ท่องเที่ยว I Travel
จากนางาซากิ ยุฟุอินถึงฟุกุโอกะ เดินยิ้มริมทาง สุข.เหงา.ซึ้ง เรื่องและภาพ : ราจิต ชู
九州
“อยากไปฟุกุโอกะ” ความคิดนี้เกิดขึ้นในค�่ำวันหนึ่งที่ได้เห็นฉากของเมืองฟุกุโอกะ ในละครภาคค�่ำ ทั้งๆที่ไม่เคยรู้มาก่อนเลยว่าเมืองนี้ตั้งอยู่ส่วนไหนของญี่ปุ่น เมื่อลองพิมพ์ค�ำว่าฟุกุโอกะในกูเกิล ก็เจอกับประโยคที่ว่า “ฟุกุโอกะเป็นเมืองที่ ถูกจัดอันดับให้เป็นเมืองน่าอยู่ที่สุดในเอเชีย” เพียงเท่านี้ก็เพียงพอส�ำหรับเป็นจุด เริม่ ต้นให้ผหู้ ญิงคนหนึง่ ตัดสินใจจองตัว๋ เครือ่ งบิน เก็บเสือ้ ผ้าใส่กระเป๋า พร้อมเดินทาง ไปตะลุยเมืองที่เขาว่ากันว่าน่าอยู่ เพียงล�ำพังคนเดียวแล้ว
104
เมษายน 2556 105
ท่องเที่ยว I Travel
長 崎 市
สายวันหนึ่งย่างเข้าฤดูหนาว ฉันก็ได้มาสัมผัสอากาศเย็นของเมือง ฟุกุโอกะ เมืองที่ตั้งอยู่ทางตอนใต้ของ ประเทศญี่ปุ่น ที่เรียกว่าภูมิภาคคิวชู หลังจากนั่งเครื่องบินข้ามคืนด้วยความ สะลึมสะลือจนมาถึงสนามบินฟุกุโอกะ ฉันตั้งสติเตรียมพร้อมกับการเอาตัวรอด ในญี่ปุ่นสักพัก แล้วมุ่งหน้าเข้าเมืองไป ยังสถานีรถไฟฮากาตะ สถานีรถไฟหลักที่ รวมสถานีทั้ง JR รถไฟท้องถิ่น และรถไฟ ใต้ดิน ไว้ด้วยกัน ฮากาตะเป็นอีกชื่อหนึ่ง ของฟุกุโอกะที่เรียกกันมาแต่ดั้งเดิม เมื่ออยู่ในฟุกุโอกะก็อย่าได้แปลกใจ ถ้าเห็นสถานที่หรือชื่อเรียกต่างๆว่าฮากา ตะมากกว่า สถานีรถไฟฮากาตะไม่ต่าง อะไรจากสถานีรถไฟใหญ่ๆ ที่เต็มไปด้วย ผู้คน หลังจากเดินวนอยู่หลายรอบก็เจอ จุดหมายที่ต้องการ ฉันตัดสินใจหันหลัง ให้ฟกุ โุ อกะ และเลือกทีจ่ ะนัง่ รถไฟไปเรียน รู้ประวัติศาสตร์ที่เมืองนางาซากิ การนั่งรถไฟในญี่ปุ่นสะดวกและ รวดเร็ว ฉันเตรียมพร้อมมาจากกรุงเทพฯ โดยซื้อตั๋วรถไฟ JR Pass แบบเหมาจ่าย ที่ ใ ช้ ไ ด้ กั บ การนั่ ง รถไฟในแถบคิ ว ชู การเดินทางด้วยรถไฟจึงไม่ใช่เรื่องยาก เย็นอะไรส�ำหรับผูห้ ญิงคนเดียวทีไ่ ม่รอู้ ะไร เกีย่ วกับภาษาญีป่ นุ่ เลย แค่บอกชือ่ สถานี
106
ปลายทางกับเจ้าหน้าที่ ฉันก็ได้ที่นั่ง สบายๆไปจนถึงปลายทางอย่างสบายใจ จากฮากาตะ รถไฟ JR ที่มี ชื่อว่าคาโมเมะ พาฉันผ่านทะเล ภูเขา ทะลุล�ำธาร ใช้เวลาสองชั่วโมงนิดๆมาถึง เมืองนางาซากิ จากความเหนื่อยล้าของ เที่ยวบินกลางคืน ท�ำให้ฉันหลับๆตื่นๆ ตลอดทาง รู้สึกตัวอีกทีก็ถึงปลายทาง ทุกคนบนรถไฟลงเกือบหมดแล้ว พอเห็น แบบนัน้ ฉันรีบคว้าทุกอย่างลงรถไฟให้เร็ว ที่สุดทั้งที่ยังสะลึมสะลือ แต่พอออกมา จากรถไฟ อากาศที่เย็นจนขนลุกท�ำให้ ตาสว่าง ตื่นตัวขึ้นมาได้ทันที หลังจาก สวมเสื้อผ้าจัดเต็มปรับตัวกับความหนาว เย็น ฉันแบกข้าวของมายืนงงอยูห่ น้าสถานี นางาซากิ เพือ่ งมหาทางไปทีพ่ กั ได้ขอ้ มูล ว่าให้ขึ้นรถรางสาย 3 ฉันกระโดดขึ้นรถ รางสาย 