ท่องเที่ยว I Travel
เรื่องและภาพ : ราจิต ชู
ตึกสูง ลมเย็น ท้องอุ่น และ เรื่องกุ๊กกิ๊ก
100
Taipei
keelung หน้าหนาวที่ผ่านมาในกรุงเทพฯ พอมีลมเย็นพัดให้ได้รู้สึกว่าปีนี้มีฤดูหนาวเหมือนกัน ส�ำหรับฉันที่มีตั๋วเครื่องบินกรุงเทพฯ-ไทเป ในมือ พร้อมไปเดินต้านลมหนาวจริงๆบนเกาะเล็กๆในทะเลจีนใต้แล้ว ด้วยรุ่นน้องที่สนิทสมัยเรียนเบนเข็มไปเรียนต่อปริญญาโท มหาวิทยาลัยไทเป เอ่ยชวนฉันไปเที่ยวหลายครั้ง แต่ก็ยังไม่มีโอกาสเสียที บังเอิญไปอ่านเจอว่าถ้าหากมีวีซ่ามัลติเพิลของญี่ปุ่นซึ่ง ยังไม่หมดอายุ สามารถใช้เข้าประเทศไต้หวันได้โดยไม่ต้องท�ำวีซ่าไต้หวันใหม่ให้ยุ่งยาก การตัดสินใจเดินทางในช่วงเปิดปีใหม่มา ไม่นานจึงเริ่มต้นขึ้น ทริปคราวนีฉ้ นั ไม่ได้เดินเดีย่ ว เพือ่ นร่วมทางของฉันเป็นเพือ่ นรุน่ พีท่ ที่ ำ� งาน สนใจไปผจญภัยกับฉันด้วย เวลาเพียงสีว่ นั บนเกาะ ไต้หวัน ฉันกะว่าจะเที่ยวแค่ในไทเปและละแวกใกล้เคียงเท่านั้น นี่คือแผนของฉันเอง (คนเดียว)...ไฟลท์ตีสองท�ำให้เราถึงสนามบิน เถาหยวนตัง้ แต่หกโมงเช้า ฉันเลือกเข้าเมืองไทเปด้วยรถบัส ตัง้ ใจว่าจะดูถนนหนทางของเมืองนีเ้ สียหน่อย แต่เป็นไปตามทีค่ าด...เวลา หนึ่งชั่วโมงบนรถ ฉันได้ดูทิวทัศน์เมืองนี้เพียงแค่ 10 นาทีแรก และ 10 นาทีก่อนรถบัสจะถึงไทเปเมนสเตชั่น ศูนย์กลางการขนส่ง ของไทเป ที่รวมทั้งรถเมล์ รถไฟใต้ดิน และรถบัส ไปยังเมืองต่างๆ จัดการลงจากรถด้วยความง่วงงุน ฉันส่งข้อความบอกรุ่นน้องว่า ถึงแล้วและจะเข้าไปฝากของที่โรงแรมก่อน พอถึงโรงแรม รุ่นน้องตอบข้อความฉันกลับมาว่าติดงานด่วน ขอเจอกันในวันพรุ่งนี้แทน ฉันและเพื่อนมองหน้ากันตาปริบๆ ถึงจะไม่ได้ตั้งใจฝากความหวังการเที่ยวไว้กับรุ่นน้องทั้งหมด แต่ข้อมูลในมือจะพอรึกับการท่อง ไทเปกันเอง เอาล่ะ ด้วยภาษาจีนหางอึ่งของฉันคงพอเอาตัวรอดได้ ไม่หลงทางเสียก่อน (ฉันนึกภาวนาในใจ) มิถุนายน 2557 101
ท่องเที่ยว I Travel
longshan shi bopiliao Taipei Main Station ximen longshan Temple station : longshan temple *MRT : blue line to yongning
เก้าโมงเช้าในไทเป ผูห้ ญิงสองคนยืนเอ๋อๆอยูห่ น้าโรงแรม เพราะพนักงาน โรงแรมบอกว่าจะเข้าห้องได้เร็วสุดคือตอนเทีย่ ง เราจึงได้แต่ฝากของไว้ ไหนๆมาถึง แล้วจะปล่อยเวลาผ่านไปเฉยๆท�ำไม ฉันเลือกเอาฤกษ์เอาชัยด้วยการไปไหว้พระวัด หลงซาน วัดพุทธนิกายมหายานทีร่ วมเทพเจ้าทัง้ หลายแหล่ทชี่ าวจีนนับถือไว้ทนี่ ี่ ถือ เป็นวัดทีไ่ ด้รบั ความนิยมมาก ยืนยันด้วยควันธูปทีล่ อยกระจายตัง้ แต่เดินเข้าเขตประตู วัด ฉันมองดูคนอืน่ อยูส่ กั พักก่อนควักเงิน 20 เหรียญ (1 TWD=1.2 บาท) เพือ่ ซือ้ ธูป จุดธูปเสร็จเราเริม่ เดินไหว้ไปตามจุด ไหว้ปกติแบบบ้านเรา ต่างกันตรงกระถางธูป ขนาดใหญ่ การปักธูปเลยเป็นวิธโี ยนลงไปให้ดา้ มธูปสีแดงพุง่ ลงไปปักทรายในกระถาง ภายในวัดหลงซานมีจดุ ไหว้เจ้าและปักธูปหลายจุด ฉันถามจากรุน่ น้องได้ความว่า แต่ละกระถางคือการไหว้เทพเจ้าแต่ละองค์ผมู้ คี วามสามารถในการให้พรต่างกัน ฉันสังเกตเห็นเด็กนักเรียนมาไหว้ตรงจุดหนึง่ เป็นจ�ำนวนมาก อนุมาน (เอง) ว่าเทพเจ้า องค์นไี้ หว้ไว้เพือ่ ช่วยเรือ่ งเรียนหรือสอบเข้าอะไรแบบนัน้ แน่ๆ ฉันแอบยืนดูคนเข้ามา ยืนสวดมนต์ นัง่ นับลูกประค�ำ และขอพรด้วยการเสีย่ งเซียมซี หน้าตาแบบบ้านเรา แต่ขนาดใหญ่กว่าสิบเท่า วิธใี ช้คอื เดินไปกวนแท่งไม้ในถัง จากนัน้ หยิบขึน้ มาหนึง่ แท่ง ได้เบอร์แล้วไปหยิบค�ำท�ำนาย...