

De nieuwe ridder en adjudant
* Pagina 2 & 3: Interview Ridder Evert I & Adjudant Marcel
* Pagina 19: Thema impressie
Hofauto
Wat is ie mooi!
Poezenmat
De wat?!
* Pagina 4: Opkomst
Thema jubileumjaar: Fabeltjeskrant
Echt waar, echt waar!
44 jaar C.V. De Keistenen
Ondenkbaar
Bruiloft van Siny en Leo Lohuis, Bays in Reutum, toiletbezoek. Ineens staat Frans ‘Max’ Groeneveld naast me en zegt: “Wat zou je denken van carnaval in Agelo? En dan maken we Brungers Gait de prins.” Niet lang daarna, 24 oktober 1981 om precies te zijn, nodigt hij niet alleen mij, maar ook Gerard Postel (Brungers Gait) en Jan Wiegink uit voor een inventariserend gesprek aan de bar.
Een week later richten we de vereniging officieel op en na een oproep aan de plaatselijke bevolking voegen we een aantal enthousiaste mensen toe aan het bestuur. Een naam hadden we in het begin nog niet eens en ook over de titel van onze hoogheid moesten we nog nadenken. In de gemeente Denekamp mocht er maar één Prins zijn, dus viel onze uiteindelijke keuze op Ridder van de Keistenen. In eerste instantie kregen we nogal wat tegenwind te verduren. Het oudercomité
Jubileumfilm
Een prachtige terugblik op 44 jaar Keistenen carnaval Scan de QR en kijk mee!
stond niet meteen te springen om het kindercarnaval door Ridder Bennie (Sanderink) te laten bezoeken, ze hadden immers al jarenlang een goede relatie met de Othmarridders en men was blijkbaar bang dat een ‘stel jonge honden’ hun carnavalsclubje toch niet zo lang vol zou houden…
Ook gemeente Denekamp zag ons niet meteen zitten, zo kregen we geen officiële uitnodiging voor de sleuteloverdracht. We besloten om toch acte de présence te geven, maar er was slechts één plekje op de publieke tribune voor ons weggelegd. Toch hebben ze geweten dat de Keistenen er waren!
In het tweede jaar, onder Ridder Lodewijk (Louis Broekhuis) kwam het ziekenbezoek op de agenda, dat sindsdien niet meer weg te denken is. Op Rosenmontag pakten we de hele vereniging in twee auto’s en gingen met zijn allen bij de zieke mensen langs.
In de jaren daarna kregen we ons eigen Keisteenmonument tegenover café
Jaargang 44
Deze krant is onderdeel van: Carnavalsvereniging De Keistenen
Max, haalden we het landelijke nieuws toen we met ‘vergunning’ een oude eik hadden omgezaagd en later het regionale nieuws nadat we voormalig hotel Zomerlust hadden gekraakt. Er is natuurlijk heel wat veranderd in de afgelopen 44 jaar: de Boerenkapel oftewel Dweilorkest werd opgericht, we kregen een echte Raad van Elf, na een tijdje een Oud Riddergarde en tegenwoordig hebben we onze Beloften en de Damesgarde. Op die manier is jong en oud bij het Keistenencarnaval betrokken en daarmee het bestaansrecht van de Keistenen gevestigd.
Zo ondenkbaar als er in het begin over dat bestaansrecht werd gedacht, zo ondenkbaar is het nu dat we met de hele vereniging op ziekenbezoek zouden gaan. We zouden twee bussen nodig hebben om alles en iedereen die bij het carnaval betrokken is te vervoeren…
- Theo Scholte Lubberink
Prijs: €4,44
Geen krant ontvangen? Of lid worden? secretariaat@dekeistenen.nl
Namens de voorzitter
Dirk Broekhuis
‘Het is bijna niet voor te stellen; maar we doen het ieder jaar weer.’
“Heden twee oktober negentienhonderd zes en tachtig verschenen voor mij, Mr. Bernardus Gerardus Aloysius Vrielink, notaris ter standplaats Ootmarsum: de heer Bernardus Gerardus Antonius Sanderink en de heer Theodorus Antonius Johannes Scholte Lubberink…”
Het zijn de eerste woorden van de officiële statuten van CV De Keistenen. Notarieel vastgelegd enkele jaren na de oprichting, zoals is besloten in een algemene ledenvergadering in ’85. De respectievelijk voorzitter en secretaris van destijds hebben daarmee de statuten van de - op dat moment jonge - carnavalsvereniging vereeuwigd. Er is veel veranderd in de 44 jaar sinds de oprichting, maar afspraken die zijn vastgelegd in de statuten over zaken als lidmaatschap, algemene vergaderingen en omgang met geldmiddelen worden nog steeds nageleefd.
Er wordt ook beschreven dat de vereniging als doel heeft ‘een positieve bijdrage te leveren aan het sociaal en cultureel leven van de gemeenschap door het organiseren van carnavalsfestiviteiten voor jong en oud’. Misschien wat zakelijk verwoord, maar dat is nog steeds de basis van De Keistenen. Al dekt het woord ‘carnavalsfestiviteiten’ de lading allang niet meer. De pakken van de loopgroep, praalwagens, uitverkochte gala-avonden, de kapel, dit Keistenenblad; het is een greep uit dingen die voortvloeien uit CV De Keistenen, en dat kost een grote groep mensen jaarlijks veel tijd, creativiteit en energie. Het is ongekend wat we met onze vereniging op poten zetten, en ook zeker het niveau waarop we dat doen.
Vooral als je je bedenkt hoeveel uren werk er opgeteld aan vooraf gaan; het is bijna niet voor te stellen, maar we doen het ieder jaar weer.
Voor de moeite en inzet van al die fanatiekelingen een groot woord van dank namens het bestuur!
We zitten midden in een lang carnavalsseizoen, de kei wordt immers pas dinsdag 4 maart begraven. En dat is maar goed ook, want daardoor is er natuurlijk meer aandacht voor het 44-jarig jubileum. Dit werd al ingeluid met de jubileumavond afgelopen november. Een schoolvoorbeeld van een ‘carnavalsfestiviteit’ zoals notaris Vrielink in ’86 beschreef. Het was een verrassende avond met een goed georganiseerde tocht per trein en schoolbus langs officieuze kroegen in Agelo. Het laat zo goed zien wat we met onze vereniging kunnen: met creativiteit iets organiseren dat net even anders dan anders (lees: bijzonderder) is. Daarmee belooft de nog komende jubileumreceptie met aansluitend de Foute Fabel Party op 15 februari bij Max een uniek spektakel te worden.
Kortom, we kijken terug op een rijke geschiedenis en hebben nog oneindig veel bijzondere avonden en vermaak in het verschiet.
Tot slot wens ik iedereen een fantastisch (carnavals)jaar! Dit is een mooi moment om jezelf als actief lid van CV De Keistenen een schouderklopje te geven en vooruit te kijken naar de komende carnavalsfestiviteiten.
“Waarvan akte”, schreef notaris Vrielink.
Alaaf!
‘Oftewel, de fles moet op!’
Onder de steek: ridder Evert Broekhuis en zijn adjudant Marcel Voshaar, met de hofdames Mirjam Broekhuis en Hetty Stevelink. Wie zijn deze heren met hun hofdames en hoe zwaaien zij dit 44-jarig jubileumjaar met de scepter?
De kennismaking tussen deze heren begon meer dan vijfentwintig jaar geleden, in de late uurtjes bij ’de Turk’. Opmerkelijk genoeg met de slogan ‘soep, soep, soep, ballen, ballen, ballen, kiele, kiele, kiele, hoi, hoi, hoi’. Op dat moment nog onwetende dat zij vijfentwintig jaar later een kameraadschap met vele hoogtepunten kennen. Lees in dit interview onder andere over een officiële erkenning van een buurman-en buurman straatnaambordje (die ook weer werd gejat), hoe een huwelijksaandenken van Evert en Mirjam bij Marcel en Hetty aan de kroegmuur werd geboord en de voortijdige Duitstalige opkomst van Ridder Evert in het café die niet “Max” heet.
Hoe verliep die ene speciale avond, waarop het ABC (Aogelse Benoemings Commissie) voor de deur stond van de familie Broekhuis en Voshaar? Evert, als ervaren lid van het ABC, weet als geen ander hoe het in zijn werk gaat. Die ene vergadering in zijn thuiskroeg voor ‘het plan van aanpak voor een nieuwe hoogheid’ werd al vrij snel verdacht vanwege het ontbreken van de alcoholische versnapering na de koffie. Ze zaten er namelijk voor Evert zelf. Er wordt namelijk geheel volgens traditie pas geproost na een ‘ja-woord’. Enkele uren en een fles cola later, ontvingen zij eindelijk Mirjam met open armen nadat zij terugkeerde van een repetitie-avond. Na kort overleg kon er geproost worden. Evert maakte van zijn ABC-lidmaatschap gebruik om zich in eigen persoon te verzekeren van een ‘ja’ van zijn adjudant Marcel en hofdame Hetty. Ook hier kon lange tijd cola worden gedronken. De kids wilden namelijk nog niet naar bed, wat Marcel wel goed uitkwam om nog even wat tijd te rekken. Na het ja-woord onder begeleiding van de woorden ‘gef ’t völ
kabaal als die keal komp? Dan goat wie noar de schuur hen’, belde Evert ‘even de hoogheid op’. Enkele momenten later verscheen hofdame Mirjam in de deuropening van de Kipboomkroeg waarna het feest tot in de late uurtjes losbarstte. Nieuwe herinneringen werden spontaan aan de kroegmuur geboord. De Vuvuzela als huwelijksgeschenk van Mirjam en Evert tezamen met hét kenmerk van Marcel: de samengeknepen Mümmelman dop (oftewel, de fles moet op).
Al snel kondigde zich het probleem van de opkomst aan: Evert als ABC-lid zoals gewoonlijk de kei de zaal in laten rijden? Geen optie. Dus: Evert achter de kei de zaal in, dan de aandacht verplaatsen door het woord te geven aan Jan als vertrekkend commissielid. Een goed gespeeld toneelspel volgde waarin Jan zogenaamd ‘overvallen’ was door het woordje dat hij overgedragen kreeg van Evert en hij de man uit de kei mocht aankondigen. Onder begeleiding van het tromgeroffel op de kei van de damesraad, luid gejuich en het explosieve nummer ‘Explode’ knalde Marcel uit de kei met de leus ‘soep, soep, soep, ballen, ballen, ballen, kiele, kiele, kiele, hoi, hoi, hoi’! Er werd nog even verwarring gezaaid want de aanwijzingen hoorden niet bij Marcel. Ondertussen was Evert, tegen alle verwachtingen in, vrij ongezien naar de keuken geglipt om zich om te kleden. Er werd een erehaag gevormd door de damesraad, waarna hij onder luid gejuich werd aangekondigd. Het feest ging door tot in de late uurtjes in de kroeg van huize Broekhuis. In het kader van ’s avonds een hoogheid, ’s ochtends een hoogheid, werden op zondagochtend met amper twee uur slaap de koeien alweer gemolken. Om negen uur zat ridder Evert alweer aan de eerste bak koffie bij Marcel, geheel volgens traditie via het Hofnoaberpad (waarover later meer). De gezellige noabers-receptie van die zondag én het carnavalsseizoen werd met deze opkomst ingeluid.
