DELTA. 17 20-05-2010
weekblad van de technische universiteit Delft
>STUDELTA Speciale editie
>03 Vertrek Bino
>07 Language problems
>12 Luxe Disneyland
Volgende week donderdag verschijnt er geen reguliere Delta, maar een speciale editie gemaakt door studenten voor studenten. Op 3 juni zijn we er weer.
Het snelle vertrek van Raoul Bino als decaan van Technische Natuurwetenschappen kwam voor de mensen die hem kenden als een verrassing. Afgelopen dinsdag nam hij afscheid, na amper negen maanden. “De besparingsplannen lopen zeker geen vertraging op.”
Five to ten percent of all industrial accidents are caused by language problems, dr. Paul Lindhout states in his doctoral thesis. Low-cost measures can control the risks.
Een appartement met ieder een eigen badkamer, een zwembad in de tuin en een fitnessruimte. En als je wilde, golfles van Mr. Tan. Singapore is een paradijsje voor Delftse studenten. Maar de luxe went snel. “Je kunt hier een moeiteloos leven leiden.”
01
>19 English Entrepreneurship Fellow MSc students turned business partners, Tianyi Xie and Nir Kalush, are aiming to create an online community where TU Delft’s international students can share all kinds of information and also get discounts from local shops. Their budding business venture, called ourdelft.nl, is also a fine example of the entrepreneurial spirit currently sweeping the campus.
TUDELTA.17
Zoals altijd op een zondag in mei, vond 16 mei de jaarlijkse wedstrijd PEil (Proteus Eretes in ‘t Lang) plaats op de Delftse Schie. Een van de leukste nummers die daar worden verroeid is die van de achten. Dit jaar sleepten de
roeiers van Proteus voor het eerst sinds vijf jaar weer eens de bokaal voor clubachten binnen: de Kruithuisbokaal. (Foto: Hans Stakelbeek/FMAX)
DELTA. 17 20-05-2010
02
nieuwsinterview
‘De keus hebben om anoniem te zijn’ TUdelta.17 > Jaargang 42 Delta is het informatie- en opinieblad van de TU Delft, verzorgd door een journalistiek onafhankelijke redactie.
> Redactie Frank Nuijens, (hoofdredacteur), Katja Wijnands, Dorine van Gorp, (eindredactie), Saskia Bonger, Tomas van Dijk, Erik Huisman, Connie van Uffelen, Jos Wassink (verslaggeving). > Medewerkers Willemijn Dicke, Robbert Fokkink, Jorinde Hanse, Dap Hartmann, Auke Herrema, Richard van 't Hof, Christian Jongeneel, David McMullin, Anna Noyons, Edgar van Os, Daan Schuurbiers, Jimmy Tigges, Stephan Timmers, Ellen Touw, Robert Visscher, Pascale Warners, Martine Zeijlstra. > Foto‘s Sam Rentmeester/ Hans Stakelbeek (FMAX).(info@fmax.nl) > Vormgeving Kummer & Herrman, Utrecht > Lay-Out
Liesbeth van Dam
> Mededelingen Martin Kers (m.kers@tudelft.nl) > Redactieraad Ir. S. Rozendaal (voorzitter), prof.dr Jeroen van den Hoven, prof.dr.ir. F.W. Jansen, J. Op Den Kelder, mr. J.J. M.Kok, R.H.G. Meijer, T. Niks, prof.dr.B.J. Thijsse, ir. M. Persson, dr.ir. C. Vermeeren > Redactie-adressen Universiteitsbibliotheek Kamer 0.18-0.28 Prometheusplein 1 2628 ZC Delft Postbus 139 2600 AC Delft Tel. 015-278 4848 E-mail: delta@tudelft.nl www.delta.tudelft.nl > ISSN 0169-698x > Druk Wegener Nieuwsdruk Twente, Enschede > Oplage 12.000 > Advertenties H&J uitgevers Postbus 101 2900 AC Capelle aan den IJssel Tel. 010-451 55 10 Fax 010-451 53 80 E-mail:delta@henjuitgevers.nl www.linkmagazine.nl > Abonnement Een abonnement kost 37,50 en kan elk moment ingaan. > HOP Delta werkt samen met het Hoger Onderwijs Persbureau Hein Cuppen, Bas Belleman, Thijs den Otter Tel. 071-523 6151 Fax 071-523 2138 E-mail hop@xs4all.nl > Copyright Delta Auteursrecht voorbehouden. Het is verboden zonder schriftelijke toestemming van de hoofdredacteur artikelen, schema‘s of illustraties geheel of gedeeltelijk over te nemen en/of openbaar te maken, in enigerlei vorm of wijze.
Je kunt overal inchecken, maar kun je nog wel uitchecken? Over deze vraag gaat het deze week verschenen boek ‘Check in/ Check uit, de digitalisering van de openbare ruimte’, van het Rathenau Instituut. Een van de auteurs is Floortje Daemen.
moet geven om anoniem te zijn. Dat kan bijvoorbeeld door oude systemen te laten bestaan naast nieuwe. Denk aan de strippenkaart. Het zou goed zijn als die blijft naast het systeem met OV-poortjes. We gebruiken in dit verband de term digitale stiltezone. Mensen moeten naar zulke zones toe kunnen blijven gaan.”
xTomas van Dijk Bijna alles wat we doen: met het openbaar vervoer reizen, surfen op het internet en zelfs over straat lopen, wordt geregistreerd. Is jullie boek een waarschuwing dat het de verkeerde kant op gaat? “Nee, we willen aangeven wat er aan de hand is: er is een digitale laag om de publieke ruimte gekomen. Vroeger ging je op het internet en dan checkte je ergens digitaal in. Vervolgens checkte je uit wanneer je wilde. Nu check je in zodra je naar buiten gaat. Er is een nieuwe fase in de informatiesamenleving aangebroken waarbij Nederland van ‘op het net’, naar ‘in het net’ gaat.” Dat klinkt onheilspellend. “We willen geen Big Brother-achtig
Floortje Daemen: “Ik wil wel kunnen uitchecken.” (Foto: Tomas van Dijk)
beeld schetsen. Er zitten veel voordelen aan. Een van de toekomstscenario’s die wij schetsen is de levende landkaart. Die krijg je als je allerlei technologieën zoals street view van Google, TomTom, sociale digitale netwerken en rekeningrijden combineert. Je kunt dan zoeken op een kaart met live informatie. Veel mensen vinden dat mooi omdat ze daarmee up-to-date informatie kunnen vinden.” Maar overheid en bedrijven weten straks alles van iedereen. Maak jij je geen zorgen om je privacy? “Ik heb er geen probleem mee om in het net terecht te komen. Ik vind het bijvoorbeeld fijn dat ik kan zien waar
de files zijn. Maar ik wil wel eventueel kunnen uitchecken.” Aha, dus jij hebt toch iets te verbergen? “Nee, daar heeft het niets mee te maken. Net als met Hyves en Facebook wil ik kunnen aangeven met wie ik wel vrienden wil worden en met wie niet.” Met het boek willen jullie mensen duidelijk maken welke gegevens allemaal van ze verzameld worden. Hebben jullie ook tips voor beleidsmakers? “Ja, voor hen hebben we ontwerpprincipes ontwikkeld. Een van de principes is dat je mensen de keus
Hoe moeten mensen daar straks dan naartoe? “Je moet het niet te letterlijk nemen. Het is geen gebied. Behalve aan de strippenkaart kun je denken aan een programma op je mobiele telefoon, de Privacy Coach waar wij aan meegewerkt hebben. Je kunt hiermee nagaan wat bedrijven en overheden doen met je gegevens. Je kunt met je telefoon dan bijvoorbeeld je sportpas scannen en zien of de sportschool jouw persoonlijke gegevens wil doorverkopen. Aan bedrijven maak je met een persoonlijk profiel duidelijk wat je wel en niet toestaat.” Met zulke veiligheidsmechanismen kun je toch niet echt uitchecken? “Uitchecken is een uitdaging, dat is waar. Dat is de reden waarom we ontwerpprincipes hebben ontwikkeld.”
van der duin
Meer geld verdienen Deze column moet wel over de financiële crisis gaan. Het kan namelijk niemand meer ontgaan zijn: ook de TU Delft verkeert in zeer slecht weer. Ik vernam zelfs dat we in december moeten lenen om ons eigen salaris uit te betalen. Daar schrik je toch wel even van. Wie ook schrikken zijn mensen buiten de TU aan wie ik dit vertel om hen te laten inzien dat werken bij de overheid echt niet altijd even gemakkelijk is. In de marktsector kent men geen gedwongen winkelnering, maar in de publieke sector dwaalt voortdurend het spook der bezuinigingen. Het absurde is dat wij goede dingen doen. Ik bedoel: in de marktsector krijg je het zwaar als je verkeerde producten levert of verkeerde klanten bedient. Maar bij de TU krijg je op je kop omdat de centrale overheid zich heeft laten oplichten door een aantal criminele bankiers en omdat voormalige bestuursleden nogal gehecht waren aan mooie, nieuwe gebouwen. Het onrechtvaardige van economische crises is dat de financiële schuldenaars vaak niet de echte schuldenaars zijn. Het afwentelen van schuld is de kern van ons kapitalistisch systeem. Het gaat te ver om ons economisch systeem een piramidespel te noemen, maar een stoelendans is het zeker. Vorig jaar had het Nederlandse bedrijfsleven geen stoel, nu is het de beurt aan de Nederlandse overheid, inclusief de Nederlandse universiteiten. Maar het is niet anders. Bestuurlijke ongehoorzaamheid heeft geen zin. Ook ik heb bij mij zelf sinds kort het verlof ingetrokken. Naarstig op zoek in mijn eigen netwerk naar opdrachten en geld. Vage kennissen zijn nu ineens mogelijke geldschieters geworden. Waar ik voorheen ‘nummer onbekend’ en onbeduidende 06-nummers onbeantwoord liet, neem ik ze nu wel op. Niet te snel natuurlijk, anders kan een potentiële klant denken
dat ik niets te doen heb en dat is niet goed voor de hoogte van het offertebedrag. Ook schroom ik sinds kort niet om onvoorbereide gesprekspartners tijdens oriënterende en informatieve gesprekken te polsen over een mogelijk project waarbij ‘de TU Delft natuurlijk veel waarde aan uw organisatie kan toevoegen’. Ik geef toe, het is niet de meest ideale situatie voor een wetenschapper maar ik vind enige troost in de woorden van de befaamde Russische filmregisseur Andrei Tarkovski die zei dat een kunstenaar nooit onder ideale omstandigheden werkt. Nu ben ik weliswaar geen kunstenaar maar als diegene die boven mij staan al praktische en artistieke compromissen moeten sluiten dan ben ik nederig, dankbaar en uitermate klantvriendelijk. Uiteindelijk is er maar één remedie: goede dingen doen. Goed onderzoek verrichten, goed onderwijs geven, goede projecten doen en een goede bedrijfsvoering hebben. Maar of goed voldoende is? Wetenschappelijk onderzoek is per definitie te onzeker en te experimenteel om van te voren betrouwbare kwaliteitsgaranties af te geven. Recent vertelde een redacteur van een uitgeverij mij over een nieuw aangestelde directeur. De goede man was voorheen werkzaam in een andere sector. Na gedegen eigen onderzoek stelde hij in de maidenspeech aan zijn nieuwe collega’s een strategische beleidswijziging voor: voortaan zouden ze alleen maar bestsellers uitgeven. Ik bedoel maar. Patrick van der Duin is toekomstonderzoeker bij de sectie technology, strategy and entrepeneurship van de faculteit Techniek, Bestuur en Management.
03
DELTA. 17 20-05-2010
Nieuws
Besparingen (1)
Besparingen (2)
Bursalen
Finalist
Studentassistenten moeten volgens de studentenraad (sr) worden ontzien bij de besparingen, omdat ze volgens de raad onmisbaar zijn geworden voor een goede kwaliteit van onderwijs. Daarom vraagt de sr het college van bestuur (cvb) in een brief af te blijven van deze groep. Cvb-lid Paul Rullmann erkent het belang van studentassistenten, maar wil die belofte niet doen. “Wij proberen sterke kanten van het onderwijs te versterken. Dit bevoordeelt, spaart of vrijwaart niet op voorhand docenten, studentassistenten en ondersteuners.”
Met de hoorzittingen over de besparingen op 21 en 25 mei voor de deur doet de voorzitter van de ondernemingsraad (or) een oproep aan alle medewerkers om te komen. In een brief benadrukt Dineke Heersma dat er nog geen besluiten zijn genomen, dus dat het nog zinvol is vragen te stellen. Heersma schrijft dat de or ‘bepaald geen warm onderbuikgevoel’ heeft bij de besparingen. Ze verwijst naar de OOD (de reorganisatie uit 2005) die wel tot verbeteringen maar niet tot besparingen zou hebben geleid.
Beurspromovendi die onder het sociale minimum leven, kunnen bij hun decaan voortaan een onkostenvergoeding van maximaal 450 euro aanvragen. Beurspromovendi of bursalen zijn niet in dienst bij de TU, maar worden betaald door een externe partij. Soms krijgen zij zo weinig geld, dat ze nauwelijks kunnen rondkomen. Voortaan mogen beurspromovendi alleen worden aangesteld als zij minimaal op het sociale minimum van 1250 euro per maand zitten. Uitzonderingen worden alleen gemaakt bij ‘zwaarwegende redenen’.
Bauke Steenhuisen staat 7 juni in de finale van het Delftse Poetry Slam 2010. De 29-jarige docent bij de faculteit Techniek, Bestuur en Management won op 10 mei de tweede voorronde. In totaal stonden er in drie voorronden vijftien slammers op het podium. Daarvan gingen er per voorronde twee door naar de finale. Op 7 juni krijgen de finalisten elk twee beurten van vier minuten. De jury en het publiek kiezen dan hun winnaar. Die twee slammers strijden op 7 juni om de eretitel ‘winnaar Delfts Poetry Slam’. De winnaar verovert tevens
Vertrek Bino komt 'redelijk onverwacht' Het snelle vertrek van Raoul Bino als decaan van Technische Natuurwetenschappen kwam voor de mensen die hem kenden als een verrassing. Afgelopen dinsdag nam hij afscheid, na amper negen maanden.
gaf in deze krant, zei hij te verwachten dat hij langer dan vier jaar decaan zou blijven. Hij zag het destijds als een voordeel dat hij van elders naar de TU kwam. “Iemand van buiten heeft een frisse kijk en dat geeft nieuwe mogelijkheden. Het kost tijd om alles te leren kennen, maar dat is wel in te halen.” Het college van bestuur, de onderdeelcommissie en het managementteam van TNW; niemand had het snelle vertrek van Bino zien aan-
xSASKIA BONGER
‘Ik vind het dapper, home is where the heart is’
Prof.dr. Bino gaat terug naar de Wageningen University, waar hij tot vorig jaar ook werkte. In het Wageningse blad Resource zei hij bij het bekend worden van zijn terugkeer dat de TU Delft ‘een geweldige universiteit’ is. “Maar er is ook veel mis.” Het blad schrijft dat Bino in Delft slecht kon aarden. Verder wil Bino in het blad weinig kwijt over het waarom van zijn vertrek. Dat zou vooral zijn ingegeven door een toevallige samenloop van omstandigheden. “Speculaties dat het niet zou boteren tussen mij en de vorige decaan (rector magnificus Karel Luyben, red.) zijn onzin. Hij heeft me op alle manieren bijgestaan. Mijn hart ligt echter in Wageningen. Vergeleken bij andere universiteiten loopt Wageningen voorop in goede bedrijfsvoering.” In een interview dat Bino vorig jaar
Kennis en kunst
komen. Prof.dr.ir. Tim van der Hagen is waarnemend decaan totdat de opvolging is geregeld. In een e-mail zegt hij dat Bino’s vertrek voor hem ‘redelijk onverwacht’ kwam. “Maar ik, en met mij het managementteam (mt) van de faculteit, respecteer zijn besluit. Ik vind het dapper, home is where the heart is.” Van der Hagen zegt als lid van het mt en als plaatsvervangend decaan ‘goed op de hoogte te zijn’ van wat er op de faculteit speelt, ook van de besparingen die eraan komen. “Deze lopen zeker geen vertraging op. De besparingsvoorstellen worden door de faculteit voortvarend en serieus opgepakt. Onze plannen zijn op 29 april bij het college van
Studenten kunnen voortaan niet alleen iets opsteken in collegezaal E van de faculteit Civiele Techniek en Geowetenschappen maar ook van kunst genieten. Drie IO-studenten maakten een kunstwerk dat het onderzoek naar de watercyclus verbeeldt. (Foto: Bauke van Gameren)
bestuur ingediend. Dat betekent dat ze nog onder Raoul Bino zijn vervaardigd.” Bino werd bij zijn aantreden geconfronteerd met een begrotingstekort van 6,4 miljoen euro. Twee maanden na zijn aantreden kon hij zijn medewerkers niet verzekeren dat er geen gedwongen ontslagen zouden vallen. Bino weet de tekorten zelf vooral aan de hoge kosten van het Reactorinstituut Delft en de ouderdom van sommige gebouwen van de faculteit. Met het oog op de aankomende besparingen zegt het college van bestuur dat de opvolging snel moet worden geregeld. Een interne kandidaat ligt dan voor de hand. Of Van der Hagen tot de kandidaten behoort, wil hij niet zeggen. “Het vertrek van Raoul Bino is nog zeer recent en het college is nu aan zet als het gaat om een profiel voor een nieuwe decaan.” Bino zelf was niet bereikbaar voor commentaar. Pagina 15: 'Niet doorschuiven maar aanschuiven'
een plaats in de halve finale van het NK Poetry Slam in Utrecht in december. De Delftse finale wordt gehouden in de Pelicaan aan de Verwersdijk 47. De aanvang is 20.00 uur en de toegang is gratis.
