Delta TU Delft

TUDELTA.30

DELTA. 30 03-11-2011

Deze week week Deze in Delta Delta in

weekblad van de technische universiteit Delft

Twelve Veni grants for TU

De standaard van magie

SCIENCE:04

NIEUWS: 03

01

LIFESTYLE: 08 INTERNATIONAL: 07

‘ Auto met chauffeur is vrij normaal’

INTERVIEW: 10

TU is facing heavy weather

Frances Brazier: nieuwe spelregels over privacy

TU’ers zijn massaal tegen fusie 72 Procent van de studenten en medewerkers van de TU Delft is in meerdere of mindere mate tegen een fusie met de universiteiten van Leiden en Rotterdam.

SASKIA BONGER Dat blijkt uit de resultaten van de enquête die Delta eerder deze maand verstuurde aan de hele TU-gemeenschap. De vragen zijn ingevuld door 4871 mensen: 3532 studenten, 865 wetenschappers en 474 ondersteuners. Die laatste groep staat het minst afwijzend tegenover een fusie (56 procent is in meer of mindere mate

‘Ik begrijp dat dat weerstand oproept’ tegen). Van de wetenschappers is 75 procent tegen, van de studenten 74 procent.

In een korte schriftelijke reactie zegt collegevoorzitter Dirk Jan van den Berg dat hij merkt dat ‘veel medewerkers en studenten het gevoel hebben dat we van bovenaf naar een fusie met Leiden en Rotterdam willen toewerken’. “Ik begrijp dat dat weerstand oproept.”

Verder gaat hij in op de hechte band die veel medewerkers en vooral studenten voelen met de TU. Van het totaal identificeert 52 procent zich zeer met de universiteit, en 38 procent meer dan gemiddeld. Van den Berg vindt dat ‘goed om te zien’.

Hij zegt ook: “Aan studenten is gevraagd of ze vakken in een andere stad willen volgen. Dat is niet wat we voor ogen hebben en de weerstand verrast me niet.” 64 Procent wil geen vakken volgen in Leiden en 59 niet in Rotterdam. “Wel denken we dat samenwerking het onderwijs bij elk van de universiteiten kan versterken”, vervolgt Van den Berg.

Hij wijst erop dat er momenteel

gesprekken met ‘de universitaire gemeenschap’ gaande zijn ‘over wat verdere samenwerking kan brengen.

“Zoals de respondenten ook aangeven: de plannen moeten vanuit de werkvloer vorm krijgen.”

Dat lijkt Dineke Heersma, voorzitter van de ondernemingsraad (or), heel belangrijk. “Er moet nog veel gepraat worden. Je kunt wel doorstomen, maar dat werkt niet. Het cvb moet goed luisteren naar medewerkers en studenten.”

Volgens de or kan het cvb er niet omheen dat studenten massaal (87 procent) zeggen dat ze de naam TU Delft op hun diploma willen hebben.

Ook moet het cvb volgens de or niet vergeten dat veel medewerkers (87 procent van de ondersteuners en 82 procent van de wetenschappers) vrezen voor ontslagen en dat er al allerlei samenwerkingsverbanden zijn met Leiden en Rotterdam.

De or praat op 10 november weer met het cvb, mede over de samenwerking met Leiden en Rotterdam. “Dat doen we met de uitslagen van deze enquête in de hand”, zegt Heersma.

Ook de studentenraad (sr) bespreekt het onderwerp geregeld met het college van bestuur. Collegelid Paul Rullmann geeft de studenten maandelijks een update. “De uitslag van de enquête is leuk materiaal om erbij te hebben”, zegt sr-voorzitter Hester van der Waa. De sr werkt met zijn Rotterdamse en Leidse tegenhangers aan een position paper over de fusie. “Daarin zullen wij onze mening geven over de kansen en gevaren. Zo waarschuwen we voor het gelijktrekken van studievoortgangsmaatregelen voor totaal verschillende studies.” Ook vindt de sr dat studenten zoveel mogelijk bij de planvorming betrokken moeten worden.

Pagina 12: Fuseren: ja of nee

De Delftse studenten van het Nuon Solar Team genieten nu van een vakantie in Australië, na het behalen van de tweede plaats in de World Solar Challenge 2011. Winnaar van de race is het team van de Japanse Tokai University, dat de vorige editie van de zonnerace ook al op haar naam schreef. Half november komt het team weer naar Nederland. (Foto: Nuon Solar Team)

College van bestuur op het matje De studentenraad wil uitleg van rector Karel Luyben over zijn aandelen bij Bird Engineering.

Daarnaast wil de ondernemingsraad het college ‘indringend’ spreken over beheersing van vastgoedprojecten.

Aanleiding is een publicatie in NRC Handelsblad van zaterdag 22 oktober.

Daarin stond onder meer dat Luyben sinds 2009 aandeelhouder is bij Bird Engineering, een bedrijf dat zaken doet met de faculteit Technische Natuurwetenschappen.

Volgens Luyben – zo schrijft de krant – heeft hij zijn aandelen echter eind 2009 vóór zijn rectoraat onderhands verkocht, maar moet ‘de feitelijke transactie nog plaatsvinden’. “De sr ziet Karel als integer persoon, maar wil weten hoe zijn aandeelhouderschap bij Bird Engineering is afgerond”, zegt Hester van der Waa,

voorzitter van de studentenraad (sr).

Ook Delta heeft hierover vragen gesteld. Luyben heeft aangegeven daar schriftelijk op te zullen reageren.

Delta is nog in afwachting van een reactie van collegelid Paul Rullmann op het bericht dat de TU sinds 2002 een appartement in Delft voor hem betaalt.

NRC schreef verder onder meer dat accountant KPMG vorig jaar twee

‘De ondernemingsraad heeft meerdere malen om het KPMG-rapport gevraagd, maar dit niet gekregen’ vastgoedprojecten onderzocht en dat het rapport daarover meldt dat ‘bij de vastgoeddienst kans is op fraude en corruptie’. De ondernemingsraad (or) heeft volgens voorzitter Dineke Heersma meerdere malen om dat rapport gevraagd, maar dit niet gekregen.

De or wil daarover met het college

spreken en onder meer vragen wat science park Technopolis kost. Dat zou een van de belangrijkste science parks in Europa worden, schreef NRC, ‘er vestigde zich één extern bedrijf’.

De lokale vakbonden bij de TU Delft hebben het college van bestuur (cvb) een brief gestuurd waarin zij opheldering vragen over het ‘buitensporig hoge’ salaris van 3mE-decaan Marco Waas, waarover NRC onder meer berichtte. De TU gaf als verweer dat Waas’ salaris 186.302 euro is.

De vastgestelde schaal voor decaan 1 is volgens de bonden echter schaal 18.

Op jaarbasis komt dat inclusief vakantiegeld en eindejaarsuitkering neer op iets meer dan 120 duizend euro. De bonden schrijven dat Waas’ salaris ‘dus 55 procent meer is dan de schaal/periodiek toelaat.’

Tot slot heeft staatssecretaris Zijlstra het cvb om opheldering gevraagd over beschuldigingen dat haar vastgoedbeheer en aanbestedingsbeleid niet deugen en dat de regels voor bijklussende hoogleraren en bestuursleden onduidelijk zijn. Het gesprek daarover zou woensdag 2 november plaatsvinden.

(CvU, SB)

DELTA. 30 03-11-2011

nieuws/column

02

Knellend keurslijf www.delta.tudelft.nl @tudelta delta@tudelft.nl www.facebook.com/ tudelta

delta online Stapels argwaan Nauwelijks te realiseren experimenten, promovendi die niet zelf hun data mochten verzamelen en onderzoeksresultaten die te mooi leken om waar te zijn. Het werk van Diederik Stapel had alle alarmbellen moeten doen rinkelen, blijkt uit het Levelt-rapport. www.delta.tudelft.nl/23974

Bel het cvb Het college van bestuur ziet vanuit zijn plek niet alles. Medewerkers die iets hebben, moeten het daarom gewoon zeggen, zei collegevoorzitter Dirk Jan van den Berg bij een bijeenkomst in 3mE. www.delta.tudelft.nl/23973

Gedonder De TU Delft gaat een commissie instellen die wetenschappers adviseert hoe zij integer kunnen samenwerken met het bedrijfsleven. Dat kan een hoop gedonder voorkomen, verwacht collegevoorzitter Van den Berg. www.delta.tudelft.nl/23963

Doctor af Niet alleen is hij geen professor meer, Diederik Stapel mag misschien ook niet langer de doctorstitel voeren. Hij is die titel niet meer waard, meent de Universiteit van Amsterdam. www.delta.tudelft.nl/23969

Prima huisbaas

De verdeling van de Rijksbijdrage over de faculteiten blijft tot 2013 zoals die in 2009 was. Dat levert problemen op bij faculteiten met groeiende aantallen studenten en promovendi. Die boodschap kreeg collegevoorzitter Dirk Jan van den Berg vorige week mee bij de faculteit 3mE. Afdelingssecretaris Dineke Heersma zei dat haar afdeling twee miljoen euro verlies lijdt als de premie die door het ministerie per promotie wordt uitbetaald aan de universiteit, in de komende drie jaar niet wordt doorgezet naar de afdeling. Hetzelfde geldt volgens Heersma voor de diplo-

Slechts een kwart van alle pas afgestudeerden en studiestakers ruilt zijn ov-kaart in voor een gratis voordeelurenkaart van de NS. De privacywetgeving staat gerichte reclame onder afgestudeerden in de weg. www.delta.tudelft.nl/23952

NSK-wielrennen Wtos-renner Jos Koop haalde zondag 16 oktober op het NSK wielrennen in Utrecht de titel Nederlands studentenkampioen binnen. www.delta.tudelft.nl/ 23936

Student werktuigbouwkunde Jos Koop (midden). (Foto: Martin Janssen)

Dick Hoeneveld, die als zelfstandige lijst meedeed aan de verkiezingen voor de ondernemingsraad deze week, heeft 127 stemmen gekregen.

Daarmee heeft hij zijn zetel ruim verdiend. Dat lijkt ten koste te zijn gegaan van Democratisch Beleid.

Die fractie had afgelopen termijn 9 zetels, maar moet nu met 8 verder.

AbvaKabo FNV en CMHF/AC-HOP behouden hun aantal zetels, respectievelijk 8 en 4. 43,1 Procent van de TU-medewerkers bracht zijn stem uit. Drie jaar geleden, bij de vorige or-verkiezingen was dat 34,9 procent.

Dat lijkt verband te houden met het

elektronisch stemmen. Dat kan nu voor de derde maal en sindsdien stijgen de opkomstpercentages. Met de stijging van de opkomst is ook het aantal blanco stemmen, vaak gezien als proteststemmen, toegenomen. In 2005 waren dat er 5, in 2008 52 en nu 129.

Meer uitslagen op www.delta.tudelft.nl/23980

‘Het grand design-tijdperk is voorbij’ Waterbeheer en stedenbouw in de 21ste eeuw moeten veel flexibeler, meent de Delftse waterbouwkundige prof.dr.ir.

Chris Zevenbergen, deze week een van de sprekers op het congres 'Water cities in transition' in Amsterdam.

men waarin dingen gebeuren die we niet zagen aankomen en die we ons niet konden voorstellen. Bangkok is daar een voorbeeld van. De indirecte gevolgen van deze overstroming hadden we niet voorspeld. Deze gebeurtenis gaat echt verschil maken in de waterbouwkundewereld; de regering beseft nu dat er ingegrepen moet worden op de plekken waar gebouwd wordt. Ik ga er binnenkort heen om met experts te spreken.”

Tomas van Dijk Kunt u een voorbeeld noemen van flexibele stedenbouwkunde?

“Buitendijks bouwen. Daar heb ik geen problemen mee. Maar ik vind wel dat we nu al zouden moeten kunnen afspreken dat deze woningen over twintig jaar, wanneer nieuwe inzichten dat vragen, weg mogen om weer ruimte te maken voor water. Wanneer je dat van tevoren overeenkomt, hoeft dat geen problemen op te leveren.”

Is het niet handiger om te anticiperen op klimaatverandering door niet buitendijks te bouwen?

“Nee, we moeten veel meer integraal en flexibel denken over water en stedenbouwkunde. De afgelopen decennia zijn klimaatmodellen gemaakt en hebben we onderzocht hoe we deze kennis konden gebruiken om klimaat-

De huisbaas van het jaar vraagt zijn huurders geen borg en brengt geregeld hun oud papier en lege flessen weg.

Huisbazen zijn tenslotte niet allemaal huisjesmelkers. www.delta.tudelft.nl/23975

Camielkaart

Verkiezingsuitslag ma’s. Van den Berg antwoordde dat het ‘uit de lengte of uit de breedte moet komen’. In 2013 komt er een budget toekennings systematiek (bts) die zal bestaan uit twee delen: meerjarige afspraken met faculteiten en een (kleiner) variabel deel met onder meer promotiepremies. “Even geduld”, zei Van den Berg. “Het keurslijf knelt, maar gebruik gezond verstand.”

Prof.dr.ir. Chris Zevenbergen: “Het komt niet door de klimaatverandering dat Bangkok is overstroomd, maar door de groei van de industrie.” (Foto: Tomas van Dijk)

problemen te verzachten. We zijn echter steeds meer gaan beseffen dat niet alleen het klimaat verandert, maar ook het aantal mensen dat in de stad woont (in Europese steden krimpt de bevolking) en de omvang van steden en economieën. Er is zelfs sprake van een versnelling van deze laatste veranderingen. Het vertrouwen in toekomstprojecties op basis van gegevens uit het verleden neemt daardoor af. Daar staat tegenover dat als je door een toekomstbril kon kijken, je zou zien dat steden een veel groter aanpassingsvermogen hebben dan we altijd dachten.”

Wat betekent dit voor water- en stedenbouwkunde?

“Het tijdperk van het grand design is voorbij. Het Deltaprogramma heet nu bijvoorbeeld ook niet voor niets Adaptable Delta Management. We moeten zorgen dat de dijken in orde zijn en blijven, en langs een geleidelijke weg, in kleine stappen, onze steden aanpassen aan veranderende inzichten en behoeften. We hebben het ook over flexibeler oplossingen zoals overtopable dijken (dijken die niet bezwijken als de golven er overheen slaan, red.).”

Tijdens diverse presentaties kwamen plaatjes van het overstroomde Bangkok voorbij. Hoe kijkt u daar tegenaan?

“We zijn in een wereld terechtgeko-

Maar dat de stad overstroomt, komt toch niet als een verrassing?

“Nee, maar de economische gevolgen ervan wel; de auto-industrie wordt getroffen en de rijstproductie. In de afgelopen twee weken zijn meer dan 200 duizend mensen in Bangkok werkloos geworden. De industrie heeft zich de afgelopen tien à vijftien jaar uitgebreid in de rivierbedding en uiterwaarden. Die groei heeft voornamelijk tot deze problemen geleid. Dit komt niet door de klimaatverandering. Duitse wetenschappers hebben aangetoond dat voor een stad als Ho Chi Minh City (een stad die qua waterproblematiek vergelijkbaar is met Bangkok, red.) geldt dat negentig procent van de overstromingsproblemen komt door expansie van industrie en slecht tien procent toe te schrijven is aan klimaatverandering.”

Pagina 04: Laboratory below sea level

smeets

Helden Vorige week maakte natuurkundige Walter Lewin furore in Nederland. Hij kwam terug naar zijn alma mater Delft om een lezing te geven en was een trending topic op twitter dankzij zijn optreden bij De Wereld Draait Door.

Lewin is een van mijn helden. Zijn lezingen over natuurkunde zijn op internet honderdduizenden keren bekeken. Met spectaculaire experimenten en een zeer expressieve vertelstijl maakt de inmiddels 75-jarige MIT-hoogleraar mechanica ontzettend spannend.

