TUDELTA.25
DELTA. 25 15-09-2011 weekblad van de technische universiteit Delft
Deze week week Deze in Delta Delta in
Wind turbines on wheels
Joris Thijssen: idealist of realist?
SCIENCE: 04
NIEUWS: 03
01
LOOPBAAN: 10 INTERNATIONAL: 07
Elke student een smartphone
REPORTAGE: 13
Money matters for international students
Talent op de TU
‘ Vertrouwen is cruciaal’ De bekende Tilburgse hoogleraar sociale psychologie Diederik Stapel vervalste data en pleegde daarmee ernstige fraude. Kan dat ook aan de TU Delft gebeuren? SASKIA BONGER Hoogleraar filosofie Jeroen van den Hoven, voorzitter van de ingestelde commissie wetenschappelijke integriteit, kan die vraag alleen met ‘ja’ beantwoorden. Het antwoord op de vraag hoe vaak dat dan voorkomt, is geruststellender. De integriteitscommissie heeft in zes jaar tijd slechts één bewezen geval van fraude aan de hand gehad. En toen, ongeveer twee jaar geleden, ging het niet om verzonnen data, maar om plagiaat. Van den Hoven kreeg nauwelijks meer meldingen binnen. Drie in totaal. “Ik denk wel dat er meer gevallen zijn dan die aan het licht komen, maar het is ook weer niet zo dat dit het topje van de ijsberg was.” Een veelgenoemde verklaring voor het frauduleuze gedrag van Stapel is de publicatiedruk die steeds sterker wordt in de wetenschap. Van den Hoven ziet dat ook. “De wetenschap is heel erg prestatiegericht geworden. Een promovendus ervaart dat meteen bij binnenkomst. Er moet gepubliceerd worden, iedereen is zeer ambitieus. Tegelijkertijd is de hoogleraar druk, druk, druk. Maar juist daarom moeten we elkaar nauwlettend in de gaten houden. En ik weet, de TU
neemt dit onderwerp heel serieus.” De hoogleraar schreef in opdracht van het college van bestuur een Code of Ethics. Toevallig heeft hij net deze week overleg over hoe voorkomen kan worden dat deze code een dode letter wordt. “Het moet een levend iets worden.” Het geval-Stapel zal zeker ter sprake komen, zegt Van den Hoven. “Het drukt ons nog eens met de neus op de feiten, maar we zijn hier al veel langer mee bezig.” Van den Hoven betreurt de fraude gepleegd door Stapel. “Het bezorgt de wetenschap een slechte naam. Er gaat heel veel geld naar de wetenschap. Het publiek is geneigd te zeggen: ‘die wetenschappers doen maar wat’.” Vertrouwen is cruciaal voor de wetenschap, weet de hoogleraar, en niet alleen naar buiten toe. “In natuurwetenschappelijk onderzoek, bijvoorbeeld, werken soms tientallen mensen aan een publicatie. Zij kunnen niet ieder detail van het werk van de ander natrekken.” Daarom, vertelt Van den Hoven, is de cultuur aan een universiteit zo belangrijk. “Iedereen moet weten dat je deel wordt van een moral community als je hier komt werken of studeren. Ik zeg altijd tegen mijn studenten: je moet het werk en de ideeën van de ander altijd acknowledgen.” Verder is het volgens de hoogleraar belangrijk dat de universiteit integere leiders heeft. “Een rolmodel is heel belangrijk. Neem rector Luyben. Hij is hier erg actief in.” Pagina 04: Opinion please
Laakbaar gedrag Dagblad Trouw publiceerde naar aanleiding van de affaire-Stapel een rits manieren waarop in de wetenschap ook gefraudeerd kan worden. Zo komt het voor dat ‘onafhankelijke’ wetenschappers hun naam zetten boven een artikel dat door een externe expert, bijvoorbeeld uit de farmaceutische industrie, voorgekauwd is. Ook mogelijk: ongericht zoeken in databestanden totdat er toevallig iets interessants naar voren komt en dit dan presenteren als doelbewust uitgevoerd onderzoek. Gegevens uit databestanden worden ook wel eens zo lang bewerkt en aangepast totdat er eindelijk ‘iets significants’ uitrolt. Verder wordt onderzoek nogal eens opgeknipt in hapklare publicatiebrokjes, zodat er meer publicaties van kunnen komen. En waar sommige hoogleraren van houden, is genoemd worden in de auteurslijsten van artikelen waaraan ze eigenlijk niet hebben bijgedragen.
Zo’n 330 kinderen van twee Delftse basisscholen skeelerden woensdagochtend tienduizend euro bij elkaar voor KiKa (kinderen kankervrij). De sponsoractie was georganiseerd door Delftse Studenten Schaats Vereniging ELS, die vorig jaar bij gebrek aan een hoofdsponsor KiKa op de shirtjes had gezet. Uit dit warme contact kwam de sponsorwedstrijd voort. Maar ELS zoekt nog steeds een hoofdsponsor, laat ELS-commissaris Rutger Tollenaar weten. (Foto's: Sam Rentmeester/FMAX)
Meer eerstejaars gestopt in 2010 Een op de tien studenten die vorig jaar bij de TU aan een bacheloropleiding begonnen, is al voor februari gestopt. Dat blijkt uit een overzicht van pre-adviezen voor het bindend studieadvies (bsa). Hoewel pas in oktober duidelijk is hoeveel studenten daadwerkelijk een negatief studieadvies krijgen, blijkt al wel dat het aantal ‘stakers’ hoger ligt dan in collegejaar 2009-2010, het jaar waarin de TU het bsa invoerde. Toen stopte uiteindelijk zes procent voortijdig. Opvallend is het hoge aantal stakers bij Bouwkunde en 3mE (beide dertien procent) en Technische Natuurwetenschappen (elf procent). Voor deze faculteiten is dit ruim een verdubbeling ten opzichte van 2009. De toename is ‘op zich goed nieuws’,
zegt Dagmar Stadler, hoofd onderwijs en studentenzaken bij de faculteit Elektrotechniek, Wiskunde en Informatica. “Het idee achter het bsa was om studenten eerder op de goede plek te krijgen. Hoe akelig het ook is. Als mensen er pas in het vierde jaar achter komen dat hun studie het toch niet is, is dat niet leuk.” Volgens Stadler hebben studieadviseurs er in december bij twijfelende studenten op gehamerd dat als zij voor 1 februari stoppen zij geen negatief bsa krijgen. “Je prestatiebeurs wordt dan omgezet in een gift”, zegt
De toename is ‘op zich goed nieuws’ Stadler. “In dat geval hoef je je studiefinanciering en OV-kaart niet terug te betalen, maar dan moet je in dat jaar geen andere studie beginnen.” Uit cijfers vóór de hertentamens blijkt dat de trend in bsa-adviezen ongeveer hetzelfde is als vorig jaar. Veertig procent krijgt een positief advies (tegen-
over 38 procent in 2010), precies een kwart krijgt een negatief advies en over nog eens een kwart bestaan twijfels (28 respectievelijk 26 procent in 2010). Na de hertentamens - zo is de verwachting – zal het aantal positieve adviezen nog sterk stijgen. Van de eerstejaars uit 2009 kreeg uiteindelijk tweederde een positief advies. Dat geldt ook voor Werktuigbouwkunde, Maritieme Techniek en Technische Materiaalwetenschappen (3mE): daar valt op dat in december 2010 al zestig procent van de eerstejaars een negatief pre-advies kreeg. Het aantal stakers bedroeg daarna al dertien procent (72). Bij 3mE lijkt evenwel te gelden dat studenten even moeten doorbijten: in 2009 kreeg ook 54 procent van de 3mE-studenten in december een negatief pre-advies, maar uiteindelijk eindigde 60 procent toch met een positief eindadvies. (CvU)
DELTA. 25 15-09-2011 www.delta.tudelft.nl @tudelta delta@tudelft.nl www.facebook.com/ tudelta
delta online Vrijstellen VVD-kamerlid Anne-Wil Lucas, pleitbezorgster van het collegegeldvrij besturen, geeft de moed niet op. Samen met Boris van der Ham (D66) gaat ze een amendement indienen om fulltime studentbestuurders vrij te stellen van collegegeld.
Collegegeldvrij Staatssecretaris Zijlstra is niet te vermurwen: fulltime studentbestuurders moeten gewoon collegegeld blijven betalen. Daardoor telt hun bestuursjaar mee voor de langstudeerboete.
Schade van Stapel De Tilburgse hoogleraar Diederik Stapel heeft veel schade aangericht met zijn fraude. Zijn wetenschappelijke loopbaan is voorbij, maar welke andere gevolgen zal deze affaire hebben?
Kabinetsplannen De universiteiten bekritiseren de kabinetsplannen voor de kenniseconomie. De hogescholen reageren enthousiaster, al houden ook zij een slag om de arm.
Deeltijdbal Deeltijdopleidingen worden niet te hard getroffen door de langstudeermaatregel, herhaalt staatssecretaris Zijlstra. Hij kaatst de bal terug naar de universiteiten: die moeten hun onderwijs aanpassen.
Tevreden Voor de economische crisis uitbrak, waren Nederlandse hoogopgeleiden bijzonder tevreden met hun leven. Ook al was Nederland een middenmoter in de uitgaven aan hoger onderwijs.
Labyrint Schilderijen onder de scanner bij de uitzending van Labyrint, het wetenschapsprogramma van VPRO en NTR van 14 september. Prof.dr. Joris Dik (3mE) geeft uitleg. Bekijk de trailer online.
Afhakers Hogescholen willen het hbo-niveau verhogen. Maar als ze tussentijds zwaardere eisen gaan stellen, komen zevenduizend tot negentienduizend studenten in de problemen.
Onderzoeksbeurzen Steeds meer wetenschappers doen een gooi naar de Europese starting grants voor jonge onderzoekers. Daardoor maken de indieners minder kans. Maar Nederland scoort nog altijd opvallend goed.
nieuws/column
02
Bekentenis
Studenten trekken
Professor of Physics and Applied Physics Eric Mazur van Harvard University geeft donderdag 22 september een lunchseminar voor docenten over interactief lesgeven. Het seminar getiteld ‘Confessions of a converted teacher’ vindt van 12.30 tot 14.00 uur plaats in de grote zaal van het cultureel centrum aan Mekelweg 10. Aansluitend is er een masterclass. Mazur vertelt hoe hij zijn manier van lesgeven veranderde nadat hij had gemerkt dat zijn studenten zijn stof alleen maar reproduceerden. Inschrijven via bko@tudelft.nl.
Om meer studenten te trekken gaat Studium Generale haar programmering beter afstemmen op haar primaire doelgroep. Vonden lezingen en debatten in het verleden vaak ’s avonds in de stad Delft plaats, vanaf dit jaar wil Studium Generale veel meer op de faculteiten aanwezig zijn. En overdag, als de campus vol is met studenten. Ook inhoudelijk wil Studium Generale meer aansluiten bij studenten. Daarom is programmamaker Klaas Pieter van der Tempel al voorzichtig begonnen met het oprichten van twee debatplatforms voor studenten: Delft Debatteert en
Homo Ludens VOX Delft. Beide hebben een bestuur, de komende tijd moet blijken hoeveel studenten interesse hebben in een lidmaatschap. “Studenten waarderen interactie. Daarbij komt dat wij meer willen weten wat er leeft onder studenten.” Studium Generale is van plan om op 19 oktober tijdens de lunch op alle faculteiten tegelijk de documentaire ‘Bag it’ te vertonen.
www.sg.tudelft.nl
Tijdens zijn afscheidsrede zal prof.dr. Wim Veen (TBM) zijn publiek kennis laten maken met ‘mediated reality’. “De zaal zal zien hoe je de werkelijkheid in de virtuele wereld kan stoppen”, aldus Veen. Zijn afscheid met de titel ‘Homo Ludens – Leren zoals we zijn’, belooft een show te worden met interactiviteit, stemkastjes en virtuele werkelijkheid. Veen wil laten zien hoe ver zijn vak systeemkunde is gevorderd.
Wim Veen, vrijdag 16 september 15.00 uur, Aula
‘Bij een kleffe pizza voel je je smerig’ Vierdejaars student civiele techniek Job Hogewoning bindt als amateurkok de strijd aan in het tv-programma Masterchef 2011. “Misschien ga ik een bv’tje opzetten in de catering.”
eniging. Gelukkig kunnen de jongens in mijn huis redelijk koken. Onze standaard is: niet boven de vijf euro per persoon. Dat lukt me altijd, met twee ons groente, 150 gram aardappelen en 200 gram vlees per persoon. Als je een kleffe pizza naar binnen hengst, voel je je toch een beetje smerig. ” Hoe kom je aan die kookkennis? “Ik was een fanatiek rugbyer en tijdens een lustrumreis in Argentinië viel er een grote vent op mijn knie. Dat was het eind van mijn rugbycarrière. Je blijft daarna een uitdaging zoeken. Bij mij is dat koken geworden. De drive is: hoe kan ik nog beter worden?”
Connie van Uffelen Wat moest je koken bij je auditie? “Dat mocht ik zelf weten, maar het moest in 45 minuten op tafel staan. Ik heb knolselderij met aardappelpuree gemaakt, gesauteerde zeekraal en op de huid gebakken kabeljauw met een beurre blanc-saus. En knolselderijchips.” Lekker! Hoe lang kook je al? “Op zondag aten we vroeger bijvoorbeeld kip uit de oven en dan mocht ik frietjes bakken. Op de middelbare school kookte ik na het stappen eieren voor de midnight snack. In Delft is het losgekomen in mijn studentenhuis: bij de stamppot rauwe andijvie zit er vaak 200 gram andijvie, twee kilo aardappel en een halve kilo kaas door… njek. Ik ben toen gaan koken in de bistro van het Delftsch Studenten Corps en werd een van de geliefde koks.”
Job Hogewoning: “Je blijft een uitdaging zoeken.” (Foto: Sam Rentmeester/FMAX)
En hoe kwam je bij het programma Masterchef? “Mijn moeder zei: moet je niet meedoen met je vader en je broer? Die dachten: dat is niet nodig. Vorig jaar heb ik er ook aan meegedaan maar toen viel ik net buiten de boot voor de laatste twaalf. Ik moest een sabayon maken, maar wist niet wat dat was. Het is au bain-marie suiker, twee eidooiers en drank opkloppen tot een custardachtige substantie. Lekker bij vers fruit! Maar ik wist dat dus niet en ging het maar een beetje opklop-
pen tot een soort hard schuimpje. Dat was het niet helemaal, haha.” Jammer… “Ja, maar waar één deur zich sluit, gaat een andere weer open. Ik ben veel gaan koken en heb een dag in Maastricht meegelopen bij jurylid en twee-sterren-chef Hans van Wolde. Heel gaaf. Koken gaat me heel goed af, maar ik ben ook student civiele techniek: in november ga ik naar Colombia voor een waterzuiveringproject. Verder ben ik bestuurslid van mijn rugbyver-
Denk je aan een eigen restaurant? “Ik wil mijn bachelor civiel afmaken en ga nu als minor dat project doen, maar ik heb ook een aanbod van chefkok Peter Lute en Hans van Wolde om stage te komen lopen. Het is een luxeprobleem. Ik ben nu een van de betere amateurkoks. Dat is wel schrikken. Helemáál als 22-jarig pikkie. Misschien ga ik een bv’tje opzetten in de catering.”
