DELTA. 23 26-08-2010
weekblad van de technische universiteit Delft
>03 Miljoenenschuld
>07 Balloon
>08 Topconferentie
>17 Puberbrein
Gebrekkige communicatie, gemis aan saamhorigheid en te laat ingrijpen leidden tot de miljoenenschuld bij Civiele Techniek en Geowetenschappen (CiTG). Dat blijkt uit een onderzoek naar de financiën bij de faculteit.
TU Delft student Tim Zaman successfully completed a remarkable hobby project. Last summer he launched a helium balloon loaded with cameras and controls. “This project made me feel I could really do something new.”
Het eiland van Lindau was tussen 27 juli en 2 augustus het decor van een ontmoeting tussen 59 Nobelprijswinnaars en honderden jonge wetenschappers. Onder hen twee Delftenaren: postdoc dr. Katja Nowack en promovendus ir. Marijn van Loenhout.
Hoe werkt het puberbrein? En hoe blijft een wolkenkrabber staan? Industrieel ontwerper Anne Brouwer ontwerpt interactieve tentoonstellingen voor musea. “Informatie is niet saai. Dan heb je het gewoon niet goed gebracht.”
01
>18 English I-spy TU Delft does not screen international students based on the espionage risks they may pose to the university, says Paul Rullmann, chairman of TU Delft’s executive board, following reports in a national newspaper claiming that the Dutch universities of technology and national intelligence agency are working together in an effort to detect spies among the international students studying in the Netherlands.
TUDELTA.23
Wil je als vereniging opvallen tijdens de Owee dan moet je met iets origineels komen. Open jongerenvereniging Koornbeurs leende een astronautentrainer uit de jaren zestig van Space Expo Noordwijk om studenten door
elkaar te husselen. (Foto: Sam Rentmeester/FMAX) Pagina 12: Bier met een waterpistooltje
DELTA. 23 26-08-2010
02
nieuwsinterview
' Gewoon vroeg opstaan’ TUdelta.23 > Jaargang 42 Delta is het informatie- en opinieblad van de TU Delft, verzorgd door een journalistiek onafhankelijke redactie.
> Redactie Frank Nuijens, (hoofdredacteur), Katja Wijnands, Dorine van Gorp, (eindredactie), Saskia Bonger, Tomas van Dijk, Erik Huisman, Connie van Uffelen, Jos Wassink (verslaggeving). > Medewerkers Willemijn Dicke, Robbert Fokkink, Jorinde Hanse, Dap Hartmann, Auke Herrema, Richard van 't Hof, Christian Jongeneel, David McMullin, Anna Noyons, Edgar van Os, Arjanna van der Plas, Daan Schuurbiers, Jimmy Tigges, Stephan Timmers, Ellen Touw, Robert Visscher, Pascale Warners, Martine Zeijlstra. > Foto‘s
Sam Rentmeester/ Hans Stakelbeek (FMAX).(info@fmax.nl)
> Vormgeving Kummer & Herrman, Utrecht > Lay-Out Liesbeth van Dam > Mededelingen Martin Kers (m.kers@tudelft.nl) > Redactieraad Ir. S. Rozendaal (voorzitter), prof.dr Jeroen van den Hoven, prof.dr.ir. F.W. Jansen, J. Op Den Kelder, mr. J.J. M.Kok, R.H.G. Meijer, T. Niks, prof.dr.B.J. Thijsse, ir. M. Persson, dr.ir. C. Vermeeren > Redactie-adressen Universiteitsbibliotheek Kamer 0.18-0.28 Prometheusplein 1 2628 ZC Delft Postbus 139 2600 AC Delft Tel. 015-278 4848 E-mail: delta@tudelft.nl www.delta.tudelft.nl > ISSN 0169-698x > Druk Wegener Nieuwsdruk Twente, Enschede > Oplage 12.000 > Advertenties H&J uitgevers Postbus 101 2900 AC Capelle aan den IJssel Tel. 010-451 55 10 Fax 010-451 53 80 E-mail:delta@henjuitgevers.nl www.linkmagazine.nl > Abonnement Een abonnement kost 37,50 en kan elk moment ingaan. > HOP Delta werkt samen met het Hoger Onderwijs Persbureau Hein Cuppen, Bas Belleman, Thijs den Otter Tel. 071-523 6151 Fax 071-523 2138 E-mail hop@xs4all.nl > Copyright Delta Auteursrecht voorbehouden. Het is verboden zonder schriftelijke toestemming van de hoofdredacteur artikelen, schema‘s of illustraties geheel of gedeeltelijk over te nemen en/of openbaar te maken, in enigerlei vorm of wijze.
Het bindend studieadvies, het wellicht afschaffen van de basisbeurs: studenten worden steeds meer gedwongen om hard te werken. Maar bij studeren hoort ook gezelligheid. Het credo van de voorzitter van Delfts grootste studentenvereniging Virgiel, Hugo de Bot, luidt: ‘studeren is combineren’. xSASKIA BONGER Denk je dat eerstejaars minder snel lid zullen worden van een vereniging door het bindend studieadvies of berichten dat de basisbeurs gaat verdwijnen? “We zijn voor het bsa wel bang geweest, maar die angst is ongegrond gebleken. We hebben dit jaar meer aanmeldingen dan vorig jaar. Mocht de basisbeurs verdwijnen, dan zien we het dan wel. Uiteindelijk heeft het bsa ook in ons voordeel uitgepakt.” Welk voordeel hebben studentenverenigingen van het bindend studieadvies? “We hebben veel commissies en
klaarspeelt op een dag. Ik vind het belangrijk dat mensen iets naast hun studie doen, anders lopen ze veel mis. Virgiel alleen al heeft veertien onderverenigingen. Zeker in Delft gebeurt er naast het verenigingsleven niet zoveel.”
Hugo de Bot: “Een goede sociale omgeving werkt stimulerend.” (Foto: Sam Rentmeester/FMAX)
besturen en we willen dat zoveel mogelijk studenten daar iets voor doen. Maar je kunt pas rasmaanden (compensatie voor bestuurswerk, red.) van de TU krijgen als je een goede studievoortgang hebt. Het is voor ons dus alleen maar fijn als leden tijd aan hun studie besteden. Eerstejaars van nu zijn zich veel bewuster van hun voortgang. Er komt zoveel op ze af. Het is fijn voor ze als ze een ondergrens van dertig studiepunten hebben. ” Wat is in het leven van nieuwe studenten in Delft belangrijker: studiesucces of nieuwe mensen leren kennen? “De studie is de reden dat mensen naar Delft komen. Maar een
goede sociale omgeving werkt stimulerend. Je kunt niet zeggen dat één van de twee belangrijker is. Lidmaatschap van een studentenvereniging hoeft in ieder geval niet beperkend te zijn. Een week heeft heel veel uren. Je moet ’s morgens gewoon vroeg opstaan.” Iemand die elke avond laat in bed ligt en veel bier drinkt, is ‘s morgens toch niet fris? “Zeker in het eerste jaar is ieder lid actief. De één staat er vijf dagen, de ander twee. Maar die eerste hoeft niet per se minder snel te studeren. Mijn ervaring is: vraag je een druk persoon om iets te doen, dan komt het eerder af dan als je het aan iemand vraagt die weinig
Kunnen studenten niet beter lid worden als ze hun eerste jaar achter de rug hebben? “Nee, ons eerstejaarsprogramma houdt juist rekening met eerstejaars. Ze krijgen vanaf moment één te horen: ‘studeren is combineren’. We hebben geen borrels tijdens tentamenperiodes, we gaan colleges geven aan eerstejaars voordat de tentamens beginnen. We maken per studie groepen studenten, zodat eerstejaars op hun faculteit mensen kennen. En mentoren begeleiden de eerstejaars jaarclubs. Als je eenmaal in je studie zit, dan gaat het wel. Een goed begin is het halve werk.” Maar hoe snel zal een student zeggen dat hij het niet redt? “Dat is nou juist het sterke van een jaarclubverband: je hebt mensen om je heen die je kunnen opvangen.”
schuurbiers
Breekpunt “Als de VVD bij de verkiezingen de grootste partij wordt, dan hebben we op 1 juli een nieuw kabinet.” Dat zei VVD-leider Mark Rutte tijdens het laatste verkiezingsdebat op 8 juni. “De AOW-leeftijd is voor de PVV een breekpunt”, riep Geert Wilders tijdens datzelfde debat. Daags na de historische nederlaag van het CDA tijdens de verkiezingen zei Maxime Verhagen: “Wij zijn nu niet aan zet. Het CDA heeft de verkiezingen verloren. Ons past op dit moment bescheidenheid.” Nu, eind augustus, hoor je Rutte niet meer over zijn gebroken verkiezingsbelofte. Wilders gooide daags na de verkiezingen het ‘breekpunt’ van de AOW-leeftijd al overboord. En Verhagen is sinds 9 augustus gewoon weer aangeschoven bij de onderhandelingen over een rechtse coalitie. Toch lijken ze er alle drie zonder veel problemen mee weg te komen. Het maakt blijkbaar niet zoveel uit of je als politicus je verkiezingsbeloftes gestand doet of niet, zolang de verkiezingsboodschap de kiezers maar aanspreekt. Zodra de stemhokjes gesloten zijn, gaat Den Haag weer over tot de orde van de dag. Want het collectieve geheugen is kort. We volgen de formatiebesprekingen van dag tot dag. Elke nieuwe quote over de Haagse stoelendans wordt direct breed in de media uitgemeten. Een foute uitspraak kan je als politicus de kop kosten. Maar in de waan van de dag winnen de oneliners het van een heldere analyse van het beleid dat gevoerd wordt. Herinnert u zich de beloftes van de vorige verkiezingen nog? Het CDA zou niet aan de AOW tornen. De PvdA zou deelname aan het JSF-project verhinderen. Er zou een nieuw referendum komen over de Europese grondwet. Daar is allemaal weinig van terecht gekomen. Het kabinet Bal-
kenende IV is uiteindelijk gevallen omdat de PvdA haar verkiezingsbelofte om in 2010 uit Uruzgan te vertrekken nou eens niet wilde breken. Wat is nog de waarde van al die beloftes, als het gestand doen van een belofte tot een kabinetscrisis leidt? De waarheid is in de politiek een uitermate rekbaar begrip. Belangrijker dan de feiten is hoe het verhaal op de kiezers overkomt. Zo diende de inval in Irak ter ‘herstel van de democratie’, en was de ‘opbouwmissie’ in Afghanistan bij voorbaat al geslaagd. Volksvertegenwoordigers schipperen tussen mooipraterij en kiezersbedrog. Het is het eeuwenoude dilemma van de democratie: de kiezer bepaalt wie het land mag besturen. Een politicus zal zich dus populair moeten maken. Maar met impopulaire maatregelen maak je je niet populair. Dus gaan in de verkiezingsprogramma’s bij voorkeur de belastingen omlaag terwijl de voorzieningen beter worden, gaan de bezuinigingen niet ten koste van zorg, pensioen, onderwijs en innovatie, en komt er volop ruimte voor nieuwe infrastructuur terwijl de natuur behouden blijft. Of nog beter: beweren dat het allemaal de schuld van de buitenlanders is. Dat alles weer zoals het was zodra we die het land uitsturen. Succes verzekerd. Wie een genuanceerder verhaal probeert te brengen, wordt bij de volgende verkiezingen genadeloos afgestraft. Probeer dan maar eens optimistisch te blijven over de toekomst van dit land. Daan Schuurbiers reflecteert het komende jaar op het universitaire leven, dit keer vanuit Tokyo.
03
DELTA. 23 26-08-2010
Nieuws
Wateroverlast
Mobiliteit
Katholieke leerstoel
De wateroverlast op de TU is nog merkbaar, maar echte problemen zijn er niet meer. Door overvloedige regenval ontstond maandagmorgen bij de aula, de bibliotheek en de faculteiten Industrieel Ontwerpen, Bouwkunde, Technische Natuurwetenschappen en 3mE wateroverlast. Het gemeentelijk rioolstelsel kon de toevoer niet aan. De schade is nog onbekend.
De laatste ontwikkelingen op het gebied van duurzame mobiliteit worden volgende week donderdag en vrijdag besproken in het Bilderberg Europe Hotel in Scheveningen. Op vrijdag 3 september zijn er presentaties over onder meer nieuwe batterijen, nucleaire waterstofproductie, omzetting van zonlicht in waterstof en beheer van verkeersstromen. De avond ervoor is er een lezing over intelligente en adaptieve elektriciteitsnetwerken.
De rooms-katholieke stichting Thomas More stelt per 1 september een nieuwe bijzonder hoogleraar ‘wijsbegeerte en technische wetenschappen in relatie tot christelijke levensbeschouwing’ aan aan de TU Delft. Het gaat om dr. Ciano Aydin, zelf geen rooms-katholiek, maar lid van de Syrisch-Orthodoxe kerk. Aydin is van Aramese afkomst, studeerde pedagogiek en filosofie en promoveerde in 2003 op het proefschrift ‘Zijn en worden. Nietzsches omduiding van het substantiebegrip’. Aydin kreeg in 2006 een Veni-subsidie, waarmee hij twee
x
x www.delta.tudelft.nl/21567
s.a.vanarum@tudelft.nl
Opeenstapeling van problemen nekte CiTG Gebrekkige communicatie, gemis aan saamhorigheid en te laat ingrijpen leidden tot de miljoenenschuld bij Civiele Techniek en Geowetenschappen (CiTG). Dat blijkt uit het Onderzoek Financiën CiTG: ‘Het lek boven water’. xConnie van Uffelen De commissie Onderzoek Financiën CiTG onderzocht in opdracht van het college van bestuur (cvb) de ontwikkeling van de financiën bij de faculteit in de periode 2000-2009. De eerste geldstroominkomsten (rijksbijdragen) daalden van 43,3 miljoen euro in 2003 tot 30,5 miljoen euro in 2010. Een forse groei in de inkomsten uit de tweede en derde geldstroom (onderzoek, projecten) en kostenbesparingen op personeel en huisvesting compenseerden dat niet. Relatief beperkte jaarlijkse tekorten van anderhalf miljoen euro in de eerste jaren groeiden vervolgens uit tot forsere tekorten van circa 2,7 miljoen euro in 2008 en 2009. Hierdoor sloeg een reserve van 10,5 miljoen euro om in een schuld van 5,5 miljoen euro. De commissie constateert dat ‘door zowel het college
Ecolution
van bestuur als decaan en managementteam onvoldoende tijdig en krachtdadig is ingegrepen’. Volgens de commissie kregen de decaan en het managementteam (MT, afdelingsvoorzitters) geen grip op de situatie. Het ontbrak aan een sterke prognose op basis waarvan een ingrijpende reorganisatie te rechtvaardigen was. Er werd achter de feiten aangehold. Wijzigingen die het cvb doorvoerde in de verdeling van de rijksbijdrage over de
’Ik weet niet of je de decaan verantwoordelijk kunt houden voor de werking van dit model’ faculteiten, pakten veelal negatief uit voor CiTG. Dit leidde tot moedeloosheid en apathie. Ook de wijze van verdelen van het geld binnen de faculteit zelf wijzigde herhaaldelijk, wat onduidelijkheid en ergernis opwekte. Met jarenlang oppervlakkig ingrijpen probeerde de faculteit de verliezen te beperken. Dit leidde volgens de commissie tot ‘interne slijtage van de organisatie’, die zich uitte in een gebrek aan vertrouwen in decaan en MT, geringe saamhorigheid en het elkaar niet aanspreken op verantwoordelijkheden. De interne communicatie was op vele niveaus gebrekkig. Daardoor ontstond een cultuur van ‘ieder voor zich’ en was samenwerking
Het 25 meter lange zeiljacht waarmee prof.dr. Wubbo Ockels de wereld rond wil varen was vorig weekend te zien op Sail Amsterdam. De Ecolution is een klassiek gelijnd schip met opmerkelijke innovaties onder de waterlijn. Tijdens het zeilen (verwachte kruissnelheid tien knopen, of achttien kilometer per uur) drijft het passerende water onder het schip twee propellers aan. Dat zou twee maal tien kilowatt aan elektrisch vermogen op moeten leveren. Scheveningen is komend jaar de ligplaats waar vanuit het schip gedurende een jaar proefvaarten zal ondergaan. Daarna wil Ockels er met zijn vrouw mee op wereldreis. (Foto: Sam Rentmeester/FMAX)
niet langer vanzelfsprekend. Door slechte communicatie van vooral de financiële dienst bleven afdelingen, secties en projectleiders verstoken van bruikbare managementinformatie om financiën te beheersen. Interne spanningen die hun oorsprong vonden in fusies en die werden beïnvloed door ‘sterke persoonlijkheden’ die hun eigen gang gingen, bemoeilijkten de tering naar de nering zetten. De commissie constateerde een vasthouden aan verworven rechten en posities, die leidden tot versnippering en hoge kosten van het onderwijs. De commissie adviseert onder meer het onderwijsproces beter bestuurbaar te maken en te komen met een strategisch gedurfde aanpak gebaseerd op een realistische langetermijnprognose. Cvb-voorzitter Dirk Jan van den Berg laat weten dat sinds zijn komst in maart 2008 hij een decaan ziet die zaken ‘voortvarend aanpakt’. Hij stelt dat hij ‘geen fan’ is van het verdelingsmodel voor de rijksbijdrage, omdat wat de ene faculteit meer krijgt de ander minder ontvangt. “Ik weet niet of je de decaan verantwoordelijk kunt houden voor de werking van dit model.” Decaan Louis de Quelerij heeft in overleg met het cvb besloten pas te reageren nadat het cvb een reactie heeft gestuurd naar de commissie en de ondernemingsraad (die op het onderzoek aandrong).
x
Voor een uitgebreidere reactie van het cvb: zie www.delta.tudelft.nl/21571
Draaiorgel jaar onderzoek deed aan de Radboud Universiteit Nijmegen (RUN). Momenteel schrijft Aydin een boek over identiteit, interactie en idealen. Hij is universitair docent aan de RUN en de Universiteit Twente. De Thomas More-leerstoel bestaat al sinds 1950 en is ondergebracht bij de faculteit Techniek, Bestuur en Management. Daar is ook een hoogleraar reformatorsiche wijsbegeerte (Marc de Vries) te vinden. Aydin volgt Pieter Anton van Gennip op. Thomas More heeft leerstoelen aan alle openbare universiteiten.