Het eerste dat opvalt bij het bekijken van zijn lezingen is dat Walter Lewin een enorme showman is. Soms vertelt hij een lang verhaal, leidt tussendoor wat formules af op het bord, sjouwt met allerlei attributen om vervolgens te concluderen dat zijn oorspronkelijke idee niet klopt. Waarna hij vrolijk doorgaat met iets heel anders. En niemand in de zaal die merkt dat de clou eigenlijk ontbreekt.

Het tweede dat opvalt, is hoe perfect Lewins demonstraties in elkaar zitten. Hij demonstreert de wet van behoud van energie door midden in de zaal een zware bal aan een touw te hangen en door met die slinger tegen zijn kin getrokken tegen de muur te gaan staan. “Ik vertrouw de wet van behoud van energie voor honderd procent” zegt hij. Dan bouwt hij de spanning nog iets op: “Als ik de bal per ongeluk enige snelheid meegeef, dan is dit mijn laatste lezing. Ik kon vannacht bijna niet slapen.” En hij laat de bal los, die even later met een noodgang op hem afkomt. Met zijn ogen dicht staat Lewin stijf tegen de muur terwijl de zaal zijn adem inhoudt. En natuurlijk komt de bal keurig tot vlak

voor zijn kin, om daarna weer terug te zwaaien. Lewin laat zijn experimenten heel spontaan overkomen, maar hij bereidt ze minutieus voor, hij bouwt ruim van tevoren op en doet altijd een droge doorloop voor hij iets met een publiek doet.

De maandag voor zijn Delftse college zat Lewin dus bij De Wereld Draait Door.

Naast hem zat Diederik Jekel, een jonge natuurkundige die Lewins baldemonstratie zou doen. Lewin wilde dat zelf niet doen in de studio, daar kon hij alles immers niet precies voorbereiden. Bovendien was er geen muur om tegen te staan en is het hondsmoeilijk om dit experiment te doen terwijl je losstaat. Je kunt je ogen niet dichtdoen, omdat je dan per ongeluk een beetje naar voren zou kunnen bewegen. En met je ogen open is het vrijwel onmogelijk om níet reflexmatig terug te deinzen als er een grote bal knetterhard naar je hoofd zwaait. En het ging ook mis bij Diederik Jekel, hij trok zijn hoofd een klein beetje naar achteren. Walter Lewin gaf hem een oorwassing en schold hem uit voor schijtzak. In de studio moest iedereen heel hard lachen, maar ik knapte volledig af op Lewin. Wat een nare, oncollegiale man.

Ik heb hiervan twee dingen geleerd. Je moet demonstraties inderdaad alleen doen als je ze perfect kunt voorbereiden. En het is beter om van je helden niet te veel te weten.

Ionica Smeets is TU-alumnus (wiskunde), wetenschapsjournalist en onderzoeker bij Publiek Begrip van Wetenschap in Leiden.

DELTA. 30 03-11-2011

nieuws

Afscheidssymposium

YesDelft

Mazur

Ingenieursdag

TedxDelft

De Gouden Driehoek of de Bermuda Triangle. De samenwerking tussen markt, overheid en universiteiten: kans of bedreiging? Dat is het thema van een symposium dat CiTG op 1 december houdt vanwege het afscheid van decaan Louis de Quelerij. Tijdens het symposium is er een interactief debat en houdt Elsbeth Akkerman van het ministerie van Economische Zaken, Landbouw en Innovatie een keynote speech. De Quelerij is negen jaar decaan geweest.

Annemieke Wisse wordt per 1 december 2011 de nieuwe directeur van YesDelft. Zij was onder meer directeur van New Venture, de nationale businessplan competitie. Wisse volgt Hans Huijgens op die directeur was tot juni 2011. Het afgelopen half jaar is de functie waargenomen door Anne Strobos. Wisse moet de basis leggen voor verdere ontwikkeling van YesDelft, in haar ogen ‘dé succesformule voor technostarters’. Begin juni trad de honderdste starter toe tot YesDelft.

De Nederlandse Harvard professor Eric Mazur houdt donderdag een onderwijsworkshop aan de TU. Het programma begint om 9.00 uur op 3mE. Mazur, geïnterviewd in Delta 27, is de grondlegger peer instruction en justin-time teaching. Studenten worden daarbij actief betrokken bij colleges, krijgen meer verantwoordelijkheid en leren actiever. Het blijken uitermate effectieve manieren om les te geven: de rendementen van het onderwijs verbeteren.

Het Haagse Louwmanmuseum is donderdag het decor van de Dag van de Ingenieur. Hoogtepunten zijn de bekendmaking van de Ingenieur van het Jaar en de uitreiking van De Vernufteling. Daarnaast is er een debat over de toekomst de Nederlandse ingenieur naar aanleiding van onderzoeken onder studenten, ingenieurs en ingenieursbureaus, op initiatief van Technisch Weekblad. Ook rector Karel Luyben zal er zijn visie op de toekomstige ingenieur presenteren.

Wetenschappelijke rapporten en adviezen van consultants zijn maar saaie lectuur, vindt TBM-onderzoeker Bauke Steenhuisen, die werkt bij de afdeling policy, organization, law and gaming. In het praatje dat hij geeft tijdens TedxDelft Talk op 7 november, breekt hij een lans voor poëzie in zulke rapporten. Wetenschappers en consultants zijn volgens hem bij uitstek de mensen die poëtisch moeten schrijven om hun boodschap over te brengen.

citg.tudelft.nl

www.yesdelft.nl

03

mazur.harvard.edu/eric_mazur.php

TU neemt afstand van artikel NRC Handelsblad Het NRC-artikel over de TU schetst een vertekend en gedateerd beeld en bevat veel onjuistheden, vindt de universiteit. Zij overweegt naar de Raad voor de Journalistiek te stappen.

Connie van Uffelen Collegevoorzitter Dirk Jan van den Berg neemt afstand van het beeld dat NRC schetst. “Het is onjuist en gedateerd”, zegt hij. Volgens de TU bestaat het artikel vooral uit een opsomming van ‘door de universiteit al eerder geconstateerde problemen uit het verleden.’

Er is volgens de universiteit weinig tot niets terug te vinden over aanpak en verbetering door de TU. Zij laat weten de krant ‘bovendien herhaaldelijk’ te hebben gewezen op onjuistheden.

Over miljoenen die volgens NRC verloren zouden gaan met vastgoed schrijft de TU onder meer dat de kosten van het onroerend goed worden doorberekend aan de bedrijfsonderdelen (bijvoorbeeld de faculteiten) die van de gebouwen gebruik maken.

In de praktijk worden in de begrotin-

gen niet alle huisvestingslasten voor honderd procent doorberekend. Dit levert volgens de TU een boekhoudkundig ‘verlies’ op voor het bedrijfsonderdeel vastgoed, ‘maar dat heeft uitsluitend een interne boekhoudkundige betekenis’. De stelling dat er miljoenen verloren gingen is volgens de TU ‘onzinnig’.

De TU benadrukt dat zij ‘een helder beleid heeft op het gebied van integriteit’ en dat zij ‘zorgvuldig omgaat met overheidsgeld.’ Daarvoor verwijst de universiteit naar goedkeurende verklaringen die zij over de jaarrekenin-

De stelling dat er miljoenen verloren gingen is volgens de TU ‘onzinnig’ gen 2009 en 2010 heeft ontvangen.

Daarin stelt de externe accountant volgens de universiteit vast dat de TU volgens Europese aanbestedingsrichtlijnen inkoopt, de administratie een waarheidsgetrouw financieel beeld geeft en dat geen sprake is van onrechtmatigheden in de uitgaven.

Omdat er in een complexe organisatie onvolkomenheden kunnen ontstaan, zo meldt de universiteit, laat de TU

regelmatig externe deskundigen haar werkwijze doorlichten. ‘De TU Delft heeft mede op basis van deze rapporten vele verbeteringen in de organisatie met succes doorgevoerd.’

Volgens de TU heeft NRC deze rapporten uitsluitend gebruikt om ‘selectief te winkelen’, waardoor een negatief en eenzijdig beeld is ontstaan. ‘De maatregelen die de universiteit heeft genomen of de vooruitgang die in de rapporten wordt opgemerkt, komen in het artikel niet of nauwelijks aan bod. Hiermee creëert NRC een onjuist, incompleet en gedateerd beeld en berokkent de universiteit daarmee schade’.

De TU overweegt een oordeel te vragen van de Raad voor de Journalistiek.

‘Ook in de hoop dat over deze manier van werken en berichtgeving een bredere discussie op gang komt.’

Een gedetailleerde reactie geeft de universiteit op haar eigen website.

Daarbij gaat het cvb niet in op de negentienduizend euro die de minister terugvorderde omdat Van den Berg boven de Balkenende-norm zat. Van den Berg betaalde dit niet zelf, het geld kwam volgens NRC uit de universiteitskas. De ondernemingsraad zegt daar niet over te zijn geïnformeerd. www.delta.tudelft.nl /23959/23951/23962

www.dagvandeingenieur.nl

www.tedxdelft.nl

‘ Auto met chauffeur vrij normaal’ Van iedere universiteit is een optelsom te maken van dingen die mis gaan of zijn gegaan, zoals NRC nu bij de TU Delft heeft gedaan.

Dat stelt collegevoorzitter Dirk Jan van den Berg in een uitgebreid interview op de website van Delta. Van den Berg reageert daarin op het artikel in NRC Handelsblad van 22 oktober. Hij gaat ook in op berichten over vergoedingen die hijzelf en zijn collegabestuursleden ontvangen.

NRC Handelsblad schreef onder meer dat Van den Berg en rector Luyben een vaste maandelijkse onkostenvergoeding krijgen van vijfhonderd euro en een auto met chauffeur hebben. De reactie van Van den Berg daarop is dat niet hij maar de raad van toezicht gaat over zijn salaris. De raad van toezicht heeft nog niet op vragen van Delta gereageerd. Van den Berg bevestigt dat het in de universitaire wereld vrij normaal is dat leden van het college van bestuur een auto met chauffeur hebben. “Er zijn afspraken gemaakt als onderdeel van arbeidsvoorwaarden. En ik weet ook niet beter dan dat ik het contract van mijn voorganger heb overgenomen”, vult hij aan.

Ook het Delftse appartement dat de universiteit voor tienduizend euro per jaar huurt voor bestuurslid Paul Rullmann komt ter sprake. Rullmann en de raad van toezicht kunnen het beste vertellen hoe die regeling is ontstaan, aldus Van den Berg. “Ik denk dat dat mogelijkerwijs afgezet is tegen het feit dat Paul Rullmann natuurlijk in Haarlem zijn woon- en verblijfplaats heeft. Ik zal maar zeggen: een Ovjaarkaart versus dit arrangement. Niet alle twee dus.”

Van den Berg vindt het ‘een hele verkeerde voorstelling van zaken’ om te stellen dat dit geld ook gestoken had kunnen worden in onderzoek of onderwijs. Noodzakelijke uitgaven aan faciliteiten, onderzoek, onderwijs, onderzoekers, docenten, ondersteunende diensten en bestuur kunnen volgens hem niet in strijd zijn met elkaar.

“Een universiteit is een systemisch geheel.”

Wat gaat de TU doen om te zorgen dat misstanden worden aangepakt? “Als we denken dat iets niet goed gaat, vragen we de mening van externe deskundigen. Kom je fouten tegen dan gaan we verbeteringen aanbrengen.”

(SB)

www.delta.tudelft.nl/23958

Wat schreef NRC Handelsblad?

• De TU Delft verloor miljoenen met vastgoed. Bij de afdeling vastgoed was volgens accountants een ‘verhoogd risico op onrechtmatige uitstroom van middelen’ en kans op fraude en corruptie.

• De TU Delft is de afgelopen jaren niet zorgvuldig omgegaan met overheidsgeld. In 2007, 2008 en 2009 werd volgens de accountant van de universiteit 112,8 miljoen euro onrechtmatig besteed omdat Europese aanbestedingsregels niet zijn nageleefd.

• Marco Waas was betrokken bij opdrachten aan zijn vrouw. Uit een onderzoeksrapport blijkt dat het niet gaat om zes maar om tien opdrachten aan bedrijven waarvan mevrouw Waas mede-eigenaar was, voor in totaal 815.932 euro.

• De regels voor bijverdienen zijn ruim. Hoogleraren met een fulltimebaan en leden van het college van bestuur mogen één dag per week in de tijd van de baas voor eigen portemonnee bijklussen. De inkomsten hoeven ze niet af te staan. De TU Delft heeft geen gedragscode ter bestrijding van nepotisme of ander niet-integer gedrag.

• De raad van toezicht stemde in met de secundaire arbeidsvoorwaarden van het bestuur: een auto met chauffeur en een maandelijkse vaste onkostenvergoeding van vijfhonderd euro voor Dirk Jan van den Berg en Karel Luyben. Voor de in Haarlem wonende Paul Rullmann betaalt de universiteit sinds 2002 jaarlijks tienduizend euro voor een appartement.

• Rector Luyben waakt sinds 1 januari 2010 over de wetenschappelijke integriteit, maar blijkt niet helder over zíjn bijbanen. Hij vermeldde niet bij zijn nevenwerkzaamheden op de site van de TU dat hij tot mei 2010 aandeelhouder en directeur was van beleggingsfirma Buenko NV. Hij zette het ook niet op een overzicht dat hij aan de raad van toezicht stuurde. Volgens Luyben was het mondeling afgehandeld. (CvU)

Verhuizing

De eerste bewoners betrokken dinsdag de derde toren van de Balthasar van der Polweg. De nieuwe studentenflat biedt plaats aan ruim vierhonderd studenten. De vier ouderejaars studenten op de foto huren een woning met gedeelde voorzieningen op de dertiende etage.

Hun huur bedraagt 408 euro de man voor kamers van 20 vierkante meter, dit is gelukkig inclusief een voorschot stookkosten. Op het moment dat de planten nog hun plek moeten krijgen, heeft hun huis al wel een naam: Balbotsboys. (Foto: Hans Stakelbeek/FMAX)

DELTA. 30 03-11-2011

science

opinion please

04

Laboratory below sea level The Amsterdam district Watergraafsmeer gets flooded every year. There is no master plan to solve this problem. Instead local residents are supposed to come up with ideas. During the congress Water Cities in Transition, held this week in Amsterdam, tours were organized through this new open air urban water laboratory.

Thailand floods force government to set priorities Bangkok’s city centre may be spared from heavy floods, but suburban residents want to open up the dikes to allow water out. Anger grows, but officials can do little to help.

The first thing Professor Han Vrijling does is open up an atlas, showing Thailand’s geography: a horseshoe of mountains with an elongated flat plain in the middle.

Three majors streams join into the Chao Phraya River, which flows southward to the Gulf of Thailand. “All the water from the surrounding mountains collects in the flood plain and swells the river. And right there, at the mouth of the river, is Bangkok.”

No wonder then that the monsoon, which has been going on since July, has brought high waters to the Thai capital. What makes matters worse is that about 9 million people live there and that retrieval of groundwater has caused significant subsidence of the street levels there. In other words: the floods are not new, but the densely populated capital has become more vulnerable to them.

“There’s an important difference with the Dutch situation,” explains Prof. Vrijling. Holland has to be protected from water from the sea and from rivers. In Thailand, however, the rains are so strong that the water produced within an area surrounded by dikes can no longer be neglected. Indeed, suburban citizens have forced officials to open up barriers to allow the water out of their neighbourhoods at the risk of an adjacent industrial estate.

Prof. Vrijling, a hydraulic expert (Civil Engineering and Geosciences), has conducted a flood management study for Vietnam, where the situation is comparable. Unlike the Dutch situation, where dikes are designed to reduce the risk of flooding to once in 10,000 years, floods are a fact of life in Southeast Asia. Prof.

Vrijling advised the Vietnamese authorities to attribute different levels of flood protection to designated areas. A flood every year for the flood plains, once in three years for low value crop fields, once in six years for high value crops, and once in 50 years for the cities. Required dike heights are proportional to the level of protection they offer. In Thailand, there’s one more issue: the Chao Phraya River meanders quite a bit near Bangkok. Dredging the river and opening a bypass would help to discharge the river more quickly.