Masterchef 2011, woensdag om 21.30 uur bij Net5
van der duin
Onbestaanbaar Kinderen wordt al vroeg geleerd onderscheid te maken tussen wat echt is en wat niet. Het spelletje ‘Kiekeboe’ vinden ze eerst vreemd, daarna leuk en ten slotte saai. Toch duurt het nog vrij lang voordat kinderen leren om te gaan met de emoties die niet-bestaande dingen veroorzaken. Aan een puber moet je nog uitleggen dat bepaalde films niet echt zijn en dat ze zich dus geen zorgen hoeven te maken. Maar onderschat ook niet welke impact het irreële kan hebben op het leven van een volwassene. Zo denkt men dat Griekenland een heel arm land is omdat het hoge financiële schulden heeft. Maar niets is minder waar. De gemiddelde Griek heeft een uitstekend leventje. Bijna altijd zon, beetje werken onder niet al te hoge druk, vroeg met pensioen, een ouzo op zijn tijd. Geen enkel probleem. Ik was deze zomer in Italië waarvan men ook het stellige vermoeden van heeft dat het land gebukt gaat onder een gigantische schuldenlast. Ben je gek. De Italianen genieten van het leven, ook daar schijnt bijna iedere dag de zon, drinkt men een Chianti op zijn tijd en voor de rest is het lekker rondrijden in gloednieuwe Alfa Romeo’s op weg naar winkels om échte Prada en Gucci te kopen. Maar schijn bedriegt toch. In deze landen is sprake van wat de Canadese econoom John Kenneth Galbraith ‘private prosperity, public poverty’ noemde. De burgers zijn afzonderlijk rijk maar samen zijn ze arm. Het doet me denken aan de regelmatig terugkerende onderzoeken van het Sociaal en Cultureel Planbureau naar hoe gelukkig de gemiddelde Nederlander is. Daar komt steevast uit dat Nederlanders zichzelf allemaal gelukkiger prijzen dan de gemiddelde Nederlander. Net zoals bijna alle Nederlanders en één Delta-columnist zichzelf
bovengemiddeld intelligent achten. Het gras is dus bij de buren niet altijd groener. De welvaart die men heeft in de genoemde landen is dus ook voor een groot deel gebakken lucht. Gewoon de geldpersen laten draaien en bidden dat de inflatie niet oploopt. Gelukkig beschikt men over een grote zwarte economie zodat er nog voldoende bestedingsmogelijkheden zijn. Dus, ‘foul is fair and fair is foul’. Dingen zijn niet zoals ze zijn, en soms weer wel. Dat biedt troost en ieder mens heeft recht op een gezonde dosis escapisme. Het wordt pas echt interessant als men dingen die niet bestaan een naam geeft. Afgelopen vrijdag woonde ik een lezing bij over de toekomst van de Rotterdamse haven. Daar sprak men over de ‘Oranjetunnel’ die de N220 moet verbinden met de A15. Die tunnel bestaat niet, behalve op tekentafels en in glossy folders, maar men vindt het wel nodig om het ‘ding’ al een naam te geven. Zoals sommige kinderen een denkbeeldig vriendje of vriendinnetje hebben. Maar dit is dus goed nieuws. U hebt ongetwijfeld gehoord van de ‘fusie’ tussen de TU Delft, de Erasmus Universiteit en Universiteit Leiden. Gaat u gerust slapen: die fusie bestaat niet. Onze hooggeleerde managers gaan uit van evidencebased policy en laten zich niet adviseren door Tilburgse sociaalpsychologen. Een fusie? Not in your wildest dreams! Patrick van der Duin is toekomstonderzoeker bij de sectie technology, strategy and entrepeneurship van de faculteit Techniek, Bestuur en Management.
DELTA. 25 15-09-2011
nieuws
03
Steun De Delftse studentenraad (sr) en de studentgeledingen van de universiteitsraden van de Universiteit Leiden en de Erasmus Universiteit Rotterdam steunen ‘het voornemen tot nauwe samenwerking’ van de drie universiteiten. De studenten zien vooral mogelijkheden op het gebied van onderzoek en benadrukken dat een fusie nog niet aan de orde is. Volgens de studenten ligt er nog geen concreet plan, maar zullen zij er als het er is ‘kritisch naar kijken’. “Belangrijk is dat de onderwijskwaliteit niet verslechtert”, zegt voorzitter van de nieuwe sr Hester van der Waa. Dat
Te huur: kamers
De nieuwe woontoren aan de Balthasar van der Polweg, goed voor 400 studenten, gaat op 21 september om 12.00 uur in de verhuur. Studenten die een kamer willen, hebben tot 27 september 12.00 uur de tijd om te reageren op de advertenties op de site van studentenhuisvester Duwo. Eerstejaars studenten maken minimale kans op de kamer, want selectie vindt plaats op basis van inschrijfduur. In de woontoren zijn verschillende soorten kamers. Er zijn zelfstandige eenkamerwoningen, zelfstandige tweekamerwoningen, woningen voor stelletjes en groepswoningen voor vier personen. (Foto: Duwo)
Graduate school vinden de studenten belangrijker dan stijgen in de Shanghai-ranking. “Voor ons is dit niet het sterkste argument voor samenwerking”, zegt studentenraadslid Paul Huijbrecht. Overigens mogen onderwijsinstellingen per 1 oktober niet meer fuseren zonder toestemming van de minister van Onderwijs. De Wet fusietoets treedt dan in werking, waarna alle institutionele en bestuurlijke fusies moeten worden goedgekeurd.
De eerste facultaire graduate schools openen volgende week. De Graduate School of Industrial Design opent 22 september tussen 12.30 en 13.00 uur in de centrale hal van Industrieel Ontwerpen. Rector Karel Luyben opent om 13.15 uur de Graduate School of Electrical Engineering, Mathematics and Computer Sciences bij de hoofdentree van EWI. En op 23 september begint de Graduate School of Architecture and the Built Environment. www.delta.tudelft.nl/23214
TU start Green Campus Company Hoogleraar future energy systems Ad van Wijk heeft van het college van bestuur toestemming gekregen om een ontwikkelingsmaatschappij op te zetten voor een groene en duurzame campus. Jos Wassink Op de vergadering van het college van bestuur (cvb) van 30 augustus stemde het college in met de oprichting van het bedrijf Green Campus Company (GCC). Het bedrijf, met prof.dr. Ad van Wijk als onbezoldigd directeur aan het hoofd, zal in samenwerking met externe bedrijven en partijen werken aan de realisatie en exploitatie van een aantal duurzame iconen op de Delftse Campus. Het voornemen verkeert nog in de conceptfase en wordt nog in de groepsraad aan de decanen voorgelegd. Van Wijk schreef samen met ir. Chris Hellinga (Technische Natuurwetenschappen) het plan ‘Towards the Green Campus at TU Delft’. Het rapport, dat in augustus uitkwam, toont tal van iconografische projecten zoals een
liervormige windmolen bij de afslag Delft-Zuid en een energiewand annex monorail langs de Kruithuisweg naar station Delft-Zuid. Ten zuiden van het voormalige bouwkundegebouw moet een groen hotel verrijzen, aangevuld met drijvende onderkomens, een groen fastfood restaurant en een startpunt voor elektrisch vervoer over de campus. “De projecten moeten dubbel duurzaam zijn”, stelt Van Wijk. Niet alleen in termen van energie en grondstofge-
‘De projecten moeten dubbel duurzaam zijn’ bruik, maar ook in economische zin. Dat wil zeggen dat ze winstgevend moeten kunnen draaien. De GCC bouwt bijvoorbeeld een groen hotel, en verhuurt dat aan een exploitant die het weet uit te baten. Of neem de Energy Wall langs de Kruithuisweg tussen station Delft-Zuid en A13. Inkomsten daaruit verwacht Van Wijk van de zonnecellen en de windturbines die ingebouwd zijn in de muur, van tickets die mensen kopen voor de monorail en een bezoek aan ‘De Harp’ – de grote liervormige windmolen aan de A13 - en uit verhuur van de locatie
‘Alle studenten een smartphone in 2012' De TU verwacht dat volgend jaar alle studenten een smartphone hebben. Acht op de tien studenten aan de TU heeft een smartphone, blijkt uit onderzoek van de universiteit. Dat is twintig procent meer dan in 2009. Het populairste merk is HTC, op de voet gevolgd door de iPhone. Eind 2009 lag Apple nog ruim voor op HTC. Volgens Willem van Valkenburg, projectleider TU Delft Mobile, ligt die verschuiving aan het feit dat HTC veel verschillende telefoons biedt met meer platform mogelijkheden, zoals Android en Windows mobile. Studenten gebruiken Android het meest. Meer dan zestig procent maakt via de smartphone gebruik van Blackboard, de website waar docenten per cursus studiemateriaal en opdrachten kunnen aanbieden. 47 Procent maakt gebruik van Eduroam, het wifi-netwerk op de campus. Ruim een op de vijf studenten gebruikt ook nog een ander draadloos apparaat voor internet. Het populairst is de tablet, naast mp3-spelers en net-
books. Net als in 2009 hebben vrijwel alle studenten nu een laptop. Opmerkelijk is dat één procent van de studenten geen mobiele telefoon heeft. Het betreft vooral internationale studenten. “Sommige telefoons werken hier niet vanwege een ander netwerk”, zegt Van Valkenburg. “Als je hier kort bent is het ook best prijzig. Internationale studenten gebruiken waarschijnlijk meestal Skype.” Van Valkenburg vindt het jammer dat ruim de helft van de studenten de campus app iTU Delft nog niet kent. Die is verkrijgbaar voor zowel iPhone als Android en binnenkort verschijnt er een nieuwe versie. Het onderzoek naar het mobiele telefoongebruik onder studenten werd in maart via Blackboard uitgevoerd. Van de 16- tot 17 duizend studenten reageerden er in totaal 640. Volgens Van Valkenburg is dat representatief en zijn er geen significante verschillen tussen faculteiten. De TU gebruikt de resultaten voor verdere ontwikkeling van de app en mobile learning. (CvU)
‘De Harp’ combineert zonnecellen met windturbine. (Illustratie: Florian Heinzelmann)
en van reclameruimte. “Ik heb het ruw berekend op de achterkant van een sigarendoosje, en het kan.” Vooralsnog maakt GCC geen kosten doordat externe bedrijven menskracht ter beschikking stellen voor haalbaarheidsonderzoeken. Als voorbeeld noemt Van Wijk de overeenkomst met bouwer Dura-Vermeer. Als tegenpres-
tatie gunt GCC hen de bouw als het project doorgaat en stelt reclameruimte ter beschikking. Van Wijk verwacht dat ‘De Harp’ er over twee jaar staat, inclusief monorail en energiemuur. Die projecten zijn belangrijk voor de uitstraling. Het hotel, het restaurant en de parkeergarage kunnen daarbij aanhaken.
Op de vraag waarom het plan niet voorziet in een isolatie van het notoir tochtige BK City, zegt Van Wijk dat hij geen zeggenschap heeft over het gebouw en dat isolatie te weinig zichtbaar is. Dat maakt het moeilijk om er investeerders voor te vinden.
‘Zijlstra is de ideale vijand’ Ze zinspelen al op nieuwe protesten en vegen de vloer aan met de plannen van staatssecretaris Zijlstra. De nieuwe voorzitters van ISO en LSVb zijn al helemaal ingewerkt. Het hoger onderwijs moet toegankelijk blijven en deeltijdstudenten moet je geen langstudeerboete geven. Halbe Zijlstra is een sympathiek mens, maar als staatssecretaris is hij ‘de ideale vijand’ met een ‘bijna onmenselijke kant’ die een ‘visieloos’ hogeronderwijsbeleid voert. En als de basisbeurs in de masterfase daadwerkelijk wordt afgeschaft, dan zou het Malieveld deze lente wel eens opnieuw kunnen volstromen met woeste studenten. Pascal ten Have en Sebastiaan Hameleers, de nieuwe voorzitters van respectievelijk de Landelijke Studenten Vakbond en het Interstedelijk Studenten Overleg, zijn al helemaal ingewerkt. In het verleden liepen de studentenbonden elkaar wel eens in de weg, zegt Ten Have. Maar daar zijn de politieke omstandigheden nu niet naar. Met het verhoogde collegegeld voor langstu-
deerders hebben de studentenorganisaties nog steeds geen vrede. Dat Zijlstra iets wilde doen aan notoire treuzelaars, begrijpt ISO-voorzitter Hameleers nog wel. Maar dat voor deeltijdstudenten dezelfde regels zullen gelden, gaat er bij hem niet in. “Zij halen gewoonlijk dertig studiepunten per jaar – de helft van wat een voltijdstudent doet. Je kunt niet tegen die mensen zeggen ‘ga maar het dubbele aantal vakken volgen naast je baan en je gezinsleven’. Dat slaat nergens
’Studenten niet straffen, maar inspireren’ op.” Ten Have valt hem bij: “Zijlstra timmert liever alvast een mogelijke sluiproute dicht voor de langstudeerders die de boete willen omzeilen, dan dat hij even rustig nadenkt en met een fatsoenlijke oplossing komt voor de 75 duizend deeltijdstudenten om wie het gaat.” Ook met de in juli gepresenteerde ‘strategische agenda’ vegen ze de vloer aan. Om het rendement te verbeteren mogen hogescholen en universiteiten van de staatssecretaris vaker studenten selecteren aan de poort en mogen ook derde- en vierdejaars een bindend
studieadvies krijgen. “Dat soort maatregelen ontmoedigt studenten om zich te ontwikkelen”, vindt Hameleers. Ze zijn volgens hem ook onnodig. “Als studenten een bewuste studiekeuze maken en geselecteerd worden op motivatie in plaats van op cijfers, dan halen ze vanzelf goede resultaten. Je moet studenten niet straffen, maar inspireren.” Wordt het een protestjaar of een overlegjaar voor de studenten? Ten Have: “Er staat nog heel wat op de rol. Het afschaffen van de basisbeurs in de masterfase, het afpakken van de ovkaart bij meer dan een jaar studievertraging. Dat lijkt nu bij de studenten een beetje weggezakt na al het gedoe over de langstudeerboete, maar ik denk dat er opnieuw veel studenten boos zullen zijn als dat in de lente aan de orde komt in de Tweede Kamer.” (HOP)
DELTA. 25 15-09-2011
science
opinion please
04
Wind turbines on wheels The Anemo III team from Hogeschool InHolland finished fourth out of 14 teams at the Racing the Wind contest held on a dyke near Den Helder. Next August, TU students want to join in too - with or against team Anemo. Jos Wassink
The meat fraud affair The Dutch scientific world is staggered. The renowned psychologist Diederik Stapel, who recently told the world that he and some colleagues had found that meat-eaters were more egotistical than vegetarians, admitted to having made up the research data. He said that he had been making up data for years. Is this fraud committed by Stapel, who works at Tilburg University, a rare and sad excrescence of science? Or is it just the tip of the iceberg? The pressure to publish articles can sometimes by extremely high. Could it be that many scientific publications are based on fraud? Biophysicist, Professor Cees Dekker (AS), believes that scientific fraud is very rare. “If you publish false data in high level journals, you are bound to get caught,” he says. “It’s a stupid strategy. People who do it have a twisted mind.” In 2003 Dekker was himself involved in the unmasking of fraud, which lead to the so-called Schön scandal. A post doc in his group tried in vain to redo certain experiments done earlier by the German physicist, Jan Hendrik Schön. Schön unjustly claimed that he had developed a transistor on the molecular scale using organic material. Material researcher, Professor Barend Thijsse (3mE), also believes that fraud is rare. He attributes that fact to peer review, but not just the standard type of peer review in which scientist assess papers of their peers prior to publication. He believes scientists are always looking over each other’s shoulders. “The whole idea in science is that people can elaborate on each other’s work”, he explains. “So scientists always keep in mind that they have to perform their research in such a way that it can be repeated.” Prof. Thijsse however also believes that the pressure to publish is increasing: “You either publish or perish. Research money is being distributed via a system of competition. You only get money if you have proven to be better than the others. When I was young, research was more of a fair game.” According to hydrologist, Professor Huub Savenije (CEG), this fraud had nothing to do with publication pressure, but rather “with a craving for media attention”. “The fact that Stapel got away with it for such a long time may say something about his research field,” Prof. Savenije adds. “I cannot image getting away with fraud in hydrology. This could in part have to do with the fact that in physics and earth sciences experiments are often relatively easy to repeat. In psychology, experiments can be vague and hard to repeat under the exact same circumstances.” But scientific misconduct isn’t always that straightforward, as in the meat fraud affair. All scientists cope with outliers, data that do not fit the rest of the numbers, presumably because something went wrong with an experiment. According to Prof. Thijsse, the boundary between good research and falsification can then be very subtle. “In such cases you start reasoning what could have caused it and you might say to yourself, ‘yes of course it happened because someone entered the room during the experiment influencing the humidity and air pressure’. The temptation to remove such a data point is understandable.” Prof. Dekker however believes that is a different debate: “In our group we have daily discussions about outliers and about the way we present our results in general. We seek the way things are, not to fabricate a way things should be. There is no hint of fraud in that.” Prof. Savenije adds that he always tells his students to pay special attention to outliers: “These data that are out of the ordinary can also lead to new discoveries.” (TvD)
Team Anemo has made remarkable progress over the last few years. At their first competition, in 2008, they finished last. Since then their design has evolved. The biggest change was undoubtedly the switch from a vertical axis turbine to a horizontal one. The team, consisting of 15 students led by aeronautic engineering teacher, Martin Kampinga, improved their design incrementally while striving for the least possible weight. The carbon- and cork-based hull is very light, indeed. The energy from the turbine is transferred mechanically to the rear wheels through a bicycle hub-gear. An elecAnemo III racing the wind. (Photo: Ludy Kampinga)
Collaboration with the TU team could take Anemo IV to the next level tric engine automatically directs the turbine into the wind. When driving into the wind, the pilot switches gear to keep the tip speed ratio constant. The tip speed (of the turbine) determines the angle of attack. How well a wind car performs is expressed in the efficiency: the ratio between car speed and wind speed. Anemo III reached 50%, but the Danish (Danish University of Technology) finished first with 75% effici-
ency. That may sound impressive, but anyone on a decent bicycle could pass the rolling turbines. Kampinga, and project leader Vincent Koenders, hope to improve their design by replacing the rotor blades with ones designed by TU Delft students, and perhaps make the angle of attack variable. Collaboration with the TU team could take Anemo IV to the next level. TU students however prefer to build their own car. Or so say Ben Geurts (MSc), of the faculty of Aerospace Engineering, and Gaurav Durasamy, from the Energy Club. However, they would welcome students from InHol-
land with expertise on composites (to make the hull). Geurts: “Next year the accent in wind racing should move from InHolland to the TU.” With their expertise in wind turbines, TU students prefer electrical drive instead of direct mechanical coupling. InHolland students however prefer direct mechanical drive. Earlier this week students from both institutions met but haven’t yet reached an agreement.
