Delta 01 - jrg 46

NR.1

2 september

2013

onafhankelijk magazine

Meer studenten, meer vrouwen, meer lol

OWEE 2013

‘BSA is niet de beste test’ Gert-Jan Kramer

Weerpalen voor Afrika Tahmo-competitie

8 Delta nr. 1

2 september

2013

Op de infomarkt tijdens de Owee vechten de verenigingen om de aandacht van de nuldejaars. Daarbij wordt geen middel geschuwd, ze zetten zelf een paaldanseres in, was mijn eerste gedachte. Het blijkt iets genuanceerder: Virgiel blijkt een ondervereniging te hebben die zich met polefitness bezighoudt. (Fotograaf Sam Rentmeester)

REAGEER!

12

www.delta.tudelft.nl

colofon

Delta is het informatie- en opinieblad van de TU Delft, verzorgd door een journalistiek onafhankelijke redactie.

Redactie Frank Nuijens (hoofdredacteur) - @franknu, Katja Wijnands - @kwijnands, Dorine van Gorp - @dorinevangorp, Saskia Bonger - @sbonger, Tomas van Dijk - @tomasvd, Carlijn Remmelzwaal - @c_remmelzwaal, Connie van Uffelen - @connievanu, Jos Wassink - @joswashere Medewerkers aan dit nummer Tina Amirtha, Jorinde Benner, Aldo Brinkman, Kerry Dankers, Auke Herrema, Job Hogewoning, Damini Purkayastha, Molly Quell, Rob Speekenbrink, Jimmy Tigges, Ellen Touw Foto’s Sam Rentmeester, Hans Stakelbeek

Bladconcept en vormgeving Maters & Hermsen, Leiden Lay-Out Liesbeth van Dam Redactie-adres Universiteits-bibliotheek, Prometheusplein 1, 2628 ZC Delft, 015 278 4848, delta@ tudelft.nl Advertenties H&J Uitgevers, 010 451 5510, delta@henjuitgevers.nl Druk Deltahage, Den Haag Oplage 8.000 Jaargang 45 ISSN 2213-8838 Meld je aan voor de wekelijkse nieuwsbrief op de website.

Meer informatie op: www.delta.tudelft.nl/colofon

cover

interview

owee Dagboek

Topman

Noodscenario’s bedenken omdat prins Friso is overleden, stug doorwerken, vergeten te eten en lange dagen maken. Een ontvangstweek organiseren is flink aanpoten, blijkt uit het dagboek van Owee-voorzitter Maaike Bak. “Ik ga dit heel erg missen.”

Voormalig Fugro-topman Gert-Jan Kramer was acht jaar voorzitter van de raad van toezicht van de TU Delft.

“De maatschappij heeft niet altijd gelijk.”

16

Delta 2 verschijnt op maandag 16 september

28 reportage

english pages

weerpalen voor weinig

help getting around

Wil je een betere opbrengst van de landbouw in Afrika, dan moet je het weer adequater kunnen voorspellen. Een netwerk van tienduizenden low budget weerstations moet Afrikanen helpen om de voedselproductie te vergroten.

Whether you’re new on campus or are just still confused about all the faculties, this edition’s Survival Guide comes to the rescue. We give you the names, abbreviations, and even some interesting facts about all of the buildings on campus.

VERDER Column Kort nieuws Sport Campuslife Partycrashers Job de kok nieuw curriculum de master Column krasse knarren Boeken Kriep Desgevraagd Science Survival Guide There’s an app

04 05 06 07 15 15 20 23 25 25 26 27 27 29 30 31

Delta

TU Delft

columnELLENTOUWWOOFEN

E

n hoe was het? Lekker dammetjes gebouwd bij uw camping aan de Gorgue de Tout de le Deauquis? Lekker donkerbruin gegrild in Koutouloufari? Of was u dit jaar gewoon in Balconia, waar het bij wijze van uitzondering deze zomer uitstekend toeven was met een koude klets of een glaasje bubbels van de lokale super.

We staan weer aan de start van een vers jaar. Voor de ondersteunende medemens breken opnieuw enerverende tijden aan. Toen u de koffers al aan het inpakken was, kwam op de valreep de mededeling dat de universiteitsdienst opnieuw binnen twee jaar structureel vijf miljoen euro zal moeten bezuinigen.

Er komt minder geld binnen, onder andere door fors teruglopende inkomsten van de bibliotheek. En daarnaast moet de UD ‘continu zo efficiënt mogelijk werken’. Personele gevolgen zijn volgens het college van bestuur ‘helaas niet uitgesloten’. Getverderrie, dacht ik toen ik dat las. We zijn sinds 2011 toch al aan het herijken met 234 deelplannen? Vijftien miljoen bezuinigen met de hele universiteit, dat kost alleen al bij de universiteitsdienst 58 arbeidsplaatsen. Is het ondersteunend segment hiermee nog niet genoeg ingedikt/uitgelijnd/geclusterd/uitgebeend of kijk ik nou scheel?

Voor de verse en jong belegen studenten is het nuttig te weten dat we dus geenwelgeen bindend studieadvies in het tweede jaar krijgen. Dat zit zo: In maart 2013 twitterde de TU Delft: ‘Bij de #TUDelft voorlopig geen pilot #BSA na 2e/3e jaar. Eerst het effect van de huidige middelen meten (BSA na 1j & harde knip).’

Eind mei 2013 bleken de kaarten toch anders te liggen. Op het allerlaatste moment meldde de TU zich alsnog aan voor het bindend studieadvies-experiment in het tweede jaar voor de gezamenlijke bacheloropleidingen met Leiden: life science & technology en molecular science & technology. Studentenraad uiteraard op de achterste benen over het feit dat studenten die in hun eerste jaar de norm gewoon gehaald hebben in hun tweede jaar alsnog weggestuurd zou kunnen worden van de TU. Half juli zag TU Delft bij nader inzien toch maar af van het experiment met een tweedejaars studieadvies. En terecht. Want kijk eens naar de voorlopige BSA-cijfers van dit jaar (www.delta.tudelft.nl/27038). De resultaten van de herexamens zijn nog niet bekend, en nu al heeft meer dan 50 procent de norm gehaald, tegen 40 procent vorig jaar, toen de norm nog 30 studiepunten was in plaats van 45. Hogere norm, toch betere resultaten.

Er wordt ineens smart gestudeerd, zo lijkt het wel.

En last but not least nog een vrolijke noot: de Delftse studentenvariant op de aangereden Poolse wolf, het woofen: meters hoge steekvlammen creëren met brandend frituurvet en bier. Volgens het AD een levensgevaarlijke hype onder Delftse studenten, inclusief filmpjes op Youtube uiteraard. Leuk komkommertijd-item, dat helaas snel ontzenuwd kon worden.

De filmpjes waren al jaren oud en bij de brandweer is geen fikkie bekend. Er stond wel een erg gave foto op de Delta website trouwens, woofen jullie in komkommertijd stiekem zelf bij de redactie ofzo…

Toon Borren, die vorige week afstudeerde bij technische bestuurskunde, is met vier andere Delftenaren deelnemer aan de Nationale Denktank 2013. Voor de achtste keer krijgt een groep talenten de kans oplossingen te vinden voor een taai maatschappelijk probleem, ditmaal de herinrichting van de gezondheidszorg.

1 Kan dat wel: in vier maanden tijd een toekomstbestendig zorgsysteem bedenken?

ja

leer, straks goed gebruiken in mijn studie.

ja

5 Op welke vraag wil je terugko-

2 Wist je veel van de zorg voordat je hieraan begon?

nee

3 Zou je ooit in de zorg willen werken?

ja

men?

“Op vraag 1. We zijn met een groep van 25 studenten, net-afgestudeerden en promovendi die er helemaal blanco ingaan en geen agenda hebben. Dat opent deuren, want je benadert het probleem vanuit een andere kant. Ikzelf zit in de ‘kwetsbare ouderen’-groep. Er komen steeds meer ouderen bij en er zijn steeds minder mensen die de kosten voor het zorgstelsel kunnen dragen. We gaan kijken hoe we het principe van zelfstandig functioneren op ouderen kunnen toepassen. Op 9 december presenteren we het eindresultaat.” (SB)

53 Hoewel de definitieve uitslagen nog niet bekend zijn, blijkt dat een kleine meerderheid van de eerstejaars van afgelopen studiejaar nu al verzekerd is van een positief advies: 53 procent. Vorig studiejaar bedroeg dat veertig procent.

Het kleinste aantal positieve adviezen is te vinden bij 3mE: 42 procent. Hier gloort hoop, want vorig jaar rond deze tijd ging het om 27 procent positieve adviezen. De ervaring leert dat na de hertentamens veel studenten de norm alsnog halen. www.delta.tudelft. nl/27038

Ellen Touw is hoofd van de dienst onderwijsen studentenzaken bij Civiele Techniek en Geowetenschappen en beleidsadviseur internationalisering.

4 Ik kan de kennis en kunde die ik nu

Tweets

(Foto: Toon Borren)

4

Kort Meer en uitgebreider nieuws op www.delta.tudelft.nl

Eerstejaars

Hoe brandveilig is jouw studentenhuis? Aankomende studenten hebben waarschijnlijk andere dingen aan hun hoofd, toch kreeg brandweer Haaglanden ze tijdens de Owee zo ver ze met hun eigen mobieltje te fotograferen achter dit spandoek, in de hoop dat die foto’s op social media belanden. Staan studenten er toch even bij stil.

(Foto: Sam Rentmeester)

Wie je moet kennen Hij een rising star. Chemisch technoloog dr.ir. Ruud van Ommen (TNW) prijkt op het lijstje rising stars and young nanoarchitects in materials science van 2013 van de Royal Society of Chemistry. Van Ommen coat nanodeeltjes waardoor ze nog beter als katalysator fungeren. Zo wist hij bolletjes van titaandioxide te voorzien van nanoclusters platina. Dat deed hij niet in vacuüm, zoals gebruikelijk is, maar bij atmosferische druk. Hierdoor kan het proces makkelijker opgeschaald worden.

(Foto: Marc Blommaert) ESA wil in 2022 een satelliet naar de manen van Jupiter sturen. Maar welke route kan die satelliet het beste volgen? Om dat te bepalen heeft Guido de Croon (L&R) samen met collega’s van ESA een rekenmethode (een zogeheten evolutionaire computatiemethode) ontwikkeld. Deze stippelt de route uit waarbij de satelliet optimaal gebruikmaakt van de continu veranderende posities van de hemellichamen. Voor zijn werk heeft het team de prestigieuze ‘Humies’award gekregen. (Foto: Guido de Croon)

Het kan nog kleiner. Onderzoeker Bart Remes (L&R) en zijn team van het micro aerial vehicle laboratory hebben ’s werelds kleinste ‘open source’ automatische piloot voor kleine onbemande vliegentuigen gebouwd en getest. De piloot heet Lisa/S, weegt 1,9 gram en meet vier vierkante centimeter. Ze is dertig gram lichter dan haar voorganger. Met een kleinere automatische piloot kunnen deze kleine vliegende robots langer in de lucht blijven, passen ze in smallere ruimtes en kunnen ze meer gewicht dragen, van camera’s bijvoorbeeld.

(Foto: Sam Rentmeester)

Dit jaar beginnen veel meer studenten aan een academische opleiding dan vorig jaar. De technische universiteiten groeien alle drie meer dan gemiddeld. De TU Delft trekt volgens de voorlopige cijfers 3552 eerstejaars, een stijging van 12,5 procent.

Er zijn ook verliezers onder de universiteiten. www.delta.tudelft.nl/27052

Explosie

De TU onderzoekt hoe er onlangs een reactie kon optreden in een vat met chemisch afval. Dat stond opgeslagen in een magazijn aan de Anthony Fokkerweg. De explosie in het 180 liter-vat deed zich voor een paar uur nadat twee medewerkers van logistiek en milieu het daar hadden neergezet. Ze deden dat na hun ronde over de campus. www.delta.tudelft.nl/27050

Prijzig

Tilburg is de goedkoopste studentenstad, Amsterdam de duurste. Delft staat in de middenmoot. In Amsterdam is de kamerhuur 440 euro, in Delft 345 euro en in Tilburg 319 euro. Een biertje doet respectievelijk 2,52 euro, 2,12 euro en 2,13 euro. www.delta.tudelft.nl/27047

Prins Friso

Een harde werker met belangstelling voor mensen. Dat was prins Friso volgens zijn afstudeerbegeleider aan de TU Delft, emeritus hoogleraar luchtvaarttechnische bedrijfskunde prof.ir. Klaas Smit. “Hij had snel contact met iedereen, ook binnen de lagere regionen.” www.delta.tudelft.nl/27037

Woofen

Studenten hebben in de Delftse Hout een grote steekvlam veroorzaakt door bier op brandend frituurvet te gooien. Woofen is volgens de politie ‘levensgevaarlijk’, zeker als er wind staat. Er is risico op brandwonden en gevaar voor de natuur. www.delta.tudelft.nl/27032

IN THE SPORTLIGHT

sportzaken

Usama Malik (Pakistan) Specs

1.64 mtr

Door de bossen knallen

Gewicht

80 kilo Geboortejaar 1988

Wielrenners verheugd over geslaagde Ronde, mountainbiker blij met bierprijs, curling-succes in Zoetermeer en veel Delftse roeiers op het WK in Zuid-Korea.

studie: bachelor luchtvaart- en ruimtevaarttechniek

Sport: cricket (TU Delft Cricket Club)

Nationaal cricketshirt van de World Cup 2009 die door Pakistan werd gewonnen.

andere sporten: squash, heel af en toe voetbal Sterke punten: “Batting.”

Logo van de Pakistaanse cricketbond.

Zwakke punten: “Bowling.”

Hoogtepunten/prijzen?

“Voor mijn schoolteam in Pakistan liep ik ooit in een wedstrijd vijftig runs.”

Waarom zou je gaan cricketen?

“Het lijkt een ingewikkelde sport, maar als je de spelregels van honkbal kent, zijn die van cricket niet zo moeilijk. We spelen met een met tape omwikkelde tennisbal. Dan heb je ook geen helm nodig.”

Ambities?

“Ik wilde in Pakistan voor het nationale team spelen, maar de studie ging voor. Nu cricket ik vooral voor de lol.”

Ergens een hekel aan?

“Soms is het moeilijk om anderen de regels uit te leggen.”

Bijzonderheden?

“India en Pakistan zijn twee echte cricketnaties. Er is nogal wat animositeit, maar zodra er gecricket wordt, komen we nader tot elkaar. Beide landen willen graag winnen, maar het is ook een goed middel om de onderlinge contacten te verbeteren.”

