



isB(l)oeiendeFamiliesBollenstreek VerhageneenuitgavevanUitgeverij enverschijntin Beinsdorp,Hillegom,Lisse,DeZilk,Sassenheim,Noordwijkerhout,Noordwijk, VoorhoutenWarmond.
Bij Roeland Juweliers maken we al ruim 110 jaar, elke dag weer opnieuw, de wensen en dromen van onze klanten waar. Als familiebedrijf zijn we stevig geworteld in Hillegom en (ver) daarbuiten. Onze naam is een begrip in de regio.
We weten met onze uitgebreide en gevarieerde collectie sieraden en horloges steeds weer te verrassen en bieden voor ieder wat wils.
Of u ons nu bezoekt voor een nieuw horloge of speciaal sieraad, op zoek bent naar inspiratie of uw eigen ideeën door ons wilt laten uitwerken, we staan voor u klaar.
Met een frisse restyling en een nieuw logo blijven we trouw aan onze kernwaarden. Onze winkel hebben we nog uitnodigender gemaakt. Hier kunt u in alle rust onze collectie bewonderen en ervaren. Onze vakmensen staan klaar om u te begeleiden bij het vinden van het perfecte sieraad voor elk speciaal moment.
025-251 5608 info@roelandjuweliers.nl Hoofdstraat 72-74 Hillegom
Familiebedrijven vormen de kurk waar Nederland, en dus ook de Duin- en Bollenstreek op drijft. Ze groeien, ontwikkelen zich en spelen een grote rol in onze regio. Veel inwoners werken bij deze bedrijven, komen er als klant of hebben er een connectie mee. Deze bedrijven ondernemen, ontwikkelen en groeien. Hoe mooi is het om hun verhalen te vertellen en te laten zien wat zij betekenen voor onze streek?
Als Uitgeverij Verhagen spiegelen wij wat er leeft in de samenleving, en deze familiebedrijven zijn daar een essentieel onderdeel van. We zijn trots dat we dit kunnen doen, trots op deze bedrijven en trots op ons eigen bedrijf, dat al meer dan 100 jaar bestaat. Door oorlog, economische crises, stormen en zelfs de coronaperiode heen zijn wij en deze bedrijven blijven bestaan. De ondernemingen bieden nog altijd werkgelegenheid aan onze inwoners. Dat is geweldig!
Ik denk dat als je deze bedrijven uit de economie zou halen, er weinig overblijft. Bij grote bedrijven en overheidsinstanties is er vaak een andere energie; minder persoonlijk, minder betrokken. Familiebedrijven kennen hun medewerkers, hebben binding met hun omgeving en voelen zich verantwoordelijk voor hun gemeenschap. Dat maakt ze uniek.
Nog een ander belangrijk aspect: de winst die in familiebedrijven wordt gerealiseerd, vloeit vaak terug in het bedrijf en de regio. Het geld gaat niet naar anonieme aandeelhouders die een zo hoog mogelijk dividend willen, maar wordt geïnvesteerd in de toekomst. De toekomst van het bedrijf, maar ook de maatschappij. Families met een bedrijf in de Bollenstreek sponsoren evenementen, ondersteunen lokale initiatieven en zijn van oudsher nauw verbonden met de streek. Omdat ze er opgroeien, ontwikkelen en ondernemen.
Eén ding hebben de bedrijven in dit magazine gemeen: ze zijn stuk voor stuk betrokken bij en verweven met de Bollenstreek.
Dit magazine biedt een inkijkje in het reilen en zeilen van een aantal van deze bedrijven. Maar dit is slechts het begin, want de Bollenstreek zit er vol mee. Dit nummer zal zeker een vervolg krijgen!
DIRK BOUMAN, ALGEMEEN DIRECTEUR UITGEVERIJ VERHAGEN B.V.
Bader glas- en schilderwerken
- verf en behang
Elsbroekerwei
Goodnight Slaapkamers
Het magazine B(l)oeiende families Bollenstreek is een idee en uitgave van Uitgeverij Verhagen B.V.
Hoofdredactie: Marc Wonnink
Media-adviseur: Wanda de Mooij
Tekst: Caroline Spaans
Fotografie: Thomas Steenvoorden | Buro Binnen
Vormgeving: Het Mediacentrum
Oplage: 60.000
Uitgeverij Verhagen behoudt zich ten aanzien van de inhoud van deze uitgave zowel het auteursrecht voor volgens artikel 15 lid 1 sub 4 van de Auteurswet als het databankrecht.
Niets uit deze uitgave mag worden vermenigvuldigd zonder voorafgaande toestemming van de uitgever.
Uitgeverij Verhagen • Ambachtsweg 7a • 2222 AH Katwijk
Wist u dat de zesde generatie
Omtzigt al wordt ingewerkt?
Maar: Miriam en Alex laten weten dat hun kinderen zelf beslissen of ze het bedrijf ooit over willen nemen. ‘We zijn in ieder geval klaar voor de toekomst, waarbij duurzaamheid het key-word is, met als doel: een geheel klimaatneutraal bedrijf in 2027.’
Het kán zelfs langer geleden zijn, maar volgens de o ciële papieren had de opa van de vader van Ko Omtzigt een handel in brandstof en schreef zich in bij de Kamer van Koophandel in januari 1898 te Zoeterwoude aan de Hoge Rijndijk.
We praten met de vijfde generatie, Alex Omtzigt en zijn vrouw Miriam. Alex is de zoon van Ko en Ria Omtzigt-Warmerdam. In die eerste dagen werd gebruik gemaakt van schuiten en vletten voor transport van kolen. Oprichter Cornelis Omtzigt besloot in 1902 het bedrijf over te dragen aan zijn oudste zoon: de opa van de vader van Alex, Jacobus Henrikus Omtzigt. Naast kolen werd ook zand en grind vervoerd. Alex: ‘In 1936 droeg opa Jacobus het bedrijf over aan zijn oudste zoon, Cornelis Theodorus Omtzigt. Hij besloot het bedrijf te splitsen en het grind/zand gedeelte aan zijn jongere broers Piet en Henk over te dragen. De handel in brandstof en kolen werd door mijn opa verder uitgebreid.’
‘Het
‘Door de komst van het aardgas besloot mijn vader, na het overlijden van mijn opa, samen met mijn moeder Ria, het roer om te gooien en een botenkraan te bouwen, om boten uit het water te hijsen en ze een winterstalling te bieden. Voorbijgangers zagen dit en vroegen of deze boten misschien te koop waren. Hierdoor ontstond het idee om volledig voor de botenhandel te gaan en werd de kolenloods omgebouwd tot showroom.’