Bij de opening van het academisch jaar op 30 augustus speelt een draaiorgel voor de aula liedjes als ‘Money, money, money’ en ‘Goede tijden, slechte tijden’. Daarmee vragen de vakbonden aandacht voor de stukgelopen caoonderhandelingen. De vakbonden willen koopkrachtbehoud en eisen daarom een salarisverhoging van 1,25 procent. Ook willen ze werkzekerheidafspraken. De VSNU zegt geen geld te hebben voor een salarisverhoging en vindt die juist de werkgelegenheid in gevaar brengen.
Te veel cum laude promoties Het aantal cum laudes bij promoties is te hoog. Het college voor promoties verscherpt daarom per 1 september de procedure hiervoor. In de periode van 2000 tot 2009 kreeg gemiddeld acht procent van de promovendi het predicaat ‘cum laude’. Dat is volgens vice-rector Hans Beunderman ‘niet wenselijk’. “Cum laude moet echt super exceptioneel zijn. Per jaar of per faculteit waren er uitschieters tot maximaal vijftien procent.” Volgens Beunderman ontstond de indruk dat de externe leden van de promotiecommissie niet snel geneigd zijn om tegen een voorstel tot cum laude te stemmen als promotor en co-promotor voor zijn. “Er is een zekere gêne.” Daarom zal voortaan tijdens het beraad van de promotiecommissie de voorzitter (de rector) het beleid vóór de stemming nog eens toelichten. Verder moet een voorstel voor een cum laude voortaan voorzien zijn van ten minste twee aanbevelingsbrieven van toonaangevende externe experts. Als aanvullend beoordelingscriterium moet een proefschrift ‘binnen redelijke tijdsduur’ tot stand zijn gekomen. “Als je er tien jaar over doet, is dat kwestieus”, zegt Beunderman. Ook moeten promotiecommissies voortaan niet alleen meer het proefschrift wegen, maar ook andere blijken van hoogwaardige wetenschappelijke kwaliteit. “Heeft
de promovendus bijvoorbeeld al veel gepubliceerd of opgetreden op hoogwaardige congressen en lovende kritiek ontvangen?” zegt Beunderman. Tot slot moet een voorstel tot cum laude voortaan vijf weken in plaats van drie weken voor een promotie ontvangen zijn, zodat het college voor promoties nog kan beoordelen of de gronden van het voorstel goed en overtuigend zijn. Overigens is het uiteindelijk wel de promotiecommissie die beslist.
‘Als je er tien jaar over doet, is dat kwestieus’ Los van de strengere eisen voor cum laudes komen er nog wat extra promotieregels. Zo mochten er formeel drie promotoren of twee promotoren en een co-promotor in de achtkoppige promotiecommissie zitten, maar wil het college voor promoties terug naar maximaal twee betrokken supervisoren om de onafhankelijkheid te waarborgen. Verder wordt Frans of Duits als voertaal in proefschriften ontmoedigd. “Je wilt een groter publiek bereiken, ook op de zitting”, zegt Beunderman. (CvU)
04
DELTA. 23 26-08-2010
Nieuws
Leermeesterprijs
Bamboewieken
Decaan
Prof.dr.ir. Huub Savenije 'is een kostbaar ‘bezit’ voor de Technische Universiteit Delft', aldus het Gezelschap Practische Studie, de studievereniging van studenten civiele techniek. De studenten hebben de hoogleraar hydrologie en watermanagement voorgedragen voor de Leermeesterprijs 2010 van het Universiteitsfonds Delft. Maandag 30 augustus ontvangt Savenije deze prijs, die ieder jaar wordt toegekend aan een docent van de TU die excelleert in onderwijs en onderzoek en daarmee inspirerend is voor studenten en promovendi.
Masterstudent Gijsbert Koren (Industrieel Ontwerpen) combineert in zijn afstudeerproject een eeuwenoude Indiase traditie met moderne techniek. Hij bedacht dat metalen bladen van de Bosman windmolens (die veel gebruikt worden om water te verpompen) beter vervangen zouden kunnen worden door gevlochten bamboe wieken, die lichter en goedkoper zijn. Dankzij een coating met kunsthars gaan de bladen langer mee.
Prof.ir. Wytze Patijn is op 1 juli 2010 herbenoemd als decaan van de faculteit Bouwkunde voor een periode van twee jaar. De korte termijn van de benoeming (twee jaar) hangt samen met het feit dat Patijn in mei 2012 de pensioengerechtigde leeftijd bereikt. Door die korte duur heeft het college besloten alvast een begin te maken met de procedure voor het vinden van een opvolger. Mocht binnen de benoemingsduur een geschikte kandidaat gevonden worden, dan zal Patijn eerder zijn decaanfunctie neerleggen.
x
Presentatie: donderdag 26 augustus, 15.30 uur, zaal E, CiTG
Waterstofkart
Het Haagse Spuiplein was donderdag 19 augustus het decor voor een bijzondere kartrace: waterstofkart versus benzineslurper. De race telde vijf rondes van 250 meter over het plein en de waterstofkart kwam vier keer als eerste over de streep. “De snelheid is hetzelfde, maar door de elektromotoren kan onze kart sneller door de bochten”, verklaarde teamchef van Greenchoice Forze Koen Lubbers het resultaat.
(Foto: Richard van ’t Hof)
Geïnspireerd door Berlijn Op de hoeken van het Oost-Berlijnse terrein staan nog overblijfselen van gebouwen, soms niet veel meer dan ruïnes. Een ervan, Tacheles genaamd, biedt ruimte aan krakers en kunstenaars. Ooit was het binnengebied een luxe winkelpassage, maar na de bombardementen aan het eind van de Tweede Wereldoorlog is het een kale vlakte. Maar wel één waar, na de val van de muur, een levendige kunstenaarskolonie is ontstaan met een wereldwijde aantrekkingskracht. Afstudeerder Douwe Kelderman (Bouwkunde) ontwierp een plan voor deze kolonie en verdiende hiermee een nominatie voor de Archiprix. Hij herinnert zich nog de eerste indruk: “Ons hotel zat er vlak om de hoek. We hadden al wat terrasjes bezocht toen we bedachten alvast eens naar Tacheles te gaan kijken.” Ze waren er om als afstudeerproject een ontwerp voor die plek te maken. Kelderman vertelt: “Het was een bruisend geheel. Toeristen en kunstenaars liepen er door elkaar. Op de binnenplaats werden installaties in elkaar gelast en in hoekjes van het gebouw maakten mensen muziek. Verschillende activiteiten gaan dag en nacht door.” De anarchistische kunstenaarscultuur is er spontaan ontstaan zonder dat iemand dat heeft gepland. Het lijkt daarom paradoxaal om een gebouw te ontwerpen dat aansluit bij die spontaan
ontstane cultuur. Douwe Kelderman, die voor zijn ontwerp samenwerkte met medestudent Yannis Tsoukalas, heeft het over 'de invloed van flexibiliteit op collectiviteit'. Met andere woorden: hoe kun je de bouw en inrichting van de ruimte zo goed mogelijk afstemmen op de sociale functie? De twee afstudeerders kozen voor een ontwerp van vier woonlagen, waarbij de ruimten qua inrichting en gebruik beneden het meest open en flexibel zijn en naar boven toe steeds meer gesloten en privé. Beneden heeft het gebouw een publieke functie met winkels en kantoren. Bovenin zitten woningen. “Het is een privéplek in het meest bruisende gedeelte van de stad”, aldus Kelderman. Opvallend in het ontwerp is verder de driehonderd meter lange brug over het gebouw waarin woningen zijn aangebracht met minimale voorzieningen voor mensen die de stad bezoeken. Het ontwerp leverde Kelderman een negen op als afstudeercijfer en een voordracht voor de Archiprix Nederland. Architectuuropleidingen kunnen hun beste afstudeerders voordragen. Meestal zijn dat er veertig tot vijftig per jaar. Uit een voorselectie van maximaal 27 plannen wijst de jury dan in juni 2011 drie tot vijf prijswinnaars aan. De voordracht hielp Kelderman al wel aan zijn eerste baantje: op 1 september begint hij op een vervangingscontract van drie maanden
bij een Rotterdams architectenbureau. Daarna wil hij graag een jaar in Oost-Afrika werken bij een architectenbureau. Hij wil Kenia graag zien, Oeganda of Tanzania, en dan het liefst door er te werken. Jos Wassink
Ontwerp van Douwe Kelderman en Yannis Tsoukalas voor Tacheles. (Foto: Douwe Kelderman)
Knuffelrobot in opmars Robots om te knuffelen en om mee te spelen blijken van grote waarde voor demente bejaarden en autistische kinderen. xJos Wassink
Dr. Takanori Shibata gaat nooit meer zonder Paro op stap. (Foto: Tomas van Dijk)
Vlak nadat dr. Takanori Shibata zijn zeehondachtige knuffelrobot Paro als demonstratie op de tafel legt, begint het diertje aandoenlijk te schreien. De Japanner rolt een snoertje uit, tilt het hoofdje op en steekt de stekker als een speen in de mond. Paro knort genoeglijk, sluit de ogen en laat tevreden het kopje zakken. Knuffelrobot Paro brengt wat teweeg bij mensen. Op een filmpje toont Shibata een verwarde man in een Italiaans verzorgingshuis voor demente bejaarden. Hij mompelt en schreeuwt onophoudelijk. Dan
komt iemand binnen, legt de knipogende elektronische zeehond bij hem op schoot en als bij toverslag wordt de man rustig en aanspreekbaar. Een andere video: in een zaal waar Japanse demente bejaarden zwijgend voor zich uit staren, leggen medewerkers wat Paro’s op de tafels. Plotseling praten mensen
Paro knort genoeglijk, sluit de ogen en laat tevreden het kopje zakken met elkaar, aaien de robot en geven hem zelfs – heel on-Japans - kusjes. Shibata, werkzaam bij het Japanse equivalent van TNO, was een van de keynote speakers op de 28ste Europese conferentie voor cognitieve ergonomie die van 25 tot 27 augustus aan de TU Delft wordt gehouden. Zijn Paro is het meest succesvolle
voorbeeld van de emotionele robot. In Japan zijn er al dertienhonderd verkocht en nu volgt Europa. Andere groepen verkeren in een vroeger stadium van ontwikkeling. Zo werken onderzoekers van de universiteit van Siena aan een speelrobot voor autistische kinderen, die veel weg heeft van een rijdende koelbox. Collega’s van de universiteit van Brussel maakten een prototype van een groene olifant die kinderen op hun ziekbed kan afleiden. Volgens organisator drs.ing. Tjerk de Greef (Elektrotechniek, Wiskunde en Informatica) is de opkomst van de zorgrobot geen toeval: de techniek is er rijp voor en de zorgsector vraagt om versterking. Bovendien kan het een aardige markt opleveren.
05
DELTA. 23 26-08-2010
Nieuws
Opening collegejaar
Schoolmeester
Hoger collegegeld
Denktank
We verspillen niets. Die boodschap draagt het college van bestuur uit bij de opening van het collegejaar. Thema is: ‘No waste: op weg naar een bewuste en excellente toekomst’. Met bestuursvoorzitter Peter Voser van Shell en een paneldiscussie over wat een ‘no waste-tijdperk’ betekent voor studenten, gaat het natuurlijk om het milieu. Maar ook over het bsa en de harde knip. De opening is maandag 30 augustus in de aula. De deuren gaan open om 15.00 uur.
De Owee was soms serieus, zoals dinsdag bij de politieke lunch. Politici probeerden bij studenten in het gevlij te komen door te verzekeren dat hun partij niet bezuinigt op onderwijs. Maar ze waaiden niet met elke wind mee. Toen een student zei dat het onderwijs ‘motiverender’ moet worden, ‘want nu is het zo saai’, tippelde D66’er Boris van der Ham daar niet in. Op schoolmeesterstoon dicteerde hij: “Je mag goed onderwijs verwachten, maar het hoeft echt niet allemaal leuk of makkelijk te zijn.”
De TU Delft vraagt studenten die een tweede studie willen doen daarvoor geen hoger collegegeld dan voor hun eerste studie. Naar aanleiding van vragen van de studentenraad heeft deze informatie een prominentere plek gekregen op de TU-site. Universiteiten en hogescholen mogen vanaf september 2010 een hoger collegegeld vragen aan studenten die al een bachelor of master hebben gehaald en er nog één willen doen, meldt Science Guide.
Vier TU-studenten zitten dit jaar in de Nationale Denktank. In drie maanden tijd moeten zij samen met achttien studenten van andere universiteiten antwoord vinden op de vraag hoe overheid, bedrijfsleven en wetenschap weer contact kunnen krijgen met de burger. Uit onderzoek blijkt volgens de Nationale Denktank dat het vertrouwen in overheidsinstellingen, uitvoeringsorganisaties en bedrijven afneemt. Ook wetenschappelijke autoriteiten genieten geen vanzelfsprekend vertrouwen meer, staat op de site. ‘Tegelijkertijd
x www.tudelft.nl/openingcollegejaar
verandert de samenleving in een netwerksamenleving, waarin men zich anders en dynamisch herorganiseert via hedendaagse communicatiemiddelen.’ Student systems and control Roel Dobbe, student sustainable energy technology Céline Gaffel, student applied physics Michiel Jol en student mechanical engineering Erik Roebeek mogen bedenken hoe al deze organisaties het vertrouwen kunnen terugwinnen. In het najaar komen zij met hun bevindingen.
