekken, zodat de Dunnewind Groep in actie kan komen om ervoor te zorgen dat de wegen rond Ommen en Hardenberg veilig berijdbaar zijn.

De gladheidsbestrijding binnen de provincie Overijssel is ondergebracht bij de Eenheid Wegen &

Kanalen, Team Wegbeheer & Verkeer. Gladheidsbestrijder Nanning Bulthuis is de spin in het web. Hij

zorgt ervoor dat de gladheid vanuit diverse provinciale steunpunten voorkomen en bestreden wordt. “Het strooibeleid is gericht op het voorkomen van gladheid, waarbij er preventief met natzout wordt gestrooid.

De provincie Overijssel werkt hierin samen met Rijks-

waterstaat wegendistricten Zwolle en Twente Achter-

partijen.

hoek”, vertelt hij. “Vanuit zeven steunpunten zorgen

“Dat doe ik dus

Hiervoor maken we gebruik van elkaars steunpunten

zomer. Dat is voor mij de

we ervoor dat de niet-autosnelwegen berijdbaar zijn. en bestrooien weggedeelten voor elkaar.”

NORMTIJD

De gladheidsbestrijding wordt efficiënt uitgevoerd door een team van coördinatoren en inspecteurs die

werken volgens draaiboeken met daarin roosters en

vastgestelde strooiroutes. “De daadwerkelijke uitvoering is uitbesteed aan derden. De Dunnewind Groep

bemand twee van de zeven steunpunten. Wanneer zij

worden opgeroepen komen ze zo snel mogelijk naar de steunpunten om de strooiactie uit te voeren. De

routes zijn zo opgesteld dat ze binnen een bepaalde normtijd gestrooid kunnen worden.”

ZOMER

Nanning is er verantwoordelijk voor dat het materieel up to date blijft, dat er voldoende zout wordt

ingekocht, dat de routes en draaiboeken kloppen en

dat er afspraken gemaakt worden met de uitvoerende

allemaal

drukste

periode.

Wanneer het eenmaal winter is, moet alles geregeld zijn. Dan let ik vooral op de weerberichten en zorg ik ervoor dat er op tijd wordt gestrooid. Daarvoor draai ik diensten van 7x24 uur. Via een meldsysteem dat werkt

dankzij voelers in de wegen, hou ik in de gaten of het

glad wordt. Daarnaast heb ik dag en nacht contact met

een meteobedrijf. Wanneer er gestrooid moet worden, bel ik de daarvoor verantwoordelijke ondernemers op. Vaak is dat rond twee uur ’s nachts. We werken niet

met piepers, maar ik bel ze persoonlijk en laat ze dan voor de zekerheid herhalen waar er gestrooid moet

worden en hoeveel gram per vierkante meter, zodat ik zeker weet dat het goed komt”, zegt hij. “We zijn drie

uur per route bezig, dus wanneer we om drie uur ’s nachts beginnen met strooien, zijn de wegen zo rond zes uur in de ochtend, wanneer het verkeer op gang komt, goed begaanbaar.” Bij sneeuw is het een heel

ander verhaal. Dan rijdt er op iedere route behalve de zoutstrooier ook een sneeuwschuiver.”

DUNNEWINDGROEP

50JAAR

BETROKKENHEID

Omdat gladheidsbestrijding

een regionale taak is, werkt de

provincie bij voorkeur met aannemers uit de regio.

Inzet

zorgt voor het beste resultaat. Dit zie je heel duidelijk

• 6 grote strooiers op vrachtauto’s

“Zij wonen in het gebied en voelen zich betrokken. Dat

bij de Dunnewind Groep. Edith voelt zich er zelfs zo

verantwoordelijk voor, dat ze de gladheidsbestrijding

STEUNPUNT HARDENBERG

• 4 fietspadstrooiers bedrijfsauto’s, tractoren

binnen haar bedrijf persoonlijk coördineert. Dat

• 6 grote strooiers op vrachtauto’s met ploeg

aannemers zware boetes op het niet nakomen van de

• 3 tractoren met ploeg

werkt prima en dat moet ook, want er staan voor de

verplichtingen. Bij de Dunnewind Groep is daarvan

gelukkig geen sprake. Zij doen hun werk altijd naar behoren, dus dat werkt perfect.”

• 6 vrachtauto’s met ploeg

• 4 fietspadstrooiers bedrijfsauto’s, tractoren met ploeg

STEUNPUNT TUBBERGEN

• 5 grote strooiers op vrachtauto’s

De provincie beheert 644 km hoofdwegen, 172 km parallelwegen en 530 km fietspaden.

• 5 fietspadstrooiers bedrijfsauto’s, tractoren

• 5 grote strooiers op vrachtauto’s met ploeg • 5 vrachtauto’s met ploeg • 3 tractoren met ploeg

• 5 fietspadstrooiers bedrijfsauto’s, tractoren met ploeg

DUNNEWINDGROEP

50JAAR

interview

STIGING OLST - VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST ST -VESTIGING VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGIN STIGING OLST --VESTIGING OLST - VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST ST -VESTIGING VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGIN STIGING OLST --VESTIGING OLST -VESTIGING OLST - VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST ST -VESTIGING VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGIN STIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST - VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST ST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGIN STIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST - VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST ST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGIN STIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST - VESTIGING OLST -VESTIGING OLST ST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING VESTIGING OLST -VESTIGIN STIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST - VESTIGING OLST ST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING VESTIGING OLST -VESTIGIN STIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING VESTIGING OLST -VESTIGING VESTIGING OLST --VESTIGING VESTIGING OLST --VESTIGING OLST ST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING -VESTIGING OLST --VESTIGING VESTIGING OLST --VESTIGING VESTIGING OLST --VESTIGIN VESTIGIN STIGING OLST -VESTIGING VESTIGING OLST --VESTIGING VESTIGING OLST --VESTIGING VESTIGING OLST --VESTIGING VESTIGING OLST --VESTIGING VESTIGING OLST --VESTIGING VESTIGING OLST -VESTIGING -VESTIGING OLST ST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING VESTIGING OLST -VESTIGIN STIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST ST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING VESTIGING OLST -VESTIGIN STIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST ST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING VESTIGING OLST -VESTIGIN STIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST ST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING VESTIGING OLST -VESTIGIN STIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST ST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING VESTIGING OLST -VESTIGIN STIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST ST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING VESTIGING OLST -VESTIGIN STIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST ST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGIN STIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST ST - VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGIN STIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST ST -VESTIGING OLST - VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGIN STIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST ST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST - VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGIN STIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST ST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST - VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGIN STIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST ST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST - VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGIN STIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST ST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST - VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGIN STIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST ST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST - VESTIGING OLST -VESTIGIN STIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST ST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST - VESTIGIN STIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST ST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGIN STIGING OLST -VESTIGING -VESTIGING OLST -VESTIGING -VESTIGING OLST -VESTIGING -VESTIGING OLST -VESTIGING -VESTIGING OLST -VESTIGING -VESTIGING OLST -VESTIGING -VESTIGING OLST -VESTIGING -VESTIGING OLST -

