Delta TU Delft

Page 1

TUDELTA.01

DELTA. 01 12-01-2012 weekblad van de technische universiteit Delft

Deze week week Deze in Delta Delta in

Good year for spinoffs

Cees de Bont: Hongkong wacht

SCIENCE: 04

NIEUWS: 03 Marco Waas vertrekt

01

INTERVIEW: 10 INTERNATIONAL: 06

REPORTAGE: 12

New ‘Made of..’ matlab

Bomen over het klimaat

‘Kwaliteit niet hetzelfde als kwantiteit’ Kwaliteitsverlaging is bij de TU niet aan de orde, zegt collegelid Paul Rullmann na alle ophef daarover in de media. Connie van Uffelen Het persbericht waarin de Delftse studentenvakbond VSSD meldde dat de landelijke politiek de TU Delft dwingt tot kwaliteitsverlaging, zorgde voor een tumultueus begin van het nieuwe jaar. ‘TU Delft maakt studie minder zwaar: studenten zijn te traag’ kopte De Volkskrant. Collegelid Paul Rullmann verliet een vergadering met de studentenraad voortijdig voor een radiointerview. Kamervragen volgden. Trigger voor de VSSD was het plan van de faculteit Luchtvaart- en Ruimtevaarttechniek (L&R) met de toepasselijke titel ‘Less: LR Enhancing Study Success. Teaching less, learning more’. Dat plan beoogt de studielast in de bachelor met vijftien procent te verlagen door vakken tot de kern terug te brengen. Dat schaven aan vakken om het studierendement te verhogen en de studieduur te verlagen, leidt volgens de vakbond tot ‘devaluatie van de studie en is een bijzonder ongewenste ontwikkeling’. “Wat je leert is minder”, zegt VSSD-voorzitter Mariska Heidema. Het klopt volgens Rullmann dat studenten die straks afstuderen minder hebben geleerd dan studenten die nu afstuderen. Maar het is volgens hem maar de vraag of zij dan ook minder expertise hebben. “De vraag is of alles wat je leert bijdraagt aan het feit dat je een uitstekende ingenieur bent. Wij bieden een programma waarin je in vijf jaar een uitstekende ingenieur wordt. ” Natuurlijk kunnen studenten extra dingen doen, vindt Rullmann. “Maar ik zou zeggen: doe dat vervolgens in je eigen tijd, of in het bedrijf waar je werkt. Je kunt je op allerlei manieren blijven scholen. De vraag is: wat is de kern die wij afleveren? Kwaliteit is niet hetzelfde als kwantiteit.”

Studenten doen nu gemiddeld bijna 7,5 jaar over hun studie. Dat komt volgens Rullmann door studenten zelf of doordat het studieprogramma vaak te vol is. “We hebben vastgesteld dat het maatschappelijk niet meer acceptabel is om zo lang te studeren. Internationaal prijs je jezelf uit de markt. Het programma moet in vijf jaar te doen zijn.” Daarom houdt de TU alle opleidingen tegen het licht en vormt ze die om tot modulair onderwijs, legt Rullmann uit. Faculteiten kijken daarbij ook naar studielast. “Er zijn opleidingen waarvan je kunt zeggen: die zitten behoorlijk vol. Een voorbeeld is L&R, dat haar

‘De vraag is of alles wat je leert bijdraagt aan het feit dat je een uitstekende ingenieur bent’ programma’s recent heeft veranderd. Dat zijn echt prachtige programma’s geworden, op één punt na: het blijft vol. Op sommige punten is het misschien nog wel voller geworden. Uit enthousiasme. Daar is de Vssd nu op wakker geworden.” Dat de politiek de TU dwingt tot kwaliteitsverlaging door studenten dan maar minder te laten leren - zoals de VSSD meent - daar is Rullmann het niet mee eens. “We hebben deze actie op studiesucces ingezet voordat er sprake was van langstuderen of een boete. Die boete heeft overigens wel als katalysator gewerkt, dat is onmiskenbaar zo.” Pagina 16: Tit for tat

Een uitgebreid interview met Paul Rullmann is te vinden op: www.delta.tudelft.nl/24367 Zie ook: www.delta.tudelft.nl/24357 en 24358

Dinsdag vierde de TU Delft haar 170ste verjaardag met de Dies Natalis. Het lustrumjaar heeft ‘water’ als thema. Op de foto, met de klok mee: rector Luyben wordt geholpen met aankleden, prof. Murugesu Sivapalan houdt een toespraak na het krijgen van het eredoctoraat, prof.dr.ir. Han Vrijling stuurt een sms’je en een stuk uit ‘Carmen’ tijdens het muzikale intermezzo. Studentenorkest Krashna Musika zal de opera in het najaar ten gehore brengen in het kader van de lustrumviering. (Foto’s: Sam Rentmeester/FMAX)

Rector bezorgd over sfeer in Nederland Rector magnificus Karel Luyben maakt zich zorgen over de ‘forse antiacademische wind’ in Nederland. Hij wil de ‘wetenschappelijke bijdrage aan de maatschappij’ duidelijker uitdragen. Dat zei hij tijdens de viering van de 170ste Dies Natalis van de TU. Volgens Luyben vergeet het grote publiek te gemakkelijk dat ‘het grote welvaartspeil in Nederland mede te danken is aan de inventiviteit en inzet van onze wetenschappers’. “De TU Delft stond de afgelopen 170 jaar steeds in de voorhoede bij de ontwikkeling van kennis leidend tot een veilig en welvarend land.” Universiteiten verdienen het volgens Luyben om in hoog aanzien te staan. Hij hekelde dan ook de sfeer van ‘wetenschap is ook maar een mening’, die hij in Nederland voelt. Luyben wil deze ‘periode van woelig water’

gebruiken om ‘onze wetenschappelijke bijdrage aan de maatschappij duidelijker neer te zetten en deze onder de aandacht te brengen van eenieder’. Het nut van wetenschap is echter niet altijd gemakkelijk uit te leggen. Luyben brak een lans voor fundamen-

‘Het is de taak van de wetenschap om verder te reiken dan de korte termijn’ teel onderzoek. “Het is de taak van de wetenschap om verder te reiken dan de korte termijn.” Een universiteit die alleen doet wat de dagelijkse opinie wil is volgens hem een universiteit die haar maatschappelijke verantwoordelijkheid niet kent. “Doordat politici, samenleving en ondernemers te weinig belang zien in fundamentele kennis, zien zij te weinig de waarde van de kennisontwikkeling op universiteiten.” De rector ging ook in op wat hij

noemde ‘de storm in de media’ van vorige week, nadat studentenvakbond VSSD de alarmbel had geluid over een kwaliteitsverlaging in het onderwijs van de TU. “Ik beschouw deze ophef als een compliment. De verontwaardiging zegt iets over het vertrouwen in onze TU Delft. Nederlanders zien ingenieurs van de TU Delft als zijnde van hoge kwaliteit en zijn verontwaardigd als mogelijkerwijs getornd zou worden aan die kwaliteit.” Waarmee Luyben schijnbaar onbedoeld liet zien hoe tegenstrijdig het publiek zich opstelt richting de academische wereld. Volgens de rector zouden sommige maatregelen die de studieduur moeten verkorten wellicht niet nodig zijn geweest als de TU zou mogen selecteren aan de poort. Volgens hem rust er nog steeds een taboe op dat onderwerp. Resultaat is in de ogen van Luyben dat op de TU studenten zitten die ergens anders beter zouden passen. En die studenten moet de universiteit nu wel met veel energie door de studie heen loodsen. (SB) Pagina 05: Doctorates


DELTA. 01 12-01-2012 www.delta.tudelft.nl @tudelta delta@tudelft.nl www.facebook.com/ tudelta

nieuws/column Campusradio

Happietaria

Sportkaart

De TU campus is een medium rijker: Campus Radio 1 Delft. 22 December was de eerste uitzending, 12 januari volgt de tweede. De online radiozender is een initiatief van acht TU-studenten. Zij willen andere studenten die radio willen maken een platform bieden. In de eerste uitzending zat onder meer een interview met Pier van Zonneveld van het Nuna-team en een verslag van de kerstborrel in de Bouwpub. 12 Januari is Bill Rossen, docent van het jaar 2011 te gast.

Het benefietrestaurant Happietaria heeft ruim 37 duizend euro winst gemaakt. Samen met de veiling van aangeschafte spullen was de opbrengst 41.148 euro. Het restaurant werd van 23 november tot 21 december gerund door vrijwilligers van de drie christelijke studentenverenigingen. Zij verbouwden daarvoor in zeer korte tijd een leegstaande bakkerij. De opbrengst gaat naar de bouw van en voorlichting over waterputten in Afghanistan.

De sportkaart voor TU-medewerkers kost dit jaar 420 euro. Dat was reden voor bibliotheekmedewerksters Zofia Brinkman Dzwig en Ellen Verbakel om het sportcentrum en de ondernemingsraad een brief te sturen over deze ‘commerciële prijzen’. “Dan moet de rest ook commercieel. Dus geen chronisch volgeboekte lessen en wel vervanging van zieke docenten. Hoe vaak ben ik voor niets gekomen en naar huis teruggekeerd zonder te kunnen sporten, terwijl ik mijn lesgeld braaf heb betaald?” Volgens manager sport Anja van Dorp is er weinig aan de hand, omdat de

www.campusradio1.nl

delta online Studenten van nu zullen naar verwachting nog iets langer leven dan studenten van een paar jaar geleden, al scheelt het maar een paar maanden. Het verschil tussen mannen en vrouwen is iets groter geworden. www.delta.tudelft.nl/24366

Zo vader, zo zoon

Jos Wassink

Jongens treden vaak in de voetsporen van hun vader, als die een landbouwof techniekstudie heeft gevolgd. Meisjes trekken zich bij hun studiekeuze minder van hun ouders aan. www.delta.tudelft.nl/24352

Kunstenaars Rechtszaken van studenten tegen hoge collegegelden zijn kansrijker geworden, nu kunstenaars een vergelijkbaar kort geding tegen de staat hebben gewonnen. De regels mogen niet abrupt veranderd worden, vindt de rechter. www.delta.tudelft.nl/24365

Hypotheek Mensen met een studieschuld komen steeds minder makkelijk aan een hypotheek. Onder invloed van de crisis zijn de banken strenger geworden. www.delta.tudelft.nl/24362

www.delta.tudelft.nl/24094

genoemde 420 euro een bruto bedrag is. Via het keuzemodel IKA kunnen TU-medewerkers immers een groot deel van het geld terug krijgen. Van Dorp zegt van drie andere medewerkers vragen te hebben gehad over de prijs van de sportkaart, die vorig jaar nog 349 euro bedroeg en het jaar daarvoor 299 euro. Dzwig en Verbakel horen andere geluiden. ‘De laatste enthousiastelingen’ die zij kennen, haken af.

www.delta.tudelft.nl/opinie/brieven

‘Nodig om weer bij elkaar te komen’ Per 1 januari is prof.dr.ir. Andrzej Stankiewicz (3mE) benoemd als directeur van het TU Delft Instituut voor Procestechnologie – het eerste van vier nieuwe instituten.

Langer leven

02

Gefeliciteerd met het directeurschap van het instituut met de lange naam. “Dank u wel. De officiële naam is TU Delft Process Technology Institute.” Waar bestaat dat uit? “Het is een paraplu-organisatie van drie afdeling binnen twee faculteiten: chemical engineering en biotechnology, beide van de faculteit Technische Natuurwetenschappen, en onze afdeling process & energy van de faculteit 3mE.” Eigenlijk staat ‘instituut’ dus tussen aanhalingstekens. Het is geen organisatie met een eigen gebouw. “Voor een deel wel hoor. Het hoofdkwartier van het instituut krijgt ruimten in de nieuwbouw aan de Leeghwaterstraat 39, waar we vanaf volgende week zitten. En achter dat gebouw komt een gedeelde faciliteit voor experimenten met grote apparaten.”

uitnodigen voor lezingen. Daar is het instituutsbudget voor bestemd.”

Prof.dr.ir. Andrzej Stankiewicz: “Wij hebben de ambitie om in de internationale arena een belangrijke plek te veroveren.” (Foto: Tomas van Dijk)

Krijgen medewerkers uit verschillende afdelingen daar hun werkplek? “Wij voegen de apparatuur en medewerkers daar samen en op termijn brengen we ook het aantal locaties terug. Tot nu toe vallen er veertien leerstoelen onder procestechnologie, verdeeld over vijf locaties. We hebben besloten dat binnen vijf jaar terug te brengen tot die twee plekken. Grootschalige experimenten gebeuren dan aan de Leeghwaterstraat, het kleinschalig onderzoek binnen het nieuwe TNW-gebouw.” Nu las ik dat u voor het instituut een budget heeft van een ton per jaar. Wat kun je daarmee? “We krijgen een ton van het college

Er komen nog drie andere instituten: robotica, transport en klimaat. Hoe verhouden die zich tot de Delft Research Initiatives op gebied van gezondheid, infrastructuur, energie en milieu? “Wij hebben veel elementen binnen ons instituut die relevant zijn voor verschillende DRI’s. We doen energie-gerelateerd onderzoek, maar ook onderzoek op gebied van milieu en gezondheid. De verhouding moeten we nog vinden.”

van bestuur, maar beide decanen leggen daar 50 duizend euro bij. Dat zullen we inzetten om de samenwerking tussen de leerstoelen te verbeteren en de zichtbaarheid van Delftse procestechnologie naar buiten toe te vergroten. Er was teveel verdeeldheid. We hadden het instituut nodig om weer bij elkaar te komen.”

Een instituut kan onderzoeken doen die onder verschillende DRI’s vallen? “Ja, en dat is ook het geval voor procestechnologie. Het gaat daarbij niet alleen om producten maken, het gaat ook om energie en omzetting van biomassa. Wij leggen ons toe op drie gebieden: procesintensivering, biotechnologie en procestechnologie voor geavanceerde materialen.”

En dat moet de zichtbaarheid voor bedrijven vergroten? “Uiteraard. Wij hebben de ambitie om in de internationale arena een belangrijke plek te veroveren. Daarvoor moet je onderzoek doen, publicaties schrijven en goed onderwijs geven. Maar dan moet je ook conferenties organiseren, symposia en workshops. En mensen

We staan aan het begin van een nieuw jaar. Waar kijkt u naar uit? “In de eerste plaats naar de conferentie op 2 maart waarop we het instituut presenteren. Daarnaast hoop ik dat onze mensen succesvol zijn in het verkrijgen van onderzoekbeurzen en dat er een echte saamhorigheid groeit binnen het instituut.”