‘ Ruzie over parkeerplaatsen’ TU-ers, omwonenden en de Porceleyne Fles klagen over de auto’s van medewerkers van de Haagse Hogeschool die hun parkeerplaatsen innemen. De academieraad van de Delftse vestiging van de hogeschool is een actie gestart die daar een einde aan moet maken.
Klachten over manier waarop betaald parkeren tot stand is gekomen
Bovenop het dak van het hogeschoolgebouw is een parkeerplaats aangelegd voor medewerkers en bezoekers. De eerste tijd na de opening van het pand in de zomer van 2009 was het parkeren nog gratis, maar sinds drie maanden kost het 22 cent per uur, de helft van het uiteindelijke tarief. Sindsdien is de parkeerplaats leeg en zoeken medewerkers van de hogeschool in de aangrenzende woonwijk en in de TU-wijk een plekje voor hun auto’s. Dat leidt tot veel klachten, meldt de academieraad in een pamflet aan de ondernemingsraad van de TU. De academieraad vindt die klachten terecht. Ze blijkt vooral ontstemd over de manier waarop het betaald parkeren tot stand is gekomen. Volgens voorzitter Wim Hoogland heeft het dak in een laat stadium van de bouw onder druk van de gemeente
dat er in de woonwijk ‘bijna dagelijks ruzie’ is over parkeerplaatsen. “Klachten spelen wij door naar de hogeschoolraad. Ook die van TUmedewerkers.” De ondernemingsraad van de TU is van plan de parkeerperikelen rondom de Haagse Hogeschool op de eigen agenda te zetten, meldt voorzitter Dineke Heersma. Zij vindt dat alle betrokken partijen met elkaar om tafel moeten. Overigens is ook de TU van plan betaald parkeren in te voeren. Besluiten daarover moeten nog worden genomen, maar eerder meldde de universiteit dat parkeren in 2011 tien euro per maand zou kunnen gaan kosten en in 2012 twintig euro per maand. Hoogland hoopt dat ook zijn werkgever overgaat op dat tarief. (SB)
een parkeerbestemming gekregen, omdat omwonenden vreesden voor parkeerproblemen. De medezeggenschapsorganen hadden vervolgens inspraak willen hebben op het besluit parkeergeld te vragen, maar dat is niet gebeurd. Hoogland rekent voor dat personeelsleden straks 700 euro per jaar kwijt zijn aan ‘in weer en wind op het eigen dak parkeren’. Hij meldt
04
DELTA. 17 20-05-2010
Nieuws
Bio-plastics
Duurzaam
Anammox
Taxiën
Amerikaans sporten
Biotechnoloog dr. Frank Koopman kan met bacteriën houtafval omzetten in een grondstof voor de plasticindustrie en biobrandstoffen. De stof, furaandicarboxylzuur of FDCA, is door het Amerikaanse ministerie van energie opgenomen in de top twaalf van meest veelbelovende biologische stoffen voor de industrie. Koopman promoveerde op 12 mei aan de faculteit Technische Natuurwetenschappen. Zijn onderzoek werd gesteund door NWO.
Schiphol heeft een nieuwe proeftuin, the Grounds, voor onderzoek naar duurzame technologieën. De projecten richten zich onder meer op duurzame mobiliteit, energie en water. De TU werkt op de luchthaven mee aan een elektrisch vervoerproject, waarbij auto’s van passagiers opladen terwijl de passagiers op reis zijn. De projecten moeten Schiphol helpen om in 2012 CO2-neutraal te zijn, aldus een persbericht. Wie weet kunnen IJslandse vulkanen ook nog een handje helpen door het vliegverkeer te stremmen.
Rioolwaterzuivering kan energie opleveren door de inzet van anammoxbacteriën. Dat tonen onderzoekers van de TU en de Radboud Universiteit Nijmegen aan in een publicatie in Science. Met de nieuwe technologie zou energie geproduceerd worden, in plaats van dat het energie kost. Op landelijke schaal zou dat vijftig megawatt aan opwekking schelen, een kleine tien procent van een gemiddelde kolencentrale. Deze maand gaat op de rioolwaterzuivering Dokhaven in Rotterdam een proef van start.
Taxiënde vliegtuigen krijgen nu hun instructies mondeling door van verkeersleiders. Hopeloos ouderwets, vinden onderzoekers van Elektrotechniek, Wiskunde en Informatica. De it-experts hebben van technologiestichting STW een subsidie gekregen van een half miljoen euro om een soort TomTom voor luchthavens te ontwikkelen. Projectleider prof.dr. Erik Theunissen en zijn collega’s verwachten dat het over tien jaar nauwelijks meer voorstelbaar is dat de communicatie met vliegtuigen ooit uitsluitend via spraak plaatsvond.
Punch Basketball, Hitmanics Baseball en Delft Barons Lacrosse houden zaterdag 29 mei vanaf 12.00 uur op het sportcentrum een All-American Sports Event. Op het programma staan honkballen, basketballen en lacrosse. Dat laatste wordt gespeeld met een rubberen bal en stick die aan het uiteinde een netje heeft en is een mengeling van basketbal, rugby, ijshockey en hockey. Ervaring is niet nodig; de organisatie zorgt voor een ervaren lacrosser, basketballer of honkballer in elk team. Opgeven via de balie van het sportcentrum.
technostarters
‘Ons onderbuikgevoel zei: dit is goed’ Een game voor de ontwikkeling van de Tweede Maasvlakte was het eerste succes van Tygron Serious Gaming. Over vijf jaar willen ze in Nederland marktleider zijn voor spellen op het gebied van ruimtelijke ontwikkeling. “Serious games zijn een leuk middel om iets te veranderen in de wereld.”
Universiteiten moeten valoriseren en de TU laat zich niet onbetuigd. Dat levert technostarters op als Senz (stormparaplu), Ampelmann (overstapplatform) en Ephicas (SideWings). Maar er is veel meer. Een korte serie over TU-starters. Deze keer Tygron Serious Gaming.
xERIK HUISMAN “Echt vet.” Zo noemt Jeroen Warmerdam het hebben van een eigen bedrijf in serious gaming. We zijn pas bij het maken van een afspraak voor een interview, maar duidelijk is al: Warmerdam, medeoprichter en directeur van Tygron, geniet met volle teugen. Eenmaal samen aan tafel in de voormalige Caballero-fabriek in Den Haag moet de 29-jarige oud-student technische informatica even uitleggen waar ‘echt vet’ op sloeg. Op het eigen bedrijf of de games? “Beide zijn vet. Op mijn zevende had ik op papier een spelletje uitgetekend. Een puzzel die je moest oplossen door van hokje naar hokje te springen. Het zal er al vroeg in. En een bedrijf hebben is gaaf. De vrijheid om het zelf, samen, neer te zetten. Je eigen lijn te trekken.” Warmerdams ‘samen’ verwijst naar medeoprichter en -aandeelhouder Maxim Knepflé (27) en medeaandeelhouder Alexander Hofstede (28). Hij vertelt ook hun verhaal. “Het is daarnaast een kick om iets van jezelf groter te zien worden. En de afwisseling:’s ochtends kun je overleggen met een ceo, tussen de middag doe je boodschappen voor de lunch en ’s avonds ben je bezig met een contract.” Intussen blijven games de mannen van Tygron fascineren. “Serious games zijn een leuk middel om iets te veranderen in de wereld. Je kunt iets beter maken, ook mensen en relaties. Spelers krijgen de kans in elkaars belangen en mogelijkheden te kijken, bijvoorbeeld mensen die vanuit verschillende disciplines betrokken zijn bij watermanagement. Ze willen dat vaak wel, maar
Jeroen Warmerdam: "Het is een kick om iets van jezelf groter te zien worden." (Foto: Hans Stakelbeek/FMAX)
missen een gemeenschappelijke taal. Zo’n spel maakt elkaars belangen en mogelijkheden voelbaar. De deelnemers moeten zelf zo goed mogelijk scoren, maar komen er geleidelijk achter dat dat alleen kan als ook anderen hun score kunnen optimaliseren.” Daarnaast, stelt Warmerdam, zijn serious games geknipt voor media- en manage-
‘We begonnen met het zweet op de rug en gingen geleidelijk geld verdienen’ menttrainingen en trainingen gericht op samenwerking. En is het leuk voor spelers? Warmerdam: “Onlangs speelden we in Delft een spel. We moesten de betrokkenen bij de uitdaging tijdens de koffiebreaks als het ware achter de computer vandaan schoppen. Ze wilden hun score verder optimaliseren en voelden ook dat ze hun rol met hun eigen en andermans belangen steeds beter gingen spelen.” Ja dus.
Commerciële toepassing Dat succes en die toepassingen voorzagen Warmerdam en Knepflé vijf jaar geleden niet. Ze vermoedden het wel. “We zagen een groeimarkt. Er was veel onderzoek naar
serious gaming, maar een grote, commerciële toepassing was er nog niet voor partijen in de ruimtelijke ordening.” Het idee voor een eigen bedrijf ontstond. “Ik moet eigenlijk zeggen dat we een businessplan schreven en onderzoek gingen doen”, lacht Warmerdam. Maar zo ging het niet. “Het onderbuikgevoel zei: dit is een goed plan. We hebben een product ontwikkeld: een spel samen met het Havenbedrijf Rotterdam en de faculteit TBM voor de ontwikkeling van de Tweede Maasvlakte. Dat hebben we in de markt gezet.” Dat stramien - inhoud (haven), didactiek (TBM) en techniek (Tygron) - is de grote constante sinds 2005. Verder liep Tygron tegen gebruikelijke zaken aan. “Je moet uit je schulp van techneut kruipen”, doceert Warmerdam. “Ondernemer worden, dus ook je product verkopen en het evangelie van serious gaming verkondigen.” Daarnaast: “Eerst heb je geen geld en wel mensen nodig, dan heb je wel geld, maar weet je niet waar je de mensen vandaan moet halen. En ook: wat neem je? Een dure ervaren techneut of een jonge, onervaren high potential? Steeds zoek je een balans. Dat spel vind ik het leukst en we hebben het goed gespeeld. We hebben een leuk team.” Geld was de afgelopen vijf jaar wel een probleem, maar Tygron haalde daar voordeel uit. Ze hadden geen
investeerders, wel wat subsidies. “We begonnen met het zweet op de rug en gingen geleidelijk geld verdienen. Je groeit dan niet zo hard als je zou willen, maar wordt gedwongen marktgericht te zijn.” Cashflow is een constant aandachtspunt. “Soms gaat alle aandacht naar het product en ‘vergeet’ je de acquisitie. En omgekeerd. Dat moeten we meer stroomlijnen.”
Contacten Nu Tygron een doorgroeier is, meer dure mensen kan aantrekken, opdrachten steeds belangrijker worden en de directeuren aan tafel zitten met partijen van het kaliber ministerie, realiseert Warmerdam zich dat ze veel danken aan de TU en YesDelft. “Wij hebben baat bij onze academische vorming. We kunnen analytisch kijken en technische informatica blijft onze basis.” En hoewel ze op een zolderkamer en in een kantoortje bij TBM startten nog voordat YesDelft bestond, groeide Tygron pas flink onder de vleugels
van de incubator. “Zonder YesDelft en zonder mensen van de TU en hun contacten bij het havenbedrijf was het niet op deze manier gelukt. We konden voortbouwen op de contacten en het prototype van het spel dat er al lag en waaraan we als student hadden meegewerkt.” Volgens Warmerdam is Tygron op tijd uitgevlogen. “We waren nog niet uitgeleerd, maar je moet verder. Je wilt geen starter blijven, maar gezien worden als een zelfstandig bedrijf. Daarom zijn we ook naar de Caballero Fabriek verhuisd, een plek met inspirerende jonge en innoverende bedrijven.” Daar bouwen Warmerdam c.s. Tygron uit. Het begon met spellen rond watermanagement en inmiddels richten ze zich op de hele ruimtelijke ordening. “Eind 2011 kan Tygron dan versnellen in het buitenland op het gebied van ruimtelijke ordening of binnenlands verbreden op gebieden als de zorg en rampenbestrijding. Maar dat is afwachten.” En over vijf jaar? “Dan zijn we met serious games in Nederland marktleider op het gebied van ruimtelijke ordening en hebben we dertig mensen in dienst. Verbreden we in het buitenland, dan zou het zo 60 of 120 man kunnen zijn, maar dat is koffiedik kijken.”
Naam bedrijf: Tygron Serious Gaming Startdatum: 1 September 2005 Oprichters: Jeroen Warmerdam en Maxim Knepflé Product/dienst: Serious games watermanagement en ruimtelijke ordening Omzet: Ongeveer 600 duizend euro per jaar Aantal personeelsleden: Tien
05
DELTA. 17 20-05-2010
Nieuws
Draagvleugels
Australië
Bochtjes
Spoorzone
De Delftse zonneboot, die in juli meedoet aan de Frisian Solar Challenge (een Elfstedentocht voor zonneboten), is voorzien van draagvleugels. Volgende week wordt de boot – officiële naam Delta Lloyd Solar Boat - gedoopt in het Hilton Hotel in Amsterdam. Door de vleugels moet de boot zichzelf ook al bij lage snelheden uit het water tillen. Het team hoopt in de race de topsnelheid van twintig kilometer per uur die is behaald door het team uit 2008, te verbeteren.
Australië is booming voor Nederlandse studenten. Dat blijkt uit de jaarlijkse studentencijfers van Australian Education International. Dit collegejaar startten 910 Nederlanders met een studie in Australië. Dat is een stijging van negentien procent vergeleken met 2009. Het aandeel overige buitenlandse studenten dat in Australië met een studie begon, steeg met dertien procent. De toevloed van Nederlandse eerstejaars is een voortzetting van al eerder ingezette groei.
Van duizenden kilometers kaarsrechte weg door de Australische outback naar een Japans parcours vol haarspeldbochten. Het Nuon Solar Team doet behalve aan de tweejaarlijkse race voor zonnewagens in Australië, deze zomer ook mee aan de Japanse wedstrijd op het Suzuka Formule1-circuit. Er zal het nodige moeten worden gesleuteld. De zonnewagen Nuna5, die – saillant detail - afgelopen najaar in Australië op een rechte weg in de berm belandde, is niet gemaakt voor een bochtig parcours.
Het centrum van Delft is een bouwput vanwege de aanleg van de spoortunnel. Dat betekent onder meer de inzet van grote machines, schuiven met grond, het opbouwen van installaties, wegopbrekingen en omleidingen. Maar naast de praktische zaken bij deze technische en bestuurlijke uitdaging zit er een niet-tastbare kant aan het project. Wat betekent het project in de spoorzone voor de stad en zijn bewoners? Hoe beleven studenten het tegen de vlakte gaan van studentenhuizen? Hoe zien zij de toekomst van de stad? Die kant staat
centraal bij de Salon 2010 die Motiv en de Kennismakerij organiseren op 26 mei. De bijeenkomst heeft plaats aan de Voorstraat 60. De toegang is 5 euro.
x www.motivogd.nl
Houwers wint de Hel van Brabant De twintigste editie van de Hel van Brabant werd een prooi voor Delftse student Rik Houwers van studentenwielervereniging Wtos.
Job Cohen PvdA-lijsttrekker Job Cohen maakt een tournee langs universiteiten om met studenten in gesprek te gaan. In Rotterdam maakten studenten het hem dinsdag niet moeilijk.
Engelenbak Spanning in studentenhuis De Engelenbak. Het ‘Heerenhuisch’ aan de Oude Delft is een van de zes genomineerden voor de eretitel Studentenhuis van het jaar 2010. Op 20 mei wordt de winnaar bekend.
xJimmy tigges Tijdens de eerste etappe op zaterdag passeerde hij de finish in Eindhoven na 112 kilometer koersen als tweede, in dezelfde tijd als winnaar Dennis Szekely uit het Vlaamse Neeroeteren. De beide renners hadden een voorsprong van vier seconden op de rest van het 140 man sterke veld. In de tweede etappe van deze klassieker, een rit over 132 kilometer op zondag, wist Houwers de leider van het klassement te verschalken door drie plekken voor de Belg als eerste te eindigen. “Bij de eerste etappe stond er weinig wind”, verhaalt de Delftse student. “Daardoor bleef de hele groep tot aan de eindsprint bij elkaar. Ik zou eigenlijk de sprint aantrekken voor ploeggenoot Jos Koop, maar die zat op een gegeven moment niet meer in mijn wiel. Toen ben ik zelf gaan aanvallen, vlak voor de finish.” Het leverde hem een tweede plaats op, achter de Belg Szekely. “Szekely kwam mij achterna. Hij was veel sterker dan ik, won met overmacht.” De tweede etappe, op zondag, was door de kasseienstroken een stuk zwaarder. Het peloton viel in groep-
Hoogopgeleid Over tien jaar moeten twee van de vijf EU-burgers hoogopgeleid zijn. Dat hebben de landen van de Europese Unie afgesproken. Gezien de statistieken moet Nederland dat doel kunnen halen.