DUNNEWINDGROEP

50JAAR

-VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING NG OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING NG OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING NG OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING NG OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING NG OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING NG OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING VESTIGING OLST -VESTIGING VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING VESTIGING OLST -VESTIGING VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING NG OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING VESTIGING OLST -VESTIGING VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST - VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING VESTIGING OLST -VESTIGING VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING NG OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING VESTIGING OLST -VESTIGING VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING VESTIGING OLST - VESTIGING OLST -VESTIGING VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING VESTIGING OLST -VESTIGING VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING NG OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING VESTIGING OLST -VESTIGING VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING VESTIGING OLST -VESTIGING OLST - VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING VESTIGING OLST -VESTIGING VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING NG OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING VESTIGING OLST -VESTIGING VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING VESTIGING OLST - VESTIGING OLST -VESTIGING VESTIGING OLST -VESTIGING VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING NG OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING VESTIGING OLST -VESTIGING VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING VESTIGING OLST -VESTIGING OLST - VESTIGING OLST -VESTIGING VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING NG OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING VESTIGING OLST -VESTIGING VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST - VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING NG OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING VESTIGING OLST - VESTIGING OLST -VESTIGING NG OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING VESTIGING OLST -VESTIGING OLST - VESTIGING NG OLST -VESTIGING -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING NG OLST -VESTIGING -VESTIGING Na het OLST faillissement -VESTIGING -VESTIGINGvan OLST het-VESTIGING -VESTIGING Olster transportbedrijf OLST -VESTIGING -VESTIGING G.J. van OLSTden -VESTIGING -VESTIGING Esschert OLST BV, -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING NG OLST -VESTIGING -VESTIGING OLST -VESTIGING -VESTIGING Groep OLST -VESTIGING -VESTIGING OLST -VESTIGING -VESTIGING OLSTin-VESTIGING -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST kwam de Dunnewind voor de medewerkers als redder nood. Doordat -VESTIGING VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING NG OLST -VESTIGING -VESTIGING Dé-GéOLST het -VESTIGING -bedrijf VESTIGING overnam, OLST konden -VESTIGING -VESTIGING de jongens OLST -VESTIGING -VESTIGING er gewoon OLST blijven -VESTIGING -VESTIGING werken. Daar OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING NG OLST -VESTIGING -VESTIGING was ook OLSTHenk -VESTIGING -VESTIGING DijkslagOLST blij -VESTIGING -mee. VESTIGING Want destijds OLST -VESTIGING -VESTIGING de zestigOLST al lang -VESTIGING -VESTIGING gepasseerd, OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING NG OLST -VESTIGING -VESTIGING bracht OLST de vutter -VESTIGING -VESTIGING wekelijks OLST nog -VESTIGING -VESTIGING heel wat uurtjes OLST -VESTIGING -VESTIGING door bij zijn OLST oude -VESTIGING -VESTIGING werkgeverOLST en -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING NG OLST -VESTIGING -VESTIGING OLST -VESTIGING -VESTIGING OLST -VESTIGING -VESTIGING OLST -VESTIGING -VESTIGING OLST -VESTIGING -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST moest er niet aan denken om achter de geraniums te belanden. -VESTIGING VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING NG OLST -VESTIGING -VESTIGING OLST -VESTIGING VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING NG OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING NG OLST - VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST --VESTIGING VESTIGING OLST -VESTIGING -VESTIGING OLST -VESTIGING -VESTIGING OLST -VESTIGING -VESTIGING OLST -VESTIGING -VESTIGING OLST -VESTIGING -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING

interview

VESTIGING OLST - VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGIN -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGIN -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGIN -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGIN -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGIN -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST - VESTIGING OLST -VESTIGIN -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGIN VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGIN

DUNNEWINDGROEP

50JAAR

Inmiddels is hij zeventig jaar oud en nog steeds een

je dat niet doet, ben je ze kwijt”, zijn Henk en Bennie

het materieel, sleutelt aan vrachtauto’s, brengt af en

iedere klant, dat willen we ook blijven doen. Dat hoort

aantal dagdelen te vinden op het bedrijf. Hij monteert

toe eens een vrachtje weg en staat klanten te woord. En dat particuliere klantenwerk, daarin zit volgens

Henk en planner/werkvoorbereider Bennie Schotman

nou net het verschil tussen het hoofdfiliaal in Ommen en de vestiging in Olst. “Naast allerhande transport-

werkzaamheden, runnen we hier een vuiloverslag.

Vooral particulieren maken hiervan veel gebruik. Hout,

van mening. “We hebben altijd klaargestaan voor

bij ons.” En Henk kan het weten, want hij werkt al sinds oktober 1960 bij het bedrijf. “Transportbedrijf G.J. van den Esschert BV bestond toen al een jaar of veertig

en zou inmiddels meer dan honderd jaar oud zijn. Ook wat dat betreft is het mooi dat Dé-Gé het overgenomen heeft.”

ijzer, tuinafval, alles kunnen ze er kwijt, met uitzonde-

MANNENWERELD

“Wanneer het heel veel is, halen we het bij de klanten

maakt hen niets uit. “Wanneer mensen de directeur

ring van huisvuil en chemisch afval”, vertelt Bennie. op en anders wordt het gebracht. De vracht gaat met

Dat Henk en Bennie nu werken onder een vrouw, willen spreken en ik noem de naam van Edith, dan

