Delta TU Delft

TUDELTA.09

DELTA. 09 17-03-2011 weekblad van de technische universiteit Delft

Deze week in Delta

World’s fastest bike

Onrust in het Midden-Oosten

REPORTAGE: 10

SCIENCE:04

NIEUWS: 03

01

INTERNATIONAL: 07

Fotojournalist wordt gastschrijver

LOOPBAAN: 12

King of the aerostudents.com

Jobhoppen in Sjanghai

Beproeving voor een kerncentrale Door de grote problemen rond de kerncentrale Fukushima (Japan) nemen wereldwijd de protesten tegen kernenergie toe.

Ook nieuwe kerncentrales in Nederland zijn onderwerp van discussie.

Vooralsnog ten onrechte, meent hoogleraar reactorfysica prof.dr.ir. Tim van der Hagen.

Robert Visscher Explosies, branden, rookwolken en onduidelijkheid over het vrijkomen van radioactief materiaal. Naar aanleiding van dit onheilspellende nieuws laaien wereldwijd de protesten tegen kerncentrales op. Wat er in Japan gebeurt, laat zien hoe onveilig kerncentrales zijn, benadrukken demonstranten.

Van der Hagen beweert het tegendeel.

“Het is verschrikkelijk wat in Japan gebeurt. Dit is de zwaarste beproeving voor een centrale. Een aardbeving van 9 op de schaal van Richter en een tsunami – erger kan haast niet.

‘Het is een onbezonnen, paniekerige reactie van onze oosterburen’ Als het lukt om de gevaarlijke hoeveelheden radioactief materiaal binnen te houden, heeft de kerncentrale goed gefunctioneerd. Dat is te danken aan het scala aan veiligheidssystemen en procedures. Ik vind dit ongelooflijk knap in zulke ongelooflijk lastige omstandigheden. Maar het is helaas nog niet zover dat we met zekerheid kunnen zeggen dat er geen schadelijke hoeveelheden radioactief materiaal vrijkomen.”

Op woensdag hielden actiegroepen een protestmars in Middelburg. Zij demonstreerden tegen de voorberei-

dingen om nieuwe kerncentrales in Nederland te bouwen. Voorbarig, volgens Van der Hagen. “We moeten eerst lessen trekken uit wat er nu in Japan gebeurt en pas daarna conclusies trekken. Vervolgens kunnen we bekijken wat dit betekent voor de huidige generatie kerncentrales.”

Naar aanleiding van de gebeurtenissen in Japan sloot Duitsland zeven kerncentrales voor ten minste drie maanden voor onderzoek. Ze werden voor de jaren tachtig in gebruik genomen, net als de Nederlandse in Borssele en de Japanse in Fukushima. “Wij moeten het Duitse voorbeeld niet volgen. Het is een onbezonnen, paniekerige reactie van onze oosterburen. De installaties zijn steeds verbeterd en we zijn goed beschermd tegen overstromingen en aardbevingen. Tijdelijk stoppen met kernenergie heeft negatieve consequenties, omdat het voor een tekort aan elektriciteit kan zorgen.”

Verschillende media spraken al van een tweede Tsjernobyl. “De verschillen zijn groot met die ramp. De reactoren in Japan stonden uit, in tegenstelling tot de centrale in de voormalige Sovjet-Unie. Daarnaast zijn er in Fukushima veel meer veiligheidsmaatregelen, zoals een extra betonnen omhulling, genomen. Bovendien is Japan transparanter. Er is veel meer openheid van zaken. Straling is goed meetbaar. Tegelijkertijd wordt duidelijk dat de berichten over een hoger stralingsniveau mensen afschrikt.

Als er een paar keer meer straling is dan normaal, raken mensen in paniek.

Ondanks dat het stralingsniveau bijvoorbeeld nog helemaal niet schadelijk voor de gezondheid is.”

Nadat de tsunami Japan bereikte, staat de telefoon van een aantal TUdeskundigen roodgloeiend. Naast Van der Hagen zijn dat onder meer kernfysicus Jan-Leen Kloosterman en constructiedocent Sander Pasterkamp.

“Sinds zaterdagochtend sta ik fulltime journalisten te woord en geef tientallen interviews per dag”, zegt Van der Hagen. “Coördinatie wordt uitstekend gedaan door marketing en communicatie, zodat ik gelukkig niet alle telefoontjes zelf aan hoef te nemen.”

Ook zo opgekeken van al die raar verklede, zwalkende studenten in het centrum vorige week? Geen paniek, het was de Kriminele maar, het jaarlijkse evenement van het Delftsch Studenten Corps. Met dit jaar een actie voor Dance4Life, een organisatie die zich inzet voor de preventie van HIV-besmetting onder jongeren. (Foto: Hans Stakelbeek/FMAX)

‘Duwo doet stoer’ Duwo-directeur Jan Benschop ‘doet stoer’ over de aanpak van overlast door studenten, maar maakt niets waar. Dat stelt Delftenaar Jan van der Veen naar aanleiding van het artikel ‘Flesjes gooien onacceptabel’ in Delta.

Klagen bij Duwo heeft volgens hem geen effect

Van der Veen woont aan de Hendrik Marsmanlaan en heeft al jaren last van de studentenflat aan de E. du Perronlaan. De aanpak die Duwo-directeur Benschop in het artikel schetste, staat in schril contrast met zijn ervaringen.

Benschop reageerde op een incident waarbij studenten vorige maand een leeg drankflesje gooiden vanaf een balkon van de Oranjeflat aan de Bal-

door feesten. Hij heeft geregeld meubilair vanaf galerijen naar beneden zien gooien. Af en toe sneuvelt zo ook een supermarktkar.

Van der Veen klaagt geregeld per telefoon en e-mail bij politie en Duwo.

Sinds 2009 heeft hij een lijst met huisnummers zodat hij kan aangeven welke wooneenheid overlast geeft.

Ook spreekt hij studenten aan. Kla-

thasar van der Polweg. Hij schetste een stapsgewijze aanpak van overlast met als ultieme straf het uitzetten van overlastgevers.

Die aanpak mist Van der Veen aan de E. du Perronlaan, waar honderden studenten wonen. Er is volgens hem veel en vaak geluidsoverlast, onder meer

gen bij Duwo heeft volgens hem geen effect. Hij wil dat Duwo de studenten regelmatig via mail of brief wijst op mogelijke overlast en de consequenties aangeeft. Ook zou het afdichten van de galerijen met plexiglas volgens hem een oplossing zijn.

Benschop ontkent de problemen niet, maar blijft erbij dat Duwo overlastgevers aanpakt. “Maar die flat is achttien hoog, dus is lastig te achterhalen wie overlast veroorzaakt. Hij benadrukt dat klachten van Van der Veen serieus worden genomen en dat er regelmatig via de beheerder overleg is met de politie. Hij belooft dat de studenten van de flat gericht worden benaderd met informatie over het voorkomen van overlast. Het dichtmaken van de balkons is alleen ‘veel te duur’. (EH)

DELTA. 09 17-03-2011

nieuws/column

02

Archiprix www.delta.tudelft.nl @tudelta delta@tudelft.nl

delta online Pas gekraakt Twee studenten van NHL Hogeschool in Leeuwarden hebben hun studentenpas gekraakt. Ze ontwikkelden een computerprogramma waarmee ze hun pas opwaardeerden. Ze konden vervolgens zonder problemen in de kantine hun broodje afrekenen.

Voor bouwkundestudent Simone Pizzagalli begint strijd om de tweejaarlijkse Archiprix een zegetocht te worden. Hij is nu genomineerd voor de Archiprix International, een prijs voor het beste afstudeerproject van een ruimtelijke ontwerpopleiding.

Twee jaar geleden won Pizzagalli al de Nederlandse editie. Hij heeft een ontwerp voor een gevangenis die zou moeten verrijzen op een lege plek in het hart van Londen. De Archiprix wordt in Nederland toegekend door een stichting waarin hoger onderwijsinstellingen op het gebied van architectuur, stedenbouw en land-

De studentenbonden reageren cynisch op de kabinetsplannen voor de studiefinanciering. Een rommeltje, zegt de LSVb. Van staatsschuld naar studieschuld, schampert het ISO. “Sommige studenten krijgen met alle maatregelen tegelijk te maken.”

Ov-kaart

Tomas van Dijk

Het kabinet bezuinigt nog harder op studenten en wil ook het recht op de ov-studentenkaart inperken. Wie een jaar te lang over zijn studie doet, moet voortaan zelf zijn treinkaartjes betalen. Dit blijkt uit plannen die aan de Tweede Kamer zijn gestuurd.

Capaciteitsbekostiging Studentenorganisatie ISO waarschuwt voor een woord dat in zwang raakt: ‘capaciteitsbekostiging’. De universiteiten moeten toegankelijk blijven voor iedereen die het talent heeft om een academische opleiding te volgen, vinden de studenten.

www.archiprix.org/2011

De huidige vakevaluaties op de TU Delft zijn niet eenduidig, niet transparant en niet begrijpelijk genoeg voor studenten. Dat stelt de studentenraad (sr) in een brief aan het college van bestuur (cvb), die donderdag op de agenda staat voor de gezamenlijke overlegvergadering. De sr wil dat er op de hele universiteit één evaluatiesysteem komt. Studenten zouden nog tijdens het vak een enquête over dat vak moeten invullen. De uitkomsten daarvan zouden aan het einde van de collegereeks besproken moeten worden door de docent en zijn studenten. De evaluatie zou

vervolgens op Blackboard moeten komen. Op die manier wordt ‘studenteninput zichtbaar serieus genomen’, vindt de sr. Cvb-lid Paul Rullmann wilde nog geen commentaar geven, omdat hij niet op de vergadering met de sr vooruit wilde lopen. Tijdens de vorige overlegvergadering in februari leek hij niet happig op het openbaar maken van vakevaluaties, omdat docenten nooit meer van een negatief stigma af dreigen te komen als ze een keer niet goed beoordeeld zijn door hun studenten.

‘Ik mis de studenten’ Professor Egbert Schuurman (73) zwaait binnenkort af als fractievoorzitter van de ChristenUnie in de Eerste Kamer. De politicus, tevens Delfts emeritus hoogleraar reformatorische wijsbegeerte, wil in zijn vrije tijd langs studentenverenigingen om over bezinning te praten.

Stufi-plannen

Vakevaluaties schapsarchitectuur samenwerken.

Wereldwijd hebben ook andere landen een Archiprix. Elke twee jaar organiseren die gezamenlijk de Archiprix International. Er zijn in totaal 24 kanshebbers, waaronder een student van de TU Eindhoven. De uitreiking is op 10 juni.

Schuurman geeft op 19 maart een lezing tijdens de ‘mannendag’, een conferentie over de verantwoordelijkheden van de man, georganiseerd door het Christen mannencomité Delfland. Er komen geen vrouwen naar de bijeenkomst. Volgens de organisator is dat omdat eerlijke mannen onder elkaar sneller geneigd zijn een eerlijk gesprek te voeren dan wanneer er vrouwen bij zijn omdat er dan machogevoelens ontstaan.

Bij de vrouwendag aan de TU vorige week waren nauwelijks mannen, maar ze waren wel welkom. Vindt u het goed

Egbert Schuurman: “Als mijn vrouw het goed vindt, dan ga ik straks af en toe naar studentenverenigingen om te praten over de problemen van onze tijd.”

(Foto: Anne Paul Roukema/inhisimage.nl)

dat er geen vrouwen mogen komen op de mannendag?

“Dat ze niet mogen komen, klopt volgens mij niet. Dat de dag bedoeld is voor mannen, daar moet je niet teveel achter zoeken. Je hebt ook mannen die elkaar graag in de kroeg ontmoeten.”

het gezin. Ik ga het hebben over de verantwoordelijkheid van de man in breder perspectief; in de economie, de landbouw, de politiek, noem maar op. Dat deze bijeenkomst plaatsvindt vlak na vrouwendag is totaal toeval. Ik wist het niet eens dat het vrouwendag was.”

Maar de bijeenkomst gaat toch over emancipatie?

“Nee hoor. Het is gewoon een bezinningsconferentie. Er zijn twee sprekers. De eerste zal het hebben over de verantwoordelijkheid van de man in kleiner verband; in het huwelijk en

Wat is uw belangrijkste boodschap?

“Ik heb me veel bezig gehouden met cultuurfilosofie. Dat was mijn hoofdonderwerp in de veertig jaar dat ik college gaf aan de TU Delft, TU Eindhoven, aan de Vrije Universiteit Amsterdam en de Universiteit van Wageningen.

Ik ben geïnspireerd door denkers als Heisenberg. Volgens hem wordt onze cultuur, die zo sterk verbonden is aan materie, een monster. Hij vergelijkt de westerse cultuur met een schip dat steeds groter wordt en steeds meer ijzer bevat. De radar, die de juiste koers moet aangeven, reageert niet meer door al het metaal. Ik vertaal dat op deze manier: de westerse cultuur is door en door materieel en heeft weinig oog voor spirituele dimensies.

Daardoor zit er een enorme eenzijdigheid in. Kijk naar de problemen die we nu hebben met kernenergie als er zich rampen voltrekken. Zijn we niet te optimistisch over onze technische constructies?”

Is dit een afwijzing van technologie?

“Nee, juist niet. Als ze ingebed zijn in de Bijbelse normen van gerechtigheid, vrede en liefde komen technologie, wetenschap en economie op een hoger niveau.”

In 2004 verliet u de TU. Mist u de universiteit?

“Ik mis de studenten. Ik heb verschillende uitnodigingen gekregen van studentenverenigingen. Ik heb altijd gezegd ‘nee nu niet’. Maar als ik straks uit de politiek ben en mijn vrouw het goed vindt dan ga ik af en toe naar studentenverenigingen om te praten over de problemen van onze tijd.”

Selectie Binnenkort buigt de Tweede Kamer zich opnieuw over selectie van de beste studenten en verhoogd collegegeld voor topopleidingen. De lobby is op stoom gekomen. De universiteiten doen alsof het wetsvoorstel helemaal niet omstreden is.

Bijverdieners De Nationale Ombudsman verzamelt klachten van studenten die in 2008 te veel bijverdienden en nu een deel van hun studiefinanciering moeten terugbetalen. Vraag is of de voorlichting destijds deugde. Er zijn al 84 klachten binnen.

Huurtoeslag Nog in juni presenteert minister Donner van Wonen een analyse van de knelpunten in de studentenhuisvesting. In april maakt hij bekend of er huurtoeslag kan komen voor onzelfstandige studentenwoningen.

Fusie De Amsterdamse universiteitskrant Folia fuseert in september met Havana, het weekblad voor de Hogeschool van Amsterdam. De nieuwe titel moet ook buiten de eigen instelling gelezen worden.

van der duin

Zonder professoren Stel dat we op onze TU geen managers zouden hebben. Dat klinkt als een onverantwoord gedachte-experiment maar: ‘no guts, no glory’. Overigens heeft België al maanden geen regering en daar worden nog steeds de rekeningen betaald en rijden de treinen op tijd. In mijn studententijd werkte ik als postbezorger en toen onze twee voormannen gelijktijdig op vakantie gingen werd hun werk moeiteloos en foutloos overgenomen door onze hoofdbezorger die naast deze vervangende arbeid ook nog zijn eigen ‘wijk wegbracht’. In onze kapitalistische economie is iedereen vervangbaar, zei mijn docent Marxisme aan de UvA eens; hij heeft een punt.

Maar we hebben het hier niet over vervanging maar over afwezigheid. Hoe lang kan een organisatie zonder management voordat er anarchie uitbreekt? Hoe lang duurt het voordat we de managers echt gaan missen? Sinds ik op de TU Delft werk (vanaf 2001) heb ik al vaak gezien dat hoogleraren ziek, zwak en misselijk thuis zaten en dat hun rol werd overgenomen door een universitair hoofddocent. Ik kan me niet herinneren dat dat ooit tot grote problemen heeft geleid. In ieder geval niet tot grotere problemen dan die er al waren onder de heersende hoogleraar.