Watch the film on www.delta.tudelft.nl
Shrink management science Various regions see more people leave than arrive. “Until now we always had to manage growth in spatial planning,” says Professor Hugo Priemus (OTB). “Managing shrink is a totally different ballgame.” The question of how to manage shrink throws up a host of new questions. More so because, as Professor Hugo Priemus establishes, there’s a double shrinkage going on: demographic and economic. His colleague from the faculty of Architecture, Professor Maurits de Hoog has noticed that the concept of shrink management often pops up in discussions at the faculty lately. So what insights have been developed in this new branch of science? Priemus (OTB Research Institute for the Built Environment) has been a member of the committee on spatial planning and accessibility of the Social Economic Council (SER). Their gist of their advice, which was published recently, seems simple enough: be flexible. And don’t plan hundreds of houses at the same time, but do it bit by bit. Switch over to flexible
Reconnecting the city and the sea might revive Delfzijl. (Illustration: Robert Stam)
planning. “Often project developers will start building when 70 percent of the planned houses have been sold,” says Priemus. “Evidently, it’s easier to sell 70 percent of ten houses than of 100.” But the devil is in the details. Project developers and municipalities have been buying farmland as prospective building sites. During times of growth, these areas were steady sources of income. But now they have become a financial burden, with the interest on the credit slowly haemorrhaging the investors. “The warm shower has turned cold,” says Priemus. “They have to write off their investments, or else we’ll reach a stalemate.” “Shrink is different in various regions,” says De Hoog. “And so are the
solutions.” Two of his Master’s students have written their thesis on shrinking regions: Robert Stam on the industrial port of Delfzijl, and Ludo van der Wallen on Limburg, a former mining region. Prof. De Hoog gets his inspiration from the German Ruhr region, just across the border from Limburg, where, with the cultural festival Ruhr 2010, they have given new uses to old industrial halls and set up a new economy based on knowledge and creativity. For Delfzijl, Stam proposed to remove the railroad tracks that separate the city from the Waddenzee, which would reunite the sea and the city. However, it’s unclear where the 100 million euros investment should come from. (JW)
DELTA. 25 15-09-2011
science
05
short news science Biomass
Rain master
Gaming team
Energy company Essent, part of RWE, announced this week that it will join the BE-Basic research programme into bio-based commodities and fuels. BE-Basic is coordinated by TU Delft and connects industries, research institutes and academic partners. Essent New Energy will focus on biomass as fuel for energy production. In practice, for the past 20 years smaller quantities of wood have been mixed with coal. Essent now wants a better survey of the availability and accessibility. Plus it strives for a certification standard.
MSc student Mikel Porras Hoogland (IDE) has made a website which will tell you when it’s going to rain near you. Just enter your location and see what’s in store. “It’s very popular among my friends,” Hoogland says. Professor Nick van de Giesen (CEGS) adds: “It looks fine. The site seems to be based on weather radar and so it’s just as (un)precise. But it may be a more practical format.”
Most student projects (or DreamTeams) make tangible things like a solar car, hydrogen cart or solar boat. Now there’s a website, too. Five students (TBM and EEMCS) have set up a serious gaming website on traffic jams, titled ‘Catastraffic’. The Android App forces players to make decisions which may seem insignificant at first, but they do contribute to the emergence of traffic congestions. Interested to look or to join? Visit the website.
www.buie.nl
Reappeared
He was hidden for almost two centuries behind a Spanish judge, but now a French general has reappeared. Conservationists of the Rijksmuseum used a technique called scanning macro X-ray – fluorescence spectrometry to look through layers of paint of Goya’s masterpiece ‘Portrait of Don Ramón Satué’ (1823). This technology was developed by TU Delft researchers and researchers from the University of Antwerp. In 2008 they used this technique to unveil a hidden, unknown portrait of a woman by Vincent van Gogh.
Social revolution on the internet In the idealistic world of Rameez Rahman, people all share information with one another and no big organization pre-cooks what we read, see and listen to. Tomas van Dijk Lenin is standing on a computer server holding the icons of Amazon, Yahoo, Facebook and Google in his hand. But
not for long. A crowd, holding up signs reading, ‘Long live Bittorrent’ and ‘We want peer to peer’, are about to pull him from his socket. The cover of Dr Rahman’s thesis depicts his vision for a society in which people all share information with one another in a decentralized manner, using peerto-peer networks. “The killer application of peer to peer networks is the illegal downloading of films and music over the internet,” says Rahman, who defended his thesis last week at the EEMCS faculty. “But so much more is possible. Maybe we
‘People do act selfishly, but also altruistically’
(Illustration: Auke Herrema)
can make distributed search systems, so we no longer need search engines, like Google, that decide what search results we find.” But for this to happen, better p2p protocols need to be developed. The goal of Rahman’s research was to compare different constructions and come up with more robust and social ways of sharing information than the current systems. “Current systems are mostly based on simplistic economic models, like the rational action model, in which all actors seek to maximize their own profits. These p2p systems are designed such that users with small bandwidth – who thus have little capacity for uploading to others – receive little help from other p2p users in return.”
“The idea behind this is the same as the idea that people will leave the country if you tax them too much,” Rahman continues. “This is much too simplistic. And as a matter of fact many famous economists go against it. People do act selfishly, but also altruistically.” During his research, Rahman found a new socio-economic structure for p2p that yielded higher average download speeds than all others. In this structure - or protocol as it is called - users are loyal to one another regardless of the download and upload speeds of the other users. ”I did simulations in which I let 3,270 different protocols compete with one another. Everybody was surprised to see that this loyalty protocol was the most robust one,” Rahman says, laughing. “It’s just like the Indian economist and Nobel prize winner Amartya Sen said: People are not rational fools.”
cover Two friends and Industrial Design Engineering alumni, Jan Jouke Harms and Laura Smits, made the artwork. Dr Christiaan Klijn (EEMCS) told them he wanted something in the Sherlock Holmes style for his thesis on pattern recognition in genetics. Harms then came up with the double-helix hat stand. Klijn did his PhD work at both the Netherlands Cancer Institute in Amsterdam (four days a week) and at TU Delft. His mission was to find cancer-causing genes in biological samples. Klijn used recent biological technologies, which enable reconstruction of the processes that led to cancer. Klijn: “The central question was: who dunnit? That’s a typical question for the 1920-1930’s detective stories.
Like them, I had many suspects: genes that had been affected. But which genes were the cause and which the casualties? Finally, we did find some highly suspect genes, which will be tested in living cells. Another finding came as a surprise: some genes only cause trouble in combination with others. Actually, these conspiracies appear to be very important.”
Christiaan Klijn, ’Who dunnit?, Finding Cancer Genes in Copy Number Data and Insertional Mutagenesis Data’, 9 Sept. 2011, Promotor: Prof. Marcel Reinders
www.catastraffic.com
halfway
(Photo: Tomas van Dijk)
Games for elderly Name: Hester Anderiesen (28) Nationality: Dutch Promoters: Professor Richard Goossens (IDE faculty), Professor Erik Scherder (faculty of neuropsychology at the Vrije Universiteit Amsterdam) and Dr Marieke Sonneveld (IDE faculty) Subject: Game elements in user-product interactions to motivate physical activity Thesis defence: In three years “When older persons move to a nursing home facility, they often become very passive. The daily routines they were used to at home, like, for example, making coffee, preparing sandwiches and watering the plants, are quickly taken over by care professionals. Once these tasks are taken over by others, the elderly persons soon come to believe that they’re not capable of doing them anymore, which is often frustrating and even depressing. I want to motivate these older people to keep on doing their daily activities. Residents told me that for them, long-term health effects are not motivating factors for remaining active; therefore, the activity should be pleasurable and motivating itself. I work with two other PhDs, Ellis Bartholomeus and Niko Vegt, and our common goal is to research how we can use games to change human behaviour. I will research how we can use game elements in the interaction between (older) persons and products or the environment, in order to simply make the activity more fun to do. Game elements include, for example, competition, challenge or exploration. During the first year I will conduct several experiments aimed at understanding how different kinds of games can change the behaviour of people from different age groups. My goal is to motivate people to start an activity – therefore, the focus of my experiments will be the point of decision making. How can we use certain game elements to make the choice of taking the stairs more appealing than taking the elevator? We think that we should use different game elements for older persons who are cognitively healthy or suffering from dementia. When we get older, the first part of our brain that declines is the prefrontal cortex, which occurs long before one would ever be diagnosed with dementia. We can stimulate this area with certain game elements and with physical activity. The prefrontal cortex is crucial for decision making, inhibition, motor behaviour and initiative. It’s very important to stimulate this brain region as much as possible, and as my promoter always says: use it or lose it! I’m partially working at the faculty of clinical neuropsychology. Neuropsychologists have lots of knowledge that is useful for designers, knowledge about our cognitive processes that are related to behaviour and experiences. I very much like to tap into that knowledge. There is a huge difference between neuropsychologists and designers. Designers are often visually oriented. We get inspired by users, other designers, an exhibition or maybe a stroll on the beach. I doubt whether there is one designer that runs to his computer first thing in the morning to check Pubmed for new, inspiring publications. But there is definitely a huge amount of knowledge we can use to design better products.” (TvD)
DELTA. 25 15-09-2011
international students
06
Calling all Delft entrepreneurs One of the loudest buzzes on campus keeps coming from YesDelft, which offers students opportunities to start their own businesses. BENNETT COHEN Michael is entrepreneurial by nature. At the young age of 25, he has already started a construction subcontracting company based in Greece. Last year, this MSc Construction Management Engineering student, originally from the US, saw a poster for an intriguing course called, Starting New Ventures.
‘It’s not for people who want safe, steady jobs and income’ A year later and Moran is now a Teaching Assistant for the course and an evangelist for its value to students interested in taking some of the technical innovations from TU Delft’s labs into the marketplace. The Starting New Ventures (SNV) course is offered by YesDelft — TU
Delft’s startup incubation center. YesDelft, which was modeled on successful startup incubation centers in the US, provides office space and support to TU Delft’s young, budding entrepreneurs, during the stages in which these student-ventures strive to get off the ground. Unlike other incubation centers, YesDelft does not make claim to any future earnings of the successful companies it incubates. In addition to incubating TU Delft startups, the center has two other core objectives: inspiring would-be entrepreneurs by organizing lectures and events around the TU campus, and providing education about technology-based entrepreneurship. SNV is one of the courses that support YesDelft’s education initiatives. “This course is very challenging - it really pushes you to work hard and not rest on your laurels. A big part of the grade is class participation, which means the course is very lively and interactive,” Moran says of the SNV course. “Through the course, you analyze Harvard and MIT business school cases, so it’s kind of like a course you might take as part of an MBA, but it’s focused on technology-based business. The cases are very applicable to the technology-focused startups that come out of TU Delft.” The course is co-taught by Professor
Professor Ken Morse lectures TU Delft students on the joys of starting one’s own business. (Photo: YesDelft)
http://me
Ken Morris, founding Director of the MIT Entrepreneurship Center and cofounder of six high-tech companies, and TU Delft’s own Dap Hartman, whose interests span computer-chess, astronomy, and commercializing new technologies. Guest lecturers, usually entrepreneurs, attend each course. At the semester’s end, students present their own business ideas to a jury. The course, and YesDelft generally, is meant to prepare students for becoming entrepreneurs. Reflecting on this path, Moran notes that behind the excitement and adventure of being an entrepreneur lies a lot of risk,
'This course is very challenging - it really pushes you to work hard and not rest on your laurels' foregone earnings and sacrifice. “It’s not for people who want safe, steady jobs and income,” he says. “There are always new challenges, so if you don’t mind the stress, it’s a great experience. With entrepreneurship, you can either have a great success or a total failure. You rarely meet a successful entrepreneur who hasn’t had at least one failure.” On his bio-page, Ken Morris himself proudly admits that of the six ventures he has co-founded, one was “a huge failure”. Moran insists that YesDelft and the courses it offers are international by nature, and that the center is willing to incubate startups run by international, as well as Dutch students. “The whole concept is inspired by international examples, and many of the instructors at YesDelft are from the US or UK,” he adds. “Since Holland is a small country with a historically international economy, most of its entrepreneurs naturally have their eyes on the international market.”