Zogenaamd ‘tennisbal-bat’, uit Pakistan. Lichter dan een wedstrijd-bat.

‘Gemaakt van soft materiaal, zodat we geen ramen kunnen breken en niemand gewond raakt. Ruim drieënhalf jaar in gebruik. Goeie kwaliteit.’

Gewone sportschoenen.

Nationale cricketbroek.

Foto: Sam Rentmeester

Hoe gaat het met de TU Delft Cricket Club?

“Het sportcentrum wilde ons helpen met het aanleggen van een pitch, maar daar zijn ze weer mee gestopt.

Ze hebben alle benodigde faciliteiten, maar geen geschikt veld voor ons. Dus spelen we improvisorisch op het veld waar vroeger Bouwkunde stond. Momenteel proberen we Nederlandse studenten te trekken voor de indoor-variant, met makkelijke regels.”

Tevreden geluiden bij de vanuit WTOS voortgekomen Stichting Wielerronde Delft, die zijn ei vorige week zondag voor het eerst in het centrum van Delft mocht leggen. “Het was fantastisch, een hele stap vooruit vergeleken met de twee vorige rondes in de TU-wijk”, jubelde voorzitter Tim Foppen. “Veel mensen langs het parkoers, vooral het terras bij café De Oude Jan bleek een gezellige ontmoetingsplaats voor wielerliefhebbers.” Robby de Bock (achtste in het algemeen klassement) en Emmanuel van Ruitenbeek (winnaar puntenkoers) hielden de eer van de TU bij de eliterijders hoog. Foppen heeft goede hoop op voortzetting van dit evenement, al moet hij nog wel even de officiële evaluatie afwachten.

Mountainbiker Matthijs Eversdijk (L&R) fietste diezelfde dag de marathon in Houffalize. Een mooie, zware wedstrijd in een prachtige omgeving, naar verluidt. “De temperatuur was ideaal en ik keek ernaar uit om een dag door de bossen te knallen”, blogde Eversdijk, die na de eerste klimmetjes in een kopgroep van drie man zat. “Samen werkten we verder door goed kop-over-kop te draaien, om de andere renners zo op een goede achterstand te zetten. Bij het klimmen merkte ik wel dat ik vaak een gaatje kon maken zonder al te veel moeite.” Na zo’n 140 kilometer waagde hij het erop en reed weg van zijn twee medevluchters. Aan de meet bedroeg zijn voorsprong rond de vier minuten. Behalve met de beker was de winnaar ook erg in zijn nopjes met de hem overhandigde tweeliterfles La Chouffe.

Half augustus leverde Jaap van Dorp (TN), met zijn Team van Dorp eveneens een puike prestatie. In Zoetermeer werd het curlingviertal winnaar van het internationale toernooi om de Sweet Lake Summercup 2013. Het topkwartet hoopt in 2016 Nederland te vertegenwoordigen op de Olympische Spelen in Rio de Janeiro.

En nu we toch over topsport praten. Delft was afgelopen week ruim vertegenwoordigd op het WK-roeien in Zuid-Korea. De eindresultaten waren rond de deadline nog niet bekend. In elk geval kwalificeerde Laga-roeister Mirte Kraaijkamp (LD4X) zich maandag al voor de finale van afgelopen vrijdag.

Mocht zij die met haar ploeg hebben gewonnen, dan is zij de eerste vrouw van Laga en de tweede uit Delft die zichzelf wereldkampioen mag noemen.

De omvangrijke afvaardiging van Proteus bestond uit Arnoud Greidanus (LM4-), Ellen Hogerwerf (D2), Chantal Achterberg (D4x), Sjoerd de Groot en stuurman Peter Wiersum (Beiden H8+). De niet in Delft roeiende TU-student Mitchell Steenman voer met Rogier Blink in een twee-zonder.

Tips? Jimmy.tigges@hetnet.nl

Delta

7

TU Delft

campuslife Virgiel kan grote toeloop eerstejaars niet aan Virgiel is zo populair onder de eerstejaars dat de studentenvereniging voor het eerst in haar bestaan moest loten. 454 Studenten schreven zich in, 425 mogen lid worden.

Ook andere verenigingen deden goede zaken.

D

e katholieke studentenvereniging Virgiel moest tijdens de ontvangstweek (Owee) een bijzonder besluit nemen: ze stelde een grens aan het aantal nieuwe leden.

Kwamen er vorig jaar nog rond de 350 nieuwe leden bij, dit jaar was er geen houden aan: 454 studenten wilden bij de club horen. Te veel, vond de vereniging. Ze stelde het maximum op 425.

Volgens commissaris extern Annelijn Vernooij kon het niet anders.

“We vonden het belangrijk om de kennismakingstijd en de tijd erna in goede banen te leiden. Daarom hebben we meteen een loting gehouden toen donderdagmiddag de inschrijving sloot.

Een aantal mensen hebben we moeten afbellen. Sommigen reageerden heel teleurgesteld. Anderen zeiden: dan probeer ik het volgend jaar nog eens.”

Waar Virgiel vorig jaar ongeveer evenveel eerstejaars binnenhaalde als

te krijgen en te houden, iets wat in tegenspraak lijkt met een druk studentenleven.

Zowel het DSC als Virgiel denken dat hun nadruk op de studie, met bijvoorbeeld mentorgroepjes en studieruimtes op de sociëteit juist studieversnellend werkt. Ook is de kennismakingstijd afgestemd met de TU, zodat de eerstejaars die meedoen toch hele dagen op de faculteit zijn en

De stijging van de ledenaantallen hangt samen met de groei van de TU het Delftsch Studenten Corps, loopt ze nu uit. Het corps kreeg namelijk 384 inschrijvingen, nog steeds meer dan de 350 uit 2012.

De stijging van de ledenaantallen hangt samen met de groei van de TU. Tegelijkertijd is er sprake van een bindend studieadvies en een nieuw curriculum. Beide maatregelen om eerstejaars meteen aan de studie

genoeg slaap krijgen.

Ook bij Sint Jansbrug lijkt de aandacht voor studeren te hebben gewerkt.

De vereniging spreekt van een recordaantal leden sinds lange tijd.

De vereniging schreef 152 mensen in. Vorig jaar waren het er 106. De nieuwe leden leren van een commissie met tweedejaars hoe zij studie en studentenleven moeten combineren.

De vereniging biedt later in het jaar opfriscursussen aan voor vakken die veel eerstejaars tegenkomen. Overigens heeft Sint Jansbrug zich deze Owee bij de ledenwerving ook bewust gericht op mensen die al studeren.

Verder is de sociale controle een voordeel van lid worden, stelt vicepresident Menno Nuijten. “De mentaliteit op Jansbrug is dat je op de eerste plaats in Delft bent om te studeren. We verwachten van leden dat zij dat doen.”

Ook een veel kleinere vereniging als De Bolk ziet een stijgende lijn. Tot nu toe zijn er 36 inschrijvingen. Dat is net zoveel als vorig jaar, maar veel meer dan de jaren ervoor. Toen lag het gemiddelde tussen de 22 en de 28. De Delftsche Studentenbond kreeg 52 inschrijvingen, ongeveer evenveel als vorig jaar. De grootste van de christelijke verenigingen, de CSR, spreekt van een goed jaar. Ze haalde met 56 inschrijvingen echter geen record. (SB)

Gevangen in een leugendetector Wat als werkelijk niets meer van wat je denkt, voelt en doet geheim is? Met zijn project MeMachine liet prof. dr.ir. Pieter Jonker bezoekers van popfestival Lowlands de waarde herontdekken van privacy.

H

eb jij niets te verbergen?

Ben jij iemand die denkt: ‘so what dat iedereen op Facebook me dronken op een feestje ziet’? Heus, ook jij hebt geheimen. Daar twijfel je niet meer aan na het bijwonen van de lezing MeMachine waarmee hoogleraar vision based robotics Pieter Jonker Lowlands University opende.

Jonker schetste een toekomstbeeld waarin we veranderen in cyborgs die bestuurd worden vanuit de ‘cloud’.

Die kant zou het best eens op kunnen gaan dankzij de ontwikkelingen in de social media en de robotica, meent de hoogleraar. Om zijn betoog kracht bij te zetten riep hij Dorith op het podium.

Dorith is een knappe jonge vrouw

festivalperiode over het terrein te laten lopen in pakken. Pakken die als extraatje ook seksuele opwinding meten, en met brillen voorzien van eye trackers. Een app is in de maak waarmee de bezoekers van Lowlands 2014 alle ‘persoonlijke’ informatie van de cyborgs tot zich krijgen en ook met hen kunnen communiceren. (TvD)

Pakken die als extraatje ook seksuele opwinding meten. (Foto: Tomas van DIjk)

zonder geheimen. Ze is van top tot teen gekleed in het pak Memachine, een robotpak dat alles van zijn drager meet, openbaar maakt en interpreteert – van hersenactiviteit, ademhaling en hartslag tot de meest intieme gedragingen en gevoelens.

Als Dorith met haar vriendje zoent, kan het publiek op een scherm zien wat dat doet met haar ademhaling, hartslag en zweetproductie.

“MeMachine is een metafoor voor een robot waarin een mens zit”,

vertelt Jonker. “Hoe meer informatie het pak verzamelt, interpreteert en deelt, hoe groter de kans op misverstanden. Je leeft in zo’n pak in feite in een leugendetector.” Het is de hoogleraar een gruwel. Maar het gaat hem er vooral om de discussie aan te zwengelen. Hoe ver willen we gaan met het delen van informatie?

Over die vraag wil Jonker festivalgangers laten nadenken.

De bedoeling is om Dorith en haar vriendje volgend jaar de hele

Lowlands University is een initiatief van stichting Coolpolitics. Tijdens het Lowlands festival kregen Nederlandse topwetenschappers drie dagen een podium. Het vond dit jaar voor de negende kaar plaats.

Ook de Delftse hoogleraar prof. dr.ir. Leo Kouwenhoven, beroemd vanwege zijn ontdekking van het Majoranadeeltje, gaf een lezing.

Daarnaast waren er voordrachten van hoogleraar Nederlands en Europees constitutioneel recht Ernst Hirsch Ballin, embryologe Christine Mummery, filosoof Hans Achterhuis en wiskundige Henk Barendregt.

1

2

3

5

Dinsdag 20 augustus: na het kroonluchterklimmen (foto 1) en de bierestafette (2) bij de Delftsche Studenten Bond is het woensdag tijd voor een politiek debat (3).

Owee: ‘Dit vergeet Een ontvangstweek organiseren is hard aanpoten, blijkt uit het dagboek van Owee-voorzitter Maaike Bak. Maandag 12 augustus We zijn druk bezig met de laatste voorbereidingen als een bestuursgenoot op nu.nl ziet dat prins Friso is overleden. We kijken elkaar aan: het zal toch niet dat we zondag moeten uitwijken naar een andere locatie? Ik word meteen gebeld door allerlei vrien-

den, maar moet snel ophangen want we hebben het druk. We maken noodscenario’s. Waar kunnen we heen? Wat moeten we doen? We bellen met de universiteit en de gemeente, maar die zeggen dat wij moeten wachten op informatie. Op onze website en op Twitter zetten we berichtjes om belletjes te voorkomen. Gelukkig hebben we een back-up-locatie: het Berlageveld. Ik krijg minstens tien journalisten aan de lijn die willen weten of we de Owee gaan versoberen, maar we kunnen niks besluiten of doen voordat we meer weten.

Dinsdag 13 augustus Heel bizar: we blijven vandaag organiseren alsof alles normaal door zou gaan. Het heeft geen zin om

alles aan te passen als je nog niet weet of dat nodig is. We bellen onze leveranciers en zeggen dat we misschien onderdelen moeten schrappen of naar andere locaties moeten verplaatsen. We vragen of ze vlonders willen reserveren voor als de informatiemarkt eventueel naar het Berlageveld moet.

Onze leveranciers begrijpen het en wachten af. Toch zakt de moed me niet in de schoenen. We komen eerder in een stroomversnelling. Het ene moment maak ik me druk over hoe laat de sprekers aanwezig moeten zijn en of ze allemaal wel hun powerpoints inleveren. Het andere moment komt alles op losse schroeven te staan. Ik word hyperactief en blijk heel creatief te zijn.

Delta

Tekst: Connie van Uffelen Foto’s: Sam Rentmeester

99

TU Delft

4

6

7

Donderdag 15 augustus: spanning bij de openingsspeech van Maaike Bak (links op foto 4). Een week later zijn alle remmen los tijdens de biercantus (5, 6) of zomaar op de Oude Delft (6).

ik nooit meer’ Woensdag 14 augustus

Donderdag 15 augustus

Vrijdag 16 augustus

Vandaag hebben we als Owee-bestuur ons laatste ontbijtje samen. Er is weinig keus voor het beleg, omdat we alles op moeten maken. Om 11.00 uur overleg ik met onze supervisor Wim Thijs over welke programmaonderdelen we schrappen uit eerbied voor Friso. We horen dat alles door kan gaan. Absoluut een opluchting. We printen en plastificeren het draaiboek en werken aan de opbouw van de aula en de techniek van het auditorium. De lichtshow is geprogrammeerd. De mannen van de aula zijn echt geweldig! Nu alleen nog de bewegwijzering plastificeren en wat laatste schroeven draaien in ons mobileum, ons mobiele informatiepunt.

Om 08.00 uur ben ik in de Aula en neem ik de eerste materialen in ontvangst, zoals de dj-set. Ik leg de laatste hand aan mijn praatje, waarin ik de aankomende studenten twee tips geef: ga er voor want slapen kan na de Owee, en wees als Columbus: tussen nu en het eind van je studie valt veel meer te ontdekken. De eerste keer op het podium ben ik ontzettend zenuwachtig. Er zitten achthonderd studenten. De tweede keer gaat mijn praatje gemakkelijker. Ik lunch met de sprekers en beantwoord daarna mails in ons bestuurshok. s ’Avonds eten bij Moodz, daar krijgen we onze eigen flyer uitgedeeld.

Daarna ben ik kapot.

We oefenen als bestuur onze opkomst op het podium. Heel grappig. Mijn derde praatje op het podium gaat het allerbest. Ik word zo overmoedig dat ik iets wil toevoegen maar dat vergeet. “O, sorry: blunder op het podium.” Daarna opbouwen en hapjes snijden bij de lustrumborrel, want het Owee-bestuur bestaat veertig jaar. Er komen bijna tachtig mensen naar de Botanische Tuin. Leuk!