Maar wie zijn deze heren met hun hofdames?
Te beginnen met ridder Evert. Een geboren en getogen Aogeler. Ondertussen 25 jaar een relatie met zijn hofdame Mirjam waarvan 10 jaar getrouwd. Zij is oorspronkelijk afkomstig uit het Achterhoekse Ruurlo. Evert en Mirjam hebben samen twee kinderen: Famke (11) en Jorn (8). Woonachtig bij hun boerderij aan de Voortsweg, dat tevens de grootstewerk- en vrijetijdsbesteding is van Evert. Hij hoort met carnaval het liefst het nummer ‘Blikkendag’. Daarnaast houdt Evert van gezelligheid en stampt hij regelmatig spontaan een groep uit de grond, bijvoorbeeld de groepen: ‘de avondslok’, ‘de MF35-4Ever club’, ‘de alarm-maandag’, ‘de bierstokcommissie’ en ‘de Beautiful Smile DJ’s’. Aan elke groep kleeft een mooi verhaal, zoals beschreven in de rubriek (op pagina 17). In het kader van de ‘avondslok’ (verwijzing naar de avondklok) kan deze gezelligheidsman dan ook als één van de weinigen zeggen dat hij blij is met een boete die ingelijst in het toilet van zijn thuiskroeg hangt voor ‘het vertoeven in de open lucht’.
Aan zijn zijde staat adjudant Marcel. Geboren in Mander en al 25 jaar woonachtig in Agelo nadat hij Hetty leerde kennen op de Koale Kermis. Ze besloten samen een huis te bouwen aan de Kipboomweg, dat ze als een mooie en bijzondere periode hebben ervaren. Later kregen ze hun kinderen Siem (14), Lisz (12) en Sanne (7). Op de vraag naar werk, luidt de aankondiging door Evert: ‘De grootste HOEKwoningverkoper van de gemeente Tubbergen’ waarna Marcel toelicht dat hij ondertussen 25 jaar werkzaam is als verkoper bij aannemer Hoek. Het liefst is Marcel rond het huis aan het ‘knooien’ en kan hij genieten van vakanties naar Oostenrijk met het gezin. Met carnaval wil hij in ieder geval het nummer ‘Country Roads’ horen.
Samen hebben Evert en Marcel al een lang kameraadschap met onder andere het ‘Hofnoaberpad’; hét zandpad tussen de Voortsweg en de Kipboomweg, dat eerst nog geen naam had. De hoogheden hebben een straatnaambordje laten
maken en opgehangen. Deze werd gejat, dat de aanleiding was om de gemeente het Hofnoaberpad officieel te laten erkennen en een nieuw bordje te laten plaatsen. Vlak voor de opkomst, werd het Hofnoaberpad tegen alle verwachtingen in daadwerkelijk erkend. Het wordt zelfs in Google Maps geplaatst.
Beide gezinnen weten hoe het is om een hoogheid in het gezin te hebben. In tegenstelling tot destijds benoemen ze alle vier dat het prachtig is dat de kinderen nu op een leeftijd zijn waarin ze het hele feest meekrijgen. De kinderen van beide stellen kregen het nieuws vlak voor de opkomst te horen, behalve Siem: hij had al wat door tijdens de ABC-avond. In de dagen voor de opkomst schalde er uit de keukenspeakers van huize Voshaar hét opkomstnummer ‘Explode’. De kinderen deden uitbundig mee, maar hadden op dat moment nog geen idee waarom pa dit nummer zo vaak draaide.
De dames kennen elkaar ook al meer dan twintig jaar, via de Keistenenbloazers, en spelen beiden op de ‘zwanenhals’ (saxofoon). Naast de kapel zitten of zaten zij in verschillende commissies. Mirjam onder andere elf jaar in het bestuur en de kapel, en Hetty in de commissie van het vijf-uurtje en het schminken bij de optochten. Hetty werkt als verpleegkundige in het ziekenhuis en Mirjam als bloemiste bij Reinerink. In Ruurlo, waar Mirjam vandaan komt, zijn ze minder bekend met carnaval. Lachend vertellen Evert en Mirjam over de reacties van vrienden op de portret-/statiefoto en het krantenartikel. “Is dit een grap..?” en “Rare jongens die Tukkers”. De dames kijken vooruit naar een leuk carnaval en benoemen lachend en met een knipoog: “Dat wordt veel blouses strijken dit jaar”.
Op de vraag wat het mooiste carnavalsmoment was roepen ze alle vier unaniem in koor: “Dat was op een donderdagavond in Nordhorn in de kroeg C’est la Vie”. Er waren vele vergaderingen vooraf geweest, ze waren voltallig aanwezig (ABC, hoogheden/hofdames)
en alles was klaar: de medailles, de proclamatie en alle voorbereidingen. Ineens bemachtigde adjudant Marcel een microfoon en werd er een pre-opkomst gedaan. Een officiële Duitstalige aankondiging volgde van de, op dat moment nog geheime, ridder Evert. Ze lachen alle vier: achteraf wel een risico, maar een prachtige herinnering.
De heren willen gebruik maken van hun carnavalsjaar door onder andere het munitiedepot aan de kaak te stellen met de hoogheden van Weerselo en Rossum. Deze plannen willen ze ‘aan barrel scheet’n’ door een carbidmiddag of knalmiddag te organiseren. Daarnaast dragen zij graag uit dat het carnaval ondertussen al 44 jaar leeft in Agelo en dat dit levend moet blijven. Jong, oud, iedereen hoort erbij. Het mooiste vinden ze in Agelo dat “het gaat zoals het gaat” en dat alle bijdragen worden gewaardeerd. “Als iedereen maar íets doet, houden we het carnaval en Agelo levend: van een bijdrage bij de enveloppenactie tot zeer actieve leden. Zo kan het carnaval in Agelo worden overgedragen van generatie op generatie en wordt de jeugd er actief in betrokken.”
- Anne Alberink en Romy Bodde
Opkomst
‘Er werd in Agelo al lange tijd gegist wie er onze jubileumhoogheid zou kunnen zijn.’
Op zaterdag 28 december 2024 was het dan eindelijk zover: de opkomst van de 44e hoogheid van onze vereniging.
Vanaf 20.30 uur werd de toen nog lege zaal langzaam gevuld tot een bommetje volle residentie. Verschillende verenigingen - zelfs vanuit Beckum en Goor - waren aanwezig, waardoor de sfeer er gelijk goed in zat. De avond werd afgetrapt met een fantastische medley van De Keistenenbloazers, gevolgd door een ouderwetse polka van onze 7 (!) dansmarietjes Hinke, Dycke, Hanne, Shirley, Kayleigh, Pien en Annemarie. Hierna was het tijd voor het aftreden van Ridder Ruud en Adjudant Thijs, dit kon natuurlijk niet zonder toepasselijk cadeau. Speciaal voor de Keisteenwiefkes kwam er uit het cadeaupapier een gepersonaliseerde ‘Gele Poezenmat’ van
maar liefst 10 meter lang. Dit zodat de dames tijdens het roeien op de grond het achterwerk niet zo smerig krijgen. We hoeven denk ik geen uitleg te geven over hoe zo’n slipjas er zónder gele poezenmat uitziet, haha!
Er werd in Agelo al lange tijd gegist wie er onze jubileumhoogheid zou kunnen zijn. Vaak genoemd waren ook de gebroeders Damink. Toch moesten we nog even geduld hebben wie er uiteindelijk uit de kei kwam. Er kwam namelijk een levensechte Meneer de Uil naar binnen gelopen, gelinkt aan het thema van dit jaar. Wie zich verschuilde achter het masker bleef nog even een geheim. Door te betalen kon je vragen kopen bij Wisse Sanderink over wie Meneer de Uil zou kunnen zijn. De mystery guest mocht alleen antwoorden met ja of nee. Bennie Sanderink, de aller-, allereerste hoogheid
van C.V. De Keistenen bleek uiteindelijk verkleed te zijn als de enige echte Meneer de Uil uit het grote Dierenbos.
Na een paar uur de nodige drankjes genuttigd te hebben onder het genot van de muziek van DJ Flashlight, kwam daar eindelijk de grote kei naar binnen gereden. Na een paar minuten verscheen Adjudant Marcel Voshaar om dit carnavalsjaar samen met zijn Ridder te gaan regeren, maar wie o wie zou dat zijn? Er waren uiteraard wel vermoedens, maar niemand wist het zeker. Dit jaar werd de bekendmaking van de Ridder op een andere manier dan normaal gedaan. De Damesraad stond samen met de Beloften achter in de zaal om de hoogheid presidentswaardig naar binnen te trekken; ze droegen bedrukte rode petjes met ‘’Make Oagel Great Again’’, een kleine knipoog naar Donald Trump.
Achter aan de polonaise kwam onze 44e ridder Evert Broekhuis naar voren, wat een feest! Er werd volop geproost en de welbekende broodjes met gebakken ei mochten natuurlijk niet ontbreken dit jaar. Het bleef nog gezellig tot in de vroege uurtjes, maar uiteindelijk was het toch echt tijd voor “Oogjes dicht en snaveltjes toe”.
- Sophie Stevelink
Jeugdhoogheden basisschool ‘n Baoken
‘Met dit trio in de fabeltjeskraant, kan het onmeunig losgoan in Keistenenlaand’.
Op basisschool ’n Baoken is zoals elk jaar de hofhouding weer uit de hoge hoed getoverd, maar dit speciale jaar gaat het om het jubileum-trio! Deze drie leden van de hofhouding hebben zin in het komende carnavalsjaar. Wat houdt hen bezig? Hoe is de aftrap geweest van hun carnaval? En wat zijn de proclamatiepunten? In dit interview hierover meer.
Op woensdag 8 januari was het zover voor de kinderen van basisschool ’n Baoken in Agelo. De drie leerlingen van groep 8 waren gespannen, want de kans is groot dat hun naam uit de hoge hoed wordt getrokken. Wie van de drie zou welke rol krijgen? Één ding is zeker: alle drie worden zij toegelaten tot de hofhouding van de Kiezelstenen, want carnaval vier je samen!
De lootjes werden getrokken en een spannende ronde later, werd schoolprinses Lisa Rekers als eerste bekend en als tweede haar adjudant Teun Tijink. De eer is aan Tess Broekhuis om als hoffotograaf de hoogheden met mooie foto’s vast te leggen. Er wordt enthousiast gebeld naar de ouders met onder andere de woorden ‘mam, ik heb een steek op’. In de deuropening worden de traktaties uitgedeeld, worden zij gefeliciteerd en gaan zij onder begeleiding van een grote muziekbox met een polonaise door de school. Eerst werden de pakken gepast en buiten van de gehele hofhouding foto’s gemaakt.
Met z’n drieën hebben zij een prachtige aftrap van het carnaval gehad. De twee hoogtepunten tot nu toe waren een spontane maandagavond en ’t greun haaln met de bovenbouw. Ridder Evert en adjudant Marcel hadden het jubileumtrio alle drie telefonisch gefeliciteerd en gevraagd om op koffiebezoek te komen bij prinses Lisa. De ”grote” leden van de hofhouding namen wel iets lekkers mee. En dat deden ze: een enorm mooie fotoslagroomtaart en drie kilo snoep. Maar de avond was nog lang niet ten einde, want als je bij prinses Lisa in de keuken zit, kun je de kapel horen repeteren. Kijk, en deze buitenkans konden alle 5 hoogheden niet laten liggen en trokken samen de zaal van de buurman (café Max) in. Na de polonaise was het roeien op de muziek bovenop de biljarttafel van café Max, onder begeleiding van de hoogheden Evert en Marcel!
