Delta TU Delft

TUDELTA.32

DELTA. 32 17-11-2011

Deze week week Deze in Delta Delta in

weekblad van de technische universiteit Delft

Restoring daylight

Andy Ruina: balanceren met robots

SCIENCE: 04

NIEUWS: 03 Eisenpakket internet in studentenhuizen

01

INTERVIEW: 10 INTERNATIONAL: 07

REPORTAGE: 12

Train surfing to Leiden?

In Amerika is wetenschap een mening

Studenten stappen naar de rechter Studentenorganisaties ISO, LSVb en LKvV hebben deze week de Nederlandse Staat gedagvaard in een ultieme poging om de ‘langstudeerboete’ af te wenden.

HOP/SASKIA BONGER Het Interstedelijk Studenten Overleg (ISO), de Landelijke Studenten Vakbond (LSVb) en de Landelijke Kamer van Verenigingen (LKvV) hebben woensdag 16 november samen met advocatenkantoor Stibbe een dagvaarding op de bus gedaan. Ze willen dat de rechter het verhoogde collegegeld voor langstudeerders tegenhoudt.

ISO-voorzitter Sebastiaan Hameleers vindt het vooral kwalijk dat staatssecretaris Zijlstra niet van een boete

'De verhoging is niet aftrekbaar. Dan is het toch duidelijk dat het om een boete gaat?' wil spreken. “In principe kun je het collegegeld als scholingsuitgaven van de belasting aftrekken, maar voor de langstudeermaatregel wordt een uitzondering gemaakt: de verhoging is niet aftrekbaar. Dan is het toch duidelijk dat het om een boete gaat?”

Zo hebben de studenten nog veel meer argumenten. Advocatenkantoor Stibbe schreef op hun verzoek eerder dit jaar een rapport over alle juridische haken en ogen van de maatregel. De wet zou bijvoorbeeld het rechtszekerheidsbe-

‘Boete’ nog hoger dan gedacht

ginsel schenden en langstudeerders discrimineren.

De studenten stellen dat staatssecretaris Zijlstra de wet aan zijn laars lapt en ‘de menselijke maat’ uit het oog verliest. Als er inderdaad sprake is van een boete, zoals Hameleers zegt, dan is de langstudeermaatregel in strijd met het Europees Verdrag voor de Rechten van de Mens. Want daarin staat dat mensen niet met terugwerkende kracht mogen worden veroordeeld voor iets wat nog niet strafbaar was toen ze het deden.

Maar de ‘langstudeerboete’ wordt ook opgelegd aan studenten die hun vertraging opliepen voordat de wet was aangenomen.

Daar komt volgens de studenten bij dat er geen ‘redelijk overgangsrecht voor de huidige student’ is ingebouwd in de wet. ‘De boete brengt de toegang tot het hoger onderwijs in gevaar’, aldus een gezamenlijk persbericht van de studenten.

In de wet worden deeltijdstudenten bovendien over één kam geschoren met voltijdstudenten, stellen de studentenorganisaties. Zij vrezen dat studeren in deeltijd daarmee vrijwel onmogelijk wordt. Of die soep zo heet wordt gegeten, is echter maar de vraag. De Eerste Kamer heeft bij de behandeling van de wet in juli immers unaniem een motie aangenomen die de regering opriep ervoor te zorgen dat de maatregelen tegen de langstudeerders de deeltijdstudent niet buitensporig zouden treffen.

Zoals het er nu naar uit ziet zal de langstudeerboete met ingang van 1 september 2012 effectief in werking treden. De studentenorganisaties hopen dat de rechter vóór die tijd meer duidelijkheid heeft kunnen geven aan studenten. Ze laten weten het proces met vertrouwen tegemoet te zien.

In de voorbereiding van de dagvaarding ontdekte voorzitter Sebastiaan Hameleers van het ISO dat het tarief voor langstudeerders al meteen hoger is dan Zijlstra heeft beloofd. De collegegelden worden immers ieder jaar aan de inflatie aangepast, dus de langstudeerboete ook. Het verschil is 63 euro. Langstudeerders gaan komend studiejaar dus geen drieduizend euro extra betalen, maar 3063 euro. Met de rechtszaak hopen studenten het hele bedrag van tafel te krijgen.

De vrachtfiets, de superbus, verticale geveltuinen, een waterturbine en recycle-art. Delft liet vrijdag op de landelijke Dag van de Duurzaamheid zien wat de gemeente doet om Delft groener en energiezuiniger te maken. Het jongetje op de foto wekt zelf energie op door heel hard te trappen. (Foto: Sam Rentmeester/FMAX)

‘Toets op vloer is slechte beurt’ Eerstejaars die gedupeerd zijn doordat zij een tussentoets voor wiskunde op de grond moesten maken, kunnen zich melden bij de examencommissie.

Zo’n twintig studenten moesten op 28 oktober hun toets calculus-1 noodgedwongen op de grond maken omdat er zo’n zestig tafels en stoelen te weinig waren neergezet. En dat terwijl zich ook nog eens meer studenten meldden dan zich voor het tentamen hadden ingeschreven.

Nu komen niet altijd alle mensen opdraven die zich aanmelden voor een tentamen, zegt directeur onderwijs Luchtvaart- en Ruimtevaarttechniek Aldert Kamp. Maar in dit geval betrof het zo’n veertig studenten die zich alsnog hadden aangemeld bij de examencommissie.

Die commissie had ze toegelaten.

“Het had allemaal best gepast als die zestig stoeltjes er waren geweest”, zegt Kamp. “Het aantal studenten was

al meer dan het aantal tafels en stoelen. Dat is niet onderkend totdat de studenten er waren. Bizar. Een slechte beurt.”

Tijdens een overleg met collegelid Paul Rullmann noemde de studentenraad (sr) het incident ‘zeer ernstig’.

Het mag volgens de sr ‘nooit gebeuren’ dat studenten tentamens op de grond moeten maken, vooral omdat

'Het had allemaal best gepast als die zestig stoeltjes er waren geweest' eerstejaars te maken hebben met een bindend studieadvies waarvoor ze minstens dertig van de zestig studiepunten moeten halen.

De sr wilde van Rullmann weten wat er gebeurt als het nog eens voorkomt.

Zijn er bijvoorbeeld protocollen binnen de universiteit? Rullmann verwees echter naar de faculteit zelf. “Maatwerk is vaak beter dan een collectieve regeling”, zei hij.

Kamp zegt desgevraagd dat de examencommissie bij dergelijke extra aanmeldingen zou moeten verifiëren of er eigenlijk wel genoeg ruimte is.

Hij noemt het ‘heel vervelend’ dat het is gebeurd. “De examencommissie moet kijken wat ze er aan gaat doen.

Als je op de grond gezeten hebt en toch een negen hebt gehaald, is dat geen reden om te klagen.”

Overigens zegt Kamp dat hij had verwacht dat surveillanten en de docent iemand van de faculteit hadden gebeld. En dat er dan een zaaltje in de buurt was geregeld. In dat geval zouden studenten desnoods een half uurtje extra voor hun toets hebben moeten krijgen. “Het was in een witte week nota bene.”

Volgens directeur onderwijs en studentenzaken Anka Mulder moeten er twee dingen gebeuren: “Facilitair management moet zorgen dat er voldoende stoelen staan en studenten vragen we echt om zich aan te melden. Studenten die zich wel hebben aangemeld kunnen namelijk ook de dupe zijn. (CvU)

DELTA. 32 17-11-2011

nieuws/column

02

Schaal 15 www.delta.tudelft.nl @tudelta delta@tudelft.nl www.facebook.com/ tudelta

delta online Productief Nederlandse wetenschappers schrijven steeds meer artikelen. Tussen 2002 en 2010 groeide hun productie met de helft. Bovendien hebben ze naar verhouding veel invloed. www.delta.tudelft.nl/24085

Boetes Studenten die een beurs voor uitwonenden ontvangen terwijl ze bij hun ouders wonen, riskeren vanaf 1 januari boetes van duizenden euro’s.

De Eerste Kamer heeft daarmee ingestemd. www.delta.tudelft.nl/24084

Onvrij In Nederland hebben universiteiten minder vrijheid dan in veel andere Europese landen. De Europese vereniging van universiteiten zou het liever anders zien. www.delta.tudelft.nl/24083

Ongevraagd Studenten krijgen van DUO ongevraagd een lening zodra ze geen recht meer hebben op een basisbeurs. Het is klantvriendelijk bedoeld, maar de Socialistische Partij vindt het geen goed idee. www.delta.tudelft.nl/24082

Fietslampjes

De universiteit had ‘legitieme redenen’ om een directeur voor de nieuwe afdeling legal services te werven voor schaal 16 in plaats van schaal 15. Wervingsbureaus zouden hebben geweigerd posities te vullen als de schaal op 15 bleef, vertelde collegelid Paul Rullmann tijdens een overleg met de ondernemingsraad (or). Orvoorzitter Dineke Heersma verzuchtte dat ze het met dit antwoord ‘moest doen’. Tijdens de reorganisatie OOD uit 2005 had de TU de schaal voor een directeursfunctie juist terug op 15 gezet. Overigens heeft de TU aangeboden de wervingsprocedure op te

Afgestudeerde ingenieurs van Nederlandse universiteiten en hogescholen komen in de toekomst waarschijnlijk makkelijker in het buitenland aan de slag. Ze kunnen bij ingenieursvereniging Kivi Niria een Europese engineering card aanvragen. www.delta.tudelft.nl/24079

Fraude Naar aanleiding van de affaire rond Diederik Stapel gaat de Koninklijke Nederlandse Akademie van Wetenschappen in kaart brengen hoe onderzoekers in verschillende disciplines met hun data omgaan en wat daaraan verbeterd kan worden. www.delta.tudelft.nl/24074

Stilhouden Niemand weet nog hoe ernstig de wetenschappelijke fraude aan het UMC St Radboud is. Het ziekenhuis wil geen extra informatie geven en houdt de kwestie zoveel mogelijk stil. www.delta.tudelft.nl/24070

Het plan van de TU om een opleidingsinstituut op te zetten voor online onderwijs met een volwaardige ingenieurstitel, stuit niet alleen op bezwaren van studenten. Dat zei collegelid Paul Rullmann vorige week tijdens een overleg met de studentenraad (sr). “Onze benadering is: problemen die er zijn proberen we op te lossen. En dat kun je het beste doen door het maar gewoon te proberen.” Rullmann noemde zorgen van de sr over certificering en fraude ‘serieuze punten’ waarvoor nu geen oplossingen zijn. “Ik stel mij voor dat je een ‘open TU Delft’-diploma hebt.”

Op de vraag van de sr of online studenten dezelfde vaardigheden moeten hebben als reguliere, antwoordde Rullmann dat het programma gelijkwaardig moet zijn aan het reguliere.

“Dat kun je tot uitdrukking brengen in het type diploma.” De sr pleitte voor pilots en goede evaluaties.

www.delta.tudelft.nl/24066

‘We maken van restafval nuttige producten’ Lisanne Dölle studeerde augustus vorig jaar cum laude af als industrieel ontwerper. Met haar nieuwe productlabel VerdraaidGoed!, dat op 21 november wordt gelanceerd, wil ze van afval nieuwe producten maken.

“We nemen vaak samples mee en dan gaan we met zoveel mogelijk creatieve mensen bij elkaar zitten. De ene keer zie je meteen dat het roostertje achterop een computer een onderzettertje kan zijn, de andere keer kom je niet meteen op een idee voor een nuttig product. Dan moet je het soms een tijdje wegleggen.”

SASKIA BONGER Waarom was het nodig om zelf een label op te richten?

“Ik wilde graag duurzame producten op de markt brengen en dacht: ik begin met één van de zeventig producten die ik als mijn afstudeeropdracht voor Dierenpark Emmen heb bedacht. Dat is een vogelhuisje, Home-Tweet-Home, gemaakt van computerkastwanden en vezels uit nijlpaardenpoep. Op het dakje komen telkens andere zaadjes tot bloei. Ik ging naar een tuincentrum en dat wilde dit product in de schappen. Zij wisten een goedkope producent in China. Toen dacht ik: ja maar, wacht even, hier klopt iets niet. Ik had geprobeerd om een zo duurzaam mogelijk product te maken.

Productie op zo’n grote afstand past daar niet bij. Ik besloot mijn eigen producent te worden en een label op

De stichting StudentInzicht en de politie verkopen deze week weer fietslampjes op de campus, bij station Delft en in de binnenstad. www.delta.tudelft.nl/24080

Engineering card

Online ingenieur schorten. De or had daar om gevraagd omdat de afdeling legal services nog niet bestaat en er formeel nog over moet worden besloten, na overleg met de medezeggenschap. De vacature sloot op 27 augustus.

Lisanne Dölle: “Productie op grote afstand past niet bij een zo duurzaam mogelijk product.” (Foto: Sam Rentmeester/FMAX)

te richten waaronder ook andere ontwerpers kunnen werken.”

steeds anders, de productiemethode blijft dezelfde.”

Van restmaterialen nieuwe producten maken. Hoe doe je dat?

“De basis is inderdaad dat we alleen maar restmaterialen gebruiken om er nuttige producten van te maken. Hebben we een mooie reststroom, dan bedenken we wat we daarvan zouden kunnen maken. Dat laatste gebeurt in sociale werkplaatsen, bijvoorbeeld bij Robedrijf in Rotterdam. Daar maken ze voor ons unieke massaproducten. Van snijresten van textiel maken we bijvoorbeeld een speelbord voor het door ons bedachte spel Tof-Hee. De stof is

Hoe kom je aan bruikbaar afval?

“We zijn begonnen met het scouten van afval. Soms moet je er wat voor betalen, de dagwaarde meestal. Maar vaak zijn producenten blij als ze ervan af zijn. Neem de koelkastmagneten die we hebben gemaakt. Dat zijn speakertjes uit oude telefoons. Ze zouden zo de verbrandingsoven in zijn gegaan, omdat het te arbeidsintensief is om ze te recyclen.”

Zie je meteen waarin een stuk restmateriaal zou kunnen worden veranderd?

Waarom is jouw idee beter dan recycling?

“Recycling is natuurlijk ook goed, maar kost meer energie. Neem de speelstenen in ons spel Tof-Hee. Dat zijn stansresten uit de productie van vrachtwagenonderdelen. Ze zijn heel mooi rond, hebben twee verschillende kanten en zien er prachtig uit.

Anders waren die resten eerst getransporteerd en omgesmolten tot nieuwe dikke platen, die weer uitgerold hadden moeten worden. Vervolgens had ik kunnen vragen om er speelstenen van te maken. Al die tussenstapjes slaan we nu over.”

Denk je dat er genoeg vraag zal zijn naar de VerdraaidGoed-producten?

“De pilot met de Tof-Hee ging goed: 250 stuks waren in één keer verkocht.

Gelukkig gaan consumenten steeds bewuster kopen. www.verdraaidgoed.nl

hartmann

TI-59 Onlangs gooide ik mijn eerste laptop weg. Dat was een heel grote stap. Ik kan niet goed uitleggen waarom dat zo moeilijk was, omdat het volstrekt irrationeel is, terwijl ik toch een bijzonder rationeel persoon ben. Het valt in de categorie verschijnselen in het leven, zoals liefde, depressie, vreugde en angst, die zich onttrekken aan de ratio. Ik vind het onprettig dat dergelijke zaken mijn geest kunnen domineren op een manier waarover ik geen controle heb.

Destijds was het een laptop met uitmuntende technische specificaties, zoals een kleuren-LCD-scherm (800x600) en maar liefst 40 MB geheugen. En natuurlijk het state-of-the-art Windows 95 operating system. Ik kocht hem in 1996 voor het (destijds voor mij) fenomenale bedrag van $3800. Gecorrigeerd voor wisselkoersfluctuaties en vijftien jaar inflatie zou dat nu ongeveer vijfduizend euro zijn. Omdat ik destijds in de VS woonde, betaalde ik die laptop met de dollars die ik daar had verdiend. Het was een aderlating van anderhalf bruto maandsalaris. Inderdaad, ik verdiende als postdoc op Harvard niet veel. Klachten daarover werden steevast afgedaan met ‘Harvard staat goed op je cv’. De implicatie was dat deze investering als onderbetaalde postdoc op Harvard zich later dubbel en dwars zou terugbetalen. Dat kan ik vijftien jaar later als universitair docent aan de TU Delft uiteraard volmondig beamen.