Laga ongekend populair Laga is de afgelopen Owee ongekend snel gegroeid. Maar liefst 332 eerstejaars meldden zich bij de roeivereniging aan. Alleen Virgiel kreeg meer aanmeldingen. Ook Proteus-Eretes is bij eerstejaars populairder dan de meeste gezelligheidsverenigingen. xSASKIA BONGER Het lijken gouden tijden voor de Delftse roeiverenigingen. Laga kreeg 332 aanmeldingen, ProteusEretes verwelkomt 140 nieuwe leden. Ter vergelijking: Virgiel heeft
376 nieuwe leden, het Delftsch Studenten Corps (DSC) 307, Jansbrug 140 en de Delftsche Studenten Bond 66. Het ging lang niet altijd zo goed met Laga. In 2002 had de roeivereniging maar twintig nieuwe leden. Daarom werd besloten de vereniging ook open te stellen voor studenten die geen lid waren van het DSC. In 2006 gooide Laga ook qua activiteiten het roer om. Zoals Laga het zelf verwoordt, werd ze ‘van een in zichzelf gekeerde vereniging’ die alleen aan sport deed een ‘toegankelijke en extern georiënteerde vereniging’ die ook sociale activiteiten aanbood. Sindsdien gaat het hard met Laga. De vereniging is de afgelopen drie jaar in ledental verdubbeld. Toch kan de groei niet ongebreideld doorgaan. Laga heeft net als vorig jaar studenten moeten loten die op de wachtlijst stonden. 266 eerstejaars worden toegelaten en dat is volgens president Sean Pieters het maxi-
mum dat zijn vereniging aan kan. Pieters is blij dat de nieuwe wind die sinds een aantal jaren bij Laga waait zo goed aanslaat. Toch denkt hij dat ook externe factoren een rol spelen bij de groei. Hij noemt het bindend studieadvies. “Zonder iets te zeggen over algemene studentenverenigingen denk ik dat je bij een sportclub je tijd goed leert managen. Bij ons
‘Wij bieden meer dan alleen bier drinken’ sowieso.” Jörgen van den Broek, voorzitter van Proteus-Eretes, ziet ook het effect van het bindend studieadvies. “Eerstejaars vragen absoluut hoe wij daarmee omgaan. Ik denk dat hun ouders het sneller goed vinden als ze naast hun studie gaan sporten dan als ze lid worden van een algemene studentenvereniging.
delta online Wij bieden meer dan bier drinken alleen.” Overigens heeft Proteus dit jaar minder aanwas dan vorig jaar, toen tweehonderd studenten zich aanmeldden. Volgens Van den Broek komt dat ondermeer doordat promotieactiviteiten beter zijn afgestemd op de mensen die Proteus echt wilde binnenhalen. “We hebben nu meer mensen die echt bij de vereniging passen, denk ik.” Ondanks de relatieve krimp, vertoont de groei van het aantal nieuwe leden bij Proteus een rechtere lijn dan bij Laga. Volgens Van den Broek komt dat doordat zijn vereniging zich al in 1970 afsplitste van Virgiel. Laga is pas veel korter onder de vleugels van het corps vandaan. “Doordat wij al zo lang zelfstandig zijn, is onze basis veel breder.” Dat uit zich ook in de totale ledenaantallen. Proteus heeft 580 leden, Laga 474.
Eenderde eerstejaars moet wellicht stoppen Voor een op de drie studenten (32 procent) die het afgelopen jaar aan de TU begon, dreigt een negatief bindend studieadvies. Deze eerstejaars hebben nog niet de vereiste dertig van de zestig studiepunten gehaald om aan hun tweede jaar te mogen beginnen. Zij kunnen daar met de herkansingen van deze week mogelijk nog wat aan doen. Van de overige eerstejaars krijgt 37 procent een positief advies. Over 25 procent heerst twijfel. Deze studenten hebben weliswaar meer dan dertig studiepunten gehaald, maar de TU staat niet te juichen over hun studievoortgang. Zes procent van de eerstejaars is voor februari gestopt en valt daardoor niet onder het bindend studieadvies (bsa). Studenten die zich na 1 februari hebben uitgeschreven en minder dan dertig studiepunten hebben behaald, krijgen wel een negatief advies. “Anders zou dat een gemakkelijke sluiproute zijn: je schrijft je in mei uit en gaat in september weer verder”, zegt Irma Croese van de dienst onderwijs & studentenzaken. Na de hertentamens kunnen studenten in het informatiesysteem Osiris zien of de TU van plan is ze
De TU Delft screent internationale studenten niet op spionagerisico’s, aldus het college van bestuur.
Acht ton De Dutch Institute of Systems and Control (Disc) heeft 800 duizend euro subsidie gekregen van het NWO. Het geld is bedoeld voor het versterken van de ontwikkeling van Nederlandse promovendi.
AAG weg Het studentenraadswerk voor AAG zit erop. De fractie nam donderdag 19 augustus afscheid van de raad. Oras bezet nu alle tien de zetels.
Energy plant Na de zomer blijkt de vijver bij de cvb-kantoren opeens erg leeg. De groene energieopwekker Energy Plant, het uithangbord van de Energy Club, is verdwenen.
TU populair De TU Delft is bij leerlingen van 3havo en 3/4vwo de populairste technische universiteit. Van alle hoger onderwijsinstellingen komt de TU Delft bij hen op de zesde plaats.
een negatief advies te geven. Zijn ze het niet eens met een voorgenomen bsa, dan kunnen ze naar een hoorzitting. Eind september volgt een definitief advies. De resultaten van de afgelopen lichting eerstejaars verschillen nogal per faculteit. Volgens Croese is Industrieel Ontwerpen de faculteit met de minste negatieve adviezen: zeventien procent heeft daar nu nog geen dertig studiepunten. Verder zijn er diverse opleidingen
Rubicon De Delftse onderzoekers Paolo Massioni en Jeroen Witteveen hebben van NWO een Rubiconsubsidie ontvangen. Met de beurs kunnen ze hun onderzoekservaring verbreden in het buitenland.
Inschrijfgeld
IO is de faculteit met de minste negatieve adviezen bij andere faculteiten waarbij circa veertig procent van de eerstejaars nog geen dertig studiepunten heeft gehaald. Voorbeelden zijn: maritieme techniek, werktuigbouwkunde, civiele techniek, elektrotechniek en technische wiskunde. Volgens Croese kunnen de oorzaken per opleiding verschillen. Opvallend is dat in maart nog 42 procent van de eerstejaars een positief pre-advies kreeg, terwijl nu vijf procent minder een positief advies krijgt. Volgens Croese kan dat echter te maken hebben met de opbouw van de opleiding. Een tweede semester kan bijvoorbeeld zwaarder zijn. (CvU)
Spionage
Internationale studenten moeten bij aanmelding voor een opleiding aan de TU Delft een application fee van vijftig euro gaan betalen.
Dutch design The Why Factory, de feloranje tribune in de faculteit Bouwkunde, levert architectenbureau MVRDV misschien een Dutch Design Award op. De bekendmaking is 23 oktober.
Duurzaam chillen
Niet alleen goede bandjes stonden afgelopen weekend op Lowlands, ook de TU Delft was van de partij. Festivalgangers konden duurzaam chillen op zitzakken van de hand van TU-alumnus Elmar Stroomer, gemaakt van oude parachutezeilen en schuimafval. De TU leverde ook fitness-apparaten van gerecycled materiaal. Als zo’n apparaat in beweging komt, pompt het water rond, dat via een vernevelaar voor verkoeling zorgt. (Foto: Nout Steenkamp/FMAX)
x www.delta.tudelft.nl
DELTA. 23 26-08-2010
06
science
opinion please
Student sends cameras skywards TU Delft student Tim Zaman successfully completed a remarkable hobby project. Last summer he launched a helium balloon loaded with cameras and controls. xJos Wassink August 1, early afternoon on the Afsluitdijk. On a strip of land situated between the Waddenzee and IJsselmeer, a small, blue Volkswagen drives in a northeasterly direction toward Friesland. Tim Zaman (22) sits in the back with a laptop on his knees. He is studying the gpstracks on the screen while giving directions to a friend driving the car. Zamans girlfriend films their adventure from the passenger’s seat. At a small camping site halfway along the thirty kilometre-long dike, they stop the car, get out and try to hitch a ride on one of the moored speedboats. The last text message Zaman received from his onboard computer indicated a splash down position some kilometres south of the dike in the middle of the lake. He promises a boat skipper a full tank of fuel if they succeed in retrieving the payload. Roaring over the water, with Zaman sitting in front doing the navigation via laptop and iPhone, the skipper scans the water in front of them. Unable to make himself heard over the roar of the engine, Zaman simply waves his arm towards the calculated direction. The skipper sees it first: a whitish block bobbing on
the small waves. Once they reach the object, Zaman lifts the aluminium foil covered polystyrene box out of the water, removes the duct tape and peers inside. “It’s dry”, he shouts. “Look! It still works.” A green LED indicates that the onboard computer survived both the impact and the subsequent floating in the water. Zaman grabs one of the cameras from the box and browses through the photos. They’re all green-coloured. Zaman is disappointed, fearing the image chip may have been damaged by the altitude or the fall. The skipper however suggests the camera has been phoTim Zaman. (Photo: Tomas van Dijk)
The photos look as if they were shot from space tographing underwater, as recognises the familiar colour of the turbid waters. Frantically, Zaman browses further back in time and finds photos taken from high up in the sky. From 30 kilometres up, the photos look as if they were shot from space. Zaman is ecstatic: his project is a complete success, and a remarkable one at that, considering the total cost of the payload: 220 euros. For Zaman, the entire project began as a way of doing something fun with his Arduino electronics board, a low-budget programmable microcontroller which can pick up both digital and analogue signals and process the information into an output. As a student teaching assistant for a laboratory course at the faculty of Mechanical, Maritime and Materials Engineering, Zaman was familiar with the so-called Labox, made by the Delft Centre for Systems and
Enkhuizen and Friesland viewed from the balloon. (Photo: Tim Zaman)
Control, which is a versatile box, featuring various input and outputs, that is somewhat larger than a shoebox. When Zaman discovered the tiny Arduino card, which fits in any USB-slot, he immediately wanted to play around with it. After a while, though, the LEDS and bleepers from the starters’ kit started to bore him, so he set in pursuit of a larger project: a box with three hacked, secondhand cameras (horizontal film, photo series and vertical spy-cam). Two gps modules, a radio transmitter and a gsm-phone were all hooked up to the Arduino card and took care of the communications, enabling Zaman to retrieve the camera cards. Looking back on his successful project, Zaman says: “We learn a lot of things at the university, but this project made me feel I could really do something new.”
x
Photos, films and more on www.hollandshoogte.nl
Plastic soup An architect aims to make an island out of the plastic rubbish floating in the Pacific Ocean, reports Cobouw, a Dutch journal for the building industry. ‘Recycled Island’ is the name of the plastic island envisioned by Dutch architect, Ramon Knoester, of WHIM architects agency. He plans to filter out 44 million kilos of plastic waste from the North Pacific Gyre, which is the place situated between California and Japan where the ocean’s currents carry and amass pelagic debris. Knoester wants to turn this debris into 10,000 square kilometers of living space for half a million people. The waste will be sorted out, shredded, cleaned and heated, and from this floating elements will be made that can be bonded together to form an island. Perhaps needless to say, investors for this project are yet to be found. “I’m trying to be as least skeptical as possible”, says Peter Berkhout, a plastic recycling expert at the faculty of Civil Engineering & Geosciences. He wonders what kind of business plan this project is based on. “I expect that you would need high quality plastic. The elements need to be watertight and resistant to ultraviolet light, to name a few properties. But if you mix all kinds of different plastics and recycle them, you obtain very low quality plastic”, Berkhout explains. Sorting plastics is a big challenge. Together with colleagues, Berkhout is developing a system to sort out plastic bottle shreds. The process occurs in an opaque liquid containing iron oxide nano particles. A solution of iron oxide nanoparticles flows across a conveyor belt, below which a strong magnet is fitted. The nanoparticles closer to the magnet will be attracted more strongly, locally increasing the effective density of the liquid. This gives the liquid its separating capability. The higher the density of the scrap, the more it will sink into the liquid. In this way, the Delft researchers can sort polyethylene from polypropylene. However, sorting all kinds of plastics from the ocean is a different ball game altogether. Dr. Gijsbert Korevaar (faculty of Applied Sciences), programme director of the MSc programme industrial ecology, posits another problem: “Most of the plastic is degraded and has turned into little particles that are hardy visible. Those particles, the size of plankton, are eaten by animals. They form most of the plastic mass.” According to Korevaar, the ‘plastic soup’, as the gyre with high plastic concentration is also known, is not a stretch of ocean with floating plastic as far as the eye can see; rather, the plastic is spread out and much of it, especially the smaller particles, is suspended below the surface. “If Knoester would retrieve plastic from the ocean, the amount would just be the tip of the iceberg. But it would be great if he could do it and make some kind of big tangible construction out of it. It would be a statement generating more attention to this ecological problem.” (TvD)
DELTA. 23 26-08-2010
07
science
halfway
A robot’s soft touch Delft researchers develop gentle robot hands that curl around any object they encounter. xTomas van Dijk Gently a finger curls around my hand. It smoothly follows every movement I make. Only the cold metal touch reveals that this is a robotic finger. PhD student, Gert Kragten, of the biomechanical engineering department (Mechanical, Maritime and Materials Engineering), makes the finger curl by pulling a rod at the
other end, just like a puppeteer. Specially designed pulleys at the joints of the finger ensures that the power is distributed over the three phalanxes, although not per se evenly. The way the power is distributed depends on the shape of the object the finger encounters, yet it always results in an accurate grip. This technique is called underactuated grasping. Within robotics this is a rather new discipline. The fingers or gripers (if you combine more fingers) can move in many more directions than there are motors. “In robotics, we are accustomed to developing machines that generate a desired movement and we put a motor at every hinge”, says
The under-actuated titanium finger moves more naturally than a regular robotic finger. But it needs to become a bit stronger. (Photo: Just Herder)
Kragten’s colleague, dr. Just Herder. “In contrast, here we only use one motor. Therefore, in a sense you could say that you can’t really steer an under-actuated finger.” Herder has been working on underactuated fingers at the TU for about ten years. He is one of the pioneers in the field, which is still very small. Last weekend he, Kragten and a couple of other colleagues were in Montreal to attend a conference dedicated to this subject. There were about 40 attendees. “Almost everybody who works in this field was present,” says Kragten, who organized the conference. “We are a small group of rebels within robotics”, Herder adds. Earlier this year, the research on gentle robot hands resulted in a spin-off company, called Lacquey, which was set up by dr. Richard van der Linde and dr. Martijn Wisse. This company is specialized in gripers that can handle soft vegetables and fruit for industrial purposes. Herder focuses his research on prostheses: “With an under-actuated prosthesis, people only need to learn how to make one motor move, which is quite simple. And if you don’t use the prostheses - if you are resting - the robotic hand is soft, just like a normal hand. So it looks and feels much more natural than a regular robotic hand.” Together with Peter Steutel, a student, Herder has developed a finger consisting of one solid piece of titanium. The thin structure is very flexible and does not require hinges. He now wants to develop the other fingers as well, combining them to form a hand. But that is still very challenging. Among other things, the construction needs to become stronger. Herder: “With the type of finger we have now, a person could only hold something as heavy as a glass of milk.” Ultimately Herder’s goal is to make soft, inexpensive plastic hands.
cover The copy service which dr. Ellis van den Hende contracted to print her thesis prints both novels and theses on a daily basis. But printing a thesis that looked like a novel confused them. “I studied the use of storytelling as a means of communicating entirely new product ideas to a consumer audience”, says Van den Hende (Industrial Design). “It turns out that telling a story about the product as if it already exists is a very effective way to make people more open to new product ideas. In fact, I rediscovered the potential of the oldest medium for communicating the newest product ideas.
x
Dr. Ellis van den Hende: ‘Really new stories’, ISBN 978-90-8570-578-9, obtained her doctorate cum laude on 9 July 2010.
