Delta TU Delft

TUDELTA.07

DELTA. 07 08-03-2012

Deze week week Deze in Delta Delta in

weekblad van de technische universiteit Delft

Images from the dark

Klapschaats van het roeien

SCIENCE: 04

NIEUWS: 03

01

LIFESTYLE: 09 INTERNATIONAL: 07

Geen fusie, maar strategische alliantie

INTERVIEW: 10

UFOs or unwelcome foolish opinions?

Ingo Hansen zegt wat hij denkt

Delftse studenten gestrester dan andere Studenten van de TU Delft hebben vaker dan andere studenten last van zeer grote studiestress. De universiteit maakt zich voorlopig geen zorgen.

SASKIA BONGER De cijfers komen uit een enquête gehouden door vijftien universiteitsen hogeschoolbladen, inclusief Delta.

In Delft vulden meer dan 450 studenten de vragenlijsten in. Maar liefst 52,9 procent van hen heeft wel eens zo’n last van studiestress dat het hun privéleven belemmert. Ze hebben faalangst, slapen slecht en piekeren.

Aan andere universiteiten is minder stress gemeten. Aan de TU Eindhoven gaat het om 37,6 procent en aan de Universiteit Twente om 36,7 procent.

Het landelijk gemiddelde is 40 procent.

College van bestuurslid Paul Rullmann zegt de stress voorlopig niet erg te vinden. “Daar leer je van en de bevre-

’Studenten trekken nachten door, want de lat ligt heel hoog’ diging die je ervaart na de prestatie is des te groter.” Hij zegt wel te merken dat de druk op studenten toeneemt.

“Dat moeten we goed blijven monitoren, maar het wordt pas zorgelijk als je voortdurend grote stress ervaart.”

Technische studies zijn volgens Rullmann nu eenmaal zwaar.

Hester van der Waa van studentenraadsfractie Oras denkt dat er meer aan de hand is. De opbouw van studies werkt volgens haar stress in de hand.

“Bij Bouwkunde hebben studenten bijvoorbeeld veel projecten, met tussenpresentaties en eindpresentaties.

Maar een ontwerp is nooit af. Studenten trekken nachten door, want de lat ligt heel hoog.”

En zo is er bij iedere studie wel een reden aan te wijzen voor stress. Vaak komt het neer op een door de TU niet

realistisch ingeschatte studielast, zegt Van der Waa. Daar komt volgens haar bij dat Delftse studenten veel van zichzelf vragen. En de langstudeerboete speelt mee, denkt ze. Die gedachte wordt gesteund door de uitslagen van de enquête. Studenten die invulden wel eens last te hebben van zeer grote stress, zijn vaker degenen die verwachten met de langstudeerboete te maken te krijgen.

Volgens Jeroen Röhner van studentenraadsfractie Lijst Bèta moeten studenten tegenwoordig van horde naar horde. Eerst het bindend studieadvies, dan de harde knip en daarna de langstudeerboete. “Er worden steeds hogere normen opgedrongen aan studenten. Dat heeft soms effect op het privéleven van studenten. Na de invoering van de harde knip zijn meer studenten getroffen door een burnout. En als ze de harde knip al haalden, zaten ze daarna met psychische klachten thuis.”

Röhner verwacht dat de stress de komende jaren alleen maar zal groeien.

“Eerstejaars worden van tussentoets naar tussentoets gesleept. Ze hebben verder nergens tijd voor. Het is beter om het onderwijs zo in te richten dat je studenten echt motiveert, in plaats van dat je ze onder druk zet.”

Uit de enquête blijkt dat de langstudeerboete niet alleen de stress vergroot. De boete maakt zeventien procent van de Delftenaren ook huiverig voor een vervolgstudie. Rullmann vindt dat ‘merkwaardig’. “In Delft wordt de vertraging vooral opgelopen in de bachelorstudie. Als men eenmaal door de bachelor heen is, halen de meesten de master in 2 tot 2,5 jaar.

Dus waarom zou je je dan nog door de boete laten afschrikken?”

Pagina 12: ‘Studieplezier, maar ook faalangst en piekeren’

www.delta.tudelft.nl/24740 en 24741

Zo’n driehonderd vrouwelijke scholieren en hun ouders bezochten dinsdagavond de TU tijdens de Ladies Night. In verschillende presentatierondes konden de ‘ladies’ van studentes horen hoe het is om als vrouw aan de TU te studeren. Hoe het zit met huisvesting en verenigingen, maar ook wat voor mogelijkheden de TU biedt op het gebied van studeren en projecten in het buitenland. Op een demonstratiemarkt waren studentes met projecten aanwezig, zoals de Nuna en Dare. De meiden konden zelf een proefje doen waarbij je kon zien hoe het isoleren van DNA in zijn werk gaat. Een vrouwelijke dj gaf tussendoor een feestelijk tintje aan de avond.

(Foto: Hans Stakelbeek)

Reactor kan (bijna) niet kapot Orkanen, aardbevingen, overstromingen, stroomuitval; de onderzoeksreactor in Delft is tegen vrijwel alle calamiteiten bestand. Dit blijkt uit de stresstest die het Reactor Instituut Delft uitvoerde op verzoek van het ministerie van EL&I. Voor de media die sensationele stukken wilden schrijven over de Hoger Onderwijs Reactor in Delft, is het misschien een beetje een dooddoener.

Het RID beschrijft in haar rapport één ramp die de reactor werkelijk fataal kan zijn, het neerstorten van een vliegtuig waardoor het reactorbassin instantaan wordt weggeslagen en het uranium in de kern smelt en zich in het milieu verspreidt. En zelfs als dat gebeurt, hoeven Delftenaren zich vol-

gens de kerngeleerden weinig zorgen te maken.

Het RID rekende door dat bij een reactor met een beperkte omvang als die van het RID (2 megawatt) de gevolgen van zo’n totale meltdown voor de nabije omgeving gering zijn. ‘De maximale effectieve dosis na één dag […] liggen ver beneden de drempelwaarde voor sterfte als gevolg van deterministische effecten’, staat in het rapport. En: ‘De effectieve dosiswaarden (op 600 meter afstand, red.) liggen na vijftig jaar beneden de laagste interventiewaarde uit het Nationaal Plan Kernongevallenbestrijding (10 mSv) ervan uitgaande dat er intussen maatregelen worden getroffen.’

Het ergste zogenaamde ‘ontwerpbasisongeval’ is het volledig leeglopen van het koelbassin door een lekkage waardoor de kern droog komt te staan.

Het RID schrijft dat ze zich hiertegen heeft beschermd met ‘verschillende back-up verdedigingslinies’. Mocht het toch fout gaan, dan koelt de kern door convectie voldoende af en zullen de

splijtstofplaten niet smelten.

Overigens worden er in het rapport wel een aantal verbetermogelijkheden voorgesteld om de veiligheidsmarges te verhogen, waaronder het verhogen van het uitlaatpunt van de overdrukbeveiliging van de reactorhal.

Tegelijk met het rapport van de Hoger Onderwijs Reactor heeft het ministerie van EL&I ook een stresstestrapport van de Onderzoeksreactor in Petten opgestuurd naar het parlement. Ook deze reactor voldeed naar verluidt aan alle nu geldende veiligheidseisen.

Minister Verhagen wil nog geen inhoudelijk eindoordeel geven over de twee rapporten. Hij wil eerst een second opinion van experts. In mei 2012 verstuurt hij zijn eindconclusie naar de Kamer.

De aanleiding voor de rapportage is het ongeval met de kerncentrales in Fukushima op 11 maart 2011. In heel Europa worden kernenergiecentrales - en in sommige gevallen ook onderzoeksreactoren - onderworpen aan een stresstest. (TvD)

DELTA. 07 08-03-2012 www.delta.tudelft.nl @tudelta delta@tudelft.nl www.facebook.com/ tudelta

delta online Bsa-poll De poll die Delta hield op Facebook over de norm voor het bindend studieadvies (bsa) heeft een opvallende uitkomst: 47 procent van de 1368 stemmers is voor een bsa-norm van 45 studiepunten. www.delta.tudelft.nl/24732

Subsidie Onderzoekers van het Kavli Institute of Nanoscience en van het Laboratorium Akoestische Beeldvorming krijgen een subsidie van onderzoeksfinancier NWO voor de aanschaf van grote apparaten en de aanleg van omvangrijke dataverzamelingen. In totaal verschafte NWO 28 subsidies ter waarde van 9,9 miljoen euro. www.delta.tudelft.nl/24720

Genadezesjes ’De universiteiten delen kwistig genadezesjes uit’, schreef de Volkskrant.

Staatssecretaris Zijlstra is er niet van onder de indruk. www.delta.tudelft.nl/24737

nieuws/column

02

Academische Jaarprijs

Philips Innovation Award

ArchitectsJury.com

Herbenoemd

Wetenschappers die hun onderzoek op een vernieuwende manier aan een groot publiek willen presenteren, kunnen zich tot en met 2 april met een team inschrijven voor de Academische Jaarprijs 2012. De hoofdprijs is honderdduizend euro en met dit geld kan het winnende team zijn idee uitvoeren. De drie teams die de finale halen, dingen mee naar de Labyrintpublieksprijs, georganiseerd door het gelijknamige televisieprogramma. De winnaar krijgt een reportage in een Labyrint-uitzending.

Iedereen die een innovatief idee, business plan of start-up heeft, kan in teamverband of individueel meedingen naar de Philips Innovation Award (PHIA). De PHIA is de grootste studenten-ondernemersprijs van Nederland. De jury beoordeelt het businessplan op zakelijke, technische en sociale innovatie, haalbaarheid en marktgerichtheid. Inschrijven kan tot 23 maart.

Met zijn project ‘Skyscraper Village’ heeft masterstudent architectuur Brendan Bakker de internationale ArchitectsJury.com gewonnen. In juni 2011 ontwierp Bakker een stad die zelf haar eigen voedsel produceert. Zijn project bestond uit een serie torens met elk een eigen functie (wonen, werken, voedselproductie) die verbonden zijn via trappen, platforms en volumes. ArchitectsJury is een internationale ontwerpcompetitie voor studenten. De prijs is nu voor de tiende keer uitgereikt en Bakker is de eerste Nederlandse winnaar.

Dirk Jan van den Berg mag van de raad van toezicht (rvt) aan een nieuwe termijn als voorzitter van het college van bestuur beginnen. De rvt herbenoemde Van den Berg per 1 maart omdat ze ‘zeer tevreden is met de krachtige bijdrage die Van den Berg levert’. Van den Berg trad aan op 1 maart 2008. Daarvoor werkte hij bij verschillende ministeries, was hij permanent vertegenwoordiger voor Nederland bij de Verenigde Naties en ambassadeur in China.

www.academischejaarprijs.nl

www.phia.nl

‘We kunnen veel meer delen’ Ir. Guenevere Prawiroatmodjo hield de eerste TEDxSalon lezing. De quantumtechnologe (TNW) wil dat onderzoekers meer delen dan alleen de resultaten. Zelf begint ze met de verkoop van meetapparatuur.

Maar staat dat op gespannen voet met alle informatie te willen delen?

“Ja, maar dat is het krachtenveld. In praktijk is de wetenschap erg open. Als hier iemand van Harvard komt, mag hij overal naar binnen, foto’s maken en zelfs de code zien omdat wij het zelfvertrouwen hebben in onze expertise.

Maar bij publicaties zijn mensen terughoudender. Het is een subtiel spel – de allernieuwste resultaten houd je nog geheim, maar de rest deel je. Ik heb het gevoel dat we veel meer kunnen delen dan nu gebeurt.”

Jos Wassink Hoe kom je als onderzoeker op het TEDx-podium terecht?

“Vorig jaar zocht de organisatie sprekers voor het TEDxDelft-event en ik zag daar een mogelijkheid in om mijn idee verder over te brengen. De organisator vond mijn pitch erg leuk en benaderde mij voor de TEDxDelftSalon.”

Minder promotieplekken

Je praatje ging over high impact science. Geef eens een voorbeeld?

“High impact science is wetenschap die verschijnt in toptijdschriften als Science en Nature.”

Als onderzoeksfinanciering uit het nieuwe ‘topsectorenbeleid’ te lang op zich laat wachten, dreigen de drie technische universiteiten tijdelijk duizend promovendi minder te kunnen aanstellen. Ze trekken aan de bel in een brief aan het kabinet. www.delta.tudelft.nl/24728

Is de evolutietheorie een voorbeeld?

“Ja, en Galilei met zijn heliocentrische wereldbeeld of Newton met zijn zwaartekracht. Honderd jaar geleden was quantummechanica ook high impact science. Nu zijn dat in mijn vakgebied topologische quantumcomputers (een

Guenevere Prawiroatmodjo: ”Ik dacht dat wetenschap iets was als de transistor uitvinden – iets dat enorme maatschappelijke gevolgen heeft.” (Foto: Tomas van Dijk)

praktisch bruikbare quantumcomputer, red.). Daarover wordt al decennia gepubliceerd, maar niemand heeft de werking nog kunnen demonstreren.

High impact science helpt het onderzoek in een bepaald vakgebied verder, of doet het van koers veranderen. Wat ik wilde vertellen in mijn praatje is dat het daarnaast ook een effect op anderen heeft.”

Je vertelde dat het je geweldig leek om wetenschapper te zijn, maar ook dat de praktijk vooral bestaat uit publiceren.

Was dat een teleurstelling?

“Ik vertelde het als contrast. Ik dacht dat wetenschap iets was als de transistor uitvinden – iets dat enorme maatschappelijke gevolgen heeft. In

plaats daarvan kwam ik terecht in de fundamentele kant van wat toegepaste wetenschap heet. Je bestudeert toepassingen die later voor engineering nuttig zijn, maar dat gaat via publicaties. De resultaten deel je dan met anderen, maar al het gebikkel in het lab blijft buiten beschouwing.”

En daarom stel jij voor om ook te publiceren hoe je er bent gekomen, inclusief doodlopende weggetje?

“Juist die doodlopende weggetjes kunnen anderen een boel tijd besparen. Dat kan helpen om wetenschap efficiënter te maken en meer een gezamenlijke inspanning. Ik snap wel dat er competitie moet zijn, en dat is gezond.”

Ik las dat je samen met Leo Kouwenhoven een bedrijf opzet. Gaat dat ook over delen van informatie?

“We gaan meetelektronica verkopen.

We hebben hier in de groep Raymond Schouten die twintig jaar lang elektronica heeft ontwikkeld om het onderzoek te ondersteunen, en dat is commercieel niet verkrijgbaar. Verschillende alumni hebben ons al gevraagd om hun eigen apparatuur en we vinden eigenlijk dat het voor iedereen beschikbaar zou moeten komen. Nu hebben we daar de capaciteit niet voor, maar via een bedrijf kan dat wel.”

En hoe gaat dat heten?

“Nanotronics.” www.nanoscins.com Lezing op bit.ly/TEDxSalon1

Langstudeerboete Op 21 mei zal de rechtbank Den Haag zich buigen over de rechtmatigheid van de langstudeerboete. De rechtszaak is aangespannen door de studentenorganisaties ISO, LSVb en de Landelijke Kamer van Verenigingen. www.delta.tudelft.nl/24730

Eed Wetenschappers zouden bij hun promotie moeten zweren dat ze de waarden van de wetenschap niet uit het oog zullen verliezen. De Rotterdamse hoogleraar filosofie Ingrid Robeyns deed dat voorstel in NRC Handelsblad. www.delta.tudelft.nl/24713

Kabinetsplannen Zes van de tien hbo’ers weten niet dat staatssecretaris Zijlstra de basisbeurs voor masterstudenten per 1 september wil afschaffen. Hetzelfde geldt voor 37 procent van de wo-studenten. www.delta.tudelft.nl/24734

touw

Vieze boel In de categorie klein leed wil ik u deze week vertellen over de staat waarin ons gebouw aan de Stevinweg op dit moment verkeert als gevolg van schoonmaakstaking. Hierdoor hebben drie van de zes verdiepingen al acht weken geen poetslap meer gezien.

Ook mijn dienst bevindt zich op zo’n steeds verder verloederende verdieping.

Natuurlijk hebben wij vaak genoeg gemopperd over de schoonmakers die zo weinig tijd per kamer krijgen dat ze alleen met een natte doek naar ons bureau zwaaien, snel de prullenzak uit de bak trekken en dan weer verder draven. En een keer in de twee maanden komen ‘tipzuigen’. (Weet u trouwens wat dat is?

