corpusfigura
corpusfigura
enim Frater dla brata
Studium ossa
Similirer notetur articulacio clavicis scapulae cum ejusdem humeri capite, c. c. qux fit per diarthrosim. Haec aurem magnam lucem tum cognoscendis, tum reftituendis harum partium luxationibus afferunt. Demonstrat, ulteris costas, quae dicuntur spuriae, per cartil谩gines transvcrsas, d. d. d. d. e贸 loco.
Cernatitaque Lector (omissis calvaria & maxillis, quippe quas Tabulea XX. figurae ultimae luculenter, ac fingillarim exhibebunt) mirabilcs connexiones claviculae cum superiore, ac laterali sinu ipsus sterni, a. a. & cum superiore scapulae proceĂli), utrosique media cartilagine., b. b.
Demonstrat, ulreriils costas, quae dicuntur spuriae, per cartilagines transvcrsas, d. d. d. d. e贸 loc贸.
Hoc etiam notandum venir in preafenti figura, quod fibula inferius non cum tibia (quedmadmodum cubitus cum radio folum, non vero cum carpo) sed cum tarso articulatur, Vit fcilicet majorem stanti ad lineam fceleto firmitatem possit affere
Denique ossa ipsa tarsum praecipue componentia, quae per se patent.
Quamobrem Eustachius Figura J. ostcndit quidem cranii formam naturalem, sed futuram fagittalem pioductam usque ad nasi radicem, ad quam etiam pettingic in Figure 12. ver煤m in hac deest sutura coronalis, quae tametsi in Figuru 19. animadvertatur, perit tamen anterior emtnentia, quae a syncipite, frontisque elatiori sede produci solet j sed postcrior, quae occipitis est reservatur. Figura vero 10. quanquam posteriote solum sua parte occurtat; tamen videtur aliquid illius cminentix deperire in occipitio, quam servant aliae.
Figuram 5. exhibuisse videtur Auctor, ut refelleret corum praecipue opiniones, qui, verbis potius, quam experiments, innixi, cam suturam, quae sagittam imitatur, in humanis craniis nunquam desse, sed perpetuo observari cum Galen贸 assementur.
Figura 5.
Figura 12.
Figura 19. peculiarem morbosae futurae figuram delineat, in qua caput sere adamussim rotundum observatur, quae figura a nonnullis five dicitur, in qua una sutura transversim ducta a dextera in finistram aurem per medium caput ducitur; altera autem ab eo foramine per quod spinalis medulla egreditur, per longitudinem capitis ad nasi radicem pertingit.
Ad infernos vero artus descendentibus, mirabilis apparebit delineatio singulorum ossium, corumque articulationum, facto initi贸 ab ossibus, quae oblongis tuberibus, & finibus, cartilaginum interjectlu , lateribus ossis sacri, f. funt invicem comissa; hae fiquidem superioribus in part ibus dicuntur ilia, g. g. anteriore vero facie os pubis, h. inferioribus tandem coxendicis ossa nuncupantur, i. i. in quorum centra cavitates (acceptabula dicta) excipiendis femorum capitibus.
Figuris tandem a usque ad 36. delineantur ossa carpi, mole quidem sua paullulum adaucta, sed tamen naturaliter articulata, quemadmodum in tribus Figuris 31. 33. & 37. observantur.
Figura 32.
Figura 13. claviculam, & Figura 16. scapulae dexterae internam partem designant.
Figura 13.
Figura 16.
De supernorum attuum ossibus, vix aliquid notare possumus, quod inspectoris in oculos non statitm incurrat. Illud solummodo arbitramur attente animadvertendum, quod os cubiti, licet cum radio atticuletur, nulla tamen vera atticulatione connectitur cum carpo, cui per artbrodiam inferius radii caput jungitur. Unde Chirurgi sedulo monendi sunt, ne simplicem cubiti eo loco hlatum, ideo putent luxationem esse, quod exterius cubiti tuberculum, e. suapre natura liberum sub comprimentibus digitis facile sentiant.
Figura 26.
Ossa humeri, radii, & cubiti cum ossibus manuum Figuris Ă 26. usque ad 31. exprimuntur.
Figura 31.