Jeugd heeft de toekomst in Agelo: Versterking van de Damesraad en de Beloften
In Agelo weet men als geen ander dat de jeugd de toekomst heeft. Dit wordt niet alleen verzorgd door de Keistenenkapel en de Raad van 11, maar ook door de actieve inzet van de Beloften
De avond werd afgesloten met bitterballen, kipnuggets, appelmoes en een eigen hoogheden whatsapp groep. Daarin werd direct het tweede hoogtepunt besproken: zaterdag greun haaln voor de noabers van Evert en de bovenbouw voor het jubileumtrio. Wederom een buitenkans. Op de Voortsweg kwamen de groepen samen en bleek het greun van de jonge versierders te zijn gegapt. Om het terug te krijgen, hadden de jeugdhoogheden borrels meegenomen. De jeugd bleek deze traditie geweldig te vinden en stalen de pin van de aanhanger en een boompje. Als tegenprestatie en na fikse onderhandelingen werd dit afgekocht met snoep. En zo werd even op een zaterdagmiddag een
eeuwenoude traditie van oud aan jong doorgegeven. Een mooier voorbeeld van dat carnaval samenbrengt en verbindt is er haast niet!
Maar wie zijn nu deze dames en heer? Even een voorstelronde.
Te beginnen met onze prinses Lisa Rekers, 11 jaar oud. Ook wel bekend als ‘De Rêke’ en woonachtig aan de Weerselosestraat. Op school vindt zij de creatieve vakken en rekenen het leukst en taal- en begrijpend lezen minder. In haar vrije tijd doet zij het liefst aan dansen, tekenen, knutselen en creatief bezig zijn. Lisa heeft veel interesses en weet daarom nog niet wat zij later wil worden en
en de Damesraad. Dit carnavalsseizoen is er extra reden tot feest, want zowel de Beloften als de Damesraad hebben zich mogen uitbreiden met nieuwe, enthousiaste leden. De Damesraad is maar liefst zes nieuwe leden rijker geworden. Het is een groep van jonge dames die klaarstaan om de
carnaval in Agelo te verrijken. De nieuwe aanwinsten zijn Maartje Meijer, Aafke Weersink, Isa Pikkemaat, Eva Pikkemaat, Emma Rikkink en Elke Voorpostel. De Damesraad telt nu 27 leden. Ook de Beloften hebben versterking gekregen met Hidde Scholten Linde. De Beloften blijven zo een belangrijke
vindt alle carnavalsnummers leuk zolang er maar feest in zit! Zij eet het liefst spaghetti of groentesoep. Lisa heeft het meeste zin in de proclamatiepunten ‘Ja-dag’ en je eigen broodtrommel vullen (want zij wil er graag noodles in). En natuurlijk een dag extra vrij is echt nodig om bij te komen van al dit gehos!
Dan onze adjudant Teun Tijink van 12 jaar oud. Ook wel bekend als ‘Winkelhoes’ woonachtig aan de Ageleresweg. Met carnaval hoort hij graag het nummer ‘Blikkendag’. Op school doet hij het liefst aan gym en houdt hij niet van begrijpend lezen. In zijn vrije tijd gaat hij het liefst trekker rijden, voetbalt hij zelf bij KOSC en volgt hij FC Twente op de voet. Later als hij groot is, wil hij graag loonwerker worden en daarmee ook helpen op de boerderij. Op zijn bord ziet hij het liefst pasta, spinazie, patat, stamppot boerenkool of Chinese tomatensoep. Teun vindt het leukste proclamatiepunt dat zij de les mogen overnemen en een dag extra vrij zijn, omdat de school dit al op de jaarplanning heeft gezet.
Tenslotte onze hoffotograaf Tess Broekhuis en 12 jaar oud. Ook wel bekend als ‘Gervelman’ en woonachtig aan de Voortsweg. Tess houdt van alle carnavalsmuziek. In haar vrije tijd doet zij het liefst aan paardrijden. Het allerliefst zou zij dan ook haar paard thuis hebben staan. Haar favoriete schoolvak is creatieve vakken en rekenen en zou zij graag de taal- en begrijpend lezen les overslaan. Gedurende de carnavalsperiode- en daarbuiten- eet zij het liefst pasta pesto, spinazie en gepureerde aardappelen. Later als zij groot is, wil zij Olympisch paardrijdster worden en ziet zij zichzelf wel werken met de paarden bij Maarten Kamphuis. De proclamatiepunten ‘les overnemen’ en de bingo door Evert en Marcel op de vrijdagmorgen, vindt zij de leukste.
Op de planning staat nog dat deze drie hoogheden op het kiezelgala “roddelproat in Fabeltjeslaand” gaan doen, waar zij zin in hebben. Het carnaval kent verder voor deze hofhouding alleen maar hoogtepunten. Zij hebben alle drie dan ook zin in alle onderdelen van de carnaval! En vieren dit met de lijfspreuk: “Met dit trio in Fabeltjeslaand, kan het onmeunig losgoan in Keistenenlaand”.
- Romy Bodde
schakel in de nieuwe aanwas voor de Raad van 11. Met deze uitbreidingen is het carnavalsseizoen in Agelo verzekerd van succes. De jeugd staat klaar om de komende carnavalsfeestjes tot een waar feest te maken, met veel energie en enthousiasme. Op naar een machtig mooi carnaval!
COLUMN
Talentvolle kweekvijver
Ruud Sanderink
‘Hierdoor zetten we voort in de polonaise.’
Kiezelstenen en Keistenen zijn onlosmakelijk met elkaar verbonden, bijna als de schakels in een polonaise. De meeste hoogheden van de Keistenen waren dan ook al eens hoogheid op de basisschool ’n Baoken. Het is dan ook niet gek dat er al meermaals verteld is dat deze school de kweekvijver is voor het carnaval in Agelo. Een kweekvijver die niet droog moet vallen. Bijna een jaar geleden, werd weer de noodklok in Agelo geluid, weer een geluid dat de school dreigt met sluiting. Net zoals dit in de jaren ‘70 gebeurde of recenter in 2013 toen de-kleine-scholen-toeslag dreigde te verdwijnen. Nu speelt het aantal leerlingen een rol voor deze dreiging. We zetten daarom met z’n allen in Agelo de schouders eronder en er wordt van alles opgepakt om de school te behouden. Momenteel wordt er hard gewerkt aan nieuw promotiemateriaal voor de basisschool, waaronder een film, folders en flyers, met als doel nieuwe leerlingen aan te trekken. Om de allerjongsten en hun ouders alvast enthousiast te maken voor ’n Baoken, krijgen ze bij de geboorte een slabbetje en rond hun tweede verjaardag, vlak voor het moment van inschrijving, een eigen broodtrommel. Deze kunnen ze meenemen tijdens de eerste wendagen en de jaren die volgen.
Hierdoor zetten we voort in de polonaise. Op basisschool ’n Baoken komen de kinderen naast alle andere dingen die ze leren al vroeg in aanraking met het Agelose carnaval. Ze zijn creatief tijdens het maken van verschillende carnavalscreaties en tijdens het maken van hun eigen wagen voor de kinderoptocht. Vervolgens groeit iedere creatieveling mee in de Keistenen werkgroepen waaronder de knipclub en de wagenbouwers. Het bekendste podium in Agelo is toch wel het Keistenengala, de artiesten die daar staan zijn ooit begonnen op het Kiezelgala in samenwerking met ‘n Baoken. Van jongs af aan leren de kinderen al om te zingen, te dansen of een buut te doen op het podium. Hierdoor zien we in Agelo veel talent groeien en ontstaat er voor iedereen ruimte om mee te doen met het carnaval in Agelo. Zo is de één muzikaal en gaat bij de kapel, de ander gaat naar de vrouwenraad of de beloften. Vanuit daar kunnen ze doorstromen naar de Raad van 11 en wellicht aangewezen worden om als hoogheid uit de Kei te komen. Dit alles zo te beschrijven, zien we de basisschool inderdaad als een mooie talentvolle kweekvijver en dit willen we graag zo houden!
De prognoses voor de toekomst zien er rooskleurig uit, de leerlingenaantallen gaan stijgen met grotere groepen kinderen die momenteel nog moeten starten op ‘n Baoken. Mooi nieuw talent dat wij hopelijk snel terugzien op het Kiezelgala en in de toekomst tijdens het carnaval in Agelo.
Het grote dierenbos
‘Hallo, Meneer de Uil waar breng je ons naar toe? Keistenenland...’
Daar wonen de dieren in het Grote Dierenbos. Iedere dag zingen alle bewoners van het Grote Dierenbos uit volle borst in koor: Hallo, meneer de Uil, waar breng je ons naar toe?
Naar Fabeltjesland?
Eh, ja, naar Fabeltjesland!
En lees je ons dan voor uit de Fabeltjeskrant?
Ja, ja, uit de Fabeltjeskrant! Want daarin staat precies vermeld hoe het met de dieren is gesteld. Echt waar?
Echt waar!
Echt waar, meneer de Uil?
Ja, ja lieve kiezel- en keistenen, iedere dag vliegt Meneer de Uil naar een van de Grote Dierenbossen in Aogel om het spannende nieuws uit de Fabeltjeskrant voor te lezen. Daarin staat precies vermeld hoe het met de dieren is gesteld. Echt waar! Het begon allemaal met fabels (verzonnen verhalen), maar de fabels zijn nu echt waar geworden. Echt waar? Echt waar!
2024
Keisteen van ‘t joar
Keisteen van ‘t joar
Vorig jaar zijn Koen en Irma Damink benoemd tot ‘Keisteen van ’t Joar 2024’. Op de laatste avond van het Keistenengala ontvingen ze de titel, het beeld ‘De Ageloër’ en het bijbehorende certificaat.
Aogeler Rund
Koen en Irma zijn met hun bedrijf Aogeler Rund gevestigd in hartje Agelo en houden het authentieke en monumentale Agelose boerenerf in leven met unieke bezigheden. Op hun boerderij is voor jong en oud van alles te beleven en te zien; zo leidt het kenmerkende klompenpad jeugdigen langs allerlei dieren en er is een minibibliotheek. Er is zelfs een heuse ‘buurtsuper’ in de vorm van automaten met lokale vlees- en zuivelproducten (waarvan rundvlees van eigen stieren) en een boerderijwinkel. Met behulp van een heel team medewerkers
Meneer de Uil vliegt laag over het Aogelerbrook en landt met zijn verenpracht geruisloos op de dikste tak van een zwarte els. Lieve luisterkiezels en luisterstenen er is groot nieuws. Daar zijn nieuwe bewoners ontdekt, nee geen onderduikers of vluchtelingen in oorlogstijd, maar in een soort van beveiligd gepantserde huisjes, de zeggekorfslakjes. Alle bewoners van het Aogelerbrook zijn super blij en hoofd beveiliging Bor de Wolf neemt het op voor de nieuwe slakjes. Indringers worden door Bor op afstand gehouden.