T -VESTIGING VESTIGING OLST - en al op deOLST -VESTIGING -VESTIGING OLST -VESTIGING -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING hoor ik nogOLST regelmatig: nee, ik bedoel de directeur”, kar weegbrug, zodat hetgeen ze moetenOLST -VESTIGING NG OLST -VESTIGING VESTIGING OLST -VESTIGING OLST verkopen -VESTIGING OLSTzand -VESTIGING -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST OLST zegtOLST Bennie. “Dat onderstreept maar weer dat-VESTIGING de betalen altijd klopt. Daarnaast we hier T -VESTIGING VESTIGING OLST - grind voor beton, OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST nog -VESTIGING OLST - VESTIGING OLST -VESTIGING transportwereld steeds een echte mannenwereld en-VESTIGING de tuin en metselwerken. Er zijnOLST -VESTIGING NG OLST -VESTIGING VESTIGING -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING -VESTIGING OLST is. Binnen de Dunnewind Groep is het geenOLST probleem. dagenOLST dat we hier zeker tweehonderd man per dag -VESTIGING op T -VESTIGING VESTIGING OLST - zaak krijgen.”OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING Edith is eenOLST goede directeur. Wij hebben veel vrijheid de-VESTIGING NG OLST -VESTIGING VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST - VESTIGING -VESTIGING -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST van OLST handelen, maar ikOLST overleg zoveel mogelijk met T -VESTIGING VESTIGING OLST KLAARSTAAN -VESTIGING OLST VOOR -VESTIGING DE KLANT OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST haar, want OLST uiteindelijk is zij eindverantwoordelijk en -VESTIGING NG OLST -VESTIGING VESTIGING De klant OLSTis -VESTIGING koning in Olst. OLST Wanneer -VESTIGING er om OLST drie uur -VESTIGING -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST gaatOLST zij over het financiële gedeelte. Daar heb ik geen T -VESTIGING VESTIGING OLST VESTIGING -VESTIGING -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST OLST -VESTIGING ’s -middags nogOLST een vrachtje naarOLST Delfzijl moet, danOLST -VESTIGING enkele moeite mee. Zolang wij het-VESTIGING juiste materieel NG OLST -VESTIGING VESTIGING OLST -VESTIGING -VESTIGING OLSTom -VESTIGING OLST en -VESTIGING OLST OLST gebeurt dat. En wanneerOLST er na-VESTIGING vijf uur nogOLST particuhebben mee te werken we ons loon op-VESTIGING tijd T -VESTIGING VESTIGING OLST - komen die -VESTIGING OLST -VESTIGING -VESTIGING -VESTIGING OLST -VESTIGING lieren van-VESTIGING hun tuinafvalOLST af willen, dan kanOLST -VESTIGING ontvangen, OLST dan hoor je ons nietOLST klagen.” NG OLST -VESTIGING VESTIGING OLST -VESTIGING OLSTmoet -VESTIGING OLST Als -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST dat. “Wanneer je klanten hebt, je ze bedienen. T -VESTIGING VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING NG OLST -VESTIGING VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING NG OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST -VESTIGING OLST

interview

Ze noemen hem weleens de clown van het bedrijf en niet voor niets. Henk Jonkers heeft altijd schik. Hij heeft plezier in zijn werk en houdt van een lolletje. En of hij nu aan het werk is op het platteland of in de achtertuin van Willem Alexander en Maxima, hij blijft altijd zichzelf.

Vijfendertig jaar geleden trad Henk Jonkers in

dienst bij Dunnewind Grond- en Sloopwerken BV. Hij

begon als trilmachinist en heeft zich in de afgelopen decennia met zo’n beetje alle materieel dat er op het

bedrijf rondrijdt of rolt, vertrouwd gemaakt. “Ik ben

een allround kracht. Ze kunnen me overal inzetten waar dat nodig is. Dat is gemakkelijk voor de baas en

afwisselend voor mij”, vindt hij. “Ik ben hier begonnen toen het Aldi-depot op het industrieterrein moest

worden bestraat. Daarna moest ik in militaire dienst.

Dat vond ik helemaal niets. Toen mijn vader ziek werd, ben ik gewoon naar huis gegaan, maar niet voor lang, want de marechaussee kwam me ophalen. Daarna stuurde Bertus Dunnewind een brief naar defensie

dat ik onmisbaar was op het bedrijf. Daar was ik heel blij mee, want zo kon ik er zonder een S5 uit.”

PALEIS HET LOO

Sindsdien werkt Henk op shovels, vrachtauto’s en

kranen en komt daarmee door heel Nederland. “Wat ik

onder andere doe, is het inbouwen van waterpompen. Voor de rest vervoer ik pallets, bakken, containers en bouwmaterialen. Ik doe geen dag hetzelfde en

daardoor beleef ik elke dag weer wat. Zo was ik een

keer aan het werk naast een groot saunacomplex in Bleiswijk. Zwaaiden wij daar met de giek van de kraan over de schutting, hoorden we opeens een gegil van

jewelste. Bleken daar allemaal mensen rond te lopen

in hun nakie. Dat vonden wij natuurlijk wel lachen. Maar de eigenaar van de sauna niet. We kregen toen

DUNNEWINDGROEP

50JAAR

direct een telefoontje dat we zwart plastic om de cabine moesten doen en dat we niet meer mochten kijken”, lacht hij. “In Wassenaar waren we eens net

achter de paleizen in de duinen aan het werk voor de

waterleidingmaatschappij en komen we daar Maxima en Willem Alexander tegen. Dat was echt leuk. Maar

het mooiste was misschien nog wel die keer dat we in

de tuinen van Paleis het Loo een bron moesten slaan

en de auto niet door de poort paste. Die tuinman stond

daar maar, maar ik dacht: ik moet aan het werk, dus heb ik die deuren met een paar hijsbanden omhoog

gehesen. Die tuinman kreeg bijna een rolberoerte,

maar er was niets aan de hand. Toen we klaar waren, heb ik die deuren er gewoon weer ingezet.”