Professor of water management, Nick van de Giesen (CEG), agrees with Prof.

Vrijling on the compartmentalisation in high, medium and low-risk areas. But he also observes that people have been building very close to the river, as if floods were something from the past. Moreover, he recalls that houses on the flood plains were traditionally built on poles, which kept the living space a meter or so above the ground. Modern houses in the suburbs do not offer the same protections.

Last year’s monsoon was exceptionally heavy, as is this year’s. Still, one cannot say if the events are related to climate change. What can be said is that climate change is expected to bring more rain to these areas. Air contains about 7 percent more moisture for every degree that it is warmer. Research shows that recirculation may boost that figure to 10 percent more rain for every degree warmer.

Until now, hydrological aspects of climate change have been underexposed, Prof.

Van de Giesen says. (JW)

Tomas van Dijk

Every year Watergraafsmeer must deal with serious water problems. (Photo: Rick Nijman)

Trams, cars and bicycles shoot past.

The atmosphere at the roundabout near Amstel train station, where a group of congress attendees have gathered, is one of a typically bustling city. A year ago the site looked very different, however, as the area was completely flooded.

Watergraafsmeer is the lowest district in Amsterdam, built in a polder 5.5 meters below sea level. It’s an area that suffers from water nuisance, and climate change and urban densification will only make things worse. The city district authority and local water board, Waternet, want to tackle the problems by collaborating closely with all stakeholders in the area. The area is considered an open air urban water laboratory where no measures are imposed; rather, the authorities are facilitating initiatives from residents and local companies.

Delft researchers are also working in this laboratory. One of them is Dr Frans van de Ven (CEG faculty). A student of his conducted research on how to get stakeholders involved. More Delft researchers and students might now join in, as a collaboration agreement was signed this week between the city district authority, Waternet and several universities and research institutes.

Getting the local residents involved is a logical step, Van de Ven explains: “We want to retain the water as much as possible locally after heavy rainfall.

One measure by which you can do this is by making green roofs. But you can’t impose that. Many of these houses are private property.”

Besides taking various measures, such as putting vegetation on roofs, one must also ensure that the excess water inflicts the least possible damage to the neighborhoods. As the group continues its tour deeper in the Water-

‘We’re now walking in a street that might become a floating road’ graafsmeer, it becomes apparent how the water experts envision this unfolding. “We’re now walking in a street that might become a floating road,” Delft PhD student Floris Bogaard says.

“We can use the road as a water retention area. A basin could be created in which the road, consisting of pontoons, could be laid down.”

But are the local residents keen on living in a drainage pit, which basically is what their neighborhood will become? “Of course we don’t describe

it as such,” Bogaard says, laughing.

“I think people do want to live in a neighborhood which has a green allure. Maybe we could also generate electricity with the road. As cars drive over it they will make the road tremble, and this energy could be used to illuminate the road. And recreational ponds will keep the neighborhood nice and cool in summer.”

It is a good spot to start experimenting, Boogaard believes, as the neighborhood needs to be renovated anyway. The whole sewage system for one is terribly outdated. “And if all fails, it is really easy to solve the problems,” the researcher adds. “We simply dump a whole lot of sand to fill up the road.”

But what the people really think of all this is not yet clear. The ideas certainly didn’t come from them. “It’s quite hard to get people involved,” a Waternet researcher admits. The only resident the congress attendees meet along the way is an old lady on a mobile scooter who confronts a Waternet employee in order to say that the ground water is bubbling up near her house.

Twelve Veni grants

Disappearing icecaps in Greenland is one of the research topics. (Photo: Christof Berger)

No less than twelve talented young researchers from TU Delft have been awarded Veni grants by the Netherlands Organisation for Scientific Research.

The grants will enable the scientists to spend three years developing ideas

and conducting research. In September it was already made known that seven Delft researchers would receive a Veni grant. Another five have now been added: The subsidy amounts to a maximum of €250,000 per researcher.

With his Veni grant, Wouter van der Wal (AE) intends to develop a computer model that can calculate the sinking of ice caps. In order to predict future rises in sea levels accurately, we need to know exactly how fast

the land ice is melting in Greenland and Antarctica. This is very difficult, because satellites cannot distinguish between ice caps that are melting, and ice caps that are sinking.

Rutger Hermsen (AS) will investigate how a heterogeneous environment can influence or accelerate evolutionary processes. Spatial aspects are important to evolution. Nonetheless, most mathematical models of evolution fail to address this perspective.

The research of Dr Roland Tóth (3mE) focuses on data-driven model learning for nonlinear dynamic systems.

Dr Amir Zadpoor (3mE) aims to develop computer programs that will allow scientists and physicians to better understand skeletal disorders, such as osteoporosis and osteoarthritis.

Amelia Barreiro (AS) also received a Veni for her research proposal, ‘Quantum Transport in Novel Heterogeneous Layered Materials’. However, she had already accepted a Catalan ‘Beatriu de Pinos’ grant and therefore turned down the Veni grant. (TvD)

Bit.ly/veni-1 Bit.ly/veni-2

DELTA. 30 03-11-2011

science

05

short news science Peak pollution

Coast guard

Crime watch

How does smoke and dust from highways move around in the city? That’s what the research project DisTUrbe (dispersion by turbulence in urban environment) is all about. Project manager Dr Gerrit Elsinga (3mE) says the project aims to produce better forecasts for air pollution in the city by determining how air moves around at a scale of 10 to 1000 metres. The 900,000 euros STW-funded project will incorporate two PhD students and a postdoc.

The Dutch coast is a dynamic one.

Sand and sea are involved in an eternal interplay of erosion and sedimentation. To obtain a better understanding of this process and its effects on the coast, Professor Marcel Stive (CEG) will start a 5-year research project: ‘Near-shore Monitoring and Modeling’. The project, funded by an ERC grant of 2.9 million euros, should produce reliable, longterm predictions of changes along the coast near The Hague, which are current missing.

3D glasses that allow police investigators to record a crime scene and annotate specifics for later use. Professor Pieter Jonker (EECS) demonstrated his invention on the late night TV show, Pauw & Witteman, with his sister playing the role of a dead body. The glasses are an augmented reality application developed for use in forensic science.

A dozen articles, radio and TV shows reported on the virtual crime scene, developed together with the Dutch forensic institute in what is called the CSI-lab.

3D Campus

What happens when torrential rains pour down on a city? Which streets are the first to be flooded? One needs a 3D map of the area to find out. Six students of the interfaculty master geomatics programme have created such a map for (a part of) the campus in their synthesis project. They combined a number of datasets, aerial photographs and basemaps to arrive at a 3D representation of the area. When they unleashed their virtual cloud bursts, the run-off looked realistic. The students hope HydroCampus may be used as a tool in assessing the urban climate. www.geomagics.nl

How the Dutch created Holland It’s often said that God created the Earth, and the Dutch made Holland. Now a study has been published on how they did it: very pragmatically.

created featureless districts.

In the 1970s there was a turning point, says Hooimeijer. The oil crisis, the Club of Rome report on limits to growth, and a few near-inundations prompted developers to refer more to the existing landscape and water sys-

Jos Wassink

The power to manipulate the landscape has grown enormously

Canals are important ingredients in the Fine Dutch Tradition.

(Photo Maarten Laupman)

that created the famous Amsterdam ring of canals, which were simultaneously the underlying structure for the urban design as well as the new waterway system.

In her book, Hooimeijer primarily used Rotterdam as her area of study and described its emergence and expansion. She shows that, especially since the industrial revolution, the power to manipulate the landscape has grown enormously. This enabled city builders to develop bigger areas with less reference to the original landscape - they just covered it with loads of sand and

tems. It’s often better to make use of what’s already there than to start from scratch – that’s the latest chapter in the Fine Dutch Tradition.

In the 21st century, Hooimeijer expects the Tradition to develop new solutions for water in the city. Extensive building into the surrounding polders will have to make a place for renewal within.

Erik Kieskamp: “Real target groups don’t exist anymore.” (Photo: Tomas van Dijk)

‘Cars for the free people’ Fransje Hooimeijer, 'The Tradition of Making Polder Cities', 18 October 2011, PhD supervisor Professor Han Meyer (Architecture).

proposition

Dr Fransje Hooimeijer wrote a book that most people assumed already existed: ‘The Tradition of Making Polder Cities’. It describes how civil engineering and urbanism developed hand in hand by building cities on the weak, wet and flood-prone soils of the Netherlands ever since the time of first settlements.

“It’s mostly on making the soil construction ready,” says Hooimeijer.

“But people never thought it useful to document what they did, because they assumed everyone knew it all. I’ve found only one book one the topic.”

Once you start thinking about it, making the soil construction ready has many different aspects, such as water, groundwater, bearing capacity, driving in piles, and permeability of the soil.

Urban design on the other hand also has numerous aspects: public green, public functions, infrastructure and integrating conflicting interests. Now imagine putting these together into the Fine Dutch Tradition, the culture

The argument that human beings are so complex that a higher power must have created them reveals the level of arrogance that human beings can portray.

‘Typically the Best?, PhD-thesis by Janneke Blijlevens, Industrial Design Enigineering.

(Illustration: Auke Herrema)

the graduate

In the European metropolises of 2025, the concept of cars will have changed drastically, according to Erik Kieskamp (26). Cars of the future will travel through cities picking up and dropping off people. “They’ll be the red blood cells of our cities.”

You just pulled over in a neighborhood that is new to you and are wondering where to find a nice café. You glance at your windshield and sigh with relief: thanks to augmented reality, you know that you can get a good cafe latte just around the corner. Where would you be without your intelligent windscreen?

This is the kind of daily life situation described by Erik Kieskamp in his Master's thesis, ‘The design of a people transporter for the European metropolis of 2025’, which he defended last week at the faculty of Industrial Design Engineering. The thesis was part his internship at the prestigious Italian design firm, Pininfarina.

Cities will become more congested, making personal vehicle possession more difficult, the young designer believes. Instead of owning a car, many more people than nowadays will pay subscriptions to an organization and share vehicles.

These cars will be driving computers with augmented reality functions, informing you of your surroundings, but they will also act as meeting platforms for bringing together people who have the same interests or are simply heading in the same direction. Kieskamp: “The target group is the kind of people with a ‘free mindset’, who want to meet new people, don’t want to possess a car personally, and want transport on demand.”

Kieskamp can’t be any more specific about his users. “Real target groups don’t exist anymore,” he asserts. “Steve Jobs understood this well. Take the iPad for instance. You can’t tell whether someone who owns one likes classical music or not, or is a football fan. What’s happening is that people are sampling. They use products that can help them accentuate their own identity. The shared vehicles will do just that.”

The shared vehicle’s bodywork looks a lot like a Smartcar. “I hear that a lot,” Kieskamp says. “This is basically the shape you get when you make a small car consisting of two rows of seats.” (TvD)

DELTA. 30 03-11-2011

international students

06

’Our Holland alumni’ Nuffic is hosting its annual ‘Day of the International Student’ at the World Forum in The Hague.

DHARIVASH RATHOD For many international students, Nuffic’s ‘Day of the International Student (DIS) 2011’ is a great chance to meet students from all over the world while participating in various activities, such as workshops, lectures, drinks, dinner and a party. Nuffic began hosting this annual event in 2005, as a way of showing its appreciation of the fact that all these international students had decided to continue their studies in the Netherlands.

Sabine Amft, project leader of DIS, says the event is also aimed at trying to connect cultures and allow the students to get in touch with Dutch culture and habits: “All these international students will be our Holland alumni – our goodwill ambassadors in their home countries.”

DIS 2011, hosted at the World Forum in Den Haag, will kick off in the morning with introductory speeches and an introduction to Dutch manners. Amft: “There’s also an information market,

called ‘DIS Plaza’, where attendees can learn more about different aspects of studying in the Netherlands, as well as a ‘Meet-&-Greet’ lounge where one can just relax and have a drink, while also trying to get in contact with other students by Twitter or Facebook.”

This will be followed by a large variety of workshops, including a crash-course in Dutch and workshops

'A chance to meet some 2000 other students from more than 100 countries' aimed at improving networking and presentation skills. “International students can even try to ice skate,” Amft says. DIS 2011 will then end with a party featuring live music.

Besides fun and games, Amft says the event gives international students a chance to meet some 2000 other students from more than 100 countries, and “of course the students can then extend their international networks.”

Organizing an event for such a wide array of students from so many different cultural, ethnic and religious backgrounds is a huge and daunting challenge in and of itself. “For me, trying to get as many international

the bike of students as possible to the World Forum in The Hague is the biggest challenge, as the students are not only coming from all over the Netherlands but also from around the world.”

International higher education is of course also a money-making business for the Netherlands, and such DIS events therefore have a recruitment and promotional function for the business of Dutch higher education.

“The main motto of the Nuffic is ‘Linking Knowledge Worldwide’,” Amft says. “DIS is a way to stimulate the exchange of knowledge and learning from people all over the world. DIS is a way to realize this motto and really experience it in real life.”

DIS’s organizers once again have high hopes for the success of this year’s event. “Our expectations are that, again, some 2000 international students will have one of the best days during their time in the Netherlands,” Amft concludes. “A day they’ll never forget, during which they’ll meet new people and have fun.”

Day of the International Student will be held on 12 November 2011 in the World Forum, The Hague. For more information and to register go to www.dis2011.nl.

Going Dutch: international students learning to skate at DIS. (Photo: courtesy of DIS)

(Photo/text: Raghuveer Ramesh)

Name: Gyeong-oh Chung (MSc Architecture, from South Korea) Brand: Peugeot Price: 110 euros Striking feature: Not enough space to list them all When asked to write a ‘Bike of’ article, there was only one person who immediately came to mind: Gyeong-oh Chung, or popularly known as ‘JK’, who hails from South Korea. It’s impossible to have a conversation with JK that doesn’t involve his bike. South Korea is a country not particularly known for having a strong bike culture, but JK has long been fixated on a specific type: ‘fixie’ bikes, or fixed gear bikes. His enthusiasm only increased when he was admitted to TU Delft, in a country where there are more bikes than people. Hoping to buy his first ‘fixie’ bike soon after arriving in Netherlands, JK was not only disappointed to discover that such bikes are extremely expensive, but also amused that the Dutch took more pride in riding old, rusted bikes that made more noise than the distance they covered. JK therefore decided to build his own ‘fixie’ bike, and in pursuit of this he bought a race-bike.

Little did he know that his life would change after buying that race bike. Calling it his “Ferrari”, JK adds: “The first thing I like about my bike is that it’s a ‘real man’s bike’, not some old lady’s bike. Second…well, let’s just say everything about it is awesome, from its ultra-thin tires that glow in the dark to its weight, which is lighter than the lock.”

Looking at his bike, it’s hard not to admit as much: his bike is pretty fantastic.

But why does he call it his “Ferrari”? “The bike is just so fast that I can afford that precious extra 10 minutes of sleep in the morning,” JK explains. “It’s an amazing feeling when I ride my bike. I have these little imaginary races with fellow bikers on my way to and from the faculty.” He continues, smiling: “And I can also tell you that I haven’t lost a single one of those races yet!”

So what has he done about his former ‘fixie’ bike dream? JK reveals his big plans for the future. “The bike is already bright orange, so that saves me the paint job,” he says. “This coming Christmas break I plan to strip my bike, removing its current gears and brakes, and then I’ll buy a unique gear system and a set of pedals that will allow me to pedal in reverse.” As amusing as that might sound, I for one am looking forward to witnessing his fixied up ‘Ferrari’ firsthand.

lei li

Laptop and latte Honoré de Balzac once said, ‘When I am not at home, I must be in a café; when I am not in a café, I must be on the way to a café’.

Although this French novelist in the end died from his crazy work habits, fueled in part by numerous cups of black coffee each day, many people of today seem to have inherited Balzac’s obsession with coffee places and have decided to blend this obsession into their working lives. These days you can’t sip a coffee without catching a glimpse of someone at a neighboring table working on his laptop. And thanks to the many American coffee shop chains, this hype has spread around the world.