3 ทันทีที่รถแล่นผ่านมาโดยไม่มี ใครโต้แย้งความคิดนี้ นัง่ มองดูทางจนผ่าน ไปสามป้าย ก็เริม่ ตระหนักว่าฝัง่ ทีห่ อบข้าว ของขึ้นมานั้นน่าจะเป็นด้านตรงข้ามกับ ที่พัก ฉันดูแผนที่เพื่อความแน่ใจ พอถึง อีกป้ายถึงได้มั่นใจว่าผิด จึงรีบลงจากรถ แล้วข้ามไปอีกฝัง่ เพือ่ ย้อนกลับไปทางเดิม อีกครัง้ เรียกได้วา่ หลงกันตัง้ แต่เริม่ ต้นทริป นับเป็นลางดีเหลือเกิน
เมษายน 2556 107
ท่องเที่ยว I Travel
NAGASAKI . SH MEGANAC เข้าที่พักเก็บข้าวของเสร็จ เวลาก็เดิน เข้าสู่ช่วงเย็นแล้ว ฉันเริ่มออกส�ำรวจเส้นทางอีก ครั้ง เมื่อกองทัพต้องเดินด้วยท้อง และอยากเริ่ม ต้นทริปด้วยมื้ออาหารแสนอร่อย จึงมุ่งหน้าไป ยังชินจิไชน่าทาวน์ แหล่งรวมอาหารขึ้นชื่อของ นางาซากิ ตอนแรกที่ได้ยินค�ำว่าไชน่าทาวน์ ฉันวาดฝันไว้อย่างอลังการว่าคงเป็นชุมชนใหญ่ ที่เต็มไปด้วยคนจีนคล้ายๆเยาวราช พอไปถึงก็ ต้องตกตะลึง เพราะไชน่าทาวน์ที่นี่เป็นแค่ตรอก เดียวที่มีร้านรวงขายของ ร้านอาหารแบบจีน เดินไม่เกิน 20 นาทีกท็ วั่ แล้ว เดินวนอยูห่ ลายรอบ เจอแต่ร้านอาหารหน้าตาเหมือนๆกัน 5-6 ร้าน ด้วยเซนส์การเลือกร้านทีด่ ขี องฉันซึง่ อยูใ่ นเกณฑ์ตำ�่ จึงขอใช้วชิ าลอกชาวบ้าน เดินเข้าร้านทีม่ จี ำ� นวน ประชากรในร้านหนาตาที่สุด คิดเองว่าร้านไหน คนเยอะแปลว่าอร่อย พนักงานเอาเมนูมาให้ ไม่รู้ว่าเป็นเพราะหิว หรืออาหารในเมนูดูน่ากิน จริงๆ ฉันถึงอยากสั่งมันทุกอย่าง แต่ก็ต้องเจียม ตนว่ามาคนเดียว ถ้าสั่งหลายอย่างนอกจากจะ กินเหลือแล้ว ยอดค่าใช้จา่ ยวันแรกจะพุง่ เอาด้วย มันท�ำให้ฉันรู้สึกเสียดายนิดหน่อยว่าถ้ามีคนมา ด้วย คงได้ลองชิมหลายๆอย่างในมื้อเดียว ฉันตัดสินใจสัง่ ซาระอุดง้ หนึง่ ในอาหารขึน้ ชือ่ ของ นางาซากิ หน้าตาอาหารจานนี้คล้ายๆหมี่กรอบ ราดหน้า เส้นหมี่ที่เรียกว่า ปาริปาริ ทอดกรอบ ราดด้วยน�้ำเหนียวๆเต็มไปด้วยผักและเนื้อสัตว์ หลายอย่าง จนต้องร้องโอ้โฮกับขนาดชามที่ พนักงานน�ำมาเสิรฟ์ พอกินไปเรือ่ ยๆทัง้ อร่อยและ หิวรวมกัน เลยซัดเกือบหมดชาม ท�ำเอาท้องแทบ แตก อิม่ ท้องแล้วตัง้ ใจว่าจะเดินท�ำความรูจ้ กั กับ นางาซากิอีกสักหน่อย พอเดินออกจากร้านฝนก็ ดันตกหนักแบบไม่ทันตั้งตัว แผนมีอันพับไป คืน แรกในนางาซากิเลยท�ำได้แค่เดินเล่นมิวสิกวิดโี อ ตากฝนกลับที่พักเท่านั้นเอง
108