Duitse studenten Duitsland is niet van plan om Nederland te compenseren voor de Duitse studenten die hier hun opleiding volgen. De oosterburen willen alleen in Europees verband afspraken maken. www.delta.tudelft.nl/24361

Skiën Het hoger onderwijs sloot zijn deuren en politici gingen skiën. Maar de wereld van het hoger onderwijs kwam de afgelopen twee weken niet helemaal tot stilstand. Het belangrijkste nieuws op een rij. www.delta.tudelft.nl/24360

Adelborst Adelborsten en cadetten die afstuderen bij de faculteit militaire wetenschappen van de Nederlandse Defensie Academie krijgen voortaan een universitair bachelordiploma. www.delta.tudelft.nl/24364

Roer om De Open Universiteit kiest een nieuwe koers, nu staatssecretaris Zijlstra de instelling voor afstandsonderwijs dreigt te sluiten als er niets verandert. “We waren er al mee bezig.” www.delta.tudelft.nl/24368

van der duin

Positieve discriminatie Tijdens mijn studie economie werd mij door verschillende docenten op het hart gedrukt dat de economische wetenschap waardevrij is. Economische groei is niet goed of slecht, hoogstens hoger of lager. De inkomensverdeling is niet scheef maar heeft een bepaalde waarde. Als je het woord ‘scheef’ gebruikt dan zou dat betekenen dat je er iets van vindt. Namelijk: niet goed. Ik moest hier aan denken toen ik de afgelopen weken las dat de man-vrouwverhoudingen in het hoger onderwijs en wetenschap scheef zijn. Oftewel: niet goed. Er zijn te veel mannetjes en te weinig vrouwtjes. Het schijnt dat de verhoudingen de afgelopen jaren minder scheef zijn geworden maar dat de scheve verhouding niet snel genoeg recht wordt getrokken. Blijkbaar was de Rijksuniversiteit Groningen hier zo van ondersteboven dat men haar (universiteit is een vrouwelijk woord) toevlucht zocht in onredelijke en immorele maatregelen: positieve discriminatie. Bij twaalf hoogleraarsbenoemingen zouden vrouwen de voorkeur krijgen. Gelukkig heeft de Commissie Gelijke Behandeling hier een stokje voor gestoken en voorkomen dat vrouwen bij de RUG helemaal niet meer serieus worden genomen. Vrouwen met een dergelijk achterhaald beleidsinstrument als positieve discriminatie proberen in de vaart der volkeren te brengen, is een belediging voor iedere moderne, geëmancipeerde vrouw. Als dank zouden de vrouwen uit de Commissie Gelijke Behandeling een gratis kaartje moeten krijgen voor de bekerwedstrijd Ajax – AZ. Gelukkig maakt de TU Delft zich niet schuldig aan dit soort lachwekkend beleid. Hier worden alleen hoogleraren (m/v) voorgetrokken doordat ze één dag in de werkweek mogen bijklussen. Maar goed, waarom zou je gebruik willen maken van een immorele arbeidsvoor-

waarde? Ik verdien mijn vierde geldstroom in mijn eigen tijd en niet op kosten van de belastingbetaler. Ach, lieve vrouwen, aan de top is ook niet alles goud wat er blinkt. Voor het minste of geringste nagelt de pers je aan de schandpaal en een werkweek heeft acht dagen. En zijn Thatcher, Kroes en Verdonk nou lichtende voorbeelden? Mijn welgemeende advies aan alle vrouwen (ik maak geen onderscheid) is om het advies van de socioloog Hans van der Loo als een voornemen te beschouwen en een noodstop te maken. Oftewel: verlaag de werkdruk door 25 procent van je werkactiviteiten te staken. Doe alleen dat wat urgent is. Beschouw ‘sneller’ en ‘meer’ niet meer als (waardevrije) toverwoorden. Als ooit ‘less more’ is, dan is dat nu wel aan het begin van een nieuw jaar. Voorkom hyperactiviteit en zie je werk niet als een dagelijkse overlevingsstrijd. Van der Loo verwijst naar een adagium bij Starbucks: ‘Unplug before you plug’. Schep ruimte in je hoofd, bedenk een gewaagd en inspirerend doel voor jezelf, committeer je daar met hart en ziel aan en, last but not least, negeer collega’s die je lui vinden. En houd dit vol zodat het op den duur je tweede natuur wordt. Succes en geluk zijn, wat mij betreft, dan verzekerd. En het zal dan ook niet lang meer duren voordat we positieve discriminatie nodig hebben om het aantal mannen in hoger onderwijs en wetenschap weer op peil te krijgen. Patrick van der Duin is toekomstonderzoeker bij de sectie technology, strategy and entrepeneurship van de faculteit Techniek, Bestuur en Management.


DELTA. 01 12-01-2012

nieuws

Cultural professor

Geen kluistentamen

De regisseur van de opera ‘Carmen’ die in november op de TU Delft wordt opgevoerd, Floris Visser, wordt waarschijnlijk de tweede cultural professor van 2012. ‘Carmen’ wordt een coproductie van de TU en studentenmuziekvereniging Krashna Musika, ter gelegenheid van hun lustra. Rector magnificus Karel Luyben maakte dat bekend tijdens de Dies Natalis. Tijdens die viering was er een korte opvoering uit de opera door twee professionele muzikanten: mezzosopraan Anna Traub en pianist David Bollen. Er komen nog audities voor de opvoering in november .

De TU gaat niet werken met een kluistentamen. De stuurgroep studiesucces is geen voorstander van een tentamen dat in een kluis klaarligt voor studenten die door persoonlijke omstandigheden het eerste tentamen misten. De studentenraad (sr) kwam met het idee voor zo’n kluistentamen om te voorkomen dat studenten buitensporige studievertraging oplopen. De verwachting is echter dat de inhoud van zo’n tentamen ‘lekt’, zei collegelid Paul Rullmann in een overleg met de sr. Desalniettemin werd het probleem wel herkend en blijft een handige methode gewenst.

Fusie De sr gaf aan er nog op terug te komen. Rullmann noemde vervolgens een veelgebruikte methode van een digitale databank met tweehonderd vragen. Bij een tentamen ‘spuugt’ die databank een aantal vragen uit. “Mijn mooiste tentamen ooit – om te bestuderen – was bij een docent die honderd vragen opgaf, waarvan hij er voor het tentamen vijf zou uitpikken”, zei Rullmann. “Als je die honderd vragen had bestudeerd, kende je de stof.” www.delta.tudelft.nl/24216

Waas vertrekt als decaan Marco Waas stopt per 1 april 2012 als decaan van de faculteit Werktuigbouwkunde, Maritieme Techniek en Technische Materiaalwetenschappen (3mE). Conny van Uffelen In een mail aan zijn medewerkers schrijft hij dat hij heeft besloten om niet op te gaan voor een derde termijn. ‘Dit is geen gemakkelijk besluit geweest en ik doe dit met pijn in mijn hart. Ik denk dat jullie weten met hoeveel passie en voldoening ik de positie van decaan vervul.’ Zijn activiteiten op het gebied van valorisatie nemen daarnaast steeds meer tijd in beslag, zo meldt hij. Hij wil zich dan ook volledig richten op ‘open innovatie en ondernemerschap in regionale, nationale en internationale context’, zo liet hij weten tijdens de nieuwjaarsreceptie van zijn faculteit. ‘Het is goed voor de faculteit en de TU Delft om het stokje over te dragen aan iemand met nieuwe ideeën die nodig zijn om weer een volgende stap

te zetten.’ Desgevraagd heeft Waas hier op dit moment verder niets aan toe te voegen, zo laat hij Delta per mail weten. “Over enige tijd wellicht wel.” Waas was sinds april 2004 decaan van 3mE en had kennisvalorisatie onder zijn hoede. Zijn geesteskind YES!Delft zag een jaar later het licht. Ook was Waas namens de TU één van de trek-

‘Het is goed om het stokje over te dragen aan iemand met nieuwe ideeën’ kers van het biotechpark Science Port Holland, een initiatief van de universiteit en de gemeentes Delft en Rotterdam. Het college van bestuur schrijft in een persbericht dat Waas zich op het gebied van innovatie en ondernemerschap ‘heeft ontwikkeld als een autoriteit’. Waas kreeg onder meer de Europese Achieve More Award en werd genomineerd voor de titel Delfts Icoon 2010. In juni 2011 kwam Waas in opspraak: NRC Handelsblad schreef dat hij zich

03

‘jarenlang schuldig had gemaakt aan belangenverstrengeling’ omdat hij betrokken zou zijn geweest bij zes opdrachten aan zijn vrouw. Het bedrijf van zijn vrouw deed onder meer opdrachten voor Science Port Holland en YES!Delft. Collegevoorzitter Dirk Jan van den Berg vond toen dat er niets was gebleken van ‘harde belangenverstrengeling’. “De schijn was er wel, het feit niet”, zei Van den Berg in Delta. “Je hebt de schijn tegen. Dat vind ik niet een reden om te stoppen met Waas. Er is waardering voor zijn werk.” Waas had zich volgens Van den Berg aan eerdere afspraken gehouden, maar vond wel dat het moest stoppen. NRC meldde vervolgens dat uit een feitenonderzoek dat Van den Berg door PWC had laten doen bleek dat het niet om zes, maar om tien opdrachten ging. De collegevoorzitter vond dat Waas niet onjuist had gehandeld, maar noemde de situatie wel onverstandig. Nu Waas vertrekt, dankt het college hem in een persbericht ‘voor de kwaliteit, het enthousiasme en de gedrevenheid waarmee hij de faculteit de afgelopen acht jaar heeft geleid’. De werving voor een nieuwe decaan begint binnenkort.

Studenten willen weten of er straks nog wel ‘TU Delft’ op hun diploma staat en of er gefuseerd wordt. De studentenraad (sr) had dan ook een uur voor het onderwerp ‘LeidenDelft-Rotterdam’ uitgetrokken bij een overleg met het college. Veel wijzer werd de sr niet. “Als je gaat roepen dat er niet wordt gefuseerd, roep je tegengeluiden op”, zei rector Karel Luyben. “Ik zie het nut niet. We hebben duidelijk gecommuniceerd bij de opening van het jaar.” Op de vraag waar het college dan mee bezig was, zei Luyben: “Een balans zoeken tussen richting geven en ruimte vinden

bottom up. In het begin hebben we teveel op richting gezeten door fusie niet uit te sluiten.” De sr moest een plan afwachten, maar vroeg zich af of er dan nog ruimte is voor discussie over bijvoorbeeld het behoud van de Delftse cultuur en studeren op één plek. Luyben zei uiteindelijk dat ‘beren op de weg niet moeten leiden tot een blokkade’.

Gezondsheidscoach werkt Het Health Coach programma van de TU Delft blijkt een succes. Deelnemers zijn gezonder dan voordat ze begonnen aan hun nieuwe levensstijl. Vandaar dat de universiteit het project uitbreidt. 101 Werknemers van de TU deden tijdens het eerste jaar mee aan het programma. 75 Procent voelde zich na afloop fitter, melden de begeleiders. Deelnemers hadden een lager cholesterolgehalte, een lagere bloeddruk, ze vielen af en verlaagden hun bloedsuiker. Een bijeffect was dat meer dan de helft van de rokers gestopt was of minder was gaan roken. Voordeel voor de TU is dat bijna de helft van de deelnemers na afloop zei productiever te zijn. En 90 procent zou deelname aanraden aan collega’s. Het afgelopen jaar was het programma gericht op mensen die bij de bedrijfsarts liepen met aandoeningen als obesitas en hart- en vaatziekten. De komende jaren is het breder toegankelijk, meldt Luuk Simons, oprichter en directeur van het Health (e)Coach Program. “De doelgroep is iedereen

die denkt: dit kan ik wel gebruiken.” Van 2012-2015 is er jaarlijks plek voor tweehonderd deelnemers. Dit jaar start het programma op 23 en 24 januari. Daarna worden de werknemers een half jaar lang intensief begeleid door gezondheidscoaches, op het gebied van voeding, beweging en stressmanagement. Het programma begint met een aantal workshops waarin de hoofdlijnen

‘De doelgroep is iedereen die denkt: dit kan ik wel gebruiken’ van gezond gedrag worden uitgelegd. Deelnemers kunnen vervolgens zelf bepalen in hoeverre ze opschuiven in de richting van dat gezonde gedrag. Ook vullen ze zelf in op welke wijze ze meer gaan bewegen. Ze kunnen hun voortgang nauwgezet bijhouden met een speciaal computerprogrammaa tje en geregeld is er overleg met de coach. Na het eerste halve jaar moeten de deelnemers hun goede gedrag grotendeels zelf zien vast te houden. De afdeling Human Resources gaat de resultaten monitoren, om te bepalen of het programma de investering waard is. (SB)

Chatten met André “ISS this is TU Delft for a voice check. How do you read?” Gespannen en muisstil wacht een bomvolle zaal studenten bij Luchtvaart- en Ruimtevaarttechniek op het antwoord van André Kuipers op

deze vraag van ESA-astronaut Frank De Winne. Kuipers zweeft voor de camera en speelt wat met zijn microfoon. “Reading you loud and clear. I’m ready”, klinkt het dan enige seconden later via de live verbinding. De stu-

Premier Mark Rutte praat met André Kuipers. (Foto: Tomas van Dijk)

denten joelen als gekken. Bijna dertien minuten lang konden studenten afgelopen dinsdag een praatje maken met Kuipers, die momenteel vierhonderd kilometer boven de aarde rondjes draait in het

internationale ruimtestation ISS. De talkshow-hosts waren premier Mark Rutte en astronaut Frank De Winne. “André, hier Mark Rutte. Ik vind het een van de leukste dingen in mijn baan om hier met jou via deze verbinding te kunnen spreken. Hoe vergaat het je?” “Met mij gaat het uitstekend”, zegt Kuipers. “Ik ben tweeënhalve week in de ruimte en ik begin goed te wennen. Het is mijn huis aan het worden.” Behalve wat small talk - Kuipers sport veel, kijkt graag naar de turkooizen wateren van de Bahama’s en vindt dat we de fragiele planeet moeten koesteren – komen er ook serieuze vragen aan bod. “Hebt u er nog wel vertrouwen in om straks door ons in een raket de ruimte in gestuurd te worden als 25 procent van de inhoud van onze studie verdwijnt?” wil een L&R-student weten. Rutte moet lachen. “Hier mag je zulke vragen stellen. In Noord-Korea is dat wel anders.” Gelukkig voor hem geeft Kuipers een politiek correct - “een heel verstandig” - antwoord. “De raketten zijn betrouwbaar. Veiligheid zal wel het laatste zijn waar op beknibbeld zal worden.” “Wanneer hebben jullie oud en nieuw gevierd?” wil een andere student weten. De verbinding hapert echter

plots. Gespannen wacht de zaal af. Wat volgt is een slapstick. “En daarna zijn we doorgegaan”… kggggggg … “en”… piiiieeeep … lange stilte … “want vervolgens wat het oud en nieuw in Europa” … “en de nachtbrakers konden om zes uur Houston nog gelukkig Nieuwjaar wensen”. De studenten houden het niet meer. Ook de premier kan zijn lachen niet inhouden. Rutte: “Jullie hebben dus gewoon 24 uur oud en nieuw gevierd.” “Onze tijdslot zit er bijna op”, waarschuwt Frank De Winne. Wat zou je de TU willen wensen?, luidt de laatste vraag? Ook het antwoord op deze vraag is lastig te volgen. “The technical university Delft is one good example of how we can create a good base of knowledge”… “It is famous all over the world and delivers very good students. I think they are on the right way.” piieeep ... En dat waren de laatste geruststellende woorden uit de ruimte. Tomas van Dijk


DELTA. 01 12-01-2012

science

opinion please

04

Good year for the start-ups TU Delft start-ups have done very well in the latest allotment of STWvalorisation grants - the American-based subsidy scheme intended to get knowledge off the shelves and into business. Ten of the 21 grants went to TUspinoffs. Jos Wassink The STW grants are based on the American Small Business Innovation Research programme – a large stimulation programme that has led to many new innovative businesses since it was started some 20 years ago. The Dutch equivalent, ‘Valorisation Grants’, led by technology foundation STW, has been operational since 2005, and like its US counterpart, the grants distinguish between three phases. The first is the technological and financial feasibility of an idea. STW phase-I

