TUDELTA.15
DELTA. 15 12-05-2011 weekblad van de technische universiteit Delft
Deze week in Delta
Space ropes
Prof.dr. Yoa-Hua Tan: ‘Vertrouwen heeft technische aspecten’
INTERVIEW: 10
SCIENCE:04
NIEUWS: 03
01
INTERNATIONAL: 07
Batavierenrace: sneller dan ooit
REPORTAGE: 12
Keeping the wheel turning
Renovatie Rode Dorp
Meer meldingen tentamenfraude Het aantal meldingen van fraude bij tentamens neemt bij de helft van de faculteiten toe. Als redenen noemen studenten onder meer de harde knip en de langstudeerregeling. Connie van Uffelen Waar de meeste examencommissies gewoonlijk hooguit drie gevallen van tentamenfraude per jaar behandelen, ligt dat nu bij vier faculteiten op meer dan tien. “Echt verontrustend hoog: drie per commissievergadering”, zegt Simone Kuiper, secretaris van de examencommissie bij Luchtvaart- en Ruimtevaarttechniek (L&R). L&R noteerde in 2010 twaalf meldingen, maar heeft er dit jaar al tien. “Als deze trend zich doorzet, zitten we op dertig”, zegt Kuiper. Daarnaast was er een uitschieter van dertig geval-
‘Meelopen met studenten naar een toilet is ook belangrijk’ len bij één tentamen. Dat trok zoveel studenten dat er een ochtend- en een middagsessie kwam, met identieke examenopgaven waarin alleen een paar cijfers waren veranderd. Er waren studenten die ’s middags met de cijfers van het ochtendtentamen werkten. Het aannemen van de ochtendtentamens werd wel bestraft, het doorgeven ervan niet. Als reden voor de fraude noemden studenten onder meer de harde knip en de langstudeerregeling. Dat hoort Civiele Techniek en Geowetenschappen (CiTG) ook. Zij ziet sinds vorig jaar een stijging naar tien tot vijftien. “Eigenlijk zou je op een andere manier moeten tentamineren”, zegt examencommissielid Paul Visser. “Minder op pure kennisvragen en meer op inzicht.” Bij Elektrotechniek, Wiskunde en
Informatica (EWI) lag het aantal meldingen voorheen op vijf, maar sinds de laatste paar jaar ook op tien tot vijftien. Volgens hoofd onderwijs en studentenzaken Dagmar Stadler is er nu meer aandacht voor fraude en werpt beleid daartegen nu zijn vruchten af. Bij Werktuigbouwkunde, Maritieme Techniek & Technische Materiaalwetenschappen (3mE) steeg het aantal meldingen sinds vorig collegejaar naar meer dan tien. “We nemen enkele tienduizenden tentamens per jaar af, dus dan spreek je over enkelingen”, zegt secretaris Ewoud van Luik van de examencommissie. “Verontrustend en opmerkelijk: 3mE heeft van huis uit redelijk calvinistische studenten, noeste fietsenmakers.” Andere faculteiten zien geen toename. Bij Techniek, Bestuur en Management (TBM) was er in collegejaar 2008-2009 wel een incident waarbij de zaal niet geschikt was en tafeltjes te dicht bij elkaar stonden. Bij twaalf studenten was er een vermoeden van spieken. Drie werden schuldig bevonden. De fraude kan volgens Madeleine Bos van TBM worden teruggebracht via de indeling van zalen en het alerter reageren van docenten. Die zien soms niet dat een tentamen is verdeeld over meer zalen. “Meelopen met studenten naar een toilet is ook belangrijk. Studenten klaagden dat docenten dat niet deden.” Methoden van spieken zijn volgens Van Luik soms ‘kinderlijk primitief’. “ Je laat iets op de grond vallen, iemand anders raapt het op en zo circuleert het.” Ook gebruiken studenten voorbeschreven kladpapier of geprogrammeerde rekenmachines. Straffen variëren van een berisping tot een jaar uitsluiting van tentamens. Ook volgt een aantekening in het dossier. Bij valsheid in geschrifte – zoals het mailen van een verkeerd cijfer aan de administratie – kan de TU aangifte doen. “Dan is de maximum straf zeven jaar cel en zeventigduizend euro boete”, waarschuwt Stadler.
Koken met stikstof
Chef-kok Yuri Verbeek van dekokkerie.com gaf afgelopen zondagmiddag een kookdemonstratie in het Science Centre Delft. Hij probeerde zalm te roken met stikstof. (Foto: Sam Rentmeester/FMAX)
TU‘ers positief over Chinese afdeling De TU Delft opende woensdag 11 mei als eerste Nederlandse universiteit een dependance in China. De eerste reacties zijn positief. De universiteit wil zich met het Delft University of Technology - Beijing Research Centre meer internationaal profileren. Het centre wordt ondergebracht bij het Institute of Semiconductors van de Chinese Academy of Science (CAS) en begint met het aanstellen van enkele promovendi. Zij gaan onderzoek doen naar betere ledverlichting en worden begeleid door hoogleraren van zowel de TU als CAS. TU-hoogleraar Guo Qi Zhang is coördinator van het wetenschappelijke programma. De eerste reacties op het nieuwe Chinese avontuur zijn positief. Peter Kroes, voorzitter van de raad van hoogleraren, denkt dat het ‘de zicht-
baarheid van de TU Delft in de wereld’ vergroot. Het lijkt hem een goede manier om getalenteerde masterstudenten en promovendi aan te trekken in de internationale competitie om talent. “Want daar zie ik één van de belangrijkste problemen van de nabije toekomst.” Kroes denkt dat het onderzoekscentrum in Beijing op termijn ‘de wetenschapsbeoefening aan de TU ten goede zal komen’. “Maar we moeten oppassen
‘We moeten alles aangrijpen wat ons sterk kan maken in de wereld’ voor de versnippering van middelen, zeker in een tijd van bezuinigingen. Het lijkt me verstandig eerst ervaring op te doen met één of twee pilots.” De ondernemingsraad heeft nog niet gesproken over het onderwerp, maar voorzitter Dineke Heersma wil wel op persoonlijke titel een reactie geven. Ze vindt het verstandig om internatio-
nale vestigingen te openen. “We moeten alles aangrijpen wat ons sterk kan maken in de wereld.” Heersma vindt het bovendien een sociaal idee. “We halen zoveel promovendi uit China hierheen. Die zijn jarenlang weg. Terwijl Chinese gezinnen vaak maar één kind hebben, van wie de ouders afhankelijk zijn. Nu krijgen deze mensen de kans om in eigen land een Delfts diploma te halen.” Ook studentenraadsfractie Oras ziet het Chinese avontuur wel zitten. Voorzitter Caroline Streng denkt dat de samenwerking met CAS veel mogelijkheden biedt. “Veel studenten willen een project in het buitenland doen.” Verder vindt ze het goed dat de TU Delft zo internationaal georiënteerd is, maar moet er volgens haar altijd goed worden nagedacht over wat samenwerking oplevert. “En natuurlijk moeten de diploma’s aan de TUstandaarden voldoen.” (SB)
DELTA. 15 12-05-2011
nieuws/column Reorganisatie
www.delta.tudelft.nl @tudelta delta@tudelft.nl
Als men zich bij het herijken verkijkt wordt de herijking geen verrijking maar zal men zich in plaats van herrijkt
delta online Duwo De Amsterdamse kantonrechter vindt het onredelijk dat studentenhuisvester Duwo zijn huurders met terugwerkende kracht een campuscontract laat tekenen.
Bolkhuisch Het Delftse Bolkhuisch is door naar de finale van de verkiezing ‘Studentenhuis van het Jaar 2011’. Het studentenhuis kreeg op de website studenten.net voldoende stemmen en neemt het nu op tegen het Tilburgse ‘Residentie Floret’ en het Nijmeegse ‘Naast de ster’.
Heijne Maria Heijne stopt als directeur van de TU Delft Library. Ze is per 1 augustus benoemd tot directeur bij het Sectorinstituut Openbare Bibliotheken, waar ze zich gaat richten op langetermijnbeleid voor openbare bibliotheken.
Katrina De faculteit Civiele Techniek en Geowetenschappen (CiTG) opende maandag 2 mei haar eerste fototentoonstelling: Before (During) After. De expositie toont hoe de orkaan Katrina het leven en werk van twaalf fotografen uit Zuidoost-Louisiana heeft beïnvloed.
StuDoc De één noemt het een geweldige studievoorziening met een moderne uitstraling. De ander een bezuiniging waarmee een meerwaarde is verkregen: het nieuwe Studie- en Documentatiecentrum (StuDoc) van de faculteit Civiele Techniek en Geowetenschappen.
hebben verijkt
Prof.dr.ir. Andy van den Dobbelsteen Climate Design & Sustainability
Lintjesregen
Selectie De kogel is door de kerk. Bouwkunde gaat net als Industrieel Ontwerpen decentraal selecteren vanaf collegejaar 2012-2013.
Zuid-Korea Zuid-Korea is booming, merkte de studentenraad op een studiereis. Universiteiten in het Aziatische land doen het goed en hebben veel geld te besteden. De studenten raden de TU Delft dan ook aan om samenwerkingsverbanden aan te gaan.
Ov-feestdagen De PvdA wil 5 mei omdopen tot officiële feestdag waarop alle studenten vrij kunnen reizen met hun ov-kaart. Vorige week bleek dat veel studenten met een weekkaart niet wisten dat die op Bevrijdingsdag niet geldig is.
OpenCourseWare
Maar liefst drie TU-hoogleraren kregen op 29 april een koninklijke onderscheiding opgespeld. Prof. dr.ir. Mark van Loosdrecht (TNW) kreeg een ridderorde voor zijn rol in wetenschappelijke doorbraken in de rioolwaterzuivering die tot forse energiebesparingen leiden. Prof.dr.ir. Han Vrijling (CiTG) werd benoemd tot officier in de orde van Oranje-Nassau. De hoogleraar probabilistisch ontwerpen in de waterbouwkunde staat er om bekend dat hij aandacht vraagt voor de veiligheid van lage gebieden in Nederland, en voor dijkringen waarvan de veiligheid onvoldoende
is. Ook emeritus hoogleraar prof.dr. Salomon Kroonenberg werd tot officier benoemd. Hij heeft er als wetenschapper, schrijver expert en adviseur voor gezorgd ‘dat mensen dieper wilden graven op het gebied van de geologie’, meldt de gemeente gevat. MRVDV-oprichter en hoogleraar architectuur prof.ir. Winy Maas tot slot kreeg op 9 mei een Franse ridderorde. Hij verdiende zijn benoeming tot Chevalier de la Legion d’Honneur met zijn renovatie van Les Halles in Parijs en zijn bijdrage aan het project Grand Paris.
Directeur onderwijs en studentenzaken Anka Mulder is verkozen tot president van het OpenCourseWare consortium, dat bestaat uit meer dan 250 onderwijsinstellingen van over de hele wereld. Met OpenCourseWare willen zij hun onderwijsmateriaal gratis online beschikbaar maken. De TU doet dat sinds 2007. Inmiddels staan er vijftig TU-cursussen online. Daarmee wil de universiteit haar internationale reputatie versterken. Mulder: “Deze benoeming zie ik als erkenning van ons werk.”
‘Wij zijn geen verkopers van kernenergie’ Hoogleraar stromingsleer prof.dr.ir. Hester Bijl (Luchtvaart- en Ruimtevaarttechniek) is sinds 1 mei de nieuwe voorzitter van het Delft Energy Initiative (DEI), het overkoepelende Delftse onderzoekscluster op energiegebied.
verschillende energievormen zoals het Delftse windonderzoeksinstituut Duwind. Bij Duwind zitten mensen die werken op allerlei verschillenden niveaus in de windenergieketen. Civiele techniek houdt zich bezig met de offshore kant, bij EWI werken ze aan netwerken en smart grids en hier bij L&R onderzoeken we de luchtstromen rond rotorbladen. Mensen die alleen bepaalde specifieke technische oplossingen onderzoeken, werken al samen. Het is belangrijk dat de ketens groter worden.”
Tomas van Dijk
Wat verandert er verder? “Ik ga proberen een grotere groep trekkers te krijgen binnen DEI; meer mensen zoals prof.dr.ir. Gijs van Kuik (het wetenschappelijk hoofd van Duwind, red.) en prof.dr. Ad van Wijk (sinds kort deeltijdhoogleraar future energy systems bij Technische Natuurwetenschappen, red.). Van Wijk wil met zijn project The Green Campus de TU gebruiken als proeftuin voor duurzaamheidsprojecten. Uiteindelijk is het de bedoeling dat de TU CO2-neutraal wordt. Verder wil ik onderzoeken of we niet herkenbaarder kunnen worden in het onderwijsprogramma, bijvoorbeeld door een honoursprogramma op te zetten of specifieke masteropleidingen. Nu kun je als student alleen breder opgezette masters volgen en je vervolgens specialiseren.”
Door de kernramp in Japan is de discussie over kernenergie weer flink opgelaaid. Is dit vervelend voor het Delft Energy Initiative? “Wij zijn geniaal op het gebied van reactorfysica, maar we zijn geen verkopers van kernenergie. Het is ook niet zo dat het DEI een stelling inneemt. Zelf denk ik dat we naar een energiemix moeten waar behalve wind-, zonne-energie en energie uit biomassa ook kernenergie bij zit als we het uiteindelijk zonder olie en gas willen stellen. Het probleem wordt steeds urgenter.” Bent u niet bang dat het moeilijker wordt om financiering te krijgen voor onderzoek naar kernenergie? “Nee. De publieke opinie is heel genuanceerd. En de overheid heeft ook genuanceerd gereageerd; niet zoals in
Hester Bijl: “Misschien wordt het nu wel makkelijker om aan onderzoeksgelden te komen juist doordat er nog meer aandacht is voor veiligheid.” (Foto: Tomas van Dijk)
Duitsland waar allerlei besluiten over kerncentrales zijn teruggedraaid. Misschien wordt het nu wel makkelijker om aan onderzoeksgelden te komen juist doordat er nog meer aandacht is voor veiligheid. Verder is het zo dat er altijd debatten gevoerd worden over bepaalde vormen van energie. Maatschappelijk is energie super in beweging. Dat is leuk.” U hebt een inwerkperiode van een maand achter de rug. Wat hield dat in? “Ik heb een ronde gemaakt langs mensen die zich met energie bezighouden. Ik heb boeiende inhoudelijke gesprek-
24/7 De studentenraad wil dat het Library Learning Centre altijd open is. De organisatie wil wel een ‘24/7’-proef doen, maar vindt dit niet ‘het moment om hier zomaar in te investeren’.
