yaka resimleri

Behruz Çinici (1932-2011)

ISSIZLIĞIN ORTASINDA BİR SES

Kadri Atabaş

18 Ekim 2011 Günü kaybettiğimiz Behruz Çinici, yaşamını “mimar” olma bilinci ve sorumluluğu ile “tasarımlamış” bir meslektaşımızdı.

Behruz Çinici, 1960- 70 lerde vernaküler / milli mimari ile, mediokrat modernizm arasına sıkıştırılmış mimarlığımıza yeni bir soluk getirdi. Dünyada CIAM ilkelerinin sorgulandığı dönemde O, Türkiye’yi çağdaş mimari duyarlıklarla ve Brütalist mimarlıkla buluşturdu. O’nun tasarımı ile, ODTÜ Kampusu “genç” bir nefes olarak ortaya çıktı. Ama Behruz Bey durmadı. ODTÜ Kampusu Brütalizm’den organik mimarlığa, yapı tektoniğine önem veren değişimlerle, bir mimarın meslek kronolojisinin sergilenmesi oldu ki, bunun örneği ülkemizde çok azdır.

Ayrıca “Çorum Binevler” çalışması, “projeci” olmaktan öte, “planlayan / organize eden /toplumsal yapıyı dönüştürücü etkisi olan” mimarlık örneğinin ülkemizdeki tek temsilcisi olarak önemini koruyor.

Behruz Çinici, Mimarlık ortamımıza iki yenilik daha getirdi:

Birincisi kamuoyu oluşturmadır; halkla ilişkilerin önemini erken fark etti ve mesleğinde kullandı. Bugün eğer mesleğimizde “medya / halkla ilişkilere” önem veriliyorsa, bunda Behruz Bey’in katkılarını saygı ile anmalıyız.

İkincisiyse, Behuz Çinici’nin “mesleki günlük tutma” alışkanlığı ile Mimar’ın meslek tarihine karşı olan sorumluluğuna örnek oluşturuşudur. ODTÜ serüveninden başlayarak tuttuğu günlükler, bu alanda “tek” sayılabilir. Bu günlüklerden bir seçki yayınlanabilirse, hepimize, özellikle de genç kuşaklara örnek oluşturabilir.

Behruz Çinici’yi, mimarlığımıza getirdiği yeni soluklar ve “MİMAR olarak yaşamak” taki ısrarlı ve tutarlı çabası için saygı ile anıyoruz.

ODTÜ Mimarlık Fakültesi