Kamers te duur
Rik Houwers (paars tricot) juicht na zijn winst in de tweede etappe. Geletruidrager Szekely juicht ook, in de verkeerde veronderstelling algeheel winnaar te zijn. (Foto: Wielerclub Eindhoven)
jes uit elkaar, maar kwam uiteindelijk toch weer bijeen. Onder leiding van geletruidrager Szekely werd de ontsnapte Pool Piotr Kornafel vijf kilometer voor de meet door een groep van vijftien teruggehaald. Wat volgde was een massasprint. “Mijn
doel was om twee plekken vóór Szekely te finishen, dan zou ik winnaar zijn. De laatste kilometer reed hij heel hard. Ik zat in zijn wiel. Tachtig meter voor de finish ben ik gaan sprinten en kwam ik als eerste binnen. Dennis dacht aan een plek in de
voorhoede genoeg te hebben om te winnen en finishte als vierde.” Vanwege hun gelijke eindtijden gaven de behaalde posities op de twee etappes de doorslag.
Verloren gevecht Duurzame energie voor iedereen, dat is de missie van Ad van Wijk. Als oud-bestuursvoorzitter van Econcern mocht hij afgelopen dinsdag bij 3mE uitleggen wat er is gebeurd met zijn inmiddels failliete miljoenenbedrijf. Hij was uitgenodigd door de Energy Club, de door studenten van de TU Delft geleide club voor mensen met een passie voor energie. Zo’n vijftig nieuwsgierigen hingen aan zijn lippen. In het Engels, met een zwaar Nederlands accent, motiveerde Van Wijk waarom hij in 1984 zijn bedrijf had opgezet. “Ik voelde me uitgedaagd om iets aan de energiecrisis te doen, omdat de bronnen uitgeput raakten.” In de loop der jaren kwam hij er achter dat er eigenlijk helemaal geen energiecrisis is, maar dat we energie gewoon niet
delta online
slim genoeg gebruiken. Zo gooien we onbeschaamd het warme water weg waarin we aardappelen koken. Een magnetron zou volgens hem veel efficiënter zijn. Maar dan smaken de aardappelen misschien iets minder goed, voegde hij er serieus aan toe. Econcern concentreerde zich dan ook niet op het bereiden van eten. Wel bedacht het bedrijf een oplossing voor efficiënter energiegebruik in de tuinbouwsector. Door de warmte in de zomer in de grond op te slaan, kunnen kassen in de winter worden verwarmd. Maar dat is geen rocket science hoor, gaf Van Wijk toe. Wel moet daarvoor het hele energiesysteem veranderen. Dat was het heikele punt bij alle innovaties die Econcern op de markt heeft proberen te zetten.
Goed nieuws en slecht nieuws: de brandveiligheid van studentenkamers is licht verbeterd, maar de huur is vaak hoger dan wettelijk toegestaan. Dat blijkt uit onderzoek van de Landelijke Studentenvakbond.
Eigen studenten Universiteiten en hogescholen mogen eigen studenten uitzonderen als ze hogere tarieven voor tweede opleidingen rekenen. Dat is volgens demissionair staatssecretaris Marja van Bijsterveldt geen discriminatie.
Studentenpopulaties
Zo kreeg het bedrijf aanvankelijk geen toestemming van de overheid in Curaçao voor het plaatsen van airconditings in hotels die op zeewater van achthonderd meter diepte werken. Energiebedrijven zouden hierdoor minder elektriciteit aan die hotels kunnen verkopen, waardoor de regering belastinginkomsten zou mislopen. Dus moest er een nieuw financieringsmodel komen. Door altijd voor de troepen uit te lopen, kost het veel tijd en geld om innovaties te realiseren. Dit noemt Van Wijk het ‘new kid on the block’-syndroom, iets waar hij 25 jaar last van zou hebben gehad. “Wij hebben het gevecht verloren”, zuchtte de oud-bestuursvoorzitter. Hij legde al zijn hoop voor de toekomst bij de aanwezige studenten.
“Duurzame energie voor iedereen zal door jullie worden gerealiseerd, want jullie zijn intelligent, slim en ondernemend”, las hij voor van zijn Powerpoint-sheet. “Niet door mij, want ik ben oud en failliet.” Wat wordt uw nieuwe bedrijf, wilde een student nog weten. “Dat zullen we zien”, besloot Van Wijk mysterieus. “Volg mijn Twitter maar.”
Als op Schiermonnikoog een student stopt met zijn studie of afstudeert, is die gemeente meteen een kwart van zijn studentenpopulatie kwijt. In Delft zou dat eenhonderdste procent zijn. Dat blijkt uit tellingen van het Centraal Bureau voor de Statistiek.
Desiree Hoving
x www.delta.tudelft.nl
DELTA. 17 20-05-2010
06
science
opinion please
Clean out the gutter The heavier rainfall expected in the years ahead due to climate change does not threaten our drainage facilities. Blocked gully pots do, however. Such is the conclusion of dr. MarieClaire ten Veldhuis, who defended her PhD dissertation this week. xTomas van Dijk Every year hundreds of locales in the Netherlands flood slightly because drainage facilities are incapable of draining away water from downpours quickly enough. And as if this weren’t bad enough, in 2050 a twenty percent increase in rainfall is expected. Time to improve the country’s drainage facilities, many experts say. By installing wider pipes, draining capacity can be greatly increased. Capacity however is not really the problem, says dr. Marie-Claire ten Veldhuis, a hydrologist working at the faculty of Civil Engineering and Geosciences’ department of Water Management. But litter and sand and leaves are, says the researcher, who investigated 12,000 flood reports submitted by residents of Haarlem and Breda. She found that in seventy percent of the cases the problems were caused by blocked gully pots, and not by a lack of drainage capacity in the supporting pipes. “When I say this to managers of
drainage systems, they usually say, yes of course, we kind of knew this already”, says Ten Veldhuis. “But it was never clear exactly how big this problem is.” Ten Veldhuis figured out that the price we pay for damage resulting from blocked gully pots over a ten-year period equals that of the damage caused by the major flooding events that, statistically speaking, occur once every hundred years. She believes she is the first person who has ever thoroughly investigated this problem in the Netherlands. Why has this never been a topic of interest before? One reason for this, Ten Veldhuis believes, is that it is
She believes she is the first person who has ever thoroughly investigated this problem in the Netherlands only since fairly recently (over the past ten years) that some municipalities began seriously collecting flood reports from its residents. “And”, she adds, “the focus has been primarily on modelling the water flows in a normally functioning drainage system, which is in itself a huge challenge and a fairly new research topic.” Before starting work as a researcher in Delft, Ten Veldhuis was employed by the city of Breda, where she was involved in the management of the city’s drainage system. Consequently, she has firsthand experience of flood problems.
Every year hundreds of places in the Netherlands are slightly flooded. (Photo: Rioned)
“At one point, while I was working in Breda, we wanted to change some parts of the drainage system; we wanted to separate the sewer systems for rain water and for household waste water. This is being done in many cities for environmental reasons. We invited residents to come have their say about our plans. Some people, who used the meeting as means of expressing their opinions on other related topics, told us about places in the city that regularly flooded. To our surprise there where seven locations unknown to us. Our hydrodynamic models had not pointed them out.” Ten Veldhuis believes it is important that, somehow, information about blocked gully pots, and the risks of this happening, should be inserted in the existing analysis methods for urban water management: “Perhaps these happenings are too random to predict, but nevertheless it is worth further investigation. Perhaps we can discover links between the chances of this happening and the number of trees in an area or the population density.” The researcher says it would also help if municipalities would use more sophisticated questionnaires for people who report floods, as in this way it would be easier to categorize the causes of the problems. Going trough 12,000 reports, as she did, is donkey work, especially if the reports are not all well organized.
Wanted: Refinery for dirty slush What will BP do with the oil it recuperates in the Gulf of Mexico? BP’s endeavours to stop the tremendous oil leak in the Gulf of Mexico are paying off. The oil company announced last weekend that it succeeded in funnelling approximately 1,000 barrels (160,000 litres) a day to a waiting tanker ship. This is approximately twenty percent of the leaking oil. The company inserted a long tube, connected to a tanker at the surface, into the larger of the two leaks. This siphoned oil is however mixed with water and therefore worth less money. Will BP still process this oil in refineries or does it regard the oil as chemical waste? Moreover, what will the company do with the oil that is still accumulating rapidly on the ocean surface? In answer to an email inquiry, a BP spokesperson said 'the oil will be shipped to a Gulf Coast refinery and put into the refinery system, where it will be treated as off-spec crude'. Off-spec crude is oil of lesser quality. The spokesperson went on to say that this is also the case for the oil BP recuperates from the source at the bottom of the ocean, as well as the oil the company recuperates from the sea surface and the oil it recovers from the beaches. Associate professor of oil refinery, Michiel Makkee (faculty of Applied Sciences), is not surprised that BP wants to refine all the oil: “It’s no problem whatsoever to process the oil.” Makkee’s opinion is the complete opposite of that of Dave Salt, a researcher at the British Institute Oil Spill Response. He doesn’t believe a word BP says about refining the oil it collects from the ocean surface and beaches. “Normally, owing to the difference in density, you can easily separate oil and seawater from each other”, Salt says. “But in this case the two are so severely mixed that they’ve become an emulsion, which explains the orange colour of the spill. If you want to separate them from one another in that stage, you either have to heat the mixture or add some chemicals.” According to Salt, the oil, which has been floating on the sea surface, is not worth the effort because it has deteriorated. “The more volatile fraction has evaporated”, he says, “and there is a lot of salt in the oil. Refineries are not used to processing such bad quality.” Makkee agrees that the oil is of bad quality. “But”, he says, “there are refineries that can process any slush into high quality fuel. It just takes more effort. The company will calculate what the most cost-effective treatment is. If processing in a refinery is too expensive, it will treat the oil as chemical waste and have it burned in waste treatment plants, where it can be used to generate electricity.” (TvD)
DELTA. 17 20-05-2010
07
science
halfway
Echo’s of Babylon Five to ten percent of all industrial accidents are caused by language problems, dr. Paul Lindhout states in his doctoral thesis. Low-cost measures can control the risks. xJos Wassink “It’s quicker to train a monkey”, Sybil Fawlty sarcastically remarks after witnessing her husband Basil desperately attempting to explain the details of serving to their new Spanish waiter, Manuel. But “he’s cheap and keen to learn, dear”, Basil retorts. In the BBC TV series, ‘Fawlty Towers’, the intractable language problems portrayed were hugely entertaining, yet imagine such misunderstandings occurring at oil refineries or in hazardous chemical industries. That’s a lot less funny and potentially seriously dangerous. Recall the accident that happened in the Belgian coal mine near Marcinelle on 8 August 1956. Italian miners were working together with French- and Flemish-speaking Belgians some thousand metres underground when an order was given to halt and not load a coal cart into an elevator. An Italian miner, who didn’t understand French, passed the telephone to a Belgian colleague and then proceeded to load the ele-
vator. When the elevator was suddenly put in motion, the coal cart, which was protruding halfway out of the elevator cage, rammed a metal beam. The beam subsequently cut some high voltage power cables and pierced an oil reservoir. Within seconds a fire set the entire mine ablaze, killing 267 miners. Dr. Paul Lindhout works as a safety inspector in industries that work with dangerous chemicals. He completed the Moshe (Management of Safety Health & Environment) program at Delft Toptech and wrote his thesis on language-related risks in the workplace. While working as an inspector, he once noticed that at an industrial depot, acids and base materials were stored next to each other, despite explicit rules forbidding such practices. Whene-
Just handing out flyers does not guarantee the transfer of information ver he reminded the personnel of the potential hazards, they would scurry away to correct the error. But a year later, the same situation persisted. It then dawned on Lindhout that perhaps the workers simply did not understand the safety regulations being handed down to them. Lindhout, a placid man sporting a thin, grey beard, investigated more than 180 reports of industrial accidents in the Netherlands for the period 2002-2008, looking for lan-
guage-related causes. He found language as the prime cause in five percent of the cases, while in up to ten percent of the accidents language problems played a role. “It’s not that companies don’t acknowledge the problem”, Lindhout says. “But there is a large gap between knowing about the problem and solving it.” Most Dutch companies make translations of their safety procedures readily available to their non-Dutch personnel. But hardly anyone ever checks if the personnel actually comprehend this information. The translations may be too difficult to read for migrant workers with little education, for example. The top ten language-related problems identified by Lindhout include: misunderstandings, deviation from instructions, unwanted inactivity, underestimation of dangers, insufficient experience, insufficient education and violation of rules. Lindhout suggests measures to prevent such Babylonian breakdowns at three different levels: language, supervision and personnel policy. Safety instructions should be written on an intellectual level that is comprehensible for the targeted audience. Computer text analysis tools, Lindhout adds, can gauge readability levels automatically. Just handing out flyers - even ones that are well-written and in the proper language - does not guarantee the transfer of information. It would help to check the degree of comprehension or to have migrant worker groups accompanied by a bilingual foreman who does understand the safety issues on site. And finally, the personnel department should check the language skills of their personnel, and not assign those whose comprehension of safety issues is hindered to safety-critical areas. Chapters of Lindhout’s thesis have been published in various specialised journals, and thus far the feedback has been positive. People in industry are interested in sharing ‘best practices’, like for example establishing one or two common languages as the working languages on the site, instead of endless translations. Such practices are not very expensive and might virtually eliminate the Babylonian-like language problems. Moreover, this is a problem that is likely to become more frequent and more widespread in the coming years, as a consequence of growing and much-needed work migration. Manuel, at the Fawlty Towers hotel, was merely one of the first to arrive: “I come from Barcelona. I know nutting.”
x
Clear communication is vital in hazardous areas. (Photo: Sam Rentmeester/FMAX)
Paul Lindhout, ‘Taalproblemen bij BRZO- en Arie bedrijven, een onderschat gevaar?’, 10 May 2010, with an extensive executive summary in English. PhD-supervisor: Professor Ben Ale.