Met ingang van 1991 werd Omtzigt importeur van Chris Craft. Ter promotie stonden Ko en Ria op de Hiswa, waar Alex al enthousiast meehielp: ‘Ik was altijd al met boten bezig, kende praktisch iedere klant van m’n vader en wist welke boot hij had. Ik kwam in 1993 bij het bedrijf waarna we verhuisden naar het pand waar we nu zitten, in Sassenheim. Op mijn 21e groeide ik in het bedrijf en in 2010 werd ik met veel steun van Miriam, waarmee ik intussen was getrouwd, volledig eigenaar. Samen hebben we drie kinderen, Bryan, Shaya en Jayden en wonen in het huis wat mijn ouders lieten bouwen in 1993, naast de zaak.’
Sinds de overname is de oude kraan vernieuwd, de showroom aangepast, en werd de oude winterstallinghal vervangen voor een gloednieuwe.
Miriam: ‘De Omtzigt Boot Wellness werd op 10 oktober 2021 o cieel door onze kinderen geopend. En als kroon op ons mooie familiebedrijf ontvingen we afgelopen november het predicaat hofleverancier.’
Wist u dat Hidde, de vader van Ben Wielinga uit een ambachtelijke klokkenmakers familie komt?
Niet alleen in de winkel, maar ook aan huis en aan de torenuurwerken van kerken werden vroeger reparaties uitgevoerd.
Afgelopen jaar vierde Wielinga Juweliers een dubbel jubileum: hun 150-jarig bestaan én 60 jaar op de locatie aan de hoofdstraat van Sassenheim. En ongezien door het dorp lopen? Dat kan alláng niet meer: iedereen kent de familie Wielinga.
Op het moment van het interview is ook een deel van een mogelijke zesde generatie in de winkel: de dochter van Liset en haar man Martijn komt even langs met oma. Haar broertje zit op school én Liset en Martijn verwachten deze zomer een derde kindje.
Het bedrijf werd in 1874 opgericht door de Friese Doekle Wielinga en voortgezet door kleinzoon Hidde die met zijn vrouw Dorien (de ouders van de huidige eigenaar Ben) vanuit Franeker verhuisde naar Sassenheim in 1963. Naast horloges en sieraden, bestond de collectie destijds ook nog uit wekkers, klokken en optiek.
Ben is vanaf 1985 in de zaak, maar dat was niet vanzelfsprekend: ‘
Bij de politie, leek me ook wel wat. Uiteindelijk koos ik toch voor het juweliersbedrijf. Margreet leerde ik kennen op de horlogemaakvakschool.’
In 1990, toen dochter Liset werd geboren, kwam Margreet ook in de zaak en konden de ouders van Ben een stapje terug doen. Ben en Margreet vormen de vierde generatie.
‘Nieuw
Margreet: ‘Door de jaren heen is veel veranderd. We hadden in 2014 een grote verbouwing en in 2021 zijn we uitgebreid met een groter atelier. Daarnaast is er in horlogetechniek veel veranderd, ligt de focus meer op merksieraden en is er veel vraag naar personalisatie van sieraden. Bijvoorbeeld herdenkingssieraden met een naam, vingerafdruk of logo.’
Inmiddels staat de vijfde generatie Wielinga in de startblokken: Liset en Martijn. Hoewel – in tegenstelling tot Liset – haar beide zussen vroeger op zaterdag meehielpen, hebben zij beiden een andere beroepskeuze gemaakt. Schoonzoon Martijn: ‘Omdat we elkaar al 18 jaar kennen, ben ik altijd heel vertrouwd met de juwelierszaak van mijn schoonouders geweest.’ Volgens Liset lag het helemaal niet in de lijn der verwachting dat zij de zaak zou overnemen. ‘Pas toen Martijn zei dat hij het wel samen zou aandurven, zijn we naar m’n ouders gestapt met een voorstel.’
Ben en Margreet zijn heel trots op hun dochter en schoonzoon. Margreet: ‘Het feit dat we klein zijn gebleven, heeft een groot voordeel: we kennen onze klanten en kunnen snel schakelen. Vakmanschap en service worden nog steeds gewaardeerd! Van onze vaste klanten zien we nu ook de kinderen en kleinkinderen in onze winkel.’
Wist u dat de showtuin van de Tulip Experience Amsterdam komend seizoen vier keer zo groot wordt? In totaal zijn er straks 4 miljoen tulpen in 700 verschillende soorten te bewonderen.
Wist u ook dat achterkleindochters (de dochters van Lucy) Lola en Frenkie ook helpen bij de Tulip Experience, met het inrichten van de kidshoek en het samenstellen van de speurtocht voor kids?
Op het kantoor van W.A.M. Pennings herinnert een massief eiken bureau met een stempelkussen en rolodex, aan het digitaal-loze tijdperk waarin opa Wim Pennings opgroeide. De oprichter van dit Bollenbedrijf (iedereen noemt hem Wam) komt uit een familie met zes broers en één zus die allen (afzonderlijk van elkaar) in de bloembollenhandel terecht kwamen.
Kwekerij W.A.M. Pennings aan de Herenweg in Noordwijkerhout werd opgericht in 1951.
Wim Pennings heeft niets met de media. Een zeer bescheiden man, die altijd hard heeft gewerkt en graag op de achtergrond is. Bescheidenheid en de doe-maar-normaal-dan-doe-je-al-gek-genoeg mentaliteit heeft opvolger en tweede generatie zoon Simon zéker niet van een vreemde. Ook kleindochter Sylvia staat met beide benen op de zandgrond. Maar de hele pr en media-aandacht die er sinds de opening rondom de Tulip Experience Amsterdam hangt, was en is immens. Sylvia (sinds 2019 directeur Tulip Experience Amsterdam): ‘We hebben mooie prijzen mogen winnen, waaronder Best Hidden Gem ter wereld, op een internationale toerismebeurs in Spanje, Best Storytelling op de World Tulip Summit en al twee maal de Travellers Choice Award vanuit Tripadvisor.
‘Twee
‘Werken met mijn ouders voelt als een groot voorrecht. Met mijn vader het zakelijke deel van met mijn moeder Hetty het creatieve. We hebben soms pittige discussies, maar nóóit ruzie! Het lastigste is dat werk en privé in elkaar overlopen.’ Sylvia woont in Amsterdam, maar luncht altijd aan de keukentafel van haar ouderlijk huis aan de Herenweg. ‘Ons voornemen voor 2025 is om tijdens het eten níet meer over werk te praten.’