02
ken gevoerd. De disciplines zijn heel ver ontwikkeld, maar we kunnen nog zoveel meer als we multidisciplinair werken.” Wat gaat er veranderen nu u het stokje heeft overgenomen van prof.dr.ir. Tim van der Hagen (die de functie als voorzitter van de DEI heeft verruild met het decaanschap van Technische Natuurwetenschappen)? “We gaan meer focus aanbrengen. Tot nu toe deden we veel verschillende dingen. We moeten bedenken waarvoor we het hardst gaan rennen. Ik hoop dat we over een paar jaar meerdere organisaties hebben voor
touw
Kløte natuur Toen ik een nest kinderen geleden vanuit de binnenstad van Delft naar de buitenwijken verhuisde deed ik dat omdat je daar voor hetzelfde geld veel meer kubieke meters huis kon kopen. Het is jammer dat op dat moment niemand mij ooit heeft verteld dat je er behalve extra ruimte ook zoveel natuur bij kreeg. Want om je de waarheid te zeggen heb ik een hekel aan natuur. Ja mooi, als uitzicht vanaf een schilderachtig gelegen bergterras. Of strak ingekaderd tussen Belgisch hardsteen zoals je in de tuinprogramma’s ziet. Maar niet zoals hier, waar de natuur geheel de macht overgenomen heeft. Waar een zooi kraaien (a ‘murder’ of crows, zoals dat terecht in het Engels heet) hoog onder mijn dak een soort zuipkeet heeft ingericht waar ze, als je op het geluid moet afgaan, keihard gaan zitten bieren om vervolgens een paar piano’s van de trap te sodemieteren. Waar je kunt schoffelen en snoeien tot je blauw ziet om vervolgens op weg naar de achterdeur al weer gewurgd te worden door een uitloper van de passiebloem of gespietst door een verse bamboescheut, die je dan weer met knippers en zagers te lijf moet gaan. Waar de mieren in colonnes over mijn aanrecht marcheren, beladen met de inhoud van mijn broodrooster, mijn suikerpot en, als je ze de kans zou geven ongetwijfeld ook, mijn bestekbak. En waar onlangs een stel tortelduiven twintig centimeter boven mijn deur mijn druivenwingerd hebben gekraakt om een nest te bouwen. Nou ja bouwen, in elkaar flansen is een beter woord, bij Ikea zou zo’n nest PRØTS of KNØLLIG heten waarschijnlijk. En net toen ik op het punt stond dit nest, inclusief
de vanaf zes uur ‘s ochtends onder het slaapkamerraam luid koerende illegale bewoners, met een bezem te verwijderen ontdekte ik dat er twee witte eitjes in lagen. Ach gossie, dacht ik, eitjes, wat schattig. En mijn brute verdrijvingsplannen smolten als sneeuw voor de zon. Ik werd zelfs een beetje beschermend naar de duiven toe, die er half soezend, half alert bij toerbeurt 24/7 de eieren warm zaten te houden. De vriend van mijn dochter zei dat die vogels totolika heetten op Curaçao, waar hij is opgegroeid. Maar hij sprak het uit alsof het een snackbarsnack was en hij keek er bij alsof hij er wel twee lustte ook, dus hij mocht van mij niet in de buurt van het nest komen. En een goede vriend mailde me wel twaalf recepten met duivenborst, die ik beledigd wiste. Helaas had de natuur geen boodschap aan de broedijver van de duiven en mijn beschermingsdrang. Na een week werden de eitjes gestolen door een stel eksters. En toen de duiven het niet lang daarna nog een keer probeerden wisten ze de eitjes wel uit te broeden, maar vielen de jongen na een week alsnog ten prooi aan de kraaien. Waarna ik de magere stoffelijke overschotjes, bedekt met mieren, tussen het hoog opgeschoten onkruid vandaan moest vissen. Kløte natuur. Ik zei toch dat ik er een hekel aan had. Ellen Touw is hoofd van de dienst onderwijs- en studentenzaken bij Civiele Techniek en Geowetenschappen en beleidsadviseur internationalisering.
DELTA. 15 12-05-2011
nieuws
03
Startersprijs Start-ups Infotron en Clinical Graphics staan in de finale van de prestigieuze Philips Innovation Award – een prijs voor studentondernemers. De winnaar krijgt een starterspakket ter waarde van twintigduizend euro. Delftse start-ups Senz en Flux Chairs sleepten de hoofdprijs eerder in de wacht. Infotron van promovenda ir. Félienne Hermans verbetert de gebruiksvriendelijkheid en het overzicht van spreadsheets met behulp van haar software. Dr.ir. Peter Krekel van Clinical Graphics bedacht software die de bewegingsvrijheid van een prothese direct berekent. De
The Mechanical Brain
Kunnen we nu dankzij supercomputers waanzinnige 3D-films maken en ingewikkelde berekeningen doen aan luchtstromingen, zestig jaar geleden hadden we nog aparte apparaten nodig om op te tellen en te vermenigvuldigen. Dergelijke rekenmachines zijn nu te zien in de TU Library in de tentoonstelling ‘The Mechanical Brain’, die is samengesteld door IOstudenten. (Foto: Tomas van Dijk)
Sneller dan ooit, toch weer vierde De 39ste editie van de Batavierenrace was ook voor de vele Delftse studentenploegen weer een groot sport- en gezelligheidsfeest. De beste prestatie leverde het team Snot, dat net als vorig jaar als vierde eindigde.
ter.” Wouter Hordijk en Jannis Topfer vielen op door beiden hun respectieve etappe te winnen. De laatste deed dat op een erg zwaar parkoers met een ruim drie kilometer lang heuvelachtig stuk door mul zand. Topfer versloeg daarin onder anderen de bekende, in Amsterdam studerende Nederlandse subtopper Michiel de Ruyter met bijna anderhalf minuut. De eindtijd van Snot was ondanks de hitte iets sneller dan die van vorig jaar. “Vooraf hadden we natuurlijk gehoopt op een podiumplek”, aldus Janssen,
Gezocht concurrenten van de Delftenaren zijn Green Claim, een bedrijf dat nagaat wie geld terug krijgt bij vertraging met het vliegtuig, de parasol en schemerlamp SunShade met geïntegreerde flexibele zonnecellen en Secureceipt dat het eenvoudiger maakt onkosten te declareren. De prijsuitreiking is op 12 mei in Rotterdam.
De in Delft wonende schrijver en natuurkundige Kader Abdolah zoekt mensen met mooie ideeën voor zijn nieuwe boek met de voorlopige titel ‘De ingeving’. Daarin wijdt Abdolah zich aan het creatieve proces van uitvinden. Hoe komen uitvinders van idee, via proces naar prototype? Het gaat onder meer om studenten, docenten en postdocs die bezig zijn met een (technische) uitvinding of innovatie. Aanmelden kan voor 1 juni 2011 via www.kunstgebouw.nl/ gezichtsbepalend2012.
Zelf je kamer bouwen Vier TU-studenten werken aan de oprichting van de Stichting Herontwikkeling tot Studentenhuisvesting Delft, die leegstaande kantoorpanden bewoonbaar wil maken voor studenten. SHS Delft is een initiatief van gemeenteraadsfractie Stip en studentenvakbond VSSD, naar Utrechts voorbeeld. Zij hebben een bestuur bij elkaar gezocht, dat nu werkt aan de statuten en het bijeen zoeken van een raad van toezicht.
De studenten hebben wel al, samen met de gemeente, twaalf tot veertien pandeigenaren aangeschreven met de vraag of zij in hun leegstaande kantoorpand studenten zouden willen huisvesten. Het ombouwen komt in handen van SHS Delft, dat hoopt op samenwerking met studenten en docenten van Bouwkunde en Industrieel Ontwerpen en mbo- en hbostudenten. SHS-voorzitter Sven Volkers wil vóór de zomer van 2012 minimaal honderd studentenkamers opleveren. Maar liefst eerder, en liefst meer. “Anders is het niet rendabel”, vertelt de bouwkundestudent. De gemeente en de provincie staan garant voor de lening die SHS Delft moet aangaan, indien een
pandeigenaar besluit mee te werken. “Vijf jaar na oplevering moeten we quitte spelen.” Maar eerst moet er dus een pandeigenaar bereid worden gevonden om mee te werken. En dat is niet eenvoudig, want zij hopen vaak op een meer winstgevende huurder dan studenten. Vandaar dat SHS Delft zich vooral richt op panden die al drie of vier jaar leeg staan. Volkers zal de eigenaren voorhouden dat de kantoorvoorraad in Nederland alleen maar zal groeien door de crisis. Ook weet hij dat de politiek erover denkt leegstand te gaan beboeten. “Die argumenten zullen het onderhandelen vergemakkelijken, maar we zullen een lange adem moeten hebben.” (SB)
JIMMY TIGGES De vierde plaats is een knap resultaat gezien het uit meer dan driehonderd ploegen bestaande algemeen klassement. De eindtijd van tien uur en 44 minuten exact zou in het apart opgemaakte universiteitsklassement goed zijn geweest voor een tweede plek achter het RuG Hanze Runnersworld Team uit Groningen. Aan de universiteitscompetitie deed overigens opnieuw geen officiële ploeg namens de TU Delft mee. De snelste loper van Snot tijdens de 177 kilometer lange estafetteloop van Nijmegen naar de Twentse campus afgelopen weekend was Martin Bloemendal. De civieltechnische promovendus liep de laatste (25ste) etappe in een gemiddelde snelheid van 19.05 kilometer per uur. Opmerkelijk omdat Bloemendal als enige al een (nacht)etappe achter de rug had, nota bene met 11,2 kilometer de langste. “Die liep hij met een snelheid van 17,6 kilometer per uur”, aldus aanvoerder Marco Janssen. “Niet bijzonder voor hem, maar Martin heeft er een handje van om een tweede etappe heel goed of zelfs harder te lopen. Vorige maand liep hij al een keer 19 kilometer per uur op een vijfkilometer, nu deed hij het in de snikkende hitte over 7.2 kilome-
‘Onze concurrenten hebben ook niet stilgezeten’ “ook omdat we een sterker team hadden dan vorig jaar. Onze concurrenten hebben echter ook niet stilgezeten. Ik geloof dat de snelste ploeg, Appeltaart uit Breda, in totaal veertig minuten sneller liep dan de winnaars van vorig jaar, erg hard dus.” Twee jaar geleden debuteerde Snot op de Batavierenrace. Het voor de derde keer winnen van het studentenklassement van de Hart van Brabantloop, acht maanden eerder, bracht hen op dat idee. Het team fungeerde feitelijk als alternatief voor de door perikelen met de toenmalige Delftse Studenten Sport Federatie (DSSF) ontbrekende officiële TU-ploeg in de universiteitscompetitie. De mix van snelste Delftse lopers en eigen clubleden haalde bij de eerste deelname zelfs de derde plaats, in een tijd van elf uur en negen minuten.
www.batavierenrace.com
Een beetje wiebelig stonden sommige deelnemers aan de workshop Tai Chi dinsdagmiddag in het Mekelpark. Studium Generale viert deze week in een tent bij de aula haar 65-jarig bestaan met een uitgebreid programma aan lezingen, workshops, debatten en feestjes. (Foto: Sam Rentmeester/FMAX)
Chinese mannetjes op een bankje Hoeveel Chinees kun je leren in twee uur tijd? De titel van de workshop ‘Chinese in two hours’ deed me heel even blij vermoeden dat ik de taal (Mandarijn welteverstaan) in een mum van tijd onder de knie zou kunnen krijgen. Naïef natuurlijk. Meer dan tachtigduizend karakters en vier amper van elkaar te onderscheiden manieren van uitspreken (tonen) maken van de taal een vrijwel ondoordringbaar oerwoud. Dat heb ik dan toch maar mooi geleerd. De workshop was onderdeel van het lustrumprogramma van Studium Generale, dat 65 jaar bestaat. Lera-
res was Yanmin Tao, die er vanaf de eerste minuut aardig de vaart in had. Gespitste oren waren nodig, want haar Engels was af en toe nauwelijks van haar Chinees te onderscheiden. Toch deed het mondjesmaat toegestroomde publiek zijn best om Tao bij te houden. En ze had goed nieuws, want wie een Chinese krant wil lezen, hoeft daar volgens haar maar 2500 karakters voor te kennen. “Is dat te veel?”, grapte ze. En dan zijn de karakters ook nog eens vereenvoudigd aan het eind van de jaren vijftig van de vorige eeuw en is de grammatica ‘heel gemakkelijk’.
Maar wat de taal volgens Tao toch vooral zo moeilijk maakt, is de uitspraak. Het Mandarijn is net als alle andere Chinese talen tonaal. Een iets andere uitspraak van een woord verandert de betekenis van dat woord radicaal. En dan noem je je moeder opeens een paard. Of zeg je ‘slaan’ in plaats van ‘antwoorden’. De uitspraak luistert dus heel nauw. Dat blijkt ook als we gaan tellen. Steeds sneller moeten we dat doen, eerst van nul tot tien. Gelukkig heeft de lerares de karakters voor ons vertaald in Pinyin, een systeem dat in de jaren vijftig is bedacht om Chinese
karakters om te zetten in Latijnse letters. Maar tongbrekend blijft het, want de leestekens die de tonen moeten uitbeelden zetten een westerling op het verkeerde been. Toch klinkt het eerst zachtjes en dan wat harder en lacherig best Chinees: ling, yi, er, san, si, wu, liu, qi, ba, jiu, shi. Een jongen uit de zaal durft het zelfs aan zijn telefoonnummer te zeggen in het Chinees. De rest moet in cijfers opschrijven wat hij bedoelt en dat valt met een beetje hulp best mee. “Ik heb maar twee fouten”, lacht een andere student. Datzelfde geldt voor mij, maar ik heb
vooral het gevoel dat ik waarschijnlijk nooit veel meer zal leren van deze taal. Al lijkt die soms, heel even maar, toch zo eenvoudig. Tao vertelt dat veel karakters letterlijk iets uitbeelden. Dat wordt duidelijk bij het zinnetje ‘please sit down’ofwel ‘qing zuo’. En als je goed kijkt, zie je in het karakter dat ‘op de grond zitten’ betekent inderdaad twee mannetjes op een soort bankje zitten. Nog 2499 karakters te gaan. Saskia Bonger
DELTA. 15 12-05-2011
science
opinion please
High Ropes
04
Space ropes and ribbons may have many applications, ranging from futuristic space-lifts to the more realistic destroyers of space debris. Jos Wassink
Foldable phones A foldable smartphone as thin as a piece of paper. The presentation of the PaperPhone prototype revealed what the future of cell phones and tablets could be. A large sheet of paper that could be folded so small to easily fit in a pocket doesn’t seem so exciting. However, if that piece of paper is unfolded a couple of times and turns into a lightweight cell phone, things start getting much more interesting. And if one can then unfold it even more until it becomes the size of an iPad on which one could watch movies, it’s now a fascinating invention. While this still sounds like science fiction, this is what the exciting future of the e-paper holds, according to researchers. The first step in this direction is the development of an e-paper telephone. This week the PaperPhone was introduced by researchers at Canada’s Queens University’s Human Media Lab(Canada) and Arizona State University’s Motivational Environments Research Group. Over the next five years the researchers will develop the PaperPhone. “I’m not surprised they made a phone out of e-paper,” says Kees Beenakker, scientific director of the Delft Institute of Microsystems and Nanoelectronics (Dimes). “New technologies make it possible to create circuits that have the same performance as conventional transistors but could for example be made at a low temperature on foil.” Beenakker’s group is also developing e-paper. “The kind of paper we’re working on is different from the PaperPhone,” says Dimes associate professor, Dr Ryoichi Ishihara. “This phone is still rigid on one side, where the battery and the electronics are located. The other side is flexible and has an electronic display. We’re currently working on paper that has all the electronics integrated and has no boundaries.” He is therefore not impressed with the hardware of the new phone, but adds: “I am however impressed with the interface. The phone has a sensor that senses how the paper is bent and adjusts the screen and information accordingly. When one folds the paper in half, the screen changes. That’s an additional added-value of the flexible paper.” Another big issue is the phone’s reliability Ishihara says. “It’s a challenge to make the paper flexible and very strong at the same time. It should not mechanically break nor be deformed when someone drops it or bends it too roughly. This issue is not yet solved. But it should be, otherwise a paper phone will not have a future.” The PaperPhone is already facing a lot of competition. Some years ago a Dutch company, Polymer Vision, created a phone with a rollable display. Samsung, Toshiba and Philips are also developing foldable phones. “At the moment the phones can only show black and white texts. However, when they can display colour, and after that movies, foldable phones will probably take over the smartphone market.” But this will only happen when the concept cracks the toughest nuts, Beenakker emphasizes. “We’re proving that the e-paper phone could be made,” he says. “However, the technology must still be proven on a larger, industrial scale. It has many advantages, because it’s lightweight and thin, but making it a success all boils down to price and the ability to produce it on a large scale.” Ishihara is optimistic: “I believe that within ten years there is a really big chance that most people will be using e-paper phones instead of smartphones and tablets.” (RV)
After ten years of relative quiet, interest in space tethers is picking up, Michiel Kruiff (MSc), of Estec in Noordwijk, observes. He graduated on the subject of space tethers from TU Delft’s faculty of Aerospace Engineering. Together with Delta-Utec’s Erik van der Heide, Kruijff proposed a space tether mission to the European Space Agency (ESA), and then got lucky when the first Ariane V rocket exploded (4 June 1996). ESA decided to fire another Ariane without a payload, as a means of restoring confidence in the launcher, which provided Kruijff and colleagues with an opportunity for a free ride into space. The mission, called Young Engineer’s Satellite (Yes), consisted of a 35 km Dyneema rope attached to a 12.5 kilogram mass. Once in orbit the mass would be ejected, pulling the rope behind it into space. Once the height difference becomes more than 500 metres, the gravity gradient is large enough to start pulling out the rope by the weight of the mass. Lucky as they were with the free launch, so unfortunate was the timing. Kruijff explains that if the satellite had been launched in the afternoon,
The red ball is about to be ejected towards Earth, pulling 30 kilometres of high-strength fibre behind it. (Photo: ESA)
sunlight would have pushed the rope – after it had been cut - towards the atmosphere, where it would simply burn up at re-entry. But since the launch on 30 October 1997 took place in the morning, the Yes satellite ended up on the wrong side of the globe and ESA would not permit deployment for fear that the rope would float around indefinitely. Eventually Kruijff decided to first cut the rope and then eject the mass. Ten years later, Kruijff got a second chance with the Yes2 mission, which was launched on 14 September 2007. This time the 8 kilogram ejection mass contained a 6 kilogram capsule, called Fotino, which was to return to Earth as a demo for Space Mail. Despite some hiccups the mission was largely successful and won Kruijff an entry in the
Guinness Book of Records for having realised the tallest structure (32 km) in space. The most useful applications of space tethers might be as conducting ribbons, which experience a Lorentz force in the Earth’s magnetic field and can thus pull floating space debris down to the atmosphere. Kruijff: “Within a couple of years, 98 percent of the space junk can be eliminated.”