COMPUTERGESTUURD

Qua rij- en werkcomfort is er veel veranderd in de

tijd dat Henk op de weg zit. “In het begin had je simpele stoelen zonder vering en moest je handmatig schakelen. Het sturen ging ook nog mechanisch. Dat

was echt hard werken. Tegenwoordig hebben we luxe

stoelen en is alles computergestuurd. Ik kan zelfs de kraan bedienen via een afstandsbediening, terwijl ik

zelf buiten rondloop.” Henk werkt zes dagen per week, maar zou niets anders willen. Hij is helemaal vergroeid met het bedrijf. “Ik sta ’s ochtends om drie uur op en lig

er om negen uur ’s avonds weer in. Dag in dag uit. Mijn vrouw vindt dat niet altijd even leuk, maar ik vind het prima zo. Mijn werk is mijn leven.”

interview

Brieven tikken op de typemachine, een berichtje versturen per fax en lijsten optellen met de rekenmachine. Sinds Hetti Endeman in 1993 bij de Dunnewind Groep begon als manusje van alles, is er veel in het bedrijf veranderd. Niet alleen wat technische snufjes betreft, maar ook qua bedrijfsvoering. Het materieel is groter en geavanceerder, er is een vestiging in Olst bijgekomen en de drie-koppige directie is vervangen door een vrouwelijke directeur. Maar de sfeer is volgens haar nog altijd onveranderd goed.

“Kort na het behalen van mijn Meao-diploma hoorde ik van mijn nichtje dat ze hier iemand zochten. Dus heb ik de stoute schoenen aangetrokken

gesolliciteerd”, vertelt Hetti. een

alles,

“Ze

zochten

manusje

iemand

van

die

koffie wilde zetten, de

telefoon

aannemen,

wilde

correspondentie kon

niet eens hoeveel een kubieke meter zand was. Maar

meten is weten, dus mat ik de aanhangers en zo wist ik dan hoeveel er op

‘Ik ben nog nooit een dag met tegenzin aan het werk gegaan’

verzorgen, de facturen

een aanhanger lag. Dat was slechts één van de vele vaardigheden die ik in de loop der

jaren heb opgedaan. Ik heb

een afwisselende baan in een echte mannenwereld waar

hard wordt gewerkt, maar ook veel wordt gelachen. Het

is ook een heel sociaal bedrijf. Toen ik 29 was overleed totaal

zou schrijven, maar die ook zand, grond en grind zou

onverwacht mijn man. Mijn hele wereld stond op de

sprak me wel aan.”

moest doen, maar ik wilde werken, de gewone dage-

verkopen aan particulieren. Zo’n afwisselende baan

STEUN EN BEGRIP

Haar opleiding was vooral gericht op het secretariële vlak. Van cijfers, facturen en zand verkopen had Hetti volgens eigen zeggen ‘geen sjoechem’. “Ik wist

kop. Iedereen zei dat ik het maar een poosje rustig aan lijkse gang van zaken zo snel mogelijk weer oppakken. Ik ben hier echt geweldig opgevangen en heb me door de familie Dunnewind en mijn collega’s altijd erg gesteund gevoeld.

DUNNEWINDGROEP

50JAAR

FAMILIE

AFWISSELING

aan het feit dat de Dunnewind Groep een echt familie-

zien worden. Internet en email deden hun intrede en

Hetti denkt dat die persoonlijke sfeer deels te danken is bedrijf is. “Het is echt een beetje ons kent ons. Ondanks

het feit dat Bertus de zeventig al ruim is gepasseerd, werkt hij nog altijd. Zijn vrouw Jantina doet de weke-

lijkse boodschappen en hun dochter Edith is directeur. Toen Edith’s kinderen klein waren, zaten ze vaak in de box op het kantoor en nu nog komen ze regelmatig met hun moeder mee. Dat alles bij elkaar geeft een gemoedelijke sfeer en dat werkt prettig.”

In de loop der jaren heeft Hetti het bedrijf moderner door de vele bedrijfsovernames werden de opdrachten steeds gevarieerder. “Door dat afwisselende blijft het

hier leuk. Ik ben nog nooit een dag met tegenzin naar mijn werk gegaan.”

projecten

Trots op zijn werk. Dat is uitvoerder Chris Reitsma wanneer hij over de nieuwe ontsluitingsweg Bornsche Maten rijdt. Met gescheiden rijbanen, omzoomd door bomen en voorzien van modern vormgegeven lantaarnpalen, heeft de rondweg de allure van een chique stadsavenue. De aanleg was een technisch uitdagende klus, waarbij sterke staaltjes van vakmanschap gebruikt zijn.

Voordat er begonnen kon worden met de aanleg van de weg, moest de Oude Bornsche Beek worden verlegd, zodat hij beter past in het gebied. “Het spannendste aan die klus was de aanleg van de duiker”, vindt

De duiker werd vervaardigd

liggen. Dat betekende dat de beek, een drukbevaren

channels. Omdat de waterafvoer voor de wijk ook

Chris. “De weg zou schuin over de beek komen te kanoroute, door een duiker van maar liefst 75 meter lengte moest gaan stromen. Dat is wel zo ongeveer de langste duiker die we ooit hebben gemaakt.”

van

stalen

damwanden en afgedekt met zogenaamde basetijdens de bouwfase niet mocht stagneren, werd er

gewerkt met een tijdelijke bypass. Nadat de duiker was ingebouwd, werd er definitief vormgegeven aan de

DUNNEWINDGROEP

50JAAR

beek. “Daarna was de weg, die voorzien moest worden

Vaak zonder licht op hun fiets en daar passerend waar

aan

Voor onze chauffeurs was dat echt enorm uitkijken.”

van geluidswerend asfalt en een aantal kruisingen, de

beurt. Op zich geen apart moeilijke klus, ware het niet dat de bestaande

weg ook de enige toegangsweg

tot de nieuwbouw-

was.

Tijdens

zaamheden reed er

wijk werk-

ze maar een gaatje zagen om tussendoor te glippen.

Het resultaat is voor Chris uiteindelijk de moeite meer

dan waard. “De bomen en de gebogen lantaarnpalen vormen een soort erehaag en geven de weg een bijna

on-Nederlandse uitstraling.” Hij lacht. “Hij

ligt op een steenworp afstand van de IKEA. De eerstvolgende keer dat

mijn vrouw daar naartoe wil, zet ik

haar daar af en ga ik zelf een paar keer

dus voortdurend

verkeer langs

en over ons werk. Wat het werk extra gevaar-

lijk maakte, waren de fietsers. Tot negen uur ’s ochtends

passeerden er duizenden fietsers richting Hengelo.

de weg open neer rijden. “Gewoon voor

mijn plezier.”

interview

“Ik ben bij de Dunnewind Groep gekomen omdat ze een kraan hadden gekocht en geen kraanmachinist hadden. Het eerste jaar werkte ik op een oude kraan, maar onder het motto van ‘laten we maar nieuw kopen, oud wordt hij vanzelf wel’, kreeg ik al snel een nieuwe. Dat tekent de bedrijfsvoering van de Dunnewind Groep: er wordt altijd gewerkt met bedrijfszeker materieel.”

