DE MEIDEN
van jean genet nederlandse vertaling marcel otten regie katie mitchell toneelgroepamsterdam
– ROLVERDELING OP ACHTERZIJDE VAN JEAN GENET NEDERLANDSE VERTALING MARCEL OTTEN REGIE KATIE MITCHELL DRAMATURGIE PETER VAN KRAAIJ SCENOGRAFIE CHLOE LAMFORD COMPOSITIE PAUL CLARK GELUIDSONTWERP DONATO WHARTON LICHTONTWERP JAMES FARNCOMBE KOSTUUMS WOJCIECH DZIEDZIC PARTICULIER PRODUCENT EMMERIQUE GRANPRÉ MOLIERE ASSISTENTIE REGIE TATIANA PRATLEY ASSISTENTIE SCENOGRAFIE RAMÓN HUIJBRECHTS ASSISTENTIE KOSTUUMONTWERP ELEFTHERIA LAVDAKI TAALCOACH POOLS DOROTHEA NIKIPORCZYK HOOFD TECHNIEK & PRODUCTIE GÖTZ SCHWÖRER PRODUCTIELEIDING EDITH DEN HAMER TECHNIEK SEBASTIAAN KRUIJS (1e INSPICIËNT), PEPIJN VAN BEEK, MARTIJN SMOLDERS, ERWIN STERK, RUUD DE VOS KOSTUUMATELIER FARIDA BOUHBOUH, WIM VAN VLIET (HOOFD) KAP & GRIME DAVID VERSWIJVEREN UITVOERING TONEELBEELD KLOOSTERBOER DECOR BV, LEVTEC, TIMMERBEDRIJF EDDY VAN GELDER CASTINGADVIEZEN HANS KEMNA FOTOGRAFIE JAN VERSWEYVELD BEELDBEWERKING HENRI VERHOEF GRAFISCH ONTWERP BRIGIET VAN DEN BERG, SARA VAN GELDER, JAN VERSWEYVELD PUBLICITEIT METTE RAAPHORST DRUK SSP AMSTERDAM MET DANK AAN GINA GLOVER, RAKHI SINGH (VIOOL), CALINA DE LA MARE (VIOOL), FRA RUSTUMJI (ALTVIOOL), DESMOND NEYSMITH (CELLO) DE VOORSTELLING DUURT CIRCA 1U45, GEEN PAUZE.
DE MEIDEN
#DEMEIDEN
CHRIS NIETVELT, MARIEKE HEEBINK | AMSTERDAM | 2016
CHRIS NIETVELT, THOMAS CAMMAERT, MARIEKE HEEBINK | AMSTERDAM | 2016
CHRIS NIETVELT | AMSTERDAM | 2016
SYNOPSIS –
De Poolse zussen Claire en Solange werken al jarenlang als dienstmeid bij een rijke dame in een groot en smetteloos appartement in de stad. Tijdens haar afwezigheid spelen ze om de beurt dat zij ‘mevrouw’ zijn, om zo aan de uitzichtloze realiteit te ontsnappen. Nu mevrouws minnaar door hun toedoen in de gevangenis is beland, beramen de zussen een plan om zich ook van hun meesteres te ontdoen. Maar de grens tussen spel en werkelijkheid dreigt te vervagen. Zijn Claire en Solange in staat hun gevaarlijke plan ten uitvoer te brengen? Hoewel Claire en Solange in mevrouws bijzijn monddood zijn, zijn ze tijdens het spel wel in staat tegen haar in opstand te komen en zo hun wrok te ventileren. Ze associëren mevrouw met de religieuze, ethische, seksuele en culturele waarden die hun sociale positie bepalen. De beraamde moord is daarom de ultieme wijze om zich van die waarden te ontdoen en hun vrijheid terug te winnen. De meiden is geïnspireerd op een waargebeurde misdaad. In 1933 vermoordden de zusjes Léa en Christine Papin op brute wijze hun mevrouw en haar dochter. Het daaropvolgende proces onthulde het geïsoleerde leven dat de zussen leidden, en bracht tevens de onmenselijke wreedheden van hun meesteressen aan het licht. Genet ontdeed zich van de sensationele aspecten van het verhaal, maar behield de socio-politieke implicaties, net als de innige band van de meiden en hun isolement ten opzichte van de rest van de wereld. Claire en Solange behoren – net als Genet – tot de bezitloze klasse. Ze hebben geen geld, geen familie en geen perspectief op een andere baan. Hun enige bezit zijn de kleren die ze hebben en de afdankertjes die ze van mevrouw krijgen. Genet liet zich fel uit over iedere vorm van liefdadigheid. Het verhaal gaat dat een dame na het zien van De meiden op hem afstapte en hem trots vertelde dat ze al haar oude jurken aan haar meid gaf. Genet antwoordde kil: ‘Schitterend. En geeft zij haar jurken aan u?’