Michiel Kruijff: ‘Tethers in Space, A Propellantless Propulsion In-Orbit Demonstration’, 30 May 2011, PhD supervisors: Prof. Wubbo Ockels and Prof. Eberhard Gill.
Setting standards Standardisation is not boring at all, says Tineke Egyedi, Delft researcher (TPM) and president of the European Academy for Standardisation, who organised a mini-symposium in Delft last month. Tomas van Dijk VHS over Betamax and Blu-ray Disc over HD DVD: after fierce battles - usually involving elaborate marketing tactics - certain formats gain a dominant position and become the so-called de facto standard. In the end, the market determines what standard is best. Or at least that last statement is the adage of many policymakers and researchers in western countries who -to the regret of Tineke Egyedi engage less and less with standardisation processes. In fact standards are not only set by companies with market dominance over a certain technology; rather, there are thousands of standardisation organisations worldwide that bring stakeholders together to negotiate about standards that are beneficial for society as a whole. Take for instance the standard-sized metal container which made possible the worldwide transport of containers over land and sea. Or the internet protocol DCP/IP. These standards gave a boost to trade and innovation. Asian countries take a completely different stand; they recognize the
(Illustration: Auke Herrema)
importance of standards for trade and innovation and they have made it part of their industrial policy. “The champion is South Korea,” says Egyedi. “From elementary school onwards children learn about it. Child-
‘Children have to play with trains on two different sized train tracks’ ren have to play with trains on two different sized train tracks, for instance. The importance of agreements really gets into their veins that way.” Standardisation is full of intriguing political power plays, says Egyedi, who adds: “It’s absolutely not boring.” The belief that standardisation is dull also contributes to the lack of interest
in this subject among scientists and policymakers, Egyedi argues. She is consequently lobbying the European Council to make the topic part of the educational curriculum. Together with United Knowledge, a Dutch company, Egyedi has also developed a game – a serious game - called ‘Setting Standards’, which helps stakeholders, like policymakers, industries and non-profit organisations, gain a better grasp of all the ins and outs. At stake in the game is a fictional technology that allows people to control devices with their thoughts. In the Netherlands, hardly anyone has shown interest in the game, but a Chinese delegation from the China National Institute of Standardisation (CNIS), which was present at the symposium, has shown interest in buying this serious game about standards.
DELTA. 15 12-05-2011
science
05
short news science Balloons
Researchers from the Climate City Campus have made air quality visible. On Wednesday 27 April, students roamed around the city of Delft with luminous helium balloons attached to their bicycles. Green and red LEDs are controlled by a chip measuring the concentration of exhaust gases, among other factors. Initiator Rolf Hut (MSc), from Civil Engineering and Geosciences faculty, spotted the most polluted place: the intersection of the Julianalaan and Nassaulaan. The cleanest place was found on the Mekelpark. “Since no cars are allowed there anymore.” (Photo: Climate City Campus)
Board member
Scrambled eggs
Brilliant papers
Bionanoscientist, Professor Nynke Dekker, has been appointed a member of the Executive Board of the Dutch foundation for fundamental research of matter (FOM) as of 1 January 2012. She will already join the FOM Board of Directors on 1 June, however. Dekker (40) will become the youngest-ever board member in FOM’s 65-year history and the first-ever woman as well. She will serve a four-year term.
Shoot a rocket carrying an egg up to an altitude of 1 kilometre altitude and then bring it back to the ground safely. That’s the assignment given to students of the Delft amateur rocket organisation Dare. The ideas for accomplishing this feat range from using a normal parachute to a system that deploys a rotor to spiral slowly down to the ground. The students will challenge their fate on Friday, 13 May, at the military base in ‘t Harde.
Read a lot of interesting scientific papers lately? Probably not, if we are to believe Jean-Luc Eggen. According to this student of the TPM faculty, students on average only read two very interesting scientific papers in their three to five years of study. This is why Eggen stated a website called Inscipa, where students can share ‘brilliant’ papers. “These papers can help while studying and make science just more fun,” Eggen says.
www.dare.tudelft.nl
Basement Revolt
Students prepare the model presented at the opening of the design studio. (Photo: Florian Heinzelmann)
Students designing a floating, energy-producing home for the Solar Decathlon competition have opened their design studio in the Science Centre’s bare basement. In the United States, basements and garages have proven to be fertile breeding grounds for creativity. Violins, fireworks, music and the first Apple computers have emerged from such humble beginnings. Fittingly, the Science Centre basement now houses the Solar Decathlon team’s design stu-
dio. Still very much a bare space, the studio was opened on 28 April by the dean of the Architecture faculty, Karin Laglas, and project director, Professor Patrick Teuffel. The team’s mission is to design and build a two-person home (smaller than 100 square meters) that is energetically self-sufficient but grid-connected, while using only solar energy and the best available technologies to reduce energy demand. The ‘Revolt’ house proposed by the Delft team is a typically Dutch design in that it floats. “Essentially, it’s a floating Passivhaus,” says project manager and architect, Florian Heinzelmann, using the original German word for a house without heating.
halfway The current drawings show three interconnected spaces for sleeping, dining and living situated around a central pillar. Different sections of the house offer a range of facades, varying from a totally closed to an open house front. By rotating the house, the designers make clever use of the sun’s radiation. The well-insulated house thus profits from the warmth of the intermittent winter sun, while also avoiding excess heat in the summer months. Solar panels and solar collectors on the roof provide the home with heat and power. Tim Hilhorst, an architecture student, and project manager, Heinzelmann, aim to finish the design this summer. Next year team members will build the prototype, which will then be transported to Madrid for the final exhibition in September 2012. During the event, the 20 university entries will be rated according to ten different aspects (hence the ‘deca’ in the name), such as architecture, energy efficiency, comfort conditions, industrialisation & market viability, and innovation. Some 30 students are now participating in the project (19 architecture students, 10 MSc students in Sustainable Energy Technology, and three Technology, Policy & Management students), alongside the students from Erasmus University who will advise in financing the project and attracting sponsors. More students are welcome. (JW) www.revolthouse.com youtu.be/j6RPcTXiKiI
cover He took the photo himself, Dr Jason Pierson notes, after his appeal to Old Amsterdam for high-res pictures was rebuffed. It seemed entirely fitting to use Old Amsterdam cheese on the cover, since much of Pierson’s PhD research had been conducted at the NKI (Netherlands Cancer Institute) in the Dutch capital. Pierson even explained to the cheesemakers that his project had to do with cutting slices off biological cells, just as one slices cheese with the typically Dutch cheese slicer known as a ‘kaasschaaf’. “Biological cells and cheese are very different things,” the cheese company decided and thus turned down Pierson’s request. Undeterred, he then
www.inscipa.com
bought some cheese, removed the Old Amsterdam’s typical black rind, made some slices and set up his cover’s still life. “I hope they can’t sue me for that,” he adds in jest. Pierson developed a method for using a diamond knife to slice a deep frozen cell into 10 to 20 0.1 micron thin slices and then transferring the slices in an orderly manner to the grid of an electron microscope for imaging. The technique has been sold to Leica for use in their new microtomes. Jason Michael Pierson, ‘Electron CryoTomography of Vitreous Cryo-Sections’, PhD supervisor Prof. Peter Peters (Applied Sciences), 20 April 2011
Matthijs Pronk playing with a multidimensional manifold. (Photo: Tomas van Dijk)
Poetic formulas Name: Matthijs Pronk (26) Nationality: Dutch Supervisor: Professor Jan van Neerven; co-supervisor: Dr Mark Veraar (both of the Electrical Engineering, Mathematics and Computer Science Faculty) Subject: Malliavin calculus in UMD Banach Spaces Thesis defense: In two years “My research is about stochastic analysis. I investigate whether certain partial stochastic differential equations have solutions, and by doing so I extend a mathematical theory about equations in infinite dimensional spaces. Partial stochastic differential equations describe changes over time of systems that are affected by random influences, like, for instance, molecules in the air that continuously collide. The meaning of the equations I work on is difficult to explain to non-mathematicians. I didn’t understand the equations either when I started my PhD research two years ago. That was because I hadn’t worked on stochastic mathematics before. For my Master’s at the University of Leiden I specialised in applied analysis. You can compare mathematics with languages. I had to learn a new language at TU Delft. Even within our department people do not fully understand each others’ languages. Last year we had a post-doc who worked on a topic that was only slightly different from mine, and even then I had to work hard to understand the details of his work. It’s bizarre, isn’t it? I enjoy my work. It’s rather fundamental and great gymnastics for the brain. Adding new pieces to the puzzle gives great satisfaction. I’ll write some scientific articles soon about some modest achievements. Who knows, one day maybe my work will lead to a groundbreaking theory. I think it’s a pity that the maths you learn at high school does not link well to what mathematics at university is all about. That mathematics is comparable to languages is something you do not learn in high school. Some formulas are like poetry. There’s this famous German book, ‘Das Buch der Beweise’, containing beautiful proofs of world-famous theorems. Some proofs are very short, others take lots of detours. This is not a book that you read in your hammock. You need a pen and paper when reading in order to follow and understand what’s written. But still, in some way, it can be relaxing because it keeps your mind off real life problems. But you shouldn’t read it just before bedtime though, because within no time your brain becomes extremely active and you can’t sleep for hours.” (TvD)
DELTA. 15 12-05-2011
international students
06
Easter with the rector TU Delft’s Rector Karel Luyben talked education and more with a group of international students. “As far as I’m concerned, the campuses should be merged.”
a year, and one of these meetings is always with international students. TU Delft’s rector magnificus is head of the Executive Board, the university’s highest governing body. During the afternoon of conversation, Rector Luyben frequently mentioned his vision of unifying the three campuses of Erasmus Rotterdam, Leiden University and TU Delft, as a way to better offer interdisciplinary studies, a type
DEVIN MALONE This recent Easter weekend, Rector Magnificus Karel Luyben spent the afternoon with around a dozen TU Delft international students, walking from the space boxes to the lakeside park at Delftse Hout in order to discuss issues important to the students and enjoy drinks in the sun. The event - sponsored by the Delft International Student Society (Diss) and the VSSD - was an opportunity for students to learn about Rector Luyben’s educational philosophy, while also giving sharing their input and airing grievances about life at TU Delft as an international student. Topics ranged from the university’s long-term educational strategy to public transport and international student housing. Similar ‘Meet the Rector’ events happen at least four times
‘Only hire people smarter than you’ of education he sees as the future. “As far as I’m concerned, the campuses should be merged,” he asserts. The international students present however were chiefly concerned about housing issues, such as discrimination at Duwo, high prices and unfair charges, and security. Other topics included international comparisons of spring time weather, Easter traditions, the history of the university, and rules of thumb when operating in scientific environments, like a lab or university. “Always share the credit”, “only hire people smarter than you”, and “get youth on your team” were some of the pieces of wisdom shared by the rector.
the bike of...
Rector Luyben took note of the student’s concerns about housing, while working to explain the university’s position. He explained that TU Delft relinquished control of its housing to Duwo in the 1960s, which was unfortunate, he said, but now that it’s happened the rector believes the best strategy is to work with Duwo. Also, although Duwo has been reluctant to work directly with students, the rector managed to get Duwo to meet with Diss), which happened for the first time in late April. The rector said he’d also like to have more ‘freedom to operate’, such as making admission to TU Delft more selective and having more control over tuition, as means of, for example, keeping education affordable for international students and spreading these unsubsidized costs among the university as a whole. These policies are difficult to change but not impossible, Rector Luyben concluded.
Rector Luyben can be reached at rector@ tudelft.nl, but due to high email volumes students cannot always expect a reply. For problems, the best strategy is to contact Diss), on Facebook, at http://www.dissonline.nl or board@diss-online.nl. They have regular contact with the rector’s office.
Rector Luyben got up close and personal with international students during the Easter break. (Photo: Devin Malone)
(Photo: Dhariyash Rathod)
Name: Diego Quintero Pulido (MSc Sustainable Energy Technology) Brand: Batavus Price: 140 euros Striking feature: Pretty fast “As soon as arrived in the Netherlands, I bought a bike from the shop in front of TU Delft’s Sport Center. My first bike was a yellow mountain bike with nice accessories, secondhand, but in a good shape. The first day I got a flat tire and had to have it fixed. That was the first time I learned that it’s really expensive to repair a bike in the Netherlands: it cost me more than 12.00 euros. Since that day I’ve tried to fix my bike myself. I didn’t have to search for the bike, as the university gives us the opportunity to buy one really easy on campus, although really expensively for a secondhand bike. For international students it’s very important to use bikes, as bus and tram are expensive. The bike then is an important way of transport – fast and cheap. The Netherlands has a culture of bikes, and I learned during my time here that the most important part of culture is trying to be part of it somehow, and one way of doing that was by using a bike every day. I use my bike for everything, from shopping to going to university, and I also used to travel between cities. In the summer I use it to go to the beach in Den Haag and also to the markets in Rotterdam and to Alexandrium shopping centre. The bike I have now is a racing bike; it doesn’t have any special features, but it is a pretty fast bike. I like everything about my bike, and it has especially nice wheels. I try to fix my bike myself, and the last time I had problems with a wheel I bought a new wheel and put it on with tools that I bought for bikes at Gama. Once I rode to the beach in The Hague, but once there something went seriously wrong with my bike and I ended up having to walk all the way back to Delft because I did not have any money that day. It took me more than 3 hours to walk back to home. I hated my bike that day.” (DR)
lei li
A pack of Pavlovian dogs The other day I picked up a copy of the Times while waiting for a friend at the library, but very soon got annoyed by the paper and pushed it away angrily. These days it seems you can’t flip through a newspaper or magazine without being absolutely bombarded with page-space-eating, content-killing ads for crap we don’t want and certainly don’t need. Some time ago I read a book about the psychology of modern advertising and there was a whole chapter devoted to the disturbing relationship between Pavlovian conditioning (salivate you little consumer doggies, salivate!) and advertising. This included details of a classic experiment in consumer want: subjects were first made to look at a pair of regular jeans, and then they were given the privilege of staring at Kate Moss for a while. They were then asked to look at the same pair of jeans again. Are they still the same jeans? This was the Pavlovian experiment in advertising. Why the hell are advertisers so keen to invite supermodels, celebrities or sportsmen to endorse their products? The reaction in the Pavlovian experiment reveals the answer: advertisers try to
pair the conditioned stimulus (regular jeans) and the unconditioned stimulus (Kate Moss) to produce the conditioned response (these jeans are more than just jeans). Pavlovian conditioning, the golden rule of advertising, is a winning strategy for advertisers, forever binding our products to celebrity endorsers. It’s all so depressing. Aren’t we more than just a pack of droolymouthed Pavlovian dogs? I mean, we’ve got the ability to do cognitive thinking, to imagine and to value. Yet all these ‘talents’ are also fully exploited by advertisers. Not for nothing do they say that the ‘most unethical psychologist is the best advertiser’. Once we start using our imaginations, for example, ad execs employed by airline companies begin grinning devilishly. Sure the airlines have piled up all the bricks - comfortable lounge chairs, personalised cuisine, in-flight entertainment… - but without the consumer audience’s imagination, the whole house can never be built or bought. And when you try attaching a certain value to something, Samsonite immediately says that’s exactly what they value too, so spend millions of euros to invite Richard Branson along for an endorsement ride, reasoning rightly
that we’ll transfer Branson’s real human value to Samsonite’s plastic suitcases. Behold the power of advertising to pervert the imagination. Perhaps then we feel safer with Publish Service Announcements (PSA)? But just because PSAs don’t blatantly ogle our wallets doesn’t mean there’s no psychological tricks involved. Some PSAs use the strategy of positive reinforcement, like, for example, a ‘Save Our Kids’ themed campaign that shows a dreamland in Africa where there’s no disease, starvation, abuse or whatever, a platonic world that serves as a positive stimulus for increasing our dedication to the campaign. But in the end it all comes down to selling – a product, feeling, way of thinking and way of being. Now try to imagine a world in which there was no advertising of any kind anywhere? Impossible. We sold the best part of ourselves - our imaginations - to advertising a long time ago. Lei Li, from Shanghai, China, is recent MSc graduate in science communication. She can be contacted at: LeiLivanShanghai@ gmail.com
DELTA. 15 12-05-2011
international students
07
Keeping the wheel turning Indian PhD student Deepak Pratap Singh is quickly becoming an expert on battery technology, arguably one of the world’s most important technologies, given our total reliance on mobile electronic devices and our urgent need to replace fossil fuel burning cars with cleaner electric vehicles.