De volgende dag gaat de reis bergop naar de luidruchtige Valkenberg waar de bewoners van het Grote Dierenbos iedere avond worden opgeschrikt door het oorverdovend gekrijs van honderden roeken. Het bos is al behoorlijk vol, maar alle dieren zijn zo blij dat volle neef van de roeken de raaf hun beste vriend wordt.
Ook op de Dannenkaamp is groot nieuws in de toppen van de dennen. Meneer de Uil houdt zijn vleugel bij zijn oor tot hij het schriel, hoge geluidje van het
uit de omgeving wordt agrariërs een helpende hand geboden met onder andere voerwagens en hun bezorgservice.
Gastvrijheid
Daarnaast brengt familie Damink inwoners van Agelo en omstreken samen op hun erf door onder andere slachtdagen, rondleidingen en het inzamelen van oud papier. Door hun uitzonderlijke gastvrijheid zorgen zij voor leven in de brouwerij en een groot saamhorigheidsgevoel in onze buurtschap.
Betrokkenheid
Tenslotte zijn Koen en Irma beiden zeer actief betrokken bij De Keistenen. Irma is onder meer tien jaar bestuurslid geweest. Koen is al jarenlang muzikant bij de Keistenenbloazers, hij is actief op het Keistenengala en was in 2013 adjudant van de vereniging.
vuurgoudhaantje hoort. En ja hoor ook de bewoners van het Grote Dierenbos horen het! Ze vinden het zo bijzonder en de anders zo bitse Juffrouw ooievaar vertroetelt vurig het goudhaantje als een moedertje.
Dicht bij het kanaal op een keileembult ligt het Asbrook, een miniatuur van het Bentheimer Woud. O, wat was Meneer de Uil de volgende avond verguld dat de middelste bonte specht van het Woud nu ook in het Grote Dierenbos Asbrook was komen wonen. Al snel werd de middelste bonte specht vriendje met de altijd goedgemutste gebroeders Ed en Willem bever. In de avondschemer was Meneer de Uil precies op tijd om met een krantenkop het nieuws over een vliegend knorrend varkentje te vermelden. Langs de bosranden van Stramp’nvonder vliegt daar een knorrend varkentje, de houtsnip, zijn rondjes. Hoe lief dat de anders zo hapgrage Lowie de Vos nu zijn vriendje is geworden.
Opnieuw bergop naar het hoogst gelegen Grote Dierenbos van Aogel, de Hezeberg. Meneer de Uil kijkt schuchter
om zich heen wanneer hij denkt dat hij
Pen doorgeven aan ‘Wie kan dat nou zeggen: 3 keer verhuizen in Agelo?’
Bruisend middelpunt
Met al hun bezigheden is het boerenerf van familie Koen en Irma uitgegroeid tot een bruisend middelpunt van Agelo. Met de benoeming van Keistenen van het Joar willen we daar namens De Keistenen onze dank voor uitspreken.
Over de titel
C.V. De Keistenen uit Agelo kent jaarlijks de eretitel ‘Keisteen van ’t Joar’ toe aan een Keisteen, die zich op een bijzondere manier verdienstelijk heeft gemaakt voor het carnaval in Agelo of voor Agelo en haar inwoners in het algemeen. Deze uitreiking vond traditioneel weer plaats tijdens het Keistenengala en ging gepaard met het overhandigen van het kenmerkende beeld ‘De Ageloër’.
- Jonne Broekhuis
In de reeks ‘De pen doorgeven’ schrijft een (ex-)Ageloër of iemand met banden met Agelo een artikel en kiest daarna iemand om de volgende keer te schrijven. Louis Broekhuis was de laatste schrijver, de pen is nu doorgegeven aan Laura Huirne – Oude Hengel.
Wat leuk! Ik mag een stukje schrijven in het prachtige Keistenenblad. Ik zal mij allereerst even voorstellen voor diegene die mij nog niet (zo) goed kennen. Ik ben Laura Huirne – Oude Hengel en ik ben een liefhebber van carnaval. Ik woon samen met mijn partner Teun en kinderen Pien, Lot en Tijn in het prachtige centrum van Agelo. Wij wonen nu sinds 2020 in Agelo, waar we al 3 keer zijn verhuisd, maar waar we nu wonen is eindelijk ons eigen plekje. Wie kan dat nou zeggen: 3 keer verhuizen in Agelo?!
In coronajaren kwamen we dus in Agelo waardoor het carnavalsleven ook op een laag pitje stond. Toen er weer meer mocht, waren we van de partij, waaronder optocht(en) meelopen, Bonte avond, zondag met de gele jassen op stap en het kindercarnaval. Allemaal stuk voor stuk hele gezellige feestjes waar ik graag aan mee doe.
Wij waren voor de corona al een beetje bekend met het carnaval in Agelo omdat mijn zus en zwager Irma en Koen Damink hier ook wonen. Koen is een keer adjudant geweest en doet al vele jaren
mee aan het gala. Hier hebben wij al verscheidene keren van kunnen genieten, en nu doet Teun ook al een aantal jaar mee, hoe mooi! Vroeger zat ik bij de Waterpönskes in Tilligte. Hier was ik fanatiek dansmarietje en sloegen we geen feestje over. Een prachtige en gezellige tijd! Later heb ik carnaval mogen vieren in de omgeving van Grolle (Groenlo). Daar waren de feestjes bijna net zo mooi als hier. En nu mag ik weer de feestjes meemaken in het mooie Twente.
Afgelopen jaar in september bracht ik samen met Teun de kinderen naar bed, toen ineens Janneke en Charlott voor de deur stonden. Ze kwamen kort wat vragen… Of ik als secretaris in het bestuur van de Keistenen toe wilde treden. Ik mocht hierover nadenken, maar dat hoefde ik eigenlijk niet te doen. Na een kort overleg met Teun werd er al gauw ja gezegd. Benieuwd naar deze functie en wat het allemaal met zich mee zou brengen. Tot nu toe kan ik zeggen: alleen maar meer gezelligheid en nog meer mensen leren kennen.
Nu ik mij een aantal maanden bestuurslid mag noemen van de vereniging voel ik een enorme hechte gemeenschap (wist ik voordien ook al wel, maar nu nog meer!). Wat vele mensen doen voor Agelo tijdens het hele carnavalsgebeuren, petje af! Dat wij ons met z`n allen nog vele jaren mogen inzetten voor de Keistenen!
Ik wens iedereen een Fabelachtig carnavalsjaar toe.
Een eigen dierbos!
Wat heb je nodig?
- Kokertje van een lege toiletrol
- Gekleurd papier
- Lijm
- Schaar
- Stiften
- Verf en penseel (optioneel)
- Knutseloogjes (optioneel)
- Hobbyrubber (optioneel)
Een kloddertje roze hier, een kloddertje roze daar!
Sudoku
Woordzoeker 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9, 10... Wie niet weg is, is gezien!
Zoek de woorden en streep weg! Weet jij de oplossing?
Oplossing: boswandeling
Antwoord:
Vanuit het verre bos
‘De truck is voor ons een basiskamp’
Lisette Verzijl en Marco Meijerink zijn dit jubileumjaar niet in Agelo, want ze maken een prachtige reis met hun truck. Lisette deelt hun ervaringen in deze speciale editie van de Keistenenkrant.
Wij houden van het Grote Dierenbos (Europa), dus onze reis door dit prachtige continent beginnen is geen straf. Elke 100 km veranderen de landschappen en de culturen. Als Europeanen vinden we dat vanzelfsprekend, maar dat zouden we niet moeten doen. De verschillende culturen en mensen maken dit continent een paradijs voor reizigers en voor Europese burgers.
Direct na ons vertrek uit Agelo besluiten we om eerst in Frankrijk de toerist uit te hangen. We googelen wat de mooiste dorpen van Frankrijk zijn en bezoeken er een aantal. Omdat het al oktober is, hebben we meestal het rijk voor ons alleen. Nadeel is dat er geen toeristentreintjes meer rijden en veel restaurantjes al gesloten zijn, dus we moeten zelf aan de wandel en onze eigen lunch meenemen. Onderweg stoppen we vaak om foto’s te maken van de wijngaarden, de kastelen, de Loire, kerkjes en middeleeuwse dorpjes. We genieten volop, maar in dit tempo komen we nooit in Afrika.
Na Frankrijk rijden we Andorra in. Natuurijk stoppen we om nog even goedkoop te tanken, maar ons voornaamste doel is om de onverharde route naar Spanje te rijden: de ‘Ruta de los Contrabandistes’, oftewel de Smokkelaarsroute. Wat een inspirerende naam. Het kostte ons een groot deel van de dag om slechts 30 kilometer af te leggen, maar wat een geweldige route. Eigenlijk is het niet geschikt voor grote voertuigen of onervaren bestuurders. Gelukkig heeft Marco stalen zenuwen en geen last van hoogtevrees.
Rijden we dan alleen maar met de truck? Zeker niet. De truck is voor ons een basiskamp. Dat betekent dat we hem regelmatig ergens parkeren en van daaruit gaan wandelen, fietsen of hardlopen. Hoe langer we op pad zijn, hoe beter onze conditie weer wordt. In het noorden van Spanje ligt het gebied Montañas Vacias, ook wel Spaans Lapland genoemd. Dit vanwege de enorme leegte. Het platteland rond Albarracin is bedekt met eindeloze paden en hoge bergen. Dus we laten ons huis op wielen achter en gaan op avontuur met de fiets. ‘s Nachts is het ijskoud en de eerste dag regent het pijpenstelen. Maar omkeren is geen optie. Het resultaat is een geweldig fietsavontuur door centraal Spanje.
En dan treft een enorme ramp Spanje. Een weerdepressie (DANA genaamd) met enorm veel regen. Steden overstromen, veel mensen verliezen hun huis en helaas ook meer dan 200 mensen hun leven. In sommige gebieden is de impact enorm, vooral rond Valencia. We hebben veel geluk. Met onze truck rijden we tussen de onweersbuien door en afgezien van een zeer modderige truck is de impact voor ons te overzien.
We besluiten het offroad rijden met onze 12 tons truck uit te stellen. Het risico om vast te komen zitten in de modder is behoorlijk groot en we willen geen hulpdiensten lastig vallen. Zij hebben belangrijkere dingen te doen dan een stel toeristen redden.
Dus pakken we de fietsen. Ze zijn licht en met slechts 10 kilo aan bagage kunnen we onszelf redden als we toch vast komen te zitten. En daarnaast is de Gorafe woestijn één van de droogste landschappen in Spanje. Of toch niet? Helaas zijn de valleien van de canyons, de Badlands, vol met modder gelopen en zijn er een paar aardverschuivingen. Maar met genoeg bloed, zweet en tranen
overwinnen we ook deze obstakels. We hebben weer een geweldige rit gemaakt. Na 2 maanden zijn we redelijk gewend aan ons nieuwe leven en breekt de tijd aan om het Grote Bos te verlaten en over te steken naar het Verre Bos. Met de boot varen we in 1,5 uur naar Marokko, op zoek naar onverharde paden in de woestijn.