Hemant Sharma: “I’m fascinated with metals.”(Photo: Tomas van Dijk)
Hot metals Name: Hemant Sharma (25) Nationality: Indian Promoter: Professor Jilt Sietsma (faculty of Mechanical, Maritime and Materials Engineering, section microstructure control in metals) Subject: Fabrication of high temperature resistant steel Thesis defense: In two years
“I broke my leg ten years ago, and it was repaired with a plate of titanium - a very thin piece. Since then I have been fascinated with metals. I develop steels that can resist high temperatures. The best steel that exists today can withstand up to 650°C before it starts to weaken. This record is held by Japanese researchers, but we are now in the process of making a steel alloy that is better than that. My project involves a number of steel companies, including Arcelor Mittal and Corus. The ultimate goal is to make steel that can resist 1100°C, which of course is a very big challenge. The World Trade Center towers collapsed when the temperature went beyond 550°C. Those buildings were in fact designed to withstand higher temperatures, since the steel was covered with a fire-resistant coating, but due to the explosions the coating was blown away. If we can make steel stronger, we wouldn’t need coatings, which cost as much as the steel itself and need to be replaced routinely, and thus we could make buildings that are more resistant to fires and are cheaper. Steel is made out of grains, small crystallites the size of a few micrometers. The smaller these are, the stronger the steel. When the metal is heated, these grains begin to grow. One way to prevent the grains from growing is by adding atoms of elements, like carbon, niobium, copper or titanium, to the metal. When the steel heats up, these atoms combine to form nanoparticles. These nanoparticles slow down the growth of the grains. So you could say that we develop a smart material which can adapt to conditions during a fire. To study the growth of the grains in the presence of the nanoparticles, we look inside the opaque steel with synchrotron radiation, a very intense beam of high energy X-rays. We do this using the 3-Dimensional X-Ray Diffraction Microscope at the European Synchrotron Radiation Facility (ESRF) in Grenoble, France. This is a particle accelerator specially tuned for generating high intensity x-rays. We go there to conduct experiments around four times per year. In order to control the experiments very accurately, we have developed a special furnace - for dedicated use at the supermicroscope - for accurate temperature control of the steel samples, which are the size of the lead of a pencil. After I have finished my PhD, I’d like to continue conducting fundamental research. I don’t like industrial, profit-driven projects very much. I want to understand what happens inside metals on the very fundamental level. “Maybe I will stay here and do a postdoc. On the other hand, I miss Indian food a lot.” (TvD)
DELTA. 23 26-08-2010
08
interview
WIE ZIJN KATJA NOWACK EN MARIJN VAN LOENHOUT? Katja Nowack (30) werd geboren in Krefeld, Duitsland. Ze doorliep het gymnasium in Viersen, nabij Venlo. Ze ging natuurkunde studeren in Aken en sloot die studie in 2005 cum laude af. Dat jaar kwam ze naar Delft voor een promotieonderzoek naar de detectie en manipulatie van de spin van een enkel elektron in een quantumdot bij prof.dr. Lieven Vandersypen (onderzoeksgroep quantumtransport van de afdeling nanoscience, faculteit Technische Natuurwetenschappen). Sinds haar promotie in 2009 werkt ze er als postdoc. Marijn van Loenhout (28) haalde zijn ingenieurstitel technische natuurkunde aan de Universiteit Twente in 2006. Een jaar eerder behaalde hij er een minor in de scheikunde op basis van een half jaar werk aan de universiteit van Cambridge. In 2007 startte hij zijn promotieonderzoek naar de moleculaire biofysica van DNA-reparatiemechanismen onder begeleiding van prof. dr.ir. Cees Dekker (TNW). Daarnaast is hij actief in het onderwijs in dezelfde afdeling bionanoscience. (Foto’s: Sam Rentmeester/FMAX)
DELTA. 23 26-08-2010
09
interview
‘ Sommige Nobelprijswinnaars doen heel raar onderzoek’ Het eiland van Lindau, een schilderachtig Zuid-Duits stadje aan het Bodenmeer, was tussen 27 juli en 2 augustus het decor van een ontmoeting tussen 59 Nobelprijswinnaars en honderden jonge wetenschappers. Onder hen ook twee Delftenaren: dr. Katja Nowack, postdoc bij quantumtransport en ir. Marijn van Loenhout, promovendus bij bionanoscience. xJos Wassink De zon glinstert over het blauwe water. Golfjes klotsen loom tegen de muur van de kade. Aan de promenade staan grote statige huizen met rood bloeiende bloembakken in de vensterbanken. Tussen de gebouwen klinkt op de pleinen zacht geklater van rijk gedecoreerde fonteinen. Het leven voltrekt zich hier in een bedaagd tempo. Een ideale plek voor oudere Nobellaureaten en jongere wetenschappers om elkaar te ontmoeten. Het weekprogramma kent naast plenaire sessies tal van kleinere bijeenkomsten en sociale gelegenheden (inclusief de onontkoombare polonaise) die uitnodigen om elkaar beter te leren kennen. To educate, to inspire and to connect zijn de doelstellingen van de jaarlijkse bijeenkomsten in Lindau. Gastvrouw gravin Bettina Bernadotte, kleindochter van initiatiefnemer graaf Bernadotte van Mainau en voorzitter van de organiserende raad, vindt het vooral van belang dat jonge mensen wetenschap leuk blijven vinden. Jullie zijn net terug van een bijeenkomst met meer dan 650 studenten en 59 Nobelprijswinnaars. Wie wilden jullie zeker ontmoeten? Marijn van Loenhout (ML): “Ik wilde Werner Arber ontmoeten (Geneeskunde 1978, red.) of een van de mensen die betrokken waren bij de ontwikkeling van het green fluorescent protein (GFP, Scheikunde 2008, red.) omdat dat dicht bij mijn vakgebied ligt.” En jij, Katja? Katja Nowack (KN): “Ik heb wel gekeken wie er zouden komen, maar ik had niemand uitgekozen. Er lopen wel een paar Nobelprijsdragers op de wereld rond die ik graag zou ontmoeten: ik denk aan Wolfgang Ketterle (Natuurkunde 2001, red.) of Steven Chu (Natuurkunde 1997, red.). Maar die hebben geen tijd voor dit soort meetings.” Dit was alweer de zestigste bijeenkomst van Nobelprijswinnaars in Lindau. Wat is het idee erachter? KN: “Het is een Duits initiatief uit 1951. De bedoeling was toen om na de Tweede Wereldoorlog Duitse wetenschappers weer in contact te brengen met de wereldgemeenschap. Die beweging is uitgegroeid tot een internationale bijeenkomst met mensen uit zeventig verschillende landen.” Hoe word je uitgenodigd? KN: “Bij mij kwam dat door mijn promotiebegeleider Lieven Vandersypen, die lid is van de Jonge Academie. Leden van de KNAW konden mensen nomineren. Later heeft de academie daar een selectie uit gemaakt (van twaalf personen, red.) die naar de organisatie is doorgestuurd.” Is deelname aan te bevelen? ML: “Ik vind van wel. Bijwonen is erg leuk, vooral omdat het programma erg breed is. Normaal gaan conferenties over een specifiek onderwerp. Lindau geeft een heel breed beeld van de wetenschap, en ook van de wereld. Omdat je er Chinezen treft en Afrikanen, die je op andere conferenties toch minder ziet.” Ik kan me ook voorstellen dat het geheel wat overweldigend is. Ik heb een aantal lezingen op internet gezien en die waren niet allemaal even toegankelijk. Hoe was dat voor jullie? KN: “De kwaliteit van de praatjes was erg verschillend. Sommigen spraken over de Nobelprijs zelf, anderen over recent
onderzoek en weer anderen spraken over een heel ander onderwerp zoals het energieprobleem. Er zijn ook Nobellaureaten die niet meer goed bezig zijn.” Vertel eens. “Nou, Luc Montagnier bijvoorbeeld (Geneeskunde 2008, red.). Het is moeilijk te beschrijven, maar die doet heel raar onderzoek. Bijvoorbeeld naar homeopathie. Of Brian Josephson (Natuurkunde 1973) die nu geïnteresseerd is in bewustzijn, parapsychologie en telepathie. Ik ben naar zijn lezing geweest omdat het iets ludieks heeft om een Nobelprijswinnaar over heel andere dingen te horen spreken.” ML: “Ik zat bij Ivar Giaever die samen met Brian Josephson de Nobelprijs heeft gewonnen. Hij zei: Om een Nobelprijs te winnen moet je heel vasthoudend zijn. Maar misschien iets minder vasthoudend dan mijn collega Josephson.” Wat was voor jou een hoogtepunt in de week? KN: “Ik heb mijn favoriete Nobellaureaat gevonden. Ik denk dat het voor ons beiden gold: Oliver Smithies (Geneeskunde 2007, red).” Leg uit. ML: “Hij straalt een enorm plezier uit. Nog altijd. Hij is 85 jaar en staat nog elke dag in het lab. Met zijn vrouw samen, die ook een lab heeft.” KN: “Het is een erg opgewekte en positieve persoonlijkheid. Los ook van zijn Nobelprijs. Ik denk dat ik hem ook fantastisch zou vinden als ik hem gewoon op straat tegen zou komen.” ML: “Zijn presentatie bestond eruit dat hij scans liet zien van zijn labjournaals die hij heeft bijgehouden vanaf het moment dat hij promovendus werd. Hij heeft voor de nummering van zijn journaals alle hoofdletters, kleine letters, Griekse letters en Romeinse cijfers al gehad en was nu beland bij kleine letters met accenten.” KN: “Hij hield een stevig pleidooi voor het bijhouden van een papieren labjournaal, wat ik niet meer doe. Alles gaat op de computer. Dat is toch handiger.” Sta je na zo’n week ook anders in het lab? KN: “Na een week weg sta ik altijd weer een beetje frisser in het lab. Maar niet dat ik nu supergemotiveerd ben om een Nobelprijs te winnen of zo.” Op internet zag ik dat de discussies op de laatste dag over duurzaamheid gingen en over duurzame energie. Het viel me op dat er stevige kritiek was op de weinig duurzame westerse levensstijl. ML: “Ik zie daar wel een conflict. Als je mensen op straat vraagt dan zeggen ze: de wetenschap zal wel een oplossing verzin-
nen. Maar de oplossing ligt niet bij de wetenschap. We moeten gewoon besluiten dat we de steenkool in de grond laten zitten omdat die net zo gevaarlijk is als atoombommen. Maar zolang de stroom van windmolens tien cent duurder is dan die van kolencentrales, kiezen de meeste mensen voor kolenstroom. De communicatie tussen wetenschap en publiek blijft een lastig probleem. Dat kwam de hele week wel naar voren.” KN: “Robert Laughlin (Natuurkunde 1998, red.) stelde de eindigheid van de voorraden aan de orde. Hij ging er vanuit dat we alles op zouden stoken. Maar hij zei er eerlijk bij dat hij zelf aan zijn levensstandaard gehecht is. Inclusief zijn dikke auto. Wat dat betreft zijn wetenschappers niet anders dan andere mensen.” Maakt zo’n week je meer bewust van je maatschappelijke rol als wetenschapper? ML: “Het hangt wel af van het soort onderzoek waarin je werkt. Tijdens de conferentie gingen veel voordrachten over concrete zaken als kanker, aids, malaria of het klimaatprobleem.” KL: “Aan de andere kant was er ook een debat over het belang van fundamenteel onderzoek, of non-translational onderzoek zoals ze dat daar noemden.” Hoe is dat met jullie eigen onderzoek? KN: “Het onderzoek dat ik doe, daar zit een langetermijnvisie achter - de quantumcomputer - waarvan het de vraag is in hoeverre die haalbaar is.” Dat is bij quantumtransport. Hoe zit dat bij bionanoscience? ML: “Wij zitten nog in de fase dat we het biologische systeem proberen te begrijpen. Je moet het eerst begrijpen voordat je er wat mee kunt doen.” Wat betekent dat voor je maatschappelijke rol als onderzoeker? KN: “Je hoopt natuurlijk te leven in een maatschappij die beseft dat fundamenteel onderzoek ook waarde heeft. Daarbij heb ik de verantwoording om te communiceren en mensen enthousiast te maken over wat we doen. Maar dat hoeft toch niet per se met een toepassing samen te hangen.” MN: “Het doet me denken aan een uitspraak van de oprichter van het Fermilab (Robert Wilson in 1969, red.). Hij verdedigde de deeltjesversneller voor het Amerikaanse congres door te zeggen dat de faciliteit niets zou bijdragen aan de defensie of aan de veiligheid. Maar dat ze er wel aan bij zou dragen dat het land de moeite waard is om te verdedigen.”
DELTA. 23 26-08-2010
10
lifestyle
Van 0 naar Delft Daar sta je dan. Vers van het vwo, Owee achter de rug en geen tientje van je zuurverdiende vakantiegeld meer over. Helemaal alleen in Delft, en je studentenleven – inclusief kamer – moet nog beginnen. Help! De kamer
Sport
Ten eerste: don’t worry. Er is geen student die op de eerste dag van zijn Delftse studentenleven al een kamer heeft. Tenminste, geen student zonder connecties of ouders met een vinger in de vastgoedhandel. Dus: wees creatief! Blijf logeren bij een ouderejaars, ga couchsurfen, of zet een tentje op in de Delftse Hout. Comfortabel bij paps en mams blijven kan natuurlijk ook, trein je toch gewoon vrolijk op en neer? Ondertussen scheur je vanzelfsprekend alle oproepen voor instemmingen in studentenhuizen af die je op de campus kunt vinden, want ééns moet hij er komen, die kamer. www.couchsurfing.org www.kamernet.nl www.duwo.nl www.kamer.nl
De vereniging
Tevreden, maar toch ook een tikkeltje teleurgesteld keerden internationals Philip Heijkoop en Lex Janssen eind juli terug van het WK-lacrosse in Manchester. De twee Delftse studenten nestelden zich met het Nederlands team in de internationale subtop, maar even leek er nog meer in te zitten. “Onze doelstelling was bij de eerste tien eindigen, dus als je dan achtste wordt is dat zeker niet slecht”, aldus Heijkoop. Na de groepsfase overleefde Nederland de twee vervolgronden. Even leek het Nederlands team te gaan stunten toen het halverwege de kwartfinale tegen Japan, de nummer drie van de wereld, met 7-6 leidde. “Toen viel onze sterkeeper geblesseerd uit en gingen de kopjes hangen. We waren even heel dichtbij de vierde plaats en toen ineens niet meer.” Nederland verloor met 14-8. Van de schrik kreeg Oranje in de strijd om de vijfde tot en met achtste plaats een veeg uit de pan tegen Duitsland (14-1). De ploeg herstelde zich uitstekend tegen Schotland, dat met een nipte zege (11-10) genoegen moest nemen. “Een geweldige pot. Als we nog dertig seconden hadden doorgespeeld, was het gelijk geworden.” Bij het open NK ligfietsen op 4 juli ging het ook om seconden. Uiteindelijk kon de luchtvaart- en ruimtevaarttechniekstudent David Wielemaker zich het predikaat Nederlands kampioen opspelden. Op de Tilburgse baan die genoemd is naar de legendarische baanwielrenner Jan Pijnenburg uit die stad bleef de Delftenaar de nummer twee, de Delftse alumnus Pieter Hollebrandse, net voor. Er deden twintig coureurs mee aan dit open kampioenschap. “Het ging niet gemakkelijk, maar ik had een goede dag”, verklaarde de winnaar die zich de afgelopen twee jaar steeds fanatieker is gaan toeleggen op zijn sport. “Er zaten twee renners vlak achter mij. De competitie was heel close.” De eindrangschikking was het resultaat van drie verschillende races: één van een uur linksom rijden, één van een half uur rechtsom en daar tussendoor een tijdrit van twee kilometer. “Vreemd genoeg ging het in de halfuurwedstrijd langzamer dan in de wedstrijd van een uur”, aldus de man die een bokaal in de vorm van een Kruikenzeiker in ontvangst mocht nemen. Minder goed nieuws komt er van de honkballende studenten van Hitmanics. Runner-up Hellevoet Athletics was zaterdag op het terrein van Blue Birds aan de Mekelweg veel te sterk: 21-2. Vorig seizoen draaide het eerste team van Hitmanics hoog mee in de vijfde klasse. Het verblijf in de vierde klasse verloopt dit seizoen heel wat minder voorspoedig. Twaalf van de dertien competitieduels gingen verloren. Pitcher Richard den Breejen wijt dit aan het van het begin af aan ontbreken van enkele langdurig geblesseerden. “Tijdens het seizoen zijn er nog een paar afgevallen. Met veel nieuwe mensen in de ploeg worden er nu eenmaal meer fouten gemaakt.”
x Tips? Jimmy.tigges@hetnet.nl
stephan
De honkballers van Hitmanics (in donkerblauw hemd) hebben het moeilijk in de vierde klasse. Zaterdag leden zij een fikse nederlaag tegen Hellevoet Athletics (21-2). (Foto: Sam Rentmeester/FMAX)
Misschien wel de grootste stressfactor in de stad met de meeste verenigingen van Nederland. Corps of klein en alternatief? Sportief, gelinkt aan je studie of algemeen? Met ontgroening of zonder? En zijn die netwerkmogelijkheden voor later nou belangrijk? De ene vereniging maakt het nog doller om leden te trekken dan de andere, dus bespaar je de moeite van de research: ze vallen vanzelf in je schoot. Het enige wat jij hoeft te doen is – truttig maar waar: je hart volgen. Je kunt wel voor een vereniging kiezen omdat dat later zo mooi staat op je cv, of omdat je vriend van het vwo er ook zit, maar feit is dat jij je er de komende vijf jaar helemaal thuis moet voelen. Toch nog even inlezen? www.oli.tudelft.nl. En gewoon geen lid worden is ook nog een optie.
Meubilair voor je kamer haal je gewoon van straat. (Foto: Sam Rentmeester/FMAX)
De kroeg Je tweede thuis. (Na de collegebanken, natuurlijk.) Wedden dat je de beste plekken binnen een week kent? En zo niet: het gros pakt eerst een pilsje op de sociëteit. Kwestie van daarna gezellig meefietsen dus. Populaire kroegen: Locus Publicus, Tango, De V, Bebob, De Klomp, De Joffer (niet voor groentjes want vol randfiguren), Kobus Kuch, De Kurk en De Wijnhaven.