Wie, zoals ik, vaak projecten doet voor ministeries weet dat ons land niet geregeerd wordt door politici maar door ambtenaren. En dat is maar goed ook. Overigens denken de politici wel dat ze aan de stuurknuppel zitten. Slechts weinigen van hen beseffen dat hun persoonlijke korte-termijnagenda geen blijvende impact heeft op de staat van ons land. Veel krachtiger zijn al die beleidsnota’s van ambtenaren die het overheidsbeleid en de discours daaromheen ‘framen’.

De vierde macht is eigenlijk de echte macht.

Er is een stam in Afrika waar men de regel heeft dat de stamoudste altijd gelijk heeft. Als die zegt dat de zon opkomst in het westen en dat het gras geel is dan is dat zo. Mocht zijn opvolger van mening zijn dat de zon in het zuiden opkomt en het gras grijs is dan is dat zo. Het gaat te ver om te stellen dat deze Afrikaanse toestanden vergelijkbaar zijn met die aan de TU Delft. Maar het is wel zo dat er maar al te vaak de fout wordt gemaakt dat we medewerkers met bepaalde inhoudelijke capaciteiten bepaalde persoonlijke eigenschappen toedichten. Dat het percentage promovendi dat voortijdig afhaakt zo groot is heeft daar, zo weten we allemaal, direct mee te maken. Specialist zijn op een minuscuul onderzoeksgebied is goed voor het ego maar slecht voor de persoonlijke verhoudingen.

Dus het slechte nieuws is dat we opgescheept zitten met een kaste die de verantwoordelijkheid heeft voor een taak waarvoor hij niet de capaciteiten heeft. Maar het goede nieuws is dus dat deze groep medewerkers op papier wel aan de touwtjes trekt maar in de praktijk eigenlijk niet zo veel heeft te zeggen. Beschouw dat als eens schrale troost, waarde collega, als u net weer een teleurstellend R&O-gesprek hebt gehad. Noord-Afrikaanse toestanden zijn in onze organisatie niet nodig; onze keizers mogen hun toga’s houden (en declareren).

Patrick van der Duin is toekomstonderzoeker bij de sectie technology, strategy and entrepeneurship van de faculteit Techniek, Bestuur en Management.

DELTA. 09 17-03-2011

nieuws

SRP Bèta

Kennisstad

Oranje Loper

Sterk merk

De nieuwe studentenraadspartij van Jeroen Röhner en Thijs Durieux heeft een naam: Studentenraadspartij Bèta.

Roepnaam SRP Bèta. De nieuwe partij wil een inhoudelijk alternatief zijn voor Oras en richt zich op studeerbaarheid en onderwijsverbetering.

Volgens Röhner hebben zich al vijf mensen gemeld om te helpen de partij verder op te bouwen en eventueel zitting te nemen in de studentenraad.

Ook is contact gelegd met de studieen studentenverenigingen. “Ook daar merkten we dat ze enthousiast zijn over ons initiatief.”

De gemeente Delft had de afgelopen vijftien jaar de mond vol van kenniseconomie, maar het ontbrak aan de inzet van middelen en mensen.

Mede daardoor is het niet gelukt extra hoogwaardige werkgelegenheid, innovatieve bedrijvigheid of economische groei te realiseren. Dat stelt de Delftse Rekenkamer in een rapport dat donderdag besproken wordt in de gemeenteraadscommissie Middelen en Economie. De fractievoorzitters doen het college van burgemeester en wethouders nu een hele reeks maatregelen aan de hand die tot beterschap moeten leiden.

Geen Oranje Loper Award voor de TU Delft deze week voor de beste opvang van buitenlandse studenten, wel een eervolle vermelding. Op het jaarcongres van Nuffic ging de Artes Hogeschool voor de Kunsten er met de hoofdprijs vandoor, voor de manier waarop ze cultuurbeleving heeft geïntegreerd in haar onderwijs. Maar Nuffic was ook onder de indruk van de manier waarop de TU social media gebruikt in de voorbereiding van internationale studenten op hun komst naar Delft.

De TU Delft is de hoogst genoteerde Nederlandse universiteit in de nieuwe World Reputation Ranking van de Times Higher Education. De TU staat op plaats 49 in deze lijst die de reputatie van onderzoek en onderwijs onder wetenschappers weergeeft. De samenstellers van de lijst baseren zich op de uitgebreidere World University Rankings van de Times Higher Education, waarvoor de reputatie van het onderwijs en het onderzoek van instellingen een van de indicatoren is. Daarin staat de TU Delft op plek 151, achter andere Nederlandse instellingen. De World Reputation

03 Ranking is niet onomstreden. Het is de samenstellers niet gelukt om de goede naam van een universiteit in een score te vangen, vindt hoogleraar Ton van Raan, maker van de Leiden Ranking: 'De reputatie van een aantal Koreaanse en Chinese universiteiten (..) is volgens deze reputatie-ranking veel sterker dan die van Europese topuniversiteiten. Dat is gewoon onzin.'

www.delta.tudelft.nl/22792

Gastschrijver wordt ‘ Lente en studie, cultural professor dat matcht niet’ De traditie van de gastschrijver gaat op de schop. Het gastschrijverschap wordt uitgebreid met andere kunstdisciplines. De gastschrijver gaat voortaan twee maanden door het leven als cultural professor: cp@tud. erik huisman Dat heeft rector Karel Luyben bekendgemaakt. Behalve schrijvers kunnen nu ook beeldend kunstenaars, componisten, filmmakers en fotografen worden uitgenodigd.

Als reden voor het uitbreiden van de formule zegt Luyben dat die ‘weer eens een andere dimensie en nieuwe mogelijkheden’ biedt. Er is volgens hem geen sprake van dat schrijvers voorlopig niet meer in aanmerking komen.

De invulling van het cp@tud houdt ‘in eerste instantie’ de vertrouwde opzet van het gastschrijverschap. Er is nog niet bekend wat er de komende jaren gaat veranderen.

Fotograaf Vincent Mentzel wordt de eerste cp@tud. De keuze viel op hem omdat hij ‘gewoon een goede naam’

heeft. Mentzel (1945) is al ruim veertig jaar actief als fotojournalist. Tot vorig jaar was hij fotograaf van NRC Handelsblad, maar zijn werk verscheen ook in buitenlandse kranten en tijdschriften. Afgelopen weekeinde werd in de Kunsthal in Rotterdam een tentoonstelling van hem geopend met de titel ‘Het oog van Nederland’.

Mentzel heeft voor zijn cp@tud gekozen voor het thema ‘De menselijke maat’. Met behulp van fotografie wil hij met studenten onderzoeken hoe de mens zich verhoudt tot de ruimte waarin hij leeft. Hij gaat de studenten begeleiden bij het maken van hun

Fotograaf Vincent Mentzel wordt de eerste cp@tud eigen reportages over hoe zij hun omgeving en hun plaats daarin zien.

Mentzel start zijn culturele professorschap op 23 september met een openbare lezing van Mentzel onder de titel de ‘Cultural Promotion’. In de periode erna zijn er zeven besloten bijeenkomsten voor studenten aan de TU Delft. Op 25 november sluit Mentzel zijn cp@tud af met een openbare slotrede.

Je hebt het bsa, langstudeerdersregelingen en bijverdienmaxima. En dan barst ineens het voorjaar los. Langere dagen, meer zon, meer hormonen.

Funest voor de verhouding studie, werk, ontspanning/ontplooiing?

De duidelijkste les uit een steekproef onder studenten op de campus is dat het bsa en het onheil dat het kabinet voor de studenten in petto niet veel invloed heeft op het weerstaan van de lenteverleidingen.

Het meest uitgesproken is Giorgos Galatis (27), eerstejaars student luchtvaart- en ruimtevaarttechniek.

“In de winter komt de studie op één, daarna werken en dan ontspannen en buiten zijn. Nu is het helemaal omgekeerd.” Alles aan hem ademt machteloosheid. “Het is langer licht.

Daardoor heb ik veel moeite me te dwingen om te gaan studeren. Ik heb geen verweer en je kunt het licht niet uitzetten.” Hij is absoluut zeer gemotiveerd. “Dit is mijn tweede studie.

In Griekenland heb ik natuurkunde gestudeerd.” Hij maakt er het beste van. “Ik zit vandaag in de bieb. Minder licht.”

Frans Willem Hamer (21 en derdejaars civiele techniek) en Heleen Middel (19 en tweedejaars L&R) komen met een zelfde soort verhaal. Hamer doet aan wielrennen en valt nu ten prooi

aan de verleiding om lekker een paar uur te gaan trappen. “Maar ook uitgaan. Het kost allemaal meer tijd dan in de winter. De verhouding studie/ ontspanning verschuift van 70/30 procent in de donkere maanden naar 60/40. “De studie kan het hebben.

Mijn volgende blok is iets lichter. En ik kan me wel zetten tot studeren.”

Bij Middel is het lente-effect groter en zit er serieuze sturing achter. Bij haar schiet de verhouding studie/ ontplooiing van 80/20 in de winter

‘Ik heb geen verweer tegen het licht’ naar 60/40 nu. “Ik plan het zo dat ik in de winter het meest voor m’n studie doe, zodat ik de eerste en vierde periode het minste hoef te doen.” Dat plannen is een makkie. “Zeker als je toch al niet meer nominaal loopt.”

Denk je net dat je de tendens te pakken hebt, tref je derdejaars civiele techniek Roy Bergsma (20). Hij begint zoals verwacht. “Wat zo jammer is: hoe mooier het weer, des te zwaarder de studie. Het matcht gewoon niet.” Maar dan kantelt zijn verhaal. Hijzelf heeft geen last. “In de winter studeer ik minder en geniet

ik minder van mijn vrije tijd, want je zit veel binnen.” Nee, dan het voorjaar. “Dan studeer ik het meest en relax ik het best. Vanaf vorige week kreeg ik echt weer zin om te studeren. Ik voel me gewoon beter. Door de winter kan ik meer genieten van de lente en de zomer.”

Joëlle Langeveld en Louise Meijer zijn in evenwicht, maar als vijfdejaars mijnbouwkunde dan ook door de wol geverfd. Aandacht voor studie, werk en ontspanning hangt vooral af van de drukte. “Bijvoorbeeld als een grote opdracht echt af moet.” Dan kunnen ze de verleidingen weerstaan. “Er zijn nu wel meer sociale gelegenheden”, geven ze toe, “zoals een barbecue en terrasjes en je kunt makkelijker fietsen en sporten.” En als ze eens toegeven? “Dan zorgt de ontspanning ervoor dat je je beter kunt concentreren.”

Erik Huisman

Red dot voor couveuse Babybloom Healthcare van IO-alumna Heleen Willemsen heeft voor zijn kind-, ouder- en verzorgersvriendelijke couveuse de hoogste ontwerpprijs van de Red Dot design award gewonnen. Het gaat om de ‘best of the best’ prijs in de categorie ‘product design’.

Architecten in de dop

Kinderen tussen de zeven en veertien jaar kropen afgelopen vrijdagnacht in de huid van architecten, productontwerpers, kunstenaars en muzikanten tijdens de ‘Nacht van de Kunstfabriek’ in Bacinol II. Zij konden met hun ideeën binnenlopen bij de daar gevestigde kunstenaars en samen iets nieuws scheppen.

(Foto: Hans Stakelbeek/FMAX)

De Red Dot award wordt jaarlijks toegekend door het Design Zentrum Nordrhein Westfalen en geldt als zeer prestigieus. Willemsen werd deze week een beetje overvallen door het nieuws. “Ik had het bericht eigenlijk later verwacht, omdat de uitreiking pas 4 juli is. Ik opende de mail en daar stond ineens dat we gewonnen hadden. Gaaf.”

Willemsen bedacht vijf jaar geleden als student een couveuse die prettiger moest zijn voor kind, ouders en medische verzorgers. Haar couveuse

kan als enige ter wereld over het ziekenhuisbed worden geplaatst en ouders of verzorgers kunnen dankzij het ontwerp comfortabel zitten bij de couveuse. Het kind wordt via een stil klimaatsysteem en een licht- en geluidwerende kap beschermd tegen mogelijk schadelijke prikkels.

De prijs is een extra opsteker voor Willemsen en Babybloom Healthcare. In november presenteerde ze de ‘knuffelcouveuse’ op de Duitse Medica beurs.

Sindsdien is er veel belangstelling van ziekenhuizen en distributeurs. De aandacht rond het binnenslepen van de red dot award komt daar nu bij.

Binnenkort stromen de eerste couveuses de ziekenzalen op. “We zijn bezig met de certificering. Ons doel is om nog dit jaar aan Nederlandse ziekenhuizen te leveren.” Afgaand op de belangstelling en de productiecapaciteit verwacht Willemsen de komende jaren enkele honderden couveuses te verkopen. (EH)

DELTA. 09 17-03-2011

science

opinion please

04

World’s fastest bike Last week Human Power Team Delft presented its design for what is to become the fastest bicycle on Earth and beyond. “Our main advantage is the aerodynamics.”

Jos Wassink

Reactors collapse under force majeure Despite their superior engineering, Japanese citizens and engineers were confronted with a natural disaster larger than anyone could have foreseen. What more can possibly be done to protect nuclear reactors from extreme geological violence?

Before a gigantic wave reaching 10-metres high hit Japan, killing thousands and making 500,000 people homeless, it was already widely known that there was a high risk of earthquakes and tsunamis. For years the government had taken special precautions by building earthquake-proof buildings. Scientists at TU Delft praise the Japanese way of building. Nevertheless, many buildings could not withstand this recent natural disaster, including the Fukushima Daiichi power plant. Three reactors were severely damaged and at least one caught fire.

TU Delft water management, construction and nuclear specialists believe the power plant could have been made safer if it was built on an artificial dwelling hill. They all stress that much research still needs to be done to learn lessons from the disaster. But a terp - the Dutch term for an artificial hill that is widely used in the Netherlands - would protect power plants. “It seems like the nuclear power plant resisted the earthquake, but the tsunami damaged the emergency engine-generator that had to cool down the reactors,” says Sander Pasterkamp, a structural and building engineering instructor at the faculty of civil engineering.

“Building the power plant and the engine-generator on a hill or on thick concrete columns could have helped.”

Professor of Hydrology, Huub Savenije, agrees. “It’s not possible to stop a tsunami but one could redirect the water. By building a terp this is exactly what happens. The water flows around the artificial hill.”

Professor Tim van der Hagen, dean of the faculty of Applied Sciences and a nuclear reactors specialist, also agrees with the solution proposed by Prof. Savenije and Pasterkamp.

“A system usually fails because problems occur that one does not expect,” says Pasterkamp, who has helped design a building for nuclear waste in Petten, where a Dutch nuclear site is located. “In the Netherlands we protect the land with dikes and dunes against storm surges, but not against tsunami’s, although there is even a small chance that a tsunami could occur here. When a volcano explodes on Iceland for instance, there’s a risk. Will our nuclear power plants be able to withstand such a gigantic wave?”

“Probably not,” says Prof. Savenije, who visited Tokyo last year with students of the ‘Dispuut Water Management’ society.

Six reactors at the Fukushima Daiichi nuclear power plant have encountered problems due to malfunctioning cooling systems. “After the earthquake the power was cut off. The emergency engine-generators functioned for an hour until the gigantic wall of water came. It is necessary to cool the warmth inside a reactor.

Because there was no electricity the cooling system malfunctioned,” says Prof.

Van der Hagen. “A different system running on batteries was used, until the batteries ran out of juice eight hours later. The reactors were cooled for at least nine hours because of this.”

Japanese technicians then tried to cool with seawater, but it couldn’t prevent several explosions that rocked the buildings and ripped of the reactors’ roofs and walls. Radiation levels rose and about 100,000 people living within 30 kilometres of the sites were told to stay inside. It is the worst nuclear disaster since Chernobyl in 1986. (RV)

The holder of the current world record speed for a human-powered vehicle is a Canadian, Sam Whittingham, who on 18 September 2009 reached the incredible speed of 133 kilometres per hour at Battle Mountain, Nevada, riding his Varna Tempest, which was designed and built by Georgi Georgiev. A YouTube clip shows his dagger-shaped bike flashing past. It’s hard to imagine how anyone can hope to improve on Georgiev’s creation.