Het generatieverschil zorgt voor een nieuwe impuls met hulp van Sylvia’s zussen, Sophie (social media), Alice (vertalingen) en Lucy (aankleding).
Simon lacht: ‘Ik heb niets met de socials. Maar als je ziet dat gedeelde berichten de wereld overgaan en duizenden likes krijgen, is dat natuurlijk geweldig! Mijn vader vindt dat maar niks, ha! Hij is een echte digibeet en zei ooit: ‘Waar begin je an. Je heb ’t al zo druk!’ Anno 2025 móet je ook digitaal delen. Als twee verschillende generaties, leren we enorm van elkaar.
Allan Visser (zoon van het zusje van Simon) werkt al heel lang bij zijn oom en gaat de kwekerij voortzetten. Hij richt zich in de kwekerij op digitalisering en gezamenlijk zetten zij zich in voor verduurzaming.
Simon wil zijn werkzaamheden langzaam afbouwen, maar blijft wel op de achtergrond aanwezig. Net zoals Wim Pennings op zijn 90e dat nog altijd doet.
Wist u dat Klaas en Nel over drie jaar het stokje over willen dragen?
En dat Lisa en Bas hopen over 15 jaar een nóg vollediger pakket te kunnen aanbieden?
En dat de hele familie heel trots is op het team?
En last but not least… dat Van Nes in 2020 de publieksprjis won van de Sterkste Schakel?
Veel Noordwijkerhouters zullen zich de winkel van Peter van Nes herinneren. Hij startte in 1962 een ambachtelijke smederij in de Kerkstraat waar hij samen met zijn vrouw op nummer 38 gashaarden en later huishoudelijke artikelen en speelgoed verkocht. Ruim 62 jaar later groeide het bedrijf uit tot Van Nes wonen met comfort en timmert de derde generatie creatief en voortvarend aan de weg die opa Van Nes ooit insloeg.
De tweede generatie komt in de jaren tachtig in beeld: Klaas (1967) volgde de opleiding tot loodgieter en hielp al snel fulltime mee in de zaak van vader Peter. Op 1 juni 1990 neemt hij het roer over en wordt het bedrijf o cieel omgedoopt tot Installatiebedrijf Van Nes en Zoon. Klaas’ echtgenote Nel werkte toen ook al mee: ‘Ik had al snel in de gaten dat het hoognodig was om m’n schoonvader en Klaas te helpen met de papierwinkel. Dus ging ik fulltime de zaak in. Intussen doe ik alles op financieel gebied.’
De verhuizing naar het nieuwe pand aan de Smelterij was in 2005, waar ook een showroom en het Inspiratiehuis werden bijgebouwd. En het woord zegt het al: inspiratie 2.0 voor iedereen die zoekt naar... Tja. Wat eigenlijk niet? Alles waarmee je je huis mooi maakt, is hier te vinden.
‘Uit
Bas (28) en Lisa (31) zijn de derde generatie ‘Van Nes-sers’ en inmiddels mede-eigenaar. Zoon Bas kwam er in april 2017 bij en heeft zich helemaal gestort op de installatietechniek-tak. Lisa noemt haar werk lachend ‘een uit de hand gelopen hobby’: ‘Ik heb een achtergrond als interieurdesigner en kwam in 2019 bij mijn ouders in dienst. Nu, ruim vijf jaar later, heeft ze samen met haar team een webshop en een razend populaire instagrampagina met ruim 15k volgers. ‘Ik werd designer van het jaar met een project dat we hadden ontworpen. Een eigen ontwerp behang wordt tot op de dag van vandaag elke dag verkocht.’
Wanneer je Klaas vraagt naar de kracht van Van Nes zegt hij vastberaden: ‘Wij leveren geen prutswerk. Wij leveren Van Nes-kwaliteit. Wij willen onze klanten compleet ontzorgen.’ Aan de spirit ontbreekt het in ieder geval niet bij dit bijzondere familiebedrijf. Met de komst van het inspiratiehuis werd het logo aangepast met een dakje, synoniem aan: Van Nes kan alles realiseren onder het dak van het huis.
Wist u dat de Bruna Lisse ook van de familie Evers wordt? Met ingang van 3 maart zal deze zaak in het Blokhuis van Frank, Arjan en Amber zijn. Zij zien hier de groei en potentie.
Een uitgelezen kans voor dochter Amber om haar tanden in te zetten en haar bedrijfskunde-skills te laten zien!
Hoe omschrijf je je vader? Een vraag voor dochter Amber en zoon Arjan. Veel Hillegommers kennen Frank Evers, ondernemer, gemeenteraadslid en fractievoorzitter, als iemand die geen blad voor de mond neemt. What you see is what you get. ‘Onze vader is een echte familieman. Eerste Kerstdag is heilig voor hem. Dat is de enige dag dat we niet in de winkel te vinden zijn, maar allemaal samen zijn. Hij kan ook niet wachten om opa te worden. Het zal ooit een rol zijn die hij liefdevol op zich zal nemen.’
Amber: ‘Toen papa 60 werd, zaten we midden in de pandemie en hadden we aan familie en vrienden gevraagd om foto’s en filmpjes van hem door te sturen. Daar hebben we toen één video van gemaakt. Als rode draad zie je hierin papa als familieman. Heel mooi! Ik denk dat dat onze werkband ook zo intens maakt. We zijn als familie gewoon heel hecht.’ Frank’s moeder leeft ook nog. Oma Evers (93) komt dagelijks met de rollator een krant halen.
‘Klanten komen hier ook voor een praatje en wat extra aandacht’
Maar hoe is het begonnen? Frank: ‘Mijn opa begon in 1928 de Tabakswinkel aan de Mariastraat, dat mijn vader in 1958 overnam. Ik kreeg in 1990 te kans om de zaak van mijn ouders over te nemen. Arjan werd geboren in die periode en groeide op in de winkel. Zijn box stond letterlijk in de zaak. Uiteindelijk kregen Frank en Gitty vier kinderen: Arjan, Marc, Amber en Toine. ‘In 2013 kwam de boekenzaak te koop, drie panden verder dan waar we nu zitten op de Hoofdstraat. Dat hebben we verbouwd en zijn daar een Readshop begonnen. Toen in 2016 het grote pand, waar we nu zitten, te huur kwam, wilde ik daar naartoe verhuizen. We openden in juni 2017 de eerste Readshop XL van Nederland op Hoofdstraat 85. Sinds 2013 zit ook Arjan in de zaak en ook Amber, cum laude afgestudeerd in organisatiewetenschappen, vindt het werken met klanten véél leuker dan het werken op kantoor.’