Aan het woord is Gerrit Jan Warmelink. Als hij 9 jaar geleden niet met de VUT was gegaan, werkte hij nu al 47 jaar bij het bedrijf. “Toen ik bij Dunnewind kwam werken, bestond het bedrijf net drie jaar. Ik was een van de eerste werkne-

mers, alleen Peter Boerman werkte er al”, vertelt hij. “Toen de loonwerker voor wie ik werkte als kraanmachinist zijn

kraan verkocht, solliciteerde ik bij Dunnewind als vrachtwagenchauffeur. Toevallig dacht Bertus er net over om een kraan te kopen, dus kwam ik op het juiste moment.”

Aanvankelijk was Gerrit Jan toch nog vaak te vinden op de vrachtwagen. “Er was nog niet voldoende werk voor

een kraan. Omdat we NONAK toen nog niet hadden, reden we vooral voor derden zoals Tholen, van Gelder, KWS en Schagen. Voor hen vervoerden we voornamelijk materialen, maar later groeven we ook bouwputten uit voor

aannemers. Wij hadden toen zelf al een zandput, dat had nog bijna niemand in die tijd. Dat was op de Haar bij Witharen. Daar mocht een bepaald deel verlaagd worden en dat was iets waar wij het vooral in de winter heel druk

mee hadden. Veel van het zand moesten we in Dedemsvaart aﬂeveren, want dat was een echt veengebied: zo’n beetje bij iedere bouw moest er zand bij.”

DUNNEWINDGROEP

50JAAR

De mooiste klus vond hij het aanleggen van een tunnel

onder de N340 ter hoogte van de basisschool Hoogen-

graven, op een steenworp afstand van zijn woning. “Ik zat in het schoolbestuur. We wilden heel graag een fietstunnel, dus toen die gemaakt moest worden, vond

ik het speciaal dat ik het zelf mocht doen. Het was een bijzondere klus. Echt een beetje sensatiewerk. Het

werk moest in één weekend klaar, zodat het verkeer

er zo snel mogelijk weer overheen kon. Op vrijdagavond begonnen we om 7 uur met het graven. We

hebben de hele nacht doorgewerkt, want we moesten bijna 7 meter diep graven en de slechte bodemgrond

vervangen door ander zand. Nadat WACO uit Meppel de tunnelelementen had geplaatst, mochten we op zondagmiddag weer beginnen met het aanvullen van de grond. Op maandagochtend reed het verkeer

weer. Bij de oplevering werden wij als werknemers ook allemaal uitgenodigd. Dat komt bijna nooit voor, dus dat vonden wij wel heel leuk.”

Gerrit Jan is tot hij met de VUT ging de Dunnewind

Groep trouw gebleven. “We hebben altijd een goede verstandhouding gehad. Zeker in die beginjaren toen we er maar met een paar man werkten was het

allemaal heel gemoedelijk. We kwamen toen zelfs

met ons allen bij Bertus op zijn verjaardag. Later Gerrit Jan is nog nooit een dag met tegenzin naar zijn werk gegaan. “Ik had de mooiste baan van de wereld. Ik

heb mijn hele leven van machines gehouden en daar

hadden ze er volop van bij Dunnewind. Ook de afwisseling vond ik mooi. Vandaag was ik hier en morgen

weer daar. Zeker in de beginjaren wist je vaak ’s avonds

niet eens wat je die dag erop zou doen. Later werkten we aan grotere projecten waarmee we langer bezig waren. We deden veel in de woningbouw en in de

ruilverkaveling. Daarvoor hebben we kilometers aan sloten gegraven.”

was de groep daar natuurlijk veel te groot voor, maar die prettige sfeer en de vrijheid in het werk heb ik altijd gewaardeerd. Als er nieuwe machines gekocht

moesten worden, hadden wij daar inspraak in en er

werd altijd rekening gehouden met wat wij graag

wilden. Toen Edith Bertus opvolgde als directeur, veranderde er voor ons heel weinig. Edith gaat op dezelfde gemoedelijke manier met mensen om. En

Bertus bleef in het bedrijf. Ik vind het heel mooi dat hij op zijn leeftijd nog steeds zo actief is. En van Edith vind

ik het heel knap dat ze als vrouw zijnde een bedrijf als dit weet te runnen.”

interview

Ze kenden elkaar al lang voordat ze overburen werden. Bij het bouwen van de Dunnewind’s eerste schuur aan de Alteveerweg beunhaasde Gerrit Boessenkool al mee. Enkele jaren later zette hij als aannemer het kantoorpand met garage aan de Strangeweg en vanaf die tijd is zowel hun zakelijke als persoonlijke relatie altijd hecht geweest. “Als je er zo over nadenkt is het toch wel heel uniek”, vindt Gerrit Boessenkool. “Vanaf 1965 tot en met het heden zijn de OCB en de Dunnewind Groep afwisselend elkaars opdrachtgever en klant. Vanaf het moment dat wij in 1965 ons bouwbedrijf oprichtten heeft Dunnewind altijd ons grondwerk gedaan.” Gerrit herinnert zich die beginperiode nog goed. “Ze hadden bij Dunnewind-Gerrits één auto, één kraan en één shovel. Dat lijkt nu weinig, maar destijds

waren zij een van de weinigen in deze regio die zo’n uitgebreid machinepark hadden. Hun kraanmachinist Gerrit Jan

Warmelink alias ‘Jaantie van de Blote’ was een hele goede vakman. Ik ken niemand die zo strak kan spitten als hij. Ook

zijn collega Jelsma was een echte vakman, maar dat geldt eigenlijk voor het hele bedrijf. In de loop der jaren hebben ze bij de Dunnewind Groep een schat aan vakkennis opgebouwd.”

