DE KAREL VERDONSCHOT AWARD IS VOOR ROB VERLINDEN

DE KAREL VERDONSCHOT AWARD IS VOOR ROB VERLINDEN

‘IK WIL ABSOLUUT GEEN ZORGEN VERKOPEN’

Rob Verlinden maakte al tv-items in ‘t zwart-wit tijdperk. En ja, ook die gingen al over het plezier in tuinieren. Als tv-tuinman en presentator werd hij het boegbeeld van de groene sector. Niet voor niets verdient hij als geen ander de Karel Verdonschot Award voor zijn 33 jaar inzet en inspiratie over tuinieren. Voor de branche én voor de consument.

tekst ANITA MEULEMAN • portretfoto FRED ROEST

‘Van kleins af aan had ik een babbel – ik ben namelijk niet de oudste thuis’, steekt Rob Verlinden meteen van wal. ‘Mijn vader legde tuinen aan en maakt e hele mooie dingen. Dat deed hij tot in Duitsland en België toe. Het was een bescheiden man, die me graag bij hem in de buurt had, want bescheiden, dat was ik absoluut niet. Heel langzaam heeft hij me de tuinkant ingedrukt.’

‘In 1976 ben ik het bedrijf ingegaan. Mijn vader zat echt bij de upper ten maar ik wilde op de middenklasse gaan zitten. Ik geloofde niet meer in die grote dingen, en dat werd heel succesvol.’

ZWART-WIT TV

‘Op een bepaald moment werd ik gevraagd voor de tv. Dat was nooit mijn ambitie, maar ben wel iemand die g renzen opzoekt. Heb toen voor AVRO Service Salon een pilot gemaakt – nog in zwart-wit anders was ‘t te duur. Dit was een magazine op tv met veel mensen; van huisarts tot kapper. Daar hoorde ook een tuinrubriek in. Ze zochten een leuke vent waarvan je denkt; Sjezus dat die plantjes leukvindt. Maar hij moet er wel verstand van hebben. Dat was allemaal welleuk, maar na drie keer alleen met plantjes ben ik in de studio tuinengaan bouwen. De show moet het verkopen. Dan zie je de lol.’

‘Later deed ik een radioprogramma waarop mensen konden inbellen. Had ik hor tensia gezegd, dan kwamen er allemaal vragen over de hortensia. Er zaten dertien telefonistes die waren overbelast als ik er was. Het programma duurde 4,5 uur, dus ondertussen ging het ook over de gekke koeienziekte.’

‘Rob Out van Veronique zei tegen me: Je moet een eigen programma gaan doen en dat commercieel maken. Ik bedacht een commercieel programma waarin entertainment een hoofdrol speelde. Hieruit is uiteindelijk Flora Magazine voortgekomen bij RTL waarvoor ik 1,3 miljoen gulden bij elkaar moest sprokkelen in de branche. Dat lukte; er zijn dertien afleveringen gemaakt met Intratuin als hoofdsponsor.’

‘In 1990 kwam hier uit Eigen Huis en Tuin voort – een wekelijks programma. Het format was: er wonen drie mensen in een boerderij die op zaterdag eind van de middag vertellen wat ze allemaal hebben gedaan in de afgelopen week. Over elke seconde werd nagedacht. Probeer elke week maar eens actueel te zijn.’

‘Het scoorde als een gek. 1,8 miljoen mensen gingen op zaterdagmiddag, zes uur, met een boterham voor de buis zitt en. Sommigen noemden het een kabouterprogramma. Maar het raakte wel de ziel van de kijker. We zijn zelfs een keer genomineerd voor de Gouden Televizier-Ring.’

GIF-TIJDPERK

‘Wat ik nu zie in de communicatie over duurzaamheid en het klimaatv raagstuk, het wordt zo ernstig gebracht. Het is net of de wereld vergaat. Heb altijd gezegd; plezier moet je uitstralen. Met een mooie mop. Als je ‘t heel belerend gaat brengen, dan blijft het niet plakken.’