Arjan: ‘Het is hard werken, maar erg leuk. Voor mijn vader zal het lastig worden om rustiger aan te gaan doen, maar we weten dat hij vertrouwen heeft in ons. Hij zal ook als hij straks met pensioen is, ongetwijfeld nog lange tijd actief blijven achter de schermen én achter de toonbank!’
Wist u dat Heemskerk
Slootweg zijn naam en logo gaat veranderen? In plaats van Heemskerk
Slootweg zal straks Fa E & W Heemskerk op de wagens prijken: de voorletters van de broers, net als hun vader dat vroeger had bedacht. Het wagenpark van Fa. E & W Heemskerk bestaat uit 28 vrachtwagens.
‘Een goed begin is het halve werk, neem dus mest van Heemskerk’: een slogan die al decennialang meegaat en nog altijd wordt gebruikt door de huidige, derde, generatie, die wordt gevormd door de broers Edwin en Willemjan Heemskerk.
Opa Hannes Heemskerk schreef zich lang geleden in bij de Kamer van Koophandel om voor zichzelf te beginnen. Het was 1929 en alle vervoer van mest verliep nog via het water. Edwin: ‘Er zijn zelfs nog verhalen bekend van vóór die tijd dat honden de schuit met mest voorttrokken op de Leidsevaart.’ Net na WOII kocht opa Hannes een vrachtwagen voor transport over de weg. Edwin: ‘In het begin kwam alle mest vanuit het noorden hiernaartoe en werd afgeleverd bij de bollenboeren via het water.’ Toen de vader van Edwin en Willemjan, Huib, met zijn broer Cees in het bedrijf kwam, werd de naam Firma H&C Heemskerk. Tien jaar later kochten ze een stuk grond bij de Leidsevaart, waar een enorme opslag voor mest en compost is.
Rond de tijd dat Edwin en zijn broer hun intrede maakten, werd de Firma ingehuurd door een bedrijf in Alphen aan den Rijn, om afvaltransport uit te voeren: van huishoudelijk afval tot chemisch afval. Een deel van dit bedrijf werd in 1999 verkocht. ‘Een van de planners die daar werkte, Cor Slootweg, werd door onze vader benaderd om medeaandeelhouder bij ons te worden. Het bedrijf werd uiteindelijk in 2004 omgedoopt tot Heemskerk Slootweg.’ Willemjan: ‘Al het vervoer gaat tegenwoordig ‘per as’ zoals dat heet: met de vrachtwagens. Mest- en composthandel is nog altijd een belangrijk onderdeel binnen het bedrijf. De klanten zijn door de jaren heen uitgebreid: van kleine bollenboer met een kuubje mest tot de grote afvalverwerkers zoals de Meerlanden. Daarbij hebben we niet alleen een afvaltransportvergunning voor Nederland maar hebben ook vrij baan door onze afvalvergunningen in het buitenland. Elk jaar worden deze geactualiseerd.’
Willemjan heeft een dochter van 18; de vraag of er al een vierde generatie in de startblokken staat, komt nu nog veel te vroeg. De broers zijn nog jong (48 en 50), dus houden zich nu nog niet bezig met de opvolging.
Langzaam wennen aan overname volgende generatie
Wist u dat Jan en Esther elke dag nog samenwerken?
De bedoeling is dat Jan dit jaar een dag minder gaat werken, zodat de komende jaren Esther en haar team de zaak gaat overnemen.
De een groeit op tussen de bollen en de ander tussen de brillen. Esther Kik (25) groeide op tussen beiden: in het bollendorp Lisse én in de brillenzaak van haar ouders, Bril Jan’t. Wie kent deze prachtige optiekwinkel niet? Meer in het hart van Lisse kan je bijna niet komen, op de hoek Kanaalstraat/Kapelstraat. Dit relatief jonge bedrijf, dat geen generatielange vader-op-zoon-overnames kent, krijgt binnenkort een overname vaderdochter. Esther: ‘Mijn moeder werkt achter de schermen: boekhouding en administratie. En mijn broer en zus kozen voor een andere carrière. Zolang ik me kan herinneren wilde ik mijn vader opvolgen.’
Jan (62): ‘We hebben foto’s dat Esther op een karretje zit en door de winkel rijdt. Toen ze ouder werd, mocht ze brillen op kleur leggen.
Buiten schooltijd was ze áltijd in de zaak!’
‘Esther
In 1997 startte Jan Kik deze bijzondere optiekwinkel, die eerst nog aan de Kanaalstraat was gevestigd. Hoe is Jan in de brillen terechtgekomen?
‘Na de MTS vond ik een baan bij een opticien in ’s Gravenzande. Alles wat ik had geleerd op school werd gecombineerd met inkoop en klantencontact. Vanaf dat moment ging het vak pas echt voor me leven.’
Vastberaden om zich verder te ontwikkelen, nam hij na negen jaar ontslag en ging werken als vertegenwoordiger binnen zijn vakgebied. Deze rol bracht hem in contact met verschillende opticiens, waardoor hij niet alleen leerde wat hij wilde, maar vooral ook wat hij niet wilde: ‘Ik wilde niet als franchiser voor een keten werken. Ik wilde een kleine zaak, met een uniek aanbod.’ En zo geschiedde. Na 2,5 jaar rondreizen kocht Jan in 1997 Bril Erik op de Kanaalstraat. Hij veranderde de bedrijfsnaam en liet posters met zijn gezicht in abri’s hangen: ‘Bril Erik wordt Bril Jan’t’ stond er op. Dat u het maar weet. En Lisse wist het. En weet het nog altijd. Deze promotiestunt duurde 1,5 jaar. Acht jaar lang wandelde Jan vanaf de parkeerplaats Grachtweg naar zijn zaak op de Kanaalstraat langs het hoekpand waar hij nu gevestigd is, zich afvragend: als je hier ooit een winkel zou mogen hebben, wát een locatie! Tot hij in 2006 de kans kreeg om naar dit pand te verhuizen.
En nu, bijna 20 jaar later, is het alweer (bijna) tijd voor hem om een stap terug te doen, hoewel dat lastig is voor iemand die zo vergroeid is met zijn vak. Voor Esther was en is hij nog altijd een goede leermeester. Esther is naast opticien ook conctactlenzenspecialist en zal straks hét gezicht worden van deze prachtige zaak.