HIJI CHINATOWn . KOKAIDO TRAM STATION CHI . PEACE PARK . ATOMIC BOMB MUSEUM ฉันกระชากตัวเองจากเตียงแต่เช้าตรูท่ า่ มกลางอากาศเย็น ที่ไม่คุ้นชิน เดินลัดเลาะริมคลองและต้นกิงโกะสีเหลืองร่วงตาม ทางไปยังเมกานาชิ สะพานโค้งหินสองตอน พอเดินถึงฉันมองเห็น โค้งสะพานสะท้อนกับน�้ำเป็นแว่นกลมโตน่ารัก ถ้าน�้ำเยอะกว่านี้ วงกลมคงจะใหญ่สวยงามขึ้นอีก เดินผ่านสะพานรับแดดอุ่นๆมี ลมปะทะหน้าอ่อนๆ ขึ้นรถรางไปยังสถานที่แห่งความทรงจ�ำของ เมืองนางาซากิ ลงรถมาเห็นเด็กญี่ปุ่นสวมชุดนักเรียนมัธยมเดิน กันขวักไขว่ ฉันเดินตามเด็กๆไปจนถึง Peak Park สวนสาธารณะ ที่เต็มไปด้วยงานประติมากรรมที่สร้างขึ้นเพื่อระลึกถึงเหตุการณ์ การทิ้งระเบิดนิวเคลียร์ในเมืองนางาซากิ ฉันเดินดูความสวยงาม ทีแ่ ฝงความโศกเศร้าจนเข้าไปถึงอนุสาวรียส์ นั ติภาพสีฟา้ และต้อง ผงะกับขนาดทีเ่ ห็นจริงๆ หินสีฟา้ ถูกสลักเป็นรูปเทพนัง่ อยูบ่ นก้อน หิน มือขวาชีข้ นึ้ ฟ้า มือซ้ายผายออก มีความหมายถึงระเบิดนิวเคลียร์ และสันติภาพ เป็นเหมือนข้อความที่ชาวนางาซากิต้องการบอก ให้คนทั้งโลกรู้ ยืนมองพวงนกกระเรียนกระดาษ และช่อดอกไม้ที่ วางไว้ให้แก่ผู้วายชนม์ ก็ได้แต่ภาวนาให้สันติภาพเกิดขึ้นจริงๆ อย่างทีค่ นนางาซากิเฝ้าร้องขอเสียที ฉันเดินหงอยๆหดหูน่ ดิ ๆ ผ่าน สวนมาดูเรือ่ งราวประวัตศิ าสตร์ของนางาซากิตอ่ ที่ Atomic Bomb Museum อาคารสีขาวหลังคาโค้ง ฉันจ่ายเงินเข้าไปเผชิญความ หดหูก่ บั ระเบิดลูกสุดท้ายทีต่ กในเมืองนางาซากิ ความเป็นมาเป็น ไปก่อนและหลังเกิดเหตุการณ์ระเบิด ตลอดทางเดินหนึง่ รอบในนี้ สร้างความอึดอัดและสะเทือนใจมาก จนฉันเองก็แปลกใจทั้งๆที่ ไม่ได้อินกับเรื่องราวนี้มาก่อน มีบางช่วงต้องเดินผ่านเร็วๆเพื่อไม่ ให้รู้สึกว่าสิ่งที่ดูอยู่นั้นเศร้าเกินไป ฉันว่านางาซากิเหมือนมีแผล เป็นขนาดใหญ่คอยย�้ำเตือนเรื่องที่เกิดขึ้นไม่ว่าจะผ่านไปนานกี่ปี แล้วก็ตาม
เมษายน 2556 109
ท่องเที่ยว I Travel
ฉันสลัดความเศร้าทีไ่ ด้เห็น เพราะบ่ายนี้ ยั ง มี ป ลายทางให้ ไ ด้ ส นุ ก อี ก ในนางาซากิ เหลือเวลาแค่ 20 นาทีก่อนที่จะต้องขึ้นรถไฟไป ยัง Huis Ten Bosch เลยตัดสินใจซื้อข้าวกล่อง กับชาเขียวและวิ่งขึ้นรถไฟให้ทันเวลา ฉันออก จะตื่นเต้นเล็กน้อยตอนเปิดข้าวกล่องที่หยิบมั่ว มา เพราะอ่านไม่ออก พอแกะดูเป็นข้าวญีป่ นุ่ กับ หมูสามชั้นซีอิ๊ว อาหารขึ้นชื่ออีกอย่างหนึ่งของ นางาซากิ ความนุ่มที่เหมือนจะละลายในปาก ท�ำให้กินเพลิน เพราะอร่อยเกินห้ามใจจนอยาก จะกินอีกสักกล่องจริงๆ มองออกไปนอกหน้าต่าง รถไฟก�ำลังวิง่ ผ่านโค้งทะเลสวยงามจนถึงสถานี ที่ต้องลง พอลงจากรถไฟ มองไปยังฝั่งตรงข้าม เห็นสะพานข้ามแม่นำ�้ สายใหญ่ทอดไปยังปราสาท หลังโต เมื่อเดินเข้าไปฉันรู้สึกเหมือนย้ายตัวเอง ไปเดินอยู่ในหมู่บ้านที่เต็มไปด้วยบ้านกังหันลม ล้อมด้วยทุ่งดอกทิวลิปหลากสีในฮอลแลนด์ ไม่นา่ เชือ่ ว่าทัง้ หมดนีอ้ อกแบบโดยสถาปนิกชาว ญี่ปุ่น เฮาส์เทนบอชเป็นเหมือนเมืองเล็กๆ มีทั้ง โบสถ์ บ้านเรือน ร้านรวง ฉันสนุกสนานกับการ เดินเข้าบ้านนั้นโผล่ร้านนี้ทะลุไปตึกโน้น จนมา ติดอยูใ่ นเขตสวนสนุก ซึง่ ตอนนีม้ ตี วั การ์ตนู เรือ่ ง 110