Zodra we de boot afrijden merken we aan alles dat we in een totaal andere cultuur zijn beland. Maar wat nog meer opvalt, is dat Marokko de laatste 30 jaar ontzettend is ontwikkeld en op veel plekken een behoorlijk modern land is. De Marokkaanse overheid investeert flink in de ontwikkeling van het land, zoals in wegen, onderwijs en gezondheidszorg. De eerste stop is Chefchaouen, ook wel de blauwe stad genoemd, omdat werkelijk alle gebouwen blauw geverfd zijn. Echt prachtig. Tegenwoordig is het ook een stad met Instagram-straten. Wij hadden eigenlijk nog niet eerder van het fenomeen gehoord. In de kleine steegjes staan mooie meisjes als een standbeeld om gefotografeerd te worden door semi-professioneel ogende jongemannen. De wereld verandert. Geen idee of dat goed is of niet. Hoe dan ook, het is nog steeds een prachtige plek.
We laten al snel het asfalt achter ons en verruilen de dorpjes voor de woestijn. Maar niet op de manier die je zou verwachten. Het is een woestijn vol stenen, rotsen en rotsplaten. En dat heeft als voordeel dat de kans om weg te zakken in het zand erg klein is. Het heeft de afgelopen weken veel geregend dus we zijn blij met de versteende woestijn. Maar het rijden hier gaat niet echt snel. We hotsen en botsen over de rotsen en komen langzaam vooruit. Voor ons is het de eerste keer dat we zo ver van de bewoonde wereld reizen met een 12 ton zware machine. Elke dag leren we weer iets nieuws, en elke dag krijgen we
meer en meer vertrouwen in de truck. En hoe verder we rijden, hoe meer zand we tegenkomen. En dan beseffen we dat we na jaren van het bouwen van de truck terechtkomen in het landschap waar we van droomden, de zandwoestijn bij Merzouga.
Het is één van de hoogtepunten van Marokko, een speeltuin voor volwassenen. Een grote plek vol zand en mensen die erin spelen alsof het een kleuterschool is. En ja, wij hebben het ook gedaan. Het is de beste plek om onze truck in het zand te testen. En dat is heel goed gelukt. Hij ploegt door het zand alsof het zijn natuurlijke habitat is. We hebben ons geen moment ongemakkelijk gevoeld en zijn klaar voor de volgende etappe: drie dagen door het zand van Merzouga naar Zagora. De route is al door velen gereden, maar dit jaar was het een grotere uitdaging vanwege de regen die in september is gevallen en de modderige stukken die er nu nog steeds zijn in de rivierbeddingen. Het vooruitzicht om vast te komen in de modder trekt ons niet echt aan. Het bijzondere is dat door de regen vele delen van de woestijn groen zijn geworden en dat er op veel plekken bloemen bloeien. We maken een onvergetelijke trip door de woestijn en overnachten heel wat nachten onder de sterrenhemel.
Inmiddels zijn we aangekomen in het zuiden van Marokko. Tijdens carnaval steken wij de grens over naar Mauritanië. Hier begint toch wel echt het Verre Bos. Natuurlijk missen we jullie. Wij wensen iedereen in Agelo een heel mooi carnaval. Wil je meer lezen over onze reis of filmpjes zien van het off-road rijden, kijk dan even op www.lismarq.com.
Tot ziens in Fabeltjesland.
- Lisette Verzijl
Kledingcommissie
Dit jaar is er een nieuwe kledingcommissie in het leven geroepen. We namen de taak op ons om de outfits van het jubileumjaar te bedenken en in elkaar te flansen. Met de nieuwe en jonge aanwas en natuurlijk met de hulp van oud-leden zijn we druk bezig om dit voor elkaar te krijgen!
We zijn met 9 actieve leden die er alles aan doen om de kleding op tijd af te krijgen. De kledingcommissie bestaat uit Anne Stevelink, Amy Roeten, Bouwien Rutten, Rita Stevelink, Isa Rikkink, Emma Rikkink, Elke Voorpostel, Isa Pikkemaat en Eva Pikkemaat. Dit jaar is het thema de Fabeltjeskrant; een kleurrijk thema en bekend bij veel mensen. Dit thema hebben we samen met de wagenbouw aangedragen.
De wagenbouw is bezig om een prachtige wagen te bouwen in het thema, zodat we samen een prachtig jubileumjaar kunnen vieren en hopelijk nog wat prijzen kunnen binnenslepen bij de optochten die we gaan meelopen in Langeveen, Albergen, Agelo en Ootmarsum.
Daarnaast zijn we heel blij met de plek in de loods in Ootmarsum die we mogen gebruiken zodat we een fijne plek hebben waar we de hoeden en pakken kunnen maken.
Het is heel erg gezellig om met hulp van veel mensen samen iets moois neer te zetten. Dat laat maar weer zien waar we in ons kleine Agelo groots in zijn.
Helaas hebben we pas geleden afscheid moeten nemen van Irma Smellink. Zij maakte de afgelopen jaren ook deel uit van de “oude” kledingcommissie. We zijn erg verdrietig dat we haar nu moeten missen, maar het was ook heel fijn om weer vaak bij elkaar zitten om samen herinneringen op te halen met een lach en een traan.
Samen werken we aan een onvergetelijk jubileumjaar!
- Anne Stevelink
Waar breng jij je vrije tijd het liefst door?
We gaan de straat op
Geluiden van de straat!
tap
De komst van een mogelijk munitiedepot brengt veel teweeg onder de inwoners van Agelo en omstreken. Het depot is bedoeld voor het opslaan van munitie onder strikte beveiliging. Maar stel nou dat we helemaal geen munitie gaan opslaan in het depot, wat zou jij er dán in opbergen? We gaan de straat op!
Karien Blokhuis
Ik zou graag stukjes van ons oude huis erin willen stoppen. Mijn vader heeft veel zelf gemaakt in het oude huis dat wij nu niet meenemen naar de nieuwe woning. Het wordt te zijner tijd gesloopt en dan hebben wij altijd nog de mooie herinneringen van de tijd toen we er samen hebben gewoond.
Ria Lohuis
Tess Broekhuis
Veel liefde en hoop, mag ik dat zeggen?
Verslaggever: Absoluut, laten we dat altijd vasthouden.
Het paardenhaar van mijn lievelingspaard. Ik ben dol op paarden en zou het ook heel erg jammer vinden als het munitiedepot echt doorgaat. Dat betekent dat er ook een manege moet vertrekken waar ik graag kom.
Wendy Tijink & Irma Damink Fotoboeken! Ze bevatten veel kostbare herinneringen die we als gezin en familie hebben gedeeld. Deze moeten wat ons betreft dan ook goed bewaard blijven.
1981 - 2025
Carnavalsvereniging De Keistenen werd op 31 oktober 1981 officieel opgericht. Op 13 november 1981 wordt de eerste Ridder van Agelo tevoorschijn gehaald uit een levensgrote keisteen.
De avondslok – Opgericht in de coronatijd. Op zaterdagavond een drankje in de Aogelse thuiskroegen van kameraden. Momenteel nog steeds gaande, op zaterdagavond bij wisselende kameraden thuis. Geheel met achtervolging, walkietalkies en een ingelijste boete: ‘vertoeven in de open lucht’.
De MF35-4Ever club – Opgericht vanwege de MF35 oldtimer trekker. Meegenomen in de proclamatie als uitnodiging om de oldtimers te laten meerijden in de Agelose optocht.
De alarm-maandag – Nadat een bijdrage bij de kapel voor Evert niet was weggelegd, maar hij de gezelligheid wel waardeerde, heeft hij de ‘alarm-maandag’ in het leven geroepen. Elke maandag wordt er gerepeteerd bij Max en als het maandelijks alarm gaat dan komt er een ‘alarm-maandag-groep’ voor de gezelligheid bij Max. De verwachting is dat in 2025 de groep groter gaat worden dan de repeterende kapel.
De Bierstokcommissie – De balkonscène in het gemeentehuis bij het adjudantsschap van Evert in 2007 was aanleiding voor deze commissie. Na een ‘bierstok’ die werd aangereikt tot aan het balkon van de burgemeester, werd deze commissie in het leven geroepen.
De Beautiful Smile DJ’s – Een samenvoeging van twee Agelose ondernemers: Smile Face en Beautiful Sounds. Het dj-duo draaide voornamelijk aan het einde van de avond.
De Fabeltjeskrant is al jaren een bekend fenomeen, maar wat weten we er nou eigenlijk van? Sommigen zijn ermee opgegroeid, voor anderen is dit ver voor hun tijd. Daarom nemen wij jullie mee terug in de tijd.
We gaan terug naar het jaar 1968. Dit is het jaar waarin de eerste aflevering van de Fabeltjeskrant werd uitgezonden. De eerste aflevering van de Fabeltjeskrant werd uitgezonden en wel op op 29 september 1968, door de NTS.
De poppenserie, waarin werd verteld over het wel en wee van de bewoners van het zogeheten Grote Dierenbos, sloeg enorm aan. In de poppenserie maakten kijkers kennis met figuren als Bor de Wolf, Ed en Willem Bever, Juffrouw Ooievaar en natuurlijk Meneer de Uil. Iedere aflevering vertelde Meneer de Uil wat er die dag allemaal weer was
gebeurd in het Dierenbos. De uitzending werd door hem afgesloten met de legendarisch geworden woorden: “Oogjes dicht en snaveltjes toe. Slaap lekker.”
De Fabeltjeskrant was een groot succes. De serie heeft in totaal 1640 afleveringen. Tussen 1968 en 1972 werd de Fabeltjeskrant één van de meest bekeken series van Nederland, met dagelijks 1 tot 2 miljoen kijkers. De serie is onder meer bekroond met een Gouden Televizierring en een Edison. In 2005 werd de Fabeltjeskrant verkozen tot “Beste Kinderprogramma Aller Tijden”. Ondanks dat het een groot succes was, verdween de serie na vier jaar van de televisie. In 1985 keerde het kinderprogramma echter succesvol terug, om in 1989 definitief te stoppen.
Agelo kent een rijke geschiedenis. We zijn benieuwd of jij deze weetjes over onze mooie buurtschap kunt indelen in feit of fabel. Wat is waar, en wat niet?
Waar Agelo’ers jaarlijks rond Hemelvaart bij het landkruis aan de Zonnebergweg samenkomen tijdens bidden voor het gewas, werd vroeger brood uitgedeeld.
Feit! Vroeger, op maandag na Beloken Pinksteren, werden op de Ageler Es broden uitgedeeld aan armen. Vanuit verschillende richtingen verzamelden ‘s middags een aantal boeren, erfgenamen of aandeelhouders van de marke Agelo zich op deze plaats. Elke boer had een groot roggebrood bij zich, dat hij aan een stok gestoken over de schouder mee droeg. Boeren en armen knielden samen neer, daarna werden de gegadigden geteld en de broden verdeeld. Zo nodig werden de broden ter plaatse met een zakmes in stukken gesneden. Toen alles eerlijk verdeeld was, knielden de aan wezigen nogmaals neer voor een gebed. Inmiddels komen nog steeds mensen elk jaar samen om te bidden voor een voor
spoedige oogst. Traditiegetrouw vindt dit plaats op de maandag-, dinsdag- en woensdagavond vóór Hemelvaartsdag (Kruisdagen).
Ook Aogel United viert dit jaar een jubileum; de club bestaat precies 50 jaar.