Vijf generaties van schoenmakerij tot schoenspecialist
Wist u dat Debby en haar broer en zus van kinds af aan al hielpen in het magazijn van Schouten Schoenen? Jong als ze waren, zijn ze meegegroeid met het familiebedrijf. Debby kan zich zelfs de tijd nog herinneren dat opa Aris en oma Lies de zaak hadden.
Het is haast niet voor te stellen dat Schouten Schoenen volgend jaar zijn 150e jubileumjaar viert. Eind 19e eeuw en nog vér in de 20e eeuw waren schoenen sterk afhankelijk van de sociale klasse en functie. Helemaal in het begin, in de Dorpsstraat, waar de eerste generatie (Sassenheimer Jan Schouten) een woning met winkel en werkplaats had, was de schoenmakerij ook nog een ontmoetingsplek voor veel Noordwijkerhouters; de tijd van klompen en paardentuigen! Zoon Jan jr. volgde zijn vader op en runde het bedrijf tot 1956. Anno 2025 spreken we, in de geheel gemoderniseerde winkel, met de vijfde generatie, Debby Schouten (52): ‘Mijn ouders Jan en Leny zaten ruim 50 jaar in de zaak. Mijn vader was 17 toen hij als jongste gediplomeerde schoentechnicus van Nederland aan het werk ging in de schoenmakerij van zijn vader. Tot en met de derde generatie waren we een echte dorpswinkel.’
‘Al die generaties hadden lef om eigen
In 1980 werd het buurpand bij de zaak betrokken én kreeg Schouten Schoenen te maken met de komst van een concurrerende schoenenzaak in het dorp. Debby: ‘Zij hadden ook het ‘Alles voor iedereen’ concept. Mijn ouders besloten dat het noodzakelijk was om zich te onderscheiden en gingen over op pasvorm en comfort. Mijn vader haalde zijn diploma’s voor orthopedisch schoenmaker en -consulent en onze slogan werd: Schouten Schoenen een feest voor voeten. Dat concept is nog steeds de basis. Met behoud van hun visie, zorgen wij nog altijd dat er mooie schoenen worden ingekocht. Het sto ge imago dat comfortabele schoenen ‘tuttige schoenen voor oma’ zijn, is alláng achterhaald.’ Debby ging in 2014 bij haar ouders werken nadat ze twintig jaar in het onderwijs zat. Samen met haar man Pieter Roelo s nam ze het familiebedrijf o cieel over in 2020. Een absurd moment voor een overdracht, omdat de winkel vanaf die datum tien weken noodgedwongen op slot ging vanwege de coronamaatregelen. Debby: ‘Achteraf een ijkpunt waarop de vijfde generatie startte. Ik ben ook de eerste vrouwelijke opvolger. Voorgaande overnames waren traditioneel van vader op (de oudste) zoon. Onze ouders hebben ons altijd de keuze gelaten. Mijn broer is verantwoordelijk voor de automatisering binnen ons bedrijf, naast zijn beroep als piloot. Mijn zus is muziekdocent op een middelbare school.’ Valentijn, de 19-jarige zoon van Debby en Pieter, krijgt ook een eigen beroepskeuze. Moeder Leny staat op drukke zaterdagen met veel plezier in de winkel en vader Jan wordt nog regelmatig ingeschakeld voor reparatiewerkzaamheden.
Wist u dat Baaij, in 2024, in het pand van de buren, de smulcorner opende? Hier worden onder meer broodjes, ijs en Limburgse vlaaien verkocht.
In 2022 vierde Baaij Fresh haar 75-jarig jubileum: twee generaties Baaij prijkten op de foto in de krant in de winkel aan de Kanaalstraat in Lisse. De winkel is inmiddels opnieuw uitgebreid en de vierde generatie zal de naam Baaij voortzetten. Het bedrijf werd opgericht door opa Baaij en voortgezet door zoon Toon en kleinzoons Ad (1969) en Kees (1975) die momenteel samen eigenaar zijn. De geschiedenis van dit familiebedrijf kent zijn oorsprong in het Zeeuwse Tholen. Hoe zijn zij in Lisse terechtgekomen? Ad: ‘In 1947 verhuisde opa Baaij met zijn tien kinderen uit Tholen naar Lisse. Opa’s eerste vrouw overleed in het kraambed na de bevalling van hun zesde kind. Hij stond er alleen voor en kreeg hulp in de huishouding van een dame uit Lisse: Jo Mijnders. Uiteindelijk is mijn opa met haar getrouwd en werden uit dit huwelijk nog vier kinderen geboren, waaronder onze vader Toon.’
Na de oorlog was het armoe troef en met vishandel in Zeeland verdiende je nog geen droog brood. Kees: ‘Oma stelde voor om naar haar geboortedorp Lisse te verhuizen, want daar was nog geen viswinkel.’ Aldus geschiedde. Baaij Fresh, zoals het bedrijf nu heet, is inmiddels een begrip in Lisse en de gehele Bollenstreekregio.
‘Dankbaar
‘Toen onze vader 17 was, overleed opa Baaij en moest hij gelijk in de zaak: De Thoolsche Vischhal, heette het toen nog. Zo’n twee jaar zat het bedrijf een eindje verderop in de Kanaalstraat, in het pand van Eigenbrood. In het pand waar we nu zitten, zat vroeger een slager. Hij emigreerde en wij konden het pand kopen. En vanaf dat moment is het alleen maar verder uitgebreid en verbouwd en staan we waar we nu staan!’
Kees kwam in 1994 en Ad in 1991 in de zaak. Omdat Ad meer een organisator is, wilde hij al snel meer dan alleen ‘uitjes-erbij-anders-nogiets’: hij wilde de cateringtak verder uitbreiden. Dit leidde uiteindelijk tot overname van ‘De Voorhof’ en opening van ‘De Proeverij’, tegenover de Agathakerk.
De samenvoeging met de naastgelegen slagerij aan de Kanaalstraat werd zeven jaar gerealiseerd. En wie nu de hypermoderne winkel binnenloopt voor een ‘Baaij Fresh-ervaring’ met ‘Fish/Meat/Meals’ kan alleen maar bevestigen dat het water uit de mond loopt bij het zien van een overdaad aan heerlijke versproducten!
Kees: ‘Anno 2025, met 50 man personeel, kijken we dankbaar naar ons hechte team en mooie bedrijf. Drie van mijn zoons werken nu ook bij ons en het is de bedoeling dat zij ons zullen opvolgen.’
Wist u dat
De opa van Dick en de Opa van Ruud, broers van elkaar zijn?