“Our main advantage is the aerodynamics of the hull,” says David Wielemaker, an aerospace engineering student and designer for the Human Power Team Delft (HPT). Georgiev’s approach is craftsmanship: he shapes the hull by hand from a block of synthetics. The Delft students use computer programmes to calculate the drag and windtunnel models to verify their design. Over the course of a couple weeks Wielemaker digitally bent and reshaped the hull in 30 iterations to arrive at the present form, which, according to calculations, will experience 20 to 30 percent less drag at top speed, even though its frontal surface is larger than Varna’s.

Hajo Peereboom (left) and David Wielemaker with the hull of their design.

(Photo: Tomas van Dijk)

“It’s a trade-off in design,” Wielemaker says. “Either you make a small hull for a smaller guy, or you make it larger to accommodate a more bulky driver.

We choose the latter, because power increases more than drag.”

Last week the team presented their

'Wielemaker's approach is craftsmanship: he shapes the hull by hand' two candidate drivers for the speed record: Sebastiaan Bowier (2nd place at Dutch championships for recumbent bikes) and Jan Willem Gabriels, who rowed in the Holland Eight in the 2004 Athen Olympics. “Two meters tall and hundred kilograms of mus-

cles,” says HPT project leader, Hajo Pereboom, who studies mechanical engineering. Power tests by sports science students at VU University Amsterdam have revealed impressive results: the athletes yield 700 to 800 Watts in 30 seconds, which equals one horse power! And that’s about seven times more than the average cyclists put on his pedals.

The main visible difference from the Varna is the absence of a canopy: the window is in front of the driver’s feet.

One also notes the wheel housing, which has better aerodynamics, and the large front wheel that reduces the rolling drag. The rear wheel has been kept small to limit the overall length. www.hptdelft.nl

Big Blue wants you

"I don’t think students know just how many innovative projects we work on."

(Photo: Hans Stakelbeek/FMAX)

Talented TU Delft students are in great demand. Thus it was last Friday that a big IBM truck replete with waving flags was parked on campus. The company famous for building the first mainstream personal computer was trying to attract TU students.

'To make smart systems, our engineers-to-be are needed and thus in great demand'

“I don’t think students know just how many innovative projects we work on,” says Edward Ciggaar, of the IBM innovation centre, speaking inside the IBM truck. “We’re trying to make the planet smarter with, for example, a project on traffic control.” Ciggaar,

ments. Will smarter traffic signs and lights reduce travel times and what will the consequences be for safety?

To develop these games we need to process a lot of data. To make that happen we’re looking for engineers.”

Ciggaar also demonstrates the SiSi

who studied mathematics at Leiden University, points towards a flashing screen that displays cars on a road in a city: “We developed a serious game for traffic management in a Scandinavian city. In the game people can see what the effect will be of certain measure-

(Say it Sign it), a computer program that translates what one says into sign language.

According to Dr Nick van der Meijs, director of electrical engineering studies at the EEMCS faculty, the future will be full of these smart systems: “The world is changing and information management will connect everything with everything. Sometimes one sees how this works, sometimes one doesn’t. Take the traffic management, for example. Car drivers will notice that they don’t have to wait as long as before at traffic lights, but probably won’t know why. To make smart systems, our engineers-to-be are needed and thus in great demand by companies like IBM.” Inside the bus many students are asking about internships. One of them is Mhaish Saleem (24), an MSc student in microelectronics. “I’m looking for a company where I can use technical and business skills,” he says. “I want to do more than just work on technical solutions. I therefore asked IBM questions about an internship.”

On this sunny day however most students walk or bike past the truck.

Saleem doesn’t mind that a company comes to the campus to present itself: “I thought it was fun to have a look at IBM’s activities.” That’s a common reaction among the students who take a curious peak inside the truck. They see it as a possibility to learn more about the company by talking to the IBM-team and staring at the flashing flatscreens. (RV)

DELTA. 09 17-03-2011

science

05

short news science Recommended

Energy discussion

Sand engine

Fast and thin

Energy storage

The surging nuclear crisis is also a test for the media. Whereas some herald the end of nuclear energy, others keep to the facts and provide background information. Out of the variety of media we follow, two deserve special mention: Nature’s blog ‘The Great Beyond’ features regular updates on the disaster which are concise, well-documented and hyperlinked. The New York Times is both fast and has astonishing infographics.

The social-democratic party, the PvdA, will host a discussion on sustainable energy this Thursday. The main speaker is Diederik Samsom, a TU alumnus and member of the Dutch parliament for the PvdA. He has recently distinguished himself with well-informed, concerned and timely comments on the Japanese nuclear disaster on Twitter. Samsom has written a memorandum on sustainable energy policy.

The process of depositing an enormous amount of sand off the coast of Zuid-Holland has begun. An article in De Ingenieur provides background information about the dump of 21.5 million cubic metres of sand a little north of Ter Heijden. Projections foresee a northward transport of the sand along the Dutch coast, but no one is sure how fast this will occur. TU Delft’s jetski will be used to measure the depth profile along the coast.

Research proposals are welcome.

The speed of production of cheap solar cells can be increased ten fold, according to Dr Michael Wank (faculty EEMCS) who defended his thesis on amorphous silicon solar cells this week. Wank used amorphous silicon instead of the more expensive crystalline silicon, which these cells are usually made of. Due to the properties of amorphous silicon, much thinner layers of this material suffice.

Wank fine-tuned a chemical vapour deposition technique in order to make amorphous silicon layers of only 250 nanometers thick.

The American energy firm, Beacon Power Corporation, is building a flywheel-driven energy storage system in the state of New York, popular science magazine De Ingenieur (11 March) reports. The flywheel system is a kinetic battery that spins at very high speeds to store energy which is instantly available when needed.

Another attempt to dampen out fluctuations in the power network is being made in the United Kingdom by a cryogenic company. Highview Power Storage is trying to store renewable energy in liquid air. More in Technisch Weekblad, 13 March.

blogs.nature.com/news/thegreatbeyond www.newyorktimes.com

Tweede Kamer, Lange Poten 4, Den Haag on Thursday 17 March from 19:45 – 21:30.

Registration by email: wgeu@pvda.nl

De Ingenieur, 11 March 2011, ‘Wegstuifeiland'

Cradle to cradle crashes

Full speed into the woods. (Photos: Ingrid de Pauw)

Should you happen to lose control of the wheel, chances are that soon environmental-friendly wooden traffic barriers will prevent you from having a head-on crash.

Tomas van Dijk A loud cracking sound, a set up with a high speed camera that was almost rampaged, and a total-loss bus - such was the outcome of the first experiment involving a 13-ton bus crashing into a wooden traffic barrier at 70 kilometers per hour.

“Right before impact the bus got a flat tire,” recalls Ingrid de Pauw, of the faculty of Industrial Design Engineering. “The bus changed direction and crashed into the barrier at a much greater angle and with a 60% higher

The researchers had to develop a completely new way of absorbing energy energy-impact than intended.”

It was about a decade ago that De Pauw designed the barriers and performed the first experiments together with civil engineers from Delft and a few other interested parties, including a company called Wijma, which built

the barriers and a company called Ideal & Co. Now, many experiments and bureaucratic hassles later, the first stretch of road in the Netherlands – a 1-kilometer long section of a new provincial road in the town of Heerhugowaard is equipped with wooden rather than steel traffic barriers.

“The most important advantage of a traffic barrier made of FSC-certified hardwood is that you don’t have any heavy metals seeping into the ground,” says De Pauw, adding that FSC stands for sustainably grown and cut wood. “The steel barriers on the other hand are galvanized. Over time the zinc erodes and ends up polluting the environment.”

Developing a safe wooden barrier was quite a feat. The researchers had to develop a completely new way of absorbing energy.

Metal traffic barriers deform plastically (the metal becomes permanently deformed), thereby absorbing lots of energy. Wood deforms elastically upon impact and will ultimately break if the forces are too great. The new barrier therefore partially consists of steambended wooden elements designed for optimal deformation.

De Pauw thinks that in the long run the wooden barriers are economically competitive, but for now they can be up to four times more expensive than metal, depending on the location and situation: “But wooden barriers do not need to be mended after a minor collision in which a car only brushes against the barrier, which is in contrast to the metal barriers. Also with other types of accidents the wooden guardrail will be less damaged.”

cover “I don’t have the illusion that many of my friends and relatives will read my thesis,” Dr Miriam ter Brake says, laughs. “It’s too technical for that.

But now at least when I hand it over to them they have a nice cover - one that catches the eye. What you see here is just a little corner of one of my father’s paintings. He’s very proud that I used his work, though at first he had to get used to the colours, which my sister slightly changed with Photoshop. I really like this little corner because the pencil strokes resemble the complicated patterns that occur on the seafloor in tidal embayments.

For my PhD research I developed an idealised model that helps gain a better understanding of the development and evolution of channel and shoal patterns in short tidal embayments.”

Miriam ter Brake, ‘Tidal embayments, modelling and understanding their morphodynamics’, 15 March 2011, PhD supervisor Professor Arnold Heemink.

halfway

Birgitte Hansen: “Patients like to believe that hospitals are designed for patients. But this is largely window dressing.” (Photo: Tomas van Dijk)

Window dressing Name: Birgitte Louise Hansen (45) Nationality: Danish Supervisor: Professor Tony Fretton (Architecture) Subject: An architectural reading of hospitals Thesis defence: Somewhere in 2012 “Do I like the way this hospital looks? My research is not about whether a building is pretty or ugly. As an architect, I’m interested in the role that architects have played, and still play, in the development of hospitals. What did the architects design and why? I study this through case studies, by looking at and reading about architectural objects.

“Architectural objects can teach us about architectural means, craftsmanship, typological transformations and shifting architectural panoramas of style. But they can also be read as a manifestation of who was in charge, where the money came from, hierarchies and class issues. They are not the result of one mind alone. It is this complex situation – and collective quality - that I want to accentuate in my research. Architecture is not only physical form; it’s also a social construction. To give an example: who gets the largest room with the nicest view and who gets to sit in the basement? Circumstances that can create conflicts between staff members or support those that already exist. Throughout history nurses have become more educated and emancipated. In the beginning their main task was to feed patients and clean their linen. Now they are part of the scientific team. With the growing authority of nurses we see changes appear in the design of their physical environment.

“What’s interesting to consider is that hospitals are a relatively new phenomenon. In Denmark the first ‘real’ hospital opened in 1750 in Copenhagen. But it is not until the 19th century and the development of the medical profession, when it actually became possible to heal patients, that hospital services changed. At its core is evidence-based medicine. To develop and test the theories that define evidence-based medicine, patients are part of an experimental set up. Hospitals are in the first place a medical domain. This has had a huge impact on why hospitals are designed the way they are and why they look the way they look: why hospitals became clinical buildings.

“You want to know whether liberalisation changes the way hospitals are designed? Well increasingly you see corners appear in hospitals, like the one we’re sitting in right now, that are homey with couches and books, to please customers. Patients like to believe that hospitals are designed for patients. But this is largely window dressing. The hospital is the house of medicine. This is a fundamental issue. It is not per se a bad thing. But it should be discussed, and it very often is not.” (TvD)

DELTA. 09 17-03-2011

international students

06

Student space shots This week TU Delft’s rocketeers are celebrating the two-year anniversary of the launch of their recordbreaking rocket with a presentation of their latest project: a studentbuilt rocket that’ll go halfway to space.

OLGA MOTSYK Dare (Delft Aerospace Rocket Engineering) is the TU Delft Dream Team for building and launching rockets.

On March 17, 2009, the Dare-built Stratos I rocket reached an altitude of 12.3 km above the launch pad, breaking the European altitude record for amateur rocketry. Two years down the road and that record still holds, although Dare has now set itself a new goal: to get halfway to space. The Stratos II rocket - planned for launch in mid-2012 - will reach an altitude of 50km, thus becoming the stepping stone for Dare’s ultimate goal: to reach space with a student-built rocket.

Students will design and manufacture everything for the Stratos II: rocket-propulsion system, propellant, electronics… even the launch tower.

And unique among TU Delft Dream Teams, the Stratos II project’s goal is something that’s never been achieved by any other university team in the world. This rocketry team will build on previous experience gained in the Stratos I project, but to reach 50 kilometers a new-generation of electronics and rocket propulsion systems must be designed and built.

To ensure the rocket has a high-performance propulsion system, there are currently two internal Dare teams competing for production rights: solid or hybrid propulsion. The solid propulsion system team is developing a new Ammonium Nitrate-Aluminum-based solid propellant and lightweight composite and heat-resistant polymer rocket motor casing. The hybrid team meanwhile uses a solid fuel and a fluid oxidizer with an innovative engine design that’s a first in its class of Dare hybrid engines.

The Stratos II rocket is expected to carry scientific experiments in 12 payload slots in its nosecone. Owing to certain launch regulations, howe-

the bike of ... ver, the rocket will be launched from a rocket range located outside of the Netherlands.

The ultimate question for the team is whether the recovery system of the rocket will work, safely returning the payload to the ground. The Stratos I rocket’s recovery system failed due to an error in the parachute deployment sequence, causing the rocket to hit the ground at a speed of 250 m/s. To prevent this from happening to the Stratos II payload, Dare’s challenge is to re-design the flight computer.

Dare eventually plans to build a student-made space-bound rocket. But before that can happen the Stratos II upperstage must to graze the 50km altitude line, a goal that can only be achieved through teamwork and the perseverance of students dedicated to reaching space.

To find out more about the project, come to the ‘Student to Space’ presentation, given by Stratos II teamleader Frank Engelen, on Thursday the 17 March at 20:00 in lecture room A of the EEMCS faculty, or visit projectstratos.nl

(Photo: Olga Motsyk)

Name: Ron Noomen (assistant professor AE) Brand: Koga Miyata-Adventure Price: 2400 Guilders Striking feature: Very versatile and robust “When I got this bike in 1998, it was the Mercedes of bikes. Koga Miyata is a Dutch brand, the Adventure model a hybrid: good for both speed and durability.

Since getting it, I’ve done quite a lot of cross-country cycling. I’m a cyclist who enjoys being on a bike, looking around, meeting people, rather than focusing on speed or performance. In the nice weather season, from mid-April till October, I ride my bike once a week to university from my home town of Alphen aan den Rijn. It takes me around 1.5 hours to cover the 37-km trip.

I’ve gone on quite a few cross-country trips on this bike, cycling all around the Netherlands, through Germany, Scotland, Iceland…. One of the physically most challenging cycling trips was in Cuba, due to the intense heat. Another was cycling a dirt road along one of those huge glaciers in Iceland. My bike fell over several times due to the intense wind and that fractured the frame. I expected my cycling adventure to be over, but was pleasantly surprised by the local hospitality: the bus driver who picked me up went out of his - and his passengers’ way - to take me to a repair shop to get it fixed.

During the cross-country trips, I like to pack a tent and camp out. Once I was at a camping ground in Norway and heard some teenagers returning home from a party. They spotted my unlocked bike and decided to take it for a joy-ride. I found it abandoned under a tree some 100 meters from my tent.

Cross-country cycling is fantastic; I’d recommend it to everyone. If there’s one thing I learned from these trips, it’s to not be upset if something goes wrong: parts may break, weather may spoil, but it’s no use panicking. There’s no problem that cannot be solved.” (OM)

(Photo: courtesy of Dare)

malone

A long way to go “In my last column, I drew comparisons between the tuition of Dutch and non-Dutch students. Now I’ll compare the living standards of Dutch and non-Dutch students. On balance, despite receiving the ‘Orange Carpet Award’ for being internationalstudent friendly, TU Delft has a long ways to go in welcoming non-Dutch students. The university should strive for policies that put Dutch and non-Dutch on an equal footing – fitting into a new country is hard enough as it is. The good news is that a lot of the solutions are simple.