China’s space race ‘China reveals Five Year Plan for space travel’ reports the Dutch news site nu.nl, referring to the twelfth Whitepaper in which the Chinese government reveals its plans, including a permanently manned Chinese space station by 2016. How credible is that? Professor Boudewijn Ambrosius has little doubt about China’s space plans. The space missions’ expert from Aerospace Engineering is in between two lectures as he reflects on the recent Chinese progress. “In fact they’re already doing parts of the operation,” he says. “They launched an experimental module and docked with it live on television. That’s a courageous operation.” Indeed, the fully automated docking involving the Shenzou-8 capsule and the Tiangong-1 module was broadcast in the early hours of 3 November 2011. “Afterwards, it decoupled. A few days later coupled again, then the capsule decoupled definitively and returned to Earth in Soviet-style,” Ambrosius adds. This year a manned version of the coupling procedure is slated to occur with the Shenzou-9. Ambrosius admires the gradual and steady progress of China’s space programme. Of course, docking procedures in space have been known for some 50 years, but the Chinese had to develop the technology from scratch. The reason for the Chinese isolation lies partly in the violent suppression of prodemocracy protests in 1989. Since then, China has been banned from the space elite club. This meant scientific exchanges were no longer permitted and export of space technology was blocked. After the successful docking last year, Wu Ping, a spokeswoman for China’s manned space program, said in the ‘New York Times’ that Chinese scientists had arrived at this moment largely on their own, having domestically produced hundreds of components and instruments. Some Western scientists were sceptical and said the successful mission provided stark evidence that the 20-year-old sanctions had failed. Be that as it may, China’s plans extend far beyond orbital docking. Over the course of the next five years we should see a permanently habited space station. And from there: on to the Moon and Mars. Ambrosius references the original plans by Werner von Braun, who led the early US space programme and argued that one first had to develop a space platform in an orbit some 400 kilometre high and a system that could routinely ferry people and materials to and from it. That platform was to become the springboard to the Moon, and the Moon was then to be the launching pad for Mars expeditions. This seemed to make sense, but the Cold War hastened matters and reshuffled priorities, as Ambrosius explained: “So they skipped the space platform and rushed right through to the Moon, which was an incredible feat. I have great admiration for that achievement, but in retrospect it went a bit too quick.” The US space programme now dearly misses the space ferry that they leapfrogged in the 1960s, and now must buy seats on a Soyuz to reach their own space station. During the next five years Ambrosius expects the Chinese to continue to develop their space programme independently, partly because of patriotic pride but also because the space programme is partly a military operation. Patriotism however does not stop the Chinese from sending their students to foreign aerospace engineering institutions, like TU Delft. “The knowledge flow is unidirectional, going east so far”, Ambrosius says. “The Chinese don’t share their technology as openly as Nasa or ESA does. Still, China has a strong ambition and a clear plan for space exploration. I think the TU should get involved if it can.” (JW)

The TU was remarkably successful in the last round in December 2011 proposals offer a maximum of 25,000 euros for six months. In the second phase, the entrepreneurs have developed a product portfolio and have found a first ‘launching’ customer. They can then receive grants up to 200,000 euros over a maximum timespan of 2 years for making their product ripe for commercial development. Phase III is the commercial development of a product or service for the market. There is no phase-III contribution from STW. Between 2005 and 2010, STW

Like campers in their tents, Disdro knows all about the rain just by listening to it. (Photo: Eelke Dekker)

granted 166 phase-I proposals and 48 phase-II proposals, totaling 13 million euros. The TU was remarkably successful in the last round in December 2011: seven phase-I and three phase-II applications were rewarded (See table). In total, 15 phase-I and six phase-II projects were chosen out of 30 and 25 applications, respectively. Let’s take a closer look at some of them. The most advanced is perhaps Delmic, an invention from Professor Pieter Kruit and colleagues that combines electron and optical microscopy. They retrofitted an optical microscope within an electron microscope and succeeded in becoming the first ever to align the two. In phase II, the Delmic team aims to develop four different microscope models for nanotechnology and life sciences research. Another phase-II winner is Sunuru, a start-up from recent 3mE graduates Thomas de Leeuw and Jan van Kranendonk. They developed a smart system for rigging solar panels above

parking places that is not only lightweight and space-efficient but also tracks the sun throughout the day, thus increasing the panels’ energy output. Leading the phase-I winners is Disdro, the rain-listening device from Professor Nick van de Giesen’s group. Stijn de Jong (MSc) explained that this low-cost and sturdy acoustical rain monitor allows for better registration of rainfall in urban areas because the monitors can be widely distributed. The Exo-Ligament, developed by Marcel Fleuren (MSc), is an effective and comfortable brace that protects against spraining one’s ankle. Fleuren aims to develop a standard product that may be individually fitted. The Open Fitting, developed by Dr Dick Plettenburg, is a new fitting for underarm prostheses. Unlike other models, the Open Fitting does not become sweaty and smelly because it leaves three-quarters of the skin uncovered. Calender42, by Michiel Boerrigter (MSc), is a web-based agenda with a difference. Because it involves online subscriptions, the agenda will know if your train has been canceled or your planned restaurant is fully booked, and then notify you and rearrange your schedule accordingly. The Fleet Cleaner is a robot designed to clean a ship’s hull while docked. It can do so both above and below the waterline. Developer Alex Noordstrand (MSc) will use the STW grant to build the robot’s unique cleaning head.

The new braces support ankles from behind. (Photo: Exo-Ligament)

And the winners are... Phase I Disdro: Rain monitor for city water management Exo-Ligament: a new means of ankle sprain prevention Time-of-Flight 3D Imager Realized as System-on-Chip Fleet Cleaner Electrostatic Pull-in Instability (EPI) calibration method An Open Fitting for arm prostheses Calender 42

Prof. Nick van de Giesen, Stijn de Jong (MSc), Rolf Hut (MSc) Prof. Johan Molenbroek, Marcel Fleuren (MSc) Dr R.B. Staszewski Dr Martijn Wisse, Alex Noordstrand (MSc) Prof. Fred van Keulen Dr Dick Plettenburg Prof. Sicco Santema, Michel Boerrigter (MSc)

CEG IDE EEMCS 3mE 3mE 3mE TPM

Phase II Universal Wideband Digital Transmitter Dr R.B. Staszewski EEMCS Sunuru: A deformable structure for tracking the sun Prof. Geert Jan Witkamp,Thomas de Leeuw MSc. 3mE Jan van Kranendonk (MSc) Delmic: electron and correlated optical microscopy Prof. Pieter Kruit, Dr Jacob Hoogenboom, AS Andries Effting (MSc) Christiaan Zonnevylle (MSc)


DELTA. 01 12-01-2012

science

05

short news science Doctorates

Twinkling tile

Interactive and coloured lighting tiles you can play with by jumping on them have won the National Sport Innovation Prize. Inventor David Klein (IDE) of ‘Twinkeltegel’ received the prize at the Sport, Science and Technology conference held in Eindhoven last November. The organisation (Sports & Technology, NOC-NSF and Innosport) values active leisure and physical play for children, believing that the interactivity, dynamics and colourful appearance will appeal to children who have grown up with computers and internet. The company Kompan has brought the tile on the market. (Photo: David Klein)

‘Water’ is the theme of the TU’s 170th anniversary or ‘Dies’. It’s hardly surprising then that both honorary doctorates handed out at the festivities last Tuesday were water-related. Professor Murugesu Sivaplan (Univerity of Illinois), proposed by Prof. Huub Savenije and Prof. Stefan Uhlenbrook (CEG), is renowned for introducing the issues of scale in hydrology (why do hydrological processes behave differently or dominate at different scales). He also initiated the science of predicting in ungauged basins and of ‘socio-hydrology’: hydrology in a landscape changing under human inter-

www.twinkeltegel.nl

Turning on the genes

Wouter Meuleman: “The way chromosomes are organised in cell nuclei seems to be highly similar between humans and mice. stunning, since these species are separated in evolution by more than 75 million years.” (Foto: JFantasy)

Birds and insects are not the only ones migrating – genes do too. Wouter Meuleman showed how genes are turned on or off upon relocalisation in the cell nucleus. Tomas van Dijk

either migrate away from or towards the nuclear membrane.” Meuleman and his colleagues experimented with human embryonic stem cells, among others, and published their findings a couple of years ago in ‘Nature’ and ‘Molecular Cell’. Having been cited nearly 300 times since then, their two articles have had quite an impact in the field of molecular biology. Using many different genetic and computational tools, the scientists followed the changes in the nucleus as the cells differentiated into either neuronal stem cells or astrocytes. The latter are cells that biochemically support neurons. “During this differentiation process, strands of DNA that are of particular importance for the specific type of cell move towards the centre.” Although the researchers found many differences between different cell types, they also discovered that around 70 percent of the genome is organized the same way in all cells. “What’s more, the way chromosomes are organised in cell nuclei also seems to be highly similar between humans and mice,” says Meuleman, who believes they’ve found a kind of basal chromosome architecture. “And that’s stunning, since these species are separated in evolution by more than 75 million years.”

The global economy is the most complex machine ever created ‘Value of digital information networks: a holonic framework’, PhD-thesis by António Madureira (Faculty Electrical Engineering, Mathematics and Computer) (Illustration: Auke Herrema)

www.scribd.com/doc/77872624/Laudatio-Sivaplan www.scribd.com/doc/77873273/Laudatio-Paques

“We want to record motoric brainactivity very precisely: every microsecond with a 2 millimeter resolution.” Professor Frans van der Helm (3mE) won a 3.5 million euros ERC grant to develop a new method for very precise recordings of brainactivity over time. This so-called 4D (3D and time) brainscan method will be developed in cooperation with Prof. Gert Kwakkel of the VU Medical Centre. Instead of the conventional fMRI method, which they deem too slow, the researchers will use electrical EEG signals.

the graduate

proposition

The human genome may be fully sequenced, but how this large amount of DNA – two meters in length - is stored in the small confinement of a 6-millimetre in diameter nucleus

largely remains a mystery. And so too is the reason why it is being stored in the way it is. These mysteries fascinate Wouter Meuleman, a ‘computational biologist’ who will defend his PhD thesis about these topics later this month at the faculty of Electrical Engineering, Mathematics and Computer Science. “It was already known that genes situated at the outer edges of the nucleus are less active than the ones situated in the middle,” says the researcher who performed most of his work at the Netherlands Cancer Institute. “What we have been able to do is to map with much higher resolution (1000 base pairs) the strands of DNA that

Brainscan ference. With the other doctorate, Prof. Mark van Loosdrecht honoured Jos Paques, director of Paques water technology. In the 1980s, Paques started biogas production in sewage treatment, and thirty years later Paques water technology is a world leader in biogas reactors and other technologies that contribute to water and energy savings.

Modelling mega storms

Timon Pekkeriet: “Mega storms have no great impact.” (Photo: Tomas van Dijk)

Timon Pekkeriet (25) studied the effect of mega storms on the ‘Sand Motor’, an artificial peninsula along the coast of South-Holland. He recently defended his thesis ‘morphodynamics of mega nourishments’. The Sand Motor is a huge volume of sand that trailing suction hopper dredgers deposited last year along the coast of South-Holland at Ter Heijde. Influenced by wind and water this sand will naturally spread along the coast of South-Holland, making the coast broader and safer. It is an example of a new approach called ‘Building with nature’, which has been adopted by Rijkswaterstaat to protect the country against flooding. The Sand Motor will gradually change in shape and eventually be fully incorporated into new dunes and the beach. This whole process will take about two decades, or at least this is what preliminary studies predicted. Average weather conditions were used as input data for the models. Timon Pekkeriet believes the effects of storms should have been taken more into account. The young engineer elaborated on the modelling work by adding mega storms as input; storms that occur once every 20 or 100 years, or as seldom as once every 1000 years. He conducted his research at Deltares, one of the research institutes charged with monitoring the peninsula over the next ten years. There’s little chance that a mega storm of the last calibre will hit the peninsula any time soon, but if one does… it would hardly have any influence on the shape of the sand motor. Or so is Pekkeriet’s remarkable conclusion. “The effect of a whole lot of small storms does however influence the dynamics,” he adds. “It’s an interesting finding,” says Arjen Luijendijk, one of Pekkeriet’s supervisors at Deltares. He sees the results regarding mega storms as a piece of good luck, since they seem to back up the models Deltares used during the preliminary research. “The combined effect of the small storms can be averaged out,” Luijendijk says. Pekkeriet however does not agree with his supervisor’s last conclusion. Instead, he believes that in some way or other models should take into account the capriciousness of stormy weather. Although his modelling work is complete, Pekkeriet is still closely involved with the peninsula. For quite some time now he has been working at the information centre situated near the island, and he will continue doing so. “I get lots of different groups of people to show around,” he says. “I’ve had delegations from a Chinese ministry, people from the US army corps, French officials… just to name a few. There’s lots of international interest in this project.” (TvD)


DELTA. 01 12-01-2012

international students

06

‘Made of..’ material library A fascinating new library at the faculty of Industrial Engineering invites students to explore the material world. SINE CELIK Technical students interact with various materials on a daily basis. Either primitive or high-tech, we calculate, design and model based on materials, sometimes without even knowing what they look like. But no longer. Dr. Elvin Karana, Casper van der Meer and Joost Schulze from the team behind the new ‘Made of..’ material library at the faculty of Industrial Design Engineering (IDE) explain the genesis of this ‘central material point’, which can used by all TU Delft disciplines. How does ‘Made Of..’ function? Karana: “Our material library consists of numerous material samples and their applications. It’s also possible to reach information regarding physical properties, environmental properties and manufacturing processes. Basically, it’s an open source material database developed for design education.” How does ‘Made of..’ differ from other libraries? Karana: “First, very few universities

have such physical material libraries. ‘Made of..’ is unique because it’s put together by students for students. Materials in the library were also selected based on educational criteria. A second difference is the openness. Many libraries lock their samples for safety issues. Although we wonder how long ours will last, we wanted all materials to be free to touch, believing it’s everyone’s responsibility to keep it neat and secure.” What role do ‘keywords’ play in using the library? Karana: ‘Made Of..’ content was developed/selected based on three ‘keywords’ relevant to materials, the design domain and education: environmentally sensitive, smart and lightweight. Although there are some exceptions in our collection, most materials follow one, two or all three of these key characteristics.” Is ‘Made Of..’ open to everyone? Van der Meer: “Students of any discipline can use it in any stage of their project, either as a source of inspiration or part of their research. There are many materials that can inspire anyone.” How will the library evolve further? Schulze: “We need to keep the library fresh, otherwise we’ll lose interest. The library is divided into four sections: the first is a ‘student platform’

Materials on exhibit at the new ‘Made of..’ library. (Photo: Sam Rentmeester/FMAX)

http://me

which hosts material-related graduation projects or interesting student projects related to materials; second, the ‘exhibition’, which hosts unique applications of specific materials, like cork, bamboo, etc, and will be renewed every four months; third, the new arrivals section, consisting of various different material samples presented on small (30x30 cm) panels; and fourth, the ‘ID classics’ section, focusing on the main material families, like wood, metal, plastics, textiles, etc. Our main sponsors will renew the ID Classics section every year.” You started the library’s exhibitions with cork. What’s next? Karana: “The next exhibition will be on plexiglas, prepared by our sponsor Evonik, which provided the materials for our panels and the ‘Made Of..’ logo. Our other sponsors are Sabic for plastics, Centrumhout for wood, and Kvadrat for textiles. They all agreed to support us for three years.” Can ‘Made Of..’ set the faculty of IDE apart from others? Schulze: “This material library is not a project that students should take for granted; it must be taken further to succeed. ‘Made Of..’ shows everyone how student projects can be executed, similar to Nuna in a way. The university should show this to future students as a sign of all the good things happening here.”