Ik geef toe dat als je het googlet je zowel seks als drugs als rock & roll voorbij ziet komen, maar in de schoonmaakbranche staat het voor de meest efficiënte manier van stofzuigen, je stofzuigt namelijk alleen de vloer precies daar waar zichtbaar een propje of blaadje ligt.)

Maar nu wij al twee maanden de inzet van de schoonmakers moeten missen, beginnen we te ontdekken hoeveel werk die mensen verzetten. Ik schrijf deze column dan ook niet om de schoonmakers af te kammen. Ze hebben groot gelijk, lees maar eens op www.schoongenoeg.nu waar de stakers voor staken.

Maar solidair zijn betekent niet dat ik er niet schoon genoeg van begin te krijgen om op een Napolitaans vuilnisdump te werken. Op drie van de zes verdiepingen zijn de toiletten afgesloten omdat ze niet meer worden schoongemaakt.

Toiletbezoek moet je hier in je dagschema inplannen: wij gaan op plas-expeditie en vertellen elkaar over onze ervaringen: niet naar de begane grond want daar plassen 1800 studenten, de zesde is handig als je toch naar de kantine

wil, heeft iemand de vierde etage al eens geprobeerd? En je kunt best zelf een lapje over je bureau halen als je paperassen vastkleven en een stofzuiger lenen als je kniehoog door de vlokken loopt. Maar de schoonmaakstaking betekent ook dat de prullenbakken zeer onregelmatig geleegd worden. En daar slaat de verloedering toe. Naast overvolle vuilnisbakken ontstaan spontaan bergen met zakken koffieprut van de automatenvuller, illegaal gedumpte prullenzakken met broodkorsten, verdacht ruikende melkpakjes en steeds grijzer wordende dozen van de Vlaaienknaller. Het wachten is op muizen en andere beesten die deze vuilnisbergen als hun supermarkt gaan gebruiken.

Over beesten gesproken: Ik wilde die Chinese wetenschappers maar eens bellen die fossiele dinosaurusvlooien van twee centimeter lang hebben ontdekt.

Ik heb namelijk last van papiervisjes (ctenolepisma longicaudatum), die onze vergaderstukken aanvreten. Niet fossiel, wel prehistorisch om te zien, springlevend en zo groot als een sardine, dus wie weet haal ik daar nog eens de krant mee. Want Kouwenhoven haalt de wereldpers als hij zegt dat hij denkt dat hij van die piepkleine Majorana-fermionen gezien heeft. Maar elke keer als ik buk om iets op te rapen onder mijn bureau kijk ik tien van die prehistorische minimonsters recht in de ogen. So eat your heart out Leo, de volgende scoop is voor mij!

Ellen Touw is hoofd van de dienst onderwijs- en studentenzaken bij Civiele Techniek en Geowetenschappen en beleidsadviseur internationalisering.

DELTA. 07 08-03-2012

nieuws

Van Leeuwenhoeklezing

Studiepauze

Wolkenexpert prof. Herman Russchenberg houdt op zondag 25 maart de derde Van Leeuwenhoeklezing met de titel ‘Wolken in ons klimaat’. De Van Leeuwenhoeklezing is bedoeld voor iedereen die meer wil weten over technologie en de TU Delft. De lezing vindt plaats van 11.00 tot 12.00 uur plaats in het Science Centre. De toegang is gratis. Wie hierna een kijkje wil nemen in het Science Centre, krijgt korting op de entree.

Groot nieuws was de veertienjarige Erik van den Boom toen vorig jaar bekend werd dat hij natuurkunde ging studeren aan de TU Delft. Hij haalde veel media en schoof aan bij De Wereld Draait Door. En vooral daardoor lukte het hem om zijn carrière als dj van de grond te krijgen.

Hij wilde muziek maken en studeren combineren, maar dat bleek zelfs voor Van den Boom ondoenlijk. Hij laat weten het zo druk te hebben met het componeren en produceren dat hij zijn studie natuurkunde heeft gepauzeerd. Wanneer hij zijn studie weer oppakt, vertelt hij er niet bij. In

03 Genadezesjes

een eerder interview in Delta liet hij al wel doorschemeren dat de muziek voor hem de toekomst is. Op de vraag of hij al wist wat hij na zijn studie wilde gaan doen, antwoordde hij: “Niet echt. Hopelijk dat het hard gaat met de muziek en dat ik daarmee door kan. Anders zou ik niet weten wat een beroep voor mij zou zijn.”

Uit de Delta-poll over de genadezesjes die worden uitgedeeld op universiteiten blijkt dat een meerderheid van 72 procent van de stemmers hier niet verbaasd over is. Deze meerderheid geeft aan zelf ook wel eens een genadezesje te hebben gekregen. Verder vindt elf procent van de respondenten dat deze praktijken nu moeten stoppen en ook elf procent van de stemmers interesseert het niet, omdat ze vaak genoeg meemaken dat studenten om zich heen genadezesjes krijgen. Een minderheid van zes procent van de stemmers verbaast zich wel over de genadezesjes en is van

mening dat de TU Delft zo geen goede ingenieurs aflevert.

Bekijk de nieuwe poll op www.facebook. com/tudelta

Geen fusie, maar een strategische alliantie Een strategische alliantie.

Zo noemen de Universiteit Leiden, de TU Delft en de Erasmus Universiteit hun ‘vergaande samenwerking’ in de donderdag verschenen gezamenlijke notitie ‘Meer Waarde’. Aan managementtaal geen gebrek.

Connie van Uffelen De alliantie beoogt een kwaliteitstoename van onderwijs en onderzoek, met een scherpere profilering van het onderwijsaanbod en versterking van de internationale positie van het onderzoek.

Leiden, Delft en Erasmus – aangeduid als LDE – benadrukken dat de vorm de inhoud volgt en zien als meerwaarde op kortere termijn: beter onderwijs (dat voortaan overigens op elk van de drie universiteiten kan worden aangeboden) en het verkennen van gezamenlijke LDE Centers en Graduate Schools.

Meerwaarde voor het bacheloronderwijs is volgens LDE: • Het gemakkelijker openstellen van het brede bacheloraanbod onderling en het benutten van wat er nu is zonder veel administratieve last met verschillende studiepunten en minoren.

• Het gezamenlijk ontwikkelen van digitaal onderwijs en onderwijshulpmiddelen, voor een mix van

‘live learning’ en ‘distant learning’.

• Het samen laten gaan van opleidingen die te klein zijn om optimale expertise te kunnen garanderen.

• Het opzetten van nieuwe multidisciplinaire tracks, minoren of opleidingen die inspelen op de Europese Grand Challenges en Nederlandse topsectoren. Hiervoor zal allereerst samen met studenten een pilottrack worden ontwikkeld, vervolgens multidisciplinaire minoren en tot slot nieuwe opleidingen.

• Het delen van internationaliseringsnetwerken, onder meer voor studie-stageplaatsen in buitenland.

• Het gezamenlijk opzetten van opleidingen voor doelgroepen.

Dat laatste ziet LDE ook als meerwaarde voor het masteronderwijs, net als het uitbouwen van joint degrees en het afstemmen van specialismen om overlap te voorkomen en om zich onderling sterker te profileren.

Via een Graduate School of Science (met masteropleidingen en promotietrajecten) kan volgens LDE het onderwijs worden versterkt, zijn dure labfaciliteiten te delen en inhoudelijke keuzes af te stemmen.

Op korte termijn wordt uitgewerkt: een bundeling van informatica en wiskunde, een LDE Center for Sustainability, een bijdrage vanuit science aan een LDE Center for Education & Learning (CEL, zie verderop) en optimalisatie van samenwerking voor scheikunde, natuurkunde en elektrotechniek.

Voor een LDE Center for Governance – waarschijnlijk op de Campus Den Haag - willen de drie een joint venture oprichten. Verschillende disci-

Het elfde lustrum van wiskunde en informatica-studievereniging ‘Christiaan Huygens’ werd afgelopen maandag ingeluid met een vuurwerkshow in het Mekelpark. De diesviering duurt twee weken en bestaat uit activiteiten als paintball, stijldansen en cabaret.

(Foto: Hans Stakelbeek)

plines zullen met vooral (technische) bestuurskunde maatschappelijke problemen bestuderen.

Een LDE Center for Education & Learning (CEL) bundelt onderwijsexpertise en richt zich op onderzoek van leren en onderwijs. Het betreft vooral onderzoek, training en curriculumontwikkeling voor de prestatieafspraken met het ministerie. CEL kijkt naar het effect van maatregelen op studierendement en onderwijs- en docentkwaliteit en onderzoekt hoe meer internationale masterstudenten zijn te trekken. Vóór komende zomer wordt besloten welke vorm CEL krijgt. Invoering: uiterlijk 2015.

Een gezamenlijke masteropleiding wijsbegeerte , gezamenlijk inhoudelijk onderwijs voor promovendi en een gezamenlijk Centrum voor Politieke Filosofie, kan mogelijk uitmonden in een Graduate School of Humanities.

De bestaande samenwerking tussen Leiden en Delft in het Centre for Archaeology, Art history and Science wordt op korte termijn uitgebouwd naar een LDE Center for Heritage.

De alliantie biedt volgens LDE als meerwaarde op de langere termijn het inspelen op de eerder genoemde Europese Grand Challenges en het Nederlandse topsectorenbeleid. Potentieel succesvolle thema’s zouden zijn: Network Society, Safety & Security, Urban World (inclusief Societies) en Infrastructures & Mobility. Een deel hiervan moet op korte termijn al concrete plannen opleveren voor uitvoering in 2015-2016.

Zie ook: www.delta.tudelft.nl/24709

ch.tudelft.nl

Internationalisering

Op internationaal terrein zien de Universiteit Leiden, de TU Delft en de Erasmus Universiteit (gezamenlijk: LDE) hun bundeling van krachten als duidelijke meerwaarde. Zowel afzonderlijk als gezamenlijk. Zeker voor het vinden van buitenlandse stageplaatsen voor studenten.

Momenteel onderzoeken de universiteiten diverse mogelijkheden tot alliantievorming. Voorbeelden zijn: een gezamenlijke vertegenwoordiging bij het binnenhalen van Europese fondsen en een gemeenschappelijk platform voor studentenuitwisseling met de Verenigde Staten.

De universiteiten zien tevens vanaf 2014 kansen bij de Europese Knowledge & Innovation Communities (onder meer op het gebied van onderzoek naar Gezond Ouder Worden/Healthy Ageing). Gezamenlijk zouden die kansen veel beter benut kunnen worden dan als universiteit alleen.

Verder willen de drie optrekken bij het versterken en benutten van banden met andere landen, zoals China, Indonesië, Brazilië en India. Ook zien zij wel wat in gezamenlijke werving van internationale studenten en promovendi. Net als het samen verder optuigen van ‘study abroad’ pakketten en het uitbreiden daarvan met bijvoorbeeld summer schools.

Valorisatie

Valorisatie – het te gelde maken van kennis – vormt een aparte paragraaf in de gezamenlijke notitie van de universiteiten van Leiden, Delft en Rotterdam (LDE). Zij zien de provincie Zuid-Holland als ‘het grootste bedrijventerrein van Nederland’. Met drie universiteiten, twee universitaire medische centra, meerdere hogescholen en kennisinstituten als TNO beschouwt LDE dit als een ‘uitermate sterk innovatiecluster’ die een belangrijke rol kan spelen in zowel de Nederlandse topsectoren als de Europese onderzoeksagenda 2020 (‘Grand Challenges’).

De drie universiteiten en de aan hen gelieerde medische centra beschikken nu elk over een eigen valorisatieorganisatie. Die zijn nauw betrokken bij regionale en Europese initiatieven als Medical Delta, Health Ties, Tridelta, Metropool regio, Clean Tech Delta, Climate KIC (Knowledge and Innovation Community, een pan-Europees consortium van universiteiten red.) en Greenport Campus.

Gezamenlijk hebben de valorisatieorganisaties ruim 110 arbeidsplaatsen, vooral geconcentreerd in Leiden en Delft. De twaalf start-ups in de holding bij het Erasmus Medisch Centrum zullen volgens de notitie versnellen in LDE-verband.

Medewerkers in de valorisatie zijn belast met onder meer ondernemerschapsonderwijs, scouting en screening, kennisbescherming, patentering, licensering, begeleiden van ‘spin outs’, creëren van bedrijven, beheer en organisatie van incubators, advies voor subsidietrajecten, beheer van de universitaire holding en management van science parken.

Het zwaartepunt ligt bij elk van de drie universiteiten anders. Zo is Delft sterk gericht op het creëren van bedrijven, heeft de Erasmus Universiteit het ondernemerschapsonderwijs sterk ontwikkeld en focust Leiden op kennisbescherming en licensering van octrooien.

Gezamenlijk hebben de LDE universiteiten het Centre of Entrepreneurship Hope opgericht en geëxploiteerd dat ondernemerschap bij studenten bevordert en ondernemerschapsonderwijs aanbiedt. Dat centre blijft bestaan en zal ondernemerschapsonderwijs bundelen en de oprichting onderzoeken van één gezamenlijke vereniging voor ondernemende studenten/studentondernemers.

Met behulp van het ministerie van Economische Zaken, Landbouw en Innovatie (EL&I) wil de alliantie een Regeling Tijdelijke Ondernemers Plaatsen in het leven roepen. Daarmee moeten startende ondernemers (studenten en medewerkers) via een lening onder zachte condities in staat worden gesteld zich gedurende een jaar geheel te richten op de opbouw van de onderneming.

Ook streeft LDE ernaar om via een gezamenlijke inspanning met de Medical Delta organisatie een KIC Health van de grond te krijgen, naar analogie van de Climate KIC. Gezamenlijk dragen de universiteiten bij aan regionale initiatieven als Tridelta en het kennis- en innovatieprogramma van Metropool.

De drie universiteiten willen bij de provincie, het ministerie EL&I, gemeentes en investeerders pleiten voor de oprichting van een Regionale Ontwikkelings Maatschappij en een daarbinnen opererende Participatiemaatschappij, zoals die in andere provincies al bestaat. Zo’n Regionale Ontwikkelings Maatschappij kan volgens LDE het ondernemerschap en de innovatie verder versterken.

DELTA. 07 08-03-2012

science

opinion please

04

Images from the dark The Netherlands Organisation for Scientific Research has awarded two grants worth more than 700,000 euros to Delft research that should lead to better medical ultrasound scanners and chips for the observation of young galaxies.

Tomas van Dijk/Jos Wassink

Dawn of the age of genomics?

At a conference in Florida the UK company Oxford Nanopore Technologies presented a USB-stick that can read DNA sequences. “This will bring genetic information into medical practice.”

The article in New Scientist (25 February 2012) shows the MinION device, which has already sequenced a 5,000 base pair (genetic letters ATC and G) viral genome successfully. And although the device is not designed for sequencing an entire human genome (3 billion base pairs), it could be practical for genotyping cancer cells in a biopsy or determining if bone fragments on an archeological site belong to the same individual, explains New Scientist. Moreover, the device’s market price - about 700 euros - won’t be a serious impediment for professional research.

The device works by reading the letter sequence of one half of a long DNA molecule, which is pulled through a biological nanopore (10 nanometres across). The functional unit is formed by a polymerase enzyme that unzips the DNA’s double helix and feeds one half into a hollow protein that is stuck, like a valve, in a lipid membrane. The DNA bases slipping through the pore one by one disturb an ionic current that flows through it. Since each of the four bases influences the current slightly differently, the base types (‘genetic letters’) can be inferred from the variations in the ionic current.

A larger device, called the GridION, working according to the same principle, can handle larger genomes: it sequences an entire human genome in around 15 minutes, the manufacturer says.

Professor Cees Dekker, of the bionanoscience department at Applied Sciences, is currently drafting a comment on the device for Nature Biotechnology. He knows Dr Hagan Bayley, who co-founded the Oxford-based company, well, and Prof. Dekker had anticipated the device’s launch. “The big advantage of this technology,” Prof. Dekker explains, “is the large read length.” Other sequencing technologies cut up the DNA molecule randomly into very small pieces, sequence it, and then have to puzzle out how to reconstruct the entire sequence. However, this reconstruction easily misses repetitions, insertions and deletions in the genome. In principle the nanopore sequencing could do this better, but it’s not very precise (with 1 of each 25 base pairs misread). Multiple takes can compensate for this, however, as it does for every other sequencing technique.