Zaterdag 17 augustus Het eerstejaarsweekend. We doen daar zelf niks aan. Ik ben hartstikke moe en moet een beetje bijslapen. Daarna alles aan de voorkant van de aula gereed maken om de centrale ontvangst op >>

10

8

9

11

10

13

Zondag 18 augustus: het openingsfeest op de Markt vergeet Maaike Bak (rechts op foto 10) nooit meer. Een dag later: inzingen in de aula (9) en chillen op de infomarkt (8).

maandag in goede banen te leiden. Dat is altijd een heel gedoe, ten eerste omdat er binnen drie uur zo’n drieduizend studenten komen aan wie we tasjes met T-shirts en polsbandjes uitdelen. Ten tweede omdat ouderejaarsstudenten willen frauderen voor zo’n polsbandje, waarmee ze bij andere verenigingen binnen kunnen komen. Binnen twee uur ziet het er uit als bij een professioneel festival: dranghekken, zes rijen marktkramen en fuiken die er voor zorgen dat er maximaal vier personen tegelijk naar binnen kunnen. Om 18.00 uur zijn we klaar en komt mijn vriend langs. Heel leuk, want ik zie hem bijna niet. Ik had net zo goed in China kunnen zitten.

Zondag 18 augustus Mijn dag begint met een croissantje. Ik vergeet telkens eten te kopen, geen tijd. Op de Markt neem ik de muntenkassa en de wc’s in ontvangst voor het openingsfeest. Ik word weggeroepen, omdat mijn bestuursgenootjes te laat zijn: de man van het podium en de nachtbewaker moeten worden afgelost, tegelijkertijd moet ik aanwijzen waar de wc’s komen en waar maandag op het Sint Agathaplein de lunch is. Daarna: vlaggetjes ophangen op de Markt. Een paar oude mannetjes zeggen dat ik even bij ze moet komen zitten. Ze vinden de Owee hartstikke leuk.

Om 19.30 uur loop ik een rondje met de beveiliging.

Een half uur later zijn er al behoorlijk wat mensen,

Op kantoor eerst even mailen met de gemeente, omdat we voor 250 euro aan parkeerboetes hebben gekregen

ook Delftenaren en internationale studenten. Als het Owee-lied klinkt, staat de Markt vol tot aan het stadhuis. Zo gaaf! Dit vergeet ik nooit meer. Het bier raakt bijna uitverkocht, maar van Jupiler mogen we fusten bier uit de kelders van cafés halen. Op middernacht doen we de muziek uit. Ik praat nog even na met de gemeente, de politie en de beveiligers. Er zijn geen klachten gekomen. We moeten nog even wachten totdat de techniek uit het podium is gehaald. Om 3.30 uur lig ik op bed.

Maandag 19 augustus Vanaf 08.00 uur loop ik al door de aula voor de centrale ontvangst. Wethouder Pieter Guldemond vertelt de studenten dat hij namens de burgemeester drie belangrijke dingen moet zeggen: geen fietsen stelen, niet in de gracht plassen of zwemmen en geen overlast voor anderen veroorzaken. Ik denk dat ik de studenten na de campusdag niet nog eens ga toespreken, maar mijn bestuur vindt dat ik het wel moet doen. Al is het maar één zin. Oké: ‘ga ervoor!’

De centrale ontvangst draait verder natuurlijk vooral

Delta

11

TU Delft

12

Maandag 19 augustus: salsa dansen (11) en stickers plakken (12) op de infomarkt. Dinsdagavond lekker zingen met Trafassi: lik maar aan mijn lollipop (13).

om het zingen van de studieverenigingen. Het college van bestuur is een beetje bang dat studenten net als vorig jaar op stoelen gaan staan en het podium bestormen. Ik ben dan ook erg zenuwachtig, omdat het voortbestaan van dit programmaonderdeel hier vanaf hangt. De gebouwenbeheerder zegt dat het prima ging. Wel zakt door het gestamp een jongen van Leeghwater door ÊÊn van de vloerplaten van het auditorium, maar we horen dat we ons geen zorgen moeten maken en dat de plaat wordt vervangen. ’s Avonds naar de beroemde cocktailavond bij De Bolk. Het Owee-bestuur krijgt een speciale behandeling: een vissenkom met cocktails.

Dinsdag 20 augustus Op kantoor eerst even mailen met de gemeente, omdat we voor 250 euro aan parkeerboetes hebben gekregen. We hadden aan drie voertuigen parkeerstickers gegeven, maar die bevoegdheid blijken we toch niet te hebben. Verkeerd begrepen. Daarna wat dingen regelen voor het graveren van fietsen op woensdag. De rest van de middag sta ik op het Sint

Agathaplein vragen te beantwoorden bij ons mobileum. Er komen veel toeristen op me af. Leuk om zo benaderbaar te zijn. Ik krijg telkens eerstejaars aan de lijn. Om 19.30 uur even douchen en schone kleren aantrekken, voordat ik op de borrelboot bij Sint Jansbrug ga borrelen met de notabelen, de bestuurders van de hogescholen en de TU. Iedereen is hartstikke aardig. Daarna feesten we nog even door.

Ik lig om 05.00 uur op bed.

Woensdag 21 augustus Sport en cultuur. De verenigingen doen het werk, ik beantwoord hun vragen en ontvang sprekers voor het politiek debat. Ze zijn er allemaal. Heel geslaagd. De cantus gaat vervolgens als een roes voorbij. De tappers rennen met gieters bier door de menigte. Aan het eind wordt er wel op tafels gestaan, maar niet geduwd. Er zeilt een biertje door de lucht, maar dat is een uitzondering. De vraag is of de cantus blijft bestaan. Niet vanwege het college van bestuur, maar vanwege de leeftijdsgrens waarop alcohol mag worden geschonken. Die verschuift van

zestien naar achttien jaar. Veel aankomende studenten zijn pas zeventien. Onderscheid maken kan haast niet. We gaan nog even langs wat verenigingen, onder andere naar mini-versies van de Kriminele van het corps en de Nachtwacht van Virgiel.

Donderdag 22 augustus Ik mag uitslapen tot 10.00 uur. Zo lekker. Op het Owee-terrein zorg ik er voor dat de muntenkassa in orde is en loop ik wat rondjes terwijl de verenigingen hun stands opbouwen. Dit wordt voor mij een heel ontspannen, brakke dag. Er zijn veel zitzakken om een beetje in te loungen. Er treden bandjes op. Aan het eind van de middag lopen we het podium op om iedereen te bedanken. We krijgen een daverend applaus. Daarna alle standjes snel afbouwen. Van het ene op het andere moment is alles leeg. Ik ga het heel erg missen. Hoewel ik stuk ben, wil ik morgen nog helemaal niet op vakantie naar Turkije. <<

12

Delta

TU Delft

Voormalig Fugro-topman Gert-Jan Kramer was de afgelopen acht jaar voorzitter van de raad van toezicht van de TU Delft. Nooit liet hij zich van zijn stuk brengen door politiek Den Haag of onrust onder het grotere publiek over topsalarissen of declaraties. “De maatschappij heeft niet altijd gelijk.”

‘Affaire-Waas was storm in een glas water’

Tekst: Saskia Bonger Foto’s: Hans Stakelbeek

Delta

TU Delft

W

at is de afgelopen acht jaar de belangrijkste verdienste geweest van de raad van toezicht?

“De TU is in een uitstekende staat. Ze begint aan een nieuwbouwprogramma waarvoor we de financiën goed geregeld hebben. Het gaat goed met het aantal studenten dat zich inschrijft. We hebben het hele college van bestuur (cvb, red.) benoemd. Het is heel belangrijk om een goed college te hebben, anders kun je als raad van toezicht niet veel doen. Ik heb geregeld contact gehad met de decanen. Elke faculteit heb ik ongeveer elk anderhalf jaar bezocht. Door gesprekken met decaan, managementteams en studenten bleven we goed op de hoogte. Zo wisten we wat er in de universiteit leefde en konden we een goede discussie aan met het cvb.”

U stelde samen met de ondernemingsraad (or) de profieleisen op voor het cvb en er kwamen vacatures. Toch was het bij de laatste benoeming voor niemand een verrassing dat Anka Mulder Paul Rullmann opvolgde.

“Dat kan, maar er waren zes kandidaten en zes intensieve gesprekken.

Allemaal vrouwen, vijf extern, één intern. Toen waren er twee over, beiden heel geschikt. Met hen hebben we uitgebreid gesproken. Er is zeker niet intern doorgeschoven. Alles moet passen. Het college moet een homogeen geheel zijn. De opvolging binnen de raad van toezicht was ook één van mijn taken. Formeel doet de minister dat, in de praktijk dragen wij iemand voor.”

Hoe kwam u bij oud-Shell-topman Jeroen van der Veer?

“Ik ken hem al heel lang. Hij is een heel goede, uit Delft afkomstige ingenieur. Het helpt als je weet hoe de universiteit in elkaar zit.”

Zijn studietijd is lang geleden.

“De mijne ook. Ik studeerde hier van 1960 tot 1966. Maar er is niet veel veranderd. De onderwijsmethodieken wel, de mentaliteit van de studenten niet. De studie staat nog altijd bekend als zwaar, er komen nog altijd goede ingenieurs vandaan. Wat ook niet veranderd is: bij studies als natuurkunde zitten weinig meisjes. Dat is jammer, maar ze moeten zelf kiezen. Persoonlijk denk ik dat het een kwestie van tijd is.”

Ziet u in uw oude bedrijf, ingenieursbureau Fugro waar u nu commissaris bent, veel vrouwen opkomen?

“Nee. Dan moet je weg- en waterbouw of geologie gedaan hebben. Dat zijn richtingen die vrouwen minder kiezen. Wat veel vrouwen doen: tien jaar werken en dan een tijd thuis. Dat is een prima keuze, moeten ze zelf weten, uitstekend. Ik heb een dochter en een schoondochter die beiden tien jaar hebben gewerkt, allebei drie kinderen hebben en die thuis blijven tot ze naar de middelbare school gaan.”

Minister Bussemaker is daartegen. Vrouwen moeten financieel onafhankelijk zijn.

“Ja, maar Bussemaker is politiek en daar gaan we het niet over hebben.

Het ministerie vervult zijn eigen taak. Als raad van toezicht en college van bestuur moet je daar goed contact mee hebben, maar je moet het wel beschouwen op enige afstand.”

Staat u als raad van toezicht aan de kant van het ministerie of aan de kant van de TU? “Altijd aan die van de TU.” Voor toezicht houden is toch afstand nodig?

“Jawel, maar als je weet hoe het zit en je bent het ermee eens, dan heb je je toezichthoudende taak vervuld. Dan kun je dat prima verdedigen bij het ministerie.”

‘Ik denk dat je met de norm-verlaging geen goede mensen meer vindt’

13

U was betrokken bij begrotingen, jaarverslagen, strategische keuzes. Waar zien wij uw invloed terug?

“Financiën. Onder Hans van Luijk (de vorige cvbvoorzitter, red.) is het al enorm verbeterd. Vóór die tijd was de universiteit bijna failliet. Nu rapporteren we veel beter, weten we wat er aan de hand is.

Geen losse eindjes, geen onverwachte tegen- of meevallers. Je weet gedurende het jaar precies wat je uitgeeft. Daar kun je je strategie op baseren, wat nu met de nieuwbouwplannen van in totaal 450 miljoen euro extra belangrijk is.”

U hebt een groot netwerk. Op welke wijze heeft de TU daar baat bij gehad?

“Niet in de vorm van opdrachten, dan krijg je ingewikkelde situaties. Het belangrijkste is dat het bedrijfsleven overtuigd is van de kwaliteit van de TU. Daarvoor moet je goede ingenieurs afleveren en goed onderzoek in opdracht doen.”

En in Den Haag?

“Invloed uitoefenen in Den Haag is moeilijk. De politiek wisselt dermate frequent dat als je een goede relatie hebt, hij of zij overmorgen weer weg is.”

TU-medewerkers vreesden voor de naam van de universiteit toen NRC Handelsblad schreef over onder meer vermeende belangenverstrengeling bij de inhuur van derden en het te hoge salaris van de collegevoorzitter. Waarom had u nooit de neiging in detail verantwoording af te leggen?

“Wij zijn op merkwaardige wijze als raad van toezicht nooit genoemd. Eén keer in een heel klein regeltje.”

U bent toch om commentaar gevraagd? Dat had u kunnen geven.

“Ik heb dat niet gedaan, want ik vond het het beste als het college van bestuur het zelf afhandelde.”

Maar het cvb verwees door naar u als het ging over hun eigen salarisafspraken.

“Ik heb uitgelegd hoe het zat met het salaris van Van den Berg (de collegevoorzitter, red.). En het stond in het jaarverslag.”

Tweemaal kwam dat salaris in opspraak. In 2007 en in 2009. U kreeg het verwijt arrogant te reageren, u zei dat u lak had aan de Balkenende-norm die een maximum stelt aan salarissen in de semipublieke sector.

“Ik heb nooit gezegd dat ik er lak aan had. Ik heb gezegd dat die norm niet wettelijk was.”

Is dat niet flauw? Die wet kwam eraan, Den Haag zag de norm als leidend.

“De gewoonte van Den Haag om voorstellen neer te leggen, er geen wet van te maken en ze wel uit te voeren, is anti-grondwettelijk. Dat kan niet. Dat er een Balkenende-norm kwam: prima. Dat er een maximum kwam aan salarissen: ook prima. Maar leg het wel vast.”

In 2015 gaat de norm omlaag van 130 procent naar 100 procent van een ministerssalaris.

“Den Haag moet zelf weten wat het doet. Ik denk dat je dan geen goede mensen meer vindt. >>

14

Delta

TU Delft

‘Het bedrijfsleven bepaalt of het onze ingenieurs wil aannemen. Uiteindelijk is dat de beste test’

Het was een storm in het glas water.”

Althans, veel moeilijker. Of je komt terecht bij mensen met onvoldoende ervaring. Ik vind het ontzettend dom. Financieel maakt het voor de universiteit niks uit, het gaat om een relatief klein bedrag. Voor de persoon maakt het wel uit, laten we heel eerlijk wezen.”

De afgelopen tijd zijn er vier nieuwe decanen aangesteld.

Hebben zij afwijkende afspraken kunnen maken?

“Zij vallen onder strengere richtlijnen. Dat is logisch.”

Mensen zien die ‘relatief kleine bedragen’ die bestuurders moeten inleveren en denken: dat is meer dan mijn jaarsalaris.

“De maatschappij heeft niet altijd gelijk. We betalen managers voor het dragen van bepaalde verantwoordelijkheden en dat is in Nederland minder dan elders.”

U was niet onder de indruk toen minister Plasterk in 2007 dreigde uw raad van toezicht naar huis te sturen om het salaris van de collegevoorzitter?

