Delta TU Delft

TUDELTA.19

DELTA. 19 16-06-2011 weekblad van de technische universiteit Delft

Deze week in Delta

Kites for fresh air

Cowboy uit het Westerkwartier

INTERVIEW: 10

SCIENCE:04

NIEUWS: 03

01

INTERNATIONAL: 07

Selectie: steeds vroeger kiezen

REPORTAGE: 12

Duwo and the blame game

Schatkamer vol oude vrienden

Waas blijft decaan Marco Waas blijft decaan bij de faculteit 3mE. Het college van bestuur vindt dat ‘de schijn van belangenverstrengeling geen reden is om te stoppen met Waas.’

Saskia Bonger/Connie van Uffelen Als Marco Waas niet te handhaven zou zijn geweest als decaan, zou het college van bestuur dat vorig jaar al hebben moeten vinden, zegt collegevoorzitter Dirk Jan van den Berg. “Wat dat betreft zijn er geen nieuwe feiten in NRC. Het is oude koek.”

NRC Handelsblad schreef op zaterdag 11 juni dat Waas zich tussen 2005 en 2010 schuldig heeft gemaakt aan belangenverstrengeling. Hij zou betrokken zijn geweest bij zes opdrachten ter waarde van driekwart miljoen euro aan twee bedrijven van zijn vrouw, TrackFinder en VPC. TrackFinder kreeg in 2005 de opdracht de marketing te verzorgen voor Delft Blauw, de RTL-serie om het imago van technische studies te verbeteren. De televisieserie was een idee van Waas.

Het college van bestuur concludeerde destijds dat Waas niet als opdrachtgever kon optreden, dus nam een collega het project over.

Een jaar later mocht TrackFinder de merkontwikkeling, de marketingstra-

’Er is waardering voor zijn werk’ tegie en het businessmodel bedenken voor een ander geesteskind van Waas, YesDelft. En in 2007 hield datzelfde bedrijf een enquête over carrièreperspectieven onder studenten van onder meer de faculteit Werktuigbouwkunde, Maritieme Techniek & Technische Materiaalwetenschappen (3mE). In 2008 deed TrackFinder een opdracht voor bedrijvenpark Science Port Holland, waarvan Waas namens de TU initiatiefnemer was. Van den Berg zegt in NRC dat hij van deze opdrachten niet op de hoogte was.

Wel voerde hij in 2010 gesprekken met

Waas over twee opdrachten uit 2009, nadat de onderdeelcommissie (odc) van 3mE met vragen was gekomen.

Die betroffen twee opdrachten aan adviesbedrijf VPC, waarvan de vrouw van Waas mede-eigenaar is. VPC deed in 2009 onderzoek naar het aantrekkelijker maken van een masteropleiding van 3mE. Ook leverde het bedrijf een onderwijsvisie voor 3mE. Met instemming van de odc werd daarop de samenwerking stopgezet.

Van den Berg vindt dat er niets is gebleken van ‘harde belangenverstrengeling’. “De schijn was er wel, het feit niet. Je hebt de schijn tegen. Dat vind ik niet een reden om te stoppen met Waas. Er is waardering voor zijn werk.”

Van den Berg zegt dat bedrijven van Waas’ vrouw op andere faculteiten nog werkzaamheden mogen verrichten, maar dat dit nu niet het geval is.

“Op 3mE mag het niet. Er is altijd een hardheidsclausule: als het nuttig zou zijn een bedrijf met een vergelijkbare situatie in te schakelen vanwege bijzondere expertise, dan moet het wel duidelijk gemeld worden op een hoger niveau. In dit geval bij mij of de rector. En ik zeg dan waarschijnlijk ‘nee’.

Je moet de schijn van belangenverstrengeling te allen tijde vermijden.”

Het college zal de gedragscode van de TU op dit punt aanpassen.

De ondernemingsraad was volgens voorzitter Dineke Heersma destijds alleen zijdelings betrokken bij de gesprekken over de verstrekte opdrachten, omdat het volgens haar een facultaire aangelegenheid betrof. “We komen heel negatief in het nieuws en dat brengt schade toe aan de TU. Het gaat wel om veel geld. Wat moet het personeel hiervan vinden?” Waas had volgens Heersma zo verstandig moeten zijn iedere schijn van belangenverstrengeling te vermijden. “Dat het anders is gegaan, is onverteerbaar.”

Het SP-kamerlid Jasper van Dijk gaat Kamervragen stellen over de kwestie.

Hij wil onder meer weten ‘wat het oordeel is van de staatssecretaris over deze belangenverstrengeling’ en of die van oordeel is dat dit niet door de beugel kan.

Pagina 16: Marco Waas Waas ‘erg ongelukkig’: www.delta.tudelft. nl/23334

De afgelopen tien jaar bouwde het DUT racingteam met succes auto’s met verbrandingsmotor. Maar met de eerste elektrische versie die het team afgelopen dinsdag op de Markt presenteerde, ging het een stuk minder soepel. De auto is nog niet klaar en reed niet. Daarom liet het team zijn kunsten met de auto van vorig jaar nog maar eens zien. (Foto: Sam Rentmeester/FMAX)

Delftse Pluim voor Maartje de Hoon Tijdens een feestelijke bijeenkomst in Theater De Veste ontving Maartje de Hoon van Proteus-Eretes vrijdagavond de Delftse Pluim. De verkiezing als ‘beste vrijwilligster van Delft’ dankt zij aan haar activiteiten bij het school- en g-roeien: roeien voor mensen met een verstandelijke beperking.

De Hoon was met Dick Scherft van Buddy Netwerk en Joke Tummers van het Interkerkelijk Stadsdiakonaat Delft een van de drie genomineerden.

Even twijfelde De Hoon nog, toen ze hoorde dat het Proteus-bestuur haar had voorgedragen. “Eigenlijk niks voor mij. Ik heb het toch maar gedaan omdat er op deze manier bekendheid aan het g-roeien wordt gegeven. Een mooie gelegenheid om te kunnen verkopen hoe goed de vrijwilligers bezig

zijn en hoe leuk het is.”

Ze begon zelf als begeleider toen ze een paar jaar geleden een oproep las in het verenigingsblad. “Ik ging regelmatig paardrijden met mijn tante, die ook een beperking heeft. Dat vond ik altijd heel erg leuk. Het leek het mij zonde als het g-roeien zou stoppen en daarom heb ik mij opgegeven.”

Naar de avond in De Veste nam ze haar

‘Een mooie gelegenheid om te kunnen verkopen hoe goed de vrijwilligers bezig zijn’ hele commissie mee. De anderen verdienden het tenslotte net zo goed als zij. De voordracht door het bestuur van haar eigen vereniging zei haar meer dan dat een aantal juryleden op grond van wat filmpjes haar tot winnaar uitriep. “Het g-roeien doen we in samenwerking met burgervereniging DDS. Omdat wij met onze commissie meestal op DDS zitten was dat een teken dat ze bij Proteus beseffen dat

er ook elders goede dingen te doen zijn.”

Eigenlijk vindt ze dat ze de prijs dit jaar niet verdiend heeft. “Op grond van vorig jaar was logischer geweest.

Omdat ik nu ook stuur ben in een wedstrijdboot, was ik dit jaar vooral achter de schermen bezig. Zorgen dat er elke week genoeg vrijwilligers aanwezig waren en soms een toertocht mee helpen organiseren.”

Elke zaterdag roeien de begeleiders met acht gehandicapten, twee gehandicapten staan op de wachtlijst. “Er zijn weinig vrijwilligers die elke week aanwezig kunnen zijn. Studenten gaan nu eenmaal regelmatig naar huis in het weekend. Nieuwe vrijwilligers zijn altijd welkom.” (JT)

www.groeiendelft.nl

DELTA. 19 16-06-2011

nieuws/column

02

Leermeester www.delta.tudelft.nl @tudelta delta@tudelft.nl

delta online

De UfD-Leermeesterprijs gaat dit jaar naar prof.dr.ir. Harry van den Akker.

Hij is sinds 1988 hoogleraar fysische transportverschijnselen bij de faculteit Technische Natuurwetenschappen. Ook is hij onder meer directeur van het Kramers Laboratorium voor Fysische Technologie en wetenschappelijk directeur van de nationale onderzoekschool voor procestechnologie (OSPT). Volgens het universiteitsfonds is Van den Akker alles wat een prijswinnaar moet zijn: een uitstekende docent, een heel goede onderzoeker en iemand die school heeft gemaakt met een groot aantal

De bijverdiensten voor studenten worden per kalenderjaar berekend, en dat blijft zo. En het geld dat tussen twee studies in wordt verdiend, telt als het aan staatssecretaris Zijlstra ligt gewoon mee voor het verzamelinkomen.

Handicap + studie

Connie van Uffelen

De stichting Handicap + studie kan blijven bestaan op voorwaarde dat ze een expertisecentrum wordt en instellingen ondersteunt bij het toegankelijk en studeerbaar maken van het onderwijs voor studenten met een functiebeperking.

Ehec TNO claimde afgelopen week een doorbraak in een kuur tegen resistente ‘killerbacteriën’. Ze kregen meteen Radio-1 aan de lijn. Maar volgens biotechnologen bij Technische Natuurwetenschappen is er geen nieuws en promoot TNO lopend onderzoek in het kader van de belangstelling voor de Ehec-bacterie.

Vergeten student Bedrijven en wetenschappers staan klaar om met het geld voor de zogeheten topsectoren aan de haal te gaan, aldus Anne-Wil Lucas van de VVD. “Maar laten ze in hun plannen de studenten niet vergeten.”

Ben je zelf een van de weinige vrouwelijke technostarters?

“Nee, ik ben vierdejaars student technische bestuurskunde, maar ik heb wel de ambitie om te gaan ondernemen. Ik rond nu mijn bachelor af en ga daarna een master doen. Ik weet nog niet of ik dat bij de TU doe. Misschien doe ik een master die zich volledig focust op ondernemerschap. Technisch ondernemerschap lijkt mij een mooie uitdaging, want met een technisch product kun je innoveren.”

Hoe ben je bij YesDelft beland?

“Mijn hele familie is ondernemer.

Vorig jaar leerde ik YesDelft kennen door deelname aan een DO IT-game, een spel waarbij je in vier uur tijd kennismaakt met alle aspecten van het ondernemen. Later dat jaar werd er een ondernemersreis naar Shanghai georganiseerd. Dat wilde ik wel en dus hield ik een pitch waarin je in

Tweede studie Hogescholen en universiteiten mogen van staatssecretaris Zijlstra zelf weten hoeveel collegegeld zij vragen aan wie een tweede studie wil volgen. Studenten die menen dat ze te veel betalen, verwijst hij naar het klachtenloket.

Bin Ladens huis Er zou een universiteit voor tolerantie en vrede moeten komen op de plaats waar het huis van Osama Bin Laden staat. Daar pleiten enkele Pakistaanse wetenschappers voor.

Allemaal samen Hogescholen snoepen elkaar geen studenten meer af en werken liever samen. De marktwerking in het hbo dreigt te verdwijnen en daar is niet iedereen blij mee.

2011, dat weer was afgeleid van 2010.

Sinds dat jaar is het huidige allocatiemodel bevroren in afwachting van een nieuw systeem. Ondernemingsraadvoorzitter Dineke Heersma schreef daarover in maart 2010 een opinieartikel, waarin zij stelde dat hiermee ‘incentives om te publiceren en meer promoties te verwezenlijken’ zijn weggehaald.

starters uit YesDelft straks de voorbeelden zijn voor studenten. Nu is een op de drie inschrijvingen bij de Kamer van Koophandel vrouw. Alleen is dat minder in de technische sector.

Ook blijft bij vrouwen het bedrijf vaak klein. De motivatie van vrouwen is denk ik niet snel veel geld verdienen, maar bijvoorbeeld vrijheid. Bij mij zou het zijn: je eigen droom verwezenlijken.”

Darinde Gijzel: “De motivatie van vrouwen is denk ik niet snel veel geld verdienen, maar bijvoorbeeld vrijheid.” (Foto: Sam Rentmeester/FMAX)

één minuut je ondernemersidee uitlegt. Daarna kwam ik in het bestuur van YesDelft Students en merkte ik dat er weinig vrouwelijke technostarters zijn.”

Hoe komt dat?

“YesDelft is een technische incubator.

De slogan ‘building tomorrow’s leading firms’ is heel ambitieus. Als ik het even heel zwart-wit schets zijn mannen zelfverzekerder en voelen zij zich sneller door zo’n slogan aangetrokken.

Vrouwen nemen minder risico’s, willen eerst de hele financiering rond hebben

voordat zij starten. Daarbij houden ook mannelijke rolmodellen - zoals Ken Morse en Victor Muller - lezingen, in wie mannelijke studenten zich sneller verplaatsen. Daarom heb ik onlangs een rollercoasterrit georganiseerd, een busrit waarbij vijftig vrouwelijke studenten langs verschillende vrouwelijke ondernemers gingen.”

Zijn er te weinig vrouwelijke rolmodellen bij de TU Delft?

“Ja, dat denk ik wel. Architect Francine Houben wordt natuurlijk altijd genoemd, maar ik hoop dat techno-

Wat doet YesDelft om meer vrouwen over ondernemerschap te laten nadenken?

“Het idee is om de rollercoasterrit jaarlijks te organiseren. Binnen 3TU zijn er ook plannen voor activiteiten met vrouwelijke rolmodellen. Zelf denk ik erover een boek te maken waarin bekende vrouwelijke ondernemers worden geïnterviewd en adviezen kunnen geven. Zij kunnen een rolmodel zijn voor vrouwelijke studenten.”

Heb je een advies voor studentes die met de gedachte spelen te gaan ondernemen?

“Er sowieso voor gaan! Als je een idee hebt dit ook uitvoeren en minder naar de risico’s kijken. Ook al gaat het mis: het is een goede leerschool. Je bent jong: wat heb je te verliezen?”

TOUW

Kantoorflat Voor het eerst wordt in Amsterdam een groot kantoorpand verbouwd tot studentenflat. Om de kosten te drukken moeten nieuwe bewoners zelf de handen uit de mouwen steken.

Het nieuwe allocatiemodel laat een jaar langer op zich wachten. Dat meldde college van bestuurslid Paul Rullmann vorige week tijdens een vergadering met de ondernemingsraad en de studentenraad. Het nieuwe model voor budgettoewijzing zou aanvankelijk in 2012 ingaan. Dat wordt nu 2013, volgens Rullmann ‘omdat we willen dat het een robuust model is’.

“We hebben meer tijd nodig om het goed te testen en willen niet overhaast handelen.” Faculteiten krijgen binnenkort een brief met daarin hun budget voor 2012. Dat budget wordt volgens Rullmann afgeleid van dat van

‘Vrouwelijke ondernemers: ga ervoor’ Van de 180 technostarters bij YesDelft zijn er maar zeven vrouw. Darinde Gijzel (22), de enige vrouw in het bestuur van YesDelft Students, denkt te weten waarom.

Bijverdienregels

Allocatiemodel promovendi en afgestudeerden. Er waren dit jaar drie kandidaten, ieder zonder hun medeweten opgegeven via hun decaan, meestal door de studievereniging. Van den Akker krijgt de prijs op maandag 5 september, voorafgaand aan de opening van het collegejaar. Het bedrag van vijftienduizend euro stelt hem in staat om ‘eventueel met partner, een sabbatical leave van circa twee maanden in het buitenland door te brengen om daarna met frisse ideeën weer aan het werk te gaan bij de TU Delft’, meldt oproep voor aanmeldingen.

Chinglish Wanneer u deze column leest ben ik in China. Als u Delta op donderdag of vrijdag leest is de kans groot dat ik op datzelfde moment mopperend een mountainbike uit een rijstveld sta te vissen. Fietsen op glibberige weggetjes tussen rijstvelden is niet mijn forte, dat heb ik in ditzelfde gebied al eerder bewezen.

En? Regent het? Bij mij niet hoor. Ik krijg alleen die fiets niet meer op dat klØtedijkje, maar verder is het hier heel leuk.

Als ik in China ben, voeg ik altijd nieuwe items toe aan mijn verzameling. Ik verzamel geen porseleinen theepotten, of schilderijen op zijde. Ik verzamel malle opschriften. En wie ooit in China is geweest weet dat je daar je hart kunt ophalen. Vooral op plekken waar buitenlanders komen heeft men vaak moeite gedaan om opschriften creatief in het Engels te vertalen. Met soms de meest hilarische resultaten. Zo kun je in de grote steden op veel plekken gewoon geld uit de muur halen, mits je je bankpas durft toe te vertrouwen aan machines met het opschrift ‘Cash Recycling Machine’, of erger nog ‘Help Oneself Terminating Machine’.