Dick en Ruud geen broers en ook geen vader en zoon zijn?
Dit leuke team nog nieuwe schilders zoekt?
Het familiebedrijf van Dick en Brigitte Bader is sinds januari dit jaar in handen van Ruud en Elize Bader. Samen zetten zij het levenswerk van opa Dirk voort. Ruud werkt al ruim 22 jaar bij Bader en kent alle ins en outs van het bedrijf. Ruud: ‘Al op de middelbare school wist ik dat ik werken leuker vond dan leren. Ik heb eerst nog bij mijn vader in de bloemen gezeten, tot ik in 2002 een opleiding begon als schilder en bij Bader in het familiebedrijf stapte.’
Dat het ooit tot een overname zou leiden, had Ruud nooit kunnen dromen. Pas een paar jaar geleden kwam dat ter sprake. Dick: ‘Ruud heeft inmiddels zoveel ervaring en kent alle facetten van het bedrijf, dat dit een logische stap is. Tijdens onze kerstborrel kregen al onze medewerkers als eerste te horen van de overname. De reacties waren hartverwarmend en het nieuws werd met applaus ontvangen. Een mooi bewijs dat we een hecht familiebedrijf zijn.’
“Voor verf ga je naar Bader”, gaat nog jaren mee!
Opa Dirk Bader, de opa van Dick, begon in 1954 als huis-aan-huis schilder. Al snel kwamen zijn zoons Leo (Dick zijn vader), Theo en Cor (ooms van Dick) er ook bij. Later startte Leo de winkel op de hoek van de Havenstraat, in het centrum van Noordwijkerhout. In 1987 kwam Dick in het familiebedrijf en bouwde in 2000 het pand aan de Gieterij 19, waarna het glas- & schildersbedrijf van de Schippersvaartweg daar naartoe kon verhuizen.
Na het overlijden van Leo werd, na ruim 50 jaar aan de Havenstraat te hebben gezeten, in 2015 ook de complete winkel verhuisd naar het huidige pand aan de Gieterij. Naast verf en een grote collectie behang, kunnen klanten in de winkel ook terecht voor vloeren, gordijnen en raamdecoratie. Brigitte: ‘Bij ons werken stylisten die klanten professioneel adviseren en een kleur- & behangplan, inclusief toepassen van vloer, gordijn en raamdecoratie voor hen kunnen verzorgen.’
Afgelopen jaar vierde Bader samen met het team het 70-jarig bestaan. ‘Het bedrijf staat voor vakmanschap, kwaliteitsproducten, professionaliteit met aandacht voor de klant en liefde voor het vak. Maar ook de verbinding met onze medewerkers, waarvan sommigen al veertig jaar in dienst zijn, en de oudere generatie Bader die iedere dag langs komt voor een kop ko e of om een klusje te doen. Een echt familiebedrijf!’
Ruud: Dankzij de inzet van ons fantastische team kunnen wij onze kwaliteiten blijven waarborgen en zijn wij trots om het familiebedrijf te kunnen voortzetten.’
‘Ik
hobby mijn beroep gemaakt’
Wist u dat er wel 250 vrolijk gekleurde bedrijfsbussen van Ruigrok door de regio rijden? En dat deze bussen stuk voor stuk uniek zijn? Ze zijn allemaal bedrukt met bloemen, maar allemaal anders. Wanneer er nieuwe bussen worden aangeschaft, herken je deze wel door het genre bloemen die erop staan. Vroeger zag je ook nog mooie vrouwen tussen de bloemen op de bedrukking.
Peter Ruigrok (1962) groeide op met zeven broers op een boerenbedrijf aan de Leidsevaart in Hillegom. Zijn oudste broer werd een succesvol bloemenhandelaar en zijn zoon is in het bedrijf van Peter komen werken. Peter zelf ontplooide zich als de grootste particuliere werkgever van de Duin- en Bollenstreek. ‘En we groeien nog steeds’, zegt hij niet zonder trots. Zijn opa was boer en zijn vader werd vanuit het boerenbedrijf bollenboer. Zolang Peter zich kan herinneren, was hij gék op machines: ‘Ik ging bollen kweken, nadat ik toevallig in het verven van droogbloemen en het verkopen daarvan, terecht kwam. Dat was halverwege de jaren tachtig. Ook in die periode werkten er al veel Poolse werknemers bij het bedrijf. Uiteindelijk groeiden we naar 60 hectare zomerbloemen: een van de grootste van Nederland en gingen we van kweken naar inpakken. ‘Sinds 2001 zijn we ook op de arbeidsmarkt actief als Ruigrok Productie met het huisvesten van internationale medewerkers. Wekelijks worden met behulp van in totaal 1800 werknemers samengestelde boeketten gesorteerd en ingepakt. In de piekperiodes zijn dat er 2400. Hiermee zijn we uitgegroeid tot de grootste boekettenmaker ter wereld! Dat doen we voor veel verschillende opdrachtgevers in Europa. Hiervoor ontwikkel ik onze eigen machines: zelf uitgevonden, zelf gemaakt!’
Peter heeft vier dochters en een zoon van 9. De oudste dochter is 28. De twee dochters Sanne en Kim, volgen straks hun vader Peter op. Alle kinderen hebben wel eens aan de lopende band gestaan en ‘draaien mee met de rest’, zoals dochter Kim zegt. ‘Geen special treatment. Papa is betrokken en wij zijn dat ook. Het voelt echt als een familiebedrijf. Sanne werkt nu al op het kantoor, maar ik studeer nog zeker 4 jaar (TU Delft, Werktuigbouwkunde) en zou graag actief willen zijn in het technische deel. Technologie neemt veel over en ik kijk vanuit mijn studie en generatie weer heel anders naar bedrijfsprocessen. Papa loopt door een hal en ziet in één oogwenk waar iets mis gaat. Door zijn jarenlange ervaring kan hij hierop direct inspelen en met ideeën komen voor een vloeiender en meer e ciënte productie.’ Peter: ‘Mij zal je niet met m’n voeten omhoog achter mijn bureau zien zitten. Ik móet bezig zijn. Voorlopig zal ik nog niet stoppen. Ik stop pas als ik erbij neerval!’
Wist u dat H.C.
Damen het hele jaar door bollen verkoopt die –naast Oostbloklanden - zelfs naar China en Israël gaan? Ook rijdt Hedwig een paar keer per jaar met een bestelling naar Oostenrijk.