長 崎 市
One Piece เป็นพระเอก ไม่ว่าจะหันไปทาง ไหนก็เห็นเต็มไปหมด ฉันได้สัมผัสการผจญ ภัยเหมือนในการ์ตูนโดยการขึ้น Sunny Boat เรือโจรสลัดในเรื่องที่แล่นในทะเลสาบ ท�ำให้ รูส้ กึ เหมือนได้รว่ มไปกับการ์ตนู จริงๆ จากทีเ่ คย ดูผา่ นๆ คราวนีเ้ ริม่ อินไปกับวันพีซ ตัง้ ใจว่ากลับ บ้านคราวนี้จะหามาดูต่ออีกสักหน่อยดีกว่า เล่นสนุกจนเริ่มค�่ำ อากาศเริ่มเย็นลง คนมาทีน่ กี่ โ็ หรงเหรง พอฟ้ามืด เมืองเล็กๆก็ถกู ประดับด้วยสีสนั จากดวงไฟเล็กๆ สวยงามต่าง จากเมือ่ กลางวัน ถึงจะสวย แต่ฉนั ว่าบรรยากาศ มันเหงาเกินไป ตัวคนเดียวอย่างฉันเลยตัดสิน ใจจับรถไฟกลับไปหาข้าวกินในเมืองน่าจะอุน่ หัวใจกว่า เมือ่ เป็นคืนสุดท้าย ฉันจึงต้องขอลอง จัมปง อาหารขึ้นชื่ออีกอย่างของนางาซากิ ราเม็งร้อนๆในน�้ำซุปกระดูกหมูรสเข้มข้น ส่วนเครื่องเคราหน้าตาไม่ต่างจากซาระอุด้ง เอาเข้าจริงฉันกินไปได้เพียงครึง่ ชามก็ตอ้ งยอม แพ้ ด้วยขนาดชามที่ใหญ่โต แถมมีผักและ เนื้อสัตว์เต็มชาม กินไปเท่านี้ต้องนั่งพักย่อย สักพัก ก่อนจะออกตัวเดินชมวิวนางาซากิ เมืองเหงาๆยามค�่ำวันสุดท้าย เมษายน 2556 111
ท่องเที่ยว I Travel
湯 布 院
112
OITA . YUFUIN . YUFUIN NO MORI . kotokotoya . HUSAWA RYOKAN
เพราะยังเช้าและหนาวมาก ฉันแบกร่างบอกลาเมืองแห่งสันติภาพเพื่อไปยังยุฟุอิน ที่ต้องใช้เวลานาน พอสมควรกว่าจะถึง ฉันนั่งรถไฟ ยุฟุอิน โน โมริ ที่เล่าลือกันว่าเป็นรถไฟอ่อนโยนที่สุดในแถบคิวชู และไม่พลาด ที่จะเดินจากหัวขบวนไปยังท้ายขบวนเพื่อส�ำรวจความอ่อนโยนดังว่า พบพนักงานรถไฟเดินเอาใจใส่ยิ้มแย้ม ตลอดขบวน แถมด้วยตู้เสบียงเล็กๆ มีที่นั่งชมวิวไปกินอาหารไป เมนูอาหารไม่ได้มีแค่ชื่ออาหาร แต่ยังบอกราย ละเอียดว่าเมนูนั้นเป็นอาหารขึ้นชื่อจากเมืองใด ใช้วัตถุดิบจากที่ไหนในคิวชู เมื่อใกล้ยุฟุอิน พนักงานเดินถือ ตะกร้าพร้อมป้ายรถไฟแผ่นโตเขียนวันที่ขึ้นรถไฟมาให้ถ่ายรูปเป็นที่ระลึกถึงที่นั่งเลย เป็นสองชั่วโมงที่ท�ำเอา ฉันนั่งยิ้มกับรถไฟขบวนนี้พร้อมไอศกรีมน�้ำเต้าหู้ที่ได้จากตู้เสบียงไปตลอดทาง เชื่อแล้วว่า ยุฟุอิน โน โมริ อ่อน โยนอย่างที่ร�่ำลือ ขอแถมความน่ารักเพิ่มให้อีกอย่างด้วยเลยเอ้า สถานีรถไฟยุฟุอินเป็นสถานีเล็กๆ ที่นี่เป็นเมืองตากอากาศที่มีผู้นิยมมาแช่บ่อน�้ำร้อน ฉันตื่นเต้นที่คืนนี้ จะได้นอนเรียวกังเสียที เดินส�ำรวจที่พักตามที่คุณป้าแนะน�ำ ที่นี่มีออนเซ็นแบบส่วนตัวไม่ต้องเขินอายตอน เปลือยกายลงแช่น�้ำอุ่น อากาศหนาวๆเหมาะที่สุดส�ำหรับออนเซ็น แม้จะอยากกระโดดลงแช่น�้ำอุ่นแค่ไหน ฉันก็เลือกคว้าจักรยานไปปั่นส�ำรวจเมืองก่อน ยุฟุอินนั้นแสนอบอุ่น ฉากหลังของเมืองเป็นภูเขาไฟลูกโต มีล�ำธารผ่านริมทางเดิน