Meneer Lousberg

Lieve mentorkinderen,

Het is stil om me heen. Ik zit aan mijn bureau, achter mijn laptop, met uitzicht op een pad in de tuin. Ik probeer mijn gedachten en gevoelens een klein beetje te ordenen. Ik vraag me af welke woorden ik zou willen gebruiken om het mentoraat met jullie te beschrijven, welke woorden ik jullie als mens zou willen meegeven voor de toekomst.

Het is met een zweem van weemoed dat ik denk aan deze bijzondere periode. Bijzonder in meerdere opzichten.

Sommigen van jullie heb ik drie jaar op rij in het mentoraat gehad, anderen ken ik vanuit een lessituatie zelfs al veel langer, en met een derde groep heb ik het genoegen gehad dit schooljaar pas kennis te maken. Met andere woorden, elk contact dat ik met eenieder van jullie heb opgebouwd, heeft zijn eigen kronkelpaadjes gekend; het ene paadje wellicht wat langer en kronkeliger dan het andere, maar dat geeft niet. Ik wil jullie laten weten dat ik het met alle liefde en plezier heb ontdekt!

De stilte die nu om mij heen heerst, het feit dat ik vanachter mijn computer werk aan een laatste groet aan jullie, is specifiek tekenend voor dit mentorjaar. In stilte, in mijn eentje van thuis uit, met behulp van allerlei digitale middelen, heb ik een poging gedaan jullie te ondersteunen waar nodig. De vele chatgesprekken die ik in totaal met jullie heb gehad via de digitale snelweg vormen een omweg die we samen hebben moeten nemen, maar zijn een goede les voor ons allemaal geweest: soms bestaat het leven immers uit acceptatie en je aanpassen; het verlaten van de geijkte paden. Mijns inziens zijn jullie daar in coronatijden zeer zeker in geslaagd en verdienen jullie daar een apart diploma voor. ;)

JAARBOEK KLAS 2019 – 2020 | ATHENEUM-6 Meneer Lousberg

Wees gigantisch trots op de verschillende paden, al dan niet digitaal, die jullie bewandeld hebben; wat andere mensen ook voor oordeel zullen hebben, het is JULLIE pad geweest en alleen daarom al de moeite waard.

Een laatste opmerking: jullie hebben allemaal nog een prachtige route voor de boeg. Ook voor deze route geldt dat iedereen in zijn of haar eigen tempo bestemmingen zal aandoen, die per persoon verschillend zullen zijn. Onthoud dat elke reis, via welke weg of tussenstop dan ook, iets charmants heeft en jullie onwijs veel te bieden heeft. Geniet ervan, aarzel niet om hier en daar zelfs iets langer stil te staan om al het moois om je heen te aanschouwen. De tijd vliegt immers voorbij, en voordat je het weet, draai je je om op je pad om terug te kijken. Dan zie je héél in de verte het beginpunt en de tussenstations nog maar nauwelijks en denk je, net als ik nu, met weemoed terug aan al die mooie momenten…

Ik wens jullie alle goeds van der wereld. Wees sterk en toch gevoelig, blijf trouw aan jezelf en aan je eigen ontwikkeling! Het ga jullie goed!