Eigenaar Hedwig Damen, de vierde generatie, vertelt honderduit en vol trots over het bloembollenbedrijf dat hij voortzet. Een familiebedrijf dat een lange geschiedenis kent en begon rond 1875. ‘Ik kan me niet anders herinneren, dan dat mijn neef en ik altijd tussen de bollenvelden speelde; tijdens vakanties bij opa en oma en bij mijn ouders. Zij waren hier altijd aan het werk. Mijn moeder (‘een Dobbe’) kwam ook uit een bollenfamilie.’ In het kantoor van Hedwig hangt het vol met herinneringen, foto’s van de oude schuur, het woonhuis, zijn eigen gezin en de familie.
‘Mijn overgrootvader P.A. Damen verhuisde vanuit het Westland naar Voorhout en stichtte samen met zijn broer een bedrijf aan de Loosterweg: groente- en bollenteelt op kleine schaal’, vertelt hij. ‘De bollenteelt verving door de jaren heen de groenten. Dit waren voornamelijk tulpen, hyacinten, narcissen en krokussen.’
Rond 1910 startte de twee broers met de export naar Duitsland. Indertijd een hele exercitie. Ook de teelt en verkoop van bloemen kwam op gang in die periode. ‘Na WOII werd de export, mede met hulp van opa Henk, verder uitgebreid naar Zweden. Rond 1947 besloot een van de broers voor zichzelf te beginnen en het Zweedse deel mee te nemen. Ín 1960 was de derde generatie oud genoeg om in de zaak te stappen: vier broers, waaronder de vader van Hedwig, Piet Damen.
‘Zal de vijfde generatie het overnemen?’
De handel breidde zich uit met Oostenrijk en het broeien in cellen in de winter: bollen werden op kisten geplant en hyacinten op potjes. Hedwig: ‘In 1990 verlieten twee broers het bedrijf en bleven mijn vader en mijn oom Henk over en kwamen mijn neef Henri en ik erbij. Acht jaar later begonnen oom Henk en zijn zoon Henri in Noordwijkerhout voor zichzelf.’ Hedwig bleef met zijn vader Piet in Voorhout aan de Jacoba van Beierenweg 45, waar hij in 2000 een paar honderd meter verderop een nieuwe schuur bouwde. Hedwig’s zussen gingen studeren: een werd huisarts en de ander staat voor de klas. Vader Piet overleed, Hedwigs moeder is er nog altijd. Ze is inmiddels 86. En de vijfde generatie? ‘Onze zoon Luc is een voetbaltalent! Tussen de trainingen en zijn studie door, helpt hij ook in het bedrijf. Het is nog afwachten of hij zal kiezen voor opvolging. En dat geldt ook voor onze dochter; zij studeert nog. De Kinderen zijn nog jong en ze moeten wel het bollenvirus in zich hebben!
Wist u dat het team bij
Van Rooijen
Hekwerken uit zo’n 30 medewerkers bestaat?
Er zijn teams voor ‘buiten’ en ‘binnen’. Een deel van de werkzaamheden wordt uitbesteed; het verzinken en coaten gebeurt bij een extern bedrijf.
‘Mijn opa had gedurende de jaren ‘30 een smederij in Kanaalstraat in Lisse, waar nu het Blokhuis zit’, begint Rob van Rooijen. ‘Opa en oma hadden tien kinderen en mijn vader was de jongste.’ Twee van zijn broers gingen ‘verder’ in de smederij: zij maakten machines voor de bollenindustrie en mijn vader is doorgegaan in de hekwerken. In 1987 verhuisde het bedrijf vanuit Lisse naar de huidige locatie in Voorhout. Voor Rob sr. was het van jongs af aan al duidelijk dat hij de hekken in wilde. ‘Ik zei altijd: ik ga hekken maken, net als m’n vader!’ Zijn vrouw Marjan had een kledingzaak in Sassenheim: ‘Rob’s moeder deed eerst nog wat administratief werk, maar stopte daarmee. Rob vroeg of ik dat niet wilde overnemen. Dat wilde ik wel. Naast de kledingzaak weliswaar, want dat vond ik nog veel te leuk. Dus 3 dagen daar, 3 dagen hekwerken. Toen Marie-Louise was geboren, werd het echter wel wat druk, dus besloot ik met de kledingzaak te stoppen.’ Inmiddels is de vierde generatie in functie: sinds augustus 2024 vormen broer en zus Rob junior en Marie-Louise de directie. In 2020 stopten Rob sr en Marjan.
‘Het is mooi om te zien dat de geschiedenis zich herhaalt’
Nadat Rob jr zijn studie technische bedrijfskunde had afgerond ging hij direct het bedrijf in, want ook voor hem stond van jongs af aan al vast dat hij de hekken in wilde. Marie-Louise heeft gedurende de corona pandemie even bij het bedrijf gewerkt. Na een uitstapje naar de consultancy besloot zij terug te keren om het stokje samen met Rob jr over te nemen. Beiden zijn zij klaargestoomd voor de overname door de toenmalig directeur. Marjan: ‘Het is leuk om te zien hoe de geschiedenis zich herhaalt, Rob jr en Marie-Louise vullen elkaar goed aan net als Rob sr en ik.’
In de afgelopen jaren is er in de branche enorm veel veranderd. Met Sesam Toegangssystemen als zusterbedrijf bijvoorbeeld, dat zich vooral richt op het automatiseren van poorten, het onderhouden van deze poorten, intercomsystemen en toegangssystemen. De nieuwe generatie spitst zich op innovatie in de ontwerpfase en productie. Rob jr.: ‘We zijn bijvoorbeeld gestart met een nieuw administratiesysteem en hebben onlangs geïnvesteerd in een lasersnijdmachine. En zo zijn er nog veel meer dingen die op de planning staan!’
Voor beide ouders is het heel mooi om te zien dat jr zijn werkwijze exact is zoals zijn vader en die van Marie-Louise dat van haar moeder.
Wist u dat de Elsbroekerpolder geliefd is bij weidevogels? De familie houdt hier veel rekening mee, onder andere door later te maaien en slootkanten te laten staan.
In het bollenland aan de overkant zitten juist weer bollenvogels zoals gele kwikstaart, veldleeuwerik en patrijs, een rijkdom om zuinig op te zijn.
De familie Zeestraten boert al ruim 200 jaar aan de Leidsestraat in Hillegom. Zeven generaties liefde voor het ambacht en de natuur. Op het laatste stukje open Elsbroekerpolder lopen de blaarkopkoeien van het boerenbedrijf. Samen met zijn broer Adriaan, zus Anita en zwager Johan Verschoor vormt Elbert de Maatschap Zeestraten en combineren zij veehouderij en bloembollenkwekerij en runnen sinds 2012 boerderijwinkel Elsbroekerwei.