ใจฉันอยากลอง แต่อา่ นไม่ออก ขอข้ามดีกว่า เกรงว่าเกิดเอาไปแล้วไม่ดี ต้องกลับเอามาคืนจะล�ำบาก ฉันคิดว่าการเข้าวัดของคน ทีน่ คี่ งไม่ตา่ งจากการไปวัดของคนไทย เพือ่ ความสบายใจ มาไหว้พระขอพร สวดมนต์ และนัง่ สมาธิ เป็นทีย่ ดึ เหนีย่ วจิตใจพืน้ ฐาน ไหว้พระจนสบายใจ เราสองคนเดินออก จากวัดหาอะไรรองท้องในตลาดทีเ่ ห็นตอนเดินมา ฉันเห็นตรงทางออกวัดหลงซานมี ซุ้มขายเครื่องรางหลายแบบ ยืนอ่านภาษาจีนที่พอรู้ได้ความว่า เป็นยันต์ท�ำพิธี น�ำติดตัวไปจะช่วยคุม้ ครองให้เจอแต่เรือ่ งดี เรียนดี สุขภาพดี ครอบครัวมีความสุข มาทัง้ ทีฉนั เลยซือ้ เป็นทีร่ ะลึกสองอัน ตัง้ ใจว่าจะเอากลับไปให้แม่เป็นของฝาก และ อีกอันติดรถไว้เผือ่ ท�ำให้ฉนั ขับรถดีขนึ้ ขาออกฉันไม่ลมื ถ่ายรูปเป็นทีร่ ะลึกกับน�้ำตก หินและศาลาไม้แกะรูปมังกรเป็นการปิดท้ายฤกษ์ดี 102
ตลาดในไทเปตอนสิบเอ็ดโมงยังคงคึกคัก ฉันเดินข้ามถนนจากหน้าวัดหลงซานมาตามทางทีด่ ู คล้ายจะเป็นตลาดสด ตัง้ ใจว่าถ้าเจออะไรหน้าตาถูกใจ ก็จดั การเป็นอาหารเช้าเสียเลย ตลาดทีน่ ไี่ ม่ตา่ งจาก เมืองไทย มีทงั้ ของสด อาหารปรุงแล้ว และอุปกรณ์เกีย่ ว กับการท�ำอาหาร ยิง่ เดินลึกเข้าไปเรือ่ ยๆ ความหิวก็เพิม่ ขึน้ เรือ่ ยๆเช่นกัน ฉันเหลือบไปเห็นร้านขายชานมไข่มกุ “อูส่ อื หลัน” จ�ำได้จากหนังสือว่าร้านนีอ้ ร่อยนักหนาเลย เข้าไปประเดิมเสียหน่อย ฉันได้ชานมรสนุม่ กับไข่มกุ เม็ดเล็ก ทีว่ า่ เล็กนีเ่ ล็กกว่าเคยกินในเมืองไทยสามเท่า ได้ เวลาดูดเข้าไปรูส้ กึ ว่าไข่มกุ ไหลลงคอโดยไม่ตอ้ งเคีย้ ว กินแก้วเดียวรูส้ กึ อิม่ ท้องได้เหมือนกัน เพลิดเพลินกับ ตลาดแบบจีนๆ ประมาณพืน้ ทีส่ องช่วงถนนจนเดินทะลุ ถึงย่านโบพีเหลียว (Bopiliao) ย่านประวัตศิ าสตร์เก่า ซึง่ เคยเป็นศูนย์กลางการขนส่งสินค้า อาคารอิฐบล็อก สีแดงคล้ายหมูบ่ า้ นขนาดเล็ก แค่เดินเข้าไปรูส้ กึ ได้ถงึ รูปแบบดัง้ เดิมไม่เหมือนทีอ่ นื่ ด้านในมีลกั ษณะเป็นร้าน รวงขายของ พิพธิ ภัณฑ์ แกลลอรี และสวนหย่อมเล็ก เหมือนฉากในหนังหรือละครอะไรสักเรือ่ งทีเ่ คยผ่านตา มาก่อน เป็นการบูรณะพืน้ ทีเ่ ดิมให้ยงั คงอยูด่ ี แวะนัง่ เล่นกินขนมทีซ่ อื้ ติดมือจากตลาดจนเลยเวลาเทีย่ งวัน มามาก จึงมุดลงรถไฟใต้ดนิ กลับไปแถวโรงแรมเพือ่ ล้าง หน้าล้างตาก่อนกลับออกมาซิง่ ในไทเปอีกรอบ
มิถุนายน 2557 103
ท่องเที่ยว I Travel ฉันเลือกซือ้ บัตรรถโดยสารของนักท่องเทีย่ วแบบ 5 วัน 700 เหรียญ (มีให้เลือกแบบ 3 วัน และ 5 วัน เราอยู่ 4 วัน จึงเลือกเผือ่ ไว้กอ่ นดีกว่าขาด) บัตรนีใ้ ช้ได้กบั รถไฟใต้ดนิ ทุกสาย และรถเมล์ สายรถไฟใต้ดนิ ไทเปถูกปรับปรุงใหม่จนครอบคลุม พืน้ ทีไ่ ทเปและโดยรอบ ก�ำลังขยายเส้นทางขึน้ อีก ถือว่าการ คมนาคมสะดวกสบาย ห้องพักทีจ่ องไว้ตงั้ อยูบ่ นถนนจงเสีย้ ว ถนนเศรษฐกิจทีม่ ที งั้ ห้างสรรพสินค้า ร้านอาหารดังๆ สถานที่ ท่องเทีย่ วยามค�ำ่ คืน และสถานทีส่ ำ� คัญต่างๆ เรานัง่ รถไฟใต้ดนิ กลับมาลงทีส่ ถานีจงเสีย้ วตุนฮัว่ ด้วยความเหนือ่ ยล้าจากการ เดินทางข้ามคืนบนเครือ่ งบิน เราตัดสินใจใช้เวลาทีเ่ หลือวันนี้ เดินเล่นแถวถนนบริเวณโรงแรม และค่อยไปฝากท้องมือ้ เย็นที่ ตลาดกลางคืนตรงไหนสักแห่ง
เราเดินออกจากร้านก๋วยเตีย๋ วไปตามถนนค่อนข้างพลุกพล่าน มีรา้ นค้าอยูต่ ดิ ๆกันตลอดทางจนถึงหอประชุม ซุนยัดเซ็น สถาปัตยกรรมแบบจีน อาคารสีขาวหลังคาโค้งสีเหลืองขนาดใหญ่ ด้านในจัดแสดงเรือ่ งราวประวัตขิ อง ดร.ซุนยัดเซ็น มีนทิ รรศการหมุนเวียน และโรงละครเวที (ฉันเห็นจากป้ายคิดว่าวันนีน้ า่ จะมีละครเวทีแสดงทีน่ สี่ กั เรือ่ ง) โดยรอบเป็นสวนสาธารณะ วันนีล้ มและแดดดี เราเลยได้เห็นคนเอาว่าวมาเล่นลอยเต็มท้องฟ้า เราเดินเข้าจากด้านหลังทาง ถนนจงเสีย้ ว จนมาถึงด้านหน้าเพือ่ ดูการเปลีย่ นเวรทหารบริเวณอนุสาวรีย์ ดร.