Ook in hotels voel je je soms Alice in Wonderland. Zo vind je in je hotelkamer bordjes met: ‘Insert to gain power’, ‘Air exhauster’, ‘Closed room’ en ‘No smorking’. In het restaurant kun je kiezen uit zaken als: ‘Skin milk’, ‘Bee puke’ en ‘Rice pooping’, een ‘Sandwish with greed salad’ en allerlei andere ‘delicious snakes’.

En natuurlijk moet je eigenlijk niet lachen want die opschriften zijn juist handig omdat de meeste toeristen geen woord Chinees lezen. Maar het is toch

wel erg moeilijk je lachen in te houden als je op de deur van een defecte lift leest: ‘The lift is being fixed for next day. During that time we regret that you are unbearable’, en vooral als die lift zich vlak naast het ‘Pubic service centre’ bevindt. En nu maar hopen dat u de goede deur kiest bij toiletten met opschriften als : ‘Genitl Emen’ en ‘Feman’…

China staat vol met waarschuwingsborden. Men wil liever niet dat je ergens in/ vanaf/doorheen valt en geeft dat in diverse talen aan. Ik toon u graag mijn verzameling, wellicht ook in Nederland in bouwputten te gebruiken: ‘Warm suggestion: the floor is wet and slippery, fall down carefully. To take notice of safe, the slippery are very crafty. Don’t press the glass to get hurt. Caution, run into it! Be careful of crushed head above. An electric dangerous. No nearing! Please forbidden to jump into tunnel. Warn: the child forbids playing here! Take care dangerously.’

Ik ben overigens niet uniek met mijn verzameling, er zijn inmiddels hele volksstammen die ‘Chinglish’ verzamelen en op het web zetten. Zoek eens ‘Chinglish’ op in Google afbeeldingen en u ziet 79.200 voorbeelden. Zo heeft u toch wat te doen als het weer zo vreselijk regent daar in Holland. En dan ga ik weer een stukje verder fietsen onder de stralende zon tussen de rijstvelden. Tot na de vakantie.

Ellen Touw is hoofd van de dienst onderwijs- en studentenzaken bij Civiele Techniek en Geowetenschappen en beleidsadviseur internationalisering.

DELTA. 19 16-06-2011

nieuws

03

Stomverbaasd Studentenvakbond VSSD zegt ‘stomverbaasd’ te zijn over de langstudeermaatregelen die het college van bestuur (cvb) begin juni heeft genomen. De bond vindt dat het cvb niet heeft geluisterd naar studenten. ‘Met name het doorzetten van de verhoging van het bindend studieadvies naar 45 ects stoot de VSSD tegen de borst’, aldus een persbericht. De VSSD denkt dat een verhoging van de bsa-norm ertoe leidt dat opleidingen zullen leegstromen. De studeerbaarheid van opleidingen moet eerst verbeteren voordat ‘dit soort drastische maatregelen met goed geweten genomen kun-

nen worden’, zegt de studentenvakbond. ‘Het cvb van de TU Delft bepaalt vanuit zijn ivoren toren dat het bsa zo snel mogelijk naar 45 ects moet worden verhoogd, maar lijkt blind voor de rampzalige gevolgen die dit zal hebben. Tot overmaat van ramp wordt er totaal niet geluisterd naar mensen die dagelijks studeren om deze punten te halen.’

Robokelner

Zestig teams van eerstejaars studenten werktuigbouwkunde bouwden voor de jaarlijkse ontwerpwedstrijd een Robokelner die drankjes moest kunnen serveren.

Afgelopen woensdag legden deze robots met volle glazen op een dienblad een parcours af. Wie de snelste was, en dus won, was bij het ter perse gaan van Delta nog niet bekend.

(Foto: Sam Rentmeester/FMAX)

Valkuilen van selectie aan de poort Selectie aan de poort, daar wordt het onderwijs beter van, zeggen voorstanders. Maar critici wijzen op de valkuilen: zo eenvoudig is het niet om de juiste studenten eruit te pikken.

Bas Belleman (HOP) U bent onvoldoende gemotiveerd. U geeft geen blijk van bijzondere talenten. U hebt geen aanbevelingsbrief meegestuurd. Allemaal redenen om iemand af te wijzen die zich heeft aangemeld voor een opleiding.

Steeds meer opleidingen mogen studenten selecteren. Een nieuwe wet regelt dat opleidingen met iets extra’s – zoals kleinschaligheid en een hoger niveau – vooraf mogen selecteren en meer collegegeld mogen vragen. In juni presenteert VVD-staatssecretaris Halbe Zijlstra plannen die mogelijk nog verder gaan. Hij zal reageren op de commissie-Veerman die adviseerde om het hoger onderwijs selectiever te maken.

Na experimenten in het hoger onderwijs concludeerde de commissie-Ruim baan voor talent in 2007 dat selectie aan de poort op zijn best nuttig is om zwakke studenten buiten de deur te houden, de beste selecteren was een stuk moeilijker.

Bij de bacheloropleiding geneeskunde van de Erasmus Universiteit Rotterdam wordt de helft van de studenten

‘decentraal geselecteerd’. Het gaat om vwo’ers die gemiddeld lager dan een acht voor hun eindexamen haalden en dus eigenlijk zouden moeten loten.

Uit de aanmeldingen worden jongeren gepikt die ‘iets extra’s’ meebrengen zoals vrijwilligerswerk, op topsport of musiceren.

De geselecteerde studenten blijken het bijna net zo goed te doen als 8-plussers. Ze vallen zelden uit en studeren goed door. Alleen vielen hun cijfers een beetje tegen: die waren niet hoger dan van de studenten die via loting zijn binnengekomen. Zo werkt het niet altijd. Bij de Universiteit Leiden leidde een proef met selecteren

'Er zijn nu te veel smalle opleidingen en jongeren moeten te vroeg kiezen' op eindexamencijfers tot een andere slotsom. Studenten met hoge eindexamencijfers deden het gemiddeld beter dan studenten die op grond van hun lagere cijfers zouden zijn afgewezen, maar bij die laatste groep bleken toch ook veel goede studenten te zitten. En die wilde de universiteit niet wegsturen.

Daarom selecteert Leiden niet of nauwelijks. Alleen een kleine groep scholieren mag instromen bij geneeskunde en biomedische wetenschappen, na afronding van een speciale vooropleiding. Verder selecteert Leiden haar beste studenten liever voor het honours programma dat in het tweede jaar begint.

De Landelijke Studenten Vakbond (LSVb) was altijd al tegen selectie.

De winst is simpelweg te onduidelijk om het invoeren van selectie te verantwoorden, vindt voorzitter Sander Breur. “Als er al een effect op de studieprestaties is, kan dat ook te maken hebben met de studievoorlichting die zorgvuldiger is en het selectiegesprek dat plaatsvindt.”

Hij is daarom wel voorstander van ‘matching’-gesprekken die ervoor zorgen dat studenten terechtkomen bij een opleiding die goed bij hen past.

“Het voordeel is dat studiekiezers zich serieuzer op zo’n gesprek oriënteren.

En als we de uitval van studenten terugdringen, verdienen we de extra kosten snel terug.”

Als opleidingen de juiste student echt op de juiste plek willen krijgen, moeten ze eerst maar eens hun glanzende wervingsfolders naar het oud papier brengen, vindt Breur. Wie goed voorlicht, hoeft volgens de LSVb niet te selecteren.

Volgens Olchert Brouwer is dat geen sterk argument. Brouwer was betrokken bij de oprichting van accreditatieorganisatie NVAO en was bestuursvoorzitter van de Amsterdamse Hogeschool voor de Kunsten die van oudsher aanmelders schift.

“Met voorlichting bereik je weinig”, zegt hij. “Jongeren hebben er domweg onvoldoende belangstelling voor.

Bovendien kan een studie in de praktijk tegenvallen; dat merk je pas als je hem doet. De helft van mijn klasgenoten was na een jaar van opleiding gewisseld omdat ze niet goed over hun keuze hadden nagedacht.”

Selectie aan de TU Delft Vanaf komend collegejaar geldt een numerus fixus van 450 eerstejaars voor Bouwkunde en 330 voor Industrieel Ontwerpen (IO). Deze studenten worden dit jaar nog via gewogen loting geselecteerd, maar in 2012-2013 deels ook via selectie door de faculteiten zelf.

In dat collegejaar geldt tevens een numerus fixus van 440 eerstejaars voor Luchtvaart- en Ruimtevaarttechniek. Die faculteit wil – als dat juridisch mag – alleen buitenlandse studenten en Nederlandse studenten met een internationaal baccalaureaat selecteren, en wel op basis van opleiding, cijfers, internationale ervaring en achtergrond, motivatie voor de opleiding en motivatie voor de TU. Bouwkunde en IO willen studenten eerst voorselecteren met een online test. Dat moet duidelijk maken of studenten een idee hebben van wat de studie inhoudt. Waar IO daarna de twijfelgevallen wil uitnodigen voor een aantal testen, wil Bouwkunde juist de beste scholieren uit de voorselectie een kans geven zich te bewijzen. Dat kunnen zij onder meer doen door te laten zien dat zij aanleg hebben voor het ontwerpend of tekenend oplossen van problemen.

Diegenen die buiten de voorselectie vallen, kunnen meedoen aan de gewogen loting. Daarbij spelen cijfers van de middelbare school een doorslaggevende rol. (CvU) Daarom is selectie volgens hem wel degelijk een goed idee voor opleidingen die hun capaciteit moeten beperken. “Alles beter dan loten, nietwaar?

Studenten moeten het gevoel krijgen dat ze hun eigen toekomst kunnen beïnvloeden.”

Hans Adriaansens pleit voor uitstel van de studiekeuze. Hij was oprichter van het allereerste university college, dat in 1998 de deuren opende in Utrecht en aanvankelijk van alle kanten werd bekritiseerd als elitair en onwenselijk.

Sinds 2004 staat hij aan het hoofd van de Roosevelt Academy in Middelburg. “In Nederland hebben we geen selectie aan de poort”, aldus Adriaansens, “want we hebben helemaal geen

In Oxford kunnen ze massaliteit kleinschalig organiseren

Zomerfestival

Het regende en onweerde, maar dat mocht de pret niet drukken, afgelopen vrijdag tijdens de zesde editie van het TU Delft Zomerfestival.

(Oud)-studenten en medewerkers van de TU konden op het terrein van Sport en Cultuur genieten van diverse acts.

(Foto: Sam Rentmeester/FMAX)

echte poort: we hebben honderden kleine poortjes. Hoe kan iemand van zeventien nu weten of hij in de wieg is gelegd voor pakweg sociale geografie of politicologie? Hoe zouden wij iemand kunnen selecteren voor zo’n smalle opleiding?”

Bij university colleges (er zijn er intussen zes) kan dat volgens hem wel: hij selecteert op intelligentie en doorzettingsvermogen, niet op aanleg voor een vakgebied. Zijn studenten krijgen eerst een ‘breed’ onderwijsaanbod en kiezen na hun eerste jaar een major en minor, of een hoofdvak en bijvak.

Dat er elders zoveel studenten uitvallen heeft volgens Adriaansens meer te maken met vroege studiekeuze, dan met intelligentie of gebrek aan enthousiasme. “Op bezoek in Harvard sprak ik een student die bij binnen-

komst dacht dat hij letteren wilde studeren, maar in zijn eerste jaar werd gegrepen door astrofysica. ” Olchert Brouwer sluit zich bij die redenering aan. “Halverwege de jaren negentig pleitte een commissie die ik voorzat ervoor om het aantal opleidingen in het hbo te beperken tot een stuk of dertig à zestig. Studenten konden dan weloverwogen een afstudeerrichting kiezen. Er is toen niets mee gedaan.” Ook het rapport van de commissie-Veerman brak een lans voor brede bachelorstudies: er zijn nu te veel smalle opleidingen en jongeren moeten te vroeg kiezen.

Een opleiding die studenten selecteert, is nog lang niet klaar. Het onderwijs moet ook op orde zijn, anders krijg je weer een zesjescultuur. “In Nederland heerst de cultuur dat studenten zich niet zo op de studie hoeven te concentreren”, meent Brouwer. “Tallozen raken pas gemotiveerd ná hun studie.

Het is enorm moeilijk zoiets om te gooien. Als je opeens veel gaat eisen van studenten, zullen er protesten losbarsten.”

Adriaansens wijst op de universiteit van Oxford. “Oxford heeft 39 colleges, allemaal met een vergelijkbaar studieprogramma. Het ene college kan beter roeien, het andere heeft een Nobelprijswinnaar afgeleverd, en zo hebben ze allemaal iets om trots op te zijn. Maar het belangrijkste is dit: ze hebben geleerd hoe ze massaliteit kleinschalig kunnen organiseren. Dat zouden wij ook moeten doen. We kunnen dat model gewoon overnemen, we hoeven het wiel niet zelf uit te vinden.”

DELTA. 19 16-06-2011

science

opinion please

04

Kites for fresh air

The kite is suspended in the fresh flow. (Artist Impression: Daeolus)

Thorium, safest nuclear fuel?

Wind turbines could do with some more fresh air.

Huge kites hovering in the skies above could deliver that to them. This anyway is the idea put forward by a group of BSc students at the faculty of Aerospace Engineering who came up with this concept as part of their final BSc project.

Tomas van Dijk

Thorium is a better nuclear fuel than uranium. It is the safest and relatively inexhaustible energy source for the near future, according to an open letter published last week in the NRC newspaper.

Interest in thorium is greater than ever. Only the word itself has been googled three times more than average since the recent disaster at Japan’s Fukushima nuclear reactor. The reason behind this increased interest is the sudden loss of confidence in uranium. But if thorium had been used instead of uranium as the fuel in Japan’s nuclear power plants, would the risk of a meltdown have been minimized?

Associate professor and section leader of TU Delft’s faculty of Applied Sciences’ physics of nuclear reactors group, Jan Leen Kloosterman, responds negatively to this question. “Thorium is not a nuclear fuel itself, but rather a fertile material,” he says. “This means you can use thorium to produce an isotope of uranium and to use that as a nuclear fuel. Besides, thorium is not directly related to the safety of nuclear energy, as safety is determined by the type of reactor.”

So what type of reactor would be safer than the current uranium-based reactors?

According to Kloosterman, the answer is Liquid Fluoride Thorium Reactor (LFTR), a specific type of Molten Salt Reactor, which is the name used for all types of reactors in which the fuel is dissolved in salt, chlorine or fluoride salts. In the LFTR, a graphite block with cooling channels contains a mixture of liquid fluoride thorium (Th-232) dissolved in fluoride salts, which also serve as a coolant. To start the reactor, a bit of uranium (U-235) is initially incorporated in order to make nuclear fuel, as thorium is not fissile. In principle, the reaction that follows - in which U-233 is produced and consumed - continues indefinitely.

If an LFTR had been built in Fukushima, there would not have been any danger of overheating. “If the electricity fails in this thorium reactor, a passive cooling system gains momentum,” Kloosterman explains. “The primary circuit is linked with a pipeline to underneath tanks, which are passively chilled by air flowing around it. The pipeline is closed by a plug of frozen salt that is maintained by a refrigeration system. If the power fails, the cooling stops, the prop melts and the salt flows into the storage tanks, where it can cool. The problem in Fukushima and other nuclear power plants is that the heat cannot be removed”.

Another advantage of Liquid Fluoride Thorium Reactors is the high energy potential. “The plant in Borssele needs 50 tons of natural uranium each year, while an LFTR with the same size would require only 500 kilos. This means 100 times more energy,” Kloosterman further explains. “Thorium is fully used, while in current nuclear power plants only 1 percent of uranium is utilized. This goes hand in hand with the emergent form of nuclear waste, which has to be stored for only 500 years instead of 10,000 years.”

The Dutch government is planning to build a second nuclear power plant in Borssele. Should they consider an LFTR? Kloosterman: “No, that would premature. In about two decades we hope to have finished all research and development of this new type of reactor. After that we can then start to replace all 442 nuclear power plants in the world that are based on uranium.” (DH)

As wind turbines extract energy from the wind, they leave behind a turbulent flow of air with decreased velocity for the next turbines in the park. This so-called ‘wake’ leads to a substantial decrease in energy output.

“The decrease amounts to up to 7 percent for the wind farm off the coast at Egmond aan Zee,” says Roelant Kalthof. He and his fellow students used that wind farm with 36 turbines as a case study.

According to the students’ calculations, 23 kites with wingspans of 16 meters positioned above the wind farm at an altitude of 145 meters will bend the air towards the turbines and reduce the wake effect by 65 percent.