“Ik kan met Plasterk prima door één deur en ik ben nooit onder de indruk geweest van al dat soort verhalen. Het was niet realistisch en hij had het nooit gewonnen. Juridisch kon het helemaal niet. Zijn opvolger op onderwijs, Halbe Zijlstra, heeft uiteindelijk 19 duizend euro ingehouden op het budget van de TU. We hadden ons gelijk kunnen halen. Een rechtszaak hadden we gewonnen. Want bestaande contracten gaan voor en nogmaals: er was geen wet. Maar dan heb je weer ellende, staat het weer in de krant.

Daar heb je niks aan. Het is oude geschiedenis, het is dood, het bestaat niet meer. Die 19 duizend euro was de moeite van een rechtszaak niet waard, daarom hebben we het gelaten. Niet omdat we als raad van toezicht aan het handje van de politiek varen, want dat is niet zo. Je zorgt dat de universiteit optimaal loopt.”

NRC bracht aan het licht dat decaan Marco Waas maandelijks duizend euro onkosten mocht declareren. Zelfs het college van bestuur vond dat buiten proportie.

“Die afspraken zijn vervangen en dat is prima. Maar aan staande afspraken dienen we ons wel te houden. Ze zijn doorgelicht en er was op zichzelf niets mis mee. Alleen, de NRC heeft een buitengewoon scherpe pen en heeft het op zijn eigen manier opgeschreven. Je kunt iemand stuk schrijven en dat is bij Waas gebeurd. Terwijl hij veel goed werk heeft gedaan. Als je ziet wat hij bij kleinere en grotere bedrijven aan opdrachten binnenhaalde, dan mogen we het buitengewoon triest vinden dat hij niet gebleven is.”

De inspectie tikte de TU op de vingers. Er was ‘geen gepaste soberheid betracht’.

“Van de inspectie moesten een paar regels helderder geformuleerd worden. In onderling overleg is het negen maanden later gewoon goedgekeurd.

CV Gert-Jan Kramer (71) werd bij zijn vertrek als directeur van ingenieursbureau Fugro geroemd om zijn leiderschap. Hij maakte in 23 jaar van een noodlijdend bedrijf een wereldwijde miljardenbusiness. Toen hij in 2005 met pensioen ging, werd hij voorzitter van de raad van toezicht van de TU Delft. Hij vervulde die functie naast vele

andere, niet alleen in het bedrijfsleven, ook in de culturele en de christelijke hoek. In zijn bezit heeft hij ‘een hele stapel’ violen, altviolen, cello’s en viola’s van hoge kwaliteit, die hij talentvolle musici in bruikleen geeft. Een mecenas wil Kramer zich niet noemen. “Je helpt musici een beetje.”

Er was onrust in de maatschappij.

“De maatschappij bestuurt de universiteit niet.”

Maar ze betaalt wel.

“Ze betaalt voor de opleiding van studenten en daarmee een deel van de kosten van de universiteit.”

Wat vindt u ervan dat het bindend studieadvies (bsa) in het tweede jaar er niet komt?

“Het bsa in het eerste jaar is een prima regeling. Het zegt: je kunt deze studie succesvol afronden. Dat is genoeg. Ik ben dus blij dat het bsa in het tweede studiejaar niet doorgaat.

Je moet een keer ophouden met testen. Het bedrijfsleven bepaalt of het onze ingenieurs wil aannemen. Uiteindelijk is dat de beste test. Als ingenieurs geen baan kunnen vinden, zijn er twee mogelijkheden: we leiden er te veel op of ze zijn niet goed. Goed zijn ze, dus zijn er te veel opgeleid. Als wij duizend architecten loslaten op een omgeving van 17 miljoen Nederlanders, gaat het niet goed. Dus hebben we een numerus fixus.”

Die is toch ingesteld omdat Bouwkunde de toestroom van studenten niet aankon?

“Ja, maar er speelt van alles op de achtergrond. Moet je mensen opleiden als je weet dat er straks geen baan voor ze is?”

Ook de faculteit 3mE stelt hoogstwaarschijnlijk een numerus fixus in, terwijl voor die afgestudeerden twee of drie banen per persoon klaar liggen.

“Dan moet 3mE een serieuze discussie voeren over uitbreiding van de faculteit.”

Hoe beoordeelt u de ondernemingsraad?

“Over het algemeen heb ik met de or goed kunnen leven, al heb ik gemerkt dat er verschillen waren tussen de opeenvolgende ondernemingsraden qua kijken naar problemen.

Dat is ieders goed recht. Het leidt tot andere adviezen, maar het zijn hún adviezen. Met enige spanning af en toe tussen cvb en or is het goed gelopen. Zodra je mankracht gaat beperken in de universiteit, wat in mijn periode twee keer met groot succes is gebeurd, zijn dat moeilijke onderwerpen voor een or. Je moet er waardering voor hebben dat ze daar met zorg naar kijkt.”

Gaat u het rustiger aan doen?

“Ik heb nu de leeftijd gekregen, 71, om het inderdaad wat rustiger aan te gaan doen. Ook het bestuursvoorzitterschap van de Protestantse Kerk in Nederland eindigt dit jaar. Dat gaat een hoop tijd schelen. Mijn commissariaat bij Energiebeheer Nederland eindigt volgend jaar. Verder ben ik commissaris bij Fugro en Damen Shipyards. Fugro loopt ook volgend jaar af, maar daar kan ik herbenoemd worden.

Daarnaast blijf ik actief in de cultuursfeer. Ik ben bestuursvoorzitter van het Residentie Orkest en bestuursvoorzitter van Sinfonietta Amsterdam, zit in de raden van advies van het Frans Hals Museum en de Nieuwe Kerk/Hermitage.

Mensen die het horen, zeggen: toch nog best een lange lijst.” <<

15 Wat: Westerpop Waar: Sportterrein Grotius College Wanneer: Westerpop gemist? Zet 22 en 23 augustus 2014 alvast in je agenda. prijs: gratis EINDCIJFER:

party CRASHERS

9

Oosters Delft Na een goede zomer die eindelijk eens bestond uit zon in plaat van regen, kabbelen de Delftse contreien rustig vol met het geroezemoes van de Delftse student. En of je dit blad nu voor de eerste keer leest als eerstejaars student, of als doorgewinterde student kijkt wat Job nu weer te melden heeft, dit is de tijd dat iedereen elkaar weer ziet en de tijd neemt om met elkaar te genieten. De vakantie loopt helaas tot zijn einde, maar voor het zover is, nog een paar interessante plekken waar je all you can eat oosters kunt halen voor dat laatste restje buitenlandgevoel.

Royal Palace Delft (keuken: Chinees) Stijl: All you can eat and drink Prijs: €22,50 voor 3 uur Oordeel: In mijn optiek de klassieke verbastering van de Chinese keuken naar de Hollandse smaak. Het eten is niet per definitie slecht, maar er is geen korrel rijst meer over van de authentieke Chinese keuken. Wel echt goed waar voor je geld, geen culinaire ervaring.

Eindcijfer: 7-

Lowlands aan de schie Koud bekomen van de Owee, stond Westerpop alweer op het programma. Ach, who cares: het collegejaar moet nog beginnen, dus wij sprongen onverstoord in onze gympies. Statiegeldbierbeker mee en door met waar we gebleven waren: party!

Hè, lekker. Even leek het normale leven weer te beginnen: de stad vol met studenten, drukte op de sociëteit en de collegeboeken geregeld. Maar gelukkig, we mochten nog een weekendje onderuit.

In de ultieme chillstand: festival, biertje, zon en zomervakantie. Met gebruinde voeten in Havaiana’s en de studievrienden veilig terug op Delftse bodem maakte het eigenlijk niet eens uit wie er op het programma stonden. Maar ook dit jaar flikte Westerpop het ‘m weer: mooie namen en een dito programma. We zouden Lowlands bijna vergeten – ware het niet dat we dankzij het festival der festivals vertrouwd platzak zijn. Pas de problème: Westerpop is nog altijd gratis en we kunnen wandelen naar huis – een luxe die niet iedereen van de 15 duizend bezoekers zich kan permitteren.

Navarone (een topact in de kinderschoenen - hoe spotten ze dat toch steeds weer bij Westerpop?), De Kraaien, Handsome Poets en nog veel meer, en dat allemaal op een steenworp afstand van je eigen bed. Beter kan niet.

O, speciale vermelding: het Haagse Soul Sister Dance Revolution was zaterdag ook van de partij.

“Zo jong en dan al zo belachelijk goed. Om gek van te worden”, zou Nico Dijkshoorn gezegd hebben, en daar heeft hij helemaal gelijk in. Alternatieve rock, naar eigen zeggen geïnspireerd door Queens of the Stone Age, Eagles of Death Metal, Arctic Monkeys en Kasabian – we love it.

Het podium voor de Peter Tetteroo Bokaal geeft Westerpop altijd een lekker regionaal sausje, met Pangea (Westland en Rotterdam), Princeton (Delft) en Bombilate (Delft en Den Haag) op de planken. De winnaar van vorig jaar, Playyard, trapte de zaterdag af op het hoofdpodium. De straatfestivalacts maakten Westerpop bijna tot een soort mini-Lowlands. We misten alleen het tentje. (JB) www.westerpop.nl

Umai Delft (keuken: Japans) Stijl: All you can eat Prijs: ma t/m wo €21,50, rest €24,- voor 2,5 uur Oordeel: Een slachtoffer van zijn eigen succes. Door de grote hoeveelheid mensen die op de initiële kwaliteit af kwamen, heeft Umai uiteindelijk moeten inboeten op kwaliteit. Ik ging hier graag eten, maar de liefde is, helaas, een beetje weg uit deze tent.

Eindcijfer: 6,5 Koreil Delft (keuken: Koreaans) Stijl: All you can eat Prijs: €22,50 voor 2,5 uur Oordeel: De absolute winnaar van deze test.

Een ware culinaire ervaring en, naar mijn mening, een tent die nog de essentie van de Aziatische keuken behartigt. Lekker eten, goede prijs en een culinaire ervaring. Met andere woorden: Doen! Eindcijfer: 8,5

Met geslepen messen, Job Hogewoning

Delta

Tekst: Jos Wassink Foto’s: Tanja Hilkhuijsen, Sam Rentmeester

17 17

TU Delft

Een weerpaal voor weinig Een netwerk van tienduizenden low budget weerstations moet Afrikanen meer zekerheid geven over weer en water.

Deze zomer vond de aftrap plaats in Kenia.

N

a een week van solderen, programmeren en interfaces bouwen was het vrijdagmiddag 2 augustus dan eindelijk zover. Ruim twintig weersensoren kwamen allemaal tegelijk online en stuurden hun meetgegevens het internet op.

De deelnemers waren vanuit heel Afrika bijeengekomen in de iHub van Nairobi – zeg maar de YesDelft van Kenia – om onder begeleiding van enkele TU-medewerkers een experimenteel weerstation te bouwen. Ze waren daarvoor uitgenodigd vanwege hun originele ontwerp van een weersensor. In een week tijd werden de in totaal 21 sensoren voor onder meer regen, temperatuur, vochtigheid en wind aan elkaar verbonden, en via een knooppunt aan het internet gelinkt. Het was een klein historisch moment toen dat werkte en toen voor het eerst de contouren zichtbaar werden van een netwerk aan weersensors van en voor Afrika.

Het idee voor een trans-Afrikaans meteo-netwerk werd begin jaren negentig bedacht door drie promovendi aan de Cornell universiteit (Verenigde Staten). Ze wisten dat de dichtheid van weerstations in Afrika erg laag was (net als in Zuid-Amerika overigens) en dat

daardoor de landbouw in het barse Afrikaanse klimaat minder opbracht dan zou kunnen.

Voedselcrisis Twintig jaar later heeft hun idee alleen maar aan kracht en urgentie gewonnen. Inmiddels hebben we een voedselcrisis gehad (2008) en een piek in voedselprijzen die miljoenen mensen in armoede heeft gestort. De wereldbevolking is gegroeid tot 7,1 miljard zielen met een perspectief op 9,3 miljard in 2050. De vraag naar voedsel neemt toe door een mix van bevolkingsaanwas, stijgende vraag naar biobrandstoffen en verschuivende consumptie (meer vlees) in groeiende economieën.

In een recent artikel op www.trust. org schrijft prof.dr.ir. Nick van de Giesen (Civiele Techniek en Geowetenschappen) over toename in voedselvraag van dertig tot tachtig procent. De TU-hoogleraar waterhuishouding was twintig jaar geleden één van de Cornell promovendi. De anderen zijn professor John Selker, hydroloog aan de Oregon State University en dr. Marc Andreini, onderzoeker bij het Water for Food Institute aan de universiteit van Nebraska.

Het rapport ‘Global Food Security’, dat afgelopen juni door een Britse

parlementscommissie gepubliceerd werd, spreekt over een wereldwijde voedselcrisis – een visie die Van de Giesen onderschrijft.

Natuurlijk zijn het in eerste instantie de armsten die het eerst en hardst getroffen worden door prijsverhogingen en tekorten.

Maar de voedselcrisis is behalve een humanitaire ramp ook een veiligheidsrisico. Zo hebben voedselrellen in 2008 bijgedragen aan de onrust in tientallen landen, waaronder ook in Noord-Afrika.

Aan de andere kant heeft juist Afrika de beste kaarten om de voedselproductie uit te breiden.

Elders is de landbouw al zover geoptimaliseerd dat er weinig groeimogelijkheden meer zijn. En ZuidAmerikaanse groei zou ten kosten gaan van regenwoud. In Afrika vormt het wispelturige weer het grootse probleem en dat zou beter voorspelbaar kunnen worden met een dichter netwerk van lokale weerpalen.

Dat is precies wat de Van de Giesen, Selker en Andreini beogen met de Trans African Hydro Meteorological Observatory (Tahmo).

Grotere stabiliteit De droom is om in 2018 over heel Afrika duizenden weerpalen werkend te hebben die beheerd wor-

Nick van de Giesen bij een Afrikaanse windmeter.

den door voornamelijk scholen.

De lokale gegevens over temperatuur, vochtigheid, wind en meer worden samengevoegd met weermodellen en satellietgegevens om een beter inzicht te krijgen in de stroming van warmte en water over het oude continent.

Boeren worden op de hoogte gehouden van weer en neerslag via (gesproken) sms-berichten of smartphones. Overheden zouden op basis van de voorspellingen betere beslissingen kunnen nemen over waterbeheersmaatregelen.

Uiteindelijk zou er niet alleen meer voedsel geproduceerd >>

18

Delta

TU Delft

Koortsachtige activiteit op de laatste dag.