Students interested in enrolling in the SNV course can apply by submitting a CV and motivation letter to snv@ yesdelft.nl by midnight, September 25th
Mélanie Studer, from Switzerland, is a second-year student in the MSc Industrial Ecology program at TU Delft and Leiden University. (Photo: Webcam)
“The internet has come to replace just about every way of ‘traditionally’ looking for information, which means it’s sort of a one-stop information source that has replaced lots of different real-world services. For example, last summer, when I was subletting my apartment, I used Google to look for information on applicants. And if I was interviewing someone for a job, I’d also use Google to find out about them. So that one website has replaced many different places you used to have to go. Also, as an international student, I like to keep up on news from around the world, and so the internet has replaced the newspaper for me. It also means that I’m not limited to just a really big newspaper, or whatever is available in my city, but I can find sites that are tailored to the type of news that I want to read. One of my favorite news sites is called World Changing, which is a news site focused on sustainability. Another big part of the internet for me is about networking people together that wouldn’t otherwise be together. I’m in the MSc industrial ecology program at TU Delft, and my study is all about how to bring together different disciplines to solve problems that don’t normally come together. Google docs, Drop Box, and virtual Skype meetings are all such great tools for working together across distances. I also use the web to learn about sustainable development from people all over the world, such as inspirational TED talks, or the amazing Gapminder site, which is such a cool new way to visualize and learn about different countries. I also use the internet to learn about and get connected to networks on collaborative consumption and community power, both of which are important parts of sustainability, and which I’m interested in for my science journalism class. I also love the internet’s blog atmosphere, because it’s a really cool feeling to be able to so easily publish your own website, or see the creativity of people from all over. I have a blog about cooking and food, because I’m always making creative things in the kitchen that turn out really well, and I wanted to be able to share them. To me, food is such an important part of sustainability, because we all need to eat. And it comes directly from the planet, so it’s one of our closest links to the Earth, especially since we can all grow our own food. In my blog, I focus on non-processed, local and seasonal ingredients, and vegetarian recipes.” (DM) My favorites: • ted.com/talks/hans_rosling_reveals_new_insights_on_poverty.html • gapminder.org • worldchanging.com • 1000awesomethings.com • hyperboleandahalf.blogspot.com
news below sea level This week’s roundup of what’s been making news in the Netherlands begins with Dutch Prime Minister Mark Rutte calling for ‘the ultimate sanction in future’ against profligate EU countries like Greece, “to force countries to leave the euro,” in a letter published in the Financial Times (UK). Meanwhile, according to the World Economic Forum’s Global Competitiveness Report (GCR), an annual ranking assessing a country’s capability of providing high levels of prosperity to its citizens, the Netherlands now ranks seventh in the world, improving by one place over last year, marking its highest position since 2000, when the Netherlands ranked fourth. In the latest GCR, Switzerland ranks first as the world’s most competitive economy. The Top 10 most competitive economies in the world according to the GCR are currently: 1. Switzerland; 2. Singapore; 3. Sweden; 4. Finland; 5. United States; 6. Germany; 7. Netherlands; 8. Denmark; 9. Japan; 10. United Kingdom. While the Dutch may love Princess Máxima, the Argentinean wife of Crown Prince Willem-Alexander, her 83-year-old father Jorge is feeling the heat back in Argentina, where three Dutch citizens have filed charges against him for his role as a member of government during Argentina’s Videla regime (1976-1981), when some 20,000 to 30,000 people were murdered). If convicted, Zorre-
guieta faces life in prison. An earthquake struck the Netherlands last week but caused no damage. A 34-year-old man from the Dominican Republic was arrested at Schiphol Airport, suspected of smuggling cocaine inside his wheelchair’s frame. The man has no legs, but sniffer dogs weren’t fooled, detecting the drugs in his chair. Talitha van Zon, a 39-year-old Dutch former Playboy centerfold and girlfriend of Muammar Gaddafi’s son, Mutassim, managed to escape from war-torn Libya, where she had been trapped in a luxury hotel. The back door of a bank cash transport van opened on the A2 motorway, strewing the road with thousands of euro bills. Passing motorists stopped their cars and scrambled to collect the cash before police arrived 15 minutes later. The police later reminded the public that collecting money in this way constituted ‘theft’. Elsewhere, a sniper has been shooting at cars in Rotterdam. Dubbed the ‘highway sniper’ by the media, the police aren’t yet certain if one or more shooters are involved. According to the Dutch meteorological office (KNMI), the summer of 2011 was the wettest summer on record since 1906. Moreover, the summer of 2011 had 83 fewer hours of sunshine than in an average summer, and counted only seven days in which temperatures exceeded 25oC, when normally there are at least
22 such days per Dutch summer. The mayor of Utrecht publicly apologized to a gay couple who were terrorized by local Dutch– Moroccan youths. The couple, who had rocks thrown their windows and ‘homo’ written on their car, were forced to move and are now suing the municipality. And finally, controversial Dutch Freedom Party politician Geert Wilders, and Joran van der Sloot, an infamous Dutch murder suspect, have both registered their names as trademarks. They are now Wilders® and Joran™, Geert Wilders® and Joran van der Sloot™, respectively. (DM)
DELTA. 25 15-09-2011
international students
07
Money matters
news in brief
Making ends meet is no easy matter for many of TU Delft’s international students. Is the university aware of their struggles?
Ethical behaviour The renowned Dutch professor of social psychology, Diederik Stapel, has admitted to fabricating research data for years. Is such fraud possible at TU Delft? Professor of philosophy, Jeroen van den Hoven (faculty of TPM), believes it is. But as the chairman of TU Delft’s academic integrity committee, he also knows that fraud is very rare. Although the pressure to publish is great, he thinks the university is a moral community. He also says TU Delft takes ethical behaviour very seriously: “And we have good role models, such as, for instance, Rector Magnificus Karel Luyben, who is very active on this subject.”
RAGHUVEER RAMESH International students at TU Delft and in the Netherlands generally are worried about the ever-increasing costs of education in a climate of depressed global economies. Moreover, many international students are increasingly irked by the fact that their Dutch student counterparts pay as little as one-sixth of the tuition fee charged to non-European students. While it’s seemingly logical that the Dutch government views higher education as a business commodity, a tuition fee that is six times higher certainly seems excessive. The fact that most other European nations provide almost free education to both locals and internationals makes the situation even worse. It is of course the international students’ personal choice to come to Netherlands in search of greener pastures, but once here, there are certain small matters which blow out of proportion when seen on a relative scale. For instance, this academic year, just two days before the deadline for renewing residence permits, a mail was sent out indicating that the costs of visa extensions had increased from €55.00 to €155.00. To get an extension at the old rates, students had to register within the next two days. It makes cynical students wonder why they’d have to cough up almost 200% more money if they had happened to miss that email for whatever reason? Minor issues like this trouble international students, especially when viewed in combination with other seemingly inexplicable factors. A main problem, from the international students’ perspective, is that all the policymakers who frame key decisions are Dutch, and consequently seemingly ignorant of the workings of financial systems elsewhere in the world. Dutch employees, ranging lowly workers to executive directors, are all covered by a social security system offering comprehensive social benefits. The financial security enjoyed by these policymakers perhaps leads them to believe that the rest of the world also works in a similar manner. But thinking such is akin to living in a bubble, divorced from global realities. Dutch university policymakers are no different from the rest in this respect, with study programs and course work designed in such a way to suit all students. However, the attitudes of coordinators suggest that they’re unaware of how things really stand for international students. They seem unaware of the fact that it’s almost impossible for non-European students to study a MSc program for more than 24 months, for example. Yet many international students finance their studies from several sources, and these sources usually fund students only for a stipulated period of 24 months. Conversely, it’s totally normal for Dutch students to study MSc programs for more than 24 months, owing to the various government subsidies they enjoy. Dutch students can also easily find part-time work during the academic year to cover expenses without worrying about delaying their studies. David Reuijl, a Dutch Biomechanical
Delayed
Under pressure from universities and polytechnics, the Dutch Minister for Immigration and Asylum Affairs, Gerd Leers, has delayed residence permit fee increases from taking effect until September 1. Minister Leers had initially decided that the fee rises would take effect on 1 July, but a large group of international students were suddenly confronted with this unexpected cost increase. By delaying for two months, a large share of the price increase will not have to be paid. In future, any proposed residence permit fee hikes will first be discussed with the universities and polytechnics. The universities’ various student unions are pleased with the decision to delay the fee increases, but note that raising permit fees stands in stark contrast to the government’s aim to transform the Netherlands into one of the world’s Top 5 knowledge economies.
Chinese companies
Several Chinese companies with offices in the Netherlands have announced that they will expand their operations here, adding more personnel. A new Chinese IT company also plans to open an office in Amsterdam, according to Amsterdam’s mayor, Eberhard van der Laan, who was recently in Beijing as part of a business delegation. Huawei, a large Chinese telecom and IT firm, which employs 300 people in its Amsterdam office, announced plans to add another 100 employees during the course of this year. There are currently 300 Chinese companies with offices in the Netherlands.
(Illustration: Raghuveer Ramesh)
Engineering student, says: “Working part-time was helpful for me, not just because of the money, but rather for the distraction from studies. It’s good to not study for one day a week. But international students have no way to take the going so easily.” Reuijl also quickly adds: “I never encountered financial difficulties, but I do try to buy things as cheap as possible and like living cheap, because it makes me feel good”. From the perspective of an Indian student, for example, matters are quite different. One euro equals 63 Indian
When they return to India, they’ll have to work for around five years to repay this sum Rupees, and a student can live like a king on 100.00 euros in India. To study at Delft, however, many Indian students must take out loans totaling around €35,000, at a staggering 14% annual interest rate. And when they return to India, they’ll have to work for around five years to repay this sum. Hence, such students literally cannot afford to take their studies as easily as many Dutch students do.
Exhausted
While the university organizes several orientation programs for students aimed at adapting to Dutch culture, it’s high time that professors and policymakers who directly influence international students get an orientation course, too. This orientation should focus on the ways international students differ from Dutch students in terms of financing, time constraints and set periods in which they must complete their studies. The university committee must realize that the whole world doesn’t work on a financial scale comparable to the Dutch metrics. At TU Delft, one finds students from the richest of countries and wealthiest of parents, who come to Europe to simply experience the outside world, yet at the same insti-
tution there are many more students from much poorer countries and families who come to get quality educations that they can use back home to bring real changes to their societies. When eyeing an international audience to cater for its education market, the university must completely understand how financing works in different countries. The unbalanced financial capabilities of international students and their Dutch counterparts results in varied spending patterns between the two. While the Dutch take regular summer vacations between the two academic years, for internationals such vacations are unaffordable commodities. Paying a staggering €750.00 tuition fee per month even while holidaying forces international students to work continuously for more than 24 months, by which time they’re totally exhausted by the rigors of 120 European Credit Points system. To save a few euros here and there, international students do all they can, starting from shopping at cheap supermarkets to cutting down party nights and reducing their travel. But even these actions do not seem sufficient when they then see their hard saved money being siphoned off by other institutions, like the health insurance companies, the insanely over-priced university canteen, or the university’s Sports Centre, which charges its own students entry fees. Bennett Cohen, an MSc student from the United States, suggests taking a cue from the American system: “US universities tend to be expensive, but you get everything for free once you’re in. There’s always free or well-subsidized trips and travel, and tremendous opportunities for career support. At TU Delft, it seems that most career services are almost exclusively geared toward the Dutch and many events and opportunities are communicated in Dutch or exclusively geared toward the Dutch as well. If the Netherlands is serious about becoming a ‘knowledge economy’, then international students need to be more welcomed to the higher education system.”
Smartphones
More than 80 percent of TU Delft students use smartphones, which marks a 20 percent increase in a little more than a year. HTC is the most popular phone brand, closely followed by Apple. Android is the most-used platform for smartphones, followed by Apple iOS. Just one percent of students do not use smart phones, which primarily occurs among international students and is perhaps owing to the fact that many of their phones do not work here in the Netherlands or because these phones are too expensive to purchase here. www.e-learn.nl
Green Campus Company
TU Delft’s Executive Board has granted Ad van Wijk, a professor of Future Energy Systems, permission to set up a development company for a green and sustainable campus. At its meeting held on 30 August, the Executive Board agreed to the start-up of the Green Campus Company (GCC). The company, headed by Prof. Van Wijk, as its unsalaried director, will seek partnerships with external companies and institutions in order to build and exploit a number of sustainable projects on the campus. The project is still in its concept phase, however, but will be presented to the Operational Committee (the university’s deans) at its meeting on 3 October.
Drop-outs
One-tenth of all first-year BSc students in 2010 had already quit their programmes by February, according to information provided in a report on pre-advice relating to the binding recommendations for continuation of studies (BSA). In 2009, fewer students dropped out of their programmes: 6 percent. Academic counsellors recommend that students quit their studies before February 1 if they have doubts about their programmes, because then these students do not have to pay back their student grants.
Top chef
Job Hogewoning (22), a TU Delft civil engineering student, will compete against other amateur chefs on the popular Dutch TV programme, MasterChef 2011. Hogewoning already cooks for his fellow students at the Delftsch Studenten Corps and plans to start his own catering company one day. But first he is going to Colombia for field work as part of a water treatment project. MasterChef 2011 is broadcast on Wednesdays at 21:30 on Net5.