TU China TU Delft has become the first Dutch university to open a research branch in China. The Delft University of Technology-Beijing Research Centre is based in the Institute of Semiconductors at the Chinese Academy of Science (CAS). In the first phase, the TU Delft branch will appoint a number of PhD students who will receive their diplomas from TU Delft. The candidates, who will focus on research into improved LED lighting, will be supervised by professors from both TU Delft and CAS. The scientific programme will be coordinated by Professor Guo Qi Zhang, a part-time professor at TU Delft.
Happy Holland According to well-being surveys taken by Gallup in 2010, the Netherlands is the 9th happiest country in the world. Denmark was deemed the happiest country according to Gallup’s measurements, which uses the ‘Cantril Self-Anchoring Striving Scale’ to determine what percentage of people can be described as ‘thriving’. Some 72 percent of Danes rated their lives ‘a 7 or higher and their lives in five years an 8 or higher’. In Holland, that figure was 62%, good for a 9th place tie with Ireland on the happiness scale. Denmark was followed by Sweden, Canada, Australia and Finland, in the Top 5, while at the other end of the scale, Chad (1%), Central African Republic (2%) and Haiti (2%) were the countries with the lowest reported wellbeing.
CHANDRALEKHA ELANGO Deepak Pratap Singh (27) is a thirdyear PhD student in TU Delft’s Radiation, Radionuclides and Reactors department, where his specialist areas include lithium ion batteries, neutron & xray diffraction, energy storage and electrochemistry. A degree in Nanoscience, a summer internship in 2006 at India’s reknowned Bhabha Atomic Research Centre, and research work from 2007-2008 at the University of Cambridge’s department of Material Science and Metallurgy are some of his impressive CV’s highlights. Singh was also a team member of the prestigious Cambridge Innovation Team (Michaelmas 2007), attending the Oxford School on Neutron Scattering and the prestigious Hercules course at France’s Institute Laue Langevin. Such achievements helped earn him the honor of being selected to conduct his research in the Shell-TU Delft Sustainable Mobility Program. Your current work mainly involves studying and improvising battery technology. “I’m studying various aspects of lithium ion battery technology, although I’m not yet the one making the new Super Power Battery. My PhD studies involve trying to explore and understand the fundamental properties of battery materials that limit and influence a battery’s power performance, while subsequently developing ‘cost effective’ strategies to improve this.” What does the future of electric vehicles (EV) and battery technology look like? Would you recommend these areas to students interested in pursuing careers in this field? ”Definitely! EVs are no longer future fantasies or sci-fi. With the tiny Mahindra REVA from India, or sporty Tesla Roadstar in the US, EVs are now claiming the road. Further, batteries are extensively used in our daily lives, from mobile devices to handheld emergency lights. The battery life in these devices directly affects our mobility and behavior. People panic when their electronic device shows ‘low battery’. This is very important field and will continue to be so.” One of the UK’s top scientists, Dr Richard Pike, said “EVs are not that efficient after all”. Do you agree? “Right now the main issue is the necessity for EVs in society. Since 3500 BC, ‘the wheel’ is constantly changing and moving ahead. Even if we decide to not focus on major issues like global warming and environmental pollution, we simply cannot ignore the fact that global petrochemical reserves will run out eventually and fail to keep ‘the wheel’ running. With EVs the world is
news in brief
www.gallup.com
Empty buildings
Deepak Pratap Singh: “Most Dutch people are quite fluent in English and very supportive. I must say the Netherlands is a better place to work and live.” (Photo: Sam Rentmeester/FMAX)
already preparing to keep our wheels running even when our reserves run out. At present, EV Batteries requires 7 to 8 hours for complete charging and provide only limited mobility range of 80-120km on every charging. The research currently being conducted to build affordable batteries that can charge within 30 minutes and travel 200-300km looks promising.” Living and working in the UK, an English speaking nation, must’ve been more comfortable than in the Netherlands? ”Knowledge of the local language is always helpful for easily integrating into the society you live in and also for getting part-time jobs while studying. Most Dutch people are quite fluent in English and very supportive. I must say the Netherlands is a better place to work and live.” Are TU Delft’s research facilities better than those at Cambridge or India’s Bhabha Atomic Research Center? “My experience is that all these laboratories are equally good and among the top few in the world, all equipped with state-of-the-art facilities. In terms of accessibility to equipment, Cambridge’s system is more open and easily accessible. TU Delft’s system however is very well organized, which limits the accessibility to facility. It’s unfair to try to compare which is better.” Do you feel consistently under pressure to perform well? Do you feel you receive enough support in carrying out your important research? “My motivation to perform well at TU Delft is kept consistently high. As for support received, every country provides the best available resources and respect to support its researchers. Unfortunately, researchers don’t get the highest salaries! Conditions in the Netherlands are slightly better but not exceptional.” Was it difficult getting a PhD position at TU Delft, and did you consider other universities as an option? “Frankly speaking, I don’t know about the difficulty level for PhD admission here as TU Delft. I applied to only two
universities: TU Delft and Cambridge. Fortunately both universities were kind enough to admit me.” And yet you chose TU Delft over Cambridge for your PhD. Why? ”My first and very basic reason for choosing to do a PhD here was that the research project matched my interest. Secondly, and also most importantly, my supervisor, Dr Marnix Wagemaker, has remarkable research experience in battery materials. I’m highly looking forward to continue working with him.” Why is Shell interested in battery research when its main and highly profitable business is oil? Do major oil companies consider developments like EVs as a threat and thus want to buy research so they can control it? “Let me answer me your second question first. EVs have zero emission and are ‘the fuel efficient’ mode of transportation, which presents opportunities for oil companies to use their reserves, efficiently and strategically, in the market for extended periods of time, as well as in systems where electric-driven mechanisms are not possible, like ships or airplanes. With the remarkable breakthroughs in recent years, ‘Electric Mobility’ and the storage business are getting very serious. I believe Shell also wants to explore the potential and role of other alternatives, like battery technologies, in sustainable mobility.” What role has your family played in your life and education? “I come from a family full of engineers. My grandfather had a passion for electrical engineering since the 1930-40s, when the place he came from – and most of India as well - did not have access to electricity. He felt the need to bring electricity to his society and this served as his motivation. I share a similar motivation. The reason why I chose to work in this field is because I feel responsible for bringing this technology into society. My family more than emphasizing on the importance of success in life - have always emphasized the importance of being a good human being first.”
Four TU Delft students are currently engaged in setting up a foundation, called SHS Delft, that aims to convert empty office buildings into student housing. SHS, backed by the municipality of Delft, has asked some dozen local building owners if they’re interested in cooperating. Usually such owners are not very keen on these kinds of projects, as the projects are not very profitable. But SHS chairman Sven Volkers thinks he has a good chance now that many office buildings have remained empty due to the economic crisis. SHS wants to work together with teachers and students of the faculties of Architecture and Industrial Design Engineering. Volkers hopes that in this way at least 100 student rooms could be made available before the summer of 2012.
Going electric Rotterdam City Council plans to give people subsidies if they switch from gasoline-powered motor scooters to electric ones. The council hopes that the more environmentally friendly electric scooter will be become the norm on city streets. Replacing the thousands of polluting and noisy scooters should improve air pollution levels. And the subsidies should encourage consumers to make the switch. People in the province of Limburg can already claim a 700 euros subsidy if they buy electric. The subsidies compensate for the fact that electric scooters are more expensive than gas-powered ones.
Less clean Recent research commissioned by the World Wildlife Fund reveals that the Netherlands is trailing many other countries in the field of clean technology. In 2009, the Dutch were ranked 17th globally in the clean technology sector, but in 2010 fell to 18th place. Countries were assessed according to their levels of turnover and investment in the sector. The Dutch clean technology sector increased its turnover by 15 percent in 2010, but that was insufficient compared to many other countries, such as Denmark, which has a huge wind farm industry and tops all other countries in the clean technology index. China, too, is rapidly developing its clean technology sector. Approximately 280 companies in the Netherlands are involved in clean technology, with the majority engaged in sustainable energy production and energy efficiency, while the Dutch clean technology sector as a whole is currently worth about nearly 2 billion euros, with experts predicating that this figure could climb to 8.6 billion by 2015.
Fraud Four TU Delft faculties have reported an increase in reports of academic fraud during exams. The boards of examiners usually deal with at most three cases of fraud per year, but since last year this has increased to ten or fifteen reports of alleged fraud per year. The reports concern the faculties of Aerospace Engineering, Civil Engineering and Geosciences, Electrical Engineering, Mathematics and Computer Sciences, and Mechanical, Maritime and Materials Engineering. Students say they commit acts of fraud because of the ‘Bachelor-before-Master’ rule and the government proposals concerning long-studying students.
DELTA. 15 12-05-2011
lifestyle
08
Kokkerellen met zonnestralen De energierekening van het weeshuis in het Keniase stadje Malindi rijst de pan uit. Masterstudentes Margit Heine, Evelien van Winsen en Hester van Zuthem introduceren er daarom nu zonneovens. Tomas van Dijk Honderdtwintig graden Celcius geeft de thermometer aan. “Ons record is honderdvijftig”, zegt Hester van Zuthem. “Maar toen zat er geen eten in de zonneoven, dus dan wordt het er warmer.” Het is nog maar half april wanneer Margit Heine (Bouwkunde), Evelien van Winsen (Bouwkunde) en Hester van Zuthem (Industrieel Ontwerpen) in de zonovergoten tuin van hun studentenhuis aan het experimenteren zijn met hun zonneoven. Dat het de zonnigste lente in jaren is komt erg goed uit. De studentes bereiden zich voor op hun expeditie naar Afrika. In de maanden mei en juni demonstreren ze hun kookkunsten in Kenia. Voor de zoveelste keer pruttelt in de
zonneoven een maïspapje. Voorzichtig opent Van Winsen de klep van dubbelglas en pakt het hete kommetje pap op met een theedoek. “Bij onze eerdere experimenten ontstond er een soort koek”, zegt ze terwijl ze door de substantie roert. “We hebben er nu meer water bij gedaan en nu moet het zijn geworden zoals ze in Kenia gewend zijn.” Ze steekt de lepel in haar mond en trekt een vies gezicht. “Gisteren hebben we lasagne gemaakt, die was echt heerlijk”, vervolgt ze. “In tweeënhalf uur was de lasagne gaar.” Al jaren wilden de studentes ontwik-
‘In tweeënhalf uur was de lasagne gaar’ kelingswerk doen in Afrika. Toen ze van de Nederlandse hulporganisatie Blessed Generation hoorden dat het weeshuis in het stadje Malindi de energierekening nauwelijks meer kan betalen, besloten ze om er naartoe te gaan met zes zonneovens (gedemonteerd) en een hoop kennis zodat ze de mensen daar kunnen leren om zelf zonneovens te bouwen. De broeikassen zijn gemaakt van een ratjetoe aan afvalmateriaal. Het isolatiemateriaal bestaat uit stukken
Margit Heine (l), Hester van Zuthem en Evelien van Winsen (r) proberen nog een keer een perfect maïspapje te bereiden. (Foto: Tomas van Dijk)
systeemplafond; dankzij oude fietsbanden sluit de dubbele glasplaat hermetisch; het houtwerk bestaat deels uit een oude lattenbodem en de aluminium binnenbak is gemaakt van oude reclameposters. “Arie de Ruiter van stichting Solar Cooking Nederland, in Sliedrecht, maakt de zonneovens”, zegt Van Winsen. “Hij werkt in de bouw en neemt van alles mee. Hij heeft ons een stoomcursus zonneovens bouwen gegeven.” “In Afrika wordt het wel wat duurder om de ovens te maken omdat daar niet alle materialen in het afval te vinden zijn”, zegt Heine. “We moeten er andere materialen gebruiken. Ter isolatie kunnen we bijvoorbeeld olifantengras gebruiken.” Eenmaal ter plekke zullen de studentes onderzoeken of er nog andere technologieën zijn waarmee ze de energiesituatie verder kunnen verbeteren. “Het weeshuis stelde zelf windmolens voor”, aldus Heine. “We moeten onderzoeken of het daar hard genoeg voor waait. Ze hebben daar wel een windmeter op het dak staan, maar die doet het niet meer omdat het batterijtje leeg is. En de klusjesman wil het dak niet op.” Op hun weblog melden de meiden inmiddels dat ze gearriveerd zijn in Malindi. 'Het is hier erg mooi, maar ook bloedheet. De kinderen hadden tentamens, dus die hebben we nog niet veel gezien, maar we hebben wel het personeel leren kennen. We krijgen ons eigen klaslokaal waar we de Solar Cookers kunnen maken en waar we eventueel les kunnen geven. Ze vinden ons maar raar; drie blanke meisjes die mannenwerk doen. […] Ook onze gastheer van het guesthouse vraagt zich af of we niet gek zijn en vroeg ons ‘Do you really know how to use a hammer?’