Hoewel ieder weldenkend mens weet dat een laptop na vijftien jaar geen stuiver meer waard is, willen mijn hersenen dat maar niet bevatten. Dat is vanwege mijn socialistische opvoeding door ouders die beiden ook nog eens de Tweede Wereldoorlog hadden meegemaakt. Als tweede-generatie oorlogsslachtoffer lijd ik dagelijks aan het syndroom van niks-van-enigerlei-waarde-weg-kunnengooien. En dat strekt zich dus uit tot dingen die ooit veel geld hebben gekost,

maar nu niks meer waard zijn.

Enter the Texas Instruments TI-59, een van de eerste programmeerbare rekenmachines. Voor mij persoonlijk een grotere disruptive innovation dan de iPhone.

Ik kocht mijn TI-59 in 1977 voor negenhonderd gulden (250 uur tomaten plukken, anjers pluizen en auto’s poetsen), toen ik in de vierde klas van het vwo zat. Het was werkelijk een openbaring – een machine die je kon instrueren precies te doen wat jij wilde! Ik kon mijn TI-59 bijvoorbeeld het snijpunt laten bepalen tussen een lijn en een vlak, of een matrix laten inverteren. Vreselijk belangrijk allemaal. Dat ik destijds geen vriendin had, behoeft weinig nadere toelichting.

Die TI-59 heb ik tot op de dag van vandaag. Inclusief de belachelijk dure printer (vierhonderd gulden) die erbij hoorde. Het was destijds een nog grotere rib uit mijn lijf dan die laptop achttien jaar later zou zijn. Diverse malen heb ik hem op Marktplaats te koop aangeboden. Uiteraard heeft niemand interesse.

Maar weggooien kan ik mijn TI-59 ook niet, want dan heb ik hem dus dertig jaar voor niets bewaard. Die pijnlijke bevestiging van mijn eigen ongelijk is waarschijnlijk de ware reden waarom ik hem nog steeds bewaar. Daarom waag ik nog één poging. Ik ben bereid mijn TI-59 (met printer) te ruilen tegen een goede fles wijn. Een fles wijn die smaakt als een fles wijn van 1300 gulden, uiteraard.

Dap Hartmann is astronoom. Hij werkt als onderzoeker bij de faculteit Techniek, Bestuur en Management.

DELTA. 32 17-11-2011

nieuws

Numerus fixus Het maximum aantal studenten voor de numerus fixus bij Bouwkunde en Industrieel Ontwerpen (IO) is bij lange na niet gehaald. Het aantal inschrijvingen bij Bouwkunde was op 10 november 405 (fixus: 450) en bij IO 288 (fixus: 330). Vorig collegejaar - vóór de numerus fixus - was dat respectievelijk 468 en 390. Er wordt nog over nagedacht of dit aanleiding moet zijn om de fixus aan te passen.

Hoewel studenten het wel bijtijds wisten, is vrij laat bekend gemaakt dat er een numerus fixus was. De aanmelding voor beide opleidingen sloot op 15 mei. Toen lagen de ongewogen

cijfers (waarbij studenten zich voor meerdere opleidingen kunnen hebben aangemeld) nog boven de fixusgrens: 582 voor Bouwkunde en 416 voor IO. Tel je studenten die zich voor twee studies hebben aangemeld voor een half, dan hadden zich op 15 mei 483 studenten voor Bouwkunde aangemeld en 346 voor IO.

03

Weesfietsen

Propedeuses

Geen treinen

TU-student industrial ecology and integrated product design Lodewijk Bosman heeft in de categorie studenten de Zuid-Holland Prijs gewonnen.

Hij deed dat met zijn bedrijfje The Upcycle. Hij wil weesfietsen ombouwen tot nieuwe fietsen of onderdelen gebruiken in totaal andere producten als meubels of sieraden. Uit het juryrapport: ‘The Upcycle is een broedplaats van nieuwe en innovatieve duurzame creaties en producten en is in al zijn facetten direct toepasbaar.’

Het aantal studenten dat zijn propedeuse in één jaar (p-in-1) haalt, is afgelopen jaar gegroeid van 18 naar 22 procent. Uitschieters waren de opleidingen industrieel ontwerpen (van 22 naar 38 procent) en technische wiskunde (van 28 naar 42 procent). Rector Karel Luyben is ervan overtuigd dat het totaal aantal nog hoger zal zijn als de TU volgend jaar het bindend studieadvies verhoogt van dertig naar 45 studiepunten. Dat zei hij tijdens de uitreiking van de propedeuses afgelopen zaterdag.

Delftenaren die aan het spoor wonen, hebben het komend weekend ongewoon rustig. Er rijden van zaterdagochtend 01.00 uur tot maandagochtend 06.00 uur geen treinen van en naar Delft. Dat is nodig omdat er op het DSM-terrein damwanden de grond in getrild moeten worden voor de aanleg van de nieuwe treintunnel.

Dat gebeurt zo dicht op het spoor dat het voor de veiligheid van de bouwers nodig is het treinverkeer stil te liggen. De NS zet bussen in.

www.delta.tudelft.nl/23907 www.theupcycle.nl

Studenten stellen eisenpakket voor internet op Het vernieuwde voorstel van Duwo en Ziggo voor internet in studentencomplexen laat langer op zich wachten. De partijen streven er naar binnen drie weken met een plan te komen waar studenten mee kunnen instemmen.

SASKIA BONGER Duwo zei eerder dat het voorstel eind vorige week al klaar moest zijn. Het had afgelopen maandag besproken moeten worden in een vergadering met de internetcommissie van bewonersorganisatie WijWonen.

Duwo en Ziggo laten echter weten meer tijd nodig te hebben. “Vooral omdat er techniek in het spel is”, aldus een woordvoerder. “Er moet worden gekeken wat technisch haalbaar is. Uitkomst daarvan is niet van het ene op het andere moment bekend.

En we willen natuurlijk met een goed pakket komen, waar onze huurders zich in kunnen vinden.”

Daardoor kwam het maandagavond niet verder dan een presentatie van

Ziggo van wat de pijnpunten zijn.

“Dat was een beetje teleurstellend. We hadden een aantal concrete toezeggingen verwacht, bijvoorbeeld over het aantal beschikbaar gestelde IPadressen”, vertelt Wouter Verbeek, die namens de studentenvakbond VSSD zitting heeft in de internetcommissie van WijWonen.

Die commissie is nu van plan om op 23 november, tijdens het koepeloverleg met alle bewonersorganisaties en

'We hadden concrete toezeggingen verwacht' Duwo in Amstelveen, een pakket met minimale eisen op tafel te leggen.

“Als aan die eisen niet wordt voldaan, kunnen we niet akkoord gaan”, zegt Verbeek.

De eisen moeten nog precies worden verwoord, maar betreffen het aantal benodigde IP-adressen en de snelheid van de verbinding. Ook vinden de studenten het noodzakelijk dat binnen studentencomplexen interne netwerken overeind kunnen blijven en er complexservers kunnen blijven draaien.

De laatste eis betreft de switches. Die moeten volgens de studenten uitge-

rust worden met beveiliging tegen verkeerd aangesloten routers. Verbeek legt uit: “Het komt er op neer dat als iemand zijn routertje inplugt op de verkeerde poort, die router aan alle andere computers in het pand IPadressen gaat uitdelen. Dan pikken computers verkeerde IP-adressen op en wordt het een chaos.”

De internetproblemen houden de gemoederen onder Duwo-huurders intussen flink bezig. Op internet doen verschillende verhalen de ronde over de manier waarop Duwo de aanbesteding van internet in zijn complexen heeft afgewikkeld.

De TU Delft besloot al in 2005 dat het zich niet meer wilde bemoeien met internet in studentencomplexen.

Een jaar later deed Duwo een aanbesteding en in 2008 weer, beide keren zonder resultaat. Ziggo, met de bedrijven Technet en ITT Desk voor beheer en ondersteuning, kwam uiteindelijk pas uit een derde aanbestedingsronde naar voren.

Zodra details over dat contract naar buiten kwamen, stonden studenten op hun achterste benen. Waarom was er geen rekening gehouden met hun programma van eisen uit 2006? Daarmee had volgens de studenten veel leed voorkomen kunnen worden.

‘Afstand nemen van gedrag’ Het gaat er niet om afstand te nemen van het NRC-artikel, maar van het soort gedrag dat er in beschreven werd. Dat zei de ondernemingsraad vorige week in een overleg met het college van bestuur.

Na het artikel in NRC Handelsblad over de TU was het college van bestuur te verdedigend waar het misstanden juist actief had moeten bestrijden, vindt de ondernemingsraad (or). Collegevoorzitter Dirk Jan van den Berg toonde zich verbaasd. Hij had juist van ‘veel mensen’ gehoord dat ze vonden dat NRC onzin had geschreven.

De or vond het ‘niet sterk’ dat de TU zo veel woorden nodig had in de gedetailleerde reactie die de universiteit op haar website had gezet. Ook vond de or Van den Berg ‘heel wollig’ in een interview met Delta. De collegevoorzitter meldde juist andere reacties op het interview te hebben gekregen.

De or miste echter ‘een wat actievere houding’ over wat wel en niet mag aan de universiteit. “Nu lees je: dit is niet waar, dat is niet waar, en als uitsmij-

ter: we overwegen naar de Raad voor de Journalistiek te gaan”, zei or-lid Erik Louw.

Van den Berg zei dat hij juist was gericht op het rechtzetten van ‘het beeld dat alles mis en scheef zit op de universiteit’. Hij weet nog niet of de TU werkelijk naar de Raad voor de Journalistiek gaat.

De or was ook niet te spreken over het feit dat Van den Berg anderhalve week voor publicatie had gelogen toen hem werd gevraagd of hij het artikel al gelezen had. Hij zei dat hij dat had ontkend omdat hij afspraken met de journalist had gemaakt.

Zonder namen te willen noemen constateerde de or dat het niet gelukt was de schijn van belangenverstrengeling weg te nemen bij nevenwerkzaamheden. “Als je zelf of je vrouw of wie dan ook een bedrijf hebt en als er geld van de TU naar toe stroomt, is het lastig om vanuit die positie anderen er op aan te spreken”, zei Vincent van Croonenburg. Van den Berg zei het ermee eens te zijn dat decanen en directeuren het goede voorbeeld moeten geven. (CvU)

www.delta.tudelft.nl/23930 23950, 23951 en 23958

Or wil lijstje vertrekpremies Or-lid Gerard Bart wil van het college een lijstje met daarop leeftijden, aantal dienstjaren en gehanteerde vertrekpremies uitgedrukt in jaarsalarissen.

Het ondernemingsraadslid wil dit omdat hij de indruk heeft’ dat de TU bij reorganisaties het sociaal plan niet gebruikt.

Rector Karel Luyben reageerde vorige week terughoudend tijdens een overleg met de ondernemingsraad en zei zo’n lijstje niet te hebben. Volgens Luyben is het niet de intentie het maximum te betalen aan medewerkers die vertrekken, maar er samen met hen op basis van vrijwilligheid uit te komen.

Desgevraagd zegt Bart dat het sociaal plan maar twee vertrekregelingen kent: één op basis van het flexibele pensioen (FPU, voorheen de VUT voor mensen geboren vóór 1 januari 1950), en een afscheidsgratificatie die te vergelijken is met de kantonrechtersformule (een berekening waarbij onder meer het aantal dienstjaren telt).

Bart zegt contact te hebben gehad

met een paar boventalligen. Die zouden regelingen aangeboden hebben gekregen die hij niet kan terugvinden in het sociaal plan. “De TU mag dat doen als die regelingen beter zijn, maar die onderhandelingen gebeuren met enige druk. Zo van: dit is het. Terwijl het sociaal plan nu juist bedoeld is om geen onderhandelingen te plegen.”

Het or-lid geeft aan dat er wat onduidelijkheden in het sociaal plan zitten.

“De tendens is dat wat de TU aanbiedt, goedkoper is voor de universiteit dan

’De onderhandelingen over vertrekregelingen gebeuren met enige druk’ wat in het sociaal plan staat. Op zich is dat begrijpelijk in tijden van herijking, maar het zou niet moeten. Dat is mijn persoonlijke interpretatie.”

Het zou na uitleg van de TU volgens Bart zomaar kunnen zijn dat de vakbonden menen dat het sociaal plan inderdaad ook op een andere manier kan worden uitgelegd. “Maar de regels zoals ze nu worden toegepast zijn ons in principe onbekend.” (CvU)

Rock ’n roll sunday

Dat rock ‘n roll ook in 2011 nog uitermate populair is, bleek zondag in het cultuurcentrum. Zowel beginners als ervaren dansers werkten zich twee uur lang in het zweet om hun moves te verbeteren. En niks vetkuiven of pettycoats, maar gewoon in spijkerbroek. De dansavonden starten elke zondag om 20.00 uur en in het eerste uur leer je nieuwe passen. (Foto: Sam Rentmeester/FMAX)

DELTA. 32 17-11-2011

science

opinion please

04

Strangely behaving CO2 in coal mines Storing CO2 in unminable coal seams could be useful to mitigate global warming, Elisa Battistutta believes. But first the behavior of CO2 must be better understood.

Tomas van Dijk

Impressive next generation robot He can run, hop on one leg, recognize voices when people talk at the same time, and even pour you a drink. Meet the next generation Asimo robot, introduced by Honda.

Asimo made a grand entrance during the press conference, pushing a cart with a bottle and glass on it. He then carefully opened the bottle and poured juice into the glass. He was also shown running around and even hopping on one leg. Was the most important update of the robot since 2007 impressive?

“Absolutely. It’s incredibly difficult to make such a robot, and Honda has put lots of work into it,” says robotics expert, Dr. Martijn Wisse (3mE). “They had to make sure that all the pieces have just enough strength, so that it doesn’t weigh too much.” Wisse was also impressed with the hopping on one leg: “Asimo jumps and knows where it will land. The robot’s designers made sure of this, because the robot knows where every body part is all times. This is also the case with robots that are used in factories, and it demands lots of energy and control theory.”

But Wisse wonders if this is necessary. “They could’ve used a different approach to making the robot act more human-like,” he suggests. “We can hop on one leg as well, but we do not have to know exactly where we will land.” And Wisse knows what he is talking about, as he created Denise, a robot that can walk in almost the same way as we humans do. There is however great differences between us, Denise and Asimo. When Asimo runs, he bends his legs, almost as if crouching; nevertheless, Asimo can run as fast as 9 kph.

Professor of man-machine interaction, Leon Rothkrantz, praises Asimo’s stability, yet he also wonders if it can indeed interact accurately with people: “Honda states that he could recognize voices when people are talking to him at the same time. I doubt that. We work on speech recognition, and I cannot imagine that Asimo knows who is saying what when several people are talking to him in a hallway. That is extremely difficult for robots. There are microphones in its ears, and we know that speech recognition is more accurate when one talks close to the microphone.”

Honda stresses that the robot could also be used to help elderly people. “I don’t think the robot will be used in elderly homes, though,” Wisse says. “Although the robots aren’t for sale yet, they must be very expensive, and elderly homes are specially made for people in wheelchairs; therefore, such a robot should not necessarily have legs, but rather could also move on wheels. In future I think we will see more and more robots. Robots as vacuum cleaners and lawnmowers are already being sold. Next, robots will be used in the fruit cultivation business, to, for example, put tomatoes in boxes. And after that perhaps as butlers. But it may take decades before this happens.”

For research purposes, Prof. Rothkrantz and his team recently bought a Nao humanoid, developed by Aldebaran Robotics, a French company. “It’s supposed to be very stable, but we discovered it has serious stability problems,” the professor says. “It falls down a lot, although on paper and in video releases it works perfectly. I therefore wonder if Asimo will be as great as Honda says it is. We will only find out when we test it.” (RV)

CO2 is a tricky little molecule, Elisa Battistutta discovered during her many experiments in the lab. Put it under a pressure of around 70 bar and a temperature of approximately 45 ºC and it will become supercritical; that is, it will behave like a gas and a liquid at the same time. Modeling its behavior is very difficult at that point, and unfortunately these are exactly the conditions the molecules find themselves in when they are injected hundreds of meters underground in coal seams.

Storing CO2 in coal has been one of the geological CO2 sequestration options under scrutiny these last few years. “Economically, injecting the gas in coal is not so interesting at the moment”, says Battistutta, who will defend her thesis on this subject later this month. “But it could become interesting if developments in technology reduce the costs of separation, transport and injection of CO2.”