DELTA. 25 15-09-2011
lifestyle
08
Techniek als middel Prikkeldraad en Schuurpapier heet het project van Kunstencentrum Kadmium, waarbij vier kunstenaarsduo’s werken aan een kunstwerk. Ex-TUstudenten Wim Schermer en Gosse de Kort vormen een van de koppels. Jimmy Tigges “De opdracht was om als ervaren kunstenaar te zoeken naar een beginnend kunstenaar”, zegt IO-alumnus Wim Schermer. “Zoek maar iemand uit om mee samen te werken. Twee individuen die normaal alleen naar zichzelf luisteren, moeten nu met elkaar iets maken.” Vier tweetallen, elk in een eigen lokaal bezig. Met één keer per week publiek over de vloer, aan wie de kunstenaars vertellen over de voortgang, de gemaakte keuzes en de nieuw ingeslagen richtingen. “Het is procesgedreven, maar wel gericht op een resultaat. Het is een experiment. Het kan alle kanten uit gaan, het kan ook grandioos mislukken.” Om tot de juiste partnerkeuze te komen moest Schermer in de spiegel kijken: “Je moet jezelf de vraag stellen: met wat voor iemand wil ik samenwerken
en waarom. In eerste instantie ging ik op zoek naar jongere, net afgestudeerde mensen. Er ontstond een lijstje waar na een tijdje een structuur in kwam. Je komt erachter waarom je bepaalde mensen kiest. Dat is een leuke ontdekking. Natuurlijk blijft het een gok.” De keuze van omgevingskunstenaar Schermer viel op interdisciplinair kunstenaar Gosse de Kort, wiens werk hij via internet leerde kennen. “Van iemand die je nooit gesproken hebt,
'Wij willen mensen uitnodigen of verleiden te zien wat er om hen heen is' kun je aan hoe iets gemaakt is afleiden wat zijn manier van werken zou kunnen zijn. Dat zit in de thematiek, in het materiaal. Dan kun je ontdekken dat iemand veel gemeenschappelijk met je heeft.” De Kort: “Toen Schermer mij vroeg ben ik gaan kijken op internet wie hij was. Ik heb ja gezegd vanwege zijn werk. Hij maakt ook gebruik van techniek als middel, net als ik. Ik houd ook van de humor en de lichtheid in zijn werk. Die zie je niet zo vaak in de mediakunst.” Het onderlinge leeftijdsverschil is kleiner dan bij de andere koppels. “We liggen ook in ervaring wat dichter bij elkaar. Daarbij komt dat we allebei
Schermer (rode trui) en De Kort op zoek naar een tijdelijke interventie in de openbare ruimte. (Foto: Sam Rentmeester/FMAX)
sport een TU-achtergrond hebben en daarna naar een academie zijn gegaan. Dat geeft een soort verwantschap”, aldus de oud-bouwkundestudent die ook nog een jaar IO deed. “Je komt jezelf wel tegen bij zo’n samenwerking. Processen kunnen grillig verlopen. Als je in je eentje werkt hoef je geen verantwoording af te leggen. Met zijn tweeën moet je met elkaar communiceren. Je wordt uitgedaagd om jezelf expliciet te maken.” Het tweetal werkt aan een plan voor de corridor tussen het stadhuis van Den Haag en het ministerie van Binnenlandse Zaken, de voetgangersdoorsteek van het Centraal Station naar het Spuiplein. Het moet een tijdelijke interventie in de openbare ruimte worden. Schermer: “De meeste mensen gebruiken de corridor echt als doorgangsgebied. Ze moeten letterlijk even slikken voordat ze er binnen gaan en stoppen pas als ze zijn waar ze zijn moeten. Wij willen mensen uitnodigen of verleiden te zien wat er om hen heen is. We vinden het belangrijk om de ervaring te versterken. Daarnaast richten ze zich op de menselijke maat. “Je eigen nietigheid wordt benadrukt door al die hoge gebouwen langs de corridor. Die gebouwen zorgen voor tocht. Met die wind willen we ook wat doen, van een negatieve ervaring een positieve maken. We hebben een compositie voor ogen, waarin ook een tijdspanne zit. Iets waarin iets verandert. Wat er is, de mensen, de weersomstandigheden, moet interacteren met de omgeving. Het lijkt ons ook leuk om een link te leggen met alle architectuur eromheen.” De Kort: “Uit een eerdere selectie hebben we drie ideeën uitgekozen waarmee we gaan experimenteren. Voor één daarvan gaan we uiteindelijk een prototype ontwikkelen. Kijken of we dat idee daadwerkelijk kunnen verwezenlijken in de openbare ruimte, op basis van de beschikbare middelen.”
Vrijdag 16 september is de laatste presentatie over het proces, zondagmiddag wordt de expositie geopend. www.kadmium.nl
time out
Bootjes kijken Na weken rekenen en bouwen aan boten, is er ouderwets van genieten ook weleens leuk. Op zondag 18 september meren vijftig historische schepen aan in Delft, tijdens Vloot over de Vliet. Als ze toen eens wisten wat we nu weten. Hoewel, dan was de historische Delftse pakschuit Nooitgedacht nooit gebouwd. Hij voert de vloot aan die vanaf 15.00 uur aanmeert bij de Hooikade. Aan wal wordt ondertussen van alles verteld over de bijzonderheden van de schepen. Decorstukken, vracht en theater door Something Extra aan boord van de schepen moeten een beeld geven van de tijd waarin de schepen over de Schie voeren, en de rol die ze speelden in de handel in voedsel en drank. Want bij zo’n evenement hoort natuurlijk een thema, en dat is er dit jaar één om blij van te worden: ‘Eten & Drinken door de Eeuwen heen’. Geef toe: met een koud biertje en een lekker hapje klinken al die historische verhalen een stuk romantischer. Het is de zesde keer dat de Vloot door Delft vaart.
Captain Minke Albers van DSHC probeert vergeefs te scoren uit een strafcorner. Desondanks won haar ploeg vrij gemakkelijk met 4-0 van Dordrecht. (Foto: Sam Rentmeester/FMAX)
De sport kent niet alleen onaantastbare winnaars en kansloze verliezers, maar ook sporters die er nét even naast pissen. Dat is het drama dat topsport zo mooi maakt, al zal slalomkanoër, tevens student werktuigbouwkunde, Robert Bouten daar afgelopen zaterdag totaal anders over hebben gedacht. De vijfvoudig Nederlands kampioen veroverde in 2008 een finaleplaats tijdens de Olympische Spelen in China. Zoiets smaakt naar meer. Voor hem was het afgelopen week gehouden WK in Bratislava vooral belangrijk als Olympisch kwalificatietoernooi, want Londen 2012 lonkt. De vijftien hoogst geplaatste landen tijdens de halve finale zouden verzekerd zijn van Olympische deelname. Bouten eindigde op plaats 25, met exact vijftien verschillende nationaliteiten voor zich. ‘Wat een zuur WK was dit’, twitterde hij op zijn site. ‘In de heats de beste runs van het seizoen en daarna in de semifinale net geen Olympische startplek. Inpakken en naar huis…’ Het EK in 2012 is zijn laatste kans om zijn doelstelling te verwezenlijken. Altijd goed, zo’n duidelijke doelstelling. Die hebben de hockeysters van DSHC ook, vertelt captain Minke Albers: “We hebben vorig seizoen best wel slecht gespeeld. Daarom hebben we nu nieuwe doelen gesteld: een plaats bij de eerste vier.” Eigenlijk wil de tweedeklasser graag terug promoveren naar de eerste klasse, waarvoor een plaats bij de eerste twee is vereist. “Maar dat kunnen we nu nog niet zeggen natuurlijk. Eerst maar even afwachten hoe de eerste helft van de competitie verloopt.” Als het zo gaat als in de openingswedstrijd tegen Dordrecht, afgelopen zondag, lijkt er geen vuiltje aan de lucht. Met aardig wat nieuwe gezichten in de ploeg werd Dordrecht vrij gemakkelijk opzij gezet (4-0). Nieuwkomer Emilie van der Gronden onderscheidde zich door zowel de snelle openingstreffer als de slotgoal te produceren. De laatste via een fraaie backhandslag. Aansluitend aan de damesmatch haalden ook de heren van eersteklasser DSHC de volle buit binnen door het Leidse Roomburg met 2-0 te kloppen. Zo goed als het de dames en heren van DSHC verging, zo slecht verging het die van het op beide fronten naar de derde klasse afgezakte Dopie. De Virgilianen verloren bij Noordwijk met 1-0 (heren) en 4-0 (dames). Om het hockeyverhaal af te ronden: het hoogste vrouwenteam van Scoop Delft (vierdeklasser) remiseerde met 1-1 in en tegen Vianen. De heren kwamen nog niet in actie. (JT) Tips? Jimmy.tigges@hetnet.nl
Stephan De bedoeling is om de vaarweg tussen Leiden en Overschie te promoten. ‘De vloot verbindt steden, besturen, gebieden en mensen’, hoopt de organisatie. En zo kun je – een must voor de echte botenfanaat – dagen van tevoren al van het evenement genieten in Voorschoten (waar de vloot aanmeert op vrijdag 16 september) en in Leidschendam-Voorburg, tijdens de Vlietdagen (zaterdag 17 september in recreatiegebied Vlietland). Heb je het meer op sexy bootjes anno nu? Wip dan even langs bij Rotterdams Feel Good, aan de Bergse Plas in Hillegersberg. Dat richt zich op de prettige kanten van het leven, met luxe lifestyleproducten, dj’s en culinaire hoogstandjes. Een sloepje vaart je gratis rond. (JH)
Vloot over de Vliet, op zondag 18 september vanaf 15.00 uur aan de Hooikade in Delft. Rotterdam Feel Good, van vrijdag 16 tot en met zondag 18 september in Rotterdam. Toegang: € 9,50. www.rotterdamfeelgood.nl
DELTA. 25 15-09-2011
lifestyle
09
Stations van de toekomst Uit de puinhopen langs het spoor, verrijzen prachtige stations. Dat laten drie studenten zien in de tentoonstelling ‘Station Centraal’.
Orde op zaken
Robert Visscher Wie vaak met de trein door Nederland reist kan het niet zijn ontgaan: aan vrijwel alle grote stations wordt flink verbouwd. Of je nu in Rotterdam, Amsterdam, Arnhem of het vertrouwde Delft bent: het ziet eruit als een grote puinhoop. In al die grote bouwprojecten voelen de meeste ingenieurs (in spe) zich natuurlijk als een kind in een snoepwinkel. Zo ook bouwkundestudenten Frans Bochanen (24), Timo Cardol (25) en Roderick Trompert (25). Op stations speuren zij via doorzichten graag naar werknemers in overalls die in een wirwar van steigers beton vlechten. “Vaak is maar een deel te zien, waardoor je geen beeld krijgt van het geheel”, zegt Trompert. Daarvoor bedachten de drie studenten een oplossing: een tentoonstelling over tien nieuwe stations in Nederland en België. Inclusief imposante maquettes en verklarende tekeningen. “We tonen hoe complex de bouwprojecten zijn. Er zijn heel veel partijen bij betrokken: architectenbureaus, gemeentes, ProRail, NS, maar ook winkels die verhuurd worden. Een station is een doorvoerhaven, toegangspoort, visitekaartje van de stad en onderdeel van de omgeving. Er moet met zoveel rekening worden gehouden. Dat willen we laten zien”, zegt Bochanen. Door de tentoonstelling is er eindelijk een plek waar de informatie van de grote bouwprojecten van stations naast elkaar te zien is. “In Arnhem, Delft, Rotterdam en Amsterdam zijn bijvoorbeeld wel informatiecentra. Maar niet iedereen heeft tijd en zin om die op eigen houtje allemaal te bezoeken. Op onze tentoonstelling kan dat wel. De maquettes staan naast elkaar”, zegt Trompert. En daarbij valt direct op hoe verschillend de projecten zijn. Delft is
apps
Zuidplein station Breda van Architectenbureau Koen van Velsen. (Illustratie: A2 studio)
een buitenbeentje omdat het station onder de grond verdwijnt en grotendeels aan het zicht wordt onttrokken. Arnhem springt er uit vanwege de opmerkelijke ronde vormen. Daar is volgens de studenten een reden voor. De beslissing tot de bouw van het station van Arnhem in deze vorm, ontstond grotendeels voor de kredietcrisis. Net als de twee Belgische stations van Luik en Antwerpen, die ook te zien zijn, zijn het echte blikvangers. “Die stations zijn dicht bij het originele
Eindelijk een plek waar informatie over grote bouwprojecten rond stations naast elkaar te zien is ontwerp gebleven en spectaculair. Het nieuwe station van Rotterdam zou dat eerst ook worden, met gebouwen in de vorm van champagneglazen”, zegt Trompert. Maar die plannen gingen de prullenbak in, vanwege de kosten. Dat blijkt onder meer uit afbeeldingen van eerdere ontwerpfases die de studenten ook tentoonstellen. Daarop zijn de ontwerpen van de stations van de afgelopen tien jaar te zien. Een van de meest aansprekende stations staat volgens de studenten in Antwerpen. Daar is het oude gebouw intact gelaten en is men de diepte in gegaan. Met een fantastisch overzicht
kan de treinreiziger tientallen meters diep op de perrons kijken. Ook Luik springt in het oog, met een gigantische golvende overkapping. “Vooral omdat het de vraag opwerpt wat men met een station wil. In Luik is het een kunstobject en visitekaartje van de stad. Maar het hypermoderne gebouw is ook een grote breuk met de oude stadskern”, zegt Trompert. “In Nederland bouwen we liever functioneel en passen we het station in een stedelijk weefsel in.” Het beste voorbeeld daarvan is Breda. Daar ontwierp de architect niet alleen het station, maar ook woningen en kantoren er omheen. “Er zijn zelfs ramen die worden dichtgemetseld, zodat het lijkt alsof het station er al lang staat en bij de omgeving hoort”, zegt Bochanen. De studenten hopen met hun initiatief tentoonstellingen bij Bouwkunde nieuw leven in te blazen. Trompert: “Sinds de verhuizing naar de Julianalaan gebeurt er op dat gebied veel te weinig. Er was lange tijd geen plek voor en door reorganisaties werd de tentoonstellingscommissie opgeheven.” ‘Station Centraal’ is te zien in de Oostserre van faculteit Bouwkunde, Julianalaan 134 van 19 t/m 30 september. Naast de tentoonstelling organiseren de studenten een symposium op 21 september, waar onder meer Spoorbouwmeester Koen van Velsen, ProRail en architectenbureaus aanwezig zijn. www.stationcentraal.eu
Een opgeruimd hoofd zorgt voor minder stress. Een opgeruimde iPhone misschien ook wel? Hier twee apps om niet te missen. Hè hè, eindelijk. Dan mag je iPhone 4 nog zo’n leuk speeltje zijn; dat je je foto’s niet kunt ordenen blijft een vervelend minpuntje. Is fotograferen niet juist waarvoor je hem zoveel gebruikt? Wanhoop niet langer, want nu is er Photology. Daarmee kun je je foto’s ordenen op datum én mappen aanmaken – met online back-up. Delen? Met één ‘tab’ gooi je het hele album op Facebook. Waarmee je het studieontwijkend gedrag voor die dag wel weer gehad hebt: aan de slag dus! Want je iPhone mag dan nu wel lekker netjes zijn, orde in je hoofd is nog
Mindjet Leuk ***** Handig ***** Bediening ***** Prijs € 5,49 Platform iPhone, iPod Touch