AUTEUR –
Jean Genet (1910-1986) werd door zijn moeder vlak na zijn geboorte achtergelaten in een vondelingenhuis. Hij werd ondergebracht bij pleegouders op het Franse platteland, die hem in ruil voor een kleine vergoeding opvoedden tot hij oud genoeg was om op eigen benen te staan. Op jonge leeftijd begon hij te stelen en werd hij naar de jeugdgevangenis in Mettray gestuurd. Hier openbaarde zich zijn homoseksualiteit en leerde hij te overleven onder invloed van barre omstandigheden en perverse machtsrelaties.
Op het hoogtepunt van zijn roem riskeerde Genet wegens openstaande straffen een levenslange opsluiting. Hij wist deze te ontlopen dankzij een petitie getekend door invloedrijke intellectuelen en kunstenaars. Hij kon echter niet voorkomen dat hij na het verschijnen van Sartres Saint Genet (1952) in een diepe artistieke crisis belandde. Vijf jaar lang was het stil, waarna een tweede creatieve fase aanbrak waarin hij, naast een filmscript en verschillende essays, twee van zijn belangrijkste toneelstukken schreef: Het balkon (1956) en De negers (1958).
Mettray vormde hem tot een toegewijd delinquent, waarna hij jarenlang als een vagebond door Europa trok en in zijn levensonderhoud voorzag door te stelen en zich te prostitueren. Zo kwam hij in contact met pooiers, ex-gedetineerden en moordenaars, die later model zouden staan voor de personages in zijn romans en toneelstukken. Tijdens een van zijn gevangenisstraffen begon hij te schrijven en publiceerde – op eigen kosten – zijn eerste gedicht. Dit bracht hem in contact met Jean Cocteau, die zeer onder de indruk was van zijn werk en hem aan een schrijverscontract hielp. In zijn debuutroman Onze Lieve Vrouw van de Bloemen (1944) stelt Genet zijn lezers voor aan mannelijke prostituees, travestieten en moordenaars; personages die leven in de marge van de samenleving.
Genet ging van een leven in de obscuriteit naar een leven in de schijnwerpers. Hij bleef zich echter immer verbonden voelen met de onderdrukten in de samenleving. Zijn politieke engagement kwam eind jaren zestig steeds meer op de voorgrond te staan. Hij demonstreerde onder meer voor betere leefomstandigheden van werkmigranten, sympathiseerde met de Black Panthers en zette zich in voor de Palestijnse zaak.
In literaire en intellectuele kringen werd zijn werk hoog gewaardeerd en al snel volgden onder andere Wonder van de roos (1946) en het clandestien uitgegeven Dagboek van de dief (1948). Met zijn eerste toneelstukken, waaronder De meiden (1947) vestigde hij zich definitief als avant-gardistisch schrijver.
REGIE –
De Britse regisseur Katie Mitchell (1964) staat bekend om haar provocatieve en eigenzinnige regiestijl en weet als geen ander te polariseren. Terwijl sommige critici haar veroordelen vanwege het ruïneren van de klassiekers ten behoeve van haar artistieke signatuur, wordt ze door anderen gezien als de belangrijkste hedendaagse Britse toneel- en opera regisseur. Mitchell groeide op in Hermitage, Berkshire en begon op haar zestiende met regisseren. Hoewel haar carrière van start ging in Groot-Brittannië, onder andere bij de Royal Shakespeare Company en het National Theatre, ensceneerde ze haar meest ambitieuze werk in het buitenland. Ze maakte producties voor