One of the main problems is that coal swells when CO2 is injected into it, as this reduces the permeability. Consequently, one can’t inject as much CO2

Elisa Battistutta: “We don’t know how the supercritical CO2 in coal behaves.”

(Photo: Tomas van Dijk)

as one would like. These were the disappointing research results of a pilot project conducted in Poland a few years ago.

In her laboratory, Battistutta tried to figure out exactly what happens when

One can’t inject as much CO2 as one would like the gas is injected. In her experimental set up, which included a small pressure chamber with a piece of coal inside, she could imitate the circumstances – pressure and temperature - of the underground coal seams.

The curve she obtained, which describes the amount of CO2 adsorbed at rising pressure, bends down from

about 70 bar when the CO2 becomes supercritical. “This is an artifact,” Battistutta says. “We calculate the density of the CO2 inside the coal, and for this we assume that the volume of the coal is constant. But it isn’t.

We measured the expansion of the coal, but that doesn’t help us either because we don’t know if the pores in the coal are swelling or whether it is something else caused by some kind of reaction of the supercritical CO2 with the coal.

“Ultimately what we want to do is ameliorate the curve and plug it in coal reservoir models of coal seams, so that we can then predict what will happen. Many laboratories around the world are working on this curve.”

Restoring starlight For his PhD thesis, Dr Rogier Ellenbroek (3mE faculty) developed a control system for deformable mirrors in telescopes.

For centuries astronomers have been polishing the large mirrors inside their telescopes in order to obtain higher resolution images of the stars and planets. But for telescopes with a diameter of more than one meter, polishing was not the answer. Turbulence in the atmosphere, leading to quickly changing temperatures, humidity, pressure and CO2 concentrations, causes the refractive index of air to vary, which in turn leads to blurry images.

To compensate for variations in the refractive index, deformable mirrors, are placed in the optical path of large ground-based telescopes. When part of a wavefront from a far away celestial object is slowed down during the last small segment of its journey through our atmosphere, it will hit an elevated section of the mirror. Meanwhile, the runners-up will hit a valley.

With this kind of compensation, all photons will arrive simultaneously on the telescope’s detector.

For his PhD thesis, which he defended on the 8 November, Rogier Ellenbroek developed a control system that can efficiently regulate the actuators.

“The European Southern Observatory is currently developing the European Extremely Large Telescope (E-ELT), the world’s largest ground-based telescope

The world’s biggest eye on the sky, the E-ELT, will be equipped with deformable mirrors.

(Artist's impression: ESO)

with a diameter of 39 meters,” says Ellenbroek. “Such a large telescope needs a much more efficient control system, because the computer power that you need to control the telescope increases with the fourth power of the telescope diameter. Consequently, you need an absurd amount of computing power. This is one of the bottlenecks of the E-ELT at the moment.”

One way to tackle this problem is by dividing the deformable mirror into different modules that can communicate with one another. Ellenbroek worked on an algorithm that allows for this kind of inter-module communication. “This is very tricky,” he says.

In order for all the mirror’s elements and their actuators to know how to reposition themselves, they must know how far the photons they will receive are lagging behind or are in advance, compared to the rest of the photons, yet their sensors only give them relative figures. In other words,

they must know the global shape of the wavefront. Ellenbroek: “Compare the actuator with a person standing in the mountains with an altitude map showing contours, but no height labels. If that person knows the height of some point on the map, he can count and trace the contours to determine his altitude. But he would need almost the entire map to do this.”

Ellenbroek thought of a way to communicate incoming wavefront shapes to all mirror modules by identifying the behavior of the air bubbles, pressure and humidity that are blown over the telescope by the wind. “It’s like a mountainous landscape that passes by,” he says. By using insights of this “landscape” flowing past, Ellenbroek was able to improve the control system. (TvD)

DELTA. 32 17-11-2011

science

05

short news science Takanishi

Haptics awarded

Scarce materials

Branson

Eco congress

For the past two decades, Professor Atsuo Takanishi, from Japan’s Waseda University, has been busy developing humanoid robots, especially for use in medicine, healthcare and wellbeing. Other products from the Takanishi lab are talking robots that speak Japanese, and Kabian, an emotions displaying robot. Next Thursday Prof. Takanishi will be a featured speaker and honored guest at the Robotics seminar.

PhD student Oscar van de Ven (MSc) has been awarded the ‘Tata Steel Prize’ for his design of a haptic control system. The system, designed for the assembly of small devices, gives the user a ‘feeling’ for what happens by feeding back the forces at the gripper to the remote control. Van de Ven will receive the 5,000 euros award at a ceremony of the Koninklijke Hollandsche Maatschappij der Wetenschappen, next Wednesday in Haarlem.

The increasing pressure on raw materials is the theme of Kivi Niria’s annual congress, held on 23 November at TU Delft’s Aula. The engineers’ institute wants its members to think about smart materials use. Topics during the congress include material scarcity: what materials are needed and where do we get them from. Optimal material use will also be discussed, including new design methods and recovery techniques.

One wants hundreds of thousands of tourists to make environmentally friendly trips into space, while the other develops a new environmentally friendly public transport system involving an extremely rapid electric bus that drops all passengers off at their doorsteps. Last Monday, the two visionaries, Sir Richard Branson, owner of Virgin Galactic, and Prof.

Wubbo Ockels, the inventor of the Superbus, met in Rotterdam. Ockels picked up Branson from Rotterdam airport with his Superbus.

Ecological design is the key to solving many of our current problems, such as material scarcity, loss of biodiversity and public health. So says the organization of the EURO’11 conference on ecological design of the urban and rural environment. The two-day program features speakers from the TU, and from various Dutch and international ecological institutions. The program also includes an excursion to the Netherlands’ last wilderness: Oostvaardersplassen.

robotics.tudelft.nl/?q=talks

www.kiviniria.net

TU develops Nasa mission detectors TU physicists are building terahertz sensors for Nasa’s ballooning mission, Gussto, set for launch in 2017. The mission will study interstellar dust and gas clouds where stars are born.

the graduate

Power and publicity Lay-out of terahertz detector. (Image: TU Delft and Sron)

Jos Wassink Terahertz astronomy opens a new window on the universe. In between radio waves and infrared radiation, terahertz waves travel long distances through interstellar space. On Earth however virtually all radiation is absorbed by moisture in the atmosphere, which is why terahertz astronomy, which promises to give clues about how stars and planets are formed out of gas clouds, is only practiced from the highest mountain peaks (Alma in Chile) or from satellites (Herschel space telescope, launched in 2009).

The proposed Gussto mission will use a balloon to reach the edge of space at an altitude of 36 kilometres above the South Pole. The mission’s duration is two periods of 50 days each, with a refill in between for topping up the cryogenic helium.

The Gussto (Galactic/galactic Ultra long duration balloon Spectroscopic Stratospheric THz Observatory) mission is led by Professor Christopher

euro.citg.tudelft.nl

Artist’s impression of Gussto’s balloonbased telescope. (Image: Sron)

Walker (University of Arizona), who selected SRON (Netherlands Institute for Space Research), and TU researcher Dr Jian-Rong Gao, to serve as the mission’s detectors. Why? “Because we’re the best in the world,” Gao explains,

In between radio waves and infrared radiation, terahertz waves travel long distances through interstellar space referring to the experience that Professor Teun Klapwijk’s research group at the Kavli Institute of NanoScience has in building terahertz detectors.

The group was also involved in making the Herschel and Alma detectors.

The new imager will be 1 square inch

in size and feature 16 pixels consisting of improved supersensitive and low-noise detectors. Each detector has an on-chip antenna (smaller than 0.1 millimetre), and a superconducting nanobolometer, with a ‘hot’ electron in the middle, that remains on the verge of normal and superconductivity. Incoming terahertz radiation causes large variations in the electrical resistance. Moreover, the antenna’s signal is mixed with a reference signal in order to bring the frequency down to a manageable level – a technique called heterodyne detection.

Recent advances have increased the maximum detection frequency up to 4.7 THz, which is of particular interest as this allows for the detection of oxygen, as well as carbon and nitrogen, in space.

Gussto is one of two finalists in a Nasa competition: in 2013 the US space agency will decide which of the two projects will win a 55 million dollar grant.

cover The coloured rectangles on the cover of Dr Cleber Biasotto’s thesis are fields with holes in the silicon wafer, he says by telephone from Brazil. He needed to make 600 nanometre holes in the wafer, in which to grow silicongermanium dots. Each field of holes, visible as a coloured rectangle, measure 4 by 5 millimetres. Biasotto took the cover photograph himself with a regular camera. The colours, ranging across the colors of a rainbow, depend only on the angle of view. The incident light is white. Interference determines which colour comes out at what angle.

Biasotto needed these wells to grow silicon germanium dots in. On top on the dots he constructed a Mosfet

transistor, which he then baptised ‘Dotfets’. The hump underneath causes tension, just like books placed under a mattress do. The good news is that in case of the Dotfets, the tension improves the mobility of the charge carriers in the transistor and thus makes the electronics faster. (JW)

Cleber Biasotto, ‘Dotfets: Mosfets strained by a Single SiGE dot in a Low-Temperature ELA Technology’, 20 Octobre 2011, PhD supervisor Professor Lis Nanver (EEMCS).

(Photo: Tomas van Dijk)

However eco-friendly they may be, wind turbines are not very popular with people - unless these people happen to own them. For his graduation project Hengfeng Chi (Industrial Design and Engineering) set out to design a turbine that is like candy to the eyes.

Together with former TU techno-starter Actiflow, now an engineering company based in Breda that specialises in aerodynamics, Chi chose the Pier of Scheveningen as the ideal location for the urban wind turbine. The Pier has a lot of undisturbed wind and people don’t live close enough to hear any of the noise the turbines might produce. Plus the once-famous tourist magnet could do with a new attraction.

Chi set out to study the pro’s and con’s of various wind turbine designs, the limitations of so-called urban wind turbines and the influences of the built environment on the wind. The Chinese designer also absorbed the atmosphere of the targeted coastal town: sea, wind and waves. And also: fishes, plants and tourists.

He used a technique called mindmapping to diverge his ideas in brainstorming to design a wind turbine that people would like to look at for a change.

The design that Chi came up with is new, unexpected and intriguing. Called the ‘Wing Rings’, it features a standing axis, which supports four rows of three vertical rings vertical rings of about a metre across. When the wind blows, which is mostly the case in Scheveningen, the rings will start to rotate around the axis, very much like the half balls of a wind speed meter (anemometer).

“The open ring is more efficient than the half balls”, Chi explains, because of the airfoil caused by the ring. A cross section of the ring looks like a cross section of an aircraft wing. And just like a wing, the ring experiences a forward pointing lift force, which effectively propels the ring into the wind. The main advantage of the airfoil is that it propels the turbine faster than the wind speed, thus increasing its efficiency.

That said, it must be noted that the power output is modest at best. Depending on the wind speed, the power output is estimated to vary between 90 Watts (at 6 meter/second) and 1100 Watt (14 meter/second). On average Scheveningen offers 7 m/s or about 140 Watts or 1200 kWh per year. That’s only about 120 euro’s worth of power.

Chi agrees payback time on power only would be very long. But, he argues, the Wind Ring is more than a turbine; it’s also an ecological statement that companies can use to stand out. Especially at night, bathing in LED-light, Chi’s turbine promises to turn wind at sea into a multisensory experience: sense, sound & vision. Actiflow now looks for investors in the project. Chi’s design was awarded an 8,5 last Friday. (JW) 'Urban Wind Turbine Design for Scheveningen', Hengfeng Chi, 11-11-2011, supervisors A. Boeijen, R. Wormgoor and O. Dijk (IDE).

DELTA. 32 17-11-2011

international students

06

Wings of excellence The St. Gallen Symposium invites university students to seize the opportunity of becoming a ‘Leader of Tomorrow’.

DAVID MCMULLIN The St. Gallen Symposium is the world’s premier opportunity for intergenerational debate on issues relating to management, science, politics and civil society. Each year since 1989, the essay competition for the St. Gallen ‘Wings of Excellence Award’ offers students at Master’s level or higher throughout the world the unique chance to qualify as a ‘Leader of

what's cooking

Tomorrow’ at the symposium, held in Switzerland in May 2012. Competing students must contribute their own visions and ideas on this year’s symposium topic: ‘Facing Risk’, with competitors choosing from the following topic clusters: ‘Detecting Risks’, ‘Risk Aversion’, ‘Emerging Risks’ and ‘Managing Risk’.

Competition submissions should be in the form of an essay, scenario, project report/proposal, multi-media presentation or an entrepreneurial concept.

In introducing new approaches and unconventional ideas, the submission should be constructive, provocative or instructive, including inspiring thoughts and actions.

The authors of the 100 best contributions will be invited to attend the

symposium, which will also be attended by some of the world’s foremost leaders and decision-makers.

The three most outstanding student submissions receive the St. Gallen ‘Wings of Excellence Award’, collectively endowed with 20,000 euros in prize money. An independent jury, comprised of academics, corporate executives, entrepreneurs and politicians, evaluate the submissions.

The organising committee moreover covers travel and lodging costs, thus enabling students from all over the world to participate, regardless of their economic situations.

www.stgallen-symposium.org

(Photo: Pat Hong)

Scallion and mapo tofu

Foreign eye As an architecture student, my camera tends to focus on the cultural differences between different societies. Nevertheless, what I found at Utrecht’s Dom tower was a pleasant and subtle analogy to an Indian counterpart. As I clicked this photo, I was transported back to a place close to my heart, the temple town of Srirangam, South India. A magnificent town built over several centuries on Srirangam, a river island, which today remains a major religious and cultural centre. The Rajagopuram, the tower’s largest entrance, wasn’t finished in its day, although it was recently, but not to its original design.

Similarly, Utrecht’s Dom Tower is a free-standing structure, owing to the collapse of its unfinished nave, formerly serving as the entrance to the Gothic Cathedral of Saint Martin, a beautiful structure that still exists, although separated from this tower by a few metres. These two structures of yore, both unfinished gateways, built 8,000 kilometres and two centuries apart, have been preserved and adapted to today’s cultural context. Utrecht’s gateway to a quiet calm (on the left), and India’s to clamorous chaos (on the right), merged together in photo form as similar gateways but to contrasting cultures.

There are many ways to encounter tofu. For many people, tofu is regarded as a diet food and often considered not very yummy. I’ve heard many friends complaining that tofu doesn’t have any flavor, and that it has a weird sponge-like texture. As a tofu-lover, I always tell them: because you haven’t encountered it in the right ways.

And I was right, as just one glance at the divine look on my Dutch friend Julie’s face told me when we ate Tapanyaki-style tofu seasoned with oyster sauce at a Chinese restaurant. Tofu had totally capture her heart during that very special encounter. “I just love the taste of the fried tofu! It has a very subtle taste that demands a delicate tongue - it makes you appreciate the small and delicate things in life - subtle but so rich” Julie exclaimed, her eyes sparkling over the still-sizzling tofu.

There are just so many ways to encounter a delicious tofu dish. Wait till you have tried a whole range of varieties of this East Asian/Southeast Asian cuisine - stewed, fried, braised, marinated or seasoned with soy sauce, chili sauce, or other types of sauces of your choice.

Relatively high in protein and low in calories, tofu often plays a subtle role in dishes, mixed with other ingredients. During summer, you can enjoy silken tofu served with freshly grated ginger, green onions and/or with soy sauce (Japanese style), or with toppings like boiled peanuts, cooked oatmeal, dressed with a syrup flavored with ginger or almond (Chinese-style). And you shouldn’t miss the famous ‘mapo tofu’ - braised tofu with beef, chili, and fermented bean paste sauce, which will leave your tongue dangling with spicy wonders!

And if your stomach is strong (and brave) enough, you can also try ‘Stinky Tofu’, a popular snack in East and Southeast Asia, which is often accompanied by chili sauce. ‘Stinky Tofu’ has a rotten smell that initially puts many people off, but many tofu-enthusiasts love it. (PH)

With your mind now changed about the delicious wonders of Tofu, just go to delta.tudelft.nl for an online version of this article and two easy-to-follow tofu recipes with step-by-step instructions.

(Photo/caption: Harish Ramakrishnan, MSc from India)

malone

Dutch TU Delft is fortunate to be such a great university that it attracts students from all over the world. Its student body diversity can enrich the overall TU experience, both inside and outside the classroom, and for international and Dutch students alike. Unfortunately, the use of language within the university still prohibits international students from being their best, while also alienating them from Dutch students, which in turn hurts everybody.