The other key point is that this device promises to make DNA sequencing dirt cheap. One-thousand dollars used to be the magical limit, but now it looks like the price for a whole genome will go down to a few hundred dollars. “That will bring it right into the medical practice,” says Prof. Dekker. Preventive behavioral healthcare, based on your genetic susceptibilities and personalized medicine (only getting drugs that work for you), are among the first benefits. Prof. Dekker expects genetic information to be applied in medical practice in just a couple years time.

Bio-informatics expert, Dr Jeroen de Ridder (EEMCS), does not agree, however.

He believes the datasets are much too large to be handled through ordinary data infrastructure (“downloading a set may cost a week”). Secondly, correlating genetics to cancers and other complex diseases is still heavily researched and often difficult. Recent studies comparing different methods for finding mutations in sequenced data from the same tumor showed little inter-similarity. “No good news for the use of genetics in choosing the right therapy,” De Ridder says.

Much the same applies to the search for ‘disease genes’. Only the easiest have been identified thus far, and most diseases seem to be related to a combination of genes (and nurture).

So it seems that doctors may soon gain access to their patients’ genetic information, but it may be a while until they know what to do with it. (JW)

One of the grants went to Dr Akira Endo, of the Kavli Institute of Nanoscience. Endo designs and builds spectrometers to study sub-millimetre waves emitted by distant, dust-obscured galaxies. Instead of using external mirrors and gratings to separate the wavelengths, the new detector he is developing carries everything onboard one superconducting chip. This allows for a multiple pixels chip that produces a 3D image of the galaxies, since the wavelength or ’colour’ is a measure for its distance (because of the red-shift). The prototype will carry only 9 pixels (spectrometers really) and concentrate on measuring the distance of galaxies. One could allow for more pixels on the chip by reducing the spectral sampling, but this is trade-off. Endo works together with Dr. Paul van der Werf of the Leiden Observatory and researchers from Sron and Groningen University.

The other grant receivers, Dr Martin Verweij and Dr Koen van Dongen of the laboratory of acoustical imaging (AS faculty), will use the funding to make more advanced medical ultrasound scanners.

“The technology for medical diagnosis and treatment is shifting from linear

Artist’s impression of Deshima (Delft Sron High-redshift Mapper), the chip Dr Akira Endo is working on. (Image: University of Leiden)

to non-linear ultrasound,” says Verweij. “When using non-linear ultrasound, the sound waves get deformed, and we can use this behavior to create sharper images.”

Basically what happens is that when long acoustic waves are sent into the body with high amplitude – for instance to make an echoscopic picture of the heart - these waves become distorted and waves with shorter wave lengths are created. This is advantageous, since the short wave lengths result in higher resolution pictures.

An extra advantage of this technology, Verweij explains, is that the waves are deformed deep inside the body, after they have passed bones, like the rib cage. Reflecting bones –

which normally hamper the picture are therefore less of a nuisance when using this technology.

The two researchers will also use the funds to continue their work on small echoscopic catheters – the active parts of which are only a few hairs thick - that can travel through the aorta all the way to the heart. It is anticipated that non-linear ultrasound will also be used in these devices. However, “Non-linear ultrasound is still a complicated technology to combine with very small sensors,” Van Dongen concludes.

Tuning in on the universe The world’s largest telescope, Lofar (Low Frequency Array), is about ready to probe the universe.

Astronomers from around the world can submit their observation proposals as of this month.

“Lofar will search for pulsars and for the first stars in the universe, and it will explore cosmic magnetic fields, to name just a few,” says Dr Stefan Wijnholds, who works for the Netherlands Institute for Radio Astronomy (Astron), the institute that initiated the Lofar project.

For more than a decade astronomers throughout Europe have worked together to create this telescope with a collecting area spanning some 12 football fields and a resolution equivalent to a telescope 1000 kilometers in diameter.

“The telescope consists of over 40,000 low-cost antennas that are grouped together into 48 separate stations distributed over the northeastern part of the Netherlands as well as in Germany, France, the UK and Sweden,” says Wijnholds.

Lofar is designed to observe light at radio wavelengths measuring from 1.25 to 30 meters, a bandwidth that is still largely unexplored. “It has great

The heart of radio telescope Lofar near Exloo in the province of Drenthe (Netherlands).

(Photo: Lofar)

potential,” Wijnholds believes. “But it’s also challenging because of the variations in the Earth’s ionosphere (the upper part of the atmosphere where particles are ionized by solar radiation, ed.).”

The telescope needs to be very well calibrated to cope with these variati-

‘It has great potential’ ons in the ionosphere, since the state of the ionosphere influences the incoming radio signals. Wijnholds spent years working on calibration techniques for Lofar, which he did partially

at TU Delft (EEMCS faculty), where in 2010 he defended his thesis ‘Fish-Eye Observing with Phased Array Radio Telescopes’.

“We’re now in a stage where we can use Lofar for some of the options for which it was originally devised. We can use it to observe pulsars for instance. These are highly magnetized, rotating neutron stars that emit a beam of electromagnetic radiation with very precise periods and that can thus serve as a kind of beacons in astronomy.”

In the coming years, Wijnholds believes, continuing calibration efforts will improve the telescope’s sensitivity fivefold, enabling many more types of astronomic research. (TvD)

DELTA. 07 08-03-2012

science

05

short news science Majorana’s

Kurti prize

Professor Leo Kouwenhoven (Kavli Institute, Applied Sciences) caused quite a stir with his presentation at the American Physical Society’s meeting in Boston, last week. He showed evidence of having created new elementary particles, whose existence had been predicted (Ettore Majorana, 1938) but were never identified.

Called ‘Majorana’s’, the particles are fermions (with n+1/2 spin), but unlike other fermions, like the electron or proton, the Majorana fermion is its own antiparticle. Prof. Kouwenhoven demonstrated the existence in a set of superconducting nanowires

at low temperatures (2 Kelvin) under a moderately strong magnetic field.

Earlier publications have shown that under such conditions, wires may be both superconducting at the inside and insulating at the surface.

Majorana’s seem to be related to the transition from insulator to conductor and vice versa. This makes them potentially interesting as ‘qbits’, the bits in future quantum computers that can be ‘0’ and ‘1’ simultaneously.

Prof. Kouwenhoven has declined to comment before his publication.

Space citizen

Inspired by the orbiting Andre Kuipers, the aerospace student association VSV Leonardo da Vinci has chosen the theme ‘Citizen of Space – Living in Orbit’ for their annual symposium. In three subsequent sessions, the focus will shift from transport (to and from space), the International Space Station, and the future. Featured speakers are Bernardo Patti, chief of ISS with ESA, and the Chinese chief-designer, Yang Hong, who will discuss the Chinese space station that is scheduled to be operational by 2020. (Photo: ESA) www.citizenofspace.com

Climate dance

(Photo: Sam Rentmeester)

research related to climate. Scientists from various faculties within the university will work together. This combination of knowledge will make it possible to answer more climaterelated questions and devise more solutions to the climate change issue.

“This makes it clear that the essence of the institute is collaboration,” says Prof. Russchenberg. “The climate system is a complex issue, which needs to be tackled from different angles and disciplines”.

Following the opening ceremony, which featured a dance based on the framework of climate change, the four main themes for 2012 were introduced: extreme weather and the city; aerosols, radiation and clouds;

halfway observation and validation of sea level rise; and climate information and policy. These presentations were followed by a panel discussion, which clearly established that TU Delft plays an important role in the climate policy. In addition to the numerous activities related to and relevant for climate on the TU campus, TU Delft is also a key player in data collection and the feeding of this data into models of a certain scale. “Delft is a niche area, which is definitely adding to what the rest of the world has to offer in the field of climate,” Prof.

Russchenberg said.

The TU Delft Climate Institute can provide various outcomes for technology, companies and society, ranging from new technologies, new products and contributions to policymaking.

Prof. Russchenberg stated that the climate system is an umbrella problem to which everyone can contribute: “We cannot navigate complexity on our own; we need to bring data together.”

Carlijn Remmelzwaal

proposition

In the presence of some 90 scientists, businessmen and journalists, the TU Delft Climate Institute was officially opened on the 1st of March. The president of the new TU Delft Climate Institute, Professor Herman Russchenberg, was thrilled to announce the opening of an institute that combines all climate-related research at TU Delft into one unified activity.

The opening ceremony was held at the Science Centre, the impressive and historic former geology and mining faculty building. In this climate institute, all TU Delft research dealing with the combination of data and climate will be brought together, with the aim being to promote cooperation between different fields of

Flexibility is more economic than rigidity when dealing with the turbulent environment, but rigidity is required to reach a higher level ‘Macrophytes in estuarine gradients’, PhD-thesis by Jasper Dijkstra (Faculty of Civil Engineering and Geosciences) (Illustration: Auke Herrema)

Dr. Ronald Hanson, from the Kavli Institute of Nanoscience, received the Nicholas Kurti European Science Prize, worth 8,000 euros. This prize is intended to recognise and promote the outstanding achievements of young scientists in the field of physical sciences research and to support their career development. Hanson works on stable qubits, the building blocks for a quantum computer. As a postdoc and FOM group leader, he became one of the pioneers of quantum science in diamond, a material in which quantum states are rarely disrupted.

Extraterrestrial oceans

Hermes Jara Orué: “Since we believe that water is a precondition to life, the existence of oceans on icy moons means there might be extraterrestrial life.” (Photo: Tomas van Dijk)

Name: Hermes Jara Orué Nationality: Peruvian Supervisor: Dr Bert Vermeersen (Promoter: Professor Boudewijn Ambrosius) Subject: Rotational variations of icy moons with subsurface water oceans Thesis defense: In two years “Below the ice sheet of icy-moons, is there life in the liquid oceans? If there is life on icy moons, does it share the same origin as life on Earth? Although farreaching, these questions are the deep drivers of my research.

Giant planets, whose orbits lie beyond the solar system’s frost line, such as Jupiter and Saturn, are known to have icy moons. Vast global oceans are thought to lie below the ice surface of some of these moons. For instance, all theories developed over the last 20 years hint towards the fact that on Europa, a moon of Jupiter that is slightly smaller than our moon, a 100km deep ocean exists beneath tens of kilometers of ice. This represents twice as much water as on Earth! Since we believe that water is a precondition to life, the existence of oceans on icy moons means there might be extraterrestrial life.

Currently, we do not have direct ways to prove the existence of oceans in the interior of icy moons. My PhD research consists of developing a model of rotational variation on icy-moons. If an ocean lies between the rocky core and the icy surface of an icy moon, the rotation of the ice shell is expected to be slightly different from the rotation of the rocky core, owing to the decoupling effect of the ocean layer. From these rotational variations you can thus derive the internal structure of icy moons.

Designing a model was at times very challenging, especially because I had to go deep into geophysics, into a field which is not mine and which as an engineer was difficult to comprehend at first. Yet, when I finally got my model to work, I was very satisfied. Now, my remaining work consists of fine-tuning the model and calculating results. At the end of my PhD, I will however not be able to give a definite answer whether there are oceans on icy moons where life could exist.

But that is in a way part of the game in the study of icy moons. There is not a lot of data to start with. For instance, for Europa, we only have hints from a few satellite images. So you must make assumptions based on the work of others who also had to make some assumptions. And in the end, it’s still a model - nothing is confirmed. If there were to be a spacecraft mission to Europa, it wouldn’t happen for at least another 15 years, simply because missions are very costly and require lots of preparation.

Though this can sound a bit off-putting, getting one step closer in the quest for Life’s origin is motivating enough to me to continue being fascinated about this research.” (MS)

DELTA. 07 08-03-2012

international students

06

The lowdown on Llowlab A new llowlab course offers international students the chance to apply sustainable technological innovations in the Lowlands.

national and international players in science and technological education present ideas for sustainable innovation. According to Gijs Houwen, a trainee at TU Delft’s Valorisation Centre who is working together with Gertjan de Werk on this year’s contribution, “there is a substantial collaboration at Llowlab between universities, know-

TINA AMIRTHA Nowadays, festivals and sustainable innovation always seemingly to go hand-in-hand. In 2007, the Minnesota State Fair folks transfixed me with their ‘Eco Experience’. At Lollapalooza 2009 in Chicago, the friendly faces behind the stands showcasing their bleeding-heart plans to save the Earth captivated me. And similarly, this year’s Dutch Lowlands Festival (August 17-19), held in the quaint town of Biddinghuizen, promises not to disappoint. ‘Llowlab’ - Lowlands’s science islands, filled with sustainable innovations – will return for a third year in a row, merrily mixing science and music.

Llowlab is the music festival’s science and innovation playground, where

‘Llowlab is an opportunity to translate theory into tangible results for students’ ledge centers and companies who aim to attract and motivate a large audience for innovations in science.”

Indeed, TU Delft is one of the earliest participants in Llowlab, where its students and researchers present their ideas for sustainable solutions to our most pressing problems. “Llowlab is an opportunity to translate theory into tangible results for students, as well as providing a platform for collaboration among student initiatives

like the Energy Club, researchers and spin-offs from TU Delft,” Houwen explains. “The festival provides us the opportunity to do this in an unconventional, interactive and attractive manner.”

TU Delft has a strong tradition of creating engineers capable of producing tangible solutions to problems. Consequently, the university is now offering a design course specifically for preparing for Llowlab. The course, taught

by Gertjan de Werk, is an interfaculty elective offered through the faculty of Technology, Policy and Management, called ‘Sustainable Innovation in Practice’, in which groups of international and Dutch students will conceive and build prototypes and demonstrations of sustainable innovations. The final products that students will present at Llowlab 2012 will be formally presented at the TU Delft in June. The course is still open to Challent and MSC students who want to prototype their own ideas on sustainability, or simply contribute to the TU Delft’s Llowlab efforts.

“The things we want to focus on in the course this year are specifically related to the festival itself, like how to use the hidden energy potential of the waste from the festival, or address the energy being used by the festival by looking at unconventional ways of generating sustainable energy,” Houwen explains. “Some things we aim to realize – but still have to be fully designed and built - are: a well working smart grid using only sustainable energy sources; a sustainable hot tub; a high-tech bamboo pavilion; and a black-light disco based on fluorescent bacteria and recycling plastic waste, so it can be used as input material for 3D-printing.” Houwen says that this year the aim is to “present TU Delft as a centre for sustainable innovation” to Lowland’s 55,000 festival-goers.

If you’re interested in joining the Llowlab course (WM0227TU/5 ECTS), please contact: Gijs Houwen g.c.houwen@tudelft.nl or Gertjan de Werk g.dewerk@tudelft.nl

http://me

Amit Gupta, from India, is an MSc student studying Management of Technology.

(Photo: webcam)

“My joy knew no bounds when I received my first computer way back in 1997, running the 16-bit operating system, Windows 3.1. Preloaded games like minesweeper and solitaire remained a favourite past time then. Simple things like the colour display, screensavers and logos, programmes like the calculator and paint, caught my attention as a kid, initially. I thought I couldn’t be more amazed with what the computer can offer, until ‘the internet’ happened.

My first internet connection was made through a dial-up internet modem. I still remember me and my younger brother waiting for someone to pick up the call when we dialed to connect for the first time. Internet did not draw my attention at all until I started to learn its various features. Now it is a daily part of my life. It’s quite tough for me to imagine how to put a computer or a phone to good use without internet. Communication, gaming, movie streaming, music and everything imaginable has now become so fast as well as easily accessible.

Nowadays my online activity has increased more than ever. For my thesis at hand, I use websites to find and read relevant articles. I also use ‘FastVoip’ to stay in touch with family and friends back in India. It offers very cheap calling rates. Besides the many social networking websites, news and music/video websites, I closely follow gadget news. Sites like cnet, tweakers and techcrunch are of course on the list as main tech news providers, but a probably less-known website like pocketnow, which provides the latest updates on phones, is also on my list.

While so many sites exist with all kinds of news, one can easily lose track as to what one wants to actually read. ‘StumbleUpon’ is very handy in this case, as it helps you find what you want and recommends web content based on choices you make. With web content one can think of videos, web pages, and photos all personalized and customized as per one’s own interest and taste. It’s true that sometimes the internet knows exactly what you would like, more than yourself.”

(CE)

My favorites: The Revolt House concept was a highlight of Llowlab 2011.

(Photo: courtesy of revolthouse.com)

facebook.com/TUDelftLLowlab twitter.com/TUDelft_llowlab

www.stumbleupon.com/ pocketnow.com/ www.cnet.com/ watchseries.eu/letters/A

lei li

What my ‘foodprint’ says I still remember the day I landed my first job after graduation: my boyfriend and I immediately began celebrating the kick-off of our ‘Dual Income No Kids’ (Dinks) lifestyle, starting to list all the fun things we had wished to do for so long but hadn’t been able to during our student years, due to lack of funds. Now almost a year has passed, and not only do our saving not even remotely meet our expectations, but our much-anticipated vacation had to be relocated to some much more humble destination. We are left feeling disappointed and bewildered by this situation: Where the hell did all the money go, given that we are a young couple still free from paying monthly mortgage and car payments?