veel belangrijker. En die bereik je met behulp van Mindjet: een mindmapping-app die je helpt om gedachtebomen op te zetten. Handig tijdens een brainstormsessie met je ontwerpclubje. Je maakt een bestand aan met de titel van je brainstorm en geeft hem een toepasselijke kleur en vorm. Vervolgens kun je woorden om je uitgangswoord heen plaatsen, gewoon door het even aan te tikken. Daar kun je weer nieuwe gedachten aan koppelen, net zo lang tot je een boomstructuur hebt. Net zo effectief als het ouderwetse bloemetje op papier, waarbij het hart je basiswoord is en de blaadjes de associaties zijn. Het grote pluspunt aan de app: je kunt hem meteen als pdf naar jezelf mailen, of op een afsluitbaar privéplekje online zetten. Want je foto’s mag je dan wel met de hele wereld delen, je briljante ideeën houd je natuurlijk voorlopig het liefste geheim. (JH)
Photology Leuk ***** Handig ***** Bediening ***** Prijs € 1,59 Platform iPhone, iPod Touch
buitenlandstage
Bouwen in Malawi “Mijn college begint zo”, zegt Josiena Simonian (23). Ze kijkt ongerust. Vijf kwartier om! Ze heeft het alleen nog gehad over haar stage in Malawi, nog niet over het land waar ze van februari tot mei verbleef, over de mensen, de cultuur. Josiena Simonian (tweede van links) met teamgenoten. (Foto: Josiena Simonian)
Simonian, zesdejaars studente bouwkunde, herpakt zich. “Malawi kende ik vooraf niet. Het is een arm land, maar ik voelde me er vanaf de eerste minuut thuis. Je voelt de armoede niet direct. Geleidelijk merkte ik het wel. Ze gaan sneller dood aan een ziekte, waar dat hier niet zou gebeuren. Dan zeggen ze: ‘Hij’ heeft het zo gewild. "De meeste indruk maakte de
relaxtheid van de mensen, ook in het werk. En dat ze je in Malawi in hun gemeenschap opnemen, de omgang met de mensen. De rust, het openstaan voor iedereen. Leuk is dat ze je begroeten met: Hé blanke, alles goed? Stel dat je dat in Amsterdam doet: Hé neger, alles goed?” Simonian valt stil. Wat een contrast met de spraakwaterval van
een uur ervoor. Opdrachten, doelen, problemen, oplossingen, alles rond haar stage rolde gedetailleerd, in een ongenadig tempo uit haar mond. Met zeven Nederlandse studenten en een Malawische leraar bewoonde ze een huis in hoofdstad Lilongwe. Met twee bouwkundestudenten van de TU en een van het Nova College vormde ze een team dat gekoppeld was
aan drie Malawische studenten. Doel was kennisuitwisseling. “Zij weten veel van de lokale cultuur en bouwwijze en waren praktijkgericht. Wij konden kennis over bouwmaterialen anders dan baksteen en hout aandragen en kennis over ontwerpen. We hebben ze ook geleerd autocad te tekenen.” Kennisuitwisseling was een van de vier opdrachten die ze kregen van Edukans, een Nederlandse stichting die zich richt op onderwijs, scholen en gezondheidzorg. Voor een andere opdracht analyseerden ze de bouw van een meisjeshuis bij een school. Doel was fouten en vertragingen bij volgende projecten te voorkomen. “Edukans heeft daar nu weinig zicht op.” Verder maakte Simonians groepje een ontwerp voor de Tsabango Primary School, waar nu 2200 kinderen in tien gammele lokalen les krijgen en vijfduizend in de open lucht. De ontworpen klaslokalen kan Edukans generiek toepassen bij andere
scholen. De vierde opdracht was een ontwerp voor de uitbreiding van een technische school. Rode draad in en rond de stage werd de ontmoeting van culturen. “Ik heb bijvoorbeeld geleerd rustig te blijven. Bij ons staat een afspraak, daar moet je afwachten, helpen herinneren en het de mensen zelf laten afhandelen. Ze plannen niet zoals wij, maar door aanvoerproblemen kan dat ook niet altijd. Communiceren was ook belangrijk. Wij hadden concrete projecten en móesten bij de aannemer achterhalen wat er misging bij het meisjeshuis. En als wij ideeën hadden, wilden we weten of een aannemer misschien met nog een ander materiaal ervaring had, zodat wij beter konden ontwerpen.” Simonian tast al naar haar jas en tas. Nog één vraagje: Ga je nog terug? “Ja! Ik heb er nu vrienden en contacten en mijn familie en vriend willen het daar zien.” (EH)
DELTA. 25 15-09-2011
loopbaan
10
DELTA. 25 15-09-2011
loopbaan
11
Realistische activist Joris Thijssen (37) is campagnedirecteur bij Greenpeace, waar hij tijdens zijn studie luchtvaart- en ruimtevaarttechniek al vrijwilliger was. “We streven onze eigen ondergang na. Het mooiste zou zijn als we niet meer nodig waren.” SASKIA BONGER Helemaal aan het einde van het gesprek, als Thijssen zijn loopbaan uit de doeken heeft gedaan, komt de onvermijdelijke vraag: is hij een idealist? Voor iemand die niet eens meer weet hoe vaak hij de straat op is gegaan om actie te voeren, geeft hij een onverwacht antwoord. Hij zegt niet ronduit ‘ja’, maar stelt een tegenvraag. “Idealist klinkt naïef, alsof je iets onmogelijks nastreeft. Als je weet dat negentig procent van de vissoorten in de Noordzee wordt overbevist, dan kun je wel vis blijven eten, maar dan kan mijn kindje dat straks niet. Ik kan met een bord voor mijn kop genieten van mijn zalmpje. Ik kan er ook slimmer mee omgaan en wachten tot de visstanden zijn hersteld. Ben ik dan idealist, of realist? Ik heb een baan waardoor ik dit allemaal weet. Ik zie echt geen
‘Als er gesproken wordt over het bouwen van nieuwe kolen- en kerncentrales in Nederland dan zakt de moed me wel eens in de schoenen’ andere mogelijkheid dan ernaar te handelen.” En dus gebruikt Thijssen groene stroom en spaar- en ledlampen, heeft hij geen auto, maar een fiets en een ov-jaarkaart. En eet hij geen vis en minder vlees. In zijn werk als hoofd van de campagneafdeling van Greenpeace Nederland probeert hij grotere stappen te zetten. Dat lukt aardig, vindt hij. Nog niet lang geleden kreeg Greenpeace samen met andere organisaties in korte tijd tienduizend mensen op de Dam om te protesteren tegen kernenergie. Er kwam uitstel van de bouw van een nieuwe kolencentrale in Groningen. En paling werd gebannen uit een grote supermarktketen. “Toen ik in 2000 begon was Greenpeace een roepende in de woestijn. Dat is allang niet meer zo, mede onder invloed van Al Gore. Regeringsleiders zijn zich bewust van de ernst van milieuproblemen. Deze zelfde politici hebben alleen nog niet politiek moed getoond om die problemen op te lossen. Dat terwijl de mensheid daar technologisch prima toe in staat is.”
Actie voeren
2000 Was het jaar dat Thijssen afstudeerde bij luchtvaart- en ruimtevaarttechniek. Hij was geen typische Delftse student. Hij roeide zijn eerste twee jaren in Delft nog wel bij Proteus, maar ging toen een jaar op reis en kwam terug met nieuwe inzichten. Hij liet het verenigingsleven links liggen en werd vrijwilliger bij Greenpeace. Waarom die reis en vanwaar de omslag? “Mijn passie was en is ruimtevaart en ik was ook wel goed in rekenen. Daarom heb ik voor die studie gekozen. Maar er zaten toch wel veel echte techneuten, die helemaal opgingen in het rekenen. Na twee jaar had ik daar mijn buik van vol. Ik ben gaan reizen in Australië, Hong Kong, Canada. Ik had allerlei bijbaantjes om aan geld te komen, in de horeca, op een fietstaxi, op een schapenfarm, een mangoboerderij. Dat was hartstikke leuk. Toen ben ik gaan nadenken over die planeet van ons. Is het wel duurzaam wat we aan het doen zijn, vroeg ik me af.” Het was de eerste keer dat Thijssen zo’n lange reis maakte. Hij verwonderde zich erover dat dat allemaal maar kon, dat reizen. “Kan
‘Politici hebben nog niet politiek moed getoond milieuproblemen op te lossen. Dat terwijl de mensheid daar technologisch prima toe in staat is’ het wel, dat mensen maar doen waar ze zin in hebben? Natuurlijk niet, al deed ik dat op dat moment zelf ook.” Thijssen ging lezen en kwam er achter dat er al veel meer denken over dit onderwerp bestond. Zijn interesse was gewekt. Terug in Delft sloot hij zich aan bij Greenpeace. “Die club sprak me het meeste aan. Ik kende ze nog niet heel goed, maar wat ik er goed aan vond, was dat Greenpeace eerst onderzoek doet, dan praat en als dat niet helpt actie gaat voeren.” Thijssen werd vrijwilliger als voorlichter in Den Haag en actievrijwilliger. Zijn eerste actie was bij de jaarvergadering van Shell. “Daar hadden we twee poortjes gemaakt. Eén met vaatjes olie en een dinosaurus en één poort van zonnepanelen. Mensen die naar binnen wilden, gaven we de keus: kiest u voor een schone of een fossiele toekomst?” Dat was een ‘hele lieve actie’, later kwam het vastketenen. Waar? “Op veel plaatsen. De eerste keer was bij een transport van kernafval, dat met de trein van Nederland naar Frankrijk gaat. Ze zeggen dat het daarheen gaat om te recyclen, maar in werkelijkheid kan maar een klein deel hergebruikt worden. Bij het opwerken komt heel veel nucleaire rotzooi vrij, die ze lozen in zee.”
Naam: Ir. Joris Thijssen MBA (37) Woonplaats: Amsterdam Verliefd/verloofd/getrouwd: Woont samen en heeft één zoon Studie: Luchtvaart- en ruimtevaarttechniek Afstudeeronderzoek: Het laten landen van een maanlander op de Zuidpool van de maan voor ESA, cum laude Afstudeerjaar: 2000 Loopbaan: Campagneleider bij Greenpeace, adviseur van Greenpeace China, werkzaam bij Greenpeace international, hoofd van de campagneafdeling van Greenpeace Nederland. (Foto’s: Sam Rentmeester/FMAX)
Na zijn afstuderen ging Thijssen meteen zes weken met Greenpeace naar Rusland, om daar onderzoek te doen naar en op te ruimen bij olielekkages. Daarna een maand naar Frankrijk, terug naar de fabriek waar nucleair afval werd opgewerkt. “Er is een verdrag dat zegt dat je geen vaatjes kernafval meer mag dumpen in de Noord-Atlantische wateren, maar dat verdrag zegt niets over direct lozen in zee. Dat is precies wat ze in Frankrijk doen: Nederlands kernafval bewerken en dan radioactiviteit lozen in zee en lucht. Dat is zelfs in de Noordzee te meten.” Wat leverde de actie op? “Het verdrag is niet veranderd, maar Duitsland is wel gestopt met het opwerken van nucleair afval. Zij zetten het naast de kerncentrale neer en hopen dat er nooit iets mee gebeurt.” Actievoerder bij Greenpeace word je overigens niet zomaar. Er is een introductieweekend, waarbij nieuwkomers in een aantal actiescenario’s wordt gezet. “Zodat je weet wat het echt betekent en je voor jezelf kunt bedenken of je het echt wilt. Want je kunt bijvoorbeeld agressie tegenkomen van werknemers die bang zijn voor hun baan. Terwijl wij niet tegen werkgelegenheid zijn, alleen tegen milieumisstanden. Daar moet je mee om zien te gaan. Uit principe zijn wij geweldloos, dus je moet jezelf in de hand zien te houden.” De voorbereiding op acties is spannend, de actie zelf soms ook. “Maar het is veel wachten als het steekspel met de politie en het bedrijf is begonnen. Gaan ze je weghalen, doen ze je een rechtszaak aan je broek, wachten ze af?”
Goede standpunten
Na zijn tijd als vrijwilliger trad Thijssen als campagneleider in dienst bij Greenpeace. “Toen kreeg ik een andere rol. Ik werd media-woordvoerder en contactpersoon voor de politie en het bedrijf. Ik ging naar rechtszaken en nam de beslissing om weg te gaan of te blijven zitten. Dat onderhandelen is leuk, het gaat er hard aan toe.” Thijssen was vijf jaar campagneleider bij Greenpeace Nederland. Daarna was hij een jaar lang adviseur van Greenpeace China in Peking. “Ondertussen had ik veel ervaring bij Greenpeace en wist
ik veel van klimaat en energie. Mensen in China wisten daar niet zoveel van, en ook niet van campagne voeren. Ik hielp ze om zichzelf de juiste vragen te stellen. Zij moesten er daarna proberen achter te komen hoe ze dat naar China konden vertalen. Zij leerden van mij wat campagne voeren was, ik leerde van hen wat China was.” Greenpeace bleek zijn voordeel te kunnen doen met het feit dat China vele bestuurslagen telt. “De centrale regering neemt vaak heel goede standpunten in, bijvoorbeeld tegen het gebruik van een bepaald soort pesticiden. Maar in Zuid-China kwamen we er achter dat die pesticiden nog op het fruit zaten. We hebben metingen en analyses gedaan en een rapport naar buiten gebracht. De provinciale regering, die controles had moeten uitvoeren, sloot meteen ons kantoor. Toen zijn we naar de centrale regering gestapt en die riep de provinciale regering tot de orde. Ook in China zijn er dus zat mogelijkheden om dingen voor elkaar te krijgen.” Na zijn Chinese avontuur stapte Thijssen over naar Greenpeace International, waar hij twee jaar lang het werk coördineerde van de veertig regionale kantoren. Hij gaf die lokale mensen ook ondersteuning bij hun campagnes. Terug in Nederland werd hij hoofd van de campagneafdeling van Greenpeace Nederland.
‘Uit principe zijn wij geweldloos, dus je moet jezelf in de hand zien te houden’ Toch had zijn loopbaan net zo goed anders kunnen lopen, vertelt Thijssen. Na een paar jaar bij Greenpeace kreeg hij een baan aangeboden bij een groot ruimtevaartbedrijf in Engeland. “Ik nam ontslag bij Greenpeace en zou naar Engeland vertrekken. Maar een dag voordat ik zou beginnen, ontsloegen ze me. Bezuinigingen. Ik ben wel naar Engeland gegaan voor een gesprek, want ik vond dat ze dit niet konden maken. Ze voelden zich er vervelend onder, maar konden niets voor me doen.” Teleurgesteld keerde Thijssen terug naar Nederland en een paar weken lang deed hij niks. Toen kwamen er verkiezingen en werd het weer tijd voor actie. “Opeens was er een Kamermeerderheid vóór het langer openhouden van kerncentrale Borssele. Ik belde mijn voormalige baas bij Greenpeace om te zeggen wat ze volgens mij allemaal moest doen. Maar ze had drie vacatures en zei: als je wilt dat er iets van die dingen gebeurt, dan staat je bureau klaar en mag je morgen weer aan de slag.” Aldus geschiedde. Thijssen denkt inmiddels niet dat hij nog eens een overstap zal maken naar de ruimtevaartwereld. “Ik heb er lang over nagedacht, maar mijn ervaring bij ESA leert dat de materie geweldig interessant is, maar dat alles ongelooflijk langzaam gaat.” En Thijssen zit goed bij Greenpeace. “Al ga ik liever met pensioen, want we streven onze eigen ondergang na. Het mooiste zou zijn als we niet meer nodig waren. Ik ben daar redelijk positief over. Natuurlijk, als er gesproken wordt over het bouwen van nieuwe kolen- en kerncentrales in Nederland zakt de moed me wel eens in de schoenen, maar als ik kijk naar al die bedrijven die van vieze naar schone energie willen, dan zie ik het positief in.”