Anoop Jassal: “This promising technology is already being used in small generators.” (Photo: Hans Stakelbeek/FMAX))
Improving winding technology Name: Anoop Jassal (27) Nationality: Indian Supervisor: Associate professor Henk Polinder (EEMCS) Subject: Cost optimization of permanent magnet direct drive machines with concentrated windings Thesis defense: In two and a half years “Wind is the most promising renewable source for power generation in the near future. Unfortunately the current technology used in wind turbines is bulky, not very efficient, and takes a long time to manufacture. This hampers the production of wind turbines. The input energy for wind turbines comes from the blades, which convert aerodynamic force into rotation. By using a generator, this rotation can be converted into electricity, the output, just like a dynamo on a bicycle. A generator consists of rotating parts and stationary parts. In conventional designs, electromagnets are used on the rotating part, which induces a voltage in the stationary part, and from this we get electricity. A disadvantage of this however is that there must be a large number of coils in the stationary part. In addition, all the coils must be inserted manually, oneby-one, in the generator. This process - called distributed winding - takes about one month. Another technology, called concentrated winding, uses permanent magnets, thereby reducing the number of coils by forty percent, and the entire winding process is automated, done by a machine. This hopefully reduces the manufacturing time by nearly fifty percent. This promising technology is already being used in small generators of around 10 kilowatt, in, for example, cars and yachts, although not yet in 2000 kilowatt wind turbines. This advancement is achieved by using what are known as eddy current losses, which are currents that create counter magnetic fields to oppose the original magnetic field. But one of the consequences of this process is that the magnets are heated up so much that they risk losing their magnetism. I am researching how to minimize these kinds of losses, while retaining the advantages of shorter manufacturing times and lower costs. When at international conferences, I’ve noticed that many other universities and companies are trying to do this as well, which means many people in the world perceive this as an important step in the improvement of wind turbines. My PhD research is actually a continuation of my MSc studies at the Electrical Power Processing group, so I’ve been living in the Netherlands for about three and a half years now. Our group consists of mixed nationalities: there are hardly any Dutch PhDs here. My interaction with the Dutch community is therefore limited. Moreover, Dutch people are not extremely open towards others, although there are exceptions. I think in India we like to blend more with other cultures. In my home country we have on average 25 percent girls, even in technical institutions. Here at TU Delft there are hardly any females, which is something many PhDs talk about quite frequently at the lunch table.” (DH)
DELTA. 17 20-05-2010
interview
Wie is Karel Luyben? Karel Luyben (Tilburg, 1951) studeerde scheikundige technologie aan de TU Eindhoven. Later raakte hij als onderzoeker gefascineerd door de nieuwe mogelijkheden van biotechnologie. Op zijn achtentwintigste was hij onderzoeksleider aan de Landbouwuniversiteit Wageningen. Na een korte periode als industrieel onderzoeker bij Cehave en het Duitse Bayer werd hij in 1983 hoogleraar biokinetiek aan de TU Delft. Vijf jaar later werd hij daar aangesteld als hoogleraar bioprocestechnologie. In de jaren negentig was Luyben wetenschappelijk directeur van de Leids-Delftse onderzoekschool biotechnological sciences. Maar Luyben genoot vooral bekendheid als de decaan die in de periode 1998-2009 een zware stempel drukte op de faculteit Technische Natuurwetenschappen. Ondanks de uitstekende reputatie van TNW vond hij het in 2009 tijd om afscheid te nemen – ook als hij geen rector zou worden. In januari 2010 volgde hij Jacob Fokkema op als rector. Luyben is getrouwd en heeft een zoon. (Foto’s: Sam Rentmeester/FMAX)
08
DELTA. 17 20-05-2010
09
interview
Huilen om Monopolygeld Karel Luyben, nu een klein half jaar rector, ziet de universiteit nadrukkelijk niet als een bedrijf. xJoost Panhuysen In een recent rapport over de toekomst van het hoger onderwijs bepleit de commissie-Veerman selectie aan de poort. Een goede zaak? “Ja. Als ik over dit onderwerp met studenten discussieer, concluderen ze uiteindelijk bijna altijd dat universiteiten de mogelijkheid moeten krijgen om studenten te selecteren. Vrijwel iedereen denkt bij selectie meteen aan een numerus fixus, louter gebaseerd op eindexamencijfers. Maar van zo’n grove aanpak zou ik geen voorstander zijn. Je moet ook selectiegesprekken met studenten voeren.” Is het niet moeilijk om iemand van 17, 18 jaar aan hand van onder meer - een selectiegesprek te beoordelen? Sommige mensen zullen pas tijdens de studie opbloeien. “Klopt. Je doet als universiteit je best bij de selectie, maar je maakt onvermijdelijk fouten. Maar noem me één systeem waarbij dat niet het geval is. En voor mensen die niet door de selectie komen is het hoger onderwijs niet afgesloten. Ze kunnen op een hbo of een andere universiteit terecht. Het totale aantal plaatsen voor studenten in het hoger onderwijs zal na invoering van selectie aan de poort niet afnemen.” Hoe denkt u over de strijd tussen Nederlandse universiteiten om zoveel mogelijk bachelorstudenten binnen te halen? “Verspilde moeite. Een overgrote meerderheid van die studenten kiest toch voor een universiteit in de eigen streek of provincie. Universiteiten geven samen miljoenen euro's uit om bachelors te werven, en daarmee bereik je dan dat er misschien vijf studenten van Delft naar Utrecht gaan, of omgekeerd. Is dat zoveel geld waard? Zijn die studenten zoveel gelukkiger dan de rest?” Als rector bent u bij uitstek de hoeder van de academische waarden. “Ja. Die rol ligt mij wel. Het voelt niet als een opgelegde taak.” Er wordt soms gezegd dat universiteiten te zeer zijn verzakelijkt, en dat de academische waarden op de achtergrond dreigen te raken. Deelt u die analyse? “Ik ben het eens met de mensen die zeggen dat het op een universiteit draait om wetenschap. Een universiteit is geen bedrijf. We hebben geen winstoogmerk.” Wat is een universiteit dan wel? “Het wezen van de universiteit is de combinatie van onderwijs en onderzoek – met sinds enkele jaren als derde taak het ‘vermarkten’ van academische kennis en expertise. Nederland heeft er na de oorlog voor gekozen om het wetenschappelijk onderzoek vooral bij de universiteiten te beleggen. Voor onderzoek krijgen we twee keer zoveel geld als voor onderwijs. Elk jaar maken we de 340 miljoen euro op die we van het rijk krijgen. En elk jaar komen we dus weer 340 miljoen euro tekort. Voor een bedrijf zou dat een heel merkwaardig businessmodel zijn. Anders dan een bedrijf hebben we nauwelijks greep op onze inkomsten. Het geld dat we direct ontvangen van het ministerie van onderwijs, cultuur en wetenschap – de eerste geldstroom – ligt voor ongeveer zeventig procent vast. Dat geld is niet gekoppeld aan zaken als het publiceren van wetenschappelijke artikelen of het afleveren van ingenieurs en promovendi. We kunnen ook niet opeens twee keer zoveel produceren, of meer geld uit de eerste geldstroom verwerven door betere producten op de markt te zetten. Nou goed, dat laatste is misschien niet voor honderd procent waar, maar toch wel voor meer dan negentig procent.” Er is toch druk van de overheid op universiteiten om bedrijfsmatiger en efficiënter te werken? “Zeker. We moeten een maximale prestatie leveren met de belastingcenten die ons zijn toebedeeld. Dat vraagt om efficiency en om het optimaal runnen van het wetenschappelijke
proces. Maar dat maakt de universiteit nog niet tot een bedrijf. Bij het opleiden van masterstudenten en promovendi maken we verlies, bij ons onderzoek maken we verlies. Waarom gaan we dan niet bankroet? Omdat we geld krijgen van het rijk en omdat we het academische proces slim vorm geven. Je kunt soms met dezelfde mensen en dezelfde inspanning meerdere resultaten boeken: een publicatie in een wetenschappelijk tijdschrift, een nieuw ontwerp, enzovoorts. Het goed runnen van het academische proces kan onderzoekers helpen in hun streven om nog betere wetenschappelijke prestaties te leveren.” Er zijn onderzoekers die juist minder management willen. Als zij hun zin kregen, zou de kwaliteit van het onderzoek dalen? “Niet per se. In theorie kan elk model werken. Als je de goede mensen de goede dingen laat doen, gaat het vanzelf goed. Dan maakt het niet zoveel uit hoe je de accenten legt. Toch ben je natuurlijk altijd op zoek naar een systeem dat mensen optimaal prikkelt om wetenschappelijk te presteren. Een tekortkoming van het huidige allocatiemodel is de vooronderstelling dat je via het verdelen van geld zoiets heel goed kunt sturen. Natuurlijk is geld een belangrijke factor, maar zaken als motivatie en vrijheid blijken ook zwaar te wegen. Laat ik een voorbeeld geven: op deze universiteit heb je een categorie extreem getalenteerde topwetenschappers die de TU Delft vooral beschouwt als doorganghuis. Ze hebben hier de faciliteiten, de vierkante meters en het onderzoeksbudget om hun carrière vorm te geven, het liefst in de richting van een Nobelprijs. Ze hebben niet zo’n boodschap aan de TU Delft als organisatie. Managementkwesties interesseren hen niet.” En dat is misschien niet zo erg? “Precies. Ook briljante excentriekelingen moet je ruimte bieden. Als universiteitsbestuurder zoek je naar de juiste balans tussen het overeind houden van de academische vrijheid en het efficiënt runnen van de organisatie. Je kunt niet iedereen op precies dezelfde manier benaderen, dan krijg je eenheidsworst. Sommige hoogleraren zijn vrijbuiters die denken dat ze hun eigen boontjes wel kunnen doppen. Ze zijn intelligent genoeg om te begrijpen dat een decaan en een college van bestuur uiteindelijk nuttig zijn, maar blijven die bestuurders toch lastig en duur vinden. Dat begrijp ik wel. Ik ben zelf ook wetenschapper. Het is een gezond spanningsveld.” De inkomsten uit de eerste geldstroom zijn de afgelopen jaren afgenomen. Valt dat te compenseren met meer onderzoeksgeld uit de tweede en derde geldstroom?
“We moeten volop werken om die tweede en derde geldstroom te verhogen, maar de financiële problematiek los je daar niet mee op. Neem promovendi die worden bekostigd uit de tweede of derde geldstroom: een faculteit moet daar doorgaans hetzelfde bedrag bijleggen om ze te kunnen accommoderen. En dat terwijl de eerste geldstroom afneemt.” Kan de onafhankelijkheid van academisch onderzoek in gevaar komen als je te zeer aangewezen bent op externe financiering? “Dat moet je per geval beoordelen, maar het risico bestaat. Als je onderzoek volledig door een externe partij bekostigd wordt, bepaalt de buitenwacht al snel de inhoud van je onderzoeksprogramma. Ook daar moet je als universiteit een delicate balans in bewaren: wel externe financiering, maar ook een echte universiteit blijven, en geen onderzoeksfabriek.” De TU Delft is driftig aan het herijken. Welke knoop moet er uiteindelijk worden doorgehakt? “Een kleinere universiteit. Als je echt niet meer geld van de overheid krijgt, moet je kleiner worden. En dat vergt keuzes: wat doen we wel, wat doen we niet? Lastig, maar je wordt tenminste gedwongen kritischer te kijken naar je eigen activiteiten, ook in het licht van de internationale concurrentie tussen universiteiten.” Zal de discussie op een gegeven moment niet vooral over geld gaan, en nauwelijks meer over de inhoud van onderzoek? (Strijdlustig) ”Wat mij betreft niet. Ik heb altijd betreurd dat het huidige allocatiemodel in de hand werkt dat in discussies de nadruk op geld kwam te liggen. Ik heb mensen huilend voor een groep zien staan omdat ze werden afgerekend op de zogeheten BTA-punten. Terwijl BTA-punten - punten die je binnen het allocatiemodel krijgt voor gepubliceerde artikelen, boekbijdragen, octrooien, enzovoorts - helemaal niks betekenen. Het is allemaal Monopolygeld. Als we onze inkomsten nou via die BTA-punten kregen, dan kon je nog zeggen: we zijn ons product aan het verbeteren en hebben zo onze marktwaarde vergroot. Maar dat is niet zo.” Het college heeft het huidige allocatiemodel voorlopig ‘bevroren’. Wat is het belangrijkste probleem dat een nieuw allocatiemodel straks moet oplossen? “Het geneuzel over Monopolygeld.”
DELTA. 17 20-05-2010
10
lifestyle
Paarse spermacellen
Sport
In het Rotterdamse Heijplaat staat een op het oog verlaten onderzeebootloods. Binnen geen onderzeeboten, maar een loods vol medische instrumenten, slangen en ketels, silo’s en sorteerbakken. Het is de nieuwe tijdelijke tentoonstellingsruimte van Museum Boijmans Van Beuningen met kunstwerken van Atelier Van Lieshout. xMartine Zeijlstra
Het waren geen optimale, maar wel redelijke weersomstandigheden die de roeiers vorige week woensdag ondervonden tijdens de Ringvaart Regatta. Het organiserende Laga toonde zich bij monde van Roel Rutgers uiterst tevreden: “Van de 119 gestarte boten vielen er maar vijf af. Dat is bijzonder weinig.” Een enkeling moest het onderweg opgeven omdat de spieren te veel protesteerden tegen de combinatie van kou en inspanning. Het honderd meter lange parkoers leidde vanaf de Kaag bij Leiden over de Ringvaart rond de Haarlemmermeer, terug via de Kaag naar Delft. De wind (kracht vier) zorgde op de Kaag voor hinderlijke golfslag. Toch zette de winnende boot, een dubbelvier van Laga, een snelle tijd neer. Het kwartet Van Schoten, De Jong, Van Helden en Brenkman kwam na 6.59.04 uur over de finish. De beste eenling was skiffeur Arie Muijlwijk die met 8,02.38 de op twee na snelste tijd roeide. De snelste vrouwenploeg, een acht uit Utrecht, liet een tijd van 9,23.10 klokken. In het eerste meiweekend trotseerde ook het Delft Challenge Team de woeste golven. Het leverde de zeilende TU-studenten, onder leiding van schipper Bert Schandevyl, de winst op in het studentenklassement van de Grand Prix Atlantique. Het resultaat na vier zware racedagen voor de kust van het Bretonse Pornichet was volgens Jaap van Rijckevorsel een gevolg van “een zeer goede bootsnelheid, constante prestaties en mentale veerkracht”. In het totaalklassement eindigden de Delftenaren als zesde. Eind juni begint het team aan de zeilvariant van de Tour de France. Judoka en bouwkundestudente Karin van Dijk verraste in het afgelopen weekend door in Londen op de British Open de bronzen medaille te bemachtigen. De eerste partij, tegen de latere winnaar Thorel uit Frankrijk, ging verloren. “Het was mijn eerste internationale toernooi na een lange tijd. Ik had moeite om weer in het wedstrijdritme te komen en verloor uiteindelijk door een overname”, verklaarde Van Dijk haar nederlaag. Via de herkansing drong ze nog wel door tot de kleine finale, waarin de Duitse Delorme tegenover haar stond. “Ik kreeg twee straffen voor inactiviteit, maar liet me niet gek maken en gooide haar vol punt”, waarmee het brons binnen was. Voor de hockeyers van Dopie en DSHC zal de jaargang 2009-2010 niet bepaald de boeken ingaan als het meest glorieuze seizoen in de geschiedenis. De degradatie van beide hoogste dameselftallen stond al eerder vast. Op de laatste speeldag viel ook het doek voor de heren-1 van DSHC. Winst op stadgenoot Ring Pass zou voldoende zijn om zich te handhaven in de eerste klasse. De bezoekers gaven de punten op het sportcentrum echter niet cadeau en wonnen met 5-3. Omdat beide directe concurrenten MOP en IJsseloever wonnen, eindigde DSHC onder de degradatiestreep. Lichtpuntje waren de Dopie-mannen, die dankzij hun eindsprint aan degradatie ontkwamen. (JT)
x Tips? Jimmy.tigges@hetnet.nl
stephan
Volleybalvereniging Punch sloot zondag op het sportcentrum het seizoen traditioneel af met het grasvolleybaltoernooi voor toppers en kneuzen. Er waren rond de tweehonderd deelnemers. (Foto: Hans Stakelbeek/FMAX)
In de Rotterdamse haven vinden sinistere taferelen plaats. Aan haken hangen uitgebeende menselijke lichamen, schedels en skeletten. Door de hal liggen reusachtige paarse spermacellen met de naam Darwin, en blootgelegde polyester organen verspreid. Het is niet de setting van een horrorfilm, maar de wereld van Atelier Van Lieshout. In de zomermaanden mag de Rotterdamse kunstenaar Joep van Lieshout de loods, waar in de jaren dertig druk geschroefd en gesleuteld werd aan onderzeeboten, de vijfduizend vierkante meter expositieruimte gebruiken. Museum Boijmans Van Beuningen en het Havenbedrijf Rotterdam slaan de handen ineen om de Rotterdamse haven tijdens de zomermaanden te veranderen in een maritiem broeinest waar kunst en cultuur goed gedijt. “Het Havenbedrijf Rotterdam doet al veel aan kunst, maar wilde graag ook een expositie op touw zetten met ons museum om de haven een extra stimulans te geven”, zegt conservator Stadscollectie van Museum Boijmans Van Beuningen Saskia van Kampen. Het Havenbedrijf Rotterdam en het museum speurden de haven af op zoek naar een geschikte expositielocatie en vond de onderzeebootloods. “Ik ben nog steeds verrast als ik hier
Installatie Darwin van Atelier Van Lieshout. (Foto: Boijmans van Beuningen)
rondloop”, zegt Van Kampen. “Het is zo mooi en groot en ongelooflijk spannend om hier een expositieruimte van te maken. In een museum zijn alle muren wit, hier moesten we eerst met een bulldozer alle kantoorruimtes weghalen en de scheepshelling egaliseren. Het omhulsel dat overblijft, ziet er heel industrieel uit. Overal bladdert de verf af en de hal staat vol stalen constructies.” Perfect voor Joep van Lieshout. Hij verandert de onderzeebootloods in ‘Infernopolis’ met de indrukwekkende installaties en losse kunstwerken die Atelier Van Lieshout de
Bezoekers kunnen bier of wijn drinken in de bruinrode endeldarm afgelopen jaren maakte. Van Lieshout speelt graag met de grenzen tussen goed en kwaad, leven en dood, realiteit en fictie. ‘The Technocrat’ bestaat uit werktuigen, bedden, containers en destilleerketels. Atelier Van Lieshout maakte stapelbedden voor duizend mensen die verdoofd door alcohol op bed liggen. Drie maal per dag krijgen deze mensen speciaal voedsel, waarna hun lichamen worden leeggezogen met een speciale vacuümpomp. De opbrengst wordt gebruikt in het onderdeel ‘The Total Faecal Solution’, waarin uitwerpselen worden verwarmd en geroerd. Met het gas dat daarbij vrijkomt, wordt goedkoop voedsel bereid, waarmee de mensen gevoed worden. In de installaties legt Atelier Van Lieshout de processen en regels in
de samenleving en het menselijk lichaam bloot. In ‘The Technocrat’ voert hij autonomie en zelfredzaamheid tot in het extreme door. De mensen hier worden gevoed en geleegd, zonder dat ze daar zelf nog iets voor hoeven te doen. Ze zijn zelf machines geworden, een mechanisch onderdeeltje in het geheel. Ook bij de andere kunstwerken van Atelier Van Lieshout is duidelijk zichtbaar dat de mens een machine is. Een machine, als onderdeel van de maatschappij, maar ook op microniveau, als lichaam. Metershoge polyester penissen bieden een blik op klieren en bloedvaten. In ‘BarRectum’ is de spijsverteringsweg van het voedsel te volgen, van tong tot anus. Het is ook kunst met een knipoog: bezoekers kunnen bier of wijn drinken in de bruinrode endeldarm. “Het is geweldig dat we zoveel kunstwerken van Van Lieshout bij elkaar kunnen tonen”, zegt Van Kampen. “‘The Technocrat’ is bijvoorbeeld zo groot en hoog dat de installatie altijd in delen werd getoond. Nu kunnen we een compleet beeld geven van al zijn werk. Het is fantastisch om daarvoor een nieuwe creatieve plek in Rotterdam te creëren.” De komende vijf jaar willen het museum en het Havenbedrijf Rotterdam iedere zomer een expositie in de onderzeebootloods inrichten.
x Infernopolis, in de onderzeebootloods op Heijplaat in Rotterdam, 29 mei t/m 26 september. Bereikbaar met de Aqualiner ferry. www.onderzeebootloods.nl
DELTA. 17 20-05-2010
11
lifestyle
hoe overleef ik...