ซุนยัดเซ็น ถึงจะมีให้ดทู กุ ชัว่ โมง แต่ยงั มีคน เยอะอยูด่ ี ไม่ใช่แค่นกั ท่องเทีย่ วแบบพวกเรา คนทีน่ เี่ องก็วงิ่ มาดูกนั เหมือนเป็นเรือ่ งแปลกตา เราไม่ได้เดินไปข้างในอาคาร นัง่ ชิลล์ตา้ นลมหนาวอยูข่ า้ งนอก จากตรงนีเ้ รามองเห็นตึกไทเป 101 สูงตระหง่านเป็นฉากหลัง มีเด็กเล็กๆมาวิง่ เล่น แต่ฉนั และเพือ่ นผูม้ าจากเมืองร้อนสูล้ มพัดแรงแบบนีไ้ ด้ไม่นานจริงๆ ต้องรีบเดินออกมาหาทีก่ ำ� บังลม บ่ายคล้อยแล้วยังไม่มอี ะไร เป็นมือ้ ตกถึงท้อง เดินไปเรือ่ ยๆจนมาเจอร้านก๋วยเตีย๋ วหน้าตาดี และคนเต็มร้าน เข้าไปจับจองทีน่ งั่ ตัวฉันเองพูดและฟังภาษา จีนได้แบบพอเอาชีวติ รอดไม่อดตาย แต่อา่ นอะไรยากๆไม่เป็น พอเข้าไปในร้านจึงอึง้ อยูส่ กั พัก ในร้านมีเมนูภาษาจีนล้วน ฉันต้องใช้วชิ าดัชนีชขี้ องในหม้อ และโต๊ะข้างๆ พร้อมพูดภาษาจีนใส่อกี นิดหน่อย จนได้กว๋ ยเตีย๋ วทีเ่ ส้นคล้ายอูดง้ ราดด้วยน�ำ้ ราดหน้าหมูสบั มีทงั้ มะเขือเทศ หอมหัวใหญ่ ถามคนขายจนรูว้ า่ เรียกว่า เส้าจึเมีย่ น และหยูหว่านทัง (แกงจืดลูกชิน้ ปลา) อีกชาม เป็นลูกชิน้ ปลามีหมูสบั ซ่อนตัวอยูข่ า้ งใน ตอนกินค�ำแรกฉันว่าก๋วยเตีย๋ วของร้านนีง้ นั้ ๆแหละ ก๋วยเตีย๋ วเนือ้ สับบ้านเรา อร่อยกว่าเยอะ ทีเด็ดมันอยูต่ รงเครือ่ งเคียงทีว่ างอยูบ่ นโต๊ะ ฉันลองตักใส่ในก๋วยเตีย๋ วโดยไม่รวู้ า่ มันคืออะไร พอกินกับก๋วยเตีย๋ ว กลับเพิม่ รสชาติให้ดขี นึ้ อย่างมาก ฉันเดาว่าเครือ่ งเคียงนีค้ อื หัวไช้โป๊ผดั กับน�ำ้ มันกระเทียม เราประทับใจกันมากถึงขนาด เอาไปใส่ในแกงจืดลูกชิน้ ปลาด้วย ทัง้ ๆทีไ่ ม่นา่ จะไปด้วยกันได้เลย เป็นมือ้ แรกทีด่ จี ริงๆ 104
sys
memorial hall zhongxiao fuxing
zhongxiao dunhua
sun yat-sen memorial hall
*MRT : blue line to nangang หกโมงเย็นฟ้าในไทเปเริม่ มืดแล้ว เราสองคน เลือกปิดคืนแรกด้วยอาหารมื้อค�ำ่ ในตลาดกลางคืน ทีม่ ชี อื่ เสียง เริม่ จากใกล้ๆ เราไปกันทีซ่ อื ต้า เย่วซือ่ ตลาด กลางคืน (เย่วซือ่ ) อยูแ่ ถวมหาวิทยาลัยซือต้า มีเด็กๆ วัยมหาวิทยาลัยเดินกันขวักไขว่ ตลาดกลางคืนทีน่ ไี่ ม่ ได้มชี อื่ เสียงมาก คนเยอะเพราะอยูใ่ กล้มหาวิทยาลัย และหอพักนักศึกษา เดินส�ำรวจตลาดหนึง่ รอบ คืนนีเ้ รา เลือก “หลูเว่ย” เป็นมือ้ เย็น การกินอาหารชือ่ ว่าหลูเว่ย น่าตืน่ เต้นตัง้ แต่เริม่ เราต้องเลือกอาหารจากทีเ่ ตรียมไว้ มี ผัก เต้าหู้ บะหมี่ ลูกชิน้ ไส้กรอก และอีกมากมาย โดย เลือกตามแต่ใจต้องการ แล้วพ่อค้าจะเอาทัง้ หมดต้มใน น�ำ้ พะโล้สมุนไพร ลวกเสร็จใส่จานซอสรสเผ็ด ผักกาด ดอง และต้นหอม เป็นอันเสร็จ ตอนเลือกด้วยความหิว คิดว่าแค่อย่างละนิดหน่อย เอาเข้าจริงเยอะจนกินกัน ไม่หมด อิม่ กันท้องตึง ก่อนกลับเลยต้องเดินตลาดกลาง คืนเพือ่ ย่อยหน่อย (ความจริงแล้วอยากหาอะไรกินอีก) ตลาดกลางคืนหรือเย่วซือ่ ในไต้หวันเป็นทีฮ่ ติ ซึง่ ต้องมา มีอยูห่ ลายที่ แค่ในไทเปน่าจะมีเป็นสิบแห่งเห็นจะได้ นอกจากขายอาหารแล้ว ยังมีเสือ้ ผ้า เครือ่ งเขียน ของใช้ สารพัด ถึงแม้ตลาดกลางคืนซือต้าจะไม่ใหญ่มาก แต่กท็ ำ� ให้เราตืน่ ตาตืน่ ใจได้ อากาศแบบนีเ้ ราเลยซือ้ มันสีมว่ งเผากับน�ำ้ ผลไม้มาล้างปากก่อนนัง่ รถเมล์ชม ไทเปยามค�ำ่ คืนเพือ่ กลับโรงแรม
taipei101 มิถุนายน 2557 105
ท่องเที่ยว I Travel
1
xinyi anhe
taipei101 world trade center
xiangshan
*MRT : red line to xiangshan
2
sun yat-sen memorial hall taipei city hall
yongchun