ฉันปั่นจนเกือบรอบ เมือง ก็น�ำจักรยานไปจอดไว้ที่สถานีรถไฟ แล้วเปลี่ยนเป็นเดินตามถนนเส้นหลักที่เต็มไปด้วยร้านรวง แกลอรี ร้านขายของแฮนด์เมด และคาเฟ่เล็กๆ ฉันถูกใจร้านแยม kotokotoya ท�ำจากผลไม้สดที่ปลูกในแถบคิวชูหลาย รสชาติให้เลือก พนักงานในร้านบอกฉันว่าเดินไปอีกหน่อยจะมีคาเฟ่ของร้าน ฉันไม่ลังเลที่จะเดินไปลอง กลิ่นหอมอ่อนๆของขนมปังรวมกับกลิ่นผลไม้ลอยมาแต่ไกล ท้องเริ่มโอดครวญให้หาที่นั่งเสียที โอบ้าซัง (คุณป้า) ในร้านเดินมาแนะน�ำเมนูภาษาญีป่ นุ่ ทีง่ งอยูน่ าน แล้วฉันก็ได้สโคนกลิน่ หอมมากินกับแยมสตรอว์เบอร์ รี (ทีค่ ณ ุ โอบ้าซังบอกว่าเป็นแยมสุดฮิตของร้าน) กับฮันนี่ ซิตรอนร้อน รสเปรีย้ วอมหวาน มาดืม่ ให้ตาหยีแก้หนาว รสชาตินับว่าไม่ผิดหวัง ร้านนี้หลบอยู่หลังถนนสายหลัก ผู้คนเลยไม่พลุกพล่าน มองออกไปนอกร้านจะเห็น ล�ำธารเล็กๆ ต้นไม้ที่เหลือใบไม้หร็อมแหร็ม นั่งอยู่สักพัก ท้องก็อิ่มตาก็อิ่ม ได้เวลากลับไปแช่น�้ำอุ่น จึงเดินไป จ่ายเงิน โอบ้าซังคนเดิมถามฉันด้วยรอยยิ้มว่ามาคนเดียวหรือ พอฉันตอบว่าใช่ โอบ้าซังจึงบอกลาฉันว่าดูแล ตัวเองดีๆเป็นภาษาญีป่ นุ่ ก�ำกับด้วยภาษาอังกฤษ ท่ามกลางอากาศหนาวกว่าตอนเข้ามา แต่ค�ำพูดของโอบ้าซัง นั้นกลับท�ำให้ฉันรู้สึกอบอุ่นหัวใจขึ้นเป็นกอง ;) กลับถึงที่พักปุ๊บ ฉันไม่รอช้าใส่ยูกาตะไปออนเซ็น ด้วยเป็นแบบส่วนตัว ฉันเลยไม่อายที่จะถอดเสื้อผ้า ทุกชิ้นเพื่อลงไปแช่ การออนเซ็นของญี่ปุ่นก่อนลงบ่อ จะต้องนั่งอาบน�้ำสระผมถูสบู่ที่ก๊อกน�้ำข้างๆให้เสร็จเสีย ก่อน พอช�ำระร่างกายเสร็จแล้วถึงจะลงไปแช่นำ�้ อุ่นสบายอารมณ์ได้ บ่อที่ฉันเลือกแช่ขนาดกลางน่าจะแช่ได้
ท่องเที่ยว I Travel เต็มที่ประมาณ 3-4 คน เป็นแบบเปิด open air มองเห็นวิวด้านบนได้สบายอุรา วูบแรกที่ลงไป รู้สึกเหมือนเนื้อตัวก�ำลังจะสุกจากการโดนต้ม พอแช่ไปสักพักกลับรู้สึกสบายตัว แช่อยู่เกือบ ครึ่งชั่วโมงพอตัวใกล้เปื่อยก็ได้เวลาอาหารเย็น พอดี คุณป้าจัดเต็มมือ้ เย็นแบบญีป่ นุ่ ทัง้ เนือ้ ย่าง ปลาย่าง สลัด ปลาดิบ ซุปมิโสะ เครือ่ งเคียง และ ข้าวอีกโถใหญ่ อาหารเด็ดจริงๆของที่นี่ คือ เนือ้ เต่าย่าง บอกตามตรงว่าใจไม่กล้าพอทีจ่ ะลิม้ รส เลยเลือกแค่เนื้อวัวธรรมดา แม่ครัวจะต้อง ดีใจมากที่เห็น ฉันกินหมดไม่เหลือสักอย่าง คืนนี้มีเรื่อง น่าตืน่ เต้น หลังอาหารเย็นฉันได้รบั ข้อความจาก น้องและเพื่อนที่เมืองไทยถามมาว่าอยู่ที่ไหน สบายดีใช่ไหม ฉันงงและแปลกใจ ถามไปถาม มาจนได้ความว่าเกิดสึนามิใกล้โตเกียว ฉันไม่ได้ ดูทีวี แถมยังปิดโทรศัพท์ จึงไม่รับรู้เรื่องนี้เลย คืนนั้นเลยต้องตอบค�ำถามอยู่นานว่าที่ที่ฉันมา นั้นไกลจากโตเกียวและไม่ต้องเป็นห่วง เรื่องนี้ ท�ำให้ฉันแปลกใจนิดหน่อยว่า