DELTA. 25 15-09-2011
mededelingen
12
SHELL BACHELOR MASTER PRIJS 2011
IS JOUW SCRIPTIE DUURZAAM? Doe mee en win 2.500 of 5.000 euro Q Kom in contact met het topmanagement van Shell Q Kans op media-publiciteit voor jouw onderzoek Q Presenteer je professioneel door de gratis presentatietraining Q meer info, voorwaarden en aanmelden op www.shell.nl/bachelormasterprijs Q
728057_Flyer_Bachelor Master264x383_SDD_V1.indd 1
15/08/2011 15:53
DELTA. 25 15-09-2011
reportage
13
Gezocht: boegbeelden De wetenschappelijke kwaliteit van de TU Delft moet excellent zijn, vindt het college van bestuur. Tegelijkertijd worden jonge én oudgediende wetenschappers gestimuleerd om niet meer hun hele loopbaan aan de TU vast te blijven zitten. Maar hoe houd je zo een wetenschappelijk team in vorm en zorg je dat expertise en netwerken niet verdwijnen? SASKIA BONGER Maaike Kroon – gelauwerd, veelbelovend – nam begin dit jaar afscheid van de TU Delft om hoogleraar scheidingstechnologie te worden in Eindhoven. De jonge wetenschapper was nog niet zo heel lang geleden – 2005 – de beste afstudeerder van de TU Delft. Haar decaan destijds, de huidige rector magnificus Karel Luyben, deed na haar honours track zijn best geld te vinden voor haar promotieonderzoek. Zodat ze in Delft kon blijven. Na twee jaar promoveerde Kroon al en ging ze aan de slag als universitair docent proces equipment bij de faculteit 3mE. Was ze op de TU gebleven, dan was ze eerst universitair hoofddocent geworden en vervolgens hoogleraar. Dat is het gebruikelijke carrièrepad voor wetenschappelijk personeel. De in juni 2010 gepubliceerde human resources-strategie met de naam Freedom to Excel noemt dit de ‘wetenschappelijke kernloopbaan’. Door haar overstap naar Eindhoven kon Kroon meteen doorstoten naar het hoogleraarschap. Waarom liet de universiteit dit gebeuren, waarom mocht dit kenniswonder gewoon weggaan, had de TU Delft zitten slapen? Zomaar wat vragen die in me opkwamen. Toevallig liep ik niet veel later op een borrel Karel Luyben tegen het lijf, diezelfde Karel Luyben die zich jaren geleden hard had gemaakt voor de aanstelling van Maaike Kroon. Luyben snapte niet waar ik me druk om maakte. Talent moet niet alleen komen aanvliegen, het moet ook geregeld uitvliegen, was vrij vertaald zijn verhaal. Niks aan de hand, business as usual. Hier werd de universiteit uiteindelijk alleen maar beter van, bijvoorbeeld omdat Kroon nu behoorde tot het netwerk van de TU Delft. En die boodschap strookte (natuurlijk) met het beleid dat ook in Freedom to Excel staat beschreven: ‘De wetenschappelijke loopbaan is erbij gebaat dat een wetenschapper zo nu en dan een stap
buiten de instelling maakt, om nieuwe ideeën op te doen en ‘state-of-the-art’ in het eigen vakgebied te worden of te blijven.’ Maar wat als iemand al ‘state-of-theart’ is? De TU Delft is immers een ‘talent driven organisatie’, zoals het college van bestuur het noemt: ‘Zonder wetenschappelijk talent geen universiteit’, staat te lezen in de discussienota ‘Contourenschets TU Delft 2020’ uit maart 2011 (zie kader). Wat als iemand als nanowetenschapper Cees Dekker plots weggaat? Is de TU Delft dan niet excellent meer in de nanowetenschappen, één van de gebieden waar de TU zo trots op is? Zo’n vaart zal het niet lopen, denkt prof.dr. Cees Dekker zelf. Hij krijgt wel eens aanbiedingen voor andere banen,
Een netwerk, onmisbaar in de academische wereld, zal zijn voorlopig nog theoretische opvolger zelf moeten opbouwen maar is daar tot nu toe niet op ingegaan. Zijn positie in Delft is dan ook riant. Toppers moet de universiteit koesteren, zegt Dekker. En dat doet de TU dan ook. Zijn nieuwe afdeling bionanoscience kan op een investering van tien miljoen euro rekenen. En hij heeft miljoenen euro’s zitten in het Kavli Institute of Nanoscience, waar de afdeling bionanoscience onderdeel van uitmaakt. Mocht hij onverhoopt toch weggaan, dan is er ook geen man overboord, verzekert hij. “Ik ben hier niet alleen bezig. Op het Kavli Instituut lopen vele tientallen zeer gekwalificeerde wetenschappers rond. Je moet op tijd investeren in jong talent.” En dat jonge talent komt graag naar Delft, de werknemers van het Kavli Instituut komen uit allerlei landen. Deels om de naam van Cees Dekker, dat
Hoe zorg je ervoor dat talent niet wegloopt? (Foto: Sam Rentmeester/FMAX)
(Illustratie: Auke Herrema)
wel. “Maar niet alleen maar, het gaat om de hele setting. Maar natuurlijk, haal je de kern weg, dan merk je dat. Het zou ook niet goed zijn als er niemand rouwig om is als ik vertrek.”
Geen fancy hardware
Dekker kan gemakkelijk talent vinden, maar hoe zit dat in wetenschapsgebieden waar de concurrentie met het bedrijfsleven heel groot is of die minder in het oog springende faciliteiten hebben? Prof.dr.ir. Kees Vuik van de afdeling toegepaste wiskunde (EWI) zit op zo’n plek die het puur moet hebben van mensenwerk. Er is geen fancy hardware te vinden. Wat niet wil zeggen dat er geen ladingen sollicitaties binnenkomen als er een vacature de wereld in gaat. “Dat doe ik liever
niet”, vertelt Vuik. “Want het valt niet mee de kwaliteit in te schatten van sollicitanten uit verre landen.” Vuik probeert de poel van talent al vroeg op te kweken. “Je moet je bachelor en master goed op orde hebben. Dat wordt nogal eens onderschat. Van je eigen mensen heb je een veel beter beeld.” Als ze goed zijn en interesse hebben kunnen die mensen promovendus worden. Dient niemand zich aan, dan schakelt Vuik zijn wereldwijde netwerk in. Aankomend talent komt van ver op de reputatie van Vuik en de TU Delft af. Op de afdeling toegepast wiskunde lopen mensen rond uit China, India, Pakistan, Iran, Venezuela, maar ook uit Oost-Europa en gewoon uit Nederland. Vuik heeft gemerkt dat die vele achtergronden verrijkend werken, omdat iedereen zijn eigen blik en vooropleiding heeft. En geen enkele promovendus hoeft al vroegtijdig achterover te gaan leunen, want promovendi moeten stuk voor stuk na hun promoveren de afdeling verlaten om hun vleugels uit te slaan. Weer voor de broodnodige verrijking. Dat klinkt mooi, maar hoe zorgt Vuik dan dat zijn nalatenschap in veilige handen is? Via universitair (hoofd) docenten? Vuik kan geen honderd procent geruststellend antwoord geven. “Mocht ik vertrekken, dan loopt het onderzoek op de afdeling nog wel een jaar of twee door. Voor die tijd heb je wel een nieuw boegbeeld nodig. Voor de zichtbaarheid naar buiten toe, ook naar het bedrijfsleven.” Vuik is niet van plan de TU te verlaten, maar mocht hij dat toch doen, dan staat er geen nieuw boegbeeld in de coulissen te wachten. “Zo werkt het niet. Voor een hoogleraar wordt internationaal geworven. Het is niet zo dat uhd’s automatisch op die plek komen.” Vuik zal dus niet kunnen uitsluiten dat er kennis weglekt bij zijn vertrek. En een netwerk, onmisbaar in de academische wereld, zal zijn voorlopig nog theoretische opvolger zelf moeten
Contourenschets 2020
De ‘Contourenschets TU Delft 2020’ uit maart 2011 dient als basis voor de debatten die het college van bestuur onder meer met medewerkers en studenten wil voeren over de toekomst van de universiteit. Al dat nadenken en praten moet aan het einde van het jaar leiden tot een nieuw instellingsplan, de Roadmap 2020. Meer info op: www.tudelft.nl opbouwen. Is de goede naam van de TU Delft in de toegepaste wiskunde in dat geval verdwenen? Volgens Vuik blijft die reputatie wel een paar jaar overeind. Tijd genoeg, dus, om dat nieuwe boegbeeld te vinden. Ook prof.dr. Jenny Dankelman denkt dat er op haar afdeling biomechanical engineering (3mE) geen man overboord zal zijn als zij vertrekt. Haar netwerk neemt ze voor een deel bij vertrek mee. “Maar er zitten hier een paar goede mensen, die het werk zo kunnen overnemen.” Ook is er genoeg gewillig talent dat graag zou solliciteren. “We hebben hier een paar leuke projecten, die zorgen dat mensen willen komen en ook willen blijven. We hebben een goede onderzoeksomgeving en het werk is maatschappelijk relevant. Het is gemakkelijk uit te leggen wat voor werk je hier doet. Dat is heel motiverend.”
Dit is deel twee in een vijfdelige serie over de Roadmap 2020. Lees meer op: www.delta.tudelft.nl/23416 www.delta.tudelft.nl/23095 www.delta.tudelft.nl/23019
DELTA. 25 15-09-2011
mededelingen
14
Alleen voor
studenten
% 0 5 rting
kode Volkskrant op
headphone cadeau!*
De Volkskrant heeft een oorstrelende aanbieding voor studenten. Neem nu voor een jaar een studentenabonnement op de Volkskrant en ontvang naast 50% korting een Sennheiser headphone cadeau. Je betaalt slechts â‚Ź 14,25 per maand. Ga nu naar vk.nl/gratisheadphone om gebruik te maken van dit tijdelijke aanbod!* *Alle info en voorwaarden op vk.nl/gratisheadphone
vk.nl/gratisheadphone
DELTA. 25 15-09-2011
TUdelta.25 > Jaargang 43 Delta is het informatie- en opinieblad van de TU Delft, verzorgd door een journalistiek onafhankelijke redactie.
> Redactie Frank Nuijens, (hoofdredacteur), Katja Wijnands, Dorine van Gorp, (eindredactie), Saskia Bonger, Tomas van Dijk, Connie van Uffelen, Jos Wassink (verslaggeving) > Medewerkers Willemijn Dicke, Patrick van der Duin, Robbert Fokkink, Jorinde Hanse, Dap Hartmann, Auke Herrema, Desiree Hoving, Erik Huisman, David McMullin, Merel Segers, Ionica Smeets, Jimmy Tigges, Stephan Timmers, Ellen Touw, Robert Visscher, Rutger Woolthuis > Foto‘s
Sam Rentmeester/ Hans Stakelbeek (FMAX).(info@fmax.nl)
> Vormgeving & Lay-Out
Liesbeth van Dam
> Mededelingen Martin Kers (m.kers@tudelft.nl) > Redactieraad dr. B.B. Scholtens (voorzitter), G.K. Berghuijs, MSc, prof.dr. M.J. van den Hoven, mr. J.J.M. Kok, R.H.G. Meijer, T. Niks, ir. M. Persson, prof. dr. B.J. Thijsse, dr.ir. C.A.J.R. Vermeeren > Redactie-adressen Universiteitsbibliotheek Kamer 0.18-0.28 Prometheusplein 1 2628 ZC Delft Postbus 139 2600 AC Delft Tel. 015-278 4848 E-mail: delta@tudelft.nl www.delta.tudelft.nl > ISSN 0169-698x > Druk Wegener Nieuwsdruk Twente, Enschede > Oplage 12.000 > Advertenties H&J uitgevers Postbus 101 2900 AC Capelle aan den IJssel Tel. 010-451 55 10 Fax 010-451 53 80 E-mail:delta@henjuitgevers.nl www.linkmagazine.nl > Abonnement
Een abonnement kost 37,50 en kan elk moment ingaan.
> HOP Delta werkt samen met het Hoger Onderwijs Persbureau Hein Cuppen, Bas Belleman, Marijke de Vries Tel. 071-523 6151 Fax 071-523 2138 E-mail hop@xs4all.nl > Copyright Delta Auteursrecht voorbehouden. Het is verboden zonder schriftelijke toestemming van de hoofdredacteur artikelen, schema‘s of illustraties geheel of gedeeltelijk over te nemen en/of openbaar te maken, in enigerlei vorm of wijze.
Voor advertenties bel met:
H & J Uitgevers Postbus 101 AC evers_2x70_zw-w290014-05-2004 Capelle aan den IJssel
T (010) 451 55 10 F (010) 451 53 80 vertenties bel met: E delta@henjuitgevers.nl
itgevers 101
aan den IJsel
451 55 10 Neem contact op met Hennie de Ruyter of 451 53 80 Mireille van Ginkel voor nadere informatie. @henjuitgevers.nl
ntact op met Hennie de Ruyter of eille van Ginkel voor nadere informatie
mededelingen
15
Agenda Donderdag 15 september
Woensdag 21 september
Vrijdag 23 september
Wetenschapsagenda • 10.00 uur - Auditory Modelling Assessing Room Acoustics (AMARA). Promotie van ir. J. van Dorp Schuitman. Promotoren: prof.dr.ir. A. Gisolf en prof.dr.ir. D. de Vries. • 12.30 uur - Filterability and Sludge Concentration in Membrane Bioreactors. Promotie van M.D.C. Lousada Ferreira, Licenciate in engenharia. Promotor: prof.ir. J.H.J.M. van der Graaf. • 15.00 uur - Analysis and Test Development for Parasitic Fails in Deep Sub-Micron Memory Devices. Promotie van I.S. Irobi, MSc. Promotor: prof.dr.ir. H.J. Sips.
Wetenschapsagenda • 10.00 uur – Vehicle Routing under Uncertainty. Promotie van T. Máhr, MSc. Promotor: prof.dr. C. Witteveen. • 12.30 uur – Wind turbine aerodynamics in yaw - unravelling the measured rotor wake. Promotie van ir. W. Haans. Promotoren: prof. dr.ir. G.A.M. van Kuik en prof. dr. G.J.W. van Bussel. • 15.00 uur – Afscheidsrede van prof.dr.ir. F.B.J. Barends, faculteit Civiele Techniek en Geowetenschappen.
Rock ‘n Delft 21.00-24.00 hrs - Rock n Roll dance Party, as a prelude of the upcoming new class at the Cultural Centre, Mekelweg 10, Delft. We start introducing ourselves and showing the basic moves from 21.00-22.00 hrs. Then, there is a party with live band Vezpa. Free entrance. www.rockndelft.nl
Vrijdag 16 september Wetenschapsagenda • 10.00 uur - New product development portfolios: Identifying the antecedents and consequences of decision-making processes. Promotie van ir. L. Kester. Promotoren: prof.dr. H.J. Hultink en prof.dr. A. Griffin. • 12.30 uur – Molecular functionality in nanoelectronic devices. Promotie van F. Prins, MSc. Promotor: prof.dr. H.S.J. van der Zant. • 15.00 uur – Afscheidsrede van prof.dr. W. Veen, faculteit Techniek, Bestuur en Management.
Zondag 18 september International Student Church 11.30 hrs - Students of all denominations are invited to our ecumenical service every Sunday at Raamstraat 78, followed by tea/coffee. The services are led by the chaplains Reverend W. Stroh and Father Avin, and are supported by student leaders. More information on www.iscnetherlands.nl.
Maandag 19 september Wetenschapsagenda • 12.30 uur - Cost Optimizations in Runtime Testing and Diagnosis. Promotie van A. Gonzalez Sánchez, ingeniero. Promotor: prof.dr.ir. A.J.C. van Gemund.
Dinsdag 20 september Wetenschapsagenda • 10.00 uur - Rice Husk Ash as a Mineral Admixture for Ultra High Performance Concrete. Promotie van V.T. Nguyen, MEng. Promotor: prof.dr.ir. K. van Breugel. • 15.00 uur - Template assisted synthesis of organic, inorganic and organic-inorganic hybrid hollow spheres. Promotie van M. Sgraja, DiplomIngenieur. Promotor: prof. dr.ir. P.J. Jansens.