*MRT : blue line to taipei nangang exbition center เช้าวันทีส่ องบนเกาะไต้หวัน เรามุง่ หน้าไปยังตึกไทเป อีหลิงอี (Taipei 101) ส่วนตัวฉันมีความรูส้ กึ หลงใหลอาคารนีม้ ากอยูแ่ ล้ว เคยดูสารคดีเกีย่ วกับ การสร้างตึกหลังนีแ้ ล้วประทับใจมาก แม้ทกุ วันนีจ้ ะไม่ได้เป็นตึกสูงทีส่ ดุ ในโลก แล้ว ฉันยังคงอยากเห็นความอลังการของอาคารสูงนีด้ ว้ ยตาตัวเองสักั ครัง้ เรา เดินขึน้ ไปซือ้ ตัว๋ และขึน้ ไปยังชัน้ ทีเ่ ปิดให้ชมเมืองไทเปจากมุมสูงด้วยลิฟท์ทยี่ งั ได้ชอื่ ว่าเร็วทีส่ ดุ ในโลก ความเร็วเพียง 37 วินาที หูออื้ ให้กลืนน�ำ้ ลายสองเอือ๊ ก ถึงชัน้ 89 เราเดินวนเป็นวงกลมในพืน้ ทีจ่ ดั แสดงให้ชมวิวเมืองไทเปจากมุมสูง มองเห็นซุนยัดเซ็น เมโมเรียลฮอลล์ ทีเ่ พิง่ ไปเมือ่ วานอย่างชัดเจน ไกลไปถึงเขา หยางหมิง ภูเขาใหญ่ในเมืองไทเป เราเดินลงไปชัน้ 88 ห้องตรงกลางโชว์ลกู บอล สีทองขนาดใหญ่ ฉันจ�ำได้ดจี ากสารคดีเกีย่ วกับตึกหลังนี้ ประเทศไต้หวันเป็น เกาะทีเ่ กิดแผ่นดินไหวและพายุไต้ฝนุ่ ใหญ่ๆบ่อยครัง้ การสร้างตึกสูงจึงเป็นเรือ่ ง ยากมาก กว่าตึกหลังนีจ้ ะสร้างเสร็จก็ถล่มไปมากกว่าสามครัง้ ลูกบอลเหล็กหนัก 660 ตัน ยึดด้วยขาไฮโดรลิค 4 มุม เป็นวิธกี ารแก้ไขทีท่ ำ� ให้ตกึ ยังคงทรงตัวอยูไ่ ด้ เมือ่ เกิดแผ่นดินไหวหรือลมแรงจากไต้ฝนุ่ ลูกตุม้ ขนาดมหึมามีหน้าทีช่ ว่ ยรัง้ น�ำ้ หนักทัง้ หมดไปในทิศทางตรงกันข้ามทีต่ กึ เอียง ท�ำให้ตกึ สามารถทานน�ำ้ หนัก ให้สมดุลไม่หักโค่นลง ความพิเศษของลูกตุ้มขนาดมหึมานี้ได้กลายมาเป็น มาสคอตหน้าตาน่ารักของตึกนีด้ ว้ ย น้องดัมเปอร์ถกู วางเรียงรายต้อนรับนักท่อง เทีย่ วอยูใ่ นทุกที่ ฉันรูส้ กึ ตืน่ เต้นเมือ่ ได้มาเห็นสิง่ ทีฉ่ นั สนใจและเคยได้ดู มันน่า ประทับใจจริงๆ ฉันเหลือบไปเห็นบันไดทางขึน้ ไปยังชัน้ 90 เป็นจุดชมวิวแบบ เปิด ฉันลากเพือ่ นเดินไปทันที ถ้าเธอกลัวความสูง ป่านนีค้ งช็อกตายแล้วแน่ๆ ส่วนนีไ้ ม่ได้เปิดทุกวัน ขึน้ อยูก่ บั สภาพอากาศ โชคดีทอี่ ากาศวันนีด้ มี ากพอให้ เปิดออกไปข้างนอกได้ พอก้าวผ่านประตูตกึ ออกไปตรงระเบียง ลมเย็นวูบแรก เข้ามาปะทะหน้า มนุษย์ชอบความสูงอย่างฉันรูส้ กึ ถึงความสุขทีส่ ดุ ถึงตอนมอง ลงไปก็หวัน่ ใจอยูเ่ หมือนกัน ฉันแอบคิดว่าถ้าเมือ่ สักสามสีป่ กี อ่ นอยูต่ รงนี้ ฉันคง ก�ำลังยืนอยูบ่ นจุดสูงสุดบนตึกสูงทีส่ ดุ ในโลกแล้ว
106
jiufen ขาลงยังคงใช้ลฟิ ท์ทเี่ ร็วทีส่ ดุ ลง มาข้างล่างในส่วนของห้างสรรพสินค้า เดินวนดูร้านหรูแบบผ่านแล้วเลยไป แหล่งช็อปปิ้งแห่งนี้ เต็มไปด้วยของ แบรนด์เนม แม้ร้านแฟชั่นไฮเอนด์ ไม่สามารถดึงดูดความสนใจเราได้ แต่ ร้านอาหารหยุดได้ เราสนอกสนใจร้าน กาแฟหน้าตาหรูหราชือ่ Agnis b l.p.g เราสองคนตาโตด้วยความสวยงามของ ร้านและขนม สนนราคาทีเ่ ราเสียไปกับ ลาเต้ร้อน และโรสลาเต้ร้อน พร้อม ลาเต้อาร์ตงามๆ จึงสูงตามความสวยงาม ของร้านด้วย เราหันหลังให้ตกึ สูง 101 ชัน้ เดิน มาตามถนนทีม่ เี งาตึกไทเป101 พาดผ่านไปยังรถไฟใต้ดนิ จนเจอกระต่าย ตัวใหญ่อยูห่ น้าอาคารสูง 6 ชัน้ มีชอื่ ว่า Eslite Bookstore ฉันไม่พลาดจะรีบ เข้าไปข้างใน ร้านหนังสือ เครือ่ งเขียน ของกระจุกกระจิก และของมีดีไซน์ ฉันเพลิดเพลินอย่างมาก อยากได้นนู่ นีเ่ ต็มไปหมด ทีน่ ที่ ำ� ให้เห็นว่าไต้หวัน ได้รบั ความเป็นญีป่ นุ่ มากทัง้ วัฒนธรรม การใช้ชีวิต แม้แต่หนังสือหรือของ กระจุกกระจิก ฉันว่าไทเปเหมือนเป็น มินเิ จแปนเลยทีเดียว นัน่ ท�ำให้ฉนั เสีย เงินกับทีน่ อี่ ยูไ่ ม่นอ้ ย ร้านหนังสือ Eslite มีหลายสาขาทัว่ ไต้หวัน บางสาขาเปิด 24 ชัว่ โมง ทีน่ ชี่ า่ งเป็นสวรรค์ของคนรัก หนังสือและชอบความกุก๊ กิก๊ อย่างฉัน เสียจริง (และถ้าฉันอ่านภาษาจีนเก่ง กว่านีค้ งจะดี)