Aogel United is in 1972 opgericht; 53 jaar geleden. Op 18 maart in dat jaar kwamen zestien jongens bijeen op de slaapkamer van Johnny Rozendaal in Agelo. Daar werd besloten tot de oprichting van een voetbalclub. Wie precies de naam voor de club heeft verzonnen is nu niet meer te achterhalen. Op 9 april werd de allereerste officiële wedstrijd van Aogel United gespeeld, tegen een
combinatie-elftal van veteranen uit Agelo. Dit betekende ook meteen de eerste overwinning voor Aogel United (9-2).
WEETJE - Het was in Duitsland heel gebruikelijk dat voetbalteams voor de wedstrijd een yell deden. Aogel United deed dat ook: Dan riep de aanvoerder: ‘Wat dut ’n boer in de piep’? ‘Heuuuuiii’ klonk het dan keihard.
Jubileumavond
Dit carnavalsseizoen viert C.V. de Keistenen het 44-jarig jubileum. Bij een jubileum hoort natuurlijk een jubileumfeest. De jubileumcommissie heeft vele vergaderingen gehad over de invulling van dit feest, uiteindelijk kijken zij terug op een geslaagde avond.
Op 16 november 2024 was het zover. Tijdens de jubileumavond, waarvoor alle inwoners van Agelo en leden van C.V. De Keistenen waren uitgenodigd, was er een route uitgestippeld langs verschillende cafeetjes in Agelo waar je niet zo vaak komt. Bij de start ontvingen de groepjes opdrachten die tijdens de route uitgevoerd konden worden. De opdrachten bestonden uit vragen die betrekking hadden op het jubileum van C.V. De Keistenen, maar ook waren er opdrachten die daadwerkelijk uitgevoerd moesten worden, zoals het maken van een zo origineel mogelijke groepsfoto. De opdrachten leverden mooie antwoorden en hilarisch beeldmateriaal op.
Met de trein of bus werden de groepen naar de verschillende cafeetjes gebracht. De eerste stop was bij kroeg “Trug in de tied” (Erve Tijink). Hier moesten de groepen de foto’s van hoogheden in de juiste volgorde van opkomstjaar leggen. Daarnaast was er in deze kroeg een foto met een snor en tondeuse verstopt, over deze foto moesten 2 vragen beantwoord worden. De tweede stop was bij “Muziekkeet de Keistenenbloazer” (Erve Stevelink). Ook de kapel heeft dit jaar een jubileum, het 40-jarig jubileum welteverstaan. Al jaren speelt de kapel het nummer Nordseeküste, hoe kan het dan ook anders dan dat er hier geroeid moet worden. Daarna vervolgde de trein of bus zijn route naar het volgende café, dit was “T jubileum café” (Erve Broekhuis). In dit café werd de jubileumfilm (QR code voorpagina!) en het jubileumcadeau gepresenteerd. De een-na-laatste halte was bij “Café Nol” (Erve Arens). Dit café had wel een erg unieke uitbater; een heuse mystery uitbater. De groepen konden aan deze persoon vragen stellen om zo te achterhalen wie dit was.
De eindhalte was bij “Max”. Hier konden de groepen raden wat het gewicht van de kei is, die onder de glazen plaat in de zaal ligt. Daarnaast moesten de groepen een filmpje maken, waarop een persoon of de hele groep het lied “Aogel” zingt. Jullie raden het natuurlijk wel, van de vele filmpjes die de jubileumcommissie heeft ontvangen zaten er wel een paar prachtige exemplaren tussen. Wie weet komt dit prachtige beeldmateriaal nog ergens voorbij. Bij Max ging de jubileumavond door tot in de late uurtjes. Terugkijkend op een geslaagde avond en een mooie start van het jubileumjaar.
- Evi Droste
Agenda
Wie wat waar?
Enveloppenactie
Aftreden en opkomst Ridder & Adjudant, Café Restaurant Max
Opkomst Othmarridders
Receptie Othmarridders
Opkomst Siepeljonkers
Opkomst Hènige Slepvèènt
Gala Hènige Slepvèènt
Dansgarde concours, Fleringen
Galakaart verkoop, Camping ‘de Haer’
Zitting Ootmarsum
Het ‘5-uurtje’
Keistenenblad rondbrengen
Jubileumreceptie Keistenen
Gala Agelo
Gala Agelo
Optocht Langeveen en Gala Agelo
Optocht Albergen
Sleuteloverdracht
Optocht Agelo en kindercarnaval, Café Restaurant Max
Stamppot eten Rouwers, optocht Ootmarsum en bonte avond
Frühshoppen
Ziekenbezoek en Spekscheetersrosenmontagnachmittagspektakel, Vasse
Dweil dinsdag tour en slotavond
Een officiële, formele openbare aankondiging
Wie Evert de 1e Ridder van de Aogeler Keistenen in het joar 2025
Koepaus van Gervelman Anjager van tal van doare clubs Uitbater van t Voort-weg Café Groot leefhebber van n luxen Boeren Mest Wagen
De missing link in het Natura 2000 gebied Slobberkoning van speciale tarwe smoothie’s Mer bovenal een echte TAB, Trotse Aogeler Boer
Bie de gratie van ’t bestuur en oonze Presidenten közzn tut’n twee en veertigsten Ridder van Aogel, maakt oe bekeend:
Dat, Oald Adjudant en tevens mien Hofnoaber, Marcel Voshaar, mien Adjudant wödt, met de passende titels:
Grootste HOEK-woning verkoper van Tubbig en umstrekken Man van hoe meer draank, hoe meer klaank Deurzetter tot het leste uur Veursprekker van Soep, Ballen, Kiele van de Keistenen Grootste jachthoond-bezitter van de Aogeler jagers zonder geweer Piraat dee de meeste zwarte schieven in ‘n kwarteer kan dreejn.
1. Dat wie onmeunig trots bint dat er dit joar weer nen fantastischen fanatieken Knip- en Waagnbouwclub gangs is, en d’r werkelijk alles an dot um in de priezen te valn. Oonze zeegn he’j!!
2. Wie vroagt de keender van ‘n Baoken um n eegn stroatnaambord te maakn veur hun eigen stroat. De origineelste naam of mooiste bord wint n pries, zoa lang het oons Hofnoaberspad mer overtreft.
3. Dat wie de MF35 4-ever Club oetdaagt um met hun oldtimers in n Grootn Aogeler optocht met te doon. En dat ok aandere kundigen van oons zich doar met ’n trekker of wagen bie an majt sloetn.
4. Wie vanof dit joar verwocht dat de Road van 11 eer neeje leedn weer oalerwets en passend ontgreunt, zodat der nig één tuske lop woarvan de watn deenkt: ‘Wel is dat dan?’ Het ABC zal dit joar t goede veurbeeld gevn.
5. Dat wie verwocht dat Nestor Harry de frituur weer op 180 groadn hef, as wie as vanoolds hem het Keistenenblad komt oawerhaandign. En dat Jop vd Pop mie half steet in disse Carnavalstied op de boerderij, zoadat ik Carnaval viern kan!
6. Dat wie de kamereur van oons beer oet daagt um t Hofnoaberspad mooi te versiern inclusief verlichting, zoa dat wie disse Carnavaltied doarvan völ gebroek kunt maakn um rap bie mekaar te komn. Um dat rap te doon wilt wie ok gearn tiedelijk gebroek kunnen maken van de wèèr van Tijman zodat wie ok op dat stuk mooi richt an könt.
7. Umdat oonze vrouwleu bie de kapel zit, verwocht wie van de overige Keisteenbloazers dat ze met ne eegn gemaakte Carnavalswaagn met doot in de Grote optocht van Aogel.
8. Dat wie dit joar weer oalerwets als Hoogheden de Bonte Avond zult organiseern, mer wa verwocht dat de Beloften oons Deunderdagoamd voorofgoand helpt opbouwn en versiern.
9. Dat wie de hoogheden van Weersel, Rossum en umliggende Noabers vroagt um samen met oons onmeunig tegngas te gevn op de plann van Defensie. Wie dit tehoop met hun doot met een Carbidmiddag of Knal-actie en dee plann kats an barrel zult scheetn.
10. Dat wie oonze Residentiehouders van passend materiaal zult voorzien zodat ze met Carnaval dreuge veut hoald. Mer verwocht wa dat ze veur de wissigheid samen met het voltallige personeel de bediening tijdens het Fruhschoppen doot met zwembandjes, duikbrillen, etc.
11. Dat wie carnaval viert onder ons motto: ‘Met disse 2 Hofnoabers veurop, knapt wie der dit jubileumjoar onmeunig op’.
In Agelo krijgt publiek bij gala Keistenen geen moment rust
‘Soms
heel direct, maar altijd met een kwinkslag en dus humor wat het publiek echt aanspreekt.’
Het Keistenengala in Agelo laat zien dat de beste gala’s vaak in de kleinste dorpen worden gemaakt. De ‘zaal’ van camping De Haer voelt (nog steeds) knus. De ruimte is beperkt, maar ook dat heeft een bijzondere charme. Onze rasartiesten van eigen bodem weten altijd een programma te brengen waarin de bulderende lach overheerst.
Lezersmenu
Carnaval staat voor de deur. Trek je pak uit de kast, geef je carnavalsschoenen een poetsbeurt en maak je klaar voor dit volksfeest. Met carnaval vloeien de liters bier rijkelijk en dit kan een flinke aanslag op je lichaam zijn. Wij geven je een heerlijk recept waarmee jij je dit jaar goed kunt voorbereiden op de carnavalsgekte. Hiermee kun je alle alcohol, tochtige pakjes en vette happen net iets beter aan!
Begin ruim van tevoren met goed eten. Veel vitaminen en lekker gezond om je weerstand optimaal te krijgen. Ook een beetje extra sporten en op tijd gaan slapen kan geen kwaad. En dan moet het helemaal goedkomen!
VOORGERECHT ‘Handjes in de lucht’
Spiesje met een gehaktballetje, braadworstje en een stukje rollade. Geserveerd met gekleurd brood.
HOOFDGERECHT ’Pracht en praal’ Nagerecht ‘Party ohne ende’
Holsteiner Schnitzel of Gebakken kabeljauw geserveerd met een polonaise saus.
Parfait van Flugel geserveerd met een bolletje Apfelkorn ijs met daarnaast een Oagels kuiernatje.
Prijs van dit lezersmenu is gedurende de hele carnavalsperiode 44,44 euro per persoon inclusief koffie/thee! Exclusief bier/wijn/ fris. Reserveren noodzakelijk. De aanbieding is geldig van 11 november tot en met dinsdag 4 maart.
Weersverwachting in Keistenenland
Het carnavalsweekend begint met een vlaag van vrolijkheid die zich door de straten slingert! Verwacht een temperatuur van 11°C, ideaal voor een luchtige carnavalsoutfit. De zon probeert zich een beetje te laten zien, maar wordt vooral bedekt door kleurrijke ballonnen. Er is een kans van 90% op een “glitterregen”, die de straten zal bedekken en je outfit nog sprankelender maakt. Smeer je in met een laagje dansenergie, want de polonaise heeft windkracht 6!
Vandaag wordt het een storm van gekkigheid! De luchten worden gevuld met muziek, en de temperatuur komt niet veel verder dan 13°C, dus vergeet je dikke veren boa niet. Er is een flinke kans op een regenbui van confetti, die op magische wijze je schoenen niet nat maakt. De wind is wat sterker (kracht 7) en blaast je mee in de carnavalsvibe. Een stevige kans op spontane dansflitsbuien, dus wees klaar om je dansmoves de lucht in te gooien!