Kalthof: “This means that the wind farm at Egmond aan Zee can produce an extra thirteen and a half thousand megawatt hours per year.”

The wind farm at Egmond aan Zee can produce an extra thirteen and a half thousand megawatt hours per year The kites should be attached to buoys positioned in between the turbines. A control pod, positioned between each kite and the buoy, receives gps signals from a gps device in the kite, which the pod then uses to steer the kite in the right direction.

“The hardest part of the theoretical work was to calculate the effects of the kites, since the shapes of the

kites change continuously due to the wind,” Kalthof explains. “To verify the results, tests should be done with a scale model in a wind tunnel.”

As far as Kalthof can surmise, he and his colleagues are the first to investigate this option of using kites to reduce the wake effect in wind farms.

“Researchers from the University of Colorado and the National Oceanic and Atmospheric Administration are also looking into ways of solving the wake problem, but they are focussing on other techniques.”

Another way for instance of dealing with the wake is to create convection by heating up the air with mirrors that reflect the sun light. Convection would also result in a fresh air supply for the turbines.

Wind energy expert, Michiel Zaayer (AE), says the students’ idea is original and well thought out. Still, he is sceptical: “A 65 percent reduction seems a lot. It would surprise me if they could achieve that much. The operational part isn’t trivial, either.

It’s technically very difficult to have kites in the air at all times.”

Schiphol enigma: Less noise, more complaints Why do some people complain about aircraft noise while their neighbours do not? Dr Maarten Kroesen discovered that mistrust and loss of control intensify the impact of noise.

While the number of people subjected to aircraft noise around Schiphol airport has decreased over the past decades, the number of complaints has increased. Dr Maarten Kroesen, from the faculty of Technology, Policy and Management, was intrigued and wanted to solve this Schiphol enigma.

His PhD thesis shows why some people regard noise as a hindrance while others don’t.

“When you say the annoyance is all in one’s head, people think you accuse them of posing the problem,” says Kroesen. “Instead of that, I want to

make people’s experience more objective, as something to be reckoned with.”

The psychological basis for his research comes from Christian Bröer (University of Amsterdam) who argues that people give a certain meaning to aircraft noise. This significance depends on, among other things, people’s attitude towards Schiphol (‘engine of the economy’) and the environment (‘aviation is a threat to environment’). Kroesen conducted a survey on people’s attitudes and thus provided a quantitative backing for Bröer’s theory. About a third of the respondents were very supportive of Schiphol (and unlikely to make complaints about aircraft noise), while a quarter of the total were environmentally orientated, although they did accept Schiphol’s economic importance.

Kroesen discovered that two factors especially govern human response to aircraft noise: mistrust and control.

Mistrust has grown over the years as

noise limits were repeatedly surpassed and consequently adjusted. “People got the feeling that the economy wins out every time.” Thus people lose faith in surveys, in noise calculations and in the government, which doesn’t adhere to its own noise limits. “Overrunning noise limits is a case for the courts,” says Kroesen, “not for Parliament.”

Also, people tend to complain more about things they do not have control over. Giving people a say in how to insulate their homes from noise might improve that, Kroesen advises. (JW)

Dr Maarten Kroesen, 'Human Response to Aircraft Noise', 9 June 2011, PhD supervisor Prof. Bert van Wee.

DELTA. 19 16-06-2011

science

05

short news science Games project

The EWI hall buzzed with visitors, competitors and games last Friday. At the presentation of the Games Project, some 50 bachelor students presented the seven games they had been working on since last February. The jury, headed by a TU alumnus now working at Vanguard, awarded the first prize to Hexacon, a game in which players compete for tiles on a sphere. The Penguin award for the ‘most glorious failure’ went to the Cosmania team, who bit off a bit more than they could chew, but “they made a courageous attempt at the genre,” commented Dr Rafael Bidarra. (Image: Games Project)

Smart grid

Antimatter

Fuel Cells

Large-scale use of renewable energy will lead to continuously changing amounts of energy on the electricity network. How the so-called ‘smart grids’, the intelligent electricity networks of the future, will deal with these challenges is the topic under discussion during the International Conference on Power Systems Transients, held at TU Delft from June 14-17. The event is organized by Dr Marjan Popov and Professor Lou van der Sluis of the Electrical Engineering, Mathematics and Computer Science faculty.

Researchers at Cern have succeeded in trapping antimatter atoms for over 16 minutes. They reported this accomplishment in the June 6th online edition of the journal Nature Physics.

Sixteen minutes is long enough to begin to study their properties in detail. Ultimately the researchers want to find out why nature seems to have a preference for matter. The universe seems to be made entirely of matter, yet at the time of the Big Bang, matter and antimatter would have existed in equal quantities.

The new Solid Oxide Fuel Cell laboratory at the process and energy department (Mechanical, Maritime and Materials Engineering) is the setting for a SOFC symposium, organised by TU and KiviNiria, on 23 June. Speakers from the Netherlands and abroad will give presentations on efficient power production (by SOFC’s) in the near future.

The symposium’s coordinator is Dr Aravind.

pe.tudelft.nl/~sofcpowergen2011/home. htm

graphics.tudelft.nl/~mkt4/2011

(Designing a) digital dietician

Kim Thy Nguyen with a prototype of the dietician App. (Photo: Tomas van Dijk)

A healthy diet is especially important for couples wishing to become parents. Kim Thy Nguyen (MSc) designed a webtool to help prospective parents improve their eating patterns.

Medical doctor and epidemiologist, Professor Dr Regine Steegers-Theunissen, of Erasmus Medical Centre, has been actively promoting healthy food patterns and lifestyles for parents-tobe. Healthy diets and lifestyles and successful pregnancies are not related like cause and effect, but the associations are strong. In 2007, SteegersTheunissen started a preconception

clinic, called ‘Achieving a healthy pregnancy’, to help make couples aware of their diet and lifestyle as preparation for their future pregnancies.

But she wished to further support and guide couples - yes, also the men about food and drink issues before and during pregnancy.

The programme provides feedback on the items and issues health tips Kim Thy Nguyen (MSc) took up the gauntlet for her MSc thesis at the faculty of Industrial Design and Engineering. She was to make a website annex app for the target group tailored to nutrition and lifestyle improvement. Nguyen made use of her two

years of psychology studies at Erasmus University. She knew that behavioural change is a difficult thing to achieve and that James Prochaska had written a ‘transtheoretical model’ about this in which he argued that behavioural change - like quitting smoking - develops in five or six steps. Only when people have arrived at a certain level, do they become sensitive to health information.

Nguyen developed a website prototype which provides interested couples with information about healthy nutrition. The couples are asked to keep score of the items they eat and drink. The programme then provides feedback on the quantities and items and also issues health tips (´try a less fat cheese instead´). A fellowstudent from the Haagse Hogeschool, Joyce Boer, wrote the diet tips and recipes. An overview page shows the participant and his/her doctor what parts of the diet are on target (green check mark) or not quite there yet (red cross).

The prototype on www.slimmerzwanger.nl is Nguyen’s ‘masterpiece’. Programmers will now have to develop it into a web service that interested couples can login to. Nguyen hopes the application will ultimately be developed for smart phones, bringing ‘E-healthcare’ up close and personal.

(JW)

Kim Thy Nguyen, 'Slimmer zwanger', MSc thesis, 10 June 2011, supervisors Prof.

Richard Goossens and Prof. Dr. Regine Steegers-Theunissen

cover “The lower right part of the photo shows a cellar where the drinking water is filtered through layers of sand. The rest is a reflection in the cellar window, showing daylight through the window behind the photographer.

Bart Benschop, a friend of mine, took the picture. On the back cover, printed in relief, is a microscope photo of bacteria that played an important role in my research. We discovered that gallionella bacteria were responsible for oxidising iron in the sand filters.

Previously we thought of the filters as a dead and purely chemical system.

We discovered that bacteria extract phosphates from the passing water to

the extent that we need to add phosphates to feed other bacteria that are essential for the purification process.

TU alumnus, Esther Teunissen, who specialised in graphic design after her study at IDE, designed the cover.

I especially like the letters she used.

The letter type is called Jokerman. It’s frivolous and mocking, which suits me fine. Some think the letters look like bacteria, which is apt as well.”

Weren de Vet, ‘Biological drinking water treatment of anaerobic groundwater in trickling filters’, 14 June 2011, PhD supervisors Professor Mark van Loosdrecht (AS) and Professor Luuk Rietveld (CEGS)

halfway

Silent planes Name: Chongxin Yuan (27) Nationality: Chinese Supervisor: Professor Adriaan Beukers (Composites section of the faculty of Aerospace Engineering) Subject: Mechanical and acoustic properties of composites sandwich Thesis defense: In one and a half years “Nowadays, the fuselage of an airplane is built and the acoustic properties of the structure are improved afterwards by adding layers of foam on the inside of the fuselage. However, one can also pay attention to the acoustics in an earlier stage. The material I work on is a composite sandwich made of glass fibre and a plastic honeycomb structure. It has very good acoustic and insulating properties.

With this material, manufacturers should be able to build lighter aircrafts and reduce labour costs, since the insulation blankets no longer need to be added.

Ultimately I want to improve the material in such a way that – besides being cheaper and lighter – the airplanes made of it will also be more comfortable. But (laughing) I’m not sure that this goal is also feasible.

I’m improving the acoustic properties by experimenting with the orientation of the fibres and the type of plastic. I want the material to absorb another 10 to 20 decibel. I perform my experiments with a cylinder made of the composite sandwich. Speakers placed around the cylinder produce noise, and with a microphone on the inside, I measure the propagation through the structure.

The damping properties of the material differ for different frequencies, and it’s still a bit problematic for frequencies between 1000 and 3000 Hertz. I want to narrow that bandwidth.

I also want to conduct these experiments with a composite sandwich featuring carbon.

Acoustically, glass Chongxin Yuan sitting on the mould of the cylinder with fibre is better, but which he performs acoustic experiments. the mechanical pro(Photo: Tomas van Dijk) perties of carbon are greater. Maybe I can combine the two.

Sometimes the research is funny, like the time when I built a numerical model.

The results were in agreement with the results from the experiment, but my most happy time will be my thesis defence. I’m looking forward to working outside of the university setting. My dream is to have my own factory specialising in building materials. I’m working on a material for airplanes now, but this material can also be used for buildings. I couldn’t start a factory for airplanes, because of the scale - such a factory would need to be very big. I want to open the factory in China, because I have support there. Here I don’t have a network.” (TvD)

DELTA. 19 16-06-2011

international students

06

Looking back at the elections Jonathan Mugerwa, a second-year BSc civil engineering student from Uganda, is Chairman of the Delft International Student Society (Diss) and also assisted Oras in the recent Student Council elections.

what would it be?

“The election process is run very well here, but one problem is that many students aren’t able to really differentiate between the candidates. Perhaps this is why so few students vote.

I’d tackle this by holding debates between the candidates and having one-on-one Q & A sessions with an audience. This would show the real differences between candidates and help inform the electorate.”

SWATHI KRISHNA

What did you find particularly odd or amusing during the campaign?

“The concept of ‘lijstduwer’ [literally, ‘list pusher’, ed.] was entirely new to me, with the word basically denoting a person put on the party’s candidate list to attract more votes for that party, although he/she isn’t really looking to get elected.”

What was your main impression of how Dutch student parties conduct elections?

“In this election I found the absence of independent candidates, and just two parties running, quite remarkable.

While we vote for individuals, essentially the vote goes to one of the two parties, whose top candidates on the list - not by votes - take up seats in the council. That’s a bit strange.”

If you could change one thing about the Student Council election process,

Why didn’t you actually run for a real party position - in top 1-10 on the list?

“Well…that wasn’t my decision to make. My involvement in Oras’ campaign came about when I was asked

http://me

to be a lijstduwer for their party, after having been asked to advise them on making their campaign material more accessible to international students.

I’m not informed about how the selection procedure works, but I think by then they’d already approached the top 10 people on their list.”

Do you think these primarily Dutch student parties really care about international student issues?

“They probably care, but whether they’re willing to do something about it is a whole other issue. Diss has identified the issues international students want addressed, yet I didn’t see either party offering any concrete steps to address them.”

Do you think we’ll see action and not just words from them over the next 6 months?

“Given the Executive Board’s higher educational demands, I expect that the new SC will mainly focus on better educational support for students, and there’ll definitely be action on general student issues, like raising the binding recommendation (BSA) to 45 ECTs. Regarding international student issues, I can only hope it’s not just words. A common excuse given - not specifically by the SC – is that most international students are here only for two years, hence their issues aren’t addressed. This infuriates me, because it’s such a short-sighted view. Every year new students arrive here, so the question is at what point they’ll start addressing things for these future batches? Let’s hope the new SC reacts differently.”

Has this political experience inspired you to get involved in politics when you return home?

“No. This was an interesting experience, certainly, but my political career ends at the student level. Student politics is one thing, but getting involved in national or municipal politics?

Definitely not. Any reasonable person can see through the unachievable promises that every politician must make to get elected. I’d be uncomfortable doing so, because I’m simply not a very good liar.”

Page 14:'Elections'

Jonathan Mugerwa: “The concept of ‘lijstduwer’ was entirely new to me.”

(Photo: Sam Rentmeester/FMAX)

Casper Stubbé, Dutch, MSc in industrial ecology in the joint TU Delft/Leiden University programme. (Photo: Webcam)

“As a student from a small country with big ideas for the world, the internet is an important way to keep me connected and learning for both inside and outside the classroom. I’m someone who has trouble with learning, with motivation for my studies, and so besides my industrial ecology studies, I use both online and offline resources to learn about these things. I’ve learned a lot about different learning styles, the importance of creativity, knowing what motivates you, and different tools to both learn about these things and apply them in my life.

I was surprised about how much is known about learning and personal growth. I decided that this was probably something that was important for other people, too, and so, along with a friend, I started a business called ‘MindSet – Learn and Grow’. We train high school students about different ways to learn and stay motivated. Our website is our core product, which we spent the last six months developing. I’m really proud of it, because it has come out just as we envisioned it - an adventure, completely different and connecting with its users, with the aim of stimulating young people to learn how to grow.

Twitter is an important way for us to communicate about what’s going on at Mindset, and also to have virtual conversations with people around the world. In fact, social networking groups like Twitter, Facebook, and Hyves (a Dutch version of Facebook) were big inspirations for us when we started Mindset. These types of sites are all about exchanging different ideas, and everyone has a differing take on how things are. It’s different than school usually is, where there’s supposedly only one right way to learn, and one right answer to come to.

TED is another big inspiration for me, because again you get really cool people who all have these different ideas about how things can work. Another nice thing about TED is that you get a really good idea that the way information presented is important, especially if you want people to learn something or remember what you said. Most of the videos on TED are just 10 to 20 minutes long, so when I a bit of extra time I’ll sit down and watch one.” (DeM)

My favorites: www.mslg.nl www.ted.com www.good.is www.brainpickings.org www.fubiz.net www.facebook.com (search MindSet Learn & Grow)

lei li

Lonely planet There’s no time like the holiday season to wake your sense of loneliness, especially when you’re thousands of miles from home.

Four years later, I still clearly remember my first Christmas Eve in Holland. With no family gathering to go to, I simply roamed the streets, wishing to salvage whatever scraps of holiday atmosphere I could. Lights shone from every window as a savoury smell of roast goose hung in the air. A large family sat around an exquisitely laid-out table, brimming with beautifully prepared food.

At that moment I felt poorer than even the Little Match Girl, since at least she had a bundle of matches to help her ‘meet’ her grandma.

Living in this transient modern society, with increasing numbers of people like us willing to move away from home for work or study, losing and recreating social relationships has become common practice. Still, feeling lonely or even isolated is tough, and it’s the first phase all international students must climb their way out of, although how long it takes varies from person to person.

Some people have already found social replacements for their family and old friends by the second quarter of the new school year, while others, after various failed attempts, simply retreat into their caves. It’s true that as we age it becomes more difficult to build social relationships - not to mention overcoming all the cultural, linguistic and other barriers waiting ahead.

Realising this sad truth, some of us use social networking sites like Facebook as effective coping mechanisms. For me though these sites had adverse effects on my loneliness. When I first arrived in Holland, I also plunged myself into the Facebook hype for the sake of its convenience and wide outreach. Trying to reestablish my social life asap, I was exponentially increasing my Facebook friendbase. By the end of the first quarter I had added 347 Facebook friends; however, I quickly realised that not only did this number crunching not bring me any reassuring extensions, but also my Facebook friends’ status updates and party pictures simply served as reminders of how much better everyone

else was at making friends and having fun.