บ่ายนีฉ้ นั มีนดั กับไกด์เถือ่ นรุน่ น้องของฉัน เธอให้เราเลือกว่า อยากไปไหน ระหว่างขึน้ กระเช้าไปสวนสัตว์ หมูบ่ า้ นแมวโฮ้วท่ง หรือ หมูบ่ า้ นโบราณจิว่ เฟิน่ เพือ่ นฉันรักและคลัง่ ไคล้แมวอย่างมาก เธอท�ำ ตาปริบๆ อยากไปหมูบ่ า้ นแมวใจจะขาด แต่คนไม่รกั สัตว์และกลัวแมว เข้าขัน้ โฟเบียอย่างฉันประกาศกร้าวเลือกหมูบ่ า้ นโบราณอย่างไม่ตอ้ ง คิด รุน่ น้องฉันรูด้ ใี นความกลัวแมวของฉัน จึงได้แต่หวั เราะและปลอบ เพือ่ นฉันว่าจิว่ เฟิน่ ก็มรี า้ นขายของเกีย่ วกับแมวอยูเ่ ยอะเหมือนกัน ฉันได้แต่เบะปากและเดินตามหลังไป เรามาต่อรถไฟทีส่ ถานีไทเป ค่ารถไฟไม่สามารถรวมกับบัตรทีเ่ ราซือ้ ได้ ต้องซือ้ ตัว๋ รถไฟไปลงทีส่ ถานี ลิว่ ฝาง ใช้เวลาประมาณชัว่ โมงนิดๆ แล้วต่อแท็กซีผ่ า่ นสิบโค้งขึน้ มา บนหมูบ่ า้ นจิว่ เฟิน่ (Jiu Fen Village) ค�ำว่า จิว่ เฟิน่ มีความหมายว่า 9 ชุด แต่กอ่ นนีห้ มูบ่ า้ นบนเขาแห่งนีม้ เี พียง 9 ครอบครัว เวลาลงจาก เขา จะซือ้ อะไรก็ตอ้ งซือ้ ทัง้ หมด 9 ชุด เพือ่ เอากลับไปหมูบ่ า้ น แต่กอ่ น บริเวณนีย้ งั เคยเป็นเหมืองทองค�ำส�ำคัญ มีคนมาขุดทองจ�ำนวนมาก จนช่วงสงครามโลกครัง้ ที่ 2 เหมืองทองก็หมดความนิยมลง ไกด์เถือ่ น บอกว่าทีน่ เี่ ป็นแรงบันดาลใจในฉากของหนัง ละครหลายเรือ่ ง รวมถึง การ์ตนู ชือ่ ดังเรือ่ งหนึง่ ของ Studio Ghibli เรือ่ ง “Spirited Away” ด้วย
มิถุนายน 2557 107
ท่องเที่ยว I Travel
เราเริม่ จากแวะกินก๋วยเตีย๋ วกันก่อน ไกด์ออกตัวว่าไม่รอู้ ร่อยหรือเปล่า เราสองคนไม่ตดิ ใจ สงสัย รีบนัง่ โต๊ะทันที สัง่ มาชุดใหญ่อกี ตามเคย (ตอนเข้าร้านมาในมือเรามีเต้าหูเ้ หม็นทอดสุดฮิต ของคนไต้หวันติดมือคนละไม้อยูแ่ ล้วด้วย) ทัง้ เส้นหมีน่ ำ�้ ลูกชิน้ ปลา เส้นหมีแ่ ห้ง เต้าหูย้ ดั ไส้ทอด ราดซอส ทุกคนลงความเห็นเหมือนกันว่าอร่อยมาก แล้วใครสักคนก็พดู ขึน้ มาว่า นีเ่ พราะเราหิว หรือมันอร่อยจริงๆ ดีทเี่ จ้าของร้านไม่เข้าใจทีเ่ ราคุยกัน ไม่อย่างนัน้ มีหวังสามคนคงโดนเตะโด่งออก นอกร้านเป็นแน่ ไกด์เถือ่ นพาเราเดินไปเรือ่ ยๆ สองข้างทางเต็มไปด้วยอาหารหน้าตาน่ากินเต็มไป หมด เรารีบเดินไปยังจุดชมวิวเพือ่ ให้ทนั เวลาพระอาทิตย์ตก และหมายตาทุกร้านทีเ่ ดินผ่านว่าจะ กลับมาสอยลงกระเพาะเป็นการปิดท้ายทริปจิว่ เฟิน่ โดยเฉพาะเห็ดลูกใหญ่ชบุ แป้งทอดจะไม่พลาด เราวิง่ มาทันพระอาทิตย์ตก แต่นา่ เสียดายทีเ่ มฆเยอะไปหน่อยพระอาทิตย์เลยรีบตกไวไปนิด มองจากตรงนีจ้ ะเห็นเมืองด้านล่างทีเ่ รานัง่ รถขึน้ มา และภูเขาหลายลูกสลับกันไปมา ฉันเล็ง ร้านชาริมเขาไว้ แต่วนั นีเ้ วลาไม่เป็นใจ ถ้ามีโอกาสคราวหน้าฉันจะขอมานอนทีน่ สี่ กั คืน ลองรับ บรรยากาศริมเขาพร้อมจิบชาอุน่ ๆ ขากลับเราไม่ได้กนิ เห็ดทีม่ องไว้ แม่คา้ ปิดร้านหนีเราไปแล้ว ฉันเลยได้ไส้กรอกกุนเชียงย่างมาแทน ตอนเดินกลับออกมาฟ้ามืด ไกด์เถือ่ นตะโกนว่านีไ่ ง โคมแดงเรียงรายเหมือนใน Spirited Away เปีย๊ บ สีแดงของโคมตัดกับท้องฟ้าสีดำ� มีเสน่หจ์ ริงๆ
shilin 108
เรานั่งรถไฟกลับเข้ามาในเมืองไทเป ไกด์เถื่อนพาเรามาส่งที่ตลาดกลางคืนสุดฮิต ซือ่ หลิน (Shilin Night Market) ตลาดกลางคืนนีแ้ ยกส่วนชัดเจน คือส่วนขายอาหารและขาย ของ เราเริ่มจากส่วนขายอาหารก่อน ไกด์บอกว่าที่นี่เพิ่งปรับปรุง ก่อนหน้านี้เป็นตลาดกลาง แจ้งเต็มไปด้วยร้านอาหาร แต่ตอนนีถ้ กู สร้างใหม่ ร้านอาหารทัง้ หลายลงไปอยูช่ นั้ ใต้ดนิ ส่วน ด้านบนเป็นซุ้มเล่นเกมเหมือนงานวัดบ้านเรา ทั้งปาโป่ง ปาลูกดอก ตักปลา โยนห่วง เราได้ แค่มองผ่านแล้วลงไปส�ำรวจด้านล่างแทน เดินวนอยู่หนึ่งรอบ ร้านยอดนิยมเห็นติดๆกันคือ ร้านขายสเต๊ก เต้าหู้เหม็น ก๋วยเตี๋ยว หอยทอด ด้วยอยู่ใต้ดินเลยรู้สึกว่าอึดอัดจากควันและ กลิ่นอาหารมากกว่าจะน่านั่งกิน เลยตัดสินใจออกไปหาอะไรกินข้างนอกแทน ซื้อแป้งทอด เรียกว่า ปิ่ง คล้ายๆโรตีใส่ไข่ราดซอสหวานและเผ็ด เดินออกมาอีกหน่อยเจอร้านไก่ทอดคน ต่อคิวยาวมาก มีความเชือ่ ว่าคนเยอะมีแนวโน้มว่าจะอร่อย เลยไปยืนต่อแถวกับเขาบ้าง ไก่ทอด ชิ้นใหญ่โรยผงพริกไทยและพริกป่นร้อนๆ แบ่งกันกินก�ำลังพอดีอร่อยมากสมกับที่ยืนรอ ก่อนลาจากกัน ไกด์ไม่ลืมให้ลายแทงร้านน�ำ้ แข็งไสในตลาดซื่อหลินและบอกว่าต้องลอง
