ER IS MAAR ÉÉN AMPHIA \ 11 NICK DE ZWART
‘Floor keek haar ogen uit’ 1946 De Klokkenberg (Breda) De Klokkenberg heeft een bewogen historie. Van zorg voor tbc-, long-, psychische en epileptische patiënten, tot een vooraanstaand hartchirurgisch centrum. De kliniek staat bekend om haar enorme schat aan expertise. Toch kan het uiteindelijk niet zelfstandig blijven bestaan.
1955 Dongemond SintTheresia (nieuwbouw) (Raamsdonksveer)
Floor de Zwart (toen 1,5 jaar oud) was de eerste patiënt die van de locatie Langendijk naar de nieuwbouw van de locatie Molengracht verhuisde. Ze stond met haar foto in de krant en werd gefilmd. Haar ouders, Nick en Noor de Zwart, vertellen hoe zij de dag van de verhuizing ervaren hebben en hoe het nu met Floor gaat.
Aandacht Nick: “Floor lag in het ziekenhuis met een bacterie in haar knie. Om de 6 uur kreeg ze antibiotica via een infuus. Ze werd op locatie Langendijk geweldig geholpen door lieve artsen en verpleegkundigen. Toen de vraag kwam of Floor de eerste patiënt in het nieuwe ziekenhuis mocht zijn, hoefde ik niet lang na te denken.” Zijn vrouw, Noor, was niet meteen overtuigd. Noor: “Ik dacht: al die aandacht, dat is wel heftig voor Floor. Maar ik wist dat Nick altijd in is voor dit soort dingen. En omdat we zo blij waren met het personeel dachten we: we gaan ervoor. Als ze chronisch of ernstig ziek was geweest hadden we het niet gedaan. Wat Floor had was relatief onschuldig.” In de vrachtwagen Patiënten die naar de nieuwbouw op locatie Molengracht werden verhuisd, werden in speciaal medisch ingericht vervoer verhuisd. Nick: “We lieten de verhuizing over ons heen komen, er werd ons duidelijk verteld wat er ging gebeuren. Patiënten hoefden hun bed niet uit. Ook Floor werd, samen met mij, in een vrachtwagen naar de andere kant van Breda gereden. Daarin hingen tv-schermen die toonden wat er op de weg te zien was zodat je niet wagenziek werd. We vonden de rit hartstikke leuk en bijzonder, Floor keek haar ogen uit.” De eerste patiënt Eenmaal aangekomen werd Floor samen met Nick uit de vrachtwagen begeleid. De voorzitter van de raad van bestuur, Olof
‘FLOOR VOND DE KINDERSPEELKAMER GEWELDIG!’
Suttorp, heette haar officieel als eerste patiënt welkom. Er werden foto’s en video’s gemaakt en de pers was aanwezig. Nick: “Ik vond de aandacht in de media leuk. Het stond in de lokale krant en werd ook door landelijke pers opgepikt. Het is erg leuk dat je iets hebt om later naar terug te kijken.” De kinderspeelkamer Al snel werd Floor naar haar nieuwe kamer op de kinderafdeling gebracht. Noor: “Ook hier stonden de verpleegkundigen meteen tot je beschikking. We hebben weinig onrust meegekregen.” Het verschil tussen de twee locaties was meteen duidelijk. Noor: “Langendijk was wat huiselijker, maar ook verouderd. De nieuwbouw is hypermodern en, vooral vlak na de verhuizing, wel wat steriel.” Gelukkig kon Floor zich wel vermaken op de kinderafdeling. Noor: “Floor vond de kinderspeelkamer geweldig! Dat is echt een schot in de roos. Er stond een speelkeuken, elektrisch bestuurbare auto’s en nog meer leuk speelgoed. Die kamer is het pronkstuk van de afdeling.” Kameleon Hoe het nu met Floor gaat? Goed! Nick: “Floor is inmiddels 3 jaar oud en groeit als kool. De impact van de opname en de verhuizing was gelukkig klein. Tijdens de verhuizing zorgde verpleegkundige Bas ervoor dat een houten kameleon van de kinderafdeling op locatie Langendijk van de muur gehaald werd om aan Floor mee te geven als herinnering. Deze geeft ze nog steeds af en toe ‘eten’, zoals je bij een pop zou doen. Tijdens de opname kreeg ze op de plek van het infuus een prinsessenpleister. Dat maakte ook indruk, thuis ging het nog vaak over die pleister. We zijn vooral blij met de goede zorg van het personeel.” p
Tijdens de oorlog is een deel van het Sint-Theresiagesticht zwaar beschadigd geraakt. Het wordt opgeknapt en de ziekenhuisfunctie van het Sint-Agnes (Geertruidenberg) wordt overgenomen. In die tijd verandert ook de naam in Dongemond Sint-Theresia. In 1990 verdwijnt het ziekenhuis na een fusie uiteindelijk uit Raamsdonksveer.
1959 Diaconessenhuis (nieuwbouw) (Breda) Ook na de oorlog blijft het Diaconessenhuis in een rap tempo groeien. Om de toekomstige groei aan te kunnen fuseert het in 1986 met het Laurens Ziekenhuis tot het Interconfessioneel Ziekenhuis De Baronie. Zusterhuizen ‘De Meer’ en ‘De Boei’ bieden woongelegenheid voor de verpleegkundigen.
