Alsancak dedektifleri web by Top Yayincilik

Eşref Karadağ

Çizer: Cem Akın

Eşref Karadağ Çizer: Cem Akın

Yazar Eşref Karadağ Çizer Cem Akın Genel Yayın Yönetmeni Özlem Tortop Akkaya Başeditör Yunus Bekir Yurdakul Grafik Tasarımcı Bora Çokdinleten

ISBN: 978-605-4634-68-2 Sertifika No: 12172 İzmir, 18 Nisan 2014 Baskı: Özden Ofset Matbaacılık ve Ambalaj San. Koll. Şti. Kemalpaşa Organize Sanayi Bölgesi Atatürk Mahallesi Gazi Bulvarı No: 148-B Kemalpaşa / İZMİR

Top Yayıncılık Pazarlama Sanayi ve Ticaret Limitet Şirketi Dr. Faik Muhittin Adam Cad. Nu. : 38/Z -1 Konak İZMİR - www.top.com.tr Telefon: 0232 425 79 63 - 445 91 12 Belgegeçer: 0232 489 37 37

Eşref Karadağ, yazar İzmir’in uzak bir köyünde, yakın bir zamanda (1964) doğdu. Ortaöğrenimini, altı yıl, günde sekiz kilometre yürüyerek, Kiraz’da bitirdi. Babasının, kasabadan ekmek almak için her gün verdiği paranın bir kısmını çizgi romanlara harcadı. Ders kitaplarının arasında gizlice onları okudu. Herkes okusun diye şiirler, öyküler, oyunlar yazdı. Oyunları ödüllendirildi. Baktı ki büyüklerin okumayla arası pek yok, çocuklar için yazmaya koyuldu. Roman (“Yangın”, “Özgürlük mü O da Ne?”, “Dede ile Sayın Okaliptüs”) ve şiirleri (“Şiir Amcanın Düşleri”, “Gülümseyen Atatürk Şiirleri”, “Belirsiz Gün ve Haftalar”) Top Yayıncılık’ça basıldı. “Özgürlük mü O da Ne?” romanı, “Özgürlüğe Kaçış” adıyla Sivas Devlet Tiyatrosu tarafından 2012-2013 sezonunda sahnelendi. Nursel Çetin ile birlikte yazdığı “Dersten Kaçan Şiirler” ve “Bin Bir Kötülük-1/ Sihirli Sınav” (roman), “Kral Matematik” (Matematik Masalları), “Tekerlemece” (Tekerleme Seti) yapıtları da yayınlarımız arasında yer aldı. Berrin’le evli; Özgün Eylem ve Başak Türkü’nün babası.

Cem Akın, çizer 1983’te, İstanbul’da doğdu. Başlarda kendi kendine -babasından saklı- resimler çizdi; kitaplara çizilenleri gönlünce boyadı. Lisede desenlerde ve renklerde buluştuğu resim öğretmeni, resimlerle arasındaki engelleri kaldırdı. Asıl buluşmayı annesi anısı güzellere karıştığında yaşadı; renklere, çizgiye, desene o ara sarıldı. İlk kez bir kitap resimledi. 2006’dan bu yana “İzmirli”. Şimdilerde DEÜ GSF Grafik Bölümünde öğrenim görüyor… Canavarları çok seviyor, bir de patates kızartmasıyla kuru fasulyeyi…

İçindekiler Garip Konuklar ............................................................. 7 Evimize Ne Yapacaklar? .......................................... 25 Paçalı Haklı Olabilir mi? ........................................ 40 Paçalı Vazgeçmiyor .................................................... 59 Alsancak Dedektifleri İş Başında ........................ 79

Garip Konuklar Yavrularını korumak için gözünü kırpmayan Paçalı yorgun düşmüştü. Sabaha doğru yuvanın bir kenarında uykuya dalıverdi. Arkadaşlarının sesiyle uyanan anne güvercin Zümrüt, eşini gururla seyrediyordu. Taklacı, koca odanın içinde şöyle bir uçtu. Hem kanatlarını açmak hem de arkadaşlarını uyandırmak istiyordu. Gözlerini açan güvercinler yuvalarında kıpırdanmaya başladılar. “Hey millet! Lideriniz sesleniyor; uyanın!” diye bağırdı Taklacı. “Dışarıda güzel bir hava var.” “Biraz daha uyusak olmaz mı?” diye sordu güvercinlerden biri. Taklacının yüz ifadesini görünce devam etti: “‘Olmaz!’ diyeceksin. Belki de haklısın.” “Bu sabah aç kalacağız.” dedi başka bir güvercin. “Yağmur, fırtına ortalarda yiyecek bırakmadı. Belki de açlıktan öleceğiz!” “Yine karamsarlığın üstünde.” diye çıkıştı Taklacı. “Her zaman aynı şeyi söylüyorsun. Dediklerin olsaydı çoktan ölmüştük.” 7