Ubi observatione dignum putamus, quod eadem femoum capita posterius magis, quam anterius a parietibus ossium ilium, sunt munita; quia periculum luxationis magis in posticam, quam in anticam partem impendebat. Nam antrorsum a frequenti casu nos tuentur non solum pedum plantae ad anteriora porrectae; verum etiam extcrius gibbae, interius aurem curvata femorum ossa, quae ideirco veluti tibicines, stu fulera, quibus paricres a ruina prohibentur, truncum, & viscera, ne in faciem facile collabantur, impedimento sunt. In cervicibus, seu capitibus femorum ossa quae omnium maxima sunt, l. l. duplici utrinque appendice trochanteris, seu rotatoris nomine donantur, quarum majores superiĂşs, & exterius, m. m. minores vero inferius, ac interius, n. n. Notetur os femoris, quam belle levigatum anteriori parte, & lateribus appareat contra vero asperum posteriori, scabrumque una cum acuta linea per longum, duct, ad facilem museulorum insertionem, adhaesionemque sequentibus in figuris deprehenditur. Os femoris inferiori sua parte crassĂssinum est, o. o. & in duo capita, sinu interveniente, dirimitur; quo sane in sinu excipitur patella, p. p. ut corpus humanum fine casus diserimine ad perpendiculum facilius stare possit.
Tibiarum ossa latis basibus, q. q. intra proprios sinus, femora superius excipiunt; ad latera, vero exteriora fibulis, r. r. committuntur. Figura fere triangulari ad anteriora insigniri solent, cujus linea dicitur spina. Inferior tibiae appendix internum malcolum efformat, s. s. Quemadmodum fibulae ipsius protuberantiae externos consituunt malcolos, t. t. Tibia vero parte inferiori, una cum fibulae appendice efformato sinu, talum admittit, u. u.
Succedunt deindĂŠ pedis ossa diligcntissime delineata, quorum primum, tali superiorem partem constituens, astragalus appellatur, iam quc designatum est per, u. u. secundum majus calcaneum, five os calcaris dictum, inferius locatur sub, vr. tercium scaphoides, seu naviculare, x. quartum vero cuboides, y. audit. Caetera denique ossa tum tarsi cuneiformia, tum metatarsi, & digitorum adeo pet se manifesla sunt, arque in hac figura, clare exponuntur, ut in horum explicatione, & nomenclaturis diutius immorari supervacaneum arbitremur.
Ligamentum transversale prioris vertebrae, quo pariter suo in situ detinetur processus dentatus cadie sub, g. apophyses laterales primae vertebrae, h. h. Indicatur subinde processus posterior primae vertebrae, i. processus vero laterales secundae vertebrae, k. k. Apparent; eujus etiam posterior prominentia, seu spina delineatur, l. hiatus autem inter primam, & secundam vertebram, per quam attisicio profectoris consultum, suit, ut transitus spinalis medullae cerneretur, cadit sub, m.
Figuris 9. & 11. spondilia omnia cum suis cartilaginibus demonstrat a coll贸 usque ad coccygem: Figura enim 9. primam, & secundam ex colli vertebris inarticularas, & postica parte delineatas exiber, in quarum prima, c. c. ostenduntur leves cavitates a Galeno glenoides appellare, quibus excipiuntur cranii tubercula, seu eminentiae nequ谩quam acutae, dictisque cavitatibus adamussim respondentes. Ligamentum transversim ductum, quod complectitur, & vincit versus anteriora osseum processum secundae vertebrae, quem vulgus Anatomicorum dentem appellar, d.
Hic vero illud diligenter animadvertendum venit, quod veritatis imagine ductus Auctor, non unicum , illudque ab aliis recenfitum perpendiculare ligamentum delinear, sed duo alia e regionibus posira, quae valide dentem ipsum parti anteriori ossis occipitis vinciunt, arque colligant. Apparent autem ejusmodi lateralia ligamenta, veluti duo processus nervosi, dexterum scilicet, e. finistrum vero, f. Ac ob majorem rei perspicuitatem ejusdem Auctoris verba huc transferre liceat; apposite siquidem ejusmodi ligamenta describit de Motu Capitis pag. 229. (...)
Hoc tamen minime pnaetereundum censemus, quod Auctor in Figura 5. ostenderit bina foramina mandibulae; inferioris, primum videlicet, & superius interiore parte, a. alterum vero inferius, & exterius, b.
Saperius foramen, quod inaequale est, viam praebet portioni quinti paris nervorum cerebri per dentium radices dispersae una cum venula, & arteriola, quae dentes, & maxillam alluunt: aliud vero foramen, scilicet inferius, praedicto minus, eยกusdem nervi sobolem in humilius labrum procidere finit.
Figura 5.
Figura 16.
Figura 16. scapulae dexterae internam partem designant.
Figura 17. exhibet fortasse alicujus bruti scapulam.
Figura 17.
Finis.
Diploma 2012 Project: Karolina Ĺšrebiec Academiae Fine Artium in Cracovia, Promotor: dr Dorota Ogonowska Consultatio: Marcin Kuniewicz, Theatrum Anatomicum, Collegium Medicum UJ in Cracovia Recensere: prof. Jerzy Kucia