grote theaters en festivals door heel Europa, maar werkte voornamelijk in Duitsland. Hier wordt ze uitgedaagd tot het maken van haar meest radicale, meest feministische werk. In Nederland regisseerde Mitchell Orest (2011) en Written on Skin (2012) bij De Nederlandse Opera en waren in 2015 zes van haar producties te zien in de Stadsschouwburg Amsterdam tijdens het festival Brandstichter. Katie Mitchell richt haar aandacht consequent op de vrouwelijke ervaring en perceptie. Als een van de weinige vrouwelijke regisseurs aan de top, in een nog altijd door mannen gedomineerde wereld, ziet ze dit als haar verantwoordelijkheid. Haar werk kan enerzijds worden omschreven als conceptueel en wordt anderzijds gekenmerkt door een ver doorgevoerd naturalisme gebaseerd op de methode van Stanislavski. Deze methode legt de focus zowel op het gebruik van emoties uit de
herinnering van de acteurs, van binnen naar buiten, als de fysieke handelingen die een emotie uitdrukken, van buiten naar binnen. Stanislavski ligt aan de basis van Mitchells eigen werkwijze die ze beschrijft in haar boek The Director’s Craft (2009). Deze werkwijze is gefundeerd op zowel psychologie als techniek en wordt gekarakteriseerd door een grondige research en minutieuze precisie, die worden neergeschreven in een partituur die de leidraad vormt voor alle betrokkenen: acteurs, ontwerpers, componisten. Haar unieke methode en haar rigoureuze politieke engagement staan telkens weer garant voor controversieel en enerverend theater. De meiden is een toneelstuk dat Mitchell zeer goed past. In haar enscenering zijn Claire en Solange Poolse immigranten, waarmee ze de bestaande machtsverhoudingen in het stuk actualiseert. Ook werpt ze een nieuw licht op performance en gender. (Seksuele) identiteit is volgens theoretici geen natuurlijk gegeven, maar komt voort uit een herhaling van cultureel bepaalde handelingen. Simone de Beauvoir schreef: ‘Je wordt niet als vrouw geboren, maar tot vrouw gemaakt.’ Zo kunnen we rollen als man, vrouw, machthebber en onderdrukte reproduceren en bevestigen, maar tevens imiteren en ondermijnen. Claire en Solange spelen mevrouw maar gaan in hun rollenspel zo ver dat doen alsof, werkelijkheid wordt. Verbeelding en realiteit lopen in elkaar over en zijn derhalve de pijlers waarop Mitchells enscenering balanceert.
MARIEKE HEEBINK | AMSTERDAM | 2016
‘Aan de schoonheid ligt niets anders ten grondslag dan de kwetsuur, op zichzelf staand, voor een ieder anders, verborgen of zichtbaar, die ieder mens bij zich draagt, die hij koestert en waarop hij zich terugtrekt wanneer hij de wereld wil verruilen voor een tijdelijke maar diep doorvoelde eenzaamheid.’ (Jean Genet, Het atelier van Alberto Giacometti, 1957. Vertaling J. Bernlef. In: Raster, jaargang 1979, nummer 9)
THOMAS CAMMAERT | AMSTERDAM | 2016
DE MEIDEN STADSSCHOUWBURG AMSTERDAM (020 624 23 11) WO 22 T/M ZA 25 NOV DI 28 NOV T/M ZA 2 DEC TA-EXTRA INLEIDING WO 22, 29 NOV ENGELSE BOVENTITELING DO 23, 30 NOV NAGESPREK VR 24 NOV, 1 DEC