Güvercinler hep birlikte gülüştü. “Şamata etmeyin arkadaşlar! Paçalı’yı uyandıracaksınız. Haydi, gidin artık!” diye araya girdi Zümrüt. Bir taraftan da, ağızları kapanmak bilmeyen yavrularını doyuruyordu. “Peki, biz gidiyoruz o zaman.” diye yanıtladı Taklacı. “Haydi arkadaşlar! Cami avlusuna!” Güvercinler kanat çırparak uzaklaştılar. Zümrüt, kaldığı yerden işine devam ediyordu. Çok geçmeden bir gürültü koptu. Merdivenlerden gelenlerin ayak seslerini duyunca tedirgin oldu. Sesler hızla yaklaşıyordu. Gagasıyla Paçalı’yı dürtükledi. “Paçalı! Paçalı! Uyan! Birileri geliyor!” Gözlerini açan Paçalı, karşısında üç insan görünce çok korktu. Kanatlarını açarak yavrularını gizlemeye çalıştı. Zümrüt pencereye uçtu. Konduğu yerden kaygıyla yuvasını izliyordu. Havalanan toz ve tüylerden tiksinen adamlar önce güvercinlere, sonra da sıvası dökülmüş duvarlara baktılar. Adamlardan fötr şapkalı olanı, Zümrüt’ü bir el hareketiyle kovalayarak 8

pencereye yaklaştı. Adam, pencereden sokağa bakarken diğerleri de yanına geldiler. Fötr şapkalı olanı: “Evin yeri çok güzel… Ancak, tam bir harabe… Çok masraf istiyor. Çok…” dedi. “Kaç para gider patron?” diye sordu sakallı olan. “Ne bileyim aslanım!” diye payladı fötr şapkalı. “İşadamıyım ben, inşaat ustası mı?” İnce bıyıklı adam: “Sonuç olarak ne düşünüyorsun patron?” diye sordu. Fötr şapkalı gülümsedi.

“İşimiz biraz zaman alacak, ama çok güzel olacak.” diyerek şapkasını düzeltti. “Bizim işlerde paranın önemi olmaz, bilirsiniz. Kaz gelecek yerden de tavuk esirgenmez.” Adamlar başlarını salladı. Fötr şapkalı: “Haydi! Diğer kısımlara da bakalım.” diyerek bir el hareketi yaptı. Çıkıp gittiler. Ancak, sesleri halâ duyuluyordu. Güvercinler, adamların çıkmasıyla konuşmaya başladılar. “Bu adamlar da nereden çıktı?” dedi Paçalı. “Bilmem.” diye yanıtladı Zümrüt. “Ama çok korktum…” “Ama bize kötü baktılar…” Zümrüt gülümsedi: “Biliyor musun, sen o küçük insandan da kuşkulanmıştın. Ama bak, nasıl da yanıldın. O küçük insan aylardır bize yemek getiriyor.” “Ben de hayvanım canım! Arada bir yanılamaz mıyım? Ah! İhtiyar Postacı burada olsaydı… O, insanları iyi tanırdı...” 10

“Gökyüzünde bir gariplik vardı. Sanki İzmir’in tüm güvercinleri havalanmış, Alsancak’a doğru uçmaktaydı. Güvercinler, kafenin ve çevresindeki binaların çatılarına kondular. ‘Bu da ne?’ dedi komiser yol alan otomobilin içinde. ‘Sabah sabah güvercinlerin nesi var?’ ‘İlginç…’ dedi polisin biri. Komiser, megafonla; ‘İçerdekiler! Teslim olun! Etrafınız sarıldı!’ diye anons etti...”

ISBN 978-605-4634-68-2

786054 634682