Gerrit en Klaas-Jan Boessenkool

DUNNEWINDGROEP

50JAAR

De OCB en de Dunnewind Groep vestigden zich rond

Naast een zakelijke relatie, deelden Bertus en Gerrit

als het ware samen op. Naast woningbouw richtte

Vereniging Ommen (OVO) in het leven en deden ze

dezelfde periode aan de Strangeweg en groeiden

de OCB zich op het ontwikkelen van grote projecten, waarbij de Dunnewind Groep steevast de partner was

voor de infrastructuur en het grondwerk. “Het eerste grote werk dat we samen deden, was het bouwen van een vakantiepark voor Sunclass in Giethmen. Dit

park werd aangelegd in het bos. Er was geen riolering, geen infrastructuur, helemaal niets, er stonden alleen

maar bomen. Dat was een enorme klus voor zowel

Dunnewind als voor ons”, vertelt Gerrit. “In de jaren die daarop volgden deden we de bungalowparken Uniek en de Wildbaan in Ommen en de jachthavens in Hasselt en Beulaker. Het laatste park dat ik samen met

Bertus heb gedaan was bungalowpark de Lindenberg in Ommen.”

Het onderlinge contact was gemakkelijk. Contracten en afspraken bedroegen doorgaans niet meer dan een

half A4-tje en mondelinge afspraken werden altijd nagekomen. Toch was het volgens Gerrit niet altijd

even gemakkelijk om dingen met Bertus af te spreken. “Hij beloofde nooit vast dat hij kwam. Als ik vroeg of

hij dan en dan een shovel kon regelen dan zei hij altijd: ‘Ik denk het wel. Als er niks in de weg komt, dan ben ik er’. Dat was heel slim zeggen, want als er dan iets mis ging, dan zei hij gewoon: ‘Maar ik heb het je ook niet

vast beloofd.”, lacht Gerrit. “Later nam Evert Nijkamp

die rol van Bertus over. Op hem kon je rekenen. Zijn standaard antwoord op iedere vraag is: ‘regel ik’. En

dat doet hij. Als belooft dat hij er zal zijn, dan is hij er. En is het werk niet op tijd klaar, dan werkt hij ’s nachts

gewoon door. Wat er ook gebeurt, Evert lost altijd alles op.”

meer met elkaar. Samen riepen ze de Ondernemers veel kerkenwerk. “De OVO is opgericht in de periode dat Ter Avest hier burgemeester was. Hij vond het heel raar dat er hier geen ondernemersvereniging was en overtuigde ons van het nut van zo’n club. Samen met Bertus heb ik vervolgens het voorwerk gedaan

en hebben we alle potentiële leden benaderd. Toen de

OVO uiteindelijk werd opgericht was Bertus voorzitter en ik bestuurslid. Ook hierin was het weer handig dat

we als bedrijven elkaars overburen waren, want we liepen regelmatig de straat over om samen dingen te overleggen.”

Met het schrijden van de jaren, kwamen de kinderen

van beide ondernemers in de zaak van hun vaders. Klaas Jan Boessenkool volgde zijn vader op in de OCB

en Edith de hare bij de Dunnewind Groep. Ook de jonge generatie heeft veel contact met elkaar. “In het

begin had ik vooral veel te maken met Klaas Kollen of Evert Nijkamp”, vertelt Boessenkool junior. “Maar sinds een jaar of zes zitten Edith en ik net als onze

vaders samen in het bestuur van de OVO. Sinds die

tijd hebben ook wij veel contact met elkaar en steken

we regelmatig de straat over om zaken te bespreken. We begrijpen elkaar met een half woord en dat vind ik erg plezierig. Ook onze medewerkers kunnen goed

overweg met de jongens van de Dunnewind Groep. We hebben eigenlijk net weer samen een enorm project

afgerond; de nieuwe autogarage van Dunnewind -

nee, geen familie - aan de Slagenweg. Dat is ook weer naar alle tevredenheid verlopen. Wat onze samenwerking betreft, zie ik nog een lange toekomst tegemoet.”

interview

Een goede samenwerking is

ENERGIEOPSLAG

Aard- en bodemwarmte zijn milieuvriendelijke alternatieven voor het stoken van gas en kolen. Met dit systeem wordt bodemwater in de zomer opgepompt en gebruikt om ruimtes te koelen. Het opgewarmde water wordt daarna weer teruggepompt en blijft diep in de bodem haar warmte behouden. In de winter wordt dit water opnieuw opgepompt en de warmte gebruikt. Grondboorbedrijf Haitjema is gespecialiseerd in het realiseren van dit systeem.

DUNNEWINDGROEP

50JAAR

Haitjema en de Dunnewind Groep, dat zijn twee handen op één buik. Beide bedrijven werken zo nauw samen, dat de werknemers van de Dunnewind Groep door Haitjema bijna beschouwd worden als collega’s. Ze worden zelfs uitgenodigd op personeelsfeestjes en krijgen jaarlijks een kerstpakket. Voor het Dedemsvaartse grondboorbedrijf Haitjema is een goede relatie bijna net zo belangrijk als het commerciële verhaal. Wanneer een leverancier goed is en kwaliteit

levert, kan de werkrelatie wat het grondboorbedrijf betreft jarenlang duren. Volgens

uitvoerder Arjan Otter zijn er zelfs leveranciers die al meer dan vijftig jaar bij het bedrijf

over de vloer komen. “We deden jarenlang zaken met transportbedrijf Borgers uit Nieuw-

leusen. Toen dat bedrijf werd overgenomen door de Dunnewind Groep, zijn wij gewoon meegegaan. We werken inmiddels alweer een jaar of tien samen.”

De samenwerking bestaat uit vervoeren van materiaal dat nodig is om bronnen te boren en pompen te plaatsen. “Haitjema is in Nederland de grootste op dit gebied. Wij werken door het hele land. Op dit moment zijn we ontzettend druk met het boren van bronnen

voor energieopslag. Zeker nu het wettelijk verplicht is om energiebesparend te bouwen, wil iedereen zo’n energieopslag doormiddel van bronnen, omdat die vrij snel is terug te verdienen”, weet Arjan. “We zijn momenteel bezig met het Rijksmuseum in Amsterdam en hebben opdrachten van bijna alle musea in Amsterdam. Ook werken we veel in het

waterwingebied in de duinen bij Scheveningen. De Dunnewind Groep doet alle transportwerk voor ons. Zij hebben zelfs een speciale kraanauto aangeschaft waarmee een pomp op twintig meter diepte kan worden ingebouwd.”