De centen Simpel, die heb je niet. Get used to it. Maar je hebt een OV, een studiebeurs en met een beetje mazzel een bescheiden bijdrage van je ouders, dus verhongeren is uitgesloten. Een bijbaantje niet trouwens, dus loop wat leuke kroegen af en bied je aan als barpersoneel. Of doe echt slim en ga bijles geven aan middelbare scholieren. Weinig uren, veel geld. Kan via een uitzend- of bemiddelingsbureau, of zwart (en nee, natuurlijk zou je dat niet in je hoofd halen) via een briefje in de supermarkt. www.stud.nl www.studentenwerk.nl www.studentjob.nl
len en huishoudapparatuur deel je waarschijnlijk met huisgenoten. Over servies, plantjes en andere aankleding hoef je je al helemaal geen zorgen te maken, daar heeft je moeder al lang voor gezorgd. En zo niet, het eten van de bestelchinees zit toch al in een bakje?
De sport Eh, de wat? Mocht je lid worden van een roei-, zeil- of andere sportieve vereniging, dan heb je dit onderdeel vanzelf al getackeld. In alle andere gevallen: forget it. Duur en tijdrovend. Fietsen naar de campus is ook gezond.
Enne, o ja, de universiteit Het is traditie om de eerste weken brak in de collegebanken te zitten, maar blijf realistisch: de TU hanteert een bindend studieadvies - en je stufi terugbetalen wil je al helemaal niet. Houd je curfew van 23.00 uur ook weer niet al te strak in de gaten, je staat er nog versteld van hoe weinig slaap je eigenlijk aankunt. Welkom in Delft! (JH) www.bsa.tudelft.nl
De inrichting Een beetje Delftse student heeft iets met design. Nog beter: hij ontwerpt het zelf! Struin eerst de zolders af van familieleden en vrienden en ga met een bakfiets de stad door. Probeer het ten slotte bij de kringloop of op Marktplaats. Succes gegarandeerd. Pannen, schoonmaakspul-
x Wil je nog meer tips? Lees ‘Hoe overleef ik…’ op www.delta.tudelft.nl.
DELTA. 23 26-08-2010
broodje aap
Een flinke kwak saus, alstublieft Lekker, zo’n vette bek na het stappen. Maar een midnight snack shoarma maakte twee Delftse studenten in 1992 letterlijk kotsmisselijk. De boosdoener? Vijf soorten sperma in de shoarmasaus.
11
lifestyle
Durf jij nog een broodje shoarma te happen sinds een paar jaar geleden sperma in de knoflooksaus is gevonden? En kokhals jij ook nog steeds bij het verhaal over die Leidse student die urine dronk tijdens een autopsiepracticum? Relax: allemaal broodjes aap. Het is maar een kleine greep uit de talloze ‘urban legends’ die nog altijd rondzingen. Of… zijn ze waar gebeurd?
Na een paar jaar studie in Delft weet je wel waar de goeie tenten zitten. Twee derdejaars studenten waren in 1992 dan ook met de stomheid geslagen toen ze zich na een broodje shoarma beroerd voelden. Zó beroerd, dat ze op de eerste hulp belandden. Daar weten de artsen de toestand van het stel aan hun alcoholconsumptie, en pompten hun magen leeg. “Wat jullie tussen de lakens doen is jullie eigen zaak, maar misschien is het verstandig om het de volgende keer veiliger te doen”, meldde een van de artsen later droogjes aan hun bedden. In de maag van de studenten had hij vijf soorten sperma aangetroffen. Een simpel belletje van de – zich van geen kwaad bewuste – studenten naar de Keuringsdienst van Waren, was genoeg om het assortiment van de shoarmaboer eens onder de loep te nemen. Het vlees bleek pico bello. De shoarmasaus ook – qua houdbaarheid dan. Er zat alleen sperma in van vijf verschillende mannen. De zaak kon zijn deuren per direct sluiten – om ze twee jaar later weer te openen, volgens de legende. Tja. Maar over welke shoarmazaak gaat dit verhaal nu eigenlijk? En waarom kent niemand de namen van die studenten? Bij nader rondvragen blijkt iedereen wel een versie van dit verhaal te kennen, maar dan bijvoorbeeld met een pasgetrouwd stel in de hoofdrol, of studenten uit Groningen, Maastricht of zelfs New York. Want ook wereldwijd is dit verhaal bekend, blijkt uit onderzoek van het Meertens Instituut, dat het aanduidt als de legende ‘Masturbating into food’. Broodje aap dus, zou je zeggen. Al is het maar omdat een béétje student weet dat je van een slokje sperma écht niet ziek wordt… Als we Wikipedia moeten geloven, zit er toch zeker een kern van waarheid in deze legende. In Utrecht zou een shoarmazaakmedewerker daadwerkelijk ontslag hebben genomen vanwege de beschuldigingen. En feit is dat niet elke kok even hygiënisch te werk gaat; één keer vergeten handen te wassen en de sla op je peperdure voorgerechtje bevat een schrikbarende portie darmbacteriën. Het zou dezelfde reden zijn waarom de gratis bakjes pinda’s op de bar in de kroeg regelmatig urinesporen bevatten; bezoekers wassen hun handen niet en doen vervolgens een gulzige graai in het bakje. En je
‘Laat maar, ik haal wel een patatje’ moet er maar niet bij nadenken wat een (letterlijk) pissige kok met je prakje kan uitvoeren als je net iets te hoge eisen stelt – een flinke fluim verdwijnt onzichtbaar in je sausje. Een Delftse shoarmaboer die niet met zijn naam in de krant wil, beweert overigens dat hij de spermalegende nog minstens eens in de paar maanden voorbij hoort komen, als studenten ‘met knoflook, zonder sperma alstublieft’ bij hun schotel bestellen. Zijn zaken ondervinden er geen nadeel van, zegt hij. Behalve bij dat ene meisje dan, dat met een groepje eerstejaars een broodje shoarma bestelde, het broodje aap voorgeschoteld kreeg, en zei: “Laat maar, ik haal wel een patatje.” (JH)
De vetste line-up ooit Een line-up met Moss, Laura Jansen, Moke en Triggerfinger is normaal gesproken alleen weggelegd voor grote muziekfestivals als Lowlands en Pinkpop. Maar deze zaterdag zijn ze allemaal in Delft te bewonderen op Westerpop. xMartine Zeijlstra De collega’s van René Steijger kwamen het afgelopen jaar regelmatig ongerust bij hem kijken of het wel goed met hem ging. “Iedere keer als ik weer een toezegging kreeg van een topartiest, sprong ik een gat in de lucht. Dan kwam er een ouderwetse yell uit. Iedereen mag dat horen, het maakt me niet uit waar ik dan ben, zo blij ben ik”, zegt Steijger. “Dit jaar hebben we de vetste lineup ooit. Je hoopt op een publiekstrekker bij het organiseren van een festival, nu hebben we er vijf. Ik heb wat af gejuicht.” Steijger mag met recht trots zijn. De bands die in Delft optreden zijn imposant. Neem Moss. Ze braken dit jaar door met liedjes als ‘I apologise’ en ‘The Brick Moon’. Ze maken melodieuze muziek en hun teksten zijn ijzersterk. “Recensenten noemden hun tweede album ‘Never be scared/Don’t be a hero’ de beste plaat van Nederlandse bodem. De muziek greep me aan en vorig jaar op Noorderzon vond ik ze live erg goed. Ik wilde hen daarom erg graag voor Westerpop hebben. We konden ze vroeg boeken, daarna braken ze ineens door. Dat was mazzel.” Ook is dit jaar de ruige gitaarrock van Triggerfinger te horen. Met de liedjes van hun album ‘What grabs ya?’ spelen ze je nekharen overeind. Net als Moss stonden zij onlangs op Lowlands. “Ze treden heel selectief op omdat ze bezig zijn met hun
La Caravane Passe speelt op zaterdag om 22.50 uur op de Main Stage. (Foto: Westerpop)
nieuwe plaat. Ze speelden dit jaar op vier grote festivals en wilden maar op één klein festival staan. Dat van ons!” De programmeur van Westerpop had niet alleen mazzel. Hij kent de muziekwereld goed. Hij krijgt tips van platenmaatschappijen over nieuw talent. Ook pluist hij alle muziekbladen door op zoek naar nieuwe bands en bezoekt hij veel concerten. Bij Noorderzon staat hij vooraan. “Dat is het eerste, belangrijke festival van het seizoen. Daar ontdek ik vaak de artiesten die later in het jaar pas echt doorbreken.” Zo hoorde hij vorig jaar Laura Jansen,
‘Ze spelen je nekharen overeind’ die een paar maanden geleden de hitlijsten bestormde met de ‘Single Girls’ en de cover ‘Use Somebody’. Ze begon haar zangcarrière in Los Angeles. Daar trad ze veel op in The Hotel Cafe, waar John Mayer ook zong. “Voor Jansen waren er in het begin nog niet veel kapers op de kust. Veel programmeurs durven het niet aan om een singer/songwriter met een grote vleugel op het podium neer te zetten. Wij wilden haar wel. Ze zong niet vaak op grote festivals, maar alle kleine zalen waar ze speelde, waren uitverkocht. En zo raakte ze steeds bekender.” Verder is op het festival nog de ruige Amsterdamse rock van Moke, psy-
chedelische elektro van The Asteroids Galaxy Tour, rauwe blues van Guy Forsyth en rockfolk van La Caravane Passe te beluisteren. De laatste band is een Gogol Bordello, momenteel een van de beste punkfolkbands, in de dop. Zij sluiten het festival groots af. Tussen de optredens door vermaken straattheaterartiesten het publiek met gekke typetjes als ober Joop, het modderige standbeeld Miss Mudde en de grote versierder Gele Loverman, compleet met felgele pruik. Wie nog meer goede, maar nog onbekende muziek wil horen, kan vrijdag al op het festival terecht. Dan strijden lokale bands om de Peter Tetteroo Bokaal. De winnaar mag het festival van volgend jaar openen. Nieuw is het kleine podium op zaterdag, een initiatief van de Popunie. “Wij hebben geen invloed gehad op die programmering, maar ik ben erg enthousiast over deze jonge bands”, zegt Steijger. Op het Stage Europe Network, staan bands uit IJsland, Frankrijk, Polen, Noorwegen, Duitsland en Nederland. “Het is een Europees uitwisselingsproject, een rondreizend circus van jonge talenten die overal in Europa gaan optreden”, zegt Steijger. “Het past perfect bij Westerpop.”
x
Westerpop, vrijdag 27 en zaterdag 28 augustus, sportterrein Grotius College (150 meter achter Delft CS, Frank van Borselenstraat). Vrijdag vanaf 18.45, zaterdag vanaf 13.30. www.westerpop. nl
time out
Non-stop pop Geen enkele reden om Delft te verlaten dit weekend. Toch kan een trammetje naar het Haagse héél verleidelijk zijn, met ook daar twee grote festivals op de planning. Een soort ‘Lowlands achtâh de duine’, wordt Imagine in the Park al genoemd. Toepasselijk, zou je zeggen, met zo’n dertig acts op het gebied van muziek en spoken word. Toch is organisator Stichting Cultureel Centrum Scheveningen niet helemaal blij met de vergelijking. ‘Onzin’, roept ze op haar Hyves-pagina, ‘het is bij uitstek een kleinschalig festival en puur akoestisch.’ Ze wil een ongedwongen sfeer neerzetten zoals je die voelt in het New Yorkse Central Park, waar je ‘bij iedere boom’ wel een muzikant tegenkomt, schrijft ze. Ideaal om lokale acts een flinke boost te geven. Daar barst het dan ook van op de programmering, met namen als So What, de Suburbs, Moonpilot en singer/songwriter Julie Scott. Ze spelen op acht door het park verspreide podia, waar je
trouwens ook roemruchte Hagenezen kunt tegenkomen als Marcel Verreck, Boozy of Sjaak Bral. Op het Malieveld gaat het er ondertussen heel wat steviger aan toe, tijdens Beatstad. Moet je van tevoren wel even een kaartje voor kopen van 25 euro, maar dan krijg je wel artiesten voorgeschoteld als Anouk, Di-Rect, Caro Emerald en Waylon. Zoveel roem zou elke beginnende band wel willen, en daarom wordt de avond vóór het festival Beatstad Heats The Hague gehouden. Gewoon op de Grote Markt, gratis, voor iedereen die zin heeft in goede muziek bij een biertje. Op het programma: F, Rik Mol ft. Nate James en Gotcha! Allstars. Geen betere manier om het nieuwe collegejaar te beginnen. (JH)
x
Beatstad Heats The Hague, vrijdag 27 augustus vanaf 19.00 uur op de Grote Markt. Toegang gratis. Imagine in the Park, zaterdag 28 augustus van 13.00 tot 17.00 uur in het Westbroekpark. Toegang gratis. Beatstad, zaterdag 28 augustus van 17.00 tot 23.00 uur op het Malieveld. Toegang € 25. www.imagineinthepark.nl www.beatstad.nl
DELTA. 23 26-08-2010
12
reportage
Bier met een Het studentengedruis in Delft is weer losgebarsten. Naar schatting deden zo’n 2400 aankomende eerstejaars studenten van de TU Delft en Hogeschool InHolland vorige week mee aan de jaarlijkse ontvangstweek (Owee). xTOMAS VAN DIJK
Bier uit een glas begint op een gegeven moment te vervelen. Waterpistooltjes bieden dan uitkomst.
Tijdens de biercantus woensdagmiddag komen er gieters aan te pas om de dorst te lessen. Coverband Lijn 7 zorgt voor meezingers, zoals ‘Viva Hollandia’ en ‘Het regent zonnestralen’. In de tent regende het overigens vooral bier. Ook vliegen er bekertjes door de lucht. En dat terwijl elke student bij binnenkomst slechts één plastic bekertje kreeg voor de hele avond. “Je moet gewoon zelf heel veel bekertjes meenemen”, zegt een tweedejaarsstudent technische bestuurskunde die een groepje nuldejaars onder zijn hoede heeft.
‘Dit is zó gay’. Zelfspot is de leden van homovereniging Outsite niet vreemd. De vereniging verspreidt tijdens de Owee stickers met dit opschrift. Na de homobingo, met roze ballen, kunnen nuldejaars dinsdagavond swingen tijdens het avondprogramma House of Gaga. ‘Kan het nog gay’er?’, staat er in het programmaboekje. Voor Owee-grapjes over homo’s zijn de stamgasten immuun (geworden). Sterker nog, ze kunnen er vaak wel om lachen. “Haha ja, daar moet een piemel in, dat is een klassieker”, lachen Wouter Verhage (derdejaars student bouwkunde) en Thomas Teijl vierdejaars student technische bestuurskunde) “Dat wordt naar IO- en bouwkundestudenten geroepen omdat daar zoveel meisjes en homo’s zijn. Zelf zongen we destijds ook zulk soort teksten.”
Rector magnificus Karel Luyben lust ook wel een biertje bij de Delftsche Studenten Bond tijdens zijn rondje dinsdagavond langs de studentenverenigingen. Maar daarvoor moet hij eerst wel in een kroonluchter klimmen.
Welke vereniging is het grootst? Waar zijn de meeste meisjes lid? Hoe duur is mijn biertje? Dit zijn allemaal vragen die tijdens het presidentenforum werden beantwoord door de studentenverenigingen.
DELTA. 23 26-08-2010
13
reportage
waterpistooltje
Bierestafettes, elkaar beschieten met bierpistooltjes; een Owee zonder bier is ondenkbaar. Maar niet bij alle studentenverenigingen vliegen de bierspetters je om de oren. Bij vereniging Rooms Katholieke Jongeren Delft drinken nuldejaars op hun dooie gemak abdijbier met nonnen.
Terwijl Delftse studenten in de grote tent op het Owee-terrein zuipen en zingen, is buiten een klein peloton Haagse studenten van het Haags Studenten Schutters Korps bezig met serieuze zaken. Ze trainen voor het geven van het officiële startschot van de Owee. “Geef acht, op uw post, laden, vuur, ontladen”, commandeert Kapitein Bob Kos die een oude 25-ponder uit het legermuseum Delft heeft laten komen. Zijn er geen Delftse studenten die dit willen doen? “Nee, ze laten verstek gaan”, zegt student Casper van den berg. “Wij gaan deze uitdaging aan. Het is een eer.” Maar uiteindelijk blijkt dat de studenten alleen het voorbereidende werk doen. Rector Karel Luyben wordt uit de feesttent geroepen om de trekker over te halen. Wat volgt is een oorverdovende knal. “Zo”, zegt Luyben, “er is toch iets wat het lawaai van de studenten overstemt.”