… als Hendrik-Jan de Tuinman? Groen maakt gelukkig. Eco-lover of niet: iedereen kijkt liever naar wat blaadjes achter het raam dan tegen een kale, betonnen muur. Ook zin in een zomerse loungeplek? Deze snelle tips houden de plantjes op je studententerras in leven. De eerste Delftse student met groene vingers moet nog geboren worden, dus om te beginnen: maak het jezelf gemakkelijk! Kies voor planten die weinig onderhoud vragen. Voor de tuin: klimop, (niet dood te krijgen, dus af en toe wel even snoeien), haagbeuk en heide. Gezegend met een klein balkonnetje? Afrikaantjes, goudsbloemen, OostIndische kers en Juffertjes-inhet-groen doen het altijd. Ook leuk: tabaksplant. Die geeft een vertrouwde nicotinegeur, doet het goed in de schaduw en is in allerlei kleuren verkrijgbaar.
Worm it Wormen houden de aarde luchtig en gezond. Je vist ze gewoon uit een perk door een schep in de grond te steken. Sla er een paar keer tegen en voila: de wormen komen af op de trillingen. Thuis stop je ze in je grootste plantenpotten.
Easy does it Potplanten vragen wel wat werk. Lastig, met een vaak piepklein studententerrasje én een bomvolle agenda (lees: geen zin om te tuinieren). Koop geen eenjarige bloeiers, maar vaste planten. Geraniums, rozen, clematis, buxus en passievrucht doen het prima in een pot. Gooi er wel af en toe wat mest bij. Die scherven onderin om de wortels meer ruimte te geven zijn trouwens onnodig moeilijk; piepschuim werkt net zo goed en houdt je pot lekker licht.
Carvend over de Mekelweg De Wheelie is fun. Oorspronkelijk ontworpen als voertuigje om mee te nemen in het openbaar vervoer, blijkt de step een wendbaar soort skateboard waarmee je met dertig kilometer per uur over het wegdek kunt scheuren. xJos Wassink De grijns wijkt geen moment van zijn gezicht als Arnold Dijkstra, afstudeerder bij Industrieel Ontwerpen, zijn elektrostep ‘Wheelie’ demonstreert. Het elektrisch aangedreven stepje haalt dertig kilometer per uur, zodat je als bestuurder met gemak tussen de fietsers door slalomt. De techniek van de besturing is geïnspireerd op het snowboard, waar je al carvend door de bocht snijdt. Op het stepje doe je dat, net als op het board, door met je gewicht over te hellen. Dat geeft een ongelofelijke wendbaarheid: tijdens de demonstratie draait Dijkstra gemakkelijk een 360-graden rondje op de nieuwe brug tussen IO en de Mekelweg. Daarna geeft hij weer ‘gas’ met de handel op het stuur, en het voorwiel giert alweer over het wegdek. Door een toevallige keuze heeft de Wheelie een ongekend koppel meegekregen. Rijden op de Wheelie is fun. Dat straalt er van af. Toch was de opdracht heel serieus: ontwikkel een aangedreven voertuig dat mee te nemen is in het openbaar vervoer om moeiteloos de laatste vijf tot tien kilometer van station tot huis of werk mee te overbruggen. Met drie andere IO-afstudeerders ontwikkelde Arnold het concept van de elektrische fiets, maar tot een prototype was het nog niet gekomen. Dijkstra, die eerder hbo werktuigbouwkunde deed, bood aan het concept verder uit te werken tot een werkend prototype. Daar kwamen nog wel wat verrassingen bij kijken.
O ja… Vergeet niet je met bloed, zweet en tranen geplante bloemetjes elke dag water te geven. Eén regenbui is niet genoeg. Handig: zet je potten op onderschalen. Die vangen het overtollige water op, houden je terras droog en je plant langer vochtig. Pluk ook elke paar dagen de dode bloemetjes uit je planten. Scheelt ze bergen energie en het staat nog mooier ook.
Biertje? De eerste de beste slak die zich nu vergrijpt aan je tuintje wil je natuurlijk met een ferme trap vermorzelen. Maar het kán ook diervriendelijk: zet een bakje bier neer. Vinden ze heerlijk en vervolgens pak je ze zo op. Zet ze wél even wat verder dan gewoon over de schutting bij de buren…
Gratis boodschappen Wie niet groen is moet slim zijn: plant iets waar je wat aan hebt! Aardbeienplanten, bijvoorbeeld, en rode bessen. Ook makkelijk: suikermaïs, radijsjes, sla, prei, tuinkers, wortels en aardappels. Zien er leuk uit en besparen je heel wat avonden boodschappen. En nog gezond ook, want hartstikke biologisch.
Wiedewiedewied Tja, en dan kun je je in je fanatisme nog druk maken over onkruid. Maar daarvoor geldt eigenlijk maar één ding: onkruid is wat jij niet in je tuin wilt hebben. Het kán ook heel mooi zijn. Schoffelen is funest: wortelonkruid vermeerdert daar alleen maar door, dat moet je in zijn geheel uit de grond rukken. Zaadonkruid moet je wieden voordat het is uitgebloeid, en zijn zaad laat vallen. (JH)
x
tuin.startpagina.nl www.in-de-tuin.dds.nl www.tuinen.nl
Ontwikkelaar Arnold Dijkstra demonstreert zijn Wheelie. (Foto: Tomas van Dijk)
Hij bedacht het opklapmechanisme zodat het stepje makkelijker mee te nemen zou zijn en hij liet een digitaal model van de step vervaardigen dat vervolgens op een gecomputeriseerde freesbank werd vervaardigd. De aandrijfkit tot slot bestaat uit een standaard set met twee lithium-ion accu’s en een elektromotor voor inbouw in een 28-inch wiel. Op het 12-inch kleine voorwieltje van de
Tijdens de demonstratie draait Dijkstra gemakkelijk een 360-graden rondje step geeft dat een enorme acceleratie. De achterwieltjes doen denken aan een skateboard. Ze sturen naar de kant waarheen het board helt. Er zijn vergelijkbare elektrovehikels op de markt, maar die zijn qua funfactor geen partij. Op de Segway sta je volgens Dijkstra toch een beetje stram. “Het zijn vaak wat vreemde figuren”, is hem opgevallen. Bovendien is de Segway door zijn veertig kilo gewicht niet echt makkelijk mee te nemen. Verder zijn er opvouwbare elektrische fietsen zoals de
Brompton Nano en de Birdy Hybrid voor een prijs van rond de drieduizend euro. Het demomodel van de Wheelie heeft zeker tien mille gekost en weegt 24 kilogram. Dat moet lichter en vooral goedkoper. Dijkstra mikt samen met zijn opdrachtgever, de uitvinder Aad van de Wijngaart’s engineering services uit Prinsenbeek, op een verkoopprijs van rond de vijftienhonderd euro. Misschien lukt dat door de frames in China te laten maken en de assemblage in Taiwan plaats te laten vinden. Eerlijk gezegd heeft Dijkstra niet zo’n vertrouwen in de hightech van China. Hij heeft lang met een Chinees bedrijf onderhandeld over de productie van zijn prototype tot uiteindelijk de aap uit de mouw kwam: ze konden de vereiste nauwkeurigheid voor de lagerpassing niet halen. Wanneer de Wheelie in de winkel verschijnt is niet te voorspellen. Wel dat het verstandig is om er een helmpje bij te dragen.
time out
Lekker rood Delfts Blauw? Probeer eens ‘Delfts Rood’! Een week lang theatervoorstellingen op locatie voor een prikkie. De derde editie van het festival van Theater De Veste staat dit jaar in het teken van theatergroep Wunderbaum, het huisgezelschap van de Rotterdamse Schouwburg. Ze openen het festival op dinsdag 25 mei in het sport- en cultuurcentrum, met de voorstelling ‘Wunderbaum presents #2’. Die wordt grotendeels geïmproviseerd rond de verkiezingen. In een soort talkshow praten de theatermakers met kunstenaars, tonen films en foto’s, lezen een nieuwe toneeltekst, of presenteren een theatraal concert. Of ze besluiten het toch heel anders aan te pakken, want Wunderbaum is vooral heel erg veranderlijk. “Onze voorstellingen zijn altijd het resultaat van theatervormen die we ontdekken, van nieuwe interesses in mensen of in maatschappelijke thema’s”, zeggen de acteurs. “Daarom houden we ook zo van spelen op locatie - zoals nu in de Delftse binnenstad. Daar is de frictie met de
realiteit het scherpst. We zijn gefascineerd door hoe mensen en groepen zich willen redden in het leven.” Acteren is voor Wunderbaum dan ook een combinatie van emotionele expressie en sociale interactie. Daarvoor gebruiken de theatermakers vooral tekst, maar ook alles wat ze tegenkomen: gitaarversterkers, stroboscopen, videobeamers en drumstellen. Tijdens ‘Delfts Rood’ tonen ze verder de voorstellingen ‘Beertourist’, over twee supporters van Manchester United die naar de Zwarte Zee reizen om te zuipen en te seksen, ‘Venlo’, over een spagaat tussen regionalisme en kosmopolitisme en ‘Rail Gourmet’, een performance over een emballagebedrijf waar de maaltijden worden ingepakt voor de Thalys en de Eurostar. Liever een filmpje pakken? Kan ook, met ‘Maybe Sweden’. En daarna? Geniet je lekker na bij de foto’s en muziek. (JH)
x Theaterfestival Delfts Rood, van 25 tot en met 29 mei in Theater de Veste en op diverse locaties in de binnenstad. Reserveren via www.theaterdeveste.nl.
DELTA. 17 20-05-2010
12
reportage
Leven in een Een appartement met ieder een eigen badkamer, een zwembad in de tuin en een fitnessruimte. En als je wilde, golfles van Mr. Tan. De monden van mijn studiegenoot en mij vielen open toen we ons onderkomen zagen voor onze drie maanden durende stage in Singapore in 2001. xMAAIKE MULLER Maar de luxe wende snel. Een paar weken na aankomst belde mijn studiegenoot zijn vriendin in Nederland. Hij baalde er echt van: “Ik heb een ongelofelijke kater, maar de schoonmaaksters gingen mijn bed verschonen. Dus nu lig ik hier aan het zwembad.” Negen jaar later ga ik terug naar de stad met glimmende winkelcentra, gepoetste straten en veel groen. Zonder insecten, want die worden iedere week verdelgd. Waar talen zich zonder problemen vermengen (tot het bijna onverstaanbare Singlish, een mix van Engels en Chinees die veel mensen spreken), maar de inwoners niet. De Singaporezen van Maleisische, Chinese en Indiase komaf hebben allemaal hun eigen wijken. De stad waar de overheid datingbureaus opricht om het aantal geboortes te vergroten. En waar men de weekeinden doorbrengt op Sentosa, een eiland met neprotsen en opgespoten stranden met palmbomen die door stokjes overeind worden gehouden. Waar
Sommigen blijven maar even, maar anderen blijven jaren plakken het drinkbare water altijd stroomt en de elektriciteit nooit uitvalt. En waar op iedere straathoek, en in de straten tussen die hoeken, een eettentje staat dat voor een paar dollar de heerlijkste gerechten voor je maakt. Toen wij er stage liepen, ontmoetten we er veel andere Delftse studenten. En ook nu blijken er veel oude bekenden uit Delft te wonen. Sommigen blijven maar even, maar anderen blijven jaren plakken. Wat doen ze er? En hoe bevalt hen het leven in het luxe Disneyland? Vijf oud-Delftenaren vertellen.
Annemieke van Middelkoop: “Het is moeilijk solliciteren met een klein kind thuis.” (Foto: Maaike Muller)
Daan van der Schroeff: “Als er iets gebeurt, kijken ze meteen naar jou.” (Foto: Privébezit)
Vreemde luxe
Weinig cultuur
Hier kan ze wel aan wennen, zegt ir. Annemieke van Middelkoop (33) lachend. Ze is sinds drie maanden in Singapore en zit op zondag aan een champagnebrunch in het Fullerton Hotel. Het chique hotel aan de Singapore River serveert iedere zondag een enorm buffet. Van sushi tot scrambled eggs en van Franse kaas tot kreeft. Met onbeperkt champagne. “Het kwam mooi uit, want we gingen net vóór de winter weg uit Kopenhagen”, ver-
“Voor het culturele leven hoef je hier niet te zijn”, zegt ing. Daan van der Schroeff (33). Op het podium naast hem speelt een rockband niet al te beste muziek. In Amsterdam ging hij zeker eens per week, maar liever vaker naar een concert. “Ik was laatst bij mijn broertje, die in Tokio woont. De culturele scene daar is echt om jaloers op te worden.” Van der Schroeff is in Singapore om een fabriek te bouwen voor Shell. Die zet het zware residu uit de Bukom-raffinaderij om in ethyleen. Dat gaat weer naar een andere fabriek op het complex, om er grondstoffen voor onder andere de autoindustrie van te maken. “Van het residu maken ze nu vaak stookolie”, zegt Van der Schroeff. In Nederland werkte hij al twee jaar aan de ontwikkeling van het elektrische distributiesysteem van de fabriek. Na zijn studie elektrotechniek - die hij begon in Delft en afmaakte in Rijswijk - werkte hij bij inge-
'Regels zijn regels in Singapore' telt ze. Daar werkten Van Middelkoop, die in Delft technische bestuurskunde studeerde, en haar man voor de Deense transporteur Maersk. “Vorig jaar was de winter wel erg koud en guur.” Dan zit ze liever in de tropen. Helemaal omdat ze nu niet werkt. Haar Deense zwangerschapsverlof van een jaar loopt in Singapore gewoon door. “Er kwam een heel team uit Kopenhagen hierheen en veel vrouwen werken nog niet”, vertelt ze. Met hen gaat ze naar het strand en de stad in. En wilde ze naar het enorme nieuwe casino, het eerste van Singapore. “Maar we kwamen er niet in omdat mijn zoontje van acht maanden mee was. Minderjarigen mogen niet naar binnen. En regels zijn regels in Singapore.” Voor haar verlof over is, wil ze wel een nieuwe baan vinden. “Maar het is moeilijk solliciteren met een klein kind thuis.” Opvang heeft ze nog niet. Veel andere expats hebben iemand in huis om voor het huishouden en de kinderen te zorgen. Die luxe voelt voor Van Middelkoop nog een beetje vreemd. “Maar het is veel goedkoper dan de crèche, dus ik denk dat we ons daar dan maar overheen moeten zetten.”
'Voor het culturele leven hoef je hier niet te zijn' nieursbureau CB&I Lummus aan allerlei plannen. “Het is leuk om ze eens uit te voeren”, zegt Van der Schroeff die met zijn kantoor midden in de actie zit: vlak naast de flare - een vuurspugende schoorsteen – van de fabriek. Van der Schroeff stapt iedere dag om zes uur zijn bed uit, ook op zaterdag. En hij is zelden voor half acht thuis. Maar de verantwoordelijkheid die hij krijgt, maken de lange dagen meer dan goed. “Als er iets gebeurt, kijken ze meteen naar jou. Dan moet je maar zien hoe je het oplost.”
DELTA. 17 20-05-2010
13
reportage
luxe Disneyland
René Kartodikromo: “Je bent vanaf hier zo in Vietnam, Cambodja, Thailand, Maleisië.” (Foto: Privébezit)
Alice Beurze: “Ik zou graag iets meer belasting betalen voor wat betere sociale voorzieningen.” (Foto: Maaike Muller)
Sara Caris: “Het is een prima land om niet te werken.” (Foto: Privébezit)
Beest als een bus
Moeiteloos leven
Lekkere laksa
Mooi weer en interessante tripjes. Dat vindt ir. René Kartodikromo (30), in 2006 afgestudeerd bij L&R, de grootste voordelen van Singapore. Hij kwam acht maanden geleden naar de stad voor het eerste deel van zijn mba-opleiding. Met zijn vriendin woont hij tussen de andere studenten vlakbij zijn
Ze heeft een vrije dag, maar zelfs dan heeft ir. Alice Beurze Mba (33) het druk. Ze gaat in juni trouwen en moet nog veel regelen. Zoveel dat ze er een vrije dag voor nam. Normaal lukt het haar prima om alles te regelen, gewoon na haar lange werkdagen of in het weekeinde. Anders dan in Nederland, waar de winkels allang dicht waren als Beurze eindelijk vrij was. “Dat is zo fijn hier, iedereen wil service verlenen”, vertelt Beurze, die vijfeneenhalf jaar in Singapore woont. “De stomerij haalt en brengt op je kantoor. En het postkantoor is gewoon op zondag open. Je kunt hier een moeiteloos leven leiden.” Ook aan het huishouden hoeft ze geen tijd te spenderen. Twee keer per week komt de hulp schoonmaken, strijken, boodschappen doen of de onderhoudsmonteur binnenlaten. Beurze, opgeleid als civiel ingenieur, kan zich dus volop richten op haar werk bij de Standard Chartered Bank. Ze verkoopt
“Hier is de crisis voorbij.” Ir. Sara Caris (33) staat bij een enorme maquette van Singapore. Ze wijst op metrostations, hotels en shopping malls die in rap tempo verrijzen. Toen ze in Singapore aankwam, in september 2008, was het wel anders. De architect liep alle netwerkbijeenkomsten af en
'Het is hier te groot en veel te warm om te fietsen' school, Insead. “We zitten met zijn alleen in een soort ‘Insead-bubble’. De hele dag studeren we samen en ‘s avonds hebben we feestjes of een barbecue bij het zwembad.” Vanuit zijn bubble krijgt Kartodikromo toch genoeg mee van de Aziatische cultuur. Vooral door de vele reisjes die hij maakt in de weekends. “Je bent vanaf hier zo in Vietnam, Cambodja, Thailand, Maleisië”, somt Kartodikromo op. Dat zal hij gaan missen, als hij in mei naar Frankrijk vertrekt voor het laatste deel van zijn studie. Van Myanmar was hij nog het meest onder de indruk. “Het is een erg mooi land”, vertelt Kartodikromo. “Je merkt niet veel van het regime, maar ziet wel dat mensen arm zijn en niemand over politiek wil praten.” En ook het weekeinde in de Filippijnen maakte indruk. Kartodikromo kwam in het juiste seizoen en had het geluk twee keer tien minuten mee te zwemmen met een walvishaai, een beest zo groot als een stadsbus. Gevraagd naar de nadelen van Singapore, noemt hij het vervoer. “Thuis in Amsterdam stapte ik op mijn fiets en was ik snel waar ik moest zijn.” Ook in Singapore is Kartodikromo in het bezit van een fiets, als een van de weinigen in de stad. “Maar het is hier te groot en veel te warm om te fietsen.”