shilin jiantan yuanshan
Station : jiantan [not shilin station] *MRT : red line to danshui
night market
(ถ้าเรายังไม่ทอ้ งแตกเสียก่อน) เราสองคนเลือกจะเดินเล่นต่อ และปล่อยตัวไกด์เถือ่ นให้ กลับไปท�ำการบ้าน เดินมั่วกันไปจนมาทะลุถึงแหล่งขายของ จากที่ส�ำรวจเดินเข้าออก หลายร้าน สรุปได้ว่าที่นี่อุปกรณ์กีฬาราคาค่อนข้างถูก โดยเฉพาะเสื้อผ้า กระเป๋า และ รองเท้ากีฬาแบรนด์เนม ฉันกับเพือ่ นพยายามยับยัง้ ใจไม่ให้ซอื้ แต่แล้วเราสองคนยังสอย รองเท้ากันมาคนละสองคู่อยู่ดี แบกรองเท้าหลงไปตามลายแทงที่ได้มาจนเจอร้าน น�้ำแข็งไส ถึงอากาศข้างนอกจะเย็นๆเราไม่หวั่นที่จะกินของเย็น สั่งน�้ำแข็งไสแผ่นหิมะ ราดซอสตรอว์เบอร์รี จริงๆมีให้เลือกหลายอย่าง ทั้งสับปะรด เผือก ถั่วแดง ซุปข้าวโพด อ่านจากเมนูเขียนไว้ว่า ฤดูหนาวเมนูพิเศษคือสตรอว์เบอร์รี ส่วนฤดูร้อนเมนูพิเศษจะ เป็นมะม่วงสุก ฉันหันไปเห็นของแปลกๆวางบนโต๊ะ ดูจากรูปร่างหน้าตา สัญลักษณ์ น่า จะเป็นเซียมซีแบบหยอดเหรียญตามช่องราศีเกิด ไม่รอช้าฉันหยอดเหรียญลงไป ได้มว้ น กระดาษค�ำท�ำนายยาวเฟื้อย ฉันอ่านได้เป็นค�ำๆแค่นั้น แปลไม่ออกเลยว่าดวงที่ท�ำนาย มาเป็นอย่างไร ถือเสียว่าเป็นที่ระลึกแล้วกัน เราปิดฉากคืนที่สองด้วยรองเท้ากีฬาและ ท้องตึงๆทั้งคาวและหวานครบสูตร
มิถุนายน 2557 109
ท่องเที่ยว I Travel
จากแผนเดิมทีต่ งั้ ใจไว้เช้านีเ้ ราจะไปต้านสุย่ (Danshui) เขต ริมทะเลของไทเปเป็นทีเ่ ดทส�ำหรับหนุม่ สาวไทเป แต่แผนนัน้ ถูกพับไป เพราะเพือ่ นของฉันอยากเจอเป็ด (หลังจากเธอพ่ายแพ้ฉนั ทีเ่ ลือก ไม่ให้เธอไปหมูบ่ า้ นแมว) เคยเห็นเป็ดเป่าลมยางตัวใหญ่สเี หลืองสดที่ ฮิตในโซเชียลเน็ตเวิรค์ เมือ่ เร็วๆนีไ้ หมคะ เป็ดตัวทีว่ า่ จะไปอยูต่ ามเมือง ต่างๆ เพือ่ นฉันเป็นอีกคนทีต่ นื่ เต้นและอยากเห็นเจ้าเป็ดยักษ์ ดีใจทีร่ ู้ ว่าตอนนีม้ นั มาอยูใ่ นไต้หวัน (จริงๆแล้วคงมีหลายตัว ฉันเห็นข่าวว่าที่ อุดรฯ บ้านเราก็ม)ี ไม่ไกลจากไทเปมากนัก ฉันและเพือ่ นตอบสนอง ความอยากด้วยการนัง่ รถไฟจากสถานีไทเป ไปลงทีจ่ หี ลง (Keelung) เมืองท่าขนาดใหญ่ คนไทยสองคนเดินออกจากสถานีรถไฟ จับต้น ชนปลายไม่ถกู รูแ้ ค่วา่ ให้นงั่ รถไฟมาลงสถานีนี้ ส่วนเจ้าเป็ดยักษ์จะ ลอยน�ำ้ อยูต่ รงไหนให้หาเอาเอง เดินตามคนออกมาเห็นแต่คนขายของ ทีเ่ ป็นเป็ด เป็ด และก็เป็ด พอเห็นป้ายทัวร์รสิ ต์ ฉันพุง่ ไปถามทันทีวา่ เจ้า เป็ดลอยน�ำ้ อยูต่ รงไหน พนักงานบอกว่าข้ามสะพานลอยไปจะเจอเอง ximen taipei main station เรามองเห็นก้อนกลมสีเหลืองตัวโตตัง้ แต่อยูบ่ นสะพานลอย เป็ดตัวใหญ่ ลอยในอ่าวจีหลง เด็กๆแถวนัน้ ดูมคี วามสุขมากทีเ่ ห็นเจ้าเป็ดเหลือง ยักษ์สงู ประมาณตึกห้าชัน้ พอเข้าไปใกล้ๆฉันบอกเพือ่ นว่า น้องเป็ดควร ntu hospital อาบน�ำ้ บ้าง ตัวด�ำปีเ๋ ชียว พวกเรามีความสุขกับเป็ดน้อยและอาตีอ๋ าหมวย xiaonanmen หน้าตาจิม้ ลิม้ (เด็กๆทีน่ หี่ น้าตาดีจริงๆ) ลมพัดแรงขึน้ เรือ่ ยๆ เราสองคน มองหน้าตกลงใจว่าจะกลับไปเทีย่ วเล่นในไทเปจะดีกว่า ด้วยเราไม่มี chaing kai-shek guting memorial hall ข้อมูลทีน่ เี่ ลย ถ้าอยูท่ นี่ คี่ งจะหลงทีจ่ หี ลงแน่ๆ Station : chaing kai-shek memorial hall *MRT : red line or lime line 110
keelung