‘En kijk wat we al hebben gedaan. We zijn één van de meest innovatieve branches binnen Nederland. Licht de positieve zaken uit. Kijk naar planten en zie dat 70 procent van de pesticiden is verdwenen. Dat is heel veel. Ik kom nog uit het gif-tijdperk. Als een plant ziek was dan spoot je. Dat was heerlijk, ondanks dat je zelf wat duizelig werd; de plant bleef mooi. De buxusmot had in onze tijd geen kans gehad – die hadden we kapotgemaakt. Spuiten, spuiten, spuiten. Dat was een succesvolle weg maar ook een doodlopende weg.’

‘We hebben heel lang gedacht het is maakbaar en hebben van de natuur geen bondgenoot gemaakt maar zijn er t egen gaan st rijden. En daarin is nu een omslag teweeg. Dat gaat niet van de één op de andere dag. Het is een wens van de mensen dat het allemaal v eel milieuvriendelijker gebeurd en dat wil je zelf als kweker ook. De mensen in het vak hebben de beleving met de natuur – die w illen het goed doen. Een goede bioloog w eet dat heel v eel dingen zich herstellen. De natuur heeft één wet; Het recht van de sterkste. Iets wat te zwak is zal verdwijnen. Je moet niet alles willen koesteren wat er is.’

‘Met water in de tuin ben ik al jar en bezig. Ik heb de stelregel dat minimaal een der de beplanting moet zijn en twee derde mag bestraat worden. Dan kan het wat er weg. De consument wil dat best doen. Maar je moet niet zeggen; alle tegels eruit en je moet op split gaan zitten: dat is een stap naarachteren. Laat zien dat de natuur vooral plezier geeft.’

DE GROTE TUINVERBOUWING

‘Voor Robs Grote Tuinverbouwing heb ik Ivo opgeleid als de man die de tuin uitvoert. Vorig jaar werd ik ziek en moest hij noodgedwongen meteen al de leiding op zich nemen. Na een longontsteking te lang doorgelopen, belandde ik met een longv liesontsteking in het ziekenhuis. De energie begint alweer een beetje terug te komen, ze zeiden dat het twee jaar zou gaan duren; dat is sneller gegaan.’

‘We hebben nu een snuffeljaar om te kijken hoe we het precies gaan invullen volgend jaar. We zitten in de overgangsperiode. Ik trek me langzaam terug, het hele pr ogramma wordt verjongd. Maar er gaat nog niks de deur uit wat ik niet heb gezien. En dat blijft nog wel even zo. Ik heb een enorme band met mijn eindredactrice Alja. Die is als stagiaire begonnen en altijd gebleven. Lodewijk is er bij gehaald met de duurzaamheid. Maar ik wil dat ook het plezier daarin meegenomen w ordt. Een duurzame tuin kun je mak en met duurzame dingen. Maar de pré is vooral dat het heel mooi is.’

BEWUSTER

De consument is heel erg veranderd. Mensen zijn veel meer bezig met v oeding en de beleving daar omheen, ook jonge mensen. De groentezaden gisteren in het tuincentrum, daar was al zoveel vanverkocht. Dat was vijf jaar geleden niet. En die moestuintjes van AlbertHeijn: bij iedereen was het mislukt maar het jaar erop gingen mensen ‘ttoch weer proberen.’

‘Dat plantenpaspoort wat er aan k omt; daar gaan mensen echt wel naar kijken. Mensen zijn veel bewuster. We hebben te maken met een kritische consument die met plantjes bezig wil zijn. Maar dan wel groen waar geen gedoe mee is.’

‘Ik wil absoluut geen zorgen verkopen. Als je een plant geeft en je doet er een waslijst bij: Daar hebben mensen geen zin in. Ze willen wel iets kopen maar niet bijsturen; ze willen van een plant genieten.’

VAKANTIEOORD

‘De mediterrane tuin staat al jaren als hit op nummer 1. Een oude slogan van PPH is heel treffend; Je tuin is je dichtstbijzijnde vakantieoord. En dat willen mensen: van hun tuin een herinnering aan de vakantie maken.’

‘Op Pinterest en Instagram ben ik ben echt aan het kijken wat jonge mensen beweegt en waar ze het over hebben als het o ver groen gaat. Ik signaleer daarbij de gekste dingen. Maar het is wel allemaal behapbaar . Geen ingew ikkeld gedoe. Dat zie je in alles wat ze doen. Zodra het over tuin-ideeën gaat, de grotere projecten, dan blijft heel veel bij het oude – strak en grijs.’