“Op de middelbare school ken ik iedereen, maar straks zit ik met negen onbekenden in een groepje.” Nuldejaarsstudent Gary Haimé (18), die IO gaat studeren omdat het ontwerpen van auto’s en fietsen hem aanspreekt, vindt de Owee heel spannend. “Je moet netwerken”, zegt zijn vader die bij Technische Natuurwetenschappen is gepromoveerd. “Dat begint meteen al. Het is handig voor als je later van baan wilt veranderen.” Maar Haimé lijkt niet overtuigd. “Of ik lid word van een studentenvereniging? Dat weet ik nog niet. Ik heb geen zin in gekke verplichtingen.” (Foto's: Sam Rentmeester/FMAX)
O M e ‘ e v D m w “ n k
DELTA. 23 26-08-2010
14
service
Aankondigingen Officieel Herinschrijven Herinschrijven voor studiejaar 2010/2011 loopt via Studielink. Indien je nog niet hebt ingeschreven, doe dit voor 1 september. Vergeet niet naast je inschrijfverzoek ook je collegegeldbetaling op tijd te regelen. Raadpleeg de CSa website voor meer informatie http://csa. tudelft.nl.
Studenten WM0402TU Geschiedenis van de Techniek Scoor drie ECTS op elk moment met een essay over een (historisch) onderwerp naar keuze. Zie hiervoor het vak geschiedenis van de techniek wm0402tu op Blackboard. Docent: f.dejong@ tudelft.nl. LSVb Wil jij wat betekenen voor studerend Nederland? De Landelijke Studentenvakbond (LSVb) zoekt nieuwe medewerkers & stagiaires. Kijk op www.LSVb.nl. Empac Challenge Empac looft 10.000 euro uit aan de student of het team van stu-
denten, dat de beste duurzame innovatie creëert op het gebied van metalen verpakkingen. Zie onze Facebook pagina ‘Metal Packaging – the Next 200 Years’ of volg ons op Twitter @metalpackaging voor meer informatie. De deadline voor wedstrijdinzendingen is op 5 november. Eurekafoon! Volgend schooljaar organiseert de TU Delft in samenwerking met Verstegen & Stigter culturele projecten, het Fonds voor cultuurparticipatie, SNS Reaal Fonds en het Nieuw Ensemble een prijsvraag voor scholieren. In 2010/2011 luidt de prijsvraag: Ontwerp een nieuw muziekinstrument dat een natuurgeluid produceert. Zie www.verstigt.nl voor meer informatie.
Student and Career Support Informatie Bij Student and Career Support kun je terecht voor een bezoek aan een studentendecaan, een studentenpsycholoog, het Career Centre met studiekeuzeadviseurs en loopbaanadviseurs, en het Informatiecentrum. Voor de studentenpsychologen
geldt dat het eerste contact loopt via het Open Spreekuur op dinsdag- of donderdagochtend van 11.30-12.30 uur. De studentendecanen en de loopbaanadviseurs houden een inloopspreekuur op dinsdag van 11.30-12.30 uur en de studiekeuzeadviseur op donderdag van 11.30-12.30 uur. Het Informatiecentrum (begane grond) is geopend van 9.00–17.00 uur. Er is documentatie beschikbaar over WO- en HBO-opleidingen, arbeidsmarkt, studie- en beroepskeuze, buitenlandse studies, enz. Bij de balie, telefonisch of via de email kun je een afspraak maken met een van de medewerkers. Bezoekadres: Jaffalaan 9a (ingang Mekelweg); tel. 0152788004. e-mail: studentandcareersupport@tudelft.nl website: www.studentandcareersupport.tudelft.nl
WorkNtravel is een jong bureau dat bemiddelt tussen vrijwilligers/stagiair(e)s en bedrijven. WorkNtravel is op zoek naar Nederlandse stagiair(e)s die stage willen lopen in Suriname. Meer informatie via info@ bluefrogtravel.net. International Office Het International Office, Jaffalaan 9a, is op werkdagen geopend van 9.00-17.00 uur. Je kunt ook vragen stellen via internationaloffice@tudelft.nl of telefonisch (015-2788012) een afspraak maken.
x Delta Inleveren kopij Bijdragen van faculteiten, diensten en overigen voor de rubriek 'Aankondigingen' in Delta ontvangt de redactie graag per e-mail: delta@tudelft.nl. Bijdragen dienen zo beknopt mogelijk te zijn. De redactie behoudt zich het recht voor om in te korten. Aanleveren vóór vrijdag 14.00 uur.
Online huurprijs check Is jouw huurprijs redelijk? Check www.huurcommissie. nl voor meer informatie en om helderheid te krijgen over huren en geschillen tussen huurder en verhuurder. WorkNtravel
Agenda Zondag 29 augustus
Donderdag 2 september
International Student Church Students of all denominations are invited to our ecumenical service every Sunday at Raamstraat 78, 11.30 hrs followed by tea/coffee. The services are led by the chaplains Reverend W. Stroh and Father Avin, and are supported by student leaders. More information on www.iscnetherlands.nl.
Science Centre Delft Vanaf 2 september is het Science Centre Delft voor publiek geopend van dinsdag tot en met vrijdag van 10.00-17.00 uur hrs en vanaf 1 oktober ook in het weekend van 10.00-17.00 uur. www.sciencecentre.tudelft.nl
Maandag 30 augustus Opening Collegejaar Op 30 augustus vindt van 15.30-17.30 uur de opening van het collegejaar plaats in het Auditorium van het Aula Congrescentrum plaats met als thema ‘No Waste: Op weg naar een bewuste en excellente toekomst’.
September OJV De Koornbeurs During the weekend of September 11th and 12th, monuments in the Netherlands will be opened for general public during the Open Heritage Days. The Koornbeurs will be participating in this event. Throughout the years, the Koornbeurs has been used in many different ways, ranging from meat storage to bomb shelter and
nowadays it is used by a youth club for their activities. During the entire weekend, free guided tours are available and it is possible to see an exhibition on the history of de Koornbeurs. On Saturday the Koornbeurs is opened from 10.00-17.00 hrs, and on Sunday from 12.00-17.00 hrs. During both days drinks and historically themed sandwiches will be sold at the bar. OTB Op 30 september vindt van 9.3016.40 uur het OTB Jubileumcongres 'Stedelijke ontwikkeling: naar nieuwe perspectieven’ plaats in de Aula van de TU Delft, Mekelweg 5. Deelname is gratis. Opgeven kan via www.otb. tudelft.nl/agenda. Inschrijving sluit 24 september.
x Delta inleveren kopij Bijdragen van faculteiten, diensten en overigen voor de rubriek 'Agenda' in Delta ontvangt de redactie graag per e-mail: delta@ tudelft.nl. Bijdragen dienen zo beknopt mogelijk te zijn. De redactie behoudt zich het recht voor om in te korten. Aanleveren vóór vrijdag 14.00 uur. Alle promoties, intree- en afscheidsredes genoemd in deze agenda vinden, tenzij anders vermeld, plaats in de Aula van de TU, Mekelweg 5, Delft.
In nederland leven 12 mIljoen varkens... opgesloten In krappe stallen.
Zie jij wel eens een varken buiten?
word wakker! www.wakkerdier.nl
DELTA. 23 26-08-2010
15
Opinie/recensies
Studeren in Delft duurt te lang Delftse studenten doen langer over hun studie dan welke andere Nederlandse student dan ook. Volgens veel studenten en docenten is dit geen enkel probleem. Dat is het helaas wel, vindt Anka Mulder, hoofd van de afdeling Onderwijs en Studentenzaken. xANKA MULDER Ongeveer drieduizend eerstejaars starten volgende week met hun nieuwe opleiding. Eén voor één slim, bijna allemaal bewust gekozen voor de TU Delft. Maar als de getallen van de afgelopen jaren voorspellende waarde hebben, dan zal der-
tig procent van deze groep uitvallen en zal van de overblijvers 78 procent meer dan vier jaar over de bacheloropleiding doen. Die achterstand halen ze niet meer in: pas na 7,2 jaar ronden ze de masteropleiding af. Delftse studenten doen langer over hun studie dan welke andere Nederlandse student dan ook. Is dat erg? Volgens veel studenten en docenten is dit geen enkel probleem. Dat is het helaas wel, alleen al omdat de extra jaren academische ruimte niet door de overheid worden betaald aan de universiteit. Integendeel: de overheid financiert het hoger onderwijs de laatste twintig jaar steeds krapper. Dat betekent minder geld voor het aannemen van docenten of het bouwen van collegezalen. Nog belangrijker is dat het beeld bestaat dat werkgevers het ook niet erg zouden vinden dat de Delftenaar er langer over doet, zolang hij of zij naast de studie iets heeft gedaan. Maar werkgevers zullen kritischer worden. Waarom iemand van 26
aannemen als ze voor minder geld iemand van 23 kunnen vinden? Werkgevers zullen zich afvragen of lang studeren inderdaad meer kwaliteit betekent. De arbeidsmarkt voor hoogopgeleiden internationaliseert bovendien. Een groeiend aantal internationale studenten gaat hier aan de slag en
‘Onze studenten beginnen hun eerste jaar met wennen, beetje feesten en uitslapen’ andersom willen onze studenten steeds vaker een internationale loopbaan. In de meeste landen is de studieduur korter dan in Nederland. Britse afgestudeerden, bijvoorbeeld, komen drie jaar jonger op de arbeidsmarkt en zijn net zo getalenteerd. Met hen concurreren wij. Is er iets aan te doen? De lange
Laat de leeuw in je los De ene collega heeft een olifantenhuid, de ander is zo trouw als een hond. Aan de hand van dierentypen laat ‘Animal Firm’ succesvolle structuren zien in organisaties. xRobert Visscher Bent u dominant, springt u in de bres voor collega’s en bent u zo flexibel dat u zich makkelijk aanpast aan veranderende omstandigheden? Dan bent u een geboren leider én een rasechte olifant volgens het boek ‘Animal Firm’. Wie zichzelf als olifant ziet, doet er goed aan om collega’s aan te moedigen of te ondersteunen tot betere prestaties en vertrouwen in de groep te stimuleren. ‘Animal Firm’ bespreekt verschillende typen mensen in organisatiestructuren. Het boek wil de succesfactoren van ‘high performance organisaties’ toegankelijk maken. Naast de olifant figureren kraaien, paarden en gnoes in dit dierrijke boek van Marco Scheurs en Simon van der Veer. Scheurs is medeoprichter van Direction Europe, een trainings- en ontwikkelingsbureau op het gebied van leiderschap en besluitvorming. Van der Veer werkt bij het Center for Organizational Performance, dat met een bestudering van onderzoeken naar succesvolle organisaties de basis legde voor dit
boek. De dierentyperingen leveren vooral veel gemeenplaatsen op. Een leider, zoals de olifant, moet vertrouwen kweken en personeel stimuleren. Maar hoe iemand dat precies doet in de praktijk? Daarover blijft het boek vaag. ‘Een leeuw die alleen jaagt, heeft zeventien procent kans op succes. Leeuwen die samen jagen dertig procent’, schrijven de auteurs. Samenwerken is dus een must, maar hoe je daarvoor zorgt,
Wie zichzelf als olifant ziet, doet er goed aan om collega’s aan te moedigen valt niet te lezen. In een organisatie zitten ook altijd egoïsten. Ook dat komt veel in het dierenrijk voor. Hoe daar mee om te gaan is een kunst. Maar Scheurs en van de Veer behandelen het thema amper. Toch is dit geen overbodig boek. De auteurs willen een discussie over het functioneren van collega’s binnen een organisatie op gang brengen. Het is slim om dat aan de hand van dieren te doen, zodat collega’s zich bij kritiek minder snel persoonlijk aangesproken voelen. De boektitel is uiteraard een knipoog naar de magistrale roman ‘Animal Farm’ van George Orwell, waarin machtbeluste varkens de dienst uit maken op een boerderij. ‘De dieren in ‘Animal Farm’ laten zien hoe het niet moet’, schrijven
studieduur heeft verschillende oorzaken. Eén ervan is dat onze opleidingen niet gemakkelijk zijn: ze zijn zonder uitzondering van hoog niveau en dat willen we zo houden. Sommige opleidingen zijn ook te vol en dat is een punt dat we wel degelijk moeten aanpakken: docenten, decanen en directeuren onderwijs. Om Robert Browning vrij te citeren: ‘more is less’. Te vol zegt immers niets over het niveau. Te vol leidt er wel toe dat programma’s moeilijk studeerbaar zijn, althans in de tijd die we met onze studenten hebben afgesproken. Het is onze verantwoordelijkheid om ervoor te zorgen dat als er vakken aan het curriculum worden toegevoegd, iets anders eruit gaat. Dat een student het afstudeerwerkstuk afrondt in de tijd die ervoor staat. Een student kan later ook niet tegen zijn werkgever zeggen: “Sorry, het project is vier maanden uitgelopen, maar nu is het dan ook een 8 waard.” Dan de studenten. Onze studenten zijn langzame starters. Ze beginnen
hun eerste jaar met wennen, beetje feesten en uitslapen, kamer inrichten. Doen hun eerste tentamens zoals ze dat op het vwo gewend waren: met minimale inspanning. Mocht dat niet voldoende blijken, dan is er op de universiteit altijd nog de herkansing. Deze strategie werkt echter niet aan de TU Delft, want is onvoldoende om het niveau van onze opleidingen te halen. Een achterstand is niet gemakkelijk in te halen. Sterker, onze ervaring leert dat die alleen maar groter wordt. Ik hoor vaak dat een studieduur van 7,2 jaar iets wetmatigs is, typerend voor technische opleidingen. Zelf geloofde ik dat ook. Dat dit onzin is, blijkt uit het feit dat studenten in Eindhoven en Twente sneller zijn dan Delftse. Natuurlijk gaat het bij studeren om meer dan tentamens halen, maar we doen ons zelf geen gunst als we de mythe van lang studeren in stand houden.
wubben
Een nieuwe bril
de auteurs. Helaas schiet de lezer met ‘Animal’ Firm niet veel meer op, omdat de auteurs niet aangeven hoe het wel moet.
De stapel achterstallig leesvoer op mijn nachtkastje staat uitnodigend te wankelen. Gelukkig breekt de vakantieperiode aan. Met vijf kilo gewicht aan boeken stappen we in het vliegtuig op weg naar Griekenland. Crisis of niet, we laten de antieken niet verkommeren op hun idyllische strandjes. Het eerste boek dat ik uit mijn handbagage vis is van Elaine Aron. Hierin schrijft zij over ranking: het verkrijgen van status en macht, en linking: de verbondenheid met de ander of het grotere geheel. Het één is niet beter dan het andere, zolang macht en status óók nog een hoger doel dienen. Elaine voorspelt dat ik het fenomeen, na het lezen van haar boek, overal zal herkennen. Alsof ik door een andere bril kijk. Lang hoef ik inderdaad niet te wachten. In het vliegtuig schopt een Amerikaan heisa omdat hij geen raamplaats heeft gekregen. Het haalt weinig uit. In het vliegtuig zijn de Olympische luchtfeeën de baas. Dan complimenteert mijn lieftallige zoon een chagrijnige stewardess over de maaltijd waardoor ze toch nog gaat stralen. Een knap staaltje linking. Als we met een huurauto door het landschap crossen, valt op dat de Grieken hun afval langs de weg ranken. Hun humeur is daarentegen opgeruimd. Zelfs als we in Athene met zijn allen in de file staan omdat een politieagent zijn auto dubbel heeft geparkeerd om een broodje te halen. Het regent voorbeelden. Maar de sterkste link voel ik met Nicos van de supermarkt. Grote zorgen maakt hij zich over de economische malaise. "Griekenland is een arm land met rijke belastingontduikers", zucht Nicos. "We hebben Europa prachtige eilanden te bieden maar als we niet snel iets doen aan die corruptie worden nog uit de EU geschopt." Ik heb weinig woorden van troost. Dit is het treurige resultaat van veel ranking en weinig linking. Vaak komt er pas een beweging om het evenwicht te herstellen als het dieptepunt is bereikt. Een wetmatigheid, of het nu gaat om een burnout, de financiële crisis of de opwarming van de aarde. Willen we het zover niet laten komen, dan is zo’n Elaine Aron-bril helemaal zo gek nog niet. Aletta Wubben is coach en trainer van wetenschappers.
x Marco Scheurs en Simon van der Veer, 'Animal Firm', van Duuren Management, 101 p., 19,90 euro..
DELTA. 23 26-08-2010
H&J Uitgevers_2x70_zw-w 16
service
Announcements Official Re-Enrolment Re-enrolment for academic year 2010/2011 runs through Studielink. If you have not arranged your enrolment yet, do so before September 1st. Besides your enrolment application, don’t forget to arrange the payment of your tuition fees in good time as well. Visit the CSa website for more information http://csa.tudelft.nl.