The Dutch get OV; the international students get overpriced fietsen for jongens: Even though I’m enrolled in a programme in two universities that requires travel, I do not receive any travel assistance. Neither do other students, even if they’re from EU countries. Dutch students however can travel free most of the time, because that’s nice for them. And while the Dutch are familiar enough with life here to find decent bikes at decent prices, many international students wind up paying too much for bikes designed for kids. Solution: negotiate a transit pass for international students. My university in the US did just that: we were all

required to buy a transit pass, but we received a heavily discounted group rate, and in exchange for so many new customers the service was improved. Solution: clue international students into sites like Marktplaats.nl before they arrive. Understanding how the Dutch negotiate day-to-day tasks like buying bikes will help international students have a smoother transition.

The Dutch live in fraternities or group houses; international students live in space boxes: being a Dutch student is fun. It’s relatively easy to get into a big house with a lot of other students, have meals and activities together, and pay a low price – maybe €130 a month after the huurtoeslag or rent subsidy. But if you’re an international student who doesn’t speak Dutch, doesn’t understand instemmingen, and doesn’t know who to ask about housing, you wind up paying €400 a month for a space box, which just isn’t fair, even if they have been painted very bright colors.

Solution: this one is tougher, because housing is tough in Delft.

But the university should give students more information on housing before they arrive, and should have shorter contracts for housing – letting students negotiate something more affordable

and comfortable after they arrive. I don’t think the university experience should be made any worse for Dutch students, but I think the experience for international students could be made better, and much of this can be facilitated by the university. I was on the board of my student association last year, and one of our projects was to create a handbook for new international students to explain all the things that we wished we’d known when we got here. But it’s ridiculous that we would even need to do that: it’s a simple thing for the university to do, especially for a university that wants to be attractive to an international crowd.

And it could be worse – my other university, Leiden, is downright malicious towards international students. But being better than shameful, and merely being indifferent, is nothing to be proud of. You can do better, TU." Devin Malone, a second-year MSc student of industrial ecology, is from Anchorage, Alaska.

DELTA. 09 17-03-2011

international students

07

King of the aerostudents.com The creator of the aerostudents.com, Hildo Bijl (21) has recently returned from an internship at Nasa. He talks to Delta about his experience in Silicon Valley, his national frisbeeing ambitions and the future of his groundbreaking website.

Duwo talks tough Duwo’s director, Jan Benschop, ‘talks tough’ about the disturbances caused by students but he doesn’t do anything, charges Delft resident, Jan van der Veen, in reaction to the recent Delta article ‘Flesjes gooien ‘onacceptabel’ (Bottle throwing ‘unacceptable’). Van der Veen lives on the Hendrik Marsmanlaan and for years has had troubles with the student flat on the E. du Perronlaan. The approach Benschop outlines in the article stands in stark contrast to Van der Veen’s actual experience with Duwo.

Panic reaction Protests against nuclear energy are on the rise, following the disaster unfolding at Japan’s Fukushima nuclear power plant. The new nuclear reactors in the Netherlands are now under discussion. But this is misguided, says professor of reactor physics, Tim van der Hagen: “In terms of successfully retaining the dangerous amounts of radioactive materials, the power plant functioned well.”

Following the events in Japan, Germany has closed seven nuclear power plants for at least the next three months. “This is an ill-considered, panic reaction by our neighbours to the east,” Prof. Van der Hagen continues. “The installations are continuously improving and we are very well protected against flood and earthquakes. Temporarily halting nuclear energy has negative consequences, because this can lead to electricity shortages.”

OLGA MOTSYK Hildo Bijl began his aerospace engineering studies in 2006 at the tender age of 17. During his first-year he created aerostudents.com, a website that offers summaries of courses given at the faculty Aerospace Engineering (AE). His site quickly became the home site of many AE students. In addition to his programme’s studies, Bijl took additional courses at the Applied Physics and EEMCS faculties, followed

Red Dot Award BabyBloom Healthcare incubator, a product designed by TU Delft graduate, Heleen Willemsen, has won the Red Dot design award. The product won the ‘best of the best’ award in the ‘product design’ category. This award given annually by the Design Zentrum Norderhein Westfalen is regarded as extremely prestigious.

This incubator is the only one of its kind in the world capable of being positioned above a hospital bed.

'In the end I’d like to have a job in which I can solve problems in my own way; I'd like to be independent' the honours track in artificial intelligence, and was a member of the National under-20 Ultimate Frisbee (UF) team, all while maintaining a GPA of 9.1/10. He also recently completed a four-month internship at Nasa’s Ames Research Center.

Why did you choose to study aerospace engineering?

“I can’t say that I specifically wanted to study airplanes or space…. I love math, physics and informatics, and AE seemed like it had a bit of everything.

As a child, I really loved numbers. In kindergarten, I did all of these ridiculous sums in my head as people reached for their calculators to check my answers. My family doesn’t have a scientific background, and I’m pretty much the only one in my family who is significantly above average. That might sound a bit arrogant, but it’s what everyone keeps telling me, so I guess it must be true.”

How did aerostudents.com get started?

“During the first week of university, I typed up some lecture notes and some people asked for a copy. Instead of constantly having to send stuff around, I figured it would be easier to put the notes online, so I got a domain and started building the website. At the time I was really into building websites and had experience doing it since I was 14. Gradually the number of files grew, as did the number of visitors, and pretty soon it seemed everyone knew about it. Nowadays the site gets over 1000 visits per day during exam periods.”

What was the most surprising feedback you’ve received for the site?

“I get emails from engineering students all around the world. One student from the US was very fond of the site and asked for advice on building a similar site for his university. Sometimes I have professors emailing be about help with setting up courses or writing summaries. I’ve never had such requests from TU Delft professors though….”

news in brief

Free holidays Hildo Bijl: “I want to have fun in life, just like everyone else.”

(Photo: Sam Rentmeester/FMAX)

Have you received any negative feedback?

“In the first month I had answers to a mandatory practical on the site, so it’s understandable that I was asked to take them off. Occasionally I’ll hear that a professor doesn’t like my site because he or she thinks the answers to assignments are on it, but that’s not true. I often get emails with answers to practicals or assignments, but I don’t post them on the site.”

What will happen to aerostudents.com when you graduate?

“At the moment the site’s a bit outdated. I’m the only one who uploads files because the system is complicated and not expandable, so I’m building a new, more autonomous site. Several people volunteered to take it over once I graduate, but ideally it should be managed by the users themselves.”

What is your study strategy?

“Writing summaries for the site helps: I aim to finish and upload a summary two to three days before the exam.

That way even if I’m a few days late, I’m still prepared for the exam on time. Also, I can never study more than eight hours a day; once I feel I’ve studied enough, I do something else.

In the evening I always play Ultimate Frisbee. Lots of people don’t show up at trainings during exam weeks, but I find that when I just take a break and go to training, the next morning I can study more efficiently.”

How did you come to get involved in Ultimate Frisbee?

“During my first-year I tried several different sports, and UF was the one that spammed me the most, so I stuck with it [laughs]. As I got more experienced it became more fun, and then I had the opportunity to join the

National under-20 team. That’s when I really started loving it. We played practice matches with Belgium and France, and participated in many tournaments in the Netherlands. Now I’m training for the Dutch National team selection and coaching at my club, which adds up to 25 hours of UF per week.”

What was your internship experience at Nasa like?

“Ames is a very broad research centre with many departments: space, aircraft, intelligent systems, microbiology…. I worked in the intelligent systems department, on the use of adaptive control in aircraft.

Basically, if an aircraft loses part of its wing mid-flight, the adaptive control system can take over and fly the airplane normally. It was an interesting experience, though I got the impression that they don’t work very hard at Nasa; I constantly felt like I was wasting time. The experience of being abroad and meeting new people was worth it, but I feel I could’ve learned what I did in four months’ time just by reading and experimenting on my own.”

What are your plans for after graduation?

“I’ll only be 22 when I graduate, which seems a bit too young to start working.

I’d like to stay in school a while longer, study something else, do a PhD or take a break for a year and do research on my own. Lately I’ve been into sci-fi writing, so I might publish a book. In the end I’d like to have a job in which I can solve problems in my own way; I’d like to be independent.

I’ve got broad interests and I want to have fun in life, just like everyone else.”

Dutch people who earn the minimum wage and therefore cannot afford to go on holiday can now apply for a free holiday from the Vakantiebank (Vacation bank), an initiative sponsored by a camping equipment company and various travel organisations. There are however fairly strict conditions for proving that you’re too poor to pay your own way. People with chronic health problems can also apply for a free getaway, which includes weekend trips and longer trips, and trips in the Netherlands and abroad.

New cp@tud TU Delft’s tradition of hosting a guest writer each year is over. Instead, the guest writership will now include other artistic disciplines. Those chosen to fill this new position will serve for two months as Culture Professor at TU Delft - or cp@ tud. This new position will still include writers but has now been expanded to welcome artists, composers, filmmakers and photographers. The first cp@tud is a photographer: Vincent Mentzel.

Springtime You have the bsa, extra study year regulations and additional income limits.

And then suddenly spring is in full bloom. Longer days, a warmer sun, more hormones…. Disastrous for the approach to studying, work, recreation/development? The clearest message to emerge from the recently conducted minilunchtime student survey is that the bsa and the evil the Dutch Cabinet has in store for students hasn’t had much impact on students’ abilities to resist spring’s temptations.

No headscarves Dutch MP Jeanine Hennis, of the centre-right liberal party, VVD, the largest party in the current government, has called for a ban on the wearing of Muslim headscarves by public employees who work at the country’s city and town halls.

Hennis says she views all religions equally and thus the ban should cover all religious symbols equally, as dictated by the principle of separation between church and state.

New, inspiring house This past Wednesday, President of the Dutch House of Representatives, Gerdi Verbeet, and the leader of D66 party, Alexander Pechtold, opened the exhibition ‘Theatres of Democracy’, an exhibition consisting of designs by TU Delft architecture students for a new, more inspiring House of Representatives.

According to Karin Laglas, Dean of TU Delft’s faculty of Architecture, the exhibition provides a good illustration of the function of architecture. A chamber in which a good debate can take place is a chamber that contributes to a well-functioning democracy. Conversely, such a chamber can also become an expression of a well-functioning democracy. The exhibition runs until Thursday 28 April, at the Statenpassage of the House of Representatives building, Lange Poten 4, Den Haag.

DELTA. 09 17-03-2011

lifestyle

08

‘Wat zíjn dat nou voor ballen!?’

Het vorige week afgewerkte clubkampioenschap van open tennisvereniging Obvius is eerst en vooral een gezelligheidsevenement. Winnen is leuk, maar het gaat er ook om elkaar beter te leren kennen.

JIMMY TIGGES Bijna negentig deelnemers staan er op de inschrijvingslijst genoteerd.

Een week lang bestrijden zij elkaar in diverse onderdelen, verdeeld over de speelniveaus 2 tot en met 9. De enige speler uit de (hoge) categorie 2 is Femke Verhaart. Bij gebrek aan voldoende vrouwen speelt ze in een poule tegen ‘drietjes’ en ‘viertjes’. “Die slaat ze genadeloos van de baan”, weet secretaris Linda Giesselink. De enige speelster die nog enigszins tegenwicht zou kunnen bieden, Marieke de Wit, verschijnt de hele week niet op de baan. Ze is geblesseerd.

Verhaart vindt het naar eigen zeggen nog steeds leuk om te winnen, ook al steekt ze wat niveau betreft ver boven de rest uit. Competitie spelen doet ze elders. “Maar op dit soort toernooien doe ik altijd graag mee”, verzekert ze.

“Altijd hartstikke gezellig.”

Verhaart komt deze donderdagavond

net van de baan van een potje mixed ‘fundubbel’, een onderdeel waarin laag geklasseerde spelers gekoppeld worden aan spelers met een hoge rating.

Samen met Sybrand Attema (niveau 7) heeft ze zojuist gewonnen van het duo Van der Hall/ Nieuwenhuis, met 7-6, 6-0. Verhaart is lid van Obvius sinds de oprichting in 2005. Hoe lang dat nog duurt, is de vraag nu ze inmiddels is afgestudeerd. Ze geniet van de genoemde gezelligheid. “Vooral die fun-potjes zijn ontzettend leuk. Veel wind? Ach, daar heeft iedereen toch last van?”

De TU-vlaggen staan op deze vierde toernooidag strak te wapperen.

'Elk jaar wordt een spel bedacht, om een beetje interactiviteit tussen de leden op gang te brengen' Publiek laat zich op deze toch wel erg frisse avond niet zien. Het is in elk geval droog op de verschillende banen waarop de partijen zich in alle gemoedelijkheid afspelen. Incidenteel doorbreekt een nauwelijks woeste kreet uit de mond van een wat fanatieker type kort de betrekkelijke rust: “Wat zíjn dat nou voor ballen!?”, foetert een in rood shirt gehulde speler, die niet geheel tevreden is met zijn service, tegen zichzelf.

Binnen, in het Sportcafé, fungeert de wedstrijdtafel als ontmoetingspunt.

Daar melden uitgespeelde tennissers de uitslag en kunnen leden gokken op setstanden van wedstrijden. De muur is behangen met een grote lap papier waarop een Levensweg is uitgetekend, analoog naar het bekende bordspel.

Wie uitslagen juist voorspelt of zelf een partij wint schuift een aantal vakjes op. Aan deze creatieve uitspatting is door de commissie een paar middagen enthousiast gewerkt, vertelt toernooicommissaris Jan van Arnhem.

“Elk jaar wordt een spel bedacht, om een beetje interactiviteit tussen de leden op gang te brengen”, legt hij uit. “Zo leren de leden elkaar wat beter kennen. Meestal ontmoeten ze op de trainingen alleen mensen van hun eigen niveau.”

Bestuurslid Widodo Rahardjo vertelt dat de vereniging werkt aan een meerjarenplan. “Elk jaar is er een ander bestuur met een eigen beleid. Met het meerjarenplan willen we de continuïteit van de club waarborgen. Bij ons eerste lustrum vorig jaar hebben wij ons de vraag gesteld: wat hebben we bereikt en waar willen we over tien jaar staan? We hebben nu 315 leden.

We willen graag groter worden, maar hebben daar geen capaciteit voor.”

Met andere Delftse (burger)tennisverenigingen wordt gesproken over eventuele samenwerking. “In de breedte zijn we sterk, maar aan de top is het dun. We willen de beginners op een hoger niveau brengen, zodat we de spelerspiramide rechter krijgen.”

Na de waterkoude donderdagavond spelen de drie laatste speeldagen zich in veel prettiger weersomstandigheden af. Op de finaledag is de ongeplaatste Paul Willekens een verrassende winnaar in de klasse HE3/4.

Op een veel lager niveau (HE8) zorgen Nicola Pambakian en Sybrand Attema in een zinderende driesetter, inclusief tiebreak, voor een spannend slotakkoord. Eerstgenoemde wint met 6-4, 6-7, 7-5.

De DE6-finale werd gewonnen door Linda Giesselink die de als eerste geplaatste Louise Rahardjo er met 6-1 en 6-2 van langs gaf. (Foto: Hans Stakelbeek/FMAX)

time out

Waanzinnige vrouwen Leer in één klap vrouwen snappen én films kijken die er echt toe doen, tijdens de Haagse festivals Waanzinnige Vrouwen en Movies That Matter.

Ze gaan vaak samen, vrouwen en geëngageerde films. En kunstzinnige muziek, trouwens. Zo steek je van een weekendje Den Haag dus niet alleen veel op, je bezorgt je date er ook nog eens een indrukwekkend uitje mee. Natuurlijk hoef je jezelf ook niet te vervelen. Naar een festival dat Waanzinnige Vrouwen heet, ga je alleen al voor de naam. Het vernieuwde Korzo, dat doorgaans in het teken staat van dans, toont vier dagen lang voorstellingen waarin componisten en theatermakers ‘proberen door te dringen tot het wezen van de vrouw’. Soms met behulp van honderden zangers en instrumentalisten, andere keren veel lichtvoetiger, maar allemaal met één thema: de vrouw. Aan het festival werken creatievelingen mee van onder andere het Koninklijk Conservatorium, de Dutch National Opera Academy, Opera2Day en het New European Ensemble.