Both of us are used to keeping receipts. As troublesome as this strange habit could be, at the moment it does help us investigate our monthly cash expenditures. So last weekend we spent a whole morning inputting data for calculations, the results of which left us in a shocked silence: Dining out at all sorts of restaurants accounts for nearly 80% of our total expenses!

To map out our ‘foodprint’, we tried to recall where we fed our tummies for the past week: On Monday we arrived too late at the supermarket and ended up grabbing Chinese take-away; on Tues-

day my boyfriend had to eat at work, while on Thursday I went out with my colleagues for team-building dinner. And on Friday we were both in the mood for a newly-opened kitchen around the corner, which left Wednesday to be the only day for home cooking. Well, that one out of five days I suppose explains everything.

Dining out can serve as a good way of rewarding yourself for all your hard work, and that was actually the intention behind our choice in the first place. But when eating out practically becomes a daily routine, it starts to lose its glamour. Dimly-lit candles, chef’s choices or cozy atmospheres - none of these offer the same magic as they used to do. Although a bit ashamed, I must admit that we mostly resort to restaurants just to avoid all the fussiness around grocery shopping, cooking and dish washing. Despite the fact that our moderate income gives us some flexibility to afford this, frequently eating out does drain our savings very quickly.

And it can only go on for so long before we had to re-examine our expenses.

Talking about expenses, a banker friend of mine once explained his perspective on this subject, which sounded quite interesting. When it comes to evaluating costs, instead of looking at

how much he spends on something, my friend calculates how much it helps save him from losing money. For example, hiring a house cleaning lady whose hourly rate is 40 euros may seem like a luxury to most young starters, but according to his theory, by freeing himself from investing time in this work, he actually saves or ‘earns’ 260 euros per hour, given his value is 300 euros per hour according to his company salary. While I’m not sure if I agree with his approach, it doesn’t matter anyway, as my pay rate isn’t that high, not to mention the fact that my saved hours would most likely be turned into me watching soap operas on TV. So, unless my time becomes as precious and valuable as my banker friend’s, the only way to successfully crunch numbers in our savings account is to head into the kitchen and start eating at home.

Lei Li, from Shanghai, China, is recent MSc graduate in science communication. She can be contacted at: LeiLivanShanghai@ gmail.com

DELTA. 07 08-03-2012

international students

07

UFOs or unwelcome foolish opinions?

High stress More than student at other universities, TU Delft students experience higher levels of extreme stress during their studies. The university isn’t overly concerned about these finding for now, however. The figures stem from a survey held in some 15 universities and polytechnic newspapers, including Delta. In Delft, more than 450 students participated in the survey. Some 52.9 percent of TU Delft students said they felt such great stress during their studies that their private lives were impacted, including from anxiety about failing and the inability to sleep well. Lower levels of stress were recorded at other universities: At TU Eindhoven the figure was 37.6 percent, and at the University of Twente 36.7 percent. The national average was 40 percent.

The recent controversy surrounding a teacher at the aerospace faculty being relieved of his teaching duties after publicly expressing his belief in UFOs raised interesting questions about the freedom and hierarchy of opinion within TU Delft.

Presidential reappointment

RAGHUVEER RAMESH/DAVID MCMULLIN While belief in UFOs may seem odd or even absurd for many people, it’s a fact that many prominent people, from top scientists to the world’s most powerful leaders, have also voiced their belief in UFOs, including United States Presidents Richard Nixon, Jimmy Carter and Ronald Reagan (1980-1988), as well as the USSR’s last head of state, Mikhail Gorbachev, who unequivocally stated, “The phenomenon of UFOs does exist, and it must be treated seriously.”

Further, former Nasa astronaut Edgar Mitchell claimed that aliens exist and their visits were covered up by the United States government, an opinion also shared by esteemed Professor Stephen Hawking, who concurred: “Of course it is possible that UFO’s really do contain aliens as many people believe, and the Government is hushing it up.”

While Professor Hawking remained a celebrated educator at Cambridge University for thirty years, TU Delft’s Coen Vermeeren, the head of Studium Generale and part-time teacher at the faculty of Aerospace Engineering, was recently relieved of his faculty teaching duties by the university after expressing his belief in UFOs during two national Dutch media interviews (a newspaper article and radio show).

“As a scientist, you stick your neck out if you say that UFOs exist,” Vermeeren was quoted as saying in a De Telegraaf newspaper article. “I dare to say this publicly.” Following Vermeeren’s pronouncement, TU Delft subsequently relieved him of his part-time position at the aerospace faculty, saying there was great concern about the separation between Vermeeren’s UFO beliefs and his teaching responsibilities at TU Delft.

Debates about freedom of opinion quickly followed in various online forums and media, with Taede Smedes, philosopher of religion at the Radboud University , defending Vermeeren’s position: “Science may not ignore UFOs,” Smedes said. Meanwhile, Professor Klaas van Egmond, of Utrecht University, asked: “From where comes that age-old fear of new ideas?”

However, TU Delft’s Dap Hartmann, an assistant professor who teaches innovation management and entrepreneurship and holds a PhD in astronomy, unleashed a strident personal attack on Vermeeren in an opinion piece published in De Volkskrant newspaper, headlined ‘Ufo-lunatic can’t be a scientist’ (‘Ufo-gekkie’ kan geen wetenschapper zijn’).

Of Vermeeren’s stated belief in UFOs, Hartmann wrote: “This makes him a hero within the UFO-community, but an idiot within science. Vermeeren disqualified himself as a scientist,

news in brief

(Illustration: Raghuveer Ramesh)

because he lacks the ability to distinguish between sense and nonsense.

UFO-lunatics may be free to roam around, but not as scientific staff members at a reputable university.”

Embarrassment

A quick survey of various international students studying at the Aerospace faculty revealed broad support for Vermeeren’s right to hold and express his personal opinions. “People have the right to believe in what they want,” opined Varun Raman, an MSc Aerospace Engineering student from India.

“It’s their fundamental right. As long as they don’t thrust their views on others, I’m completely fine with those who believe in UFOs.” A salient point: Vermeeren expressed his personal opinion about UFOs outside the university, not inside the classroom while teaching his students. However, during his media

It’s a fact that many prominent people, from top scientists to the world’s most powerful leaders, have also voiced their belief in UFOs interviews, Vermeeren was introduced as an ‘instructor at TU Delft’.

One reading of the university’s (and Hartmann’s) reaction to Vermeeren’s statements perhaps pertains to a sense of institutional embarrassment; that is, a relatively low-level “scientific staff member” at this “reputable university” sullied the good name of the university with his “UFO-lunatic” talk, engendering a sense of guilt by association or affiliation within the university?

True, Vermeeren is no Professor Hawking, nor for that matter of the professional stature of TU Delft’s esteemed Professor Cees Dekker or Professor Emeritus Salle Kroonenberg, yet both professors could be said to hold publicly expressed personal views that many, if not the majority, of people within the scientific community would deem highly controversial and unscientific, if not “nonsense” (to borrow Hartmann’s word), devoid of concrete scientific proof.

Professor Dekker, arguably one of TU Delft’s most celebrated scientists, famed for his nanotechnology research, is an elected Member of the Royal Netherlands Academy of Arts and Sciences and Fellow to the American Physical Society. According to his

Wikipedia page, he is also a devout Christian, “active in the discussion about the relationship between science and religion” and a proponent of theistic evolution, a decidedly “non-scientific” belief that asserts that religious teachings about God and modern scientific understanding of biological evolution are in fact compatible.

Kroonenberg, meanwhile, is perhaps the Netherlands’ most high-profile scientific critic of climate-change, questioning the role that mankind plays in global warming, which is a decidedly minority view within the scientific community, while regularly appearing on national media programmes and publishing a book (’De menselijke maat: de aarde over tienduizend jaar’) about his views on the subject.

As such, within the scientific community, Prof. Dekker, Prof. Kroonenberg and Vermeeren all could be said to hold controversial, largely unscientific minority views on subjects in which the ‘burden of proof’ is against them. Consequently, in the cohesive interests of the university’s scientific community, the question then is if it is wise and responsible for others to publicly damn one or all as “lunatics” and “idiots” who have disqualified themselves as scientists, for holding such personal opinions?

Or perhaps, as others have surmised, the larger issue is not the freedom to hold or express unscientific personal opinions outside of the university, but rather a case of the relative professional stature of the person holding the opinion. Was Vermeeren - ‘a minor, expendable part-time teacher’ - simply not professionally powerful enough to voice a controversial opinion publicly without recrimination, lest the “reputable” name of TU Delft be seemingly denigrated?

“I don’t think it is right for the scientific community to ostracize someone who believes in UFOs, because the existence of UFOs has not been proven or disproved yet,” says Haider Hussain, a BSc Aerospace Engineering student. “The scientific community is sort of turning into an elitist club where any alternative opinions are completely disregarded.”

Perhaps the last word is best left not to Vermeeren, but to US President Jimmy Carter: “I don’t laugh at people any more when they say they’ve seen UFOs. I’ve seen one myself.”

TU Delft’s Supervisory Board has reappointed Dirk Jan van den Berg as President of the Executive Board. Van den Berg was originally appointed on 1 March 2008. ‘The Supervisory Board is very satisfied Dirk Jan van den Berg’s powerful contribution in this respect, for example in Europe and in China’, states Gert-Jan Kramer, chairman of the Supervisory Board. Van den Berg previously served as Secretary General of the Ministry of Foreign Affairs, was appointed Permanent Representative of the Netherlands at the United Nations in New York in 2001, and from 2005 to 2008, and was the Netherlands’ ambassador to China.

Housing preferences The results of a survey into housing preferences of knowledge workers has been published. Delft aims to develop new housing projects that are more in line with the housing preferences of knowledge workers. In October a survey was held into these housing wishes. The questionnaire was filled out by TU Delft staff and students, and also by employees of companies like DSM and Exact.

The results showed that respondents appreciate the atmosphere and beauty of Delft, its good transport links and intimate scale. But leisure opportunities – going out, sports, cycling, hiking – and especially housing can still be improved. Knowledge workers who leave Delft indicate this was partly due to the housing and living environment.

Good fellow TU Delft Professor Imre Horvath has become a Fellow of the American Society of Mechanical Engineering (Asme). The Asme Board of Governors confers the Fellow grade of membership on worthy candidates to recognize their outstanding engineering achievements. Nominated by their peers, Asme Fellows have had 10 or more years of active practice and at least 10 years of continuous active corporate membership in Asme. The Fellow Grade is truly a distinction among Asme members.

Strategic alliance A strategic alliance. That is what the University of Leiden, TU Delft and Erasmus University are calling their ‘ongoing cooperation’ in a collective report, entitled ‘More Value, which was released today. The alliance aims to imports the quality of education and research, with a sharp focus on the range of education offered and the international standing of research projects.

Leiden, Delft and Erasmus – known as LDE – regard improved education, the establishment of LDE Centers for research and Graduate Schools for PhDs as offering the most value. They also see improved opportunities for acquiring European Union grants and recruiting international students and PhDs.

Fingerprints Foreigners who come to work or study in the Netherlands and request a Dutch residence permit will now be required to give their fingerprints as well as a photo. The authorities hope the fingerprints will help them reduce identity fraud and identify illegal immigrants.

Stress test Relax everyone. The reactor at the Delft Reactor Institute has been tested for a variety of disasters and withstood most of them. Scientists working at the reactor calculated the consequences of hurricanes, inundations, earthquakes and power cuts. They did so in response to a request from the Dutch Ministry of Economic Affairs, Agriculture and innovation. The only incident the reactor would not withstand undamaged was an airplane crashing into the dome. But due to the reactor’s low power (2 MW), even then the consequences would not be disastrous.

(Photo: Wikipedia)

DELTA. 07 08-03-2012

lifestyle

08

Schelmenroman over hippieknul Hij was onuitstaanbaar eigenwijs en een van de meest invloedrijke mensen van de afgelopen decennia. In een indrukwekkende biografie wordt levendig beschreven hoe Steve Jobs van een baldadige, ongewassen ondernemer uitgroeide tot een goeroe.

Robert Visscher Douchen deed hij zelden. Meestal liep hij, ook buiten, op blote voeten. Het zal niemand verbazen dat de meeste mensen Jobs begin jaren zeventig maar een rare snuiter vonden.

Maar de stinkende snotneus trok zich er weinig van aan. Hij had een gigantische ambitie. Hij wilde grootse dingen scheppen. En dat lukte nadat hij in 1974 succesvol solliciteerde bij Atari.

Ze noemden hem daar de ‘hippieknul’ en niemand dacht dat hij de computerwereld ooit op zijn kop zou zetten.

Jobs leerde bij Atari de kneepjes van het vak, genoot van werken met computers en dat leidde er uiteindelijk toe dat hij Apple begon. Het bedrijf waarmee hij een stempel drukte op de

afgelopen decennia.

Het is de eerste keer dat er een biografie van Jobs is gepubliceerd met zijn volledige medewerking. Auteur Walter Isaacson voerde in twee jaar tijd veertig gesprekken met Jobs, maar ook met diens vrienden en vijanden. Jobs zou gezegd hebben dat er een eerlijk beeld van hem geschetst dient te worden, ook van zijn mindere kanten. “Niets was onbespreekbaar”, volgens Isaacson, voormalig hoofdredacteur van het gezaghebbende Time Magazine.

Dat blijkt ook uit de biografie. Jobs wordt niet gespaard in de spannende periode waarin hij met Steve Wozniak Apple opzet. Dat stuk leest als een schelmenroman. Jobs is een gepassio-

Apple kon groot worden door de dadendrang en scherpe blik van de keiharde Jobs neerde ondernemer met veel oog voor details, maar is ook keihard. Wozniak wordt neergezet als een even gepassioneerde technicus met een goed hart. Voor mij werd Wozniak daardoor steeds meer de echte held van Apple.

Al wordt ook duidelijk dat Apple juist zo groot kon worden door de daden-

drang en scherpe blik van Jobs.

‘Woz’ glorieert onder meer door zijn vrijgevigheid. Eind december 1980 werd de waarde van Apple geschat op een miljard dollar en dat maakte driehonderd mensen miljonair. Een aantal collega’s van het eerste uur, zonder vast contract, hoorde daar niet bij.

Jobs ontliep hen en gaf ze geen cent.

Wozniak daarentegen schonk ze een deel van zijn fortuin.

Vooral bij conflicten zit Isaacson de hoofdpersonen dicht op de huid. Zo ook bij het vertrek van Jobs bij Apple, waarna het aandeel zeven procent stijgt. Jobs begint een nieuw bedrijf en keert later weer terug bij Apple. Hij redt het bedrijf en maakt er het meest begeerde merk ter wereld van.

Steeds weer laat Isaacson zien hoe bevlogen Jobs was door de jaren heen.

Tot vlak voor zijn dood was hij obsessief bezig met details van (nieuwe) producten. En daarbij ontzag hij niemand. Eigenlijk verandert er niet zoveel aan Jobs door de jaren heen.

Walter Isaacson, ‘Steve Jobs’, Spectrum, 719 p., 25,00 euro.

Smaakt dit naar meer? Het besproken boek is binnenkort te vinden op de leestafel in de bibliotheek.

(Foto: Apple)

Smakelijke nacht Sommige avonden moet je gewoon vrij houden in je agenda. Zoals de Rotterdamse Museumnacht.

time out

sport

Dat de Rotterdamse Museumnacht veel meer is dan alleen maar exposities bekijken, weet iedereen nu wel. Het evenement is al jaren een groot en hip stadsfestival, dat niemand met enig gevoel voor kunst, design en – eerlijk is eerlijk – goeie feestjes zou moeten missen. Bijna vijftig galeries en musea in de stad gooien ’s nachts hun deuren open, dit jaar onder het thema ‘Smaak’. De nacht opent om 19.45 uur bij het Nederlands Architectuurinstituut. Onder leiding van stadshistoricus Paul van de Laar, expert op het gebied van de Rotterdamse snackcultuur, start je een rondje snacken langs alle smaken en geuren die de deelnemende galeries en musea deze nacht rijk zijn.