Dunnewind’s Henk Jonkers en Harry ter Hogt zijn de vaste chauffeurs voor Haitjema. Henk maakt de meeste kilometers voor het bedrijf. Zij vervoeren volgens Arjan niet alleen de materialen, maar assisteren ook bij het boren en plaatsen van pompen. “Ze zijn niet

alleen maar chauffeur, maar steken hun handen echt uit de mouwen. Dat scheelt ons twee mensen. Henk is echt goud waard. Je kan hem altijd bellen, al is het midden in de nacht. In principe gaat bij ons alles via de planner, maar met Henk overleggen we

meestal direct. Vaak komt hij ’s avonds alvast laden, zodat hij de volgende ochtend zo vroeg mogelijk weg kan rijden.

Arjan is heel tevreden over de contacten met de Dunnewind Groep. “Planner/werkvoor-

bereider Evert Nijkamp is altijd bereikbaar. Al zijn we op korte termijn vier of vijf vrachtauto’s nodig, Evert zorgt dat ze er komen. En moet er een een spoedvrachtje gereden worden, dan zorgt hij ervoor dat er binnen het uur iemand klaarstaat. Dat is ideaal. Met

Henk en Harry is het altijd lachen. Die zijn altijd goedgemutst en in voor een grapje. Ze beleven altijd wat en weten daar smakelijk over te vertellen”, lacht hij. “Dunnewind doet

trouwens ook al onze afvaltransporten. Ze halen het vuil op en verwerken het voor ons. Dankzij dit totaalpakket ontzorgen ze ons voor een heel groot deel en dat bevalt ons prima.”

projecten 50

DUNNEWINDGROEP

50JAAR

Waar enkele decennia geleden kronkelende beekjes plaats moesten maken voor rechte sloten en vaarten, krijgt de natuur steeds meer de vrijheid. Steeds vaker wordt de Dunnewind Groep ingehuurd voor de aanleg van natuurgebieden. Een bijzondere tak van sport die veel deskundigheid vereist.

GAMMELKER BEEK

De Gammelker beek, een beek die loopt tussen het Hulsbeek bij Oldenzaal tot aan Borne, wordt

momenteel weer teruggebracht in haar oude glorie. Hoewel het hoogteverschil in de beek in totaal op vijf

meter ligt, worden de huidige stuwen vervangen door

trapsgewijs aangebrachte boomstamstuwen. De beek wordt zoveel mogelijk weer aangelegd in haar oude loop, door weiden en door bossen. Door het gebied wordt een fietspad aangelegd. Ook komen er twee bruggen in het gebied. Al met al een topklus, vindt

uitvoerder Rinus Willems. â&#x20AC;&#x153;De boomstamstuwen zijn nieuw voor ons en een echte uitdaging. Daarnaast ben

je elke dag buiten en zie je het gebied in de loop der

weken steeds mooier worden. Het is gewoon genieten om hier te werken. Het enige nadeel is dat je met dit

soort klussen wel aan heel erg veel regelgeving moet

voldoen. We moesten zelfs een gedragscode onderte-

kenen. Maar dat weegt niet op tegen het werkplezier dat we hier hebben. Ik verheug me er nu al op om er later, wanneer het klaar is, doorheen te fietsen.â&#x20AC;?

projecten

WANDELPROMENADE HARDENBERG

Met de aanleg van een wandelpromenade langs de Vecht is Hardenberg een attractie rijker. Wie een stukje

sportief wil rennen of gewoon even lekker wil ďŹ&#x201A;aneren met of zonder hond, kan dat tegenwoordig doen langs

de oevers van de Vecht. Tegelijk met de aanleg van de wandelpromenade is de bestaande dijk verstevigd

met kraagstukken onder het waterniveau. De dijk zelf

is voorzien van schanskorven, gevuld met breuksteen. Deze staan decoratief en zorgen ervoor dat het zand niet wegspoelt. Het twee meter brede wandelpad dat

in totaal zoâ&#x20AC;&#x2122;n 600 meter lang is, loopt onder bij hoog water.

DUNNEWINDGROEP

50JAAR

OUDE RADEWIJKER BEEK

De wandelpromenade sluit aan op natuurterrein de Oude Radewijkerbeek. Deze gedempte beek, die net

achter de Vechtdijk ligt, is in ere hersteld. De zwarte grond van het weiland dat over de gedempte beek lag, is afgegraven en er zijn allerlei nevengeulen gegraven. Daarnaast zijn er zogenaamde struinpaden

aangelegd. Wanneer het ďŹ&#x201A;ink regent of het water in de Vecht hoger staat dan normaal, zijn rubberlaarzen onmisbaar. Het gebied is bereikbaar via een betonnen

trap vanaf de dijk en wordt onderhouden door Schotse Hooglanders. Ook vogelkijkers kunnen er uitstekend terecht. Van achter een speciaal daarvoor aangelegd

vogelkijkscherm kunnen ze ongezien de bijzondere vogels in dit natuurgebied bespieden.

interview

Klaas De bedrijfstakken binnen de Dunnewind Groep vormen samen een gouden combinatie, vindt Klaas Kollen. “Als NONAK huren we het materieel bij onze zusterbedrijven Dé-Gé en DGS. Zo zorgen we ervoor dat onze machines nooit stil staan en houden we onze mensen aan het werk, zelfs in de crisistijd.” Klaas Kollen deed op 1 april 1985 zijn intrede in het bedrijf en klom in de loop der jaren op van calculator/werkvoorbereider tot adjunctdirecteur van de Noord-Oost Nederlandse Aannemers Kombinatie (NONAK). “NONAK is een

aannemersbedrijf in de civiel- en cultuurtechnische sector en houdt zich bezig met een breed scala aan werken,

variërend van het aanleggen van natuurbouwprojecten, saneringswerken, bouwen woonrijp maken van terreinen, reconstructies van wegen en riolering in binnensteden, kleinschalige kunstwerken zoals stuwen, bruggen en dergelijke, groot grondverzet tot het afdekken van vuilstorten”, legt hij uit. “Toen ik hier begon, was NONAK al een ﬂinke

tak van het bedrijf. Toch werkten er maar twee uitvoerders en enkele grondwerkers en was er weinig materieel, maar

dat is nou precies ook de grap. Want voor alle klussen die wij doen, huren wij personeel en materieel in bij onze zusterbedrijven Dunnewind Grond- en Sloopwerken en Dé-Gé Transport.”