'De stomerij haalt en brengt je kleding op je kantoor' financiële contracten aan grootgebruikers of producenten van olie. “Dat betekent dat ik continu de olieprijzen volg”, vertelt ze. “Ik zit tussen de beurshandelaren. Maar ik volg ook alle nieuws. De werkloosheid in de Verenigde Staten heeft bijvoorbeeld invloed op de markt.” Dat de glimmende winkelcentra altijd open zijn en drinkbaar water uit de kraan komt, betekent niet dat er geen armoede is, meent Beurze. Taxichauffeurs hebben er soms een baan naast om rond te komen. “En na het uitgaan zie ik weleens een hele oude man frietjes van de vloer vegen”, aldus Beurze. “Ik betaal hier waanzinnig weinig belasting. Ik zou graag iets meer betalen voor wat betere sociale voorzieningen.”
'Hier is de crisis voorbij' schreef talloze brieven naar architectenbureaus. Zonder succes: er was geen werk. “Het is een prima land om niet te werken”, zegt Caris. “Altijd lekker weer en genoeg te zien en te doen.” Maar na een paar maanden was ze het zat. Ze had alle hoeken van de stad gezien, ieder gebouw bekeken. Ze begon haar eigen tourorganisatie, Arch1day. Het vele netwerken – ‘niets voor mij, maar hier heb ik het wel geleerd’ – bleek niet voor niets. Ze had al snel haar eerste klanten. En niet veel later leidde ze minister-president Balkenende rond tijdens zijn bezoek aan de stad. “Vergeleken bij Singapore is de nieuwe architectuur in Nederland vaak saai”, zegt ze. Ze wijst op een gebouw met een soort spinnenweb erover. “‘s Avonds is de verlichting van al die vakken in het spinnenweb echt spectaculair.” Als ze weggaat, zal ze het eten in Singapore het meest missen. Hainanese kip met rijst, Koreaanse barbecue, black pepper crab, Singapore laksa, Caris kan niet kiezen wat ze het lekkerst vindt. De lijst met opties gaat nog even door. Ze bestelt twee keer per dag voor een paar euro een maaltijd bij een van de vele eetstalletjes. “Niemand kookt hier, je kunt toch niet op tegen die koks in de food courts.”
DELTA. 17 20-05-2010
14
service
Agenda Deze week Donderdag 20 mei Op 20, 21 en 22 mei speelt toneelvereniging Katharsis de voorstelling ‘Sloffen & Sletten’ onder leiding van regisseur Winfred van Buuren. De voorstelling zal plaatsvinden in het Cultuur Centrum van de TU Delft, Mekelweg 10. Voorverkoop op D.S.V. Sint Jansbrug, Oude Delft 50-52. Aanvang 20.00 uur op donderdag, 21 en 22 mei om 14.00 uur.
Zondag 23 mei International Student Church Students of all denominations are invited to our ecumenical service every Sunday at Raamstraat 78, 11.30 hrs followed by tea/coffee. The services are led by the chaplains Reverend W. Stroh and Father Avin, and are supported by student leaders. More information on www.iscnetherlands.nl.
TU Delft Honours Class – Master – 2010-2011 1st semester, 5ECTS
Creativity in Science and Design Studium Generale Dinsdag 20.15 uur - ’De Oude Grieken dachten anders: de geschiedenis van het bewustzijn’ door Jan Sleutels. Hoe is bewustzijn in de tijd veranderd? Waardoor? En welke ontwikkelingen kunnen we gaan verwachten? Het Meisjeshuis, Oude Delft 112, Delft - toegang gratis.
Woensdag 26 mei Wetenschapsagenda • Modelling morphodynamic evolution in alluvial estuaries. Promotie van ir. M. van der Wegen. Promotor: prof.dr.ir. J.A. Roelvink. 10.00 uur. • Benchmarking water productivity in agriculture and the scope for improvement - remote sensing modelling from field to global scale. Promotie van ir. S.J. Zwart, MSc. Promotor: prof.dr. W.G.M. Bastiaanssen. 12.30 uur. • Intreerede van prof.dr.ir. J. Sietsma. 15.00 uur.
Studium Generale 20.15 uur - ‘Hugo de Groot: sleutelfiguur in de Westerse geschiedenis’ door Henk Nellen. In deze lezing zal worden betoogd dat Hugo de Groot veel baanbrekende ideeën ontwikkelde die al snel op Europees niveau ingang vonden: o.a. de noodzaak van godsdienstige verdraagzaamheid, het van nature gegeven individuele recht op leven en al die middelen die daarvoor nodig zijn.
Wetenschapsagenda • Hydrocarbon reservoir parameter estimation using production data and time-lapse seismic. Promotie van ir. J.K. Przybysz. Promotoren: prof. dr.ir. J.D. Jansen en prof.dr.ir. A. Gisolf. 10.00 uur. • Designing Learning Objects for Adaptive Learning Environments. Promotie van M.S.D. Fernando, MPhil. Promotoren: prof.dr. H.G. Sol en prof.dr. A.N.W. Dahanayake. 12.30 uur. • Fault Tolerant Flight Control. A Physical Model Approach. Promotie van ir. T.J.J. Lombaerts. Promotor: prof.dr.ir. J.A. Mulder. 15.00 uur.
Donderdag 27 mei Wetenschapsagenda • Intreerede van prof.dr. F. Hampe – Cor Wit Lecture. 15.00 uur.
Sept. 7:
The history of creativity. The Romantics. Drs. Arnold Heumakers – History, Amsterdam, NRC Handelsblad
Sept. 14:
Psychological mechanisms underlying creativity. Dr. Matthijs Baas – Psychology, Amsterdam
Sept. 21:
Creative computing. Can human creativity be mimicked by computers? Prof. Eric Postma – Artificial Intelligence, Tilburg
Sept. 28:
Creativity as I see it. Practioners explain. Prof. Kees Vuik – Mathematics, Delft Dr. Paul Breedveld – Biomechanical engineering, Delft Prof. Michiel Riedijk – Architecture, Delft
Oct. 5:
Is there a logic of creativity? Prof. Joke Meheus – Logic, Gent
Oct. 12:
Integrative workshop. Business innovation, academic research and art. Dr. Frido Smulders – Industrial Design, Delft
Juni Mooi Weer Spelen Op 5 en 6 juni vinden de Mooi Weer Spelen plaats in Delft. Zie www.mooiweerspelen.nl.
Dinsdag 25 mei Studium Generale 20.15 uur - ‘Mensen apen vogels na: evolutie van het bewustzijn’ door Johan Bolthuis. Het wordt steeds duidelijker dat de gemeenschappelijke afstamming niet automatisch betekent dat apen het meest denken zoals wij denken. Het blijkt steeds meer dat vogels veel meer op ons lijken dan apen. DOK, Vesteplein 100, Delft - toegang gratis.
Creativity is cherished in science and in design. Top scientists and engineers have it. But how does creativity work? What does it take to become creative? What are the underlying mechanisms? And is it a rational process? Could there be a method of creativity? Can a computer mimic human creativity? We prize creativity, but we haven’t always done that. What does its history tell us? This Honours course for DUT master students is multidisciplinary: scholars from different disciplines will shed light on what creativity is, how it works, and where it comes from.
x Delta inleveren kopij Bijdragen van faculteiten, diensten en overigen voor de rubriek 'Agenda' in Delta ontvangt de redactie graag per e-mail: delta@ tudelft.nl. Bijdragen dienen zo beknopt mogelijk te zijn. De redactie behoudt zich het recht voor om in te korten. Aanleveren vóór vrijdag 14.00 uur. Alle promoties, intree- en afscheidsredes genoemd in deze agenda vinden, tenzij anders vermeld, plaats in de Aula van de TU, Mekelweg 5, Delft.
This Honours course is only open for excellent master students, i.e. cum laude bachelors. There is room for 30 students. To subscribe and for more information, please contact Dr. Jelle de Boer: j.s.deboer@tudelft.nl
Adv_Motiv_v1:Opmaak 1 18-05-10 12:57 Pagina 1
Announcements Students SIFE Delft Looking for something new? Students in Free Enterprise Delft offers you the opportunity to combine social entrepreneurship with your academic knowledge. With the support of companies like Unilever, Heineken, HSBC, KPMG, Schiphol and Philips we create projects to help people all around the world. Do you also have a head for business and a heart for the world? We are looking for new participants now! Check www. sifedelft.nl or mail your motivation to info@sifedelft.nl.
Student and Career Support Information The student psychologists and the central student and careers councilors are located at Jaffalaan 9A. Office hours: Monday-Friday from 9.00-17.00 hrs. You can direct your inquiries or make an appointment at the Front Office or by phone: 0152788004. For an initial appointment with one of the student psychologists you should first come to one of the open office hours: Tuesdays and Thursdays from 11.30-12.30 hrs. The open office hours of the Student and
Career counselors are on Tuesdays from 11.30-12.30 o’clock. More information on www.studentandcareersupport.nl.
International Office The International Office, Jaffalaan 9a/visitor’s entrance at Mekelweg, office opening times Monday to Friday 9.00–17.00 hrs. Appointments and enquiries can be made by email: internationaloffice@tudelft.nl or by phone: 015-2788012.
Minimaatjes Een wetenschappelijk probleem waarin je bent vastgelopen? Nieuwsgierig genoeg om een experiment aan te gaan? Voor een gratis workshop waarin een methode uit de gedragswetenschappen wordt onderzocht: j.schenkel@tudelft.nl. Stichting Delftse Natuurwacht zoekt vrijwilligers voor het begeleiden van activiteiten met kinderen van 8-14 jaar. www.
natuurwacht.nl, 015-2783086 of j.f.m.molenbroek@tudelft.nl. AC-HOP de vakbond voor Universiteitspersoneel. Voor informatie kijk dan op www. AC-HOP.nl.
Meditatieavonden Verbetering van je concentratie door meditatie Als goede voorbereiding op de komende tentamens is naast inhoudelijke kennis ook ‘stilte in je hoofd’ nodig! Speciaal daarom verzorgen wij meditatieavonden. Voorkennis is niet nodig! Meditatie is een oude manier van stil worden, je bewust worden van jezelf en van je ‘eigen aardigheden’ en tevens van de wereld om je heen. Hierdoor kun je meer bewust leven en werken en steeds opnieuw ontdekken, wat je als individu nodig hebt om steviger in het leven te staan.
De meditatieavonden vinden plaats van 27 mei tot en met 17 juni 2010 op donderdagavond van 20.00 uur tot 21.30 uur bij Motiv aan de Voorstraat 60 in Delft. De kosten zijn € 4 per avond of € 15 voor 4 bijeenkomsten. Heb je interesse? Geef je dan op via info@motiv.tudelft.nl. Voor meer informatie en andere Motiv-activiteiten: www.motiv.tudelft.nl
Hatha Yoga course Spelregels minimaatjes. Minimaatjes zijn niet toegankelijk voor het bedrijfsleven. Voor commerciële aanbiedingen en advertenties: H&J Uitgevers (adres in colofon). Minimaatjes zijn maximaal 200 tekens lang. Inleveren vóór vrijdag 14.00 uur via e-mailadres delta@ tudelft.nl.
Hatha yoga offers strategies for improving the relationship between our body, breath and mind. It focuses on the body postures and works through them at different levels.
The Yoga-course will be offered on Thursdays from May 27 until June 17 (time: 18:00 – 19:30) at Motiv. You can find us at Voorstraat 60. The fee for this course is € 15 (four classes) or € 4 (one evening). Are you interested? For more information and registration, please contact Motiv (info@motiv.tudelft.nl). For more information and other Motiv-activities: www.motiv.tudelft.nl
DELTA. 17 20-05-2010
15
Opinie
Niet doorschuiven maar aanschuiven Opvallend aan de bezuinigingsplannen is het doorschuiven van problemen van de ene naar de andere faculteit, stelt or-lid Joanna Daudt. De bestuurders van de universiteit zouden de komende weken moeten aanschuiven in de kantines om de visie van TU-medewerkers te horen. “Ga in discussie en geniet.” xJOANNA DAUDT De TU Delft moet bezuinigen en we noemen dat herijken. Elke faculteit en elk domein binnen de universiteitsdienst heeft een bezuinigingsopdracht gekregen en we hebben de lijst met besparingsplannen kunnen lezen in Delta 15
van 21 april 2010. Wat opvalt aan de lijst is natuurlijk het ontbreken van de faculteit Technische Natuurwetenschappen (TNW). We weten nu hoe dit komt. De decaan van TNW vertrekt. Reorganisatiedoelstellingen en bezuinigingen die niet van tevoren bekend waren, zijn een kat in de zak voor een nieuwe decaan. Wat ook opvalt op de lijst is het doorschuiven van problemen. Om maar eens te beginnen met het doorschuiven van Wiskunde naar TNW. Kunt u verzinnen welke problemen dit oplost voor de faculteit Elektrotechniek, Wiskunde en Informatica (EWI), TNW of de afnemende faculteiten? Welke besparingen zal dit opleveren en welke problemen creëer je hiermee en voor wie? Ook de faculteit Techniek, Bestuur en Management (TBM) noemt het afstoten van dienstverlenend onderwijs. Zij willen deze activiteit doorschuiven door meer onderwijs in te kopen. Inhuur van derden voelt schijnbaar goedkoop. De vorige organisatieverandering (OOD) heeft niet alleen heel veel gekwalificeerd personeel laten gaan, maar heeft ook, zeker in de
eerste jaren, zeer veel gekost doordat veel externe derden zijn ingehuurd. De baten van deze externe inhuur waren vaak niet duidelijk. Het is nu tijd om ook de kosten en baten van uitbesteed werk opnieuw te herijken. Het is goed mogelijk dat het laten maken van Engelse vertalingen door deskundige en gekwalificeerde medewerkers van de TU goedkoper en effectiever is dan het
De werkvloer heeft u meer te vertellen dan u denkt uitbesteden hiervan aan de Universiteit van Amsterdam. Dit geldt ook voor het geld (ruim een miljoen euro per jaar) dat de TU besteedt aan het inhuren van coaches. Terwijl je voor minder geld ook personeelsadviseurs kunt aanstellen die een veel groter aantal mensen kunnen bereiken en begeleiden en die ook beter op de hoogte zijn van de werkelijke situatie binnen een bepaalde afdeling of dienst. Nog een voorbeeld van doorschui-
ven is de hoeveelheid vierkante meters die sommige faculteiten willen afschuiven (EWI, Industrieel Ontwerpen, Civiele Techniek en Geowetenschappen). Dit levert de TU als geheel niets op. Tenzij je natuurlijk besluit om die ruimtes in te richten als learning centre. In het herinrichten van bestaande ruimtes zijn we als TU de laatste jaren erg goed geworden. Kijk naar de resultaten bij Bouwkunde en bij de bibliotheek. Laten we die expertise gebruiken om een keten van aantrekkelijke learning centres binnen de faculteiten te maken. Nu betekent herijken niet alleen bezuinigen, maar ook het bepalen van kansrijke projecten die op de lange termijn veel geld en inspiratie kunnen opleveren. Hier heb ik nog weinig over gehoord en gelezen. Het is mogelijk dat hiervoor nog te weinig ideeën zijn, maar dat kan veranderen als elke bestuurder weer gaat denken aan de TU Delft en met oprechte belangstelling aanschuift bij de eettafels van de werknemers. Van doorschuiven naar aanschuiven lijkt een kleine handeling, maar is een groots gebaar voor bestuurders
Groen versus Geel Jarenlang groeide het aantal zetels van Oras in de studentenraad. Het komende jaar zijn wij de enige deelnemers aan de verkiezingen. Dit ervaren wij niet als een overwinning van Oras, maar als een verlies voor de studentenraad omdat wij een grote meerwaarde in het meerpartijenstelsel zien. xMICHAEL VAN LITH Wat is de rol van Oras bij het creëren van een meerpartijenstelsel? Een antwoord op die vraag begint bij het democratische karakter van de studentenraad. Studenten moeten zelf kunnen kiezen wie hen het beste vertegenwoordigt, daar ligt ook de noodzaak tot een meerpartijenstelsel. Niet alle studenten zullen achter de standpunten van Oras staan en juist die studenten moeten de achterban vormen van een tweede partij. Die redenering verklaart ook waarom Oras zich niet opsplitst of zelf een tweede partij begint. Een tweede partij moet ontstaan uit stu-
denten die een andere visie hebben dan Oras. Een splitsing van Oras in ‘Oras Groen’ en ‘Oras Geel’ is niets meer dan een kunstmatige manier om een meerpartijenstelsel te creëren. De oplossing ligt bij studenten die het fundamenteel niet met Oras eens zijn. Tegen hen zeg ik: kies ervoor om studenten te vertegenwoordigen die zich niet bij Oras thuis voelen. Oras staat voor de student die, door actief en gemotiveerd
De oplossing ligt bij studenten die het fundamenteel niet met Oras eens zijn te zijn binnen en naast de studie, zichzelf ontplooit. Is het dan wel mogelijk om naast Oras succesvol te zijn in de studentenraad? Er wordt gesteld dat kleine partijen geen schijn van kans hebben en dat de enige oplossing het afschaffen van het partijenstelsel is. Ik zie juist wel kansen voor een partij naast Oras. Kleine partijen kunnen, zoals Paul Rullmann van het college van bestuur ook aankaartte, een duidelijke bijdrage leveren aan de studentenraad. Ik zeg niet dat het makkelijk is. Een tweede kleinere partij kan namelijk niet alle onderwerpen aanpakken en moet dus moeilijke keuzes maken. Bovendien moet de achter-
ban betrokken raken bij de nieuwe beweging. Als dat lukt, heeft een gespecialiseerde partij goede kans om zich in de studentenraad te manifesteren en uiteindelijk uit te bouwen. Terug naar de rol van Oras. Hoewel de oprichting van een tweede partij daar niet onder valt, voelt Oras zich wel verantwoordelijk om bij te dragen aan een klimaat waarin studenten dit kunnen ondernemen. Zo gaat Oras werken om de zichtbaarheid van de studentenraad te vergroten. Daarnaast zal Oras ook essentiële kennis overdragen bij de oprichting van een tweede partij. Het vertrek van een partij is een natuurlijk democratisch proces dat bij een studentenraad hoort. Gedurende het komende jaar is er dan ook veel ruimte voor nog een zodanig proces: het ontstaan van een nieuwe partij. Tot die tijd zet Oras zich met tien personen volop in voor de studentenraad. Studenten moeten ook blijven laten zien dat zij het belangrijk vinden dat hun mening wordt meegenomen, in het bijzonder door de ingrijpende beslissingen die volgend jaar zullen worden genomen aan de TU. Blijven stemmen dus! Michael van Lith is fractievoorzitter van studentenraadspartij Oras.