Wie had destijds kunnen denken dat je voor een paar tientjes een programmeerbare microprocessor kunt kopen? worden, en meer economische groei in Afrika. Maar dat zou ook kunnen leiden tot grotere stabiliteit, zowel in Afrika als daarbuiten.

Dat zou mooi zijn. Maar hoe doe je dat?

Met moderne micro-elektronica, zou Chriet Titulaer zeggen. Feit is dat er de afgelopen decennia een enorme vooruitgang is geweest in de kracht, prijs en formaat van elektronica. Wie had destijds kunnen denken dat je voor een paar tientjes een programmeerbare microprocessor kunt kopen? Allerhande sensoren voor straling, temperatuur of geluid kosten een paar euro of minder. Die snoepwinkel aan hulpmiddelen biedt de mogelijkheid om zelf weersensors te bouwen voor een prikkie of, zoals ir. Rolf Hut (CiTG) van het Tahmo-project zegt: “bestaande technologie te gebruiken om klimaatvariabelen op een andere

manier te meten.”

Zelf gaf Hut, die bekend staat om zijn voorliefde voor praktische wetenschapsbeoefening, enkele jaren geleden een goed voorbeeld met zijn regensensor nieuwe stijl.

Normaal bestaat zo’n apparaat uit een trechter met een afleesbaar reservoir eronder. Het bezwaar daarvan is dat zo’n apparaat onderhoud vergt omdat het anders verstopt raakt. Hut bedacht dat je in een tent niet naar buiten hoeft om te weten hoe hard het regent. Dat hoor je vanzelf aan de hoeveelheid en de grootte van de druppels op het doek. Volgens dat principe bouwde hij samen met toenmalige afstudeerder Stijn de Jong een low-budget onderhoudsvrije elektronische regenmeter of Disdrometer. Een piëzo-element van een kwartje zet het geluid van de regen om in een elektrisch signaal dat elektronisch omgerekend

wordt naar millimeters neerslag.

Totale kosten: ongeveer driehonderd euro. Een ander voorbeeld is een stralingsmeter die als weerinstrument vijfhonderd dollar kost, terwijl je een infraroodsensor, zoals die in oorthermometers wordt toegepast, voor tien dollar koopt.

Knutselaars Goedkope sensors hebben in combinatie met de wens voor meer weerstations in Afrika geleid tot de Tahmo-competitie. In die Tahmo Sensor Design Competition werden studenten, knutselaars en onderzoekers opgeroepen om een weersensor te ontwerpen met elementen uit alarmsystemen, telefoons en de bouwmarkt.

Na een eerste selectieronde bleven er 21 ontwerpen over van dertien teams die in aanmerking kwamen voor een knutseldoos (Maker Package) waarmee ze aan de slag

konden: een Arduino microprocessor, sensoren, tangen, draden, lijm, soldeerbout en natuurlijk duct tape.

Toen de deelnemers enkele maanden later naar Nairobi vlogen, hadden ze hun prototypes in de tas. De volgende stap, en de bedoeling van de workshop, was om de afzonderlijke sensors samen te voegen tot een experimenteel weerstation.

Een Raspberry Pi microcomputer zou het hart van het netwerk vormen. Wel moest nog uitgezocht worden welke draadjes van welke Arduino waar in de connectorboard geprikt moesten worden, en hoe je de computers op de hoogte brengt van het gebruikte communicatieprotocol. Het Delftse team kreeg hierbij steun van Adam Gleave, een student uit Cambridge die in opleiding is bij de Raspberry Pi Foundation.

Op de laatste middag van de week

Uit de selectie voor Nairobi Regenmeter

Een gloeilamp dient als zon bij test van een stralingsmeter.

Het Nigeriaanse team bestaande uit Lapido Kehinde Ogunleye, mr. A. Okunlola en dr. Ahmed Balogun kwam met zeven ontwerpen door de selectie. Een ervan is een geautomatiseerde regenmeter met een kieperend bakje.

Regen valt via een trechter in een beker die asymmetrisch scharnierend is opgehangen. Wanneer een bepaald niveau bereikt is, kiepert de beker leeg en begint alles weer van voren aan. Een elektronisch telwerkje houdt bij hoeveel keren er gekiept is. Dat dan weer wel.

Temperatuur Hetzelfde Nigeriaanse team ontwierp een dubbele temperatuurmeter die de luchtvochtigheid berekent (een psycrometer). In een aluminium behuizing zitten twee identieke temperatuursensors. De een droog, de ander nat en geventileerd. Hoe groter het verschil tussen natte en droge temperatuur, hoe droger de lucht. Opgelet: als het rode ledje brandt is alles oké, bij het groene is de batterij op.

Luchtvochtigheid

Een deel van de instrumenten bij de presentatie.

Abdullah Akolade Okunola en vrienden uit Nigeria hebben een origineel plan om luchtvochtigheid te meten: met silicagel, bekend uit de zakjes in cameratassen. Silicagel neemt vocht uit omgeving op en wordt daardoor zwaarder.

Neem er minstens honderd gram van, meet de veranderende massa met een piëzo druksensor, kalibreer het systeem en je hebt een vochtmeter.

Luchtdruk Dr. Carelse en collega’s van de universiteit van Zimbabwe ontwierpen een elektronische barometer op analoge basis.

Ze gebruiken een vacuümdoosje uit een gewone barometer (waarvan het membraan naar buiten beweegt bij lagere luchtdruk) en meten de verplaatsing van het membraan met een Hall-sensor in het magnetisch veld van een spoel rond het doosje. Geschatte kosten: 25 dollar of minder.

Windsnelheid en richting Een team van de landbouwuniversiteit van Madrid heeft een elegant ontwerp ingediend voor een windmeter zonder bewegende delen. Het lijkt nog het meest op een rechtopstaande antenne met een bolletje erop. Als het waait, is uit de buiging van de antenne niet alleen de windkracht, maar ook de richting af te lezen met rekstrookjes.

Deelnemers en staf van de Tahmo-competitie.

Stralingsmeter staan de werkende prototypes opgesteld op een lange tafel. Hier en daar duidt een briefje de functie van de sensor aan: psychrometer en radiation meter. Overal lopen gekleurde snoeren en draadjes, en ergens daar tussenin zit de microcomputer die de sensoren uitleest en de resultaten op internet publiceert. “Kijk, zonder draadje”, zegt Rolf Hut triomfantelijk als de meetgegevens op zijn laptop verschijnen.

Mensen Is dit nu het begin van een Afrikaans weernetwerk? Enerzijds niet, omdat dit weerstation direct na de primeur weer uit elkaar gehaald is, en de bou-

wers vertrokken naar alle windrichtingen van het grote continent.

Maar ze zijn wel, naar de overtuiging van Hut en Van de Giesen, vertrokken als ambassadeurs van Tahmo. Ze hebben niet alleen kennis opgedaan, maar ook kennissen. Het uiteindelijk doel mag dan een netwerk van meetstations zijn, dat begint met een netwerk van mensen. <<

De meter die George Sserwadda uit Oeganda ontwierp, meet zichtbaar licht, inkomende en uitgaande warmtestraling. Hij doet dat met een fototransistor (licht), een opwaarts gerichte infraroodsensor (inkomende warmte) en een naar de bodem gerichte temperatuurgevoelige weerstand (uitgaande warmtestraling). Allemaal zijn ze met analoog-digitaalomzetters verbonden met een Arduino voor rekenwerk en opslag. Het geheel is voorzien van een display en een usb-poort voor communicatie met de buitenwereld.

Meer informatie: www.tahmo.org

Bekijk de presentatie van de Nairobi workshop op: • youtu.be/zJD1VP6F83k • www.facebook.com/tahmo.initiative

20

Delta

TU Delft

‘De lat ligt niet lager, het is alleen duidelijker waar hij ligt’ (Remon Rooij, bachelorcoördinator en docent stedenbouwkunde)

21

Tekst: Saskia Bonger

Tien van de vijftien Delftse bacheloropleidingen starten deze week met een nieuw curriculum, dat studenten vanaf dag één aan het werk moet houden. De studieprogramma’s blinken uit in overzichtelijkheid en voorspelbaarheid en staan bol van de toetsmomenten. Of studenten daar evenveel door gemotiveerd worden, moet de toekomst uitwijzen.

E

erstejaars studenten die voor een bachelor technische aardwetenschappen hebben gekozen én voor een lidmaatschap van een studentenvereniging, gaan zware weken tegemoet. De vereniging eist alle aandacht op en de studieboeken lijken te kunnen wachten. Alleen, de tijd is voorbij dat studenten pas jaren later merken dat ze hun achterstand nooit meer hebbenen ingehaald. In week twee is er al een tussentoets voor het vak introduction to chemistry and thermodynamics, in week drie volgt een deeltoets voor geology 1. En zo gaat er tijdens het eerste kwartaal nauwelijks een week voorbij dat de studenten moeten laten zien wat ze weten en kunnen.

Zo is het niet alleen bij technische aardwetenschappen. Tien van de vijftien Delftse bacheloropleidingen starten deze week een nieuw curriculum (zie kader). Iedere faculteit maakt haar eigen keuzes voor de opbouw en de wijze van invoering, maar de belangrijkste uitgangspunten komen overal terug: vakken zijn per module en vaak per thema gegroepeerd, er lopen minder vakken naast elkaar dan voorheen en studenten worden actief gehouden met tussentoetsen, deeltoetsen en het schrijven van verslagen.

Allemaal om studenten sneller door de studie heen te loodsen.

Breder pakket Het nieuwe curriculum maakt deel uit van een breder pakket maatregelen om het studiesucces te verhogen, zoals de invoering en ophoging van het bindend studieadvies. De afgelopen twee jaar hebben docenten, onderwijskundigen, onderwijsmanagers en studenten hun studieprogramma’s kritisch tegen het licht gehouden en opnieuw opgezet.

Hier en daar is verouderde of elkaar overlappende stof verdwenen, ergens anders is er juist wat bijgekomen. Veel vakken zijn verschoven naar een ander kwartaal, soms zelfs naar een ander studiejaar, of in elkaar geschoven. De verwachting is dat het samenhangender groeperen van vakken in modules studenten meer motiveert, omdat ze meer inzicht krijgen in waarom ze leren wat ze leren. Ze kunnen de theorie meteen toepassen. Ook is nagedacht over de onderwijsmethodes waarmee docenten hun kennis overdragen. Hoor- of werkcollege, project of zelfstudie.

Welke vorm past het best bij welk leerdoel?

Dat alles moet de studeerbaarheid vergroten. Net als het verkleinen van het aantal parallelle vakken, wat moet zorgen voor meer focus. Tussentijdse toetsen moeten studenten met de neus in de boeken houden, ook als de cijfers die ze daarvoor halen niet direct meetellen voor het eindcijfer. Het geeft studenten dan een idee van hun kennisniveau en een gevoel van urgentie, is de hoop.

Herkenbare blokken Bij technische aardwetenschappen is opleidingsdirecteur Evert

Slob in zijn nopjes met zijn nieuwe curriculum. De vele kleine vakjes hebben plaatsgemaakt voor herkenbare blokken, docenten hebben gezamenlijk een nieuwe vorm bedacht om de bestaande kennis over te dragen. Slob erkent dat technische aardwetenschappen uit veel te veel kleine vakjes bestond. “Dat stond nominaal studeren in de weg. Ik zeg daarbij: vergeet niet dat de studenten degenen blijven die het doen. Ze moeten zich realiseren dat ze hier per 2 september zijn om 42 uur per week te werken. Wij sturen ze daarin.”

Het nieuwe curriculum van technische aardwetenschappen wordt gefaseerd ingevoerd. In 2013 het eerste jaar, in 2014 het tweede jaar en een jaar later het derde jaar.

Ook technische bestuurskunde heeft voor een gefaseerde invoering gekozen, zij het op een andere manier. In 2013 gaat het nieuwe eerste jaar van start, een jaar later de andere twee studiejaren.

Volgens opleidingsdirecteur Ivo Bouwmans worden zo minder studenten belast met verandering dan wanneer het hele curriculum in één keer verandert. Tegelijkertijd verandert het derde studiejaar zo weinig (het bestaat immers voor de helft uit een minor en voor een kwart uit het bacheloreindproject) dat daarmee niet gewacht hoeft te worden tot 2015.

Bouwmans legt uit hoe de verandering in gang is gezet. “Onze modulemanagers en clustercoördinatoren zijn vakken gaan hergroeperen. In logische eenheden van vijf studiepunten hebben ze ze opnieuw afgebakend. Dat is top-down gebeurd. De docenten zijn daarna die vakken inhoudelijk gaan opbouwen, niet gedacht vanuit hun eigen vak, maar vanuit het curriculum. De opbouw van de studie is nu veel duidelijker. De vakinhoud is beter op elkaar afgestemd, de toetsing is beter, alle vakken hebben een tijdshorizon van tien weken, met tussentoetsen die behoorlijk meetellen.”

Pijn Het nieuwe curriculum lijkt met veel enthousiasme omgeven, al kostte de totstandkoming ervan soms bloed, zweet en tranen en doet verandering pijn. Zoals bij bouwkunde, vertelt bachelorcoördinator en docent stedenbouwkunde Remon Rooij. “Niemand houdt van veranderen. Het is veel gemakkelijker om te blijven zitten op je leerstoel met een muur erom heen. Gelukkig ontstond er al vrij snel enthousiasme en hebben we het curriculum grondig kunnen aanpakken. Het is niet gemakkelijker geworden, wel beter studeerbaar. De lat ligt niet lager, het is alleen duidelijker waar hij ligt. We hebben zes leerlijnen (zoals ontwerpen en technologie, red.), het jaar is verdeeld in kwartalen, er zijn nooit meer dan twee modules tegelijk. Doublures zijn uit het curriculum, inhoudelijk spelen we beter in op de crisis in de bouw. Eindeloos herkansen van tentamens is er niet meer bij. Eén herkansing is alles.”

Bouwkunde gaat in één klap over naar een compleet nieuwe bacheloropleiding. Rooij is er blij om. “Doe je het gefaseerd, dan is steeds één jaargang – de eerstejaars die nu beginnen – proefkonijn. Kinderziektes zijn nu eenmaal nooit helemaal te vermijden.

Bovendien zit je minder lang met overgangsregelingen voor studenten die vakken uit het oude curriculum niet hebben gehaald.”