But if you think the trend of coffee shops evolving into a public extension of our offices only came about with the emergence of Starbucks, Costa Coffee, etc, then you’re likely to be surprised to know that the bond between café and work dates back to centuries ago. Les Deux Magots café on Saint-Germain-des-Prés, as the number one rendezvous spot in Paris, used to be the place where one could find Hemingway, Sartre and Camus writing and

philosophizing. Of course today such a working style isn’t just the artists’ privilege any more. After all, with free power, internet and other facilities, including a toilet, who can say no to this rent-free office? Every day in Holland huge numbers of freelancers, the self-employed and unemployed flock to coffee shops scattered across the landscape, regardless of the weather. And as the recession continues, this flock seems to be increasing in size every day. Having additional plug points for laptops and handheld devices is easy, but how to create an atmosphere that provides the right amount of noise, social interaction and variation, which most freelancers and the self-employed miss in their fourwalled home offices, is a new challenge most coffee shop owners need to address.

If you haven’t yet experienced this particular laptop-and-latte melange, the Coffee Company on the Market Square in Delft is a good place to feel this vibe. The first Coffee Company shop was born in Amsterdam in 1996, out of the love its founder had for

the grotestadsritueel (big city ritual), which he discovered in New York and London. Today Coffee Company has definitely become the most popular meeting spot and working space for young people in this city. However, running a coffee shop like this in a student city is always tricky, because we students are famous for buying a single cup of coffee and then becoming space spongers.

To discourage us from hogging the tables for a whole day, Coffee Company has figured out a strategy: free wifi comes with at least one drink and only lasts for one hour. Oops… a pop-up message on my screen is reminding me that it’s time for a second cup.

Lei Li, from Shanghai, China, is recent MSc graduate in science communication. She can be contacted at: LeiLivanShanghai@ gmail.com

DELTA. 30 03-11-2011

international students

07

TU Delft facing heavy weather Millions lost on real estate deals, government funding improperly allocated, integrity undervalued, were just some of the charges leveled at TU Delft in an NRC Handelsblad article about the university published last week.

Majority oppose merger Seventy-two percent of TU Delft students and staff largely oppose the proposed merger of Delft, Leiden and Rotterdam universities, according to a Delta survey. The survey was answered by 4871 people: 3,532 students, 865 scientific researchers and 474 support staff. The latter group were least opposed to the merger: 56 percent against. Meanwhile, 75 percent of scientific researchers and 74 percent of students opposed the merger. The survey also revealed that many students and staff feel they have close relationships with the university. Of the total surveyed: 52 percent felt very close to the university, and 38 percent more than the average. The survey also asked students if they would be willing to follow courses in other cities: 64 percent were opposed to following courses in Leiden, and 59 percent opposed to Rotterdam.

Bribe payers

CONNIE VAN UFFELEN In a two-page article, headlined ‘Ondernemende universiteit in zwaar weer’ (‘Enterprising university faces heavy weather’), Joep Dohmen, editor of the NRC Handelsblad (NRC), a leading Dutch daily newspaper, details how TU Delft, despite its enterprising spirit, is facing serious financial problems. Drawing from confidential reports and management letters that TU Delft’s accounting firm, PwC, compiled from 2006 to 2011, Dohmen contends that the university lost millions on real estate deals and improperly allocated government funding.

TU Delft biggest financial hit came on real estate deals, losing 9.1 million euros in 2010, according to the annual report.

In 2010, PwC warned that the university must relinquish control over real estate projects, as the risk was too high that funds could be improperly allocated, the NRC reports.

Last year, KPMG, the accounting firm, concluded that opportunities for fraud and corruption existed within the TU’s Facility Management & Real Estate department, because few governance measures in place and those in place were not well observed. Moreover, contracts were arbitrarily agreed, raising questions of conflicts of interest, and written contracts absent. In early 2011, KPMG concluded that the steps TU Delft had taken to address these issues ‘were, structurally, still not providing sufficient assurances’, the NRC reports.

According to the NRC, the 25 million euros the Dutch government wants returned, because TU Delft did not construct a new Architecture faculty building, has already cost 220,000 euros in legal fees. Moreover, the TU hasn’t yet adhered to legal the requi-

PwC warned that the university must relinquish control over real estate projects rement of reserving funds for decommissioning the university’s nuclear reactor, scheduled for 2014.

TU Delft places great attention on knowledge valorization, the NRC reports, but for years failed to give sufficient attention to carefully and economically spending the 300 million euros in government funding it receives annually. ‘Recently this has occurred, however,’ the NRC writes.

Waas’ wife

The NRC reports that in 2009, the 198,00 euros annual salary of Marco Waas, dean of the Mechanical, Maritime and Materials Engineering (3mE) faculty, exceeded the ‘Balkenendestandard’ of 188,000 euros [a cap of 188,000 euros on governmental salaries, established by former Dutch

news in brief

The Executive Board feels that the NRC article do not do justice to the efforts of collegues and students. (Photo: Hans Stakelbeek/FMAX)

Prime Minister Jan Peter Balkenende in 2009 – ed.]

The NRC article also detailed contracts that 3mE awarded to companies partly owned by Waas’ wife. Last year, Dirk Jan van den Berg, president of TU Delft’s Executive Board, cancelled two contracts with Waas’ wife that he deemed questionable. “Waas kept his job and the TU’s Executive Board forbid Delta, the university’s newspaper, from publishing articles about the affair.”

In June, the NRC reported that Waas was involved in six contracts awarded to his wife for projects worth threequarters of a million euros. However, a PwC fact-finding report commissioned

by Van den Berg, revealed that was not six but rather ten contracts for companies Waas’ wife partly owned, totaling 815,932 euros, the NRC reports.

The NRC reports that Van den Berg continues to maintain that Waas was

Van den Berg maintains that many issues raised in the NRC article predate his tenure ‘unfairly’ treated, although he has called the situation ‘perplexing’. The larger point is that there are apparently few rules to contravene. ‘There are no general regulations in place pertaining to submissions of multiple tenders,’ the PwC reported.

The university must however adhere to European Union procurement regulations, owing to the government funding it receives, but for years these were violated. PwC therefore concluded that some of this government funding was improperly allocated: 112.8 million euros total in 2007, 2008 and 2009.

Until two months ago, TU Delft had no code of conduct in place, although it does have an “additional employment regulation” for professors, deans and Executive Board members holding fulltime positions: they are permitted to work one day per week on parttime, external jobs. Income from these part-time jobs is unlimited. In 2005, the TU’s accounting firm warned that ‘higher risks of fraud’ existed among TU personnel holding part-time jobs.

Supervisory board

Van den Berg maintains that many issues raised in the NRC article predate his tenure and the Executive Board has taken the correct approach to the problems. The NRC article also raised questions about the Executive Board, including the fact that, in 2009 and 2010, Van den Berg’s annual salary also exceeded the Balkenendestandard. Consequently, the Dutch

government demanded TU Delft pays back 19,000 euros, although Van den Berg did not pay this sum personally, by agreement of the TU’s Supervisory Board.

The Supervisory Board also approved chauffeur-driven cars and monthly expenses of 500 euros for Van den

‘The NRC article gives a negative and false impression of our organisation’ Berg and Rector Karel Luyben, plus a paid apartment in Delft since 2002 for Executive Board member Paul Rullmann (who lives in Haarlem), which costs 10,000 euros per year.

The NRC article concluded by examining various part-time positions held

by Luyben, who failed to report in his TU Delft website profile that he was in fact a shareholder and director of an investment company, Buenko NV, until 2010. He also did not report this in a professional overview he submitted to the Supervisory Board. Luyben however maintains that he communicated this verbally to the Supervisory Board.

Moreover, when Luyben was dean of the Applied Science faculty from 1998 to 2009, the faculty conducted business with Bird Engineering, a biotech company, in which Luyben held the position of president-commissioner.

NRC reports that Luyben said there was “no private interest” involved in this and ‘thus no risk of conflict of interest.’

Responding to the NRC article, Executive Board member’s Dirk Jan van den Berg, Karel Luyben and Paul Rullmann sent an ‘Executive Board Message’ to university employees, which stated, in part, that the NRC article ‘gives a

The NRC reported that Waas was involved in six contracts awarded to his wife negative and false impression of our organisation…this piece in no way does justice to the present situation at TU Delft. We are outraged that such an article on our organisation was printed in the NRC and we feel that it does not do justice to the efforts of our colleagues and students. Let there be no misunderstanding: our university is not flawless. We are a large and dynamic organisation where things go wrong occasionally, but we also continuously try to improve things.

That is a quite a different matter from what the paper suggests, namely that things are all wrong at our university.’

According to Transparency International’s recently released report, ‘Bribe Payers Index 2011’, which surveyed 3,000 business people in 30 countries, companies in the Netherlands and Switzerland are virtually never asked to pay bribes when conducting business with the governments of their respective countries.

On a scale of 1 to 10, the Netherlands and Switzerland both scored an 8.8, meaning they were the two countries in the world with the least incidences of government officials demanding bribes. Belgium was third best at 8.7, while Germany and Japan tied for 4th and 5th place with a score of 8.6. Russia was the worst country, scoring 6.1, and China second to worst at 6.5, as the countries where companies are most likely to be asked to pay bribes to government officials. India meanwhile was deemed the country that had improved the most, increasing its score by 0.7 percentage points to 7.5.

Press council Following the disparaging article about TU Delft recently published in the NRC Handelsblad newspaper and reported on elsewhere on this page, TU Delft is considering appealing to the Netherlands Press Council for a ruling, as the university maintains that the NRC article contains many inaccuracies. “I distance myself from the picture that the NRC sketches. It is incorrect, dated and does an injustice to the efforts of our employees and students and to our entire university,” says president of the TU Executive Board, Dirk Jan van den Berg. The TU accuses the NRC of “cherry picking” through various reports, thus presenting a negative and one-sided story. In this way, the university asserts, the NRC has presented an inaccurate, incomplete and dated picture, causing harm to TU Delft.

Diplomatic warning A NRC Handelsblad newspaper report has found that various international ambassadors based in Holland describe the country as confused and introverted. Based on a series of interviews with Holland-based ambassadors, the NRC reports that seven of the eight ambassadors interviewed for the article feel that Holland is increasingly disengaging itself from the world and regards foreigners as a problem, and that this attitude is threatening to tarnish Holland’s international reputation and undermine its economic prosperity, which is largely dependant on international commerce. “My sense is that you people are too focused on yourselves,” Germany’s ambassador, Heinz-Peter Behr, is quoted as saying, and his view was shared by the ambassadors of Britain, Pakistan, Afghanistan, India and Japan. The Belgian ambassador was the only ambassador to disagree with this assessment.

Wind energy award During the annual PhD seminar of the European Academy of Wind Energy, TU Delft Professor of Wind Energy, Gijs van Kuik, was presented with the EAWE Science Award. The academy presents this annual award to scientists who have made significant contributions to wind energy research and innovation. President Peter Tavler of the EAWE explained that Van Kuik received the award for his contribution to science, the way he brings together various disciplines in the Duwind research institute and his designs for advanced, smart wind turbines. In 1998 Van Kuik was appointed Professor of Wind Energy at TU Delft, and in 2000 he established Duwind, an inter-faculty wind energy institute at TU Delft, in which some 13 university departments are involved, performing research into wind energy from a variety of disciplines, ranging from wind turbines design and offshore constructions to advanced materials and policy studies.

(Photo: Flickr)

DELTA. 30 03-11-2011

lifestyle

08

‘Jullie gaan magie standaardiseren’ Een marathonvergadering à la eurocrisis was het nu ook weer niet, toch was het ook bij TBM vorige week flink bakkeleien tijdens de serious game Setting the Standard.

Tomas van Dijk Autorijden zonder het stuur of het gaspedaal aan te raken en een lift oproepen zonder het knopje in te drukken.

De mogelijkheden lijken haast oneindig met de nieuwe fictieve technologie Mind motion (Mimo), waarbij het je hersengolven zijn die alles in beweging zetten. Het enige wat je hoeft te doen is aan een bepaald symbool te denken. Een antenne vangt die gedachtes op en communiceert ze naar het desbetreffende apparaat.

Maar wil deze technologie echt van de grond komen, is het zaak dat industriële partijen, belangengroeperingen en overheid betere afspraken maken over de technische specificaties; over bijvoorbeeld de frequentie waarmee antennes je gedachtes uitlezen (de samplingfrequentie) en het aantal symbolen dat zij herkennen. Om die afspraken, die moeten leiden tot een breder gedragen tweede generatie Mimo (Mimo 2.0), draaide het spel Setting the Standard, waaraan een twintigtal mensen vorige week meedeed bij de faculteit

Techniek, Bestuur en Management (TBM).

Onder de deelnemers zaten studenten en onderzoekers van TBM, ambtenaren van ministeries en mensen van ontwerp- en adviesbureaus. Allen hadden tot doel inzicht te krijgen in de politieke intriges, list, bedrog en onderhandelingstactieken die bij standaardiseringsprocessen komen kijken.

“Het klinkt als magie”, zegt een deelneemster, wanneer tijdens de introductie de technologie wordt uitgelegd. “Het ís ook magie”, lacht spelleidster dr. Tineke Egyedi (TBM) die het spel samen met het bedrijf United

’Standaardisatie is een proces met allemaal verborgen belangen’ Knowledge heeft ontwikkeld. “En jullie gaan die magie standaardiseren.”

De rollen worden verdeeld. Iedereen krijgt op een papiertje welke belangen hij of zij moet behartigen. De rijkste partij aan de onderhandelingstafel is Peoplecar. Deze immense autofabrikant doet al experimenten met Mimo en cruise control. Naast Peoplecar zitten de slinkse lobbyisten van Bandwagon. Bandwagon is de underdog van het spel. Het bedrijf heeft geen geld om te innoveren en kan zich daardoor niet op zoiets nieuws en geavanceerd als mind motion storten. Bandwagon is er stiekem op uit om het onderhan-

delingsproces te torpederen om te voorkomen dat de technologie een te hoge vlucht neemt.

Peoplecar en enkele andere innovatieve bedrijven willen een hogere samplingfrequency in Mimo 2.0. Datzelfde wil ook gehandicaptenorganisatie Move Ahead, die hoopt dat de technologie allerlei nieuwe mogelijkheden biedt aan gehandicapten. Toch zitten de partijen niet allemaal op een lijn.

De een wil een verdubbeling van de frequentie, de andere wil nog verder gaan.

Het gebakkelei schiet de minister van public health and mind control, die ook is aangeschoven, in het verkeerde keelgat. “Dit kan zo niet”, zegt hij.

“Als jullie eerder met elkaar hadden overlegd, dan was dit alles alleen nog maar formaliteit geweest. Wij willen de regulering van de standaard straks aan jullie overlaten, maar dan moet er eensgezindheid zijn.”

Bandwagon strooit nog eens extra roet in het eten door te stellen dat de veiligheidsaspecten van die hogere frequenties nog helemaal niet goed onderzocht zijn. Daarop onthoudt de minister, die nul verstand heeft van de technologie blijkt te hebben, zich van stemmen.

De onderhandelingen gaan zo nog een paar uur door. Stapje voor stapje krijgt Mimo 2.0 toch gestalte. Maar aan het eind van het spel blijken veel partijen niet heel gelukkig met de uitkomst.

Deelnemer Ko Mies, die bij een adviesbureau werkt, herkent het hele gebeuren. “Allerlei soorten mist krijg je. Als je dit spel tien keer doet, verloopt het tien keer op een andere manier. In het echt duren zulke processen jaren. Uiteindelijk wordt iedereen moe en krijg je een compromis waarvan je je kunt afvragen of het eigenlijk wel echt een standaard is, want vaak komen er dan nog juristen aan te pas en verzandt de boel in juridische procedures.”

“Ik ben gechoqueerd”, zegt speler Pieter Wisse, die een ontwerpbureau heeft en tijdens het spel de belangen behartigde van Technoplug, het fictieve bedrijf dat Mimo bedacht heeft.