Just because we’re social animals who inherently seek company doesn’t mean we should fear being alone. Some of the most profound loneliness can happen when there’re plenty of people around. Being alone can also be enjoyable, and that’s why the words ‘loneliness’ and ‘solitude’ are close relations. Nowadays, I tend not to make a big deal out of loneliness; instead, I prefer to see it as a biological signal, a signal that says it’s time to forget about eating leftovers and call a friend.

Lei Li, from Shanghai, China, is recent MSc graduate in science communication. She can be contacted at: LeiLivanShanghai@ gmail.com

DELTA. 19 16-06-2011

international students

07

Duwo and the blame game Duwo is currently in line of fire, charged by international students with a host of perceived offences. Gijsbert Mul, manager of Duwo’s Short Stay Housing, and Elco van Noort, head of TU Delft’s International Office help clear up the misconceptions.

news in brief Tjielp Astrid Bontenbal, a student from TU Delft, has won first prize in the Hema Design Competition 2011, a annual event sponsored by the Dutch retailer. Each year Belgian and Dutch students take up the challenge of creating a winning design for Hema. The briefing for this, the 24th edition of the Hema design competition, was: design an authentic Hema product related to the theme of ‘sports and games’. “This is precisely what we mean by ‘exceptional simplicity’.

This makes everyone feel good right away,” said jury chairperson Sabien Duetz, of Bontenbal’s winning design, the ‘Tjielp’. “The name, the design, the packaging…everything about Tjielp is spot-on,” Duetz continued. “These attractively designed birds let you easily and simply organize a ‘bird hunt’ in the forest. You attach the bird to a branch using the clips on the tail. Cards with tasks can be placed in the beak and tail. The design invites you to go out and discover your neighbourhood, park or local forest.”

RAGHUVEER RAMESH The issue of Duwo’s supposed disparate treatment of Dutch and international students is heating up within TU Delft’s internationals community, with many internationals dissatisfied with certain aspects of their Duwo housing situations. Gijsbert Mul, manager of Duwo’s Short Stay Housing, agreed to meet Delta to discuss this and other contentious issues. He also took the liberty of inviting Elco van Noort, head of TU Delft’s International Office, to join the session.

“Many responsibilities and measures with major impact on international students are taken by TU Delft, and only partly by Duwo,” Van Noort said.

“Yet Duwo always gets the complete blame. I’m here so that Duwo and TU

’It’s not changing very fast, but it’s changing’ Delft can take the blame together.”

Apart from academics, it’s important for international students to integrate in with the local culture, yet there’s but a miniscule chance for such interactions between Dutch and international students, as these two groups live totally apart from each other. Van Noort said: “We’ve already reserved rooms in most of the existing complexes. In the last few years, we’ve been mixing it up in the new complexes. It’s not changing very fast, but it’s indeed changing. Since last year, we also have a digital system in which students can choose the buildings they want to stay in.”

Mul added: “There was a sudden wave of international students in recent years, and to meet this demand we had to build several complexes exclusively for internationals.”

When asked why internationals rarely live in the housing situated in Delft city center, as many Dutch students do, Mul replied: “Internationals are not booked in houses in the center of Delft. In these houses, Dutch students have to compete a lot: they have to wait for years, attend instemmingen and then get the houses. Of course international students can get these houses, but they must face the same competition. Otherwise, it would be unfair to Dutch students: they’d have to wait for long, while international students would get easy reservations.”

What about more serious allegations, like exorbitant rental rates? Take for example a space box, where the total rent is 390 euros, but the basic rent 243 euros. What are those remaining 150 euros for?

“The basic rent is the same for Dutch and international students.

Furnishing, bed linen, cutlery box, cleaning, internet and such are special services and given only to international students. Dutch students receive rent allowances, which reduces their

Strong growth

Gijsbert Mul and Elco van Noort. (Photo: Raghuveer Ramesh)

total rent,” Mul explained. “Also, cost stabilization is important for us. When you look at charges on services, Dutch students are charged for their energy usage on a yearly basis. Since they pay their energy costs at the end of the year, they know they must limit their usage to save money. It’s not possible to do the same for international students, as once they’ve left the country, Duwo cannot get back to these students to make them pay their surplus amount. Consequently, a flat-rate system, with no restrictions on usage, was introduced for international students. However, we’re going to start a pilot project in The Hague, testing a system wherein international students get refunds if their energy use is lower than what they’ve paid for.”

Curtains When asked about the monthly charge for kitchen utensils, Mul references a Delta column written by Devin Malone, an international student. “I regret Mr. Malone’s article. It isn’t true. We charge 5 euros for the kitchen inventory and 5 euros for bed linen. The cost exists because every student arriving at Duwo gets the new utensils box. We calculate the price based upon the average staying time for one student, which works out to 8 months.

We discussed this with Diss, and starting in the new academic year, Duwo will give students the option of buying the inventory box with a one-time payment.” Van Noort adds: “But TU Delft decided to make the bed linen not optional. When students come here, we want sheets on the bed and curtains in the rooms.”

It’s an open secret that almost the entire international student community is of the opinion that Duwo is trying to profit out of the international student housing business. “There are a lot of rumors about this,” Mul agreed.

“For us, this is a major problem. We try to make it clear to everybody, try to talk to everybody, play open, show what the costs are, how much costs we face to have our international guests at Delft.” Van Noort adds: “We’ve listed 12 agencies on our website. You can look at them: find out the advantages and disadvantages.”

There are also many rumors about high contract costs (150 euros at the start) and contract extension charges (50 euros). Why are these costs so high?

“Duwo faces far more costs in housing international students due to the short period of tenancy, and the higher service level,” Mul says. “At our reception desk, we have more personnel serving the 1,400 international students and guests than for 5,000 Dutch students.

In the back office, one caretaker can ‘take care’ of far more unfurnished student rooms for Dutch students than the fully furnished, one room apartments for international students. These extra personnel have to be paid.”

In recent months, there’s also been talk about the FttD internet service being replaced by another service, which would result in an increase of 12.50 euros in rent. Van Noort: “TU Delft has been prohibited by the mother organization, SurfNet, to act as an internet provider for its staff and students - both national and international.”

Mul adds: “We have a good deal with the provider, for 12.50 euros; usually a good internet connection costs between 20 and 30 euros. We plan to switch to the new provider between now and the end of this year. But I want to stress that it isn’t our choice.”

During the conversation, Van Noort shot a ‘typically Dutch’ direct question at Mul, asking if Duwo was profiting from international students.

“Not more than the profits from Dutch students,” Mul replied. “In the last

‘We don’t have an alternative to Duwo’ five years, Duwo has had no profits, only losses, on our exploitation. More recently, the government introduced several measures forcing us to increase rents for both Dutch and international students.”

It was then our turn to ask a blunt question: why did the TU choose Duwo to monopolize Delft’s student housing market. “I disagree with you,” Mul answered. “It’s not a monopoly. If you wish, you can try Rotsvast, which would provide a furnished house for prices way too high for students.” Van Noort added: “We’ve built up this relationship with Duwo over many, many years. Within Delft, there’s nobody else who specializes in student housing. We don’t have an alternative to Duwo.”

The Dutch central bank (DNB) has issued new estimates showing that the Dutch economy will experience stronger than expected growth this year. The DNB estimates economic growth at 2.2 percent in 2011, which is higher than previous estimates of 1.6 percent, thanks to surprisingly strong growth in the first quarter of this year. The DNB did however warn that the European debt crisis continues to pose a problem for the country’s economy, with DNB director Lex Hoogduin describing the situation as “a ticking time bomb that hasn’t yet been convincingly defused.”

Airbus fancy European Aircraft manufacturer, Airbus, has unveiled its ideas for aircraft of future at an event held at the Royal Observatory in Greenwich, London. Airbus’ 'plane of the future', which could become a reality by 2050, resembles a translucent bubble in which passengers can play golf video games and inhale vitamin-laced air while flying. This concept plane also features: ‘relaxation zones’ with fully-stocked bars; an intelligent, translucent ‘skin’ that allows passengers to see outside the plane; holographic pop-up gaming displays and in-flight entertainment powered by the heat of passengers’ bodies; and a ‘vitalizing zone’ that helps passengers relax with ‘Vitamin and antioxidant-enriched air, mood lighting, aromatherapy and acupressure treatments’.

Conflict Marco Waas will stay on as Dean of the faculty of Mechanical, Maritime and Materials Engineering (3mE). TU Delft’s Executive Board says that ‘there is no reason to stop with Waas because of the apparent conflict of interest”, following a report in the Dutch newspaper NRC Handelsblad on June 11 that alleged Waas was guilty of conflict of interest. Waas was reported to have been involved in six transactions involving two of his wife’s companies, TrackFinder and VPC, for a total amount of three-quarters of a million euros.

Radicalism In a recent interview with Dutch media outlets, Turkey’s Prime Minister, Recep Tayyip Erdogan, stated that he was concerned by the 'radical' aspect of Dutch politics. “The right way is a middle way, and in politics I strongly oppose radicalism, as radicalism only causes problems for people and a country,” said the Prime Minister Erdogan, who did not specifically mention Dutch politician Geert Wilders and his Freedom Party, which is regarded as anti-Muslim. In reaction to the Prime Minister’s statement, Wilders said: “Erdogan is the worst kind of Islamist. If he wins the elections, Turkey shall turn its back on Europe for good. We don’t want them in the EU anyway, but with him even normal relations will become more complicated. He’s a dangerous man who is a radical Islamist himself.”

Electric scooters TU Delft will now have the option of moving around campus on electric scooters (no helmets required), which have been purchased in order to focus attention on the transitional process that wider society is undergoing with regard to the transition from fossil fuels to renewable energy production and the important leadership role that TU Delft is playing in this process. Upon presentation of a campus card, these scooters can be borrowed from Architecture (Service Desk), and Kluyverweg 6 (FMRE desk). Starting next September, the scooters can also be borrowed from the Information Desk in the Aula.

DELTA. 19 16-06-2011

lifestyle

08

Strijd op leven en dood Het NSK korfbal is een strijd op leven en dood.

Straffe taal van Kevin Salz, voorzitter van het Delftse Paal Centraal. Zijn club is zaterdag gastheer van het evenement.

het hoogste niveau creëerde de sport de afgelopen jaren een professioneler gezicht. Salz: “De rieten korf die een beetje scheef hangt waardoor de bal er via de rand net in valt is nostalgie. En de geur van vers gemaaid gras blijft een jeugdherinnering. Als je je sport op een hoger niveau wil brengen moet je standaard omstandigheden hebben.”

Voor de strijd om het Nederlands

Jimmy Tigges “Er wordt echt hard gespeeld”, verzekert Salz. “De grappen over gemengd douchen blijf je houden, maar korfbal is steeds meer een serieuze sport aan het worden. Mensen die zaterdag naar het sportcentrum komen kunnen zien dat het er een stuk heftiger aan toe gaat dan ze dachten.”

Van het truttige imago dat korfbal nog altijd aankleeft, trekt Bert Leeuwis zich weinig meer aan. Leeuwis, die namens Paal Centraal in de NSK-organisatie zit, komt er op verjaardagsfeestjes zonder blikken of blozen voor uit dat hij korfbalt. “Ik ben op het punt gekomen dat ik zeg: laat maar gaan.” Als het moet toont hij zijn blauwe plekken uit de laatste wedstrijd.

Met de invoering van de kunststof korf, het spelen op kunstgras en het instellen van een Korfbal League op

’We zitten nog wat krap in de dames’ studentenkampioenschap schreven zich tien teams in, veel minder dan gebruikelijk. Leeuwis: “Het was dit jaar heel moeilijk om het toernooi goed te plannen. Normaal is het rond de kerst, maar we konden dit keer niet voldoende zalen regelen. We dachten dat het slim was om het dan maar na het competitieseizoen te houden en dan op het veld. Toppers zou het dan ook niet verboden worden om mee te doen vanwege blessuregevaar. Maar de toppers hebben een lang seizoen achter de rug. Bovendien zijn er nog beslissingswedstrijden en sommige instellingen zijn op kamp of hebben tentamens.”

Het veld trekt veel korfballers ook minder aan dan de zaal, meent Salz: “In de zaal kan technischer gespeeld worden.” Toch hoeft het niveau niet onder te doen voor andere jaren denkt Leeuwis. “Er doen nu weinig tweede teams mee, wat het gemiddelde niveau omhoog brengt.”

Van de mogelijkheid om twee gastspelers op te stellen dacht Delft gretig gebruik te maken door twee selectiespelers van topclub PKC, onder wie international Nadhie den Dunnen, te strikken. Die troef kan echter niet worden uitgespeeld, omdat de Papendrechtse club op dezelfde dag de finale om de nationale veldkorfbaltitel speelt. Dat verhoogt de kansen van Delft niet, weet ook Leeuwis: “Aan het NSK korfbal doen niet alleen universiteiten en hogescholen mee. De laatste jaren moet je ook opboksen tegen sportopleidingen als de Halo, dat de afgelopen twee jaar won, en de Cios-opleidingen. Aan de andere kant, in een toernooi met korte wedstrijden is veel mogelijk.”

De hoofdmoot van de twee teams die de TU Delft vertegenwoordigen bestaat uit spelers van Paal Centraal dat als club ambities heeft om van twee naar drie competitieteams te gaan. Dat verhoogt de onderlinge concurrentie en daarmee de kans op promotie naar de derde klasse. “Enig probleempje is dat we nog wat krap zitten in de dames”, zegt Salz. Wellicht zijn die te vinden in Leiden, een studentenstad zonder studentenkorfbalclub. “In Leiden willen meisjes wel korfballen, maar daar zijn weer te weinig jongens. Tijdens de ontvangstweken gaan we dus met een kraampje in Leiden staan, om meisjes te werven.”

Hij wijst op de vele studententoernooien in het land, waar gezelligheid hoog in het vaandel staat. “De band tussen studentenkorfbalclubs is erg groot. Als je als student gezellig maar toch op niveau wilt korfballen, is Paal Centraal de beste keuze.”

Wie die gezelligheid wil proeven kan zondag een kijkje nemen bij het jaarlijkse Paal Bokaal-toernooi, liefhebbers van harde strijd kunnen zaterdag terecht bij het NSK.

sport

Menno Ouwersloot in actie tijdens de gewonnen driesetter tegen Martijn Molenkamp.

Voor de Obvius Open schreven zich 221 deelnemers in. Het tennistoernooi duurt deze hele week. (Foto: Sam Rentmeester/FMAX)

‘Van te voren heeft een medaille maar één kleur voor me en dat is goud.’ Deze zelfverzekerde uitspraak doet wildwaterslalomkanovaarder Robert Bouten op zijn website. De TU-student vervolgt met een relativering: ‘Achteraf kunnen het eventueel ook drie kleuren zijn. Dit doel is op te breken in subdoelen om het tastbaarder te maken en misschien is er ook wel een nóg groter doel.’ Met dat laatste refereert Bouten, negende op de Olympische Spelen van 2008, ongetwijfeld op Londen 2012. Een Olympische medaille, liefst goud, is het doel, maar de weg ernaartoe is al niet makkelijk. Tot zijn eigen verbazing en teleurstelling kwam hij vrijdag tijdens het EK in het Spaanse La Seu d’Urgell niet verder dan de kwartfinale. Hij eindigde in de achterhoede als 32ste, nota bene ook nog één plaats achter landgenoot en dus Olympisch concurrent Maarten Hermans. ‘Ik baal hier goed van omdat mijn varen slechts een schim was van mijn niveau een maand geleden’, laat hij verder weten. Met de vier runs van kwalificaties én kwartfinale beleefde Bouten een intensieve wedstrijddag. ‘In alle runs zat ik redelijk in de poortjes, maar miste ik het laatste beetje extra om er écht een goede run van te maken. Helaas moet ik zeggen dat er deze dag niet meer in zat. Ik was niet vrij genoeg in mijn hoofd en fysiek kon ik niks extra’s geven.’ Zijn kwartfinaleplaats leverde hem nog wel een startbewijs op voor het pre-Olympisch testevenement in London, komende zomer.