Veel feedback De faculteit Werktuigbouwkunde, Maritieme Techniek & Technische Materiaalwetenschappen (3mE), die de twee bacheloropleidingen werktuigbouwkunde en maritieme techniek in huis heeft, heeft juist wel de weg van de geleidelijkheid gekozen. Om zich beter te kunnen voorbereiden op de onderwijsvernieuwing in latere semesters en om de studenten die al eerder aan hun >>

22

‘De tijd is voorbij dat studenten pas jaren later merken dat ze hun achterstand nooit meer hebben ingehaald’ studie waren begonnen zoveel mogelijk in het oude curriculum te houden. Directeur onderwijs Hans Hellendoorn vertelt dat op zijn faculteit een groep van vijftien mensen gemiddeld één a twee dagen per week bezig is geweest met de inrichting van het nieuwe lesprogramma. In grote lijnen is het gereed, de precieze invulling van vakken uit het tweede, derde en vierde semester volgt later dit jaar.

En niet alleen dat. Evalueren zal net zoveel energie vergen. Hellendoorn: “Halverwege het eerste kwartaal zullen we per vak bijeenkomsten houden. Met kerst volgt een grote evaluatie. Betrokken hoogleraren krijgen groepjes studenten toegewezen met wie ze doorlopend bespreken hoe het studieprogramma loopt. We willen een zo breed mogelijke feedback.”

Dat is precies waar de overkoepelende projectgroep studiesucces op heeft aangestuurd. Zitting daarin heeft onder anderen Ellen Bos, hoofd onderwijs en studentenzaken op Industrieel Ontwerpen. “Het kost tijd voordat een grootschalige vernieuwing staat. Je moet de kwaliteitszorg strak houden. We volgen de bachelor heel nauwgezet”, zegt zij. Evaluaties zullen meteen duidelijk maken hoe de verschillende keuzes van de faculteiten uitpakken voor bijvoorbeeld wanneer en hoe ze tussentoetsen houden.

De bedoeling was dat er alleen getoetst zou worden in de weken 5, 10, 15, enzovoort. In de praktijk maakt een opleiding als technische aardwetenschappen de keuze veel vaker te toetsen. “We moeten nog bespreken wat we daar als projectorganisatie van vinden. We hebben het nu laten gebeuren. Komend jaar maken we de balans op. Daarbij moeten we rekening houden met verschillende perspectieven. Dat van de studenten: sociaal gezien kan het moeilijk zijn als iedereen andere toetsmomenten heeft. Roostertechnisch moet het te doen zijn. En natuurlijk kijken we er met een didactische bril naar. Wat werkt het beste om studenten aan de bal te houden?”

Bos heeft er vertrouwen in dát het nieuwe curriculum zijn vruchten zal afwerpen. Haar eigen faculteit Industrieel Ontwerpen stapte in 2007 al over op een nieuwe bachelor met per kwartaal twee vakken van 7,5 studiepunten. Sindsdien is het aantal studenten dat in vier jaar de bachelor afrondde fors gestegen van 26 naar 62 procent. “Over een paar jaar weten we hoe het op andere faculteiten uitwerkt.”

Laatbloeiers De kille cijfers zijn niet het enige waarop gelet kan worden bij de evaluaties. Remon Rooij is enthousiast pleitbezorger van het nieuwe curriculum met zijn duidelijkheid en studeerbaarheid.

Toch heeft hij een waarschuwing voor de universiteit. “Er zitten nadelen aan het studiesucces-programma. Het past niet bij iedereen. Hoe meer we mensen in een format dwingen, des te meer we de helft van de bevolking de ruimte ontnemen om zich te ontwikkelen. Door de latere ontwikkeling van hun prefrontale cortex zijn jongens vaker laatbloeiers dan meisjes. Is het voor de samenleving wenselijk hen te frustreren? Als TU moeten we onze eigen studenten kennen. De universiteit moet soms sterker zijn dan de waan van de politieke dag. Natuurlijk, de gemiddelde studieduur van 7,2

Faculteit Opleiding

Invoering Bacheloropleiding+ 1e jaar 2e jaar 3e jaar

Werktuigbouwkunde

2013

2014

2015

Maritieme Techniek

2013

2014

2015

3mE BK

CiTG

EWI

Bouwkunde

2013

Civiele Techniek

2013

2013*

2013*

Technische Aardwetenschappen

2013

2014

2015

Electrical Engineering

2014**

2014

2014

Technische Wiskunde

2013

Technische Informatica

2013 n.v.t.

IO

Industrieel Ontwerpen

L&R

Luchtvaart- en Ruimtevaarttechniek

2012

2013

2013

TBM

Techniek, Bestuur en Management

2013

2014

2014

Technische Natuurkunde

2012***

2013

2013

Life Science & Technology

2013

2014

2015

Molecular Science & Technology

2013

2014

2015

TNW

Nanobiology

+ * ** ***

Loopt al

n.v.t.

Gestart in 2012

Invoering altijd vanaf de start van collegejaar (sept) Indien niet haalbaar, dan gefaseerd in 2 keer Jaar uitstel verleend Pilotjaar, 2013 start definitief programma.

jaar moet omlaag. Maar de mogelijke keerzijde van alle maatregelen moeten we in de gaten houden.”

Evert Slob, die blij is dat hij voor de eerstejaars studenten instrumenten in handen heeft gekregen om ze aan het werk te krijgen, denkt om die reden dat het goed is de sturing per studiejaar te laten afnemen. “De verhouding tussen college en zelfstudie is bij ons in het eerste jaar 1 op 1, in het tweede jaar 1 op 2 en in het derde jaar 1 op 3. Dat moet, want in de master moet het 1 op 5 zijn.

Dan wordt zelfstandigheid verwacht.”

Ook bij 3mE begint de studie met veel verplichtingen voor de studenten. Week voor week is uitgewerkt, er zijn vaste dagen en dagdelen voor alle vakken. De eerstejaars beginnen dit eerste kwartaal met één dag in de week wiskunde, twee dagen statica en twee dagen project. Elke woensdag- en zondagavond moeten ze verplicht huiswerk inleveren, aanwezigheid bij werkcolleges is verplicht. In week vijf zijn er verplichte tussentoetsen, die niet herkanst kunnen worden. In week tien volgt het tentamen, waarvoor slechts één herkansing is: in week vijf van het volgende kwartaal. Gedurende het eerste jaar worden de teugels echter steeds een beetje meer gevierd. Hellendoorn: “Bij Technische Natuurwetenschappen zie je dat een langere aanwezigheidsplicht contraproductief werkt. Studenten gaan het systeem boycotten.

Het is onze taak hen te leren studeren, daarna laten we het zo snel mogelijk aan henzelf over. Het blijft hun studie.” <<

De master

Minimaal vijf jaar studie aan de TU Delft; niet alleen een aanwinst op je cv, maar vaak ook een nuttige aanvulling op de wetenschap. Tussen de stapels afstudeerscripties die jaarlijks op de TU verrijzen, steken regelmatig ware pareltjes de kop op. Zonde als die verdwijnen in de vergetelheid. Daarom vanaf dit nummer iedere twee weken in Delta Magazine: De Master.

23

Wyke Huizinga

Bewegen in de bodyscan

Onderzoek:

‘Groupwise image registration in diffusion weighted MRI using a PCA based dissimilarity metric’’

Eindcijfer:

8

Zonder MRI-beelden zou de wereld er voor artsen – en voor patiënten - heel anders uitzien.

Ze brengen ziektes in beeld die anders waarschijnlijk over het hoofd gezien zouden worden. Er is alleen één heikel puntje: de patiënt hoeft maar even te kuchen in de scanner, en de diagnose is niet meer betrouwbaar. Best te corrigeren, maar dat is een nauwkeurige, tijdrovende en dus dure klus.

Dat moet toch beter kunnen?

Wyke Huizinga (24) kreeg het voor elkaar. “Bij diffusiegewogen MRI wordt het magneetveld van de MRI-scanner op zo’n manier gezet, dat de diffusie van vocht in de hersenen meetbaar wordt. Zo kun je zenuwbanen in de hersenen reconstrueren, en sneller tot betere diagnoses komen. Daarvoor maakt de scanner meerdere (3D) beelden van het hetzelfde orgaan, maar steeds met andere magneetvelden en richtingen. Dat betekent niet alleen dat de patiënt doodstil moet blijven liggen om de diagnose betrouwbaar te houden, artefacten van het magneetveld van de scanner kunnen ook leiden tot vervormde beelden.”

Rampzalig, want dat is alleen nog op te lossen door alle losse beelden één voor één te corrigeren.

Huizinga bedacht een methode die al die losse beelden in één keer corrigeert: groupwise image registration in diffusion weighted MRI using a PCA based dissimilarity metric.

Ideaal voor het stellen van diagnoses door het hele lichaam, maar Huizinga spitste zich voor haar afstudeeronderzoek toe op de hersenen. Ze liep er maanden

voor rond in het Erasmus Medisch Centrum, dat de opdracht gaf.

Niet voor de hand liggend bij een studie technische natuurkunde.

Haar afstudeerproject kwam dan ook vooral voort uit de minor biomedical engineering die ze volgde, en dan met name het vak medische beeldverwerking. Huizinga: “Ik heb altijd al een grote passie gehad voor de medische wereld.

Twijfelde na het vwo tussen geneeskunde en technische natuurkunde. Het werd het laatste, maar de medische hoek bleef interessant.” Haar afstudeeropdracht hield volgens haar het perfecte midden tussen wiskunde, geneeskunde, uitdaging en programmeren, in C++. “Dat programmeren lag me wel”, lacht ze, “al moest ik het nog wel leren. Behalve werken met MatLab, had ik er nog helemaal geen ervaring mee.”

Gelukkig hoefde ze geen heel programma te ontwikkelen; ze kon haar methode zo invoeren in een al bestaand programma. “Het resultaat van de opdracht werd een paper, die ik heb ingestuurd voor de Miccai (Medical Image Computing and Computer Assisted Intervention), dit jaar in Japan.”

En jawel: ze werd geselecteerd om het werk te presenteren op de workshop Diffusion Weighted MRI. Niet gek na slechts vijf jaar studie, waarvan één jaar bestuur bij muziekvereniging Krashna Musika. Het onderwerp laat haar dan ook niet zomaar los. “Ik ga nu beginnen aan een PhD bij het Erasmus MC. Daar maak ik een model van het ouder wordende brein.”

Inderdaad: met als basis haar eigen methode. (JB)

(Foto: Sam Rentmeester)

Neurologische ziektes als alzheimer en parkinson zijn dankzij allerlei soorten MRI-scan al jaren op te sporen.

Toch is het stellen van een goede diagnose met behulp van de beelden vaak nog een hele toer. Dat zou met het afstudeerproject van Wyke Huizinga bij technische natuurkunde weleens helemaal kunnen veranderen.

24

Advertenties

In de wetenschap dat het kan...

Jazekerâ&#x20AC;Ś Het kan. Een traineeship aan de Universiteit Leiden, Technische Universiteit Delft, en Erasmus Universiteit Rotterdam. Gezamenlijk hebben deze universiteiten een 2-jarig traineeprogramma opgesteld voor young professionals met een academische opleiding.

De Universiteit Leiden, Technische Universiteit Delft en Erasmus Universiteit Rotterdam (LDE) zijn op een aantal vlakken een samenwerkingsverband aangegaan, waaruit dit unieke traineeship is voortgekomen. Er is plaats voor maximaal 12 trainees. Je krijgt twee jaar lang een kijk in de bedrijfsvoering van verschillende universiteiten ĂŠn de kans jezelf zowel professioneel als persoonlijk te ontwikkelen. Wil je meer informatie kijk dan op www.traineeshipLDE.nl en solliciteer.

Delta

krasse knarren

Nachtbraken Ted Young

H

et is een rustig dagje voor emeritus hoogleraar Ted Young. Na het interview nog wat e-mail afhandelen en dan de jaarlijkse lunch met collega prof.dr.ir. Lucas van Vliet en echtgenotes. “Ik zou het formeel geen werkdag noemen”, grijnst Young.

Hij heeft een aanstelling als afdelingsvoorzitter bij bionanoscience voor twee dagen per week, maar werkt er maandag tot en met donderdag. Volgens de iPad: 32 uur.

“Dan denk je: die man is gek om vier dagen te werken terwijl hij voor twee betaald krijgt. Maar ik heb ook ABP en AOW. Ik werk hier, ik denk dat je dat meer zult horen,

omdat ik het leuk vind. Wát mensen leuk vinden verschilt, maar het is wel de reden om te blijven.”

“Minder stress”, vindt Young het belangrijkste verschil met het werk voor zijn pensionering per 1 januari 2009. Hij was afdelingsvoorzitter, hoofd van de vakgroep, verantwoordelijk voor onderzoek en onderwijs en voorzitter van Medical Delta - het samenwerkingsverband op medische technologie tussen TU, Erasmus MC en Universiteit Leiden. Na zijn pensionering bleven Medical Delta, onderzoek en onderwijs over. Heerlijk vindt hij het om 120 jonge mensen in de collegezaal te hebben en hen in de loop van het semester te zien groeien. Zijn mini-betrekking van één dag per week nam in werkelijkheid vier dagen in beslag. In vergelijking met de zestig uur per week voor zijn pensioen was dat goed te doen. En Young kon zijn eigen uren bepalen: niet op vrijdag, nooit voor half tien en ’s middags om vier uur klaar.

Toch was Young eind vorig jaar zijn taken aan het afbouwen: geen onderwijs meer en prof.dr.ir. Lucas van Vliet zou met Medical Delta helpen. Maar rector Karel Luyben, decaan Tim van der Hagen en

‘Van bejaarden om je heen word je te snel oud’

bionano-hoogleraar prof.dr. Cees Dekker hadden andere plannen en vroegen hem per januari 2012 als interim afdelingsvoorzitter voor de jonge afdeling bionanoscience.

Nou vooruit, voor achttien maanden dan, zei Young. En zo verblijft hij tot 1 juli 2014 in een ruime drieraams kamer bij Technische Natuurkunde.

Young hoopt dat het onder zijn leiding lopende onderzoek naar een compacte camera voor fluorescentiemicroscopie uitmondt in een product op de markt. Het zou de techniek, die geschikt is om moleculaire processen binnen cellen te bestuderen, breed inzetbaar kunnen maken: van operatiekamer tot landbouw. Daarnaast werkt Young aan een ‘dynamisch boek’ over stochastische signaalbewerking. De presentatie van de iPad door Steve Jobs was voor hem een epiphany (openbaring): een ‘boek’ kan nu ook experimenten en demonstraties bevatten en dynamische grafieken.

Vanaf 1 juli volgend jaar, wanneer het interim afdelingsvoorzitterschap ten einde loopt, hoopt Young zich op zijn app te kunnen concentreren en ook in discussie te blijven met studenten en collega’s over het vak. Dat houdt hem ‘gezond, nuchter en verstandig’. Want van bejaarden om je heen word je te snel oud, vindt Young. (JW)

O

peens slaat de schrik je om het hart. “Shit, dit is fout.