จุดหมายต่อไปของเราคือ เจียงไคเชก เมโมเรียลฮอลล์ จัตรุ สั กลางเมือง อนุสรณ์เพือ่ ระลึกถึงประธานาธิบดีเจียงไคเชก อาคารสีขาวสะอาดตัดกับหลังคา สีฟ้า มีบันไดขึ้นไปยังด้านบนอันเป็นที่ตั้งของอนุสาวรีย์เจียงไคเชก ลานกว้างๆ ด้านหน้า มองเห็นประตูบานใหญ่ และหอประชุมสองข้างแบบจีนสีสนั สดใส เป็น พืน้ ทีก่ ว้างขวางมาก พอมาถึงทีน่ ฉี่ นั จ�ำได้ทนั ทีวา่ มันคือโลเคชัน่ หนึง่ ในหนังเรือ่ ง Girlfriend Boyfriend (2012) ในฉากช่วงทีไ่ ต้หวันปกครองโดยรัฐบาลพรรคก๊กมินตัง๋ พรรคเดียว นักศึกษาในสมัยนัน้ มีรวมตัวกันทีจ่ ตั รุ สั เจียงไคเชก อดีตหัวหน้าพรรค เพือ่ เรียกร้องให้ไต้หวันเปลีย่ นไปสูก่ ารปกครองระบอบประชาธิปไตย ทีน่ จี่ งึ กลายเป็น เหมือนสัญลักษณ์หนึง่ ในการต่อต้านระบอบคอมมิวนิสต์ แม้แต่สญ ั ลักษณ์บนธง ของไต้หวันยังมีรูปพระอาทิตย์บนพื้นสีน�้ำเงินซึ่งสัญลักษณ์ของพรรคก๊กมินตั๋ง แม้ปจั จุบนั จะไม่มเี หตุการณ์เหมือนแต่กอ่ นแล้ว สถานทีแ่ ห่งนีย้ งั คงช่วยเตือนความ จ�ำการต่อสูเ้ พือ่ ประชาธิปไตยของคนไต้หวัน ฉันกับเพือ่ นแยกทางกันชัว่ คราว เพือ่ น ฉันปีนขึน้ ไปด้านบนเพือ่ ดูอนุสาวรียท์ า่ นเจียง ภายใต้หลังคาโดม คนอ้วนอย่างฉัน ขอยอมพ่ายแพ้กบั บันไดสีขาวมากกว่า 80 ขัน้ เลือกเดินไปยังพิพธิ ภัณฑ์ดา้ นล่าง เกีย่ วกับชีวติ ของเจียงไคเชกและเดินดูคนทีล่ านกว้าง ฉันเดินกลับมานัง่ รอตรงอาคาร หอประชุม เห็นเด็กๆวัยรุน่ ใช้พนื้ ทีเ่ ต้นโคเวอร์อยูห่ ลายกลุม่ ไม่วา่ ผ่านไปกีป่ ี สังคมจะ เปลีย่ นไปแค่ไหน ทีน่ กี่ ย็ งั เป็นศูนย์รวมของเด็กนักเรียนนักศึกษา แม้จะเปลีย่ นจาก การเมืองเป็นการแสดงไปแล้วก็ตาม
chaing kai shek
มิถุนายน 2557 111
ท่องเที่ยว I Travel
ximen
เราย้ายตัวจากแหล่งประวัตศิ าสตร์มาเดินเล่นในแหล่งวัยรุน่ บ้าง สยามสแควร์ ของไทเปมีชอื่ ว่า “ซีเหมินติง” เป็นแหล่งรวบรวมวัยรุน่ แหล่งช้อปปิง้ ร้านอาหาร ศิลปิน นักร้องไต้หวันนิยมมาแจกลายเซ็นแถวๆนี้ รุน่ น้องบอกว่ามีให้เห็นแทบทุกอาทิตย์ เดินออกจากสถานีรถไฟใต้ดนิ เห็นเด็กวัยรุน่ เดินกันขวักไขว่ยนื ยันความเป็นสถานที่ ของวัยรุน่ หน้าตาจิม้ ลิม้ ทัง้ นัน้ ฉันกับเพือ่ นพูดเป็นเสียงเดียวกันว่าคนทีไ่ ทเปหน้าตา ดีจริงๆทัง้ ผูห้ ญิงและผูช้ าย ถึงจะหมวยจะตีแ๋ บบคนจีน แต่กลับมีลกั ษณะเฉพาะทีด่ ู ดี เราเดินตามลายแทงทีไ่ กด์เถือ่ นให้ไว้ ไปลองชิม “ต้าฉาง เมีย่ นเสีย้ น” ว่ากันว่ามา ซีเหมินติงแล้วไม่กนิ ร้านนีเ้ รียกว่ามาไม่ถงึ ร้านนีไ้ ม่มที นี่ งั่ ไม่ใช่วา่ ต้องซือ้ กลับบ้าน ทุกคนกินกันทีร่ า้ นนีแ่ หละ ยืนกินเท่าเทียมกันทุกคน เราจ่ายเงินซือ้ ชามใหญ่แบ่งกัน อาหารในชามคือเส้นหมีร่ าดหน้าไส้หมู (ต้าฉาง=ไส้ เมีย่ นเสีย้ น=เส้นหมี)่ เพือ่ นฉัน ไม่กนิ หมู เธอละเลียดแต่เส้นทีบ่ อกว่านุม่ มาก ให้ฉนั รับผิดชอบมรดกไส้หมูแต่เพียง ผูเ้ ดียว ไส้หมูของร้านนีท้ ำ� ได้ดี ไม่มกี ลิน่ เหม็นสาบ ไม่ควรพลาดจะมาลอง ส�ำหรับ ฉันถึงอากาศจะเย็นๆแต่การยืนกินอาหารร้อนๆดูชอ้ นพลาสติกท�ำให้รา้ นนีล้ ดความ อร่อยลงไปได้เหมือนกัน...หลังจากอิม่ ท้อง เราเดินส�ำรวจเด็กวัยรุน่ เอ๊ย แหล่งช้อปปิง้ เด็กวัยรุน่ ไทเปเป็นส่วนผสมระหว่างจีน ญีป่ นุ่ และเกาหลี ทีเ่ ป็นกระแสเข้ามาผ่าน ทางดนตรีหรือละคร ของกระจุกกระจิกแบบญีป่ นุ่ โปสเตอร์ เพลงของศิลปินเกาหลี ทีเ่ ปิดดังอยูท่ วั่ ซีเหมินติง ท�ำให้คดิ ถึงวัยรุน่ กรุงเทพฯ ไม่ได้ตา่ งกันเท่าไร โลกเล็กลง จนวัฒนธรรมบางอย่างถูกกลืนกลายเป็นแบบเดียวกันไปหมดเสียแล้ว เดินจนเมือ่ ย ยังไม่ได้ของถูกใจ คนทีเ่ ลยวัยรุน่ มาแล้วหลายปีตอ้ งขอลาและปิดท้ายมือ้ เย็นสุดท้าย ด้วยบุฟเฟ่ทห์ ม้อไฟ คล้ายคลึงกับบ้านเรา คนไต้หวันนิยมกินหม้อไฟมาก ไม่วา่ หน้า ร้อนหน้าหนาวคนต่อคิวเยอะตลอด เป็นบุฟเฟ่ตท์ มี่ ขี องให้เลือกอลังการมาก ตัง้ แต่ น�ำ้ ซุปหลากหลายแบบ ทัง้ ธรรมดา รสเผ็ด ซุปมะเขือเทศ และอืน่ ๆ สามารถเลือกซุป ได้ถงึ สองแบบ ไกด์เถือ่ นทีต่ ามมาสมทบมือ้ เย็นเลือกแบบรสเผ็ดและมะเขือเทศ เนือ้ สัตว์เป็นหลักส�ำหรับมือ้ นี้ ผักทยอยตามมาเรือ่ ยๆ ทีเด็ดอยูต่ รงน�้ำจิม้ ซีอวิ๊ และ น�ำ้ จิม้ ถัว่ ร้านให้ทงั้ สองอย่าง ชอบอะไรจิม้ อันนัน้ เติมได้ไม่อนั้ เวลาหนึง่ ชัว่ โมงครึง่ เราทดลองทุกอย่างทีร่ า้ นมีลงหม้อหมด ตบท้ายด้วยไอศกรีมยีห่ อ้ ดังราคาแพง ท�ำให้ ไม่สามารถหยุดกระเพาะรับอาหารได้ ทุกรสอยูใ่ นท้องพวกเรา เข้าใจแล้วท�ำไมคน ไทเปชอบกินหม้อไฟ