Minstens zo teleurgesteld waren de voetballers van Ariston’80. Zaterdag speelden zij in Gouda met vijf andere clubs in toernooivorm om één overgebleven plaats in de derde klasse, een soort nacompetitietoetje. De na zoveel jaren steeds feller begeerde promotie was de studentenploeg ook bij deze ultieme poging niet gegund. “Het niveau was bij alle zes deelnemers werkelijk bedroevend”, oordeelde Ariston-coach Arjan van der Meijde genadeloos. Zijn eenmalige noodgreep om enkele gestopte eerste-elftalcoryfeeën als extra wapen in te zetten leverde niet het gewenste resultaat op. Na de 1-1 tegen DWO moest gewonnen worden van Zestienhoven om de finale te halen. De 1-0 van Sybren Weeke, halverwege de tweede helft, bleek niet voldoende. Bij een uitbraak van Zestienhoven werd de 39-jarige Alex Duinmeijer uitgespeeld, waarna de voorzet over alles en iedereen heen bij de tweede paal terechtkwam. “Daar werd de bal dodelijk ingekopt.”(JT) Tips? Jimmy.tigges@hetnet.nl

Korfbal is steeds meer een serieuze sport aan het worden. (Foto: Paal Centraal)

time out

That’s the spirit!

Tentamen achter de rug en de zon in het vooruitzicht; tijd voor een mojito! Of baco. Nee, een ouderwetse bourbon! Of gewoon allemaal tegelijk, want daar draait het om, op het Haagse drankfestival Summer Spirit.

Drankfestival. Alleen de naam al klinkt als muziek in de oren. Denk er samba bij, wat exotische stukjes fruit of een rokerige steel guitar, en je hebt een wel heel zomers festival te pakken. Dat bovendien eens níet om de bandjes draait, maar gewoon, lekker onomwonden, om de drank.

Op Summer Spirit proef je alle soorten gedistilleerd die je maar kunt bedenken. De smaak van de zomer, volgens de organisatoren, maar zonder ijs natuurlijk. Over die zomerse drankjes valt nog opvallend veel te vertellen. In de Grote Kerk – geen betere plek voor een drankfestijn - zijn dan ook de beste sommeliers van de sterke drank aanwezig, die je van alles kunnen vertellen over hun lievelingsbrouwsel. In combinatie met een hapje, want daar smaakt elk drankje beter bij. Je

kunt proeven van allerlei culinaire hoogstandjes; van Griekse mezze tot Spaanse tapas en alle mediterrane hapjes daartussen. Je zou het liefst meteen nog op het vliegtuig springen. Nou, goed nieuws: er staan zelfs reisorganisatoren om je na je zoveelste Bacardi naar Jamaica te vliegen. Of gewoon naar een Nederlandse camping, want dat past óók heel goed bij de betere destillaten. Gin en jenever bijvoorbeeld, die nog altijd het beste combineren met oude kaas en haring, maar ook verrassend lekker zijn als zomerdrankje.

Een kroegentocht is luxe vergeleken bij Summer Spirit. Voor een entreekaartje van € 29,95 krijg je een proefglas dat je onbeperkt kunt volgieten.

De boodschappen voor de volgende dag kun je ook meteen overslaan, want een beetje misselijk word je er natuurlijk wel van. Maar hé, het kan maar één keer per jaar drankfestival zijn. Daarna is het ouderwets kroegen in Delft. Want studeren, dat doe je ook maar één keer. That’s the spirit. (JH)

Summer Spirit, op zaterdag 18 juni in de Grote Kerk in Den Haag. Van 13 tot 17.00 uur of van 19.00 tot 23.00 uur. Toegang: € 29,95. www.summerspirit.nl

Stephan

DELTA. 19 16-06-2011

lifestyle

09

Inspirerende chaos aan de Schie

apps

Valse gitaren

Voor een habbekrats genieten van een smakelijk diner, bereid door een heuse topkok. Het kan tot en met 10 juli bij L’Orage aan de Schie op het terrein van Lijm&Cultuur.

Onder het motto ‘Sjiek in de Fabriek’ kun je hier loungen, borrelen en dineren.

Pascale Warners De grote loods is omgetoverd tot ludiek restaurant, met Delfts blauw aan de muur en ruwe houten meubelen. De vrijdag voor Pinksteren is het er helemaal vol met studenten, gezinnen, jongeren, ouderen, groepjes en stelletjes. Zo’n 85 mensen maken die avond een keuze uit verschillende gerechten die allemaal slechts een tientje kosten. Lady Chef Jannie Munk, die 23 jaar lang eigenaar was van restaurant L’Orage aan de Oude Delft, trekt voor zes weken weer even alles uit de kast. De gerechten variëren van kabeljauwrug met beurre blanc van parmezaan en gedroogde tomatenantiboise tot een stoofschotel van rund met rendang, Griekse yoghurt en geknipte verse groene kruiden. Exclusief eten dat grotendeels door Munk zelf is bereid. “Ik dacht dat ik het niet meer kon”, vertelt ze. December 2008 verkocht ze haar chique restaurant, omdat het bedrijfsleven instortte en ze de strijd die zou komen niet zag zitten. De anderhalf jaar die volgden, gebruikte ze om zichzelf te herprogrammeren. “Het was niet gemakkelijk.” Op een dag liep ze Antoinette Wijffels van Lijm&Cultuur tegen het lijf, die haar voorstelde om voor een afgebakende periode een culinaire sfeer te ontketenen aan de Schie. Voor even zwaait Munk weer de scepter en keert ze terug in haar oude rol. “We laten onze gasten genieten van een proeverij met goede maaltijden en

Op dagen dat de regen met bakken uit de hemel gutst, heb je een probleem als je naar het toilet moet. Dat bevindt zich namelijk enkele tientallen meters buiten de loods in een soort portocabine. (Foto: Sam Rentmeester/FMAX)

lekkere wijnen. De smaken zijn herkenbaar en puur.” Op zomerse dagen hangt iedereen in fatboys en wordt er op het gecreëerde stadsstrand gegeten met het bord op schoot. De kunstwerken die her en der staan, zorgen voor een bijzondere sfeer. “Het leuke hier is dat alles mag”, vertelt organisator Wijffels. “Bij ons mag je beginnen met ijs of alleen langskomen voor een

’Een proeverij met goede maaltijden en lekkere wijnen’ glas wijn en een antipasta. Het is een gezellige chaos die mensen inspireert.

Maar alles wat moet kloppen, klopt.”

Als je bij L’Orage aan de Schie gaat eten, kun je beter geen haast hebben. Het kan even duren voordat de bediening langskomt om je bestelling op te nemen. Op dagen dat de regen met bakken uit de hemel gutst, heb je een probleem als je naar het toilet moet. Dat bevindt zich namelijk enkele tientallen meters buiten de loods in een soort portocabine. Toch maken het lekkere eten en de ludieke sfeer dat ruimschoots goed. In plaats

van een mandje brood met kruidenboter, krijg je hier bij binnenkomst een drietal reageerbuisjes en een karaf water voorgeschoteld. Je kunt zelf een mix maken met een blauw, rood of geel goedje. Dit om je eraan te herinneren dat je tenslotte in een fabriek bent.

Je eet van een moderne versie van Delftsblauwe borden en kunt ervoor kiezen het diner te beginnen met een Delftsblauwe puntzak met frites en truffelmayonaise. Of wat dacht je van bitterballen van zwezerik, kalf en kreeft? Om de avond helemaal af te maken, is er rond tien uur een culinair toetje.

L’Orage aan de Schie is op donderdag, vrijdag en zaterdag geopend tussen 16.00 en 22.00 uur. Op zondag kun je hier tussen 11.00 en 17.00 genieten van de kleine kaart. www.chaosaandeschie.nl

Bijna iedereen die gitaar speelt, overkomt het wel eens: soms moet je even snel je gitaar stemmen. Maar je hebt niet altijd een stemapparaat op zak. Althans, tot nu toe, want nu is er de Android app gStrings. gStrings werkt uitermate intuïtief, alsof je een authentieke stemmer bij de hand hebt. Je kunt een toon kiezen of automatisch tonen laten herkennen. Ook kun je met een druk op de knop de gewenste toon horen. Voor de echte audiofiel is er een groot menu met veel opties. Nooit meer valse tonen dus!

Houd je van muziek, dan heb je natuurlijk ook altijd je iPod bij je.

En voor je het weet, ben je bepakt en bezakt met allerlei apparaten. Dat hoeft niet meer, want muziek afspelen kan ook met een app. De MortPlayer ziet er misschien minder gelikt uit dan een iPod, de mogelijkheden zijn er niet minder om. Wie uit het Windows Mobile tijdperk stamt, kent MortPlayer ongetwijfeld, het was de beste mediaspeler voor dat platform. Sindsdien heeft de ontwikkelaar ook een versie voor Android gemaakt.

In tegenstelling tot veel andere mediaspelers werkt hij op basis van je map-

gStrings Leuk ***** Handig ***** Bediening ***** Prijs: Gratis

(of €1,- voor

versie zonder

reclames) Platform: Android

penstructuur in plaats van een bibliotheek. Dit geeft volledige controle over de indeling van je muziek. Over controle gesproken, via de Market is er ook een pakket met widgets te krijgen. Verschillende formaten widgets zorgen ervoor dat MortPlayer op je homescreen niet uit de toon valt.

Wie meer muziek in zijn leven wil is bij Mortplayer ook aan het goede adres.

Even snel een alarm instellen en morgen wakker worden met ‘Morning has broken’. Of val je liever in slaap met muziek? MortPlayer stopt de muziek na een ingestelde tijd.

De eerste ontmoeting met MortPlayer kan nogal tegenvallen. Vooral de interface doet spartaans aan. Maar hierbij geldt het ‘pimp uw app’ principe. Elke knop, balk of kleur is aan te passen.

Deze apps geven klank aan je leven.

Dus zon in je rug, muziek op en ‘live your life out loud!’ (JeP)

MortPlayer Leuk ***** Handig ***** Bediening ***** Prijs: Gratis Platform: Android

sportgek

Peter de Vries (schaatsen, wielrennen, hardlopen) Als jongeling deed Peter de Vries (22) aan hockey. Drie keer per week, in een gezelligheidsteam. Voor zijn zeventiende verjaardag gaf zijn vader hem nieuwe schaatsen.

Konden ze samen weer eens het ijs op, net als vroeger.

Klasgenoten namen hem mee naar een training van Schaats Trainingsgroep Wageningen. Drie weken later reed hij mee op de clubkampioenschappen. “Op de 500 meter ging het verbazend goed, maar op de 1500 meter kwam ik de man met de hamer tegen.

Op het laatste rechte stuk ging ik onderuit, kruipend heb ik de finish gehaald.”

Hij stopte met hockey, het team viel toch uit elkaar, en besloot zich serieus toe te leggen op schaatsen. “Tijdens mijn eindexamenjaar trainde ik tweemaal per week, soms reed ik een wedstrijd op de ijsbaan in Utrecht. Na een tijd ging ook de 1500 meter goed.”

Bij aanvang van zijn studie civiele tech-

niek in 2007 werd hij lid van Effe Lekker Schaatsen (ELS). Daar leerde hij pas het echte schaatsen, naar eigen zeggen. Het leverde hem enkele klassementszeges op in het interuniversitaire toernooicircuit, maar daaraan hecht hij weinig waarde. “Het niveau daarvan is niet zo hoog. Het gaat mij ook niet zozeer om het winnen, maar om het verbeteren van mijzelf. Mijn eerste doelstel-

‘Bij ELS heb ik pas het echte schaatsen geleerd’

Peter de Vries: “Als ik de optie had om vijf keer per week te trainen, zou ik dat zo doen.”

(Foto: Hans Stakelbeek/FMAX)

ling was om de 500 meter een keer onder de veertig seconden te rijden. Dat is met driehonderdste gelukt afgelopen seizoen.”

Zijn huidige pr’s zijn 39.97 (500 meter) en 2.03.56 (1500). “Op de 1500 meter wil ik ooit onder de twee minuten rijden, dat wordt een stuk lastiger.”

De Elfstedentocht wil hij nog wel eens meemaken, maar verder acht hij schaatsen op natuurijs met al die hobbels en scheuren slecht voor zijn techniek. “Dat gaat ten koste van je prestaties op de baan. Afge-

lopen seizoen heb ik heel fanatiek getraind en expres niet op natuurijs gestaan.” Jammer dat ELS maar twee keer anderhalf uur trainingstijd heeft op de Uithof. “Dat is best weinig. Ik ga op eigen gelegenheid altijd nog een derde keer trainen. Als ik de optie had om vijf keer per week te trainen, zou ik dat zo doen.”

Schaatsen vindt hij mooi vanwege de snelheid die je door eigen beweging ontwikkelt, maar ook vanwege de combinatie van techniek en kracht. “Als je veel kracht hebt, bijvoorbeeld hard kunt fietsen, kun je nog niet per se hard schaatsen. En als je veel techniek hebt, maar een stukje kracht plus conditie mist, ga je ook niet zo hard als je zou willen.”

Buiten het schaatsseizoen doet hij aan krachttraining, fietsen en hardlopen. Dat laatste gecombineerd met oefeningen als schaatssprongen, trappetjes oprennen en dergelijke. “Op hardlopen ben ik niet gebouwd, daar krijg ik spierpijn van. Fietsen vind ik wel leuk. Heel soms zijn er in de winter momenten dat ik ernaar verlang om in de zomer op de fiets te zitten. Dan ben ik de ijsbaan even beu.” (JT)

DELTA. 19 16-06-2011

interview

10

DELTA. 19 16-06-2011

interview

11

‘Die studenten houden mij jong’ Hét popfestival van Delft, Westerpop, maakte deze week zijn line up bekend. René Steijger zoekt die bandjes al vanaf het begin bij elkaar, nu voor de 22ste keer. In het dagelijks leven is hij beheerder bij studentenhuisvester Duwo. “In welk werk bel je nou ’s morgens ergens aan en zit er een dronken kip op de bank? Dat is toch geweldig?”

SASKIA BONGER Hard, snel en veel pratend, enthousiast, joviaal, goedlachs. Het is niet voor het eerst dat René Steijger (46) wordt getypeerd. Dat is niet vreemd, want Steijger is een man waar je in Delft niet omheen kunt. Hij begon in 1989 met Westerpop, omdat zijn wijk het Westerkwartier honderd jaar bestond. Het budget was vijfduizend gulden. Vijfhonderd bezoekers trokken de Delftse amateurbandjes destijds. Nu, 22 jaar later, rekent Westerpop op bijna zestienduizend bezoekers. De namen van de bands zijn dan ook veel groter dan toen. Tim Knol en Go Back To The Zoo zijn het afgelopen jaar mede dankzij De Wereld Draait Door enorm populair geworden.

Verder staan Kings Crossing, JAH6, Johnny Gallagher & The Bostie Band, The Boxer Rebellion, Kaizers Orchestra en The Subs op het grote podium.

Met welke band ben je het meest blij?

“We werken nooit met één grote headliner. Wij proberen het budget te verdelen over de hele dag, zodat je meer spreiding en dosering hebt, ook in kwaliteit. Maar ik kan niet ontkennen dat ik trots ben op Kaisers Orchestra, een topdrie-band in Noorwegen. Zij spelen in Nederland alleen in grote zalen. Ze hebben qua licht, techniek en allure best veel eisen. Maar ik ben ook heel blij dat we dit jaar op de zaterdag voor de tweede keer een tweede podium van Stage Europe Network hebben met onbekende Europese bandjes. Die zijn voor mij helemaal nieuw. Zelf boeken we bands die iets verder zijn, die op de rand staan van doorbreken, of dat net hebben gedaan.

De vrijdagavond op Westerpop staat in het teken van lokaal talent.

Dat is nu extra belangrijk, want Speakers is straks geen poppodium meer. Jammer, want een stad als Delft met meer dan honderdduizend inwoners moet een goed popaanbod hebben. Het is een hele trieste constatering als straks blijkt dat Westerpop het enige hoogtepunt van het jaar is en dat er door het jaar heen niks gebeurt.”

Hoe ben je tot deze line up gekomen?

“Ik zit van september tot en met maart in de popzalen. Dan ga ik alle bands bekijken, waarvan ik denk dat er potentie in zit. In de zomer ga ik naar de festivals. Het is veel lezen over muziek, veel radio luisteren, veel nieuwe muziek luisteren. Vervolgens probeer je met veel intuïtie nieuw talent te boeken.

In het begin dacht ik: als een band duizend euro kost, moet ik duizend euro betalen. Maar dat is helemaal niet zo. Bandjes boeken is koeienhandel. We krijgen een soort richtprijs en daar zetten we een bod tegenover. Ik loop ieder jaar een blauwtje op een aantal bands. In het begin moest ik daar enorm aan wennen, want ik vond het heel teleurstellend.”

Hoe beleef je Westerpop zelf?

“Ik stop een week vóór Westerpop bij Duwo. Dan zit ik thuis met twee telefoons en computer om alles te regelen. We hebben negen bestuursleden en 230 vrijwilligers, ik doe het allemaal niet alleen.