Donderdag 22 september Lunchseminar 12.30-14.00 hrs - Harvard’s professor of Physics and Applied Physics Eric Mazur will give the lecture ‘Confessions of a converted teacher’ in the theatre room of the Cultural Centre, Mekelweg 10, Delft. Entrance for employees and staff of Delft University of Technology only. Free lunch will be provided. Register via bko@tudelft.nl and mention the lunchseminar. Masterclass 14.30-15.30 hrs – Harvard’s professor of Physics and Applied Physics Eric Mazur will give a masterclass ‘Interactive Teaching for TU-lecturers’ in the theatre room of the Cultural Centre, Mekelweg 10, Delft. Entrance for employees and staff of Delft University of Technology only. Free lunch will be provided. Register via bko@tudelft.nl and mention the masterclass. Kivi Niria Students Delft 18.45-21.00 uur - Vanavond verzorgt Anjo Travaille in de TU Delft Library een presentatie over de werking van het brein, besluitvorming en beïnvloeding. Bijwonen van de lezing is kosteloos. Registratie is verplicht via www.kns-delft.nl. Delftse Werkgroep Homoseksualiteit/Outsite 20.00-22.00 uur - DWH// Outsite start een nieuwe kennismakingsgroep voor homoseksuele, biseksuele en lesbische jongeren uit Delft en omgeving. Meisjes en jongens tot 28 jaar kunnen zich hiervoor aanmelden. Op acht avonden praat je over leuke en serieuze onderwerpen: comingout, verliefdheid, vriendschap, uitgaan, acceptatie, discriminatie, seks enzovoorts. De bijeenkomsten worden op donderdagavond gehouden bij de DWH, Lange Geer 22, Delft. Meedoen kost niets en is vrijblijvend. Je kunt je aanmelden of meer informatie krijgen door een mailtje te sturen naar kennismakingsgroep@homodelft. nl.
Geen paniek!
Heeft u een hoge bloeddruk? Dat kan uw nieren onherstelbaar beschadigen. 1 op de 5 mensen met een hoge bloeddruk heeft zelfs chronische nierschade. Dat is nog geen reden tot paniek. Maar wel een reden om één keer per jaar uw nieren te laten controleren. Want als u er tijdig bij bent, is nierschade vaak te beperken. Door gezonder te leven en door behandeling met medicijnen. Meer weten? Ga naar nierstichting.nl of bespreek het met uw huisarts.
Zondag 25 september Studium Generale 11.00-12.00 uur - Van Leeuwenhoeklezing ‘de operatiekamer van de toekomst’ door prof. Jenny Dankelman. Binnen de operatiekamer worden steeds meer operaties uitgevoerd via kleine openingen in het lichaam. Voorbeelden van deze zogenaamde minimaal invasieve operaties zijn kijkoperaties, catheter- en naaldinterventies. Grote voordelen zijn dat gezond weefsel minder wordt beschadigd, waardoor de patient sneller weer beter is. Science Centre, Mijnbouwstraat 120, toegang gratis. Rock ‘n Delft 20.00-22.00 hrs - Every Sunday evening starting today: Rock ‘n Roll class! Discover new moves during the first hour, then practice what you learned. Everyone can come; with or without dancing skills, alone or with a partner, it is really for everybody! Free entrance. www.rockndelft.nl
Donderdag 29 september Interfacultair Feest 22.00 uur - De vijf studieverenigingen Froude, Christiaan Huygens, de Electrotechnische Vereeniging, Life en de Mijnbouwkundige Vereeniging organiseren het jaarlijkse Interfacultair Feest. Kaarten zijn verkrijgbaar bij de studieverenigingen.
Delta Inleveren kopij Bijdragen van faculteiten, diensten en overigen voor de rubriek 'Agenda' in Delta ontvangt de redactie graag per e-mail: delta@tudelft. nl. Bijdragen dienen zo beknopt mogelijk te zijn. De redactie behoudt zich het recht voor om in te korten. Aanleveren vóór vrijdag 14.00 uur.
Alle promoties, intree- en afscheidsredes genoemd in deze agenda vinden, tenzij anders vermeld, plaats in de Aula van de TU, Mekelweg 5, Delft.
Aankondigingen Algemeen Democratisch Beleid Past een actieve, kritische en opbouwende houding bij jou en wil je je naast je primaire taken inzetten voor de TU als geheel? Wellicht is de Ondernemingsraad iets voor jou! Democratisch Beleid is DE onafhankelijke partij in de OR. Bel of mail: 0152782047 / d.a.roozemond@tudelft.nl.
Studenten Student and Career Support Student and Career Support is een onderdeel van de dienst Onderwijs en Studentenzaken. Het omvat de diensten van de studentendecanen, de studentenpsychologen, en het Career Centre met studiekeuzeadviseurs en loopbaanadviseurs en het informatiecentrum. Het informatiecentrum in de hal op de begane grond is geopend op werkdagen van 9.00–17.00 uur. Er is documentatie beschikbaar over onder andere WO- en HBOopleidingen, arbeidsmarkt, studie- en beroepskeuze, buitenlandse studies, en promoveren. Ook is er een vacaturewand. Bij de balie of telefonisch kun je afspraken maken met een van de medewerkers. Voor de psychologen geldt dat je je als student of promovendus online kunt aanmelden op
http://studentenpsychologen. tudelft.nl. Een eerste contact kan ook via het inloopspreekuur op dinsdagen van 11.3012.30. De studentendecanen houden een inloopspreekuur op dinsdag van 11.30-12.30 uur, de loopbaanadviseurs en de studiekeuzeadviseur houden een inloopspreekuur op dinsdag en donderdag van 11.30-12.30 uur. Zie voor het aanbod aan workshops en trainingen van Student & Career Support zie http://smartstudie.tudelft.nl. Bezoekadres: Jaffalaan 9a (gebouw 30A); tel. 0152788004. E-mail: studentandcareersupport@tudelft.nl; careercentre@tudelft.nl; studiekeuzevragen@tudelft.nl. Website: www.studentandcareersupport.tudelft.nl; http:// careercentre.tudelft.nl. Studium Generale Het bureau Studium Generale, Jaffalaan 5, is van maandag t/m donderdag geopend van 9.00–17.00 uur. Je kunt ook vragen stellen via studiumgenerale@tudelft.nl of telefonisch een afspraak maken via 015-2783258. Rode Kruis Studentendesk Delft zoekt voor het komend jaar enthousiaste, creatieve bestuurders. Help jij graag een ander? Zou jij graag
projecten opzetten om kwetsbaren te helpen? Ben jij een netwerker en heb je bestuurlijke kwaliteiten, kijk dan op http://delft.studentendesks. nl. Interesse? Stuur je motivatie met cv naar studentendeskdelft@redcross.nl Online huurprijs check Is jouw huurprijs redelijk? Check www.huurcommissie. nl voor meer informatie en om helderheid te krijgen over huren en geschillen tussen huurder en verhuurder. International Office Het International Office, Jaffalaan 9a, is op werkdagen geopend van 9.00-17.00 uur. Je kunt ook vragen stellen via internationaloffice@tudelft.nl of telefonisch (015-2788012) een afspraak maken.
Delta Inleveren kopij Bijdragen van faculteiten, diensten en overigen voor de rubriek 'Agenda' in Delta ontvangt de redactie graag per e-mail: delta@tudelft. nl. Bijdragen dienen zo beknopt mogelijk te zijn. De redactie behoudt zich het recht voor om in te korten. Aanleveren vóór vrijdag 14.00 uur.
Announcements Students Pagina
14:02
1
Courses Course code WI3150TU and WI4150TU (partial differential equations I and II): students who (still) have to do these courses are encouraged to enroll as soon as possible. The first lecture of the course WI3150 will be given Tuesday, September 13. Student and Career Support The psychologists and the
central student and careers counselors are located at Jaffalaan 9A (building 30A). There is some English career information and a vacancy wall in the information centre. Office hours: Monday-Friday from 9.00-17.00 hrs. You can direct your inquiries or make an appointment at the Front Office or by phone: 0152788004. Students and PhD candidates can make an initial appointment with one of the psychologists at http://stu-
dentenpsychologen.tudelft.nl or by sending an email to studentenpsychologen@tudelft. nl. You can also come by at the open office hour every Tuesday at 11.30-12.30 hrs. Open office hours of the student counselors are on Tuesdays from 11.30-12.30 hrs and the career counselors are on Tuesdays and Thursdays from 11.30-12.30 hrs. More information on www. studentandcareersupport. tudelft.nl or http://careercentre.tudelft.nl. For a list
of workshops and trainings offered by Student & Career Support please visit http:// smartstudie.tudelft.nl. Biomodd Want to use e-waste, brain power, plants and algae to produce a system in which social, biological and technical systems meet and interact? Then join an open innovation process for which gaming is fundamental! Biomodd [TUDelft3] from 3 to 14 Octo-
ber. Start is at 9.00 am in the mail hall at the TPM-building. Students acquire 2 ECTS. Please subscribe at www.participatorysystems.org. (Places are limited). International Student Chaplaincy Looking for a home away from home, trying to make new friends, interested in intercultural and interfaith activities, needing some inner peace, searching for more than aca-
demic challenges? Check the website of the International Student Chaplaincy, www. iscnetherlands.nl, to learn about their wide range offer. International Office The International Office, Jaffalaan 9a/visitor’s entrance at Mekelweg, office opening times Monday to Friday 9.00–17.00 hrs. Appointments and enquiries can be made by email: internationaloffice@tudelft.nl or by phone: 015-2788012.
DELTA. 25 15-09-2011
lifestyle
16
fietsenmakers
Doktertje spelen Terwijl je na een sportongelukje naar je pijnlijke enkel kijkt op de EHBO, luister je naar de diagnose: “We kunnen niks zien op de foto.” Tja, ieder zijn vak. Dus als het de arts niet lukt, dan ontwerp je toch gewoon zelf een diagnostische methode?
de Huisjongste
De zestien DSC-dames van Oude Delft 26 beschikken over twee Bosch Economic koelkasten, een bierkoelkast en een koelkast voor frisdranken. Alles is hier keurig georganiseerd. Iedereen heeft een eigen bakje. De groentebakken onderin zijn favoriet, je hoeft dan immers niet voor een eigen bakje te zorgen. Als de bewoonsters terugkomen van vakantie, vereist de traditie dat je een koelkastmagneet meeneemt. Op iedere deur hangen zo’n 25 stuks. De koelkasten hebben geen vriesvak. “Wij frituren hier niet. Het is ongezond en gevaarlijk,” volgens bewoonster Leonie Wijermars. Het eenzame stukje kaas was van de logees tijdens de Oweeweek. (Foto: Hans Stakelbeek/FMAX)
de koelkast Fokkink
Zwanenmeer Den Haag wil in 2018 de culturele hoofdstad van Europa worden. Een gedurfd plan, want de stad achter de duinen schittert door afwezigheid op de wereldranglijst van Best Cities. Het ontbreekt aan een culturele instelling van wereldklasse. De gemeenteraad stuurt daarom aan op het samengaan van het Nederlands Dans Theater, het Residentieorkest en voetbalclub ADO. Zo’n fusie creëert namelijk in één klap een uitgaanscentrum van internationale allure. Het sterk complementaire profiel van de drie instellingen biedt bovendien een voedingsbodem voor interessante kruisbestuiving. Denk bijvoorbeeld eens aan een wave door de Anton Philipszaal. Dat is een mooie combinatie van publieksparticipatie en bejaardengymnastiek. Ook kunnen voetballers worden ingezet bij het NDT. De middenvelder Lex Immers is niet alleen vocaal begaafd maar springt ook minstens een meter hoog. Hij zal uitstekend tot zijn recht komen in een moderne choreografie van het Zwanenmeer. Op hun beurt kunnen NDT-danseressen weer zorgen voor een sprankelende cheerleaderact in het
voetbalstadion. Bovenal zal klassieke muziek een heilzame werking uitoefenen op de voetbalwereld. Spreekkoren vanaf de tribune kunnen veel effectiever ten gehore worden gebracht onder begeleiding van een professionele dirigent. De bekende Haagse bariton Brulman repeteert momenteel met supporters uit het vak Midden-Noord op een variatie van de Carmina Burana, waarbij het gedicht ‘O Fortuna velut luna’ is hertaald naar de arbiter aubade ‘Penis caninus est’. Daarnaast wordt hard gewerkt aan een klassieke orkestratie van de lofzang op Hamas, een nogal delicate zaak. De belangrijkste stap op weg naar een fusie is natuurlijk het kiezen van de naam en van de directeur. De naam die circuleert, is InDenHaag en de profielschets voor de directeur vermeldt expliciet dat deze voeling moet hebben met muziek en met jongeren. Men denkt aan een diskjockey. Is dat geen kolfje naar de hand voor onze eigen DJ van den Berg? Onder zijn bezielende begeleiding swingt Den Haag straks naar de top!
“Kleine beschadigingen in het kraakbeen en bot van de enkel zijn op een röntgenfoto moeilijk te zien”, weet werktuigbouwstudent Wouter Roobeek (23). “Daarvoor is een dure MRI- of CT-scan nodig.” Dat moet anders kunnen, dacht hij. Dus onderzocht hij voor het bachelor-eindproject samen met Elise Buiter (23), Thijs Bosma (23) en Goof van de Weg (22) hoe je die gaatjes in de enkel dan wél goedkoop kunt opsporen. Met een echo, bijvoorbeeld. Roobeek: “We wilden de limiet opzoeken; het kleinst zichtbare gat opsporen met behulp van echoapparatuur.” In de snijzaal van het Academisch Medisch Centrum in Amsterdam kregen ze drie menselijke kadaverenkels. Ze boorden er gaatjes in van verschillende diameters, en klapten de huid weer terug. “Dat was op z’n zachtst gezegd even wennen, ja. We zouden het eerst testen op geitenenkels, maar het AMC was zo enthousiast over ons onderzoek, dat we menselijke enkels kregen. Elise en Goof geloofden het wel; zij bedienden de computer tijdens het onderzoek, terwijl Thijs en ik boorden. Maar joh, toen we eenmaal bezig waren, was het net alsof we ouderwets in hout bezig waren.” De uitkomst van al die nijverheid: een gat in de enkel van vier millimeter kun je met een echo zichtbaar maken, kleiner valt het meestal niet te detecteren. “Maar toch is er reden voor meer onderzoek”, zegt Roobeek, “want wij hadden om hygiënische redenen niet de beste echoapparatuur tot onze beschikking. Daarmee was het misschien wel gelukt.” Wat ook een kleine tegenvaller was: de studenten hadden beperkingen qua tijd en plek in de snijzaal. “Ideaal gezien hadden we het ook op meer enkels moeten testen. Bovendien hebben we de gaten in de enkels nu zelf aangebracht en door medici laten opmeten, maar niet door radiologen – dat was te duur.” De medische wereld wil hoe dan ook verder met het onderzoek. “Het wordt gepresenteerd tijdens een medisch congres in Oostenrijk. Daarna mogen we zelf door met het project, maar we hebben nog een master te halen. Het is goed zo: het was waanzinnig interessant en leerzaam. En we waren een geoliede machine; hadden net allemaal een jaar bestuur gedaan bij Virgiel en Leeghwater en dus ervaring met het werken in een team.” Van dat team gaat alleen Buiter door met een medische master: biomedical engineering. Gereedschappen ontwerpen. Want een echte ingenieur, die weet precies waar wat te verbeteren valt.
Wouter Roobeek: “Toen we eenmaal in de enkels aan het boren waren, was het net alsof we bezig waren met hout.” (Foto: Sam Rentmeester/FMAX)
Onderzoek: ‘Detection of osteochondral defects with ultrasound: a cadaveric pilot study’ Eindcijfer: 7
kriep