Diego Acevedo (29), from Colombia, is an MSc student studying sustainable energy technology. “Somehow beer and girls made computer games seem less interesting.” (Photo: Webcam illustrated)

“I must have been about 8 or 9 when my dad bought our family its first computer, a Hyundai with an XT processor. It only accepted the big 5-inch floppies and had no hard drive. At some point my dad upgraded and bought a 30MB hard drive. This was all before Windows — we could run software like WordPerfect on DOS. I remember my older brothers started trading video games and software at school, and we ended up getting infected with a computer virus. Some of the games we played were Spacequest and Leisure Suit Larry, which was a hilarious game about a loser trying to seduce women. It was sort of an ‘adult’ game, but it helped me learn English because you had to type in all the commands. My dad tells a funny story about me coming into the living room and asking him how to say ‘I want to buy a beer’ in English. From this point on we always had a computer in the house, and my computer skills advanced along with the technology. In 6th and 7th grade we learned Logo, a program where you write codes to draw shapes. When the internet came out we got a dialup connection. I used the internet a lot to get free software —mostly cracked games. Senior year of high school my friend and I built the school website because we were pretty good at computers. I remember we had access to the school network, and we started downloading and ripping as many music mp3s as we could, storing them on the school server. At the end of high school I was also a computer consultant, helping older people learn how to use computers. My first client, when I was 16, was about 70. He was a doctor, a friend of my uncle. I built a computer for him and taught him the basics of how to use it, like email and word-processing. From him I got referrals to a large network of interesting people in Colombia, including politicians and one past president of the Colombian oil company. In college, my friends and I used to organize LAN parties where we would play networked games in the school’s computer facilities. But then I discovered real parties, and I stopped playing games. Somehow beer and girls made computer games seem less interesting. Nowadays, I pretty much Google everything. I also use Google calendar and pulse for my favorite rss feeds – engadget, good, inhabitat, fast company and wired. I’m used to traveling a lot, so Facebook allows me to find people who are based where I’m going and get advice about where to go and what to do. Facebook has also allowed me to reconnect with people who I haven’t seen in over 10 years.” (BC) My favorites: engadget.com beta.good.is inhabitat.com fastcompany.com wired.com

news below sea level This week’s roundup of what’s been making news in the Netherlands begins with the discovery of a huge new gas field near Ee, a town in Friesland. The field is estimated to contain 4 billion cubic metres of natural gas - enough to power 2.5 million Dutch homes for one year. Elsewhere up north, some 800 people in northeastern Groningen were allowed to their homes, after having been evacuated when high water levels from heavy rainfall threatened to breach local dikes. Over the last three years, 51 people have drowned in Amsterdam canals. The majority of these canal deaths were men who fell in while trying to urinate in the water. Portuguese multinational corporations are under fire for transferring their assets to bank accounts in the Netherlands in order to avoid paying taxes in Portugal, profiting from low Dutch tax rates and bilateral tax treaties. Klaas Knot, the Dutch central bank (DNB) president, revealed that the Netherlands keeps 90 percent of its gold reserves in New York City vaults. Knot said the “the gold is fine where it is”, but a US economist warned the US government could confiscate foreign gold reserves if the dollar falters. The total amount of

the Netherlands’ gold reserves is a state secret; however, when pressed, Knot said gold reserves with “a weight of 67 tons and value of about 3 billion euros” are currently held in DNB vaults in Amsterdam. Queen Beatrix, in Abu Dhabi on a state visit, wore a headscarf when touring the Sheikh Zayed Mosque, prompting the Freedom Party (PVV) to charge that Queen Beatrix was thereby legitimising oppression of women living under Islam. After an Ajax fan stormed the pitch at Amsterdam Arena and attacked the goalkeeper of AZ during a match on 21 December, the Dutch Football Association ruled that only women and children can attend the next match between Ajax and AZ on 19 January. Gay activist groups however also want gay people to be allowed to attend the match, as homosexuals face hostility at Dutch football matches. Two national unions for Dutch high school teachers called a three-day strike to protest government plans to increase the annual teaching hours from 1,000 to 1,040. FNV Bondgenoten, the union for cleaning workers, also called a strike, leaving many of the country’s trains and train stations filthy. Amsterdam’s chief of police warned that deeper cuts to health services will result in more crime, as 30 percent of policing is related to mental health

problems and further cuts will force more mentally ill people to live on the streets. Utrecht police officers reacted angrily to a light sentence given to an 18-year-old male who punched a police officer in the face yet only received a sentence of 20 hours community service. Elsewhere, Apeldoorn police discovered 160 kilos of cocaine, with a street-value of 7 million euros, hidden in a shipment of pineapples traveling from Antwerp to Apeldoorn. A football player, angered that he’d been shown a red card, kicked a 77-year-old man in the stomach while leaving the field during an amateur match in Amsterdam. The old man, who had cheered the red card, later died in hospital after having his spleen removed. Two Dutch nationals of Moroccan origin were deported back to the Netherlands: Pakistani secret service accuse the two of attempting to join al-Qaeda. And finally, in a case of ‘too positive’ discrimination, the Equal Opportunities Board reprimanded the University of Groningen for hiring 12 female professors without interviewing male candidates for the positions. (DM)


DELTA. 01 12-01-2012

international students

07

Life after Delft: Happy intern

New institute

Aarti C. Sharma, an international student from India, recently graduated from Delft’s faculty of Architecture, specializing in urbanism. She reflects on her life after Delft as an intern relentlessly pursuing a larger dream job.

Professor Andrzej Stankiewicz (3mE) has been appointed director of the Institute for Process Technology – the first of four new institutes. In the Delta page 2 interview, Prof. Stankiewicz says that employees from chemical engineering and biotechnology (Applied Sciences) and process & energy (3mE) will have their offices in the new AS building and a large experimental facility at the Leeghwaterstraat. Three other institutes are expected to commence this year: robotics, transport and climate.

Waas resigns Marco Waas, dean of the faculty of 3mE since April 2004 and manager of the knowledge valorisation portfolio, will step down as dean at the conclusion of his current term on 1 April 2012. “After my second term as dean I will concentrate fully on open innovation and entrepreneurship in a regional, national and international framework”, Waas said during the faculty’s New Year’s reception. In June 2011, Waas was in the news when the Dutch national newspaper, NRC Handelsblad, reported that Waas had “for years been guilty of conflict of interest”, as he had been involved in six commissions involving his wife’s company, including those for Science Port Holland and YESDelft. Following Waas’s announcement of his impending resignation, the TU Executive Board thanked him for “the quality, enthusiasm and passion he has shown in his management of the faculty during the past eight years”. The university will now begin the search for a new dean for the 3mE faculty.

RAGHUVEER RAMESH “Working as a full time professional was always my first choice, but given the grim scenario in the job market for urbanists and architects, I had to settle for the next best thing,” says Aarti C. Sharma, who is currently working as an intern in Franz Ziegler Bureau, Rotterdam. “I do not regret being an intern, either. I now work for a firm which specializes in designing urban landscapes and I’m delighted to be involved in a real-time project in the Netherlands.” Urbanism is the study of planning and design of strategies for cities, and although this science has been in the fray for a long time in the developing world, it has only started to take off quite well in the recent past given the exploding population and need to plan and develop better cities to ease traffic and make cities better places to live. One reason why Sharma found it difficult to land a job was her inability

‘I’m delighted to be involved in a realtime project in the Netherlands’ to speak fluent Dutch, which is a make or break point for many international students. But was it just Dutch which hindered her job hunt? No, says the urbanist: “There were a couple of other factors too. My field of specialization was a little too focused on urban design, which wasn’t welcomed in many firms. Also, many of the firms I applied to were looking for specific projects and other core architecturerelated skills in my portfolio that I didn’t possess or rather weren’t interested in.”

Go out there

On the point of job search, Sharma strongly recommends future job aspirants to go out there in the market and look out for jobs on their own, as companies these days don’t really advertise their jobs. Instead, it must be a conscious effort by the potential job seeker to knock on doors and get in with lots of passion and effort. There is an air of pride in her proclaiming that she got her current internship in exactly this manner, while also acknowledging the fact that being in the right place at the right time also plays an important role in job searches. “As with all other places, another factor which would weigh up an application is a strong recommendation from a professor who knows about a specific company,” she says, while adding that “an impressive cover letter and a concise resume or portfolio is also really important. I had a feedback from a company which told me that I had too much going on in my portfolio

news in brief

Kuipers in orbit

The sky’s the limit for Aarti Sharma. (Photo: Raghuveer Ramesh)

and it was too chaotic. So, I believe a concise resume goes a long way in catching the eye of employers.” Based on her experience, Sharma says an important thing to avoid during a job search is being too generic. Instead of applying to many companies that all work on a totally wide range of projects, a streamlined approach targeting a few companies with appropriately edited resumes works out better, she believes, as this would also portray your sincerity in the application.

Dream job

Sensing the serious direction in which our conversation was moving, we queried Sharma about Europe being an ‘architect’s dream’. Given Europe’s rich histories and cultures, it is natural to deduce that architecture, from the Renaissance to the modern day structures, have evinced interest in architects and enthusiasts alike. Having studied in one of the most renowned

‘I love the lack of hierarchy in most Dutch offices’ architecture schools in Europe, did Sharma live her dream? “Yes,” she proclaims vehemently, “I was always interested in strategic management and project planning as a whole and my study was a conscious effort in that direction. I’m happy in the way it shaped up and I’m indeed living my dream. I also got to do a part of my studies abroad in Spain, which gave me more international exposure and a chance to travel around Europe. This helped a lot in understanding the culture, lifestyle, architecture and design of different places, which strongly helped shape my professional interests.” Being from India, and having worked in the United States for a few years before moving to Europe, what does she feel about the work environment in Netherlands? “People are into themselves,” she states bluntly, forcing a smile. “In the United States or India, we do not eat lunch together,

but we hang out after work hours. But in Netherlands, it’s the other way around. We eat lunch together in our professional setting and that’s the maximum extent of socializing we get to do with colleagues, which is very different from what I’m used to.” Is there anything specific that impresses her most about Dutch work life? “Yes, the lack of a sense of hierarchy in most of the Dutch offices makes me feel welcomed,” she says. “I can really go to any of my bosses and ask them any questions at any time without hesitating. I’m getting to grips with the fact that this is how things work out here and I already love it.” When asked about future plans, Sharma is quick to say that she wants to try reaching her goal, which is “to work for a global consultancy firm that works on coastal management or strategic planning, preferably in an engineering consultancy company. While there’s still a long way to go for that, I’m glad to say I’ll be completing my internship in a couple of days and have landed myself a full-time job at Altoon + Porter Architects, Amsterdam. This now takes me a step closer to that dream job.”

“ISS this is TU Delft for a voice check. How do you read?” An overflowing lecture room of students at the faculty of Aerospace Engineering were waiting impatiently for an answer (which took about eight seconds) last Tuesday. The university had a live video connection with astronaut André Kuipers, who is currently circling the earth in the international space station ISS. “I’m doing fine,” the astronaut told the students. “I’m starting to feel at home here.”

Anti-academic Rector magnificus Karel Luyben is worried about the “strong anti-academic wind” in the Netherlands. Speaking at the 170th Dies Natalis ceremony this week, he said that he believes it necessary to state more clearly “the scientific contribution of TU Delft to society”. According to Luyben, the general public forgets too easily that Dutch prosperity is partly due to the “inventiveness and hard work of our scientists. Over the past 170 years, TU Delft has always been at the forefront of the development of knowledge that has led to a safe and prosperous country.” Universities deserve to be highly esteemed, Luyben stated. He criticized the atmosphere of “science is also just an opinion” that he senses in the Netherlands today.

Health coach The TU Delft Health Coach Program has proved to be a success. Participants are healthier than before they adopted a new lifestyle. The university therefore will expand the program in the coming years. Last year, 101 TU Delft employees participated in the program, which focused on healthier nutrition, more exercise and stress management. At the end of the year, 75 percent felt fitter. Participants also had lower cholesterol levels, lower blood pressure, and they lost weight and lowered their blood sugar. Nearly half of all participants stated that they felt more productive. In 2012, 200 employees will start the program.

(Photo: no credit)

Rising migration According to figures released by Netherlands Statistics (CBS), 160,000 people moved to the Netherlands from abroad in 2011, which are 6,000 more people than in 2010. Emigration from the Netherlands also increased to 133,000 people in 2011, which were 12,000 more than in 2010. The majority of the immigrants arriving in the Netherlands were from fellow EU countries, with the total population of the Netherlands increasing by 72,000 people, or 9,000 people fewer than in 2010. The population of the Netherlands now stands at 16.7 million. The CBS also reported that there were 180,000 births in 2011 (compared to 135,000 deaths), which is 4000 fewer births than in 2010. The turbulent economic conditions in the country were said to contribute to fewer births last year.


DELTA. 01 12-01-2012

lifestyle

08

Kimchi voor kinderen Vier weken lang op kamp met 44 elfjarigen. CiTGstudent Menno van der Kamp (24) weet hoe het is. Samen met vier Nederlandse kinderen reisde hij afgelopen zomer naar Zuid-Korea voor een educatief zomerkamp van organisatie CISV.

de kimchi die overal bij geserveerd wordt - is soms aardig pittig.” Toch waren die weekendjes vooral prettig om elkaar beter te leren kennen. “De kinderen waren heel verschillend. De één kwam van het Gelderse platteland en hield van spelen in de klei met zijn kaplaarzen aan, twee andere kinderen kwamen uit Amsterdam-Zuid en hielden van voetbal kijken.” Tijdens het zomerkamp kregen ze niet alleen te maken met karakterverschillen, maar vooral met andere culturen. De 44 kinderen die deelnamen kwa-

Martine Zeijlstra Menno van der Kamp had niets te doen, afgelopen zomer. Tot hij het aanplakbiljet zag van CISV (Children’s International Summer Villages), organisator van educatieve kinderkampen. “Ik werd meteen enthousiast. Ik wilde graag nieuwe culturen ontdekken en het leek me interessant om dat met kinderen te doen.” Het educatieve zomerkamp waar Van der Kamp als begeleider van vier kinderen mee naartoe ging, was in ZuidKorea. Van tevoren leerden ze elkaar al kennen. De student ging weekendjes weg met de elfjarigen, naar Madurodam en een Koreaans restaurant, om alvast te wennen aan het eten. “Sommige kinderen lustten niets anders dan patat en aardappels, dus dat was wel handig. Het Koreaanse eten – vooral

’Japan was eerst alleen maar een land op de kaart voor hen. Dat is voor altijd veranderd’ men namelijk overal ter wereld vandaan. CISV is speciaal opgezet om al jong te ontdekken wat culturele diversiteit inhoudt. Van der Kamp leerde zelf ook van die cultuurverschillen. “In het begin zei ik tegen de Japanse en Koreaanse leiding dat hun kinderen op moesten houden mijn kinderen te belagen. Ze reageerden vervolgens helemaal niet, omdat ze zich voor het blok gesteld voelden. Nadat ik het tactischer aanpakte, werkte het wel.”

Heimwee, politiek en culturele verschillen. Een zomerkamp met 44 internationale kinderen aan de andere kant van de wereld kan bijna louterend werken. (Foto: CISV)

De jongeren zetten de cultuurverschillen nog sneller aan de kant. “Mijn kinderen trokken zich niet zo veel aan van alle problemen en gingen gewoon naar de Japanners toe om meningsverschillen uit te praten. Daarna speelden ze weer verder.” Die verschillende culturen werkten wel leerzaam, merkte Van der Kamp toen hij een educatief spel organiseerde in de vorm van een rechtbankscène. “We speelden dat een jongen een appel had gestolen omdat zijn moeder honger had. De kinderen waren advocaat of zaten in de jury. De Filipijnse jongeren begrepen niet hoe het was om zo arm te zijn dat je een appel moest stelen. Zij groeiden op in hoge kringen met een eigen butler. Voor hen was de rechtbankscène een eyeopener. Die verschillende gezichtspunten evalueerde ik dan weer met mijn Nederlandse groep.” De student was soms verbaasd over de onderwerpen waarover hij sprak. “Het ene moment moest ik jongeren troosten omdat ze heimwee hadden, het andere moment sprak ik met hen over welke politieke partij nu beter was voor Nederland: het CDA of de PvdA. Dat laatste had ik niet verwacht van elfjarigen. Ze zitten tussen kind zijn en volwassen worden in.” Na vier weken was het afscheid nemen een tranendal. “Die 44 kids waren heel hecht geworden. De Japanse kinderen huilden het hardst omdat ze zo open waren ontvangen en zich zo gewaardeerd voelden. Ik vond het ook ontzettend jammer om weg te gaan.” Via Facebook heeft de student nog steeds veel contact met alle deelnemers. Hij bezocht een jeugdkampvriendin in Duitsland en wil nog naar Japan. “En mijn ‘eigen’ kinderen zie of spreek ik ook nog regelmatig.” De kinderen hebben ook veel contacten onderling. “Tijdens de aardbeving in Japan was iedereen heel erg bezorgd over hun Japanse vriendjes en vriendinnetjes. Japan was eerst alleen maar een land op de kaart voor hen. Dat is voor altijd veranderd.”