www.cookingforkenia.nl
time out
Alleen voor ballen Vijfduizend vlinderdasjes en minstens zoveel galajurken. Bal11, het grootste studentengala van Nederland in Ahoy Rotterdam, is toegankelijk voor ‘ballen only’. Donderdagavond is studentenavond. En niet zo’n beetje ook, volgende week. Op Bal11 is behalve plek voor tienduizend studenten, ook een berg artiesten geregeld waar je u tegen zegt. Guus Meeuwis, natuurlijk. En Erick E, Krystl (‘Golden Days’) en Wolter Kroes. Maar er is ook cabaret, met cabaretiers uit de grootste (studenten)cabaretfestivals als het Leids Cabaret Festival en Cameretten. TU’s eigen Jasper van Kuijk, die onlangs Cameretten won, staat daar vreemd genoeg niet tussen. Cabaretier Carolien Borgers dan weer wel, met een hilarische ode aan de jaren negentig – wat vooral neerkomt op happy-hardcoreliedjes op gitaar. Er is hoe dan ook veel ruimte voor winnaars van allerlei wedstrijden op het studentenbal. Onder de noemer Nationaal Studentenband Festival strijden de winnaars van het AHC Songfestival, het Intercorporaal Songfestival en de 3FM Serious
Talent Studenten Contest voor de titel Beste Studentenband van Nederland. En de uitslagen van de verkiezingen tot Studentenhuis van het Jaar, Celebstudent van het Jaar en Student van het Jaar worden bekendgemaakt. O, én de mooiste studentenbillen van Nederland, in de Pabo Bil11 Award. Entertainment genoeg, maar je kunt natuurlijk ook gewoon een dansje doen in de danszaal met live dj’s. Niet missen: Memphis Maniacs, een soort 2ManyDj’s die bekende nummers op een spetterende, dansbare manier aan en door elkaar mixen. Voor ieder wat wils dus, of je nu verenigingslid bent of niet, sjaars of eeuwig student, bier drinkt of wijn. Het enige wat telt, is of je een masker draagt. Want dat is een beetje de bedoeling van de avond: een gemaskerd bal. Alsof je een avond lang cadeautjes kijkt en het mooist verpakte uitkiest als surprise voor het ontbijt. En allemaal gepresenteerd door BNN’s Nicolette Kluijver – maar dat is nou net het mooiste én enige cadeautje dat je níet mee naar huis mag nemen. (JH) Bal11, op donderdag 19 mei van 22.00 tot 4.00 uur in Ahoy Rotterdam. Toegang: € 35,-. www.bal11.nl
sport
‘Ongeplukt’ heet het Punch-toernooi waarvoor je niet hoeft te kunnen basketballen om eraan mee te mogen doen. Het team Mooi Nooij kwam het sterkst voor de dag. (Foto: Sam Rentmeester/FMAX)
De meest aansprekende sportprestatie van de afgelopen periode werd geleverd door Olle Overbosch, op het EK sumoworstelen in het Bulgaarse Varna. Na het goud van 2009 en zilver van 2010 moest de bouwkundestudent ditmaal genoegen nemen met een bronzen plak. In de halve finale verloor Overbosch, uitkomend in de categorie tot 85 kilo, van de latere winnaar Alan Gutsaeav uit Rusland. “Het ging de hele dag goed, maar tegen hem maakte ik een domme fout”, aldus de sportman die enigszins teleurgesteld was: “Ik ben tevreden dat ik mij op dit niveau heb kunnen handhaven, maar ik was toch heel graag kampioen geworden.” Eveneens vermeldenswaard zijn de roeiprestaties van IO-student Bart Lukkes en alumna Chantal Achterberg op het NK kleine nummers, twee weken geleden op de Amstelveense Bosbaan. De eerste won goud in de skiff bij de senioren-B, de laatste zilver bij de senioren-A. Ex-TU-student en baliemedewerker bij S&C Casper van Kalmthout vertoeft intussen twee weken op de wilde Canadese wateren. Hij neemt er deel aan de White Water Grand Prix, een internationaal evenement ter promotie van de kajaksport. In twee weken tijd reizen 25 kajakkers naar zes verschillende locaties om te strijden om de Grand Prix op de disciplines Freestyle en White Water. In de laatste categorie staat Van Kalmthout na drie races op de elfde plaats. Tot slot het wel en wee van de teamsporters in een notendop. De heren van hockeyclub Dopie degradeerden ondanks een 2-2 gelijkspel tegen Spirit uit de tweede klasse. DSHC is hierin nog altijd de grootste titelkandidaat. De volleybalheren van Punch zijn volop in strijd om promotie naar de derde divisie. De eerste hindernis, een duel met Utrecht, werd met een 3-2 zege afgesloten. Er volgt komend weekend nog een wedstrijd tegen Velo. De damesploeg van Punch handhaafde zich in de eerste klasse na een 3-2 overwinning op Donar dat na twee sets nog leidde met 2-0. De voetballers van hekkensluiter Taurus verrasten zondag met een 2-2 remise tegen Hermes DVS, tweede op de ranglijst. De studentenclub beleeft dit seizoen het absolute dieptepunt uit haar bestaan. De vierdeklasser staat met één zege, drie gelijke spelen, 19 nederlagen en zes strafpunten op een totaal van exact nul punten. Eén troost: uit de laagste klasse voor standaardteams kan niet worden gedegradeerd. (JT) Tips? Jimmy.tigges@hetnet.nl
Stephan
DELTA. 15 12-05-2011
lifestyle
09
Het beste terras van Delft Het was wekenlang droog in Nederland, maar op de Delftse terrassen vloeide het vocht rijkelijk. Maar bij welk etablissement kunnen we het best studeren, vergaderen, ons sociale leven bijhouden of gewoon onze tijd verdoen? Met andere woorden: wat is het beste terras van Delft? Delta testte vijf Delftse terrassen op de basisborrel: bier en bitterballen. Floortje d’Hont
Moodz De Moodz is een, voor Delftse begrippen, hip ogende tent op het Vesteplein. In de buurt van het winkelcentrum Zuidpoort en met uitzicht op de parkeergarage is het uitzicht kil, maar toch komt het winkelende publiek hier graag uitrusten op de oncomfortabele ‘loungebanken’. Om 18.30 uur is de zon helemaal weg. De borrel Heet! Krokant! Goede vulling! €7,50 voor zeven stuks. Een vaasje Heineken krijgen we voor €2,30. De bediening Beleefd, maar uiterst traag met het brengen van de rekening. Na een kwartier zwaaien naar de serveerster besluiten we binnen op zoek te gaan naar de kassa. Cijfer: Een magere 6. Veel punten zijn verloren door het lange wachten.
Eetcafé De Ruif De Ruif is als studenteneetcafé zeer bekend, maar het terras kent meer faam bij toeristen. Op de terrasboot en in de terrastuin zitten we beschut en de zon schijnt er tot hij bijna onder is. Met uitzicht op een brug is er genoeg te zien. De borrel De bitterballen zijn niet te eten: harde, bruine ballen zonder goede korst of lekkere vulling. Ze zijn gelukkig wel
apps
Op reis van de huur So much to do, so little time. En ‘little’ geld, trouwens. Dus moet je keuzes maken: je interieur perfectioneren, of toch die waanzinnige stedentrip maken? Met deze apps lukken ze misschien allebei wel. De winnaar van de Delta terrassentest 2011: restaurant LEF aan het sfeervolle Doelenplein. (Foto: Sam Rentmeester/FMAX)
warm. En goedkoop: tien stuks kosten €4,00. Een ijskoud vaasje Jupiler van de tap kost €2,00 en er is keuze uit verschillende speciaalbieren. Bediening Snel, beleefd en zeer vriendelijk. Korte wachttijd. Cijfer: 6. De bitterballen hebben veel verpest.
LEF Het Doelenplein wordt door sommigen het mooiste plein van Delft genoemd. Niet onterecht, lijken de toeristen, studenten en de enkele yup op het terras van LEF te vinden. Onder de gekleurde lichtjes in de platanen is er prachtig uitzicht op de gracht. De bomen zorgen voor schaduw, maar met wat wilskracht is er ’s middags en ’s avonds wel een zonnig tafeltje te vinden. De borrel De bitterballen zijn heerlijk, heet en krokant. 8 stuks voor €4,90 en een vaasje Jupiler kost koud van de tap €3,30. Bediening De serveerster is uitzonderlijk snel, beleefd en onopvallend. Zo zien we dat graag. Cijfer: 8+
Café de Oude Jan
bijgangers zijn een welkome afleiding. Tot half acht zitten we in de zon en uit de wind, maar door de windschermen ziet het terras er niet zo gezellig uit. Dat lijken de dagjesmensen waar het terras vol mee zit, niet erg te vinden. De borrel De bitterballen zijn de beste van het rijtje, maar helaas niet heet genoeg. Acht stuks voor €5,40. Een vaasje Heineken of Brand kost €2,00. Bediening De jonge serveersters doen het goed en redelijk snel. Cijfer: 7
Leuk hoor, studeren in een populaire studentenstad als Delft, maar goedkoper worden de kamers er niet op. Hoe bewust die keuze ook is; je hoeft natuurlijk niet te accepteren dat je huisbaas je oplicht. Heb jij het puntensysteem weleens kritisch losgelaten op je kot? Dit is hét moment. Met MagicPlan meet je de ruimtes in je huis tot op de centimeter nauwkeurig op, door simpelweg met je iPhone in je hand in het midden van je kamer te gaan staan. Vervolgens draai je rustig een rondje om je as, en fotografeer je met het programma elke hoek in je kamer. Het programma meet vervolgens de ruimte op en binnen een paar minuten heb je een plattegrond van
je huis of kamer. Handig om – met je huurcontract – per omgekeerde post naar je verhuurder te sturen, maar ook leuk: je maakt er een realistische opname van je kamer mee. Perfect als je een nieuwe inrichting wilt, of op zoek bent naar die ene zeldzame kast voor dat onmogelijke hoekje. Kost even wat, zo’n inrichting, maar ach; de app is gratis en met de huur die je terugverdient op het puntensysteem houd je weer wat over – mits je niet nog een iPhone 4 moet aanschaffen om de app te kunnen gebruiken. Misschien zelfs wel genoeg om er meteen een fijne stedentrip achteraan te plannen. Boeken kopen over je bestemming hoeft namelijk ook niet, dankzij de nieuwe app Crew Guide. Gemaakt door de cabin crew en piloten van SAS Airlines, die na talloze vluchten natuurlijk als geen ander de hotspots van de wereld kennen. De app staat nog in de kinderschoenen, met alleen nog maar een gidsje van New York en binnenkort één over Scandinavië. Maar de presentatie, met namen en foto’s van de bemanning, is té leuk. De lol spat er vanaf; een soort ‘Love Boat’ in de lucht. Gewoon downloaden – zelfs al blijf je gewoon thuis. (JH)
Koffiehuis Uit de Kunst Uit de Kunst is een koffiehuis, kledingen kastenwinkel in één, met een terrasje in de schaduw van de bomen van de Oude Delft. We kijken naar stukje Delft waar de toeristen voor komen: het Prinsenhof en de Oude Kerk. Voor het terras staat een oude telefooncel waarin artiesten hun werk exposeren. De borrel Er zijn geen bitterballen, maar wel warme taco chips met chilisaus voor €2,50. Dat is een fijne afwisseling. Een koud flesje Jupiler kost €2,00. Bediening De ober is vriendelijk, maar zeer aanwezig en een beetje traag. Cijfer: 7
Op het terras van Café de Oude Jan zien we de naamgever van het café: de Oude Kerk. Die kennen we al, de voor-
MagicPlan Leuk ***** Handig ***** Bediening ***** Prijs gratis Platform iPhone 4, Ipod Touch
Crew Guide Leuk ***** Handig ***** Bediening ***** Prijs gratis Platform iPhone, Ipod Touch en iPad
sportgek
Robby de Bock (mountainbiken, wegwielrennen) De Vlaamse TU-student Robby de Bock (23) doet aan wegwielrennen, maar dan vooral als een soort extra training. Goed voor een bredere basis aan snelheid en uithoudingsvermogen. Zijn echte passie ligt bij mountainbiken: meer avontuur, actie, gevaar en afwisseling. Je moet niet alleen hard kunnen trappen, aldus de masterstudent aerospace engineering, techniek is minstens zo bepalend voor een goede uitslag. “Op de weg kun je heel goed zijn, maar als de groep je vlak voor de finish pakt eindig je alsnog als vijftigste. Mountainbiken is veel individueler en daardoor eerlijker, de besten komen altijd vooraan.” Het terreinfietsen ligt hem als lichtgewicht ook beter. “Ik heb wedstrijden gewonnen doordat ik bij afdalingen sneller was op techniek. De concurrentie moet dat bij de volgende klim weer goedmaken en dan reed ik weer weg bij de volgende afdaling, eens breekt de veer natuurlijk.” Mede dankzij een nieuwe trainer stootte hij vorig jaar door naar de nationale top van de beloften, met een podiumplaats op het Belgisch kampioenschap als hoogtepunt. Hij werd geselecteerd voor de Belgische
ploeg voor het EK en enkele wereldbekerwedstrijden. Dit jaar is hij eliterijder zonder contract, met ook daar als doel het halen van de nationale top die in feite dicht bij de internationale top ligt. Na zijn afstuderen wil hij binnen twee jaar prof worden. Zondag is er meestal de wedstrijd, de rest van de week traint hij dagelijks. Op vrijdag
‘Ik wil buiten zijn en een actief leven hebben’
Robby de Bock: “Binnen twee jaar wil ik prof worden.” (Foto: Hans Stakelbeek/FMAX)
fietst hij soms van Delft naar zijn adres in België, een afstand van 125 kilometer, vier uur trappen. Als er geen tegenwind staat gaat de terugtocht op maandag ook vaak per fiets. Als tegenprestatie voor de sponsoring door de TU geeft hij mtb-training bij studentenwielerclub Wtos. Daarnaast heeft hij nog zijn wekelijks uurtje krachttraining op de Maeslantkering. Lichte studieachterstand en een beperkt sociaal leven zijn de consequenties van een topsportbestaan, al wordt dit in rustperioden wel goedgemaakt. Dan kan hij stappen
en hoeft hij niet op zijn voeding te letten. “Je doet waar je het gelukkigst van wordt. De voldoening die topsport mij geeft is groter dan de lol van een uitgaansleven. In juni 2010 was ik negentiende op het EK in Israël. Het geeft een machtig gevoel als je bij de twintig besten van Europa hoort.” Een leven zonder sport is voor hem niet denkbaar. “Na het wedstrijdfietsen zal ik blijven sporten; in de bergen fietsen, bergbeklimmen lijkt mij ook mooi, of een triatlon afleggen. Het gevoel na de inspanning is geweldig. Soms heb je geen zin, als het regent of als je moe bent, maar de voldoening achteraf maakt dat helemaal goed. Daarbij is het bij competitief sporten leuk om te zien dat je vooruitgang boekt. Loon naar werken, dat geeft voldoening. Ik wil gewoon buiten zijn en een actief leven hebben.” (JT)
DELTA. 15 12-05-2011
interview
10
DELTA. 15 12-05-2011
interview
11
‘Iedereen blij’ Om containers vanuit de Rotterdamse haven te exporteren moet een bedrijf gemiddeld dertig formulieren aanleveren. Bij tien miljoen containers per jaar tikt dat flink aan. Dat kan anders en eenvoudiger door slimme inzet van ict, aldus prof.dr. Yoa-Hua (‘jouwa’) Tan bij zijn intreerede op 29 april. Jos Wassink In uw intreerede zegt u dat het werk van een ict-er voor 20 procent uit programmeren bestaat, en voor 80 procent uit diplomatie. Spreekt u uit eigen ervaring? “Ja. In de laatste vijftien jaar heb ik gewerkt aan ict-toepassingen voor de internationale handel, vooral voor de Rotterdamse haven en Schiphol met veel grote bedrijven die importeren en exporteren. Ik heb daarbij gezien dat er veel ict ontwikkeld wordt die direct inzetbaar is, maar om het toe te passen heb je toestemming nodig van Brussel. Programmatuur die de uitwisseling van gegevens tussen overheid en bedrijfsleven veel efficiënter maakt, heel belangrijk voor de handel, kan vaak niet worden toegepast omdat er geen consensus bereikt wordt door tegengestelde belangen van de lidstaten. Zo raak je steeds verder betrokken om de Europese Commissie en hun ambtenaren te ‘helpen’ om de besluitvorming een goede wending te geven. Als wetenschapper word je gezien als neutrale partij. Daardoor kun je contacten leggen, en als informele boodschapper functioneren.” Waar bestaat die diplomatie uit? “Als het via de formele lijn gaat, tussen twee ministeries bijvoorbeeld, dan kan het overleg heel lang duren. Maar als je informeel aan beide kanten kunt uitleggen hoe de ander er over denkt, dan kan dat het proces al sterk versnellen.” U bent afgestudeerd als filosoof en gepromoveerd in de informatica. Waar komen die twee heel verschillend vakgebieden voor u samen? “In het woord ‘vertrouwen’. Vertrouwen, in de context van internationale handel, heeft heel technische aspecten. De basis van wantrouwen is vaak gebrek aan informatie. Ict kan helpen om dit gebrek aan informatie tussen de partijen te verbeteren. Aan de andere kant heeft vertrouwen ook te maken met emoties en sociale processen, en daarvoor heb je weer psychologie en sociologie nodig. Dat krijg je bij een filosofiestudie met de paplepel ingegoten. Door die combinatie van techniek en filosofie kom je eerder op een onderwerp als vertrouwen terecht. Ik ben er al tien jaar mee bezig. Vertrouwen is in de filosofie al een heel oud thema.” Ik heb juist het gevoel dat we in een tijd leven van toenemend wantrouwen en controle, voor een groot deel ook mogelijk gemaakt door ict-toepassingen. Hoe ziet u dat? “Ik geloof niet dat ict een driver is in het versterken van wantrouwen. Dat het vertrouwen in de maatschappij minder wordt, dat geloof ik wel. Daar maak ik me ook zorgen over. Ik denk dat het meer te maken heeft met onzekerheid van mensen en ook met de economische crisis.” Terwijl in de maatschappij het vertrouwen afneemt, kiest u juist vertrouwen als hoeksteen van de omgang tussen overheid en ondernemingen. Vanwaar dat tegendraadse geluid? “Eigenlijk is het niet tegendraads. Binnen Nederland, maar ook in Brussel, is men al veel langer geïnteresseerd in besturingsmodellen waarin vertrouwen de kern is. Dat heeft te maken met een praktisch gegeven. Door de globalisering krijg je veel meer verkeer van personen en goederen over de grenzen. Alle overheden zien zich daardoor geconfronteerd met een probleem. Ga je meer douane en politie inzetten voor controle, terwijl je weet dat je die slag nooit zult winnen? Omdat je niet elke container kunt controleren, is de zaak gekanteld en is nu de vraag geworden: hoe kun je zorgen dat bedrijven meer verantwoordelijkheid nemen? Dat is een kwestie van verantwoord vertrouwen: vertrouwen dat wel ergens op gebaseerd is. Als je zo’n band tot stand kunt brengen tussen bedrijf en overheid, is dat voor beiden voordelig. Bedrijven worden minder geïnspecteerd, dat is voor hen een hoofdpijn minder, en de overheid kan veel efficiënter haar mensen inzetten. Als 80 procent van de goederen van betrouwbare bedrijven komt, dan hoeven die nauwelijks meer gecontroleerd te worden. De andere 20 procent kan dan juist weer intensiever gecontroleerd worden. Bij alle inspectiediensten van de Nederlandse overheid, ook bijvoorbeeld bij inspectiediensten voor Gevaarlijke Stoffen, Voedselveiligheid, proberen ze nu het model van verantwoord vertrouwen in te voeren.” Hoe komt een bedrijf aan een bewijs van vertrouwen? “Een heel specifiek voorbeeld is het AEO-certificaat (Authorised Economic Operator, red.) dat in het Nederlands ook wel certificaat douanevereenvoudiging genoemd wordt. Dat moeten ze verdienen. Bedrijven moeten tegenover de overheid kunnen aantonen dat ze zelf volledige controle hebben over hun bedrijfsprocessen. De overheid weet dat de bedrijven gebruik maken van ict voor de bedrijfsvoering en zou het liefst meeliften op de gegevens van het bedrijf zelf.”