Als klein meisje wilde Anita graag boerin of boswachter worden. En Elbert wilde de techniek in, waarin hij uiteindelijk een opleiding volgde. Johan zat in de vaste planten, woonde vroeger vlakbij de boerderij en hielp vaak mee. Adriaan ging na de Tuinbouwschool gelijk in het bedrijf. Omdat vader Aad al op 58-jarige leeftijd kwam te overlijden, werd de overname noodgedwongen in een vroeg stadium besloten. Vol passie werden de schouders eronder gezet en nog altijd is de liefde voor het bedrijf voelbaar. Hyacintenteelt vormt momenteel samen met de tulpen en narcissen de hoofdtak van de Maatschap. De ligging van de Elsbroekerpolder is gunstig voor een gemengd bedrijf: aan de ene kant van de Leidsestraat de veenweidegrond (koeien) en aan de andere kant zandgrond (bollen).
Lopend tussen de koeien, legt Anita uit dat dit rustige ras een ‘dubbeldoel koe’ is: geschikt voor melk en vlees. ‘Sinds 2015 zijn we helemaal biologisch gecertificeerd. Wij voeren onze Blaarkoppen bijna alleen gras, waardoor de melk heel smaakvol is. Bovendien blijven veel stierkal es op het bedrijf om rustig op te groeien met natuurgras. Na ca. 3 jaar worden ze geslacht en is dit unieke lokale vlees te koop in de winkel.’ Johan laat de bloemkwekerij zien, waar de werknemers deze tijd van het jaar hyacinten inpakken. Ook Adriaan en de partner van Elbert helpen mee. Er heerst een de voelbare warme sfeer van een familiebedrijf: ‘We hebben jaarrond werk voor ons en onze medewerkers’, legt Johan uit. ‘Voorjaar en zomer: eerst nalopen en later rooien en afleveren van de bollen. En in het najaar en winter: buiten bollenplanten en opplanten en oogsten van hyacinten binnen.’
De biologische boerderijwinkel zit sinds mei 2018 in de stal van Helena’s Hoeve en is vijf keer groter dan de oude locatie waar de winkel in 2012 begon. In de loop der jaren is er veel veranderd. Vooral voor wat betreft de regelgeving. Dat maakt het voor iedereen een uitdaging om gefocust te blijven op datgene wat er echt toe doet: de liefde voor het vak, de natuur en de dieren.
Goodnight: meer dan ‘gewoon’ een
Wist u dat het bij Goodnight Slaapkamers allesbehalve slaapverwekkend is? Met een indrukwekkende showroom van 5000 m2 en meer dan 100 beddenmerken? Mooie éxtra eyecatcher is natuurlijk het enorme zoutwateraquarium in het midden van de showroom; Pim kan zich nog goed herinneren dat hij op de arm van zijn vader naar de vissen keek!
Begonnen in een kleine bedrijfsloods en uitgegroeid tot ‘de grootse slaapkamer van Nederland’. Dat is in een notendop de geschiedenis van Goodnight Slaapkamers. Sinds 1996 zijn zij gevestigd in het grote pand in de Cruquius.
Eigenaar John van der Klaauw nam in 2006 het volledige aandelenpakket van Goodnight Slaapkamers over. Shopmanager en tweede generatie, zoon Pim (Lisse, 1991) en salesmanager Ronny Grimbergen zorgen samen met de overige teamleden dat het bedrijf draait als een geoliede machine. Het team bestaat, inclusief Amsterdam, uit zo’n 40 personeelsleden. Pim: ‘Het is veel meer dan alleen ‘vader en zoon in één bedrijf’. Het is de familiaire sfeer én ons team samen dat een heel belangrijk ingrediënt vormt binnen het familiegevoel.’
Als klein ventje was Pim al betrokken bij het bedrijf. ‘Van het magazijn aanvegen, tot het onkruid halen tussen de stoeptegels voor de deur van de showroom. Daar kreeg ik 5 gulden extra zakgeld voor’, lacht Pim. ‘Ik keek altijd enorm op tegen mijn vader. Dat ik het kon en nog steeds kán zeggen dat híj hier de scepter zwaait, vind ik heel bijzonder. Als kind zat mijn trots in kleine dingen, zoals hem vergezellen op de vrachtwagen. Nu zit mijn trots in wat hij hier heeft neergezet en wat we dag in dag uit bereiken met ons hele team.’
‘Kleine
In tegenstelling tot veel ketens, doet Goodnight Slaapkamers alles zelf. Pim: ‘Daarmee staan we soms best voor een uitdaging, maar we zijn blij met het resultaat. We doen álles zelf, niets wordt uitbesteed. Alles wordt thuis bij de klant afgeleverd en geïnstalleerd door eigen mensen. De hele logistiek hebben we van A tot Z in eigen hand. Je kan eigenlijk wel zeggen dat we groot zijn geworden doordat we klein zijn gebleven: de klant is geen nummer.’
Pim heeft zeker de ambitie om het bedrijf over te nemen. ‘Mijn vader is 59, dus tijd zat voor een goede voorbereiding. Voorlopig ben ik nog niet uitgeleerd. Mijn vader legt de lat hoog: tot in detail ziet hij wat er op de werkvloer gebeurt en zijn niveau van klantenbenadering is haast ongeëvenaard. Daarbij bezitten we een ijzersterk en goed opgeleid team met een zeer goede mix aan expertise. Aan mij en Ronny de taak om Goodnight (straks) net zo goed aan te sturen als mijn vader nog altijd doet!
Chocoladeliefhebbers kunnen hun hart ophalen bij Chocolaterie Pierre, een ambachtelijke chocolaterie die bekendstaat om zijn verfijnde smaken en vakmanschap.
Met hoogwaardige ingrediënten, innovatieve smaakcombinaties en een passie voor chocolade weet Pierre zich te onderscheiden als een culinaire parel.
Duurzaamheid en kwaliteit staan centraal, met fairtrade chocolade en natuurlijke ingrediënten als basis voor unieke bonbons en pralines. Bezoekers ervaren niet alleen een warme, gastvrije sfeer, maar kunnen in sommige vestigingen zelfs live zien hoe de chocolade wordt gemaakt.
Chocolaterie Pierre blijft innoveren en bewijst keer op keer waarom het een begrip is in de wereld van ambachtelijke chocolade.
Hoofdstraat 138 - Hillegom | Kleine Houtstraat 1 - Haarlem