Oké, het ís een beetje kunst voor gevorderden. Dus

zijn opera en dans je iets te veel van het goede, dan kun je altijd nog naar het Movies that Matter Festival. Het is de opvolger van het Amnesty International Film Festival, dat eerder plaatsvond in Amsterdam. In de internationale stad van Vrede en Recht past het beter, vond de organisatie, en zo kun je zeven dagen lang tientallen documentaires en speelfilms zien van bevlogen filmmakers.

Ze moeten de discussie aanwakkeren over mensenrechten, aangevuld met talkshows en debatten.

Daarbij mag het publiek in gesprek met mensenrechtenactivisten, filmmakers, politici en journalisten. Zware kost, maar wel interessant en toegankelijk – zo sterk zelfs, dat CNN er twee jaar geleden een reportage over maakte. Het kan zelfs tot politieke vragen leiden. Zo pleitte oud-president Ruud Lubbers vorig jaar in het nagesprek bij de documentaire Like a Man on Earth voor meer opvang van vergeten vluchtelingen. Fijn, als je met een weekendje stappen dus ook iets kunt bijdragen aan wereldvrede – al is het maar de suggestie. (JH) Waanzinnige vrouwen, van donderdag 24 tot en met zondag 27 maart in Korzo Den Haag. www.korzo.nl Movies that Matter Festival, van donderdag 24 tot en met woensdag 30 maart op diverse locaties in Den Haag. www. moviesthatmatterfestival.nl

sport

Hockeyploeg DSHC (zwartrood tenue) gaat ook na de winterstop verder met winnen. Zondag was het Schiedamse Spirit het slachtoffer. (Foto: Hans Stakelbeek/FMAX)

Na de gebruikelijk lange winterstop werd zondag eindelijk de hockeycompetitie hervat. De mannen van DSHC maakten hun status als lijstaanvoerder waar door Spirit met 5-1 te kloppen. Het troosteloos onderaan bungelende Dopie ging eveneens op dezelfde voet verder en verloor van Etten Leur (7-3). Zondag staan DSHC en Dopie tegenover elkaar.

Zacht gezegd opvallend was de prestatie die de Dopie-dames leverden bij lijstaanvoerder HCRB. De tot de voorlaatste plaats afgezakte studentes sleepten in Reeuwijk brutaal een 2-1 zege uit het vuur. Hoe dat mogelijk is? “Omdat we eigenlijk niet zo slecht zijn”, luidde de simpele verklaring van aanvoerster Cathelijne van den Berg. “We zijn al anderhalve maand in training, dat werpt zijn vruchten af.” De winnende goal viel kort na rust. “Op het eind stonden we stijf van de stress, omdat het wel vaker fout ging in de slotfase, maar we hielden stand.”

De roeiers komen ook weer tot leven. Op de Heineken Vierkamp, afgelopen weekend op de Amstel, won de eerstejaarsacht van Proteus weliswaar drie van de vier afstanden, maar dat was toch niet genoeg voor de hoofdprijs in deze categorie.

Het werd zilver, net als voor de lichte herenacht van Laga. De Proteeërs Roeland Lievens en stuurman Peter Wiersum legden met de bondsacht de vijf kilometer als snelste af bij de senioren A. Clubgenotes Sytske de Groot en Chantal Achterberg vormden het middenrif van de nationale vrouwenacht die alle vier de afstanden won.

Dat is net zo oppermachtig als de manier waarop de Duitse TU-student Jannis Topfer de zesde en laatste midweekse Winterse Wippolderloop van De Koplopers winnend afsloot. Hij verbeterde het parkoersrecord door de 6,9 kilometer af te leggen in 21.28 minuten. Annemieke Bloem won de vrouwenrace over 4,6 kilometer in exact twintig minuten. Topfer en Bloem voerden ook het eindklassement aan.

Dat gold niet voor de Delftse afvaardiging naar het Idea League-sporttoernooi in Zürich. “Dat lag vooral aan de gekozen sporten”, verdedigde Niels Hemelaar zich namens de TU-ploeg. Icecross (een soort hindernisbaan op het ijs) en ijshockey zijn immers geen grote Nederlandse sporten, al werd de goed schaatsende lacrosser Ingmar Bolderink in eerstgenoemde discipline tweede. Opgeteld bij de resultaten van de zaalvoetballers en schermers eindigde Delft als laatste achter de universiteiten van Zürich, Aken en Londen. “Maar het was wel erg gezellig”, aldus Hemelaar. (JT) Tips? Jimmy.tigges@hetnet.nl

Stephan

DELTA. 09 17-03-2011

lifestyle

09

The only gay in the village

apps

In ieder mens zit een held verstopt. Maar niet iedereen laat hem eruit komen.

Daarom zet de organisatie Local Heroes Delft degenen die dat wél doen in het zonnetje. En wat blijkt? Er lopen heel wat helden rond in Delft, ook op de TU. Edwin van den Berg bijvoorbeeld, voorzitter van homojongerenvereniging Outsite.

Leugen of handig?

Outsite-voorzitter Edwin van den Berg: “De meeste scholieren hebben nog nooit een loslopende homo gezien.” (Foto: Hans Stakelbeek/FMAX)

Jorinde Hanse Een held? Nou, zo wil Edwin van den Berg (21), derdejaars maritieme techniek, zich niet noemen. Wel geëngageerd. “Ik handel uit een bepaalde overtuiging en vind het leuk om voor Outsite te werken. En ja, dat is in vergelijking met andere studentenverenigingen maatschappelijker; mijn werk gaat verder dan borrels organiseren.”

Nu is Outsite officieel ook geen studentenvereniging, maar een jongerenvereniging voor iedereen – TU’ers, hbo- en mbo’ers én werkenden - tot 28 jaar. Het is onderdeel van de Delftse Werkgroep Homoseksualiteit (DWH), die zich richt op alle homo’s in Delft en omstreken. “Maar in de praktijk is tachtig procent van onze leden student.”

Toch zijn dat er, tussen de duizenden studenten in Delft, omgerekend maar 55. Klinkt alsof daar inderdaad nog een flinke maatschappelijke taak ligt voor Outsite. “We hebben veel meer bezoekers dan die 55 leden”, legt de voorzitter uit. “Logisch, want we zijn de enige homogelegenheid in Delft. Maar niet iedereen wil lid worden en heeft daar zijn eigen redenen voor – ook al is ons ledenbestand geheim.” Tijdens de Owee, waar Outsite altijd actief aan meedoet, loopt het zelfs storm op de sociëteit aan de Lange Geer.

“We hebben daar ook wel een naam hoog te houden”, lacht Van den Berg, “alleen al vanwege onze beroemde homobingo. Natuurlijk mogen er best wat stereotypen aan ons kleven, maar mensen moeten weten dat je naar

Outsite komt voor de gezelligheid, en echt niet meteen bij je kont gegrepen wordt.”

En mensen komen dus ook. Alleen, ze blijven niet hangen. “Het verloop is groot bij onze vereniging, leden blijven gemiddeld een jaar plakken. Daarna hebben de meesten wel gevonden wat ze zochten: vrienden in de homoscene of een vriendje, en gaan weer verder.” En dat is niet de enige reden, denkt Van den Berg. “Het belangrijkst is misschien nog wel dat

‘Vorige week kregen een paar homo’s eieren naar hun hoofd gesmeten’ de geaardheid het enige is wat de leden van Outsite bindt. We hebben niet per definitie dezelfde interesses.

Dat ligt bij de meeste studentenverenigingen anders.”

Hoe is het eigenlijk gesteld met de homo’s, lesbo’s en bi’s in Delft? Op zich goed, vindt Van den Berg. “We worden geaccepteerd, maar er valt tegelijkertijd nog genoeg te behalen.

Afgelopen donderdag nog kregen een paar rokers voor de deur van DWH eieren naar hun hoofd gesmeten uit een voorbij rijdende auto.”

Niet voor niets stopt de student tien tot twintig uur per week in zijn vrijwilligerswerk. “Vorig jaar leed mijn studie daar wel onder, ja. Een parttime voorzitterschap is lastiger dan fulltime,

omdat je het fulltime niet hoeft te combineren met een studie. Ik wel, en heb ondertussen een nieuwe huisstijl doorgevoerd, nieuwe commissies ingesteld en ik geef ook nog voorlichting op middelbare scholen.” Dat laatste is misschien nog wel zijn meest waardevolle taak. “We geven die lessen aan de derde klas, net wanneer seksuele geaardheid echt een rol begint te spelen. We proberen de kinderen net voor te zijn bij hun coming out; ze goede informatie en ervaringen mee te geven. De meeste scholieren hebben nog nooit een loslopende homo gezien, laat staan dat ze er één hebben gesproken. Het fascineert ze wel, merk ik. En ook al is het heftig – ik sta daar toch met mijn hele hebben en houden –, ik ben al een paar keer door een leraar opgebeld dat leerlingen na mijn les uit de kast waren gekomen.”

Op de TU wordt Van den Berg nauwelijks aangekeken op zijn homoseksualiteit. “Er zijn hooguit mensen die niks tegen me zeggen. Daar word ik echt niet meer warm of koud van. Op bouwkunde lopen de homo’s bij bosjes rond, maar maritieme techniek is nu eenmaal een echte mánnen-mannenwereld.

Ook dáárom ben ik lid geworden van Outsite, om mensen te leren kennen in homokringen. Bij maritiem blijf ik toch the only gay in the village.”

www.localheroesdelft.nl www.dwhdelft.nl/outsite

Een bekend Chinees spreekwoord luidt: er zijn drie soorten leugens: grote leugens, kleine leugens en statistieken. Of is het toch wel handig om je kilometerkosten tijdens de huisvakantie goed bij te houden? En snel een goedkoop tankstation vinden zal je portemonnee ook goed bevallen.

Met FuelNode kun je snel het goedkoopste tankstation in de omgeving vinden. Als je de app start, krijg je een kaart van de omgeving te zien.

Hierop verschijnen groene, gele en rode labels met daarin de literprijs.

In principe zijn alleen de groene interessant, daar kunnen we namelijk het goedkoopst terecht.

Druk op een label en alle gegevens van het tankstation staan voor je neus. Nog een beweging verder en de navigatie staat al klaar om je naar de goedkope oliebron te leiden.

Dat de brandstofprijzen stijgen, zal Fuelnode Leuk ***** Handig ***** Bediening ***** Prijs Gratis Platform: Android

iedereen weten. Om de kosten binnen de perken te houden, is het verstandig om ze goed bij te houden. Door bij elke tankbeurt even je bonnetje in te voeren in aCar krijg je snel overzicht van verbruik en kilometerkosten.

Daarnaast kun je ook onderhoudskosten bijhouden. Recent is de mogelijkheid om tripkosten bij te houden toegevoegd, ideaal voor een huisvakantie. Tegen een kleine betaling kun je mooie grafiekjes en dagelijkse backups unlocken.

De kilometers en euro’s vliegen er uit als je er niet op let. Bewust zijn van de gemaakte kosten is bijna de helft van het besparen. (JeP)

aCar Leuk ***** Handig ***** Bediening ***** Prijs Gratis of donatie Platform: Android

market.android.com

sportgek

Dominique Biever (voetbal, zwemmen, hardlopen) Dominique Biever doet ook aan veldvoetbal, maar zijn voorliefde gaat zonder meer uit naar de indoorvariant. “Zaalvoetbal is mijn grootste passie. Je bent continu actief, vaak aan de bal.” De masterstudent werktuigbouwkunde noemt zichzelf een ‘voetballer van nature’. Voor zijn TU-tijd speelde hij, op het veld, bij Leek Rodenburg. Daarnaast werkte hij ook als speaker bij zaalvoetbalclub Leekster Eagles, dat in de eredivisie speelde. “Ik was gek op het spelletje, daarom ben ik zelf gaan zaalvoetballen. Omdat ik in Delft studeer is dat FC Tutor geworden. Toen ik lid werd speelden ze eerste divisie, hoog landelijk niveau. Dat trok mij ook wel aan.”

In zijn derde seizoen bij Tutor staat hij afwisselend in het eerste of tweede, zoals hij ook bij veldvoetbalvereniging Ariston’80 tegen het eerste aanhangt.

Zijn hoogtepunt bij FC Tutor was zijn debuut in het eerste, twee seizoenen geleden. “Ik mocht de laatste zeven wedstrijden meespelen. Ik was de eerste keer super nerveus, maar het ging best goed. Mooi dat het lukte, al verloren we nipt. Jammer genoeg degradeerden we dat jaar uit de eerste divisie.”

Hij is blij met de vervanging van de ‘stuiter-

bal’ een aantal jaren geleden door de door velen verfoeide, veel zwaardere ‘plofbal’.

“Die plofbal past juist goed bij het spel.

Omdat hij laag bij de grond blijft heb je minder tijd nodig om ‘m te controleren. Zo krijg je automatisch een hoger tempo.”

Het bevalt hem goed bij FC Tutor, waarvan hij ook secretaris is. “Een leuke groep mensen in het bestuur, leuke club. Gezellig wat drinken na afloop. Alleen jammer dat we niet wat meer zaaltrainingsuren heb-

‘Ik ren niet snel naar de snackbar’

Dominique Biever: “Ik vind het niet erg om er af en toe pittig in te gaan, maar eigenlijk ben ik best een nette voetballer.”

(Foto: Hans Stakelbeek/FMAX)

ben”, aldus de man die wekelijks vijf keer met zijn sporttas naar training of wedstrijd gaat. “Ik ga er nooit met tegenzin naartoe.”

Biever leeft voor zijn sport. “Ik probeer zo gezond mogelijk te eten, ren niet snel naar de snackbar. Ik pas mijn studieplanning aan op het voetballen. Die studie gaat op zich goed, ik haal goede cijfers.”

Hij is verdediger, maar niet iemand die op het veld naar eigen zeggen keiharde over-

tredingen maakt. “Ik vind het niet erg om er af en toe pittig in te gaan, maar eigenlijk ben ik best een nette voetballer. Dat vind ik het mooie aan voetbal: om als verdediger de bal te hebben en dan voetballend een oplossing te zoeken. Ik ben fanatiek, wil winnen.

Als die bal rolt ga ik er altijd voor. Ik blijf de hele wedstrijd gaan.”

Heeft hij het niet zwaar tijdens de zomerstop? “Buiten het seizoen doe ik aan zwemmen en hardlopen, om fit te blijven. Maar voetballen is dé sport voor mij. Ik ben een sportief type, kan niet zonder sport.” (JT)

DELTA. 09 17-03-2011

reportage

10

De tragiek van de Arabische wereld Het is zeer onrustig in het Midden-Oosten en Noord-Afrika. Het Nederlandse bedrijfsleven doet er graag zaken, maar voor de TU Delft was de regio ondanks de vele ingenieursvraagstukken die er spelen tot nu toe niet bijzonder interessant. De verbanden die er wel waren, staan nu op een laag pitje. verbanden van de TU in de regio. “Hoe relaties zich ontwikkelen, hangt af van de samenwerking die wetenschappers zoeken. Zij gaan naar die plekken waar de maximale wetenschappelijke waarde te halen is.” En dat is dus meestal niet in het Midden-Oosten, noch in Noord-Afrika, waar universiteiten lang niet allemaal een behoorlijk niveau halen.

Zo vertelt William Rossen, die als hoofd van de sectie petroleumwinning van de faculteit Civiele Techniek en Geowetenschappen (CiTG) wellicht een bron van informatie is over samenwerking met olierijke landen, dat hij geen actieve samenwerkingsverbanden kent op zijn terrein. Hij zegt regelmatig te spreken met mensen uit de regio en vertelt dat er met universiteiten in het Midden-Oosten verschillende memorandums of understanding zijn, maar dat daar verder niks mee gebeurt.

Ontwikkelingswerk Cicat helpt in Jemen bij de opleiding van ict-ondersteuners. Scholing is volgens Bert Geers van Cicat de enige manier voor het straatarme land om te overleven. Maar: “Afgestudeerden halen nog niet eens het niveau van onze eerstejaars. ” (Foto's: Bert Geers)

SASKIA BONGER Wie aan het Midden-Oosten denkt, denkt aan olie. En daarna misschien aan watertekorten, opgespoten land en duizelingwekkend hoge torenflats.