CISV zoekt nog leiders voor de zomer 2012. Meer informatie op www.cisv.nl en kijk bij staf en leiding, of mail naar leiders.cisv@yahoo.com.

time out

Gruwelen bij lichamen Ook even helemaal uitgefeest, zo tussen de eindejaarsfeestjes en het Internationaal Filmfestival Rotterdam? Relax, doe een verrassend rondje Haagse kunst! Je hoeft niet alleen van Delftse huize te komen om de tentoonstelling ‘Rechte stoelen, rechtschapen burgers: Wonen volgens ‘t Binnenhuis (1900-1929)’, in het Haags Gemeentemuseum te bezoeken, maar een achtergrond in industrieel ontwerpen maakt het extra leuk. Wat kochten die ‘rechtschapen burgers’ uit ’t Gooi, het Amsterdamse Oud-Zuid en de grachtengordel? En staan die meubels vandaag de dag nog steeds in de huizen van hun nakomelingen? Niet ondenkbaar, als je weet dat één van de eerste designwinkels, ’t Binnenhuis van H.P. Berlage en Jac van den Bosch aan het Amsterdamse Rokin, zijn deuren opende in 1900. Die verkocht overigens strakke, sobere en ambachtelijke ontwerpen; heel anders dan de golvende art-nouveaustoelen en industrieel gemaakte meubels die men tot dan toe gewend was. Fotograaf Johannes Schwartz (1970), ook te zien op de Biënnale van Venetië, maakte een inte-

ressante reportage over Binnenhuis-meubels in hedendaagse interieurs. Om jaloers van te worden. Van de tentoonstelling ‘The comic side of art’ word je trouwens al even hebberig. De hamvraag: wanneer is iets gewoon een striptekening en wanneer kunst? Diverse kunstenaars, zowel lokale als wereldberoemde, gebruiken de strip als kunstvorm en al die werken kun je bekijken in Nestruimte DCR. Een must voor iedereen die vroeger Marvel-comics verslond: een feest der herkenning. Al is gruwelen minstens zo lekker. Dus als je nog niet geweest bent: de tentoonstelling ‘Enge dingen’ in Museum Meermanno loopt nog tot en met 19 februari. Daarin zie je beeldmateriaal uit medische boeken en wasmodellen van aangetaste lichamen uit de negentiende en twintigste eeuw. Misgeboorten. Huidziekten. Gruwelijke aandoeningen door de Eerste Wereldoorlog. En dat allemaal bedacht door schrijver en gastconservator Adriaan van Dis. (JH)

‘Rechte stoelen, rechtschapen burgers’, tot en met 4 maart in het Haags Gemeentemuseum. www.gemeentemuseum.nl ‘The comic side of art’, tot en met 15 januari in Nestruimte DCR, Den Haag. ‘Enge dingen’, tot en met 19 februari in Museum Meermanno. www.meermanno.nl

sport

Zeventien studentenwaterpoloteams uit het hele land deden afgelopen weekend mee aan het jaarlijkse tweedaagse Wintertoernooi van Wave in het Kerkpolderbad. (Foto: Sam Rentmeester/FMAX)

Waterpoloërs zitten niet op ijs te wachten, schaatsers wel. “Dramatisch”, reageert voorzitter Rutger Tollenaar van ELS kortaf op de vraag hoe de vorstloze winter tot op heden ervaren wordt bij de Delftse studentenschaatsvereniging. De laatste tocht die op de clubsite wordt aangekondigd is geen toertocht, maar een kroegentocht. Gelukkig kan de schaatskoorts enigszins worden getemperd tijdens de vaste uren op de Uithof in Den Haag. En afgelopen zaterdag kon het buitenschaatsgevoel toch een beetje worden beleefd tijdens een interuniversitair toernooi op de open Jaap Edenbaan in Amsterdam. Mede door de koude wind schreven de deelnemende ELS’ers daar weinig pr’s op hun naam. Dat strenge winters een flink aantal spontane aanmeldingen voor het lidmaatschap opleveren, ondervond ELS vorig jaar. “Veel mensen komen er dan ineens achter hoe leuk schaatsen is.” De hoop op een flinke portie natuurijs is nog niet vervlogen, zegt Tollenaar: “We krijgen februari nog.” De organisatie van de Wtos-regiocyclocross keek half december ook al uit naar winterse kou, liefst met regen, hagel en sneeuw. Extreme omstandigheden maken het fietsen door de modder, boomwortels en zand immers extra lastig en afzien is natuurlijk het ultieme genot voor een echte cyclocrosser. De ware liefhebbers hoorden likkebaardend de vroege weersverwachtingen aan waarin hagel, storm, regen en natte sneeuw werden genoemd. Uiteindelijk vielen de barre voorspellingen reuze mee, of eigenlijk dus tegen. Voor de coureurs op veldritfietsen bleek het in het bos achter Ikea uitgezette parcours redelijk goed berijdbaar. Het waren vooral de mountainbikers die het zwaar hadden in de blubber. In die laatste categorie werd de Vlaamse TU-student Robby de Bock tweede achter winnaar Niels Boon van Ahoy. Hoogst geëindigde Wtos’er in de A-klasse (uitsluitend veldritfietsen) was Ton Verbon die als zevende de finish passeerde. Nog niet zo lang geleden was het uitlopen van een survivalrun voor een lid van SBV Slopend een prestatie op zich. Zondag haalden vijftien van de twintig leden van deze Delftse studentenbuitensportvereniging de finish van de survivalrun in het Gelderse Beltrum. In de categorie recreanten legde Joris Domhof de twintig kilometer met talloze hindernissen af in twee uur en 27 minuten, goed voor een vierde plaats. Op de wedstrijdvariant, ook over twintig kilometer, eindigde Frank Baas als beste Delftenaar op zeventien in 2.49. Minstens zo knap was de dertiende plaats van Jurjen Kamphuis op de run over twaalf kilometer, waaraan zich 238 deelnemers waagden. (JT) Tips? Jimmy.tigges@hetnet.nl

Stephan


DELTA. 01 12-01-2012

lifestyle

09

Ontwerp je eigen geschiedenis Van de oerknal tot de dood van Osama Bin Laden in 26 meter. Kunstenares Gerlinde Schuller gaat in haar kunstwerk ‘Designing Universal Knowledge’ in de TU Library met zevenmijlslaarzen door de geschiedenis. En iedereen mag zijn eigen hoogtepunten toevoegen.

apps

Begin je dag met een lach Nieuw jaar, nieuwe kansen. En vooral veel nieuwe plannen waar niks van terecht komt. Laat je helpen!

Jorinde Hanse Een hakenkruis en een imposante foto van Hitler domineren het gezichtsveld als je de Library binnenwandelt. Ze zijn onderdeel van Gerlinde Schullers installatie ‘Designing Universal Knowledge’, dat in het kader van het thema Het Brein tot eind februari in de Library te zien is. De big bang, Obama, de Burj Kalifa in Dubai, de piramides… ze maken er allemaal deel van uit. Een journalistiek beeldverslag, vindt Schuller, niet per definitie kunst. Bovenal is ze informatieontwerper, en heeft daar zelfs een hele studio voor ingericht in Amsterdam: The World as Flatland. Het leuke: bezoekers mogen hun eigen hoogtepunten toevoegen aan de tijdlijn – eigenlijk meer een soort informatiebomen - en zo hun eigen geschiedenis ontwerpen. Lekker interactief. Alleen, verdiep je je dan in de geschiedenis om met een gefundeerde bijdrage te leveren, of mogen het behalen van je bachelor en de dood van je oma’s hondje er ook tussen? Ja, wordt al snel duidelijk. Al staan ze misschien een tikkeltje infantiel naast de uitvinding van het wiel en andere volgens Schuller gigantische mijlpalen, zoals de Bibliotheek van Alexandrië uit de derde eeuw voor Christus, de uitvinding van de boekdrukkunst in de vijftiende eeuw en de eerste webbrowser in 1990. En studenten, voelen zij de behoefte hun bijdrage te leveren aan het imposante beeldverslag? “Eigenlijk wel ja”, beaamt Steven Goes (19), tweedejaars werktuigbouwkunde. “Door de foto van de Chinese Muur moet ik denken

De 26 meter lange tijdlijn in de bieb moet de universele kennis van de geschiedenis weergeven, maar mag met een dikke stift gepersonaliseerd worden. (Foto: Gerlinde Schuller)

aan mijn reis naar China, afgelopen zomer. Mijn vader gaat er werken. Die muur – die is zo ontzettend imposant. Moet je ook zien, zou ik daaraan toe willen voegen.” Pien Alberts (19), tweedejaars technische wiskunde, weet wel hoe ze de tijdlijn zou willen besluiten. “Hij eindigt precies bij het jaar waarop ik in Delft aankwam, in 2010. Die mijlpaal mag er wel op, vind ik; hij is voor iedereen hier herkenbaar.” Schullers bedoeling met haar tijdlijn: het tonen van de geschiedenis van datavisualisatie en informatiede-

Het behalen van je bachelor staat wat infantiel naast de uitvinding van het wiel sign door de eeuwen heen. Ze maakt onderscheid tussen die twee door het gebruik van zwart (de feitelijke, universele kennis van de geschiedenis) en blauw (hoogtepunten in het informatiedesign). Die universele kennis is nogal een dingetje van Schuller. Want kennis is macht, en betekent dat dan dat bedrijven als Google over de grootste macht ter wereld beschikken? Díe vraag leidde tot haar boek ‘Designing Universal Knowledge’ (2009), waarvoor ze vijftig beroemde en minder

beroemde mensen interviewde over wat volgens hen de meest universele personen, gebeurtenissen en beelden waren in de geschiedenis. Dat resulteerde op zijn beurt in de tentoonstelling ‘Infodecodata’, waarvan de 26 meter lange datamuur in de Library deel uitmaakte. Allemaal onderdeel van haar grote levensmissie: het samenstellen van een allesomvattende, mondiale kenniscollectie. Voor de TU betekende het afgelopen week een halve dag behangen tegen grote houten schotten in de bibliotheek. Wat de term reproductie in de kunst overigens meteen een heel nieuwe betekenis geeft: voor elke nieuwe expositie is het een kwestie van updaten en uitprinten. Toch: de wand zet je aan het nadenken. Laat je kijken, herinneren, teruglopen en opnieuw kijken. Bestaat er wel zoiets als universele kennis? Wie verzamelt die dan? En wie bepaalt dat ze voor iedereen beschikbaar is? Tijdloze vragen bij een continu ontwikkelende tijdlijn, die niet voor niets van expositie naar expositie reist. Schuller geeft ondertussen lezingen en workshops over informatiedesign en maakt infographics voor kranten en bladen.

’Designing Universal Knowledge’ van Gerlinde Schuller, tot en met 27 februari in de TU Library. Toegang gratis. www.theworldasflatland.net

Zoveel mooie plannen, zo weinig tijd. En vooral zo weinig doorzettingsvermogen, als je eerlijk bent. Eindelijk die paar overtollige kilo’s eraf. Nu eens echt elke dag aan je studie werken. Stoppen met roken en in plaats van de kroeg tenminste één keer per week naar de sportschool. Allemaal mooie voornemens waar niks van terecht komt. Maar: hulp is onderweg! En nog gratis ook, in de vorm van de app Mijn Coach, gemaakt door de Nederlandse Orde van Beroepscoaches. Maar liefst tweeduizend coaches zijn bij de app aangesloten. Al mag je het eerst zelf

proberen, door je doelen te formuleren (wat wil je bereiken, hoever ben je daar al mee, hoe gemotiveerd ben je en hoe ziet de nieuwe situatie er daarna uit?). Vervolgens kun je via de gekoppelde social media je vrienden inschakelen om je bij te staan. En lukt het je dan nog niet? Dan helpt de app je een gespecialiseerde coach te vinden in jouw regio. Kijk, dat is nog eens met frisse moed het jaar beginnen. De dag begin je alvast fris, of in elk geval lachend, met Peter’s Zeurkalender, de scheurkalender voor iPhone met elke dag een getekende grap van Peter van Straaten. Je downloadt hem voor € 3,99, da’s amper een cent per dag. Jammer dat we de eerste twee weken al gemist hebben, maar hoera: je kunt terugbladeren! Kun je de cover gelukkig ook nog lezen: ‘Elke dag een lach, red je dat?’ (JH)

Peter’s Zeurkalender Leuk ***** Handig ***** Bediening ***** Prijs € 3,99 Platform iPhone, iPod Touch en iPad

Mijn Coach Leuk ***** Handig ***** Bediening ***** Prijs gratis Platform iPhone, iPod Touch en iPad

Ontwikkelaar Uitgeverij de Harmonie

Ontwikkelaar Nederlandse Orde van Beroepscoaches

Scovre is een beoogd sociaal online platform dat zich op brede schaal richt op het delen en ondergaan van nieuwe ervaringen. Zoeken hoeft niet meer, ontdekken gaat vanzelf. Of het nou gaat om muziek, films, boeken of het bezoeken van evenementen: op Scovre leren gebruikers van elkaars ‘ervaringen’. Dat is het idee achter de site-in-opbouw van IOstudenten Jaap Gerritsen en Mikel Porras, deelnemers aan het vak Ready to start up van YesDelft. Hadden we daar niet al sites als Facebook voor? “Facebook is een sociaal netwerk”, legt Gerritsen uit, “waarop je anderen laat weten wat je aan het doen bent. Scovre is vooral voor jezelf.” De formule is gebaseerd op het bundelen van diensten van verschillende websites. In plaats van zoeken probeert de site de gebruiker te laten ‘door-associëren’ op wat hij al kent. “Zo onderga je heel nieuwe ervaringen. Scovre gaat verder dan mededelingen als ‘mensen die dit leuk vinden hebben dit gekocht’, zoals op andere populaire sites. Wij presenteren wat voor jou interessant zou kunnen zijn. Relevante suggesties, op basis van wat je eerder hebt gedaan en gezien. Als ik weet welke muziek jij goed vindt, kan het voor mij interessant zijn om te weten welke films je kijkt.” Search less, find more, luidt de vlot klinkende slogan. Maar

Jaap Gerritsen: “Wij presenteren wat voor jou interessant zou kunnen zijn.” (Foto: Sam Rentmeester/FMAX)

waar blijft de charme van de actieve zoektocht of de toevallige vondst? “Veel mensen vinden het fijn dat er een bepaalde selectie wordt gemaakt. Op internet zijn miljoenen mogelijkheden. Wat wij bieden kun je vergelijken met een menukaart in een restaurant. Daar kun je ook kiezen uit tien gerechten wat je het lekkerst vindt.” Het tot nu toe ontwikkelde muziekgedeelte laat zien dat de formule ‘echt werkt’, meent het tweetal. “Veel vrienden gebruiken ‘m al en zijn erg enthousiast.” Het inloggen is gekoppeld aan Facebook, waardoor profielen en voorkeuren van anderen zichtbaar zijn. Op basis van die informatie kan

geklikt worden naar audio- en videofragmenten. Daaronder staan links naar bands en artiesten van verwante aard, hun discografieën, speelagenda’s en dergelijke. Een gecombineerd aanbod van drie verschillende sites: YouTube, Last.fm en Grooveshark. Dat scheelt afzonderlijke zoektochten. De winst voor de bedenkers is het te ontvangen percentage als iemand via de site iets aanschaft bij bijvoorbeeld Bol.com. Of Scovre net zo groot kan worden als Facebook of Google? “Het zou een levensstijl kunnen worden, waarbij alles met elkaar verband houdt: ontbijten, film, muziek. Er zijn zoveel productcategorieën. De aanbiedingen van de Albert Heijn in jouw buurt kun je weer verbinden met recepten of met kleding.” Bang voor voorbijgaande populariteit van dit soort trendy sites zijn ze niet. “In gelegenheden als de Coffee Company zie je veel mensen met tablets aan tafel, continu online. Zolang die trend er is hebben wij daar wel vertrouwen in. De helft van de wereld zit op Facebook, dus waarom zou Scovre niet populair kunnen worden? We zitten tussen heel grote spelers, maar we denken wel degelijk dat onze opzet potentie heeft.” (JT)

scovre.com/music

Klaar voor de start

Online platform als levensstijl


DELTA. 01 12-01-2012

interview

10


DELTA. 01 12-01-2012

interview

11

‘Het is klaar, nu iemand anders’ Cees de Bont neemt eind deze maand afscheid als decaan van de faculteit Industrieel Ontwerpen. Hij wordt decaan van de School of Design aan de Hong Kong Polytechnic University (kortweg PolyU). “Eén van de mooiste plekken om te kunnen zitten in ons vakgebied in dit tijdsgewricht.” - zelfs voor deze faculteit - om bepaalde contacten te versterken. Bijvoorbeeld als je ziet wat we met het Erasmus Medisch Centrum in Rotterdam doen. Je hebt niet echt een fusie nodig om meer te bereiken. Mijn zorg is dat het college van bestuur er veel tijd mee kwijt is. Dat de benefits misschien niet heel groot zijn ten opzichte van de inspanning. De kosten en de tijd die je daar in stopt, zijn enorm. In die tijd kun je geen voorstellen schrijven voor Europa.”