In het NAi zelf kun je de lopende tentoonstellingen ‘Nederland – Uit voorraad leverbaar’, ‘Stad van Nederland: een complete belevenis’ en OMA’s ‘Schatkamer’ bekijken, maar er is ook een muzikaal feestje: van 20.00 uur tot middernacht draait dj John van Luyn in de foyer. Om twaalf uur ‘s nachts wordt hij afgelost door Kraak & Smaak, die de nacht met een flink feest afsluiten.

Vijfentachtig voornamelijk Nederlandse topschermers kruisten de degens en de sabels op het vierde Tegeltjestoernooi van Prometheus en DFC. (Foto: Hans Stakelbeek)

Onder auspiciën van de nationale schermbond, de Knas, organiseerden de TUgerelateerde schermverenigingen Delft Fencing Club (DFC) en SV Prometheus op de laatste zondag van februari voor de vierde keer het Tegeltjestoernooi. Niet zo maar een wedstrijd, want er vielen voor zowel de degenisten als de sabreurs keiharde punten te verdienen voor de zogeheten Knas-lijsten. Die lijsten zijn belangrijk voor wie zich wil plaatsen voor NK, EK of WK. Buiten enkele buitenlandse deelnemers verschenen er dan ook diverse nationale toppers in de TU-sporthal. Voor de puur recreatieve vereniging Prometheus was het niveau te hoog om leden in te schrijven. DFC gooide wel enkele toppers in de strijd. Van hen kwam sabreuse Marlies Mulder het verst. In de finale kwam zij echter tekort (10-15) om het Lisa van der Linden van het Zutphense Déropement moeilijk te maken. De winnaar bij de heren Olivier Zurel deed eveneens onder de naam van DFC mee, maar traint feitelijk bij Déropement waar hij ook gecoacht wordt. In de halve finale versloeg de Italiaanse Nederlander zijn papieren Delftse clubgenoot Rik Adema met 15-8.

Een dag eerder stond op hetzelfde adres de zaalkorfbaltopper tussen Paal Centraal en ‘t Capproen uit Hellevoetsluis geprogrammeerd. De spelers van PC hadden er zelfs op vrijdagavond hun gebruikelijke ‘biergelag’ voor achterwege gelaten. Rechtstreekse inzet van het treffen: de kampioenstitel in de vierde klasse K. Geen absolute topsport natuurlijk, maar de strijd en spanning waren er niet minder om. De gelijk opgaande eerste helft leverde halverwege een minimale 6-5 voorsprong op voor de Delftse studenten. De gelijkmaker vlak na rust was voor de thuisploeg het sein om de wedstrijd naar zich toe te trekken. ’t Capproen kwam nog terug tot 10-8, maar daarna was het gedaan met de gasten die uiteindelijk met 16-8 klop kregen. Marco Rot was met vijf rake schoten topscorer namens de Delftenaren. Het kampioenschap, en de promotie naar de derde klasse, werden vervolgens uitbundig gevierd met taart en bier.

Intussen zijn ook de veldhockeyers na lange tijd langzaamaan uit hun winterholen aan het kruipen. Nog niet allemaal, maar de heren van DSHC kwamen zondag volop in actie. De kampioenskandidaat verspeelde op eigen veld wel meteen twee punten tegen laagvlieger Derby. De Zwijndrechters sleepten een 2-2 remise uit Delft weg. De twee andere ploegen uit de top-3, Cartouche en Zwart-Wit, maakten geen fout en wonnen beiden hun partij. (JT) Tips? Jimmy.tigges@hetnet.nl

Stephan

Het Natuurhistorisch Museum staat tijdens de Museumnacht altijd garant voor een spraakmakend programma en dat is dit jaar niet anders.

Rolmopsen, meeuwenvlammetjes, gesuikerde sprinkhanen, kreeftenlijfjes, nijlganspoten en nog meer lekkers proef je in een decor van zo’n 400 duizend opgezette collectiestukken. Gina Kranendonk selecteerde goed eetbare dieren en planten in de collectiedepots en zocht naar de verse varianten op markten, in de stadsnatuur en in dierenwinkels. Dorstig van dit alles? Speciaal voor de Museumnacht brouwde het museum ‘36% Het Natuurhistorisch’ met gefermenteerde bessen en planten uit het Museumpark. Daarna ben je echt wel klaar voor de optredens van Roosbeef en dj Ted Langenbach in de naastgelegen Kunsthal.

En dan heb je nog slechts 46 locaties af te struinen. (JH)

Rotterdamse Museumnacht, op zaterdag 10 maart van 20.00 tot 2.00 uur. Passe-partout € 14,-. www.rotterdamsemuseumnacht.nl

DELTA. 07 08-03-2012

lifestyle

09

De klapschaats van het roeien Roeien, waar, wanneer en hoe vaak je maar wil. Met een klein bootje, licht, compact, snel en wendbaar. Een bootje dat makkelijk te vervoeren is. De innovatieve Volans2 moet de sport toegankelijker maken.

Eerlijk zullen we alles delen De boeken die we hebben gelezen, de vakanties die we hebben geboekt, de liefdes die we hebben gescoord en verloren: alles zullen we eerlijk delen via de smartphone.

jimmy tigges De roeisport heeft goud in handen, ontdekte Cees van Bladel. “Je maakt elke keer een cyclische beweging.

Daarbij gebruik je alles: rug-, arm-, buik- en beenspieren. Een zeer complete work-out.” De roeimachines in fitnessruimtes zijn erg populair. Er zijn er meer van dan roeiers op het water. Wie wil roeien moet lid worden van een vereniging, waar de boten in de loods liggen. Voor het vervoer heb je een trailer nodig. “Roeiverenigingen waren lange tijd besloten clubs, maar zetten nu ook de ramen en deuren open”, zegt de bewegingswetenschapper en voormalig Olympisch zeiler. Hoe kun je mensen die nu fietsen, schaatsen of hardlopen aan het roeien krijgen, vroeg hij zich af met industrieel ontwerper Lenneke de Voogd. De twee runnen bij YesDelft het bedrijf Volans Rowing, gespecialiseerd in innovatieve sportproducten op roeigebied. Onder hun supervisie werd een ‘slimme’ roeiboot ontwikkeld, Volans2, met een zogenaamde sliding rigger: niet het zitje beweegt op en neer, maar het deel waaraan de riemen zijn bevestigd. “Normaal gaat je hele lichaamsgewicht heen en weer in de boot”, legt De Voogd uit. “Feitelijk stuur je de massa van je lichaam steeds de verkeerde kant op, waardoor je snelheid niet constant is en de boot gaat dompelen.”

Met de nieuwe, dompelvrije en snellere boot – ‘de klapschaats van het roeien’, in eigen woorden - richten zij zich vooral op sportieve recreanten.

Met clinics bij verenigingen en bedrijven willen ze de boot onder de aandacht brengen. Het motto luidt: ‘Het Nieuwe Roeien’, maar in feite dateert het idee van de rigger al van 1883.

apps

Industrieel ontwerper Lenneke de Voogd legt tijdens een YesDelft-kickoff op 20 februari aan een geïnteresseerde student uit hoe de Volans werkt. (Foto: Sam Rentmeester)

Toepassing bij wedstrijden, dertig jaar geleden, leverde beduidend snellere tijden op. De Voogd: “De wereldroeifederatie verbood het, vanwege oneerlijke concurrentie ten opzichte van arme landen.”

Een groep Delftse IO-studenten bouwde het prototype. Voor het biomechanische aspect werd de VU Amsterdam ingeschakeld. Tijdens het proces werden mogelijke gebruikers

‘De roeisport heeft goud in handen’ geconsulteerd. Meervoudig Olympisch kampioen Nico Rienks, een groot voorstander van het populariseren van de roeisport, stelde het als volgt: hoe krijg ik mijn kinderen in een roeiboot? Ofwel, hoe maak je de roeisport toegankelijker? Het is tot nu toe niet gebruikelijk dat kinderen al voor hun twaalfde aan roeien beginnen.

Dus liet het duo een recreatiebootje ontwikkelen dat sneller is dan de bestaande boten. Een skiff die vanwege het ontbreken van het dompeleffect maar 5,5 meter lang hoeft te zijn in plaats van 7,5. “Hij is daardoor ook wendbaarder. Belangrijk voor kinderen, want zo houd je de funfactor erin. Voor de kleinsten gaan we een variant maken van 4,4 meter.”

Momenteel worden de boten in (beperkte) serie geproduceerd in Estland, bij een bedrijf met veel ervaring in de productie van kajaks. Behalve korter is het vaartuig ook breder (45 in plaats van 30 centimeter) en dus stabieler dan een wedstrijdboot. De romp van de twintig kilo wegende skiff is van composiet, de vier kilo wegende rigger van aluminium. Gewicht en maat moeten vervoer en opslag makkelijk maken. Tot slot wijst Van Bladel op het simpel in elkaar zetten en ontkoppelen van het geheel. “Er zijn maar drie onderdelen. Ik heb het zelf uitgeprobeerd. Ik kwam op een geschikte plek aan met de auto, binnen drieëneenhalve minuut lag ik op het water.

Echt waar.”

Kijk, daar hebben we wat aan: Bieb.

Inderdaad, precies wat je verwacht bij de naam: een app die je pushberichten stuurt om je eraan te herinneren dat de leentermijn van je boeken verstrijkt. Tja, dat is niks wat je eigen smartphone-agenda niet zelf al doet. Maar! Sinds kort kun je behalve je leengeschiedenis inzien en kijken of boeken voorradig zijn, ook boekrecensies schrijven en lezen in de app.

Oprah had er een puntje aan kunnen zuigen met haar Book Club. De meeste

openbare bibliotheken zijn aangesloten bij de app, en dat maakt dat je dus je gegevens bij je eigen bieb, én die in bijvoorbeeld de woonplaats van je ouders kunt inzien. Handig! Want wie zegt dat hij nooit een boete heeft openstaan op zijn biebpasje, jokt. Net als degene die beweert dat hij nog nooit een ongelooflijke teleurstelling heeft geleend trouwens.

En als je dan toch je mening aan het delen bent, doe het dan meteen goed.

Via Newsme, dus. Sociaal netwerken is nog nooit zo efficiënt geweest. De app hoest alle nieuwe verhalen op van links op je Facebook- en Twitteraccount, zonder dat je op die afzonderlijke sites hoeft in te loggen. Alle reden om nóg verslaafder te raken aan dat kleine schermpje, maar aan de andere kant neemt het checken van nieuwe feeds zo wel veel minder tijd in beslag. Kun je nog eens een boek lezen. (JH)

Newsme Leuk ***** Handig ***** Bediening ***** Prijs gratis

Bieb Leuk ***** Handig ***** Bediening ***** Prijs € 1,59

Platform: iPhone, Android, iPod Touch, Tablet en iPad Ontwikkelaar: News.Me, Inc

Platform: iPhone, iPod Touch en iPad Ontwikkelaar: Hans Pinckaers

london calling

‘We moeten elkaars talenten zien te benutten’ Topsportende TU-studenten proberen zich te kwalificeren voor de Olympische Spelen deze zomer in Londen.

In aflevering twee: zeiler Steven Krol en beachvolleyballer Daan Spijkers.

Steven Krol. (Foto’s: Sam Rentmeester)

Daan Spijkers.

“Wij zijn twee jongens van 24, met dezelfde droom: Goud op de Olympische Spelen!” De introductie van Steven Krol en Steven LeFevre op hun gezamenlijke website klinkt vastberaden. Sinds 2007 bezeilen de naamgenoten als ‘Team Steven’ in een 470 met succes de wedstrijdwateren. Ze werden wereldkampioen bij de jeugd en Nederlands kampioen. Sinds 1 februari 2012 maken ze echter geen deel meer uit van de kernploeg. Vier jaar lang kregen ze de kans ‘om

structureel aansluiting te vinden’ bij de top-8 van de wereld. Die doelstelling werd niet gehaald. Op eigen kracht proberen ze zich toch nog te kwalificeren voor Londen.

Om kans te maken moeten ze in mei op het WK in Barcelona bij de beste acht eindigen en in de twee daarop volgende wereldbekerwedstrijden bij de eerste zes.

Hoe reëel zijn die kansen? “Dat is lastig te zeggen”, aldus Krol die zijn studie maritieme techniek een jaartje stilzette. “We zijn op weg

terug richting de top. Kijken of we de aansluiting op tijd halen. We geloven zelf in de haalbaarheid.”

Tot aan de belangrijke wedstrijden in april trainen de twee beurtelings een week in Spanje en in eigen land. In Spanje wordt gezeild, in Nederland gerust en gefitnesst. Om de kansen te verhogen werkten de zeilpartners intensief aan het verbeteren van de onderlinge communicatie. “We moeten elkaars talenten zien te benutten. Wie neemt welke beslis-

sing op welk moment. Verder varen we veel wedstrijdjes.”

Beachvolleyballer Daan Spijkers, die zijn bouwkundestudie eveneens een jaartje ‘parkeerde’, en zijn teampartner Emiel Boersma moeten ook hard werken voor hun olympische ticket. Achter het onklopbaar lijkende duo Nummerdor/Schuil hoopt het tweetal als tweede Nederlandse team naar Londen te mogen. Dan moeten ze sowieso voldoen aan de nominatieeis van het NOC/NSF, in de vorm van een plek bij de eerste vijf op een Grand Slam in 2012. Daarnaast moeten ze op de wereldranking bij de beste zestien staan. Momenteel staan ze negentiende. Een andere mogelijkheid is het winnen van de Continental Cup, een soort Davis Cup voor beachvolleyballers.

“Twee goede kansen”, vindt Spijkers die volop vertrouwt op een goede afloop.

Er veranderde wel iets in de begeleiding. Voor de technische

aspecten kregen ze in Jochem de Gruijter een andere, jonge trainer.

Daarnaast zijn ze zeer verguld met de coaching van de ervaren Italiaan Marco Solustri, volgens Spijkers en Boersma de beste coach ter wereld. Drie keer vertoefden ze recentelijk een week in Rome, om lekker buiten te kunnen trainen.

Dat viel begin februari wel even tegen. Op ijzige kou en sneeuw op het Romeinse strand hadden ze niet gerekend. Een geschikte indoorlocatie met een zandvloer bood uitkomst.

Over twee weken reist het koppel met de Nederlandse selectie voor drie weken naar Tenerife. “Daarna zijn we een week thuis en begint het wedstrijdseizoen.” (JT)

DELTA. 07 08-03-2012

interview

10

DELTA. 07 08-03-2012

interview

11

‘Het spoor wordt uitgewoond’ Spoorexpert prof.dr.ing Ingo Hansen (CiTG) neemt vrijdag afscheid van de TU. Hij leverde in de afgelopen jaren niet alleen stevige kritiek op de NS en Prorail maar ook op het standpunt van de TU over zaken als de Joint Strike Fighter en de Superbus.

“Als wetenschapper moet je zeggen wat je vindt.”

Tomas van Dijk Hij is internationaal befaamd als treinexpert. Al bijna vijftien jaar werkt hij aan een serie instrumenten waarmee de rijtijden van treinen tot de op de seconde nauwkeurig kunnen worden voorspeld.

Maar de NS en Prorail luisteren niet naar Ingo Hansen, zegt de hoogleraar. “Ik ben nooit tot het directieniveau van deze organisaties doorgedrongen.”

Wie wel luistert, is de Tweede Kamer. Hansen onderzocht de staat van het Nederlandse spoor in opdracht van het parlement (voor de Tijdelijke commissie onderhoud en innovatie spoor, die haar rapport vorige maand presenteerde). De NS en Prorail richten zich teveel op de korte termijn, luidt de belangrijkste conclusie van dat rapport, waarvoor Hansen belangrijke input leverde.

In 2009 was u optimistisch over het Nederlandse spoor. ‘Straks hang je nooit meer met je vertraagde intercity achter een stoptreintje’, zei u toen nog.

Lacht. “Dat was heel optimistisch. Te optimistisch. Zeker in het licht van ons laatste onderzoek. Maar met het beslissingsondersteunend systeem dat wij ontwikkelen, is het mogelijk de onnodige hinder die treinen van elkaar ondervinden weg te nemen.”

In 2009 besloot u om uw werk aan dat systeem voort te zetten binnen het NWO-programma Duurzame bereikbaarheid van de Randstad.

“Ja, en dat was de aanleiding voor het interview (in het populaire jaarverslag van NWO, red.) waarin ik die uitspraak over dat stoptreintje deed. In die context moet je de uitspraak plaatsen.”

Maar is het werkelijk mogelijk dat de NS in de toekomst stipt rijdt en dat we nooit meer achter stoptreintjes aan sukkelen?