Vanaf donderdag gaat mijn nachtrust eronder lijden. De nachten worden steeds korter en de dagen steeds langer. Dan is dat hele rare weekend, zaterdag presenteer ik de hele dag en moet er achter de schermen van alles gebeuren. Ik sluit zaterdagavond af met champagne en daarna ga ik heel veel bier drinken, want ik moet ergens mijn spanning kwijt. Je hebt de blaren op je voeten staan, bent hartstikke moe, maar je blijft gewoon doorgaan. Vanaf zondag gaan we afbouwen, en meestal heb ik maandag geen stem meer. Dinsdagavond is de accu helemaal leeg.

Woensdag en donderdag lig ik alleen maar te slapen. Ik eet die dagen heel veel, ook zoiets raars. Alles door elkaar: gevulde koeken, drop, chips, allemaal van die onzin. Dan krijg ik af en toe het zuur en moet er weer een maagtabletje in. Vanaf de vrijdag na het festival begin ik weer een beetje op niveau te komen, al zijn er nog wel een paar tekenen in het gezicht. En dan hopelijk snel erachteraan ergens een weekje Griekenland, of zo. Even helemaal ontspannen. Ik ben heel fanatiek, wil het beste van het beste, dat vreet energie. Maar ze zeggen wel eens: zonder strijd geen overwinning. Je moet diep gaan. Maar als het een succes is geweest en duizenden mensen gaan met een goed gevoel weg, als iedereen uit zijn dak is gegaan en mensen hebben waanzinnig staan springen, dan krijg ik zo’n enorme voldoening.”

Ga je zelf wel eens uit je dak?

“Tuurlijk. Ik denk niet dat veel organisatoren dat doen. Niet de hele dag natuurlijk, maar er zijn momenten dat ik pal voor het podium ga staan. En als een band zijn best staat te doen, dan ga ik mee staan springen. Waarom niet, het is toch feest? Dit jaar doe ik dat zelfs nog iets meer. Er zitten een paar bands bij waarvan ik voel dat het moet gaan gebeuren. Kaisers Orchestra is daar een voorbeeld van, en de Subs, de laatste band op Westerpop op zaterdagavond. Daarbij kun je gewoon niet stil blijven staan.”

Het organiseren van Westerpop is vrijwilligerswerk. In het dagelijks leven ben je beheerder bij Duwo. Wat doet een beheerder?

WIE IS RENÉ STEIJGER? René Steijger (46) organiseerde eind jaren tachtig jongerenactiviteiten in het Westerkwartier - de wijk waar hij is geboren en getogen en waar hij nog steeds woont – toen een buurtwerker hem vroeg iets leuks voor jongeren te organiseren ter ere van het honderdjarig bestaan van de wijk. Het was het begin van Westerpop, al was het popfestival toen nog heel amateuristisch, herinnert Steijger zich. “We maakten bijvoorbeeld de grote fout om een disco-installatie te huren om de bandjes over te laten spelen. Dat klonk te dramatisch voor woorden.” De ommekeer kwam in 1996, toen Delft 750 jaar bestond.

“Toen was er weer een nieuwe buurtwerker in het buurthuis en die zei: dat biedt perspectieven om het popfestival te laten groeien. Toen zijn we wat professioneler geworden en sindsdien steeds meer.” René Steijger is getrouwd en is de trotse eigenaar van een Buick Special uit 1956, ‘een rock and roll-wagen van zes meter lang’.

“Maar ik ben veel breder geïnteresseerd, want eenzijdigheid is killing. In je werk, maar ook privé. Om maar eens een mooie uitspraak te doen.”

(Foto’s: Sam Rentmeester/FMAX)

“Ik doe sociaal en technisch beheer. Als er grote studentenfeesten zijn die niet zijn aangekondigd, als er politie bij is geweest en de hele straat klaagt over geluidsoverlast en kapotte bierflessen op straat. Dan ga ik langs om te kijken wat er aan de hand is geweest.

Aansprakelijkheden doe ik ook. We zeggen wel eens gekscherend: een goede grap mag wat kosten. Losse stopcontacten uit de muur, deuren die erbij hangen, lekkende douchekranen. Dat loop ik allemaal na. Ik ben voor Duwo in Delft de brandveiligheidcoördinator.

Dat betekent dat ik samen met de brandweer de studentenhuizen controleer op brandveiligheid. Doorgangen moeten vrij zijn van hindernissen, gemeenschappelijke ruimtes moeten er op een ordentelijke manier uitzien en afzuigkappen moeten niet helemaal onder het vet zitten. Want krijg je de vlam in de pan, dan fikt het hele huis af.

Soms moet ik sanctioneren. Als de vuilniszakken in een piramide zijn opgestapeld en er komt een bepaalde geur vanaf en de keuken is ranzig, dan kan ik zeggen: jongens, als het binnen vijf dagen niet schoon is, stuur ik een schoonmaakbedrijf langs en zijn de kosten voor jullie eigen rekening. Dat klinkt heel onsympathiek, maar soms is het nodig. Ik sta niet bekend als politieagent, maar ik sta wel voor een bepaalde standaard.

Het merendeel van de etages heeft de zaakjes gelukkig goed voor elkaar, met een uitmuntend corveerooster mét boetesysteem.

Maar je hebt van die ranzige etages waar muizen zitten. Daar zijn gewoon geen goede basisafspraken. Na zestien jaar ervaring weet

ik: ranzige studenten trekken ranzige studenten aan. Heb je een groep viezeriken bij elkaar, dan blijft het heel lang vies. Iemand die heel netjes is denkt: ik ben nu wel op deze instemming maar ik zou hier nooit willen wonen.

Ik ga toch proberen die studenten te motiveren om op te ruimen.

Dat moet je een paar keer terug, maar na een tijdje gaan ze meestal iets regelen om van het gezeik af te zijn.”

Zou je ook voor een gewone wooncorporatie willen werken?

“Dat is toch veel minder leuk? Dan is dat carnaval geweest, de Kriminele ja, en dan zie ik in één keer een kip zitten. In welk werk bel je nou ’s morgens ergens aan en zit er een dronken kip op de bank?

Dat is toch geweldig? Die studenten houden mij jong. Ik werk liever met jongeren dan met ouderen. Daar zit tenminste actie in.

Ik vind de grote complexen het spannendste, daar kom je onvoorstelbare dingen tegen. Varkens in de kelder van de Oudraadtweg, waar de feuten tussen moeten slapen. Dat gaat heel erg stinken.

Ik ga daar gelijk mee aan de slag, zodat het wordt schoongemaakt en opgelost, maar ergens vind ik het ook wel weer leuk dat ik het meemaak.”

Waarom loop je op Westerpop altijd rond in een cowboyoutfit?

“Ik vind Amerika een bijzonder, intrigerend land. Toen ik zestien was, had ik al wel eens een cowboyhoedje op, vond ik leuk. Toen ik 22 was, organiseerde ik Westerpop voor het eerst. Toen dachten we: we hoeven toch geen presentator in te huren? We geven ons geld liever aan die bandjes. Ik dacht, huppetee, dat doe ik zelf wel.

Ik kan in een spijkerbroek op het podium gaan staan, ja, maar ik geef het liever wat kleur om mijn gebrek aan presentatietalent te compenseren. Ik heb natuurlijk nooit de illusie gehad dat ik 22 jaar later nog steeds als een cowboy op het podium zou staan. Maar ik ben een traditioneel ingesteld mens. Als ik in Schotland was geboren, had ik in een kilt gelopen. Ik heb heel veel cowboyhoeden, meer dan 25 Stetsons, dat is het bekendste merk.”

Bestaat Westerpop over twintig jaar nog?

“Het zou kunnen, maar de vraag is wel hoe de Spoorzone zich gaat ontwikkelen. Als hier na 2018 een trein onder de grond rijdt, dan gaat het gebied erboven zich ontwikkelen. Nu staan er geen woningen op het Westerpopterrein, maar ik zie wel al maquettes voorbij komen van woningen er vlak naast.”

DELTA. 19 16-06-2011

reportage

12

De rekwisieten van EWI Niet veel mensen weten het, maar wie in de laagbouw van het gebouw voor elektrotechniek, wiskunde en informatica een steil trappetje afdaalt, komt in schatkamers met oude radio’s, computers en nog veel meer. Wat is dit, voor wie en waarom?

Jos Wassink Eerst een stalen deur die alleen op maandagen en op afspraak open gaat. Dan flikkeren de tl-buizen aan en je ziet radio’s, honderden radio’s.

Op planken zijn ze vijf hoog gerangschikt: de oudste helemaal links en rechts de buizenradio’s uit de jaren vijftig en zestig met het kattenoog en de afstemschaal met namen als Frankfurt, Dublin en Beromünster. Om de hoek gaat het verder. Daar staat een grote houten vergadertafel middenin de zaal. Warm licht straalt uit de glazen hanglampen. Tegen de wanden staan houten boekenkasten zij aan zij met stofbeklede boeken achter glazen deuren. Je waant je hier in een klap vijftig jaar terug in de tijd.

Toen prof.dr.ir. Rob Fastenau per 1 januari dit jaar begon aan zijn nieuwe betrekking als decaan van de faculteit Elektrotechniek, Wiskunde en Informatica, wilde hij eerst het hele gebouw zien. Zo kwam hij terecht Hier ligt het erfgoed van de elektrotechniek, computertechniek en telecommunicatie.

Je waant je hier in een klap vijftig jaar terug in de tijd.

De een vindt het rommel, de ander raakt in vervoering.

‘Het meest inspirerend vond ik de razendsnelle ontwikkeling van techniek die je daar ziet’ in de kelder en stuitte daar op een ondergronds museum. “Daar ligt het erfgoed van de elektrotechniek, computertechniek en telecommunicatie”, vertelt hij. “Het meest inspirerend vond ik de razendsnelle ontwikkeling van techniek die je daar ziet.” Naast verwondering en verbazing groeide bij hem ook bewondering en respect voor de mensen die in hun vrije tijd de collectie beschrijven en onderhouden.

Een van die mensen is Han Geijp, sinds 1967 in dienst bij de TU, en gepensioneerd sinds 2005. De studieverzameling kwam in oktober 2003 bij hem binnen als ‘opruim tussendoortje’ onder projectnummer EWI 12000. Geijp werkte toen als projectleider in de ontwikkelingswerkplaats (het huidige Demo). Of hij wat orde kon brengen in de voorwerpen die de laatste veertig jaar in de kelder waren beland. Het werd, in zijn eigen woorden, een megaklus die jaren in beslag zou nemen omdat men er alleen aan kon werken als het rustig was in de werkplaats. In een uitgave ter gelegenheid van het honderdjarig bestaan van de Elektrotechnische Vereeniging schrijft Geijp: ‘Als schatgravers konden wij, medewerkers van de Ontwikkelingswerkplaats, soms met gemengde gevoelens alles naar de oppervlakte halen.’ Enkele getallen uit 2004: toen werd er 24 kubieke meter vuil afgevoerd en twee grote containers met elektronica-afval; 328 vierkante meter vloeroppervlak werd vrijgemaakt; 170 vierkante meter kastruimte gecreëerd in de bibliotheek; 45 meter expositiewand geplaatst; 31 houten kasten verplaatst en weer in elkaar geschroefd en 110 stalen archiefkasten kregen een andere plek.

Het werk is nooit af, maar sinds 2005 is de collectie toonbaar. Elektrotechniekstudenten maken er al tijdens de introductieweek kennis mee. “Voor mij staat vast dat als ‘ons’ erfgoed een goede plek verdient en als tastbare materie moet blijven”, aldus Geijp die

elke maandag en vrijdag als ‘vutter’ met de collectie in de weer is.

Als wij de collectie bezoeken zijn ook Ben Morien (bij de TU sinds 1961) en dr.ir Richard den Dulk (sinds 1963) aanwezig. Ir. Kees Wissenburgh, specialist in radiobuizen, en Jan Meijers zijn er die dag niet. Maar ook zij zijn regelmatig in de weer met de collectie om ‘een beetje af te kicken van hun werk’.

Wonderlijke confrontatie Het bezoek aan de verzameling is een wonderlijke confrontatie. ‘De een vindt het rommel, de ander raakt in vervoering’, schrijft Geijp in zijn terugblik. Richard den Dulk merkt op dat de leeftijd bepaalt waar iemand stil blijft staan.

Voor mij (geboortejaar 1958) is dat bij een Akai VT-700 videorecorder uit 1973 met open spoelen. Ik herinner me de magie dat je zelf bewegende beelden kon opnemen en gelijk afspelen. Het onscherpe zwartwit beeld dat je daarbij voor lief nam. Ook bij de PDP11 machine blijf ik haken. Hij voelt als een oude vriend. Op zo’n roze met paarse machine draaide ik in 1983 mijn afstudeerproject met floppy’s zo groot als ontbijtborden. En kijk, een ponskaartmachine. Daarop schreef ik rond 1976 mijn eerste Algol programma’s. Iedere regel op een aparte kaart. Soms kwam uit de centrale computer niet meer dan een uitdraai met een ‘*’ op de plaats van een syntactische fout. Voor studenten kostte iedere programmeerfout een dag. Ook voel ik een enorme bewondering bij de kabelbomen en de rijen relais van de Testudo computer van prof.dr.ir. Willem van der Poel uit 1952. Met gevoel voor zelfspot en realiteitszin is er een bordje boven gehangen met de tekst ‘Reken er niet op’. Ik merk dat ik vooral bij de computers blijf hangen, zonder overigens de telefooncentrales, het schaakbord met de rijdende robots, de medische apparatuur en de sterkstroomafdeling over het hoofd te zien.

Volledig is deze opsomming trouwens bij lange na niet.

“Ieder jaar laat ik de opengewerkte transformator uit de kelder takelen”, vertelt prof.ir. Lou van der Sluis. “Het is een hele klus, maar het trekt de aandacht in het college. Ik kan wat over de geschiedenis vertellen en de studenten kunnen het ding aanraken.

Zoiets is een kapstok om je college

‘Als schatgravers konden wij alles naar de oppervlakte halen’ aan op te hangen. Studenten vergeten dat niet. Dat is het waardevolle van deze collectie.” Van der Sluis steekt zijn sympathie voor de verzameling niet onder stoelen of banken. Zelf kan hij erg genieten van de historische waarde, maar voor zijn colleges is het vooral de attentiewaarde die telt.

In de kelder is lang niet alles tentoongesteld. In een hok achter gaas liggen in dozen naar schatting tienduizend radiobuizen te wachten op beschrijving. De kleinste buisjes zijn het formaat van je pink, maar er liggen ook knapen ter grootte van een peuter. Van de Dulk pakt er een bijzondere tussenuit: een twintig centimeter

DELTA. 19 16-06-2011

reportage

13

De radio's zijn opgesteld van links (de oudste) naar de 'modernste' rechts. (Foto’s Tomas van Dijk)

lang cilindrisch buisje dat oplichtende cijfers kan laten zien. Soms zie je ze nog in gebruik bij benzinepompen of kassa’s. Kees Wissenburgh neemt de beschrijving van de elektronenbuizen voor zijn rekening. Hij kan daarbij rekenen op het ontembare enthousiasme en de steun van prof. dr.ir Ronald Dekker, met wie hij de passie voor buizen deelt. Op zijn website dos4ever.com schrijft Dekker bijvoorbeeld uitgebreid over de Philips Miniwatt EF50, ‘the Tube that helped to Win the War’.

Geen beleid Anders dan bij een museum heeft de studieverzameling geen verzamelbeleid. Het meeste is er bij toeval en door enthousiasme aangespoeld, en wat er na de grote schoonmaak overbleef leek de moeite waard. Natuurlijk

zijn er wel wensen. Geijp zou graag de voorwerpen terugzien die in 2005 naar het depot van het Techniekmuseum, nu Science Centre, zijn verdwenen. Richard den Dulk zou graag eens een tentoonstelling maken over de

‘Ieder jaar laat ik de opengewerkte transformator uit de kelder takelen’ ontwikkeling van gehoorapparaten, omdat je daarin volgens hem de hele ontwikkeling van de elektronica weerspiegeld ziet. En dan is er de wens om in samenwerking met mensen van de bibliotheek de boekenverzameling te beschrijven. Maar ja, er is maar zoveel

Han Geijp, Richard den Dulk en Ben Morien van de vrijwillige staf.

dat vijf gepensioneerden kunnen doen. En budget is er ook nauwelijks.

Niet dat daar over geklaagd wordt overigens. De studieverzameling is ook geen museum, vindt den Dulk: “Een museum wil alles compleet hebben.

Wij willen de ontwikkeling van techniek begrijpen en illustreren.”

Ook de faculteit heeft niet echt een beleid voor de verzameling. Een conservator is er niet meer (tot ongeveer 2000 was dat de taak van ir. Jan Brands met enkele medewerkers).