Students Isocarp conference Master students of Delft University of Technology’s Archi-
tecture, Civil Engineering and Geosciences and Technology, Policy and Management faculties are cordially invited by the dr.ir. Marc Jacobs Foundation to apply for a grant to the international Isocarp conference ‘Sustainable Planning, Developing World’ in Nairobi, Kenya from 19-23 September. Applications must be submitted by noon July 3rd at latest. See www. marcjacobsfoundation.eu for more information. SIFE Delft Looking for something new? Students in Free Enterprise Delft offers you the opportunity to combine social entrepre-
14-05-2004
Voor advertenties bel met:
neurship with your academic knowledge. With the support of companies like Unilever, Heineken, HSBC, KPMG, Schiphol and Philips we create projects to help people all around the world. Do you also have a head for business and a heart for the world? We are looking for new participants now! Check www. sifedelft.nl or mail your motivation to info@sifedelft.nl. International Student Chaplaincy Looking for a home away from home, trying to make new friends, interested in intercultural and interfaith activities, needing some inner peace,
searching for more than academic challenges? Check the website of the International Student Chaplaincy, www.iscnetherlands.nl, to learn about their wide range offer.
Student and Career Support Information The student psychologists and the central student and careers councilors are located at Jaffalaan 9A. Office hours: Monday-Friday from 9.00-17.00 hrs. You can direct your inquiries or make an appointment at the Front Office or by phone: 0152788004. For an initial appoint-
ment with one of the student psychologists you should first come to one of the open office hours: Tuesdays and Thursdays from 11.30-12.30 hrs. The open office hours of the Student and Career counselors are on Tuesdays from 11.30-12.30 o’clock. More information on www.studentandcareersupport.nl.
H & J Uitgevers Postbus 101 2900 AC Capelle aan den IJsel T (010) 451 55 10 F (010) 451 53 80 E delta@henjuitgevers.nl
International Office The International Office, Jaffalaan 9a/visitor’s entrance at Mekelweg, office opening times Monday to Friday 9.00–17.00 hrs. Appointments and enquiries can be made by email: internationaloffice@tudelft.nl or by phone: 015-2788012.
Neem contact op met Hennie de Ruyter of met Mireille van Ginkel voor nadere informatie
Minimaatjes
Webspace nodig? Gratis Windows Server 2008 web hosting en .nl domeinnaam Ga naar: http://www.gratiswindowshosting.nl
Leer een land kennen als vrijwilliger. Fantastische internationale vrijwilligersprojecten. Twee weken weg of enkele maanden? Afrika, Azië, LatijnsAmerika of Europa? Bezoek onze infodag op zaterdag 11 september, check www.siw.nl.
Project1:Opmaak 1 24-08-10 17:57 Pagina 1
AC-HOP de vakbond voor Universiteitspersoneel. Voor informatie kijk dan op www. AC-HOP.nl.
Spelregels minimaatjes. Minimaatjes zijn niet toegankelijk voor het bedrijfsleven. Voor commerciële aanbiedingen en advertenties: H&J Uitgevers (adres in colofon). Minimaatjes zijn maximaal 200 tekens lang. Inleveren vóór vrijdag 14.00 uur via e-mailadres delta@ tudelft.nl.
Stichting Delftse Natuurwacht zoekt vrijwilligers voor het begeleiden van activiteiten met kinderen van 8-14 jaar. www. natuurwacht.nl, 015-2783086 of j.f.m.molenbroek@tudelft.nl.
Help slachtoffers overstroming Pakistan! Pakistan wordt geteisterd door de ergste overstromingen sinds een eeuw. 14 miljoen mensen zijn gevlucht voor het water. Uw hulp is hard nodig. Maak nu uw gift over.
Dr. ir. Masi Dit is Masi Mohammadi, gevlucht uit Iran. Onlangs is zij gepromoveerd met steun van het UAF. Het UAF helpt vluchtelingen als Masi die hun land moesten verlaten vanwege oorlog en vervolging.
Geef gevluchte studenten een nieuwe toekomst! Steun het UAF met € 1,50 per maand sms STUDENT AAN naar 4488 www.uaf.nl
Op dit moment steunt het UAF 3000 vluchtelingstudenten. Maar er staan nog veel vluchtelingen op de wachtlijst.
Giro555 Den Haag
14:02
SAMENWERKENDE H U L P O R G A N I S AT I E S www.giro555.nl
Studie en werk voor hoger opgeleide vluchtelingen
Pag
DELTA. 23 26-08-2010
17
loopbaan
Productontwerper met een interieurhoofd Hoe werkt het puberbrein? En hoe blijft een wolkenkrabber staan? Industrieel ontwerper Anne Brouwer ontwerpt interactieve tentoonstellingen voor musea. “Informatie is niet saai. Dan heb je het gewoon niet goed gebracht.”
reageren en kunnen we eventueel nog iets veranderen.” Ook belangrijk tijdens die proeftijd is testen of er niets stuk gaat. “Het is raar, maar bezoekers lijken alles kapot te willen maken. Dus een tentoonstelling moet ‘hufterproof’ zijn”, vertelt Brouwer. Robuustheid komt alleen niet altijd ten goede de aantrekkelijkheid van de opstelling. “We moeten een goede balans vinden tussen leuk en stevig.” Brouwer bezoekt veel musea ‘om op de hoogte te blijven’. Het liefst gaat hij naar Foam, het fotomuseum in Amsterdam. “Ik vind het prettig dat het klein is. Je loopt er zo doorheen, zonder dat je het gevoel hebt dat je iets mist.” In musea met grotere collecties is hij snel ‘museummoe’. “Eigenlijk zou een kunsttentoonstelling met één schilderij dat alles uitlegt perfect zijn. Maar dat durft natuurlijk niemand.” Ook in zijn eigen werk merkt hij dat het maken van keuzes moeilijk is. “Maar je moet. Hoe beter je kunt kiezen, hoe beter je tentoonstelling wordt.” In La Caixa, het Nemo van Barcelona, hebben ze dat goed gedaan, vindt Brouwer. Vooral de opstelling waar de chaostheorie wordt uitgelegd, vindt hij mooi. “Je ziet alleen een bak met pingpongballen. Met een druk op de knop gaan vier ventilatoren aan en die ballen gaan rondvliegen tot ze allemaal dezelfde afstand tot elkaar hebben. Je ziet wat de chaostheorie is.”
xMAAIKE MULLER “Kijk hier maar eens in”, zegt ir. Anne Brouwer. Er klinkt een knal en ik zie een spijker richting mijn oog schieten. Eerder kreeg ik al een schok en leek het of ik werd aangevallen door een slang. Brouwer laat in Science Centre Nemo in Amsterdam de tentoonstelling ‘Teenfacts’ zien. Hij ontwierp de interactieve tentoonstelling voor pubers en hun ouders. Nemo had wetenschappelijke kennis over de puberteit verzameld; aan hem de taak om het goed over te brengen. “We hebben ons eerst eens goed verdiept in pubers”, vertelt Brouwer. Met ‘we’ bedoelt hij zichzelf en zijn collega’s bij Northernlight, een bureau dat gespecialiseerd is in het ontwerpen van ‘tentoonstellingen en ervaringen’. “We hebben de typische pubertijdschriften als uitgangspunt genomen voor de expositie.” Als eerste stap naar de tentoonstelling maakten de ontwerpers ook eerst zelf een tijdschrift. En inderdaad, Teenfacts lijkt te bestaan uit vijf artikelen uit een tienerblad. Met een stuk over groepsdruk en lef, waar de bezoeker spijkers in zijn oog lijkt te krijgen en kan ervaren hoe moeilijk het is te rijden met alcohol op. Een andere opstelling, in een soort rode kamer die eruit ziet of er ieder moment een peepshow kan beginnen, gaat over seksualiteit. Even verderop is een tienerkamer nagemaakt. Midden in een puinhoop van films, telefoon en een oude rugzak zit een jongen gitaar te spelen. “Je hersenen ontwikkelen zich erg in de puberteit. Het is supergezond om in die tijd heel creatief met jezelf bezig te zijn, dus gitaar te spelen en veel te lezen.”
Interieurhoofd Acht jaar geleden begon Brouwer, meteen na zijn studie, bij Northernlight. “In die tijd waren er niet veel vacatures in de
Naam: Anne Brouwer (33) Woonplaats: Amsterdam Verliefd/verloofd/getrouwd: Single Studie: Industrieel ontwerpen Afstudeerrichting: Productontwerp Afstudeerjaar: 2002 Loopbaan: Als jongen timmerde hij in de tuin al tafels en stoelen. Daarna volgde ir. Anne Brouwer in Delft een opleiding tot productontwerper, die hij in 2002 voltooide. Maar in zijn werk trekt hij steeds weer naar interieurontwerp. Bij het Amsterdamse bedrijf Northernlight, waar hij na zijn studie begon als ontwerper van interactieve tentoonstellingen. Maar ook in zijn eigen ontwerpbureau Stoer. Hij begon eigen opdrachten uit te voeren, omdat hij het ‘gemiereneuk over de details’ van het productontwerpen mistte. Maar in zijn portfolio overheerst het interieur: de inrichting van een organische cosmeticawinkel, een betonnen tuinstoel en kerkmeubilair. “Ik had net zo goed architect kunnen worden, maar dat was mijn vader al.” Brouwer ontwierp tentoonstellingen in Nemo in zijn thuisstad Amsterdam, maar vaker voor musea en bedrijven over de hele wereld. Zo reisde hij vorig jaar twaalf keer voor een paar weken naar China, Hongkong en Macau om er tentoonstellingen te maken. (Foto: Hans Stakelbeek/FMAX)
Betonnen buitenstoel Vier jaar geleden begon de productontwerper in Brouwer toch weer te roepen. “Ik miste het gemiereneuk over de details.” Hij ging een dag minder werken om zich met zijn eigen ontwerpbureau Stoer in de details te storten. Lachend geeft hij nu toe dat hij ook in zijn eigen bureau al snel richting interieurontwerpen ging. Zo ontwierp hij een betonnen tuinstoel. “Ik was in contact gekomen met iemand in Tynaarlo die ‘schuimbeton’ maakt. Dat ziet eruit als beton, maar is veel lichter.” Brouwer kwam op het idee er een betonnen buitenstoel van te maken die toch te verschuiven is. “Het is een mooie stoel, maar de marketing had beter gekund”, verklaart Brouwer het feit dat er nog maar tien van zijn verkocht. Hij staat nu alleen in de winkel van de betonproducent. “Ik zou er eigenlijk mee aan de slag moeten. Maar ik heb niet veel tijd.” Uiteindelijk geeft hij toe: “Ik vind ontwerpen leuk, maar ik houd er niet zo van mezelf te verkopen.” “De eerste winkel met een interieur van mij is net geopend”, vertelt Brouwer. Hij moest vakantie opnemen om de inrichting voor de organische cosmeticawinkel en behandelsalon op tijd af te maken. Maar hij is erg tevreden over het resultaat. “De opdrachtgever is daar zeker voor de helft verantwoordelijk voor”, stelt Brouwer. “Die moet geloven in al die woeste keuzes die je maakt.” Brouwer wil uiteindelijk helemaal voor zijn eigen bureau werken. “Ik wil totaalconcepten ontwikkelen, van interieur tot de lunchkaart op tafel en de website. Samen met anderen, dat wel.” Maar vooralsnog is hij, ondanks de drukte, tevreden met
ontwerpwereld”, vertelt hij. Een vriend tipte hem over de baan bij het Amsterdamse ontwerpbureau en hij ging op gesprek. “Ik was slecht voorbereid. Toen ze vertelden wat ze precies deden, werd ik ter plekke helemaal enthousiast”, lacht Brouwer. “Dat heeft uiteindelijk denk ik juist geholpen om de baan te krijgen.” Ook zijn studie werkte in zijn voordeel. De partners van het bureau en een aantal van de twaalf werknemers studeerden ook industrieel ontwerpen in Delft. “We begrijpen elkaars
'Hier maak ik heel brute keuzes' manier van communiceren.” Toch sluit de studie niet helemaal aan op het werk, vindt Brouwer. “Het was in het begin erg moeilijk mijn productontwerphoofd uit te zetten, en mijn interieurhoofd aan.” Tijdens zijn studie leerde Brouwer als productontwerper dagenlang te broeden op de juiste vorm van een klein detail. “Hier maak ik heel brute keuzes, over de kleur van een object bijvoorbeeld”, vertelt hij. “Eigenlijk ontwerp ik nu vooral ideeën. Het belangrijkste is dat het concept goed is.” Toch heeft hij nog veel aan het feit dat er in zijn opleiding veel nadruk lag op de relatie tussen een product en zijn gebruiker. Speciaal bij het maken van de interactieschetsen, waar hij ieder ontwerpproces mee begint. “Interactieschetsen zijn korte, simpele stripjes die je dwingen om overal goed over na te denken”, legt hij uit. “De bezoeker komt aanlopen, wat valt hem op? Waardoor wordt hij naar de opstelling toegetrokken? Moet hij daarna eerst een instructie lezen en waar hangt die dan? Of kan hij meteen iets doen?” Als voorbeeld wijst hij naar twee grote tongen in de pubertentoonstelling. Als een soort poppenkastspel kunnen de jongeren hun hand in een tong steken en een tongzoen nadoen. De tongen moeten de pubers de tentoonstelling in lokken. Eenmaal daar worden ze verleid ook de informatie te lezen, bijvoorbeeld over de stoffen die vrijkomen in het brein tijdens het zoenen.
'Ik miste het gemiereneuk over de details' de combinatie van twee banen. “Het ontwerpen van tentoonstellingen beïnvloedt mijn eigen werk en andersom.” Zo vindt hij in zijn eigen bureau, net als bij Northernlight, een goed idee achter het ontwerp erg belangrijk. “Met een goed doordacht idee breng je je ontwerp zo aan de man.” Zo ontwierp Brouwer lithurgisch meubilair - zoals een doopvont en een knielbankje - voor een kerk. Met allemaal verschillende houten staafjes ziet het er heel modern uit. Te modern voor de ouderen in de gemeente, vreesde Brouwer. “Maar het idee erachter was dat iedereen – dik of dun, klein of lang – gelijk is in de kerk. Toen kon niemand meer tegen zijn.”
‘Soft opening’ Als het idee goed is en de opstellingen zijn ontworpen, moeten ze nog getest worden. “De budgetten en de tijd zijn vaak te krap om uitgebreid te testen”, zegt Brouwer. Daarom hebben veel tentoonstellingen een ‘soft opening’, een soort proeftijd in de maand voor de echte opening. “Dan kijken we hoe bezoekers
x www.northernlight.nl www.stoer-concepts.nl
DELTA. 23 26-08-2010
18
Delta in English
Academic year
Expat friendly
TU Delft will officially open the 2010-2011 academic year on 30 August 2010. The theme for the opening ceremony is: ‘No waste: moving towards a more aware and enriching future’. The keynote speaker is Peter Voser, CEO of Shell. A panel discussion will also explore what a ‘no waste era’ means for students. Students and employees are cordially invited to attend the event, which will be held in the Aula from 15:30 to 18:00.
The city of Delft wants to become a more attractive place for expats, which are higher educated people of foreign nationality who come to live and work in the Netherlands for periods ranging from four months to 3.5 years. The municipality has therefore set up a project team, called the Expat Project Team, which will be overseen by TU Delft executive board member, Paul Rullmann. Six themes have been identified as keys to creating a more attractive residential and business climate for expats; they are child care facilities, housing,
Alumni-site makeover employment, health care, social activities, an expat service desk and an expat website. The Expat Service Team includes representatives from TU Delft, the city of Delft, Unesco-IHE, TNO, Woonbron, Duwo, Deltares, WFIA, Ikea and the Grotius College.
TU Delft’s alumni website has been revamped. The site structure has been radically altered under the motto of ’sowing alumni relations to reap the benefits’. This new site is much more demand-driven instead of supply driven, as alumni tend to want more options in the areas of knowledge exchange and networking. There is also a focus on services such as life-long learning and career development. A ‘TU Delft Alumni group’ is also available on LinkedIn.