“Een van onze meest opmerkelijke bevindingen is dat een intercity die moet stoppen vanwege een stoptrein die voor hem rijdt, zomaar twee tot drie minuten vertraging kan oplopen. En dit gebeurt stelselmatig, terwijl het helemaal niet nodig is. Als de intercity precies weet wanneer de voorligger de baan heeft vrijgemaakt, kan hij eerder zijn snelheid aanpassen, komt hij niet meer stil te staan en hoeft hij ook niet te wachten op het groene sein van de verkeersleider. Als verkeersleiders bovendien een beslissingsondersteunend systeem gebruiken, kunnen ze weloverwogen keuzes maken als er conflicten ontstaan bij complexe knooppunten. ‘Deze trein houd ik een beetje terug, deze laat ik wat sneller gaan…’”

Moet zo’n verkeersleider dan niet veel meer informatie van elke trein hebben?

“Natuurlijk moet het systeem rekening houden met de rijkarakteristieken van treinen. Goed, je weet van te voren het gewicht van een trein niet helemaal - je weet immers niet hoeveel passagiers er aan boord zijn. En je weet ook niet precies hoeveel tegenwind hij heeft. Maar je kunt wel historische databases opbouwen en kansberekeningen maken. Je kunt de prestaties per lijn en per richting analyseren en gebruiken om in te schatten hoe laat een trein, die met een bepaalde vertraging is vertrokken, aankomt op het volgende station.”

Doen machinisten nu maar wat?

“De machinist weet natuurlijk uit ervaring wat hij het beste kan doen. Maar het zou allemaal veel nauwkeuriger kunnen.”

Er komt veel bij kijken, maar het principe klinkt simpel. Het heeft wat weg van het nieuwe rijden waarbij je ook niet met volle vaart op een rood stoplicht afstormt.

“Ja, maar je moet wel ook de secondes kunnen uitbuiten die je aan marge hebt in de dienstregeling. Met nieuwe ict-technieken en gps-apparatuur is het mogelijk om treinen op de seconde nauwkeurig te volgen. Maar het probleem is dat de NS en Prorail bij hun dienstregeling alleen werken met volle minuten. Ze schatten alleen summier in - op de volle minuut - wanneer een trein aankomt op een station en wanneer hij weer vertrekt. De NS weet nu helemaal niet hoeveel marge ze hebben. Toen ik tien jaar geleden hierover een gesprek had met de NS, kreeg ik te horen dat ze de logistiek van de treinen in heel Nederland moesten bewaken en zich niet met seconden bezig hoefden te houden.” Hansen fronst. “Goed, dat was een keuze.”

Het botert niet zo tussen u, Prorail en de NS. “De samenwerking gaat niet zoals we wensen. Bij Prorail hebben we ons systeem nooit schaduw mogen laten draaien. En de NS vindt onze benadering te nauwkeurig.”

Het wordt dus nooit wat.

“Ze worden nu niet scherp afgerekend door de overheid. Ze voldoen aan de prestatiecriteria en -indicatoren die ze zelf hebben voorgesteld en die door de overheid zijn goedgekeurd. 93 Procent van de treinen heeft minder dan vijf minuten vertraging en rijdt dus zogenaamd stipt.”

Wie is Ingo Hansen?

Prof.dr.ing. Ingo Hansen (1946) studeerde civiele techniek aan de Technische Universiteit van Hannover. In 1994 werd hij hoogleraar transport en planning aan de TU Delft. Hij doet al vijftien jaar onderzoek naar de veiligheid op het spoor en het zo efficiënt mogelijk regelen van het treinverkeer. Hansen is president van de International Association of Railway Operations Research en hoofdredacteur van het tijdschrift Rail Transport Planning & Management.

(Foto’s: Hans Stakelbeek)

Uit uw eigen onderzoek is gebleken dat we het toch eigenlijk helemaal niet slecht geregeld hebben in Nederland. Zo heeft Nederland samen met Zwitserland het meest intensief bereden spoor van Europa. En Nederland scoort wat punctualiteit betreft in Europa het beste, op Zwitserland na.

“Als je milieuvriendelijk vervoer wilt stimuleren, moet je een strategie hebben voor duurzaam vervoer en mag je niet tevreden zijn met de huidige situatie. In veel andere Europese landen wordt stevig geïnvesteerd in beveiligingssystemen van het spoor. Prorail en de NS omarmen het Europese treinbeveiligingsssyteem ERTMS (European Rail Traffic Management System) daarentegen niet. Dit systeem maakt kortere opvolgtijden tussen treinen mogelijk en levert dus capaciteitswinst op. Ze willen wachten tot alle specificaties voor de laatste softwareversie bekend zijn. Maar dit is maar een voorwendsel. Bedrijfseconomisch hebben ze er op korte termijn belang bij om het niet door te voeren.”

U vindt het kortzichtig?

“Ja. Het spoor wordt uitgewoond. Ik heb de spoorsystemen van zes landen – Nederland, België, Denemarken, Zwitserland, Zweden en Japan – voor de Tweede Kamer met elkaar vergeleken. Deze landen hebben, behalve Japan dan, spoorwegnetten van vergelijkbare grootte. Per gereden treinkilometer besteedt Nederland het minste aan management en onderhoud. Ik kan mij voorstellen dat de faalkans van kritische onderdelen van de infrastructuur, zoals wissels en bovenleidingen, de afgelopen vijf jaar is toegenomen evenals de tijd die nodig is om fouten te herstellen. Maar Prorail rapporteert dat niet, ze houdt het geheim.”

Gaat u na uw pensioen verder met uw onderzoek?

“Als Prorail, de NS of de overheid vragen om advies, dan ga ik daar op in. Het liefst werk ik verder met de collega’s van deze afdeling (transport en planning, CiTG, red.). Verder houd ik me nu vooral bezig met het organiseren van conferenties. Ik ben president van de International Association of Railway Operations Research. Deze organisatie, die in 2005 in Delft is opgericht, houdt tweejaarlijks een conferentie. De volgende is in Kopenhagen in 2013. Verder heb ik ook nog werk als hoofdredacteur van het Journal of Rail Transport Planning & Management.”

U schreef in Delta geregeld vlammende betogen over uiteenlopende onderwerpen, variërend van de Joint Strike Fighter (JSF), de

plannen voor de tramlijn door de campus en natuurlijk de Superbus van Wubbo Ockels.

“Ja, die Superbus”, verzucht Hansen. Hij pakt een dikke stapel papieren – krantenknipsels, rapporten en brieven – die hij al klaar had liggen op zijn bureau. “Superbussen die met 250 kilometer per uur zouden rijden, duurzaam zouden zijn en net zo veilig als een trein. Dat kan helemaal niet.”

U schreef in 2007 het rapport ‘Valkuilen voor de Superbus’ waarin u de vloer aanveegde met het superbusconcept. Dat werd u niet door iedereen in dank afgenomen. Ergens misschien ook wel begrijpelijk. Ockels kan mensen goed enthousiasmeren. Als hij miljoenen aan subsidies binnensleept is dat toch alleen maar mooi meegenomen?

“Nee, dat vind ik niet. Uiteindelijk heeft hij elf miljoen euro gekregen voor de ontwikkeling van een prototype. En dat terwijl zijn idee technisch niet haalbaar was. Ik vind het verrassend dat de meeste collega-hoogleraren hun mond niet echt open durfden te doen.”

Hansen bladert door de stapel en haalt dan een brief tevoorschijn.

“En dan deze brief”, vervolgt hij verontwaardigd. “De toenmalige voorzitter van het college van bestuur (cvb), Hans van Luijk, en de topmannen van Shell, TNO en Fokker schreven deze brief aan de minister, waarin ze allemaal aangeven de Superbus te ondersteunen. Geen van hen heeft verstand van dit soort zaken.”

U trok het zich persoonlijk aan dat er aan de TU dingen werden verkondigd die volgens u niet klopten.

“Ik vind het vervelend dat leden van het cvb de expertise die ze onder haar eigen gelederen heeft niet raadpleegt voordat ze een beslissing nemen over iets wat van algemeen belang is. Als iemand mijn wetenschappelijk onderbouwde opvatting tegenspreekt, dan laat ik mijn stem horen. Ik vind dat het de taak van wetenschappers is om de waarheid bekend te maken.”

U wilde in 2002 dat er een debat op de TU kwam over de JSF. De aanleiding was het feit dat toenmalig L&R-decaan De Jong in een open brief aan het parlement had gepleit voor deelname aan het JSF-project.

“Onbegrijpelijk dat het cvb toen heeft toegestaan dat een decaan lobbyde voor de aanschaf van een vliegtuig.”

U maakt veel vijanden.

“Ja, dat klopt. Ik vind dat hoogleraren hun kennis en vrijheid moeten gebruiken. Toen ik nog maar net aan de TU werkte, zei de directeur van onderzoeksschool Trail na een commissievergadering tegen me ‘u zegt wat u denkt’. Ik schrok daar nogal van. Ik vind dat een wetenschapper altijd moet zeggen wat hij denkt.”

Zou dat ook de reden zijn waarom de samenwerking met NS en Prorail niet goed verloopt?

“Ik probeer ze niet te enthousiasmeren of over de streep te trekken. Als ze niets voelen voor mijn ideeën, dan moeten ze dat zelf maar weten. De contacten met de projectmanagers bij Prorail en NS zijn overigens redelijk goed, maar op hoger niveau zitten mensen die wat techniek betreft niet van wanten weten.”

DELTA. 07 08-03-2012

reportage

12

Studieplezier, maar ook faalangst en piekeren Meer dan de helft van de Delftse studenten ervaart wel eens zoveel stress over zijn of haar studie dat het hun privéleven in de weg staat. En de langstudeerboete draagt bij aan de faalangst, het piekeren en de slapeloze nachten van gestreste studenten. “De sfeer is leuk, maar mijn studie zelf is erg stressvol.”

Namens het college van bestuur van de TU Delft laat Paul Rullmann weten het merkwaardig te vinden dat Delftse studenten de keuze van hun vervolgstudie laten beïnvloeden door de langstudeerboete. “In Delft wordt de vertraging vooral opgelopen in de bachelorstudie. Als men eenmaal door de bachelor heen is, halen de meesten de master in 2 tot 2,5 jaar. Dus waarom zou je je dan nog door de boete laten afschrikken?”

SASKIA BONGER Delftse studenten hebben vaker last van studiestress dan hun collega’s uit andere steden, blijkt uit een rondvraag onder bijna 5500 studenten in heel Nederland. Maar liefst 52,9 procent van de Delftse respondenten zegt ‘ja’ op de vraag: ‘heb je wel eens last van zeer grote stress over je studie?’.

Dat ‘zeer groot’ werd uitgelegd als ‘belemmerend voor je privéleven’.

Aan andere universiteiten is het percentage dat wel eens zeer grote stress ervaart veel lager. Neem de Erasmus Universiteit Rotterdam, waar de TU de banden mee wil aanhalen. Daar zegt slechts 32,1 procent ‘ja’ op bovenstaande vraag. Ook aan de andere technische universiteiten in Nederland hebben niet zoveel studenten last van stress. Aan de TU Eindhoven

Van alle bachelorstudenten ziet acht procent helemaal af van een master gaat het om 37,6 procent en aan de Universiteit Twente om 36,7 procent.

Tien universiteitsbladen, waaronder Delta, en vijf bladen van hogescholen lieten studenten van hun instellingen dezelfde enquête invullen. Gemiddeld beantwoordde veertig procent bovenstaande vraag met ‘ja’.

Delft steekt er dus uit en Delftse studentes helemaal. 95 Vrouwelijke TUstudenten vulden deze vraag in en 345 mannen. Tussen hen is een duidelijk verschil te zien in hoe stressvol zij hun studie ervaren. 59 Procent van de vrouwen zegt wel eens zeer grote stress te ervaren, tegen 51 procent van de mannen.

Uit een analyse van de vragen blijkt dat deze stress verergert als studenten denken dat zij met de langstudeerboete te maken gaan krijgen. 21 Procent van de respondenten denkt dat ze die boete zullen krijgen. Zij zeggen vaker grote stress te hebben dan studenten die denken niet of misschien een boete te krijgen.

Die langstudeerboete speelt voor een deel van de studenten ook een rol bij de keuze voor een vervolgopleiding.

66 Procent is van plan om na de huidige studie een master- of een andere vervolgopleiding te doen. Zeventien

Faalangst

Van links naar rechts: Max Verhoeven, Roos Pulskens en Martine Duyvis.

(Foto: Carlijn Remmelzwaal)

Piekeren en slecht slapen

Roos Pulskens (23) en Martine Duyvis (21) studeren allebei bouwkunde.

Pulskens is aan haar master begonnen en Duyvis is bachelorstudent. Pulskens heeft vaak last van grote stress over haar studie. “Maar dat is Bouwkunde toch?” reageert Martine daarop. “Bij andere studies hebben ze ook last van studiestress, maar op Bouwkunde meer door alle zware projecten.”

Die stress uit zich naast nachten doorwerken in piekeren en slecht slapen.

De studiestress heeft meer te maken met de moeilijkheidsgraad van de studie, dan met de invoering van de langstudeerboete op 1 september. Duyvis loopt nu nog nominaal en heeft geen stress over de boete. Pulskens heeft anderhalf jaar vertraging en maakt zich wel zorgen om de boete. “Ik moet ervoor zorgen dat ik in een bepaalde tijd wel alle vakken haal”. Bovendien zou Pulskens een andere master gaan doen als de langstudeerboete niet ingevoerd zou worden. Al met al beleven de studentes wel plezier aan hun studie. “Vooral de sfeer is leuk” zeggen Pulskens en Duyvis, “maar de studie zelf is erg stressvol.” Door de weinig vrije tijd die ze hebben, zijn ze soms jaloers op vrienden die maar weinig contacturen hebben op de universiteit en veel tijd aan andere dingen kunnen besteden. De boete heeft de studentes aan het denken gezet over actief zijn in commissies en besturen.

“Wij zitten allebei in de commissie van Pantheon, het blad van de faculteit Bouwkunde” zegt Duyvis. Bovendien organiseert ze ook het jaarlijkse studentenfeest Studuction. Doordat ze deze commissies doen, voelen de studentes nog meer druk om harder te studeren om de boete te ontwijken. (CR)

Uit de enquête blijkt dat stress zich op allerlei manieren kan uiten. Respondenten konden kiezen uit acht mogelijkheden en daarbij konden zij er meerdere tegelijk aankruisen.

Dik een kwart (25,9 procent) van de Delftenaren blijkt last te hebben van faalangst en 24,8 procent piekert veel.

Eén op de vijf slaapt slecht en 21,3 procent voelt zich wel eens extreem gefrustreerd. 18,5 Procent lijdt soms aan extreem uitstelgedrag.

Sommige studenten drinken (8 procent) en blowen (10 procent) om hun zenuwen in bedwang te houden. Tussen de mogelijke manieren waarop stress zich uit stond geen optie ‘veel eten’. Een aantal respondenten krabbelde die optie er zelf bij op het enquêteformulier. ‘Veel uitgaan’ werd niet vaak aangestreept. Bij maar 3,2 procent uit de stress zich op deze manier.

Studenten die veel studiestress ervaren, maken vaker gebruik van de professionele hulp van een studieadviseur of een (studenten)psycholoog, zo laten de enquêteresultaten zien.

Ook doen zij vaker een beroep op medestudenten, vrienden of ouders voor praktische of mentale steun.

Die hulp is soms hard nodig. Bijna de helft (49 procent) van de Delftenaren bestempelt de studie als moeilijk. Vier procent kruist zelfs de optie ‘zeer moeilijk’ aan. Twee procent heeft altijd of bijna altijd het gevoel

‘In Delft wordt de vertraging vooral opgelopen in de bachelorstudie’ de studie niet meer aan te kunnen.

Zeven procent heeft dat gevoel vaak en 35 procent af en toe. 39 Procent vindt de studiezwaarte precies goed.

Een minderheid vindt zijn studie zeer makkelijk (2 procent) of makkelijk (6 procent).

Gelukkig zijn er meer studenten die plezier beleven aan hun studie. 53 Procent beleeft er veel plezier aan en 14 procent zelfs heel veel. 28 Procent is neutraal, 4 procent beleeft weinig plezier aan de studie en bij slechts 1 procent is het plezier helemaal afwezig.