WIE IS YAO-HUA TAN? De hoogleraar informatie- en communicatietechnologie bij de faculteit Techniek, Bestuur en Management werd op 30 juli 1958 geboren in Amsterdam. Hij studeerde in 1986 cum laude af in de filosofie aan de Rijksuniversiteit Groningen en promoveerde zes jaar later in de informatica aan de Vrije Universiteit van Amsterdam. Voordat hij in 2009 hoogleraar werd bij de TU Delft, was hij vanaf 2001 hoogleraar bij de VU in Amsterdam. Tan heeft zich toegelegd op de vereenvoudiging van internationale handel. Deze vereenvoudiging beschouwt hij als essentieel voor de verdere groei van de Rotterdamse haven en Schiphol, en voor het economisch herstel van Nederland. Hij coördineerde het Europese onderzoeksproject Itaide (Information Technology for Adaptation and Intelligent Design for e-Government) naar de inzet van ict voor vereenvoudigde en veiligere controle van handelsverkeer. Verantwoord vertrouwen tussen overheid en bedrijven is daarbij het sleutelwoord. (Foto’s: Hans Stakelbeek/FMAX)
Wat valt daar zoal onder? “De logistieke gegevens. Alle bedrijven hebben een interne boekhouding met wat er in welke container waar naartoe verscheept is. Friesland-Campina bijvoorbeeld weet van elk potje yoghurt waar het zit en waar het vandaan komt. Als er ergens in de supermarkt wordt geconstateerd dat er iets mis is met een potje yoghurt, dan weten ze binnen een paar uur waar de fout is gemaakt en waar de rest van de partij staat. Dat is voor hun eigen klantenbinding belangrijk. Met die gegevens kan de overheid slim meeliften. Daar heeft niemand last van en de gegevens zijn beter. Het is voor beide zijden een lastenverlichting, iedereen blij.” Dat klinkt goed. Alleen zegt u in uw oratie dat het uitreiken van die AEO-certificaten verbazend traag loopt. Geen tienduizenden sinds 2009 zoals verwacht, maar enkele honderden. Hoe kan dat? “Het loopt stuk op het identificeren van de bedrijfsgegevens waar de overheid op mee kan liften. Daar komt nu ook nader onderzoek naar. Om een voorbeeld te geven: bij een zuivelproducent is het volgsysteem ingericht op voedselveiligheid, maar bij een schroothandelaar gaat het om een heel ander soort veiligheid. Dat er geen bom in verstopt zit bijvoorbeeld. Zo’n bedrijf heeft een heel ander volgsysteem, en uit welk stukje ict van het bedrijf moet je dan je gegevens halen?” De uitrol loopt dus vertraging op door de technische complicaties, en niet door gebrek aan vertrouwen, of doordat de douane niet mee
wil werken, omdat ze vrezen zichzelf overbodig te maken. “De douane is niet bang dat ze overbodig zouden worden. Er is zoveel te doen, en er komen geen mensen bij, zodat ze hun handen meer dan vol hebben. Daar zit geen wantrouwen. En wat de bedrijven betreft: het vertrouwen komt niet tot stand doordat de communicatie moeilijk gaat. Ze willen alle twee wel, overheid en bedrijven willen naar elkaar toe groeien in verantwoord vertrouwen en systeemgericht toezicht, maar daarvoor moeten ze heel veel kennis van elkaar hebben.” Een voorbeeld? “Neem de term ‘veiligheid’. De douane wil zien dat jouw bedrijf veilig is. Waarop het bedrijf zegt: ‘wat bedoelt u?’. Zo gaan die discussies ook vaak. Het bedrijf denkt dat het veilig is omdat er hoge hekken omheen staan. Maar in een gesprek moeten ze erachter zien te komen wat veiligheid voor dit specifieke bedrijf betekent. Daar komt ook een punt van onderhandelen en redelijkheid om de hoek kijken, want de overheid kan wel willen dat op iedere container een slim slot zit met alle gegevens over de lading, maar dat is voor het bedrijfsleven onbetaalbaar. Daarom moeten overheid en bedrijf onderhandelen om tot een economisch redelijke oplossing te komen die voor het bedrijf niet teveel kosten oplevert en voor de overheid voldoende veiligheid geeft. Dat is een onderhandelingsproces waar mensen niet altijd even goed in zijn. Er worden nu software tools ontwikkeld die dat kunnen ondersteunen.” Dat doet denken aan het onderzoek van Catholijn Jonker. “Daar werken we dus ook om die reden mee samen. Haar onderzoek is voor ons erg interessant. We werken in een driehoek met Catholijn (prof.dr. Catholijn Jonker van mens-machine-interactie bij Elektrotechniek, Wiskunde en Informatica, red.) en met de filosofen (prof.dr. Jeroen van den Hoven, faculteit TBM, red.). Die doen veel aan waarde-gebaseerd ontwerpen en daar heeft het veel mee te maken.” Hoe gaat dat? “Neem privacy, dat je klantgegevens niet naar buiten kunnen lekken. Het is behoorlijk ingewikkeld om dat in je systeem goed in te bouwen. Lastig is dat de regelgeving over privacy door juristen is gemaakt, en die denken echt heel anders dan informatici. Juristen denken in wetten en regels, en met de implementatie in de praktijk houden ze zich nauwelijks bezig. Informatici daarentegen zijn geneigd om in processen te denken, maar niet in wetten. Als je een informaticus een juridische wet geeft, kan hij daar meestal niks mee. Wat moet hij met een term ‘naar redelijkheid en billijkheid’, een geliefde juridische term. Een informaticus zegt dan: ‘daar kan ik niks mee. Daar komt de filosofie ook weer boven. Ik ken Jeroen (van den Hoven, red.) al lange tijd als filosoof, en dat schakelt wel gemakkelijk. Dat vind ik zelf ook wel het leuke, die sociotechnische aanpak van onderzoek, waarbij sociale en technische aspecten samenkomen en we de interactie daarvan bekijken. Dat zit heel erg in dit onderzoek.”
DELTA. 15 12-05-2011
reportage
12
Studenten renoveren voormalig tuigdorp Het was ooit een aso-dorp avant la lettre en later woonden er zelfs hoeren in de karakteristieke kleine huisjes van het Rode Dorp in de Haagse Schilderswijk. Nu komen er studenten in. Zestien masterstudenten van de TU Delft maken een renovatieplan. Robert Visscher Niet alleen de kleur van de bakstenen zorgden voor de toepasselijke naam ‘het Rode Dorp’. Tientallen jaren geleden zaten er schaars geklede dames achter het raam. In de karakteristieke, kleine woningen ontvingen deze dames van lichte zeden hun klanten. Toen al waren de huisjes vervallen en het ging met de loop der jaren steeds verder bergafwaarts. De hoeren verdwenen, de huizen bleven. En nieuwe bewoners trokken in de kleine, schattige huizen vlakbij station Hollands Spoor (HS). Een nog verder verleden van het Rode Dorp is zo mogelijk nog opmerkelijker. Ooit was de wijk opgezet als een tuigdorp avant la lettre. In de tweede helft van de negentiende eeuw werd het plebs van Den Haag in de twee straten bij elkaar gezet. Hen werd manieren bijgebracht door paternalistische, rijkere dames. “Ik heb nog meegemaakt dat er na de Tweede Wereldoorlog een groot hek om de straten stond”, zegt een Schilderswijkbewoner. Het was een soort gevangenis. “Maar zo voelde het nooit aan. Want ondanks het verleden,
alle veranderingen en de aftakeling is het hier altijd gezellig geweest. Het is echt een gezellige straat met leuke mensen. Een oud stuk van de Schilderswijk.” Hij kijkt naar de studenten Bouwkunde van de TU Delft. “Ik hoop dat het dit mooie karakter behoudt.” Zijn reactie staat niet op zich. Veel bewoners zijn begaan met de straat, waar ze emotionele jeugdherinneringen aan hebben. Een roemrucht verleden heeft het Rode Dorp dus. En als het aan de masterstudenten Bouwkunde ligt ook een rijke toekomst. In 2008 zouden de straten afgebroken worden. Maar
De hoeren verdwenen, de huizen bleven onder meer geldtekort door de kredietcrisis stak daar een stokje voor. Renovatie was het nieuwe toverwoord. De nieuwe bewoners zijn geen plebejers of hoeren zoals vroeger, maar studenten. Een architect werd aan het werk gezet, die zijn plannen nog moet presenteren. En sinds 1 februari maken zestien studenten van de mastertrack
restauratie, modificatie, interventie en transformatie ook plannen voor het Rode Dorp.
Prikkeldraad De twee straten van het Rode Dorp liggen ten westen voor wie vanaf station HS komt. Ze zitten verscholen achter een langgerekt gebouw van architectenbureau Mecanoo uit de jaren tachtig. “De modernistische uitstraling van dat gebouw is nauwelijks te begrijpen vanuit de historische context van het Rode Dorp”, zegt bouwkundestudent Martijn Aling. “Het dorp ligt eigenlijk direct aan het stationsplein, maar is amper zichtbaar door de lichtgebogen gevel.” Achter die gevel prijkt een lelijke, vervallen muur en schutting met prikkeldraad en spiesen aan de bovenkant. Wie het Rode Dorp in wil, moet vanaf die drukke weg met een trapje naar beneden. Treinen rijden luid piepend het station binnen, auto’s razen aan een stuk door voorbij. Maar eenmaal beneden in het Rode Dorp is het opmerkelijk rustig. Een oase van rust in de stad. Het gepiep klinkt verzwakt in de verte, auto’s zijn amper te horen. “Je hebt niet het gevoel dat je in de
Een vuilnisman loopt langs de bijna verlaten huizen, met in de verte zicht op het spoor.
Vanwege de renovatie zijn de meeste bewoners inmiddels hun huis uitgezet.
stad bent”, zegt masterstudent Bouwkunde Thomas Döbken. Beide straten hebben twee keer twee rijen huizen, die slechts een keer onderbroken worden door een pleintje. De straten komen aan de stadskant uit aan de Hoefkade. Bouwkundestudent Koen Kraesgenberg: “Als je via die ingang het Rode Dorp binnenkomt, lijkt alles nog veel minder druk.” Die oase van rust wordt iets te letterlijk genomen. Het Rode Dorp doet momenteel doods aan. De zon schijnt fel, toch zit niemand buiten. Het Rode Dorp kent nog maar een paar bewoners. De meeste bewoners zijn inmiddels hun huis uitgezet in verband met de renovatie, die na de zomer begint. De huizen worden tijdelijk bewoond door antikrakers of zijn dichtgetimmerd met houten planken. De studenten willen er allemaal vooral een levendige straat van maken. Waar buiten wordt gezeten, buren elkaar ontmoeten, muziek schalt, gelachen, gedronken en gesport wordt. Maar hun plannen hoe ze dit willen bereiken verschillen interessant genoeg als dag en nacht.
Saamhorigheid
De laatste overgebleven bewoners proberen met bloemen de wijk op te fleuren.
Neem het masterplan van Kraesgenberg. In zijn ogen moet het dorp op de schop. Hij introduceert hofjes van vijf woningen aaneen met steegjes ertussen. “Ik vind de kleinschaligheid het belangrijkste. De straat is karakteristiek, maar saai omdat de huisjes in een lang lint naast elkaar zijn geplaatst. Dat doorbreek ik met de hofjes. Achter de vijf huizen zit een tuin, die grenst aan de tuin van weer vijf huizen. Op die manier ontstaat een saamhorigheidsgevoel. Ook komen er gezamenlijke voorzieningen
in de hofjes, waar studenten hun fietsen kwijt kunnen.” Kraesgenberg heeft vanuit de studenten gedacht. Zij kunnen ongestoord hun gang gaan. “Studenten zetten bij mooi weer graag banken buiten, barbecueën en voetballen bijvoorbeeld. Dat doe ik ook graag bij het huis waar ik woon. Maar om tien uur ’s avonds wordt de politie gebeld omdat we teveel lawaai maken of je geen open vuur mag hebben op straat. In mijn plan hebben studenten een plekje voor zichzelf. Als ze er een rotzooi van maken is dat uit het zicht door de hof-
Bewoners hebben een emotionele band met de wijk jes. En als het hen zelf stoort, kunnen ze er wat aan doen.” Onlangs presenteerden de studenten hun plan aan de bewoners van de Schilderswijk, die om het dorp heen wonen. “Ik dacht dat zij het fijn zouden vinden, dat ze weinig last van de studenten hebben. In plaats daarvan gaven de bewoners aan graag interactie met studenten te willen en geen studentenenclave. Als er bijvoorbeeld gevoetbald wordt, willen ze een balletje mee trappen”, zegt Kraesgenberg. Het plan van Döbken sloot beter aan bij de wens van omwonenden. “Ik heb vooral vanuit de student gedacht, hij vanuit de buurt”, zegt Kraesgenberg. Döbken creëert geen hofjes. De twee straten blijven een lange rij kleine huisjes zoals nu en dus herkenbaar voor de buurtbewoners. “Dat vinden veel bewoners belangrijk, omdat ze een emotionele band hebben met de stra-
DELTA. 15 12-05-2011
reportage
13
Van links naar rechts: Koen Kraesgenberg, Thomas Döbken en Martijn Aling. (Foto’s: Hans Stakelbeek/FMAX)
ten.” Aan de kop van de straat sloopt ee huisjes. Daarvoor in de plaats verschijnen kleine parkjes. “Dat zorgt voor een geleidelijke overgang van de wijk naar het dorp”, zegt hij. In die parkjes zitten mensen buiten in de zon, wordt gebarbecued en gesport. De omwonenden profiteren daarvan en kunnen er bij zitten. “Vroeger was er een waterput op het pleintje tussen de twee straten in. Daar ontmoeten mensen elkaar. Dat wil ik met de parkjes in ere herstellen.” Aling maakte een vergelijkbaar plan. Bij hem zijn er ook groene zones aan de buitenkanten van het dorp. Daarnaast pleit hij bij die ruimtes voor gezamenlijke voorzieningen, zoals een wasserette en een zaal waar muziek gemaakt kan worden. “Ik maak de buitenste huizen aan de stationskant ook wat hoger en breder. Die doen dienst
als geluidsbarrière en geven het rode dorp bij binnenkomst meer uitstraling”, zegt Aling.