We kunnen rekenen op een ware oranje zonnestraal die zich tussen de wolken door laat zien! Verwacht een carnavaleske mix van zonneschijn en sporadische regenbuien van schuimkappen (van de carnavalspils), met een temperatuur die iets zakt naar 12 graden. Vergeet je zonnebril niet voor de foto’s en de regenponcho voor de bierdouche!
Wil je dat dit jaar nou even anders doen? Word de (hos)koning(in) van de kroeg!
De dag begint met een stevige bries van feestvreugde, die zich door de straten verspreidt. Er zijn kans op enkele uitbundige lachbuien, vooral rond de middag wanneer de eerste biertjes gaan stromen. De temperatuur zal rond de 10 graden liggen, maar het voelt warmer door de opwinding. Zorg ervoor dat je je verkleed hebt in een outfit die tegen een regenbui van confetti kan!
Het carnaval eindigt met een zwierige afsluiter! De temperatuur klimt nog even naar 14°C, dus je kunt nog net in je superheldenkostuum door de straten dansen zonder te bevriezen. Er is een zwakke kans op feest-ondanks-de-moeheid-rain, een lichte regen van energie die je op de been houdt. En ja, er wordt ook een kapselstorm voorspeld voor iedereen die na vier dagen feesten nog steeds netjes met de vlechten in de haardos zit – alles zal loskomen!
Enveloppenactie 2024: Een succesvolle traditie
Op zaterdag 14 december vond de jaarlijkse Enveloppenactie plaats, een traditie die inmiddels niet meer weg te denken is. De leden van de Raad van 11 trokken er weer op uit, gewapend met blikken erwtensoep, chocoladerepen en droge worsten. Iedereen had de kans om lootjes te kopen en enveloppen te trekken uit de kistjes, met daarin de kans op een mooie prijs. Maar het draait niet alleen om de prijzen; de actie is
Kortom: Carnaval 2025 komt met een mix van feestweer, confetti-golfjes, en glimlachen die niet verdwijnen! Zorg ervoor dat je goed uitgerust bent, want de enige regen die je tegenkomt, is die van de vrolijkheid. Het wordt een geweldig avontuur van muziek, dans, en heel veel plezier.
vooral bedoeld om de vereniging te steunen. Dit jaar waren er ook twee hoofdprijzen te winnen: de felbegeerde vleespakketten. De gelukkige winnaars waren René & Annemarie Stevelink en Bryan & Marion Bruns. Van harte gefeliciteerd! Dankzij de enthousiaste deelname van de leden en inwoners van Agelo was de Enveloppenactie 2024 wederom een groot succes, waarmee we samen de vereniging weer een stapje verder helpen.
Wie houden we nou eigenlijk voor de gek? We weten allemaal beter, we eindigen toch wel weer in de snackbar. Soms heb je gewoon een vette hap nodig om de alcohol uit te balanceren. Misschien neem jij wel een date mee naar huis. Maak dan indruk met deze vet lekkere hap.
Op de maandag al klaar met dat gelal en die vette happen uit de muur? Maar nog wel in de sfeer willen blijven? Maak dan deze gezonde, kleurrijke gerechten om weer de oude te worden. Eet smakelijk en ALAAAF!
Verklaring Raad uw Ridder
Door middel van de drie RUR-aanwijzingen had u misschien kunnen raden dat Evert Broekhuis en Marcel Voshaar als hoogheden uit de kei zouden verschijnen. Lees hier de aanwijzingen nog eens, met de uitleg.
Aanwijzing 1
De premier maakt veel bombarie om niets.!!
De premier maakt veel bombarie om niets.!! Deze aanwijzing slaat op Ridder Evert:
- De huidige premier is Schoof. Een schoof is natuurlijk een garf en dit duidt op de naam Gervelman.
- Daarnaast staat Evert bekend om van ‘niets’ ‘iets’ te maken, denk hierbij aan de bierstokcommissie, sirenemoandag en het onderzoek naar gastvrij Agelo.
Voor deze Keisteen volgt na de tegenwerping het cachot.
Voor deze Keisteen volgt na de tegenwerping het cachot. Deze aanwijzing heeft natuurlijk betrekking op Adjudant Marcel:
- Als je iets tegenwerpt, begin je altijd met ‘Maar’
- Hierna volgt het cachot, dit is een ander woord voor gevangenis ofwel ‘Cel’
- MaarCel is dus bijna letterlijk Marcel.
‘’Schitterend door roem’’ en ruggelings verbonden zoekt men met de pijl van Cupido toenadering.
‘’Schitterend door roem’’ en ruggelings verbonden zoekt men met de pijl van Cupido toenadering. Deze aanwijzing heeft met beide Hoogheden te maken:
- Als oud inwoner van Mander schittert Marcel als een parel en de roem slaat op beide heren, zij zijn immers erg bekend in Carnavalsvierend Keistenenlaand
- Ruggelings zijn Evert en Marcel verbonden, zij zijn elkaars achterbuurman en via het Hofnoaberpad zijn zij verbonden. Hierin zit ook het woord ‘hof’, als je een ander het Hof maakt, dan zoek je een liefdevolle toenadering.
Mooi daj d’r bintAgelo verwelkomt iedereen Agelo is tijdens de carnavalsperiode weer een stukje mooier geworden!
Wandelen met Marloes: een prachtige route in en rondom Agelo
‘Afwisselend van verhard, naar niet begaanbaar.’
Wandelen met Marloes, wie wil dat nu niet? Marloes loopt niet echt met je mee, maar speciaal voor de lezers van de Keistenenkrant deelt ze een prachtige wandelroute door Agelo en de omliggende natuur. Marloes Belderink (48 jaar), vrouw van Sander en moeder van Sofie, is doordeweeks werkzaam bij Kaakmeesters, maar in haar vrije tijd trekt ze graag haar wandelschoenen aan om de natuur in te trekken. Loop je mee?
We starten de route bij mijn huis aan de Borgstadweg in Agelo, richting Café Groot Agelo ‘Max’, en lopen langs de basisschool ‘n Baoken. Als ik daar overdag langs kom, zie ik vaak hoe de kinderen enthousiast naar buiten kijken en zwaaien. Natuurlijk zwaai ik terug en loop ik dan richting het bijenhuisje, waarna ik links de Es in wandel. Het is een stukje waar ik me meteen op vakantie voel. Het glooiende landschap maakt mij iedere keer weer blij. Soms kom je hier niemand tegen, soms een
Het dorp heeft nu nieuwe welkomstborden die iedereen, van welke kant je ook komt, hartelijk verwelkomen met de tekst: Mooi daj d’r bint! Het maakt niet uit of je uit het oosten, westen, noorden of zuiden komt - je wordt altijd warm onthaald bij binnenkomst. Deze borden benadrukken de feestelijke sfeer en hartelijkheid die Agelo tijdens carnaval uitstraalt.
fietser of mensen die vliegers oplaten. Af en toe denk ik iemand te herkennen, en dan wandel ik gezellig een stukje mee.Vervolgens loop ik verder naar de Kleikoel, voorbij het huis van Fien Scholten. Vlak voor het eerste vakantiehuisje sla ik rechtsaf. Daar volg ik het pad en houd ik links aan, wat me naar een klein klimmetje leidt richting de oriënteertafel. Het uitzicht daar is echt fantastisch! Je hebt een prachtig zicht op Duitsland en Oldenzaal. Elke keer als ik daar sta, bedenk ik me dat we hier met Oud&Nieuw het vuurwerk perfect kunnen zien. Dat moeten we écht nog eens doen!
Na even genoten te hebben van het uitzicht, ga ik weer verder. Ik wandel het paadje naar beneden en kom langs verschillende rek- en strekoefeningen die ik braaf voorbij loop. Daarna sla ik linksaf, vlak voor het zwembad, richting de Stobbenkamp. Langs de Jeu de Boules-baan van Ootmarsum wandel ik verder. Ik sla het pad linksaf, de ‘gliphak’, en kom op een punt waar je links een hekje door kunt.
Hier wandel je een stukje ‘off road’ langs de keien en kom je af en toe schapen tegen. Bij de plek waar vroeger de tennisbaan was kom ik uit en vervolg ik mijn route richting de Almelosestraat. We steken de straat over richting het Tichelwerk, waar ik voor mijn 40ste verjaardag een feestje heb gevierd. Dat
Raad van 11 in het nieuw! Wauw! Wat zien ze er toch weer knap uit; de leden van de Raad van 11 zijn in het nieuw gestoken. Allemaal voorzien van een frisse, nieuwe steek en
blijft een leuke herinnering! Iets verderop staat een grappig blauw geschilderd huisje, helemaal in de stijl van Hans en Grietje. We lopen door, richting de Binnenes. Langs de klootschietbaan wandel ik naar beneden, richting Rikie Kamphuis. Het is maar goed dat ik mijn wandelschoenen aan heb, want dit pad is vaak een beetje modderig.
We komen uit op de Vasserweg en lopen richting de rondweg. Als ik naar links kijk, zie ik het ouderlijk huis van Sander, op een steenworp afstand aan het Nuttersvoetpad. Bij mooi weer steek ik de straat over en lopen we richting het Bakhoes aan de Grotestraat voor een lekker ijsje. Vaste prik: twee bolletjes Oma’s cake! Helaas is het nu geen ijsweer, dus we lopen vanaf de Rondweg richting Agelo. We slaan linksaf de Almelosestraat in, en na ongeveer 400 meter sla ik weer linksaf, richting het Appellaantje. Dit stukje Ootmarsum is zo pittoresk! We komen uit op de Stobbenkamp en wandelen verder richting het zwembad. Via de parkeerplaats gaan we het Bas Slatmanpad op, en zo lopen we weer de Agelose Es in. Wat een heerlijk uitzicht daar! Via de Hezebergweg wandel ik naar beneden richting de dikke boom en komen we uit op de Weerselosestraat. Ik sla rechtsaf en loop zo weer richting Café Groot Agelo ‘Max’. Tevreden plof ik thuis neer met een kopje thee en een goed gevoel. Wat wonen we toch prachtig!
- Anne Alberink
een opvallend blauw glitterstrikje. Het resultaat mag er zeker zijn: strak in het pak en helemaal klaar voor het nieuwe carnavalsseizoen!
Lezersfoto
Heeft u ook een mooie, opmerkelijke of grappige foto, met daarbij een kort verhaal? Mail ons, naar secretariaat@ dekeistenen.nl
Te koop: Fleurige carnavalspakken incl. hoeden. Geschikt voor een loopgroep tot 90 personen.
KLEDINGCOMMISSIE C.V. DE KEISTENEN
Aangeboden: Buurthond, loopt op wisselende dagen en tijden een rondje door Agelo. Mag geaaid worden. Klaar? Zeg dan even tegen Luna; ‘op hoes an’!
KOEN & IRMA DAMINK
Te koop: Step. Perfect voor wie na een carnavalsfeestje rollend naar huis wil. Zie Marktplaats.nl
ROY & HEIDI SCHOLTEN
Tuingoeroe Marianne van de Rakt
‘Het groene hart van Agelo, waar de bloemen bloeien en planten groeien.’