Sporten helpt

Uit de enquête komt voor Delft geen duidelijk verband naar voren tussen de mate van studiedruk die een student ervaart en zijn activiteiten naast de studie. Iemand die veel stress ervaart, doet niet per definitie meer of minder naast zijn of haar studie. Uit de lande-

Zie het als een lening’ procent zegt echter ook dat dat plan is veranderd door de langstudeerboete.

Angst voor langstudeerboete

Die percentages komen overeen met het landelijke beeld. Landelijk is ook gekeken naar alleen de bachelorstudenten. Van hen geeft achttien procent aan dat zijn besluit over de vervolgopleiding (de master) is veranderd door de komst van de langstudeerboete. Zes procent kiest alsnog voor een master.

Dat is dan bijvoorbeeld een gemakkelijkere opleiding of een opleiding waarmee de kans op een goede baan groter is.

Een ander deel twijfelt nog, maar van alle bachelorstudenten ziet acht pro-

cent helemaal af van een master. Landelijk betekent dit dat veertigduizend bachelorstudenten hun studie inkorten uit angst voor de langstudeerboete.

In een reactie laat staatssecretaris Halbe Zijlstra van onderwijs weten dat hij het niet erg vindt als de langstudeerboete bachelorstudenten van een master weerhoudt. “De langstudeermaatregel beoogt een bewustere studiekeuze van studenten. Dus als bachelorstudenten zeggen: ‘ik weet nog niet zeker of ik wel een masteropleiding wil volgen; ik ga eerst werken’, dan is dat niet erg. Deze studenten kunnen altijd later nog besluiten dat ze een masteropleiding willen gaan doen.”

Gemiddeld aantal studieuren per week per stad

Max Verhoeven (21) is eerstejaars student bouwkunde. Voordat hij aan deze studie begon, heeft Verhoeven twee jaar aan de modeacademie in Amsterdam gestudeerd. Ondanks dat hij bouwkunde erg zwaar vindt en daardoor vaak last heeft van studiestress, is hij blij dat hij de switch heeft gemaakt. Over de langstudeerboete maakt Verhoeven zich geen zorgen.

“Ik ga er zeker te mee maken krijgen, maar ik zie het gewoon als een lening.” De boete speelt wel mee in zijn beslissing om ooit een commissie te gaan doen. “Ik zou zeker een bestuurstaak willen uitvoeren, maar door de invoering van de boete zou ik nooit meer een jaar vrij nemen.”

Verhoeven roeit bij Laga, maar die activiteit heeft hij op een laag pitje gezet. Hij moet alle tijd in zijn studie stoppen. Ondanks de boete gaat Verhoeven zeker een master doen. “Aan alleen een bachelor bouwkunde heb je niks”. (CR)

Geen stress

Martijn Vollering (23) is in 2007 aan de studie technische natuurkunde begonnen. Naast studeren gaat hij vaak uit en werkt hij als hulpkok in de keuken van een restaurant. Vollering heeft vier jaar studievertraging en is nog bezig met zijn bachelor. Ondanks de studievertraging zegt hij totaal geen last te hebben van studiestress. Hij wordt geconfronteerd met de langstudeerboete, maar dat doet hem niets. “Waarom zou ik me zorgen maken om die boete?” zegt Vollering. Hij wil gewoon zijn studie afmaken, ondanks dat er een prijskaartje aan hangt. De vier jaar vertraging in zijn studie heeft hij opgelopen door luiheid, zegt Vollering. De langstudeerboete heeft er wel voor gezorgd dat hij nu iets beter zijn best doet. “Ik kan de studie makkelijk aan.” (CR)

Uitleg enquête

De enquête naar studiedruk is afgenomen door de redacties van de bladen van tien universiteiten en vijf hogescholen: Ad Valvas (Vrije Universiteit), Cursor (TU Eindhoven), Delta (TU Delft), DUB (Universiteit Utrecht), Erasmus Magazine (Erasmus Universiteit Rotterdam), H/Link (Haagse Hogeschool), Observant (Universiteit Maastricht), Profielen (Hogeschool Rotterdam), Resource (Wageningen University en hogeschool Van Hall Larenstein), Sax (Saxion Hogeschool), Trajectum (Hogeschool Utrecht), UK (Rijksuniversiteit Groningen), UT Nieuws (Universiteit Twente) en Vox (Radboud Universiteit). gemiddelde per week

DELTA. 07 08-03-2012

reportage

13

Delftse studenten blijken net als hun collega’s van de andere technische universiteiten wekelijks gemiddeld meer studie-uren te maken dan studenten van ‘gewone’ universiteiten en hogescholen (Foto: Hans Stakelbeek)

lijke cijfers komt wel een verband naar voren. Daaruit blijkt dat hoe meer uren een student besteedt aan zaken buiten zijn of haar studie, hoe minder stress deze ervaart. Die trend is het duidelijkst bij sporten, verenigingsleven en bijbaantjes, en enigszins bij uitgaan.

Delftse studenten blijken net als hun collega’s van de andere technische universiteiten wekelijks gemiddeld meer studie-uren te maken dan studenten van ‘gewone’ universiteiten en hogescholen (zie tabel). 36 Procent zegt wekelijks tussen de 31 en de 40

uur te studeren (dat is inclusief contacturen). 26 Procent gaat over de 40 uur heen. Een kwart komt uit tussen de 21 en de 30 uur, 9 procent houdt het bij 11 tot 20 uur en 4 procent maakt zich ervan af met minder dan 10 uur.

Respondenten werd ook gevraagd naar hun verdere tijdverdeling. Delftse studenten blijken graag te sporten. 29 Procent doet dat meer dan drie uur per week. Twaalf procent sport helemaal niet. De rest zit tussen één en drie uur sporten per week in. Uitgaan kost velen echter meer tijd. De grootste

groep (37 procent) doet dat wekelijks tussen de vijf en tien uur. Acht procent stapt meer dan vijftien uur per week.

Van Delftse studenten is bekend dat ze vaker dan gemiddeld lid zijn van een vereniging. Toch besteedt maar een klein deel veel tijd aan bestuurs- of commissiefuncties. 46 Procent van de respondenten heeft momenteel geen functie binnen een vereniging, 28 procent komt niet verder dan een tijdsinvestering van maximaal 2,5 uur per week.

Studenten is ook gevraagd naar hun bijbaantjes. 37 Procent heeft er momenteel geen, zo blijkt. Eenvijfde besteedt wekelijks gemiddeld minder dan vijf uur aan een bijbaan en 28 procent zit tussen vijf en tien uur per week.

Paul Rullmann zegt dat een goede balans tussen studeren en andere activiteiten nodig is. Studeren hoeft van de universiteit niet het enige te zijn dat studenten doen. “Goed plannen wordt nog belangrijker. Zoals de studentenverenigingen de studenten van meet af aan voorhouden: studeren is combineren.”

Gijs-Jan Otten. (Foto: Carlijn Remmelzwaal)

Boete geaccepteerd

Gijs-Jan Otten is tweedejaars student werktuigbouwkunde en lid van Virgiel. Van studiestress heeft hij maar af en toe last. “Alleen als zijn ouders over zijn studie beginnen”, roepen zijn vrienden. De stress is vooral gevolg van de studievertraging die Otten afgelopen jaar heeft opgelopen. Hij weet zeker dat hij langstudeerder wordt, maar maakt zich daar niet druk om. “Ik heb inmiddels geaccepteerd dat ik langer over mijn studie zal doen en daar een boete voor zal moeten betalen.” Otten gaat zeker een master doen en die nominaal afronden. Hij wil graag commissies doen bij zijn studentenvereniging, maar zal hierover langer nadenken. Ondanks zijn vertraging beleeft Otten veel plezier aan zijn studie en doet hij veel naast studeren.

“Ik voetbal, doe aan fitness en stop tijd in mijn studentenhuis en -vereniging.” (CR)

Delta bedankt TU-studenten Chris van de Loo en Chris Dingemanse voor hun hulp bij het verwerken van de resultaten van de enquête, alsook de studenten die de enquêtes hebben afgenomen.

H&J Uitgevers_2x70_zw-w

DELTA. 07 08-03-2012

TUdelta.07 > Jaargang 44 Delta is het informatie- en opinieblad van de TU Delft, verzorgd door een journalistiek onafhankelijke redactie.

> Redactie Frank Nuijens - @FrankNu, (hoofdredacteur) Katja Wijnands - @kwijnands, Dorine van Gorp - @dorinevangorp, (eindredactie) Saskia Bonger - @sbonger Tomas van Dijk - @tomasvd Connie van Uffelen - @ConnievanU Jos Wassink - @joswashere (verslaggeving)

> Medewerkers Bennett Cohen, Willemijn Dicke, Patrick van der Duin, Chandra Elango, Robbert Fokkink, Jorinde Hanse, Dap Hartmann, Auke Herrema, Desiree Hoving, Erik Huisman, Christian Jongeneel, Devin Malone, David McMullin, Olga Motsyk, Carlijn Remmelzwaal, Ionica Smeets, Melanie Studer, Jimmy Tigges, Stephan Timmers, Ellen Touw, Maurits van der Ven, Robert Visscher, Rutger Woolthuis

> Foto‘s Sam Rentmeester (sam@samfoto.nl) Hans Stakelbeek (info@stakelbeek.com) > Vormgeving & Lay-Out Liesbeth van Dam > Mededelingen Martin Kers (m.kers@tudelft.nl)

> Redactieraad dr. B.B. Scholtens (voorzitter), G.K. Berghuijs, MSc, prof.dr. M.J. van den Hoven, mr. J.J.M. Kok, R.H.G. Meijer, T. Niks, ir. M. Persson, prof. dr. B.J. Thijsse, dr.ir. C.A.J.R. Vermeeren > Redactie-adressen Universiteitsbibliotheek Kamer 0.18-0.28 Prometheusplein 1 2628 ZC Delft Postbus 139 2600 AC Delft Tel. 015-278 4848 E-mail: delta@tudelft.nl www.delta.tudelft.nl > ISSN 0169-698x

Agenda

Pagina 1

14 Voor advertenties bel met:

Donderdag 8 maart Studium Generale 15.45 hrs – Technological Singularity: the day your toaster oven takes over the world by Andreas Spahn. The Technological Singularity is a hugely interesting topic for all engineers. What predictions can we make, what is our role in creating the future, and will we even be able to call ourselves Homo Sapiens thirty years from now? Location: Faculty Electrical Engineering, Mathematics and Computer Science, Mekelweg 4 -free entrance.

Vrijdag 9 maart Wetenschapsagenda • 15.00 uur – Afscheidsrede prof.dr.-ing. I.A. Hansen, faculteit Civiele Techniek en Geowetenschappen.

Zondag 11 maart International Student Church 11.30 hrs - Students of all denominations are invited to our ecumenical service every Sunday at Raamstraat 78, followed by tea/coffee. The services are led by the chaplains Reverend W. Stroh and Father Avin, and are supported by student leaders. More information on www.iscnetherlands.nl.

Maandag 12 maart Wetenschapsagenda • 12.30 uur - Stochastic Differential Equations in Banach Spaces: Decoupuling, Delay Equations and Approximations in Space and Time.

Promotie van ir. S.G. Cox. Promotor: prof.dr. J.M.A.M. van Neerven.

• 15.00 uur - Constructive Technology Assessment of Newly Emerging Science and Technology. Stimulating Learning by Anticipation through Bridging Events. Promotie van ir. A. Parandian. Promotoren: prof.dr. T.A.J. Toonen en prof.dr. A. Rip.

Studium Generale 17.00 hrs – Food for thought @ SG-kafee: screening of the documentary ‘When China met Africa’. Location: i.d.-kafee, faculty Industrial Design Engineering.

Dinsdag 13 maart VSV ‘Leonardo da Vinci’ The VSV Symposium ‘Citizen of Space: Living in Orbit’ will be held today. Admission for the symposium is 10 euro for students (free for VSV member); an optional lunch is possible for 8 euro. Location: Aula Congress Centre, Mekelweg 5, Delft. For more information visit www.citizenofspace.com.

Wetenschapsagenda • 12.30 uur - Dielectric Barrier Discharge Actuators for Flow Control. Promotie van M. Kotsonis. Promotor: prof.dr.

F. Scarano.

• 15.00 uur - Foot placement during robotic bipedal locomotion. Promotie van ir.

T. de Boer. Promotor: prof.dr.

F.C.T. van der Helm.

Woensdag 14 maart Wetenschapsagenda • 15.00 uur – Afscheidsrede prof.ir. J.C. Rijsenbrij, faculteit Werktuigbouwkunde, Maritieme Techniek en Materiaalkunde.

Vrijdag 16

H & J Uitgevers Postbus 101 2900 AC maart Capelle aan den IJsel

H & J Uitgevers Postbus 101 2900 AC Capelle aan den IJssel

T (010) 451 55 10 F (010) 451 53 80 E delta@henjuitgevers.nl

Nederlands Studenten Snow T (010) 451 55 10 Neem contact op met Hennie de Ruyter of Mireille van Ginkel voor nadere informatie.

Kampioenschap F (010) 451 53 80 Dit jaar zal voor de tiende keer E delta@henjuitgevers.nl het Nederlands Studenten Snow Kampioenschap worden gehouden van 16 - 25 maart in Saint Neem contact op met Hennie de Ruyter of Sorlin D’Arves in AlleGinkel voor nadere informatie metFrankijk.

Mireille van Nederlandse snowboarders en freestyle skiërs zijn welkom op de begane grond is geopend op om helderheid te krijgen over Studenten dit evenement. Zie www.nssk.nl werkdagen van 9.00–17.00 uur. huren en geschillen tussen voor meer informatie.

Er is documentatie beschikbaar huurder en verhuurder.

Afstudeerprijs Offshore over onder andere WO- en HBOTechniek Zaterdag 24 maart opleidingen, arbeidsmarkt, stu- International Office De afdeling Offshore Techniek die- en beroepskeuze, buitenHet International Office, Jafvan Kivi Niria stelt een jaarMannendag Delft landse studies, en promoveren. falaan 9a, is op werkdagen lijkse prijs in van 2000 euro ‘Man, leid je nog?’ 16de voor het beste afstudeerwerk in Ook is er een vacaturewand. Bij geopend van 9.00-17.00 uur.

Mannendag Delft. Thema: de balie of telefonisch kun je Je kunt ook vragen stellen via Offshore Techniek. Zie afdelinLeiderschap & vaderschap. internationaloffice@tudelft.nl gen.kiviniria.net/offshoretech- afspraken maken met een van Sprekers: Bert Reinds en Henk de medewerkers. of telefonisch (015-2788012) niek voor meer informatie. De Jan Kamsteeg. Voor meer inforVoor de psychologen geldt dat een afspraak maken. uiterste datum voor deelname matie en aanmelding zie www. je je als student of promovenis 31 maart. cmdelfland.nl. dus online kunt aanmelden op Studium Generale studentenpsychologen.tudelft.

Studium Generale (SG) is Algemeen nl. Een eerste contact kan ook geopend van maandag t/m via het inloopspreekuur op donderdag van 9.00-17.00 uur.

Zeilstichting Aeolus dinsdagen van 11.30-12.30.

SG is gevestigd in de TU Delft Lekker zeilen met een leuke Library, Prometheusplein 1, groep vrijwilligers op de mooie De studentendecanen houden een inloopspreekuur op dinsDelft. Je kunt vragen stellen Friese wateren om jongeren de dag van 11.30-12.30 uur, de via studiumgenerale@tudelft. week van hun leven te bezorDelta nl of telefonisch een afspraak gen. Aeolus is een heel gezelli- loopbaanadviseurs en de stumaken via 015-2783258. ge zeilstichting die zeilkampen diekeuzeadviseur houden een Inleveren kopij inloopspreekuur op dinsdag en in Friesland organiseert voor Bijdragen van faculteiten, donderdag van 11.30-12.30 jongeren die anders niet op diensten en overigen voor uur. Zie voor het aanbod aan vakantie zouden kunnen gaan. de rubriek 'Agenda' in Delta workshops en trainingen van Voor deze zeilkampen zijn wij ontvangt de redactie graag Student & Career Support zie op zoek naar enthousiaste zeiper e-mail: delta@tudelft. smartstudie.tudelft.nl. lers. Meer informatie op www.

Delta nl. Bijdragen dienen zo beBezoekadres: Jaffalaan 9a (gemeerdanzeilen.nl of mail naar knopt mogelijk te zijn. De bouw 30A); tel.

015-2788004.