Despite English being the official language of all university MSc programs, Dutch is still used in many areas. In some courses, lecture slides are presented in Dutch, and course materials or case studies are handed out in Dutch. And sometimes Dutch is an official language for no apparent reason. The most egregious example of this is International Research Projects (IRP), a foundation affiliated with TU Delft and the Delft Centre for Entrepreneurship. IRP sends TU Delft MSc students to developing countries to conduct market research or feasibility studies for projects like eco-cities in China or offshore wind in Argentina.

So, IRP is a university-affiliated program that takes students from TU courses where English is the official language and sends them to countries where English and the local language are spoken.

But until it was recently pressured by the Delft International Student Society (Diss), IRP always made fluency in Dutch a requirement to participate. This is a bad, inexplicable policy for many reasons: firstly, Dutch students working outside the Netherlands are going to work in a language other than Dutch. Second, international students – particularly those from IRP project host countries who know the local language and culture – would be assets to IRP teams, even superior to Dutch students who don’t know the local language and customs. Third, IRP’s offensive ‘understand and reads Dutch’ criterion explicitly excludes virtually all TU Delft international students.

Diss recently addressed this issue, with IRP agreeing to put up an English-language website and drop the Dutch language requirement, but ‘understand and reads Dutch’ remains a selection criterion on IRP’s site today. Yet, inexplicably, competence in a host country’s local language is not listed as an IRP selection criterion, even though knowledge of Mandarin or Portuguese for example would be an asset when working in China or Brazil. In the interest of intellectual and academic integrity, all TU-affiliated groups should list all languages that could be beneficial, not just one (Dutch), to the exclusion of all others. To do otherwise is

discriminatory and must cease, particularly among student organisations affiliated with TU Delft, as IRP is.

Groups like IRP must work to reach out to international students.

In watching the discussions between Diss and IRP unfold, it became apparent that IRP didn’t see this as an issue, which is an attitude at the university that must change. Exclusionary policies directly and indirectly impede the ability of international students to perform: directly because they must spend extra time sifting through Dutch materials in order to complete assignments, and indirectly because it creates an atmosphere of exclusion. This exclusionary situation is bad for international students, and it’s bad for Dutch students, who are missing out on one of the best aspects of TU Delft: its vibrant and diverse international student body.

Devin Malone, a recent MSc graduate in industrial ecology, is from Anchorage, Alaska.

irpdelft.nl/studenteninfo

DELTA. 32 17-11-2011

international students

07

‘Research is my cup of tea’ With global oil reserves depleting, and climate change threatening, TU Delft PhD researcher Ming Liu, from China, is researching fuel cells, a technology offering unique potential for clean, efficient power transfer and high fuel to electricity efficiency.

VIKRANT VENKATARAMAN What motivated you to pursue a PhD in fuel cell technology?

“I wanted to widen my knowledge in this field, a field that has recently generated great interest in the energy community. The technology is quite new, so I wanted to learn more about it and also be part of this new technology from the start. Furthermore, research in the field of fuel cells based on biomass gasification for sustainable power generation is new in China, so I’d like to use the knowledge gathered when I get back home.”

What exactly is a Solid Oxide Fuel Cell, or SOFC? “There’s a global need to achieve efficient energy conversion with minimal environmental impact. SOFC is an electrochemical device that converts the chemical energy of the fuels directly into electricity, without the combustion stage, thus achieving high efficiency. You can think of an SOFC as a kind of battery, where as long as you supply fuel you get electricity. Compared to conventional power generators, like steam turbines, SOFC efficiency is 50 to 60% higher.”

Why is there interest in SOFC research?

“Fossil fuels for power generation have a low electrical efficiency, beside, it

emit carbon dioxide which cause global warming. Power plant based SOFC and biomass gasification has higher system efficiency as well as no extra carbon dioxide emission, as biomass is practically carbon neutral. Since biomass is renewable when integrated with SOFC, it’s a pioneering solution for a sustainable energy future.”

With plenty of fossil reserves still remaining, is this a viable technology for the near future?

“It’s true that oil and coal reserves won’t run out anytime soon, but one must consider the climate change aspect, too. In a world whose population reached 7 billion, energy demands are continuously increasing. Generating energy by renewable means and converting it as efficiently as possible is the need of the hour. Also, generation and conversion must be done without polluting the environment.

Fuel cells are non-polluting devices, producing harmless water as a by-product if hydrogen is fed as fuel. Hence, I’d definitely say this technology has a promising future.”

What are the real world applications for your research?

“It’s popular in developed countries, in Europe as well as the USA, where demonstrated power plants based on SOFC and biomass gasification are running. However, given some technical barriers, such as high syngas quality, tolerable SOFC materials must still be improved. SOFCs are currently making inroads into stationary applications that require power. For example, telecom companies can’t afford to have power cuts and need back up power.

Having huge banks of batteries is one option, but it’s expensive, and it isn’t scalable and efficient. Instead, an SOFC system would generate power as long as fuel is supplied to it.”

industry from Brazil. However, due to the economic availability and durability of SOFCs, it’ll take a few decades to commericalize such a system.”

Why did you choose TU Delft?

“I had two offers to do my research: TU Delft and a university in Australia. I chose the former because Delft’s research programs are well-known throughout the world and the quality top-notch. My professor at my home university also had some affiliation with TU Delft and strongly recommended I come here.”

How would you describe you research experience at TU Delft thus far?

“Honestly, I’ve loved it. Research is my cup of tea, and that’s what I like doing, so I’m 100% into it. It’s been happy three years here but also tough, because doing a PhD is no joke: one must spend considerable amounts of time on finding out new things and designing new solutions. After all, we researchers are here to solve some of many problems facing the world.”

Any advice for aspiring young researchers?

“First, they need to know themselves; they must ask themselves which topic they’re interested in and then plunge into it with full enthusiasm. I’d tell budding researchers to do what they like and not what they’re offered, because only then will their research be fruitful.”

news in brief Retreat The US was founded on enlightenment values and is the most powerful scientific nation on Earth. And yet the status of science in public life has never been so low. How did it come to this? In the 29 October issue of New Scientist, Shawn Lawrence Otto investigates why the US is retreating from reason.

Active combat More than distancing itself from the recent critical NRC Handelsblad article, TU Delft should have distanced itself from the behavior and actions described in it, the Works Council told the university’s Executive Board last week. After the article was published, the Executive Board reacted too defensively, when instead it should have actively combating the reported abuses. Dirk Jan van den Berg, chairman of the Executive Board, was surprised to hear this criticism.

He said that “many people” had told him that NRC had written nonsense and he was striving to correct the false image of the university.

Social plan Gerard Bart, a member of the Works Council, has asked the Executive Board for a list of the ages, the number of years in service and the amounts of the severance payments of the people who are involved in university reorganizations.

Bart believes that TU Delft does not use the so-called ‘Social Plan’ in which such matters are stipulated. Rector Karel Luyben said he does not have such a list and that the university intends to arrange this matter with staff voluntarily.

Fine Three large Dutch student associations have subpoenaed the Dutch national government in a final attempt to stop a bill that fines students who study for too long. The bill was already passed in the Dutch Parliament this summer, but the students still think it is unjust and unfair. The students for example resent the fact that the Secretary of State will not speak of the matter as a ‘fine’, but rather prefers to term it an ‘increase of tuition fees’.

Internet problems

What are your future plans?

“I can’t say exactly, but I’m very much interested in doing a postdoc after completing my PhD. I’d like to continue in this exciting area of fuel cells for my postdoc, either at TU Delft or elsewhere. That said, if offered an exciting job in industry back home, I’d definitely go back.”

Is industry collaborating for your research?

“This project is funded by an energy (Photo: Gerard Stolk)

The new proposal for an internet service in Duwo student housing complexes has been delayed. Duwo and internet provider Ziggo now hope to have a suitable proposal ready within three weeks. Earlier, the student housing corporation suggested it would be ready last week. A special internet commission set up by the residents association, WijWonen, is disappointed. The commission is planning to hand over a set of demands for faster and better internet on November 23. “If those demands are not met, we will not agree,” said Wouter Verbeek, speaking on behalf of the WijWonen’s internet commission.

Waste In August 2010, Lisanne Dölle graduated cum laude as an industrial designer from TU Delft. She designed 70 different ways to make new products out of waste from Emmen Zoo. With her new product label, VerdraaidGoed!, which will be launched on November 21, she also aims to make useful products out of waste materials. “Of course, recycling is also a good thing, but that still costs more energy.”

App attack Smart phone users take note: if you enter your idea for an app by no later than 30 November, you could be in the running to win an iPad. Prize winners will be chosen from among the best ideas submitted for the special app event to be held at the EEMCS faculty on 9 December. The app event will include pitches from the top 3 entries in five categories, plus an app market for app suppliers, app maker and app designers. app.tudelft.nl

(Illustration: Raghuveer Ramesh)

Train surfing to Leiden?

Despite a recent Delta survey that revealed that a majority of TU Delft students oppose the planned merger of TU Delft with the universities of Leiden and Rotterdam, such a merger seems likely in the near future. But what would a merger mean for TU Delft’s international students, many of whom specifically chose to study here because of TU Delft’s good reputation and name-recognition back home and among the international scientific community? And what additional costs should TU international students expect to incur as a result of a merger? Unlike TU Delft’s

Dutch students, for example, international students are not given OV cards, allowing for free travel on Dutch trains.

Consequently, having to commute from Delft to Leiden or Rotterdam by train to attend certain courses - as the merger plan envisions - would be a major additional expense for TU Delft’s already cash-strapped internationals. International students with opinions on the merger plan are invited to share them with us in the comments section of the online version of this article: delta.tudelft.nl.

Foreign recruitment The Netherlands is a popular destination for academic researchers from countries outside the European Union, with the Netherlands particularly attracting scientists to its universities of technology. From 2008 and 2010, the number of overseas researchers per 100,000 inhabitants nearly doubled, from 5.2 in 2008 to 9.0 in 2010. Only Denmark was finished ahead of the Netherlands. Dutch universities are however less attractive for foreign students, finishing in tenth place among EU countries in attracting foreign students, according to ANP, the Dutch news agency, which analyzed figures provided by the Association of Universities in the Netherlands and the European statistics office, Eurostat.

DELTA. 32 17-11-2011

lifestyle

08

‘Vliegergek? Ik geloof het wel’ Rolf van der Vlugt heeft iets met vliegers. Als kitesurfer behoort hij tot de wereldtop, als onderzoeker houdt hij zich bezig met energieopwekking uit vliegers. Hij haalde er National Geographic mee.

Jimmy Tigges Speedkiten heet zijn sport: over een afstand van vijfhonderd meter een zo hoog mogelijke snelheid halen op zijn door een vlieger aangedreven board.

Met hulp van aerodynamisch onderzoek deed de toenmalige student L&R een serieuze gooi naar het absolute snelheidsrecord onder alle wind aangedreven vaartuigen. Zijn Nederlands record uit 2008, 88 kilometer per uur, staat nog steeds. Na die tijd legde hij zich toe op course racing, een soort wedstrijdzeilen maar dan met plank en vlieger. “Met speedkiten ging het me puur om de snelheid. Course racing trekt mij vanwege het wedstrijdelement, maar het speedverhaal blijft kriebelen. Ik wilde er wel bij zijn, bij al die recordwedstrijden, maar de inschrijving alleen al kost drieduizend euro. Bovendien, als je goede resultaten wilt halen, moet je je ergens op

focussen.” Begin november won hij voor de Franse westkust het laatste course racing event van de Kite Tour Europe (KTE). Weliswaar werden er door windgebrek slechts vijf van de elf geplande races gevaren, maar daar zit hij niet mee. “Mijn schuld is het niet dat het niet waait.” Het leverde hem een derde plaats op in de eindrangschikking. Leuke bijkomstigheid: zijn vriendin Katja Roose, die ooit even in Delft werktuigbouwkunde studeerde, won bij de vrouwen.

Wat de status is van de KTE? “Het is een wedstrijdcyclus waaraan de Europese top meedoet. De eerste wedstrijd, bij een Duits eiland, was meteen ook

‘Er valt technisch gezien nog steeds heel veel te verbeteren’ het WK. Daar deden wereldtoppers aan mee. Een groep Amerikanen was er verrassend sterk aan het varen. Ik werd achtste, en de derde beste Europeaan.”

Wat hem vooral boeit is dat de kitesport, ondanks het groeiende aantal professionals, nog altijd betrekkelijk nieuw is. “Er valt technisch gezien nog steeds heel veel te verbeteren, in beide disciplines. Als je net iets betere vinnen onder je board hebt, of de vorm

Rolf van der Vlugt: "Goede kans dat de sport olympisch wordt in 2016."

(Foto: Rolf van der Vlugt)

van je board nog iets kan verbeteren, kun je belangrijke winst boeken. Het is leuk om dat uit te zoeken.”

Van der Vlugt is altijd met vliegers bezig, thuis en op zijn werk. “Vliegergek? Ik geloof het wel.” Op de verschijningsdatum van deze krant verkeert hij op vliegveld Valkenburg, bij Leiden. Als onderzoeker van Asset op de TU, naar energieopwekking met vliegers, voert hij daar met compagnon Aart de Wachter een veldtest uit.

Een grondgenerator zet de trekkracht van de vlieger via de lier om in stroom.

Door de stand van de vlieger te variëren tijdens het draaien van ‘achtjes’ in de lucht, wordt gezocht naar de maximale energieopbrengst.

Met simpele schetsjes laat hij zien wat de immense voordelen van vliegers zijn ten opzichte van windturbines. “Turbines hebben een veel zwaarder fundament nodig in zee, een vlieger zet je met een ankerketting vast. Je kunt er veel hoger mee en hij is ook makkelijker te verplaatsen.” Het onderzoek leverde onder meer een publicatie op in de novembereditie van National Geographic. De Amerikaanse uitgave lijkt ook interesse te hebben.

Wat zijn sportieve vliegerbezigheden betreft heeft Van der Vlugt, vijfde op de wereldranking, nog grote ambities.

“Er is een lobby aan de gang, goede kans dat de sport olympisch wordt in 2016. Dan zijn de Spelen in Rio de Janeiro, een lekkere omgeving om te kitesurfen.” Het is zijn ultieme uitdaging om daar de gouden plak te pakken. “Het kan nog precies. Ik ben nu dertig, qua leeftijd ben ik dan nog sterk genoeg om ervoor te gaan. Bij course racing gaat het voor een groot deel om tactiek en wedstrijdervaring.”

Eind november gaat hij twee weken naar Zuid-Afrika. “Ik heb 3D-tekeningen van een nieuw raceboardontwerp naar een sponsorende fabrikant opgestuurd. Ik ga daar een proefmodel testen, zodat het board volgend jaar in productie genomen kan worden.”

Kitepower.eu

Maximale beats per minuut time out

Rotterdam is de perfecte plek voor het festival Buma Rotterdam Beats, waarin alles rond hiphop en soul centraal staat.

Achter het net gevist voor het Haagse Crossing Border Festival? Gelukkig staat er een prachtig festival tegenover: Rotterdam Beats, ‘een internationaal evenement waarin de grootstedelijke cultuur centraal staat’. Dat betekent veel hiphop, r&b, soul, reggae en elektronische muziek.

Van lokaal talent, maar vooral van internationale artiesten. Veel en fijne optredens voor het publiek dus, maar ook voor ‘bookies’, producers en andere bonzen uit de muziekwereld de ideale plek om rond te struinen.

Tussen de talloze namen bevindt zich dit jaar de snelrijzende Britse ster Szjerdene. Je hoort haar jazzy optreden op dezelfde avond als dat van Charles Bradley, misschien wel de oudste debutant in de muziekgeschiedenis, die pas op 64-jarige leeftijd doorbrak. Lekker!

Bij het tweedaagse festival horen verder de uitreiking van de State Awards voor de beste opkomende Nederlandse hiphoptalenten en het volgepakte talentenprogramma Next Beats. Dat draait vooral om het samenbrengen van artiesten en

professionals. Zelf een demootje gemaakt op je studentenkamer of ambities in die richting? Dit is je kans, want op Next Beats lopen namen rond als Sticks van de Fakkelteitgroep, Jiggy Djé (Noah’s Ark), Kees de Koning van Top Notch, Aiky (Zware JongenZ), Badboy Taya (Wilde Westen) en Tim Beumers van VSOP. Ook zijn er paneldiscussies en workshops, van onder anderen Om’mas Keith; producer voor John Legend, Erykah Badu, Jill Scott, Kanye West and Jay-Z. De spannendste manier om alle tips en tricks van het produceren te leren. Of gewoon te luisteren natuurlijk. Buma Rotterdam Beats is genieten voor iedereen met ook maar de kleinste voorliefde voor ‘urban music’.