Hallo, hallo, lieve kijkbuiskinderen! Hier is weer uw eigen Fabeltjeskrant, rechtstreeks uit het groene hart van Agelo, waar de bloemen bloeien, de planten groeien, en iedereen zich klaarmaakt voor carnaval. Ga lekker zitten, dan vertel ik een verhaal over het leven in de tuinen van ons mooie Agelo.
Mis niets!
Wil jij ook (digitaal) op de hoogte gehouden worden van alles wat er gaat gebeuren tijdens het carnaval in Agelo? Van optochten tot feesten, wij houden je via e-mail op de hoogte van het laatste nieuws en alle leuke activiteiten. Dus waar wacht je nog op? Scan de QR-code en mis niets!
In een prachtige tuin vol bloemen en planten in Agelo woonden een paar vrolijke vrienden. Daar was Roosje Rodeblaadjes, een elegante roos die altijd wist hoe ze de show moest stelen. Ze droomde ervan om een mooie carnavalswagen te maken.
“Ik wil dat iedereen straalt als ze onze bloemenwagen zien,” zei Roosje enthousiast tegen haar beste vriend, Bram de Begonia, een praktische plant die altijd de boel in balans hield. “Maar hoe zorgen we ervoor dat alle bloemen hier meedoen?”
Op dat moment kwam Tinus Tulp aanhuppelen, de ondeugende tulp met een grote fantasie. “Ik heb een idee!” riep hij uit. “Waarom maken we geen tuinenthema voor carnaval? We kunnen samen een optochtwagen bouwen die eruitziet als een gigantische, bloeiende tuin!”
De andere planten begonnen opgewonden te praten. Vera Viooltje, de bescheiden maar slimme viool, stelde voor om lampjes in de bloemen te verwerken, zodat ze ’s avonds zouden schitteren. Karel Klimop, de vrolijke slingerplant, bood aan om zijn ranken te gebruiken om alles stevig aan elkaar te binden.
Maar niet alles ging vanzelf. Gerda Gras, die altijd wat te zeuren had, mopperde: “Waarom zou ik meedoen? Gras is toch maar gewoon gras. Niemand kijkt naar mij.”
Roosje glimlachte en zei: “Maar Gerda, jij bent de basis van alles! Zonder jou kunnen de bloemen niet groeien. Jouw groene kleur maakt de wagen levendig en fris.” Dat deed Gerda goed, en ze besloot mee te doen.
Na weken van samenwerken was het moment daar. De bloemen en planten hadden een prachtige carnavalswagen gebouwd, vol kleuren, geuren en lichtjes. Toen de optocht door Agelo trok, klonk er overal gejuich. “Wat een bloemenpracht!” riepen de mensen. Roosje glimlachte trots. “Zie je wel, als we samenwerken, kunnen we iets moois maken.”
En zo bloeide niet alleen de tuin, maar ook de vriendschap tussen alle planten in Agelo. En ze leefden nog lang en bloeiend.
Knipoogje van Meneer de Uil: “Oogjes dicht en carnavalshartjes open!”
- Marianne van de Rakt
Colofon
Redactie van de Keistenenkrant
Hoofdredacteur van het feest: Romy Bodde
Redactieclowns: Evi Droste, Sophie Stevelink, Anne Alberink Check check dubbelcheck eindredacteur: Jonne Broekhuis
Foto’s & Partyshots: C.V. De Keistenen Feestelijke Lay-out & Design: Thijs Lohuis, Carmen Stevelink
Uitgever
C.V. De Keistenen Weerselosestraat 15 7636 RK Agelo www.dekeistenen.nl secretariaat@dekeistenen.nl
Oplage: 450 confetti papieren Verschijningsfrequentie: Eén keer per jaar, net op tijd voor het carnaval
Drukkerij: Drukkerij van Barneveld | dé drukker die het feest uit de krant laat springen!
Volg ons voor meer feestgedruis: Facebook: facebook.com/dekeistenen Instagram: instagram.com/cvdekeistenen
Contact
Wil je ons een confetti serenade of een tip doorgeven voor de volgende editie? E-mail: redactie@dekeistenen.nl
Disclaimer
De redactie is niet aansprakelijk voor overdaad aan confetti, verloren actieve herinneringen of katers. We doen ons best om alle info juist en feestelijk te presenteren, maar de carnavalssfeer heeft zo haar eigen regels!
Agelo viert carnaval op geheel eigen wijze
‘De vrouw keek, schudde haar hoofd en ging
Het tafereel staat op mijn netvlies gebrand en in mijn geheugen gegrift. De afkeurende blik van die oude Agelose vrouw. Ik zie haar nog voor me. Ik zal het nooit meer vergeten. Ik heb het over een vrijdagmiddag in februari 1986; 7 februari om precies te zijn. Carnaval in Agelo. Jan Burink was dat jaar Ridder van de Agelose carnavalsvereniging De Keistenen; Gerrit Kamphuis was zijn adjudant. Ik was daar als één van de twee adjudanten van prins Henny Olde Meule van de Ootmarsumse carnavalsvereniging De Othmarridders. De andere adjudant was Harry Hemmer.
We waren door De Keistenen uitgenodigd om de opening van het carnaval in Agelo mee te maken. En dat gebeurde met een kinderoptocht door de buurtschap. Natuurlijk deden prins Henny en zijn adjudanten ook mee. Uit Agelo deed iedereen mee. De schoolkinderen liepen vrolijk verkleed mee, er waren wat wagentjes en voor de hoogheden met hun adjudanten waren er twee auto’s waar we achterop stonden. Er was muziek en daar gingen we. Vanaf café Groot-Agelo liepen we via de Borgstadweg, Enktermorsweg, Kipboomweg en via de Weerselosestraat weer terug.
Het was ergens op de Enktermorsweg. We hadden nog niet één toeschouwer gezien. Iedereen liep immers mee. Tot we bij een boerderij kwamen. Een oudere vrouw was bezig om het erf ‘an te keer’n’. Toen ze de carnavalsoptocht in het oog kreeg, stopte ze abrupt met vegen. De verbazing, om niet te zeggen verbijstering, was van haar gezicht te lezen. Ik hoorde haar denken: ‘wat is dat voor rarigheid’.
Lol Wij waren als ‘hoogheden’ allang blij dat we iemand zagen en we zwaaiden enthousiast naar haar. Maar er kwam geen enkele reactie. Ze keek nog een keer, schudde afkeurend haar hoofd, en ging verder met het ‘ankeer’n’ van het erf. We keken elkaar aan en hadden de grootste lol. Mooier werd het niet meer die dag.
Als ik praat over het carnaval in Agelo en over De Keistenen dan is deze anekdote het eerste dat me te binnen schiet. Maar dat is natuurlijk al bijna 40 jaar geleden. Het carnaval in Agelo is sindsdien veel meer geworden dan alleen een optocht zonder toeschouwers. De Keistenen vormen na 44 jaar een onmisbaar bestanddeel van de samenleving; zeg maar gerust een hoeksteen. Zonder carnaval als niet meer weg te denken samenbindend element van de gemeenschap zou deze buurtschap bij Ootmarsum er qua leefbaarheid heel anders uitzien. Het zorgt voor samenhang door het jaar heen.
Volwaardig
Het wilde idee en spontane initiatief van Frans – Max - Groeneveld om wat meer reuring te brengen in Agelo begin jaren 80, ook goed voor zijn eigen klandizie in het café overigens, hebben grote gevolgen gehad. Want De Keistenen heeft zich ontwikkeld tot een carnavalsvereniging met meer dan 300 leden die in alle opzichten volwaardig en gelijkwaardig aan andere carnavalsverenigingen in de regio is. En dat is geen sinecure. Max Groeneveld en die paar andere mannen van het eerste uur hadden dit in hun stoutste dromen niet kunnen bevroeden.
Maar weer even terug naar 1986.
Prins Henny en zijn adjudanten waren de zondagmorgen erna ook te gast op het Frühshoppen van De Keistenen. Reuze gezellig bij Max in het café. We kregen de kans nader kennis te maken met Ridder Jan en zijn adjudant Gerrit Kamphuis. We kwamen erachter wat de lijfspreuk was van Ridder Jan: Veur niks krieg ie lange hoar en dikke luus. En toen we toch bezig waren, kwam Gerrit Kamphuis ook met zijn lijfspreuk op de proppen toen hij in 1984 Ridder was: A’j ’t geld rekk’nt, kost ’t niks. We kwamen niet meer bij. Met name die laatste lijfspreuk bezorgt me nog vaak plezier.
Eigen draai
Door de jaren heen groeide De Keistenen uit tot een volwassen carnavalsvereniging met alles erop en eraan. Met een goede bestuurlijke structuur, prima muziekkapel, voor jong, oud en ook voor vrouwen; en met uitstekende gala-avonden tot volwaardige deelname aan optochten. En als we het toch over de gala-avonden hebben: De Keistenen hebben daaraan een geheel eigen draai gegeven. De eerste jaren was het ‘behelpen’ in de kleine zaal van Max maar na een paar jaar volgde de verhuizing naar de wat grotere maar nog altijd relatief kleine ruimte in de kantine van Camping De Haer.
De gala-avonden hebben qua invulling en sfeer een naam opgebouwd in de regio. De belangstelling is altijd vele malen groter dan dat er plaatsen zijn. En als je een keer binnen bent en op jouw stoel zit, dan zít je ook. De bewegingsruimte is beperkt maar niemand die daar om maalt. En eerlijk is eerlijk: het programma van de gala-avonden mag er elk jaar opnieuw zijn. Met bovendien allemaal eigen inbreng uit Agelo. Iedereen doet mee, ook als ze er niet meer
wonen. Waar een kleine buurtschap groot in kan zijn. Qua niveau, beleving en plezier kan het Agelose gala gerust de concurrentie aan met Ootmarsum en andere plaatsen in de omgeving. Iedereen wordt zonder pardon en zonder aanzien des persoons op de hak genomen.
Uitdelen
Als journalist van de Twentsche Courant Tubantia smaakte ik het genoegen om een aantal keren de gala van Agelo te mogen verslaan. Ik schreef toen ook geregeld over gebeurtenissen in Agelo. Soms ook kraakte ik als uit Ootmarsum afkomstige verslaggever een kritische noot. En natuurlijk werd ik van repliek gediend op de gala. Dan was ik ‘aan de beurt’. Eén keer werd me duidelijk gemaakt dat Agelo zelf wel uitmaakt wat ze doet en dat daar geen kritische journalist voor nodig is. Enig chauvinisme was daarbij op z’n plaats. Ik kon er smakelijk om lachen. Want zo hoort dat natuurlijk ook: wie uitdeelt, moet ook kunnen incasseren.
Ageloërs kunnen dat zelf ook als geen ander. Het tekent ook de aard van de inwoners van Agelo: no nonsense. Doe maar gewoon dan doe je al gek genoeg. Maar het is tegelijkertijd ook de kracht van de buurtschap én zeker ook van de carnavalsvereniging De Keistenen. Ik vraag me af hoe die oude vrouw van destijds aan de Enktermorsweg nu naar het carnaval in Agelo zou kijken. Eigenlijk weet ik het antwoord al wel: met grote trots. En terecht.
- Alphons Weierink