Autovrij De huizen worden door Kraesgenberg, Aling en Döbken uiteraard extra geïsoleerd. En de drie studenten weren ook auto’s uit de smalle straten. Momenteel is er nog een extra uitbouw achter de huizen, die in de jaren tachtig werd gecreëerd, zodat de woningen iets meer oppervlakte kregen. De woonkamer beneden is ongeveer twintig vierkante meter en de bovenverdieping, bestaande uit twee kamers, ook. De uitbouw bevat de keuken en een badkamer. Maar die verdwijnt, omdat hij te verouderd is. Als vervanging kiest Kraesgenberg voor nieuwe gemeenschappelijke ruimtes met woonkamers en keukens
Het pleintje in het Rode Dorp met zicht op de extra uitbouw die gesloopt wordt.
die zijn hofjes omsluiten. Döbken maakt met behulp van een nieuwe zinken constructie aan de achterkant iets meer ruimte. Ook overweegt hij de muren door te breken om grotere ruimtes achter de gevels te realiseren. De oplossing van Aling is het meest
‘Ik ben er langzaamaan van gaan houden’ vindingrijk. Hij verplaatst de trap in een aanbouw naar de achterkant van het huis. “Die zit in een soort schoorsteen, waardoor er binnen meer ruimte komt”, zegt hij. Dwars door de tuinen maakt hij een fietspad, zodat er helemaal geen verkeer door de straten aan de voorkant van de huizen komt. Waardoor in zijn ogen nog meer men-
sen van de groene buitenruimte voor hun huis gebruik maken. De plannen van de studenten worden aandachtig gevolgd door de architect, die een plan uitwerkt om het Rode Dorp te renoveren. “Hij is nieuwsgierig naar onze oplossingen. Ik merk een groot verschil tussen onze benadering en de zijne, toen hij een tipje van de sluier van zijn plannen oplichtte. Wij denken vooral creatief. Als studenten hoeven wij veel minder rekening te houden met economische belangen dan de architect”, zegt Kraesgenberg. De studenten vinden het nadenken over de renovatie geslaagd. “De eerste keer dat ik hier kwam en vanaf station Hollands Spoor naar het dorp liep, vond ik het ontzettend lelijk. Maar naarmate ik meer tijd in het dorp doorbracht, werd het in mijn ogen steeds mooier. Ik ben er langzaamaan
van gaan houden”, zegt Döbken. Kraesgenberg vond vooral de interactie met omwonenden geweldig. “Meestal werken we bij vakken aan een fictief plan. Nu ging het om echte mensen en merk je hoeveel invloed je als architect hebt op een wijk. We kregen uitgebreid feedback van omwonenden. Ze waren enthousiast, nieuwsgierig en gaven heel duidelijk hun wensen aan. Dat liet zien dat het echt ergens om gaat en dat maakt het werk zo interessant.”
DELTA. 15 12-05-2011
TUdelta.15 > Jaargang 43 Delta is het informatie- en opinieblad van de TU Delft, verzorgd door een journalistiek onafhankelijke redactie.
> Redactie Frank Nuijens, (hoofdredacteur), Katja Wijnands, Dorine van Gorp, (eindredactie), Saskia Bonger, Tomas van Dijk, Erik Huisman, Connie van Uffelen, Jos Wassink (verslaggeving).
> Medewerkers Willemijn Dicke, Patrick van der Duin, Robbert Fokkink, Jorinde Hanse, Dap Hartmann, Auke Herrema, Floortje d'Hont, David McMullin, Jeroen Peters, Merel Segers, Ionica Smeets, Jimmy Tigges, Stephan Timmers, Ellen Touw, Robert Visscher. > Foto‘s Sam Rentmeester/ Hans Stakelbeek (FMAX).(info@fmax.nl) > Vormgeving & Lay-Out Liesbeth van Dam
> Mededelingen Martin Kers (m.kers@tudelft.nl)
> Redactieraad dr. B.B. Scholtens (voorzitter), G.K. Berghuijs, MSc, prof.dr. M.J. van den Hoven, mr. J.J.M. Kok, R.H.G. Meijer, T. Niks, ir. M. Persson, C.J.M. Pieters, prof. dr. B.J. Thijsse, dr.ir. C.A.J.R. Vermeeren
> Redactie-adressen Universiteitsbibliotheek Kamer 0.18-0.28 Prometheusplein 1 2628 ZC Delft Postbus 139 2600 AC Delft Tel. 015-278 4848 E-mail: delta@tudelft.nl www.delta.tudelft.nl > ISSN 0169-698x > Druk Wegener Nieuwsdruk Twente, Enschede > Oplage 12.000 > Advertenties H&J uitgevers Postbus 101 2900 AC Capelle aan den IJssel Tel. 010-451 55 10 Fax 010-451 53 80 E-mail:delta@henjuitgevers.nl www.linkmagazine.nl > Abonnement Een abonnement kost 37,50 en kan elk moment ingaan.
> HOP Delta werkt samen met het Hoger Onderwijs Persbureau Hein Cuppen, Bas Belleman, Marijke de Vries Tel. 071-523 6151 Fax 071-523 2138 E-mail hop@xs4all.nl
> Copyright Delta Auteursrecht voorbehouden. Het is verboden zonder schriftelijke toestemming van de hoofdredacteur artikelen, schema‘s of illustraties geheel of gedeeltelijk over te nemen en/of openbaar te maken, in enigerlei vorm of wijze.
mededelingen
14
Delta15_KaderAbdolah_v1:Opmaak 1 11-05-11 13:32 Pagina 1
Agenda
Foto: Leo van Velzen
Vrijdag 13 mei Froude Symposium Vandaag vindt het Froude Symposium plaats met als thema ‘The whole nine yards: On stage ship configuration’. Het symposium vindt plaats in congrescentrum De Doelen, Rotterdam. Voor het programma zie www. froudesymposium.eu. Indesem Indesem (International Design Seminar) is een tweejaarlijks terugkerend en door studenten georganiseerd evenement op faculteit Bouwkunde, die elke keer een andere thema binnen de architectuur en de maatschappij behandeld. In de volgende editie, die plaatsvindt vanaf 13-20 mei 2011 op Bouwkunde, staat de vraag van de architect tegenover de sociale netwerken en de netwerkmaatschappij centraal. Voor meer informative zie www. indesem.nl. Wetenschapsagenda • 10.00 uur – Identifying and responding to Weak signals to improve Learning from Experiences in High-Risk Industry. Promotie van E.M.E. Guillaume, Diplome d’Etudes Approfondies. Promotor: prof.dr. A.R. Hale. • 12.30 uur – Concepts for railway transition maintenance. Promotie van B.E. Zuada Coelho, MSc. Promotor: prof. dr.ir. F.B.J. Barends. • 15.00 uur – Intreerede prof. dr. R.B. Polder, faculteit Civiele Techniek en Geowetenschappen. Student Driven Innovation 14.00-18.00 uur – Innovatieplatform Booosting organiseert in samenwerking met Praktijkvereniging BouT het evenement ‘Student Driven Innovation’ op de faculteit Bouwkunde. In dit mini symposium staat de relatie tussen onderwijs, studenten en bedrijfsleven centraal en kijken we hoe deze meer van elkaar kunnen profiteren en samen kunnen innovaren. Toegang is gratis voor studenten. Aanmelden kan via www.booosting.nl/ event/show/id/27. Choir 20.30 uur - Onder leiding van dirigent: Gilles Michels zingt Choir ‘Christus factus est’ van Bruckner, ‘Horn concerto no.1 in D, K.412’ van Mozart en ‘Missa sancti Bernardi von Offida’ van Haydn in de Lutherse Kerk, Noordeinde 4, Delft. Kijk voor kaartverkoop op www.choirdelft.nl. Dit is
tevens een concert verbonden aan de Week van de Amateurkunst die plaatsvindt van 14-21 mei. Kick-off party Zomerfestival 21.00-2.00 uur - Dit jaar organiseert de Unit Sport & Cultuur weer een fantastisch TU Delft Zomerfestival op vrijdag 10 juni. Om iedereen hiervoor alvast in de stemming te brengen zal vanavond een kick-off party gehouden worden. Het belooft een waanzinnig feest te worden met een vet optreden van DJ Dem Slackers. Het feest vindt plaats op de Unit Cultuur, Mekelweg 10, Delft. Toegang is gratis.
Zaterdag 14 mei DSJV Groover 14.00-19.00 uur - Vandaag zal een groot deel van de organen en combo’s van de vereniging acte de presence geven op het Groover Festival. Vanaf zal het Cultureel Centrum van de TU Delft op zijn kop staan: gedurende dag zullen de diverse stijlen van Groover getoond worden. Toegang gratis. www. grooverjazz.nl Wolpop Vandaag vindt de negende editie van Wolpop, het multidisciplinaire festival van Delft, plaats. Wolpop wordt dit jaar gehouden in het Floratheater, Verwersdijk 1 en op Wolbodo, Verwersdijk 102. Er zal een film worden gedraaid in Filmhuis Lumen. Kaarten zijn te koop zijn via www.wolpop.org en op de dag zelf op het Doelenplein.
Zondag 15 mei International Student Church 11.30 hrs - Celebrating the resurrection. Students of all denominations are invited to our ecumenical service every Sunday at Raamstraat 78, followed by tea/coffee. The services are led by the chaplains Reverend W. Stroh and Father Avin, and are supported by student leaders. More information on www.iscnetherlands.nl.
Maandag 16 mei Wetenschapsagenda • 10.00 uur – Connecting Molecular Dynamics and Computational Fluid Dynamics. Promotie van ir. A.P. Markesteijn. Promotoren: prof. dr.ir. J. Westerweel en prof. dr. S. Luding. • 12.30 uur – Towards On-line Angle Stability Analysis in Electrical Networks. Promotie
van N. Farhondeh Jahromi, MSc. Promotor: prof.ir. L. van der Sluis. • 15.00 uur – Product removal by in-situ crystallization. Promotie van ir. J. Urbanus. Promotor: prof.dr.ir. P.J. Jansens.
Dinsdag 17 mei Wetenschapsagenda • 10.00 uur - Model-Based Process Monitoring and Control of Micromilling using Active Magnetic Bearings. Promotie van ir. R.S. Blom. • 12.30 uur – Deep submicron CMOS single photon detectors and quantum effects. Promotie van M.A. Karami, MEng. Promotor: prof.dr. E. Charbon. • 15.00 uur - Size China: a 3D Anthropometric survey of the Chinese Head. Promotie van R.M. Ball, MA. Promotoren: prof.ir. D.J. van Eijk en prof. dr. S.D.L. Justice.
Woensdag 18 mei Studium Generale • 18.30 uur - Lezing en expositie over ‘Verre Schoonheid’ door Dos en Bertie Winkel. Over een bijzondere planeet die we delen met bijzondere mensen. DOK, Vesteplein 100, Delft – toegang gratis. • 20.15 hrs - 'Labyrinth psychotica – Digital LSD' by Jennifer Kanary. In the past, LSD was often taken by doctors in order better to understand their patients’ hallucinations. Today such an act is taboo, so how might we develop a tool of empathy that could substitute an LSD experience? DOK, Vesteplein 100, Delft - free entrance.
Dinsdag 24 mei Landelijk Congres der Bestuurskunde Op 24 en 25 mei vindt de elfde editie van het Landelijk Congres der Bestuurskunde plaats in Lijm en Cultuur, Rotterdamseweg 270, Delft. Dit congres wordt georganiseerd door acht studenten van de faculteit Techniek, Bestuur en Management van de TU Delft. Zie www. lcb.nl voor meer informatie. ETV Symposium Op 24 mei organiseert de Elektrotechnische Vereeniging een dagsymposium in collegezaal Ampere van de faculteit Elektrotechniek, Wiskunde en Informatica over innovaties rond veiligheid in de transportsector: ‘Safety in Transport: Smart Systems Saving Lives’.
Zie www.etv.tudelft.nl voor meer informatie.
Donderdag 26 mei
Wetenschappers, ontwerpers en uitvinders: werk mee aan het nieuwe boek van Kader Abdolah ().
Kivi Niria Students Delft 18.30-21.30 hrs - Civil engiInformatie en aanmelden (voor juni a.s.) op www.kunstgebouw.nl/gezichtsbepalend neer Anton Frima, graduate at H&J Uitgevers_2x70_zw-w 14-05-2004 14:02 Delft University of Technology, talks about his experiences as a field logistician for Doctors without Borders. Anton worked for a total of 16 months in Voor advertenties bel met: Voor advertenties bel met: the organisation’s projects in Somalia and Pakistan where he was in charge of the techH & J Uitgevers T (010) 451 55 10 nical, financial and logistical Postbus 101 F (010) 451 53 80 2900 AC E delta@henjuitgevers.nl aspects related to a wide range H & J Uitgevers Capelle aan den IJssel of medical services. Currently, Postbus 101 Anton works at the organisati2900 AC on's head office in Amsterdam. Capelle aan den IJsel Participation in this activity is free of charge. Registration is T (010) 451 55 10 Neem contact op met Hennie de Ruyter of Mireille van Ginkel voor nadere informatie. mandatory via www.kns-delft. F (010) 451 53 80 nl. E delta@henjuitgevers.nl
Maandag 30 mei
Announcements
Neem contact op met Hennie de Ruyter of Kivi Niria met Mireille van Ginkel voor nadere informatie 18.00-20.30 uur – Vanavond zal het debat Politiek en Techniek plaatsvinden in het Kivi the Front Office or by phone: Niria gebouw, Prinsessegracht Students 015-2788004. For an initial 23, Den Haag. De toekomst van appointment with one of the het techniekonderwijs en het International Student Chastudent psychologists you rapport Veerman staan cenplaincy should first come to one of traal. Oo Karel Luyben, rector Looking for a home away from the open office hours: every magnificus van de TU Delft, zal home, trying to make new day from 11.30-12.30 hrs. The een bijdrage leveren aan het friends, interested in interculopen office hours of the Studebat. Aanmelden kan via bou- tural and interfaith activities, dent counselors are on Tueskebosgraaf@kiviniria.nl. needing some inner peace, days from 11.30-12.30 hrs and searching for more than acathe Career counselors are on demic challenges? Check the Tuesdays and Thursdays from website of the International 11.30-12.30 hrs. More informaStudent Chaplaincy, www. tion on www.studentandcareeriscnetherlands.nl, to learn support.tudelft.nl or http:// about their wide range offer. careercentre.tudelft.nl. Student and Career Support International Office The student psychologists The International Office, Jafand the central student and falaan 9a/visitor’s entrance at careers counselors are located Mekelweg, office opening times at Jaffalaan 9A. There is some English career information and Monday to Friday 9.00–17.00 hrs. Appointments and enquia vacancy wall in the inforries can be made by email: mation centre. Office hours: Delta Monday-Friday from 9.00-17.00 internationaloffice@tudelft.nl or by phone: 015-2788012. hrs. You can direct your inquiInleveren kopij ries or make an appointment at Bijdragen van faculteiten,
diensten en overigen voor de rubriek 'Agenda' in Delta ontvangt de redactie graag per e-mail: delta@tudelft. nl. Bijdragen dienen zo beknopt mogelijk te zijn. De redactie behoudt zich het recht voor om in te korten. Aanleveren vóór vrijdag 14.00 uur. Alle promoties, intree- en afscheidsredes genoemd in deze agenda vinden, tenzij anders vermeld, plaats in de Aula van de TU, Mekelweg 5, Delft.