112
kunyang
nangang
Taipei nangang exhibition center
*MRT : blue line to taipei nangang exhibition center นอกจากตึกไทเป 101 จะเป็นสิง่ ล่อใจอย่างมากให้มาเทีย่ วเล่นบนเกาะนี้ ฉันชืน่ ชอบ หนังสือของนักเขียนและนักวาดภาพชาวไต้หวัน “จิมมี่ เหลียว” เชือ่ ว่าผูอ้ า่ นหลายคนจะต้อง เคยได้ดหู รือได้ยนิ หนังเรือ่ ง “ผูห้ ญิงเลีย้ วซ้าย ผูช้ ายเลีย้ วขวา” (Turn Left Turn Right : 2003) จริงๆแล้วหนังเรือ่ งนีส้ ร้างจากหนังสือภาพชือ่ เรือ่ งเดียวกัน จิมมี่ เหลียว เนักเขียนภาพประกอบ ประโยคสัน้ ๆร้อยเป็นเรือ่ งราว เขามีผลงานหนังสือมากกว่า 40 เรือ่ ง หลายเรือ่ งถูกน�ำไปสร้าง ภาพยนตร์ ละครเวที และแปลในหลายภาษา (มีบางเรือ่ งแปลเป็นภาษาไทย) วันสุดท้ายฉัน ร้องขอเพือ่ นไปดูงานของจิมมี่ เหลียว ทีร่ ถไฟใต้ตนิ สถานีนานกาง ฉันคาดหวังว่าจะได้เห็นอะไร อลังการ พอไปถึงเลยผิดหวังนิดหน่อยด้วยเป็นเพียงแค่ภาพวาดหลายๆฉากของเรือ่ งทีเ่ หมือน ในหนังสือเล่มหนึง่ ชือ่ Sound of Color เรือ่ งราวเกีย่ วกับสาวตาบอดมีชวี ติ เกีย่ วพันกับทางใต้ดนิ ติดไว้กบั สถานีเพียงแค่นนั้ น่าเสียดายทีช่ ว่ งนีไ้ ม่มนี ทิ รรศการของจิมมีเ่ ลย หรือถ้าจะดูตอ้ ง นัง่ รถไปนอกเมืองไกลพอสมควร ฉันเลยต้องเปลีย่ นแผนกลับไปซือ้ หนังสือเล่มใหม่ของจิมมี่ เอากลับไปชมแทน
nangang
สุดท้ายก่อนกลับ เราหยุดละลายทรัพย์กนั เสียหน่อย หลายคนอาจเข้าใจว่าเราจะหมดเงินไปกับเสือ้ ผ้า กระเป๋า รองเท้าราคาถูกกว่าบ้านเรา (โดนกันไป “แค่” คนละสองคู)่ แท้จริงแล้วสิง่ ทีท่ ำ� ให้เราล้มละลายคือ ร้านเครือ่ งเขียน และร้านหนังสือต่างหาก เมือ่ อยูใ่ นร้านเครือ่ งเขียนแถวๆไทเป เมนสเตชัน่ เราสองคนเหมือน ตกอยูใ่ นเขาวงกตทีห่ าทางออกไม่ได้ ด้วยจ�ำนวนสินค้าและความน่ารักกุก๊ กิก๊ คล้ายคลึงกับของญีป่ นุ่ แต่ราคา ถูกกว่าครึง่ นัน่ ท�ำให้เรามีของเต็มตะกร้ากันในเวลาเพียงครึง่ ชัว่ โมง สมุด ปากกา มาสก์กงิ้ เทป และนาฬิกา ถูกฉันซือ้ อย่างบ้าระห�ำ่ ทีค่ ดิ ว่าถูกพอมารวมตัวกันอยูใ่ นตระกร้าก็ทำ� ให้ฉนั และเพือ่ นตัวเบาๆได้เหมือนกัน ฉันขอจัดให้เป็นทีโ่ ปรดของฉันอีกทีใ่ นทริปนีเ้ ลย พอตัวเบาหวิวเหลือเงินน้อยนิด เราเลยปิดทริปนีด้ ว้ ยชานม ไข่มกุ กันอีกที คราวนีไ้ ม่ใช่รา้ นแฟรนไชส์ทวั่ ไป เป็นร้านอยูใ่ กล้ๆโรงแรม “ชุนสุย่ ถาง” ร้านชานมตกแต่งแบบ จีนโบราณ มีบริการทัง้ อาหารและเครือ่ งดืม่ ชานมทีร่ า้ นนีร้ าคาแพงกว่าทัว่ ไปถึงเท่าตัว แต่เมือ่ ลองอึกแรก เรารูส้ กึ เสียดายมาร้านนีเ้ อาวันสุดท้าย กลิน่ ชาหอมๆเข้ากันได้ดกี บั นม ชานมร้านอืน่ นมจะกลบกลิน่ ชาไป หมดบางร้านไม่รดู้ ว้ ยซ�ำ้ ว่าก�ำลังกินชาอยู่ ไข่มกุ เม็ดก�ำลังดี หวานนุม่ (ฉันเอาชาไข่มกุ ร้านนีแ้ พ็กลงกระเป๋า กลับไปฝากคนทีก่ รุงเทพฯ ด้วยล่ะ) นัง่ ทอดอารมณ์ชว่ งสุดท้ายในไทเปทีร่ า้ นชาจนถึงเวลาต้องไปสนามบิน ฉันนึกถึงข้อความหลังปกหนังสือ “ไปเทีย่ วไทเปกันนะ” ซึง่ ฉันได้มาก่อนจะมาทีน่ ี่ Jimmy Liao กล่าวไว้วา่ “โลกเปลีย่ นแปลงอยูท่ กุ วินาที เราต้องหาช่วงเวลาและพืน้ ทีว่ า่ งทีด่ ำ� เนินไปอย่างเชือ่ งช้าและสงบ ไทเปก็คอื ช่วงเวลาและพืน้ ทีว่ า่ งนัน้ ” ฉันเริม่ จะเห็นด้วย ฉันมองออกไปนอกร้านกล่าวอ�ำลาตึกสูงทีช่ อื่ ว่าไทเป 101 ช่วง เวลาดีๆ และพืน้ ทีค่ วามสุขเล็กๆของฉันเกิดขึน้ ในไทเป (กับชานมไข่มกุ ) มิถุนายน 2557 113