Inleveren kopij info@zeilstichtingaeolus.nl. redactie behoudt zich het E-mail: studentandcareersupBijdragen van faculteiten, recht voor om in te korten. port@tudelft.nl; careercentre@ diensten en overigen voor Student and Career Support Aanleveren vóór vrijdag tudelft.nl; jn studiekeuze@ de rubriek 'Agenda' in Delta Student and Career Support is 14.00 uur. tudelft.nl. ontvangt de redactie graag een onderdeel van de dienst Website: www.studentandcaper e-mail: delta@tudelft.

Onderwijs en Studentenzareersupport.tudelft.nl; careerAlle promoties, intree- en nl. Bijdragen dienen zo beken. Het omvat de diensten centre.tudelft.nl. knopt mogelijk te zijn. De afscheidsredes genoemd in van de studentendecanen, de redactie behoudt zich het deze agenda vinden, tenzij studentenpsychologen, en het recht voor om in te korten. anders vermeld, plaats in Career Centre met studiekeuze- Online huurprijs check Aanleveren vóór vrijdag adviseurs en loopbaanadviseurs Is jouw huurprijs redelijk? de Aula van de TU, MekelCheck www.huurcommissie.

14.00 uur. en het informatiecentrum. Het weg 5, Delft. informatiecentrum in de hal op nl voor meer informatie en

Een kilo vlees is een kilo dier, geen stuntartikel

Koop geen KiloKnaller!

> Oplage 12.000 > Advertenties H&J uitgevers Postbus 101 2900 AC Capelle aan den IJssel Tel. 010-451 55 10 Fax 010-451 53 80 E-mail:delta@henjuitgevers.nl www.linkmagazine.nl > Abonnement Een abonnement kost 37,50 en kan elk moment ingaan.

> Copyright Delta Auteursrecht voorbehouden. Het is verboden zonder schriftelijke toestemming van de hoofdredacteur artikelen, schema‘s of illustraties geheel of gedeeltelijk over te nemen en/of openbaar te maken, in enigerlei vorm of wijze.

14:02

mededelingen Voor advertenties bel met:

> Druk Wegener Nieuwsdruk Gelderland, Apeldoorn

> HOP Delta werkt samen met het Hoger Onderwijs Persbureau Hein Cuppen, Bas Belleman, Marijke de Vries Tel. 071-523 6151 Fax 071-523 2138 E-mail hop@xs4all.nl

14-05-2004

www.wakkerdier.nl

Aankondigingen

Announcements General Generation ‘92 What is your vision for sustainable living in 20 years’ time? Competition ‘Generation ‘92’ offers the opportunity for young Europeans born in 1991, 1992 or 1993 to make a video showing their vision of a sustainable future. The winners will be invited to take part in an event on sustainable development in Copenhagen on 5 June. The best entries will also win a total of 6000 euro in cash prizes. Entries may be submitted between 1 March and 2 April. See www.eea.europa.eu for more information.

International Student Chaplaincy Looking for a home away from home, trying to make new friends, interested in intercultural and interfaith activities, needing some inner peace, searching for more than academic challenges? Check the website of the Internatio-

LEES ‘M ONLINE! WWW.DELTA.TUDELFT.NL

nal Student Chaplaincy, www. iscnetherlands.nl, to learn about their wide range offer.

Student and Career Support The psychologists and the central student and careers counselors are located at Jaffalaan 9A (building 30A).

There is some English career information and a vacancy wall in the information centre.

Office hours: Monday-Friday from 9.00-17.00 hrs. You can direct your inquiries or make an appointment at the Front Office or by phone: 0152788004. Students and PhD candidates can make an initial appointment with one of the psychologists at studentenpsychologen.tudelft.nl or by sending an email to studentenpsychologen@tudelft.nl. You can also come by at the open office hour every Tuesday at 11.30-12.30 hrs. Open office hours of the student counselors are on Tuesdays from 11.3012.30 hrs and the career counselors are on Tuesdays and

Thursdays from 11.30-12.30 hrs. More information on www. studentandcareersupport.tudelft.nl or careercentre.tudelft. nl. For a list of workshops and trainings offered by Student & Career Support please visit smartstudie.tudelft.nl.

International Office The International Office, Jaffalaan 9a/visitor’s entrance at Mekelweg, office opening times Monday to Friday 9.00–17.00 hrs. Appointments and enquiries can be made by email: internationaloffice@tudelft.nl or by phone: 015-2788012.

Studium Generale Studium Generale (SG) is open from Monday-Thursday, 9.00-17.00 hrs. SG is located at the TU Delft Library, Prometheusplein 1, Delft. For questions send an e-mail to studiumgenerale@tudelft.nl or call 015-2783258 to make an appointment.

DELTA. 07 08-03-2012

mededelingen/opinie

Hacken als sociale goocheltruc De autobiografie van meesterhacker Kevin Mitnick leest als een handboek sociale manipulatie in de vorm van een thriller.

Christian Jongeneel Toen Kevin Mitnick in 2000 vrij kwam, waren de autoriteiten zo panisch over zijn capaciteiten dat hij drie jaar lang niet in de buurt van een computer of mobiele telefoon mocht komen. Ook mocht hij voorlopig geen geld verdienen aan een boek over zijn avonturen als ’s werelds meest gezochte hacker.

Dat boek is er nu wel. ‘Ghost in the Wires’ leest als een thriller.

Mitnick presenteert zichzelf in het boek als een eenzaam jongetje, dat voor zijn vermaak gratis met de bus door Los Angeles reisde. Hij had bij een chauffeur informatie over het ponssysteem losgepraat en uit de vuilnisbak van het busbedrijf ongebruikte overstapkaartjes gevist. Als tiener stapte hij over op het hacken van telefoons en incasseerde hij zijn eerste veroordeling.

Na de telefoons volgden computers.

Met een combinatie van babbelen en technische kennis kwam Mitnick binnen in talloze netwerken. Hij werd betrapt, veroordeeld, voorwaardelijk vrijgelaten, kon het niet laten, brak binnen in het mobiele telefoonsysteem van Pacific Bell en moest toen echt op de loop voor de FBI. Terwijl hij onder een valse naam

bij een advocatenbureau in Denver werkte, volgde hij de verrichtingen van de FBI via een gehackt telefoonaccount. Verder stal hij het besturingssysteem voor Sun-computers.

De file was zo groot dat hij niet over het toenmalige internet verzonden kon worden, maar gelukkig was een Sun-medewerker zo vriendelijk een back-uptape voor hem te maken en bij de receptie neer te leggen. Naderhand werden ontdekte bugs door een aardige secretaresse naar hem toe gemaild op het adres dat hij daarvoor bij Sun had aangemaakt.

Toen hij met Sun klaar was, ging Mitnick verder met Novell en Motorola, twee telefoonbedrijven waar hij belangstelling voor had: hoe

Met een combinatie van babbelen en technische kennis kwam Mitnick binnen in talloze netwerken meer mogelijkheden tot toegang tot internet- en telefoonnetwerken, hoe makkelijker hij uit handen van de FBI kon blijven. Opnieuw was de telefoon zijn belangrijkste wapen: hij was gewoon erg goed in zich voordoen als een collega die met een probleempje zit. Bijna altijd kreeg hij zo wel een wachtwoord of een ander handig stukje informatie.

Zijn eindeloze gebruik van de mobiele telefoon (indertijd prijzig, maar voor Mitnick uiteraard gratis) wekte arg-

15

Gezocht: WP-lid redactieraad Delta en Delft Integraal/Outlook Delta is het onafhankelijke weekblad van de TU Delft, Delft Integraal/Outlook is het wetenschappelijk magazine van de TU Delft dat naar alumni en externe relaties wordt verzonden.

waan bij zijn baas, zodat hij Denver achter zich moest laten. Uiteindelijk werd hij op 14 februari 1995 gearresteerd in Raleigh, North-Carolina.

Toen hij vijf jaar later vrij kwam, ging hij weer hacken, maar nu in opdracht van bedrijven die hun beveiliging getest wilden hebben. Mitnick had weliswaar een heleboel gedaan dat niet mocht, zijn daden hadden hem ook een schare bewonderaars opgeleverd.

Dat Mitnick zelf ook tot die bewonderaars behoort, spat van de pagina’s.

Hij is nog altijd, zoals iedere hacker, erg trots dat hij iedereen te vlug af was. Zijn boek is verplichte kost voor iedereen die in de computerveiligheid werkt, en uiterst vermakelijk voor alle anderen.

De redactieraad van Delta en Delft Integraal/Outlook controleert het redactionele en journalistieke beleid van beide uitgaven, is een klankbord voor de redactie en bespreekt de uitgekomen nummers. De redactieraad vergadert vier keer per jaar.

De raad heeft negen leden. Er is per direct een vacante plaats in de redactieraad voor een lid uit het wetenschappelijk personeel. Journalistieke interesse is wenselijk. Lees het redactiestatuut op www.delta.tudelft.nl/redactiestatuut, in het bijzonder artikel 5. De zittingstermijn is vier jaar.

Sollicitaties en informatie voor vrijdag 16 maart 2012 bij de hoofdredacteur, Frank Nuijens, f.w.nuijens@tudelft.nl.

Kevin Mitnick, ‘Ghost in the wires’. Little Brown, pp. 420, 20 euro.

How do you make a lithography system that goes to the limit of what is physically possible?

At ASML we bring together the most creative minds in physics, electronics, mechatronics, software and precision engineering to develop lithography machines that are key to producing cheaper, faster, more energy-efficient microchips. Our machines need to image billions of structures in a few seconds with an accuracy of a few silicon atoms.

So if you’re a team player who enjoys the company of brilliant minds, who is passionate about solving complex technological problems, you’ll find working at ASML a highly rewarding experience.

Per employee we’re Europe’s largest private investor in R&D, giving you the freedom to experiment and a culture that will let you get things done.

Join ASML’s expanding multidisciplinary teams and help us to continue pushing the boundaries of what’s possible.

www.asml.com/careers

For students who think ahead

DELTA. 07 08-03-2012

lifestyle

heimwee

16

fietsenmakers

Diep lassen Zoveel zeebodem, zo weinig mogelijkheden om hem volledig te benutten. Jammer, want voor de olie-industrie zouden pijpleidingen op extreme diepte ideaal zijn.

Dankzij onderzoek van vijf 3mE-studenten wordt dat nu misschien mogelijk.

de Huisjongste Puneet Kedia (22) uit Mumbay, India is hier sinds augustus 2011 om zijn master sustainable energy technology te halen. Op het prikbord boven zijn bureau prijkt een jeugdfoto van hem met zijn twee oudere zussen. Het kleine jongetje rechts op de foto is Kedia. Via Skype en e-mail heeft hij ongeveer om de dag contact met hen. Ze hebben het over zijn ervaringen hier in Delft. Jaloers waren zijn zussen toen hij hen beelden liet zien van zijn eerste ervaringen in de sneeuw en op het ijs van afgelopen winter. Hij zal zijn zussen zeker uitnodigen wanneer hij over anderhalf jaar zijn masters-titel behaalt. Maar dan zal er waarschijnlijk geen sneeuw liggen…

(Foto: Hans Stakelbeek) In de rubriek Heimwee portretteert fotograaf Hans Stakelbeek buitenlandse studenten met een object dat hen herinnert aan hun thuisland. Meedoen? Mail naar delta@tudelft.nl

Robbert fokkink

Youperdepoup Zou het al mogelijk zijn om platte Youp-grappen te maken over professor Waas op de achterpagina van Delta? Zoiets als: zo’n zitvlak past ook niet in de economy class. Ik denk dat je ermee wegkomt, zeker als je Youp heet. Kwetsbare personen zoals professor Waas kun je tegenwoordig ongestraft in de hoek zetten. Dat ga ik dus niet doen met een man die zijn sporen verdiend heeft langs de Mekelweg. Ik wens hem een leuke nieuwe uitdaging. Iets in de commercialisering van de ziekenhuisbranche, bijvoorbeeld.

De meest geslaagde operatie van professor Waas en zijn YesDelft vond ik persoonlijk de gevulde koekenactie, twee jaar geleden. Toen werd er op mijn deur geklopt, door een hippe dame met een gevulde koek die op zoek was naar de meest entrepeneuriale wetenschapper van de TU Delft. Zo’n zoektocht leek me eigenlijk wat overdreven, omdat entrepeneuriale wetenschappers vanzelf in het oog horen te springen, maar een gevulde koek is nooit weg.

Ik heb de hippe dame haarfijn alles uitgelegd over mijn laatste resultaten betreffende Diophantische approximatie van optimale allocatie. Ik geloof niet dat ze er veel van begreep en daarom heb ik die prijs van vijftigduizend euri

Een pijpleiding aanleggen op extreme zeediepte, dieper dan waar veel leidingen nu liggen, dat lukt nog wel. Maar als zo’n leiding beschadigt, zijn de problemen niet te overzien. Lassen op zo’n diepte is vanwege de hoge waterdruk namelijk niet mogelijk. “Het lasproces stopt er daar meteen mee, óf het brandt door”, weet Edwin Schreuder (21). Voor professor Richardson van 3mE, die op de TU al tijden met een hogedrukcabine in de weer is om dit probleem te onderzoeken, zocht hij samen met mede-3mE’ers Anton Stoop (21), Yasin Günes (21), Kentaro Nagaki (21) en Robert Lensink (21) naar een oplossing. “Voor ons bachelor-eindproject moesten we een manier ontwikkelen om een gewenst signaal te construeren voor het aansturen van het lasproces.” Een computer om de benodigde stroom en voltage voor de lasboog te berekenen om op extreme diepte te kunnen werken was er al; aan de studenten de schone taak een apparaat te bouwen dat die berekeningen vertaalt naar de juiste stroomsterkte en een precies hoog genoeg voltage in de lasapparaatversterker. Ga er maar aan staan. “Want dat is eigenlijk heel elektrotechnisch”, lacht Schreuder, “en wij zijn allemaal werktuigbouwers. Maar we hebben allemaal een minor elektrotechniek gevolgd, en die hebben we goed kunnen gebruiken.”

Toch was de inhoudelijke kennis niet het probleem. “Het was meer de rompslomp eromheen. Van de TU moesten we bepaalde methodologiën doorlopen en die pasten niet altijd bij het ontwerpproces. Zo’n ontwerpcyclus met een vast plan van eisen was gewoon te abstract.” De studenten werden eigenlijk ingehaald door de praktijk. “En die is toch altijd nét even anders dan in de boeken”, aldus Schreuder.

“Er was uiteindelijk nog best wat gesleutel nodig aan onderdelen die verkeerd gesoldeerd bleken, en dat gebeurde natuurlijk allemaal precies op het laatste moment. Maar het is gelukt.”

Nu is zo’n lasversterker op zich niets nieuws. “Maar de stap daarvoor is wel nieuw”, aldus Schreuder. Een bachelor-eindproject dat nog weleens een flink staartje zou kunnen krijgen, dus. “Ja, zo’n drama als de BP-olieramp in 2010 bijvoorbeeld, waarbij iets mis bleek met de afdichter van de oliepijp, daar was ons onderzoek heel nuttig voor geweest. Niet dat we de ramp hadden kunnen voorkomen, maar met onze voorversterker zijn we wel een stapje dichterbij het voorkomen van een dergelijke volgende ramp.”

Of het apparaat van de studenten nu daadwerkelijk verder wordt gebruikt in het onderzoek naar diepzee booglassen, weet Schreuder niet. “Maar de methodologie waarschijnlijk wel. Er is namelijk één ding zeker: we hebben een werkend concept afgeleverd.” (JH)

uiteindelijk ook niet gekregen. Maar ach, vijftigduizend euri, dat dekt amper een maand in een krot op Cape Cod. Zou het al mogelijk zijn om platte Youp-grappen te maken over het college van bestuur? Aan gevoel voor humor heeft men geen gebrek, gezien de benoeming van deze vleesgeworden Gooise gehaktbal tot culturele professor.

Toch moet je oppassen. Een platte Youp-grap kan verkeerd uitpakken. Het cvb zit weliswaar in de hoek waar de NRCklappen vallen, maar is allerminst kwetsbaar en dan moet je geen platte Youp-grappen maken. Kijk maar naar Geert Wilders. Die mocht jarenlang allerlei platte opmerkingen maken over moslims en Marokkanen. Maar nu zegt hij ook wat van Polen en Roemenen. En dat gaat toch echt een stap te ver.

Edwin Schreuder: “We hadden de BP-olieramp niet kunnen voorkomen, maar we zijn wel een stapje dichterbij de oplossing.” (Foto: Sam Rentmeester) Onderzoek: ‘Voorversterker voor diepzee booglassen’ Eindcijfer: 8

kriep