“Standaardisatie heeft een positief imago, maar het is een proces met allemaal verborgen belangen. Je wordt verneukt waar je bij zit.”

sport

De hockeyers van DSHC (zwartrood tenue) hervonden de aansluiting met de top van de eerste klasse door een 3-2 thuiszege op Cartouche. (Foto: Hans Stakelbeek/FMAX)

Het was een mooi weekend voor de heren van DSHC. Zelf klopten de hockeyende TU-studenten op eigen veld Cartouche met 3-2, met wie zij nu de tweede plaats delen. Minstens zo mooi was het onverwachte gelijke spel (4-4) waarmee koploper Zwart-Wit zich verslikte in hekkensluiter Derby. Het verschil met de lijstaanvoerder is daardoor nog slechts één punt.

In de daaraan voorafgaande herfstvakantieperiode vielen de topsportprestaties op van twee TU-studenten. Zo mengde werktuigbouwer Hylke van Grieken zich tijdens de zesdaagse van Amsterdam in de (driedaagse) strijd om de Sprint Cup. De wielrenner, lid van de Nederlandse baanselectie, presteerde het om twee dagzeges binnen te halen. Goud lag voor het grijpen, mits hij op de derde en laatste sprintdag geen grote fouten zou maken. Ook nu weer haalde hij de finale, net als een dag eerder tegen zijn grote concurrent, de Amerikaan Dan Sullivan. ‘Ditmaal ging ik voor de lange sprint’, schrijft Van Grieken op zijn site. ‘In de laatste bocht kwam Sullivan naast me en kon op het laatste moment nog net eerder over de streep komen.’ Voor de eindzege had Van Grieken niettemin genoeg aan zijn tweede plaats.

Ook voor L&R-studente Priscilla Speelman stond er anderhalve week geleden goud op het spel, tijdens de finaleraces van de International Superkart Series in Assen. Het werd een ‘thrilling weekend’ volgens haar coachende vader. In de eerste race lag de ranglijstaanvoerster op kampioenskoers, totdat de motor het begaf in de laatste bocht voor de finish. Met veel kunst- en vliegwerk wist zij haar stilgevallen kart toch nog als derde over de finish te krijgen. Met haar (geslonken) puntenvoorsprong op haar Duitse concurrent Jurgen Reinke moest zij in de slotrace in elk geval finishen om haar toppositie niet te verspelen. Pa Speelman: “Deze race was werkelijk thrilling daar Priscilla reeds in de eerste ronde uitviel met koppelingsproblemen, maar door geweldig reparatiewerk wisten ze haar weer op de baan te krijgen. Iets te enthousiast bleek even later, want het leverde haar een drive through op.” Maar ook bij Reinke begaf de motor het.

Toen ook hij de pits in reed was Speelman zeker van haar titel.

De jaarlijkse herfsteditie van de door Wave in en rondom het Kerkpolderbad georganiseerde zwemloop werd gewonnen door Lennart Middel. Snelste vrouw was Wendy Sneekes die in een deelnemersveld van 34 slechts negen mannen voor zich duldde. (JT)

Tips? Jimmy.tigges@hetnet.nl

(Illustratie: Auke Herrema)

time out

Kunstzinnige krentjes Goeie muziek en waanzinnige kunst op een uitzinnige locatie.

Het Haagse Rewire Festival stopt de lekkerste krentjes in de pap komend weekend.

In het Haagse transformatiegebied ‘Rond de Energiecentrale’ aan de De Constant Rebequestraat staan markante leegstaande gebouwen. Perfecte locaties voor een feestje, dacht de organisatie van Rewire, en ze claimde alvast het magazijn van de energiecentrale en een leegstaande kerk. Dat is natuurlijk al spannend genoeg voor een bezoekje, maar helemaal mooi is dat er een paar fijne namen optreden. I Am Oak bijvoorbeeld, Martyn en elektronische-muziekformaties Plaid en Andy Stott. Spannend: de liveshow ‘[SHIFT]’ van Optical Machines, dat zijn muziekapparatuur zelf produceert. Een vooral visueel spektakel van een ingenieuze koffer met een batterij lichtstaafjes, die ter plekke lichtbeelden genereren, manipuleren, mixen en projecteren. Het Nederlandse Eklin, dat ambient combineert met psychedelische, experimentele rockinvloeden is een band om echt niet te missen.

Ook is er een kunstprogramma met exposities, lezingen en live cinema. Dat vindt vooral overdag plaats; voor de concerten en party’s moet je vooral ’s avonds op pad. ‘Een ontdekkingsreis door geluid, beeld en bijzondere plekken in Den Haag’, belooft de organisatie.

Dan ben je op zondag wel toe aan even uitblazen. Nou, hoe toevallig: TU’s huiscabaretier Pieter Jouke (oprichter van Bureau Renkema van ‘RenkemaTV’ en schrijver voor onder andere ‘Spijkers met Koppen’, ‘De Wereld Draait Door’, ‘Koefnoen’ en ‘Tussen de Oren’) speelt dan een try-out van zijn solovoorstelling ‘Nou Wordt Die Mooi!’ bij Theater Netwerk Delft. ‘Sneller en actueler dan het internet bij u thuis’, is de bedoeling. En dat alleen klinkt elke TU’er natuurlijk al als muziek in de oren. (JH)

Rewire Festival, op vrijdag 4 en zaterdag 5 november Rond de Energiecentrale in Den Haag. Toegang vanaf € 17,50. www.rewirefestival.nl Try-out ‘Nou Wordt Die Mooi!’, door Pieter Jouke. Op zondag 6 november om 20.30 uur bij Theaternetwerk Delft.

Toegang: € 5,delft.theaternetwerk.nl

Stephan

DELTA. 30 03-11-2011

lifestyle

09

Ondernemen in ‘The Valley’ Het ‘product’ Silicon Valley ligt zo goed in de markt dat het wereldwijd, al tientallen jaren, de slimste mensen en beste ondernemers aantrekt.

Delftse ondernemers namen half oktober deel aan de 'Silicon Summit 2011'.

Rene van Leeuwen In het glimmende kantoor van advocatenbureau Fenwick & West in Mountain View, Silicon Valley, lurkt een grote groep mensen aan flesjes Heineken.

Zojuist heeft de groep, voornamelijk investeerders, geluisterd naar presentaties van zestien Nederlandse startende ondernemers.

Op dit moment van de avond is het een kwestie van zoveel mogelijk kaartjes uitdelen in zo min mogelijk tijd. Het typisch Amerikaanse “How are you” wordt direct gevolgd door “Do you have a businesscard?” Gesprekken duren meestal dan ook niet langer dan twee minuten.

Eén van de ondernemers die dat aan den lijve ondervindt is Felienne Hermans (27). Ze is bezig met haar promotie aan de TU Delft en bestiert tegelijkertijd haar eigen onderneming, Infotron.

Tijdens een bezoek aan een grote incubator in Palo Alto deelt Felienne haar laatste visitekaartje uit. De zestigste in amper vijf dagen.

Felienne is niet de enige Delftse ondernemer die, op uitnodiging van het Nederlands consulaat in San Francisco, aanwezig is op de zogeheten ‘Silicon Summit 2011’. Naast Infotron maken nog drie andere bedrijven (Virtualock, Timescapers en Calender 42) uit Delft kennis met het ‘ecosysteem’ van Silicon Valley.

Volgens Arnoud Jullens van YesDelft is de jaarlijkse reis naar Silicon Valley vooral een reis om van te leren: “Het gaat een beetje om het ‘wow’-effect, de inspiratie. We vinden het belangrijk dat ondernemers van YesDelft kunnen zien hoe het er hier aan toe gaat. Daarmee zeg ik trouwens niet dat het hier beter ondernemen is dan in Nederland, het is gewoon heel anders.”

Omgaan met durfkapitaal, kennis en informatie delen, presentaties geven, dat doet men in Silicon Valley op een totaal andere manier. Het hele klimaat, de cultuur, het lijkt allemaal veel ope-

ner. Het zijn trouwens niet per se Amerikanen die hier de dienst uitmaken. Uit de laatste cijfers blijkt dat vijftig procent van de nieuwe bedrijven gestart wordt door buitenlanders, ondanks de steeds strengere immigratiewetten.

Michel Boerrigter (25) heeft genoeg redenen om op de langere termijn de overstap naar de Verenigde Staten te maken. Zijn bedrijf, Calender 42, houdt zich bezig met de ontwikkeling van innovatieve online kalenders.

Volgens Boerrigter, die zichzelf tegenover Amerikanen steevast voorstelt als Michael, heeft Silicon Valley het allemaal. “Op de eerste plaats is de markt voor hightech, software en online vele malen groter, dat maakt het interessanter. En stiekem wordt de ‘nerd’ in mij ook wel heel erg blij van deze omgeving. Al onze helden lopen hier rond.”

Michel is medeoprichter van Plakkies, de in Zuid-Afrika geproduceerde design slipper met een zool van afgedankte autoband. Nu is hij ceo van een nieuwe onderneming, met vijf man in dienst.

Na zijn (tweede) bezoek aan Silicon Valley is hij onverminderd enthousiast: “In Nederland zoekt men vaak redenen om niet te ondernemen. Hier gaat het juist om de redenen om wel te gaan ondernemen.”

apps

Zakenlunch zonder kater Zakelijk en privé kun je maar beter strikt gescheiden houden. Dus zo praat je tijdens je netwerklunch niet over je weggelopen huisdier, en denk je bij het zoeken naar het dier vooral niet aan dat banenvoorstel van vanmiddag.

Denk je het tijdens je studie al zwaar te hebben met de combinatie studievrienden-werk, het wordt nog veel erger als het totaalpakketje straks bestaat uit werk-gezin-vrienden.

Babykots, discussies met de baas, huwelijksperikelen… En zul je altijd zien: loopt uitgerekend dan de kat weg. Of nu al natuurlijk, jouw huisdier zal de eerste niet zijn die de benen neemt dankzij een uitbundig huis-

Vijf jaar stormparaplu

Meestal ben je blij dat het droog is als je een feestje organiseert, maar nu was regen welkom geweest. Het is alweer vijf jaar geleden dat de eerste pallets met de Delftse stormparaplu werden afgeleverd, en dat vond het team van Senz Umbrellas het vieren waard. De drie oprichters van de Delftse technostarter werden daarom donderdag 27 oktober op het Prinsenhof verrast met een flash mob-dansje mét paraplu. (Foto: Sam Rentmeester/FMAX)

LunchMeet Leuk ***** Handig ***** Bediening ***** Prijs gratis Platform iPhone 4, iPod Touch

www.senzumbrellas.com

feest. Wat fijn dat er altijd wel iemand is die dan net met die ene app op de proppen komt die hoop biedt in bange dagen. Mijn Dier Is Zoek bijvoorbeeld.

Zo logisch dat je je wel voor je hoofd kunt slaan dat je het zelf niet hebt bedacht. De app is niks bijzonders; gewoon een zoekmachine voor gevonden of verloren dieren, gespecificeerd per diersoort. Ook zie je welke dieren

Zakelijk en privé kun je misschien beter niet mixen; business en pleasure gaan héél goed samen onlangs zijn aangemeld bij asielen in het hele land. Niks meer en niks minder; de app doet precies wat ‘ie belooft.

Met een onbetaalbaar resultaat; want wie kan zijn furry best friend missen?

Gelukkig heb je je zakenlunch die middag al gehad. Via de app LunchMeet, ‘an app for never eating alone’. Hij is gekoppeld aan je LinkedIn-account, die vervolgens laat zien wie van je contacten in de buurt is voor lunch.

Je geeft er je status aan (beschikbaar of niet), kunt via de app sms’en om de details af te spreken en zelfs een locatie zoeken. Praktischer kan niet. Want zakelijk en privé kun je misschien beter niet mixen; business en pleasure gaan héél goed samen. (JH)

Mijn dier is zoek Leuk ***** Handig ***** Bediening ***** Prijs gratis Platform iPhone 4, iPod Touch

buitenlandstage

’Druk maar nooit moe’ TBM’er Jon Bijl (24) begint bescheiden.

“Mijn afstuderen wat uitstellen en me verbreden op financieel gebied.” Daarom wilde hij naar Melbourne. Het werd veel meer. Australië bood niet te missen kansen.

De verbreding van zijn financiële kennis was de belangrijkste reden om als uitwisselingsstudent naar Melbourne te willen, benadrukt Bijl. Hij volgt de master Sepam (‘technische bestuurskunde in een Engels jasje’) en de TU biedt niet veel vakken op dat gebied. “Ik wilde zien of ik goed ben in finance en of ik het leuk zou vinden.” Hij ziet een baan in die sector wel zitten. “Maar dan moet uit je CV blijken dat je er belangstelling voor en kennis van hebt.”

Met de verbreding kwam het helemaal goed. Bijl volgde colleges aan de University of Melbourne. “Een algemene universiteit met alle richtingen. De grootste van Melbourne en de beste van Australië.” Het ging er heel anders toe dan in Delft. “Elke week een opdracht. Je werd, anders dan hier, meer gestimuleerd om regelmatig te studeren.” Bijl vond het niveau ‘niet heel hoog’. “Zonder financiële achtergrond startte ik meteen in de masterfase en ik heb alles gehaald.

Drie zevens en een acht.”

Jon Bijl (midden voor) met vrienden uit Melbourne bij de vuurtoren in Byron Bay, waar hij een week heeft gesurft. (Foto: Privébezit)

In een adem voegt hij er aan toe: “Want ik ben ambitieus genoeg om het allemaal te willen halen.” Bijl deed veel meer dan alleen studeren. Hij was ambassadeur voor de TU om uitwisselingsstudenten te trekken van down under en leefde zich uit op sociaal vlak. “De grootste winst”, zegt hij, “is dat ik er in mijn eentje heen ging - uit mijn vaste context van vrienden, studentenhuis, voetbal - en een half jaar lang zo’n goede tijd heb gehad met anderen. De vakken komen voor mij op de tweede plek.”

De missie om meer Australiërs deze kant op te krijgen viel in het water. Hij zou onderzoeken waarom weinig Australiërs kiezen voor Delft en zijn bevindingen in een lezing presenteren op een conferentie bij een beurs. “Weinigen kennen Delft en sommigen denken dat Amsterdam een land is. En ze zijn bang voor de taalbarrière.” Voor de lezing was geen ruimte. “Jammer, want het was een uitdaging om die in het Engels te geven. Maar op de beurs heb ik mensen wel kunnen overtuigen dat Delft aantrekkelijk is. En mijn powerpointpresentatie voor de lezing is op andere universiteiten ook te gebruiken om Delft en Nederland in de picture te brengen.”

Het aanscherpen van zijn Engels was, met het ondergaan van de gevarieerde natuur van Australië, een van Bijls doelen vooraf. “Ik heb Engels gehad op school, maar miste het sociale Engels.”

Hij maakte veel contact waarvan hij ‘heel veel energie’ kreeg.

Bijl woonde vrijwel vanaf het begin off campus ‘in een mooi oud Australisch huis’ met vier meiden. “Leuke huisgenoten, daar staat of valt alles mee.”

Daarbuiten trok hij op met zeventig uitwisselingsstudenten.

“Vrijwel elk weekeinde was ik op reis. Ik heb elf binnenlandse vluchten gemaakt.” Spontane trips. “Net als de anderen had ik vooraf geen plan.” Zo vierde hij met een groep van 48 exchangers uit Melbourne in Sydney iemands verjaardag en belandde hij in onder meer Brisbane, Tasmanië, Byron Bay, Perth en Canberra. Druk dus. “Maar nooit moe.” (EH)

DELTA. 30 03-11-2011

interview

10

DELTA. 30 03-11-2011

interview

11

Vertrouwen ontwerpen Straks kan de overheid misschien met enkele muisklikken uw persoonlijke gegevens en uw exacte verblijfplaats achterhalen. Efficiënt maar verontrustend, vindt Frances Brazier, hoogleraar systeemkunde aan de faculteit Techniek, Bestuur en Management. Brazier onderzoekt hoe nog te ontwerpen technologie de positie van de burger kan versterken. “Je kunt de maatschappij niet meer van bovenaf aansturen.” niet in staat om te controleren of een opgegeven geboortedatum klopt. Ik heb zelfs geen Facebook-account. Mijn data horen bij mij, en moeten niet voor doelen gebruikt worden waar ik het misschien mee oneens ben.”