Toch nog de balen van het bomvolle Crossing Border? Er zijn nog kaartjes voor Echt Gebeurd, waarin schrijvers en muzikanten op het festival om middernacht verhalen vertellen die ze hebben meegemaakt met groupies. Sappig en spannend, en misschien wel de beste afsluiter van een dag Rotterdamse beats. (JH) Buma Rotterdam Beats, op vrijdag 18 en zaterdag 19 november op diverse locaties in Rotterdam. www.buma-rotterdam-beats.nl Echt Gebeurd, op zaterdag 19 november om 24.00 uur in het Haagse Theater aan het Spui. Toegang: € 7,50. www.crossingborder.nl

sport

De volleyballers van Punch staan na een moeizame zege op Velo nu gedeeld laatste in de regiodivisie. (Foto: Sam Rentmeester/FMAX)

Heren 1 van Punch volleybal heeft het zwaar in de regiodivisie, waarnaar het afgelopen zomer promoveerde. In de strijd om de laatste plaats wist de hekkensluiter van de ranglijst zich wel enigszins op te werken door nummer-voorlaatst, het Wateringse Velo, te kloppen. Dat viel nog niet mee, want na twee sets was de stand 0-2. De thuisploeg kreeg vervolgens blijkbaar de geest, want de laatste drie sets werden in winst omgezet. Overigens was er niemand bereikbaar voor commentaar.

Ook de korfballers hebben na het eerste halve veldseizoen de overdekte ruimtes weer opgezocht. Studentenvereniging Paal Centraal kende zaterdag in eigen hal een voortvarend begin van de zaalcompetitie. Alle drie PC-teams sloten hun duel af met de volle winst. Het eerste achttal nam het op tegen Triade. “Altijd lastig”, aldus woordvoerder Bert Leeuwis, onder meer doelend op de recente verloren confrontatie op het veld. “Onze wedstrijden met Triade verlopen altijd moeizaam. Het verlies op het veld was zoals zo vaak eigenlijk niet nodig.”

Tijd voor ‘de Groene Tijgers’ om orde op zaken te stellen. Dat gebeurde ook. Na een lange doelpuntloze periode openden de bezoekers uit Groot-Ammers eerst nog de score. “Daardoor werden we wakker geschud”, aldus Leeuwis die constateerde dat zijn club weliswaar op voorsprong kwam, maar wel een minimale: 6-5 bij de rust. In de tweede helft wist de thuisploeg de tegenstander te breken, met een overtuigende 15-11-zege als eindresultaat. Volgens de namijmerende Leeuwis nog een zwakke afspiegeling van de ware verhoudingen: “Stel je eens voor dat alle gemiste schoten er ook nog in waren gegaan...”

Heren-1 en dames-1 van hockeyvereniging DSHC zetten intussen op zondag hun respectieve titelaspiraties in de eerste en tweede klasse vrolijk voort. De heren bleven met medeconcurrent Cartouche op slechts een punt afstand van koploper Zwart-Wit, dankzij een 4-3 uitzege bij Alphen. De dames wezen in Vlaardingen subtopper Pollux met een 2-0 zege op hun plaats, waardoor DSHC met Pelikaan nog altijd de gedeelde eerste plaats bezet.

Zo ver zijn de rugbysters van Thor nog niet. Wel nestelden deze zich middels een klinkende 29-12 zege op The Wasps op de vierde plaats van de ereklasse. Als ze die positie weten vast te houden tot het eind van de competitie, spelen ze toch maar mooi weer eens voor het landskampioenschap. (JT) Tips? Jimmy.tigges@hetnet.nl

Stephan

DELTA. 32 17-11-2011

lifestyle

09

Etentje voor de dorst Een driegangenmenu van twintig euro voor het goede doel? Binnenkort kan het weer in Happietaria, een tijdelijk restaurant gerund door vrijwilligers van de drie christelijke studentenverenigingen in Delft.

Botsende deeltjes

Connie van Uffelen Afgebladderde muren, gesloopte leidingen en gaten in de vloer. Bijna twee weken voor de opening van het vervallen pand aan de Oude Langendijk 7 zijn studenten keihard aan het klussen om de leegstaande bakkerij om te toveren tot Happietaria. Er klinkt dan ook volop gezaag en getimmer.

Daar blijft het echter niet bij. Als de verslaggever kennismaakt met derdejaars student bouwkunde Chiel Bikker om te horen hoe er over de huur van dit pand werd onderhandeld, heeft ze meteen een paar kleverige klodders verf op haar hand.

Het wordt nog een race tegen de klok, want op woensdag 23 november staat voormalig minister André Rouvoet op de stoep om het vrijwilligersrestaurant te openen. Pas vijf dagen daarvoor komt de keukenapparatuur binnen. Gaat dat allemaal lukken? “Dat moet wel”, zegt derdejaars student industrieel ontwerpen Jaap Meijer nuchter.

Zijn studie, en die van de anderen in het pand, staat nu dan ook even op een lager pitje. Kwestie van prioriteiten stellen, vinden ze. Happietaria is immers een restaurant voor het goede doel: de bouw van drie waterputten in noordelijk Afghanistan en voorlichting aan de bevolking over het gebruik en onderhoud van die putten.

Dit drinkwaterproject van ZOA Vluchtelingenzorg werd gekozen door de landelijke stichting Happy Gift die in 1993 is opgericht om Happietaria’s te steunen. Het doel spreekt de studenten aan. De lokale bevolking krijgt door de putten toegang tot schoon drinkwater en hoeft hiervoor minder ver te lopen, schrijven ze in hun ondernemingsplan.

apps

De recepten zijn beoordeeld door een kok met een Michelinster.

(Foto: Sam Rentmeester/FMAX)

“Het leeft toch wel”, zegt Meijer over de betrokkenheid van de studenten.

“Heel cool: in een paar maanden van nul naar een volledig draaiend restaurant gaan. Uniek om aan mee te werken. Heel gaaf.”

In 2005 en 2008 runden de christelijke studentenverenigingen ook een Happietaria in Delft. De laatste was geves-

Happietaria steunt de bouw van drie waterputten in noordelijk Afghanistan tigd in het voormalige Apollo-theater aan de Voldersgracht. Bijna tweeduizend mensen kwamen er eten en de opbrengst was een kleine 38 duizend euro. Dat werd toen nog verdubbeld door ICCO en Wilde Ganzen. “Helaas doen ze dat dit jaar niet meer”, zegt Meijer.

Voor de komende Happietaria hopen de studenten op een opbrengst van minimaal dertigduizend euro. Aan de locatie zal het in ieder geval niet liggen: ook deze keer bevindt het restaurant zich aan een drukke winkelstraat in de binnenstad. Iedereen is dan ook welkom: studenten en hun familieleden, Delftenaren, toeristen en verdwaalde dagjesmensen.

Zij kunnen van 23 november tot 21 december elke avond – behalve op zondag, dan is het restaurant dicht

- kiezen uit vlees, vis of vegetarisch.

Elke avond zijn er twee dinerrondes.

Recepten voor het driegangenmenu van twintig euro werden door de keukencommissie voorgelegd aan een professionele kok met Michelinster.

“Die heeft commentaar geleverd”, zegt Meijer. “De recepten zijn geen studentenhappen, maar professioneel eten.”

Hoewel er nog aan het menu wordt gewerkt, klinken de recepten die de studenten op het oog hebben uitnodigend. Wat te denken van bijvoorbeeld champignon-uisoep met kastanjepasta, bieslook en croutons?

Een herfstquiche met noten, eieren, kaas en diverse groenten? Een semifreddo met frambozen als nagerecht, gemaakt van Griekse yoghurt en witte chocolade?

Er is zelfs een kindermenu met friet, een hamburger, appelmoes en groente.

Losse bijgerechten als stokbrood met kruidenboter of krieltjes, zijn apart af te rekenen. Klanten worden gestimuleerd daarnaast een gift te geven.

Wie binnenkomt stuit dan ook eerst op een hoekje met informatie over het project.

Voor het zover is moeten de handen nog even flink uit de mouwen.

Reserveren via www.happietariadelft. nl. De eerste week krijgen bezoekers tien procent korting.

Je mag jezelf geen TU-student noemen als je de app over de deeltjesversneller in Genève niet op je telefoon hebt staan. Al is het maar om mee te kunnen praten op de sociëteit.

‘Geeky yet fascinating’, zo wordt de Android-app LHSee gepresenteerd. Toch mag je dat eerste woord meteen weer vergeten, want de app is alles behalve kneuzerig. Wetenschappers van Oxford University schreven hem, zodat iedereen met een Android of tablet live kan meekijken met experimenten in de Large Hadron Collider bij Cern in Genève én één van de daaraan verbonden detectoren, Atlas. Je kunt de deeltjesbotsingen volgen in

Sinterklaas Leuk ***** Handig ***** Bediening ***** Prijs gratis Platform iPhone, iPod Touch, iPad, Android en Tablet

2D en 3D. De app geeft verder uitgebreide informatie over Cern zelf en misschien wel het leukste: er zit een spelletje in. ‘De jacht op het Higgsboson’ is een vermakelijke manier om alles te leren over de experimenten bij Cern. En: hij is nog gratis ook.

Dat zijn Sinterklaascadeautjes niet, om het even over een heel andere boeg te gooien, maar: ‘there’s an app for that’! De Sinterklaas-app is je redder in nood voor 5 december. Hij genereert gedichten, geeft rijmwoorden, je kunt er verlanglijstjes in maken én e-mailen. Ook kun je er de teksten van Sinterklaasliedjes in terugvinden.

Voor wie dan toch nog wat diepgang zoekt, is er zelfs van alles te vinden over de historie van Sinterklaas. In deze tijd misschien wel net zo onmisbaar als de LHC-app. Niet over nadenken: downloaden. (JH)

LHSee Leuk ***** Handig ***** Bediening ***** Prijs gratis Platform Android en Tablet

buitenlandstage

Cruisen door de middernachtzon Joerik Minnebo reisde het afgelopen jaar heen en weer tussen Texas en Noorwegen voor zijn stage en zijn afstudeeropdracht.

De 26-jarige masterstudent offshore engineering van 3mE vertrok eind november 2010 voor zijn stage naar Houston (Texas), kwam in maart terug voor tentamens, reisde in april naar Stavanger (Noorwegen) voor zijn afstudeeropdracht, kwam in juli even ‘hier’ en zit sinds augustus in Houston ‘voor afstuderen deel twee’.

Minnebo dacht eind vorig jaar naar Houston te gaan voor ‘een leuke stage’ bij Sofec, een specialist in drijvende olieen gasplatforms (FPSO’s). Eenmaal daar ontstonden twee problemen. “De opdracht die ik uitvoerde was theoretisch veel diepgaander dan van een stage verwacht werd”, meldt hij van over de oceaan. Tegelijk liep er overleg met Subsea 7 in Stavanger over zijn afstudeerproject. “Subsea 7 is gespecialiseerd in alle componenten tussen het boren in de zeebodem en de platforms aan het wateroppervlak. Met hen had ik moeite diepgang te bepalen - vereist voor een afstudeeropdracht.” Het werd afstuderen in Houston en stage in Stavanger.

In Houston is Minnebo bezig met squalls. “Dat zijn korte hevige windvlagen, vaak langs de kust van West-Afrika. Ik probeer het fenomeen te karakteriseren en bekijk hoe die eigenschappen het dynamisch gedrag van een FPSO beïn-

een andere invulling aan. Noorwegen is een voorbeeld van socialisme. Belastingen, accijnzen én levensstandaard zijn er hoog. Armoede is er zeldzaam. In Texas profiteren vooral individuen; er is een groot contrast tussen rijk en arm. Noren en Texanen delen hun behoefte aan vrijheid. De Noren willen veel vrije tijd. De Texanen zijn wars van belastingen en - in het algemeen – van plichten.”

Zijn mooiste belevenis was het verblijf offshore voor Subsea 7. “Exact waarvoor ik in de offshore begon. Op zee zijn is

‘De ervaringen van afgelopen jaar zijn alles waard’ Joerik Minnebo: “Het is mijn doel de komende jaren de wereld te zien.” (Foto: Privébezit)

vloeden. Doel is het verbeteren van toekomstige moorings, verankeringssystemen.”

Bij Subsea 7 in Stavanger verzorgde Minnebo onder meer de planning van het hijsen, transporteren en op de zeebodem installeren van een ITS, een driehonderd ton zwaar apparaat voor oliewinning. Bij de klus werkte hij aan boord als coördinator. “Drie weken in de nachtdienst, twaalf uur op, twaalf uur af. Wat een machtig gevoel als die gigantische ITS door het wateroppervlak gaat.”

Minnebo ziet verschillen en overeenkomsten tussen Noorwegen en Texas. “Beide zijn rijk door de olie, maar ze geven er

mooi. Dat doen tijdens een zware en uitdagende installatieklus is speciaal. Ook de middernachtzon en het varen door de fjorden. Sommige mensen betalen duizenden euro’s voor een dergelijke cruise; ik werd ervoor betaald!”

Is Minnebo voor Nederland verloren? Hij twijfelt: “Er zijn in Nederland genoeg interessante bedrijven in de offshoreindustrie, maar de bedrijven waar ik geweest ben zijn ook interessant. De interesse is wederzijds. Het is mijn doel de komende jaren de wereld te zien. Als ik daarvoor betaald krijg, is dat meegenomen.” Het gemis van vrienden, familie en leuke dingen hier, neemt hij voor lief. “De ervaringen van afgelopen jaar zijn alles waard.” (EH)

DELTA. 32 17-11-2011

interview

10

DELTA. 32 17-11-2011

interview

11

Kennis is kracht Arend Schwab, fietsforens en fietsonderzoeker aan de TU Delft, had zijn Amerikaanse bezoeker een passend welkom bereid. Hij reed met een fiets aan de hand naar station Delft-Zuid en pikte daar prof.dr. Andy Ruina op, hoogleraar mechanica aan de Cornell University op bezoek bij de Delftse roboticagroep.

Jos Wassink

en energie-efficiënt is als een persoon?”

Balancerende bezemstelen, lopende robots en fietsen zonder bestuurder. U lijkt een voorkeur te hebben voor zaken die in rust omvallen.

“Dat klopt. We hebben gewerkt aan lopen, springen en fietsen.”

Dat is nog niet vast te stellen?

“Weet je, ik heb er wel ideeën over. Maar er is nog geen oplossing. Tot nu toe kan niemand er precies zijn vinger op leggen.”

De huidige generatie robots ziet er zo wankel uit, dat je ieder moment verwacht dat ze omvallen.

Denkt u dat ze stabieler kunnen worden?

“Ik denk dat ze op een vlakke vloer zoals hier of buiten op de stoep goed uit de voeten kunnen en dat ze net zo weinig zullen vallen als de mensen om hen heen. Want hoe vaak vallen wij nou?

Wanneer ben jij voor het laatst gevallen?”

Wat trekt u aan in die dingen?

“Ik ben begonnen in de mechanica van aardbevingen. Het bestuderen van wrijving bracht me toen naar Delft. Dat was in 1985 voor een conferentie over de wrijving van treinwielen. Die veroorzaakten namelijk een wasbordeffect en daar ging de hele conferentie over.”

Kwam dat door de vallende blaadjes in de herfst?

“Die theorie heb ik er niet gehoord. Maar goed, het was mijn eerste kennismaking met Delft. Het ging mij indertijd om aardbevingen, maar toen ik iemand vroeg om bij mij te komen werken, wilde hij alleen komen als hij ook aan fietsen mocht werken. Vandaar dat we in 1986-87 aan fietsen zijn begonnen in het Cornell fietsen onderzoeksproject. Later werd dat het Cornell vouwfietsen onderzoeksproject, omdat een vouwfietsfabrikant bereid was erin te investeren. Maar toen het project zelf in elkaar klapte, kreeg het begrip vouwfiets opeens een andere betekenis voor ons. Maar goed, er zijn dankzij Jim Papadopoulos (University of Wisconsin, red.) wat ideeën blijven hangen en Arend Schwab was er ook in geïnteresseerd.”