Dit is heel erg fout.” Het is woensdagavond — sommigen zouden het donderdagochtend noemen — en je zit thuis achter je computer. Luisterend naar wat muziek. Al uren staat dezelfde cd op, want het schrijft zo lekker en je wilt de trance niet doorbreken.

Het wordt zwart voor je ogen en je voelt dat je rood aanloopt. Maar op een rare manier: je nek wordt warm en je wilt keihard schreeuwen. Het liefst barst je in janken uit. Geen idee wat jou tegenhoudt, maar je blijft stil zitten. Je komt erachter dat je al een half uur naar je document staart.

Het ene computerscherm toont een plotprogramma, een zelf gefabriceerd script en 31 tekstbestanden met ruwe data. Het andere beeldscherm wordt bevolkt door de browser (met veel te veel tabbladen), het muziekprogramma, een chatprogramma (maar iedereen is toch allang naar bed), mail is geminimaliseerd en een eenzame tekstverwerker wacht op je aandacht.

Nog drie weken om het artikel af te maken en nog twee maanden voor het congres waar je de resultaten wilt presenteren. Geen bureau is groot genoeg voor alle aantekeningen van alle meetings met alle co-auteurs en begeleiders en supervisors en brainstormsessies en koffie-ideeën en vrijdagmiddagexperimenten en – o God dit wordt nooit wat. Ik moet iets, er moet iets, iemand moet iets. Dit gaat niet goed komen.

Je staat op en loopt naar de koelkast. Twee stappen later bedenk je je en ga je toch naar het wijnrek. Of de drankkast. Nee, eerst water. Vier veel te grote teugen later, hoest je het water je longen uit en ga je weer zitten. Je kijkt op de klok en de vloer zakt onder je voeten vandaan. Half drie. Je kijkt naar het beeldscherm en besluit dat je niks meer kan.

Er klinkt applaus en je wordt wakker. Vincent is klaar met zijn praatje en groepsgenoten klappen beleefd.

Snel pak je pen en aantekeningen en loopt met de anderen de zaal uit. Het eerste jaar van je promotie zit erop en nu al heb je nachtmerries.

Aldo G.M. Brinkman is promovendus bij de onderzoeksgroep organic materials & interfaces (OMI) bij hemical engineering (Technische Natuurwetenschappen) en blogger bij de Scheikundejongens.

columnALDOBRINKMAN

Afkomstig van het MIT, kwam Ted Young zijn vrouw Mieke achterna naar Nederland. Hij trad in 1981 in dienst van de TU Delft als hoogleraar meettechniek en signaalverwerking bij technische natuurkunde, faculteit TNW. Hij was afdelingsvoorzitter van technische natuurkunde (19982002) en van imaging science & technology (2002–2008). In totaal begeleidde hij meer dan 50 promovendi (7 MIT, 45 TU en 1 Universiteit Leiden). Op 31 december 2008 ging hij officieel met pensioen. Young is voorzitter van het bestuur van de Levissonstichting, een onderwijsinstelling in Amsterdam die rabbijnen, voorzangers en leraren opleidt voor de liberale Nederlands-Joodse gemeenschap.

Hoogleraren gaan net als alle andere medewerkers op hun 65-ste met pensioen. Maar er zijn uitzonderingen. Deze week: expert kwantitatieve microscopie prof.dr. Ted Young (69).

25

TU Delft

26

Advertenties

a

Sports & Culture September Programme

Voor een onderzoek naar de effecten van een nieuw middel op slaap en geheugen zoeken wij:

Gezonde Vrijwilligers • • • • • • •

(M/V)

leeftijd 18-50 jaar, gezond, niet roken, geen medicatiegebruik, medische keuring (1 uur) slaap- en geheugentraining (2 uur), 4 studieperioden van 2 nachten en 1 dag, vergoeding: € 1.247.,00

Geïnteresseerd?

Sports & Culture

 30/8

Friday Night: Latin Night Start the evening with a percussion workshop, learn the basics of merengue and dance the night away on the Latin rhythms of DJ Nii. Friday, 19:00, @Culture, €0,-

-------------------------------------------------------------6/9

Swimming for beginners Learn how to swim in 8 lessons, starting Friday 6 September. More info and registration at the counter of the Sportfondsenbad Delft.

Fridays, 18:45-19:30, @Sportfondsenbad, €65,- (€52,50 with TU Delft Sports card)

-------------------------------------------------------------6/9

Friday Night: International Karaoke Night Sing along with your favourite tunes, with your new TU Delft friends!

Friday, 20:00, @Culture, €0,-

-------------------------------------------------------------10/9

Clinic: Inline Skating* Want to learn how to skate? Rent a pair of inline skates or bring your own. [In co-op with DSSV ELS] Tuesday, 16:00, @Culture, €0,- (Skate rent: €7,50)

-------------------------------------------------------------13/9

Friday Night: ‘Taal - An evening of music and dance’ Falling leaves, fresh faces and Indian tunes! Taal or Rhythm offers you a platform to dance to the rhythm of a joyful fall. [In co-op with ISA Delft] Friday, 20:00, @Culture, €0,-

-------------------------------------------------------------14/9

Kijk voor meer informatie en/of aanmelden op:

Cycle Trip to Biological farm* Is milking a cow on your bucket list? Go for this Dutch experience and bike with us to a biological farm in Delft. Bring your bicycle and old shoes; they might get a little smelly.

Saturday, 14:00, @Culture, €7,50

++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

17/9

U kunt ook mailen naar recruit@chdr.nl of bellen met 071-5246464.

Lecture: Joe Bowie Joe Bowie, born in New York, has played with the best and the most famous jazz musicians. Besides hearing his great stories, there will be an opportunity to play with him!!!! [In co-op with Groover Jazz] Tuesday, 20:30, @Culture, €0,-

++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

19/9

Movie: International movie-night Thursday, 21:30, @Culture, €0,-

-------------------------------------------------------------20/9

TU Delft Library September - October 2013 until

10

Exhibition ’Clothes-pegs’

on

Human Library: Living Books tell their story

Sep

16

Sep

op

24

Sep start

8

Oct

start

28

Oct

An exhibition of a unique collection of clothes-pegs from all over the world, varying in material use and design. For everyone

An interactive evening with interesting presentations and a discussion with Rector Karel Luyben. For PhD candidates

De krant: lezen met de rector

Bespreek het nieuws met Rector Karel Luyben in een informele setting in een studentenhuis. Voor studenten

Mystery object

A mystery object with prize question will be on display in the Library. Do you know the answer? For everyone

Tweedelige workshop Photoshop

Leer in twee middagen foto’s bewerken, affiches en collages maken en meer! Voor TU Delft medewerkers

library.tudelft.nl/agenda

Delta Magazine Lees ‘m www.delta.tudelft.nl

Rubik’s Cube: Mats Valk This year’s Rubik’s World Champion solved his cube in only 5.55 sec!

He’s here to show you his moves and teach you a trick or 2!

Friday, 20:00, @Culture, €0,-

-------------------------------------------------------------26/9

Lecture: Thierry Schmitter After Thierry became handicapped when an avalanche took him, he redefined his own boundaries and became a Paralympic sports athlete in sailing. He will speak about how failing can contribute to success and how the accident has made him mentally stronger.

The lecture is followed by a debate with experts and audience on mental performance.

Thursday, 19:30, @Culture, €0,-

-------------------------------------------------------------27/9

Dance: Tango Night Enjoy this night with a tango workshop and free dance afterwards.

Friday, 20:00, @Culture, €0,-

-------------------------------------------------------------* Enroll @ www.sc.tudelft.nl or Sports & Culture desks

-------------------------------------------------------------Sports & Culture Mekelweg 8-10, 2628 CD Delft www.sc.tudelft.nl | twitter.com/tudelft_sc | www.sc.tudelft.nl/facebook

Delta

TU Delft

Desgevraagd

27

Tweet

De kans is klein dat VN-inspecteurs er nog in slagen de exacte chemische samenstelling van het afgelopen week in Syrië gebruikte gifgas te achterhalen, stelt chemische-wapenexpert en TU-alumnus dr. Maarten Nieuwenhuizen.

“De smoking gun is weg”, zegt Nieuwenhuizen. “De stoffen die in het milieu terecht zijn gekomen hebben niet het eeu-

gelijk het met een dopingcontrole. De betrouwbaarheidsketen moet in orde zijn, anders word je zo genept”, legt hij uit. Of Nieuwenhuizen en zijn collega’s monsters toegestuurd krijgen als de inspecteurs in hun missie slagen, is onduidelijk en zal ook strikt geheim blijven.

Als het gebeurt, dan isoleren ze de eiwitten die door het gifgas zijn aangetast en vergelijken die met eiwitten uit bloed dat ze zelf hebben besmet met diverse soorten gassen. Het gebeurt niet vaak dat de chemische wapenexperts hun onderzoeksmethoden kunnen testen.

In 1995 kregen ze bloedmonsters van slachtoffers toegestuurd van de sarinaanval bij een Japans metrostation.

Nieuwenhuizen: “Misschien kunnen we onze onderzoeksmethoden straks weer

‘De camerabeelden van naar adem happende mensen liegen niet maar er moet forensisch bewijs komen. Dat is van juridisch belang’ wige leven. Zeker niet vluchtige stoffen als sarin. Sarin heeft een lager kookpunt dan water. Het verdampt snel. De kans is nihil dat je het spul nog vindt. Maar in het bloed van patiënten zitten nog wel stoffen die een goede indicatie kunnen geven van de soort chemicaliën. Die kun je tot soms meer dan twintig dagen na besmetting in het bloed aantreffen. En dan kom je toch al een eind verder.”

“De inspecteurs moeten bij bemonsteren van het bloed aanwezig zijn. Ver-

op echte monsters toepassen. Er heerst hier een professionele spanning.” (TvD)

“Pim Bellinga onderzocht of Europees beleid effectief is bij het reduceren van afgedankte apparatuur. Op deze afvalberg belanden steeds meer mobiele telefoons.

Overheden reageren daarop met wetgeving zoals extended producer responsibility (EPR). Hierbij is de producent verplicht om kapotte producten weer in te nemen. De mobiele telefoon is na upgrading opnieuw te verkopen, of kan - nadat de herbruikbare materialen zijn teruggewonnen - vernietigd worden. Sommige telefoonproducenten hebben echter een no reuse policy (NRP): ze verbieden een tweede leven voor hun telefoons. De economische en milieueffecten van deze maatregelen zijn nauwelijks onderzocht. Pim bouwde een simulatiemodel waarmee hij de effecten op consumenten, recyclingbedrijven en producenten analyseerde. Een opvallende uitkomst was dat je de combinatie van beide maatregelen moet voorkomen, omdat die negatieve effecten heeft op producenten en recyclers. Pim studeerde hier op 26 augustus cum laude op af.”

Strip: Auke Herrema

“Vlak voordat je belde, las ik dat de inspecteurs beschoten zijn. Door wie is niet duidelijk. Het is wel duidelijk dat het Syrische regime het onderzoek tegenwerkt. Dat geeft te denken.”

Chemische-wapenexpert bij TNO Maarten Nieuwenhuizen, die in 1985 aan de TU promoveerde op een onderzoek naar fosfaatvervangers in wasmiddel en die vervolgens een totaal andere richting op ging met zijn carrière, houdt het nieuws uit Damascus goed in de gaten. Hij beschuldigt niemand en neemt zelfs het woord gifgas niet in de mond, maar tussen de regels door laat hij duidelijk merken hoe hij over de situatie denkt. “De camerabeelden van naar adem happende mensen liegen niet. De symptomen wijzen erop dat er een zenuwgas is gebruikt. Maar we moeten het nog wel vaststellen. Er moet forensisch bewijs komen. Dat is van juridisch belang.”

Mochten de inspecteurs erin slagen besmet materiaal te vergaren uit de getroffen gebieden, dan krijgt het lab van Nieuwenhuizen in Rijswijk daar mogelijk een deel van toegestuurd om te analyseren. TNO is een van de circa twintig daartoe aangewezen laboratoria wereldwijd. Hij heeft zijn hoop vooral gevestigd op bloedmonsters van patiënten.

‘Vandaag is Pim Bellinga cum laude afgestudeerd op verminderen van mobiele telefoons e-waste, en Europees beleid hierop stevig aan de tand voelt’

28

Delta

Text: Damini Purkayastha Photo: Sam Rentmeester

TU Delft

Welcome to TU

There have been a few changes made to the International Pages of Delta. We’ve started a new series called There’s An App For That which features the favorite app of an international student.

We’ve got a new email address too. Reach us at: deltainternational@tudelft.nl

international pages

New students participation in the introduction program organized by the university.

In August, around 980 new international students enrolled at TU Delft. Over 100 more signed up for extra programmes. By mid-August, campus was flooded with these students.

T

o help the new students settle in, the Central International Office organised a two-week long Introduction Programme called the 2013 Survival Guide. Starting with shuttle services to pick up students from Schiphol, survival activities ranged from teaching them about the university’s intranet (Tulip, Blackboard etc.), to shopping for basics such as groceries and bikes. Ice-breakers included a trip to the beach, karaoke evening, board games, beer tasting and a pub crawl.

The hub for the activities was the Survival Cafe, a designated space at the Aula where new students could rendezvous each day and decide which activity they wanted to attend. “To make things easier for them, this year we categorised each activity into different colours,” explains Marlies Poelmann, Communications Manager of the CIO. The categories include Learn (orange), Sightseeing (royal blue),

Food (green) and Shop (magenta) among others. Each colour has a corresponding board in the cafe where students can get all the information about them. “Last year one of the big issues we faced was that students were overwhelmed by the number of different activities offered and this made it easier for them to make a choice,” adds Poelmann.

Students were also given nifty handouts such as the Survival Guide booklets detailing all the events and Survival News, a three part newsletter. A new introduction, the newsletter had interesting articles on topics such as bikes in Delft, the campus card, service points and public transportation in Delft.

Besides these, several masters’ students volunteered to be survival coaches. Incoming students were divided into teams of nine and each team was assigned a coach. Coaches not only helped them through the team activities planned, but also showed them around campus and the.

“We help students feel at home and adjust to life here. We prepare them for what to expect academically

and culturally,” said Sujaya Shinde, an MSc student from India. “For us it’s also a great way to meet people from different nationalities and it seemed like a really interesting job to do over the summer,” said Lei Thewessen, a Dutch MSc student.

Among the most frequently asked queries they get through the day are questions such as “How far is so-and-so place by bike?” and “Does this food item have any meat in it?”