In zekere zin allemaal Delftse specialismen. Veel bedrijven waar Delftse alumni werken, doen dan ook graag zaken in de regio. Maar voor TU-weten-

schappers blijkt er een stuk minder te halen. Zij werken vrijwel niet samen met lokale universiteiten.

De vraag wat de verbanden van de TU Delft zijn in het Midden-Oosten, maar ook in Noord-Afrika, dient zich aan nu de onrust daar op steeds meer landen overslaat. Het begon in december 2010 met een Tunesische straatverkoper die zichzelf in brand stak omdat

Het Tahrirplein in Cairo in februari. (Foto: Felipe Trueba/ANP)

hij met zijn universitaire graad geen fatsoenlijk werk kon vinden. Drie maanden later wordt er in bijna alle landen in de regio op grotere of kleinere schaal geprotesteerd en soms zelfs gevochten tegen de (overblijfselen van) autoritaire regimes.

Volgens collegevoorzitter Dirk Jan van den Berg zit er geen doelbewust beleid achter de beperkte samenwerkings-

Wat de TU nu vooral lijkt te doen in het Midden-Oosten en Noord-Afrika is ontwikkelingswerk, zij het op kleine schaal. Want, zoals Van den Berg het stelt: de TU wil zich vooral houden bij haar drie kerntaken: onderzoek, onderwijs en valorisatie. Weliswaar in een internationale omgeving, maar toch.

Cicat, het bureau voor internationale samenwerking van de TU Delft, heeft bijvoorbeeld ontwikkelingsprojecten lopen in Jemen, Tunesië en Egypte.

Allemaal landen waar het onrustig is en waarmee de samenwerking noodgedwongen op een laag pitje is gezet.

Marcel Crul is projectmanager bij de sectie design for sustainability van de faculteit Industrieel Ontwerpen.

Hij leidt het Tempusproject Unchain met universiteiten in Tunesië, Egypte, Syrië, Libanon en Marokko. Met Tempus wil de Europese Unie (EU) het hoger onderwijs in EU-buurlanden moderniseren. Het hoofddoel van Cruls project is het oprichten van innovatieleerstoelen in de betrokken landen.

Daaronder hangen kleinere projecten.

Zo zouden er nu vier TU-studenten in Cairo moeten zijn voor onderzoek

‘Mijn vrienden hebben vanaf het begin meegedaan met de protesten’ naar mobiele communicatie en sociale media in de gezondheidszorg. Door het negatieve reisadvies van begin dit jaar konden ze niet gaan en kregen ze een ander project aangeboden. Crul: “Wij hanteren een vrij simpele regel, namelijk dat we een negatief reisadvies volgen. Wij zijn absoluut niet in staat zelf een situatie te beoordelen.

Als mensen al in een onrustige regio zijn, dan stellen we los van een reisadvies ook de vraag of ze hun werk nog wel kunnen doen. De universiteit in Cairo, vlakbij het Tahrirplein, is bijvoorbeeld wekenlang dicht geweest.

Onze partners zaten daardoor thuis.”

Unchain Het project in Egypte is uitgesteld tot september, in de hoop dat het dan rustig is. Zeker is dat niet. “Egypte moet verkiezingen gaan organiseren.

Je weet nooit waar dat toe leidt. We houden in overleg met onze Egyptische partners en Buitenlandse Zaken de vinger aan de pols”, aldus Crul.

Datzelfde geldt voor het Unchaindeelproject van masterstudent sustainable energy technology (faculteit Technische Natuurwetenschappen) Mostafa El-Shinawy. Hij wil in september naar Tunesië voor onderzoek naar duurzame energievoorziening op veerboten. Maar de vraag of dat wel kan doorgaan, houdt hem op dit moment niet bezig.

El-Shinawy komt uit Egypte en wordt compleet in beslag genomen door het nieuws uit zijn eigen land. “Mijn vrienden hebben vanaf het begin meegedaan met de protesten. Ik wilde er heel graag bij zijn, maar mijn familie had geen geld voor een ticket. Dat zat allemaal vast in aandelen en de beurzen waren ingestort. Gelukkig ben ik in de krokusvakantie wel geweest.

Toen kon ik bij de protesten zijn, al leek het meer op een festival. Dat voelde heel goed.”

El-Shinawy is van plan na zijn studie in Delft eerst in Europa te gaan werken.

Pas als hij klaar is om te settelen, wil hij terug naar Egypte. Hij denkt dat het dan wel moet lukken om een baan te vinden, iets wat met een Egyptisch diploma vele malen moeilijker is.

Daarmee raakt hij een probleem dat Bert Geers van Cicat omschrijft als ‘de tragiek van Arabische landen’ en wat net als in Tunesië ook in andere landen bron van woede is geworden: “Universitair geschoolden vinden er geen baan, omdat hun niveau doorgaans erg laag is.”

DELTA. 09 17-03-2011

reportage

11

Sanaa, de hoofdstad van Jemen. Het land kent grote problemen waaronder armoede, droogte, analfabetisme en verslaving. De bevolking verzet zich steeds meer tegen het autoritaire regime.

Geers leidt drie ontwikkelingsprojecten in Jemen. Twee daarvan geven invulling aan het masterplan voor ict in het hoger onderwijs dat de TU Delft in 2006 hielp opstellen. Onderdeel daarvan is het opzetten van een nationaal expertisecentrum voor ict in het hoger onderwijs, en het opleiden van ict-ondersteuners. Het derde project behelst de assistentie bij de ontwikkeling van masteropleidingen voor een algemene universiteit die een technische universiteit moet worden.

Allemaal met hulp van gepensioneerden van de TU Delft, de Rijksuniversiteit Groningen en de stichting Surf, mensen uit andere ontwikkelingslanden waar Cicat projecten deed en een handvol TU-medewerkers.

Afgestudeerden Volgens Geers is het universitair niveau in de Arabische wereld vaak zeer laag. “Saoedi-Arabië heeft bijvoorbeeld veel hoogopgeleiden nodig, maar zal die niet uit Jemen kunnen halen. Want afgestudeerden uit dat land halen nog niet eens het niveau van onze eerstejaars. Ze spreken daarbij geen Engels en kunnen niet met

een computer omgaan.”

Geers weet waar hij over praat. Hij komt al zes jaar vijf tot acht keer per jaar in Jemen. Hij had er vorige week ook moeten zijn, maar het negatieve reisadvies verhinderde dat. Het is volgens hem nog maar de vraag of zijn projecten afgerond kunnen worden.

Deze week spreekt hij zijn partners op een alternatieve locatie: Istanboel.

“Om te kijken wat we dit jaar nog kun-

’Universitair geschoolden vinden er geen baan, omdat hun niveau doorgaans erg laag is’

nen de projecten meewerkten zo snel mogelijk het land uitkomen? Na veel geregel konden ze via Dubai terug naar huis.

Wanhoop Volgens Geers is Jemen alleen via het onderwijs te helpen. De mensen zijn in zijn ogen de enige echte potentiële inkomstenbron voor het land. Maar de problemen die hij schetst zijn gigantisch: de hoofdstad komt als eerste ter wereld zonder water te zitten als er niets gebeurt, terwijl de bevolking groeit als kool. De olievoorraad is over zeven jaar op en het land is al straatarm. Het volk is verdeeld in clans, waarvan sommige streven naar onafhankelijkheid. De veiligheidsdienst is

alom aanwezig, wat maakt dat er veel wantrouwen heerst. Het regime heerst op autoritaire wijze, maar houdt het land wel bij elkaar. En dan kauwt zeventig procent van de bevolking ook nog eens het verslavende qat.

Geers: “Er is nu geen enkel toekomstperspectief voor al die jonge mensen in Jemen. Iemand met wie ik sprak zei: mijn familie wordt gedwongen als dieren te leven. Wat je nu in Jemen hoort, is de roep der wanhoop. Ik ken veel mensen persoonlijk. Ik durf niet te voorspellen welke toekomst hen te wachten staat.”

In Istanboel wil Geers zijn contacten laten zien dat hij verder wil. “Ik heb in Mozambique en Sri Lanka gewerkt toen het daar spannend was. Mensen

zeiden me toen dat ze zich door de wereld in de steek gelaten voelden.

Het vasthouden van het contact in die moeilijke periode was een opsteker voor ze. Met dit minimale contact in Jemen wil ik mensen laten merken dat we er nog zijn.”

nen doen. Hopelijk kunnen we verder met het opbouwen van een bibliotheek en de ict-infrastructuur.”

De afgelopen weken verliep het contact zo goed en zo kwaad als dat ging via skype, e-mail of telefoon. Vooral toen bleek dat verschillende landen een negatief reisadvies wilden instellen, werd het even spannend. Want hoe konden de vier Filippinos die bin-

Masterstudent Mostafa El-Shinawy wordt compleet in beslag genomen door het nieuws uit Egypte. In de krokusvakantie was hij in zijn land en demonstreerde hij mee. “Al leek het toen meer een festival.” (Foto: Hans Stakelbeek/FMAX)

Op de voorgrond één van de gebouwen van Taiz University in Jemen. Cicat helpt deze algemene universiteit om een technische universiteit te worden door de ontwikkeling van masterprogramma’s te ondersteunen.

DELTA. 09 17-03-2011

12

DELTA. 09 17-03-2011

13

loopbaan

‘Hallo fabriek’ Anne-Meike van Kinderen zwierf in t van job naar job nadat haar baan bij een ontwerpstudio werd opgeheven.

Even leek het erop dat ze zelfs het land uitgegooid zou worden. in een kamer. Er werd een document opgesteld waarin stond dat ik wel had mogen werken maar geen geld had mogen verdienen. Maar ik verdiende ook nauwelijks geld”, lacht Van Kinderen. “Slechts zeshonderd euro per maand, daar kon ik amper de huur van betalen. Ik kreeg een boete van tweehonderdvijftig euro en binnen tien dagen moest ik het land verlaten, dat was nog het ergste.”

“Uiteindelijk hoefde ik gelukkig het land niet uit. Dat gaat in China vaak zo. Bij zaken waar je stempels of officiële documenten voor nodig hebt valt vaak nog wel wat te regelen. Voor het eerst in China heb ik zelf een baan opgezegd.”

Via een vriend die leiding geeft aan de Chinese tak van Tuono Lighting International (een onderdeel van het bedrijf Asia Direct Sourcing), kwam Van Kinderen aan haar laatste baan.

“Gert Jan (de chef van Tuono Lighting, red) en ik hockeyden elke zaterdag in Shanghai op een Olympisch veld. We hebben een extreem mooi

‘Ik ging niet bij mijn ouders in mijn oude kamer onder mijn Michael Jackson-poster slapen’

Tomas van Dijk Rollenspelmiddagen, salaris, bonussen en vakantiedagen; alles had Anne-Meike van Kinderen gedaan en besproken. Haar contract bij KPN lag al op de mat. Productmanager mobiel bellen zou ze worden. “Bij zo’n bedrijf krijg je coaches en loopbaanbegeleiding. Je zit dan steady.”

Maar toen kreeg de IO-alumnus een aanbod van een bedrijf om naar China te gaan. “China of elders, dat was mij om het even. Als ze hadden gevraagd of ik een bureau wilde opzetten in Buenos Aires had ik het ook gedaan. Ik wil niet straks veertig zijn, in een vinexwijk wonen, en me dan moeten afvragen hoe zo’n avontuur in het buitenland was geweest. Met een bosje bloemen ben ik naar KPN gefietst om sorry te zeggen.”

Zo begon de turbulente carrière van Van Kinderen. In 2007 vertrok ze naar Shanghai om te werken bij de Chinese vestiging van het bedrijf Xindao, een bedrijf dat actief is in de promotionele industrie. Ze moest met ontwerpers een nieuwe productlijn opzetten.

Dat avontuur duurde maar drie maanden. Nadat ze wegens de kredietcrisis ook weer bij een andere studio haar bureau moest ruimen, werkte ze als reisleidster voor een bedrijf in extreme sporten.

Haar werkvergunning daar was niet in orde en ze werd bijna het land uit gegooid.

Op kantoor bij haar laatste werkgever, Tuono Lighting International, dat gespecialiseerd is in ledlampen – “producten die je in je hand kunt houden en die in een doosje kunnen, heerlijk vind ik dat” -, vertelt Van Kinderen haar relaas.

In de periode tussen haar sollicitatie bij KPN en haar afstuderen bij Industrieel Ontwerpen in 2005 werkte Van Kinderen anderhalf jaar bij een Nederlands bedrijf dat ondermeer sleutelbossen, usb-sticks, pennen en dergelijke liet maken met logo’s van bedrijven erop.

“Het was nooit de bedoeling dat ik daar lang zou blijven”, zegt Van Kinderen. “Ik was platzak na een reis naar Zwitserland, India en Nepal en had snel geld nodig.”

Bij het bedrijf Xindao, de leverancier van haar vorige werkgever, kregen ze er lucht van dat de ontwerpster een andere baan zocht. Ze vroegen haar om een afdeling op te zetten gericht op ecologische producten in hun ontwerpstudio in Shanghai. “Denk aan bamboeproducten, gerecycled glas, zonnecellen; dat soort dingen.

Alles moest eco schreeuwen.”

“Ik wist niet veel van China en Shanghai, ik was

er zelfs nog nooit geweest, en ik ben ook geen hardcore designer. Ze hebben me aangenomen omdat ik de markt goed kende.”

Maar twee maanden nadat ze in Shanghai aankwam, werd het project afgeblazen wegens geldgebrek. “Als je nu een ticket boekt, kun je voor kerst nog thuis zijn, hadden ze gezegd. Maar in Nederland had ik geen huis, niets. Ik ging niet bij mijn ouders in mijn oude kamer onder mijn Michael Jackson-poster slapen.”

Drie maanden later keerde Van Kinderens geluk.

Ze werd aangenomen bij de grotere broer van Xindao, PF Concept, dat ontwerpstudio’s heeft

‘Ik vind de fabrieken, die naar olie ruiken en waar iedereen druk in de weer is, fantastisch in Nederland en Hongkong. “In Shanghai hadden ze ook tweehonderd mensen - kopers, onderhandelaren, productcontroleurs - maar nog geen studio. Die zou ik opzetten.”

Die studio moest zich richten op original equipment manufacturing (OEM). Van Kinderen: “De meeste bedrijven kopen bij Chinese fabrieken van de plank. Zodra ze kleine ingrepen willen in het product om het meer naar hun smaak te krijgen, heet het OEM.”

Toen kwam de zomer van 2008. Lehman Brothers viel. Er werd heel hard gesneden. “Hong Kong halveerde. En ook bij ons gold last in first out. Ook daar heb ik slechts enkele maanden gewerkt.”

Expats verlieten massaal China. Maar Van Kinderen bleef, “omdat ik hier langer met mijn spaargeld kon doen.”

Op een gegeven moment zag de werkloze ontwerpster een advertentie van een winkel gespecialiseerd in extreme sporten. “Ze zochten een coördinator van snowboardreizen. Ik had in Zwitserland leren snowboarden. Vooral expats gingen mee op deze reizen van Shanghai naar skioorden in de buurt van Beijing.”

Maar ook dit eindigde niet leuk. De politie kwam langs om werkvergunningen te controleren. De Amerikaanse bedrijfsleider had iedereen op een rare manier aangenomen om te voorkomen dat hij dure werkvergunningen moest betalen. De ene was aandeelhouder, de ander vice-president, weer een ander stond helemaal niet op de loonlijst.

“Mijn vergunning was ook niet goed geregeld. Ik had moeten zeggen dat ik alleen maar op bezoek was. Ik had nooit mijn paspoort moeten laten zien.”