Afgelopen voorjaar publiceerde u samen met Arend Schwab, Jodi Kooijman, Jaap Meijaard en Jim Papadopoulos een artikel in Science over fietsstabiliteit dat nogal wat aandacht kreeg.

Was dat de oplossing van een langlopend mysterie?

“Het is de oplossing van een zeer beperkte vraag.

Anders bekeken was de strekking van dat artikel juist de ultieme vraag. We zijn op een punt beland dat we al blij zijn als we de vraag juist kunnen stellen.”

En hoe luidt die vraag dan?

“Het gaat erom hoe en waarom fietsen in balans blijven.”

Maar die vraag hebt u toch beantwoord?

“Nee. We hebben duidelijk laten zien wat niet de oplossing was (namelijk: niet het gyroscoopeffect van de wielen, noch de naloop van het voorwiel, red.). Nu is dus de vraag wat er wel voor de stabiliteit zorgt.”

U hebt toch filmpjes gemaakt waarin te zien is hoe een vrijlopende fiets zijn wielen spontaan onder zijn zwaartepunt brengt?

“Dat snapten mensen in 1860 ook al. De vraag is: waarom en hoe gebeurt dat? En dat weten we nog steeds niet. We hebben enorme wiskundige vergelijkingen en daar zou het uit moeten volgen, maar dat zien we ook nog niet.”

Kunt u een indruk geven van de wiskunde die hierbij komt kijken?

“De bewegingsvergelijkingen, die voor het eerst zijn opgeschreven in 1897, bestaan uit twee gekoppelde differentiaalvergelijkingen van de tweede orde. Het zijn lineaire homogene differentiaalvergelijkingen met acht tot negen coëfficiënten die elk weer bestaan uit ingewikkelde formules waarin massa, lengten en hoeken in een fiets voorkomen. Als je wilt uitzoeken of een bepaalde fiets stabiel is of niet, betekent dat de oplossingen bepalen van een vergelijking van de vierde orde waarvan de coëfficiënten geheel uitgeschreven vier tot vijf pagina’s beslaan. Elk van die coëfficiënten is weer een functie van de parameters van de fiets. Als je een formule op zou stellen voor de eigenwaarden kom je op tien tot

WIE IS ANDY RUINA

Prof.dr. Andy Ruina, hoogleraar mechanica aan de Cornell University in Ithaca, New York, heeft een bijzondere belangstelling ontwikkeld voor dingen die kunnen omvallen. Hoe en waarom fietsen, robots en ook mensen overeind blijven is de drijfveer van het onderzoek aan zijn laboratorium voor robotica en biomechanica. Ruina werkt al lang samen met groepen in Delft, vooral met de bioroboticagroep van dr.ir. Martijn Wisse en de groep engineering dynamics waarin hij samenwerkt met dr.ir. Arend Schwab en ir. Jodi Kooijman. Met hen schreef Ruina dit voorjaar een artikel over de stabiliteit van de fiets in het Amerikaanse wetenschapsblad Science. Daarin leggen de onderzoekers uit waar de stabiliteit in elk geval niet vandaan komt.

(Foto’s: Sam Rentmeester/FMAX)

twintig pagina’s vol vergelijkingen. Dat is dan het antwoord, maar niemand die het begrijpt.”

En dan heb je er nog tachtig kilo fietser bovenop zitten.

“De interessante vraag is nu, en daar werkt ook Arend Schwab aan, wat stabiliteit van een fiets eigenlijk betekent. En dat is geen technische vraag. Het vorige onderzoek was een heel technisch onderzoek naar de eigenschappen van een machine, of eigenlijk naar de eigenschappen van de wiskundige beschrijving van een machine. De achterliggende vraag gaat over hoe mensen de stabiliteit van een fiets ervaren. Die vraag is nog een stuk lastiger. Daarmee gaan ze in Delft aan de slag. Ik ben erin geïnteresseerd, maar er niet direct bij betrokken.”

Maar u bent op uw eigen gebied ook met stabiliteit bezig.

“Mijn hoofdonderzoek gaat over lopen en over de energiehuishouding daarvan. De belangrijkste manier om eraan te werken is door robots te bouwen. In feite net als hier gebeurt in het lab van Martijn Wisse en collega’s.”

Zijn die robots bedoeld als tests voor uw wiskundige loopmodellen?

“Ik zou het iets anders formuleren. Ik zou zeggen: ze geven ons een onderwerp om op te focussen, en om wiskundige modellen over op te stellen. Het begon in 1990 andersom. We hadden wiskundige modellen waarop we lopende robots baseerden. Dat is nu omgekeerd. We zijn meer met de machines bezig en de robots dienen niet langer als demonstraties van wiskundige theorieën.”

Heeft het bouwen van lopende robots bijgedragen aan een beter begrip van menselijk lopen?

“Ik denk wel dat vijftien jaar onderzoek invloed heeft gehad op looponderzoekers uit de kliniek.

Ze zijn anders over hun vak gaan denken, maar ik geloof niet dat ze op de hoogte zijn van de achterliggende wiskunde.”

Ik kan me voorstellen dat ze door jullie werk een beter begrip hebben van de mechanica van het lopen.

“Dat is waar, denk ik. Niet in de zin dat ze andere formules gebruiken, maar er is een dialoog tot stand gekomen tussen de verschillende onderzoeksvelden. Ik houd dat niet zo bij, maar ik weet dat mensen soms formules uit het robotlab proberen uit te testen bij klinisch onderzoek. Ik heb echter geen overzicht over hoe invloedrijk die studies zijn.”

Ik vraag het omdat de dynamische balans me interesseert. Er is maar weinig voor nodig om te struikelen en onderuit te gaan.

“Dat kun je zeggen. Een verhoging van drie millimeter op een stoep kan genoeg zijn om je te laten struikelen. Aan de andere kant: als je een Amerikaanse footballspeler over het veld ziet rennen – die is niet te stoppen. De manier waarop die op de benen blijven is ongelofelijk robuust.

Wat ik ook probeer, ik zou hem niet omver krijgen. Hoe en waarom een mens zo robuust kan zijn, dat begrijpen we nog niet echt. Zeker als je bedenkt dat we heel zwakke motoren hebben.

Probeer je been maar recht vooruit te houden en je merkt dat het been amper zijn eigen gewicht kan dragen. Hoe kunnen zulke slappe spieren het been bewegen en de voet op precies de juiste plek en de juiste plaats neerzetten. De belangrijkste uitdaging voor looponderzoek is om uit te vinden wat de belangrijkste uitdaging is. Ik bedoel: wat is het probleem? Wat weerhoudt ons ervan om een robot te maken die net zo robuust

Een week geleden struikelde ik over een rollator, maar ik kon me nog net opvangen.

“O, dat valt mee. Als een robot valt, dan gaat ie ook voluit. Als je het mensen vraagt, vallen de meesten eens per jaar vanwege iets groots dat in de weg stond of door een stuk ijs. Er is altijd een flinke aanleiding. Maar robots kunnen op een vlakke vloer al onderuit gaan. Ze zouden ook honderdduizend of een miljoen stappen moeten kunnen doen zonder te vallen en ik zie niet waarom dat niet haalbaar zou zijn. We hebben er al een gemaakt die 170 duizend stappen maakte zonder vallen. Maar hij was te eenvoudig zonder knieën en eigenlijk meer twee- dan driedimensionaal. Maar ik zie niet waarom een betere robot dat ook niet zou halen.”

Heeft een robot dan ook snellere reflexen nodig?

“Wat er volgens mij aan de hand is, heeft te maken met de afweging tussen snelheid en vermogen enerzijds en intelligentie en inzicht anderzijds.

Wat ik denk over de balans van het lopen komt in feite hier op neer: waar en wanneer zet je je volgende voet neer?”

Dat klinkt eenvoudig genoeg.

“Dat klinkt eenvoudig, maar er zijn groepen die er heel anders over denken. Sommigen zeggen: balans is een kwestie van de hoeveel torsie op de enkels. Anderen focussen op je lichaamsbeweging vanwege het draaimoment dat verbonden is met het bewegen van je benen en het draaien van je heupen. Ik denk dat het gaat om waar en wanneer je je voet plaatst. Denk je nu eens in dat je voet zich ongeveer op de goede plek bevindt, maar een tiende seconde voor de stap weet je dat je voet op de verkeerde plaats is. Dan moet je je voet 20 centimeter verplaatsen in een tiende seconde. Dat kost de nodige kracht. Maar als je dat allemaal aan het begin van de stap al weet, zo’n 0,6 seconde vroeger, kun je met veel minder kracht toe.”

Meer intelligentie betekent dus minder kracht?

“Kennis is kracht, zo zie ik het. Een van de beste lopende robots van het moment is de Petman van Boston Dynamics. Die loopt behoorlijk robuust maar gebruikt wel zo’n 10 pk. Op video’s die niet gepubliceerd zijn op internet zie je hoe gevaarlijk die robot is. Hij kan schoppen als een ezel.

Die kracht heeft hij nodig om snel te corrigeren.

Maar zo gaat het niet bij mensen. We gebruiken een vijfde of een tiende pk om te lopen, niet vijf of tien. Petman laat zien dat je evenwicht kunt bereiken door het juist plaatsen van de voeten.

Maar het is niet het hele verhaal.”

Pagina 16: Ren, robot, ren!

Ruina sprak op 27 oktober voor de lezingenreeks van het Delft Robotics Institute. Tal van internationale namen staan op het programma van robotics.tudelft. nl/?q=talks.

DELTA. 32 17-11-2011

reportage

12

Wetenschap in Amerika De Verenigde Staten vormen het meest krachtige wetenschappelijke land op aarde, maar de status van wetenschap is tot een absoluut dieptepunt gedaald. Waarom?

Shawn Lawrence Otto De intellectuele kaalslag is wijdverspreid in de Verenigde Staten.

Negenenzestig van de honderd recent benoemde Republikeinse volksvertegenwoordigers in het Congres ontkennen klimaatverandering of hebben aangegeven zich te zullen verzetten tegen maatregelen om de uitstoot van broeikasgassen te verminderen.

Afgelopen juli voerden de raadsleden van de regio San Francisco – allemaal Democraten – een regel in die verkopers van mobiele telefoons verplicht om hun klanten te waarschuwen voor de mogelijke gevolgen van mobiel telefoneren, zoals het krijgen van hersentumoren. En dit terwijl er geen wetenschappelijk bewijs voor

Absurde beweringen worden juist met veel gejuich ontvangen is. Elders intimideren gekozen leiders wetenschappers met wie ze het oneens zijn, nemen ze resoluties aan die stellen dat de aarde afkoelt en instrueren ze leraren om hun studenten te doceren dat het weer wordt bepaald door astrologie.

Absurde beweringen zijn nu niet alleen politiek geaccepteerd maar worden juist met veel gejuich ontvangen. Wat is er toch aan de hand?

De komende veertig jaar zal de wetenschap meer kennis genereren dan de mensheid in haar hele geschiedenis

heeft vergaard. Maar ook komen gevolgen van voorgaande technologische ontwikkelingen nu als een boemerang terug: klimaatverandering, verlies van biodiversiteit, vervuiling, overbevissing, ga zo maar door. Meer dan ooit zijn we afhankelijk van de wetenschap om manieren te vinden om onze leefomgeving te beschermen. Maar beleidsmakers slaan wetenschappelijke inzichten in de wind of doen net alsof de problemen niet bestaan.

Kennis is macht

De aanname van Thomas Jefferson (opsteller van de Amerikaanse Onafhankelijkheidsverklaring in 1776) dat het volk niet heel hoog opgeleid hoeft te zijn om goed geïnformeerd te zijn, blijkt problematisch. Kan democratie nog wel floreren in een wereld waarin wetenschap zo’n grote rol speelt?

Afgaande op het Congres misschien niet. Minder dan twee procent van de 535 Congresleden heeft een wetenschappelijke achtergrond. Onder de leden zitten 222 advocaten, juristen die – althans zo lijkt het wel – de vakken over natuurwetenschappen zoveel mogelijk hebben gemeden toen ze op de middelbare school zaten.

Advocaten zijn getraind om discussies te winnen door selectief met feiten om te gaan. Het gaat hen niet om de waarheid. Het is daarom niet verwonderlijk dat ideologie en retoriek zo overheersend zijn geworden in de politieke arena. De discussies hebben vaak maar weinig te maken met de feitelijke realiteit.

Om de slechte band tussen de weten-

(Illustratie: Auke Herrema)

“Klimaatverandering is bedrog, voodoo, nonsens”, aldus Michele Bachmann die in 2008 meedeed aan de Republikeinse voorverkiezingen. (Foto: Bachmann.house.gov)

schap in de VS en de politiek te begrijpen moeten we in de geschiedenis van het land duiken.

In tegenstelling tot wat recentelijk wordt beweerd, werden de Verenigde Staten niet gesticht als een christelijke natie. De eerste kolonisten waren puriteinen die aan het juk van het autoritaire christendom wilden ontsnappen.

Puriteinen bestudeerden zowel de bijbel als de natuur. Ze wilden de wetten van God waarnemen, door een proces dat we nu ‘wetenschap’ noemen.

In 1663 was 62 procent van de Royal Society (de Britse academie voor wetenschappen) puritein, onder wie ook Isaac Newton.

De geschriften van Newton, Francis Bacon, John Locke en David Hume hebben grote invloed gehad op Jefferson toen hij de Onafhankelijkheidsverklaring schreef. Newton maakte onderscheid tussen geloof en kennis.

Bacon gaf aan hoe men kennis kon opbouwen door middel van inductief redeneren. Locke onderbouwde waarom kennis superieur is aan geloof of opinie. Hume definieerde vrijheid als de mogelijkheid om te kiezen om iets wel of niet te doen.

Jefferson verwerkte al deze ideeën in de onafhankelijkheidsverklaring. Ze vormen de filosofische en juridische fundamenten van de VS. Als iedereen in staat was om door middel van wetenschap kennis op te bouwen over de realiteit en de waarheid, dan zou er geen koning of paus meer zijn die meer autoriteit kon claimen dan een doodgewone burger. Dit rechtvaar-

digde een seculiere overheid die religie respecteerde en tolereerde, maar die haar autoriteit niet baseerde op religie, maar op vrijheid, redenatie en wetenschap.

Deze manier van denken werkte lange tijd erg goed in de VS. Maar na ongeveer tweehonderd jaar veranderde dit.

Het zou te makkelijk zijn om de gelovigen in het rechter politieke spectrum als schuldigen aan te wijzen. De oorzaak moet gezocht worden aan beide kanten van het politieke spectrum en ook in de wetenschappelijke en in de niet wetenschappelijke hoek.

Een goed punt om te beginnen is de Tweede Wereldoorlog. Deze oorlog veranderde de wetenschap van een

zoektocht in de natuur in een wapen.

Radar en de atoombom, maar ook sonar, synthetisch rubber en tal van andere innovaties, hadden een grote impact op de uitkomst van de oorlog.

In 1945 overhandigde Vannevar Bush,

Wetenschappers hoefden hun werk nu niet meer te promoten bij filantropen de coördinator van de Office of Scientific Research and Development (de overkoepelende organisatie voor de wetenschappelijke inspanningen voor

Politici tonen maar weinig interesse in de data die wetenschappers verzamelen.

(Foto: Youngstown State University)

DELTA. 32 17-11-2011

reportage

de oorlog) het document 'Science, the Endless Frontier' aan president Harry Truman. In dit document brak Bush een lans voor een permanente overheidsfinanciering van onderzoek.

Wetenschappers hoefden hun werk nu niet meer te promoten bij filantropen. Ze keerden in zichzelf en raakten minder maatschappelijk betrokken. Er ontstonden carrièreprogramma’s aan universiteiten waarbij wetenschappers werden beloond voor hun publicaties en niet voor hun maatschappelijk werk. Wetenschappers die wel maatschappelijk betrokken waren werden vaak slecht beoordeeld door hun collega’s. En politiek werd gezien als iets wat objectiviteit in de weg stond.

het protestantisme meer evangelisch, boos, anti-wetenschap en meer politiek geladen.

Hoewel de kritiek op wetenschap toenam, genoot de wetenschap van toenemende financiering en prestige op universiteiten en verdrong zij de geesteswetenschappen. De geesteswetenschappen sloegen echter terug.