คนที่นี่ไม่เห็นตื่น เต้น แต่คนที่อยู่ไกลกลับรู้เรื่องดีกว่าเสียอีก โลกมันแคบเกินไปอย่างไร้เหตุผลเสียจริง “ฉันตกหลุมรักทีน่ เี่ ข้าให้แล้ว” เป็นความ รู้สึกเมื่อฉันตื่นมามองเห็นหมอกหนาปกคลุม ภูเขาไฟจากใต้ผ้าห่มอุ่น การเดินเล่นในยุฟุอิน ยามเช้าท�ำให้รู้ถึงการใช้ชีวิตแบบสโลว์ไลฟ์ได้ จริงๆ แม้เช้านีบ้ รรยากาศจะเป็นสีหม่นๆ และฝน ปรอยนิดหน่อย ก็ไม่ได้ท�ำให้ความสวยงาม ลดลง ก่อนกลับฉันไปแช่ออนเซ็นอีกครั้งให้คุ้ม กับการได้มีบ่อส่วนตัว ไม่ต้องแช่รวมกับใครให้ ได้เขินอาย สบายตัวจากออนเซ็นก็ได้เวลาเอ่ย ลายุฟอุ นิ ทีแ่ สนอ่อนโยนเพือ่ กลับไปพิสจู น์ความ น่าอยู่ที่ฟุกุโอกะเสียที ความสบายของยุฟุอิน โน โมริ ท�ำให้ฉัน หลับตลอดทาง จนถึงสถานีฮากาตะก็ตื่นอย่าง สะลึมสะลือ พอเดินออกมาจากสถานีได้ความ รู้สึกคล้ายกลับไปเป็นเด็กต่างจังหวัดที่ได้เข้า เมืองเป็นครั้งแรก ข้างหน้าเต็มไปด้วยผู้คนเดิน ไปมาขวักไขว่ เมืองอันใหญ่โต รถราวิ่งเต็มถนน ฉันได้แต่ยืนนิ่งเพื่อตั้งสติ กว่าจะเริ่มออกเดินไป ยังที่พักซึ่งอยู่ห่างจากสถานีไปแค่สามนาที ฉัน ส่ายหน้าเมือ่ นึกถึงประโยคแรกทีพ่ ามายังฟุกโุ อ 114
กะว่าเมืองนี้แสนน่าอยู่ คงต้องเริ่มท�ำความรู้จัก กันใหม่ ฉันเลือกนั่งรถชมเมืองก่อน และก็พบ ว่าที่นี่ก็เหมือนเมืองใหญ่ที่อื่น รถติดมากในเย็น วันเสาร์ ผู้คนหนาตาบนท้องถนน นั่งผ่านถนน และสถานที่ต่างๆของฟุกุโอกะ ในที่สุดฉันเลือก กระโดดลงจาก City Bus ที่เทนจิน ถนนซึ่งเต็ม ไปด้วยตึกสูง ห้างสรรพสินค้า ฉันเดินเล่นเพลินๆ จนไปถึงริมแม่นำ�้ คาเสะ เห็นแผงลอยขายอาหาร ทีเ่ รียกว่า ยะไต้ เรียงรายอยูเ่ ต็มสองข้างทาง และ ก็ถึงเวลาล�ำบากใจอีกครั้ง เพราะต้องเลือกสัก ร้านเพื่อมื้อเย็น วนอยู่สองรอบสุดท้าย ไม่มีใคร ให้ค�ำปรึกษา จึงหลับหูหลับตาเดินไปร้านหนึ่ง สั่งข้าวหน้าเทมปุระ พออิ่มท้องก็เดินกลับที่พัก ฉันแวะหยิบพุดดิ้งที่มินิมาร์ตเป็นของหวาน ตบท้าย อาหารอร่อย บรรยากาศดีๆ จนเริ่มรู้สึก ว่าฟุกุโอกะน่าอยู่ขึ้นอีกนิด แก้ตัวที่หงุดหงิดกับ รถติดเมื่อบ่ายได้พอสมน�้ำสมเนื้อ มาญี่ปุ่นต้องเข้าวัดไหว้พระ วัดดาไซฟุ เป็นวัดที่มีคนนิยมไปมาก โดยเฉพาะเด็กๆที่จะ สอบ พระในดาไซฟุ เป็นเทพเจ้าแห่งการศึกษา ฉันเริ่มเข้าใจก็ตอนลงจากรถไฟ เห็นเด็กใส่ชุด นักเรียนเดินเข้าวัดเต็มไปหมด ประตูบานใหญ่ และโคมสีแดงอันโตเป็นสัญลักษณ์ของวัดญีป่ นุ่ เดินเข้าไปจนสุดเป็นศาลาเพื่อสักการะ ไม่ต้อง จุดธูปเหมือนบ้านเรา แค่ยกมือไหว้แล้วโยน เหรียญท�ำบุญแค่นนั้ คราวก่อนทีม่ าญีป่ นุ่ เพือ่ น บอกว่าให้เก็บเหรียญเยนที่มีรูไว้มาท�ำบุญ ตลอดทริปนี้ฉันจึงเก็บไว้หลายเหรียญ คราวนี้ เลยโกยเหรียญมาโยนท�ำบุญเสียให้หมดในที