Connie van Uffelen Heeft u al een mooi stulpje in Hongkong op het oog? “Ik ga eerst wonen in het university-house, een gastenverblijf voor hoogleraren, totdat de familie komt in de zomervakantie. Dan gaan wij een appartement zoeken in Discovery Bay op Lantau Island. Een prachtige baai waar veel expats wonen en waar ook geen auto’s rijden. Het is heel schoon en stil. Idyllisch.”

Je hoeft niet per se te trouwen om het leuk te hebben met elkaar. “Soms zelfs beter niet! We willen niet alleen met Leiden en Rotterdam samenwerken. Wij zijn als faculteit ook redelijk 3TU-trouw. Waar voor ons nog veel eer mee te behalen valt, is een betere samenwerking binnen de TU.”

Jouke Verlinden, voorzitter van de onderdeelcommissie, noemde uw vertrek een geval van collateral damage: u werkte aan het vergroten van het internationaal netwerk van Industrieel Ontwerpen en prompt ging er een deur open. “Ja. Sowieso ging ik richting het einde van mijn tweede termijn. Het is dan toch gebruikelijk om op enig moment om je heen te kijken voor een volgende functie. Je wilt de universiteit niet met wachtgeldverplichtingen opzadelen. Ik was nog niet zeer actief aan het zoeken, moet ik eerlijk zeggen. Dat wilde ik vooral in het laatste jaar pas gaan doen. Toch kwam dit in mijn blikveld. Het decaanschap was nu vacant. En Hongkong was en is geen onbekende plek. Wel één van de mooiste plekken om te kunnen zitten in ons vakgebied in dit tijdsgewricht.” Waarom is het een van de mooiste plekken voor ontwerpers? “Heel belangrijk voor ontwerpers is dat je ontwerp, productie en markt dicht bij elkaar hebt, want je produceert voor een bepaalde markt. Je moet dingen maken die daar erg aanspreken. In dat ontwerptraject - waarin je ideetjes gaat tonen, uitwerken, prototypen - kun je die dan meteen al testen in de markt. In China heb je én productie én de markt in dezelfde omgeving. Dat is bijzonder. Verder is Hongkong cultureel een zeer belangrijke stad, met name door het bij elkaar komen van de Westerse – lees Britse – en de Aziatische cultuur. Dat maakt mensen ook meer cultuursensitief. Een prachtig gegeven. Het is een wereldstad vergelijkbaar met New York en San Francisco. Als klap op de vuurpijl heeft Hongkong ook veel ambities op het gebied van design: 2012 is in Hongkong Year of Design. Dat maakt het wel prachtig dat ik daar decaan mag zijn. Ik voel me zeer vereerd.” Was het moeizaam voor Industrieel Ontwerpen om los te komen van werktuigbouwkunde? “We moesten eerst loskomen om later weer te kunnen samenwerken. Juist de verschillen in bloedgroepen werden maximaal benadrukt in de periode dat ik kwam. Er was nauwelijks samenwerking. Er was een grote drang in de faculteit om ook echt zelfstandig te worden. Ik denk dat hier gevoeld is dat IO een beetje aan het achterspeen lag, richting college van bestuur. IO deed niet mee als iets werd uitgedeeld. Het had ook te maken met - ik probeer een heer te zijn – degene die toen decaan was. Die had niet veel affiniteit met IO. Nu, zoveel jaar later, zie je dat best op veel onderwerpen goed wordt samengewerkt. Nu kunnen we gewoon de beste partner zoeken. Binnen de TU en daarbuiten. Soms is dat 3mE.” Was het wat dat betreft moeilijk dat behoorlijk nadruk wordt gelegd op rankings? “De TU Delft heeft een jaar of vijf geleden Leiden gevraagd een assessment te doen van de positie van de TU Delft in de Science Citation Index. Karel Luyben heeft daar toen als decaan van Technische Natuurwetenschappen (TNW) een belangrijke rol in gespeeld, misschien om te laten zien hoe sterk TNW was. Uit die analyse kwam een zeer negatief beeld naar voren van Industrieel Ontwerpen. Over de wijze hoe dat werd gepresenteerd, was ik in eerste instantie nogal verbolgen. En eigenlijk nog steeds wel een beetje. Alsof deze faculteit niet mee zou doen in het eigen wetenschappelijke veld. Ik heb toen gezien dat het geen goede analyse was. Belang-

WIE IS… CEES DE BONT?

Prof. dr. Cees de Bont (1964, Raamsdonk) studeerde consumenten- en organisatiepsychologie aan de Universiteit van Tilburg. In 1992 promoveerde hij aan de TU met het proefschrift ‘Consumer evaluations of early product-concepts’. Na zijn militaire dienstplicht werd hij assistent-professor consumentenpsychologie in Tilburg. In die periode vroeg Philips hem een nieuw team op te zetten: Human Behaviour Research. Uiteindelijk werd hij hoofd marktonderzoek en strategie van Philips Domestic Aplliances and Personal Care. In 2005 keerde hij terug naar Delft: waar hij hoogleraar werd en de eerste decaan van een zelfstandig Industrieel Ontwerpen. Per 1 februari vertrekt hij om decaan te worden van de School of Design aan de Hong Kong Polytechnic University. (Foto’s: Sam Rentmeester/FMX)

rijke tijdschriften uit ons vakgebied - waarin wij goed scoren - werden niet meegenomen. Ik heb met een aantal collega’s en mensen uit Australië een studie gedaan naar wat de peers in ons vakgebied de belangrijke tijdschriften vinden. Als je het netjes onderzoekt, blijkt onze positie heel stevig. Sterker nog: ik denk dat die sterker is dan die van welke faculteit ook in het eigen vakgebied. PolyU ligt als het gaat om vakpublicaties nog achter op Delft.” Is PolyU wat dat betreft dan een ‘achteruitgang’ voor u? “Ik denk dat het geen achteruitgang is. Op het punt van de wetenschappelijke output is Delft iets verder. Ik denk dat we aan de wetenschappelijke kant zaken kunnen versterken in Hongkong en dat is prima.” U wilde meer samenwerken met het bedrijfsleven. Waar merken we dat aan? “Valorisatie is de afgelopen zeven jaar verviervoudigd. Nog steeds bescheiden als je naar sommige andere faculteiten kijkt. Het allerbelangrijkst is het FES-project (het Fonds Economische Structuurversterking waarvoor de gelden afkomstig zijn uit de aardgasbaten, red.) voor de creatieve industrie: Crisp, Creative Industry Scientific Programme. Dat is een programma met 61 organisaties; een grote klapper die we hebben mogen maken met twintig miljoen euro aan middelen. Wij zijn trekker en penvoerder van Crisp en ik ben voorzitter van de executive board. Die omvang is ongeëvenaard in ons vakgebied. Daar ben ik apetrots op. Dat zal ons veel inzichten leveren. Er is veel gewerkt aan productontwikkeling en nu werken we aan combinaties van producten en diensten: product service systems. Dat programma bestaat uit acht projecten en is een belangrijke slag. We zullen er veel kennis mee opdoen, waardoor we de Nederlandse positie-

behoorlijk kunnen versterken. Dat is de mooiste vorm van samenwerking met bedrijven. Ook hebben we veel één-tweetjes: onder meer met BMW, het Duitse bedrijf Storz dat medische instrumenten maakt en PepsiCo.” Een jaar na uw komst zei u dat IO nog nauwelijks meedeed in de Delft Research Centres (DRC’s) en dat IO om te beginnen vooral moest samenwerken met Bouwkunde. “Na de DRC’s kwamen de Delft Research Initiatives. Wij hebben aansluiting bij het Delft Institute for Mobility and Infrastructure en het Health Initiative, met Medical Delta. Ook doen we mee met het Energy Initiative door bijvoorbeeld zonnecellen te gebruiken voor productontwikkeling. Met Bouwkunde doen we vooral minors samen. Een mooi voorbeeld op het gebied van onderzoek is het concept village op Heijplaat, bij het voormalige RDM-complex in Rotterdam. Mensen wonen daar in proefwoningen en testen daar nieuwe producten en diensten. Duurzaamheid is daarbij een belangrijk thema. Inpassing van elektrisch vervoer in de bebouwde omgeving doen we ook met Bouwkunde. Ik vind wel dat we ons als universiteit te weinig realiseren dat we én een hoogwaardige faculteit IO én een hoogwaardige faculteit Bouwkunde hebben in één stad. Dat benutten we eerlijk gezegd nog onvoldoende. Zoveel power, uitstraling en aantrekkingskracht. Een kleine boodschap richting het college van bestuur: wat zet je in de etalage? Ik denk dat we die combinatie communicatief nog te weinig benutten. Dat we daar meer impact mee kunnen genereren.” Een fusie of nauwere samenwerking met Leiden en Rotterdam, is dat een goed plan? “Ik ben neutraal. Het politiek correcte antwoord is dat je vindt dat het een goed idee is. Er is ook eer te behalen. Er zitten mogelijkheden in

Welke ontwikkelingen ziet u binnen het vakgebied? “Ik vind dat de faculteit eigenlijk een soort Crisp op Europees niveau van de grond zou moeten krijgen. We treffen daar voorbereidingen voor door de banden met andere topuniversiteiten aan te halen. Bij Industrieel Ontwerpen is er een overgang van het ontwerpen van spullen naar het ontwerpen dat het mensen stimuleert tot gedragsverandering. Hoe kun je ontwerptools inzetten om mensen te verleiden tot meer sociaal verantwoord gedrag zoals meer bewegen, ontbijten, of minder hufterig gedrag in de openbare ruimte? Dat is een heel mooi veld waarin we ook willen samenwerken met filosofen en ethici.” Wat vond u het mooiste moment als decaan? “Naast het binnenhalen van Crisp heb ik genoten van Senz Umbrella die de publieksprijs won bij de Dutch Design Awards. Fantastisch. Ander hoogtepunt was het Automotive Event. We hadden een aula vol topontwerpers, en een zeer interessant programma dat ging over de ontwikkelingen binnen de auto-industrie en de rol van ontwerpers daarin.” Uw pijnlijkste moment? “Die presentatie over de wetenschappelijke positie van IO. Ook het feit dat enkele mensen overleden, zoals bijvoorbeeld Piet Westendorp, een behoorlijke autoriteit op het gebied van visuele communicatie. Een enkele keer is ook een student overleden. Ook zeer moeilijk was de situatie waarin we wat minder output hadden en we relatief weinig geld van de universiteit kregen. Hoe krijg je dan de boel op gang? Hans van Luijk (de vorige collegevoorzitter, red.) zei: ‘Beste Cees, het is gewoon een kwestie van survival of the fittest’. Nu zijn we behoorlijk fit, maar dat was toen nog niet het geval. We liepen iedere keer achter op de anderen. We zaten in een wielrenkoers en elk jaar kregen we een slechtere fiets. Daar werd ik een beetje gallisch van. Door het uiteindelijk binnenhalen van grotere projecten, hebben we toch laten zien hoe fit we zijn.” En is dit uiteindelijk het IO wat u voor ogen stond? “Wat mij voor ogen stond, is gaandeweg bijgesteld. Ik ben heel trots op wat deze faculteit de afgelopen zeven jaar heeft laten zien. We hebben enorme sprongen gemaakt op het gebied van onderwijs, onderzoek en valorisatie. We hebben een nieuwe bachelor en als eerste blokonderwijs ingevoerd. We hebben alle masterprogramma’s herzien. Met de propedeuse in één jaar scoren we hoger dan andere faculteiten. We beginnen echt een voorbeeldfaculteit te worden binnen de TU. Onderzoek: we hebben nu 114 promovendi. Toen ik er kwam waren het er ongeveer 35. Er is keihard aan getrokken door veel mensen. Met kritische, overwegend Nederlandse medewerkers, die ook nog eens heel veel vakantiedagen hebben. Ik vind het fijn nu op te stappen. Het is klaar. Ik heb een mooie cyclus gemaakt. Nu iemand anders.”


DELTA. 01 12-01-2012

reportage

12

Klimaat als indicator Beiden hebben Delftse wortels, maar hun stellingname in de klimaatdiscussie is tegengesteld: Pier Vellinga maakte zich publiekelijk ongerust terwijl Salle Kroonenberg de klimaatverandering relativeerde. Vreemd genoeg zijn ze het wel eens over de oplossingen. “Als je door je oogharen kijkt, is klimaat een signaal dat we anders moeten omgaan met natuur.” Jos Wassink Eerst maar eens de getallen. Volgens de literatuur is het CO2-gehalte in de atmosfeer in de afgelopen tweehonderd jaar toegenomen van 275 parts per million (ppm) naar 392 nu en dat getal stijgt met 2 tot 3 ppm per jaar. Vellinga: “Het CO2-gehalte stijgt met 1 á 2 procent per jaar en zit nu, dacht ik, op 400 ppm. Maar dat maakt niet veel uit.” Temperatuurverandering en atmosferische CO2-concentratie gaan hand in hand, toch? Kroonenberg: “Nee, dat is niet zo. Het ligt aan de tijdschaal waarop je kijkt. Van toen tot nu is het warmer geworden. Maar als je beter gaat kijken, blijken er fluctuaties in te zitten.”

Vellinga: “Gemiddeld gezien betekent hoge CO2-concentratie inderdaad hogere gemiddelde temperatuur. Maar alle twee ademen en er zitten allerlei effecten overheen.” Ik lees dat parallel aan de CO2-stijging van de afgelopen tweehonderd jaar er een temperatuurstijging is geweest van 0,8 graden. Klopt dat ook? Vellinga: “Globaal gezien, gemiddeld, ja. Ik heb hier een publicatie van twintig jaar geleden, waarin men zegt: op basis van de theorie over broeikasgassen verwachten we dat het warmer wordt. En twintig jaar later zien we dat het warmer is geworden, ongeveer conform die verwachtingen. Het is geen bewijs, maar het geeft wel extra steun aan de veronderstelling dat broeikasgassen een opwarmende

werking hebben.” Kroonenberg: “Fysisch is CO2 een broeikasgas, dat is een volstrekt aanvaard gegeven. In een laboratorium zie je dat CO2 de infrarode straling opvangt die door de aarde wordt uitgezonden. Maar de vraag is: hoeveel warmt de aarde op – we noemen dat de klimaatgevoeligheid. Hoeveel stijgt de temperatuur als de hoeveelheid CO2 verdubbelt? Daar is altijd discussie over. Daarnaast zijn er veel andere processen bij betrokken.” Vellinga: “Salle wijst op wolken, vulkanen en vegetatie. Dat wisten we in 1990 ook allemaal. Ik heb die berekeningen erbij gepakt en zie dat we in 2010 nagenoeg op het lijntje zitten. Ik zeg dan: ondanks die complexiteit geven de berekeningen de broeikaswerking aardig weer.”