Postmodernisme stak de kop op. Men beriep zich op culturele antropologie en relativiteit om te beargumenteren dat er niet zoiets bestond als ‘de objectieve waarheid’. Wetenschap was slechts de culturele uiting van blanke westerse mannen. Vrouwen en minderheden mochten met net zoveel

Wetenschap is politiek

Actualiteitenprogramma’s moesten concurreren met amusement en gingen zich daarom ook meer richten op emoties en opinies

Maar het is fundamenteel verkeerd om wetenschap te zien als iets apolitieks.

Wetenschap is altijd politiek aangezien onze moraal en ethiek aangepast dienen te worden door nieuwe inzichten die wetenschap oplevert en omdat wetenschap bestaande belangen kan ondermijnen.

Terwijl wetenschappers zich in hun laboratoria terugtrokken, overpeinsde Amerika de schaduwzijde van kennis.

De atoombom had geleid tot meer bewustwording bij het volk. De bom riep dubbele gevoelens op. Men was bang voor een totale nucleaire vernietiging. Men werd zich ook bewust van vervuiling van het milieu. Chemisch afval, gevaarlijke medische apparaten; al dit soort zaken zorgden bij babyboomers voor een groot wantrouwen tegenover politiek en wetenschap.

Intussen organiseerde religie zich.

De kerken, die worstelden om nieuwe leden aan te trekken, profiteerden ervan dat de morele aspecten van de wetenschap steeds ingewikkelder werden. Met de televisie werd de stem van

legitimiteit hun ‘waarheden’ claimen.

Deze gedachte sloot goed aan bij burgerrechtenbewegingen en zij gaf de geesteswetenschappen ook weer een prominentere rol. In de popcultuur uitte dit alles zich in een seculier religieuze beweging – New Age - die predikte dat men zijn eigen realiteit moest creëren.

Het postmodernisme heeft tot veel positieve dingen geleid, maar het idee dat er geen objectieve waarheid bestaat, is simpelweg onzin. Toch leerde een generatie Amerikanen dit verkeerde idee. En dit heeft nu zijn weerslag in het denken over waarheid en wetenschap in de politiek, de industrie en de media. Zonder objectieve waarheid veranderen alle argu-

menten in retoriek. We raken verlamd in eindeloze debatten en zoeken onze toevlucht in brute autoriteit. Dit is de afgrond waar de VS nu voor staan.

Nieuw slag

De situatie werd erger in 1987 toen de Federal Communications Commission (het Amerikaanse overheidsorgaan dat verantwoordelijk is voor telecommunicatie) een voorschrift, de zogenaamde fairness doctrine, afschafte. Tot die tijd moesten omroepen die gebruikmaakten van publieke zenders controversiële onderwerpen op een eerlijke manier over het voetlicht brengen.

Nadat dit grondbeginsel opzij was geschoven, dook er een nieuw slag nieuwslezers op. Mensen zoals Rush Limbaugh scoorden enorm met hun woedende politieke commentaren.

De komst van kabeltelevisie en het internet zorgden ook nog eens voor veel alternatieve nieuwsplatformen.

Actualiteitenprogramma’s moesten concurreren met amusement en gingen zich daarom ook meer richten op emoties en opinies. Een generatie journalisten met een postmoderne opleiding besloot dat ‘objectieve verslaggeving’ niets anders inhield dan uiteenlopende meningen verzamelen, in plaats van een standpunt in te nemen dat volgens hen de waarheid het beste weergaf. Toen George W. Bush heel slecht had gemotiveerd waarom de VS Irak binnenvielen, werd Witte Huis correspondent David Gregory gevraagd waarom hij Bush niet het vuur aan de schenen had gelegd. “Dat is niet onze rol”, had Gregory geantwoord.

Dit probleem, false balance geheten, leidt ertoe dat extreme visies onterecht veel media-aandacht krijgen. Ook het feit dat onderzoeks- en wetenschapsjournalisten ondervertegenwoordigd zijn bij nieuwsbureaus heeft aan deze situatie bijgedragen.

En dan is er ten slotte de invloed van de gevestigde belangen. Zo heeft de energie-industrie tussen januari 2009 en juni 2010 een half miljard dollar besteed aan een lobby tegen klimaatwetgeving. En de industrie heeft tussen januari en oktober 2010 ook nog eens naar schatting 73 miljoen dollar uitgegeven aan anti-schone-energiecommercials. Veel van de inspanning was erop gericht om twijfel te zaaien over de ontdekkingen van klimaatwetenschappers of om de reputaties van de wetenschappers te schaden. En het werkte, vooral doordat de media dit toelieten.

Al deze factoren samen hebben geleid tot een aanslag op de wetenschap die nog niet eerder is voorgekomen in de Amerikaanse geschiedenis. Het maatschappelijke debat is losgekoppeld van de objectieve waarheid. Wetten worden aangenomen na bruut machtsvertoon en tegen de wil in van de tegenstanders. Data doen er niet toe.

Het is precies deze situatie die Locke and Jefferson wilden vermijden.

Lessen

Chinese propaganda uit 1952. De VS moeten volgens de auteur oppassen dat ze niet veranderen in een tirannieke staat waarin het beleid niet gebaseerd is op kennis.

(Illustratie: Wikimedia.org)

13

Antiwetenschap-ideologieën hebben zich al eerder gemanifesteerd. Ze zijn niet helemaal hetzelfde, maar toch kunnen we lessen uit de geschiedenis trekken.

De situatie was vergelijkbaar toen de Sovjet-Unie de ideologie van het lysenkoisme aanhing, ondanks waarschuwingen van genetici. De genetici

Thomas Jefferson, de opsteller van de Amerikaanse onafhankelijkheidsverklaring in 1776, dacht dat het volk niet hoog opgeleid hoefde te zijn om toch goed geïnformeerd te zijn.

(Schilderij van Mather Brown (1761 - 1831).

werden door Trofim Lysenko afgeschilderd als ‘een klasse van ivoren toren priesters van de burgerlijke pseudowetenschap’. Deze uitspraak heeft wel wat weg van Sarah Palins beschrijving van klimaatverandering; ‘doomsday scare tactics pushed by an environmental priesthood’. Door het lysenkoisme werd de landbouw in de Sovjet-Unie veertig jaar terug in de tijd gezet.

De politieke rechterflank van de Weimar republiek noemde Einsteins relativiteitstheorie een ‘hoax’ en zei dat Einstein uit was op geldelijk gewin.

Klimaatontkenners gebruiken vandaag de dag ongeveer dezelfde retoriek.

Wetenschappers moeten opnieuw meedoen aan maatschappelijke debatten Tijdens de processen van Neurenberg, sprak Hitlers minister van krijgstoerusting, Albert Speer, over het gebruik van nieuwe technologie om een uniforme ideologische boodschap over te brengen: “Door technische apparaten als radio en luidsprekers werden tachtig miljoen mensen beroofd van onafhankelijke gedachten.” Het doet denken aan wat de huidige nieuwsshows doen.

Bij zijn Grote Sprong Voorwaarts zette Mao een plan in werking dat China in vijftien jaar tijd moest transformeren in een moderne maatschappij.

Wetenschappers die tegen zijn ideeën waren, werden bedreigd of gevangen gezet. Het beleid van Mao leidde tot de grootste hongersnood in de geschiedenis. Meer dan veertig miljoen mensen kwamen om.

De toestand in de VS is niet zo dramatisch als de hierboven geschetste situaties. Maar met elke stap waarmee het

land zich verwijdert van verstand en zich meer richting ideologie begeeft, zet het een stap in de richting van een tirannieke staat waarin het beleid niet gebaseerd is op kennis, maar op de luidste stem.

Oplossingen zijn even veelzijdig als het probleem. In de eerste plaats moeten wetenschappers opnieuw meedoen aan maatschappelijke debatten en verstandige politici zouden hun opponenten moeten uitdagen voor debatten die om wetenschap draaien.

Ik doe mee aan twee projecten die dat ten doel hebben. Een ervan is de American Science Pledge, die kandidaten oproept om te onderschrijven dat zij opkomen voor de wetenschap en hun beleid baseren op data.

Het andere project is ScienceDebate2012.com, een grassroots campagne (een door burgers geïnitieerde campagne) voor een presidentieel debat over wetenschap, technologie, gezondheid, geneeskunde en milieu.

In 2008 haalden we Barack Obama en John McCain over om mee te doen aan zo’n debat. Science Debate 2008 was het grootste politieke initiatief in de geschiedenis van de Amerikaanse wetenschap. Wetenschappers zouden er, zeker vandaag de dag, goed aan doen om dergelijke inspanningen te ondersteunen. Volgens politiek filosoof Alexis de Tocqueville “krijgt in een democratie ieder volk de regering die het verdient.”

Dit is een vertaalde en ingekorte versie van het artikel ‘Decline and fall’ dat eind oktober verscheen in New Scientist.

sciencedebate2012.com

DELTA. 32 17-11-2011

TUdelta.32

mededelingen

14

Agenda

> Jaargang 43 Delta is het informatie- en opinieblad van de TU Delft, verzorgd door een journalistiek onafhankelijke redactie.

> Redactie Frank Nuijens - @FrankNu, (hoofdredacteur) Katja Wijnands - @kwijnands, Dorine van Gorp - @dorinevangorp, (eindredactie) Saskia Bonger - @sbonger Tomas van Dijk - @tomasvd Connie van Uffelen - @ConnievanU Jos Wassink - @joswashere (verslaggeving) > Medewerkers Bennett Cohen, Willemijn Dicke, Patrick van der Duin, Chandra Elango, Robbert Fokkink, Jorinde Hanse, Dap Hartmann, Auke Herrema, Desiree Hoving, Erik Huisman, Devin Malone, David McMullin, Olga Motsyk, Merel Segers, Ionica Smeets, Jimmy Tigges, Stephan Timmers, Ellen Touw, Vikrant Venkataraman, Robert Visscher, Rutger Woolthuis > Foto‘s Sam Rentmeester/ Hans Stakelbeek (FMAX).(info@fmax.nl) > Vormgeving & Lay-Out Liesbeth van Dam > Mededelingen

Martin Kers (m.kers@tudelft.nl)

> Redactieraad

dr. B.B. Scholtens (voorzitter), G.K. Berghuijs, MSc, prof.dr. M.J. van den Hoven, mr. J.J.M. Kok, R.H.G. Meijer, T. Niks, ir. M. Persson, prof. dr. B.J. Thijsse, dr.ir. C.A.J.R. Vermeeren

> Redactie-adressen Universiteitsbibliotheek Kamer 0.18-0.28 Prometheusplein 1 2628 ZC Delft Postbus 139 2600 AC Delft Tel. 015-278 4848 E-mail: delta@tudelft.nl www.delta.tudelft.nl

Donderdag 17 november

Zondag 20 november

Studievereniging Life 22.00-4.00 uur – Vanavond ben je uitgenodigd voor het kinderfeestje van Life in de Oude Harmonie te Leiden. Kaarten zijn verkrijgbaar voor 3 euro in de voorverkoop, aan de deur voor 4 euro.

International Student Church 11.30 hrs - Students of all denominations are invited to our ecumenical service every Sunday at Raamstraat 78, followed by tea/coffee. The services are led by the chaplains Reverend W. Stroh and Father Avin, and are supported by student leaders. More information on www.iscnetherlands.nl.

Vrijdag 18 november Wetenschapsagenda • 10.00 uur - The strategic relevance of styling and the management of design styles.

Promotie van ir. F.O.K. Person. Promotor: prof.dr. J.P.L. Schoormans.

• 12.30 uur - Contactless positioning using an active air film. Promotie van ir. J. Wesselingh. Promotor: prof.dr.ir.

J. van Eijk.

• 15.00 uur – Intreerede prof. dr. T.A.J. Toonen, faculteit Techniek, Bestuur en Management.

Nieuw Kamerkoor Delft 15.00 uur - Nieuw Kamerkoor Delft geeft een concert met muziek van Berlijnse componisten uit de roerige jaren ‘20 en ‘30 (het ‘interbellum’).

Het concert wordt gehouden in het Floratheater, Verwersdijk 1, Delft. Het programma bevat o.a. liederen uit de Dreigroschenoper van Kurt Weill, liedjes van de Comedian Harmonists en het requiem van Max Reger. www.nieuwkamerkoordelft.nl

Zaterdag 19 november

Maandag 21 november

Ars et Mathesisdag 9.30-16.00 uur – De kunst- en wiskundedag vindt vandaag plaats op de faculteit Bouwkunde, Julianalaan 134, Delft.

Gratis toegang voor studenten en medewerkers van de TU Delft, alsmede voor leden van Ars et Mathesis. Toegang voor anderen bedraagt 10 euro.

Meelunchen?

Kosten bedragen 10 euro, stuur een mail naar info@arsetmathesis.nl voor 13 november.

Zie www.arsetmathesis.nl voor meer informatie.

Wetenschapsagenda • 10.00 uur – Deze promotie vindt plaats in het Auditorium. Modulation and coding for 60 GH2 communications.

Promotie van S.U.H. Rizvi, MSc. Promotor: prof.dr.ir.

I.G.M.M. Niemegeers.

• 10.00 uur - Deze promotie vindt plaats in de Senaatszaal. Microwave-enhanced reactive distillation. Promotie van E. Altman Restrepo, MSc. Promotor: prof.dr.ir. A.I. Stankiewicz.

• 12.30 uur - Deze promotie

Project2:Opmaak 1 16-11-11 11:25 Pagina 1

vindt plaats in het Auditorium. Silicon Micromachined Vertical Structures for Nanoparticle Separation.

Promotie van ir. C. Shen. Promotor: prof.dr. P.M. Sarro.

• 12.30 uur - Deze promotie vindt plaats in de Senaatszaal. Ripples in Communication: Reconfigurable and Adaptive Wireless Communication Systems based on Wavelet Packet Modulators.

Promotie van ir. M.K. Lakshmanan. Promotor: prof.dr.ir.

L.P. Ligthart.

• 15.00 uur - Deze promotie vindt plaats in het Auditorium. High Speed Impact Modelling and Testing of Dyneema Composite. Promotie van ir. B.D. Heru Utomo.

Promotoren: prof.dr.ir. L.J. Ernst en prof.dr.ir. D.J. Rixen.

• 15.00 uur - Deze promotie vindt plaats in de Senaatszaal. Deterioration Mechanisms and Durability of Sprayed Concrete for Rock Support in Tunnels. Promotie van P. Hagelia, candidatus scientiarum. Promotor: prof. dr.ir. K. van Breugel.

Studium Generale • 19.30 uur - Mini-symposium ‘Trash into Treasure’. VerdraaidGoed! organiseert in samenwerking met Students4Sustainability, SG en CSR een avond die geheel in het teken staat van het inzetten van je creativiteit in ontwerpen van nieuwe producten uit structurele reststromen.

Jacob Fokkema opent dit event. Sociëteit Confide, Oude Delft 9 - toegang gratis.

• 20.15 uur – ‘Geschiedenis van Adel I: De Middeleeuwen’ door Coen Schimmelpenninck van der Oije. In deze serie van vier zal hij ingaan op de historische ontwikkeling en de betekenis van de adel en ridderschappen in Nederland, van de Middeleeuwen tot nu.

Het Prinsenhof, Oude Delft 183B - toegang gratis.

informatie zie www.kiviniria. nl/jaarcongres.

Donderdag 24 november SG William Froude 21.00-4.00 uur – Vannacht vindt het Dies Feest van Froude plaats in de Koornbeurs. Kaarten in de voorverkoop zijn 4 euro, aan de deur 6 euro.

Dinsdag 22 november

Zaterdag 17 december

WISV Christiaan Huygens 12.30-13.30 uur – Leon de Looff, partner bij het Business Technology Office van McKinsey & Company verzorgt de lustrum lunchlezing over innovatief IT gebruik in de energiesector. De lezing vindt plaats op de faculteit Elektrotechniek, Wiskunde en Informatica.

WTOS De Delftste studenten wielervereniging WTOS organiseert de Regiocross. Het evenement zal plaatsvinden bij het Vrederustpad in Delft, het bos achter de Ikea. Voor deelname en verdere informatie kun je terecht op www.wtos.nl/regiocross.

Studium Generale 19.30 uur – ‘Kritiek op Alles, door de YouTube Generatie.’

Door de overvloed aan informatie op het internet wordt het steeds lastiger om bewust te blijven van waar het nou eigenlijk om gaat in het leven.

De Koornbeurs, Voldersgracht 1 - toegang gratis.