Minimaatjes AC-HOP de vakbond voor Universiteitspersoneel. Voor informatie kijk dan op www. AC-HOP.nl. Yoga geeft je rust, leert je ontspannen en je eigen grenzen zoeken in een fraai zaaltje in gebouw Delftstede, Phoenixstraat 66. Informatie: www.johanmolenbroek. nl/yoga, 015-2783086 of
j.f.m.molenbroek@tudelft.nl. Spelregels minimaatjes. Minimaatjes zijn niet toegankelijk voor het bedrijfsleven. Voor commerciële aanbiedingen en advertenties: H&J Uitgevers (adres in colofon). Minimaatjes zijn maximaal 200 tekens lang. Inleveren vóór vrijdag 14.00 uur via e-mailadres delta@tudelft.nl.
Loop je binnenkort een Marathon of een Vierdaagse? Ben je binnenkort jarig of ga je trouwen? Ga je iets speciaals doen?
kom in actie voor jouw favoriete goede doel!
Kies uit meer dan 2000 goede doelen
Meld je aan en start je eigen actie op www.geefsamen.nl
Pagi
DELTA. 15 12-05-2011
mededelingen
15
Aankondigingen Algemeen Schrijfwedstrijd ‘Religie: weg van het midden?’ Gaat het in de religie om een leven in balans, het bewandelen van ‘de weg van het midden’ of moeten we juist het radicale pad kiezen? Dat is het onderwerp van de VolZin-opinieprijs 2011. De schrijfwedstrijd staat open voor alle leeftijden. Schrijf een persoonlijk getoonzet essay of betoog van maximaal 1700 woorden. Inzending kan tot 1 juli, via e-mail aan: redactie@volzin.nu, in Word, o.v.v ‘opinie-prijs’ en personalia. Inzenders dingen mee naar een eerste, tweede en derde prijs van 1000, 500 en 300 euro en publicatie in VolZin.
Studenten Interactief kunstproject Kadmium zoekt vier TUstudenten die samen met vier kunstacademie studenten samenwerken aan interactieve installaties met een 3-weekse expositie. De studenten worden begeleid door interactiegoeroe Mathijs Stegink en conceptbewaker Joubin Zargarbashi. De workshops vinden plaats op maandag en
vrijdag tussen 15.00–17.00 uur van 30 mei t/m 19 juni. Naast de workshops kunnen de studenten in hun eigen tijd in Kadmium werken aan het project. De expositie staat van 20 juni t/m 10 juli in Kadmium. Deelnamekosten voor het gehele project bedragen 25 euro. Inschrijven kan via kim@ kadmium.nl. London Banking Tour De Financiele Studievereniging Amsterdam zal in september wederom naar London gaan om een aantal grote banken te bezoeken met 24 ambitieuze studenten. Je kunt je nu inschrijven op www.londonbankingtour.nl. Nationale Denktank De inschrijving voor De Nationale DenkTank 2011 is geopend. Binnen drie maanden moet een team van 20 geselecteerde masterstudenten, pasafgestudeerden en promovendi, creatieve, innovatieve, maar ook praktische oplossingen vinden voor een maatschappelijk probleem. Het thema van dit jaar is: ‘Het Werken van de Toekomst’. De inschrijving sluit 15 mei 2011. www.nationale-denktank.nl.
Eindelijk echt Groninger Studenten Cabaret Festival Het 25ste Groninger Studenten Cabaret Festival is op zoek naar aanstormend cabarettalent. Laat jij iedereen altijd lachen en zie jij jezelf wel op het podium staan? Schrijf je dan snel in op www.gscf.nl voor extra informatie en aanmelding en wie weet word jij de grote winnaar. De inschrijfperiode sluit op 17 mei 2011. Endeavour Awards De Endeavour Awards biedt studentende mogelijkheid om te studeren, onderzoek te doen en zich professioneel te ontwikkelen in Australië. De inschrijving sluit op 30 juni. Zie www.study-in-australia. org/netherlands/scholarships/ voor meer informatie. Student and Career Support Student and Career Support is een onderdeel van de dienst Onderwijs en Studentenzaken. Het omvat de diensten van de studentendecanen, de studentenpsychologen, en het Career Centre met studiekeuzeadviseurs en loopbaanadviseurs en het informatiecentrum. Het informatiecentrum in de hal op de begane grond is geopend op werkdagen van 9.00–17.00 uur.
Complement your bachelor in any discipline with a Master at Rotterdam School of Management, Erasmus University
GENERAL MANAGEMENT PROGRAMME THE BRIDGE TO A BUSINESS CAREER
Er is documentatie beschikbaar over onder andere WO- en HBOopleidingen, arbeidsmarkt, studie- en beroepskeuze, buitenlandse studies, en promoveren. Ook is er een vacaturewand. Bij de balie of telefonisch kun je afspraken maken met een van de medewerkers. Voor de studentenpsychologen geldt dat het eerste contact loopt via het inloopspreekuur dagelijks van 11.30-12.30 uur. De studentendecanen houden een inloopspreekuur op dinsdag van 11.30-12.30 uur, de loopbaanadviseurs en de studiekeuzeadviseur houden een inloopspreekuur op dinsdag en donderdag van 11.30-12.30 uur. Bezoekadres: Jaffalaan 9a (ingang Mekelweg); tel. 0152788004. E-mail: studentandcareersupport@tudelft.nl; careercentre@tudelft.nl; studiekeuzevragen@tudelft.nl. Website: www.studentandcareersupport.tudelft.nl; http:// careercentre.tudelft.nl. Online huurprijs check Is jouw huurprijs redelijk? Check www.huurcommissie. nl voor meer informatie en om helderheid te krijgen over huren en geschillen tussen huurder en verhuurder.
inspiratie
International Office Het International Office, Jaffalaan 9a, is op werkdagen geopend van 9.00-17.00 uur. Je kunt ook vragen stellen via internationaloffice@tudelft.nl of telefonisch (015-2788012) een afspraak maken.
gevonden
Studium Generale Het bureau Studium Generale, Jaffalaan 5, is van maandag t/m donderdag geopend van 9.00–17.00 uur. Je kunt ook vragen stellen via studiumgenerale@tudelft.nl of telefonisch een afspraak maken via 015-2783258.
Buddy Netwerk zet zich in voor mensen met een ernstige, chronische en/of levensbedreigende ziekte, zoals kanker, MS of Hart-en Vaatziekten. De impact van de ziekte op iemands sociale en emotionele leven is groot, soms te groot.
Delta Inleveren kopij Bijdragen van faculteiten, diensten en overigen voor de rubriek 'Agenda' in Delta ontvangt de redactie graag per e-mail: delta@tudelft. nl. Bijdragen dienen zo beknopt mogelijk te zijn. De redactie behoudt zich het recht voor om in te korten. Aanleveren vóór vrijdag 14.00 uur.
Kunt u een paar uurtjes missen?
Word nu buddy en vergroot de wereld van een ander en ook die van jezelf. Simpelweg door er eens per week een paar uur voor de ander te zijn.
Word ook buddy ! www.buddynetwerk.nl of bel 070-3649500
Collecteer ook in de derde week van september.
Meld u aan op nierstichting.nl of bel 035 697 8050
Zomerfestival
Opposites Dazzled Kid Go back to the Zoo Balthazar
ulture @ Sports & C
PUBLIC AND PRIVATE SECTOR EMPLOYERS VALUE A COMBINATION OF DISCIPLINARY KNOWLEDGE AND PRACTICAL BUSINESS SKILLS Our foundation year programme, combined with one of our MSc programmes will allow you to: Complement bachelor knowledge with an advanced degree in management Cover key management issues in international business
Kite Baskerville live | Schradinova | Lola Flexican & MC Sef | Zwart Licht XL Disco Nova ft VAgE gASTEN Eefje de Visser | I am Oak | Henzel & Styles Roots Riders | Shermanology | Leroy aap de geer Boef & de gelo e! mor h muc And
Develop your managerial skills Presale starts tomorrow 13 May!* Tickets: €10, @door: €15.
Open doors to improved career opportunities Study alongside students from a variety of disciplinary and international backgrounds for a highly relevant MSc degree from one of Europe's top ten business schools.
Delft Library Desk Selling points: Sports & Culture Desks & TU each campuscard 2 additional guest tickets * Don’t forget to bring your campuscard. For ees. Free entrance for children under may be purchased by students and 5 by employ the age of 12.
WWW.RSM.NL/GM
www.zomerfestival.tudelft.nl
ROTTERDAM SCHOOL OF MANAGEMENT ERASMUS UNIVERSITY
Advertentie.indd 2
6-5-2011 13:50:47
Spor
DELTA. 15 12-05-2011
lifestyle
16
front office
willemijn dicke
Pervers systeem In de nieuwe fotoserie ‘Front Office’ portretten van TU-medewerkers die we wel van gezicht kennen, maar waar we verder eigenlijk niets van weten. Wie zijn ze en wat doen ze?
de Huisjongste Piet Boon (55) werkt als beveiliger bij het Reactorinstituut Delft (RID). In juni werkt hij 25 jaar als beveiliger, waarvan nu een jaar aan de TU. Zijn werkgever is Group4Security. Alle bezoekers van het RID moeten zich bij hem legitimeren, en hij kan met camera’s de omgeving in de gaten houden. Zijn werkruimte doet ook dienst als centrale meldkamer voor alle inbraak-en brandalarmen en de 112-meldingen uit de TU-wijk en is 24 uur per dag bemand. Als Boon naar het toilet wil, moet hij een vervanger oproepen. Het is nu vakantie en er is bijna niemand aanwezig. Het spannendste dat vandaag gebeurde was een vos die met een fazant in zijn bek langs een van zijn camera’s kwam lopen. Buiten zijn werk bij het RID werkt Boon ook regelmatig als beveiliger bij feesten en partijen bij sport & cultuur, bij Ziggo en bij het Bronovo-ziekenhuis. (Foto: Sam Rentmeester/FMAX)
Bij het hbo is het goed mis. Een deel van de diploma’s blijkt onterecht afgegeven. Dat krijg je natuurlijk van die financiële prikkels om studenten snel te laten ‘doorstromen’, becommentariëren de kranten in hun hoofdartikelen. De instelling heeft dan een te groot belang om van een dikke vijf toch maar een magere zes te maken. Of van een drie een zes-min. Wordt het hbo bevolkt door onethische managers en docenten die belust zijn op geld? Daar geloof ik niets van. Het beloningssysteem deugt niet. Het beloont eendimensionaal, namelijk alleen de snelle doorstroom. Alle andere aspecten maken nauwelijks deel uit van de noemer. De managers zijn niet onethisch, maar het systeem is pervers. Overigens is dat systeem hetzelfde voor universiteiten. Het verbaast me dat de ophef en het onderzoek zich tot nu toe tot het hbo beperkt. Waarom zouden hbo-opleidingen zo’n andere positie dan universiteiten hebben? Ook wij kennen financiële
prikkels om studenten te laten afstuderen, en snel een beetje. Ik ben vast niet de enige docent die na zoveel jaar toch maar het voordeel van de twijfel gunde aan een te zwakke student, zeker als er verblijfsvergunningen en andere institutionele ingewikkeldheden mee gepaard gingen. Het is niet de vraag óf er een onderzoek komt naar onterechte diploma’s op universiteiten, maar wanneer. Ik hoop dat decanen hun sterkste mannen en vrouwen nu de portefeuille onderwijs geven. Want dat onderzoek komt er en dan wacht alle faculteiten een spannende tijd. Niet omdat we onethisch bezig zijn geweest, maar we hebben de schijn tegen met al die financiële belangen op snel laten afstuderen. Alleen directeuren onderwijs die begrijpen hoe het onderwijs binnen hun faculteit werkt en waarom dingen gaan zoals ze gaan, en die tegelijkertijd de bestuurlijke noden kennen, zullen de TU Delft een dienst kunnen bewijzen. Meldt u aan, frontsoldaten!
tekentafeltalenten
Dank u voor uw afval Joepie, een nieuwe smartphone! Kan dat oude mobieltje eíndelijk de prullenbak in. Of de elektronica-afvalbak, maar waar vind je die? Was er nu maar de E-Waste Wall van IOstudent Dorine Poelhekke. Optimaal gerecycled is wel het laatste wat je kunt zeggen van elektronisch afval. Sterker nog: het is de snelst groeiende afvalstroom ter wereld, ontdekte Dorine Poelhekke (23) tijdens het onderzoek voor haar bacheloreindproject bij IO. “Mensen kopen steeds sneller nieuwe elektrische apparaten”, zegt ze. Dan kan Nederland de afgedankte boel wel naar Afrika sturen voor ‘het goede doel’, maar daar verdwijnt het op een paar waardevolle onderdelen na óók doodleuk op de afvalberg. En de kapotte apparaten die in Nederland niet naar de vuilstort worden gebracht? Die belanden in de la of gewoon in de prullenbak. Daar gaat de schone toekomst voor je kinderen. En die van betaalbare elektronica. “Want over elf jaar zijn de benodigde, schaarse materialen op en is China nog de enige die erover beschikt”, weet Poelhekke. “Je snapt dat China dan de
De E-Waste Wall van Dorine Poelhekke laat de gebruiker nadenken over de problemen én kansen van elektronisch afval. (Foto: Hans Stakelbeek/FMAX)
prijs bepaalt.” Afgedankte elektronica kun je gewoon kwijt bij de kringloop of in containerparken. “Maar dat weet niet iedereen en een scheerapparaat naar een milieustraat brengen kost nu eenmaal moeite”, aldus de student. En dat is zonde. Niet alleen voor het milieu; dat afval is óók ordinair geld waard. “Een groot deel kan zo terug naar de
fabriek, waar er weer nieuwe mobieltjes mee gemaakt worden. Dat maakt de inzameling van elektronica-afval ook voor gemeenten interessant.” Afvalscheiding is omstreden: veel mensen denken dat het geen zin heeft, omdat achter de schermen alles gewoon op één grote hoop belandt. “En dat klopt ook”, zegt de student. “Maar elektronisch
afval scheiden heeft wél nut. Juíst voor kleine afgedankte apparaten, batterijen, kleine accu’s en spaar- en led-lampen. Dus ontwierp ze voor afvalcontainerfabrikant Koninklijke Bammens een E-Waste Wall, met drie gescheiden compartimenten van plexiglas: één voor klein elektronisch en elektrisch afval, één voor batterijen en één voor spaar- en led-lampen. “Zo zien mensen wat ze weggooien. Zodra hun afval in de bak verdwijnt, licht een boodschap op in de trant van ‘Bedankt! U verlichtte zojuist de wereld van een stukje elektronisch afval’. Een kleine beloning voor de moeite”, aldus Poelhekke. Voor Bammens zou het een fluitje van een cent zijn om zo’n bak te produceren, want het leegsysteem werkt hetzelfde als bij de glasbakken met gescheiden kleuren die ze al jaren produceert. Aantrekkelijk, vond het bedrijf. “Maar de E-Waste Wall brengt een nieuwe markt met zich mee, inclusief risico’s.” Dus kreeg Poelhekke weliswaar een acht voor haar eindproject, maar blijft haar ontwerp in de conceptfase. Best jammer, vindt ze. “Ik ben er heel ambitieus mee bezig geweest. Heb die afvalbergen met eigen ogen gezien in Ghana, ik wéét hoe groot het probleem is – en hoe aantrekkelijk de oplossing.” (JH)
kriep