ENSEMBLE & GASTEN 17 | 18 HÉLÈNE DEVOS, JIP VAN DEN DOOL, FRED GOESSENS, JANNI GOSLINGA, AUS GREIDANUS JR., MARIEKE HEEBINK, ROBERT DE HOOG, HANS KESTING, HUGO KOOLSCHIJN, MARIA KRAAKMAN, RAMSEY NASR, CHRIS NIETVELT, CELIA NUFAAR, FRIEDA PITTOORS, HALINA REIJN, GIJS SCHOLTEN VAN ASCHAT, HARM DUCO SCHUT, BART SLEGERS, EELCO SMITS, STEVEN VAN WATERMEULEN, CLAIRE BENDER, BART BIJNENS, EVELIEN BOSMANS, VIOLET BRAECKMAN, EVGENIA BRENDES, THOMAS CAMMAERT, MINGUS DAGELET, KATELIJNE DAMEN, BARRY EMOND, ROELAND FERNHOUT, ABKE HARING, MAARTEN HEIJMANS, EVA HEIJNEN, NOORTJE HERLAAR, GAITE JANSEN, MINNE KOOLE, DJAMILA LANDBRUG, ROB MALASCH, MASSIMO PESIK, DEWI REIJS, LINEKE RIJXMAN, DAVID ROOS, LUCA SAVAZZI, MICHAEL SCHNÖRR, ANNE-CHRIS SCHULTING, JIP SMIT, JOSHA STRADOWSKI, LUCAS VANDERVOST, ARIANE VAN VLIET, LEON VOORBERG, FAAS JONKERS, POEMA KITSEROO, ROVER WOUTERS, STIJN VAN DER PLAS
TONEELGROEP AMSTERDAM | MARNIXSTRAAT 427 | 1017 PK AMSTERDAM | (020) 795 99 00 TGA.NL | INFO@TGA.NL | TWITTER @TGAMSTERDAM | INSTAGRAM.COM/TONEELGROEPAMSTERDAM FACEBOOK.COM/TONEELGROEPAMSTERDAM
SEIZOEN 17 | 18 – PREMIÈRES
DE MEIDEN VAN JEAN GENET REGIE KATIE MITCHELL NOV, DEC 17
KLEINE ZIELEN VAN LOUIS COUPERUS REGIE IVO VAN HOVE COPRODUCTIE RUHRTRIËNNALE SEP, OKT, NOV 17
DE STILLE KRACHT VAN LOUIS COUPERUS REGIE IVO VAN HOVE COPRODUCTIE RUHRTRIËNNALE DEC 17
UIT HET LEVEN VAN MARIONETTEN VAN INGMAR BERGMAN REGIE NANOUK LEOPOLD NOV 17
KINGS OF WAR VAN WILLIAM SHAKESPEARE REGIE IVO VAN HOVE CO-COMMISSIONERS BARBICAN, THÉÂTRE NATIONAL DE CHAILLOT, WIENER FESTWOCHEN COPRODUCTIE BL!NDMAN, HOLLAND FESTIVAL, MUZIEKTHEATER TRANSPARANT OKT, DEC 17, MRT, MEI 18
VERGEEF ONS VAN A.M. HOMES REGIE GUY CASSIERS PRODUCTIE TONEELGROEP AMSTERDAM/TONEELHUIS FEB, MRT, APR, MEI, JUN 18 OEDIPUS VAN ROBERT ICKE NAAR SOPHOCLES REGIE ROBERT ICKE APR, MEI 18 – REPRISES HET JAAR VAN DE KREEFT VAN HUGO CLAUS REGIE LUK PERCEVAL AUG, OKT, NOV 17, APR 18 MEDEA VAN SIMON STONE NAAR EURIPIDES REGIE SIMON STONE AUG, SEP, OKT 17 SONG FROM FAR AWAY VAN SIMON STEPHENS REGIE IVO VAN HOVE COPRODUCTIE MOSTRA INTERNACIONAL DE TEATRO DE SÃO PAULO NOV, DEC 17
THE FOUNTAINHEAD VAN AYN RAND REGIE IVO VAN HOVE NOV, DEC 17, JAN 18 DE ANDERE STEM VAN RAMSEY NASR REGIE IVO VAN HOVE JAN, FEB, MRT, APR 18 DE DINGEN DIE VOORBIJGAAN VAN LOUIS COUPERUS REGIE IVO VAN HOVE PRODUCTIE TONEELGROEP AMSTERDAM/TONEELHUIS COPRODUCTIE RUHRTRIËNNALE JAN, FEB 18 IBSEN HUIS VAN SIMON STONE NAAR HENRIK IBSEN REGIE SIMON STONE FEB 18 ROMEINSE TRAGEDIES VAN WILLIAM SHAKESPEARE REGIE IVO VAN HOVE COPRODUCTIE HOLLAND FESTIVAL, DE MUNT, KAAITHEATER,
MUZIEKTHEATER TRANSPARANT, BL!NDMAN | JUN, JUL 18 NA DE REPETITIE / PERSONA VAN INGMAR BERGMAN REGIE IVO VAN HOVE COPRODUCTIE LES THÉÂTRES DE LA VILLE DE LUXEMBOURG, MAISON DES ARTS DE CRÉTEIL, THÉÂTRE DE LA PLACE LIÈGE SEP 17, JAN, APR 18 OTHELLO VAN WILLIAM SHAKESPEARE REGIE IVO VAN HOVE NOV 17 DAGBOEK VAN EEN VERDWENENE COMPONIST LEOŠ JANÁCEK, ANNELIES VAN PARYS REGIE IVO VAN HOVE PRODUCTIE MUZIEKTHEATER TRANSPARANT COPRODUCTIE TONEELGROEP AMSTERDAM, KLARAFESTIVAL, DE MUNT, KAAITHEATER, LES THÉÂTRES DE LA VILLE DE LUXEMBOURG, OPERADAGEN ROTTERDAM DEC 17, JAN, FEB, MRT 18 LA VOIX HUMAINE VAN JEAN COCTEAU REGIE IVO VAN HOVE MRT 18 – TA-JUNIOR OEDIPUS JR. NAAR SOPHOCLES REGIE ROSA FONTEIN, EMKE IDEMA APR 18 KINGS OF WAR JR. NAAR WILLIAM SHAKESPEARE REGIE KARLIJN BENTHEM, ROSA FONTEIN NOV 17
MARIEKE HEEBINK CLAIRE CHRIS NIETVELT SOLANGE THOMAS CAMMAERT MEVROUW