เดียว วัดญี่ปุ่นมีเซียมซีเหมือนกัน หยอดเหรียญ ปุบ๊ ดึงลิน้ ชักตูแ้ ล้วหยิบมาอ่าน อ่านเสร็จก็นำ� ไป ผูกเรียงรายฝากไว้ทวี่ ดั ดีไม่ดฉี นั ไม่รู้ เพราะทุกคน ผูกไว้หมด วิธขี อพรของทีน่ ที่ �ำได้โดยซือ้ แผ่นป้าย มาเขียนค�ำขอก่อนน�ำไปผูกไว้ ฉันมีพรอยากขอ แต่ลังเลว่าจะเขียนดีหรือไม่ เพราะเขียนภาษา ญี่ปุ่นไม่เป็น ถ้าเขียนภาษาอังกฤษหรือไทยก็ กลัวท่านจะต้องแปลให้เสียเวลากว่าจะให้พรได้ จึงตัดสินใจแค่เดินดูว่าที่เขาแขวนอยู่นั้นเขียน อะไรกันบ้าง ป้ายไม้ที่แขวนอยู่มีเยอะมากกกก จนแอบคิดว่ากว่าท่านจะให้พรเสร็จในแต่ละวัน คงจะเหนื่อยมากๆแน่ ;P
FUKUOKA . DAZaIFU . FUKUOKA TOWER
เดินข�ำในความคิดตัวเองจนทะลุมาเจอ พิพิธภัณฑ์คิวชู บันไดเลื่อนสูงพาไปยังอาคาร ทรงกลมบนภูเขาล้อมด้วยต้นไม้ ตอนแรกคิดว่า จะเดินด้านล่างดูสถาปัตยกรรมญี่ปุ่นแบบโม เดิรน์ พอเข้าไปได้แป๊บเดียวฝนก็ตกลงมาอย่าง หนัก เลยต้องเทเหรียญมาหยอดตูซ้ อื้ บัตรเข้าไป ดูด้านในรอฝนซา มาสังเกตดูอีกทีฝนที่ตกอยู่ ด้านนอกนัน้ ไม่ใช่เม็ดฝนอย่างทีค่ ดิ แต่เป็นเกล็ด น�้ำแข็งแบบน�้ำแข็งไสโปรยลงมา ฉันไม่รู้จริงๆ ว่าฝนแบบนีเ้ รียกว่าอะไร ความตืน่ ตาตืน่ ใจท�ำให้ ฉันออกไปเล่นเกล็ดน�้ำแข็ง เกือบลืมตัวอ้าปาก รับอยู่หลายที แหะๆ เล่นจนพอเสื้อเปียกจึงไป ขึ้นรถไฟ ระหว่างทางผ่านร้านรวงข้างทาง กลิ่น หอมของโมจิย่างไส้ถั่วแดง ฉันเดินตามกลิ่นไป และคว้ามา 2 อัน พร้อมด้วยดังโงะย่างร้อนๆแก้ หนาว เอาล่ะ ฉันมีแรงเดินต่อในฟุกุโอกะแล้ว ฉันชอบตึกสูง เพราะตึกสูงท�ำให้ใกล้กบั ท้องฟ้า ฟุกุโอกะทาวเวอร์เลยเป็นจุดหมายที่ ตัง้ ใจจะไปให้ได้ น่าเสียดายวันนีอ้ ากาศไม่เป็นใจ ฟ้าไม่เปิดแถมยังขมุกขมัว เลยอดมองเมืองที่ แสนน่าอยู่จากมุมสูง ได้แต่แหงนหน้ามองจาก ข้างล่างอย่างเศร้าๆ ตึกนี้ตั้งอยู่ริมทะเล ไหนๆ มาถึงแล้วขอเดินชายหาดหน้าหนาวดูสักครั้ง ใกล้ๆกันมีเวิง้ ช็อปปิง้ คอมเพล็กซ์ ฉันนัง่ ริมทะเล หาข้อมูลได้ความว่า Morizon นีเ้ ป็นสถานทีป่ อ๊ ป ปูลาร์ของคูห่ นุม่ สาวทีจ่ ะมาเดตกัน ฉันว่าฉันมา ผิดทีม่ าก คล้ายเป็นตัวประหลาดเดินอยูค่ นเดียว ในขณะที่คนอื่นเดินเป็นคู่ๆ แต่ก็ยอมเปลี่ยวใจ ด้วยอยากรู้ว่าท�ำไมเขานิยมมาเดตกันที่นี่ เอาเข้าจริงที่นี่ดูเหมาะจะพาคู่รักมาจริงๆนั่น แหละ สถาปัตยกรรมชั้นเดียวแบบตะวันตก มีวิวทะเลด้านหลังเพิ่มความโรแมนติก ร้าน อาหารแถวนีน้ า่ จะได้รบั ความนิยม ท�ำให้คดิ ว่า ถ้าฉันมีคนเดินด้วยข้างๆในดินแดนแห่งความ รักตอนนี้คงจะดีมากๆ ได้แต่คิด เพราะอย่างไร ก็มีแค่ตัวคนเดียว เลยเชิดใส่ความหวาน หันไป เดินกินบรรยากาศดอกไม้บานรอบตัวจนอิม่ เอม หัวใจ ก่อนจะเมินหน้าให้คู่รักทั้งหลาย ไปช็อป ปิ้งแก้เหงาแทนดีกว่า