DUNNEWINDGROEP

50JAAR

NATUUR

De natuurwerken nemen een steeds grotere plek in

binnen NONAK. Niet zelden gaat de schop in de grond

Kollen

om het werk wat NONAK twee decennia geleden

zelf verrichte aan te passen. “Vroeger lag de nadruk

op cultuur. Strakke weilanden werden van elkaar gescheiden door rechte sloten. Tegenwoordig krijgt de natuur de ruimte. Rivieren moeten meanderen en het

hoeft allemaal niet meer zo strak. Ik vind dat wel een

mooie ontwikkeling. We krijgen voor dit soort werken veel waardering van de mensen. Zelf vind ik het ook

mooi. Natuurlijk leggen we net zo graag een riolering

aan, maar wanneer je een stuk cultuur verandert in

natuur en je loopt daar in het weekend te wandelen, dan geeft het toch wel veel voldoening als je je realiseert dat jij je steentje daaraan hebt bijgedragen.”

AFWISSELING

FAMILIEBEDRIJF

“Ik doe calculatie, werkvoorbereiding en ben nauw

volgens Klaas een van de voordelen van het werken in

De afwisseling is het mooiste aan zijn baan, vindt Klaas. betrokken bij de uitvoering van het werk. We maken mooie dingen in de natuur, maar we hebben ook de historische binnenstad van Ommen aangepakt. Het

meest aansprekende werk was voor mij de waterbo-

demsanering van de Boven Regge. Dat was een enorme klus, vooral omdat de rivier op sommige plekken zwaar

vervuild was. Met man en macht hebben wij hem schoongemaakt en de oevers aangepast. Het is nu een prachtig natuurgebied geworden met een schone Regge.”

Het direct betrokken zijn bij allerlei projecten is een familiebedrijf. “Wanneer je voor een beursgeno-

teerd bedrijf werkt, heb je allemaal je eigen deeltaak en heb je geen idee voor wie je het allemaal doet, maar

ik verdien het voor de familie. ‘Jongens, zonder jullie hadden we het niet kunnen doen’, zei Jan Dunnewind

vroeger altijd in zijn gebruikelijke toespraakje bij de personeelsfeesten. En zo is het ook. Edith en Bertus zijn de ondernemers. Hun kwaliteiten liggen in het

bedenken van ideeën, het aangaan van risico’s en

het om zich heen verzamelen van de juiste mensen. Vervolgens gaan we er met ons allen voor.”

column

Niets is mooier dan aandacht te mogen schenken aan het jubileum van een familiebedrijf. De Dunnewind Groep is zo’n bedrijf. Al 50 jaar een begrip in Ommen en onlosmakelijk verbonden met zand, grond, sloop, wegen, transport en…. sport. Want als sponsor van de sport is de Dunnewind Groep

ook een vast gegeven in Ommen. Dat is het mooie van zo’n typisch Ommer bedrijf. Iedereen kent het en iedereen kent wel een Ommer of Ommenaar die er

werkt. Mensen van weinig woorden maar gewoon aan het werk. Ze staan voor hun mensen en voor het werk dat ze aﬂeveren. Ook in deze moeilijke economische tijden gaat het bedrijf vooral voor het belang van het

personeel. Ze voelen de verantwoording voor de vele gezinnen die er een boterham verdienen.

Edith staat tegenwoordig aan het stuur, maar pa geeft

nog steeds blijk van zijn betrokkenheid. Bovendien is Edith actief in het bestuur van de OVO, want zo is zij

gewoon. Als je ergens iets van vindt dan doe je gewoon mee! Familiebedrijven zijn voor Ommen belangrijke

economische dragers, omdat zij zo geworteld zijn in de samenleving en zich verbonden voelen met

de bevolking van Ommen en alle activiteiten die in Ommen worden georganiseerd.

Ik hoop dat de Dunnewind Groep nog lang een goed

en gewaardeerd bedrijf kan zijn in en voor Ommen. Van harte gefeliciteerd met jullie jubileum en op naar de 100 jaar.

wethouder Economische Zaken Gemeente Ommen

DUNNEWINDGROEP

50JAAR

projecten In het kader van het project Ruimte voor de Vecht worden oude Vechtarmen in ere hersteld. Het verwezenlijken van deze plannen vergt niet alleen de nodige kennis en expertise, maar ook gespecialiseerd materieel en dat voor een geschikte prijs. Geen wonder dus, dat NONAK de klus mag klaren.

Wanneer het project zal worden afgerond, ziet de

Uitvoerder Chris Reitsma is zoveel mogelijk bij het

De twee meertjes aan weerszijden van de Junnerweg,

van de weiden aan het afgraven. Op sommige delen

omgeving van de Junner stuw er totaal anders uit. worden opgenomen in de nevengeul van de Vecht die

meanderend door het landschap loopt. Om het water ongestoord te kunnen laten stromen, wordt de huidige weg deels opgebroken en voorzien van een brug.

werk aanwezig. “Momenteel zijn we de bovenlaag gebeurt dit onder archeologische begeleiding, want

er liggen maar liefst elf grafheuvels in het gebied”, vertelt hij. “Daarnaast moeten we rekening houden met een tweetal dassenburchten.” Qua werkplek is het

een fantastische klus, vindt Chris. “Je zit in misschien

wel het mooiste stukje van Ommen, je bent de hele dag buiten, omringd door vogels, konijnen, reeën en dassen. Da’s echt genieten.”

recept

IngrediĂŤnten 1 zakje vanillesuiker 200 gram bastognekoeken 175 gr brio 125 gr basterdsuiker 1 pakje slagroom 1 zakje klopvast 2 pakjes monchou 1 blik kersenvlaaivulling 1 grote springvorm

1 2 3 4 5 6 7 8

Verkruimel de bastognekoeken en smelt de brio langzaam in een pannetje of magnetron. Vet de springvorm in met boter. Roer de bastognekoekkruimels door de gesmolten brio, giet het in de springvorm en maak een gelijkmatige bodem. Klop de slagroom met de klopvast en de vanillesuiker. Roer de monchou en de suiker door elkaar. Vermeng het slagroommengsel met het monchoumengsel en verdeel het over de bodem. Verdeel hier overheen de kersenvlaaivulling. Laat de taart ongeveer een halve dag in de koelkast staan en danâ&#x20AC;Ś

Eet

Smakelijk

DUNNEWINDGROEP

50JAAR