die snel willen handelen met zo min mogelijk discussie. Een groots gebaar dat een flinke emotionele bonus zal opleveren. Mijn voorstel aan alle bestuurders van de TU Delft is om de komende weken zo veel mogelijk aan te schuiven aan de eettafels in alle kantines die de TU Delft rijk is. Ga in discussie, creëer draagvlak en geniet. De werkvloer heeft u meer te vertellen dan u denkt. De collectieve intelligentie van de universitaire gemeenschap is groot en u kunt heus leren hoe u die optimaal kunt gebruiken. Joanna Daudt, voorzitter Democratisch beleid, de onafhankelijke fractie van de or van de TU Delft.
brieven We bestaan Via deze weg wil ik reageren op het stuk ‘Twijfels over besparingen’ dat is verschenen in Delta 16 van 29 april 2010. Zowel in deze versie als in eerdere versies van Delta, onder meer het stuk waarin de plannen voor de bezuinigingen worden besproken, valt het me op dat de onderdeelscommissie van het OTB volkomen genegeerd wordt. Het is alsof we niet bestaan. Daarom wil ik u erop wijzen dat, ofschoon het college van bestuur (cvb) plannen heeft om ons onder te brengen bij de faculteit Bouwkunde, het OTB op dit moment een zelfstandige beheerseenheid is met een eigen odc. De plannen van het college hebben voor het OTB verstrekkende gevolgen, omdat het onderzoeksinstituut na 25 jaar haar positie als zelfstandige beheerseenheid zal verliezen. Daarnaast wil het cvb dat we fors gaan bezuinigen. Sylvia Jansen (voorzitter onderdeelscommissie OTB).
Verhoog aanvullende beurs De komende verkiezingen zijn bepalend voor de toekomst van de studiefinanciering. GroenLinks, PvdA en D66 willen de basisbeurs afschaffen. PvdA en D66 pleiten voor een leenstelsel, waardoor je na je studie met een schuld van minstens 25 duizend euro wordt opgezadeld. GroenLinks pleit voor een studieheffing, waardoor studenten na hun studie minstens zes procent extra belasting gaan betalen. Beide voorstellen komen neer op een forse rekening na je opleiding. Het aantal studenten zal afnemen, want één op de drie jongeren ziet af van een studie als je alles moet lenen. Waarom de studiefinanciering zomaar overboord gooien? De basisbeurs is bedoeld om studeren minder afhankelijk te maken van je ouders. Voor studenten uit een gezin met een laag inkomen, is er ook nog de aanvullende beurs. Die wordt betaald uit de belastinginkomsten, aangezien iedereen belang heeft bij een goed opgeleide bevolking. Wie later meer gaat verdienen, betaalt meer belasting en die wordt weer gebruikt voor de studiefinanciering. Simpeler kan het niet. Bij een studieheffing en een leenstelsel wordt de rekening voor honderd procent bij de student gelegd. Jongeren uit een gezin met een laag inkomen zullen ervoor kiezen om te gaan werken in plaats van studeren. De kenniseconomie wordt een lege huls. Natuurlijk kan de studiefinanciering wel verbeterd worden. Daarom stelt de SP voor om de aanvullende beurs te verhogen, zodat de toegankelijkheid van het onderwijs nog verder toeneemt. Jasper van Dijk is SP-Kamerlid.
DELTA. 17 20-05-2010
16
service
Webspace nodig? Gratis Windows Server 2008 web hosting en .nl domeinnaam Ga naar: http://www.gratiswindowshosting.nl
H&J Uitgevers_2x70_zw-w
14-05-2004
Voor advertenties bel met:
H & J Uitgevers Postbus 101 2900 AC Capelle aan den IJsel T (010) 451 55 10 F (010) 451 53 80 E delta@henjuitgevers.nl
Neem contact op met Hennie de Ruyter of met Mireille van Ginkel voor nadere informatie
Doe ook mee! 29 november t/m 4 december 2010 Meld je aan op www.oogcollecte.nl
(030) 261 71 19 / (0343) 52 65 57
De Oogcollecte maakt belangrijk wetenschappelijk onderzoek mogelijk
14:02
P
DELTA. 17 20-05-2010
17
service
Aankondigingen Studenten Minors Nieuwe minor ‘Health Innovation & Entrepreneurship’ gaat in september 2010 van start. Een programma van het Delft Centre of Entrepreneurship (DCE) voor studenten die graag hun technische kennis en vaardigheden toepassen binnen een medische context. Inschrijven kan t/m maandag 31 mei via het Minorregistratiesysteem. DeltaCompetition Royal Haskoning, de Delta Alliance en Rotterdam nodigen studenten over de hele wereld uit om creatieve oplossingen te bedenken om de deltasteden van de wereld aan te passen aan de gevolgen van klimaatverandering. Studenten hebben tot 15 juni de tijd om hun oplossingen in te sturen. Drie winnaars ontvangen 3000 US dollar en mogen hun oplossing presenteren tijdens de Deltas in Times of Climate Change conferentie 2010 in Rotterdam. Zie www. deltacompetition.com voor meer informatie. James Dyson Award De James Dyson Award is een internationale design award die de nieuwe generatie van design ingenieurs huldigt, aanmoedigt en inspireert. De award wordt uitgereikt aan een student, wiens ontwerp het beste aantoont dat hij in staat is anders te denken en een product kan ontwikkelen, dat meer gewild is en beter werkt. De winnaar ontvangt 10.000 pond en de deadline is 1 juli. Zie www. jamesdysonaward.org voor meer informatie. Camaretten De inschrijving voor het caba-
retfestival Camaretten is weer geopend. Zie www.cameretten.nl voor meer informatie. Inschrijven kan tot en met 1 augustus.
Student and Career Support Informatie Bij Student and Career Support kun je terecht voor een bezoek aan een studentendecaan, een studentenpsycholoog, het Career Centre met studiekeuzeadviseurs en loopbaanadviseurs, en het Informatiecentrum. Voor de studentenpsychologen geldt dat het eerste contact loopt via het Open Spreekuur op dinsdag- of donderdagochtend van 11.30-12.30 uur. De studentendecanen en de loopbaanadviseurs houden een inloopspreekuur op dinsdag van 11.30-12.30 uur en de studiekeuzeadviseur op donderdag van 11.30-12.30 uur. Het Informatiecentrum (begane grond) is geopend van 9.00–17.00 uur. Er is documentatie beschikbaar over WO- en HBO-opleidingen, arbeidsmarkt, studie- en beroepskeuze, buitenlandse studies, enz. Bij de balie, telefonisch of via de email kun je een afspraak maken met een van de medewerkers. Bezoekadres: Jaffalaan 9a (ingang Mekelweg); tel. 0152788004. e-mail: studentandcareersupport@tudelft.nl website: www.studentandcareersupport.tudelft.nl Sociale Vaardigheden Leer voor jezelf op te komen, meer ontspannen gesprekken te voeren en effectiever met anderen om te gaan in de training Sociale Vaardigheden. Aanmelden en meer informatie op
www.smartstudie.tudelft.nl. Online huurprijs check Is jouw huurprijs redelijk? Check www.huurcommissie. nl voor meer informatie en om helderheid te krijgen over huren en geschillen tussen huurder en verhuurder. WorkNtravel WorkNtravel is een jong bureau dat bemiddelt tussen vrijwilligers/stagiair(e)s en bedrijven. WorkNtravel is op zoek naar Nederlandse stagiair(e)s die stage willen lopen in Suriname. Meer informatie via info@ bluefrogtravel.net.
International Office Informatie Het International Office, Jaffalaan 9a, is op werkdagen geopend van 9.00-17.00 uur. Je kunt ook vragen stellen via internationaloffice@tudelft.nl of telefonisch (015-2788012) een afspraak maken.
x
Delta Inleveren kopij Bijdragen van faculteiten, diensten en overigen voor de rubriek “Aankondigingen” in Delta ontvangt de redactie graag per e-mail: delta@tudelft.nl. Bijdragen dienen zo beknopt mogelijk te zijn. De redactie behoudt zich het recht voor om in te korten. Aanleveren vóór vrijdag 14.00 uur.
Werken bij de Universiteit tWente Universiteit Twente. De plek waar talent zich het best ontplooit. Studenten en medewerkers staan centraal. 3.300 wetenschappers en professionals zorgen samen voor baanbrekend onderzoek, relevante innovatie en inspirerend onderwijs voor meer dan 9.000 studenten.
Eindelijk echt
inspiratie gevonden
PhD researcher for the project: CFD modeling of two-phase flows in high-concentration dredging mixtures
1,0 fte; Faculty of Engineering Technology
DE UT DAAGT UIT MEER TE DOEN! IK STUDEER, VOLLEYBAL, GEEF VOORLICHTING EN WERK HIER! EMMA LIGTENBELT STUDENT WB FACULTEIT CTW
PhD researcher on the topic: Radio architectures for the communication in distributed arrays in space
1,0 fte; Faculty of Electrical Engineering, Mathematics and Computer Science
Ook werken bij Universiteit Twente? Een goede keuze. Universiteit Twente biedt ruimte! Ruimte voor ambitie, voor talent. Ruimte voor eigen ideeën en initiatieven. Jouw ondernemende instelling wordt gewaardeerd en gestimuleerd. We bieden je carrièreperspectief. Ambitieuze en kritische collega’s. Volop trainingen en cursussen om je verder te ontwikkelen. En vanzelfsprekend een goed salaris en prima secundaire voorwaarden.
WWW.UTWENTE.NL/VACATURES
Buddy Netwerk zet zich in voor mensen met een ernstige, chronische en/of levensbedreigende ziekte, zoals kanker, MS of Hart-en Vaatziekten. De impact van de ziekte op iemands sociale en emotionele leven is groot, soms te groot. Word nu buddy en vergroot de wereld van een ander en ook die van jezelf. Simpelweg door er eens per week een paar uur voor de ander te zijn.
Word ook buddy !
www.buddynetwerk.nl of bel 070-3649500
DELTA. 17 20-05-2010
18
Delta in English
Professors TU Delft has awarded Antoni van Leeuwenhoek professorships to Joris Dik and Kristina Lauche. The Antoni van Leeuwenhoek appointments are reserved for the university’s best young scientists. In recent years, art historian and material scientist Joris Dik made headlines with the attribution of Evita Peron’s Alfa Romea and the discovery of a portrait of a female figure behind another Van Gogh painting. In 2003 Dik was hired by 3ME Professor Barend Thijsse to set up a research line in ‘Materials in Art and Archeology’. He will now
http://me
Digital addicts extend these activities to a full group. Lauche joined the faculty of Industrial Design Engineering in 2007 as associate professor of Design Theory and Methodology. Her main research area is innovation, especially regarding team interaction in product innovation. In 1995, Ms. Lauche obtained an MA in psychology at the University of Berlin. In 2001, she completed a PhD at the University of Potsdam. Before coming to Delft, she was a researcher at the University of Aberdeen, the University of Munich, and ETH Zürich.
xDAVID MCMULLIN
"For me being online means an easy way to access information. I usually spend three hours a day on internet. The first thing I do when I go online is listen to music, and then do my regular assignments, like research for assessing scientific papers or participating in virtual workshops for various projects. I also keep an online eye on the current job market evolution and regional economic development. Being online isn’t a big part of my personal life, though, as I prefer one-to-one interaction with friends, but it is a big part of my professional life. My whole professional life is based on online activities, which involves regularly browsing Google Scholar in search of scientific papers related to my studies. Other online activities include listening to music. Some of my favourite songs are by Romanian singers, like Edward Maya, Inna, Jay Ko and Anya which I listen to via YouTube. I use the BBC and Al Jazeera to keep myself updated about the latest news. Family Guy is the one TV show I watch regularly online for entertainment. Beyond that, there was one incident which happened to me online that was kind of funny: I met some people online who wanted to sell me a kitten, as I was looking for one, but it turned out they were using the privacy of internet to create a fake pet delivery agency that asked for money in a bank account in order to send you a pet that didn’t exist. In the end I searched online about the agency and found out it was a fraud.” (DR)
ness. The test subjects later described their feelings on a special weblog: “I was sitting with thousands of my fellow students and the impossibility of communicating with others via internet or phone was almost unbearable”, wrote one student. According to research coordinator, Susan Moeller, most of the students felt they could no longer get in touch with friends and family: “Students’ lives are so inextricably linked with digital media that refraining from using modern technology is tantamount to renouncing your social life.”
‘Studying is too easy’ A roundup of the higher education news making headlines in Delft, Holland and beyond.
Ana Bucur, 22, Romania, computer science and track information architecture (faculty of Electrical Engineering, Mathematics and Computer Science)
Students in the United States are addicted to social media. If they’re denied access to Facebook, Twitter and other chat forums for longer than one day they begin exhibiting the type of withdrawal symptoms usually associated with substance abusers. Researchers at the University of Maryland denied 200 students access to internet, telephones, computers and other digital media for one day. After 24 hours, the test subjects displayed the same withdrawal symptoms as alcoholics and drug addicts: withdrawal, anxiety and nervous-
A surprising turn of events at TU Delft, where professor Raoul Bino unexpectedly announced his resignation as dean of the faculty of Applied Sciences, as of 1 June 2010. Dean Bino had served as the faculty’s dean for just nine months. The reason given for his abrupt departure was that his “heart was still in Wageningen”, and “he always remained closely connected to Wageningen University”, according to a TU Delft Executive Board statement. The Executive Board said it regretted but respected the dean’s decision. When Dean Bino accepted his deanship he faced a faculty budget deficit of 6.4 million euros. Two months into his job, he could still not assure faculty staff members that there would be no redundancies. Dean Bino’s short tenure was marked by financial wrangling between the faculty’s Personnel Committee and the Executive Board, as decisions had to taken pertaining to cost-cutting measures. Yet, in an interview with this newspaper last year, Dean Bino said he expected to serve as faculty dean for longer than his four-year term, adding it was advantage that he came from
outside the TU: “Outsiders have a fresh viewpoint and that leads to new possibilities.” Dean Bino will now return to Wageningen University and a position as director of Food Sciences. Prior to coming to TU Delft, he was Wageningen’s director of Plant Science. “Higher education is too easy”, was the conclusion of a Netherlands National Student Union (LSVb) survey that revealed that at least threequarters of all Dutch university students spend too little time on their studies. They should spend 35 hour per week on their studies, but the actual workload is less. “Shocking”, the LSVb said. The average student invests around 30 percent less time in their studies than “national law requires”, the LSVb reported. The union’s conclusions were drawn
‘His heart was still in Wageningen' from a survey of 2,050 university students. To earn the required 60 courses credits per year – each equivalent to 28 study hours – students should spend 35 hours per week on their coursework. But that isn’t the case. Higher education must challenge students and the course curriculum for each programme must guarantee this, the LSVb stated. Its survey also found that students want to study more. Meanwhile, the LSVb has chosen a
new chairman: Sander Breur (25), an MSc student in ‘particle and astroparticle physics’ at the University of Amsterdam. Breur replaces Gerard Oosterwijk, who resigned last March. In Europe, Bert Vandenkendelaere, from Belgium, has been appointed the new chairman of the European Students’ Union (ESU). In a statement released upon his appointment, Vandenkendelaere expressed concern about the commercialisation of European higher education: “I want to reverse the European Union’s tendency towards seeing higher education as a tradable service and as a means to solely forward the EU’s economic ambitions.” The Directive on services in the European Union’s internal market (Directive 2006/123/EC) was adopted by the European Parliament and Council in 2006, and lists education as a commercial service. In the ESU’s view, this contradicts the EU education ministers’ commitment within the Bologna Process framework to support education as a public responsibility. “We’re now starting to see the consequences,” Vandenkendelaere added. “We fear that the principles behind this will gradually move European universities away from the rich cultural and educational traditions they have as sources of non-business related ideas and independent research.” The new ESU executive board will formally assume its duties on 1 June 2010.