JOOST PANHUYSEN Een ramp dreigt in Rotterdam, en de bevolking moet snel geëvacueerd worden. Dat scenario gebruikte u in uw intreerede om te illustreren hoe fenomenen als Facebook en Twitter de autonomie van de burger hebben versterkt. Wat is het verschil met vroeger?

“Vroeger hadden de autoriteiten Rotterdam wijk voor wijk kunnen evacueren. Nu is zo’n centrale regie veel lastiger. Via de sociale media kunnen groepen mensen zich niet alleen veel sneller op de hoogte stellen van wat er aan de hand is, ze kunnen zich ook veel sneller organiseren. Het gebruik van die technologie verandert de sociale dynamiek, of je dat nu toejuicht of niet.”

Wat betekent dat voor uw onderzoek?

“Vroeger draaide het ontwerp van een systeem om het delegeren van taken. De technologie nam een deel van het werk van de mens over. Nu we leven in een tijd waarin voortdurend nieuwe, al dan niet tijdelijke netwerken ontstaan, moet de participatie van de burger het nieuwe ontwerpparadigma vormen. Ik vind dat mensen het recht hebben om binnen een complex, dynamisch systeem hun verantwoordelijkheid op te eisen.

En ze moeten over de juiste informatie kunnen beschikken om die verantwoordelijkheid te nemen.”

Wat gebeurt er als we systemen blijven ontwerpen volgens de vertrouwde uitgangspunten?

“Dat gaat schuren, want je kunt je de maatschappij niet meer effectief van bovenaf aansturen.

Kijk naar de rellen in Londen, afgelopen zomer.

Bepaalde groepen wisten zich razendsnel te organiseren om relschoppers uit hun buurt te verjagen. Nu ben ik geen voorstander van geweld of van burgers die het recht in eigen handen nemen, dus dit is geen ideaal voorbeeld. Maar toch: wat was er gebeurd als de politie zich net zo snel had kunnen organiseren? Dan was het misschien anders gelopen en hadden de Londenaren geen moment het vertrouwen in hun politie verloren.

Voor zoiets is een nieuw systeem nodig, een participatiesysteem dat een veel intensievere interactie met burgers mogelijk maakt. Maar dan moet je als ontwerper zorgen dat de burger zo’n systeem gaat vertrouwen.”

Hoe doe je dat?

“Ja, hoe ontwerp je vertrouwen? Voor ons is dit een belangrijke onderzoeksvraag, die je alleen door interdisciplinair onderzoek kunt beantwoorden. We beseffen al dat de informatie voor de gebruiker ‘dichtbij’ moet zijn. Als mensen bijvoorbeeld informatie geven aan de politie, moeten ze kunnen zien dat de politie daar iets mee doet. En je wekt natuurlijk ook vertrouwen door de veiligheid zo veel mogelijk te garanderen.”

Is het mogelijk een systeem te ontwerpen waar elke hacker de tanden op stuk bijt?

“Zulke veiligheid kun je nooit voor honderd procent garanderen. Je kunt wel je best doen om het ontwerp zo te maken dat het niet meteen uit elkaar valt, zoals bij de ov-chipkaart gebeurde.”

Kunstenaars spelen tegenwoordig een belangrijke rol in uw onderzoek. In oktober bouwden techneuten en kunstenaars onder leiding van Angelo Vermeulen, zelf kunstenaar en bioloog, een BioModd op TBM: een computersysteem dat lijkt te worden overwoekerd door de natuur. En na uw intreerede konden bezoekers zich even hullen in een met sensors en koptelefoon uitgeruste ‘data-sluier’.

“Dat was Tele-trust, een performance bedacht en ontworpen door Karen Lancel en Hermen Maat.

Het gaat hen vooral om de vraag of je vertrouwen kunt opbouwen in een situatie waarin je de ander niet direct kunt zien en aanraken. En hoe dat vertrouwen-op-afstand ontstaat. Vragen die mij als onderzoeker ook bezighouden. Er zijn meer

Zijn jongere generaties daar niet veel gemakkelijker in?

“Ja. Jongeren bouwen online relaties op met mensen waarvan oudere mensen zouden zeggen: kan ik die wel vertrouwen, ik ken hem toch helemaal niet? Daarom wil ik juist naar die jongeren onderzoek doen. Er is sprake van nieuwe spelregels in een veranderende wereld, en om een goed participatiesysteem te ontwerpen moet je die leren kennen.

Jongeren vinden trouwens niet alles prima.

Toen ik privacy en security doceerde aan de Vrije Universiteit, vertelde een van de informaticastudenten over een werkgever die de naam van een kansrijke sollicitant had gegoogled. Die werkgever was een filmpje tegengekomen waarin de potentiële werknemer als stomdronken student te zien was en had besloten hem niet aan te nemen. Studenten reageren verontwaardigd als ik ze vertel dat zoiets binnen de grenzen van de wet valt. Een wild filmpje mag geen rol spelen in de sollicitatieprocedure, vinden ze. Dat is privé, dat heeft niks met werk te maken.”

WIE IS FRANCES BRAZIER

Frances Brazier (Toronto, 1957) mag dan ooit met enkele geestverwanten Nederlands allereerste internetprovider hebben opgericht, jaren later sloeg ze het aanbod af om een ict-bedrijf te leiden. Onderzoek en onderwijs vindt Brazier interessanter. Ze studeerde wiskunde, met een minor cognitieve psychologie. “Om goede, betrouwbare systemen te bouwen kun je nooit genoeg weten van de mens en moet je ontwerpproblemen altijd zo simpel mogelijk oplossen.” In 1991 promoveerde ze in cognitieve psychologie op de uiteenlopende strategieën die mensen hanteren bij het zoeken naar informatie.

Brazier deed onderzoek naar het gebruik van ict in het onderwijs, was nauw betrokken bij het opzetten van een afdeling kunstmatige intelligentie bij Informatica (Vrije Universiteit) en werkte samen met vliegtuigbouwers om intelligente ondersteunende systemen voor hen te kunnen bedenken. In 2000 werd ze aan de VU benoemd als hoogleraar intelligent interactive distributed systems. Twee jaar geleden stapte ze met haar onderzoeksgroep over naar de TU Delft, die interessante samenwerkingsverbanden en netwerken te bieden had.

(Foto’s: Hans Stakelbeek/FMAX)

raakvlakken: kunstenaars ontwerpen ervaringen, en bij het ontwerp van participatiesystemen is het cruciaal hoe een gebruiker de interactie beleeft.”

Maakt het iets uit of je vanuit een positief of een negatief mensbeeld participatiesystemen ontwerpt?

“Ik heb een positief mensbeeld! Maar dat is niet hetzelfde als een naïef mensbeeld. Ik weet dat elk systeem misbruikt kan worden. Daarom is in het ontwerpproces een belangrijke rol weggelegd voor veiligheidsexperts.”

Nieuwe energiesystemen, met ruimte voor burgerparticipatie: dat betekent wellicht dat mensen elkaar van zelf opgewekte energie gaan voorzien. Roept zo’n scenario weerstand op?

“Er is wel eens tegen me gezegd: jullie maken energiebedrijven overbodig. Niet waar, al zal hun rol veranderen. Daar denkt men in de energiesector ook over na. Als systeemontwerper moet je zorgen dat de betrouwbaarheid en de robuustheid van de grote energienetwerken gegarandeerd blijven als burgers de energie voor een deel zelf gaan leveren.”

Hebben we ondanks die autonome burger straks nog altijd centrale instanties nodig?

“Waarschijnlijk wel. Maar je moet de taken tussen burger en centrale instantie op een slimmere manier verdelen. Als ik naar het elektronisch patiëntendossier kijk… Dat had niet fout hoeven gaan.”

Het elektronisch patiëntendossier moest de uitwisseling van patiëntgegevens tussen vooral

huisartsen, apotheken en ziekenhuizen vergemakkelijken. Vorig jaar wees een meerderheid van de Eerste Kamer de wetgeving af, omdat de privacy onvoldoende gewaarborgd zou zijn.

Terecht?

“Er zijn verkeerde ontwerpkeuzes gemaakt. Ik vind dat ik, en niemand anders, bij een dergelijk patiëntendossier de verantwoordelijkheid draag voor mijn gegevens. Mijn huisarts mag ze inzien, en ik heb een verklaring ondertekend dat de apotheker ze ook mag bekijken. Heel ‘dichtbij’ allemaal. Als ik in een ziekenhuis word opgenomen, bepaal ik welke gegevens ze daar mogen hebben.

Desnoods via een door mij gemachtigde huisarts, vriend of familielid.”

Mensen zeggen soms: al dat gezeur over privacy - ik heb niks te verbergen, van mij mogen ze alles weten.

“Dat is calvinistisch Nederland: geen gesloten gordijnen, iedereen mag zien wat hier gebeurt.

Maar het is niet waar. Als jij morgen ontdekt dat er privé-telefoongesprekken van jou zijn opgenomen, dan ben je niet blij. Ook al ben je geen wetsovertreder.

Nederland scoort wereldwijd het allerhoogst als het om telefoontaps gaat. Mensen denken ten onrechte dat het hier daarom veiliger is. Maar goed: Nederland is een rechtstaat, en als binnen die rechtstaat telefoontaps zijn toegestaan, kan ik daar mee leven, ook al ben ik het er niet mee eens. Dat Google en Facebook de gebruikers soms het hemd van het lijf vragen, terwijl ze die informatie juridisch gezien helemaal niet mogen opslaan, stoort me wel. Ik ga niet mijn geboortedatum geven om Google Docs te mogen gebruiken – een absurd ritueel, want ze zijn helemaal

U noemde in uw intreerede het eeuwige optimisme van uw Britse ouders. Een belangrijke invloed?

“Ja. Ik wil geen karikatuur van mijn ouders neerzetten, de werkelijkheid is zoals altijd genuanceerd. Maar ze zijn zeer positief ingesteld. Ik ben opgevoed met het idee dat er nog veel valt te ontdekken.

Mijn vader was vliegtuigontwerper. Hij heeft ook meegewerkt aan de ontwikkeling van de hovercraft: een van mijn vroegste herinneringen is dat hij door de huiskamer loopt met een doos en een stofzuigerslang. Ik was de oudste dochter van een bètavader. Dat geldt voor veel vrouwen die voor technologie kiezen. Vraag me niet waarom.”

Begin jaren zeventig verlieten jullie New York, omdat uw vader bij Fokker ging werken.

“Ik was veertien, en meisjes van veertien vinden zo’n verandering niet fijn. Ik sprak natuurlijk geen Nederlands. Nu woon ik als enige van het gezin nog in Nederland; mijn ouders en broer en zus niet meer. Gelukkig is bellen goedkoper geworden. En ik heb een echtgenoot met twaalf broers en zusters!”

Hebt u altijd wetenschapper willen worden?

“Nee, eerder docent. Ik studeerde wiskunde – informatica bestond nog niet - aan de Vrije Universiteit, en maakte via een gastdocent kennis met een nieuw vakgebied: kunstmatige intelligentie. Dat boeide me. Ik dacht: om hier echt goed in te worden, moet ik meer weten over hoe mensen denken en leren. Dus ik nam als eerste wiskundestudent aan de Vrije Universiteit psychologie als bijvak. Het begin was moeilijk en spannend. Het was een totaal andere cultuur en een totaal ander referentiekader. Maar ik ben dat later als onderzoeker altijd blijven doen, werken met mensen uit heel andere disciplines.

Daarom ben ik ook naar TBM overgestapt. Hier is de interdisciplinaire samenwerking met onder meer juristen, beleidsmakers en energie-experts mogelijk die een vereiste is voor mijn research.

Dit onderzoek kan niemand alleen doen. We zullen samen deze dwarsverbanden moeten leggen, deze bruggen moeten bouwen.”

DELTA. 30 03-11-2011

reportage

12

Fuseren, ja of nee?

Neem het woord fusie in de mond en je kunt rekenen op veel kritiek. Het college van bestuur heeft dat de afgelopen maanden aan den lijve ondervonden. Maar zijn medewerkers en studenten echt zo tegen een fusie met de universiteiten van Leiden en Rotterdam? En zo ja, welke redenen hebben ze daarvoor? Een massaal ingevulde enquête, opgesteld door Delta, geeft de bestuurders stof tot overpeinzing.

SASKIA BONGER De belangrijkste vraag uit de enquête die Delta stuurde aan alle medewerkers en studenten van de TU Delft was: ben je het ermee eens dat deze universiteiten willen fuseren? Met ‘deze universiteiten’ werden uiteraard de TU Delft, de Erasmus Universiteit Rotterdam en de Universiteit Leiden bedoeld.

De uitslag laat weinig ruimte voor fusie-optimisten: in totaal is 72 procent het in meerdere of mindere mate oneens. Dat percentage is een optelsom van de antwoorden ‘helemaal niet mee eens’ (45 procent) en ‘enigszins niet mee eens’ (27 procent). Slechts 5 procent blijkt het helemaal eens te zijn, 13 procent is het er enigszins

mee eens (zie grafiek vraag 2).

Het ondersteunende personeel (obp) staat als groep het minst afwijzend tegenover een fusie (56 procent is in meer of mindere mate tegen). Van het wetenschappelijk personeel (wp) en de studenten is respectievelijk 75 procent en 74 procent in meer of mindere mate tegen.

In beide groepen blijken de mensen die de Engelstalige enquête hebben ingevuld veel minder negatief. 36 Procent van de internationale studenten en 32 procent van het internationale wp is in meer of mindere mate voorstander van een fusie.

Tegenover de afwijzende houding ten opzichte van een fusie staat de verwachting van 38 procent van de respondenten dat de drie universiteiten

Wat zijn volgens jou redenen die ervoor pleiten om wel te gaan fuseren?

Bezuinigingen Meer multi-disciplinair onderzoek Internationale ranking verbetert Delen van faciliteiten Betere samenwerking Grotere kans op (Europese) subsidies Grotere aantrekkingskracht voor onderzoekers Grotere aantrekkingskracht voor studenten

Totaal # 7639 7670 6963 6476 6187 6323 3818 2144

Totaal

47220

Verlies van goede naam Fusie is niet nodig voor samenwerking Teveel bureaucratie Cultuurverschillen tussen universiteiten zijn te groot Studenten worden een nummer Bestuur heeft geen feeling meer met werkvloer Het gaat te veel geld kosten Besluiten over interne geldverdeling worden elders genomen

Totaal # 11920 7746 7109

% 16% 16% 15% 14% 13% 13% 8% 5%

Wat zijn volgens jou redenen die ervoor pleiten om niet te gaan fuseren?

Totaal

% 25% 16% 15%

4893 4721 4747 3254

10% 10% 10% 7%

3520

7%

47910

ooit wel zullen fuseren (zie diagram vraag 1). Het idee voor een fusie komt van de colleges van bestuur. Slechts 11 procent denkt dat de samenwerking daar moet beginnen om de meeste kans van slagen te hebben. De meerderheid denkt dat de werkvloer bij dat begin aanwezig moet zijn: 42 procent denkt dat werkvloer en bestuur het samen moeten doen, 33 procent denkt zelfs dat het initiatief puur van de werkvloer moet komen om te slagen.

Mocht de fusie er komen, dan denkt een overgrote meerderheid van de medewerkers (87 procent van het obp en 82 procent van het wp) dat er ontslagen zullen vallen. Ook blijkt een fusie voor nogal wat mensen reden om

Vooral studenten blijken een erg sterke band te voelen met de TU Delft een andere studie- of werkplek te zoeken. Dat geldt voor 19 procent van het wp, 18 procent van de studenten en 10 procent van het obp. Op de vraag of een verandering van naam reden zou zijn om van werkgever of studieplek te veranderen, komen andere uitslagen terug. Hierop antwoordt 41 procent van de studenten, 17 procent van het wp en 3 procent van het obp met ‘ja’.