Volgens een advocaat zou het met een sisser aflopen. Maar enkele dagen later werd de Nederlandse opgeroepen om naar het politiebureau te komen. “Ik zat alleen met allemaal Chinezen

Naam: Ir. Anne-Meike van Kinderen (33) Woonplaats: Shanghai Verliefd/verloofd/getrouwd: Nee Studie: Industrieel Ontwerpen Afstudeeronderwerp: TickTack. Ontwikkeling van een meubel voor laagdrempelige drugsverslaafdenopvang Afstudeerjaar: 2005 Loopbaan: Van Kinderen’s studeerde in 2005 af bij IO. Haar avontuurlijke carrière in China begon twee jaar later toen ze naar Shanghai vertrok om als project manager Eco Design te werken bij het bedrijf Xindao. Van Kinderen moest een lijn met ecoproducten ontwikkelen. “Alles moest eco schreeuwen.” Het bedrijf sloot de ecoafdeling echter al drie maanden nadat ze in China aankwam. Vervolgens werkte ze enkele maanden bij de grotere broer van Xindao, PF Concept, en als organisator van wintersportreizen voor expats. Haar laatste werkgever is Tuono Lighting International, een bedrijf gespecialiseerd in ledlampen.

(Foto’s: Tomas van Dijk)

veld. Maar wel met ranzige hurkplee zonder douches. Rondom het veld is een atletiekbaan, afgeladen met oude Chinezen die rennen en dansen.

Tachtig man op slippertjes. Het zijn net onze cheerleaders.”

“Wat wij doen bij Tuono Lighting heet sourcen.

Als je in Nederland een bepaald product op de markt wilt brengen, gaan wij dat zoeken in China.

Geen enkel buitenlands bedrijf heeft zijn eigen fabriek in China. Ook Philips niet. Bedrijven hebben hooguit een eigen lijn in een fabriek. Wij gaan naar de fabrieken en zeggen hoe we een product willen hebben. ‘Hallo fabriek ik heb een een idee en een pot geld, en ik wil dit project graag met je ingenieurs bespreken.’

Ik ben erg positief over het werk in China. We werken veel samen met lokale ingenieurs, omdat wat ze in Nederland achter de tekentafel bedenken, lang niet altijd de slimste en goedkoopste oplossing is. De fabriek kent haar productieprocessen het beste en kan dus erg goed oplossingen aandragen.”

“Maar het kortetermijndenken van Chinezen is soms erg frustrerend. Ze denken er niet over na dat als ze ons nu verneuken en daardoor twintig cent extra per onderdeel opstrijken, wij dan nooit meer zaken met hen willen doen.”

En je moet volgens Van Kinderen in China voor nog iets anders beducht zijn. “Vaak snappen ze niet waarom ze nog net die ene extra stap moeten zetten om iets ‘helemaal perfect’ te krijgen. Als iets werkt, dan is het toch goed? En ik kan het ze niet altijd kwalijk nemen. In twintig procent van de tijd behaal je tachtig procent van het resultaat. Waarom dan nog tachtig procent van de tijd besteden om iets exact de juiste kleur te geven en het logo perfect horizontaal te krijgen?”

“Maar het werk is leuk. Ik vind het fijn om met producten bezig te zijn. We maken heavy duty lampen voor shopping malls, hotels en helikopterplatforms bijvoorbeeld, maar ook kleinere lampen voor bij mensen thuis. En ik vind de fabrieken, die naar olie ruiken en waar iedereen druk in de weer is, fantastisch.”

Toekomstplannen heeft Van Kinderen niet.

“Zolang ik China en Shanghai leuk vindt, blijf ik.

Je kunt hier naar Westerse clubs met grote dj’s - Armin van Buuren was hier vorige week - en je kunt een patatje en een hamburger halen. Maar je kunt ook voor vijftig cent een noedelsoepje eten op straat. Er is hier een fijne combinatie van Oost en West. Je kunt hier zelfs pindakaas kopen.

Maar ik vraag wel aan iedereen die komt om een kilo kaas voor me mee te nemen.”

DELTA. 09 17-03-2011

TUdelta.09 > Jaargang 43 Delta is het informatie- en opinieblad van de TU Delft, verzorgd door een journalistiek onafhankelijke redactie.

> Redactie Frank Nuijens, (hoofdredacteur), Katja Wijnands, Dorine van Gorp, (eindredactie), Saskia Bonger, Tomas van Dijk, Erik Huisman, Connie van Uffelen, Jos Wassink (verslaggeving).

> Medewerkers Willemijn Dicke, Patrick van der Duin, Robbert Fokkink, Jorinde Hanse, Dap Hartmann, Auke Herrema, Floortje d'Hont, David McMullin, Jeroen Peters, Merel Segers, Ionica Smeets, Jimmy Tigges, Stephan Timmers, Ellen Touw, Robert Visscher.

> Foto‘s Sam Rentmeester/ Hans Stakelbeek (FMAX).(info@fmax.nl) > Vormgeving & Lay-Out Liesbeth van Dam > Mededelingen Martin Kers (m.kers@tudelft.nl) > Redactieraad dr. B.B. Scholtens (voorzitter), G.K. Berghuijs, MSc, prof.dr. M.J. van den Hoven, mr. J.J.M. Kok, R.H.G. Meijer, T. Niks, ir. M. Persson, C.J.M. Pieters, prof. dr. B.J. Thijsse, dr.ir.

C.A.J.R. Vermeeren > Redactie-adressen Universiteitsbibliotheek Kamer 0.18-0.28 Prometheusplein 1 2628 ZC Delft Postbus 139 2600 AC Delft Tel. 015-278 4848 E-mail: delta@tudelft.nl www.delta.tudelft.nl

> ISSN 0169-698x > Druk Wegener Nieuwsdruk Twente, Enschede

> Oplage 12.000 > Advertenties H&J uitgevers Postbus 101 2900 AC Capelle aan den IJssel Tel. 010-451 55 10 Fax 010-451 53 80 E-mail:delta@henjuitgevers.nl www.linkmagazine.nl > Abonnement Een abonnement kost 37,50 en kan elk moment ingaan. > HOP Delta werkt samen met het Hoger Onderwijs Persbureau Hein Cuppen, Bas Belleman, Marijke de Vries Tel. 071-523 6151 Fax 071-523 2138 E-mail hop@xs4all.nl

> Copyright Delta Auteursrecht voorbehouden. Het is verboden zonder schriftelijke toestemming van de hoofdredacteur artikelen, schema‘s of illustraties geheel of gedeeltelijk over te nemen en/of openbaar te maken, in enigerlei vorm of wijze.

mededelingen

14

Agenda Donderdag 17 maart Studium Generale 20.45 uur - Onder het genot van buitenlandse lekkernijen kunt u luisteren naar de lezing ‘Multiculturalisme vernieuwt het architectuurdebat’ van Jan den Boer. Kunnen we in ons multiculturele land vasthouden aan het oeroude Nederlandse design en architectuur en hoe betrekken we andere culturen bij onze architectuur? Cultureel Centrum, Mekelweg 10, Delft toegang gratis.

Vrijdag 18 maart Wetenschapsagenda • 10.00 uur – Modern Architecture in Africa. Promotie van A.S. Folkers. Promotie: prof. ir. W. Patijn.

• 12.30 uur – Information Technology, Innovation & Firm Performance. Promotie van F. Zand, MSc. Promotor: prof.dr. C.P. van Beers.

• 15.00 uur – Intreerede prof. dr. G. Bertotti, faculteit faculteit Civiele Techniek en Geowetenschappen.

VSV ‘Leonardo da Vinci’ 22.00 uur – Vanavond vindt Airbase 2011 ‘2Night... 2 Nations Collide’. plaats op de faculteit Luchtvaart- en Ruimtevaarttechniek. Kaarten zijn verkrijgbaar op www.airbase. nl.

Zaterdag 19 maart Mannendag Delft ‘Man waar ben je?’ 15de Mannendag Delft. Thema: De

verantwoordelijkheden van de man. Sprekers: Prof. Schuurman en Bert Reinds. Voor meer informatie en aanmelden mail info@cmdelfland.nl of bel 0153693596.

Zondag 20 maart International Student Church 11.30 hrs - Students of all denominations are invited to our ecumenical service every Sunday at Raamstraat 78, followed by tea/coffee. The services are led by the chaplains Reverend W. Stroh and Father Avin, and are supported by student leaders. More information on www.iscnetherlands.nl.

Synagoge Delft 15.00-17.00 uur – Jits van Straten houdt een lezing over zijn boek ‘De herkomst van de Asjkenazische joden: de controverse opgelost’. De lezing vindt plaats in de Synagoge, Koornmarkt 12, Delft. Entree bedraagt 10 euro voor volwassenen en 5 euro voor kinderen en CJP-houders. Reserveren kan via synagogedelft@gmail. com. Meer informatie op www. synagogedelft.nl.

Maandag 21 maart Wetenschapsagenda • 12.30 uur - Charge Transport in Disordered Molecular Systems. Promotie van A. Kocherzhenko, MSc. Promotor: prof.dr. L.D.A. Siebbeles.

• 15.00 uur - Metabolic engineering of saccharomyces cerevisiae for C4-dicarboxylic acid production. Promotie

van ir. R.M. Zelle. Promotor: prof.dr. J.T. Pronk.

faculteit Techniek, Bestuur en Management.

Studium Generale 20.15 uur – ‘Ongelijkmatige stemmingen en occulte symbolen bij Bach’ door Wim Thijs. Middels een PowerPoint performance wordt aandacht besteed aan de geboortedag van Johann Sebastiaan Bach waarin Lyriek, Muziek, Stemmingen en Symbolen de hoofdtoon vormen. Het Prinsenhof, ingang Oude Delft 183B, Delft – toegang gratis.

Studium Generale 20.15 uur – ‘René Descartes en de “nieuwe filosofie” van de zeventiende eeuw’ door Theo Verbeek. Zijn filosofie wordt gezien als het fundament van het moderne denken. DOK, Vesteplein 100, Delft – toegang gratis.

Dinsdag 22 maart Wetenschapsagenda • 10.00 uur - High-AspectRatio CMOS Add-on Modules for RF Passive Components.

Promotie van H. Sagkol, MSc. Promotor: prof.dr. J.N. Burghartz en prof.dr. B. RejaeiSalmassi.

• 12.30 uur – High Frequency Combustion Instabilities of L0x / CH4 Spray Flames in rocket engine combustion chambers. Promotie van ir.

M. Sliphort. Promotor: prof. dr. D.J.E.M. Roekaerts.

• 15.00 uur - Ferroelectric Materials and Artificial Dielectric Layer Structures for Microwave Integrated Circuit Technologies. Promotie van Y. Ma, MEng. Promotor: prof. dr. J.N Burghartz en prof.dr.

B. Rejaei-Salmassi.

Woensdag 23 maart Wetenschapsagenda 15.00 – Afscheidsrede prof.mr.

J. de Jong en prof. J. Besemer,

Announcements Student and Career Support The student psychologists and the central student and careers councilors are located at Jaffalaan 9A. Office hours: Monday-Friday from 9.0017.00 hrs. You can direct your inquiries or make an appointment at the Front Office or by phone: 015-2788004. For an initial appointment with one of the student psychologists you should first come to one of the open office hours: every day from 11.30-12.30 hrs.

The open office hours of the Student and Career counselors are on Tuesdays and Thursdays from 11.30-12.30 o’clock. More

information on www.studentandcareersupport.tudelft.nl.

Poverty in Delft Are there really any poor people in a rich country like the Netherlands and a city like Delft? People who know them will tell us. Come to the Global Meeting Point for all students in Delft on Wednesday, 30th March, Voorstraat 60 (near the Old Church). We start with a free meal at 6.30 p.m. www.iscnetherlands.nl International Student Chaplaincy Looking for a home away from

Yoga geeft je rust, leert je ontspannen en je eigen grenzen zoeken in een fraai

zaaltje in gebouw Delftstede, Phoenixstraat 66. Informatie: www.johanmolenbroek. nl/yoga, 015-2783086 of j.f.m.molenbroek@tudelft.nl.

Spelregels minimaatjes.

Minimaatjes zijn niet toegan-

home, trying to make new friends, interested in intercultural and interfaith activities, needing some inner peace, searching for more than academic ch allenges? Check the website of the International Student Chaplaincy, www.iscnetherlands.nl.

International Office The International Office, Jaffalaan 9a/visitor’s entrance at Mekelweg, office opening times Monday to Friday 9.00–17.00 hrs. Appointments and enquiries can be made by email: internationaloffice@tudelft.nl or by phone: 015-2788012.

kelijk voor het bedrijfsleven.

Voor commerciële aanbiedingen en advertenties: H&J Uitgevers (adres in colofon).

Minimaatjes zijn maximaal 200 tekens lang. Inleveren vóór H&J vrijdag 14.00 uur via e-mailadres delta@tudelft.nl.

Studium Generale • 17.00 uur - Andries Knevel spreekt over “Op zoek naar de wortels van de maatschappij”. Hoe kijkt Andries Knevel naar de wereld, wat is zijn persoonlijke opvatting over religie en maatschappij?

Faculteit TBM, Jaffalaan 5, Delft – toegang gratis.

• 20.00 uur - Concert ‘Johannes Passion van J.S. Bach’ door I Buoni Antichi. In een kleine bezetting van 12 zangers en een enkelvoudige bezetting van het orkest zal een transparante en zeer persoonlijke lezing worden gegeven van dit meesterwerk. De passie zal bovendien op gepaste wijze worden aangekleed met behulp van de multimedia mogelijkheden van de Aula d.m.v. extra kleur en geluid.

Aula Congrescentrum, Mekelweg 5, Delft.

Zondag 27 maart Musica Antiqua Delft 15.00 uur - De ‘Messe des Morts’ van André Campra uit 1730 geldt als één van de belangrijkste dodenmissen uit de Franse barok. Musica Antiqua verzorgt vandaag een concert in de Waalse Kerk te Delft. Toegang bedraagt 10 euro (7,50 voor kaarthouders).

Meer informatie op www. musica-antiqua.nl.

Delta Inleveren kopij Bijdragen van faculteiten, diensten en overigen voor de rubriek 'Agenda' in Delta ontvangt de redactie graag per e-mail: delta@tudelft. nl. Bijdragen dienen zo beknopt mogelijk te zijn.

De redactie behoudt zich het recht voor om in te korten. Aanleveren vóór vrijdag 14.00 uur.

Alle promoties, intree- en afscheidsredes genoemd in deze agenda vinden, tenzij anders vermeld, plaats in de Aula van de TU, Mekelweg 5, Delft.

Studenten Bachvereniging De Nederlandse Bachvereniging zoek student-ambassadeurs om te helpen de promotie en met het enthousiasmeren van medestudenten door ze mee te nemen naar concerten in de stad waar ze studeren. Je maakt door deelname onder andere kans op concertkaartjes, cd opnames, deelname aan een young professional event en een concertarrangement met overnachting. Zie www. bachvereniging.nl/studenten.

studie- en beroepskeuze, buitenlandse studies, enz. Bij de balie of telefonisch kun je afspraken maken met een van de medewerkers.

Voor de studentenpsychologen geldt dat het eerste contact loopt via het Open Spreekuur elke werkdag van 11.30-12.30 uur. De studentendecanen, de loopbaanadviseurs en de studiekeuzeadviseur houden een inloopspreekuur op dinsdag en donderdag van 11.30-12.30 uur.

Bezoekadres: Jaffalaan 9a (ingang Mekelweg); tel. 0152788004. E-mail: studentandcareersupport@tudelft.nl Website: www.studentandcareersupport.tudelft.nl; http:// careercentre.tudelft.nl.

geopend van 9.00-17.00 uur.

Je kunt ook vragen stellen via internationaloffice@tudelft.nl of telefonisch (015-2788012) een afspraak maken.

Studium Generale Het bureau Studium Generale, Jaffalaan 5, is van maandag t/m donderdag geopend van 9.00–17.00 uur. Je kunt ook vragen stellen via studiumgenerale@tudelft.nl of telefonisch een afspraak maken via 015-2783258.

Student and Career Support Delta Student and Career Support is een onderdeel van de dienst Inleveren kopij Onderwijs en Studentenzaken.