nyakuma
United colors of Ariston 7 “No other sport has the ability to arouse such indescribable passions and excitement as the beautiful game of football, and such passions will be reignited again this summer when the World Cup kicks off in South Africa, bringing the world’s great footballing nations together again. In Delft, football has also brought together people from many different nations, but not as opponents, but rather as teammates, teammates whose efforts on and off the football pitch recently earned us a glorious place in Ariston’s history books as ‘Champions of KNVB Class 6 J’. Indeed, the players in the 7th team of Ariston ’80, TU Delft’s student football club, came from nations from across the globe, from Iran, Nigeria, Chile, Indonesia and Italy, France, Iceland, Sweden and Mexico, all proudly joining their Dutch teammates in donning Ariston’s famed rood en blauw jersey. At first glance this may seem like a shining example of TU Delft’s successful internationalization drive, but in truth our team’s success came from hard work, from two years of learning the lessons of life from different cultures. There were times when anxiety and despair got the better of us, yet a pillar of hope, a determination and belief in ourselves, kept us going. And so our disappointments became accomplishments, our struggles triumphs: Champions of KNVB Class 6 J! By any measure this is an impressive feat for a ‘student’ team assembled by chance and circumstance, playing in a Dutch amateur league against opponents from established clubs who, unlike us, often grew up playing together at their clubs. In contrast, our team of global citizens, had to quickly make the best out of our very different playing styles, attitudes and approaches to the game. Despite of our differences of race, religion and creed, we played together as one. So what were
the secrets of our team’s success? And how is our team’s success analogous to the success of the university’s wider internationalization process? First, as solid as the grassy ground we played on, was our immediate respect for one another, a tolerance for one another’s differences and ‘foreignness’, from which friendships both on and off the field were cultivated. Off the field of play, our many team bonding sessions – dinners and social night outs - helped establish the ideals of trust, friendship and mutual respect among us, which eventually translated into resounding success on the football pitch. This is how you build a united team, this is how you build a united, truly integrated university. You compete, play, laugh and struggle together. You literally and figuratively sit at the same table, shoulder to shoulder, learning from and rejoicing in each other’s differences. Our experience, the remarkable success of our randomly assembled team of internationals brought together by the common bond of football, not only serves as a lesson for the university and its internationalization process, but also as a lesson for world football and its legions of supporters, which is all too often plagued by racism and xenophobia. As the countdown to the South African fiesta continues, the boys of Ariston 7 will be the first among many to join the world in sounding the vuvuleza (trumpets) and heeding the Zulu calls to unite and celebrate ibhola lethu (the spirit of football). Bemgba Nyakuma, from Nigeria, is a second-year MSc student at the Faculty of Applied Sciences. He can be contacted at: b.b.nyakuma@student.tudelft.nl
19
DELTA. 17 20-05-2010
Delta in English
Ministry of technology
Enrolments up
Smarter by 2020
No answer
Feedback
During a debate with student political party, Oras, TU Delft’s president, Dirk Jan van den Berg, called for setting up one ministry that would be responsible for technology and innovation. Van den Berg said innovation must be better organized, from research to the market, and advocated strengthening the 3TU partnership between Holland’s three universities of technology He also held Switzerland up as a model, saying “it’s not for nothing that the universities in Zurich and Lausanne are higher ranked.”
The economic crisis has apparently had no effect on the increase in the numbers of students enrolling for higher education. Student enrolment figures this year were higher than usual. Leading university administrators, including Utrecht University’s chairperson, Yvonne van Rooy, had said this increase was perhaps due to the economic crisis. Researchers from the Research for Policy Institute disagreed, however, instead attributing this rise to demographic shifts and to students graduating in less time than previously.
By the year 2020, two out of every five EU citizens must hold higher education degrees, according to an agreement recently reached by the EU’s member states. This standard should be easily reached by the Netherlands, according to recent national statistical trends. At present, 27 percent of the Dutch population holds higher education degrees, while eight years ago that figure stood at 21 percent. Of all the Dutch people aged between 25 and 35, some 38 percent currently have degrees from universities or polytechnics.
The World Health Organisation’s International Agency for Research on Cancer (IARC) recently concluded a study on cancer risks posed by the technology inside cellphones. The team of 21 scientists studied some 13,000 cellphone users in 13 countries. “The results really don’t allow us to conclude that there is any risk associated with mobile phone use, but... it is also premature to say that there is no risk associated with it”, the IARC’s director Christopher Wild told Reuters. The ten-year study cost 19.2 million euros.
If you’d like to comment on anything appearing on the English Page or on a university-related matter, or if you have a question or suggestion for us, send your emails to d.mcmullin@tudelft.nl. We welcome all feedback from our readers. Letters intended for publication should include your name and be no longer than 350 words. This edition of Delta is also available online at www.delta.tudelft. nl, where you can also access the English Page archive.
‘We’re garage-based entrepreneurs’ Fellow MSc students turned business partners, Tianyi Xie and Nir Kalush, are aiming to create an online community where TU Delft’s international students can share all kinds of information and also get discounts from local shops. Their budding business venture, called ourdelft.nl, is also a fine example of the entrepreneurial spirit currently sweeping the campus. xDAVID MCMULLIN That two young guys from opposite ends of the world should feel sufficiently confident to embark on a locally based business venture says much about TU Delft’s recent drive to internationalize and ‘entrepreneurialise’. Five years ago Nir Kalush and Tianyi (Spark) Xie would’ve been exceptions. Today, if not quite yet the rule, such business ventures are becoming increasingly common here, with successful international (student) start-ups like IcySolutions and Holland Container Innovations proving that Delft can now properly support new corporate ventures. There is Yes!Delft and its business start-up services, university courses in entrepreneurship taught by high-priced imports like MIT’s Professor Ken Morse, and, perhaps most importantly, a sufficiently open local business climate to allow two ‘foreigners’ to actually believe they can achieve business success here.
Potentialities And that Xie (23), from Shanghai, China, and Kalush (24), from Washington D.C., are also entrepreneurial-minded emissaries from two of the world’s largest economies is precisely the kind of exciting potentialities that successful internationalisation is supposed to generate. Xie and Kalush first met in an entrepreneurial course, ‘Starting New Ventures’, got to know each other better in the ‘Dutch Entrepreneurs sales course’, taught by prof. Morse, an expert in entrepreneurship, and then became teammates and close friends during the ‘Turning Techno-
logy into Business’ course they both followed. Emboldened by the things they’d learned, the two students began brainstorming for good business ideas to pursue. They quickly found one. “Entrepreneurship is about having a vision, mission, and ambition”, Kalush says. “Our vision was to put digitally interactive advertisements in elevators.” The idea for this originally came from Xie, who’d read a book by a Chinese millionaire who got rich by putting ads in elevators. “Elevator advertising had been
‘We’re entering a Blue Ocean market, not many competitors within scope’ haunting my mind for a long time, Xie says. “I’d noticed that very few elevators in Germany and Holland had ad boards, while in every neighbourhood in China the elevators are crammed with them.” Xie, Kalush and two other friends subsequently launched their venture, called ‘Interads’, which would provide interactive, commercial elevator advertising, targeting first the international students residing in Roland Holstlaan. Xie: “Unfortunately we soon discovered that it was hard to reach Duwo and get permission for elevator advertising of solely commercial products.”
Communities Undeterred, they went back to the drawing board to tweak their idea. From Interads they then developed what they believe is their winning idea: ourdelft.nl, an online international community website. “Ourdelft.nl will be an online forum for international students”, Xie explains, “a place where students can share all kinds of information about studying, parties, secondhand goods exchange, living tips and eventually also get discounts from local shops and other businesses.” Xie and Karush admit that online forums are hardly new inventions, but they believe their business success will come from narrowly focusing on the needs of the local international student community. Xie: “There are large communities of Chinese, Indian, Greek, Spanish, Indonesian... students here but no single community to link them all. Facebook can’t fulfil this task, but ourdelft.nl will.” Kalush adds: “We’ve talked to various local vendors and they’re interested in being our customers.” Having already approached Duwo
Nir Kalush and Spark Xie. (Photo: Sam Rentmeester/FMAX)
with the Interads idea, the budding entrepreneurs creatively merged their two business ideas. Duwo had balked at the idea of purely commercial elevator ads, but they did grant permission to put an ad poster in the Roland Holstlaan elevator if it primarily served to promote sustainability under the slogan ‘Duwo: save water, save life’, yet also agreed to grant Xie and Kalush some space at the bottom of this poster to promote their ourdelft.nl start-up. “We believe that the online forum combined with elevator posters in international student residences will serve as a portal for international students,” Kalush says. “Through this service, international students will be empowered to connect with colleagues.”
that ‘Dream Big, but Do it Small’, laying down the concrete foundation for the product and business model until everything is ready to expand. We’re kind of entering a Blue Ocean market, not many competitors within scope. Getting money would be a disaster at this start-up stage, because sometimes facing too many choices isn’t a good choice at all.” Passion, commitment, a good idea and supportive environment. Xie and Kalush seemingly have the right recipe for success, but what about the all-important issue of partner-
irreversible reaction; when you lose it, there’s almost no chance of getting it back.” Will Xie and Kalush make it, get ourdelft.nl off the ground? That is perhaps for the Fates to decide, but what is certain is that Delft’s new entrepreneurial climate is starting to bear exotic fruit. Xie and Kalush are working hard, dreaming big and developing an extracurricular business skills set that will help them wherever their future career paths lead.
‘Sometimes facing too many choices isn’t a good choice at all’
Cash For every entrepreneur, the lofty dream of launching a good idea quickly hits a cold, hard fact: cash. That is, the funds, investments and investors needed to bankroll an idea and get it to market. And ourdelft. nl? “So far we consider ourselves garage-based entrepreneurs”, Kalush explains. “We’re looking to first ensure we can refine our business model and identify long-term revenue streams. At this point we don’t have many funds, so we’re trying to avoid high costs and bootstrap until we’re ready for the expansion phase, when we’ll surely need money to launch.” Although currently financing the project out of their own pockets, Xie says money will not and should not be an issue now: “We all believe in
ship? Having only recently met, how can they be sure they’re suitable business partners? “I really appreciated Spark’s enthusiasm and energy from the get-go”, Kalush says. “He’s a smart guy who likes his independence, and both of us are also driven individuals who share common ambitions.” But common ambitions aside, business means money, and money raises risk and trust issues. Any worries there? Xie: “While it’s true we just met last year, we both cherish the feeling of being trusted and value credibility a lot. From the very beginning of our courses we had embedded in our minds the fact that integrity is the most important quality for an entrepreneur. We both understand that gaining trust is an
x www.ourdelft.nl
x Anyone (especially programmers/ database developers and designers) interested in joining the ourdelft.nl team should send an introductory email to: info@ourdelft.nl
DELTA. 17 20-05-2010 achterkant
00 20
dream teams Naam: Remco Advocaat (22, LR) Dreamteam: DUT Racing (dutracing.nl) Functie: Operational manager “Dit is mijn auto, mijn trots” vertelt Remco Advocaat naast het fraai bestickerde bestelbusje van het Formula Student team. “Die raceauto zelf, daar weet ik niks van, ondanks dat ik fulltime deel uitmaak van het bestuur. Als operational manager ben ik namelijk voor alles verantwoordelijk wat niet met de raceauto te maken heeft. Zaken zoals dit busje, maar ook het eten, of onze eigen collegeblokken ter promotie, dat is wat ik doe. Af en toe werk ik weleens door tot een uur of drie ’s nachts. Een primeur, want voorheen deden alleen de techneuten van het team dat. Het is alleen qua tijd wel lastig te combineren met een vriendin. Misschien dat ik daarom de enige ben van het kernteam die er een vriendin op nahoudt.” Het toeval wil dat zijn huidige vriendin jaren geleden tijdens een TU-rondleiding met de middelbare school al eens op bezoek is geweest in de werkplaats. “Een vieze hal met allemaal enge mannetjes achter draaibanken, noemde ze dat toen”, aldus Advocaat. “Daar breng ik nu dus al mijn tijd door, heb ik haar gezegd. Zou ze daarom zo begripvol zijn?” (EvO)
Delftse klanken
Rode bounty’s De muziek van het vijftal To be frank (voorheen ‘Is’) zit ergens tussen folk, pop en lekkere rock in, volgens bassist Maarten Stok. Ideale muziek om bij in de hangmat te liggen, zegt Erik Wolsky, die zijn trompet- en bugelspel mooi door de nummers heen probeert te weven. Inspiratiebronnen? “Heel veel”, zegt Stok. Hij noemt John Mayer, maar ook Stikker, een Nederlandstalige cultband uit de onbekende-festivals-scene. De bandleden, die elkaar kennen van Virgiel, begonnen in 2009 samen nummers te schrijven. Hoe dat gaat? Stok: “Iemand brengt een muzikaal lijntje in of een melodie. Daar gaan we dan met zijn allen mee worstelen, totdat er een geheel ontstaat. Daarvan wordt trouwens heel wat weggegooid.” Hoogtepunten waren optredens op het IO-festival en Studuction 2009 en het winnen van de singer/songwriterwedstrijd op het cultuurcentrum. Van de studentenfeesten willen ze een beetje af. Stok: “In kroegen en zaaltjes en op festivals wordt beter naar je geluisterd. De schoonheid van de muziek staat centraal, niet het op zijn kop zetten van de zaal. Wij willen mooie liedjes brengen.” Op 8 juni wordt in Speakers de debuut-EP ‘To be frank’ gepresenteerd, met vijf eigen composities. Opgenomen in de oefenruimte, op Valentijnsdag: “Je kunt horen dat hij met liefde gemaakt is”, zegt drummer Bart-Jan van der Spek. Opmerkelijk: de groep ontstond aan de Spoorsingel 61. Hetzelfde studentenhuis waar veertig jaar geleden enkele bewoners de band Alquin oprichtten. Stok: “Onze droom is om in navolging van Alquin ooit op Pinkpop te staan.” Eén voorbehoud heeft het door zanger Jochem de Jong gecompleteerde gezelschap wel: gitarist Michiel van Sinderen speelt niet als er geen bounty’s klaarliggen in de kleedkamer. Goed soleren zonder bounty’s lukt niet. Wolsky: “Lastig, want hij wil per se rode bounty’s en die zijn minder courant.”
Remco Advocaat: “Het is lastig te combineren met een vriendin.” (Foto: Richard van ’t Hof)
robert fokkink
Wereldinstituut
"Onze droom is om ooit op Pinkpop te staan", aldus Wolsky. (Foto: Sam Rentmeester/FMAX)
In deze nieuwe rubriek onderzoekt Jimmy Tigges of er nog goede muziek gemaakt wordt op en rond de TU Delft.
x
Kriep
Myspace.com/tohearfrank
Flexibiliseren. Een hip nieuw mooi woord. Klinkt beter dan reorganiseren. Ooit was reorganiseren een hip nieuw mooi woord, maar nu niet meer. Je moet vooral niet zeggen dat de TU gaat reorganiseren, want dan heb je de poppen aan het dansen. Vergelijk het met ‘concentratiekamp’, dat klonk ooit heel mensvriendelijk, maar nu niet meer. Ik weet niet op welke plek ze ADHD-kinderen leren om beter op te letten. Vast niet in een concentratiekamp. De TU gaat dus flexibiliseren. Langs het Mekelpark buigt een eindeloze rij deskundigen zich over de vraag welk onderzoek moet worden uitgebouwd en welk onderzoek er weg mag. Niet erg spannend. Vergelijk dat eens met de aanpak in Coventry, een doodgebloede Britse industriestad in de Midlands. In de jaren vijftig besloot het gemeentebestuur vanuit het niets om een universiteit te stichten. Onder de misleidende naam University of Warwick, want Coventry klinkt voor een Engelsman net zoals Lelystad voor ons. Het moest een topuniversiteit worden en dat is nog gelukt ook.
Het gemeentebestuur van Coventry besloot dat een brede universiteit geen schijn van kans had, men richtte zich op een klein aantal relatief goedkope disciplines, waaronder wiskunde. De flamboyante wiskundige Christopher Zeeman, bekend vanwege zijn werk aan het Poincaré-vermoeden, kreeg budget voor vier medewerkers. Hij nodigde vier veelbelovende jongelingen uit om tegelijkertijd langs te komen, stelde hen aan elkaar voor en vertelde aan elk van hen afzonderlijk, dat de andere drie al hadden getekend. Dat werkte. Alle vier verkozen de mistroostige bouwput op Gibbet Hill in Coventry boven Cambridge of Oxford. Tegenwoordig wordt de wiskundefaculteit in Coventry in één adem genoemd met dit illustere tweetal. Vanuit het niets bouwen is dus makkelijker dan flexibiliseren. In plaats van te kijken waar er een onsje meer mag, of minder, zou men ook een discipline kunnen zoeken die in Delft ontbreekt. En op dat gebied dan in één klap een wereldinstituut uit de grond stampen.