Toch zit de TU Delft bij veel studenten en medewerkers in het hart. Van het totaal identificeert 52 procent zich zeer met de universiteit, en 38 procent meer dan gemiddeld. Vooral studenten blijken een erg sterke band te voelen met de TU Delft (zie grafiek vraag 3).

Redenen

In de enquête werd respondenten gevraagd om tien punten te verdelen over redenen die voor een fusie pleiten en om tien punten te verdelen over redenen die tegen een fusie pleiten. Iedereen – zowel voor- als tegenstanders – moest dat bij beide vragen doen (in de rode tabel staan de totaalpercentages).

Opvallend is dat veel mensen denken

Vraag 2: Ben je het er mee eens als deze universiteiten fuseren?

Collossus University In vraag 7 voor medewerkers en 12 voor studenten vroeg Delta hoe een gefuseerde universiteit zou moeten heten. Vooral de studenten zijn duidelijk. 87 procent wil de naam TU Delft op zijn of haar diploma.

De namen Universiteit Leiden en Erasmus Universiteit Rotterdam zijn voor vrijwel niemand een optie. 40 Procent van het obp en 35 procent van het wp zou kiezen voor Universiteit Zuid-Holland. Van deze twee groepen medewerkers zou respectievelijk 18 en 23 procent de naam TU Delft willen houden.

38 procent van het obp en 37 procent van het wp koos de optie ‘anders, namelijk…’. Hieronder tien, soms opstandige, suggesties: • Holland University • Delta University • Stevin University • InHolland Universiteit • Randstad Universiteit • Corbulo Universiteit • Technische Erasmus Universiteit Leiden • Zinloze Universiteit Nederland • Collossus University • Anthonie van Leeuwenhoek Universiteit dat een fusie mogelijk ingezet wordt om te kunnen bezuinigen. Het college van bestuur (cvb) heeft altijd ontkend dat dat erachter zit. Belangrijkste reden voor de bestuurders is om wetenschappelijke kruisbestuiving mogelijk te maken. Wetenschappers zien dat punt ook, want ze hebben er 15 procent van hun punten aan gegeven, maar nog meer punten (19 procent) gingen naar de reden ‘bezuinigingen’. Studenten zitten meer in het straatje van het cvb. 17 Procent van hun punten gaat naar ‘meer multidisciplinair onderzoek’ en 15 procent gaat naar ‘bezuinigingen’.

Bij de redenen om niet te gaan fuseren, komt de angst naar voren dat de TU Delft haar goede naam verliest. De studenten geven 27 procent van hun

Uitleg enquête

punten aan deze reden, bij het wp ligt dat percentage op 23 procent, bij het obp op 14 procent.

Ook ‘fusie is niet nodig voor samenwerking’ scoort hoog. Die reden krijgt 20 procent van de punten van het obp,

Opvallend is dat veel mensen denken dat een fusie mogelijk ingezet wordt om te kunnen bezuinigen 18 procent van de punten van het wp en 15 procent van de punten van de studenten. Vooral obp en wp blijken een toename van de bureaucratie te

De link naar de enquête is per e-mail verstuurd aan alle ongeveer 4500 medewerkers en ruim 17 duizend studenten van de TU Delft. Hij is ingevuld door 4871 mensen; 85 procent daarvan is Nederlandstalig, 15 procent is Engelstalig. De respondenten zijn onderverdeeld in ondersteunend personeel (obp), wetenschappelijk personeel (wp) en studenten. Er hebben 3532 studenten gereageerd, 474 obp en 865 wp.

DELTA. 30 03-11-2011

reportage

13

Het college van bestuur heeft altijd ontkend dat bezuinigingen reden zijn om te fuseren. (Foto: Hans Stakelbeek/FMAX)

vrezen (resp. 17 en 20 procent van de punten).

Samenwerking

De enquête onderzocht niet alleen de verwachtingen, wensen en angsten van de medewerkers en studenten van de TU Delft. Ook de huidige verbanden met de universiteiten van Leiden

De meerderheid van de medewerkers blijkt nog niet samen te werken met mensen van de twee andere universiteiten en Rotterdam en de bereidheid die in de toekomst aan te gaan kwamen aan bod.

De meerderheid van de medewerkers (61 procent van het obp en 54 procent van het wp) blijkt nog niet samen te werken met mensen van de twee

Vraag: Verwachting wel of niet fuseren

andere universiteiten.

Precies de helft van het obp en slecht 40 procent van het wp wil wel meer samenwerkingsmogelijkheden verzinnen met Leiden. Internationaal wp ziet het minst vaak mogelijkheden: 33 procent.

Voor Rotterdam liggen de percentages nog lager: 44 procent van het obp en slechts 33 procent van het wp kan afdelingen verzinnen waarmee ze zouden willen samenwerken. Alweer is het internationale wp een uitschieter naar beneden met slechts 24 procent.

Het wp noemt voor Leiden vooral wis- en natuurkunde, maar ook recht, sociologie en psychologie komen veel voor. Voor Rotterdam denken de wetenschapper vooral aan bedrijfskunde, economie en recht. Bij het obp komen alle ondersteunende afdelingen als voorbeelden voorbij.

90 Procent van de studenten volgt geen vakken in Rotterdam of Leiden.

In principe kunnen studenten dat, in de vorm van minors, allemaal. Er blij-

ken wel beduidend meer studenten bereid dat te doen, maar zij blijven een minderheid. 52 Procent van de studenten peinst er niet over.

Vooral op vakken van de Universiteit Leiden zitten studenten niet te wachten. 64 Procent wil daar geen vakken volgen en 59 procent wil geen vakken volgen in Rotterdam. De studenten die wel vakken hebben benoemd, denken bij Rotterdam veel aan economie, bestuurskunde en econometrie. Bij Leiden worden medische vakken, rechten en architectuurgeschiedenis veel genoemd.

Delta bedankt Sebastiaan Meijer, Kim Colman en Chris van de Loo van de faculteit Techniek, Bestuur en Management voor hun hulp bij het opstellen van de enquête en het verwerken van de resultaten.

www.delta.tudelft.nl

Suggesties aan het college van bestuur Respondenten hebben de kans massaal te baat genomen om de open vraag in te vullen: ‘Wat wilt u aan het cvb meegeven?’. Velen ontraden de fusie simpelweg, ook wordt de naam van de TU Delft vaak te vuur en te zwaard verdedigd. Studenten en medewerkers hebben veel praktische bezwaren, als de lange reistijd tussen de steden, een toenemende bureaucratie en jaarindelingen die niet op elkaar aansluiten. Veel respondenten zijn ervan overtuigd dat de culturen van de drie instellingen niet bij elkaar passen en vooral studenten vrezen een devaluatie van hun diploma.

Op de website van Delta staat een kleine selectie van de honderden, soms uitgebreide, suggesties die gedaan zijn. Hieronder drie voorbeelden: Een wetenschapper zegt: ‘Probeer niet de tijdgeest te verslaan. Kijk naar de schaalvergroting in het onderwijs en de catastrofale gevolgen. (bv. InHolland) Een studente schrijft: ‘Niet doen!! Ik studeer als meisje aan de TU en wil dat ook graag op mijn diploma hebben staan!!’

Een ondersteuner raadt het cvb dit boek aan: ‘De nieuwe kleren van de keizer’ van Hans Christian Andersen.

De redactie is van plan alle antwoorden aan te bieden aan het college van bestuur, uiteraard anoniem. Dit bestand komt ook op de site van Delta.

Vraag 3: In welke mate identificeer jij je met de TU Delft?

helemaal niet

kleine mate

gemiddelde mate

grote mate

zeer grote mate

DELTA. 30 03-11-2011

TUdelta.30 > Jaargang 43 Delta is het informatie- en opinieblad van de TU Delft, verzorgd door een journalistiek onafhankelijke redactie.

> Redactie Frank Nuijens - @FrankNu, (hoofdredacteur) Katja Wijnands - @kwijnands, Dorine van Gorp - @dorinevangorp, (eindredactie) Saskia Bonger - @sbonger Tomas van Dijk - @tomasvd Connie van Uffelen - @ConnievanU Jos Wassink - @joswashere (verslaggeving) > Medewerkers Bennett Cohen, Willemijn Dicke, Patrick van der Duin, Chandra Elango, Robbert Fokkink, Jorinde Hanse, Dap Hartmann, Auke Herrema, Desiree Hoving, Erik Huisman, Devin Malone, David McMullin, Olga Motsyk, Merel Segers, Ionica Smeets, Jimmy Tigges, Stephan Timmers, Ellen Touw, Vikrant Venkataraman, Robert Visscher, Rutger Woolthuis > Foto‘s Sam Rentmeester/ Hans Stakelbeek (FMAX).(info@fmax.nl) > Vormgeving & Lay-Out Liesbeth van Dam > Mededelingen

Martin Kers (m.kers@tudelft.nl)

mededelingen

Aankondigingen

Agenda Vrijdag 4 november Wetenschapsagenda • 10.00 uur - Thermoplastic Composite Wind Turbine Blades - Kinetics and Processability. Promotie van ir. J.J.E. Teuwen. Promotor: prof.ir. A. Beukers.

• 12.30 uur - Wireless Communication Over Time-Varying Channels With Limited Feedback. Promotie van C. Simon, MSc. Promotor: prof.dr.ir.

A.J. van der Veen.

• 15.00 uur - Managing Deadlocks in the Netherlands aviation sector. Promotie van ir.

J. Daams. Promotoren: prof. mr.dr. E.F. ten Heuvelhof en prof.dr.ir. C.J.A.M. Termeer.

Zondag 6 november International Student Church 11.30 hrs - Students of all denominations are invited to our ecumenical service every Sunday at Raamstraat 78, followed by tea/coffee. The services are led by the chaplains Reverend W. Stroh and Father Avin, and are supported by student leaders. More information on www.iscnetherlands.nl.

Maandag 7 november

Promotor: prof.ir. L. van der Sluis.

• 12.30 uur - Pseudomonas and beyond. Promotie van drs. L. Bandounas. Promotor: prof. dr. J.H. de Winde.

• 15.00 uur - Adaptive deformable mirror - dynamics and modular control. Promotie van ir. R.M.L. Ellenbroek.

Promotor: prof.dr.ir. M. Verhaegen.

Woensdag 9 november Studium Generale 20.15 hrs - Typographic Matchmaking: Designs for a Euro-Arabian Culture by Huda Smitshuijzen AbiFarès. Five teams of 15 Dutch and Arab designers worked for two years to design typography – a new font – which bridges the Latin and Arabic alphabet. The result has led to a design for a symbolic meeting point between Western and Middle Eastern cultures. DOK, Vesteplein 100 – entrance free.

Top Delft 20.30 uur – Lezing van Frank Teeuwisse: ‘Een toekomst voor industriële biotechnologie op het DSM terrein.’ Top Delft, Hippolytusbuurt 14, Delft. www.topdelft.nl

> Redactieraad dr. B.B. Scholtens (voorzitter), G.K. Berghuijs, MSc, prof.dr. M.J. van den Hoven, mr. J.J.M. Kok, R.H.G. Meijer, T. Niks, ir. M. Persson, prof. dr. B.J. Thijsse, dr.ir. C.A.J.R. Vermeeren

TEDxDelft 9.30-19.15 uur – The first edition of TEDxDelft will take place at the Aula Congrescentrum, TU Delft. See www.tedxdelft.nl for more information and tickets.

> Redactie-adressen Universiteitsbibliotheek Kamer 0.18-0.28 Prometheusplein 1 2628 ZC Delft Postbus 139 2600 AC Delft Tel. 015-278 4848 E-mail: delta@tudelft.nl www.delta.tudelft.nl

Dinsdag 8 november

> ISSN 0169-698x

Announcements

> Druk Wegener Nieuwsdruk Twente, Enschede

Wetenschapsagenda • 10.00 uur - Smart protection philosophies in distribution networks supplied with Distributed Generation. Promotie van I. Xyngi, graduate.

> Oplage 12.000

Students

> Advertenties H&J uitgevers Postbus 101 2900 AC Capelle aan den IJssel Tel. 010-451 55 10 Fax 010-451 53 80 E-mail:delta@henjuitgevers.nl www.linkmagazine.nl

Courses Announcement for the course Nonlinear Differential Equations and Dynamical Systems (WI4019). The lectures of this course will be given in the second period of the first semester on Tuesday from 10.45-12.30 hrs in lecture room LH01.460 of the EWIbuilding, and on Thursday from 10.45-12.30 hrs in lecture room G of the EWI-building.

The first lecture will be given on Tuesday November 15. All other information concerning this course can found under ‘course information’ on Blackboard.

> Abonnement Een abonnement kost 37,50 en kan elk moment ingaan. > HOP Delta werkt samen met het Hoger Onderwijs Persbureau Hein Cuppen, Bas Belleman, Marijke de Vries Tel. 071-523 6151 Fax 071-523 2138 E-mail hop@xs4all.nl > Copyright Delta Auteursrecht voorbehouden. Het is verboden zonder schriftelijke toestemming van de hoofdredacteur artikelen, schema‘s of illustraties geheel of gedeeltelijk over te nemen en/of openbaar te maken, in enigerlei vorm of wijze.

Blijf niet rondlopen met uw vragen over kanker Bel de KWF Kanker Infolijn: 0800-022 66 22 (gratis)

14

Zondag 13 november Van Leeuwenhoeklezing 11.00 uur - Van Leeuwenhoeklezing: Veiligheid in de luchtvaart door prof. Bob Mulder. Bij het ontwerp, productie en gebruik van vliegtuigen staat veiligheid op de eerste plaats. Toch gebeuren er ongelukken. Hoe is dat mogelijk? Is luchtvaart wel zo veilig als we denken? Wat is de achtergrond van ongevallen?

Science Centre, Mijnbouwstraat 120 – toegang gratis.

zuidas/nl/thema?thema=1083 for more information.

Leaders for Economic Change The Leaders for Economic Change programme is looking for future leaders (students and young professionals) from all fields of expertise that have the ambition to co-create our future reality. Registration is open until November 7. See www.amsterdambrightcity.nl/

International Student Chaplaincy Looking for a home away from home, trying to make new friends, interested in intercultural and interfaith activities, needing some inner peace, searching for more than academic challenges? Check the website of the International Student Chaplaincy, www. iscnetherlands.nl, to learn about their wide range offer.

Student and Career Support The psychologists and the central student and careers counselors are located at Jaffalaan 9A (building 30A).

There is some English career information and a vacancy wall in the information centre.

Office hours: Monday-Friday from 9.00-17.00 hrs. You can direct your inquiries or make an appointment at the Front Office or by phone: 0152788004. Students and PhD candidates can make an initial

Zondag 20 november Nieuw Kamerkoor Delft 15.00 uur - Nieuw Kamerkoor Delft geeft een concert met muziek van Berlijnse componisten uit de roerige jaren ‘20 en ‘30 (het ‘interbellum’).

Het concert wordt gehouden in het Floratheater, Verwersdijk 1, Delft. Het programma bevat o.a. liederen uit de Dreigroschenoper van Kurt Weill, liedjes van de Comedian Harmonists en het requiem van Max Reger. www.nieuwkamerkoordelft.nl

Zaterdag 17 december WTOS De Delfste studenten wielervereniging WTOS organsieert de Regiocross. Het evenement zal plaatsvinden bij het Vrederustpad in Delft, het bos achter de Ikea. Voor deelname en verdere informatie kun je terecht op www.wtos.nl/regiocross.

Voor advertenties bel met:

H & J Uitgevers

T (010) 451 55 10 H & J Uitgevers F (010) 451 53 80 Postbus 101 Postbus 101 E delta@henjuitgevers.nl 2900 AC Capelle aan den IJssel AC 2900

Capelle aan den IJsel Neem contact op met Hennie de Ruyter of Mireille van Ginkel voor nadere informatie.