Woensdag 23 november Kivi Niria 9.00-17.30 uur – Het Kivi Niria Jaarcongres ‘Slim Materiaalgebruik’ staat in het teken van schaarse materialen, nieuwe materialen en het ontwerp als oplossing. Locatie: Aula Congrescentrum TU Delft, Mekelweg 5, Delft. Voor meer

Delta Inleveren kopij Bijdragen van faculteiten, diensten en overigen voor de rubriek 'Agenda' in Delta ontvangt de redactie graag per e-mail: delta@tudelft. nl. Bijdragen dienen zo beknopt mogelijk te zijn.

De redactie behoudt zich het recht voor om in te korten. Aanleveren vóór vrijdag 14.00 uur.

Alle promoties, intree- en afscheidsredes genoemd in deze agenda vinden, tenzij anders vermeld, plaats in de Aula van de TU, Mekelweg 5, Delft.

Project1:Opmaak 1 12-10-11 10:28 Pagina 1

> ISSN 0169-698x > Druk Wegener Nieuwsdruk Twente, Enschede > Oplage 12.000 > Advertenties H&J uitgevers Postbus 101 2900 AC Capelle aan den IJssel Tel. 010-451 55 10 Fax 010-451 53 80 E-mail:delta@henjuitgevers.nl www.linkmagazine.nl > Abonnement Een abonnement kost 37,50 en kan elk moment ingaan. > HOP Delta werkt samen met het Hoger Onderwijs Persbureau Hein Cuppen, Bas Belleman, Marijke de Vries Tel. 071-523 6151 Fax 071-523 2138 E-mail hop@xs4all.nl > Copyright Delta Auteursrecht voorbehouden. Het is verboden zonder schriftelijke toestemming van de hoofdredacteur artikelen, schema‘s of illustraties geheel of gedeeltelijk over te nemen en/of openbaar te maken, in enigerlei vorm of wijze.

H&J Uitgevers_2x70_zw-w

14-05-2004

Voor advertenties bel met:

Voor advertenties bel met: H & J Uitgevers Postbus 101 H & J Uitgevers 2900 AC Capelle aan den IJssel Postbus 101

2900 AC T (010) 451 55 10 CapelleF (010) aan 451 den53IJsel 80

E delta@henjuitgevers.nl

T (010) 451 55 10 contact451 op met53 Hennie F Neem (010) 80de Ruyter of Mireille van Ginkel voor nadere informatie.

E delta@henjuitgevers.nl

Loop je binnenkort een Marathon of een Vierdaagse?

Blijf niet rondlopen met uw vragen over kanker Bel de KWF Kanker Infolijn: 0800-022 66 22 (gratis)

Neem contact op met Hennie de Ruyter of Ben je binnenkort jarig of ga je trouwen? met Mireille van Ginkel voor nadere informatie

Ga je iets speciaals doen?

kom in actie voor jouw favoriete goede doel!

Kies uit meer dan 2000 goede doelen

Meld je aan en start je eigen actie op www.geefsamen.nl

DELTA. 32 17-11-2011

mededelingen/opinie

15

Walter’s wonderful world

Aankondigingen

During his most recent visit to the Netherlands, MIT Professor and TU alumnus Walter Lewin became a media hype and Twitter topic.

Studenten

Especially his performance as a slightly mad professor in a daily television news show made him popular with a new and large audience.

When Walter Lewin presented his lecture two days later, the spacious aerospace engineering lecture hall was filled to the last seat. If you’ve enjoyed Lewin’s lecture on rainbows and blue skies, there is more, much more grist from the same mill in his book, ‘For the Love of Physics’.

In fact, the book is a three-in-one.

There is the biography part, telling the tale of a frightened Jewish boy living in The Hague during the Second World War under constant threat of deportation. Lewin lost several family members in the concentration camps. Others managed to survive, but the trauma lingers on for life. He then recounts his studies (physics) in Delft and how he paid for his education by teaching in a Rotterdam high school at the same time. Lewin got his PhD in 1965 and moved to Cambridge, Massachusetts in 1966.

The largest section of the book is on education. Lewin’s lectures are known the world over, thanks to MIT’s open courseware network,

YouTube, and of course the professor’s uniquely enthusiastic delivery and theatrical demonstrations. On YouTube you will find him swinging across the lecture hall while sitting on a cannonball hanging from a cable, or you’ll see him slapping a student with cat fur, or very nearly losing his balance on a jet-propelled bicycle. Not only are his demonstrations theatrical, however, so too is his preparation. He rehearses and times his delivery at least three times before ‘performing’ a lecture.

These spirited demonstrations are

Most of the physics won’t be new to many readers, but his unique way of talking about this subject probably will be.

Lewin’s way of making his students look beyond the mathematical equations scrawled on the blackboard.

But for the best equations ever, Maxwell’s equations, he commemorates these by giving each student a daffodil. The theatrical element serves to make his students never forget.

The last part of the book focuses on Lewin’s research of x-ray astronomy: a very lively account with scenes of launching 100,000 balloons from the Australian desert in order to observe x-ray radiation for longer than a few minutes. Lewin was at the forefront of this discipline and recounts how

Tegemoetkoming Woonlasten Kamerhuurders Huur jij in Delft een kamer in een studentenhuis? Grote kans dat jij recht hebt op een tegemoetkoming van de gemeente.

Meer weten over deze Tegemoetkoming Woonlasten Kamerhuurders (TWK)? Kijk op www.delft.nl. Je kunt ook tussen 8.00-17.00 uur bellen met de gemeente Delft, tel. 14015 (geen 015) óf tussen 8.3017.00 uur langskomen op Werkplein Delft, Westlandseweg 40, Delft. Aanvragen kan t/m 31 december 2011.

it has developed into one of the most promising fields of astronomy, owing to the relationship with neutron stars and black holes. Here Lewin serves as an excellent guide into the world of astronomy.

As long as you don’t expect one continuous story between the two covers, Lewin’s book is a fine read.

Most of the physics won’t be new to many readers, but his unique way of talking about this subject probably will be. His ambition is to change the way people see things. He will have succeeded once you’ve read his book. (JW)

Student and Career Support Student and Career Support is een onderdeel van de dienst Onderwijs en Studentenzaken.

Het omvat de diensten van de studentendecanen, de studentenpsychologen, en het Career Centre met studiekeuzeadviseurs en loopbaanadviseurs en het informatiecentrum. Het informatiecentrum in de hal op de begane grond is geopend op werkdagen van 9.00–17.00 uur.

Er is documentatie beschikbaar over onder andere WO- en HBOopleidingen, arbeidsmarkt, studie- en beroepskeuze, buitenlandse studies, en promoveren.

Ook is er een vacaturewand. Bij de balie of telefonisch kun je afspraken maken met een van de medewerkers.

Voor de psychologen geldt dat je je als student of promovendus online kunt aanmelden op studentenpsychologen.tudelft. nl. Een eerste contact kan ook via het inloopspreekuur op dinsdagen van 11.30-12.30.

De studentendecanen houden een inloopspreekuur op dinsdag van 11.30-12.30 uur, de loopbaanadviseurs en de studiekeuzeadviseur houden een inloopspreekuur op dinsdag en donderdag van 11.30-12.30 uur. Zie voor het aanbod aan workshops en trainingen van Student & Career Support zie smartstudie.tudelft.nl.

Bezoekadres: Jaffalaan 9a (gebouw 30A); tel. 0152788004. E-mail: studentandcareersupport@tudelft.nl; careercentre@tudelft.nl; studiekeuzevragen@tudelft.nl.

Website: www.studentandcareersupport.tudelft.nl; careercentre.tudelft.nl.

Online huurprijs check Is jouw huurprijs redelijk?

Check www.huurcommissie. nl voor meer informatie en om helderheid te krijgen over

huren en geschillen tussen huurder en verhuurder.

International Office Het International Office, Jaffalaan 9a, is op werkdagen geopend van 9.00-17.00 uur.

Je kunt ook vragen stellen via internationaloffice@tudelft.nl of telefonisch (015-2788012) een afspraak maken.

Studium Generale Het bureau Studium Generale, Jaffalaan 5, is van maandag t/m donderdag geopend van 9.00–17.00 uur. Je kunt ook vragen stellen via studiumgenerale@tudelft.nl of telefonisch een afspraak maken via 015-2783258.

Delta Inleveren kopij Bijdragen van faculteiten, diensten en overigen voor de rubriek 'Agenda' in Delta ontvangt de redactie graag per e-mail: delta@tudelft. nl. Bijdragen dienen zo beknopt mogelijk te zijn.

De redactie behoudt zich het recht voor om in te korten. Aanleveren vóór vrijdag 14.00 uur.

Announcements Walter Lewin and Warren Goldstein, ‘For the Love of Physics’, Free Press, New York, 302 pages, € 24,-

master voorlichting 23 november

TU Delft App Competition Do you have a brilliant app idea? Send us your concept and win one of the 5 iPads!

The EEMCS Faculty (EWI) & Appsterdam are organising an app competition together for all students and staff of Delft University of Technology. Write down your mind-blowing idea in no more than 300 words and include 1 screenshot or sketch.

For full details and conditions go to www.app.tudelft. nl. Submit your idea before November 30.

Students International Student Chaplaincy Looking for a home away from home, trying to make new friends, interested in intercultural and interfaith activities, needing some inner peace,

searching for more than academic challenges? Check the website of the International Student Chaplaincy, www. iscnetherlands.nl, to learn about their wide range offer.

Student and Career Support The psychologists and the central student and careers counselors are located at Jaffalaan 9A (building 30A).

There is some English career information and a vacancy wall in the information centre.

Office hours: Monday-Friday from 9.00-17.00 hrs. You can direct your inquiries or make an appointment at the Front Office or by phone: 0152788004. Students and PhD candidates can make an initial appointment with one of the psychologists at studentenpsychologen.tudelft.nl or by sending an email to studentenpsy-

chologen@tudelft.nl. You can also come by at the open office hour every Tuesday at 11.3012.30 hrs. Open office hours of the student counselors are on Tuesdays from 11.30-12.30 hrs and the career counselors are on Tuesdays and Thursdays from 11.30-12.30 hrs. More information on www.studentandcareersupport.tudelft.nl or careercentre.tudelft.nl. For a list of workshops and trainings offered by Student & Career Support please visit smartstudie.tudelft.nl.

International Office The International Office, Jaffalaan 9a/visitor’s entrance at Mekelweg, office opening times Monday to Friday 9.00–17.00 hrs. Appointments and enquiries can be made by email: internationaloffice@tudelft.nl or by phone: 015-2788012.

high tech, human touch

Nieuwe technologie is de aanjager van vooruitgang in de samenleving. De meest relevante vernieuwingen komen tot stand door samenwerking tussen technologie en mens-, management- en maatschappijwetenschappen.

High tech with a human touch, dat is de Universiteit Twente. Maak tijdens de voorlichting kennis met een masteropleiding naar keuze.

www.utwente.nl/master

Eye Care Foundation werkt aan het voorkomen en bestrijden van oogaandoeningen in ontwikkelingslanden

giro

5 25 25

0800-8003 www.eyecarefoundation.nl Eye Care Foundation works at preventing and fighting eye diseases in developing countries

DELTA. 32 17-11-2011

lifestyle

16

fietsenmakers

Ren robot, ren!

Een robot die net zo efficiënt rent als een mens of dier, is niet zo snel gebouwd. Bachelor-eindprojecten helpen het onderzoek vooruit.

De zes heren van dit huis aan de Markt 12 beschikken over een toilet met allerlei technische snufjes. Zo zit er aan de buitenkant een knop voor een zoemer die afgaat in de wc. Op deze knop kun je drukken als je vindt dat diegene lang genoeg op de pot heeft gezeten. Ook de knop die je bedient om door te spoelen is niet standaard. Zo is er een versie met Stef Stuntpiloot (kinderspel dat bekend staat onder de naam Looping Louie, maar door studenten veelal in gebruik als drankspel) en eentje met een harige poef van ruim vijftig centimeter in doorsnee.

(Foto: Hans Stakelbeek/FMAX)

de Pot op

sex and the student city

All my girls “Woman, you need some girlfriends!” my man likes to say whenever I start blabbering away about my recently favorite makeup product or sit him down for a show-andtell from my latest shopping trip. And I realize that he is right: my girlfriends would never make help-me-I-am-dying faces while I talk about makeup or nearly burst into tears with gratitude when I switch to another subject. It’s not only guys who have trouble finding female company in Delft; the reserves are so scarce girls have to stick

'At times every girl needs a breather from beer, pizza, and stupid jokes' together to maintain a semblance of healthy female companionship throughout their student years.

Delft cultivates the healthiest female friendships imaginable. Firstly, there is no competition for guys among the ladies, secondly, the girls can relate to each other as even the most average-looking girls will have admirers, and

Een sprintje trekken, of zelfs een gewone wandeling, is een minder ongecompliceerde beweging dan je misschien zou denken. Voordat je je voorste voet weer neerzet, doe je namelijk iets opmerkelijks: je trekt dat been wat naar achteren.

Iets wat niemand opmerkt, maar wat aan de TU uitgebreid is onderzocht en plechtig swing leg retraction is genoemd. Je zou verwachten dat dit de meest efficiënte manier is om je voort te bewegen – waarom anders zou de natuur dit trucje in mens én dier hebben gestopt? Toch is dat maar de vraag. Het bacheloreindproject van Wouter Verbeek (21), Koen van der Mijle (21) en Robert Vrees (22) wijst namelijk uit dat swing leg retraction weliswaar een hoop voordelen heeft, maar óók zorgt voor grote impactverliezen. Voor robots is het dus niet per se de beste manier om te lopen.

Wouter Verbeek: “Onze begeleider bij 3mE stelde: ‘Als je een been met een knie modelleert als een telescopisch been, kun je aantonen dat swing leg retraction voor een vermindering zorgt van die impactverliezen. "Wij ontdekten dat dit voor een been met een knie niet opgaat. Wel zorgt de beweging voor meer stabiliteit, en hij vermindert impactkrachten. Maar op de impactverlíezen heeft swing leg retraction geen positieve invloed. Sterker nog: wij ontdekten dat een negatieve swing-leg-retraction-snelheid, waarbij je je voorste been dus op het laatst vooruit zwaait in plaats van naar achteren, eigenlijk voor de kleinste impactverliezen zorgt. Maar goed, dat is voor de stabiliteit weer slecht; daar ga je van struikelen. Wij zeggen dus níet dat je swing leg retraction dan maar niet moet toepassen op een robot. Het belangrijkste is dat we hebben aangetoond dat die beweging niet zorgt voor lagere impactverliezen.”

Het was overigens maar goed dat de studenten het onderzoek met z’n drieën deden. “Voor de praktijktesten, die het grootste deel van ons bachelor-eindproject in beslag namen, hebben we de robot namelijk met tie wraps opgehangen boven een lopende band. Op tien centimeter boven de band lieten we hem vallen terwijl de robot zijn been terugtrok. Met behulp van sensoren konden we meten wat de kinetische energieverliezen – de impactverliezen – waren.” En daar komt behalve brain power vooral een hoop ordinaire spierkracht bij kijken.

Maar wat heb je aan zulke informatie? “Voor de robotica is het handig om te weten hoe mensen en dieren bewegen. We zijn bezig robots efficiënter en stabieler te laten lopen. Daar levert ons onderzoek toch maar mooi een kleine bijdrage aan.” (JH) Pagina 10: ‘Kennis is kracht’

thirdly, all of that attention makes the ladies more confident in their skins, and hence less bitchy to one another.

Having lots of guy friends is fun, but at times every girl needs a breather from beer, pizza, and stupid jokes, to talk about sex, lipstick, and stilettos. So girls seek each other out, which in Delft is no easy task. We form tight bonds with our closest lady friends and then recruit more girls to expand the circle: if one of us meets a nice girl, we invite her to an outing to introduce her to the group. Some girls stick with the group, others don’t, but eventually we scrape together a tightly-knit tribe to do fun girly things with, or to rely on in times of need. We may not spend too much time together on a daily basis, but coming together occasionally for a girl’s night can be so rewarding: females bond in ways that males never do, and let’s face it, when things with Mr. Right don’t work out, you will always call on your girls for support.

Wouter Verbeek: “Voor zo min mogelijk impactverliezen tijdens het lopen, zou je je been voordat je het neerzet eigenlijk naar voren moeten zwaaien.” (Foto: Sam Rentmeester/FMAX) Onderzoek: ‘The effect of swing leg retraction on the impact losses’ Eindcijfer: 8

kriep