One of the most popular events was the weekly happy hour where students could get two drinks for the price of one at the Survival Café. A welcome lunch was also held for all the new students on August 23rd, hosted by the CIO. The sightseeing itinerary was definitely enviable, a cycle tour in the outskirts of Delft, a trip to Amsterdam, Rotterdam and Den Haag and a visit to one of the largest open-air exhibitions, Sculptuur 2013 - Russia XXL. “Some of the sessions were designated as obligatory, things such as the Library & Campus tour and team activities. A few also had a nominal attendance fee,” says Poelmann.

‘We help students feel at home and adjust to life here’

Delta

29

TU Delft

science Students watch Iceland grow

Improving artificial photosynthesis

Students from the geoscience and remote sensing track have been recording the geophysical activities on Iceland from 23 June to 5 July. “New land is being made here.”

“Our house was on the American plate, and we mostly worked on the European plate”, says master’s student Noud Brasjen. The widening ridge between these enormous plates runs under the island from Reykjavik in the south to the Krafla region in the north. Here, new cracks in the ground open up every few months. “Sometimes, there’s steam coming from the mountain, or from a new spot near the river.

You can actually see new land being made here”, says Brasjen. Icelanders estimate their country grows by two centimetres per year.

Because of the manifest volcanic activity, the Krafla region is a popular site for geothermal power plants that convert heat into electrical po-

Measuring in an active region, with a hydrothermal plant in background and midges all around. (Photo’s: Students of geoscience and remote sensing)

Dr.ir. Sandra Verhagen, who joined the fourteen students (twelve from Delft and two from Iceland) during the measuring campaign from 23 June to 5 July. “There’s the basic widening of the rift, there are rising and falling magma chambers of the volcanoes, and there may be the human factor of the geothermal plants and changing loads of land ice.” No single measurement can disentangle that geophysical complexity.

The measurements are part of a se-

Differences in gravity between points give information on the amount of mass underneath wer. Two plants are currently producing and another one has been taken into consideration. Local people are concerned that another plant may cause accelerated subsidence because of the loss of groundwater.

“It’s a complicated region”, says

Nowadays even good old leveling has gone digital.

SHORT

ries that has been set up by the University of Iceland twenty years ago.

They’ve set up a network of marked points in the landscape of which the position will be determined.

To do that, a tripod has to be positioned at exactly the right spot above a marker in the rock. To measure with centimetre precision (as GPS provides), you need to position your equipment within the millimeter, which may take 20 minutes, and leave it recording for a day and a half. Even more precise measurements of local height differences on the millimeter may be measured by the classic leveling.

Another piece of equipment that provides clues on underground activities is the gravimeter. A dull looking but very expensive gray box that has to be held like a baby during transport. It can measure gravity in 10 decimals, but it takes an hour and a half to do so (a half

hour quiet down followed by six ten minute sessions).

“Differences in gravity between points give information on the amount of mass underneath”, explains Verhagen. “Changes in these values indicate mass changes in the ground.”

Students gave a preliminary presentation of their fieldwork at the Krafla power plant on 5 July. The owner of the plant, Landsvirkjun, has special interests in the results, as do the people in the surroundings. “Our data may either reassure them, or become an argument in their debate”, says Brasjen.

Whatever the outcome, the primary goal of the fieldwork for the students is getting acquainted with practice: planning the measurements, selecting and combing various techniques and performing the measurements in highly variable weather.

The general trend in the data was subsidence, as expected. But further analysis and fitting the newly acquired data into the existing time series will be needed to help determine the underlying geophysical processes. (JW)

Artificial photosynthesis, the use of sunlight to split water into hydrogen and oxygen, usually requires costly semiconductors. But Delft researchers developed a promising alternative by combining an inexpensive solar cell with a photo anode made of the light-sensitive metal oxide Bismuth vanadate, a very cheap material used as a pigment in the paint industry.

The findings were published on the 29th of July online in Nature Communications. delta.tudelft.nl/ 27029

Won again

The electric four-wheel drive DUT13 won the Formula Student Germany design and racing competition, known as the unofficial world title held last month. DUT Racing has already secured the world title four times: in 2008 and 2010 with a combustion engine and in 2011 and 2012 in the electric classification. Formula Student is an international design and racing competition in which teams of students must design and build their own racing car. delta.tudelft.nl/27030

Algal blooms

Prediction of algal blooms can be improved with the use of satellite data, as mathematician Dr. Joanna Pelc showed in her PhD research which she defended on the 16th of July. With colleagues of Deltares, Pelc developed an ecological model called Bloom/Gem to calculate algal growth in the Southern North Sea. delta.tudelft.nl/27024

Read the students’ own report on their weblog: grsiceland.weblog. tudelft.nl

Plankton bloom in Barentsz Sea in August 2011 Photo: NASA

30

Delta

TU Delft

Text: Damini Purkayastha Photo: Hans Stakelbeek

delft survival guide Surviving campus New to TU Delft or still confused about what EWI actually means? Here’s a quick introduction to all the buildings on campus, from their Dutch names and English translations to a bit of history.

The Faculty of Architecture and the Built Environment Dutch: Faculteit Bouwkunde Abbreviation: BK One of the coolest spaces on campus, BK City opened in 2009, after a tragic fire in destroyed the original faculty building. The story of its construction is nothing short of a miracle. After the fire, the university’s former main building was given to the faculty. By June, the faculty’s professors had plans in place on how to convert the heritage building into a space for designers of the new millennium.

Faculty of Civil Engineering & Geosciences Dutch: Faculteit Civiele Techniek en Geowetenschappen Abbreviation: CITG On a sunny day, the CITG building looks like it’s patterned by hundreds of clouds. The glass facade, printed with a pattern of cut stone, was added to the building in 2007 along with other renovations to the 1970s building, originally designed by Van den Broek & Bakema.

Faculty of Electrical Engineering, Mathematics and Computer Science Dutch: Elektrotechniek, Wiskunde en Informatica Abbreviation: EWI This 22-storey, 90 metre-tall EWI building was once the tallest building in the Netherlands. Designed in the 1960s by prominent Dutch architect G. Drexhage, it was landmark in Dutch architecture, with its functional de-

The current architecture building used to be the main administration building. sign, outer skin made of glass in steel frames and the roof which doubles up as a research platform.

Faculty of Industrial Design Dutch: Faculteit Industrieel Ontwerpen Abbreviation: IO If you take a quick detour into this faculty, you’re likely to see some curious designs and futuristic models. The academic programme of this department began over 35 years ago, and is among the oldest of its kind in the world.

Faculty of Aerospace Engineering Dutch: Faculteit Luchtvaart- en Ruimtevaarttechniek Abbreviation: LR One of the biggest faculties dedicated to this area of research in Europe, this is also among the largest faculties in TU Delft. While the main building is slightly further down from the rest of

The 90 metre-tall EWI building was once the tallest building in the Netherlands

campus, the faculty also owns their own plane.

Faculty of Technology, Policy and Management Dutch: Faculteit Techniek, Bestuur en Management Abbreviation: TBM The faculty came into being in 1997, with the merger of the former Faculty of Technology, Policy and the Faculty of Philosophy and Applied Social Sciences (WTM). The mission statement of the faculty, as mentioned on its website, states that it ‘wishes to make a significant contribution to sustainable solutions for social problems in which technology plays an important role, through internationally oriented education and research.’

Faculty of Applied Sciences Dutch:Faculteit Technische Natuurwetenschappen Abbreviation: TNW With over 50 professors and 7 departments, it is one of the largest faculties in TU Delft. Some of its subject areas include Chemical Engineering, Nano-

sciences, Biotechnology and Radiation among others. When TU Delft was established in 1843, one of the first three year courses offered was Chemical Engineering. ‘In those days chemistry was, for the most part, still in the hands of apothecaries, and the first lecturer and later professor in the Department was a medical doctor by the name of Donnadieu’, says the website of the department.

Faculty of Mechanical, Maritime and Materials Engineering Dutch: Werktuigbouwkunde, Maritieme Techniek & Technische Materiaalwetenschappen Abbreviation: 3mE Four towers, crowned with glass domes and a body of water welcome you.

The forecourt has four female figures on the roof. According to one of the faculty’s publications: ‘They represent the four elements – water, fire, air and earth’ – and were added in the early 1950s. ‘They were carved on location from limestone underneath a tarpaulin for protection from the rain.’

Delta

Former PhD student wins international dissertation award Two TU Delft researchers are on a winning streak for their accomplishments in water engineering. One of those researchers, Dr. Mari Winkler, received an award from the Association of Environmental Engineering and Science Professors for her 2012 dissertation this past July16th.

her work, this type of bacteria could only work efficiently at high temperatures, but the associated energy costs necessitated a more sustainable solution. Winkler’s solution makes use of the fact that when microorganisms coalesce into compact granules, they sink rapidly, which makes them easy to separate from the water.

Thanks to Winkler’s work, this established process, which has been coined the Anammox process by TU Delft, may find its way into a less energy-hungry

T

Dr. Winkler discovered a method in which bacteria could oxidize ammonia into nitrogen gas in water treatment plants at low temperatures

he accolade, titled Outstanding Doctoral Dissertation, was presented to Winkler on the final day of the association’s 50th anniversary conference, which took place in Denver, Colorado. The Association of Environmental Engineering and Science Professors, or AEESP, is an international society of science and engineering professors who commit to furthering the field of environmental protection. This year marks the first year that TU Delft participated.

Dr. Winkler discovered a method in which bacteria could oxidize ammonia into nitrogen gas in water treatment plants at low temperatures. Prior to

facility than the standard establishment. A pilot project is in development in Rotterdam.

Professor Mark van Loosdrecht, of the Department of Environmental Biotechnology in the Faculty of Applied Sciences, guided Winkler’s research work and shares the award with her.

Moreover, this year, he was named the 2013 AEESP Foundation Distinguished Lecturer.

Last year also proved to be a red-letter year for the research team. In May 2012, Winkler

won the Huber Technology Prize at Munich’s International Water Management Trade Fair.

Dr. Van Loosdrecht won the Lee Kuan Yew Prize for related work last July.

When Van Loosdrecht visited the University of British Columbia a few years ago, Winkler was a master’s student in one of his colleague’s labs. After working for a while in her native Germany, she sent him an email, asking on the off chance if he had a PhD position available. “I just met her once. But

she struck me as a motivated person for having worked in industry and really wanted to do a PhD,” he remembered. “So that was a good sign.” In the end, he created a spot for her.

Winkler is now a post-doctoral candidate at Ghent University.

(TA)

Students take the reigns

L

ooking to get involved at TU Delft? The university organizes a wide range of student groups, from mountain biking to philosophy. Whatever your preference, chances are, there’s something at the university for you.

There are over 3,000 international students at the university from over 20 different countries.

Foreign student societies in Delft range from the Association of Chinese Students to the Hellenic Student Association. Aside from cultural gatherings, the organisations facilitate knowledge exchange and work as a support system. “We currently have a board of ten active members and a booming community of Mexicans of around 100 members in Delft. We collaborate with Mexican institutions and associations in Netherlands, such as the Mexican embassy in the Netherlands and the Mexican Network of Talents (RTM),” explains Omar Jiminez, board member of Mexicanoes En TUDelft.

31

TU Delft

If you’d rather join a sports club, the sports and culture centre facilitates a wide range of teams, from football to cycling. Societies include Drop (snowboarding, surfing, skateboarding, kite surfing etc) and Punch for volleyball enthusiasts.

There are also two student rowing clubs in Delft, Proteus-Eretes and Laga.

For those interested in governance, there are organisations such as the Delft International Student Society (Diss) and the Board of European Students of Technology (Best). “Diss is a student run society that represents the interests of international students at TU Delft. We try to answer their needs and host sessions such as social events, career events, academic and housing issues,” Ran Qaedar, the chairperson of Diss. (DP) For more, watch out for Meet The Society, an online series profiling each student society individually.

There’s an app for that “My entire life is on Springpad”, says Delta’s international editor, Molly Quell. She uses the organization app to track her to do list, collaborate on projects, monitor reminders and even store all of her recipes. The app allows you to create ‘springs’ ranging in format from checklists to television shows and organize them in notebooks. You can even customize the look of your notebooks with different colours and textures.

“I really like the pinboard feature. It lets me visually organize all of my ongoing projects,” she adds.

Available on iOS and Android, the application also has a web interface that will sync with your devices.

nostalgia

A

driana Gabriela Peña Izquierdo, 26, has lived in Delft for less than a month but she is eager to be involved in student life. The new student is pursuing her master’s degree in architecture and is shown here with a piece of costume jewelry she got at a street

market in Guadalajara.

“My brother and I were walking through the night time street marketing and the shiny bracelet caught my eye. My brother bought it for me as a present.”

(Photo: Hans Stakelbeek)

Contents International

28

Welcome to TU

30

Surviving campus

Text: Kerry Dankers Photo: Sam Rentmeester

31

Nostalgia There’s an app for that

See www.delta.tudelft.nl for the translation of page 16: ‘A cheap weatherpole’

lab of ...

Adaptive optics

Through double doors to keep out dust, behind a thick black curtain and past a warning sign for dangerous lasers, some very precise work is done in the adaptive optics laboratory.

In this lab, research is conducted on highly specialized microscopes. These microscopes, worth hundreds of thousands of euros, are in the process of being modified in order to see and produce clearer images. By adding lenses, mirrors and lasers to the microscope, the students are literally building their own, a unique feature of the lab.

The microscopes do not just allow researchers to see the surface of their specimens. Laser beams penetrate the sample and are used to reconstruct a 3D image. This allows the microscope to see layer upon layer within a specimen clearly, even though human tissues, by controlling the phase of light in the laser beam.

Hans Yoo, who is from South Korea, is perusing his PhD in systems and control.

Yoo is building an adaptive optics for a confocal microscope. The microscope may appear traditional but that is only part of his construction. “I am manipulating the laser beam to generate a clearer image of living biological tissue,” explains Yoo. The confocal microscope will hopefully reveal a biological phenomenon of proteins and DNAs in a cell which is a marker for cancer.

On a neighbouring table, also working on a PhD, Hans Verstraete of Belgium, is in his first year of working to improve an optical coherence tomography (OCT) imaging system. Used by ophthalmologists to scan the retina, the OCT setup is very expensive, but very effective at detecting problems. “I’m trying to im-

The research of Hans Verstraete and Hans Yoo has wide ranging applications.

prove OCT at no additional cost, so that its use can be more widespread,” says Verstraete.

Research done in the lab spans not just

biology and chemistry, but also improves research in lithography and astronomy. The field of adaptive optics is moving from the last century’s focus on

mastering the electron towards a future of manipulating the photon.