TU is not hunting for spies
the bike of... Name: Efi Foka (27, Greek, MSc water resources management) Brand: “Must be homemade!” Price: “My old amazing, fully-loaded bike” Striking feature: daily life-or-death experience Efi Foka’s bike is “one of the wisest consumer choices I’ve made in my life”, she likes to claim. The only problem is that she doesn’t know exactly where her bike is. As she says: “It’s not my fault! I just lent my bike to a friend for a couple of days, without thinking that something could go wrong.” But as that ‘friend’ later confessed rather jocosely: “Efi and I have known each other for a while, so she should’ve know that I’m a bit over-my-head when it comes to meaningless procedures like locking a bike.” With Efi’s borrowed bike stolen, the friend-in-question, in an ultimate act of redemption, ‘spontaneously’ offered to give Efi his bike in return for her loss. As Efi says: “He made me an offer I couldn’t refuse.” Days (or perhaps seconds later), Efi deeply regretted accepting this ‘generous’ offer. Her ‘new’ bike turned out to be “just some spare metal parts abstractly welded togeEfi Foka. (Photo/text Vasilis Antonopoulos) ther with eyes closed”, she says laughing, some kind of vintage artifact carrying no brand or further identity, its past well-concealed under a thick rough layer of red paint. “The worrying thing is that it’s not safe at all, as it only has one semi-functioning brake”, Efi says, adding that she doesn’t much care that it also has no light, a jiggly stirring wheel and a chain that’s 'just rust', but having no brakes is making her re-think 'the concept of walking'. As for her bike’s price value, she estimates something between 'zero and nothing'. With friends like these, who needs enemies?
TU Delft does not screen international students based on the espionage risks they may pose to the university, says the chairman of TU Delft’s Executive Board, Paul Rullmann. International students need not worry that TU Delft is keeping an eye on them, Rullmann remarked last week during a meeting with the university’s student council, which had raised the issue following an article published in de Volkskrant, a Dutch national daily, about efforts to detect spies among students at the Dutch universities of technology.
'There has been no change in policy'
tice), informed MPs that the Dutch secret service maintained 'regular contact' with the Netherlands’ technology universities. The intelligence agency moreover had also previously briefed the universities about the potential risks posed by enrolling greater numbers of internationals students. Rullmann informed the student council that TU Delft does not prescreen students based on characteristics such as gender, nationality or age: “There has been no change in policy. We only investigate further if we feel that something is not quite in order.” According to de Volkskrant, the AIVD has proof that there are students in the Netherlands ‘who have been sent by their home countries’ intelligence agencies to spy’. Such spies are hard to spot among all the other students and moreover universities offer easy accessibility. (SB)
The article reported that universities and the Netherlands’ intelligence agency (AIVD) were increasingly working closer together to develop counter-espionage methods relating to international students. Speaking before the Dutch parliament last week, two outgoing ministers, Andre Rouvoet (Education) and Hirsch Ballin (Jus-
lei li
Don’t dress to impress “You are what you wear. And if this saying is true, then what message are the Dutch conveying to us via their clothing choices? As a newcomer to the Netherlands, you’re likely looking forward to your integration, while also remembering the saying that clothing is always, to some extent, a reflection of national identity. So, to ultimately prove yourself worthy of ‘clog(wo)manship’, that is, to start dressing like a native, you first decide to compile a picture of the native dress code by examining what the Dutch ‘cloggies’ actually wear. And soon you are disappointed by what you see. The clothing of both men and women cloggies tends towards simplicity. The line from jacket to pants is straight, without imagination. They prefer to wear subdued, dark shades. They seem allergic to any garment that requires skill or flamboyance. You conclude your findings with ‘practical but boring’. Meanwhile, you can’t help wondering how this country cannot be inspired by its neighboring European fashion capitals. Three years ago I experienced this exact same confusion. But instead of sneering at the Dutch folks’ lack of taste, I decided to look into their fashion mentality. In the book, 'Four Centuries of Clothing in the Netherlands', the author Christine Frowein compared the Dutch woman to the French woman. She wrote: ‘Since the Dutch woman was moderate and very critical against too much ostentation, she kept her clothing from all excesses’. Frowein also thought that a Dutch woman’s serene spirit, family, marriage and religion kept her more balanced than the French woman, who looked for sensations and influences from the outside world and wanted to radically express her changed state of mind through her dresses. Although intended to sketch the
image of the Dutch woman during the 18th century, Frowein’s words still hold true, to certain extent, for today’s Dutch women and men. But how was this moderation created within the Dutch mindset in the first place? Some people assume it’s influenced by Dutch Calvinism, which espoused hard work and frugality. Others say it’s simply because the Dutch climate doesn’t lend itself to accepting everything. Although Frowein’s book doesn’t answer my question, it demonstrates how the typical Dutch make their wardrobe choices. In addition to a garment’s trendiness value, a Dutch woman has more things to consider, such as if it can withstand the rain, the cold, her large bosoms and wide hips. When more and more people are slavishly following the latest whims of fashion, I see that the Dutch are making well thought-out choices according to their own nature, which is a striving for functionality and durability. The Dutch are also famous for their love of thrift and hate of waste. If something is perceived as wasteful or extravagant, both the wallet and the mind shut tight. Studying how to spend as little as possible to gain as much as possible is something like a national hobby here. When some people criticize the Dutch for their fanatical frugality, I instead think that, confronted with an economic crisis as well as rampant over-consumerism, shouldn’t we all learn from the Dutch to compose our wardrobe in a more sensible way?” Lei Li is from Shanghai, China. She can be contacted at: LeiLivanShanghai@gmail.com
DELTA. 23 26-08-2010
New signs Over the summer the old signs on the TU Delft campus were replaced by a new modular system specially designed for and by TU Delft. Bob van Vliet, of Industrial Design Engineering (IDE), developed the hardware (the building elements) as his graduation project. The overall project was supervised by Frans van Mourik, assistant professor at IDE, and by Mijksenaar, a leading signage design firm. TU Delft encompasses over fourty buildings, and the new sign system is based on numbering the buildings, which is the most user-friendly solution.
19
Delta in English
The new signs for cyclists and pedestrians and destination signs for the faculties and other buildings are already in place. In late August/ early September, road signs will be positioned along the ring roads around the TU Delft campus, indicating the Mekelpark parking facilities and the associated building numbers.
Science centre
Asteroid approaching
Help wanted
TU Delft’s new Science Centre Delft will soon open its door to the public as a place were everyone, ranging from children to pensioners, can come to learn more about science through a series of exhibitions and interactive activities, like serious games. Prior to opening, the centre invites TU Delft students and staff to come the centre on August 27 to help test the exhibits. The tests will be held from 12:00-16:00 at Mijnbouwstraat 120.
There is a 1-in-1000 chance that a potentially catastrophic asteroid named ‘(101955) 1999 RQ36’ – will collide with the Earth, and this is most likely to happen in the year 2182, according to a global study conducted by researchers from the University of Valladolid (Spain) and Jet Propulsion Laboratory (USA). The asteroid’s total impact probability is 0.00092 - approximately a 1-in 1000 chance – while over half of this chance (0.00054) corresponds to the year 2182.
Freelance jobs available writing for Delta’s English Pages. We seek foreign students/staff to write articles in English, for payment, on a freelance basis. No experience necessary. We’re looking for enthusiastic, creative foreign students/staff to contribute articles, cartoons, illustrations and photographs. Interested, please send a brief introductory email to: d.mcmullin@tudelft.nl
Bye-bye book of abstracts A new app called Conference-compass makes navigating conferences easier. xKURIAN KATTUKAREN There’s a ritual on the first day of technical conferences that regular attendees know well, and that is a nerve-racking initiation for first-time conference attendees. The ritual involves deciding which presentations to attend or to skip. Typically, after registration, one’s time is spent pouring over the book of abstracts and sketching out one’s own program, a process that includes penciling in when star researchers are presenting and the time of a colleague’s, or even one’s own, presentation. This process takes so long that it’s a normal sight to see people perusing the book of abstracts during the conference’s keynote address instead of listening. To break this inefficient ‘Day One’ ritual and allow one to quickly, as well as intuitively, draw up a personal conference program, there is now a mobile app called, Conference-compass, which the app’s founders and developers, Jelmer van Ast and Mathieu Gerard, describe as a 'complete conference program in your pocket'. Once downloaded to your phone, users can view a day-by-day breakdown of the conference program. If a session is interesting, a few taps on your iPhone or BlackBerry delivers the session’s overview and in-session presentations, while a few more taps supply the presentation’s complete details, including title, author, time and room number. The app started out as a spare-time project of Gerard and Van Ast during
their PhD studies at the Delft Center for System and Control (DCSC), but Conference-compass has now been incubated as a YesDelft startup. The app has been used at three scientific conferences thus far, and to ensure its wide availability the app is designed to run not only on expensive iPhones and BlackBerrys but also ordinary Java-enabled phones, like Nokias and Samsungs. It is with presentations that this new app truly comes to life. The ability to tag presentations means users can assign ‘favorite’ tags to presentations they want to attend. Another cool feature enables users to select an author from the authors’ list presenting at the conference, with the app automatically recommending all other presentations given by the chosen author at the conference. Similar recommendations for presentations can also be generated by selecting keywords from a keywords list. For attendees who are not just attending but also presenting or chairing sessions, they can tag themselves as ‘that’s me’ - in the authors’ list. The tags ‘favorite’, ‘recommended’ and ‘that’s me’ are highlighted in three different colors at all levels in the app. These color-coded tags are a design highlight, making the app both beautiful and intuitive to use. For any conference visitor the first day is exemplified by searching for the halls where presentations are being held, which is a frustrating experience for both the organizers and visitors. To overcome this typical day one conference bugbear, Conference–compass comes with a nifty map feature: by clicking on a presentation location mentioned in the presentation details, the location is immediately identified on the map of the conference venue. In an era when internet and mobile telephony are making books and newspapers in print rapidly disappear from our lives, the book of abstracts remains a stubborn, papery holdout. Conference-compass seems set to change that, while helping to make attending conferences much more productive and enjoyable.
x www.conference-compass.com (Photo: no credit)
foreign eye
(Photo: Azarnoush Nazari)
As part of TU Delft’s introduction week for new international students, the university hosted a ‘City Rally’, a bike tour through Delft organized for the approximately five hundred new students who have recently arrived here to begin their studies. As part of the rally event, the organizers also held a photo contest, in which the students were asked to submit photos that captured their impressions of Delft. A jury then decided the winner. This year’s winning photo (above) was snapped by Azarnoush Nazari (26), from Iran, who studies architecture. Of her photo, contest jury member Charly Verwaal said: “I love the clear, crisp quality of this image. Azarnoush spotted the contrasting graffiti and made a wonderful composition with it. This picture tells me about Holland from a different point of view.”
Check out, check in Over the past summer TU Delft bid farewell to its MSc class of 20072008. This year - in a break from the past years’ more formal graduation ceremonies, which were replete with mortarboard caps, tassels and gowns - the university hosted a more informal ‘Farwell Celebration 2010’, which strived to both honor the ending of academic programmes as well as celebrate the new beginnings to come for graduates both here and abroad. The event, held at the TU Delft Library in June, was advertised as ‘The place to be to say goodbye, to network and to stay in touch, to create a memory and to leave your signature on the TU campus!’ TU Delft rector Karel Luyben was on hand to bid adieu to the graduates, and in his opening address he spoke of the importance of international students and their contributions to the university. This year’s MSc farewell – also bil-
led as ‘Check OUT/IN: farewell to Delft’, taking air travel and journeys as its organizing theme – seemingly aimed to be more practical in nature by giving graduates the opportunity to meet with representatives of TU Delft’s alumni association (which now has an international-alumni
’Leave your signature on the TU campus’ network of some 46,500 engineering graduates), Career Centre, and YesDelft, while also offering information about pursuing various PhD opportunities at TU Delft. All told, approximately 617 internationals students, from more than 50 countries, graduated in the 2009/2010 academic year, with more than 300 of them attending the Farewell event, during which
the graduates also received an e-ticket, which they could exchange for a small parting gift. The ticket also served as symbol for both the journey home many would soon be undertaking and also as a symbol of the ‘ticket to success’ that their TU Delft MSc degrees will hopefully be. Finally, in one final break from past year’s graduation events, this year the university did not select an ‘MSc Student of the Year’. (DM)
DELTA. 23 26-08-2010 achterkant
00 20
dream teams
delftse klanken
Iets losmaken Er werd te weinig blues gespeeld bij studentenjazzvereniging Groover, vond met name pianist Bart Root. Er werd lang over geboomd aan de bar, totdat iemand zei: we moeten gewoon beginnen. Er werden muzikale medestanders gezocht, waarna de blues- en rock ‘n’ roll coverband Suzy & The Suits een feit was. De pakkende naam werd afgeleid van die van zangeres Suzan Heykoop, die nu overigens vanwege verblijf in het buitenland tijdelijk nonactief is. “In het begin ging het oefenen nog niet zo lekker, omdat we geen vaste bassist hadden en de drummer afhaakte”, vertelt gitarist Christian Dieleman. “In februari 2010 stond het op de rails en gingen we wekelijks repeteren.” Het instrumentarium van de negenkoppige band bestaat naast zang, piano, drums en bas uit twee gitaren, trombone, trompet en tenorsax. Belangrijk bij de repertoirekeuze is dat er blazers inzitten. “Blazers voegen altijd iets toe, dan spettert het allemaal wat meer.” Het repertoire varieert van songs van Ray Charles, The Beatles en Chuck Berry tot een vergeten nummer als ‘Just a gigolo’ van de Amerikaanse crooner Louis Prima. De op diezelfde periode teruggrijpende Blues Brothers vormen ook een grote inspiratiebron. Het eerste optreden vond plaats op de maandelijkse Groover-avond in café de Klok. “Dat ging verrassend goed, iedereen was enthousiast.” Begin juli volgde het eerste ‘echte’ optreden op het Midzomernachtfestival van Bouwkunde. Optreden is het leukste van spelen in een band, vindt trombonist Thomas Neijenhuis. Om die reden wordt het repertoire nog steeds uitgebreid. “Iets losmaken bij de mensen, dat vind ik het magische ervan”, aldus Neijenhuis die hoopt dat de groep lang in dezelfde samenstelling bij elkaar blijft: “De band is ook ontstaan omdat wij elkaar leuk vinden. Per jaar moeten we bekijken of het blijft werken.” (JT)
”Blazers voegen altijd iets toe”, aldus gitarist Christian Dieleman. (Foto: Sam Rentmeester/FMAX)
Kriep
www.grooverjazz.nl
Geerte Baars woont in het huis ‘Marckt Kaufmann’ op Markt 9. Het is een dubbel gemengd huis: corps en Virgiel, vrouwen en mannen door elkaar. Ze woont hier vanaf maart en is nog twee weken HJ: dan wordt er een nieuwe bewoner ingestemd en kan ze een kamer doorschuiven. Baars is eerstejaars student bouwkunde en lid van studentenvereniging Virgiel. HJ zijn betekent hier dat je moet zorgen dat het vuilnis en oud papier op tijd buiten staan en je moet regelmatig koken. (Foto: Sam Rentmeester/FMAX)
robbert fokkink
Lara Croft Op een druilerige maandagmorgen in 1801 geeft James Pillans aardrijkskundeles in Edinburgh. Hij loopt door de klas en vertelt over de grote rivieren van Afrika. Af en toe stelt hij onverwachts een vraag en dan krijten de leerlingen een antwoord op hun leitje, want zo gaat dat in die tijd. Opeens krijgt Pillans een lumineus idee. Hij laat de leitjes inleveren en stapelt die tot een groot bord tegen de muur van het klaslokaal. De leraar kan nu zelf schrijven terwijl de klas toekijkt, het eerste krijtbord is geboren. Enkele lessen later breekt de pleuris uit onder de leerlingen, die nu immers niets meer te doen hebben. Maar dan is het al te laat. Het krijtbord is een gigantische hit die in één klap alle Europese leslokalen overspoelt. Tweehonderd jaar lang blijft het krijtbord pontificaal voor de klas staan. Die tijd is voorbij, het smartboard is gekomen en heeft de TU bereikt. Vanaf nu draait een Delftse docent zijn gezicht naar de klas en didactici presenteren deze omwenteling als een ware revolutie. Dat is natuurlijk niet zo, een docent is van voren net zo interessant als van achteren. Het smartboard is gewoon een bling bling krijtbord. Gelukkig zijn er gratis dagbladen, zodat studenten de colleges actief kunnen
bijwonen. Via het oplossen van doorlopers en sudoku’s. De echte didactische doorbraak is het interactieve krijtbord: de weblog. Wiskunde leer je tegenwoordig thuis in je luie stoel van Terry Tao, de Gauss van de 21ste eeuw, die blogt over van alles en nog wat: digitale camera’s, opvoedingsadviezen, relativiteitstheorie. Moeite met quantummechanica? Tao legt uit hoe je de golf-deeltje dualiteit kunt begrijpen met Lara Croft – Tomb Raider. Als je meer wil weten, dan post je gewoon je vraag en Terry geeft antwoord. De grootste geleerden van vandaag zijn online! Studenten die klagen dat ze niet voldoende worden geënthousiasmeerd zijn zo ontzettend 2009.