Bijdragen van faculteiten, Het omvat de diensten van de Online huurprijs check diensten en overigen voor studentendecanen, de studenIs jouw huurprijs redelijk? de rubriek 'Agenda' in Delta tenpsychologen, en het Career Check www.huurcommissie. ontvangt de redactie graag Centre met studiekeuzeadvinl voor meer informatie en per e-mail: delta@tudelft. seurs en loopbaanadviseurs nl. Bijdragen dienen zo en het informatiecentrum. Het om helderheid te krijgen over beknopt mogelijk te zijn. informatiecentrum in de hal op huren en geschillen tussen De redactie behoudt zich de begane grond is geopend op huurder en verhuurder. recht voor om in te werkdagen van 9.00–17.00 uur.

Uitgevers_2x70_zw-w 14-05-2004het 14:02 Pagina korten. Aanleveren vóór Er is documentatie beschikbaar International Office Het International Office, Jafvrijdag 14.00 uur. over onder andere WO- en HBOfalaan 9a, is op werkdagen opleidingen, arbeidsmarkt,

Voor advertenties bel met:

Eindelijk echt leren

luisteren

Stan Ackersmans Institute Information Day Currently completing your Master of Science programme and interested in technological design and looking to enhance your skills and expertise to boost your career? Are you ready for a two-year training programme while at the same time receiving a salary? Then you should consider applying to one of the technological design programmes at the 3TU.School for Technological Design, Stan Ackermans Institute.

Together the three Dutch universities of technology – Eindhoven University of Technology, Delft University of Technology and University of Twente – offer eleven exceptional two-year post-master programmes that will put you on a faster track to a successful career in industry.

We are pleased to invite you to our SAI information day on at Eindhoven University of Technology. Free entry. For more information and registration please visit www.3tu.nl/sai.

Voor toegangsbewijzen zie www.sg.tudelft.nl.

Aankondigingen

Minimaatjes AC-HOP de vakbond voor Universiteitspersoneel. Voor informatie kijk dan op www.

AC-HOP.nl.

Donderdag 24 maart

Lagerhuisdebat 15.30-17.00 uur – De faculteiten Techniek, Bestuur en Management, Luchtvaart- en Ruimtevaarttechniek en de studievereniging Curius organiseren samen met de DebatAcademie een lagerhuisdebat: ‘Prof of CEO, wat wil jij worden na je MSc studie?’ Ga je verder in de wetenschap of kies je toch voor een loopbaan in het bedrijfsleven? Of wellicht een combinatie? Rector Karel Luyben zal aanwezig zijn en actief deelnemen aan de discussie.

Het debat staat open voor alle studenten. Locatie: TBM zaal H. Gratis pizza en drankje na afloop.

Voor advertenties bel met:

Word ook buddy ! www.buddynetwerk.nl of bel 070-3649500

H & J Uitgevers Postbus 101 H & JACUitgevers 2900 Capelle Postbusaan 101den IJssel

T (010) 451 55 10 F (010) 451 53 80 E delta@henjuitgevers.nl

2900 AC Capelle aan den IJsel T (010) 451 55 10 Neem contact op met Hennie de Ruyter of Mireille van Ginkel voor nadere informatie.

F (010) 451 53 80 E delta@henjuitgevers.nl

DELTA. 09 17-03-2011

boeken/opinie

15

Niet alles is een piemel Wetenschap start met verbeelding afkomstig uit de diepe krochten van ons brein. Hub Zwart, hoogleraar filosofie van de natuurwetenschappen in Nijmegen, zet uiteen hoe grote onderzoekers tot hun ideeën zijn gekomen.

Maarten van der Sanden Het gaat Zwart om een zoektocht naar de fundamentele beelden die de wetenschappelijke wil tot weten structureren en oriënteren: wetenschapsfilosofie vanuit een psycho-analytisch perspectief dat ons in staat stelt de dynamiek van de verbeelding in het kennisproductieproces te doorgronden. Het beeld als projectie van de waarheid.

Net als de projectie op de wand in de grot van Plato. Waarom denk je, ook wetenschappelijk, zoals je denkt? Een existentiële vraag in wetenschap. Ik probeer dat in mijn ontwerponderwijs voor wetenschapscommunicatie te ondervangen en te bevragen door de inzet van logboeken waar studenten opschrijven en plakken wat ze interesseert, boeit en verrast. Positief of negatief. Als je je bewust bent van je eigen voorkeuren kun je namelijk toetsen of je je niet laat meeslepen door jouw eigen projecties. Je blinde vlek in een oceaan van mogelijkheden.

Over verbeelding gesproken.

Zwart pakt deze vraag grondig aan.

Het boek is een erudiete uiteenzetting van hoe grote onderzoekers zoals Watson en Newton al beeldend op

Je zou het op de sofa moeten herlezen, omdat al wat verborgen is te verwerken hun ideeën zijn gekomen. Zwart zet hiervoor Freud en Jung in en komt bijvoorbeeld te spreken over archetypen: een fundamenteel beeld dat de ervaring structureert en deel uitmaakt van een typisch scenario of script. Een beeld ook dat tegenstrijdige emoties

oproept, zoals Zwart zegt, een beeld dat onrust en fascinatie baart. Zo is het archetype van economie volgens Zwart de krach, van sociologie de massa en voor natuurkunde de onzichtbare straling. Dit zijn beelden, zoals Zwart terecht opmerkt, die ook het publiek heeft en onbewust inzet in de gedachtevorming. Vanuit wetenschapscommunicatie weet ik dat deze beelden hardnekkig zijn, niet alleen bij een lekenpubliek maar ook tussen wetenschappers onderling.

Maar soms is Zwart naar mijn smaak wel erg ruimhartig in de toepasbaarheid van de psycho-analyse. Hier en daar komt de uiteenzetting van Zwart op mij over als eine wel heel gezochte piemel Freuds. Bijvoorbeeld als Zwart komt te spreken over Watson’s bestseller ‘The Double Helix’ is dat volgens Zwart een verhaal over een oedipale opstand van twee vrijbuiterige zonen tegen hun wetenschappelijke vader.

Tja. Maar misschien zegt deze ontkenning wel iets over mijn eigen oedipale fascinatie. Hoe het ook zij, het is een rijk boek en je komt veel te weten over Victor Frankenstein als de moderne Prometheus. Over Faust en de zondeval van de wetenschap. Je zou het op de sofa moeten herlezen, omdat al wat verborgen is te verwerken.

Hub Zwart, ‘De waarheid op de wand: Psychoanalyse van het weten’, ISBN 9789460040481, 374 pag., €24,95, Vantilt Uitgeverij

Johannes Passion van J.S. Bach

door i buoni antichi

opinie

Duwo-regeling is niet effectief Wijwonen, de algemene bewonersorganisatie van Duwo, is het niet eens met de uitspraak van de rechter over campuscontracten. Zo dringend heeft Duwo die woningen niet nodig voor nieuwe studenten, vindt Thomas Dekker van Wijwonen.

Als een student een kamer huurt bij Duwo, wordt er een campuscontract aangeboden. Studeert iemand inmiddels niet meer, dan volgt nu opzegging met een beroep op dringend eigen gebruik, zodat er ruimte wordt gemaakt voor een nieuwe student.

Wijwonen onderschrijft het probleem van een te kort aan studentenhuisvesting in Delft. Wijwonen staat dan ook achter het principe van het campuscontract voor nieuwe studenten.

Alleen is er door de wetgever geen overgangsregeling opgesteld voor de zittende studenten zonder campuscontract. Dit was tot op heden altijd een grijs gebied en moest dus beoordeeld worden door een rechter.

Het gaat om ongeveer duizend studenten die nog een origineel contract hebben, waarvan de meesten voor of direct na hun afstuderen vrijwillig hun kamer verlaten. Deze regeling, die afgestudeerde studenten dwingt om hun woning te verlaten, zal dus slechts enkele tientallen extra kamers opleveren voor nieuwe studenten.

Wijwonen vraagt zich dan ook serieus af of deze regeling vanuit Duwo wel zo effectief is als ze denken. Het breken van contracten met huidige huurders om enkele tientallen studenten (met een instroom van zo’n duizend extra

studenten per jaar) een kamer te bieden lijkt ons geen goede keuze.

Daarnaast heeft Wijwonen sterke twijfels over de uitspraak van de rechter.

De drie huurders gaan waarschijnlijk in hoger beroep tegen deze uitspraak bij het gerechtshof. Dan zal blijken of deze uitspraak op gronden van ‘dringend eigen gebruik’ ook daadwerkelijk zo dringend zijn. Over het begrip ‘eigen gebruik’ is geen discussie meer mogelijk, maar over het element ‘dringend’ natuurlijk wel. Dat staat in de belangenafweging ter beoordeling van de rechter. Het gaat er immers om dat: ‘de verhuurder aannemelijk maakt dat hij het verhuurde zo dringend

Wijwonen is er nog niet zo zeker van dat Duwo deze strijd daadwerkelijk heeft gewonnen nodig heeft voor eigen gebruik (…), dat van hem, de belangen van beide partijen en van huurders naar billijkheid in aanmerking genomen, niet kan worden gevergd dat de huurovereenkomst wordt verlengd’ . Kortom, Wijwonen is er nog niet zo zeker van dat Duwo deze strijd daadwerkelijk heeft gewonnen. Wij hopen dat de rechters in hoger beroep anders naar deze zaak gaan kijken en wel het huurrecht in tact houden.

Heb jij ook een campuscontract en wil je op de hoogte gehouden worden van de actuele ontwikkelingen en informatie. Stuur je gegevens aan info@ wijwonendelft.nl Thomas Dekker is voorzitter van Wijwonen, de algemene bewonersorganisatie van Duwo.

Voor die twaalf miljoen andere varkens.

Zij zitten op elkaar gepropt in donkere, krappe stallen.

donderdag 24 maart 2011, 20.00 uur Aula TU Delft, Mekelweg 5, Delft Kaartverkoop via studium generale@tudelft.nl en bij Muziekhandel van Buytene, Binnenwatersloot 16, Delft Toegangsprijs € 22.50 (voorverkoop € 17.50), studenten € 10, medewerkers en alumni € 15 i.s.m. MultiMedia Services TUD

www.sg.tudelft.nl

DELTA. 09 17-03-2011

lifestyle

16

willemijn dicke

Schoonheid in de wetenschap

de Huisjongste Tijmen Chorus is eerstejaars technische aardwetenschappen en woont sinds september in ‘Het Gros’, een Virgiel-herenhuis aan de Professor Evertslaan. De clubtrui (JC Baksteen) is net gearriveerd, dus ook de andere HJ heeft hem aan. In zijn kamer valt vooral de surround-set op, met een tv die aan de grote kant lijkt voor dit HJ-hok. Die heeft hij vorig jaar bij elkaar gespaard als teamleider bij Albert Heijn. In dit huis krijgt iedereen een huisnaam. Als je binnenkomt als HJ, kijken de ouderejaars het eerst een tijdje aan en bedenken dan een passende naam voor je. Chorus gaat dus door het leven als Danny, omdat dat schijnt te passen bij een klein persoon. Taken: afval, afwas en de deurbel. (Foto: Sam Rentmeester/FMAX)

Ik kwam eigenlijk voor de pindakaasvloer van Wim T. Schippers. Maar nu ik toch in museum Boijmans was, kon ik net zo goed even naar de eerste verdieping. Daar is een tentoonstelling ‘Schoonheid in de Wetenschap’.

Honderd onderzoekers, onder wie bijvoorbeeld Cees Dekker, hebben de mooiste beelden uit hun discipline aangedragen. Het enige criterium was schoonheid.

En zo liep ik tussen wanden met manshoge beelden van (sub)atomaire deeltjes, kristallen en eencelligen.

Van de meeste filmpjes of foto’s had ik geen idee wat ik zag, maar mooi was het. Ik was niet de enige die de beschrijvende bordjes liet voor wat ze waren. Ik zoog de kleuren in, ik verbaasde over de krioelende, ja wat was het nu precies, die kris kras bewogen en dan na een tijdje toch weer een mooi symmetrisch patroon hadden gemaakt. Wetenschap als vermaak.

Lekker loungen op strandstoelen, terwijl we naar de groei van schimmels keken die op het plafond waren geprojecteerd.

Het meest onder de indruk was ik van opnamen van de menselijke foetus.

In de baarmoeder wordt de groei dag voor dag gefilmd. Opeens zie je een hartslag in een klompje cellen. Onbegrijpelijk als je het wilt bevatten: het ene moment is er niets, het andere moment is er leven. Ontroerend en overweldigend tegelijk hoe het hoopje cellen groeit. Het dijt uit met onherkenbare uitstulpingen. De trekken hebben wat weg van een babyreptiel. Menselijk is het nog niet, totdat de duim van de foetus naar de mond gaat. Vanaf dat moment is het reptiel onmiskenbaar een mens.

Ik verliet het museum met een minderwaardigheidsgevoel. Al die natuurwetenschappers met hun plaatjes van pure schoonheid. En wat kan ik als bestuurskundige laten zien? Een wet. Een diagram met wat pijlen. Belangrijk? Misschien. Maar mooi, laat staan ontroerend, nee, dat is mijn vakgebied niet.

tekentafeltalenten

Homemade take away Je hebt een carrière en je wilt wat. Een lekkere, gezonde en niet al te dure lunch bijvoorbeeld, na je overgeslagen ontbijt. Stap 1: de Lunch Kit van IO-student Hester van Zuthem.

Jorinde Hanse Lunchtrommeltjes hebben een beetje een knullig imago. Ze horen bij schoolkinderen of stoffige mannen in ribbroek; niet bij een flitsende, vers afgestudeerde carrièretijger.

Ze zorgen namelijk niet alleen voor verschrikkelijk kleffe boterhammen, maar zien er doorgaans ook nog eens ontzettend lelijk uit, vindt Hester van Zuthem (22). “Knalrood of –geel, en dan ook nog eens van goedkope kunststof”, gruwt ze. Hoog tijd voor design anno nu.

Royal VKB, het bedrijf voor wie ze haar bachelor-eindopdracht ontwierp, maakt keukengerei in alle soorten en maten. Een beetje afbakenen was dus wel nodig voordat ze aan het ontwerpen sloeg. “Ik wilde iets maken om het onderweg eten te vergemak-

Lunchtrommels zorgen niet alleen voor verschrikkelijk kleffe boterhammen, maar zien er doorgaans ook nog eens ontzettend lelijk uit. Gelukkig bedacht Hester van Zuthem de Lunch Kit. (Foto: Hans Stakelbeek/FMAX)

kelijken. En lunch is meestal de maaltijd die je niet thuis eet.” Ze besloot zich te richten op zakenlui. Of liever: mensen met een druk bestaan die ’s ochtends geen tijd hebben om een verse lunch te bereiden, maar wel goedkoop en lekker willen eten. “Dus bedacht ik

de Lunch Kit, met ruimte voor de ingrediënten, bestek én een geïntegreerde placemat om de lunch ter plekke op te bereiden.” En hij ziet er hartstikke hip uit, met zijn aluminium box en rubberen buitenkant. “Hij is veel strakker dan de lunchboxen die nu op de

markt zijn”, constateert de IO’er tevreden.

Dat vond Royal VKB ook en het bedrijf besloot Van Zuthems idee over te nemen. “Ze onderzoeken nu of mijn Lunch Kit produceerbaar en winstgevend is.”

Alleen, het is wel handig, zo’n verse lunch uit eigen koelkast, want is de gemiddelde yuppenkoelkast niet chronisch leeg? “Dat heeft tot nu toe nog niemand opgemerkt”, lacht de student. Gelukkig verkoopt bijna elke benzinepomp snacktomaten en kaas, dus het is geen onoverkomelijk probleem, zou je zeggen. Het stond haar eindcijfer, een 9, ook niet in de weg. Bovendien: ze heeft grotere dilemma’s om zich zorgen over te maken. Hoe je een Keniaans weeshuis optimaal gebruik laat maken van energie, bijvoorbeeld. “Ook dat is een project voor de TU. Ik vertrek binnenkort met een paar studenten om de energiehuishouding in drie weeshuizen te onderzoeken.” Tot die tijd is ze even vrij, en hoopt ze op een uitslag van het marktonderzoek van Royal VKB. “Volgend collegejaar begin ik aan mijn master design for interaction. Mooi als ik die meteen met praktijkervaring kan beginnen.”

kriep