T (010) 451 55 10 F (010) 451 53 80 E delta@henjuitgevers.nl

De studentendecanen houden een inloopspreekuur op dinsdag van 11.30-12.30 uur, de

Delta Inleveren kopij Bijdragen van faculteiten, diensten en overigen voor de rubriek 'Agenda' in Delta ontvangt de redactie graag per e-mail: delta@tudelft. nl. Bijdragen dienen zo beknopt mogelijk te zijn.

De redactie behoudt zich het recht voor om in te korten. Aanleveren vóór vrijdag 14.00 uur.

loopbaanadviseurs en de studiekeuzeadviseur houden een inloopspreekuur op dinsdag en donderdag van 11.30-12.30 uur. Zie voor het aanbod aan workshops en trainingen van Student & Career Support zie smartstudie.tudelft.nl.

Bezoekadres: Jaffalaan 9a (gebouw 30A); tel. 0152788004. E-mail: studentandcareersupport@tudelft.nl; careercentre@tudelft.nl; studiekeuzevragen@tudelft.nl.

Website: www.studentandcareersupport.tudelft.nl; careercentre.tudelft.nl.

Online huurprijs check Is jouw huurprijs redelijk?

Check www.huurcommissie. nl voor meer informatie en om helderheid te krijgen over huren en geschillen tussen huurder en verhuurder.

International Office Het International Office, Jaffalaan 9a, is op werkdagen geopend van 9.00-17.00 uur.

Je kunt ook vragen stellen via internationaloffice@tudelft.nl of telefonisch (015-2788012) een afspraak maken.

appointment with one of the psychologists at studentenpsychologen.tudelft.nl or by sending an email to studentenpsychologen@tudelft.nl. You can also come by at the open office hour every Tuesday at 11.3012.30 hrs. Open office hours of the student counselors are on Tuesdays from 11.30-12.30 hrs and the career counselors are on Tuesdays and Thursdays from 11.30-12.30 hrs. More information on www.studentandcareersupport.tudelft.nl or careercentre.tudelft.nl. For a list of workshops and trainings offered by Student & Career Support please visit smartstudie.tudelft.nl.

International Office The International Office, Jaffalaan 9a/visitor’s entrance at Mekelweg, office opening times Monday to Friday 9.00–17.00 hrs. Appointments and enquiries can be made by email: internationaloffice@tudelft.nl or by phone: 015-2788012.

Studium Generale Het bureau Studium Generale, Jaffalaan 5, is van maandag t/m donderdag geopend van 9.00–17.00 uur. Je kunt ook vragen stellen via studiumgenerale@tudelft.nl of telefonisch een afspraak maken via 015-2783258.

Delta Inleveren kopij Bijdragen van faculteiten, diensten en overigen voor de rubriek 'Agenda' in Delta ontvangt de redactie graag per e-mail: delta@tudelft. nl. Bijdragen dienen zo beknopt mogelijk te zijn.

De redactie behoudt zich het recht voor om in te korten. Aanleveren vóór vrijdag 14.00 uur.

sc_kalender_nov_110x235:Opmaak 1 02-11-11 09:59 Pagina 1

Alle promoties, intree- en afscheidsredes genoemd in deze agenda vinden, tenzij anders vermeld, plaats in de Aula van de TU, Mekelweg 5, Delft.

H&J Uitgevers_2x70_zw-w

Voor advertenties bel met:

Student and Career Support Student and Career Support is een onderdeel van de dienst Onderwijs en Studentenzaken.

Het omvat de diensten van de studentendecanen, de studentenpsychologen, en het Career Centre met studiekeuzeadviseurs en loopbaanadviseurs en het informatiecentrum. Het informatiecentrum in de hal op de begane grond is geopend op werkdagen van 9.00–17.00 uur.

Er is documentatie beschikbaar over onder andere WO- en HBOopleidingen, arbeidsmarkt, studie- en beroepskeuze, buitenlandse studies, en promoveren.

Ook is er een vacaturewand. Bij de balie of telefonisch kun je afspraken maken met een van de medewerkers.

Voor de psychologen geldt dat je je als student of promovendus online kunt aanmelden op http://studentenpsychologen. tudelft.nl. Een eerste contact kan ook via het inloopspreekuur op dinsdagen van 11.3012.30.

14-05-2004

14:02

Pagina 1

DELTA. 30 03-11-2011

mededelingen/opinie

Samenwerken kan ook zonder fusie Dubbelstudent Barbara Berkhof weet het zeker: samenwerken tussen universiteiten is nuttig, maar een fusie is daarvoor niet nodig. “Heel Nederland zou moeten werken aan een systeem dat uitwisseling voor studenten mogelijk maakt.”

Het zal u vast niet ontgaan zijn: de TU Delft is in gesprek met de Erasmus Universiteit Rotterdam en de Universiteit Leiden over een mogelijke fusie. Als dubbelstudent - bouwkunde aan de TU Delft en altviool aan het conservatorium in Den Haag - zie ik het nut van samenwerken wel in, maar een fusie is naar mijn mening overbodig.

Als je mij zes jaar geleden had gevraagd wat ik zou gaan studeren, dan had ik geantwoord: iets aan de Universiteit Leiden met een minor Conservatorium. Hoe zit dat dan?

Je kunt in Leiden elke willekeurige studie volgen, in combinatie met een traject van drie jaar muziekonderwijs op het Conservatorium. Dit telt dan uiteindelijk voor 30 ECTS mee, ofwel je minor. Dit is een geweldig samenwerkingsinitiatief tussen twee totaal verschillende opleidingen. De één

universitair, de andere hbo.

Het ging echter mis bij het kiezen van de studie: deze was namelijk niet in Leiden, maar in Delft. Optimistisch als ik was, dacht ik dit systeem ook wel even in Delft te kunnen introduceren. Twee jaar voordat ik zou beginnen met studeren schreef ik een e-mail, waarin ik vroeg wat de mogelijkheden waren. Die waren er niet, waarop ik uiteindelijk heb besloten maar beide studies fulltime te doen. Zelfs het verplichte onderdeel minor op bouwkunde moest ik

Heel Nederland zou moeten werken aan een systeem dat uitwisseling voor studenten mogelijk maakt helemaal doen, want Conservatorium is hbo en mag dus geen vervanging zijn. Toch vreemd dat de Universiteit Leiden dit wel mogelijk acht.

Wat ik met bovenstaand voorbeeld probeer te laten zien, is dat er nog veel verbetering mogelijk is op het gebied van samenwerking tussen verschillende opleidingen. Onderwijsinstellingen hoeven niet per se over te gaan in één instituut voor een goede wisselwerking, maar ze moeten wel de mogelijkheid bieden aan studenten en onderzoekers om

sc_lunchpromotie_264x190:Opmaak 1 02-11-11 10:09 Pagina 1

van alle faciliteiten gebruik te kunnen maken. Ongeacht waar ze staan ingeschreven. Zo kun je én kleinschaligheid behouden én gebruik maken van elkaars voorzieningen.

Dat er nu gesproken wordt over een fusie tussen Leiden, Rotterdam en Delft is dus naar mijn mening alweer te beperkt. Er moet niet alleen gekeken worden naar enkele universiteiten: heel Nederland zou moeten werken aan een systeem dat uitwisseling voor studenten mogelijk maakt. Een uniform Blackboard en minorsysteem voor alle Nederlandse onderwijsinstellingen zou al een goed begin zijn.

Nederland is een klein land met vele opleidingsinstituten. Deze instituten zouden bij elkaar moeten komen en wat zaken gelijk trekken. Een fusie is dan niet meer nodig. De Nederlandse onderwijsinstellingen kunnen hun kleinschaligheid behouden en toch profiteren van elkaars faciliteiten.

En dat is toch waar we het allemaal voor doen.

Bouwkundestudent Barbara Berkhof studeert ook altviool aan het Koninklijk Conservatorium in Den Haag.

15

brieven

Why TU Delft is not challenging the future Today, I witnessed the downfall of our university. Between half pas three and five in the afternoon, I became aware of the fact that the very foundation of our institution is crumbling. I was taken by surprise. I expected to attend a meeting that would reassure me that I was working, no, putting a large part of my life’s energy into an institution that ultimately had only one thing on its mind: improving human society.

I could not have been more disappointed.

The story I heard, through a haze of amazement and disbelief, was something about Inside Out and Outside In. While the Rector was checking new messages on his iPhone in first row, I listened to an argument about all kinds of planets around the center of the universe, which, obviously, is our university. Looking to the universe from the center, seemingly Inside Out, we could see segments of managerial domains together with neatly bulleted goals and targets. An inspiring universe indeed.

What I am referring to is the story I heard at the Town Hall Meeting at the Faculty of Architecture. During the meeting, it occurred to me that the argument we listened to is symptomatic to the disease that is undermining the very existence of our beloved university: it’s lack of vision. Sure, we are facing a lot of budget cuts. Yes, we do have a national and European government who are unable, or perhaps unfit, to solve our most urgent societal problems. But all of that does not prevent us to think, act, invent, and start challenging the future.

What I missed most during the meeting was a simple story, a perspective that provides us with a clear and honest view of the world’s challenges as we currently understand them, and an inspiring image of what role we as a university could play in efforts to meet those challenges. It is evident that the most significant inventions of our time challenge traditional boundaries between science, art, and craft.

To all of those reflecting on the relation between their academic work and society, it is perfectly clear that scientific knowledge should empower, not paralyze, human creativity and experience. Favoring the first over the others, as our Rector clearly does, is to deny the talent and gumption Delft’s academic community needs to actively shape our world – and not to simply let it shape us.

Tom Daamen, Faculty of Architecture Read the full opinion article on www.delta.tudelft.nl/ 23976

DELTA. 30 03-11-2011

lifestyle

16

fietsenmakers

Economisch pakken Ik zie, ik zie wat jij niet ziet en het is… de ruimte tussen sferoïde bolletjes in een stapeling. Die was niet zo gemakkelijk te berekenen, maar dankzij een rekenmodel van vier 3mE’ers komt daar nu verandering in.

de Huisjongste

Het huis aan de Odulphusstraat 2 ligt in een volksbuurt tussen rijksweg A13 en de binnenstad. De vijf bewoners beschikken over maar liefst twee toiletten. Eén toilet is in theorie maar voor één bewoner, die vanwege zijn spierziekte in een rolstoel zit en die zodoende een eigen toilet met douche heeft. Bijzonder aan dit huis is dat de bewoners elkaar bijna allemaal al kennen vanaf hun vroege jeugd. Toen na hun eindexamen duidelijk werd dat ze allemaal in Delft gingen studeren, besloten ze dat ze net zo goed in één huis konden gaan wonen. (Foto: Hans Stakelbeek/FMAX)

de Pot op

rutger woolthuis

Leider Heeft het zin om te protesteren zonder een reëel alternatief te presenteren? Velen van ons zijn snel kritisch over overheidsbeleid. Iedereen weet hoe het niet moet, maar echte oplossingen aandragenw is vaak een stap te ver. Zo is populisme niet veel meer dan de vinger op de zere plek van de samenleving leggen, zonder enige vorm van genezing. De Occupy-beweging is niets meer dan een populistisch verschijnsel. Het enige wat de bezetters van het beursplein missen, is een charismatische leider.

Iemand die boven de groep staat, die het diffuse spectrum van ideeën kan bundelen tot een krachtig statement.

Zaterdag reisde ik af naar Amsterdam waar 99 procent van de samenleving wordt vertegenwoordigd door ongeveer 0,003 procent. Daar stonden de tentjes, opgepropt op het kleine plein. Zonder aarzeling liep ik naar het kamp, op zoek naar de leider. Ik ging van tent naar tent, vroeg jong en oud, maar niemand wist wie de leider was. “Dat het systeem nu niet deugt, bindt ons, maar iedereen heeft zijn eigen ideeën over de wereld en is dus baas over zijn opvattingen.”

Het leek meer om het debat dan om de oplossingen te

gaan. In zekere zin houden de bezetters ons een spiegel voor, want het systeem, dat zijn wij. Niet alleen de bankiers, iedereen die leent, iedereen die onnodig veel consumeert, ja wij, de honderd procent, zijn het probleem.

Zelfs deze altruïstische groep mensen is vooral met zichzelf bezig. Niemand offert zijn individualistisch bestaan op voor een nieuwe wereld. Dit kon zo niet langer. Ik stapte op een zeepkist in het midden van het tentenkamp en begon: “Goedemiddag.” “Goedemiddag”, scandeerde de samengedrongen menigte. Ik hield mijn betoog en de menigte herhaalde elk woord. Ik kwam tot de conclusie dat een leider nodig was en aangezien iedereen volgzaam meedeed, groeiden er langzaam vleugeltjes op mijn rug. “...een leider nodig”, ebde weg. “Ik ben de leider die...”, sprak ik. “Ik ben de leider...”, herhaalde de menigte.

“Nee, ik ben jullie leider”, antwoordde ik hoofdschuddend.

“Néé, ik ben jullie leider”, zei iedereen. Na veel pogingen stapte ik teleurgesteld van het kistje af. Een jongen klopte geruststellend op mijn schouder: “Geeft niets, je bent de tweeëndertigste vandaag.”

Het was het favoriete spelletje op de braderie vroeger: raad hoeveel jelly beans in de glazen snoeppot zitten en win een prijs. Een peulenschilletje voor de gemiddelde TU’er, die kan daar met een slimme berekening nog wel een aardige inschatting van maken. Moeilijker wordt het als je de ruimten tússen die jelly beans moet berekenen. Daar gingen Thijs Papenhuijzen (24), Boudewijn Klijn (21), Peter van Veen (22) en Niels van Duijkeren (21) mee aan de slag voor hun bachelor-eindproject bij 3mE. “Natuurlijk zijn er al genoeg rekenmodellen losgelaten op dit soort situaties”, zegt Thijs Papenhuijzen. “Maar tot nu toe hielden die altijd rekening met bolletjes, terwijl sferoïdenstapelingen (een stapeling van bolletjes met een rond vooraanzicht, maar ellipsvormig zijaanzicht – een soort M&M’s) veel vaker voorkomen. Als je nou een uitspraak zou kunnen doen over de karakteristieken van zulke ruimtes, kun je ook berekenen hoeveel energie het kost om een deeltje in die ruimte in te brengen.” Simpel gezegd: een broodkruimel krijg je er met weinig energie wel tussen gepropt, een extra jelly bean niet. Die wetenschap kun je zover terugbrengen, dat de farmaceutische industrie hem zou kunnen gebruiken om te berekenen hoeveel energie het kost om een bepaalde vaste stof op te lossen in een vloeistof. En díe toepassing was er nog niet – terwijl die industrie er volgens Papenhuijzen wel degelijk op zit te wachten.

Beetje jammer: om hun rekenmodel te kunnen bouwen, hadden de studenten wel eerst zo’n sferoïdenstapeling nodig. En dat nam een groot deel van hun onderzoek in beslag. “Uiteindelijk hebben we hem kunnen genereren in MatLab, maar toen hadden we nog maar een paar maanden over voor het daadwerkelijke onderzoek. We hadden nooit bedacht dat het zoveel tijd zou kosten”, aldus Papenhuijzen. “Een perfecte bolstapeling simuleren is relatief simpel, maar met sferoïden wordt dat eens stuk complexer.”

Met behulp van hun computermodel kunnen ze de eigenschappen van individuele ruimten tussen de sferoïden in kaart brengen. “Dat zou de medicijnindustrie uiteindelijk talloze onderzoeken en dus kosten kunnen besparen”, weet de student.

Uiteindelijk, want vooralsnog is hun software nog niet geschikt voor toepassing.

Geen zorg voor de vier bachelors – zij zijn ondertussen begonnen aan hun masters. Wat er wel ligt, is een prachtige basis voor verder bachelor-eindonderzoek.

En een knaller van een eindcijfer. (JH)

Thijs Papenhuijzen: “Onze methode zou de medicijnindustrie talloze onderzoeken en dus kosten kunnen besparen.” (Foto: Sam Rentmeester/FMAX) Onderzoek: ‘A method to determine shape and size of cavities in a spheroid packing’ Eindcijfer: 8

kriep