Kroonenberg: “Het Intergovernmental Panel on Climate Change (IPCC) zegt dat je aan de laatste vijftig jaar de menselijke invloed ziet. En als ik zelf naar de cijfers van die periode kijk,

‘Kijkend naar de cijfers zie ik dat in de helft van die vijftig jaar de rechtstreekse correlatie tussen CO2 en temperatuur niet klopt’ dan zie ik dat in de helft van die vijftig jaar de rechtstreekse correlatie tussen CO2 en temperatuur niet klopt. Kennelijk zijn er andere processen die tegen de stijgende CO2-concentratie in werken. Of het effect van CO2 is minder groot dan men aanvankelijk dacht.” Vellinga: “Ik ben met Kroonenberg eens dat er een natuurlijke klimaatvariatie is, die we ten dele begrijpen. Maar nu zien we wel een stijgende trend over die normale variatie heen. Ik zie het als een heuvelachtig landschap waarin je een helling op gaat. Gemiddeld is er een netto stijging, maar 30 tot 40 procent van de tijd is er een daling. Kroonenberg zegt: kijk, je gaat regelmatig naar beneden. Ho eens even, denk ik dan. De trend is wel stijgend.” Ondanks de onzekerheden zijn CO2concentraties vertaald in politieke doelstellingen zoals 20 procent minder uitstoot in 2020 door energiebesparing te bevorderen met elektrisch vervoer, spaarlampen en isolatie van gebouwen. Is dat zinvol? Kroonenberg: “Ik vind van wel, al weet ik niet of alle maatregelen even zinvol zijn. Waar het mij om gaat: we moeten zuinig zijn met fossiele brandstoffen want we hebben verplichtingen tegenover de volgende generaties. Het is van de gekke dat we de fossiele brandstoffen opstoken terwijl al onze kunststoffen, medicijnen en cosmetica van dezelfde fossiele grondstoffen worden gemaakt. Hoe je ook denkt over de energietransitie, we moeten ons keihard inzetten voor de winning van duurzame energie, met name zonne-energie. Helpt dat voor het

‘De voordelen van CO2vermindering betalen zich in termen van een beter klimaat pas uit over veertig tot honderd jaar’

Salomon Kroonenberg: “Het is van de gekke dat we de fossiele brandstoffen opstoken, terwijl al onze kunststoffen, medicijnen en cosmetica van dezelfde fossiele grondstoffen worden gemaakt. Hoe je ook denkt over de energietransitie, we moeten ons keihard inzetten voor de winning van duurzame energie, met name zonne-energie.”

klimaat omdat het minder CO2 in de lucht brengt, dan is dat meegenomen. Helpt het niet, dan heb je toch iets goed gedaan, want je hebt grondstoffen bespaard.” Vellinga: “Dat is een redenering die ik respecteer. Maar mijn argumentatie is dat je inderdaad aan energiebesparing moet doen vanwege de milieukant: de CO2-uitstoot, de luchtverontreiniging, het slepen met die spullen en ook arbeidsomstandigheden. Ik denk dat je zo een meer duurzame economie krijgt op energiegebied.” Kroonenberg: “Ik vind dat het inzetten op duurzame energie ook een enorme

technologie-boost geeft. Zelfs al vind je het nu nog te duur, de prijzen van zonnecellen kelderen enorm. Ik vind het heel bijzonder dat je hoort dat we wel geld stoppen in de ondergrondse opslag van CO2, maar niet in de ontwikkeling van zonnecellen. Dat is een idiote redenering.” Waarom zegt u dat? Kroonenberg: “Omdat ik niet overtuigd ben van het feit dat CO2 zo belangrijk is dat je een heleboel energie moet gaan inzetten om het onder de grond te stoppen. Want als dat niet helpt (tegen de klimaatverandering, red.), dan is alle moeite voor niks geweest.” Vellinga: “Waarom kom jij nou tot zulke andere conclusies dan de meeste klimaatwetenschappers? Ik heb voor ik hier naartoe kwam nog eens gekeken op de websites van Nasa, NOAA, Max Planckinstituten, het Nederlandse, Belgische en Franse KNMI. Ze hebben allemaal een mening die anders is dan die van Salle. Ze zeggen: CO2 lijkt ons wel degelijk een probleem. Het wordt warmer en met de bijbehorende zeespiegelstijging vormt dat een behoorlijke dreiging. Met alle respect, ik vind dat een individuele onderzoeker, oud-

‘Het wordt warmer en met de bijbehorende zeespiegelstijging vormt dat een behoorlijke dreiging’ onderzoeker, geoloog nota bene, een afwijkende mening mag hebben. Maar beleidsmakers moeten ook kijken naar Nasa, NOAA en KNMI. Je kunt het klimaatbeleid niet baseren op een paar mensen die zeggen dat het best kan meevallen en dat CO2 misschien niet zo krachtig is, terwijl gespecialiseerde kennisinstituten, zoals het KNMI en de universiteiten wijzen op grote risico’s.” Kroonenberg: “Wetenschap is geen democratie. In de berichten van het KNMI zie je ook een bepaalde manier van voorstellen. Ze zeggen bijvoorbeeld: de laatste tien jaar is het warmste decennium geweest van de afgelopen eeuw – dat is ook zo – maar ze zeggen er niet bij dat het de laatste tien jaar niet is opgewarmd, ook niet in De Bilt. Ik onderken dat die instituten er zelf belang bij hebben dat de discussie doorgaat en dat het onderzoek doorgaat.” Vellinga: “Ik heb mezelf een jaar lang afgevraagd of de klimaatsceptici gelijk zouden kunnen hebben.” Wanneer was dat? Vellinga: “Na climategate, zeg maar januari 2010. Een jaar lang heb ik alle artikelen en blogs van klimaatsceptici nog eens opnieuw gelezen en mezelf afgevraagd hoe het in het verleden was. Was het inderdaad zo dat milieuwetenschappers vaak hebben overdreven? Ik heb geprobeerd om het allemaal beter in perspectief te krijgen, maar mijn eindconclusie is helder: het ondersteunende materiaal dat broeikasgassen leiden tot een opwarming, en dat die opwarming met zeespiegelstijging wereldwijd tot heel vervelende gevolgen leidt, is zo


DELTA. 01 12-01-2012

reportage

13

Pier Vellinga: “Het ziet er naar uit dat klimaatverandering pas over veertig tot vijftig jaar echt hard toeslaat. Maar als dat gebeurt, kun je niet meer terug. Daarom moet je nu al aan de slag met emissiebeperking.” (Foto’s: Sam Rentmeester/FMAX)

nagenoeg zeker dat ik het wel gelegitimeerd vind om flink te investeren in een meer duurzame, klimaatneutrale, energievoorziening.” Aan de TU gebeurt momenteel veel klimaatgerelateerd onderzoek: klimaatbestendige dijken, wonen op het water, maar ook waterstofopslag, zonnepanelen en elektrisch vervoer. Wat vindt u van die oriëntatie. Teveel of nog niet genoeg? Vellinga: “Het ziet er naar uit dat klimaatverandering pas over veertig tot vijftig jaar echt hard toeslaat. Maar als dat gebeurt, kun je niet meer terug. Daarom moet je nu al aan de slag met emissiebeperking. Wat doe je dan? Liefst dingen waar je op kortere termijn ook wat aan hebt. Dus doen we dingen die niet alleen goed zijn voor het klimaat maar ook anderszins maatschappelijke waarde creëren. Dat zie je ook bij ons voedsel: een vleesdieet produceert ongeveer zes keer meer broeikasgassen dan een vegeta-

‘Ik vind het heel bijzonder dat we wel geld stoppen in de ondergrondse opslag van CO2, maar niet in de ontwikkeling van zonnecellen’ risch dieet. Dus overstappen op meer vegetarisch is een goede zaak voor het klimaat, maar het is voor gezondheid en biodiversiteit ook heel verstandig. Als je door je oogharen kijkt is klimaat één van de signalen die aangeven dat we anders moeten omgaan met natuur, grondstoffen, water en bijna alles wat we onttrekken aan de aarde.”

Klimaat als indicator. Ik vind het een mooie vergelijking. Salle? Kroonenberg: “Ik ben altijd voor onderzoek. Het maakt me niet zoveel uit waar dat over gaat. Van mij mag je CO2-opslag in de ondergrond onderzoeken. Als het maar vernieuwend is en nieuwe kennis oplevert. Ik vind dat de TU een beetje achter de feiten aanloopt om zich in dit late stadium van

de discussie nog zo sterk op klimaat te profileren, want ik denk dat het hele onderwerp nog veel verder weg zal zakken in de maatschappelijke discussie dan nu het geval is.” Vellinga: “Maatschappelijke aandacht piekt en zakt weer. Uiteindelijk, en daar moet je ook eerlijk in zijn, betalen de voordelen van CO2-vermindering in termen van een beter klimaat

zich pas uit over veertig tot honderd jaar. Als je in de geschiedenis van de mensheid kijkt, zijn we nog nooit erg genegen geweest om veel te investeren in iets dat pas over dertig, veertig of honderd jaar rendement geeft. Tenzij het een religie was.” Deze reportage verscheen eerder in Delft Integraal, december 2011.

Prof.dr.ir. Pier Vellinga. (Foto: Tomas van Dijk)

Prof.dr. Salomon Kroonenberg. (Foto: Tomas van Dijk)

Bezorgd

Relativerend

Prof.dr.ir. Pier Vellinga (1950) heeft in de afgelopen jaren vaak blijk gegeven van zijn zorgen om de klimaatverandering, vooral in combinatie met zeespiegelstijging. Hij studeerde in 1976 af als civiel ingenieur aan de TU Delft en promoveerde in 1984. Hij werkte bij het ministerie van Vrom als adviseur internationaal klimaatbeleid en als directeur van het nationale klimaatprogramma. In 1991 werd hij benoemd als hoogleraar klimaatverandering aan de VU in Amsterdam. Later kwam daar een aanstelling in Wageningen bij op het gebied van klimaatverandering en water. Na de mislukte klimaattop van Kopenhagen (december 2009) zette hij voor zichzelf alles op een rijtje en schreef het boek ‘Hoezo Klimaatverandering – feiten, fabels en open vragen’.

Prof.dr. Salomon ‘Salle’ Kroonenberg (1947) is vooral bekend geworden als klimaatscepticus. ‘Klimaatrelativist’ vindt hij zelf een beter woord. In 2006 verscheen zijn bekroonde boek ‘De menselijke maat’, waarin hij laat zien dat klimaatverandering in geologisch perspectief de gewoonste zaak van de wereld is. Het boek verkocht 25 duizend exemplaren. Kroonenberg was van 1996 tot 1 september 2009 als hoogleraar geologie verbonden aan de faculteit Civiele Techniek en Geowetenschappen. Hij bouwde een reputatie op als ‘aangenaam en wijs causeur die net wat meer visie, eigenzinnigheid en individualiteit ten toon spreidt dan de doorsnee hoogleraar’. Dit voorjaar verscheen zijn boek over de mythologie en geologie van de onderwereld: ‘Waarom de hel naar zwavel stinkt’.


DELTA. 01 12-01-2012

TUdelta.01 > Jaargang 44 Delta is het informatie- en opinieblad van de TU Delft, verzorgd door een journalistiek onafhankelijke redactie.

> Redactie Frank Nuijens - @FrankNu, (hoofdredacteur) Katja Wijnands - @kwijnands, Dorine van Gorp - @dorinevangorp, (eindredactie) Saskia Bonger - @sbonger Tomas van Dijk - @tomasvd Connie van Uffelen - @ConnievanU Jos Wassink - @joswashere (verslaggeving) > Medewerkers Bennett Cohen, Willemijn Dicke, Patrick van der Duin, Chandra Elango, Robbert Fokkink, Jorinde Hanse, Dap Hartmann, Auke Herrema, Desiree Hoving, Erik Huisman, Devin Malone, David McMullin, Olga Motsyk, Merel Segers, Ionica Smeets, Jimmy Tigges, Stephan Timmers, Ellen Touw, Vikrant Venkataraman, Robert Visscher, Rutger Woolthuis > Foto‘s Sam Rentmeester/ Hans Stakelbeek (FMAX).(info@fmax.nl) > Vormgeving & Lay-Out Liesbeth van Dam > Mededelingen Martin Kers (m.kers@tudelft.nl) > Redactieraad dr. B.B. Scholtens (voorzitter), G.K. Berghuijs, MSc, prof.dr. M.J. van den Hoven, mr. J.J.M. Kok, R.H.G. Meijer, T. Niks, ir. M. Persson, prof. dr. B.J. Thijsse, dr.ir. C.A.J.R. Vermeeren

mededelingen

Agenda Dinsdag 17 januari

Wetenschapsagenda • 10.00 uur - Binaural ModelBased Speech Intelligibility Enhancement and Assessment in Hearing Aids. Promotie van dipl.ing. A. Schlesinger. Promotor: prof.dr.ir. A. Gisolf. • 12.30 uur - Innovation in Non Destructive Testing. Promotie van ir. C.H.P. Wassink. Promotor: prof.dr.ir. A.J. Berkhout. • 15.00 uur - Transport of multiple escherichia coli strains in saturated porous media. Promotie van G.S. Lutterodt, MSc. Promotor: prof.dr. S. Uhlenbrook.

Wetenschapsagenda • 10.00 uur – In Vivo Blood Analysis System. Promotie van B.P. Iliev, MSc. Promotor: prof.dr.ir. G.C.M. Meijer. • 15.00 uur – Intreerede prof. dr. W. Van Viersen, faculteit Civiele Techniek en Geowetenschappen.

Vrijdag 13 januari

> Redactie-adressen Universiteitsbibliotheek Kamer 0.18-0.28 Prometheusplein 1 2628 ZC Delft Postbus 139 2600 AC Delft Tel. 015-278 4848 E-mail: delta@tudelft.nl www.delta.tudelft.nl

Wetenschapsagenda • 12.30 uur – Wave simulation in truncated domains for offshore application v1.0. Promotie van ir. P.R. Wellens, MSc. Promotoren: prof.dr.ir. R.H.M. Huijsmans en prof.dr. A.E.P. Veldman.

> ISSN 0169-698x

Zondag 15 januari

> Druk Wegener Nieuwsdruk Twente, Enschede

International Student Church 11.30 hrs - Students of all denominations are invited to our ecumenical
service every Sunday at Raamstraat 78, followed by tea/coffee. The services are led by the chaplains Reverend W. Stroh and Father Avin, and are supported by student leaders. More information on www.iscnetherlands.nl.

> Oplage 12.000 > Advertenties H&J uitgevers Postbus 101 2900 AC Capelle aan den IJssel Tel. 010-451 55 10 Fax 010-451 53 80 E-mail:delta@henjuitgevers.nl www.linkmagazine.nl > Abonnement Een abonnement kost 37,50 en kan elk moment ingaan. > HOP

Delta werkt samen met het Hoger Onderwijs Persbureau Hein Cuppen, Bas Belleman, Marijke de Vries Tel. 071-523 6151 Fax 071-523 2138 E-mail hop@xs4all.nl

> Copyright Delta Auteursrecht voorbehouden. Het is verboden zonder schriftelijke toestemming van de hoofdredacteur artikelen, schema‘s of illustraties geheel of gedeeltelijk over te nemen en/of openbaar te maken, in enigerlei vorm of wijze.

Blijf niet rondlopen met uw vragen over kanker Bel de KWF Kanker Infolijn: 0800-022 66 22 (gratis)

Aankondigingen

Donderdag 12 januari

Delftse Werkgroep Homoseksualiteit 20.00-22.00 uur DWH/Outsite start een nieuwe kennismakingsgroep voor homoseksuele, biseksuele en lesbische jongeren uit Delft en omgeving. Meisjes en jongens tot 28 jaar kunnen zich hiervoor aanmelden. Op acht avonden praat je over leuke en serieuze onderwerpen: coming-out, verliefdheid, vriendschap, uitgaan, acceptatie, discriminatie, seks enzovoorts. De bijeenkomsten worden op donderdagavond gehouden bij de DWH, Lange Geer 22, Delft. Meedoen kost niets en is vrijblijvend. Je kunt je aanmelden door een mailtje te sturen naar kennismakingsgroep@homodelft.nl.