Het is al mooi als je gedoogd wordt, grapte prof.dr. Paddy French wel eens tegenover de gepensioneerde vrijwilligers. En inderdaad zijn de mannen in de kelder blij dat de huidige decaan hun inspanningen op prijs stelt. Geen budget is tot daar aan toe, maar als er opeens huur berekend zou gaan worden - ook al is het maar een kel-

derruimte - dan is het gauw afgelopen met het ondergrondse museum.

Decaan Fastenau is dat overigens niet van plan. Wel zou hij graag zien dat de verzameling een grotere rol in het onderwijs krijgt.

Van der Sluis valt hem daarin bij. “De verzameling is zo breed dat er voor

vrijwel ieder vak wel aanknopingspunten te vinden zijn”, zegt hij. “Zie het als een rekwisietenafdeling van een filmstudio. Voor iedereen ligt er wel iets waarmee een college interessanter te maken is. Dan wordt de studieverzameling weer een deel van het circuit, en een levend geheel.”

Sommige toestellen worden tijdens colleges getoond om de attentiewaarde te verhogen.

mededelingen

DELTA. 19 16-06-2011

TUdelta.19 > Jaargang 43 Delta is het informatie- en opinieblad van de TU Delft, verzorgd door een journalistiek onafhankelijke redactie.

> Redactie Frank Nuijens, (hoofdredacteur), Katja Wijnands, Dorine van Gorp, (eindredactie), Saskia Bonger, Tomas van Dijk, Erik Huisman, Connie van Uffelen, Jos Wassink (verslaggeving). > Medewerkers Willemijn Dicke, Patrick van der Duin, Robbert Fokkink, Jorinde Hanse, Dap Hartmann, Auke Herrema, Floortje d'Hont, David McMullin, Jeroen Peters, Merel Segers, Ionica Smeets, Jimmy Tigges, Stephan Timmers, Ellen Touw, Robert Visscher. > Foto‘s Sam Rentmeester/ Hans Stakelbeek (FMAX).(info@fmax.nl) > Vormgeving & Lay-Out Liesbeth van Dam > Mededelingen

Martin Kers (m.kers@tudelft.nl)

> Redactieraad dr. B.B. Scholtens (voorzitter), G.K. Berghuijs, MSc, prof.dr. M.J. van den Hoven, mr. J.J.M. Kok, R.H.G. Meijer, T. Niks, ir. M. Persson, C.J.M. Pieters, prof. dr. B.J. Thijsse, dr.ir.

C.A.J.R. Vermeeren > Redactie-adressen

Universiteitsbibliotheek Kamer 0.18-0.28 Prometheusplein 1 2628 ZC Delft Postbus 139 2600 AC Delft Tel. 015-278 4848 E-mail: delta@tudelft.nl www.delta.tudelft.nl

> ISSN 0169-698x > Druk Wegener Nieuwsdruk Twente, Enschede > Oplage 12.000 > Advertenties H&J uitgevers Postbus 101 2900 AC Capelle aan den IJssel Tel. 010-451 55 10 Fax 010-451 53 80 E-mail:delta@henjuitgevers.nl www.linkmagazine.nl > Abonnement Een abonnement kost 37,50 en kan elk moment ingaan. > HOP

Delta werkt samen met het Hoger Onderwijs Persbureau Hein Cuppen, Bas Belleman, Marijke de Vries Tel. 071-523 6151 Fax 071-523 2138 E-mail hop@xs4all.nl

> Copyright Delta Auteursrecht voorbehouden. Het is verboden zonder schriftelijke toestemming van de hoofdredacteur artikelen, schema‘s of illustraties geheel of gedeeltelijk over te nemen en/of openbaar te maken, in enigerlei vorm of wijze.

Voor advertenties bel met:

H & J Uitgevers Postbus 101 2900 AC evers_2x70_zw-w 14-05-2004 Capelle aan den IJssel

vertenties bel met:

T (010) 451 55 10 F (010) 451 53 80 E delta@henjuitgevers.nl

itgevers 101

aan den IJsel

451 55 10 451 53 80 Neem contact op met Hennie de Ruyter of Mireille van Ginkel voor nadere informatie. @henjuitgevers.nl

ntact op met Hennie de Ruyter of eille van Ginkel voor nadere informatie

14

Agenda Donderdag 16 juni Wetenschapsagenda • 10.00 uur - Simulations of Energy Transitions. Promotie van E.J.L. Chappin, MSc. Promotor: prof.dr.ir. M.P.C. Weijnen.

• 12.30 uur - The effect of aging on molding compound properties - aging characterization of molding compunds and its modeling. Promotie van ir. J. de Vreugd. Promotor: prof.dr.ir. L.J. Ernst.

• 15.00 uur - K-Loops: Loop Transformations for Reconfigurable Architectures.

Promotie van O.S. Dragomir, Master. Promotor: prof.dr.ir.

H.J. Sips.

Vrijdag 17 juni Wetenschapsagenda • 12.30 uur – De ingeslagen weg. Promotie van ing. R. Schoenmaker. Promotor: prof. mr.dr. J.A. de Bruijn.

• 15.00 uur - Monitoring as a tool for the assessment of wastewater quality dynamics. Promotie van ir. R.P.S. Schilperoort. Promotoren: prof.dr.ir. F.H.L.R. Clemens en prof.ir. J.H.J.M. van der Graaf.

DOK Centrum 19.30 uur – Jongeren vanaf 14 jaar zijn vandaag welkom bij DOK Centrum voor een gevarieerd programma onder de noemer ‘Crash!’. Toegang gratis.

Zie www.dok.info voor het volledige programma.

IO Festival 21.00-4.00 uur – Vanavond vindt het IO Festival ‘Schijn Bedriegt’ plaats op de faculteit Industrieel Ontwerpen. Zie www.iofestival.com voor meer informatie.

Zondag 19 juni International Student Church 11.30 hrs - Celebrating the resurrection. Students of all denominations are invited to our ecumenical service every Sunday at Raamstraat 78, followed by tea/coffee. The services are led by the chaplains Reverend W. Stroh and Father

Avin, and are supported by student leaders. More information on www.iscnetherlands.nl.

Maandag 20 juni Wetenschapsagenda • 12.30 uur - Computational Approach to the Redundant Klee-Minty Problem. Promotie van B.P. Silalahi, MSc. Promotor: prof.dr.ir. C. Roos.

• 15.00 uur - Forces in the shoulder joint: On validation of Musculoskeletal shoulder models. Promotie van A. Asadi Nikooyan, MSc. Promotoren: prof.dr. F.C.T. van der Helm en prof.dr. H.E.J. Veeger.

Dinsdag 21 juni Wetenschapsagenda • 10.00 uur - Safety Management and Risk Modelling in Aviation: the challenge of quantifying management influences. Promotie van P. Lin, MSc. Promotor: prof.dr.

A.R. Hale.

• 15.00 uur - Understanding hydrological variability for improved water management.

Promotie van I. Masih, MPhil.

Promotor: prof.dr. S. Uhlenbrook.

‘Solide Oxide Fuel Cells for Next Generation Power Plants’ in cooperation with Kivi Niria in lecture room A (Leonardo da Vinci) of the faculty Mechanical, Maritime and Mechanical Engineering, Mekelweg 2, Delft. See www.pe.tudelft. nl/~sofcpowergen2011/home. htm voor more information.

Donderdag 23 juni Symposium 9.00-17.00 uur – The department for Process and Energy of Delft University of Technology will organize the symposium

from Trial Support to Public Support. Promotie van S.H.M. Vlassenroos, licentiaat. Promotoren: prof.dr. K.A. Brookhuis en prof. F. Witlox.

International Student Chaplaincy Looking for a home away from home, trying to make new friends, interested in intercultural and interfaith activities, needing some inner peace, searching for more than academic challenges? Check the website of the International Student Chaplaincy, www. iscnetherlands.nl, to learn about their wide range offer.

Student and Career Support The student psychologists

and the central student and careers counselors are located at Jaffalaan 9A. There is some English career information and a vacancy wall in the information centre. Office hours: Monday-Friday from 9.00-17.00 hrs. You can direct your inquiries or make an appointment at the Front Office or by phone: 015-2788004. For an initial appointment with one of the student psychologists you should first come to one of the open office hours: every day from 11.30-12.30 hrs. The open office hours of the Student counselors are on Tues-

Delta Inleveren kopij Bijdragen van faculteiten, diensten en overigen voor de rubriek 'Agenda' in Delta ontvangt de redactie graag per e-mail: delta@tudelft. nl. Bijdragen dienen zo beknopt mogelijk te zijn.

De redactie behoudt zich het recht voor om in te korten. Aanleveren vóór vrijdag 14.00 uur.

Alle promoties, intree- en afscheidsredes genoemd in deze agenda vinden, tenzij anders vermeld, plaats in het Science Centre Delft.

days from 11.30-12.30 hrs and the Career counselors are on Tuesdays and Thursdays from 11.30-12.30 hrs. More information on www.studentandcareersupport.tudelft.nl or http:// careercentre.tudelft.nl.

International Office The International Office, Jaffalaan 9a/visitor’s entrance at Mekelweg, office opening times Monday to Friday 9.00–17.00 hrs. Appointments and enquiries can be made by email: internationaloffice@tudelft.nl or by phone: 015-2788012.

Minimaatjes

14:02

Pagina 1

AC-HOP de vakbond voor Universiteitspersoneel. Voor informatie kijk dan op www.

AC-HOP.nl.

Yoga geeft je rust, leert je ontspannen en je eigen grenzen zoeken in een fraai zaaltje in gebouw Delftstede, Phoenixstraat 66. Informa-

tie: www.johanmolenbroek. nl/yoga, 015-2783086 of j.f.m.molenbroek@tudelft.nl.

Spelregels minimaatjes.

Minimaatjes zijn niet toegankelijk voor het bedrijfsleven.

Voor commerciële aanbiedingen en advertenties: H&J Uitgevers (adres in colofon).

folio’s. In fact, we have actively searched to get international students involved in our party, but so far with limited success.

As our party has only been established recently we appreciate all the input we can get, which offers international students a great opportunity to be heard. Ideally next elections at least one international student will stand up and actually obtain a seat in the Student Council. But until that time there are many other ways to get involved and make sure international students are represented properly. If you would like to get involved or just share issues you are facing, then please do not hesitate to contact us.

Paul Oligschläger, future member of the Student Council for Lijst Bèta.

Help mee in de strijd tegen kindersterfte

Announcements Students

Elections

In TU Delta 18 (June 9th, 2011) the article 'The election is not for us', it was stated that the recent Student Council Wetenschapsagenda • 10.00 uur - Single-phase elections left international students feeCrossflow Mixing in a Vertical ling excluded. As a future member of this Tube Bundle Geometry - An Student Council I would like to react to experimental study. Promotie this statement. van A. Mahmood, MSc. ProFirst of all it is a very good thing that motoren: prof.dr.ir. T.H.J.J. van der Hagen en prof.dr. R.F. students called attention to this matMudde. ter. International students form 10% of • 12.30 uur - NetworkedDeTU Delft’s population and it is extremely sign - next generation infaimportant that their voice is heard too. structure for computational Secondly the article states that there is design. Promotie van ir. J.L. not enough interest from the Student Coenders. Promotoren: prof.

Council parties in international students. ir. L.A.G. Wagemans en prof.

Exactly the opposite is true, as we do dipl.-ing. J.N.J.A. Vambersky. think internationalization and issues • 15.00 uur - The acceptability that international students are having of In-vehicle ISA Systems: deserve as much attention as other port-

Woensdag 22 juni Wetenschapsagenda • 10.00 uur – Gas flows in miniaturized nozzles for micro-thrusters. Promotie van F. La Torre, dottore in ingegneria. Promotor: prof. dr.ir. C.R. Kleijn.

• 12.30 uur - Modeling Perceived Quality for Imaging Applications. Promotie van H. Liu, MSc. Promotor: prof. dr. I.E.J.R. Heynderickx.

• 15.00 uur - Reflex mechanisms in CRPS-related dystonia. Promotie van ir. W. Mugge. Promotoren: prof.dr.

F.C.T van der Helm en prof.dr.

J.J. van Hilten.

brieven

Minimaatjes zijn maximaal 200 tekens lang. Inleveren vóór vrijdag 14.00 uur via e-mailadres delta@tudelft.nl.

Word nu lid van Unicef Bel 0800 1133

Aankondigingen Algemeen Schrijfwedstrijd ‘Religie: weg van het midden?’

Gaat het in de religie om een leven in balans, het bewandelen van ‘de weg van het midden’ of moeten we juist het radicale pad kiezen? Dat is het onderwerp van de VolZin-opinieprijs 2011, die open staat voor alle leeftijden. Schrijf een persoonlijk getoonzet essay of betoog van maximaal 1700 woorden. Inzending kan tot 1 juli, via e-mail aan: redactie@volzin.nu, in Word, o.v.v ‘opinie-prijs’ en personalia.

Inzenders dingen mee naar een eerste, tweede en derde prijs van 1000, 500 en 300 euro en publicatie in VolZin.

Studenten Endeavour Awards De Endeavour Awards biedt studenten de mogelijkheid om te studeren, onderzoek te doen en zich professioneel te ontwikkelen in Australië. De inschrijving sluit op 30 juni.

Zie www.study-in-australia. org/netherlands/scholarships/ voor meer informatie.

Scriptiewedstrijd De Stichting Nederland-Sri Lanka (Ceylon)* schrijft een scriptiewedstrijd uit onder bachelor en master studenten aan Nederlandse universiteiten en hogescholen. De prijs bedraagt euro 500. In een bijzonder geval zal de Stichting een aanmoedigingsprijs van euro 250 euro uitkeren. Onderwerp van de wedstrijd is Sri Lanka in de breedste zin van het woord. De scripties dienen voltooid te zijn in de periode 1 januari 2010 tot 1 september

2011. Ze moeten vergezeld gaan van een beoordeling door de begeleidende docent(en).

Tevens dient een Engelstalige summary worden bijgevoegd.

Scripties dienen uiterlijk 15 september te zijn ingeleverd bij: Dr. J. van Goor, Koppellaan 15, 3721 PD Bilthoven. De uitslag wordt bekend gemaakt na 1 november 2011.

Over de uitslag is geen correspondentie mogelijk.

Student and Career Support Student and Career Support is een onderdeel van de dienst Onderwijs en Studentenzaken.

Het omvat de diensten van de studentendecanen, de studentenpsychologen, en het Career Centre met studiekeuzeadviseurs en loopbaanadviseurs en het informatiecentrum. Het informatiecentrum in de hal op de begane grond is geopend op werkdagen van 9.00–17.00 uur.

Er is documentatie beschikbaar over onder andere WO- en HBOopleidingen, arbeidsmarkt, studie- en beroepskeuze, buitenlandse studies, en promoveren.

Ook is er een vacaturewand. Bij de balie of telefonisch kun je afspraken maken met een van de medewerkers.

Voor de studentenpsychologen geldt dat het eerste contact loopt via het inloopspreekuur dagelijks van 11.30-12.30 uur.

De studentendecanen houden een inloopspreekuur op dinsdag van 11.30-12.30 uur, de loopbaanadviseurs en de studiekeuzeadviseur houden een inloopspreekuur op dinsdag en donderdag van 11.30-12.30 uur.

Bezoekadres: Jaffalaan 9a (ingang Mekelweg); tel. 015-

2788004. E-mail: studentandcareersupport@tudelft.nl; careercentre@tudelft.nl; studiekeuzevragen@tudelft.nl.

Website: www.studentandcareersupport.tudelft.nl; http:// careercentre.tudelft.nl.

Online huurprijs check Is jouw huurprijs redelijk?

Check www.huurcommissie. nl voor meer informatie en om helderheid te krijgen over huren en geschillen tussen huurder en verhuurder.

International Office Het International Office, Jaffalaan 9a, is op werkdagen geopend van 9.00-17.00 uur.

Je kunt ook vragen stellen via internationaloffice@tudelft.nl of telefonisch (015-2788012) een afspraak maken.

Studium Generale Het bureau Studium Generale, Jaffalaan 5, is van maandag t/m donderdag geopend van 9.00–17.00 uur. Je kunt ook vragen stellen via studiumgenerale@tudelft.nl of telefonisch een afspraak maken via 015-2783258.

Delta Inleveren kopij Bijdragen van faculteiten, diensten en overigen voor de rubriek 'Agenda' in Delta ontvangt de redactie graag per e-mail: delta@tudelft. nl. Bijdragen dienen zo beknopt mogelijk te zijn.

De redactie behoudt zich het recht voor om in te korten. Aanleveren vóór vrijdag 14.00 uur.