เมษายน 2556 115
ท่องเที่ยว I Travel
116
福 岡 市
ในฟุกุโอกะมีแหล่งช็อปปิ้งดังๆ คือ ถนนเทนจิน อีกที่ คือย่านกิออน Canal City ห้างใหญ่ที่สุดในฟุกุโอกะ ถ้าเทียบ กับห้างบ้านเรา ที่นี่ก็งั้นๆ มาที่นี่แล้วคนรักราเม็งอย่างฉันไม่ พลาดไปสัมผัสราเม็งสเตเดียม มีร้านราเม็งชื่อดังของญี่ปุ่น ประมาณ 7-8 ร้าน เป็นการยากส�ำหรับฉันอีกแล้วทีจ่ ะเลือกร้าน ไหนสักร้าน คราวนี้ไม่ขอใช้เซนส์ หรือเลือกตามคนเยอะใดๆ ทั้งสิ้น ตั้งใจว่าดูรูปแล้วร้านไหนชอบจะเข้าเลย พอได้ร้านฉัน สั่งอาหารเลือกเมนูและจ่ายเงินในตู้อัตโนมัติ รับบิลและไปยื่น ทีเ่ คาน์เตอร์ แป๊บเดียวเท่านัน้ ก็ได้ราเม็งชามโตน�ำ้ ซุปมิโสะหอม ยั่วน�้ำลายกับหมูชาชูชิ้นโต ไม่รอช้าฉันซัดไม่ยั้ง สูดเส้น กินหมู ชาชู และซดน�้ำไม่ให้เหลือในพริบตา ใจจริงอยากลองอีกสัก ร้าน แต่พื้นที่ในท้องไม่เหลือเสียแล้ว น่าเสียดาย อิ่มท้องแล้ว ก็ได้เวลาช้อปปิ้ง จากลิสต์ที่ได้มาจากน้องสาวที่ยาวเป็นหาง ว่าว แต่กอ่ นช็อปปิง้ ดันมาติดแหง็กอยูใ่ นร้านปาจิงโกะข้างๆรา เม็งสเตเดียม ฉันยืนหมุนไข่ซึ่งข้างในมีของเล่นน่ารักๆ ตู้ไขไข่ ยาวเรียงเยอะมาก มีให้เลือกเยอะแยะจนตาลาย เป็นเรื่องที่ ห้ามใจไม่ได้จริงๆ หมุนจนกว่าจะได้ตวั ทีอ่ ยากได้ กว่าจะตัดใจ ออกมาจากร้านนี้ได้ก็หมดเงินไปหลายพันเยน เดินช็อปปิ้ง จนเหนื่อย ใช้เงินแค่วันนี้วันเดียวมากกว่าทั้งทริปที่ผ่านมาเสีย
อีก เหนื่อยและเมื่อยขาแทบทรุด ฉันได้ร้านนั่งพักเป็นร้านที่มี ตุก๊ ตาฮิปโปอ้วนกลมสีขาวชือ่ มูมนิ น่ารักน่ากอดเป็นทีส่ ดุ ตอน นี้ถึงจะมาคนเดียวก็ไม่เหงา ทั้งโต๊ะมีแค่ฉันคนเดียว และ มีมูมินตัวโตนั่งเป็นเพื่อนตอนกินขนมและโยเกิร์ตหอมๆ ร้านนี้ ท�ำเอาฉันยิ้มไม่หุบ ฟุกุโอกะส�ำหรับฉันคราวนี้น่ารักเสียจริงๆ ในที่สุดก็หมดเวลาสนุกที่คิวชู ทุกครั้งที่ได้เดินทาง จุด เริ่มต้นและจุดลงท้ายมักจะมีสนามบินเป็นจุดเชื่อมต่อ แปลก ตรงอารมณ์ตอนเริ่มและจบต่างกันโดยสิ้นเชิง สายวันนี้สนาม บินฟุกุโอกะช่างแสนห่อเหี่ยวต่างจากตอนมาถึง ฉันนึกถึงอา รมณ์เด็กๆทีง่ อแงเมือ่ ต้องไปโรงเรียนหลังวันหยุดยาว น่าเสียดาย ฉันมีเวลาอยูก่ บั ฟุกโุ อกะน้อยไปหน่อย มีอกี หลายอย่างทีอ่ ยาก จะไปเห็นไปสัมผัสให้ได้รู้ว่าท�ำไมที่นี่ถึงได้ชื่อว่าน่าอยู่นักหนา หกวันในคิวชูที่ฉันเดินมาคนเดียวจนถึงวันสุดท้าย ฉันอิ่มด้วย ความสุขและรอยยิ้มตลอดทาง การเดินทางคนเดียวในญี่ปุ่น ท�ำให้ฉันเรียนรู้อะไรเยอะขึ้น ถึงจะเหงาบ้าง แต่ความสบายใจ มีเยอะกว่า ฉันพบว่าเที่ยวคนเดียวท�ำให้รู้ว่าเป็นผู้ใหญ่แล้ว จริงๆ มันประทับใจจนอยากจะกลับมาเจอกันอีกครัง้ เพือ่ ท�ำความ รู้จักกันมากขึ้นอีกหน่อย...ซาโยนาระ มาตะอาอิมาโช คิวชู ;)
เมษายน 2556 117