14

Woensdag 22 februari TEDxDelft Salon De eerste TEDxDelft Salon vindt plaats in de HIVE ruimte in de TU Delft Library. Tijdens lunchijd zullen we één TED video laten zien, één spreker op het podium hebben en voeren we als afsluiting een discussie. Registreren kan via facebook. com/TEDxDelft. We zijn op zoek naar sprekers voor op het TEDxDelft Salon podium. Ben jij een (PhD) student aan de TU Delft en heb je een idee dat de moeite waard is om te verspreiden (dus niet een product en ook niet een bedrijf)? Meld je dan aan door een mail te sturen naar tedxdelftsalon@ tedxdelft.nl.

Zaterdag 24 maart Mannendag Delft ‘Man, leid je nog?’ 16de Mannendag Delft. Thema: Leiderschap & vaderschap. Sprekers: Bert Reinds en Henk Jan Kamsteeg. Voor meer informatie en aanmelding zie www. cmdelfland.nl.

Delta Inleveren kopij Bijdragen van faculteiten, diensten en overigen voor de rubriek 'Agenda' in Delta ontvangt de redactie graag per e-mail: delta@tudelft. nl. Bijdragen dienen zo beknopt mogelijk te zijn. De redactie behoudt zich het recht voor om in te korten. Aanleveren vóór vrijdag 14.00 uur. Alle promoties, intree- en afscheidsredes genoemd in deze agenda vinden, tenzij anders vermeld, plaats in de Aula van de TU, Mekelweg 5, Delft.

Gezocht: UD-lid redactieraad Delta en Delft Integraal/Outlook Delta is het onafhankelijke weekblad van de TU Delft, Delft Integraal/Outlook is het wetenschappelijk magazine van de TU Delft dat naar alumni en externe relaties wordt verzonden. De redactieraad van Delta en Delft Integraal/Outlook controleert het redactionele en journalistieke beleid van beide uitgaven, is een klankbord voor de redactie en bespreekt de uitgekomen nummers. De redactieraad vergadert vier keer per jaar. De raad heeft negen leden. Per 1 maart is er een vacante plaats in de redactieraad voor een lid dat werkzaam is binnen de universiteitsdienst. Journalistieke interesse is wenselijk. Lees het redactiestatuut op www.delta.tudelft.nl/ redactiestatuut, in het bijzonder artikel 5. De zittingstermijn is vier jaar. Sollicitaties en informatie voor maandag 30 januari 2012 bij de hoofdredacteur, Frank Nuijens, f.w.nuijens@tudelft.nl.

Algemeen

International Office de balie of telefonisch kun je Delta afspraken maken met een van de Het International Office, Jafmedewerkers. Voor de psycholo- falaan 9a, is op werkdagen Kivi Niria Inleveren kopij geopend van 9.00-17.00 uur. gen geldt dat je je als student Het tijdschrift De Ingenieur Bijdragen van faculteiten, Je kunt ook vragen stellen via of promovendus online kunt en Kivi Niria schrijven een esdiensten en overigen voor internationaloffice@tudelft.nl of aanmelden op studentenpsysaywedstrijd uit. Laat zien hoe de rubriek 'Agenda' in Delta telefonisch (015-2788012) een chologen.tudelft.nl. Een eerste de technologie voor defensie ontvangt de redactie graag en veiligheid er over vijftig jaar contact kan ook via het inloop- afspraak maken. per e-mail: delta@tudelft. spreekuur op dinsdagen van uit zal zien in maximaal 3000 nl. Bijdragen dienen zo be11.30-12.30. De studentendeca- Studium Generale woorden eventueel met enkele knopt mogelijk te zijn. De illustraties. De winnaar ontvangt nen houden een inloopspreekuur Het bureau Studium Generale, redactie behoudt zich het op dinsdag van 11.30-12.30 Jaffalaan 5, is van maandag een prijs van 1000 euro en recht voor om in te korten. uur, de loopbaanadviseurs en t/m donderdag geopend van publicatie in De Ingenieur. Aanleveren vóór vrijdag de studiekeuzeadviseur houden 9.00–17.00 uur. Je kunt ook Inzenden kan tot 1 maart. Kijk 14.00 uur. een inloopspreekuur op dinsdag vragen stellen via studiumgenevoor meer informatie op www. en donderdag van 11.30-12.30 rale@tudelft.nl of telefonisch kiviniria.nl/dv. uur. Zie voor het aanbod aan een afspraak maken via 015workshops en trainingen van 2783258. Student and Career Support Student & Career Support zie Student and Career Support is Inetlingua_50x73_vDEF:Opmaak 1 09-01-12 16:05 Pagina 1 smartstudie.tudelft.nl. een onderdeel van de dienst Bezoekadres: Jaffalaan 9a (geOnderwijs en Studentenzabouw 30A); tel. 015-2788004. ken. Het omvat de diensten E-mail: studentandcareersupvan de studentendecanen, de port@tudelft.nl; careercentre@ studentenpsychologen, en het tudelft.nl; jn studiekeuze@ Career Centre met studiekeuzeadviseurs en loopbaanadviseurs tudelft.nl. Website: www.studentandcareersupport.tudelft.nl; en het informatiecentrum. Het careercentre.tudelft.nl. informatiecentrum in de hal op de begane grond is geopend op werkdagen van 9.00–17.00 uur. Online huurprijs check Is jouw huurprijs redelijk? Er is documentatie beschikbaar Check www.huurcommissie. over onder andere WO- en HBO-opleidingen, arbeidsmarkt, nl voor meer informatie en om studie- en beroepskeuze, buiten- helderheid te krijgen over huren en geschillen tussen huurder en landse studies, en promoveren. Ook is er een vacaturewand. Bij verhuurder. TedX_DelftSalon_235x149_vDEF:Opmaak 1 09-01-12 16:00 Pagina 1


DELTA. 01 12-01-2012

mededelingen

Are you ready for a challenge?! The D-Challenge offers MSc students from all departments of the TU Delft the unique opportunity to combine their entrepreneurial, technological and design skills to develop practical solutions for innovation problems. An intensive start consisting of a lecture series precedes working on your project. During the project you receive on-the-job training and coaching by senior coaches. Your product can be a prototype, a design, researching new materials, market research, you name it!

15

Delft Centre for Entrepreneurship presents:

The D-Challenge

Core elements: • Challenging innovation problems • Multidisciplinary teams • Real companies, real projects • High-tech, Entrepreneurship and Design The D-Challenge runs from February – June 2012. You can enroll via Blackboard, course code WM1203TU. For more information, please contact Susan Tate s.c.tate@tudelft.nl

Announcements Students

OPENINGSTIJDEN Vroege vogels en nachtbrakers opgelet! Het Library Learning Centre doet opnieuw een proef met eXtra eXtra Lange openingstijden! 13 januari – 2 februari

iscnetherlands.nl, to learn about their wide range offer.

D-Challenge (12 ECTS) The D-Challenge offers MSc students from all departments of the TU Delft the unique opportunity to combine their entrepreneurial, technological and design skills. Core elements: challenging innovation problems; multidisciplinary teams; real companies, real projects; high-tech, entrepreneurship and design. The D-Challenge runs from February to June. You can enroll via Blackboard, course code WM1203TU. For more information, please contact Susan Tate s.c.tate@tudelft.nl. International Student Chaplaincy Looking for a home away from home, trying to make new friends, interested in intercultural and interfaith activities, needing some inner peace, searching for more than academic challenges? Check the website of the International Student Chaplaincy, www.

Student and Career Support The psychologists and the central student and careers counselors are located at Jaffalaan 9A (building 30A). There is some English career information and a vacancy wall in the information centre. Office hours: Monday-Friday from 9.00-17.00 hrs. You can direct your inquiries or make an appointment at the Front Office or by phone: 015-2788004. Students and PhD candidates can make an initial appointment with one of the psychologists at studentenpsychologen. tudelft.nl or by sending an email to studentenpsychologen@tudelft.nl. You can also come by at the open office hour every Tuesday at 11.3012.30 hrs. Open office hours of the student counselors are on Tuesdays from 11.30-12.30 hrs and the career counselors are on Tuesdays and Thursdays from 11.30-12.30 hrs. More information on www.studen-

H&J Uitgevers_2x70_zw-w

Voor advertenties bel met:

Maandag t/m donderdag Vrijdag Zaterdag en zondag

08.00 - 02.00 08.00 - 00.00 09.00 - 00.00

Voor advertenties bel met: H & J Uitgevers Postbus 101 2900 AC aan den IJssel JCapelle Uitgevers

H& Postbus 101 T (010) 451 55 10 F (010) 451 53 80 2900 AC E delta@henjuitgevers.nl Capelle aan den IJsel Neem contact op met Hennie de Ruyter of Mireille van Ginkel voor nadere informatie.

T (010) 451 55 10 F (010) 451 53 80 E delta@henjuitgevers.nl

tandcareersupport.tudelft.nl or careercentre.tudelft.nl. For a list of workshops and trainings offered by Student & Career Support please visit smartstudie.tudelft.nl.

International Office The International Office, Jaffalaan 9a/visitor’s entrance at Mekelweg, office opening times Monday to Friday 9.00–17.00 hrs. Appointments and enquiries can be made by email: internationaloffice@tudelft.nl or by phone: 015-2788012.

14-05-2004


DELTA. 01 12-01-2012

lifestyle

16

fietsenmakers

Dicht op het wiel Een échte coureur rijdt in een elektrische auto. Beter aan te sturen dan een benzinevoertuig, en dankzij een ingebouwde controller van vier werktuigbouwkundebachelors controleerbaarder dan ooit.

heimwee Raghuveer Ramesh (24) uit India is hier anderhalf jaar geleden gekomen om zijn master-Bouwkunde te doen. Zolang hangt het shirt dat hij heeft gekregen van zijn vrienden uit Chinnei, India, bij hem aan de muur. Het is volgeschreven met gelukswensen voor de toekomst en belevenissen uit het verleden. Volgens Raghuveer moesten de ongeveer vijftien schrijvers wel real love voor hem voelen, want met een gewone pen duurde het beschrijven van het shirt wel 45 minuten per tekstje. Het shirt zelf is ontworpen door studenten van zijn school in Chinnei en de tekst gaat over het proces van ontwerpen. (Foto: Hans Stakelbeek/FMAX)

In de rubriek Heimwee portretteert fotograaf Hans Stakelbeek buitenlandse studenten met een object dat hen herinnert aan hun thuisland. Meedoen? Mail naar delta@tudelft.nl

fokkink

Tit for tat Op weg naar huis lees ik op Heathrow in de zondagseditie van The Independent dat er in het Verenigd Koninkrijk stemmen opgaan voor een referendum betreffende te ver doorgeslagen Europese regelgeving. Niet financiële regelgeving, nee, men denkt dat de nieuwe kwaliteitscontrole op borstimplantaten leidt tot teveel inmenging vanuit Brussel. Laten die Fransen met hun vunzige vingers afblijven van onze kostbaarste voorzieningen! Een voor de hand liggend, maar niet tot op het diepste punt doorvoeld sentiment. Immers, omgekeerd mogen Engelse specialisten onder de nieuwe wet ook Italiaanse mama’s inspecteren. Het is tit for tat. Eenmaal terug op Schiphol vind ik een gedateerde Volkskrant waarin staat dat de TU Delft de studielast verlaagt ten behoeve van trage studenten. Een nogal knullig berichtje waarin de vicevoorzitter van de VSSD zegt dat studenten minder hoeven te leren als er delen van vakken verloren gaan, waardoor de kwaliteit van de opleiding afneemt. Gaap. Is dat nieuws tegenwoordig? Bij het college thermodynamica van Johannes Diderik van der Waals hoefde je maar één bladzijde uit het hele dictaat te kennen. Maar

De grootste prestaties zijn soms maar afhankelijk van een klein stukje software. En wat randvoorwaarden natuurlijk, als je over de racesport praat. Een lichtgewicht carrosserie bijvoorbeeld, en een behendige coureur. Een elektromotor in plaats van een benzine-exemplaar. En dus een controller, zoals Pieter de Boer (21), Andries van Eckeveld (21), Sven van Koutrik (21) en Lukas Kramer (22) die bouwden voor hun bachelor-eindproject. “Een elektromotor is per definitie al beter aan te sturen dan een benzine- of dieselmotor”, weet De Boer. “Wij hebben een controller gebouwd die ervoor zorgt dat tijdens het rijden op het ene wiel meer kracht wordt gezet dan het andere, waardoor de auto sneller door de bocht kan.” En dat is vooral handig voor de Formula-racewagen, waarvoor de studenten de controller – niet geheel toevallig – ontwierpen. “Eigenlijk is de controller niet veel meer dan een kleine computer in de wagen die, wanneer je stuurt en gas geeft, berekent hoeveel kracht er op de achterste twee wielen nodig is”, aldus De Boer. “Vervolgens zorgt hij ervoor dat die kracht gegeven wordt.” Het idee voor de controller kwam trouwens van het Formulateam zelf, dat de techniek weleens verder uitgezocht wilde zien. De Boer: “En wij wilden graag ontwerpen in plaats van alleen maar onderzoeken. We hebben eerst een simulatie gedaan en die werkte, dus daarna zijn we aan het programmeren geslagen. Spannend, want onze kennis was niet om over naar huis te schrijven; we hadden één of twee vakken regeltechniek gevolgd.” Sindsdien is het onderzoek van het viertal in een stroomversnelling gekomen. “Onze gezamenlijke tweewielversie is nu, na het behalen van onze bachelors, een vierwielversie geworden”, aldus de student. “Lukas zit in het kernteam van Formula en wist mij te vertellen dat ze voor de race komende zomer een nieuwe uitdaging zoeken voor de wagen. Daarop zijn we binnen het team aan het rekenen geslagen. Met onze vierwielversie zijn de krachten op de wielen nóg beter te verdelen.” Hoe dat in de praktijk zal uitpakken moet het team nog testen; dat bouwt voorlopig aan de wagen. “Onze software hoeft daarna pas klaar te zijn, die kan bijna met een druk op de knop geïmplementeerd worden.” Ondertussen werkt De Boer hard aan zijn master offshore. “Iets heel anders ja”, lacht hij. “De klus voor Formula zie ik meer als hobby. Eigenlijk heb ik die regeltechniek sinds mijn bachelor wel gezien.” (JH)

die moest je dan wel totaal begrijpen! Beter één ding goed begrepen dan een hele rij feitjes half onder de knie. Dat is het idee achter de curriculumverandering en laat die vicevoorzitter van de VSSD vooral opzoeken wie Van der Waals ook alweer was. Als dat niet teveel werk is, tenminste. De Nederlandse pers is zoveel sulliger dan de Engelse. Kennelijk is een persbericht van de VSSD (van de VSS wat?) voldoende om de Volkskrant te verleiden tot een eindeloos monotone opsomming van kwalitatieve onbenulligheden als: een flinke verandering is dat studenten in de toekomst een onvoldoende mogen compenseren met een voldoende voor een ander vak. Gaap. Een voldoende voor een onvoldoende. Dat is ook tit for tat, maar dan minder sexy. Zulke burgerlijke suffigheid zul je in The Independent nooit vinden. Pieter de Boer: “Met onze controller kan de Formula-racewagen nog sneller de bochten door.” (Foto: Sam Rentmeester/FMAX) Onderzoek: ‘Yaw rate control of an electric racing car’ Eindcijfer: 7,5

kriep


Turn static files into dynamic content formats.

Create a flipbook
Issuu converts static files into: digital portfolios, online yearbooks, online catalogs, digital photo albums and more. Sign up and create your flipbook.