DELTA. 19 16-06-2011

loopbaan

15

Klooien met karton Voor hetzelfde geld had Paul Ketelaars hts gedaan en het loodgietersbedrijf van zijn ouders overgenomen.

Was ook mooi geweest. Maar de rode lijn in zijn leven bleek: steeds een stapje meer met een vleugje toeval.

Dus werd het bouwkunde aan de TU. Nu is hij partner bij Mecanoo architecten.

ERIK HUISMAN Mecanoo architecten is bekend, beroemd. Het kindje van Francine Houben, bedenker van de TU bibliotheek. Paul Ketelaars is er sinds januari partner en houdt zich onder meer bezig met acquisitie en ontwikkeling van internationale projecten. Ergens verwacht je dan een man in colbert, maar Ketelaars betreedt de vergaderzaal van Mecanoo aan de Oude Delft in een dieppaars T-shirt op een spijkerbroek.

Had hij ooit gedroomd partner te worden bij Mecanoo? Helemaal niet. Als Ketelaars al toekomstdromen had, dan zag hij zich als opvolger in het loodgietersbedrijf van zijn ouders. Zo is het niet gelopen.

“Partner worden overkomt je”, zegt Ketelaars, waarna hij aangeeft eigenlijk mee te gaan in de golfbeweging van Mecanoo. Dat begon in 1984 met vijf partners. “Studenten die een prijsvraag hadden gewonnen. In de loop der jaren ging er steeds een zijn eigen weg.” Houben bleef als oprichter/eigenaar over. “Een jaar of vier, vijf geleden is ze begonnen nieuwe partners te kiezen en toe te laten. Eerst architect Francesco Veenstra, toen Aart Fransen als technisch directeur, daarna architect Ellen van der Wal en nu ik, sinds januari.”

Maakbaar maar spectaculair Allemaal begonnen ze direct na hun studie bij Mecanoo. “Toen ik in 2001 afstudeerde in de richtingen architectuur en bouwtechnologie heb ik vijf open sollicitaties gedaan. Het was in die tijd moeilijk om aan een baan te komen.” Mecanoo was een van de door Ketelaars geselecteerde bureaus. “Ze vielen binnen mijn belangstelling voor materialen en technologie. Mecanoo past dat vernieuwend toe. Bijzondere ontwerpen, die maakbaar zijn en goed in elkaar zitten.”

Die maakbaarheid was belangrijk. Via het loodgietersbedrijf van zijn ouders had hij in de bouw gewerkt. “Dan merkte je dat ze weerstand hadden tegen architecten omdat die soms mooie, maar technisch onmogelijke ontwerpen maakten. Wij willen vanuit het maakbare, de materialen, de eenvoud, toch iets spectaculairs maken.”

Ook het brede spectrum waarin Mecanoo zich beweegt was reden zich aan te bieden. “We zijn actief in woningbouw - sociaal, maar ook villa’s – theaters, kantoren, hotels, musea. Je blijft je breed ontwikkelen. Dat wordt versterkt doordat we bij Mecanoo werken in steeds wisselende teams. Bovendien hebben we hier vijftien nationaliteiten.”

Dat Ketelaars in 2002 kon aanschuiven bij Mecanoo betekende allerminst ‘bestemming bereikt’.

“Je staat dan aan het begin van je loopbaan. Het is ook een hele overgang. Op de TU had je projecten van twee maanden. Hier moet dat in drie,

‘Wij willen vanuit het maakbare, de materialen, de eenvoud, toch iets spectaculairs maken’ vier weken. Een ander tempo, ook al doe je het in een team. Je hebt hier ook meer projecten door elkaar heen. In de eerste jaren heb ik geprobeerd me zo veel mogelijk te ontwikkelen.”

Hij zag Mecanoo destijds wel zitten, maar wat zag Mecanoo in hem? Ketelaars lacht. “Potentieel.” En na een pauze: “Het was denk ik een combinatie. Ze hadden snel en hard mensen nodig omdat ze net een prijsvraag hadden gewonnen, de juiste tijd. En mijn portfolio paste goed bij Mecanoo, de juiste plek. Ook het gevoel dat ik qua karakter zou passen; ze hadden teamplayers nodig. En dat ik als student een jaar, twee dagen in de week had gewerkt bij Jeroen Schipper Architecten, plus mijn ervaring in de bouw, hielp ook mee.”

Dat hij vóór Mecanoo geen serieuze ervaring opdeed bij andere bureaus, ziet Ketelaars niet als probleem. “Je denkt wel eens: hoe zou het

ergens anders zijn geweest, maar ik heb het hier erg naar mijn zin. Dan heb je niet zo de behoefte elders te zoeken. Ik vind hier een mooie balans met de Mecanoo-signatuur en eigen inbreng. Een solide basis met vernieuwing. Ik zie ook dat mensen die voor zichzelf starten veel tijd kwijt zijn aan randverschijnselen. Papier bestellen, organisatorische zaken. Dat ze minder tijd hebben voor het ontwerpen. En stap je over naar een ander groot bureau, dan moet je je daar weer waarmaken.”

Het partnerschap verandert niet meteen zijn hele wereld of werk. “Ik was al betrokken bij de acquisitie. Als bureau richten we ons al sinds 2003 meer op het buitenland. Groot-Brittannië, Spanje, Korea, Luxemburg, China, Taiwan, Duits-

‘Ik vind hier een mooie balans met de Mecanoo-signatuur en eigen inbreng’ land. In Rusland zijn we bezig met projecten en we proberen het nu ook in Zweden.” Een logische ontwikkeling vanwege de recessie. “Het werk in Nederland is minder, dus als je als bureau gezond wilt blijven, moet je wel. Dat ga ik meer trekken.”

Ketelaars geniet ervan. “Het maakt het werk leuker, al die culturen. Juist dan merk je dat er heel veel partijen een rol spelen bij het realiseren van een gebouw. Je leert je als architect staande te houden in dat proces. Je probeert een overlap te vinden in de belangen van al die partijen.”

De acquisitietaak leidt volgens hem niet af van het architectenwerk. “Als partner krijg je meer verantwoordelijkheid, je stuurt mensen aan en je vertegenwoordigt het bureau.” Het ontwerp, de architectuur blijft echter leidend. “Ik probeer de vraag die er is te analyseren en een ontwerpvoorstel te doen of een denkrichting te maken en daarmee de partijen te verleiden. Acquisitie doen, is nog steeds veel zelf tekenen. Ik maak ook nog regelmatig maquettes. Klooien met karton, want je moet goed in een opgave zitten.” En de nare kanten van zijn nieuwe status? Ketelaars glimlacht en geeft het op. “Die heb ik nog niet ontdekt.”

Geen twijfel Helemaal op zijn plek dus, maar Ketelaars droomde op zijn achtste bepaald niet van een toekomst als architect. “Toen dacht ik: ik word loodgieter en neem het bedrijf van mijn ouders over. Al op mijn twaalfde werkte ik mee met het sorteren van fittingen en het zetten van zink voor goten.” Geleidelijk veranderde dat. Ketelaars vergrootte beetje bij beetje zijn mogelijkheden op een andere toekomst. Een mavo-advies werd havo. “Ik kon me aan het niveau optrekken.

Harder werken, maar nooit zo extreem dat je er ongelukkig van werd.” Na de brugklas werd het vwo. “Natuurkunde en wiskunde gingen makkelijk, talen minder.” Vervolgens gaf hij zich op voor bouwkunde op de hts. Het werd de universiteit ‘want een lerares zei: waarom probeer je de TU niet?’.

Daar ontstond de echte breuk met het toekomstbeeld uit zijn prille jeugd. “Als ik hts had gedaan, dan had ik misschien toch het bedrijf overgenomen.” Dat zou ook goed zijn geweest. “Ik kende de nadelen. Het houdt nooit op. Als er een waterleiding springt, moet je erheen. Maar het voordeel is dat je zelf bepaalt wat je doet. Dat geeft ook voldoening.”

Aan de keuze voor de richting bouwkunde was geen twijfel. “In de bouw maak je het, bij bouwkunde bedenk je het. Architectuur is veel op papier, maar het heeft het maakbare. Voor mij ligt het dicht bij elkaar. Ik ben ook graag in de bouw, kijken hoe het is geworden en wat eventueel beter kan.” De studie stelde hem vervolgens niet teleur. “Wat iedereen leuk vindt is de maquettehal. Bouwkunde is niet alleen in

Naam: Paul Ketelaars (34) Woonplaats: Delft Verliefd, verloofd, getrouwd: Geregistreerd partnerschap, twee kinderen (1 en 3 jaar) Studie: Bouwkunde Studierichting: Architectuur en bouwtechnologie Afstudeerjaar: 2001 Hobby: Duiken, tennis, squash, ‘al is het met twee kleine kinderen lastig om daar aan toe te komen’ Loopbaan: Vwo, TU Bouwkunde, werknemer Mecanoo Architecten, partner Mecanoo Architecten.

(Foto: Hans Stakelbeek/FMAX)

de boeken duiken, maar ook dingen bedenken, maken. Ik kon er mijn praktijkkennis in kwijt.

Ik probeerde ook ontwerpen vanuit verschillende hoeken te bekijken. Alleen vanuit de constructie.

Of de materiaalkant. Zoeken naar onverwachte oplossingen.”

Ketelaars overwoog geen loopbaan in de wetenschap. “Ik ben van de praktijk. Bedenken, zelf bouwen, verbouwen, oplossingen zoeken.” Dus werd het Mecanoo. En nu zit hij vast, met handen en voeten gebonden. Ketelaars lacht bij de sug-

‘Gaat het goed, dan profiteer ik, gaat het slecht dan zink ik mee’ gestie. “Als ik de contracten die ik heb getekend bekijk, dan wel. Vergelijk het met een huwelijk.

Als je gaat scheiden, heb je wat af te rekenen. Als partner koop je je in. Gaat het goed, dan profiteer ik, gaat het slecht dan zink ik mee.”

Het beklemt hem niet. “Ik woon in Delft. Het is

perfect hier te werken. Ik zou niet weten wat er moet gebeuren om hier weg willen.” Perspectieven ziet hij nog genoeg. Het project of het ontwerp waar hij voor de rest van zijn leven trots op kan zijn, heeft hij nog niet gemaakt. “Je bent wel trots op wat je maakt of bedenkt, maar er is altijd iets waarvan je denkt dat het beter of mooier kon. Je hebt niet altijd elk hoekje van een ontwerp in de gaten. Ik ben pas tevreden als alles helemaal goed is. Dat is niet onmogelijk.

Met de huidige 3D-technieken en maquettebouw kom je er steeds dichterbij.”

In elk geval hoopt Ketelaars dat zijn inbreng ervoor kan zorgen dat ontwerpen van Mecanoo over pakweg twintig jaar niet gesloopt zijn, functioneren en opdrachtgevers en gebruikers tevreden zijn. “En dat anderen een oplossing gaan gebruiken die jij hebt bedacht. Dat het een standaard wordt.”

DELTA. 19 16-06-2011

lifestyle

16

tekentafeltalenten

Prik een vorkje mee Niks zo lekker als een midnightsnack. Op blote voeten voor de koelkast; een slok melk uit het pak en een olijf uit de pot. Nou ja, als je tenminste een vork kan vinden.

IO-student Malik Tas biedt hulp in hongerige tijden.

de Huisjongste Front office Mariska van der Zee (41) werkt bij de faculteit EWI als medewerker bij het SSC/ICT. Ze handelt ict-verzoeken af, wijst mensen de weg binnen het gebouw, geeft sleutels uit voor de leenfietsen, maakt afspraken voor je met de studieadviseur, en doet de studentenadministratie. Af en toe helpt ze een verstrooide bezoeker, maar dat kan dan ook een mystery guest zijn, want zo wordt de service gecontroleerd. Blijkbaar doet ze het goed: deze servicedesk komt als beste uit het klanttevredenheidsonderzoek, en nieuwe medewerkers worden hier ingewerkt. (Foto: Sam Rentmeester/FMAX)

robbert fokkink

Marco Waas Iedereen wist natuurlijk wel dat er een luchtje hing aan de decaan van 3mE. Hij was tenslotte de Axe-man. Maar niemand had gerekend op de breed uitgemeten onthullingen in de NRC van afgelopen zaterdag: het inhuren van het bedrijf van zijn vrouw, een niet gemelde BV voor neveninkomsten. Het heeft de schijn van te veel valorisatie.

Het rioolblaadje uit Rotterdam kopte triomfantelijk: FOUTE FAMILIEZAKEN. Je moet niet alles geloven wat er in de krant staat. Dominique Strauss Kahn is opgeknoopt door de media, maar misschien blijkt de arme man onschuldig. Het echtpaar Waas kent natuurlijk de andere kant van dit verhaal. Die 3mE-opdrachten moeten gezien hun omvang Europees zijn uitbesteed. Mevrouw Waas is ingehuurd op basis van competentie en excellentie en haar bedrijf Trackfinder draait op een jaaromzet van miljoenen. Denk ik. Zeker ben ik niet, want de site van Trackfinder is momenteel onder constructie.

Als journalistieke honden eenmaal hun tanden hebben gezet in vermeende corruptie, dan laten ze niet meer los.

Misschien dat dit 3mE akkefietje overwaait, vanwege de

Terwijl je met middel- en wijsvinger een augurk onder uit de pot koude augurken probeert te vissen, bedenk je het pas: een vorkje. Natuurlijk ben je om één uur ’s nachts te lui om er een te zoeken, dus tuin je er wéér in. Resultaat: bevroren vingers, een zure lucht en… geen augurk. En het vorkje dat je er uiteindelijk zuchtend bij zoekt? Dat belandt na één keer prikken in de vaatwasser, naast al die vorkjes van de voorgaande avonden dat je op zoek was naar een olijf, een augurk of iets anders lekkers uit een potje.

“Zonde”, vindt Malik Tas (23). Voor zijn bachelor-eindproject voor keukengereifabrikant Royal VKB ging hij daarom op zoek naar een oplossing. “Het bedrijf maakt producten met een gimmick voor de foodbranche. Een product Zure vingers, geen augurk dat leuk is in de presentatie, dus.”

Zo bedacht hij zijn ‘Jar&Tools’; kleine potjes met een ‘tool’ in het deksel. Een vorkje dus, of mes of lepel. “Leuk voor augurken, tapenade of andere lekkere dingen voor op toast of brood. Zo heb je je tool altijd bij de hand en ziet het er nog leuk uit ook.”

Dat vond Royal VKB nou ook, maar net niet leuk genoeg. “Ze hadden vooral praktische bezwaren”, zegt Tas. “Vroegen: als zo’n tapenadelepeltje eenmaal vies is, willen mensen het dan nog wel in de koelkast bewaren?” Opmerkelijk, want je kunt het bestek gewoon losmaken van het deksel en afspoelen. “Bovendien heb ik het niet bedoeld om zo van te eten; het is de bedoeling dat mensen de olijf van het vorkje schuiven en dan pas opeten”, zegt Tas. Zijn begeleider begreep dat gelukkig een stuk beter, en gaf de student een acht voor zijn eindproject. “Hij dacht dat mijn Jar&Tools in de winkel juist heel goed zou kunnen verkopen.” Tas zal het nooit weten, maar so be it. “Het was een ontzettend leuk project om te doen en ik stop het met trots in mijn portfolio.” En die midnightsnacks? Die vist hij met een glimlach nog steeds met bevroren vingers uit het potje. (JH)

aandacht voor de draconische maatregelen in de geestelijke gezondheidszorg en de kunstsector. Maar ik ben bang van niet. Een topbestuurder met neveninkomsten - een duister BV-tje - lucratieve contracten verdeeld op de echtelijke matras. Dat is gefundenes Fressen! Marco Waas mag dan de succesvolste decaan van de Mekelweg zijn, maar media en entertainment management was ooit de best geaccrediteerde opleiding van Hogeschool Inholland.

Niets is zo fragiel als reputatie.

Enkele maanden geleden raakte de London School of Economics (LSE) in opspraak vanwege Lybisch geld en een verdacht proefschrift van de zoon van Ghadaffi. LSE is een bolwerk van linkse intellectuelen, de Engelse boulevardpers lust het rauw. Nog voordat die de kans kreeg om de affaire op te kloppen, diende de dean, sir Howard Davies, zijn ontslag in. De TU spiegelt zich graag aan topuniversiteiten zoals LSE. Kijk, Dirk Jan, zo doen ze dat daar: nip it in the bud!

Nooit meer vissen naar augurken met de Jar&Tools van Malik Tas. (Foto: Hans Stakelbeek/FMAX)

kriep